Chant, vers |
[2] |
ῥύσασθε
δυσάμμορον
ἀνέρα
λύμης,
~μηδέ
|
μ' |
ἀκηδείῃσιν
ἀφορμήθητε
λιπόντες
~αὔτως.
οὐ |
[2] |
~μαντοσύνας:
ἴστω
δὲ
δυσώνυμος,
ἥ
|
μ' |
ἔλαχεν,
κὴρ
~καὶ
τόδ'
ἐπ' |
[2] |
~ἀπρόφατοι
νεφέων
ἐξάλμεναι
ἐσσεύοντο
~κλαγγῇ
|
μαιμώωσαι |
ἐδητύος:
οἱ
δ'
ἐσιδόντες
~ἥρωες |
[2] |
ὧδε
καὶ
αὐτοὶ
ἐς
Ἑλλάδα
|
μαιομένοισιν |
~κῶας
ἄγειν
χρύσειον
ἐπίρροθοι
ἄμμι |
[2] |
τε
κυνῶν
αὐτῶν
τε
νομήων,
|
~μαίονται |
δ'
ὅ
τι
πρῶτον
ἐπαΐξαντες |
[2] |
χαριζόμενοι
προΐαλλον.
~ἐκ
δὲ
τόθεν
|
μακάρεσσι |
δυώδεκα
δωμήσαντες
~βωμὸν
ἁλὸς
ῥηγμῖνι |
[2] |
δὴ
καὶ
μόρσιμον
ἦεν
~ἐκ
|
μακάρων, |
εὖτ'
ἄν
τις
ἰδὼν
διὰ |
[2] |
οἴω
ἐπισταμένους
πολέμοιο
~κεῖσε
μολεῖν,
|
μακάρων |
σχεδὸν
αἵματος
ἐκγεγαῶτας.
~τῶ
εἰ |
[2] |
~εἰ
ἐτεὸν
πυκινῷ
τε
νόῳ
|
μακάρων |
τ'
ἀλέγοντες
~πείρετε:
μηδ'
αὔτως |
[2] |
λιποῦσα
~Ὠκεανὶς
Φιλύρη
εἰς
οὔρεα
|
μακρὰ |
Πελασγῶν
~ἦλθ'
ἵνα
δὴ
Χείρωνα |
[2] |
φιλότητι
θεὸς
ποιήσατο
νύμφην
~αὐτοῦ
|
μακραίωνα |
καὶ
ἀγρότιν:
υἷα
δ'
ἔνεικεν |
[2] |
τέκεν
εὐνῇ.
~Κεῖθεν
δ'
αὖ
|
Μάκρωνας |
ἀπειρεσίην
τε
Βεχείρων
~γαῖαν
ὑπερφιάλους |
[2] |
Φίλυρες:
Φιλύρων
δ'
ἐφύπερθεν
ἔασιν
|
~Μάκρωνες: |
μετὰ
δ'
αὖ
περιώσια
φῦλα |
[2] |
πτερὰ
τοῖσιν
ἐφίεσαν
ἀίσσοντες
~ὕψι
|
μάλ' |
ἂμ
πέλαγος
περάτης
εἰς
οὔρεα |
[2] |
ὑπὲρ
βορέαο
περισχίζονται
ἄελλαι:
~ὧδε
|
μάλ' |
ἂμ
πέλαγος
τετραμμένη
αἰθέρι
κύρει. |
[2] |
Λγκαῖος
Λυκοόργοιο
θρασὺς
υἱὸς
~αἶψα
|
μάλ' |
ἀντεταγὼν
πέλεκυν
μέγαν
ἠδὲ
κελαινὸν |
[2] |
δ'
ἄρ'
ἔκποθεν
ἀφράστοιο
~ὕψι
|
μάλ' |
ἐκ
δονάκων
ἀνεπάλμενος
ἤλασε
μηρὸν |
[2] |
γ'
ἐρίδηναν
~οὐ
γὰρ
Ἀμαζονίδες
|
μάλ' |
ἐπήτιδες,
οὐδὲ
θέμιστας
~τίουσαι
πεδίον |
[2] |
γηράσκοντας.
~Ὧς
ἔφατ'
Ἀγκαῖος
δὲ
|
μάλ' |
ἐσσυμένως
ὑπέδεκτο
~νῆα
θοὴν
ἄξειν: |
[2] |
ἔνι
τόνγε
λιπόντες
~πόντον
ἐπέπλωμεν:
|
μάλα |
δ'
ἡμέων
αὐτὸς
ἕκαστος
~εἴσεται |
[2] |
φαίης
~φεύξεσθαι
κακὸν
οἶτον,
ἐπεὶ
|
μάλα |
μεσσόθι
νηὸς
~λάβρον
ἐπικρέμαται,
καθάπερ |
[2] |
~καὶ
τάφον.
αὐτὰρ
ὁ
τοῖσι
|
μάλα |
μόλις
ἐξ
ὑπάτοιο
~στήθεος
ἀμπνεύσας |
[2] |
ἂν
πρὶν
ἐρητύσαιμεν
ἰούσας
~Ἁρπυίας,
|
μάλα |
περ
λελιημένοι,
ἔστ'
ἂν
ὀμόσσῃς, |
[2] |
μέγας:
ὦκα
δ'
ἱμάντας
~ἀμφέδεον,
|
μάλα |
πολλὰ
παρηγορέοντες
ἐς
ἀλκήν.
~τῷ |
[2] |
κατήμυσαν
δ'
ἀχέεσσιν
~θυμόν,
ἐπεὶ
|
μάλα |
πολλὸν
ἀπ'
ἐλπίδος
ἔπλετο
νόστος. |
[2] |
ὅρμον
ἵκησθε.
~κεῖθεν
δ'
οὐ
|
μάλα |
πουλὺ
διὲξ
ἁλὸς
ἀντιπέραιαν
~γῆν |
[2] |
ὀδόντας:
~ὧς
Ζήτης
Κάλαΐς
τε
|
μάλα |
σχεδὸν
ἀίσσοντες
~τάων
ἀκροτάτῃσιν
ἐπέχραον |
[2] |
κέλευθον.
~καὶ
δὴ
ἔσαν
νήσοιο
|
μάλα |
σχεδὸν
ἤματι
κείνῳ.
~Ζεὺς
δ' |
[2] |
~εἵσομαι
ἱερὸν
αἰπύ:
τὸ
μὲν
|
μάλα |
τηλόθι
πάντες
~ναυτίλοι
ἂμ
πέλαγος |
[2] |
δεξιόωντο
~πάντοθεν
ἀγρόμενοι:
ἐπεὶ
ἦ
|
μάλα |
τοίγ'
ἐπὶ
δηρὸν
~ἀντιβίην
Βέβρυξιν |
[2] |
δ'
ἄλλυδις
ἄλλη,
ὅπῃ
κύρσειε
|
μάλιστα |
~ἠπείρου
χθαμαλῆς,
εἱλίσσεται:
ἡ
μὲν |
[2] |
τε
καὶ
εἰρεσίῃ
βαρύθοιεν
~οὐ
|
μὰν |
αὖτ'
Ἄμυκος
πειρήσατο:
σῖγα
δ' |
[2] |
μέγα
τε
σθένος
ἰσοφαρίζοι.
~οὐ
|
μὰν |
οὐδ'
ἀπάνευθεν
ἑλεῖν
δέρος
Αἰήταο |
[2] |
ἐφημοσύνῃσι
γέροντος.
~ὦκα
δὲ
κεκλόμενοι
|
μαντήιον |
Ἀπόλλωνα
~ῥέζον
ἐπ'
ἐσχαρόφιν
νέον |
[2] |
μαντοσύνῃσι
κεκασμένον.
ἀλλά
μιν
οὔτι
|
~μαντοσύναι |
ἐσάωσαν,
ἐπεὶ
χρεὼ
ἦγε
δαμῆναι: |
[2] |
ῥα
θεοὺς
ὀλοῇσι
παρήλιτες
ἀφραδίῃσιν
|
~μαντοσύνας |
δεδαώς;
τῶ
τοι
μέγα
μηνιόωσιν; |
[2] |
υἱός,
ὅ
με
πρόφρων
ἐδίδαξεν
|
~μαντοσύνας: |
ἴστω
δὲ
δυσώνυμος,
ἥ
μ' |
[2] |
αὖτ'
Αἴσονος
υἱὸς
ἐπιφραδέως
ἐρέεινεν,
|
~μαντοσύνας |
Φινῆος
ὀισσάμενος
τελέεσθαι:
~Ταῦτα
μὲν |
[2] |
τίη
με
πάλιν
χρειὼ
ἀλιτέσθαι
|
~μαντοσύνῃ |
τὰ
ἕκαστα
διηνεκὲς
ἐξενέποντα;
~νήσου |
[2] |
ποτ'
ἐπικλυτὸς
ἀνδράσι
Φινεὺς
~ὄλβῳ
|
μαντοσύνῃ |
τε,
πατὴρ
δέ
με
γείνατ' |
[2] |
πολέων
δ'
ἀπὸ
πήματ'
ἔλυσεν
|
~μαντοσύνῃ: |
τῶ
καί
μιν
ἐποιχόμενοι
κομέεσκον. |
[2] |
~βούλεται
ἀνθρώποις
ἐπιδευέα
θέσφατα
φαίνειν
|
~μαντοσύνης, |
ἵνα
καί
τι
θεῶν
χατέωσι |
[2] |
πάντων
ὀλοώτατα
πήματ'
ἀνέτλη
~εἵνεκα
|
μαντοσύνης, |
τήν
οἱ
πάρος
ἐγγυάλιξεν
~Λητοΐδης: |
[2] |
Ἀβαντιάδην
πεπρωμένη
ἤλασε
μοῖρα
~Ἴδμονα,
|
μαντοσύνῃσι |
κεκασμένον.
ἀλλά
μιν
οὔτι
~μαντοσύναι |
[2] |
ἐξ
ὑπάτοιο
~στήθεος
ἀμπνεύσας
μετεφώνεε
|
μαντοσύνῃσιν: |
~Κλῦτε,
Πανελλήνων
προφερέστατοι,
εἰ
ἐτεὸν |
[2] |
Λύκον,
κείνης
πρόμον
ἠπείροιο,
~καὶ
|
Μαριανδυνοὺς |
λάθον
ἀνέρας
ὁρμισθέντες
~αὐθένται
Ἀμύκοιο |
[2] |
δῄῳ
ὑπὸ
δουρὶ
Λύκοιο
~καὶ
|
Μαριανδυνῶν |
ἀνδρῶν,
ἀπεόντος
ἄνακτος.
~αἰεὶ
γὰρ |
[2] |
ἀντιπέρην
ποταμοῦ
στόμα
Σαγγαρίοιο
~καὶ
|
Μαριανδυνῶν |
ἀνδρῶν
ἐριθηλέα
γαῖαν
~ἠδὲ
Λύκοιο |
[2] |
Μεγαρῆες,
ὅτε
νάσσεσθαι
ἔμελλον
~γῆν
|
Μαριανδυνῶν. |
δὴ
γάρ
σφεας
ἐξεσάωσεν
~αὐτῇσιν |
[2] |
πουλὺ
διὲξ
ἁλὸς
ἀντιπέραιαν
~γῆν
|
Μαριανδυνῶν |
ἐπικέλσετε
νοστήσαντες.
~ἔνθα
μὲν
εἰς |
[2] |
ἀνδρῶν,
ἀπεόντος
ἄνακτος.
~αἰεὶ
γὰρ
|
μάρναντο |
σιδηροφόρου
περὶ
γαίης.
~οἱ
δ' |
[2] |
τιταινόμενοι
μετόπισθεν
~ἄκρῃς
ἐν
γενύεσσι
|
μάτην |
ἀράβησαν
ὀδόντας:
~ὧς
Ζήτης
Κάλαΐς |
[2] |
~ὄλβῳ
μαντοσύνῃ
τε,
πατὴρ
δέ
|
με |
γείνατ'
Ἀγήνωρ:
~τῶν
δὲ
κασιγνήτην, |
[2] |
τυτθὸν
ἔνερθ'
Ἀχερουσίδος.
εἰ
δέ
|
με |
καὶ
τὸ
~χρειὼ
ἀπηλεγέως
Μουσέων |
[2] |
πείρατα
κεῖται
ἀέθλων.
~καὶ
δέ
|
με |
μηκέτι
τῶνδε
περαιτέρω
ἐξερέεσθε.
~Ὧς |
[2] |
Βιλλαίοιο
μέλαν
περιάγνυται
ὕδωρ.
