Odes |
[1750] |
~πυρφόρον,
ὦ
χθόνιαι
βαρυαχέες
~ὀμβροφόροι
|
θ´ |
ἅμα
βρονταί,
~αἷς
ὅδε
νῦν |
[200] |
αὐδάν·
~τριοτο
τριοτο
τοτοβριξ·
~οἵ
|
θ´ |
ἑλείας
παρ´
αὐλῶνας
ὀξυστόμους
~ἐμπίδας |
[300] |
ὃς
γὰρ
~φίλος
ἦν
ὁμότροφά
|
θ´ |
ἡμῖν
ἐνέμετο
~πεδία
παρ´
ἡμῖν, |
[1050] |
ἐγχεῖ
τὰ
πτερά,
~τὰς
περιστεράς
|
θ´ |
ὁμοίως
ξυλλαβὼν
εἵρξας
ἔχει,
~κἀπαναγκάζει |
[200] |
λεπτὸν
~ἡδομένᾳ
φωνᾷ·
~τιοτιοτιοτιοτιοτιοτιοτιο—
~ὅσα
|
θ´ |
ὑμῶν
κατὰ
κήπους
ἐπὶ
κισσοῦ
|
[300] |
τώδε
δοῦναι
τὴν
δίκην
~διαφορηθῆναί
|
θ´ |
ὑφ´
ἡμῶν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὡς
ἀπωλόμεσθ´ |
[350] |
ἔμαθον
ἐχθρῶν
κοὐ
φίλων
~ἐκπονεῖν
|
θ´ |
ὑψηλὰ
τείχη
ναῦς
τε
κεκτῆσθαι |
[250] |
~ὧν
τ´
ἐπὶ
πόντιον
οἶδμα
|
θαλάσσης
|
~φῦλα
μετ´
ἀλκυόνεσσι
ποτῆται,
~δεῦρ´ |
[100] |
φύσιν
~καὶ
γῆν
ἐπέπτου
καὶ
|
θάλατταν |
ἐν
κύκλῳ,
~καὶ
πάνθ´
ὅσαπερ |
[100] |
εὐδαίμων
πόλις
~παρὰ
τὴν
ἐρυθρὰν
|
θάλατταν. |
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Οἴμοι,
μηδαμῶς
~ἡμῖν
γε |
[100] |
Οἴμοι,
μηδαμῶς
~ἡμῖν
γε
παρὰ
|
θάλατταν, |
ἵν´
ἀνακύψεται
~κλητῆρ´
ἄγους´
ἕωθεν |
[1300] |
τά
τε
μαντικὰ
καὶ
~τὰ
|
θαλάττι´. |
Ἔπειτα
δ´
ὅπως
φρονίμως
~πρὸς |
[1000] |
πανταχῇ
~ἀκτῖνες
ἀπολάμπωσιν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἅνθρωπος
|
Θαλῆς. |
~Μέτων—
~(ΜΕΤΩΝ)
Τί
ἐστιν;
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[700] |
βίον,
εἰρήνην,
~νεότητα,
γέλωτα,
χορούς,
|
θαλίας
|
~γάλα
τ´
ὀρνίθων.
Ὥστε
παρέσται
|
[1050] |
θερμὴ
πνίγους
ἡμᾶς
~ἀκτὶς
τηλαυγὴς
|
θάλπει· |
~ἀλλ´
ἀνθηρῶν
λειμώνων
~φύλλων
τ´ |
[1050] |
ὁ
θεσπέσιος
ὀξὺ
μέλος
ἀχέτας
|
~θάλπεσι |
μεσημβρινοῖς
ἡλιομανὴς
βοᾷ.
~Χειμάζω
δ´ |
[200] |
γῆρυν·
~ὅσα
τ´
ἐν
ἄλοκι
|
θαμὰ
|
~βῶλον
ἀμφιτιττυβίζεθ´
ὧδε
λεπτὸν
~ἡδομένᾳ |
[750] |
δ´
ἐπεκτύπης´
Ὄλυμπος·
~εἷλε
δὲ
|
θάμβος |
ἄνακτας·
Ὀλυμπιάδες
~δὲ
μέλος
Χάριτες |
[600] |
θυρῶσαι
χρυσαῖσι
θύραις,
~ἀλλ´
ὑπὸ
|
θάμνοις |
καὶ
πρινιδίοις
~οἰκήσουσιν.
Τοῖς
δ´ |
[0] |
τῶν
ὀρνέων·
~κἀπέδοτο
τὸν
μὲν
|
Θαρραλείδου |
τουτονὶ
~κολοιὸν
ὀβολοῦ,
τηνδεδὶ
τριωβόλου. |
[1500] |
προμηθικῶς.
~Ὑπόδυθι
ταχὺ
δὴ
κᾆτα
|
θαρρήσας |
λέγε.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Ἄκουε
δή
νυν. |
[450] |
σὴν
ἥκεις
γνώμην
ἀναπείσας,
~λέγε
|
θαρρήσας· |
ὡς
τὰς
σπονδὰς
οὐ
μὴ |
[1350] |
πτέρυγα
καὶ
τουτὶ
τὸ
πλῆκτρον
|
θἀτέρᾳ, |
~νομίσας
ἀλεκτρυόνος
ἔχειν
τονδὶ
λόφον, |
[100] |
~(ΕΠΟΨ)
Μῶν
ἡλιαστά;
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Μἀλλὰ
|
θἀτέρου |
τρόπου,
~ἀπηλιαστά.
~(ΕΠΟΨ)
Σπείρεται
γὰρ |
[1300] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὡς
βλακικῶς
διακονεῖς.
Οὐ
|
θᾶττον |
ἐγκονήσεις;
~(ΧΟΡΟΣ)
Φερέτω
κάλαθον
ταχύ |
[1300] |
δ´
ἔρωτες
ἐμᾶς
πόλεως.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
|
Θᾶττον |
φέρειν
κελεύω.
