Chant, vers |
[2] |
~θεσμοῖσιν
ῥοπάλῳ
μιν
ἀγηνορίης
λελαθέσθαι.
|
~ναὶ |
μὲν
ἀκήδεστον
γαίῃ
ἔνι
τόνγε |
[2] |
γαῖαν
~κεκριμέναι
κατὰ
φῦλα
διάτριχα
|
ναιετάασκον: |
~νόσφι
μὲν
αἵδ'
αὐταί,
τῇσιν |
[2] |
Βέβρυκες
ὑπερβασίη
τ'
Ἀμύκοιο
~τηλόθι
|
ναιετάοντος, |
ἐνόσφισαν,
Ἡρακλῆος,
~δὴν
ἀποτεμνόμενοι
γαίης |
[2] |
ἔμμεναι:
ἀμφὶ
δὲ
Κόλχων
~ἔθνεα
|
ναιετάουσιν |
ἀπείρονα:
καὶ
δέ
κεν
Ἄρει |
[2] |
~ἑξείης
δὲ
Σάπειρες
ἐπὶ
σφίσι
|
ναιετάουσιν: |
~Βύζηρες
δ'
ἐπὶ
τοῖσιν
ὁμώλακες, |
[2] |
~ᾗ
ἔνι
Μοσσύνοικοι
ἀν'
οὔρεα
|
ναιετάουσιν |
~μόσσυνας,
καὶ
δ'
αὐτοὶ
ἐπώνυμοι |
[2] |
μοι
κατάλεξον
ἐτήτυμον,
ὁππόθι
γαίης
|
~ναίετε, |
καὶ
χρέος
οἷον
ὑπεὶρ
ἅλα |
[2] |
πατρὶ
δάμασσεν
~καὶ
Φρύγας,
οἳ
|
ναίουσιν |
ὁμώλακας
ἧμιν
ἀρούρας,
~φῦλά
τε |
[2] |
εἴσω
κατακέκλιται
ἤπειρόνδε
~κοίλη
ὕπαιθα
|
νάπη, |
ἵνα
τε
σπέος
ἔστ'
Ἀίδαο |
[2] |
Σοωναύτην
ὀνόμηναν
~Νισαῖοι
Μεγαρῆες,
ὅτε
|
νάσσεσθαι |
ἔμελλον
~γῆν
Μαριανδυνῶν.
δὴ
γάρ |
[2] |
~τὸν
δὲ
μετ'
Ἐργῖνος
καὶ
|
Ναύπλιος |
Εὔφημός
τε
~ὤρνυντ'
ἰθύνειν
λελιημένοι. |
[2] |
ὅτινα
πρύμνης
ἐπιβήσομεν,
οὔτις
ἰάψει
|
~ναυτιλίην. |
ἀλλ'
ὦκα,
παραιφάμενος
τάδε
πάντα, |
[2] |
παρ'
ἐσχάρῃ
ἧστο
γεραιὸς
~πείρατα
|
ναυτιλίης |
ἐνέπων
ἄνυσίν
τε
κελεύθου:
~Κλῦτέ |
[2] |
μέν
τε
διίκεο
πείρατ'
ἀέθλων
|
~ναυτιλίης |
καὶ
τέκμαρ,
ὅτῳ
στυγερὰς
διὰ |
[2] |
ἑῶν
ἐνικάτθαν'
ἑταίρων.
~Ἔνθα
δὲ
|
ναυτιλίης |
μὲν
ἐρητύοντο
μέλεσθαι,
~ἀμφὶ
δὲ |
[2] |
νῆα
κιών,
χρειώ
μιν
ἐρέσθαι
|
~ναυτιλίης, |
οἵ
τ'
εἶεν,
ὑπερβασίῃσιν
ἄτισσεν, |
[2] |
οὐδέ
οἱ
ἦεν
~μοῖρ'
ἔτι
|
ναυτίλλεσθαι |
ἑκαστέρω.
ἀλλά
νυ
καὶ
τὸν |
[2] |
ἄρηρεν
~Αἰήτης:
τῶ
καὶ
περιδείδια
|
ναυτίλλεσθαι. |
~στεῦται
δ'
Ἠελίου
γόνος
ἔμμεναι: |
[2] |
τὸ
μὲν
μάλα
τηλόθι
πάντες
|
~ναυτίλοι |
ἂμ
πέλαγος
θηεύμενοι
ἱλάξονται:
~καί |
[2] |
δὲ
μηλοβοτῆρας,
~δὴ
τότε
λυσάμενοι
|
νεάτης |
ἐκ
πείσματα
δάφνης,
~ληίδα
τ' |
[2] |
~οὐ
γάρ
τε
ῥίζῃσιν
ἐρήρεινται
|
νεάτῃσιν, |
~ἀλλὰ
θαμὰ
ξυνίασιν
ἐναντίαι
ἀλλήλῃσιν |
[2] |
ἔοικεν.
~οὔτινα
θέσμιόν
ἐστιν
ἀφορμηθέντα
|
νέεσθαι |
~ἀνδρῶν
ὀθνείων,
ὅς
κεν
Βέβρυξι |
[2] |
ἅμα
δ'
υἷα
δόμων
ἔκπεμπε
|
νέεσθαι. |
~Ἔνθα
δ'
Ἀβαντιάδην
πεπρωμένη
ἤλασε |
[2] |
ἐπὶ
νηὸς
~ἔνθα
καὶ
ἔνθα
|
νέεσθαι, |
ὅπῃ
φίλον,
εἴτε
μετ'
Αἶαν, |
[2] |
γαῖαν
δὲ
πέριξ
ἐδόκησε
φέρεσθαι
|
~νειόθεν, |
ἀβληχρῷ
δ'
ἐπὶ
κώματι
κέκλιτ' |
[2] |
~δινήεις
τ'
Ἀχέρων
αὐτὴν
διὰ
|
νειόθι |
τέμνων
~ἄκρην
ἐκ
μεγάλης
προχοὰς |
[2] |
καὶ
χρέος
οἷον
ὑπεὶρ
ἅλα
|
νεῖσθαι |
ἀνώγει,
~αὐτῶν
θ'
ὑμείων
ὄνομα |
[2] |
ἑκὰς
εὔνασε
νοῦσος,
~εἰσότ'
Ἀβαντιάδαο
|
νέκυν |
κτερέιξεν
ὅμιλος.
~ἄτλητον
δ'
ὀλοῷ |
[2] |
ἐρητύοντο
μέλεσθαι,
~ἀμφὶ
δὲ
κηδείῃ
|
νέκυος |
μένον
ἀσχαλόωντες.