~ἀλλά
|
με |
νῦν
Βέβρυκες
ὑπερβασίη
τ'
Ἀμύκοιο |
[2] |
φρονέων
ἀγορεύω
~ἰσχέμεν.
ἀλλὰ
τίη
|
με |
πάλιν
χρειὼ
ἀλιτέσθαι
~μαντοσύνῃ
τὰ |
[2] |
ἀδάμαντος
ἐληλάμενον
κέαρ
εἴη.
~ἀλλά
|
με |
πικρὴ
δῆτα
καὶ
ἄατος
ἴσχει |
[2] |
τέκνον.
~ἴστω
Λητοῦς
υἱός,
ὅ
|
με |
πρόφρων
ἐδίδαξεν
~μαντοσύνας:
ἴστω
δὲ |
[2] |
οὐ
μὲν
ἄρηος
~ἴδριν
ἐόντά
|
με |
τόσσον
ἄγει
μετὰ
κῶας
Ἰήσων |
[2] |
ἐμὰ
θέσφατα
βῆναι,
~εἰ
καί
|
με |
τρὶς
τόσσον
ὀίεσθ'
Οὐρανίδῃσιν,
~ὅσσον |
[2] |
λισσῇ
ἐπικέλσετε
νήσῳ,
~μήτι
παντοίῃ
|
μέγ' |
ἀναιδέας
ἐξελάσαντες
~οἰωνούς,
οἳ
δῆθεν |
[2] |
δ'
ἀπόρουσεν
~ἀσκηθής.
ἐρέται
δὲ
|
μέγ' |
ἴαχον:
ἔβραχε
δ'
αὐτὸς
~Τῖφυς |
[2] |
Ἀμύκοιο
λεηλασίης
ἐκόμισσαν.
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
|
μέγα |
δόρπον
ἐνὶ
μεγάροισιν
ἔθεντο,
~δαίνυνθ' |
[2] |
ἀκέοντο,
καὶ
ἀθανάτοισι
θυηλὰς
~ῥέξαντες
|
μέγα |
δόρπον
ἐφώπλισαν:
οὐδέ
τιν'
ὕπνος |
[2] |
Πόντος,
~καί
σφισιν
ἀπροφάτως
ἀνέδυ
|
μέγα |
κῦμα
πάροιθεν
~κυρτόν,
ἀποτμῆγι
σκοπιῇ |
[2] |
ἐφόβησαν.
~ὡς
δὲ
μελισσάων
σμῆνος
|
μέγα |
μηλοβοτῆρες
~ἠὲ
μελισσοκόμοι
πέτρῃ
ἔνι |
[2] |
ἀφραδίῃσιν
~μαντοσύνας
δεδαώς;
τῶ
τοι
|
μέγα |
μηνιόωσιν;
~ἄμμι
γε
μὴν
νόος |
[2] |
δέ
κεν
Ἄρει
~σμερδαλέην
ἐνοπὴν
|
μέγα |
τε
σθένος
ἰσοφαρίζοι.
~οὐ
μὰν |
[2] |
κρατερὴ
ἐπιέψετ'
ἀνάγκη.
~Ἠ
ῥα
|
μέγα |
φρονέων:
τοὺς
δ'
ἄγριος
εἰσαΐοντας |
[2] |
ἀμφὶ
δὲ
τῇσιν
~κῦμα
κυλινδόμενον
|
μεγάλα |
βρέμει:
αὐτὰρ
ὕπερθεν
~ἀμφιλαφεῖς
πλατάνιστοι |
[2] |
διὰ
νειόθι
τέμνων
~ἄκρην
ἐκ
|
μεγάλης |
προχοὰς
ἵησι
φάραγγος.
~ἀγχίμολον
δ' |
[2] |
υἱεῖς
Βορέω,
ξιφέεσσιν
ἐλάσσαι
~Ἁρπυίας,
|
μεγάλοιο |
Διὸς
κύνας:
ὅρκια
δ'
αὐτὴ |
[2] |
ἑτέρῳ
δέ
μιν
ἤδη
~τάρχυον
|
μεγαλωστί: |
συνεκτερέιζε
δὲ
λαὸς
~αὐτῷ
ὁμοῦ |
[2] |
εἰσι
γενέθλης,
~καὶ
βωμὸν
ποίησε
|
μέγαν |
Διὸς
Ἰκμαίοιο,
~ἱερά
τ'
εὖ |
[2] |
ῥ'
ὁ
μὲν
αὖτις
ἔδυνε
|
μέγαν |
ζόφον:
οἱ
δ'
ἐσιδόντες
~θάμβησαν: |
[2] |
υἱὸς
~αἶψα
μάλ'
ἀντεταγὼν
πέλεκυν
|
μέγαν |
ἠδὲ
κελαινὸν
~ἄρκτου
προσχόμενος
σκαιῇ |
[2] |
ὦκα
δ'
ἐρετμοῖς
~εἰσέλασαν
ποταμοῖο
|
μέγαν |
ῥόον:
αὐτὰρ
ὁ
πάντῃ
~καχλάζων |
[2] |
ἐν
ὀψιγόνοισι
Σοωναύτην
ὀνόμηναν
~Νισαῖοι
|
Μεγαρῆες, |
ὅτε
νάσσεσθαι
ἔμελλον
~γῆν
Μαριανδυνῶν. |
[2] |
μοῦνον
ἔεργον.
~ἐκ
δ'
ἐλθὼν
|
μεγάροιο |
καθέζετο
γοῦνα
βαρυνθεὶς
~οὐδοῦ
ἐπ' |
[2] |
~ἧκεν
ἐποτρύνας.
τοῦ
δ'
ἐκ
|
μεγάροιο |
κιόντος
~μειλιχίως
ἐρέτῃσιν
ὁμηγερέεσσι
μετηύδα: |
[2] |
ἔνι
μηχανόωνται:
~ὅσσα
δ'
ἐνὶ
|
μεγάροις |
πεπονήμεθα,
κεῖνα
θύραζε
~ἀψεγέως
μέσσῃσιν |
[2] |
γὰρ
ἐγώ
μιν
~Δασκύλου
ἐν
|
μεγάροισι |
καταυτόθι
πατρὸς
ἐμοῖο
~οἶδ'
ἐσιδών, |
[2] |
~αὐτὰρ
ἐπεὶ
μέγα
δόρπον
ἐνὶ
|
μεγάροισιν |
ἔθεντο,
~δαίνυνθ'
ἑζόμενοι:
σὺν
δέ |
[2] |
Διί.
καί
μιν
ἔδεκτο
~Αἰήτης
|
μεγάρῳ, |
κούρην
τέ
οἱ
ἐγγυάλιξεν
~Χαλκιόπην |
[2] |
ὑπερφιάλοις
πολέμιζον.
~καὶ
δὴ
πασσυδίῃ
|
μεγάρων |
ἔντοσθε
Λύκοιο
~κεῖν'
ἦμαρ
φιλότητι, |
[2] |
πόντος
~σμερδαλέον:
πάντῃ
δὲ
περὶ
|
μέγας |
ἔβρεμεν
αἰθήρ.
~κοῖλαι
δὲ
σπήλυγγες |
[2] |
ἅλα
δίναις.
~κεῖθεν
δὲ
προτέρωσε
|
μέγας |
καὶ
ὑπείροχος
ἀγκὼν
~ἐξανέχει
γαίης: |
[2] |
~ἤματι:
δὴ
γάρ
σφιν
ζεφύρου
|
μέγας |
οὖρος
ἄητο.
~καρπαλίμως
δ'
Ἀχέροντα |
[2] |
ἤλυθε
Κάστωρ
~ἠδὲ
Βιαντιάδης
Ταλαὸς
|
μέγας: |
ὦκα
δ'
ἱμάντας
~ἀμφέδεον,
μάλα |
[2] |
λαιῷ
πέσεν
ὤμῳ
~δίου
Ὀιλῆος:
|
μεθέηκε |
δὲ
χερσὶν
ἐρετμὸν
~βλήμενος:
οἱ |
[2] |
κάρτει
χειρῶν.
~τῶ
καὶ
τἆλλα
|
μεθέντες |
ὀνήιστον
πονέεσθαι
~θαρσαλέως:
πρὶν
δ' |
[2] |
οὔτι
παραβλήδην
ἐρίδηνεν.
~ἦκα
δὲ
|
μειδήσας, |
οἵ
οἱ
παρὰ
ποσσὶν
ἔκειντο, |
[2] |
δ'
αὔτως
κνίσῃ
λοιβῇσί
τε
|
μειλίξασθαι |
~κέκλομαι.
ἀλλ'
ἵληθι
ἄναξ,
ἵληθι |
[2] |
ἐπικέλσαι
~Ἀμπυκίδης
Μόψος
λοιβῇσί
τε
|
μειλίξασθαι. |
~οἱ
δ'
ἀνὰ
μὲν
κραιπνῶς |
[2] |
λιτάων,
~ἥ
μιν
ὀδυρομένη
ἀδινῷ
|
μειλίσσετο |
μύθῳ,
~μὴ
ταμέειν
πρέμνον
δρυὸς |
[2] |
ἐνὶ
σφίσι
μητιάασθαι,
~εἴτ'
οὖν
|
μειλιχίῃ |
πειρησόμεθ'
Αἰήταο,
~εἴτε
καὶ
ἀλλοίη |
[2] |
σεῦεν
μέσον.
αὐτὰρ
ὁ
τόνγε
|
~μειλιχίοις |
ἐπέεσσι
παραβλήδην
προσέειπεν:
~Τῖφυ,
τίη |
[2] |
τοῦ
δ'
ἐκ
μεγάροιο
κιόντος
|
~μειλιχίως |
ἐρέτῃσιν
ὁμηγερέεσσι
μετηύδα:
~Ὠ
φίλοι, |
[2] |
μετὰ
τὸν
δ'
ἀγχίροος
Ἰρις
|
~μειότερος |
λευκῇσιν
ἑλίσσεται
εἰς
ἅλα
δίναις. |
[2] |
ὥρη
~ἀπροφάτως,
ἀλλὰ
πρὶν
ἐκαρτύναντο
|
μέλαθρον: |
~ὧς
πυκινὰ
πτερὰ
τοῖσιν
ἐφίεσαν |
[2] |
~Ῥήβαν
ὠκυρόην
ποταμὸν
ἄκρην
τε
|
Μέλαιναν |
~γνάμψαντες
νήσου
Θυνηίδος
ὅρμον
ἵκησθε. |
[2] |
δ'
οὐ
μετὰ
δηθὰ
παρεξενέοντο
|
Μέλαιναν, |
~τῇ
δ'
ἄρ'
ἐπὶ
προχοὰς |
[2] |
Πελοπήιοι
εἴκαθον
αὔτως,
~ὅσσους
Βιλλαίοιο
|
μέλαν |
περιάγνυται
ὕδωρ.
~ἀλλά
με
νῦν |
[2] |
ἄκρην.
~Ἔνθα
ποτὲ
προμολοῦσαν
Ἀρητιάδα
|
Μελανίππην |
~ἥρως
Ἡρακλέης
ἐλοχήσατο,
καί
οἱ |
[2] |
δέ
τε
Φρόντις,
~τῷ
δὲ
|
Μέλας: |
ἐμὲ
δ'
αὐτὸν
ἐπικλείοιτέ
κεν |
[2] |
πέλε
νηοῦ
~στιάων:
εἴσω
δὲ
|
μέλας |
λίθος
ἠρήρειστο
~ἱερός,
ᾧ
ποτε |
[2] |
δὲ
περισσὸν
δεῖμα
καὶ
ἀτλήτους
|
μελεδῶνας |
~ἄγκειμαι,
στυγέων
μὲν
ἁλὸς
κρυόεντα |
[2] |
~Τοῖσι
μὲν
οὔτε
βοῶν
ἄροτος
|
μέλει, |
οὔτε
τις
ἄλλη
~φυταλιὴ
καρποῖο |
[2] |
στόλον,
εἰ
καὶ
ἔμελλον
~νηλειῶς
|
μελειστὶ |
κεδαιόμενος
θανέεσθαι:
~νῦν
δὲ
περισσὸν |
[2] |
κε
σιδηρείη
πέλοι
Λργώ.
~ὦ
|
μέλεοι, |
μὴ
τλῆτε
παρὲξ
ἐμὰ
θέσφατα |
[2] |
~Ἔνθα
δὲ
ναυτιλίης
μὲν
ἐρητύοντο
|
μέλεσθαι, |
~ἀμφὶ
δὲ
κηδείῃ
νέκυος
μένον |
[2] |
~τίκτε
Ποσειδάωνι
Γενεθλίῳ
εὐνηθεῖσα
~Βιθυνὶς
|
Μελίη, |
ὑπεροπληέστατον
ἀνδρῶν:
~ὅς
τ'
ἐπὶ |
[2] |
Βέβρυκας
ὑπερφιάλους
ἐφόβησαν.
