HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

APOLLONIOS de Rhodes, Argonautica, chant II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


μ  =  195 formes différentes pour 450 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chant, vers
[2]   ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμης, ~μηδέ  μ'   ἀκηδείῃσιν ἀφορμήθητε λιπόντες ~αὔτως. οὐ
[2]   ~μαντοσύνας: ἴστω δὲ δυσώνυμος,  μ'   ἔλαχεν, κὴρ ~καὶ τόδ' ἐπ'
[2]   ~ἀπρόφατοι νεφέων ἐξάλμεναι ἐσσεύοντο ~κλαγγῇ  μαιμώωσαι   ἐδητύος: οἱ δ' ἐσιδόντες ~ἥρωες
[2]   ὧδε καὶ αὐτοὶ ἐς Ἑλλάδα  μαιομένοισιν   ~κῶας ἄγειν χρύσειον ἐπίρροθοι ἄμμι
[2]   τε κυνῶν αὐτῶν τε νομήων,  ~μαίονται   δ' τι πρῶτον ἐπαΐξαντες
[2]   χαριζόμενοι προΐαλλον. ~ἐκ δὲ τόθεν  μακάρεσσι   δυώδεκα δωμήσαντες ~βωμὸν ἁλὸς ῥηγμῖνι
[2]   δὴ καὶ μόρσιμον ἦεν ~ἐκ  μακάρων,   εὖτ' ἄν τις ἰδὼν διὰ
[2]   οἴω ἐπισταμένους πολέμοιο ~κεῖσε μολεῖν,  μακάρων   σχεδὸν αἵματος ἐκγεγαῶτας. ~τῶ εἰ
[2]   ~εἰ ἐτεὸν πυκινῷ τε νόῳ  μακάρων   τ' ἀλέγοντες ~πείρετε: μηδ' αὔτως
[2]   λιποῦσα ~Ὠκεανὶς Φιλύρη εἰς οὔρεα  μακρὰ   Πελασγῶν ~ἦλθ' ἵνα δὴ Χείρωνα
[2]   φιλότητι θεὸς ποιήσατο νύμφην ~αὐτοῦ  μακραίωνα   καὶ ἀγρότιν: υἷα δ' ἔνεικεν
[2]   τέκεν εὐνῇ. ~Κεῖθεν δ' αὖ  Μάκρωνας   ἀπειρεσίην τε Βεχείρων ~γαῖαν ὑπερφιάλους
[2]   Φίλυρες: Φιλύρων δ' ἐφύπερθεν ἔασιν  ~Μάκρωνες:   μετὰ δ' αὖ περιώσια φῦλα
[2]   πτερὰ τοῖσιν ἐφίεσαν ἀίσσοντες ~ὕψι  μάλ'   ἂμ πέλαγος περάτης εἰς οὔρεα
[2]   ὑπὲρ βορέαο περισχίζονται ἄελλαι: ~ὧδε  μάλ'   ἂμ πέλαγος τετραμμένη αἰθέρι κύρει.
[2]   Λγκαῖος Λυκοόργοιο θρασὺς υἱὸς ~αἶψα  μάλ'   ἀντεταγὼν πέλεκυν μέγαν ἠδὲ κελαινὸν
[2]   δ' ἄρ' ἔκποθεν ἀφράστοιο ~ὕψι  μάλ'   ἐκ δονάκων ἀνεπάλμενος ἤλασε μηρὸν
[2]   γ' ἐρίδηναν ~οὐ γὰρ Ἀμαζονίδες  μάλ'   ἐπήτιδες, οὐδὲ θέμιστας ~τίουσαι πεδίον
[2]   γηράσκοντας. ~Ὧς ἔφατ' Ἀγκαῖος δὲ  μάλ'   ἐσσυμένως ὑπέδεκτο ~νῆα θοὴν ἄξειν:
[2]   ἔνι τόνγε λιπόντες ~πόντον ἐπέπλωμεν:  μάλα   δ' ἡμέων αὐτὸς ἕκαστος ~εἴσεται
[2]   φαίης ~φεύξεσθαι κακὸν οἶτον, ἐπεὶ  μάλα   μεσσόθι νηὸς ~λάβρον ἐπικρέμαται, καθάπερ
[2]   ~καὶ τάφον. αὐτὰρ τοῖσι  μάλα   μόλις ἐξ ὑπάτοιο ~στήθεος ἀμπνεύσας
[2]   ἂν πρὶν ἐρητύσαιμεν ἰούσας ~Ἁρπυίας,  μάλα   περ λελιημένοι, ἔστ' ἂν ὀμόσσῃς,
[2]   μέγας: ὦκα δ' ἱμάντας ~ἀμφέδεον,  μάλα   πολλὰ παρηγορέοντες ἐς ἀλκήν. ~τῷ
[2]   κατήμυσαν δ' ἀχέεσσιν ~θυμόν, ἐπεὶ  μάλα   πολλὸν ἀπ' ἐλπίδος ἔπλετο νόστος.