~ἤματα
δὲ
τρία |
[2] |
τις
ἕλος
πάρα
Πηνειοῖο
~μῆλα
|
νέμειν |
προτέροισι
παρ'
ἀνδράσιν:
εὔαδε
γάρ |
[2] |
ὑλήεσσαν
~ἑξείης
ἤπειρον,
ὑπωρείας
τε
|
νέμονται, |
~δουρατέοις
πύργοισιν
ἐν
οἰκία
τεκτήναντες |
[2] |
τοισίδ'
ἑταίροις
~Ἑλλάδος
ἐξ
αὐτῆς
|
νέομ' |
ἐς
πόλιν
Αἰήταο.
~ἀλλὰ
τὰ |
[2] |
ἐτεόν
γε
~φραδμοσύνῃ
Φινῆος
ἐπισπόμενοι
|
νεόμεσθα. |
~Ὧς
φάτο,
καὶ
τοίων
μὲν |
[2] |
μαντήιον
Ἀπόλλωνα
~ῥέζον
ἐπ'
ἐσχαρόφιν
|
νέον |
ἤματος
ἀνομένοιο.
~κουρότεροι
δ'
ἑτάρων |
[2] |
διὲξ
Ἀχερουσίδος
ἄκρης
~εἰσωποὶ
ἀνέμοιο
|
νέον |
λήγοντος
ἔκελσαν.
~Οὐδ'
ἄρα
δηθὰ |
[2] |
κομίζων
~Ἱππολύτης:
ἐμὲ
δ'
εὗρε
|
νέον |
χνοάοντα
ἰούλους.
~ἔνθα
δ'
ἐπὶ |
[2] |
~τῶ
καὶ
Τίφυος
οἵδε
δαημοσύνῃσι
|
νέοντο, |
~ἀσκηθεῖς
μέν,
ἀτὰρ
πεφοβημένοι.
ἤματι |
[2] |
ῥόος,
πολλὸν
δὲ
φόβῳ
προτέρωσε
|
νέοντο, |
~ἤδη
δέ
σφισι
δοῦπος
ἀρασσομένων |
[2] |
ὄλησθε
~ἀφραδέως,
ἢ
θύνετ'
ἐπισπόμενοι
|
νεότητι. |
~οἰωνῷ
δή
πρόσθε
πελειάδι
πειρήσασθαι |
[2] |
ὁ
τήνγε
~ἀφραδέως
ἔτμηξεν
ἀγηνορίῃ
|
νεότητος. |
~τῷ
δ'
ἄρα
νηκερδῆ
νύμφη |
[2] |
δ'
αὐτίκα
πατρὸς
ἐφετμάων
ἀλέγοντες
|
~νεύμεθ' |
ἐς
Ὀρχομενὸν
κτεάνων
Ἀθάμαντος
ἕκητι. |
[2] |
~ἀθρόοι,
ὄφρα
κολῳὸν
ἀηθείῃ
φοβέωνται
|
~νεύοντάς |
τε
λόφους
καὶ
ἐπήορα
δούραθ' |
[2] |
καλὰ
θεοῖο.
~στὰν
δὲ
κάτω
|
νεύσαντες |
ἐπὶ
χθονός:
αὐτὰρ
ὁ
τηλοῦ |
[2] |
γὰρ
ὁ
μὲν
φιλότητος
ἐέλδετο:
|
νεῦσε |
δ'
ὅγ'
αὐτῇ
~δωσέμεναι,
ὅ |
[2] |
λάθον
ὁρμηθέντες:
~αὐτίκα
δ'
ἐσσυμένως
|
νεφέλης |
ἐπιβᾶσα
πόδεσσιν
~κούφης,
ἥ
κε |
[2] |
Κρονίδης
πυκινὴν
ἐφέηκε
χάλαζαν
~ἐκ
|
νεφέων |
ἀνά
τ'
ἄστυ
καὶ
οἰκία, |
[2] |
περιναιέται
οἴκαδ'
ἄγειρον.
~ἀλλὰ
διὰ
|
νεφέων |
ἄφνω
πέλας
ἀίσσουσαι
~Ἅρπυιαι
στόματος |
[2] |
ἀδευκέες,
ἢ
στεροπαὶ
ὥς,
~ἀπρόφατοι
|
νεφέων |
ἐξάλμεναι
ἐσσεύοντο
~κλαγγῇ
μαιμώωσαι
ἐδητύος: |
[2] |
προπάροιθεν
ἐπαΐσσοντι
ἐοικός,
~αἰὲν
ὑπὲρ
|
νεφέων |
ἠερμένον:
οὐδέ
κε
φαίης
~φεύξεσθαι |
[2] |
ἄστρα
διαυγέα
φαίνετ'
ἰδέσθαι
~ἐκ
|
νεφέων, |
σκοτόεις
δὲ
περὶ
ζόφος
ἠρήρειστο. |
[2] |
ἕσπερον
ὀξέι
ῥοίζῳ
~νηὸς
ὑπερπτάμενον
|
νεφέων |
σχεδόν:
ἀλλὰ
καὶ
ἔμπης
~λαίφεα |
[2] |
μεσσόθι
νηὸς
~λάβρον
ἐπικρέμαται,
καθάπερ
|
νέφος. |
ἀλλὰ
τόγ'
ἔμπης
~στόρνυται,
εἴ |
[2] |
~καὶ
τόδ'
ἐπ'
ὀφθαλμῶν
ἀλαὸν
|
νέφος, |
οἵ
θ'
ὑπένερθεν
~δαίμονες,
οἳ |
[2] |
ὦρτο
δὲ
πολλὴ
~ἅλμη
ἀναβρασθεῖσα,
|
νέφος |
ὥς:
αὖε
δὲ
πόντος
~σμερδαλέον: |
[2] |
δ'
αὖτ'
ἐγχείῃσι
καὶ
ἀσπίσι
|
νῆ' |
ἐκάλυψαν.
~ὡς
δ'
ὅτε
τις |
[2] |
δ'
αὖτε
παρηγορίῃσιν
Ἰήσων
~ὑψόθι
|
νῆ' |
ἐκέλευσεν
ἐπ'
εὐναίῃσιν
ἐρύσσαι
~δάσκιον |
[2] |
ῥόον
εἰς
ἅλα
βάλλει.