~(ΧΟΡΟΣ)
Τί
γὰρ |
[500] |
´γώ·
καὶ
δῆτά
μ´
ἐλάμβανε
|
θαῦμα, |
~ὁπότ´
ἐξέλθοι
Πρίαμός
τις
ἔχων |
[1100] |
τέκτων
παρῆν,
~ἀλλ´
αὐτόχειρες,
ὥστε
|
θαυμάζειν |
ἐμέ.
~Ἐκ
μέν
γε
Λιβύης |
[1250] |
διαμηριῶ
~τὴν
Ἶριν
αὐτήν,
ὥστε
|
θαυμάζειν |
ὅπως
~οὕτω
γέρων
ὢν
στύομαι |
[1150] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Οὗτος,
τί
ποιεῖς;
Ἆρα
|
θαυμάζεις |
ὅτι
~οὕτω
τὸ
τεῖχος
ἐκτετείχισται |
[1450] |
Πολλὰ
δὴ
καὶ
καινὰ
καὶ
|
θαυμάστ´ |
~ἐπεπτόμεσθα
καὶ
~δεινὰ
πράγματ´
εἴδομεν. |
[1700] |
Ὀλυμπίᾳ
~τὸν
ἠλιβάτων
θρόνων
~ἄρχοντα
|
θεαὶ |
μέγαν
~Μοῖραι
ξυνεκοίμισαν
~ἐν
τοιῷδ´ |
[1700] |
εἰς
βάθος
κύκλου
~χωρεῖ,
καλὸν
|
θέαμα, |
θυμιαμάτων
δ´
~αὖραι
διαψαίρουσι
πλεκτάνην |
[1700] |
δὲ
καὐτός
ἐστιν.
Ἀλλὰ
χρὴ
|
θεᾶς
|
~Μούσης
ἀνοίγειν
ἱερὸν
εὔφημον
στόμα. |
[650] |
θεῶν,
αὐτήν,
ἵνα
~καὶ
νὼ
|
θεασώμεσθα |
τὴν
ἀηδόνα.
~(ΕΠΟΨ)
Ἀλλ´
εἰ |
[750] |
μετ´
ὀρνίθων
τις
ὑμῶν,
ὦ
|
θεαταί, |
βούλεται
~διαπλέκειν
ζῶν
ἡδέως
τὸ |
[400] |
νικᾶν
τοῖς
κριταῖς
~καὶ
τοῖς
|
θεαταῖς |
πᾶσιν,
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἔσται
ταυταγί.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[750] |
φῦσαι
πτερά.
~Αὐτίχ´
ὑμῶν
τῶν
|
θεατῶν |
εἴ
τις
ἦν
ὑπόπτερος,
~εἶτα |
[200] |
ἀθανάτων
στομάτων
χωρεῖ
~ξύμφωνος
ὁμοῦ
|
~θεία |
μακάρων
ὀλολυγή.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ὦ
Ζεῦ |
[950] |
νυν.
~(ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ)
Ὦ
δαιμόνιε,
τὰ
|
θεῖα |
μὴ
φαύλως
φέρε·
~ὡς
ἔστι |
[800] |
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἡράκλεις·
~σπάρτην
γὰρ
ἂν
|
θείμην |
ἐγὼ
τἠμῇ
πόλει;
~Οὐδ´
ἂν |
[950] |
πόλιν
~τήνδ´
οἰκίσαι;
~(ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ)
Τὸ
|
θεῖον |
ἐνεπόδιζέ
με.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἀλλ´
οὐδὲν |
[1600] |
σοι
φράσω.
~Διαβάλλεταί
ς´
ὁ
|
θεῖος, |
ὦ
πόνηρε
σύ.
~Τῶν
γὰρ |
[200] |
νόμους
ἱερῶν
ὕμνων,
~οὓς
διὰ
|
θείου |
στόματος
θρηνεῖς
~τὸν
ἐμὸν
καὶ |
[900] |
ὅ
τι
περ
~τεᾷ
κεφαλᾷ
|
θέλεις
|
~πρόφρων
δόμεν
ἐμὶν
τεῶν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[400] |
~(ΕΠΟΨ)
Καλεῖς
δὲ
τοῦ
κλύειν
|
θέλων; |
~(ΧΟΡΟΣ)
Τίνες
ποθ´
οἵδε
καὶ |
[1100] |
Λιβύης
ἧκον
ὡς
τρισμύριαι
~γέρανοι
|
θεμελίους |
καταπεπωκυῖαι
λίθους·
~τούτους
δ´
ἐτύκιζον |
[600] |
κατώμοσα,
~ἢν
σὺ
παρ´
ἐμὲ
|
θέμενος |
ὁμόφρονας
~λόγους
δίκαιος
ἄδολος
~ὅσιος |
[50] |
οἶσθ´
ὃ
δρᾶσον;
Τῷ
σκέλει
|
θένε |
τὴν
πέτραν.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Σὺ
δὲ |
[1600] |
λάθρᾳ
~προσπτόμενος
ἐκκόψει
τὸν
ὀφθαλμὸν
|
θενών. |
~(ΠΟΣΕΙΔΩΝ)
Νὴ
τὸν
Ποσειδῶ
ταῦτά |
[1250] |
ἔχων
Κόραξ,
~Κορυδὸς
Φιλοκλέει,
Χηναλώπηξ
|
Θεογένει, |
~Ἶβις
Λυκούργῳ,
Χαιρεφῶντι
Νυκτερίς,
~Συρακοσίῳ |
[1100] |
μὲν
Προξενίδης
ὁ
Κομπασεὺς
~καὶ
|
Θεογένης |
ἐναντίω
δύ´
ἅρματε,
~ἵππων
ὑπόντων |
[800] |
αὑτηγὶ
Νεφελοκοκκυγία,
~ἵνα
καὶ
τὰ
|
Θεογένους |
τὰ
πολλὰ
χρήματα
~τά
τ´ |
[1200] |
ἄλλων
ἄρχομεν,
ὑμεῖς
δ´
οἱ
|
θεοὶ
|
~ἀκολαστανεῖτε,
κοὐδέπω
γνώσεσθ´
ὅτι
~ἀκροατέον |
[1200] |
τοῖς
ἐν
οὐρανῷ
θεοῖς.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
|
Θεοὶ |
γὰρ
ὑμεῖς;
~(ΙΡΙΣ)
Τίς
γάρ |
[150] |
μὴ
φόρον
φέρωσιν
ὑμῖν
οἱ
|
θεοί, |
~διὰ
τῆς
πόλεως
τῆς
ἀλλοτρίας |
[50] |
οἱ
ζητοῦντες;
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Οἱ
δώδεκα
|
θεοὶ
|
~εἴξασιν
ἐπιτρῖψαί
σε.