~ὡς
δὲ
|
μελισσάων |
σμῆνος
μέγα
μηλοβοτῆρες
~ἠὲ
μελισσοκόμοι |
[2] |
μελισσάων
σμῆνος
μέγα
μηλοβοτῆρες
~ἠὲ
|
μελισσοκόμοι |
πέτρῃ
ἔνι
καπνιόωσιν,
~αἱ
δ' |
[2] |
χρυσέῳ
ποταμόνδε
κυπέλλῳ
~οἴνου
ἀκηρασίοιο
|
μελισταγέας |
χέε
λοιβὰς
~Γαίῃ
τ'
ἐνναέταις |
[2] |
οὔτε
τις
ἄλλη
~φυταλιὴ
καρποῖο
|
μελίφρονος: |
οὐδὲ
μὲν
οἵγε
~ποίμνας
ἑρσήεντι |
[2] |
πορσύνωμεν
ἐπίρροθον,
εἴ
γ'
ἐπικέλσαι
|
~μέλλετε, |
Φινῆος
μεμνημένοι,
ὡς
ἐπέτελλεν.
~οὐδὲ |
[2] |
τοὶ
δ'
ἀμφὶ
σιδήρεα
ἔργα
|
μέλονται. |
~ἄγχι
δὲ
αιετάουσι
πολύρρηνες
Τιβαρηνοὶ |
[2] |
ἐστήσαντο,
~καλὸν
Ἰηπαιήον'
Ἰηπαιήονα
Φοῖβον
|
~μελπόμενοι: |
σὺν
δέ
σφιν
ἐὺς
πάις |
[2] |
δέ
σφιν
ἰαίνετο
νήνεμος
ἀκτὴ
|
~μελπομένοις: |
κλεῖον
δὲ
Θεραπναῖον
Διὸς
υἷα. |
[2] |
Φοίβῳ.
~Αὐτὰρ
ἐπειδὴ
τόνγε
χορείῃ
|
μέλψαν |
ἀοιδῇ,
~λοιβαῖς
εὐαγέεσσιν
ἐπώμοσαν,
ἦ |
[2] |
ἐνηέος
Αἰήταο
~κῶας
ἄγειν
κριοῖο
|
μεμαότας, |
ὧδε
δ'
ἔειπεν
~Ἄργος,
ἀτεμβόμενος |
[2] |
~δείματι
πεπτηυῖαν
ἑῇ
φέρε
χειρὶ
|
μεμαρπὼς |
~Εὔφημος,
γαίης
δ'
ἀπὸ
διπλόα |
[2] |
ὁ
μὲν
ὦρτο
πελειάδα
χειρὶ
|
μεμαρπὼς |
~Εὔφημος
πρῴρης
ἐπιβήμεναι:
οἱ
δ' |
[2] |
Ἥρης
~λίσσομαι,
ᾗ
περίαλλα
θεῶν
|
μέμβλεσθε |
κιόντες,
~χραίσμετέ
μοι,
ῥύσασθε
δυσάμμορον |
[2] |
ὕβρις
στονόεσσα
καὶ
Ἄρεος
ἔργα
|
μεμήλει: |
~δὴ
γὰρ
καὶ
γενεὴν
ἔσαν |
[2] |
~αὐτὸς
ἑὸν
λελάθοιμι
νόον
δόρποιο
|
μεμηλώς, |
~ἢ
κείνας:
ὧδ'
αἶψα
διηέριαι |
[2] |
εἴ
γ'
ἐπικέλσαι
~μέλλετε,
Φινῆος
|
μεμνημένοι, |
ὡς
ἐπέτελλεν.
~οὐδὲ
γὰρ
Ἡρακλέης, |
[2] |
δ'
ἀέκοντα
θύραζε
~πέμπω,
ἐπεὶ
|
μέμονέν |
γε
παρέμμεναι
ἀσχαλόωντι.
~Ὧς
φάτ' |
[2] |
πάντεσσιν
ὀπιδνοτάτη
τε
τέτυκται,
~μὴ
|
μὲν |
Ἀγηνορίδαο
δόμοις
ἔτι
τάσδε
πελάσσαι |
[2] |
κατὰ
φῦλα
διάτριχα
ναιετάασκον:
~νόσφι
|
μὲν |
αἵδ'
αὐταί,
τῇσιν
τότε
κοιρανέεσκεν |
[2] |
ῥοπάλῳ
μιν
ἀγηνορίης
λελαθέσθαι.
~ναὶ
|
μὲν |
ἀκήδεστον
γαίῃ
ἔνι
τόνγε
λιπόντες |
[2] |
καὶ
ἀτλήτους
μελεδῶνας
~ἄγκειμαι,
στυγέων
|
μὲν |
ἁλὸς
κρυόεντα
κέλευθα
~νηὶ
διαπλώειν, |
[2] |
λόφοι
ἐσσείοντο
~φοινίκεοι.
καὶ
τοὶ
|
μὲν |
ἀμοιβήδην
ἐλάασκον:
~τοὶ
δ'
αὖτ' |
[2] |
καὶ
θέσμια
τοῖσι
τέτυκται.
~ὅσσα
|
μὲν |
ἀμφαδίην
ῥέζειν
θέμις,
ἢ
ἐνὶ |
[2] |
φέρον
ἀντιόωντες.
~ἔνθα
δὲ
Βεβρύκων
|
μὲν |
ἄναξ,
ἅ
τε
κῦμα
θαλάσσης |
[2] |
τ'
ἐπὶ
τοῖς
Ἅλυν:
οὐδὲ
|
μὲν |
ἀνδρῶν
~τήνγε
τις
ἱμερτῇσιν
ἐν |
[2] |
ἑταῖροι
~ἔσταν
ἐρυσσάμενοι.
πρῶτός
γε
|
μὲν |
ἀνέρα
Κάστωρ
~ἤλασ'
ἐπεσσύμενον
κεφαλῆς |
[2] |
καπνιόωσιν,
~αἱ
δ'
ἤτοι
τείως
|
μὲν |
ἀολλέες
ᾧ
ἐνὶ
σίμβλῳ
~βομβηδὸν |
[2] |
μάλιστα
~ἠπείρου
χθαμαλῆς,
εἱλίσσεται:
ἡ
|
μὲν |
ἄπωθεν,
~ἡ
δὲ
πέλας:
πολέες |
[2] |
ἀοιδῇ,
~λοιβαῖς
εὐαγέεσσιν
ἐπώμοσαν,
ἦ
|
μὲν |
ἀρήξειν
~ἀλλήλοις
εἰσαιὲν
ὁμοφροσύνῃσι
νόοιο, |
[2] |
ἐν
ἀλλοδαπῇ
δὴν
ἔμμεναι;
οὐ
|
μὲν |
ἄρηος
~ἴδριν
ἐόντά
με
τόσσον |
[2] |
Τίφυος
οἵδε
δαημοσύνῃσι
νέοντο,
~ἀσκηθεῖς
|
μέν, |
ἀτὰρ
πεφοβημένοι.
ἤματι
δ'
ἄλλῳ |
[2] |
~μαντοσύνας
Φινῆος
ὀισσάμενος
τελέεσθαι:
~Ταῦτα
|
μὲν |
αὐτίκα
πάντα
παρέξομεν
εὐμενέοντες.
~ἀλλ' |
[2] |
ἐπελάμπετο
πήληξ.
~καί
ῥ'
ὁ
|
μὲν |
αὖτις
ἔδυνε
μέγαν
ζόφον:
οἱ |
[2] |
~Ὧς
ἄρ'
ἔφη:
καὶ
τοὶ
|
μὲν |
ἄφαρ
βωμὸν
τετύκοντο
~χερμάσιν:
οἱ |
[2] |
θεὸς
καὶ
δεῦρ'
ἐκόμισσε̣
~ἤτοι
|
μὲν |
γὰρ
ἐγὼ
κείνου
παρεόντος
ἔολπα |
[2] |
τε
θεουδέες
οὐδὲ
δίκαιοι.
~ὡς
|
μὲν |
γὰρ
πατέρ'
ὑμὸν
ὑπεξείρυτο
φόνοιο |
[2] |
πένθος
ἐτώσιον
ἴσχομεν
αὔτως;
~οἱ
|
μὲν |
γάρ
ποθι
τοῦτον,
ὃν
ἔλλαχον, |
[2] |
δ'
οἵδε
κυβερνητῆρες
ἔασιν;
~οὓς
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
πάροιθε
δαήμονας
εὐχόμεθ' |
[2] |
καὶ
Νόμιον
πολυλήιοι
Αἱμονιῆες.
~τὴν
|
μὲν |
γὰρ
φιλότητι
θεὸς
ποιήσατο
νύμφην |
[2] |
γύας
πεδίοιο
ταμοίμην.
~Ὧς
τότε
|
μὲν |
δαῖτ'
ἀμφὶ
πανήμεροι
ἑψιόωντο.
~ἦρί |
[2] |
τοῖον
μετὰ
μῦθον
ἔειπεν:
~Κολχίδα
|
μὲν |
δὴ
γαῖαν
ἱκάνομεν
ἠδὲ
ῥέεθρα |
[2] |
τ'
Ἰρίς
τε
διέτμαγεν.
αἱ
|
μὲν |
ἔδυσαν
~κευθμῶνα
Κρήτης
Μινωίδος:
ἡ |
[2] |
~γῆν
Μαριανδυνῶν
ἐπικέλσετε
νοστήσαντες.
~ἔνθα
|
μὲν |
εἰς
Ἀίδαο
καταιβάτις
ἐστὶ
κέλευθος, |
[2] |
νεόμεσθα.
~Ὧς
φάτο,
καὶ
τοίων
|
μὲν |
ἐλώφεον
αὐτίκα
μύθων,
~εἰρεσίῃ
δ' |
[2] |
ὁδὸν
Ἀρκτούροιο:
~αὐτὰρ
ὅγ'
ἠμάτιος
|
μὲν |
ἐν
οὔρεσι
φύλλ'
ἐτίνασσεν
~τυτθὸν |
[2] |
φάραγξ
κατάγει
μιν
ἄνωθεν.
~τὸν
|
μὲν |
ἐν
ὀψιγόνοισι
Σοωναύτην
ὀνόμηναν
~Νισαῖοι |
[2] |
πτερόεν
βέλος
εἰσορόωντες.
~καὶ
τὸ
|
μὲν |
ἐξείρυσσε
παρεδριόων
Ἐρυβώτης,
~ἕλκος
δὲ |
[2] |
ἥπατι
φέρβε
παλιμπετὲς
ἀίσσοντα.
~τὸν
|
μὲν |
ἐπ'
ἀκροτάτης
ἴδον
ἕσπερον
ὀξέι |
[2] |
δηριάασθον.
~ἔνθα
δ'
ἔπειτ'
Ἄμυκος
|
μὲν |
ἐπ'
ἀκροτάτοισιν
ἀερθείς,
~βουτύπος
οἷα, |
[2] |
χόλος
ἔσσεται
εἵνεκ'
ἀρωγῆς.
~Τὼ
|
μὲν |
ἔπειθ'
ὅρκοισιν
ἀλαλκέμεναι
μενέαινον.
~αἶψα |
[2] |
Ἁρπυίας
Διόθεν
σχήσουσιν
ἰούσας.
~τοὺς
|
μὲν |
ἔπειτ'
ἐπέεσσιν
ἀρεσσάμενος
πυκινοῖσιν
~πέμφ' |
[2] |
λασίοισιν
ἐπι
δρυὸς
ἀκρεμόνεσσιν.
~τὸν
|
μὲν |
ἔπειτ'
ἔρρεξεν
ἑῇς
ὑποθημοσύνῃσιν
~Φυξίῳ |
[2] |
ἀνθρώποισιν.
~τῶ
καί
οἱ
γῆρας
|
μὲν |
ἐπὶ
δηναιὸν
ἴαλλεν,
~ἐκ
δ' |
[2] |
~ἀνθέμενοι
κεφαλῇσιν
ἀερσιλόφους
τρυφαλείας,
~ἡμίσεες
|
μὲν |
ἐρέσσετ'
ἀμοιβαδίς,
ἡμίσεες
δὲ
~δούρασί |
[2] |
ἐνικάτθαν'
ἑταίρων.