[2]   ὅρμον ἵκησθε. ~κεῖθεν δ' οὐ  μάλα   πουλὺ διὲξ ἁλὸς ἀντιπέραιαν ~γῆν
[2]   ὀδόντας: ~ὧς Ζήτης Κάλαΐς τε  μάλα   σχεδὸν ἀίσσοντες ~τάων ἀκροτάτῃσιν ἐπέχραον
[2]   κέλευθον. ~καὶ δὴ ἔσαν νήσοιο  μάλα   σχεδὸν ἤματι κείνῳ. ~Ζεὺς δ'
[2]   ~εἵσομαι ἱερὸν αἰπύ: τὸ μὲν  μάλα   τηλόθι πάντες ~ναυτίλοι ἂμ πέλαγος
[2]   δεξιόωντο ~πάντοθεν ἀγρόμενοι: ἐπεὶ  μάλα   τοίγ' ἐπὶ δηρὸν ~ἀντιβίην Βέβρυξιν
[2]   δ' ἄλλυδις ἄλλη, ὅπῃ κύρσειε  μάλιστα   ~ἠπείρου χθαμαλῆς, εἱλίσσεται: μὲν
[2]   τε καὶ εἰρεσίῃ βαρύθοιεν ~οὐ  μὰν   αὖτ' Ἄμυκος πειρήσατο: σῖγα δ'
[2]   μέγα τε σθένος ἰσοφαρίζοι. ~οὐ  μὰν   οὐδ' ἀπάνευθεν ἑλεῖν δέρος Αἰήταο
[2]   ἐφημοσύνῃσι γέροντος. ~ὦκα δὲ κεκλόμενοι  μαντήιον   Ἀπόλλωνα ~ῥέζον ἐπ' ἐσχαρόφιν νέον
[2]   μαντοσύνῃσι κεκασμένον. ἀλλά μιν οὔτι  ~μαντοσύναι   ἐσάωσαν, ἐπεὶ χρεὼ ἦγε δαμῆναι:
[2]   ῥα θεοὺς ὀλοῇσι παρήλιτες ἀφραδίῃσιν  ~μαντοσύνας   δεδαώς; τῶ τοι μέγα μηνιόωσιν;
[2]   υἱός, με πρόφρων ἐδίδαξεν  ~μαντοσύνας:   ἴστω δὲ δυσώνυμος, μ'
[2]   αὖτ' Αἴσονος υἱὸς ἐπιφραδέως ἐρέεινεν,  ~μαντοσύνας   Φινῆος ὀισσάμενος τελέεσθαι: ~Ταῦτα μὲν
[2]   τίη με πάλιν χρειὼ ἀλιτέσθαι  ~μαντοσύνῃ   τὰ ἕκαστα διηνεκὲς ἐξενέποντα; ~νήσου
[2]   ποτ' ἐπικλυτὸς ἀνδράσι Φινεὺς ~ὄλβῳ  μαντοσύνῃ   τε, πατὴρ δέ με γείνατ'
[2]   πολέων δ' ἀπὸ πήματ' ἔλυσεν  ~μαντοσύνῃ:   τῶ καί μιν ἐποιχόμενοι κομέεσκον.
[2]   ~βούλεται ἀνθρώποις ἐπιδευέα θέσφατα φαίνειν  ~μαντοσύνης,   ἵνα καί τι θεῶν χατέωσι
[2]   πάντων ὀλοώτατα πήματ' ἀνέτλη ~εἵνεκα  μαντοσύνης,   τήν οἱ πάρος ἐγγυάλιξεν ~Λητοΐδης:
[2]   Ἀβαντιάδην πεπρωμένη ἤλασε μοῖρα ~Ἴδμονα,  μαντοσύνῃσι   κεκασμένον. ἀλλά μιν οὔτι ~μαντοσύναι
[2]   ἐξ ὑπάτοιο ~στήθεος ἀμπνεύσας μετεφώνεε  μαντοσύνῃσιν:   ~Κλῦτε, Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ ἐτεὸν
[2]   Λύκον, κείνης πρόμον ἠπείροιο, ~καὶ  Μαριανδυνοὺς   λάθον ἀνέρας ὁρμισθέντες ~αὐθένται Ἀμύκοιο
[2]   δῄῳ ὑπὸ δουρὶ Λύκοιο ~καὶ  Μαριανδυνῶν   ἀνδρῶν, ἀπεόντος ἄνακτος. ~αἰεὶ γὰρ
[2]   ἀντιπέρην ποταμοῦ στόμα Σαγγαρίοιο ~καὶ  Μαριανδυνῶν   ἀνδρῶν ἐριθηλέα γαῖαν ~ἠδὲ Λύκοιο
[2]   Μεγαρῆες, ὅτε νάσσεσθαι ἔμελλον ~γῆν  Μαριανδυνῶν.   δὴ γάρ σφεας ἐξεσάωσεν ~αὐτῇσιν
[2]   πουλὺ διὲξ ἁλὸς ἀντιπέραιαν ~γῆν  Μαριανδυνῶν   ἐπικέλσετε νοστήσαντες. ~ἔνθα μὲν εἰς
[2]   ἀνδρῶν, ἀπεόντος ἄνακτος. ~αἰεὶ γὰρ  μάρναντο   σιδηροφόρου περὶ γαίης. ~οἱ δ'