~κείνου
|
νῆ' |
ἐλάοντες
ἐπὶ
προχοὰς
ποταμοῖο
~πύργους |
[2] |
δ'
οἵγ'
ἀνέμοιο
κατασπέρχοντος
ἔβησαν
|
~νῆ' |
ἔπι:
κὰδ
δ'
ἄρα
λαῖφος |
[2] |
ἐνέοντο
παρ'
Αἰήταο
Κυταίου,
~Κολχίδα
|
νῆ' |
ἐπιβάντες,
ἵν'
ἄσπετον
ὄλβον
ἄρωνται |
[2] |
τε
ξυστοῖσι
καὶ
ἀσπίσιν
ἄρσετε
|
νῆα. |
~αὐτὰρ
πασσυδίῃ
περιώσιον
ὄρνυτ'
ἀυτὴν |
[2] |
~λευκὴ
καχλάζοντος
ἀνέπτυε
κύματος
ἄχνη.
|
~νῆα |
δ'
ἔπειτα
πέριξ
εἴλει
ῥόος. |
[2] |
ἀνέμου
μένος,
ἠδὲ
καὶ
αὐτὴν
|
~νῆα |
διάνδιχ'
ἔαξε
τινασσομένην
ῥοθίοισιν.
~ἔνθα |
[2] |
καὶ
προτέρωσε
παραὶ
Βιθυνίδα
γαῖαν
|
~νῆα |
διὲκ
πέλαγος
σεῦεν
μέσον.
αὐτὰρ |
[2] |
~ὅς
ῥα
τιναξάμενος
πτέρυγας
κατὰ
|
νῆα |
θέουσαν
~ἧκ'
ἐπί
οἱ
πτερὸν |
[2] |
Ἀγκαῖος
δὲ
μάλ'
ἐσσυμένως
ὑπέδεκτο
|
~νῆα |
θοὴν
ἄξειν:
δὴ
γὰρ
θεοῦ |
[2] |
πέρην
καὶ
ἐφ'
ἱερὰ
θέντες,
|
~νῆα |
θοὴν
εἴσβαινον
ἐρεσσέμεν,
οὐδὲ
πελείης |
[2] |
ἑψιόωντο.
~ἦρί
γε
μὴν
ἐπὶ
|
νῆα |
κατήισαν
ἐγκονέοντες:
~καὶ
δ'
αὐτὸς |
[2] |
ἐδάιξεν.
~καὶ
δὲ
τότε
προτὶ
|
νῆα |
κιών,
χρειώ
μιν
ἐρέσθαι
~ναυτιλίης, |
[2] |
κῦμα
θαλάσσης
~τρηχὺ
θοὴν
ἐπὶ
|
νῆα |
κορύσσεται,
ἡ
δ'
ὑπὸ
τυτθὸν |
[2] |
δ'
αὐτὴν
πρύμνηθεν
ἀνείρυσε
τηλόθι
|
νῆα |
~πετράων:
ὑψοῦ
δὲ
μεταχρονίη
πεφόρητο. |
[2] |
~δινήεις
δ'
ὑπένερθεν
ἀνακλύζεσκεν
ἰοῦσαν
|
~νῆα |
ῥόος,
πολλὸν
δὲ
φόβῳ
προτέρωσε |
[2] |
ἐπαμοιβὸς
ἄρηρεν:
~ὧς
οἵγ'
ἀσπίσι
|
νῆα |
συναρτύναντες
ἔρεψαν.
~οἵη
δὲ
κλαγγὴ |
[2] |
ὅρκῳ
εἴξαντες
ὑπέστρεφον
ἂψ
ἐπὶ
|
νῆα |
~σώεσθαι.
Στροφάδας
δὲ
μετακλείουσ'
ἄνθρωποι |
[2] |
~τύμβου
δὲ
στεφάνης
ἐπιβὰς
σκοπιάζετο
|
νῆα |
~τοῖος
ἐών,
οἷος
πόλεμόνδ'
ἴεν: |
[2] |
πεπτηῶτα:
~τὸν
δ'
ἕταροι
ἐπὶ
|
νῆα |
φέρον
ψυχορραγέοντα,
~ἀχνύμενοι,
χείρεσσι
δ' |
[2] |
ὅσον
δ'
ἐπὶ
δέρματι
μοῦνον
|
~νηδυίων |
ἄψαυστος
ὑπὸ
ζώνην
θόρε
χαλκός. |
[2] |
λαγόνας
τε
καὶ
ἄσπετον
ἰλύι
|
νηδὺν |
~κάπριος
ἀργιόδων,
ὀλοὸν
τέρας,
ὅν |
[2] |
δὴ
γάρ
σφεας
ἐξεσάωσεν
~αὐτῇσιν
|
νήεσσι, |
κακῇ
χρίμψαντας
ἀέλλῃ.
~τῇ
ῥ' |
[2] |
μιμνάζειν
θέλον
ἔμπεδον,
ἀλλ'
ἐνὶ
|
νηί, |
~Ἀργέσταο
παρᾶσσον
ἐπιπνείοντος,
ἔβησαν.
~τοῖσι |
[2] |
στυγέων
μὲν
ἁλὸς
κρυόεντα
κέλευθα
|
~νηὶ |
διαπλώειν,
στυγέων
δ'
ὅτ'
ἐπ' |
[2] |
ἀέλλῃ.
~τῇ
ῥ'
οἵγ'
αὐτίκα
|
νηὶ |
διὲξ
Ἀχερουσίδος
ἄκρης
~εἰσωποὶ
ἀνέμοιο |
[2] |
Κόλχοι
ἔχονται
ἀρήιοι.
ἀλλ'
ἐνὶ
|
νηὶ |
~πείρεθ'
ἕως
μυχάτῃ
κεν
ἐνιχρίμψητε |
[2] |
μοι
τυτθόν
γε
δέος
περὶ
|
νηὶ |
πελέσθω.
~ὧς
δὲ
καὶ
ὧλλοι |
[2] |
~μὴ
τλῆτ'
οἰωνοῖο
πάρεξ
ἔτι
|
νηὶ |
περῆσαι.
~καὶ
τὰ
μὲν
ὥς |
[2] |
εὖτ'
ἄν
τις
ἰδὼν
διὰ
|
νηὶ |
περήσῃ.
~οἱ
δέ
που
ὀκρυόεντος |
[2] |
παροίτατος
ἤρχετο
μύθων:
~Ἔλπομαι
αὐτῇ
|
νηὶ |
τόγ'
ἔμπεδον
ἐξαλέασθαι
~ἡμέας:
οὐδέ |
[2] |
χεῖρας
ἔμιξεν.
~ὡς
δ'
ὅτε
|
νήια |
δοῦρα
θοοῖς
ἀντίξοα
γόμφοις
~ἀνέρες |
[2] |
ἑκάτερθεν
~σειόμεναι
βρόμεον:
πεπέδητο
δὲ
|
νήια |
δοῦρα.