~Ἔνθα
δὲ
ναυτιλίης
|
μὲν |
ἐρητύοντο
μέλεσθαι,
~ἀμφὶ
δὲ
κηδείῃ |
[2] |
δ'
ἰλλόμενός
περ
ὁμίλῳ
~τῶν
|
μὲν |
ἔτ'
οὐκ
ἀλέγει,
ἐπὶ
δ' |
[2] |
οὐδ'
ἐδάμασσεν.
~ἔνθ'
ἀπὸ
Τυνδαρίδης
|
μὲν |
ἐύστιπτον
θέτο
φᾶρος
~λεπταλέον,
τό |
[2] |
ὀπίσσω
~αὐτῷ
καὶ
τεκέεσσιν.
ἔγωγε
|
μέν, |
εὖτ'
ἀφίκανεν,
~ἀμπλακίην
ἔγνων:
βωμὸν |
[2] |
~Εἰ
δ'
ἄγε
δὴ
νῆσον
|
μὲν |
Ἑωίου
Ἀπόλλωνος
~τήνδ'
ἱερὴν
κλείωμεν, |
[2] |
φυὴν
ἐναλίγκιοι
εἰσοράασθαι.
~ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
ἢ
ὀλοοῖο
Τυφωέος,
ἠὲ
καὶ |
[2] |
ἀμφοτέρων
εἰμὲν
γένος.
ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
ἤδη
~γηραιὸς
θάνε
Φρίξος
ἐν |
[2] |
δινήεντ'
ἀνὰ
Βόσπορον
ἰθύνοντο.
~ἔνθα
|
μὲν |
ἠλιβάτῳ
ἐναλίγκιον
οὔρει
κῦμα
~ἀμφέρεται |
[2] |
συνναίεσκεν
ἐπάκτια
πώεα
φέρβων.
~τοῦ
|
μέν |
θ'
ἱερὸν
αἶψα,
καὶ
εὐρείας |
[2] |
κακῇ
ἐνὶ
γαστέρι
θέσθαι.
~τὰς
|
μὲν |
θέσφατόν
ἐστιν
ἐρητῦσαι
Βορέαο
~υἱέας. |
[2] |
ἐπ'
ἀγχιάλου
θάνεν
ἀκτῆς.
~οὐ
|
μέν |
θην
προτέρω
ἔτ'
ἐμέτρεον.
ἧκε |
[2] |
ἵνα
δὴ
Χείρωνα
πελώριον,
ἄλλα
|
μὲν |
ἵππῳ,
~ἄλλα
θεῷ
ἀτάλαντον,
ἀμοιβαίῃ |
[2] |
ἐς
πόλιν
Αἰήταο.
~ἀλλὰ
τὰ
|
μὲν |
καὶ
αῦτις
ἐνίφομεν
ἀλλήλοισιν.
~νῦν |
[2] |
πείρατα
πόντοι
~Αὐτίκα
δ'
ἱστία
|
μὲν |
καὶ
ἐπίκριον
ἔνδοθι
κοίλης
~ἱστοδόκης |
[2] |
τε
μειλίξασθαι.
~οἱ
δ'
ἀνὰ
|
μὲν |
κραιπνῶς
λαῖφος
σπάσαν,
ἐκ
δὲ |
[2] |
ἄκρης
~εἵσομαι
ἱερὸν
αἰπύ:
τὸ
|
μὲν |
μάλα
τηλόθι
πάντες
~ναυτίλοι
ἂμ |
[2] |
Διὸς
βουλῇς
ἐτέτυκτο.
~καὶ
τότε
|
μὲν |
μένον
αὖθι
διὰ
κνέφας,
ἕλκεά |
[2] |
θόοις
συναρηρότα
γόμφοις.
~καὶ
τοὺς
|
μὲν |
νῆσόνδε,
παρὲξ
ὀλίγον
θανάτοιο,
~κύματα |
[2] |
τέρποντό
τε
θυμὸν
ἔπεσσιν.
~Λἰσονίδης
|
μέν |
οἱ
γενεὴν
καὶ
οὔνομ'
ἑκάστου |
[2] |
ἄλλη
~φυταλιὴ
καρποῖο
μελίφρονος:
οὐδὲ
|
μὲν |
οἵγε
~ποίμνας
ἑρσήεντι
νομῷ
ἔνι |
[2] |
στόλον
ἀμφιπένεσθαι:
~Ὠ
φίλοι,
ἡμέτερον
|
μὲν |
ὅσον
σθένος,
οὔποτ'
ἀρωγῆς
~σχήσεται, |
[2] |
τόνγε
κατηφήσας
προσέειπεν:
~Αἰσονίδη,
τὸ
|
μὲν |
οὐ
παλινάγρετον,
οὐδέ
τι
μῆχος |
[2] |
ἀλέγων
ὕπερ:
αὐτὰρ
ἔγωγε
~εἷο
|
μὲν |
οὐδ'
ἠβαιὸν
ἀτύζομαι:
ἀμφὶ
δὲ |
[2] |
ἐπιπλομένῃ
Φιλυρηίδα
νῆσον
ἄμειβον:
~ἔνθα
|
μὲν |
Οὐρανίδης
Φιλύρῃ
Κρόνος,
εὖτ'
ἐν |
[2] |
Χαλύβων
παρὰ
γαῖαν
ἵκοντο.
~Τοῖσι
|
μὲν |
οὔτε
βοῶν
ἄροτος
μέλει,
οὔτε |
[2] |
τι
θεῶν
χατέωσι
νόοιο.
~Πέτρας
|
μὲν |
πάμπρωτον,
ἀφορμηθέντες
ἐμεῖο,
~Κυανέας
ὄψεσθε |
[2] |
τε
κελεύθου:
~Κλῦτέ
νυν.
οὐ
|
μὲν |
πάντα
πέλει
θέμις
ὔμμι
δαῆναι |
[2] |
ἄρξωσιν
ἀρείονες
ἄλλοι
ὀφέλλειν.
~ξυνῇ
|
μὲν |
πάντεσσιν
ὁμόστολον
ὔμμιν
ἕπεσθαι
~Δάσκυλον |
[2] |
ἀλέγυνον.
~ἔνθ'
εὖ
δαισάμενοι,
τοὶ
|
μὲν |
παρὰ
πείσμασι
νηός,
~τοὶ
δ' |
[2] |
Ἀμφιδάμας
μυθήσατο,
παῖς
Ἀλεοῖο:
~Νῆσος
|
μὲν |
πέλας
ἧμιν
Ἀρητιάς:
ἴστε
καὶ |
[2] |
ὑπ'
ἀνδράσι
τέκνα
γυναῖκες,
~αὐτοὶ
|
μὲν |
στενάχουσιν
ἐνὶ
λεχέεσσι
πεσόντες,
~κράατα |
[2] |
ἔσθενε
λίμνης
~ὤσασθαι
τόξοισι,
τὸ
|
μέν |
τ'
ἐγὼ
αὐτὸς
ὄπωπα.
~ἀλλ' |
[2] |
ἀπειρέσιοι
ἐφέπουσιν
~νῆσον
ἐρημαίην.
τῇ
|
μέν |
τ'
ἐνὶ
νηὸν
Ἄρηος
~λαΐνεον |
[2] |
οἴη
ἐτήτυμος
ἔπλετο
πηγή.
~ἡ
|
μέν |
τ'
ἐξ
ὀρέων
κατανίσσεται
ἤπειρόνδε |
[2] |
ἀμηχανέων
κακότητι:
~Ὠ
γέρον,
ἤδη
|
μέν |
τε
διίκεο
πείρατ'
ἀέθλων
~ναυτιλίης |
[2] |
ἄκρης
Ἀχερουσίδος
ὅρμον
ἵκοντο.
~ἡ
|
μέν |
τε
κρημνοῖσιν
ἀνίσχεται
ἠλιβάτοισιν,
~εἰς |
[2] |
λελιημένοι,
ἔστ'
ἂν
ὀμόσσῃς,
~μὴ
|
μὲν |
τοῖό
γ'
ἕκητι
θεοῖς
ἀπὸ |
[2] |
Ἰτυμονῆα
πελώριον
ἠδὲ
Μίμαντα,
~τὸν
|
μὲν |
ὑπὸ
στέρνοιο
θοῷ
ποδὶ
λὰξ |
[2] |
ὑποσχεσίῃσι
δολωθείς.
~δὴ
γὰρ
ὁ
|
μὲν |
φιλότητος
ἐέλδετο:
νεῦσε
δ'
ὅγ' |
[2] |
θοῷ
περικάππεσε
δουρί.
~καὶ
τὸν
|
μὲν |
χαμάδις
λίπον
αὐτόθι
πεπτηῶτα:
~τὸν |
[2] |
ἀκταί,
~δὴ
τότ'
ἔπειθ'
ὁ
|
μὲν |
ὦρτο
πελειάδα
χειρὶ
μεμαρπὼς
~Εὔφημος |
[2] |
ἔτι
νηὶ
περῆσαι.
~καὶ
τὰ
|
μὲν |
ὥς
κε
πέλῃ,
τὼς
ἔσσεται. |
[2] |
Κυνὸς
ῥέζουσι
θυηλάς.
~Καὶ
τὰ
|
μὲν |
ὧς
ὑδέονται:
ἀριστῆες
δὲ
καταῦθι |
[2] |
~Τὼ
μὲν
ἔπειθ'
ὅρκοισιν
ἀλαλκέμεναι
|
μενέαινον. |
~αἶψα
δὲ
κουρότεροι
πεπονήατο
δαῖτα |
[2] |
θόρε
χαλκός.
~αὔτως
δ'
Ἄρητος
|
μενεδήιον |
Εὐρύτου
υἷα
~Ἴφιτον
ἀζαλέῃ
κορύνῃ |
[2] |
ἤματος
ἀνομένοιο.
~κουρότεροι
δ'
ἑτάρων
|
μενοεικέα |
δαῖτ'
ἀλέγυνον.
~ἔνθ'
εὖ
δαισάμενοι, |
[2] |
μέλεσθαι,
~ἀμφὶ
δὲ
κηδείῃ
νέκυος
|
μένον |
ἀσχαλόωντες.
~ἤματα
δὲ
τρία
πάντα |
[2] |
βουλῇς
ἐτέτυκτο.
~καὶ
τότε
μὲν
|
μένον |
αὖθι
διὰ
κνέφας,
ἕλκεά
τ' |
[2] |
ἀίσσουσιν:
~ὧς
οἵγ'
οὐκέτι
δὴν
|
μένον |
ἔμπεδον,
ἀλλ'
ἐκέδασθεν
~εἴσω
Βεβρυκίης, |
[2] |
κορέσσαντ'
ἠδὲ
ποτῆτος,
~παννύχιοι
Βορέω
|
μένον |
υἱέας
ἐγρήσσοντες.
~αὐτὸς
δ'
ἐν |
[2] |
θέον.
ἐν
γὰρ
ἕηκεν
~Ζεὺς
|
μένος |
ἀκάματόν
σφιν:
ἀτὰρ
Διὸς
οὔ |
[2] |
Ἀθήνη,
~ἥ
οἱ
ἐνέπνευσεν
θεῖον
|
μένος, |
εὖτέ
μιν
Ἄργος
~γόμφοισιν
συνάρασσε: |
[2] |
αὔτως.
~ἱστία
δ'
ἐξήρπαξ'
ἀνέμου
|
μένος, |
ἠδὲ
καὶ
αὐτὴν
~νῆα
διάνδιχ' |
[2] |
ὄμμασιν.
ἀλλά
οἱ
ἀλκὴ
~καὶ
|
μένος |
ἠύτε
θηρὸς
ἀέξετο:
πῆλε
δὲ |
[2] |
κείνῳ.
~Ζεὺς
δ'
ἀνέμου
βορέαο
|
μένος |
κίνησεν
ἀῆναι,
~ὕδατι
σημαίνων
διερὴν |
[2] |
μυδαλέον
τε
καὶ
οὐ
τλητὸν
|
μένος |
ὀδμῆς:
~οὔ
κέ
τις
οὐδὲ |
[2] |
προπάροιθε
βαρείας
~χεῖρας,
ἐπ'
ἀλλήλοισι
|
μένος |
φέρον
ἀντιόωντες.
~ἔνθα
δὲ
Βεβρύκων |
[2] |
ἀεὶ
περιτέτροφε
πάχνην,
~ἥ
τε
|
μεσημβριόωντος |
ἰαίνεται
ἠελίοιο.