[2]   τιταινόμενοι μετόπισθεν ~ἄκρῃς ἐν γενύεσσι  μάτην   ἀράβησαν ὀδόντας: ~ὧς Ζήτης Κάλαΐς
[2]   ~ὄλβῳ μαντοσύνῃ τε, πατὴρ δέ  με   γείνατ' Ἀγήνωρ: ~τῶν δὲ κασιγνήτην,
[2]   τυτθὸν ἔνερθ' Ἀχερουσίδος. εἰ δέ  με   καὶ τὸ ~χρειὼ ἀπηλεγέως Μουσέων
[2]   πείρατα κεῖται ἀέθλων. ~καὶ δέ  με   μηκέτι τῶνδε περαιτέρω ἐξερέεσθε. ~Ὧς
[2]   Βιλλαίοιο μέλαν περιάγνυται ὕδωρ. ~ἀλλά  με   νῦν Βέβρυκες ὑπερβασίη τ' Ἀμύκοιο
[2]   φρονέων ἀγορεύω ~ἰσχέμεν. ἀλλὰ τίη  με   πάλιν χρειὼ ἀλιτέσθαι ~μαντοσύνῃ τὰ
[2]   ἀδάμαντος ἐληλάμενον κέαρ εἴη. ~ἀλλά  με   πικρὴ δῆτα καὶ ἄατος ἴσχει
[2]   τέκνον. ~ἴστω Λητοῦς υἱός,  με   πρόφρων ἐδίδαξεν ~μαντοσύνας: ἴστω δὲ
[2]   οὐ μὲν ἄρηος ~ἴδριν ἐόντά  με   τόσσον ἄγει μετὰ κῶας Ἰήσων
[2]   ἐμὰ θέσφατα βῆναι, ~εἰ καί  με   τρὶς τόσσον ὀίεσθ' Οὐρανίδῃσιν, ~ὅσσον
[2]   λισσῇ ἐπικέλσετε νήσῳ, ~μήτι παντοίῃ  μέγ'   ἀναιδέας ἐξελάσαντες ~οἰωνούς, οἳ δῆθεν
[2]   δ' ἀπόρουσεν ~ἀσκηθής. ἐρέται δὲ  μέγ'   ἴαχον: ἔβραχε δ' αὐτὸς ~Τῖφυς
[2]   Ἀμύκοιο λεηλασίης ἐκόμισσαν. ~αὐτὰρ ἐπεὶ  μέγα   δόρπον ἐνὶ μεγάροισιν ἔθεντο, ~δαίνυνθ'
[2]   ἀκέοντο, καὶ ἀθανάτοισι θυηλὰς ~ῥέξαντες  μέγα   δόρπον ἐφώπλισαν: οὐδέ τιν' ὕπνος
[2]   Πόντος, ~καί σφισιν ἀπροφάτως ἀνέδυ  μέγα   κῦμα πάροιθεν ~κυρτόν, ἀποτμῆγι σκοπιῇ
[2]   ἐφόβησαν. ~ὡς δὲ μελισσάων σμῆνος  μέγα   μηλοβοτῆρες ~ἠὲ μελισσοκόμοι πέτρῃ ἔνι
[2]   ἀφραδίῃσιν ~μαντοσύνας δεδαώς; τῶ τοι  μέγα   μηνιόωσιν; ~ἄμμι γε μὴν νόος
[2]   δέ κεν Ἄρει ~σμερδαλέην ἐνοπὴν  μέγα   τε σθένος ἰσοφαρίζοι. ~οὐ μὰν
[2]   κρατερὴ ἐπιέψετ' ἀνάγκη. ~Ἠ ῥα  μέγα   φρονέων: τοὺς δ' ἄγριος εἰσαΐοντας
[2]   ἀμφὶ δὲ τῇσιν ~κῦμα κυλινδόμενον  μεγάλα   βρέμει: αὐτὰρ ὕπερθεν ~ἀμφιλαφεῖς πλατάνιστοι
[2]   διὰ νειόθι τέμνων ~ἄκρην ἐκ  μεγάλης   προχοὰς ἵησι φάραγγος. ~ἀγχίμολον δ'
[2]   υἱεῖς Βορέω, ξιφέεσσιν ἐλάσσαι ~Ἁρπυίας,  μεγάλοιο   Διὸς κύνας: ὅρκια δ' αὐτὴ
[2]   ἑτέρῳ δέ μιν ἤδη ~τάρχυον  μεγαλωστί:   συνεκτερέιζε δὲ λαὸς ~αὐτῷ ὁμοῦ
[2]   εἰσι γενέθλης, ~καὶ βωμὸν ποίησε  μέγαν   Διὸς Ἰκμαίοιο, ~ἱερά τ' εὖ
[2]   ῥ' μὲν αὖτις ἔδυνε  μέγαν   ζόφον: οἱ δ' ἐσιδόντες ~θάμβησαν:
[2]   υἱὸς ~αἶψα μάλ' ἀντεταγὼν πέλεκυν  μέγαν   ἠδὲ κελαινὸν ~ἄρκτου προσχόμενος σκαιῇ
[2]   ὦκα δ' ἐρετμοῖς ~εἰσέλασαν ποταμοῖο  μέγαν   ῥόον: αὐτὰρ πάντῃ ~καχλάζων
[2]   ἐν ὀψιγόνοισι Σοωναύτην ὀνόμηναν ~Νισαῖοι  Μεγαρῆες,   ὅτε νάσσεσθαι ἔμελλον ~γῆν Μαριανδυνῶν.