~καὶ
τότ'
Ἀθηναίη
στιβαρῆς |
[2] |
πνοιῇ
δὲ
κάλωες
~ὅπλα
τε
|
νήια |
πάντα
τινάσσετο
νισσομένοισιν.
~ἠῶθεν
δ' |
[2] |
δ'
ἔπεστι
καὶ
ὀψιγόνοισιν
ἰδέσθαι,
|
~νηίου |
ἐκ
κοτίνοιο
φάλαγξ:
θαλέθει
δέ |
[2] |
αὖτε
τόσην
ἁλὸς
εἶμι
κέλευθον,
|
~νῆις |
ἐὼν
ἑτάροις
ἅμα
νήισιν;
Αἶα |
[2] |
κέλευθον,
~νῆις
ἐὼν
ἑτάροις
ἅμα
|
νήισιν; |
Αἶα
δὲ
Κολχὶς
~Πόντου
καὶ |
[2] |
ἀγηνορίῃ
νεότητος.
~τῷ
δ'
ἄρα
|
νηκερδῆ |
νύμφη
πόρεν
οἶτον
ὀπίσσω
~αὐτῷ |
[2] |
τόνδε
στόλον,
εἰ
καὶ
ἔμελλον
|
~νηλειῶς |
μελειστὶ
κεδαιόμενος
θανέεσθαι:
~νῦν
δὲ |
[2] |
ἀριστήων
στόλον
ἀνδρῶν,
~σφᾶς
αὐτοὺς
|
νημερτὲς |
ἐπέφραδον
ἀντιάσαντες:
~οὐδ'
ἔτι
μιμνάζειν |
[2] |
ὁμῶς
δ'
ἐπὶ
ἤματι
νύκτα
|
~νήνεμον |
ἀκαμάτῃσιν
ἐπερρώοντ'
ἐλάτῃσιν.
~οἷον
δὲ |
[2] |
~ἐμμελέως:
περὶ
δέ
σφιν
ἰαίνετο
|
νήνεμος |
ἀκτὴ
~μελπομένοις:
κλεῖον
δὲ
Θεραπναῖον |
[2] |
ἐρημαίην.
τῇ
μέν
τ'
ἐνὶ
|
νηὸν |
Ἄρηος
~λαΐνεον
ποίησαν
Ἀμαζονίδων
βασίλειαι |
[2] |
δῦναι.
~πασσυδίῃ
δἤπειτα
κίον
μετὰ
|
νηὸν |
Ἄρηος,
~μῆλ'
ἱερευσόμενοι:
περὶ
δ' |
[2] |
κρυερῇ
βασιλῆος
ἐφετμῇ
~Ἁργῴης
ἐπὶ
|
νηὸς |
ἄγει
μετὰ
κῶας
Ἰήσων.
~ὑμεῖς |
[2] |
~πόντῳ
γὰρ
τρηχεῖαι
ἐπιβρίσασαι
ἄελλαι
|
~νηὸς |
ἀεικελίης
διὰ
δούρατα
πάντ'
ἐκέδασσαν, |
[2] |
~οἰωνῷ
δή
πρόσθε
πελειάδι
πειρήσασθαι
|
~νηὸς |
ἄπο
προμεθέντες
ἐφιέμεν.
ἢν
δὲ |
[2] |
ἱκέσθαι.
~Ἠ
ῥα,
καὶ
ἐκ
|
νηὸς |
δῶκέ
σφισιν
εἵματα
δῦναι.
~πασσυδίῃ |
[2] |
ἀπήμονας
εἶναι
ἀρωγοὺς
~εὐμενέως,
καὶ
|
νηὸς |
ἐναίσιμα
πείσματα
δέχθαι.
~αὐτίκα
δ' |
[2] |
οὐλομένοιο.
πάρεστι
δὲ
τῆσδ'
ἐπὶ
|
νηὸς |
~ἔνθα
καὶ
ἔνθα
νέεσθαι,
ὅπῃ |
[2] |
ξυνίωσι
φάλαγγες,
~τοίη
ἄρ'
ὑψόθι
|
νηὸς |
ἐς
ἠέρα
κίδνατ'
ἀυτή.
~οὐδέ |
[2] |
κακὸν
οἶτον,
ἐπεὶ
μάλα
μεσσόθι
|
νηὸς |
~λάβρον
ἐπικρέμαται,
καθάπερ
νέφος.
ἀλλὰ |
[2] |
δαισάμενοι,
τοὶ
μὲν
παρὰ
πείσμασι
|
νηός, |
~τοὶ
δ'
αὐτοῦ
κατὰ
δώματ' |
[2] |
δινηθεὶς
δὲ
θοῆς
πέσεν
ἀγχόθι
|
νηός. |
~τοῖσιν
δ'
Ἀμφιδάμας
μυθήσατο,
παῖς |
[2] |
λοξοῖσι
καρήασιν.
εἴσατο
γάρ
ῥα
|
~νηὸς |
ὑπὲρ
πάσης
κατεπάλμενον
ἀμφικαλύψειν.
~ἀλλά |
[2] |
ἀκροτάτης
ἴδον
ἕσπερον
ὀξέι
ῥοίζῳ
|
~νηὸς |
ὑπερπτάμενον
νεφέων
σχεδόν:
ἀλλὰ
καὶ |
[2] |
μήλων.
~ἄνδιχα
δ'
αὖ
χύτλων
|
νηοσσόῳ |
Ἀπόλλωνι
~βωμὸν
δειμάμενοι
μῆρ'
ἔφλεγον |
[2] |
ἥ
τ'
ἐκτὸς
ἀνηρεφέος
πέλε
|
νηοῦ |
~στιάων:
εἴσω
δὲ
μέλας
λίθος |
[2] |
καὶ
ἀγρότιν:
υἷα
δ'
ἔνεικεν
|
~νηπίαχον |
Χείρωνος
ὑπ'
ἄντροισιν
κομέεσθαι.
~τῷ |
[2] |
~εἴσω
Βεβρυκίης,
Ἀμύκου
μόρον
ἀγγελέοντες:
|
~νήπιοι, |
οὐδ'
ἐνόησαν
ὃ
δή
σφισιν |
[2] |
καὶ
Ὄρνυτος,
οὐδέ
τι
ᾔδειν
|
~νήπιοι |
ὕστατα
κεῖνα
κακῇ
δήσαντες
ἐν |
[2] |
τιν'
ὕπερθεν
Ἀρήιον
ἀίσσοντα
~ἐνναέτην
|
νήσοιο |
δι'
ἠέρος
ὄρνιν
ἴδοντο,
~ὅς |
[2] |
τήνδε
κέλευθον.