~σιγὴ
δ'
οὔποτε |
[2] |
γαῖαν
~νῆα
διὲκ
πέλαγος
σεῦεν
|
μέσον. |
αὐτὰρ
ὁ
τόνγε
~μειλιχίοις
ἐπέεσσι |
[2] |
κοίλης
ἁλός.
ἐν
δ'
ἄρα
|
μέσσαις |
~Πληγάσι
δινήεις
εἶχεν
ῥόος:
αἱ |
[2] |
δονάκων
ἀνεπάλμενος
ἤλασε
μηρὸν
~ἀίγδην,
|
μέσσας |
δὲ
σὺν
ὀστέῳ
ἶνας
ἔκερσεν. |
[2] |
ἐδητύος:
οἱ
δ'
ἐσιδόντες
~ἥρωες
|
μεσσηγὺς |
ἀνίαχον:
αἱ
δ'
ἅμ'
ἀυτῇ |
[2] |
ἐξ
αἷμα
κεδάσσαι.
~τοῖσι
δὲ
|
μεσσηγὺς |
θεράπων
Ἀμύκοιο
Λυκωρεὺς
~θῆκε
πάροιθε |
[2] |
δ'
ἐνὶ
λέκτροις
~τέτμε
θεὰ
|
μεσσηγύς: |
ὁ
δ'
ἐξ
εὐνῆς
ἀνορούσας |
[2] |
~εἰ
δέ
κεν
ἀντικρὺ
πταμένη
|
μεσσηγὺς |
ὄληται,
~ἄψορροι
στέλλεσθαι
ἐπεὶ
πολὺ |
[2] |
μεγάροις
πεπονήμεθα,
κεῖνα
θύραζε
~ἀψεγέως
|
μέσσῃσιν |
ἐνὶ
ῥέζουσιν
ἀγυιαῖς.
~οὐδ'
εὐνῆς |
[2] |
~φεύξεσθαι
κακὸν
οἶτον,
ἐπεὶ
μάλα
|
μεσσόθι |
νηὸς
~λάβρον
ἐπικρέμαται,
καθάπερ
νέφος. |
[2] |
δ'
οὐ
μετὰ
δηρὸν
ἐνὶ
|
μέσσοις |
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιοι,
τί
νυ
πένθος |
[2] |
υἱέας
ἐγρήσσοντες.
~αὐτὸς
δ'
ἐν
|
μέσσοισι |
παρ'
ἐσχάρῃ
ἧστο
γεραιὸς
~πείρατα |
[2] |
~ἄρκτου
προσχόμενος
σκαιῇ
δέρος
ἔνθορε
|
μέσσῳ |
~ἐμμεμαὼς
Βέβρυξιν:
ὁμοῦ
δέ
οἱ |
[2] |
Προμηθέος:
ἔκτυπε
δ'
αἰθὴρ
~οἰμωγῇ,
|
μέσφ' |
αὖτις
ἀπ'
οὔρεος
ἀίσσοντα
~αἰετὸν |
[2] |
~Ὧς
οἵγ'
ἀλλήλοισιν
ἀμοιβαδὸν
ἠγορόωντο,
|
~μέσφ' |
αὖτις
δόρποιο
κορεσσάμενοι
κατέδαρθεν.
~ἦρι |
[2] |
ἔνθα
νέεσθαι,
ὅπῃ
φίλον,
εἴτε
|
μετ' |
Αἶαν,
~εἶτε
μετ'
ἀφνειὴν
θείου |
[2] |
κάματον
βαρὺν
ὀτλεύουσιν.
~Τοὺς
δὲ
|
μετ' |
αὐτίκ'
ἔπειτα
Γενηταίου
Διὸς
ἄκρην |
[2] |
φίλον,
εἴτε
μετ'
Αἶαν,
~εἶτε
|
μετ' |
ἀφνειὴν
θείου
πόλιν
Ὀρχομενοῖο.
~τὴν |
[2] |
θεοῦ
ἐτράπεθ'
ὁρμῇ.
~τὸν
δὲ
|
μετ' |
Ἐργῖνος
καὶ
Ναύπλιος
Εὔφημός
τε |
[2] |
δούρατι
κύματος
ὁρμὴ
~υἱῆας
Φρίξοιο
|
μετ' |
ἠιόνας
βάλε
νήσου
~νύχθ'
ὕπο |
[2] |
ἕτερον
πλόον
ἡγεμονεύσει
~ἐξ
Αἴης:
|
μετὰ |
δ'
Αἶαν
ἅλις
πομπῆες
ἔσονται. |
[2] |
Φιλύρων
δ'
ἐφύπερθεν
ἔασιν
~Μάκρωνες:
|
μετὰ |
δ'
αὖ
περιώσια
φῦλα
Βεχείρων. |
[2] |
τε
Κολώνης,
~ἄκρην
δ'
οὐ
|
μετὰ |
δηθὰ
παρεξενέοντο
Μέλαιναν,
~τῇ
δ' |
[2] |
παραβλήδην
ἀγόρευον.
~αὐτίκα
δ'
οὐ
|
μετὰ |
δηρὸν
ἀμειβομένων
ἐφαάνθη
~Ἠριγενής:
τὸν |
[2] |
κνέφας
ηὐλίζοντο.
~ἠὼς
δ'
οὐ
|
μετὰ |
δηρὸν
ἐελδομένοις
φαάνθη.
|
[2] |
ὀρέξατο
γηθοσύνῃσιν.
~αὐτίκα
δ'
οὐ
|
μετὰ |
δηρὸν
ἐνὶ
μέσσοις
ἀγόρευσεν:
~Δαιμόνιοι, |
[2] |
~ἴδριν
ἐόντά
με
τόσσον
ἄγει
|
μετὰ |
κῶας
Ἰήσων
~Παρθενίης
ἀπάνευθεν,
ὅσον |
[2] |
ἐφετμῇ
~Ἁργῴης
ἐπὶ
νηὸς
ἄγει
|
μετὰ |
κῶας
Ἰήσων.
~ὑμεῖς
ἀτρεκέως.
ἔτι |
[2] |
δέχθαι.
~αὐτίκα
δ'
Ἀγκαῖος
τοῖον
|
μετὰ |
μῦθον
ἔειπεν:
~Κολχίδα
μὲν
δὴ |
[2] |
εἵματα
δῦναι.
~πασσυδίῃ
δἤπειτα
κίον
|
μετὰ |
νηὸν
Ἄρηος,
~μῆλ'
ἱερευσόμενοι:
περὶ |
[2] |
ἔντοσθε
Λύκοιο
~κεῖν'
ἦμαρ
φιλότητι,
|
μετὰ |
πτολίεθρον
ἰόντες,
~δαίτην
ἀμφίεπον,
τέρποντό |
[2] |
ἄτην,
~εἰ
δὴ
μήτ'
ὀλοοῖο
|
μετὰ |
πτόλιν
Αἰήταο
~ἔσσεται,
ἠὲ
καὶ |
[2] |
ἀριστήων
στόλον
ἀνδρῶν
~Ἑλλάδος
ἐξανιόντα
|
μετὰ |
πτόλιν
Αἰήταο
~πείσματ'
ἀνάψασθαι
μυθήσατο |
[2] |
ἔμελλεν
ἐελδομένοισιν
ἱκέσθαι;
~Υἱῆες
Φρίξοιο
|
μετὰ |
πτόλιν
Ὀρχομενοῖο
~ἐξ
Αἴης
ἐνέοντο |
[2] |
ἄκουον:
~ἀλλὰ
καὶ
ἀρθμὸν
ἔθεντο
|
μετὰ |
σφίσι
τοῖο
ἕκητι.
~αὐτὸν
δ' |
[2] |
ἐρεσσέμεν,
οὐδὲ
πελείης
~τρήρωνος
λήθοντο
|
μετὰ |
σφίσιν:
ἀλλ'
ἄρα
τήνγε
~δείματι |
[2] |
σχεδόθεν
δὲ
πόληες
~τρισσαὶ
Ἀμαζονίδων,
|
μετά |
τε
σμυγερώτατοι
ἀνδρῶν
~τρηχεῖαν
Χάλυβες |
[2] |
~ἥρωες,
καὶ
δή
τις
ἔπος
|
μετὰ |
τοῖσιν
ἔειπεν:
~Φράζεσθ'
ὅττι
κεν |
[2] |
ῥοαὶ
Ἅλυος
ποταμοῖο
~δεινὸν
ἐρεύγονται:
|
μετὰ |
τὸν
δ'
ἀγχίροος
Ἰρις
~μειότερος |
[2] |
αὐτῇ
~δωσέμεναι,
ὅ
κεν
ᾗσι
|
μετὰ |
φρεσὶν
ἰθύσειεν.
~ἡ
δέ
ἑ |
[2] |
παρὲκ
γόνυ
γουνὸς
ἀμσίβων
~κόψε
|
μεταΐγδην |
ὑπὲρ
οὔατος,
ὀστέα
δ'
εἴσω |
[2] |
ἐπὶ
νῆα
~σώεσθαι.
Στροφάδας
δὲ
|
μετακλείουσ' |
ἄνθρωποι
~νήσους
τοῖό
γ'
ἕκητι, |
[2] |
δ'
ἀνόρουσεν
~Οὔλυμπόν
δε,
θοῇσι
|
μεταχθονίη |
πτερύγεσσιν.
~Τόφρα
δ'
ἀριστῆες
πινόεν |
[2] |
τηλόθι
νῆα
~πετράων:
ὑψοῦ
δὲ
|
μεταχρονίη |
πεφόρητο.
~Εὔφημος
δ'
ἀνὰ
πάντας |
[2] |
~κεκλομένων,
καί
ῥ'
αὖτις
ἐπιρρήδην
|
μετέειπεν: |
~Ὠ
φίλοι,
ὑμετέρῃ
ἀρετῇ
ἔνι |
[2] |
ἐπιπνείοντος,
ἔβησαν.
~τοῖσι
δ'
ὁμοῦ
|
μετέπειτα |
θοῇ
πεφορημένοι
αὔρῃ
~λεῖπον
Ἅλυν |
[2] |
πάλλεν
ἐρετμοῖς,
~δηρὸν
δ'
οὐ
|
μετέπειτα |
πολύστονον
ἄιον
αὐδὴν
~ἧπαρ
ἀνελκομένοιο |
[2] |
θηεύμενοι
ἱλάξονται:
~καί
κέ
σφιν
|
μετέπειτα |
πρὸ
ἄστεος,
οἷα
θεοῖσιν,
~πίονας |
[2] |
ἀπεκαίνυτο
πυγμαχέοντα
~καρτερόν,
ὃς
πάντεσσι
|
μετέπρεπεν |
ἠιθέοισιν
~εἶδός
τ'
ἠδὲ
βίην: |
[2] |
ἐγγυαλίξαι,
~καί
τε
θανὼν
πάσῃσι
|
μετέσσομαι |
ἀγλαΐῃσιν.
~Ὧς
τώγ'
ἀλλήλοισι
παραβλήδην |
[2] |
ὑπ'
ἄντρον
~Ζεὺς
ἔτι
Κουρήτεσσι
|
μετετρέφετ' |
Ἰδαίοισιν,
~Ῥείην
ἐξαπαφών
παρελέξατο:
τοὺς |
[2] |
μόλις
ἐξ
ὑπάτοιο
~στήθεος
ἀμπνεύσας
|
μετεφώνεε |
μαντοσύνῃσιν:
~Κλῦτε,
Πανελλήνων
προφερέστατοι,
εἰ |
[2] |
ἐπάσαντο,
~δὴ
τότ
ἄρ'
Αἰσονίδης
|
μετεφώνεεν, |
ἦρχέ
τε
μύθων:
~Ζεὺς
ἐτεῇ |
[2] |
ἄσπετον
ἐκ
καμάτοιο
~ἆσθμ'
ἀναφυσιόων,
|
μετεφώνεεν, |
ὅσσον
ἄπωθεν
~ἤλασαν,
ἠδ'
ὡς |
[2] |
φέρεσθαι.
~ἡ
δ'
ἰκέλη
πτερόεντι
|
μετήορος |
ἔσσυτ'
ὀιστῷ.