[2]   μοῦνον ἔεργον. ~ἐκ δ' ἐλθὼν  μεγάροιο   καθέζετο γοῦνα βαρυνθεὶς ~οὐδοῦ ἐπ'
[2]   ~ἧκεν ἐποτρύνας. τοῦ δ' ἐκ  μεγάροιο   κιόντος ~μειλιχίως ἐρέτῃσιν ὁμηγερέεσσι μετηύδα:
[2]   ἔνι μηχανόωνται: ~ὅσσα δ' ἐνὶ  μεγάροις   πεπονήμεθα, κεῖνα θύραζε ~ἀψεγέως μέσσῃσιν
[2]   γὰρ ἐγώ μιν ~Δασκύλου ἐν  μεγάροισι   καταυτόθι πατρὸς ἐμοῖο ~οἶδ' ἐσιδών,
[2]   ~αὐτὰρ ἐπεὶ μέγα δόρπον ἐνὶ  μεγάροισιν   ἔθεντο, ~δαίνυνθ' ἑζόμενοι: σὺν δέ
[2]   Διί. καί μιν ἔδεκτο ~Αἰήτης  μεγάρῳ,   κούρην τέ οἱ ἐγγυάλιξεν ~Χαλκιόπην
[2]   ὑπερφιάλοις πολέμιζον. ~καὶ δὴ πασσυδίῃ  μεγάρων   ἔντοσθε Λύκοιο ~κεῖν' ἦμαρ φιλότητι,
[2]   πόντος ~σμερδαλέον: πάντῃ δὲ περὶ  μέγας   ἔβρεμεν αἰθήρ. ~κοῖλαι δὲ σπήλυγγες
[2]   ἅλα δίναις. ~κεῖθεν δὲ προτέρωσε  μέγας   καὶ ὑπείροχος ἀγκὼν ~ἐξανέχει γαίης:
[2]   ~ἤματι: δὴ γάρ σφιν ζεφύρου  μέγας   οὖρος ἄητο. ~καρπαλίμως δ' Ἀχέροντα
[2]   ἤλυθε Κάστωρ ~ἠδὲ Βιαντιάδης Ταλαὸς  μέγας:   ὦκα δ' ἱμάντας ~ἀμφέδεον, μάλα
[2]   λαιῷ πέσεν ὤμῳ ~δίου Ὀιλῆος:  μεθέηκε   δὲ χερσὶν ἐρετμὸν ~βλήμενος: οἱ
[2]   κάρτει χειρῶν. ~τῶ καὶ τἆλλα  μεθέντες   ὀνήιστον πονέεσθαι ~θαρσαλέως: πρὶν δ'
[2]   οὔτι παραβλήδην ἐρίδηνεν. ~ἦκα δὲ  μειδήσας,   οἵ οἱ παρὰ ποσσὶν ἔκειντο,
[2]   δ' αὔτως κνίσῃ λοιβῇσί τε  μειλίξασθαι   ~κέκλομαι. ἀλλ' ἵληθι ἄναξ, ἵληθι
[2]   ἐπικέλσαι ~Ἀμπυκίδης Μόψος λοιβῇσί τε  μειλίξασθαι.   ~οἱ δ' ἀνὰ μὲν κραιπνῶς
[2]   λιτάων, ~ἥ μιν ὀδυρομένη ἀδινῷ  μειλίσσετο   μύθῳ, ~μὴ ταμέειν πρέμνον δρυὸς
[2]   ἐνὶ σφίσι μητιάασθαι, ~εἴτ' οὖν  μειλιχίῃ   πειρησόμεθ' Αἰήταο, ~εἴτε καὶ ἀλλοίη
[2]   σεῦεν μέσον. αὐτὰρ τόνγε  ~μειλιχίοις   ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν: ~Τῖφυ, τίη
[2]   τοῦ δ' ἐκ μεγάροιο κιόντος  ~μειλιχίως   ἐρέτῃσιν ὁμηγερέεσσι μετηύδα: ~Ὠ φίλοι,
[2]   μετὰ τὸν δ' ἀγχίροος Ἰρις  ~μειότερος   λευκῇσιν ἑλίσσεται εἰς ἅλα δίναις.
[2]   ὥρη ~ἀπροφάτως, ἀλλὰ πρὶν ἐκαρτύναντο  μέλαθρον:   ~ὧς πυκινὰ πτερὰ τοῖσιν ἐφίεσαν
[2]   ~Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν ἄκρην τε  Μέλαιναν   ~γνάμψαντες νήσου Θυνηίδος ὅρμον ἵκησθε.
[2]   δ' οὐ μετὰ δηθὰ παρεξενέοντο  Μέλαιναν,   ~τῇ δ' ἄρ' ἐπὶ προχοὰς
[2]   Πελοπήιοι εἴκαθον αὔτως, ~ὅσσους Βιλλαίοιο  μέλαν   περιάγνυται ὕδωρ. ~ἀλλά με νῦν
[2]   ἄκρην. ~Ἔνθα ποτὲ προμολοῦσαν Ἀρητιάδα  Μελανίππην   ~ἥρως Ἡρακλέης ἐλοχήσατο, καί οἱ
[2]   δέ τε Φρόντις, ~τῷ δὲ  Μέλας:   ἐμὲ δ' αὐτὸν ἐπικλείοιτέ κεν
[2]   πέλε νηοῦ ~στιάων: εἴσω δὲ  μέλας   λίθος ἠρήρειστο ~ἱερός, ποτε
[2]   δὲ περισσὸν δεῖμα καὶ ἀτλήτους  μελεδῶνας   ~ἄγκειμαι, στυγέων μὲν ἁλὸς κρυόεντα
[2]   ~Τοῖσι μὲν οὔτε βοῶν ἄροτος  μέλει,   οὔτε τις ἄλλη ~φυταλιὴ καρποῖο
[2]   στόλον, εἰ καὶ ἔμελλον ~νηλειῶς  μελειστὶ   κεδαιόμενος θανέεσθαι: ~νῦν δὲ περισσὸν
[2]   κε σιδηρείη πέλοι Λργώ. ~ὦ  μέλεοι,   μὴ τλῆτε παρὲξ ἐμὰ θέσφατα
[2]   ~Ἔνθα δὲ ναυτιλίης μὲν ἐρητύοντο  μέλεσθαι,   ~ἀμφὶ δὲ κηδείῃ νέκυος μένον
[2]   ~τίκτε Ποσειδάωνι Γενεθλίῳ εὐνηθεῖσα ~Βιθυνὶς  Μελίη,   ὑπεροπληέστατον ἀνδρῶν: ~ὅς τ' ἐπὶ
[2]   Βέβρυκας ὑπερφιάλους ἐφόβησαν. ~ὡς δὲ  μελισσάων   σμῆνος μέγα μηλοβοτῆρες ~ἠὲ μελισσοκόμοι
[2]   μελισσάων σμῆνος μέγα μηλοβοτῆρες ~ἠὲ  μελισσοκόμοι   πέτρῃ ἔνι καπνιόωσιν, ~αἱ δ'
[2]   χρυσέῳ ποταμόνδε κυπέλλῳ ~οἴνου ἀκηρασίοιο  μελισταγέας   χέε λοιβὰς ~Γαίῃ τ' ἐνναέταις
[2]   οὔτε τις ἄλλη ~φυταλιὴ καρποῖο  μελίφρονος:   οὐδὲ μὲν οἵγε ~ποίμνας ἑρσήεντι
[2]   πορσύνωμεν ἐπίρροθον, εἴ γ' ἐπικέλσαι  ~μέλλετε,   Φινῆος μεμνημένοι, ὡς ἐπέτελλεν. ~οὐδὲ
[2]   τοὶ δ' ἀμφὶ σιδήρεα ἔργα  μέλονται.   ~ἄγχι δὲ αιετάουσι πολύρρηνες Τιβαρηνοὶ
[2]   ἐστήσαντο, ~καλὸν Ἰηπαιήον' Ἰηπαιήονα Φοῖβον  ~μελπόμενοι:   σὺν δέ σφιν ἐὺς πάις
[2]   δέ σφιν ἰαίνετο νήνεμος ἀκτὴ  ~μελπομένοις:   κλεῖον δὲ Θεραπναῖον Διὸς υἷα.
