Odes
[150]	βαλλαντίου. ~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Πολλήν γ´ ἀφεῖλες	τοῦ	βίου κιβδηλίαν. ~(ΕΠΟΨ) Νεμόμεσθα δ´
[650]	Δί´ αὐτοῖσιν πιθοῦ. ~Ἐκβίβασον ἐκ	τοῦ	βουτόμου τοὐρνίθιον· ~ἐκβίβασον αὐτοῦ, πρὸς
[1450]	ἦρος ἀεὶ ~βλαστάνει καὶ συκοφαντεῖ,	~τοῦ	δὲ χειμῶνος πάλιν τὰς ~ἀσπίδας
[100]	λάβοις. ~(ΕΠΟΨ) Πράγους δὲ δὴ	τοῦ	δεομένω δεῦρ´ ἤλθετον; ~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Σοὶ
[50]	κακοδαίμων, χὠ κολοιός μοἴχεται ~ὑπὸ	τοῦ	δέους. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Ὦ δειλότατον σὺ
[1400]	διαζῆν ἄνδρα χρῆν τοσουτονὶ ~ἐκ	τοῦ	δικαίου μᾶλλον ἢ δικορραφεῖν. ~(ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ)
[500]	νόμος ἐστίν, ~τὰ σπλάγχνα διδῷ,	τοῦ	Διὸς αὐτοὶ πρότεροι τὰ σπλάγχνα
[450]	ἔστιν, ἐμοῦ πρῶτον, τουδί, καὶ	τοῦ	Διὸς αὐτοῦ, ~ἀρχαιότεροι πρότεροί τε
[550]	ὀρχίλος ὄρνις, ~ᾧ προτέρῳ δεῖ	τοῦ	Διὸς αὐτοῦ σέρφον ἐνόρχην σφαγιάζειν.
[1150]	θεῶν τις ἄρτι τῶν παρὰ	τοῦ	Διὸς ~διὰ τῶν πυλῶν εἰσέπτετ´
[600]	~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Αἰβοῖ, πολλῷ κρείττους οὗτοι	τοῦ	Διὸς ἡμῖν βασιλεύειν. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Οὐ
[1500]	κόρη, ~ἥπερ ταμιεύει τὸν κεραυνὸν	τοῦ	Διὸς ~καὶ τἄλλ´ ἁπαξάπαντα, τὴν
[1500]	πρέσβεις δεῦρο περὶ διαλλαγῶν ~παρὰ	τοῦ	Διὸς καὶ τῶν Τριβαλλῶν τῶν
[100]	τῶν φίλων ~λέγοι ταδί· Πρὸς	τοῦ	Διὸς τοὐλυμπίου ~ὅπως παρέσει μοι
[1200]	~ἔχ´ ἀτρέμας αὐτοῦ· στῆθ´· ἐπίσχες	τοῦ	δρόμου. ~Τίς εἶ; Ποδαπή; Λέγειν
[150]	γὰρ αὐτοὺς βαρβάρους ὄντας πρὸ	τοῦ	~ἐδίδαξα τὴν φωνήν, ξυνὼν πολὺν
[50]	Οὐ σοῦ καταγελῶμεν. ~(ΕΠΟΨ) Ἀλλὰ	τοῦ;	~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Τὸ ῥάμφος ἡμῖν σου
[1150]	πτεροῖσι καὶ ῥοιζήμασιν ~αἰθὴρ δονεῖται	τοῦ	θεοῦ ζητουμένου· ~κἄστ´ οὐ μακρὰν
[1700]	~Ὢ φεῦ φεῦ τῆς ὥρας,	τοῦ	κάλλους. ~Ὦ μακαριστὸν σὺ γάμον
[400]	τοι καλῶ. ~(ΕΠΟΨ) Καλεῖς δὲ	τοῦ	κλύειν θέλων; ~(ΧΟΡΟΣ) Τίνες ποθ´
[1100]	ἐγώ, ~ἑκατοντορόγυιον. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Ὦ Πόσειδον,	τοῦ	μάκρους. ~Τίνες ᾠκοδόμησαν αὐτὸ τηλικουτονί;
[1450]	~δὲ δειλὸν καὶ μέγα. ~Τοῦτο	τοῦ	μὲν ἦρος ἀεὶ ~βλαστάνει καὶ
[250]	κακὸν ~ὀρνέων; ~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Ὦναξ Ἄπολλον,	τοῦ	νέφους. Ἰοὺ ἰού, ~οὐδ´ ἰδεῖν