~ἔμπης
δ'
ἀφλάστοιο |
[2] |
~αὐτὰρ
ὁ
τόνγ'
ἐπέεσσιν
ὑπερφιάλοισι
|
μετηύδα: |
~Τῶνδέ
τοι
ὅν
κ'
ἐθέλῃσθα, |
[2] |
~λειπομένῳ,
καὶ
τοῖον
ἔπος
πάντεσσι
|
μετηύδα: |
~Ὠ
φίλοι,
οἵου
φωτὸς
ἀποπλαγχθέντες |
[2] |
μεγάροιο
κιόντος
~μειλιχίως
ἐρέτῃσιν
ὁμηγερέεσσι
|
μετηύδα: |
~Ὠ
φίλοι,
οὐκ
ἄρα
πάντες |
[2] |
κλείωμεν,
ἐπεὶ
πάντεσσι
φαάνθη
~ἠῷος
|
μετιών: |
τὰ
δὲ
ῥέξομεν
οἷα
πάρεστιν, |
[2] |
ὄπασσεν,
~μηκέτι
δείδιθι
τοῖον:
ἐπεὶ
|
μετόπισθεν |
ἀέθλους
~εὐπαλέας
τελέεσθαι
Ἀγηνορίδης
φάτο |
[2] |
ἰχνεύοντες
~θείωσιν,
τυτθὸν
δὲ
τιταινόμενοι
|
μετόπισθεν |
~ἄκρῃς
ἐν
γενύεσσι
μάτην
ἀράβησαν |
[2] |
ἑκών,
ἵνα
μή
μοι
ἀτέμβηαι
|
μετόπισθεν. |
~ἀλλὰ
βάλευ
περὶ
χειρί:
δαεὶς |
[2] |
~ξανθὰ
δ'
ἐρεψάμενοι
δάφνῃ
καθύπερθε
|
μέτωπα |
~ἀγχιάλῳ,
τῇ,
ἀκτῇ
ἔπι,
πρυμνήσι' |
[2] |
~στάντε
δὲ
βαιὸν
ἄπωθεν
ἀπωμόρξαντο
|
μετώπων |
~ἱδρῶ
ἅλις,
καματηρὸν
ἀυτμένα
φυσιόωντε. |
[2] |
ἔτι
προτέρω
τετιημένοι
ἰσχανόωντο,
~εἰ
|
μὴ |
ἄρ'
Ἀγκαίῳ
περιώσιον
ἔμβαλεν
Ἥρη |
[2] |
Ἀκμονίοιο
κατὰ
πτύχας
εὐνηθεῖσα-
~εἰ
|
μὴ |
ἄρ'
ἐκ
Διόθεν
πνοιαὶ
πάλιν |
[2] |
νήσοισιν
ἔπι
Πλωτῇσι
κιχόντες,
~εἰ
|
μὴ |
ἄρ'
ὠκέα
Ἰρις
ἴδεν,
κατὰ |
[2] |
καὶ
ἄλλων
δείδι'
ἑταίρων
~εἰ
|
μὴ |
ἐς
Ἑλλάδα
γαῖαν
ἀπήμονας
ὔμμε |
[2] |
ὀδμὴν
χέον:
οὐδέ
τις
ἔτλη
|
~μὴ |
καὶ
λευκανίηνδε
φορεύμενος,
ἀλλ'
ἀποτηλοῦ |
[2] |
~ῥιγίστη
πάντεσσιν
ὀπιδνοτάτη
τε
τέτυκται,
|
~μὴ |
μὲν
Ἀγηνορίδαο
δόμοις
ἔτι
τάσδε |
[2] |
περ
λελιημένοι,
ἔστ'
ἂν
ὀμόσσῃς,
|
~μὴ |
μὲν
τοῖό
γ'
ἕκητι
θεοῖς |
[2] |
ἄτερ
ἐγγυαλίξω
~αὐτὸς
ἑκών,
ἵνα
|
μή |
μοι
ἀτέμβηαι
μετόπισθεν.
~ἀλλὰ
βάλευ |
[2] |
καὶ
ἀμείψατο
τοῖσδ'
ἐπέεσσιν:
~Σίγα:
|
μή |
μοι
ταῦτα
νόῳ
ἔνι
βάλλεο, |
[2] |
ὅσον
τ'
ἐπιίστορα
νηῶν.
~τῶ
|
μή |
μοι
τυτθόν
γε
δέος
περὶ |
[2] |
μιν
ὀδυρομένη
ἀδινῷ
μειλίσσετο
μύθῳ,
|
~μὴ |
ταμέειν
πρέμνον
δρυὸς
ἥλικος,
ᾗ |
[2] |
κυβερνητῆρες
ὁμίλῳ,
~καὶ
πολέες.
τῶ
|
μή |
τι
διατριβώμεθα
πείρης:
~ἀλλ'
ἔγρεσθ' |
[2] |
εἰμι,
καὶ
εἰ
πλεῖον
στυγέεσθαι:
|
~μὴ |
τλῆτ'
οἰωνοῖο
πάρεξ
ἔτι
νηὶ |
[2] |
σιδηρείη
πέλοι
Λργώ.
~ὦ
μέλεοι,
|
μὴ |
τλῆτε
παρὲξ
ἐμὰ
θέσφατα
βῆναι, |
[2] |
σχεδὸν
αἵματος
ἐκγεγαῶτας.
~τῶ
εἰ
|
μὴ |
φιλότητι
δέρος
χρύσειον
ὀπάσσει,
~οὔ |
[2] |
ἵστατο,
φώνησέν
τε:
~Ἴσχεο
νῦν,
|
μηδ' |
ἄμμι
κακήν,
ὅτις
εὔχεαι
εἶναι, |
[2] |
εἴθ'
ὡς
πρὶν
ἐυτρόχαλοι
φορέονται,
|
~μηδ' |
ἄμυδις
καμάτῳ
τε
καὶ
εἰρεσίῃ |
[2] |
σόη
πτερύγεσσι
δίηται,
~μηκέτι
δὴν
|
μηδ' |
αὐτοὶ
ἐρητύεσθε
κελεύθου,
~ἀλλ'
εὖ |
[2] |
νόῳ
μακάρων
τ'
ἀλέγοντες
~πείρετε:
|
μηδ' |
αὔτως
αὐτάγρετον
οἶτον
ὄλησθε
~ἀφραδέως, |
[2] |
~θαρσαλέοις
ἐπέεσσιν
ἀμείψατο,
φώνησέν
τε:
|
~Μηδ' |
οὕτως,
ἠθεῖε,
λίην
δειδίσσεο
θυμῷ. |
[2] |
οἵ
θ'
ὑπένερθεν
~δαίμονες,
οἳ
|
μηδ' |
ὧδε
θανόντι
περ
εὐμενέοιεν,
~ὡς |
[2] |
μοι,
ῥύσασθε
δυσάμμορον
ἀνέρα
λύμης,
|
~μηδέ |
μ'
ἀκηδείῃσιν
ἀφορμήθητε
λιπόντες
~αὔτως. |
[2] |
πέτρας
φυγέειν
θεὸς
ἧμιν
ὄπασσεν,
|
~μηκέτι |
δείδιθι
τοῖον:
ἐπεὶ
μετόπισθεν
ἀέθλους |
[2] |
~πετράων
πόντονδε
σόη
πτερύγεσσι
δίηται,
|
~μηκέτι |
δὴν
μηδ'
αὐτοὶ
ἐρητύεσθε
κελεύθου, |
[2] |
κεῖται
ἀέθλων.
~καὶ
δέ
με
|
μηκέτι |
τῶνδε
περαιτέρω
ἐξερέεσθε.
~Ὧς
φάτ' |
[2] |
δ'
ὅτ'
ἐνὶ
σταθμοῖσιν
ἀπείρονα
|
μῆλ' |
ἐφόβησαν
~ἤματι
χειμερίῳ
πολιοὶ
λύκοι |
[2] |
δἤπειτα
κίον
μετὰ
νηὸν
Ἄρηος,
|
~μῆλ' |
ἱερευσόμενοι:
περὶ
δ'
ἐσχάρῃ
ἐστήσαντο |
[2] |
βασιλῆι
Λύκῳ:
παρὰ
δ'
ἄσπετα
|
μῆλα, |
~ἣ
θέμις
οἰχομένοισι,
ταφήια
λαιμοτόμησαν. |
[2] |
πέφαταί
τις
ἕλος
πάρα
Πηνειοῖο
|
~μῆλα |
νέμειν
προτέροισι
παρ'
ἀνδράσιν:
εὔαδε |
[2] |
αὔλια
δηιάασκον:
~ἤδη
δ'
ἄσπετα
|
μῆλα |
περιτροπάδην
ἐτάμοντο
~ἥρωες,
καὶ
δή |
[2] |
γέροντος
~πάντῃ
φοιβήσαντες
ἐπικριδὸν
ἱρεύσαντο
|
~μῆλα, |
τά
τ'
ἐξ
Ἀμύκοιο
λεηλασίης |
[2] |
~ἐκ
περάτων
ἀνιών,
ἤγειρε
δὲ
|
μηλοβοτῆρας, |
~δὴ
τότε
λυσάμενοι
νεάτης
ἐκ |
[2] |
~ὡς
δὲ
μελισσάων
σμῆνος
μέγα
|
μηλοβοτῆρες |
~ἠὲ
μελισσοκόμοι
πέτρῃ
ἔνι
καπνιόωσιν, |
[2] |
οἱ
χεύοντο,
καὶ
ἥγνισαν
ἔντομα
|
μήλων. |
~ἄνδιχα
δ'
αὖ
χύτλων
νηοσσόῳ |
[2] |
τ'
ἐδίδαξαν:
~καί
μιν
ἑῶν
|
μήλων |
θέσαν
ἤρανον,
ὅσσ'
ἐνέμοντο
~ἂμ |
[2] |
θέμις
ἦεν,
ὅτ'
ἀντιπέρηθεν
ἵκοιντο,
|
~μήλων |
τ'
ἠδὲ
βοῶν
τῇδ'
ἐσχάρῃ |
[2] |
ἀμφὶ
πανήμεροι
ἑψιόωντο.
~ἦρί
γε
|
μὴν |
ἐπὶ
νῆα
κατήισαν
ἐγκονέοντες:
~καὶ |
[2] |
τοι
μέγα
μηνιόωσιν;
~ἄμμι
γε
|
μὴν |
νόος
ἔνδον
ἀτύζεται
ἱεμένοισιν
~χραισμεῖν, |
[2] |
~μαντοσύνας
δεδαώς;
τῶ
τοι
μέγα
|
μηνιόωσιν; |
~ἄμμι
γε
μὴν
νόος
ἔνδον |
[2] |
χύτλων
νηοσσόῳ
Ἀπόλλωνι
~βωμὸν
δειμάμενοι
|
μῆρ' |
ἔφλεγον
ἂν
δὲ
καὶ
Ὀρφεὺς |
[2] |
πάντων
~εὐαγέως
ἱερῷ
ἀνὰ
διπλόα
|
μηρία |
βωμῷ
~καῖον,
ἐπικλείοντες
Ἑώιον
Ἀπόλλωνα. |
[2] |
~δὴ
τότε
οἱ
κεραῶν
ἐπὶ
|
μηρία |
θήσομεν
αἰγῶν.
~νῦν
δ'
αὔτως |
[2] |
μάλ'
ἐκ
δονάκων
ἀνεπάλμενος
ἤλασε
|
μηρὸν |
~ἀίγδην,
μέσσας
δὲ
σὺν
ὀστέῳ |
[2] |
κακὴν
προτιόσσομαι
ἄτην,
~εἰ
δὴ
|
μήτ' |
ὀλοοῖο
μετὰ
πτόλιν
Αἰήταο
~ἔσσεται, |
[2] |
ἐθελημὸς
ἐφ'
ὕδασι
πατρὸς
ἑοῖο
|
~μητέρι |
συνναίεσκεν
ἐπάκτια
πώεα
φέρβων.
~τοῦ |
[2] |
~τοὺς
παραμειβόμενοι
λισσῇ
ἐπικέλσετε
νήσῳ,
|
~μήτι |
παντοίῃ
μέγ'
ἀναιδέας
ἐξελάσαντες
~οἰωνούς, |
[2] |
ὥρη
δ'
ἧμιν
ἐνὶ
σφίσι
|
μητιάασθαι, |
~εἴτ'
οὖν
μειλιχίῃ
πειρησόμεθ'
Αἰήταο, |
[2] |
ἄρ'
αἰὲν
ἀνούτατος
ἣν
διὰ
|
μῆτιν |
~ἀίσσοντ'
ἀλέεινεν:
ἀπηνέα
δ'
αἶψα |
[2] |
καὶ
ξείνοισιν
ἀεικέα
θεσμὸν
ἔθηκεν,
|
~μήτιν' |
ἀποστείχειν,
πρὶν
πειρήσασθαι
ἑοῖο
~πυγμαχίης: |
[2] |
καὶ
νῦν
τοίην
τιν'
ἐπιφραζώμεθα
|
μῆτιν: |
~αὐτὸς
δ'
ἂν
τὸ
πάροιθεν |
[2] |
καταΐσσουσαι
ὄλεθροι.