[2]   Φοίβῳ. ~Αὐτὰρ ἐπειδὴ τόνγε χορείῃ  μέλψαν   ἀοιδῇ, ~λοιβαῖς εὐαγέεσσιν ἐπώμοσαν,
[2]   ἐνηέος Αἰήταο ~κῶας ἄγειν κριοῖο  μεμαότας,   ὧδε δ' ἔειπεν ~Ἄργος, ἀτεμβόμενος
[2]   ~δείματι πεπτηυῖαν ἑῇ φέρε χειρὶ  μεμαρπὼς   ~Εὔφημος, γαίης δ' ἀπὸ διπλόα
[2]   μὲν ὦρτο πελειάδα χειρὶ  μεμαρπὼς   ~Εὔφημος πρῴρης ἐπιβήμεναι: οἱ δ'
[2]   Ἥρης ~λίσσομαι, περίαλλα θεῶν  μέμβλεσθε   κιόντες, ~χραίσμετέ μοι, ῥύσασθε δυσάμμορον
[2]   ὕβρις στονόεσσα καὶ Ἄρεος ἔργα  μεμήλει:   ~δὴ γὰρ καὶ γενεὴν ἔσαν
[2]   ~αὐτὸς ἑὸν λελάθοιμι νόον δόρποιο  μεμηλώς,   ~ἢ κείνας: ὧδ' αἶψα διηέριαι
[2]   εἴ γ' ἐπικέλσαι ~μέλλετε, Φινῆος  μεμνημένοι,   ὡς ἐπέτελλεν. ~οὐδὲ γὰρ Ἡρακλέης,
[2]   δ' ἀέκοντα θύραζε ~πέμπω, ἐπεὶ  μέμονέν   γε παρέμμεναι ἀσχαλόωντι. ~Ὧς φάτ'
[2]   πάντεσσιν ὀπιδνοτάτη τε τέτυκται, ~μὴ  μὲν   Ἀγηνορίδαο δόμοις ἔτι τάσδε πελάσσαι
[2]   κατὰ φῦλα διάτριχα ναιετάασκον: ~νόσφι  μὲν   αἵδ' αὐταί, τῇσιν τότε κοιρανέεσκεν
[2]   ῥοπάλῳ μιν ἀγηνορίης λελαθέσθαι. ~ναὶ  μὲν   ἀκήδεστον γαίῃ ἔνι τόνγε λιπόντες
[2]   καὶ ἀτλήτους μελεδῶνας ~ἄγκειμαι, στυγέων  μὲν   ἁλὸς κρυόεντα κέλευθα ~νηὶ διαπλώειν,
[2]   λόφοι ἐσσείοντο ~φοινίκεοι. καὶ τοὶ  μὲν   ἀμοιβήδην ἐλάασκον: ~τοὶ δ' αὖτ'
[2]   καὶ θέσμια τοῖσι τέτυκται. ~ὅσσα  μὲν   ἀμφαδίην ῥέζειν θέμις, ἐνὶ
[2]   φέρον ἀντιόωντες. ~ἔνθα δὲ Βεβρύκων  μὲν   ἄναξ, τε κῦμα θαλάσσης
[2]   τ' ἐπὶ τοῖς Ἅλυν: οὐδὲ  μὲν   ἀνδρῶν ~τήνγε τις ἱμερτῇσιν ἐν
[2]   ἑταῖροι ~ἔσταν ἐρυσσάμενοι. πρῶτός γε  μὲν   ἀνέρα Κάστωρ ~ἤλασ' ἐπεσσύμενον κεφαλῆς
[2]   καπνιόωσιν, ~αἱ δ' ἤτοι τείως  μὲν   ἀολλέες ἐνὶ σίμβλῳ ~βομβηδὸν
[2]   μάλιστα ~ἠπείρου χθαμαλῆς, εἱλίσσεται:  μὲν   ἄπωθεν, ~ἡ δὲ πέλας: πολέες
[2]   ἀοιδῇ, ~λοιβαῖς εὐαγέεσσιν ἐπώμοσαν,  μὲν   ἀρήξειν ~ἀλλήλοις εἰσαιὲν ὁμοφροσύνῃσι νόοιο,
[2]   ἐν ἀλλοδαπῇ δὴν ἔμμεναι; οὐ  μὲν   ἄρηος ~ἴδριν ἐόντά με τόσσον
[2]   Τίφυος οἵδε δαημοσύνῃσι νέοντο, ~ἀσκηθεῖς  μέν,   ἀτὰρ πεφοβημένοι. ἤματι δ' ἄλλῳ
[2]   ~μαντοσύνας Φινῆος ὀισσάμενος τελέεσθαι: ~Ταῦτα  μὲν   αὐτίκα πάντα παρέξομεν εὐμενέοντες. ~ἀλλ'
[2]   ἐπελάμπετο πήληξ. ~καί ῥ'  μὲν   αὖτις ἔδυνε μέγαν ζόφον: οἱ
[2]   ~Ὧς ἄρ' ἔφη: καὶ τοὶ  μὲν   ἄφαρ βωμὸν τετύκοντο ~χερμάσιν: οἱ
[2]   θεὸς καὶ δεῦρ' ἐκόμισσε̣ ~ἤτοι  μὲν   γὰρ ἐγὼ κείνου παρεόντος ἔολπα
[2]   τε θεουδέες οὐδὲ δίκαιοι. ~ὡς  μὲν   γὰρ πατέρ' ὑμὸν ὑπεξείρυτο φόνοιο