~(ΕΠΟΨ)
Μῶν |
[1550] |
ποτε,
~εἰ
τουτονὶ
κεχειροτονήκας´
οἱ
|
θεοί; |
~Ἕξεις
ἀτρέμας;
Οἴμωζε·
πολὺ
γὰρ |
[1600] |
οὐ
γὰρ
μεῖζον
ὑμεῖς
οἱ
|
θεοὶ
|
~ἰσχύσετ´,
ἢν
ὄρνιθες
ἄρξωσιν
κάτω; |
[1600] |
~εὐξάμενοι
εἶτα
διασοφίζηται
λέγων·
~Μενετοὶ
|
θεοί« |
καὶ
μἀποδιδῷ
μισητίᾳ,
~ἀναπράξομεν
καὶ |
[1550] |
~(ΠΟΙΗΤΗΣ)
Τὸν
ἄνδρα
χαίρειν
οἱ
|
θεοὶ |
κελεύομεν
~τρεῖς
ὄντες
ἡμεῖς.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[1200] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὄρνιθες
ἀνθρώποισι
νῦν
εἰσιν
|
θεοί, |
~οἷς
θυτέον
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
μὰ |
[550] |
πτέρυγάς
τε
φορεῖ,
κἄλλοι
γε
|
θεοὶ |
πάνυ
πολλοί.
~Αὐτίκα
Νίκη
πέτεται |
[1500] |
~ἄνευ
θυηλῶν·
οἱ
δὲ
βάρβαροι
|
θεοὶ
|
~πεινῶντες
ὥσπερ
Ἰλλυριοὶ
κεκριγότες
~ἐπιστρατεύσειν |
[1500] |
ἂν
μή
μ´
ὁρῶσιν
οἱ
|
θεοί. |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἰοῦ
ἰοῦ·
~εὖ
γ´ |
[1500] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Εἰσὶν
γὰρ
ἕτεροι
βάρβαροι
|
θεοί |
τινες
~ἄνωθεν
ὑμῶν;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Οὐ |
[450] |
δρυκολάπτῃ.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὡς
δ´
οὐχὶ
|
θεοὶ |
τοίνυν
ἦρχον
τῶν
ἀνθρώπων
τὸ |
[800] |
~τὸ
Φλέγρας
πεδίον,
ἵν´
οἱ
|
θεοὶ |
τοὺς
γηγενεῖς
~ἀλαζονευόμενοι
καθυπερηκόντισαν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[150] |
αἰτούμεθα,
~οὕτως,
ὅταν
θύωσιν
ἄνθρωποι
|
θεοῖς, |
~ἢν
μὴ
φόρον
φέρωσιν
ὑμῖν |
[800] |
μέγα
καὶ
κλεινόν,
εἶτα
τοῖς
|
θεοῖς
|
~θῦσαι
μετὰ
τοῦτο.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ταῦτα |
[850] |
σὸν
ἔργον,
θῦε
τοῖς
καινοῖς
|
θεοῖς. |
~(ΙΕΡΕΥΣ)
~Δράσω
τάδ´.
Ἀλλὰ
ποῦ |
[1200] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Τί
σὺ
λέγεις;
Ποίοις
|
θεοῖς; |
~(ΙΡΙΣ)
Ποίοισιν;
Ἡμῖν,
τοῖς
ἐν |
[1200] |
πατρὸς
~φράσουσα
θύειν
τοῖς
Ὀλυμπίοις
|
θεοῖς
|
~μηλοσφαγεῖν
τε
βουθύτοις
ἐπ´
ἐσχάραις
|
[1550] |
~ὑμεῖς
τ´
ἂν
ἡμῖν
τοῖς
|
θεοῖς |
ὄντες
φίλοι
~ὄμβριον
ὕδωρ
ἂν |
[1200] |
Ποίοισιν;
Ἡμῖν,
τοῖς
ἐν
οὐρανῷ
|
θεοῖς. |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Θεοὶ
γὰρ
ὑμεῖς;
~(ΙΡΙΣ) |
[900] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Θύοντες
εὐξώμεσθα
τοῖς
πτερίνοις
|
θεοῖς. |
~(ΠΟΙΗΤΗΣ)
~Νεφελοκοκκυγίαν
τὰν
εὐδαίμονα
~κλῇσον, |
[1500] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὄνομα
δὲ
τούτοις
τοῖς
|
θεοῖς |
τοῖς
βαρβάροις
~τί
ἐστιν;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[800] |
δ´
ἵνα
θύσω
τοῖσι
καινοῖσιν
|
θεοῖς, |
~τὸν
ἱερέα
πέμψοντα
τὴν
πομπὴν |
[550] |
θύειν
ὄρνισι
τὸ
λοιπόν,
~κἄπειτα
|
θεοῖς |
ὕστερον
αὖθις·
προσνείμασθαι
δὲ
πρεπόντως |
[1000] |
πόλιν,
πρὶν
καὶ
τεθύσθαι
τοῖς
|
θεοῖς; |
~(ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΠΩΛΗΣ)
~Ἐὰν
δ´
ὁ
Νεφελοκοκκυγιεὺς |
[1250] |
δάπεδον
ἕν´
ἔτι
~τῇδε
βροτῶν
|
θεοῖσι |
πέμπειν
καπνόν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Δεινόν
γε |
[1050] |
τάχιστ´
ἐντευθενὶ
~θύσοντες
εἴσω
τοῖς
|
θεοῖσι |
τὸν
τράγον.
