Vers |
[300] |
μή
μοι
πρόφασιν,
ἀλλὰ
κατάθου
|
τὸ |
βέλος.
~ὡς
ὅδε
γε
σειστὸς |
[350] |
κωμῳδίαν.
~εἰσελκύσας
γάρ
μ᾽
ἐς
|
τὸ |
βουλευτήριον
~διέβαλλε
καὶ
ψευδῆ
κατεγλώττιζέ |
[500] |
περὶ
τῆς
πόλεως,
τρυγῳδίαν
ποιῶν.
|
~τὸ |
γὰρ
δίκαιον
οἶδε
καὶ
τρυγῳδία. |
[650] |
~καὶ
πᾶν
ἐπ᾽
ἐμοὶ
τεκταινέσθω.
|
~τὸ |
γὰρ
εὖ
μετ᾽
ἐμοῦ
καὶ |
[800] |
μὲν
ἅτερον
τούτων
σκορόδων
τροπαλίδος,
|
~τὸ |
δ᾽
ἅτερον,
αἰ
λῇς,
χοίνικος |
[1050] |
λέγεις;
ὡς
γέλοιον
ὦ
θεοὶ
|
~τὸ |
δέημα
τῆς
νύμφης
ὃ
δεῖταί |
[1100] |
~μετὰ
παιδίσκης
ὡραιοτάτης,
~ἀνατριβομένῳ
τε
|
τὸ |
δεῖνα.
~Ἀντίμαχον
τὸν
ψακάδος
τὸν |
[950] |
οὑτοσὶ
δ᾽
ἐπτέρωταί
τ᾽
ἐπὶ
|
τὸ |
δεῖπνον
ἅμα
καὶ
μεγάλα
δὴ |
[1100] |
χειμέρια
τὰ
πράγματα.
~(Δικαιόπολις)
αἴρου
|
τὸ |
δεῖπνον·
συμποτικὰ
τὰ
πράγματα.
~(Χορός) |
[1100] |
δῆσον
ἐκ
τῆς
ἀσπίδος.
~(Δικαιόπολις)
|
τὸ |
δεῖπνον
ὦ
παῖ
δῆσον
ἐκ |
[500] |
ἐδέοντο
τὸ
ψήφισμ᾽
ὅπως
~μεταστραφείη
|
τὸ |
διὰ
τὰς
λαικαστρίας·
~κοὐκ
ἠθέλομεν |
[650] |
γὰρ
εὖ
μετ᾽
ἐμοῦ
καὶ
|
τὸ |
δίκαιον
~ξύμμαχον
ἔσται,
κοὐ
μή |
[1100] |
~(Λάμαχος)
παῖ
παῖ
καθελών
μοι
|
τὸ |
δόρυ
δεῦρ᾽
ἔξω
φέρε.
~(Δικαιόπολις) |
[600] |
διδάσκαλος
ἡμῶν,
~οὔπω
παρέβη
πρὸς
|
τὸ |
θέατρον
λέξων
ὡς
δεξιός
ἐστιν· |
[800] |
τέρωσε
συκοφαντήσεις
τρέχων.
~(Μεγαρεύς)
οἷον
|
τὸ |
κακὸν
ἐν
ταῖς
Ἀθάναις
τοῦτ᾽ |
[150] |
ἤγαγεν.
~(Δικαιόπολις)
τουτὶ
τί
ἐστι
|
τὸ |
κακόν;
~(Θέωρος)
Ὀδομάντων
στρατός.
~(Δικαιόπολις) |
[250] |
τριακοντούτιδας.
~ἄγ᾽
ὦ
θύγατερ
ὅπως
|
τὸ |
κανοῦν
καλὴ
καλῶς
~οἴσεις
βλέπουσα |
[200] |
τὸν
φαλλὸν
ὀρθὸν
στησάτω.
~κατάθου
|
τὸ |
κανοῦν
ὦ
θύγατερ,
ἵν᾽
ἀπαρξώμεθα. |
[600] |
~καὶ
ναυσὶ
καὶ
πεζοῖσι
κατὰ
|
τὸ |
καρτερόν.
~(Δικαιόπολις)
ἐγὼ
δὲ
κηρύττω |
[0] |
χαιρηδόνος;
~ἐγᾦδ᾽
ἐφ᾽
ᾧ
γε
|
τὸ |
κέαρ
ηὐφράνθην
ἰδών,
~τοῖς
πέντε |
[750] |
γίνεταί
γα
τᾶνδε
τᾶν
χοίρων
|
τὸ |
κρῆς
~ἅδιστον
ἂν
τὸν
ὀδελὸν |
[300] |
τρόπῳ
σοὐστὶ
φίλος·
~ὡς
τόδε
|
τὸ |
λαρκίδιον
οὐ
προδώσω
ποτέ.
~(Δικαιόπολις) |
[700] |
λάλος
χὠ
Κλεινίου.