[2]   πένθος ἐτώσιον ἴσχομεν αὔτως; ~οἱ  μὲν   γάρ ποθι τοῦτον, ὃν ἔλλαχον,
[2]   δ' οἵδε κυβερνητῆρες ἔασιν; ~οὓς  μὲν   γὰρ τὸ πάροιθε δαήμονας εὐχόμεθ'
[2]   καὶ Νόμιον πολυλήιοι Αἱμονιῆες. ~τὴν  μὲν   γὰρ φιλότητι θεὸς ποιήσατο νύμφην
[2]   γύας πεδίοιο ταμοίμην. ~Ὧς τότε  μὲν   δαῖτ' ἀμφὶ πανήμεροι ἑψιόωντο. ~ἦρί
[2]   τοῖον μετὰ μῦθον ἔειπεν: ~Κολχίδα  μὲν   δὴ γαῖαν ἱκάνομεν ἠδὲ ῥέεθρα
[2]   τ' Ἰρίς τε διέτμαγεν. αἱ  μὲν   ἔδυσαν ~κευθμῶνα Κρήτης Μινωίδος:
[2]   ~γῆν Μαριανδυνῶν ἐπικέλσετε νοστήσαντες. ~ἔνθα  μὲν   εἰς Ἀίδαο καταιβάτις ἐστὶ κέλευθος,
[2]   νεόμεσθα. ~Ὧς φάτο, καὶ τοίων  μὲν   ἐλώφεον αὐτίκα μύθων, ~εἰρεσίῃ δ'
[2]   ὁδὸν Ἀρκτούροιο: ~αὐτὰρ ὅγ' ἠμάτιος  μὲν   ἐν οὔρεσι φύλλ' ἐτίνασσεν ~τυτθὸν
[2]   φάραγξ κατάγει μιν ἄνωθεν. ~τὸν  μὲν   ἐν ὀψιγόνοισι Σοωναύτην ὀνόμηναν ~Νισαῖοι
[2]   πτερόεν βέλος εἰσορόωντες. ~καὶ τὸ  μὲν   ἐξείρυσσε παρεδριόων Ἐρυβώτης, ~ἕλκος δὲ
[2]   ἥπατι φέρβε παλιμπετὲς ἀίσσοντα. ~τὸν  μὲν   ἐπ' ἀκροτάτης ἴδον ἕσπερον ὀξέι
[2]   δηριάασθον. ~ἔνθα δ' ἔπειτ' Ἄμυκος  μὲν   ἐπ' ἀκροτάτοισιν ἀερθείς, ~βουτύπος οἷα,
[2]   χόλος ἔσσεται εἵνεκ' ἀρωγῆς. ~Τὼ  μὲν   ἔπειθ' ὅρκοισιν ἀλαλκέμεναι μενέαινον. ~αἶψα
[2]   Ἁρπυίας Διόθεν σχήσουσιν ἰούσας. ~τοὺς  μὲν   ἔπειτ' ἐπέεσσιν ἀρεσσάμενος πυκινοῖσιν ~πέμφ'
[2]   λασίοισιν ἐπι δρυὸς ἀκρεμόνεσσιν. ~τὸν  μὲν   ἔπειτ' ἔρρεξεν ἑῇς ὑποθημοσύνῃσιν ~Φυξίῳ
[2]   ἀνθρώποισιν. ~τῶ καί οἱ γῆρας  μὲν   ἐπὶ δηναιὸν ἴαλλεν, ~ἐκ δ'
[2]   ~ἀνθέμενοι κεφαλῇσιν ἀερσιλόφους τρυφαλείας, ~ἡμίσεες  μὲν   ἐρέσσετ' ἀμοιβαδίς, ἡμίσεες δὲ ~δούρασί
[2]   ἐνικάτθαν' ἑταίρων. ~Ἔνθα δὲ ναυτιλίης  μὲν   ἐρητύοντο μέλεσθαι, ~ἀμφὶ δὲ κηδείῃ
[2]   δ' ἰλλόμενός περ ὁμίλῳ ~τῶν  μὲν   ἔτ' οὐκ ἀλέγει, ἐπὶ δ'
[2]   οὐδ' ἐδάμασσεν. ~ἔνθ' ἀπὸ Τυνδαρίδης  μὲν   ἐύστιπτον θέτο φᾶρος ~λεπταλέον, τό
[2]   ὀπίσσω ~αὐτῷ καὶ τεκέεσσιν. ἔγωγε  μέν,   εὖτ' ἀφίκανεν, ~ἀμπλακίην ἔγνων: βωμὸν
[2]   ~Εἰ δ' ἄγε δὴ νῆσον  μὲν   Ἑωίου Ἀπόλλωνος ~τήνδ' ἱερὴν κλείωμεν,
[2]   φυὴν ἐναλίγκιοι εἰσοράασθαι. ~ἀλλ'  μὲν   ὀλοοῖο Τυφωέος, ἠὲ καὶ
[2]   ἀμφοτέρων εἰμὲν γένος. ἀλλ'  μὲν   ἤδη ~γηραιὸς θάνε Φρίξος ἐν
[2]   δινήεντ' ἀνὰ Βόσπορον ἰθύνοντο. ~ἔνθα  μὲν   ἠλιβάτῳ ἐναλίγκιον οὔρει κῦμα ~ἀμφέρεται
[2]   συνναίεσκεν ἐπάκτια πώεα φέρβων. ~τοῦ  μέν   θ' ἱερὸν αἶψα, καὶ εὐρείας
[2]   κακῇ ἐνὶ γαστέρι θέσθαι. ~τὰς  μὲν   θέσφατόν ἐστιν ἐρητῦσαι Βορέαο ~υἱέας.