~ἴσχω
δ'
οὔτινα
|
μῆτιν |
ἐπίρροθον.
ἀλλά
κε
ῥεῖα
~αὐτὸς |
[2] |
εἰς
ἔκβασιν.
ἀλλά
τιν'
ἄλλην
|
~μῆτιν |
πορσύνωμεν
ἐπίρροθον,
εἴ
γ'
ἐπικέλσαι |
[2] |
ἔφη:
πάντεσσι
δ'
ἐπίρροθος
ἥνδανε
|
μῆτις. |
~ἀμφὶ
δὲ
χαλκείας
κόρυθας
κεφαλῇσιν |
[2] |
γὰρ
πατέρ'
ὑμὸν
ὑπεξείρυτο
φόνοιο
|
~μητρυιῆς, |
καὶ
νόσφιν
ἀπειρέσιον
πόρεν
ὄλβον: |
[2] |
ἀγορῇ,
τάδε
πάντα
δόμοις
ἔνι
|
μηχανόωνται: |
~ὅσσα
δ'
ἐνὶ
μεγάροις
πεπονήμεθα, |
[2] |
μὲν
οὐ
παλινάγρετον,
οὐδέ
τι
|
μῆχος |
~ἔστ'
ὀπίσω:
κενεαὶ
γὰρ
ὑποσμύχονται |
[2] |
κεν,
εἴ
τις
ἕκαστα
~πεμπάζοι:
|
μία |
δ'
οἴη
ἐτήτυμος
ἔπλετο
πηγή. |
[2] |
Ἀμαζόνες
ὡπλίζοντο.
~οὐ
γὰρ
ὁμηγερέες
|
μίαν |
ἂμ
πόλιν,
ἀλλ'
ἀνὰ
γαῖαν |
[2] |
~αὐτὸς
δ'
Ἰτυμονῆα
πελώριον
ἠδὲ
|
Μίμαντα, |
~τὸν
μὲν
ὑπὸ
στέρνοιο
θοῷ |
[2] |
νημερτὲς
ἐπέφραδον
ἀντιάσαντες:
~οὐδ'
ἔτι
|
μιμνάζειν |
θέλον
ἔμπεδον,
ἀλλ'
ἐνὶ
νηί, |
[2] |
δῆτα
καὶ
ἄατος
ἴσχει
ἀνάγκη
|
~μίμνειν |
καὶ
μίμνοντα
κακῇ
ἐνὶ
γαστέρι |
[2] |
γέρων:
οἶον
δὲ
Παραίβιον
αὐτόθι
|
μίμνειν |
~κέκλετ'
ἀριστήεσσι
σὺν
ἀνδράσιν:
αἶψα |
[2] |
ὧς
ὑδέονται:
ἀριστῆες
δὲ
καταῦθι
|
~μίμνον |
ἐρυκόμενοι:
ξεινήια
δ'
ἄσπετα
Θυνοὶ |
[2] |
ἄατος
ἴσχει
ἀνάγκη
~μίμνειν
καὶ
|
μίμνοντα |
κακῇ
ἐνὶ
γαστέρι
θέσθαι.
~τὰς |
[2] |
ἄφαρ
οἷς
ἀγόρευεν
~θεσμοῖσιν
ῥοπάλῳ
|
μιν |
ἀγηνορίης
λελαθέσθαι.
~ναὶ
μὲν
ἀκήδεστον |
[2] |
~οὐδοῦ
ἐπ'
αὐλείοιο:
κάρος
δέ
|
μιν |
ἀμφεκάλυψεν
~πορφύρεος,
γαῖαν
δὲ
πέριξ |
[2] |
ἐτεῇ
τὰ
ἕκαστ'
ἐπιδέρκεται:
οὐδέ
|
μιν |
ἄνδρες
~λήθομεν
ἔμπεδον,
οἵ
τε |
[2] |
ἐπιδέδρομε
νυκτὶ
~φέγγος,
ὅτ'
ἀμφιλύκην
|
μιν |
ἀνεγρόμενοι
καλέουσιν,
~τῆμος
ἐρημαίης
νήσου |
[2] |
~ἠῴην:
κοίλη
δὲ
φάραγξ
κατάγει
|
μιν |
ἄνωθεν.
~τὸν
μὲν
ἐν
ὀψιγόνοισι |
[2] |
οἱ
ἐνέπνευσεν
θεῖον
μένος,
εὖτέ
|
μιν |
Ἄργος
~γόμφοισιν
συνάρασσε:
θέμις
δ' |
[2] |
δ'
ἐλάοντας
ἔχεν
τρόμος,
ὄφρα
|
μιν |
αὐτὴ
~πλημμυρὶς
παλίνορσος
ἀνερχομένη
κατένεικεν |
[2] |
πόδεσσιν
~κούφης,
ἥ
κε
φέροι
|
μιν |
ἄφαρ
βριαρήν
περ
ἐοῦσαν,
~σεύατ' |
[2] |
τόσσον
πλόον.
εὖ
γὰρ
ἐγώ
|
μιν |
~Δασκύλου
ἐν
μεγάροισι
καταυτόθι
πατρὸς |
[2] |
ἐκ
πάντων
Κρονίδῃ
Διί.
καί
|
μιν |
ἔδεκτο
~Αἰήτης
μεγάρῳ,
κούρην
τέ |
[2] |
ὅγε
Τυνδαρίδην
φοβέων
ἕπετ'
οὐδέ
|
μιν |
εἴα
~δηθύνειν.
ὁ
δ'
ἄρ' |
[2] |
πήματ'
ἔλυσεν
~μαντοσύνῃ:
τῶ
καί
|
μιν |
ἐποιχόμενοι
κομέεσκον.
~σὺν
τοῖσιν
δ' |
[2] |
τότε
προτὶ
νῆα
κιών,
χρειώ
|
μιν |
ἐρέσθαι
~ναυτιλίης,
οἵ
τ'
εἶεν, |
[2] |
οἰόθεν
οἶον
~ἄνδρα
τόν,
ὅς
|
μιν |
ἔτυψε
παροίτατος,
οὐδ'
ἐδάμασσεν.
~ἔνθ' |
[2] |
ὑπὲρ
πάσης
κατεπάλμενον
ἀμφικαλύψειν.
~ἀλλά
|
μιν |
ἔφθη
Τῖφυς
ὑπ'
εἰρεσίῃ
βαρύθουσαν |
[2] |
τε
θεοπροπίας
τ'
ἐδίδαξαν:
~καί
|
μιν |
ἑῶν
μήλων
θέσαν
ἤρανον,
ὅσσ' |
[2] |
τρία
πάντα
γόων:
ἑτέρῳ
δέ
|
μιν |
ἤδη
~τάρχυον
μεγαλωστί:
συνεκτερέιζε
δὲ |
[2] |
~ἄλλος
ἐπὶ
προτέρῳ
πεποτημένος:
ἀλλά
|
μιν |
ἥρως
~Εὐρυτίδης
Κλυτίος
πρὸ
γὰρ |
[2] |
ἔσσυτο
δ'
αὖτις
ἐναντίος:
ἀλλά
|
μιν |
Ἴδας
~οὔτασε,
βεβρυχὼς
δὲ
θοῷ |
[2] |
κατεναντίον
Ἄρκτου,
~πάντοθεν
ἠλίβατος,
καί
|
μιν |
καλέουσι
Κάραμβιν,
~τῆς
καὶ
ὑπὲρ |
[2] |
πού
τί
θεμιστεύων
ἀλίτηται,
~λιμῷ
|
μιν |
κεῖν'
ἦμαρ
ἐνικλείσαντες
ἔχουσιν.
~Τοὺς |
[2] |
φεῦγεν
πόλιν
Ὀρχομενοῖο:
~τίκτε
δέ
|
μιν |
νύμφη
λειμωνιάς:
οὐδέ
οἱ
ὕβρις |
[2] |
ἁμαδρυάδος
νύμφης
ἀθέριξε
λιτάων,
~ἥ
|
μιν |
ὀδυρομένη
ἀδινῷ
μειλίσσετο
μύθῳ,
~μὴ |
[2] |
Βιαντιάδαο
κατὰ
λαπάρην
Ταλαοῖο,
~ἀλλά
|
μιν |
οὐ
κατέπεφνεν,
ὅσον
δ'
ἐπὶ |
[2] |
μοῖρα
~Ἴδμονα,
μαντοσύνῃσι
κεκασμένον.
ἀλλά
|
μιν |
οὔτι
~μαντοσύναι
ἐσάωσαν,
ἐπεὶ
χρεὼ |
[2] |
ἑλεῖν
δέρος
Αἰήταο
~ῥηίδιον,
τοῖός
|
μιν |
ὄφις
περί
τ'
ἀμφί
τ' |
[2] |
καὶ
πλεῖστα
μογήσαι,
~δὴ
τότε
|
μιν |
περιπολλὸν
ἐπασσυτέρη
βιότοιο
~χρησμοσύνη
τρύχεσκεν: |
[2] |
κώματι
κέκλιτ'
ἄναυδος.
~οἱ
δέ
|
μιν |
ὡς
εἴδοντο,
περισταδὸν
ἠγερέθοντο
~καὶ |
[2] |
ἤριπεν:
οἱ
δ'
ἰάχησαν
~ἥρωες
|
Μινύαι: |
τοῦ
δ'
ἀθρόος
ἔκχυτο
θυμός. |
[2] |
ὀδμῆς:
~οὔ
κέ
τις
οὐδὲ
|
μίνυνθα |
βροτῶν
ἄνσχοιτο
πελάσσας,
~οὐδ'
εἴ |
[2] |
ἀλλά
νυ
καὶ
τὸν
~αὖθι
|
μινυνθαδίη |
πάτρης
ἑκὰς
εὔνασε
νοῦσος,
~εἰσότ' |
[2] |
ῥόον
Ἀπιδανοῖο.
~ἦμος
δ'
οὐρανόθεν
|
Μινωίδας |
ἔφλεγε
νήσους
~Σείριος,
οὐδ'
ἐπὶ |
[2] |
αἱ
μὲν
ἔδυσαν
~κευθμῶνα
Κρήτης
|
Μινωίδος: |
ἡ
δ'
ἀνόρουσεν
~Οὔλυμπόν
δε, |
[2] |
~φορβάδες,
οὐδ'
ἠβαιὸν
ἀτυζόμενοι
παρεόντας,
|
~μίσγονται |
χαμάδις
ξυνῇ
φιλότητι
γυναικῶν.
~αὐτὰρ |
[2] |
εὐκήλως
εἰλυμένοι
οὔτε
τι
σίτου
|
~μνώοντ' |
οὔτε
ποτοῖο:
κατήμυσαν
δ'
ἀχέεσσιν |
[2] |
~κύντερον,
οὐδέ
τις
ἦεν
ἀνάπνευσις
|
μογέοντι. |
~ἀλλ'
ὅγε
πατρὸς
ἑοῖο
κακὴν |
[2] |
δὲ
πλαδόωσαν
ἐπισχίζοντες
ἄρουραν
~ἐργατίναι
|
μογέουσι |
βόες,
περὶ
δ'
ἄσπετος
ἱδρὼς |
[2] |
ὡς
πλεῖστα
κάμοι
καὶ
πλεῖστα
|
μογήσαι, |
~δὴ
τότε
μιν
περιπολλὸν
ἐπασσυτέρη |
[2] |
ἐγγυαλίξω
~αὐτὸς
ἑκών,
ἵνα
μή
|
μοι |
ἀτέμβηαι
μετόπισθεν.
~ἀλλὰ
βάλευ
περὶ |
[2] |
ὀπωπαί.
~ἀντὶ
δὲ
τοῦ
θάνατόν
|
μοι |
ἄφαρ
θεὸς
ἐγγυαλίξαι,
~καί
τε |
[2] |
κακὸν
ἄλλο
κακοῖσιν.
~Ἅρπυιαι
στόματός
|
μοι |
ἀφαρπάζουσιν
ἐδωδὴν
~ἔκποθεν
ἀφράστοιο
καταΐσσουσαι |
[2] |
πάντα
παρέξομεν
εὐμενέοντες.
~ἀλλ'
ἄγε
|
μοι |
κατάλεξον
ἐτήτυμον,
ὁππόθι
γαίης
~ναίετε, |
[2] |
κῶας
Ἰήσων.
~ὑμεῖς
ἀτρεκέως.