~καὶ
δὴ
ἔσαν
|
νήσοιο |
μάλα
σχεδὸν
ἤματι
κείνῳ.
~Ζεὺς |
[2] |
ἀέκητι
θεῶν
διεδηλήσαντο
~πολλὸν
ἑκὰς
|
νήσοισιν |
ἔπι
Πλωτῇσι
κιχόντες,
~εἰ
μὴ |
[2] |
Ἄρηος.
~Νυκτὶ
δ'
ἐπιπλομένῃ
Φιλυρηίδα
|
νῆσον |
ἄμειβον:
~ἔνθα
μὲν
Οὐρανίδης
Φιλύρῃ |
[2] |
ῥιπῆς
ἀνέμοιο
~τείνετο:
ῥίμφα
δὲ
|
νῆσον |
ἀποπροέλειπον
Ἄρηος.
~Νυκτὶ
δ'
ἐπιπλομένῃ |
[2] |
τετύκοντο
~χερμάσιν:
οἱ
δ'
ἀνὰ
|
νῆσον |
ἐδίνεον,
ἐξερέοντες
~εἴ
κέ
τιν' |
[2] |
~οἰωνούς,
οἳ
δῆθεν
ἀπειρέσιοι
ἐφέπουσιν
|
~νῆσον |
ἐρημαίην.
τῇ
μέν
τ'
ἐνὶ |
[2] |
ὕπερθεν.
~εἰ
δέ
κεν
αὐτὴν
|
νῆσον |
ἱκώμεθα,
δὴ
τότ'
ἔπειτα
~σὺν |
[2] |
ἀθέσφατος,
ὗε
δὲ
πόντον
~καὶ
|
νῆσον |
καὶ
πᾶσαν
ὅσην
κατεναντία
νήσου |
[2] |
δὴ
τότ'
ἔπειτα
~ἀκραεῖ
ζεφύρῳ
|
νῆσον |
λίπον
αἰπήεσσαν.
~ἔνθεν
δ'
ἀντιπέρην |
[2] |
πιφαύσκων:
~Εἰ
δ'
ἄγε
δὴ
|
νῆσον |
μὲν
Ἑωίου
Ἀπόλλωνος
~τήνδ'
ἱερὴν |
[2] |
ὥς
τ'
ἀβόλησαν
~Λητοΐδῃ
κατὰ
|
νῆσον. |
ὁ
δ'
ἑξείης
ἐνέποντος
~θέλγετ' |
[2] |
συναρηρότα
γόμφοις.
~καὶ
τοὺς
μὲν
|
νῆσόνδε, |
παρὲξ
ὀλίγον
θανάτοιο,
~κύματα
καὶ |
[2] |
δ'
Ἀμφιδάμας
μυθήσατο,
παῖς
Ἀλεοῖο:
|
~Νῆσος |
μὲν
πέλας
ἧμιν
Ἀρητιάς:
ἴστε |
[2] |
ἡ
δ'
ὑπὸ
ποσσὶν
~σείετο
|
νῆσος |
ὅλη,
κλύζεν
δ'
ἐπὶ
κύματα |
[2] |
παρανισσόμενοι
καὶ
δὴ
σχεδὸν
ἀντιπέρηθεν
|
~νήσου |
Ἀρητιάδος
τέμνον
πλόον
εἰρεσίῃσιν
~ἠμάτιοι: |
[2] |
~μαντοσύνῃ
τὰ
ἕκαστα
διηνεκὲς
ἐξενέποντα;
|
~νήσου |
δὲ
προτέρωσε
καὶ
ἠπείροιο
περαίης |
[2] |
ποταμὸν
ἄκρην
τε
Μέλαιναν
~γνάμψαντες
|
νήσου |
Θυνηίδος
ὅρμον
ἵκησθε.
~κεῖθεν
δ' |
[2] |
μιν
ἀνεγρόμενοι
καλέουσιν,
~τῆμος
ἐρημαίης
|
νήσου |
λιμέν'
εἰσελάσαντες
~Θυνιάδος,
καμάτῳ
πολυπήμονι |
[2] |
~υἱῆας
Φρίξοιο
μετ'
ἠιόνας
βάλε
|
νήσου |
~νύχθ'
ὕπο
λυγαίην:
τὸ
δὲ |
[2] |
νῆσον
καὶ
πᾶσαν
ὅσην
κατεναντία
|
νήσου |
~χώρην
Μοσσύνοικοι
ὑπέρβιοι
ἀμφενέμοντο.
~τοὺς |
[2] |
~ἦμος
δ'
οὐρανόθεν
Μινωίδας
ἔφλεγε
|
νήσους |
~Σείριος,
οὐδ'
ἐπὶ
δηρὸν
ἔην |
[2] |
~σώεσθαι.
Στροφάδας
δὲ
μετακλείουσ'
ἄνθρωποι
|
~νήσους |
τοῖό
γ'
ἕκητι,
πάρος
Πλωτὰς |
[2] |
ἔασιν.
~τοὺς
παραμειβόμενοι
λισσῇ
ἐπικέλσετε
|
νήσῳ, |
~μήτι
παντοίῃ
μέγ'
ἀναιδέας
ἐξελάσαντες |
[2] |
οἰωνῶν
ἔτ'
ἐσέδρακον,
ἀλλ'
ὅτε
|
νήσῳ |
~χρίμψαντες
σακέεσσιν
ἐπέκτυπον,
αὐτίκ'
ἄρ' |
[2] |
ὕδωρ.
ὅσσον
δ'
ἂν
ὑπείκαθε
|
νηῦς |
ἐρέτῃσιν,
~δὶς
τόσον
ἂψ
ἀπόρουσεν: |
[2] |
~Παρθενίης
ἀπάνευθεν,
ὅσον
τ'
ἐπιίστορα
|
νηῶν. |
~τῶ
μή
μοι
τυτθόν
γε |
[2] |
μὲν
ἐν
ὀψιγόνοισι
Σοωναύτην
ὀνόμηναν
|
~Νισαῖοι |
Μεγαρῆες,
ὅτε
νάσσεσθαι
ἔμελλον
~γῆν |
[2] |
γηρύσασθαι,
~τόνδε
πολισσοῦχον
διεπέφραδε
Βοιωτοῖσιν
|
~Νισαίοισί |
τε
Φοῖβος
ἐπιρρήδην
ἱλάεσθαι,
~ἀμφὶ |
[2] |
~τοίχους
ἀμφαφόων:
τρέμε
δ'
ἅψεα
|
νισσομένοιο |
~ἀδρανίῃ
γήραι
τε:
πίνῳ
δέ |
[2] |
φορεύμενοι
ἐξ
ἀνέμοιο.