[50]	ἔποπα παῖ> καλεῖς; ~Οὐκ ἀντὶ	τοῦ	παιδός> ς´ ἐχρῆν ἐποποῖ> καλεῖν;
[600]	~(ΧΟΡΟΣ) Παρὰ τοῦ; ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Παρὰ	τοῦ;	παρ´ ἑαυτῶν. ~Οὐκ οἶσθ´ ὅτι
[750]	τὰς πύλας ~βούλεται, πέρδιξ γενέσθω,	τοῦ	πατρὸς νεόττιον· ~ὡς παρ´ ἡμῖν
[1200]	Ἐγώ; Πρὸς ἀνθρώπους πέτομαι παρὰ	τοῦ	πατρὸς ~φράσουσα θύειν τοῖς Ὀλυμπίοις
[1300]	~(ΠΑΤΡΑΛΟΙΑΣ) Αἰβοῖ. ~Οὐκ ἔστιν οὐδὲν	τοῦ	πέτεσθαι γλυκύτερον. ~{Ἐρῶ δ´ ἔγωγε
[600]	προσθήσους´ ὄρνιθες ἔτη. ~(ΧΟΡΟΣ) Παρὰ	τοῦ;	~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Παρὰ τοῦ; παρ´ ἑαυτῶν.
[1100]	μέγεθος ὅσον ὁ δούριος, ~ὑπὸ	τοῦ	πλάτους ἂν παρελασαίτην. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Ἡράκλεις.
[550]	ἀεὶ τῶν ὀρνίθων μαντευομένῳ περὶ	τοῦ	πλοῦ· ~Νυνὶ μὴ πλεῖ, χειμὼν
[150]	τοῦτο καὶ φράξηθ´ ἅπαξ, ~ἐκ	τοῦ	πόλου τούτου κεκλήσεται πόλις. ~Ὥστ´
[1600]	συνδοκεῖ. ~Οὗτος, δοκεῖ δρᾶν ταῦτα	τοῦ	σκήπτρου πέρι. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Καὶ νὴ
[1550]	σίλφιον. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ) Τὰ δὲ κρέα	τοῦ	ταῦτ´ ἐστίν; ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Ὄρνιθές τινες
[1100]	ὦρνιθες, καλά. ~Ἀλλ´ ὡς ἀπὸ	τοῦ	τείχους πάρεστιν ἄγγελος ~οὐδείς, ὅτου
[1150]	ἴδω, τί δαί; Τὰ ξύλινα	τοῦ	τείχους τίνες ~ἀπηργάσαντ´; ~(ΑΓΓΕΛΟΣ Αʹ
[950]	~Εὐφημία ´στω. ~(ΧΡΗΣΜΟΛΟΓΟΣ) ~Μὴ κατάρξῃ	τοῦ	τράγου. ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Σὺ δ´ εἶ
[200]	~καλοῦμεν αὐτούς· οἱ δὲ νῷν	τοῦ	φθέγματος ~ἐάνπερ ἐπακούσωσι θεύσονται δρόμῳ.
[200]	ὀλολυγή. ~(ΕΥΕΛΠΙΔΗΣ) Ὦ Ζεῦ βασιλεῦ,	τοῦ	φθέγματος τοὐρνιθίου· ~οἷον κατεμελίτωσε τὴν
[750]	Σπινθάρου, ~φρυγίλος ὄρνις οὗτος ἔσται,	τοῦ	Φιλήμονος γένους. ~Εἰ δὲ δοῦλός
[1200]	τῆς πόλεως τῆς ἀλλοτρίας καὶ	τοῦ	χάους; ~(ΙΡΙΣ) Ποίᾳ γὰρ ἄλλῃ
[150]	τῆς πόλεως τῆς ἀλλοτρίας καὶ	τοῦ	χάους ~τῶν μηρίων τὴν κνῖσαν
[50]	τὸν δεσπότην; ~(ΠΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ) Ἄπολλον ἀποτρόπαιε,	τοῦ	χασμήματος. ~(ΘΕΡΑΠΩΝ ΕΠΟΠΟΣ) Οἴμοι τάλας,
[1500]	~ἀνῆλθεν ὡς ἡμᾶς ἀπ´ ἐκείνου	τοῦ	χρόνου, ~ἀλλ´ ὡσπερεὶ Θεσμοφορίοις νηστεύομεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/10/2009