ἔτι
|
μοι |
νόος
οἶδεν
ἕκαστα
~ᾗσι
θεοπροπίῃσι. |
[2] |
περίαλλα
θεῶν
μέμβλεσθε
κιόντες,
~χραίσμετέ
|
μοι, |
ῥύσασθε
δυσάμμορον
ἀνέρα
λύμης,
~μηδέ |
[2] |
ἀμείψατο
τοῖσδ'
ἐπέεσσιν:
~Σίγα:
μή
|
μοι |
ταῦτα
νόῳ
ἔνι
βάλλεο,
τέκνον. |
[2] |
ἐπέεσσι
παραβλήδην
προσέειπεν:
~Τῖφυ,
τίη
|
μοι |
ταῦτα
παρηγορέεις
ἀχέοντι;
~ἤμβροτον
ἀασάμην |
[2] |
ἀνὰ
χεῖρας
ἀεῖραι.
~τῶ
καί
|
μοι |
τὸν
ἄριστον
ἀποκριδὸν
οἶον
ὁμίλου |
[2] |
τ'
ἐπιίστορα
νηῶν.
~τῶ
μή
|
μοι |
τυτθόν
γε
δέος
περὶ
νηὶ |
[2] |
θανέειν
φάτις:
οὐδέ
οἱ
ἦεν
|
~μοῖρ' |
ἔτι
ναυτίλλεσθαι
ἑκαστέρω.
ἀλλά
νυ |
[2] |
~Ἔνθα
δ'
Ἀβαντιάδην
πεπρωμένη
ἤλασε
|
μοῖρα |
~Ἴδμονα,
μαντοσύνῃσι
κεκασμένον.
ἀλλά
μιν |
[2] |
περιθαμβέες.
αὐτὰρ
Ἰήσων
~ἐξαῦτις
κατὰ
|
μοῖραν |
ἀμείψατο
τοῖσδ'
ἐπέεσσιν:
~Ἠ
ἄρα |
[2] |
~αἰὲν
ὁμῶς
φορέοντες
ἑῆς
ἀπὸ
|
μοῖραν |
ἐδωδῆς.
~τοῖς
ὁ
γέρων
πάντεσσιν, |
[2] |
ἡμέας
οἴω
ἐπισταμένους
πολέμοιο
~κεῖσε
|
μολεῖν, |
μακάρων
σχεδὸν
αἵματος
ἐκγεγαῶτας.
~τῶ |
[2] |
οὔποτ'
ἐμεῖο
~ἐκλάθετ'
οὐδ'
ἀθέρισσε:
|
μόλις |
δ'
ἀέκοντα
θύραζε
~πέμπω,
ἐπεὶ |
[2] |
τάφον.
αὐτὰρ
ὁ
τοῖσι
μάλα
|
μόλις |
ἐξ
ὑπάτοιο
~στήθεος
ἀμπνεύσας
μετεφώνεε |
[2] |
ἀλλ'
ἐκέδασθεν
~εἴσω
Βεβρυκίης,
Ἀμύκου
|
μόρον |
ἀγγελέοντες:
~νήπιοι,
οὐδ'
ἐνόησαν
ὃ |
[2] |
~ἀθανάτοις.
οὐ
γάρ
κε
κακὸν
|
μόρον |
ἐξαλέαισθε
~πετράων,
οὐδ'
εἴ
κε |
[2] |
~τοῖος
ἐὼν
δεῦρ'
ἦλθεν,
ἑὸν
|
μόρον |
ὄφρα
δαείη.
~εὖτε
γὰρ
οὖν |
[2] |
~νωλεμὲς
ἐρρίζωθεν,
ὃ
δὴ
καὶ
|
μόρσιμον |
ἦεν
~ἐκ
μακάρων,
εὖτ'
ἄν |
[2] |
πελάσσαι
~εἰσαῦτις
Φινῆος,
ἐπεὶ
καὶ
|
μόρσιμον |
ἦεν.
~οἱ
δ'
ὅρκῳ
εἴξαντες |
[2] |
καὶ
θαλάμους
εὐπηγέας,
οὓς
καλέουσιν
|
~μόσσυνας: |
καὶ
δ'
αὐτοὶ
ἐπώνυμοι
ἔνθεν |
[2] |
ἔνι
Μοσσύνοικοι
ἀν'
οὔρεα
ναιετάουσιν
|
~μόσσυνας, |
καὶ
δ'
αὐτοὶ
ἐπώνυμοι
ἔνθεν |
[2] |
γυναικῶν.
~αὐτὰρ
ἐν
ὑψίστῳ
βασιλεὺς
|
μόσσυνι |
θαάσσων
~ἰθείας
πολέεσσι
δίκας
λαοῖσι |
[2] |
καὶ
γαῖαν
ἄμειβον,
~ᾗ
ἔνι
|
Μοσσύνοικοι |
ἀν'
οὔρεα
ναιετάουσιν
~μόσσυνας,
καὶ |
[2] |
ὑπὲρ
ἄκρην.
~τῇ
δ'
ἐπὶ
|
Μοσσύνοικοι |
ὁμούριοι
ὑλήεσσαν
~ἑξείης
ἤπειρον,
ὑπωρείας |
[2] |
πᾶσαν
ὅσην
κατεναντία
νήσου
~χώρην
|
Μοσσύνοικοι |
ὑπέρβιοι
ἀμφενέμοντο.
~τοὺς
δ'
ἄμυδις |
[2] |
~ἐσκλήκει,
ῥινοὶ
δὲ
σὺν
ὀστέα
|
μοῦνον |
ἔεργον.
~ἐκ
δ'
ἐλθὼν
μεγάροιο |
[2] |
ἀφορμήθητε
λιπόντες
~αὔτως.
οὐ
γὰρ
|
μοῦνον |
ἐπ'
ὀφθαλμοῖσιν
Ἐρινὺς
~λὰξ
ἐπέβη, |
[2] |
κατέπεφνεν,
ὅσον
δ'
ἐπὶ
δέρματι
|
μοῦνον |
~νηδυίων
ἄψαυστος
ὑπὸ
ζώνην
θόρε |
[2] |
καὶ
ἀεξηθέντι
θεαὶ
γάμον
ἐμνήστευσαν
|
~Μοῦσαι, |
άκεστορίην
τε
θεοπροπίας
τ'
ἐδίδαξαν: |
[2] |
με
καὶ
τὸ
~χρειὼ
ἀπηλεγέως
|
Μουσέων |
ὕπο
γηρύσασθαι,
~τόνδε
πολισσοῦχον
διεπέφραδε |
[2] |
δ'
ὦρσε
θεοπροπέων
ἐπικέλσαι
~Ἀμπυκίδης
|
Μόψος |
λοιβῇσί
τε
μειλίξασθαι.
~οἱ
δ' |
[2] |
ζώων
ἀκάχοιτο.
~καὶ
δ'
ἐπὶ
|
μυδαλέην |
ὀδμὴν
χέον:
οὐδέ
τις
ἔτλη |
[2] |
ζόφος
ἠρήρειστο.
~οἱ
δ'
ἄρα
|
μυδαλέοι, |
στυγερὸν
τρομέοντες
ὄλεθρον,
~υἱῆες
Φρίξοιο |
[2] |
ἐδητύος
ἄμμι
λίπωσιν,
~πνεῖ
τόδε
|
μυδαλέον |
τε
καὶ
οὐ
τλητὸν
μένος |
[2] |
γενεὴν
καὶ
οὔνομ'
ἑκάστου
~σφωιτέρων
|
μυθεῖθ' |
ἑτάρων,
Πελίαό
τ'
ἐφετμάς,
~ἠδ' |
[2] |
μετὰ
πτόλιν
Αἰήταο
~πείσματ'
ἀνάψασθαι
|
μυθήσατο |
Θυνίδι
γαίῃ,
~οἵ
τέ
οἱ |
[2] |
ἀγχόθι
νηός.
~τοῖσιν
δ'
Ἀμφιδάμας
|
μυθήσατο, |
παῖς
Ἀλεοῖο:
~Νῆσος
μὲν
πέλας |
[2] |
~ἀλλήλοις,
Ἄργος
δὲ
παροίτατος
ἔκφατο
|
μῦθον: |
~Ἀντόμεθα
πρὸς
Ζηνὸς
Ἐποψίου,
οἵτινές |
[2] |
ὀψὲ
δὲ
τοῖον
~Ὀρφεὺς
ἔκφατο
|
μῦθον |
ἀριστήεσσι
πιφαύσκων:
~Εἰ
δ'
ἄγε |
[2] |
~αὐτίκα
δ'
Ἀγκαῖος
τοῖον
μετὰ
|
μῦθον |
ἔειπεν:
~Κολχίδα
μὲν
δὴ
γαῖαν |
[2] |
δ'
ἐν
πάντεσσι
παρασχεδὸν
ἔκφατο
|
μῦθον: |
~Κέκλυθ'
ἁλίπλαγκτοι,
τάπερ
ἴδμεναι
ὔμμιν |
[2] |
~ἥ
μιν
ὀδυρομένη
ἀδινῷ
μειλίσσετο
|
μύθῳ, |
~μὴ
ταμέειν
πρέμνον
δρυὸς
ἥλικος, |
[2] |
καὶ
τοίων
μὲν
ἐλώφεον
αὐτίκα
|
μύθων, |
~εἰρεσίῃ
δ'
ἀλίαστον
ἔχον
πόνον: |
[2] |
~σώεσθαι:
Τῖφυς
δὲ
παροίτατος
ἤρχετο
|
μύθων: |
~Ἔλπομαι
αὐτῇ
νηὶ
τόγ'
ἔμπεδον |
[2] |
ἄρ'
Αἰσονίδης
μετεφώνεεν,
ἦρχέ
τε
|
μύθων: |
~Ζεὺς
ἐτεῇ
τὰ
ἕκαστ'
ἐπιδέρκεται: |
[2] |
ἐν
εὐδιόωντι
Θεμισκύρειον
ὑπ'
ἄκρην
|
~μύρεται, |
εὐρείης
διαειμένος
ἠπείροιο.
~ἔνθα
δὲ |
[2] |
αὐτὸς
σὺν
τοῖσι
Λύκος
κίε,
|
μυρί' |
ὀπάσσας
~δῶρα
φέρειν:
ἅμα
δ' |
[2] |
σακέεσσιν
ἐπέκτυπον,
αὐτίκ'
ἄρ'
οἵγε
|
~μυρίοι |
ἔνθα
καὶ
ἔνθα
πεφυζότες
ἠερέθοντο. |
[2] |
~νύχθ'
ὕπο
λυγαίην:
τὸ
δὲ
|
μυρίον |
ἐκ
Διὸς
ὕδωρ
~λῆξεν
ἅμ' |
[2] |
νύμφαις,
~αἳ
Λιβύην
ἐνέμοντο
παραὶ
|
Μυρτώσιον |
αἶπος.
~ἔνθα
δ'
Ἀρισταῖον
Φοίβῳ |
[2] |
τε
Κύζικον
ἀμφὶ
Δολιονίην
ἐτελεσσαν:
|
~Μυσίδα |
δ'
ὡς
ἀφίκοντο
Κίον
θ' |
[2] |
οἱ
ἤλασ'
ὀδόντας.
~αὐτὰρ
ὁμοῦ
|
Μυσοῖσιν |
ἐμῷ
ὑπὸ
πατρὶ
δάμασσεν
~καὶ |
[2] |
ἐπὶ
Πριόλαο
κασιγνήτοιο
θανόντος
~ἡμετέρου
|
Μυσοῖσιν |
ὑπ'
ἀνδράσιν,
ὅντινα
λαὸς
~οἰκτίστοις |
[2] |
ἀλλ'
ἐνὶ
νηὶ
~πείρεθ'
ἕως
|
μυχάτῃ |
κεν
ἐνιχρίμψητε
θαλάσσῃ.
~ἔνθα
δ' |
[2] |
ἠχήεντος,
~φύλλων
τε
πνοιῇσι
τινασσομένων
|
μυχίῃσιν. |
~ἔνθα
δὲ
καὶ
προχοαὶ
ποταμοῦ |
[2] |
ἔνθεν
ἀυτμὴ
~πηγυλίς,
ὀκρυόεντος
ἀναπνείουσα
|
μυχοῖο |
~συνεχές,
ἀργινόεσσαν
ἀεὶ
περιτέτροφε
πάχνην, |
[2] |
ἐξ
ἀνέμοιο.
~καὶ
δὴ
νισσομένοισι
|
μυχὸς |
διεφαίνετο
Πόντου.
~καὶ
δὴ
Καυκασίων |