~καὶ
δὴ
|
νισσομένοισι |
μυχὸς
διεφαίνετο
Πόντου.
~καὶ
δὴ |
[2] |
~ὅπλα
τε
νήια
πάντα
τινάσσετο
|
νισσομένοισιν. |
~ἠῶθεν
δ'
ἀνέμοιο
διὰ
κνέφας |
[2] |
~κέλσαν,
ἐπεὶ
καὶ
πόντος
ὀρίνετο
|
νισσομένοισιν. |
~τῷ
δ'
οὔτις
ποταμῶν
ἐναλίγκιος, |
[2] |
ἕλος:
τὸ
δ'
ἐπισχεδὸν
ἦεν
|
~νισσομένων, |
ἔνθ'
οἵγε
διὰ
κνέφας
ηὐλίζοντο. |
[2] |
~ἀίσσοντ'
ἀλέεινεν:
ἀπηνέα
δ'
αἶψα
|
νοήσας |
~πυγμαχίην,
ᾗ
κάρτος
ἀάατος,
ᾗ |
[2] |
ἐυρρίνων
τε
κυνῶν
αὐτῶν
τε
|
νομήων, |
~μαίονται
δ'
ὅ
τι
πρῶτον |
[2] |
τέκεν,
ὃν
καλέουσιν
~Ἀγρέα
καὶ
|
Νόμιον |
πολυλήιοι
Αἱμονιῆες.
~τὴν
μὲν
γὰρ |
[2] |
οὐδὲ
μὲν
οἵγε
~ποίμνας
ἑρσήεντι
|
νομῷ |
ἔνι
ποιμαίνουσιν.
~ἀλλὰ
σιδηροφόρον
στυφελὴν |
[2] |
μὲν
ἀρήξειν
~ἀλλήλοις
εἰσαιὲν
ὁμοφροσύνῃσι
|
νόοιο, |
~ἁπτόμενοι
θυέων:
καί
τ'
εἰσέτι |
[2] |
ἵνα
καί
τι
θεῶν
χατέωσι
|
νόοιο. |
~Πέτρας
μὲν
πάμπρωτον,
ἀφορμηθέντες
ἐμεῖο, |
[2] |
οἱ
ἐγγυάλιξεν
~Χαλκιόπην
ἀνάεδνον
ἐυφροσύνῃσι
|
νόοιο. |
~τῶν
ἐξ
ἀμφοτέρων
εἰμὲν
γένος. |
[2] |
Διὸς
αὐτοῦ
~χρείων
ἀτρεκέως
ἱερὸν
|
νόον |
ἀνθρώποισιν.
~τῶ
καί
οἱ
γῆρας |
[2] |
ἐπικεύσω.
~ἀασάμην
καὶ
πρόσθε
Διὸς
|
νόον |
ἀφραδίῃσιν
~χρείων
ἑξείης
τε
καὶ |
[2] |
κε
ῥεῖα
~αὐτὸς
ἑὸν
λελάθοιμι
|
νόον |
δόρποιο
μεμηλώς,
~ἢ
κείνας:
ὧδ' |
[2] |
μέγα
μηνιόωσιν;
~ἄμμι
γε
μὴν
|
νόος |
ἔνδον
ἀτύζεται
ἱεμένοισιν
~χραισμεῖν,
εἰ |
[2] |
~Τίς
γὰρ
δὴ
Φινῆος
ἔην
|
νόος, |
ἐνθάδε
κέλσαι
~ἀνδρῶν
ἡρώων
θεῖον |
[2] |
Ἰήσων.
~ὑμεῖς
ἀτρεκέως.
ἔτι
μοι
|
νόος |
οἶδεν
ἕκαστα
~ᾗσι
θεοπροπίῃσι.
χάριν |
[2] |
ἁλὸς
ἀντιπέραιαν
~γῆν
Μαριανδυνῶν
ἐπικέλσετε
|
νοστήσαντες. |
~ἔνθα
μὲν
εἰς
Ἀίδαο
καταιβάτις |
[2] |
ὀπίσσω
~γαῖαν
ἐς
Αἱμονίην
ἀσκηθέα
|
νόστον |
ὀπάσσῃ,
~δὴ
τότε
οἱ
κεραῶν |
[2] |
μάλα
πολλὸν
ἀπ'
ἐλπίδος
ἔπλετο
|
νόστος. |
~καί
νύ
κ'
ἔτι
προτέρω |
[2] |
~τάσδ'
ἡμῖν
προφυγοῦσιν
ἐς
Ἑλλάδα
|
νόστος |
ὀπίσσω
~ἔσσεται,
ἀσπαστῶς
κε
παρὰ |
[2] |
~Ἱππολύτη,
νόσφιν
δὲ
Λυκάστιαι
ἀμφενέμοντο,
|
~νόσφι |
δ'
ἀκοντοβόλοι
Χαδήσιαι.
ἤματι
δ' |
[2] |
ὄφρ'
αὐτοῖο
ποτὶ
στόμα
Θερμώδοντος.
|
~νόσφι |
δὲ
Τυνδαρίδαις
Ἀχερουσίδος
ὑψόθεν
ἄκρης |
[2] |
~κεκριμέναι
κατὰ
φῦλα
διάτριχα
ναιετάασκον:
|
~νόσφι |
μὲν
αἵδ'
αὐταί,
τῇσιν
τότε |
[2] |
ὑμὸν
ὑπεξείρυτο
φόνοιο
~μητρυιῆς,
καὶ
|
νόσφιν |
ἀπειρέσιον
πόρεν
ὄλβον:
~ὧς
δὲ |
[2] |
αὐταί,
τῇσιν
τότε
κοιρανέεσκεν
~Ἱππολύτη,
|
νόσφιν |
δὲ
Λυκάστιαι
ἀμφενέμοντο,
~νόσφι
δ' |
[2] |
ἀτὰρ
Διὸς
οὔ
κεν
ἑπέσθην
|
~νόσφιν, |
ἐπεὶ
ζεφύροιο
παραΐσσεσκον
ἀέλλας
~αἰέν. |
[2] |
~αὖθι
μινυνθαδίη
πάτρης
ἑκὰς
εὔνασε
|
νοῦσος, |
~εἰσότ'
Ἀβαντιάδαο
νέκυν
κτερέιξεν
ὅμιλος. |
[2] |
ὅθι
κάλλιπον
ἥρω
~Ἡρακλέην
ἀέκοντι
|
νόῳ, |
Γλαύκοιό
τε
βάξιν
~πέφραδε,
καὶ |
[2] |
ἐπέεσσιν:
~Σίγα:
μή
μοι
ταῦτα
|
νόῳ |
ἔνι
βάλλεο,
τέκνον.