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἤδη
´μοὶ |
[850] |
ἔχω
~προσόδια
μεγάλα
σεμνὰ
προσιέναι
|
θεοῖσιν, |
~ἅμα
δὲ
προσέτι
χάριτος
ἕνεκα
|
[550] |
πόλεμον
πρωυδᾶν
αὐτῷ,
καὶ
τοῖσι
|
θεοῖσιν |
ἀπειπεῖν
~διὰ
τῆς
χώρας
τῆς |
[1500] |
γὰρ
οὐδεὶς
οὐδὲν
ἀνθρώπων
ἔτι
|
~θεοῖσιν, |
οὐδὲ
κνῖσα
μηρίων
ἄπο
~ἀνῆλθεν |
[600] |
δώσους´
αὐτοῖς,
οὖσαν
παρὰ
τοῖσι
|
θεοῖσιν; |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἢν
εὖ
πράττως´,
οὐχ |
[550] |
αὖθις·
προσνείμασθαι
δὲ
πρεπόντως
~τοῖσι
|
θεοῖσιν |
τῶν
ὀρνίθων
ὃς
ἂν
ἁρμόττῃ |
[1500] |
Νὴ
τὸν
Δί´
ἀεὶ
δῆτα
|
θεομισὴς |
ἔφυς.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Τίμων
καθαρός.
Ἀλλ´ |
[500] |
τ´
οὐδεὶς
τότ´
ἂν
ἀνθρώπων
|
θεόν, |
ἀλλ´
ὄρνιθας
ἅπαντες.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Λάμπων |
[550] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἢν
δ´
ἡγῶνται
σὲ
|
θεόν, |
σὲ
βίον,
σὲ
δὲ
Γῆν, |
[800] |
γένοιτ´
ἂν
εὔτακτος
πόλις,
~ὅπου
|
θεὸς |
γυνὴ
γεγονυῖα
πανοπλίαν
~ἕστηκ´
ἔχουσα, |
[800] |
Ὦ
νεοττὲ
δέσποτα.
~ὡς
ὁ
|
θεὸς |
ἐπιτήδειος
οἰκεῖν
ἐπὶ
πετρῶν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[1200] |
~(ΙΡΙΣ)
Τίς
γάρ
ἐστ´
ἄλλος
|
θεός; |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὄρνιθες
ἀνθρώποισι
νῦν
εἰσιν |
[800] |
χρῆμα
τῆς
πόλεως.
Τίς
δαὶ
|
θεὸς
|
~πολιοῦχος
ἔσται;
Τῷ
ξανοῦμεν
τὸν |
[550] |
Δί´
ὅ
γ´
Ἑρμῆς
~πέτεται
|
θεὸς |
ὢν
πτέρυγάς
τε
φορεῖ,
κἄλλοι |
[850] |
~δεῖ
με
δεύτερον
μέλος
~χέρνιβι
|
θεοσεβὲς |
ὅσιον
ἐπιβοᾶν,
καλεῖν
~δὲ
μάκαρας, |
[1150] |
καὶ
ῥοιζήμασιν
~αἰθὴρ
δονεῖται
τοῦ
|
θεοῦ |
ζητουμένου·
~κἄστ´
οὐ
μακρὰν
ἄπωθεν, |
[1150] |
οὐ
φατὸς
~πρὸς
ἐμὲ
καὶ
|
θεούς. |
Ἀλλὰ
φύλαττε
πᾶς
~ἀέρα
περινέφελον, |
[550] |
~(ΧΟΡΟΣ)
Καὶ
πῶς
ἡμᾶς
νομιοῦσι
|
θεοὺς |
ἄνθρωποι
κοὐχὶ
κολοιούς,
~οἳ
πετόμεσθα |
[800] |
δὲ
πέμψον
τὸν
μὲν
εἰς
|
θεοὺς |
ἄνω,
~ἕτερον
δ´
ἄνωθεν
αὖ |
[150] |
ὥσπερ
παρνόπων,
~τοὺς
δ´
αὖ
|
θεοὺς |
ἀπολεῖτε
λιμῷ
Μηλίῳ.
~(ΕΠΟΨ)
Πῶς; |
[1550] |
~ὅστις
ποτ´
ἔσθ´
ὁ
τοὺς
|
θεοὺς |
ἀποτειχίσας.
~(ΠΟΣΕΙΔΩΝ)
Ἀλλ´,
ὦγάθ´,
ᾑρήμεσθα |
[1150] |
ἐκτετείχισται
ταχύ;
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Νὴ
τοὺς
|
θεοὺς |
ἔγωγε·
καὶ
γὰρ
ἄξιον·
~ἴσα |
[1000] |
ἀλλ´
ἀπιέναι;
~(ΕΠΟΨ)
Νὴ
τοὺς
|
θεούς. |
~Ἐκκλησιάσαι
γοῦν
ἐδεόμην
οἴκοι
μένων· |
[700] |
Ἀπόλλων;
~Ἢν
οὖν
ἡμᾶς
νομίσητε
|
θεούς, |
~ἕξετε
χρῆσθαι
μάντεσι
Μούσαις
~αὔραις, |
[600] |
φρονῶν
ξυνῳδά,
μὴ
~πολὺν
χρόνον
|
θεοὺς |
ἔτι
~σκῆπτρα
τἀμὰ
τρίψειν.