~κἀξελαύνειν
χρὴ
|
τὸ |
λοιπόν,
κἂν
φύγῃ
τις
ζημιοῦν, |
[1100] |
βλέπειν
ἐς
τὰς
κίχλας;
~(Λάμαχος)
|
τὸ |
λοφεῖον
ἐξένεγκε
τῶν
τριῶν
λόφων. |
[1150] |
ἐκ
τῆς
ἀσπίδος.
~πτίλον
δὲ
|
τὸ |
μέγα
κομπολακύθου
πεσὸν
~πρὸς
ταῖς |
[350] |
~ὅ
τι
ποτ᾽
ὦ
σχέτλιε
|
τὸ |
μέγα
τοῦτ᾽
ἔχεις;
~πάνυ
γὰρ |
[1100] |
δειλίας
φευξούμενον.
~(Δικαιόπολις)
κατάχει
σὺ
|
τὸ |
μέλι.
κἀνθάδ᾽
ἔνδηλος
γέρων
~κλάειν |
[1000] |
~(Δικαιόπολις)
κατάχει
σὺ
τῆς
χορδῆς
|
τὸ |
μέλι,
τὰς
σηπίας
στάθευε.
~(Χορός) |
[0] |
καὶ
κάτω
~τὸ
σχοινίον
φεύγουσι
|
τὸ |
μεμιλτωμένον.
~οὐδ᾽
οἱ
πρυτάνεις
ἥκουσιν, |
[800] |
σοι
τὰ
χοιρίδια;
λέγε.
~(Μεγαρεύς)
|
τὸ |
μὲν
ἅτερον
τούτων
σκορόδων
τροπαλίδος, |
[350] |
ἐγχείρει
λέγειν.
~(Δικαιόπολις)
ἰδοὺ
θεᾶσθε,
|
τὸ |
μὲν
ἐπίξηνον
τοδί,
~ὁ
δ᾽ |
[400] |
~τὸ
πιλίδιον
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
|
τὸ |
Μύσιον.
~δεῖ
γάρ
με
δόξαι |
[550] |
δικτύοις,
~στεφάνων,
τριχίδων,
αὐλητρίδων,
ὑπωπίων·
|
~τὸ |
νεώριον
δ᾽
αὖ
κωπέων
πλατουμένων, |
[900] |
Βοιώτιος
~ἅψας
ἄν
ἐσπέμψειεν
ἐς
|
τὸ |
νεώριον
~δι᾽
ὑδρορρόας,
βορέαν
ἐπιτηρήσας |
[900] |
~(Νίκαρχος)
αὕτη
γὰρ
ἐμπρήσειεν
ἂν
|
τὸ |
νεώριον.
~(Δικαιόπολις)
νεώριον
θρυαλλίς;
~(Νίκαρχος) |
[300] |
χαμαί,
καὶ
σὺ
κατάθου
πάλιν
|
τὸ |
ξίφος.
~(Δικαιόπολις)
ἀλλ᾽
ὅπως
μὴ |
[150] |
τί
ἦν;
~τίς
τῶν
Ὀδομάντων
|
τὸ |
πέος
ἀποτεθρίακεν;
~(Θέωρος)
τούτοις
ἐάν |
[1050] |
στρατιώτας
καταλέγωσι,
τουτῳὶ
~νύκτωρ
ἀλειφέτω
|
τὸ |
πέος
τοῦ
νυμφίου.
~ἀπόφερε
τὰς |
[1050] |
μου
σφόδρα,
~ὅπως
ἂν
οἰκουρῇ
|
τὸ |
πέος
τοῦ
νυμφίου.
~φέρε
δεῦρο |
[1200] |
~φιλήσατόν
με
μαλθακῶς
ὦ
χρυσίω
|
~τὸ |
περιπεταστὸν
κἀπιμανδαλωτόν.
~τὸν
γὰρ
χοᾶ |
[400] |
μοι
δὸς
τἀκόλουθα
τῶν
ῥακῶν,
|
~τὸ |
πιλίδιον
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
τὸ |
[450] |
λέγειν
τἀναντία.
~ἁνὴρ
οὐ
τρέμει
|
τὸ |
πρᾶγμ᾽
εἶά
νυν,
~ἐπειδήπερ
αὐτὸς |
[750] |
καλά.
~(Δικαιόπολις)
τουτὶ
τί
ἦν
|
τὸ |
πρᾶγμα;
~(Μεγαρεύς)
χοῖρος
ναὶ
Δία. |
[800] |
ἅνθρωπος.
οὐκ
ἤκουσας
οἷ
προβαίνει
|
~τὸ |
πρᾶγμα
τοῦ
βουλεύματος;
καρπώσεται
γὰρ |
[200] |
~(Δικαιόπολις)
εὐφημεῖτε,
εὐφημεῖτε.
~προΐτω
σ᾽
|
τὸ |
πρόσθεν
ὀλίγον
ἡ
κανηφόρος·
~ὁ |
[0] |
ἀνὴρ
ὠστίζεται.