~ἴστω
Λητοῦς |
[2] |
πίθεσθε,
~εἰ
ἐτεὸν
πυκινῷ
τε
|
νόῳ |
μακάρων
τ'
ἀλέγοντες
~πείρετε:
μηδ' |
[2] |
ἀπ'
ἐλπίδος
ἔπλετο
νόστος.
~καί
|
νύ |
κ'
ἔτι
προτέρω
τετιημένοι
ἰσχανόωντο, |
[2] |
~μοῖρ'
ἔτι
ναυτίλλεσθαι
ἑκαστέρω.
ἀλλά
|
νυ |
καὶ
τὸν
~αὖθι
μινυνθαδίη
πάτρης |
[2] |
ἀκροτάτῃσιν
ἐπέχραον
ἤλιθα
χερσίν.
~καί
|
νύ |
κε
δή
σφ'
ἀέκητι
θεῶν |
[2] |
Ἄξεινον
κυρτὴν
ὑπερεύγεται
ἄκρην.
~καί
|
νύ |
κε
δηθύνοντες
Ἀμαζονίδεσσιν
ἔμιξαν
~ὑσμίνην, |
[2] |
Λητοΐδης
ἄγρην
πόρεν:
ἐκ
δέ
|
νυ |
πάντων
~εὐαγέως
ἱερῷ
ἀνὰ
διπλόα |
[2] |
ἐνὶ
μέσσοις
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιοι,
τί
|
νυ |
πένθος
ἐτώσιον
ἴσχομεν
αὔτως;
~οἱ |
[2] |
τούσγ'
ἐνόησεν.
~πρὶν
γὰρ
δή
|
νύ |
ποτ'
αὐτὸς
ἀριστήων
στόλον
ἀνδρῶν |
[2] |
ἁλὸς
στεινωπόν:
ἐπεὶ
φάος
οὔ
|
νύ |
τι
τόσσον
~ἔσσετ'
ἐν
εὐχωλῇσιν, |
[2] |
σμυγερώτερον
ἄλλον
~ἔμμεναι
ἀνθρώπων.
τί
|
νύ |
τοι
τόσα
κήδε'
ἀνῆπται;
~ἦ |
[2] |
οἶδεν
ἕκαστα
~ᾗσι
θεοπροπίῃσι.
χάριν
|
νύ |
τοι,
ὦ
ἄνα
Λητοῦς
~υἱέ, |
[2] |
παράμειβον,
ὁμῶς
δ'
ἐπὶ
ἤματι
|
νύκτα |
~νήνεμον
ἀκαμάτῃσιν
ἐπερρώοντ'
ἐλάτῃσιν.
~οἷον |
[2] |
οὗπερ
κάλλισται
ἔασιν
~ἑσπερίην
διὰ
|
νύκτα |
φαεινομένου
ἀμαρυγαί.
~τοῖος
ἔην
Διὸς |
[2] |
~αἰεὶ
δὲ
στονόεσσαν
ἐπ'
ἤματι
|
νύκτα |
φυλάσσω,
~ἐξότε
τὸ
πρώτιστον
ἐμὴν |
[2] |
~ᾧ
ἐν
ἀμειδήτους
ἁγίας
ηὐλίζετο
|
νύκτας, |
~ἐξ
οὗ
Καλλίχορον
ποταμὸν
περιναιετάοντες |
[2] |
~τυτθὸν
ἐπ'
ἀκροτάτοισιν
ἀήσυρος
ἀκρεμόνεσσιν:
|
~νυκτὶ |
δ'
ἔβη
πόντονδε
πελώριος,
ὦρσε |
[2] |
~ὃν
δέμας
ἱμερτοῖσιν
ἀναψύχει
ὑδάτεσσιν.
|
~νυκτί |
δ'
ἔπειτ'
ἄλληκτον
ἐπιπροτέρωσε
θέοντες |
[2] |
ῥίμφα
δὲ
νῆσον
ἀποπροέλειπον
Ἄρηος.
|
~Νυκτὶ |
δ'
ἐπιπλομένῃ
Φιλυρηίδα
νῆσον
ἄμειβον: |
[2] |
ἀκοντοβόλοι
Χαδήσιαι.
ἤματι
δ'
ἄλλῳ
|
~νυκτί |
τ'
ἐπιπλομένῃ
Χαλύβων
παρὰ
γαῖαν |
[2] |
~ὀρφναίη
πέλεται,
λεπτὸν
δ'
ἐπιδέδρομε
|
νυκτὶ |
~φέγγος,
ὅτ'
ἀμφιλύκην
μιν
ἀνεγρόμενοι |
[2] |
τέρας,
ὅν
ῥα
καὶ
αὐταὶ
|
~νύμφαι |
ἑλειονόμοι
ὑπεδείδισαν:
οὐδέ
τις
ἀνδρῶν |
[2] |
χερσὶν
ἀφάσσει.
~πολλὰ
δὲ
Κωρύκιαι
|
νύμφαι, |
Πλείστοιο
θύγατρες,
~θαρσύνεσκον
ἔπεσσιν,
Ἰήιε |
[2] |
ποιμαίνουσαν
~τηλόθεν
Αἱμονίης,
χθονίῃς
παρακάτθετο
|
νύμφαις, |
~αἳ
Λιβύην
ἐνέμοντο
παραὶ
Μυρτώσιον |
[2] |
πόλιν
Ὀρχομενοῖο:
~τίκτε
δέ
μιν
|
νύμφη |
λειμωνιάς:
οὐδέ
οἱ
ὕβρις
~ἥνδανεν, |
[2] |
νεότητος.