[2]   ἐπ' ἀγχιάλου θάνεν ἀκτῆς. ~οὐ  μέν   θην προτέρω ἔτ' ἐμέτρεον. ἧκε
[2]   ἵνα δὴ Χείρωνα πελώριον, ἄλλα  μὲν   ἵππῳ, ~ἄλλα θεῷ ἀτάλαντον, ἀμοιβαίῃ
[2]   ἐς πόλιν Αἰήταο. ~ἀλλὰ τὰ  μὲν   καὶ αῦτις ἐνίφομεν ἀλλήλοισιν. ~νῦν
[2]   πείρατα πόντοι ~Αὐτίκα δ' ἱστία  μὲν   καὶ ἐπίκριον ἔνδοθι κοίλης ~ἱστοδόκης
[2]   τε μειλίξασθαι. ~οἱ δ' ἀνὰ  μὲν   κραιπνῶς λαῖφος σπάσαν, ἐκ δὲ
[2]   ἄκρης ~εἵσομαι ἱερὸν αἰπύ: τὸ  μὲν   μάλα τηλόθι πάντες ~ναυτίλοι ἂμ
[2]   Διὸς βουλῇς ἐτέτυκτο. ~καὶ τότε  μὲν   μένον αὖθι διὰ κνέφας, ἕλκεά
[2]   θόοις συναρηρότα γόμφοις. ~καὶ τοὺς  μὲν   νῆσόνδε, παρὲξ ὀλίγον θανάτοιο, ~κύματα
[2]   τέρποντό τε θυμὸν ἔπεσσιν. ~Λἰσονίδης  μέν   οἱ γενεὴν καὶ οὔνομ' ἑκάστου
[2]   ἄλλη ~φυταλιὴ καρποῖο μελίφρονος: οὐδὲ  μὲν   οἵγε ~ποίμνας ἑρσήεντι νομῷ ἔνι
[2]   στόλον ἀμφιπένεσθαι: ~Ὠ φίλοι, ἡμέτερον  μὲν   ὅσον σθένος, οὔποτ' ἀρωγῆς ~σχήσεται,
[2]   τόνγε κατηφήσας προσέειπεν: ~Αἰσονίδη, τὸ  μὲν   οὐ παλινάγρετον, οὐδέ τι μῆχος
[2]   ἀλέγων ὕπερ: αὐτὰρ ἔγωγε ~εἷο  μὲν   οὐδ' ἠβαιὸν ἀτύζομαι: ἀμφὶ δὲ
[2]   ἐπιπλομένῃ Φιλυρηίδα νῆσον ἄμειβον: ~ἔνθα  μὲν   Οὐρανίδης Φιλύρῃ Κρόνος, εὖτ' ἐν
[2]   Χαλύβων παρὰ γαῖαν ἵκοντο. ~Τοῖσι  μὲν   οὔτε βοῶν ἄροτος μέλει, οὔτε
[2]   τι θεῶν χατέωσι νόοιο. ~Πέτρας  μὲν   πάμπρωτον, ἀφορμηθέντες ἐμεῖο, ~Κυανέας ὄψεσθε
[2]   τε κελεύθου: ~Κλῦτέ νυν. οὐ  μὲν   πάντα πέλει θέμις ὔμμι δαῆναι
[2]   ἄρξωσιν ἀρείονες ἄλλοι ὀφέλλειν. ~ξυνῇ  μὲν   πάντεσσιν ὁμόστολον ὔμμιν ἕπεσθαι ~Δάσκυλον
[2]   ἀλέγυνον. ~ἔνθ' εὖ δαισάμενοι, τοὶ  μὲν   παρὰ πείσμασι νηός, ~τοὶ δ'
[2]   Ἀμφιδάμας μυθήσατο, παῖς Ἀλεοῖο: ~Νῆσος  μὲν   πέλας ἧμιν Ἀρητιάς: ἴστε καὶ
[2]   ὑπ' ἀνδράσι τέκνα γυναῖκες, ~αὐτοὶ  μὲν   στενάχουσιν ἐνὶ λεχέεσσι πεσόντες, ~κράατα
[2]   ἔσθενε λίμνης ~ὤσασθαι τόξοισι, τὸ  μέν   τ' ἐγὼ αὐτὸς ὄπωπα. ~ἀλλ'
[2]   ἀπειρέσιοι ἐφέπουσιν ~νῆσον ἐρημαίην. τῇ  μέν   τ' ἐνὶ νηὸν Ἄρηος ~λαΐνεον
[2]   οἴη ἐτήτυμος ἔπλετο πηγή. ~ἡ  μέν   τ' ἐξ ὀρέων κατανίσσεται ἤπειρόνδε
[2]   ἀμηχανέων κακότητι: ~Ὠ γέρον, ἤδη  μέν   τε διίκεο πείρατ' ἀέθλων ~ναυτιλίης
[2]   ἄκρης Ἀχερουσίδος ὅρμον ἵκοντο. ~ἡ  μέν   τε κρημνοῖσιν ἀνίσχεται ἠλιβάτοισιν, ~εἰς
[2]   λελιημένοι, ἔστ' ἂν ὀμόσσῃς, ~μὴ  μὲν   τοῖό γ' ἕκητι θεοῖς ἀπὸ
[2]   Ἰτυμονῆα πελώριον ἠδὲ Μίμαντα, ~τὸν  μὲν   ὑπὸ στέρνοιο θοῷ ποδὶ λὰξ
[2]   ὑποσχεσίῃσι δολωθείς. ~δὴ γὰρ  μὲν   φιλότητος ἐέλδετο: νεῦσε δ' ὅγ'
[2]   θοῷ περικάππεσε δουρί. ~καὶ τὸν  μὲν   χαμάδις λίπον αὐτόθι πεπτηῶτα: ~τὸν
[2]   ἀκταί, ~δὴ τότ' ἔπειθ'  μὲν   ὦρτο πελειάδα χειρὶ μεμαρπὼς ~Εὔφημος
[2]   ἔτι νηὶ περῆσαι. ~καὶ τὰ  μὲν   ὥς κε πέλῃ, τὼς ἔσσεται.