~Ἀλλ´ |
[600] |
~λόγους
δίκαιος
ἄδολος
~ὅσιος
ἐπὶ
|
θεοὺς |
ἴῃς,
~ἐμοὶ
φρονῶν
ξυνῳδά,
μὴ
|
[1250] |
νεωτέρων
τινά;
~(ΧΟΡΟΣ)
Ἀποκεκλῄκαμεν
διογενεῖς
|
θεοὺς |
~μηκέτι
τὴν
ἐμὴν
διαπερᾶν
πόλιν, |
[150] |
~ἐλθόνθ´;
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ὁτιὴ
νὴ
τοὺς
|
θεοὺς |
ὅς´
οὐκ
ἰδὼν
~βδελύττομαι
τὸν |
[1200] |
γὰρ
ἄλλῃ
χρὴ
πέτεσθαι
τοὺς
|
θεούς; |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Οὐκ
οἶδα
μὰ
Δί´ |
[550] |
νομίσωσι
τὸ
μηδέν,
~τούτους
δὲ
|
θεοὺς |
τοὺς
ἐν
Ὀλύμπῳ;
~Τότε
χρὴ |
[1500] |
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Μισῶ
δ´
ἅπαντας
τοὺς
|
θεούς, |
ὡς
οἶσθα
σύ—
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Νὴ |
[700] |
καλεῖτε,
~ξύμβολον
ὄρνιν,
φωνὴν
ὄρνιν,
|
θεράποντ´ |
ὄρνιν,
ὄνον
ὄρνιν.
~Ἆρ´
οὐ |
[900] |
πάντες
ἐσμὲν
οἱ
διδάσκαλοι
~Μουσάων
|
θεράποντες |
ὀτρηροί,
~κατὰ
τὸν
Ὅμηρον.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[50] |
τροχίλε;
Τὸν
δεσπότην
~ἡμῖν
κάλεσον.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Ἀλλ´
ἀρτίως
νὴ
τὸν |
[50] |
´στὶ
δεινόν;
Οὐδὲ
κάλλιον
λέγειν;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Ἀπολεῖσθον.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἀλλ´
οὐκ |
[50] |
μὴν
ἐροῦ
τὰ
πρὸς
ποδῶν.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Ὁδὶ
δὲ
δὴ
τίς |
[50] |
τινάς.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ὅμως
ἐπέγειρον
αὐτόν.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Οἶδα
μὲν
σαφῶς
~ὅτι |
[50] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἄπολλον
ἀποτρόπαιε,
τοῦ
χασμήματος.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Οἴμοι
τάλας,
ὀρνιθοθήρα
τουτωί. |
[50] |
ποτ´
εἶ,
πρὸς
τῶν
θεῶν;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Ὄρνις
ἔγωγε
δοῦλος.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) |
[50] |
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ὑποδεδιὼς
ἔγωγε,
Λιβυκὸν
ὄρνεον.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Οὐδὲν
λέγεις.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Καὶ |
[50] |
δοῦλος.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἡττήθης
τινὸς
~ἀλεκτρυόνος;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Οὔκ,
ἀλλ´
ὅτε
περ |
[50] |
γὰρ
ὄρνις
καὶ
διακόνου
τινός;
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Οὗτός
γ´,
ἅτ´,
οἶμαι, |
[50] |
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἀλλ´
οὐκ
ἐσμὲν
ἀνθρώπω.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
Τί
δαί;
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ὑποδεδιὼς |
[50] |
με
κόπτειν
αὖθις
αὖ.
~Ἐποποῖ.
|
~(ΘΕΡΑΠΩΝ |
ΕΠΟΠΟΣ)
~Τίνες
οὗτοι;
Τίς
ὁ |
[500] |
γλαῦχ´,
ὁ
δ´
Ἀπόλλων
ὥσπερ
|
θεράπων |
ἱέρακα.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Νὴ
τὴν
Δήμητρ´ |
[900] |
μελιγλώσσων
ἐπέων
ἱεὶς
ἀοιδὰν
~Μουσάων
|
θεράπων |
ὀτρηρός,
~κατὰ
τὸν
Ὅμηρον.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) |
[700] |
μάντεσι
Μούσαις
~αὔραις,
ὥραις,
χειμῶνι,
|
θέρει, |
~μετρίῳ
πνίγει·
κοὐκ
ἀποδράντες
~καθεδούμεθ´ |
[1650] |
~Κλεψύδρᾳ
πανοῦργον
ἐγγλωττογαστόρων
~γένος,
~οἳ
|
θερίζουσίν |
τε
καὶ
σπείρουσι
~καὶ
τρυγῶσι |
[1050] |
~χλαίνας
οὐκ
ἀμπισχνοῦνται·
~οὐδ´
αὖ
|
θερμὴ |
πνίγους
ἡμᾶς
~ἀκτὶς
τηλαυγὴς
θάλπει· |
[500] |
γλυκὺ
καὶ
λιπαρόν,
~κἄπειτα
κατεσκέδασαν
|
θερμὸν
|
~τοῦτο
καθ´
ὑμῶν,
~αὕων
ὥσπερ |
[800] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Πρῶτον
ὄνομα
τῇ
πόλει
|
~θέσθαι |
τι
μέγα
καὶ
κλεινόν,
εἶτα |
[300] |
~πεδία
παρ´
ἡμῖν,
~παρέβη
μὲν
|
θεσμοὺς |
ἀρχαίους,
~παρέβη
δ´
ὅρκους
ὀρνίθων. |
[1500] |
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου,
~ἀλλ´
ὡσπερεὶ
|
Θεσμοφορίοις |
νηστεύομεν
~ἄνευ
θυηλῶν·
οἱ
δὲ |
[1050] |
κόλποις
ναίω,
~ἡνίκ´
ἂν
ὁ
|
θεσπέσιος |
ὀξὺ
μέλος
ἀχέτας
~θάλπεσι
μεσημβρινοῖς |
[950] |
Λαβὲ
τὸ
βιβλίον.