~τῷ
δ'
ἄρα
νηκερδῆ
|
νύμφη |
πόρεν
οἶτον
ὀπίσσω
~αὐτῷ
καὶ |
[2] |
~Βεβρύκων
βασιλῆος
ἀγήνορος,
ὅν
ποτε
|
νύμφη |
~τίκτε
Ποσειδάωνι
Γενεθλίῳ
εὐνηθεῖσα
~Βιθυνὶς |
[2] |
μὲν
γὰρ
φιλότητι
θεὸς
ποιήσατο
|
νύμφην |
~αὐτοῦ
μακραίωνα
καὶ
ἀγρότιν:
υἷα |
[2] |
δένδρεα
τέμνων
~δή
ποθ'
ἁμαδρυάδος
|
νύμφης |
ἀθέριξε
λιτάων,
~ἥ
μιν
ὀδυρομένη |
[2] |
γενεὴν
ἔσαν
Ἄρεος
Ἁρμονίης
τε
|
~νύμφης, |
ἥ
τ'
Ἄρηι
φιλοπτολέμους
τέκε |
[2] |
βωμὸν
δ'
ἐκέλευσα
καμόντα
~Θυνιάδος
|
νύμφης, |
λωφήια
ῥέξαι
ἐπ'
αὐτῷ
~ἱερά, |
[2] |
ἀντὶ
θεουδέος
Αἰολίδαο
~Ἴδμονος
εἰσέτι
|
νῦν |
Ἀγαμήστορα
κυδαίνουσιν.
~Τίς
γὰρ
δὴ |
[2] |
μέλαν
περιάγνυται
ὕδωρ.
~ἀλλά
με
|
νῦν |
Βέβρυκες
ὑπερβασίη
τ'
Ἀμύκοιο
~τηλόθι |
[2] |
~ἁπτόμενοι
θυέων:
καί
τ'
εἰσέτι
|
νῦν |
γε
τέτυκται
~κεῖσ'
Ὁμονοίης
ἱρὸν |
[2] |
κεραῶν
ἐπὶ
μηρία
θήσομεν
αἰγῶν.
|
~νῦν |
δ'
αὔτως
κνίσῃ
λοιβῇσί
τε |
[2] |
μὲν
καὶ
αῦτις
ἐνίφομεν
ἀλλήλοισιν.
|
~νῦν |
δ'
ἕσσασθε
πάροιθεν:
ὑπ'
ἐννεσίῃσι |
[2] |
ἔμελλον
~νηλειῶς
μελειστὶ
κεδαιόμενος
θανέεσθαι:
|
~νῦν |
δὲ
περισσὸν
δεῖμα
καὶ
ἀτλήτους |
[2] |
περὶ
στυφελῇ
βρέμει
ἀκτῇ.
~τῶ
|
νῦν |
ἡμετέρῃσι
παραιφασίῃσι
πίθεσθε,
~εἰ
ἐτεὸν |
[2] |
ὅτ'
ἀνέρα
κεῖνον
ἔπεφνεν.
~τῶ
|
νῦν |
ἥντιν'
ἐγὼ
τῖσαι
χάριν
ἄρκιός |
[2] |
~ἤματα
τεσσαράκοντα:
Κέῳ
δ'
ἔτι
|
νῦν |
ἱερῆες
~ἀντολέων
προπάροιθε
Κυνὸς
ῥέζουσι |
[2] |
~Ἑρμείας:
κῶας
δὲ
καὶ
εἰσέτι
|
νῦν |
κεν
ἴδοισθε
~πεπτάμενον
λασίοισιν
ἐπι |
[2] |
πρόμος
ἵστατο,
φώνησέν
τε:
~Ἴσχεο
|
νῦν, |
μηδ'
ἄμμι
κακήν,
ὅτις
εὔχεαι |
[2] |
ἐνέπων
ἄνυσίν
τε
κελεύθου:
~Κλῦτέ
|
νυν. |
οὐ
μὲν
πάντα
πέλει
θέμις |
[2] |
ἀρετῇ
ἔνι
θάρσος
ἀέξω.
~τούνεκα
|
νῦν |
οὐδ'
εἴ
κε
διὲξ
Ἀίδαο |
[2] |
καὶ
πεδίον
Νυσήιον,
ἔνθ'
ἔτι
|
νῦν |
περ
~κεῖται
ὑποβρύχιος
Σερβωνίδος
ὕδασι |
[2] |
ὑπὸ
δείματι
κεκληγυῖαι.
~τῶ
καὶ
|
νῦν |
τοίην
τιν'
ἐπιφραζώμεθα
μῆτιν:
~αὐτὸς |
[2] |
οἶμον
ἐπὶ
χρέος
ἐμβεβαῶτες.
~τούνεκα
|
νῦν |
ὑμέας
γουναζόμεθ'
αἴ
κε
πίθησθε, |
[2] |
δ'
αὔτως
~οὔρεα
καὶ
πεδίον
|
Νυσήιον, |
ἔνθ'
ἔτι
νῦν
περ
~κεῖται |
[2] |
ποταμοῖο
~ἤλυθον,
ἔνθ'
ἐνέπουσι
Διὸς
|
Νυσήιον |
υἷα,
~Ἰνδῶν
ἡνίκα
φῦλα
λιπὼν |
[2] |
Φρίξοιο
μετ'
ἠιόνας
βάλε
νήσου
|
~νύχθ' |
ὕπο
λυγαίην:
τὸ
δὲ
μυρίον |
[2] |
πρόχνυ
γέρας
τόδε
πάρθετο
δαίμων
|
~νῶιν. |
ἀρίζηλοι
γὰρ
ἐπιχθονίοισιν
ἐνιπαὶ
~ἀθανάτων. |
[2] |
δ'
ἀφλάστοιο
παρέθρισαν
ἄκρα
κόρυμβα
|
~νωλεμὲς |
ἐμπλήξασαι
ἐναντίαι.
αὐτὰρ
Ἀθήνη
~Οὔλυμπόνδ' |
[2] |
εἰς
ἕνα
χῶρον
ἐπισχεδὸν
ἀλλήλῃσιν
|
~νωλεμὲς |
ἐρρίζωθεν,
ὃ
δὴ
καὶ
μόρσιμον |
[2] |
δέ
σφισι
δοῦπος
ἀρασσομένων
πετράων
|
~νωλεμὲς |
οὔατ'
ἔβαλλε,
βόων
δ'
ἁλιμυρέες |
[2] |
ἐπερρώοντο
κιόντι:
~λαιῇ
δ'
ἀργύρεον
|
νώμα |
βιόν,
ἀμφὶ
δὲ
νώτοις
~ἰοδόκη |
[2] |
δὲ
πέλας:
πολέες
δὲ
πόροι
|
νώνυμνοι |
ἔασιν,
~ὅππῃ
ὑπεξαφύονται:
ὁ
δ' |
[2] |
ἀργύρεον
νώμα
βιόν,
ἀμφὶ
δὲ
|
νώτοις |
~ἰοδόκη
τετάνυστο
κατωμαδόν:
ἡ
δ' |