~(Κῆρυξ)
πάριτ᾽
ἐς
|
τὸ |
πρόσθεν,
~πάριθ᾽
ὡς
ἂν
ἐντὸς |
[950] |
ξύντροφε
Διαλλαγή,
~ὡς
καλὸν
ἔχουσα
|
τὸ |
πρόσωπον
ἄρ᾽
ἐλάνθανες.
~πῶς
ἂν |
[100] |
ὀφθαλμὸν
ἡ
βουλὴ
καλεῖ
~ἐς
|
τὸ |
πρυτανεῖον.
~(Δικαιόπολις)
ταῦτα
δῆτ᾽
οὐχ |
[550] |
νυν
ἀπὸ
τοῦ
κράνους
μοι
|
τὸ |
πτερόν.
~(Λάμαχος)
τουτὶ
πτίλον
σοι. |
[900] |
μέγαν.
~κεἴπερ
λάβοιτο
τῶν
νεῶν
|
τὸ |
πῦρ
ἅπαξ,
~σελαγοῖντ᾽
ἂν
εὐθύς. |
[1000] |
καὶ
τοῦτ᾽
εὖ
λέγειν.
Δικαιόπολις
|
~τὸ |
πῦρ
ὑποσκάλευε.
~(Χορός)
ἤκουσας
ὡς |
[200] |
τοὐμὸν
ἀντικνήμιον,
~καὶ
παλαιῷ
Λακρατείδῃ
|
τὸ |
σκέλος
βαρύνεται,
~οἴχεται.
διωκτέος
δέ· |
[450] |
ἄπειμι
κοὐ
πρόσειμ᾽
ἔτι·
~ἐς
|
τὸ |
σπυρίδιον
ἰσχνά
μοι
φυλλεῖα
δός. |
[900] |
~(Νίκαρχος)
μαρτύρομαι.
~(Δικαιόπολις)
ξυλλάμβαν᾽
αὐτοῦ
|
τὸ |
στόμα·
~δός
μοι
φορυτόν,
ἵν᾽ |
[1150] |
παρασκευάζετε,
~ἔρι᾽
οἰσυπηρά,
λαμπάδιον
περὶ
|
τὸ |
σφυρόν.
~ἁνὴρ
τέτρωται
χάρακι
διαπηδῶν |
[1150] |
τέτρωται
χάρακι
διαπηδῶν
τάφρον,
~καὶ
|
τὸ |
σφυρὸν
παλίνορρον
ἐξεκόκκισεν,
~καὶ
τῆς |
[0] |
ἀγορᾷ
λαλοῦσι
κἄνω
καὶ
κάτω
|
~τὸ |
σχοινίον
φεύγουσι
τὸ
μεμιλτωμένον.
~οὐδ᾽ |
[1100] |
~(Λάμαχος)
καλόν
γε
καὶ
λευκὸν
|
τὸ |
τῆς
στρούθου
πτερόν.
~(Δικαιόπολις)
καλόν |
[1100] |
~(Δικαιόπολις)
καλόν
γε
καὶ
ξανθὸν
|
τὸ |
τῆς
φάττης
κρέας.
~(Λάμαχος)
ὦνθρωπε |
[950] |
τόνδε
νέα
μοσχίδια
συκίδων,
~καὶ
|
τὸ |
τρίτον
ἡμερίδος
ὄρχον,
ὁ
γέρων |
[250] |
κανηφόρου·
~ἐγὼ
δ᾽
ἀκολουθῶν
ᾄσομαι
|
τὸ |
φαλλικόν·
~σὺ
δ᾽
ὦ
γύναι |
[950] |
~ἐγὼ
δ᾽
ἐμαυτῷ
τόδε
λαβὼν
|
τὸ |
φορτίον
~εἴσειμ᾽
ὑπαὶ
πτερύγων
κιχλᾶν |
[950] |
ὅμως·
~κἂν
τοῦτο
κερδήνῃς
ἄγων
|
τὸ |
φορτίον,
~εὐδαιμονήσεις
συκοφαντῶν
γ᾽
οὕνεκα. |
[450] |
μοι
δὸς
ἓν
μόνον
~κοτυλίσκιον
|
τὸ |
χεῖλος
ἀποκεκρουσμένον.
~(Ευριπίδης)
~φθείρου
λαβὼν |
[150] |
τοσαύτην
ὥστ᾽
Ἀθηναίους
ἐρεῖν,
~ὅσον
|
τὸ |
χρῆμα
παρνόπων
προσέρχεται.
~(Δικαιόπολις)
κάκιστ᾽ |
[100] |
δὴ
σὺ
μεῖζον
καὶ
σαφῶς
|
τὸ |
χρυσίον.
~(Ψευδαρτάβας)
οὐ
λῆψι
χρῦσο |
[950] |
ὁ
γέρων
ὁδί,
~καὶ
περὶ
|
τὸ |
χωρίον
ἐλᾷδας
ἅπαν
ἐν
κύκλῳ, |
[500] |
δὴ
πείνων
βάδην,
~Λακεδαιμονίων
ἐδέοντο
|
τὸ |
ψήφισμ᾽
ὅπως
~μεταστραφείη
τὸ
διὰ |