~κἢν
μέν,
|
θέσπιε |
κοῦρε,
ποῇς
ταῦθ´
ὡς
ἐπιτέλλω, |
[200] |
νῷν
τοῦ
φθέγματος
~ἐάνπερ
ἐπακούσωσι
|
θεύσονται |
δρόμῳ.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὦ
φίλτατ´
ὀρνίθων |
[1600] |
~προβάτοιν
δυοῖν
τιμὴν
ἀνοίσει
τῷ
|
θεῷ. |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Τὸ
σκῆπτρον
ἀποδοῦναι
πάλιν |
[1150] |
καὶ
σχέτλιον
εἰργασμένος.
~Τίς
τῶν
|
θεῶν; |
~(ΑΓΓΕΛΟΣ
Βʹ
Οὐκ
ἴσμεν·
ὅτι |
[1550] |
ς´
ἐγὼ
~ἑόρακα
πάντων
βαρβαρώτατον
|
θεῶν. |
~Ἄγε
δή,
τί
δρῶμεν,
Ἡράκλεις; |
[650] |
βουτόμου
τοὐρνίθιον·
~ἐκβίβασον
αὐτοῦ,
πρὸς
|
θεῶν, |
αὐτήν,
ἵνα
~καὶ
νὼ
θεασώμεσθα |
[1500] |
εὔνους
εἴμ´
ἐγώ.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Μόνον
|
θεῶν |
γὰρ
διὰ
ς´
ἀπανθρακίζομεν.
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ) |
[450] |
πρότεροι
μὲν
γῆς,
πρότεροι
δὲ
|
θεῶν |
ἐγένοντο,
~ὡς
πρεσβυτάτων
ὄντων
αὐτῶν |
[1200] |
ὁπόθεν
πέτει.
~(ΙΡΙΣ)
Παρὰ
τῶν
|
θεῶν |
ἔγωγε
τῶν
Ὀλυμπίων.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὄνομα |
[1600] |
~Ἐάν
τις
ἀνθρώπων
ἱερεῖόν
τῳ
|
θεῶν
|
~εὐξάμενοι
εἶτα
διασοφίζηται
λέγων·
~Μενετοὶ |
[50] |
θηρίον
ποτ´
εἶ,
πρὸς
τῶν
|
θεῶν; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ
ΕΠΟΠΟΣ)
Ὄρνις
ἔγωγε
δοῦλος. |
[200] |
σοῖς
ἐλέγοις
~ἀντιψάλλων
ἐλεφαντόδετον
~φόρμιγγα
|
θεῶν |
ἵστησι
χορούς·
~διὰ
δ´
ἀθανάτων |
[850] |
Σαβαζίῳ
καὶ
στρούθῳ
μεγάλῃ
Μητρὶ
|
~θεῶν |
καὶ
ἀνθρώπων—
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Δέσποινα
Κυβέλη, |
[1200] |
~(ΙΡΙΣ)
Ὦ
μῶρε,
μῶρε,
μὴ
|
θεῶν |
κίνει
φρένας
~δεινάς,
ὅπως
μή |
[700] |
τε
~καὶ
γῆ
πάντων
τε
|
θεῶν |
μακάρων
γένος
ἄφθιτον.
Ὧδε
μέν |
[1450] |
~Τίς
ὁ
συγκαλυμμός;
~(ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ)
Τῶν
|
θεῶν |
ὁρᾷς
τινα
~ἐμοῦ
κατόπιν
ἐνταῦθα; |
[1550] |
Πρεσβεύοντες
ἡμεῖς
ἥκομεν
~παρὰ
τῶν
|
θεῶν |
περὶ
πολέμου
καταλλαγῆς.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἔλαιον |
[650] |
μετεώρων,
~φύσιν
οἰωνῶν
γένεσίν
τε
|
θεῶν |
ποταμῶν
τ´
Ἐρέβους
τε
Χάους |
[950] |
κατὰ
γύας.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Πρὸς
τῶν
|
θεῶν, |
~σὺ
δ´
εἶ
τίς
ἀνδρῶν; |
[1150] |
Βʹ
Δεινότατα
πεπόνθαμεν.
~Τῶν
γὰρ
|
θεῶν |
τις
ἄρτι
τῶν
παρὰ
τοῦ |
[1150] |
Ἔρεβος
ἐτέκετο,
~μή
σε
λάθῃ
|
θεῶν |
τις
ταύτῃ
περῶν.
~Ἄθρει
δὲ |
[250] |
τε
συκοφαντῶν
τίλλεται,
~αἵ
τε
|
θήλειαι |
πρὸς
ἐκτίλλουσιν
αὐτοῦ
τὰ
πτερά. |
[1050] |
ἐν
φοναῖς
ὄλλυται.
~Τῇδε
μέντοι
|
θἠμέρᾳ |
μάλιστ´
ἐπαναγορεύεται·
~Ἢν
ἀποκτείνῃ
τις |
[50] |
δέους.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ὦ
δειλότατον
σὺ
|
θηρίον, |
~δείσας
ἀφῆκας
τὸν
κολοιόν.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) |
[50] |
Φασιανικός.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἀτὰρ
σὺ
τί
|
θηρίον |
ποτ´
εἶ,
πρὸς
τῶν
θεῶν; |
[50] |
Ἡράκλεις,
τουτὶ
τί
ποτ´
ἐστὶ
|
θηρίον; |
~Τίς
ἡ
πτέρωσις;
Τίς
ὁ |
[350] |
τί
μέλλετ´,
ὦ
πάντων
κάκιστα
|
θηρίων, |
~ἀπολέσαι
παθόντες
οὐδὲν
ἄνδρε
καὶ |
[1050] |
εὐθαλεῖς
καρποὺς
~κτείνων
παμφύλων
γένναν
|
~θηρῶν, |
ἃ
πάντ´
ἐν
γαίᾳ
~ἐκ |
[750] |
~πτῆξε
δὲ
φῦλά
τε
ποικίλα
|
θηρῶν, |
~κύματά
τ´
ἔσβεσε
νήνεμος
αἴθρη, |
[600] |
τάδε
πάντες·
~Οὐδεὶς
οἶδεν
τὸν
|
θησαυρὸν |
τὸν
ἐμὸν
πλὴν
εἴ
τις |
[550] |
μείναιμι
παρ´
ὑμῖν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Τοὺς
|
θησαυτρούς |
τ´
αὐτοῖς
δείξους´
οὓς
οἱ |
[800] |
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Τί
δῆτ´
ὄνομ´
αὐτῇ
|
θησόμεσθ´; |
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ἐντευθενὶ
~ἐκ
τῶν
νεφελῶν |
[1050] |
´μοὶ
τῷ
παντόπτᾳ
~καὶ
παντάρχᾳ
|
θνητοὶ |
πάντες
~θύσους´
εὐκταίαις
εὐχαῖς.
~Πᾶσαν |
[700] |
δὲ
Περσικὸν
ὄρνιν.
~Πάντα
δὲ
|
θνητοῖς |
ἐστιν
ἀφ´
ἡμῶν
τῶν
ὀρνίθων |
[750] |
χεζητιῶν,
~οὐκ
ἂν
ἐξίδισεν
εἰς
|
θοἰμάτιον, |
ἀλλ´
ἀνέπτετο,
~κἀποπαρδὼν
κἀναπνεύσας
αὖθις |
[450] |
τε
βοᾶν,
ὁ
δ´
ἀπέβλισε
|
θοἰμάτιόν |
μου.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἰκτῖνος
δ´
οὖν |
[1400] |
ποικίλα
μάλ´
αὖθις.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Εἰς
|
θοἰμάτιον |
τὸ
σκόλιον
ᾄδειν
μοι
δοκεῖ, |
[1550] |
Ἐπαρίστερ´
οὕτως
ἀμπέχει;
~Οὐ
μεταβαλεῖς
|
θοἰμάτιον |
ὧδ´
ἐπιδέξια;
~Τί,
ὦ
κακόδαιμον; |
[1350] |
ἐπειδὴ
μάχιμος
εἶ,
~εἰς
τἀπὶ
|
Θρᾴκης |
ἀποπέτου
κἀκεῖ
μάχου.
~(ΠΑΤΡΑΛΟΙΑΣ)
Νὴ |
[450] |
τι,
~ὅ
τι
τὴν
τούτων
|
θραύσει |
ψυχήν.
Οὕτως
ὑμῶν
ὑπεραλγῶ,
~οἵτινες |
[200] |
ὕμνων,
~οὓς
διὰ
θείου
στόματος
|
θρηνεῖς
|
~τὸν
ἐμὸν
καὶ
σὸν
πολύδακρυν |
[1700] |
~Ἥρᾳ
ποτ´
Ὀλυμπίᾳ
~τὸν
ἠλιβάτων
|
θρόνων
|
~ἄρχοντα
θεαὶ
μέγαν
~Μοῖραι
ξυνεκοίμισαν
|
[1650] |
εἶναι
τὴν
Ἀθηναίαν
δοκεῖς,
~οὖσαν
|
θυγατέρ´, |
ὄντων
ἀδελφῶν
γνησίων;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
Τί |
[500] |
βασιλεὺς
ὤν,
~ἡ
δ´
αὖ
|
θυγάτηρ |
γλαῦχ´,
ὁ
δ´
Ἀπόλλων
ὥσπερ |
[850] |
εἶδον
ἐμπεφορβειωμένον.
~Ἱερεῦ,
σὸν
ἔργον,
|
θῦε |
τοῖς
καινοῖς
θεοῖς.
~(ΙΕΡΕΥΣ)
~Δράσω |
[1500] |
οὗπερ
ὑμεῖς
ᾠκίσατε
τὸν
ἀέρα.
|
~Θύει |
γὰρ
οὐδεὶς
οὐδὲν
ἀνθρώπων
ἔτι |
[550] |
Ἀφροδίτῃ
θύῃ,
κριθὰς
ὄρνιθι
φαληρίδι
|
θύειν· |
~ἢν
δὲ
Ποσειδῶνί
τις
οἶν |
[850] |
προσέτι
χάριτος
ἕνεκα
~προβάτιόν
τι
|
θύειν. |
~Ἴτω
ἴτω
ἴτω
δὲ
Πυθιὰς |
[550] |
δ´
Ἡρακλέει
θύῃσι,
λάρῳ
ναστοὺς
|
θύειν |
μελιτοῦντας·
~κἂν
Διὶ
θύῃ
βασιλεῖ |
[550] |
κήρυκα
κελεύω,
~ὡς
ὀρνίθων
βασιλευόντων
|
θύειν |
ὄρνισι
τὸ
λοιπόν,
~κἄπειτα
θεοῖς |
[1200] |
πέτομαι
παρὰ
τοῦ
πατρὸς
~φράσουσα
|
θύειν |
τοῖς
Ὀλυμπίοις
θεοῖς
~μηλοσφαγεῖν
τε |
[550] |
ναστοὺς
θύειν
μελιτοῦντας·
~κἂν
Διὶ
|
θύῃ |
βασιλεῖ
κριόν,
βασιλεύς
ἐστ´
ὀρχίλος |
[550] |
ἁρμόττῃ
καθ´
ἕκαστον·
~Ἢν
Ἀφροδίτῃ
|
θύῃ, |
κριθὰς
ὄρνιθι
φαληρίδι
θύειν·
~ἢν |
[550] |
~ἢν
δὲ
Ποσειδῶνί
τις
οἶν
|
θύῃ, |
νήττῃ
πυροὺς
καθαγίζειν·
~ἢν
δ´ |
[1500] |
~ἀλλ´
ὡσπερεὶ
Θεσμοφορίοις
νηστεύομεν
~ἄνευ
|
θυηλῶν· |
οἱ
δὲ
βάρβαροι
θεοὶ
~πεινῶντες |
[550] |
πυροὺς
καθαγίζειν·
~ἢν
δ´
Ἡρακλέει
|
θύῃσι, |
λάρῳ
ναστοὺς
θύειν
μελιτοῦντας·
~κἂν |
[500] |
~ὀβολὸν
κατεβρόχθισα·
κᾆτα
κενὸν
τὸν
|
θύλακον |
οἴκαδ´
ἀφεῖλκον.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Αἰγύπτου
δ´ |
[900] |
ἕξετ´
ὄψον.
~Τὰ
γὰρ
παρόντα
|
θύματ´ |
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
~γένειόν
τ´ |
[1700] |
βάθος
κύκλου
~χωρεῖ,
καλὸν
θέαμα,
|
θυμιαμάτων |
δ´
~αὖραι
διαψαίρουσι
πλεκτάνην
καπνοῦ. |
[400] |
πάλιν
εἰς
ταὐτόν,
~καὶ
τὸν
|
θυμὸν |
κατάθου
κύψας
~παρὰ
τὴν
ὀργὴν |
[950] |
ἄκλητος
ἰὼν
ἄνθρωπος
ἀλαζὼν
~λυπῇ
|
θύοντας |
καὶ
σπλαγχνεύειν
ἐπιθυμῇ,
~δὴ
τότε |
[900] |
τ´
ἐστὶ
καὶ
κέρατα.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
|
Θύοντες |
εὐξώμεσθα
τοῖς
πτερίνοις
θεοῖς.
~(ΠΟΙΗΤΗΣ) |
[950] |
Λαβὲ
τὸ
βιβλίον.
~Οὐκ
εἶ
|
θύραζ´; |
Ἐς
κόρακας.
~(ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ)
Οἴμοι
δείλαιος. |
[1300] |
πτερῶν·
~Μανῆς
δὲ
φερέτω
μοι
|
θύραζε |
τὰ
πτερά·
~ἐγὼ
δ´
ἐκείνων |
[600] |
λιθίνους
αὐτοῖς,
~οὐδὲ
θυρῶσαι
χρυσαῖσι
|
θύραις, |
~ἀλλ´
ὑπὸ
θάμνοις
καὶ
πρινιδίοις
|
[100] |
πράγματ´
εἴη
τοιάδε.
~Ἐπὶ
τὴν
|
θύραν |
μου
πρῴ
τις
ἐλθὼν
τῶν |
[600] |
~οἰκοδομεῖν
δεῖ
λιθίνους
αὐτοῖς,
~οὐδὲ
|
θυρῶσαι |
χρυσαῖσι
θύραις,
~ἀλλ´
ὑπὸ
θάμνοις |
[950] |
πρὸς
τὸν
ἀέρα.
~πρῶτον
Πανδώρᾳ
|
θῦσαι |
λευκότριχα
κριόν·
~ὃς
δέ
κ´ |
[800] |
καὶ
κλεινόν,
εἶτα
τοῖς
θεοῖς
|
~θῦσαι |
μετὰ
τοῦτο.
~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ)
Ταῦτα
κἀμοὶ |
[600] |
~οὐδ´
εἰς
Ἄμμων´
ἐλθόντες
ἐκεῖ
|
~θύσομεν, |
ἀλλ´
ἐν
ταῖσιν
κομάροις
~καὶ |
[1050] |
~Ἀπίωμεν
ἡμεῖς
ὡς
τάχιστ´
ἐντευθενὶ
|
~θύσοντες |
εἴσω
τοῖς
θεοῖσι
τὸν
τράγον. |
[1050] |
παντόπτᾳ
~καὶ
παντάρχᾳ
θνητοὶ
πάντες
|
~θύσους´ |
εὐκταίαις
εὐχαῖς.
~Πᾶσαν
μὲν
γὰρ |
[850] |
στέμματα·
~ἐγὼ
γὰρ
αὐτὸς
τουτογὶ
|
θύσω |
μόνος.
~(ΧΟΡΟΣ)
Εἶτ´
αὖθις
αὖ |
[800] |
λέγω
πεπράξεται.
~Ἐγὼ
δ´
ἵνα
|
θύσω |
τοῖσι
καινοῖσιν
θεοῖς,
~τὸν
ἱερέα |
[1200] |
ἀνθρώποισι
νῦν
εἰσιν
θεοί,
~οἷς
|
θυτέον |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
μὰ
Δί´
οὐ |
[900] |
κλῄζω
πόλιν.
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Οὐκ
ἄρτι
|
θύω |
τὴν
δεκάτην
ταύτης
ἐγώ,
~καὶ |
[500] |
ἄρ´
ἔχουσιν;
~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ)
Ἵν´
ὅταν
|
θύων |
τις
ἔπειτ´
αὐτοῖς
εἰς
τὴν |
[150] |
Βοιωτοὺς
δίοδον
αἰτούμεθα,
~οὕτως,
ὅταν
|
θύωσιν |
ἄνθρωποι
θεοῖς,
~ἢν
μὴ
φόρον |
[400] |
λεῴ·
τοὺς
ὁπλίτας
νυνμενὶ
~ἀνελομένους
|
θὤπλ´ |
ἀπιέναι
πάλιν
οἴκαδε,
~σκοπεῖν
δ´ |