[2]   Κυνὸς ῥέζουσι θυηλάς. ~Καὶ τὰ  μὲν   ὧς ὑδέονται: ἀριστῆες δὲ καταῦθι
[2]   ~Τὼ μὲν ἔπειθ' ὅρκοισιν ἀλαλκέμεναι  μενέαινον.   ~αἶψα δὲ κουρότεροι πεπονήατο δαῖτα
[2]   θόρε χαλκός. ~αὔτως δ' Ἄρητος  μενεδήιον   Εὐρύτου υἷα ~Ἴφιτον ἀζαλέῃ κορύνῃ
[2]   ἤματος ἀνομένοιο. ~κουρότεροι δ' ἑτάρων  μενοεικέα   δαῖτ' ἀλέγυνον. ~ἔνθ' εὖ δαισάμενοι,
[2]   μέλεσθαι, ~ἀμφὶ δὲ κηδείῃ νέκυος  μένον   ἀσχαλόωντες. ~ἤματα δὲ τρία πάντα
[2]   βουλῇς ἐτέτυκτο. ~καὶ τότε μὲν  μένον   αὖθι διὰ κνέφας, ἕλκεά τ'
[2]   ἀίσσουσιν: ~ὧς οἵγ' οὐκέτι δὴν  μένον   ἔμπεδον, ἀλλ' ἐκέδασθεν ~εἴσω Βεβρυκίης,
[2]   κορέσσαντ' ἠδὲ ποτῆτος, ~παννύχιοι Βορέω  μένον   υἱέας ἐγρήσσοντες. ~αὐτὸς δ' ἐν
[2]   θέον. ἐν γὰρ ἕηκεν ~Ζεὺς  μένος   ἀκάματόν σφιν: ἀτὰρ Διὸς οὔ
[2]   Ἀθήνη, ~ἥ οἱ ἐνέπνευσεν θεῖον  μένος,   εὖτέ μιν Ἄργος ~γόμφοισιν συνάρασσε:
[2]   αὔτως. ~ἱστία δ' ἐξήρπαξ' ἀνέμου  μένος,   ἠδὲ καὶ αὐτὴν ~νῆα διάνδιχ'
[2]   ὄμμασιν. ἀλλά οἱ ἀλκὴ ~καὶ  μένος   ἠύτε θηρὸς ἀέξετο: πῆλε δὲ
[2]   κείνῳ. ~Ζεὺς δ' ἀνέμου βορέαο  μένος   κίνησεν ἀῆναι, ~ὕδατι σημαίνων διερὴν
[2]   μυδαλέον τε καὶ οὐ τλητὸν  μένος   ὀδμῆς: ~οὔ κέ τις οὐδὲ
[2]   προπάροιθε βαρείας ~χεῖρας, ἐπ' ἀλλήλοισι  μένος   φέρον ἀντιόωντες. ~ἔνθα δὲ Βεβρύκων
[2]   ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην, ~ἥ τε  μεσημβριόωντος   ἰαίνεται ἠελίοιο. ~σιγὴ δ' οὔποτε
[2]   γαῖαν ~νῆα διὲκ πέλαγος σεῦεν  μέσον.   αὐτὰρ τόνγε ~μειλιχίοις ἐπέεσσι
[2]   κοίλης ἁλός. ἐν δ' ἄρα  μέσσαις   ~Πληγάσι δινήεις εἶχεν ῥόος: αἱ
[2]   δονάκων ἀνεπάλμενος ἤλασε μηρὸν ~ἀίγδην,  μέσσας   δὲ σὺν ὀστέῳ ἶνας ἔκερσεν.
[2]   ἐδητύος: οἱ δ' ἐσιδόντες ~ἥρωες  μεσσηγὺς   ἀνίαχον: αἱ δ' ἅμ' ἀυτῇ
[2]   ἐξ αἷμα κεδάσσαι. ~τοῖσι δὲ  μεσσηγὺς   θεράπων Ἀμύκοιο Λυκωρεὺς ~θῆκε πάροιθε
[2]   δ' ἐνὶ λέκτροις ~τέτμε θεὰ  μεσσηγύς:   δ' ἐξ εὐνῆς ἀνορούσας
[2]   ~εἰ δέ κεν ἀντικρὺ πταμένη  μεσσηγὺς   ὄληται, ~ἄψορροι στέλλεσθαι ἐπεὶ πολὺ
[2]   μεγάροις πεπονήμεθα, κεῖνα θύραζε ~ἀψεγέως  μέσσῃσιν   ἐνὶ ῥέζουσιν ἀγυιαῖς. ~οὐδ' εὐνῆς
[2]   ~φεύξεσθαι κακὸν οἶτον, ἐπεὶ μάλα  μεσσόθι   νηὸς ~λάβρον ἐπικρέμαται, καθάπερ νέφος.
[2]   δ' οὐ μετὰ δηρὸν ἐνὶ  μέσσοις   ἀγόρευσεν: ~Δαιμόνιοι, τί νυ πένθος
[2]   υἱέας ἐγρήσσοντες. ~αὐτὸς δ' ἐν  μέσσοισι   παρ' ἐσχάρῃ ἧστο γεραιὸς ~πείρατα
[2]   ~ἄρκτου προσχόμενος σκαιῇ δέρος ἔνθορε  μέσσῳ   ~ἐμμεμαὼς Βέβρυξιν: ὁμοῦ δέ οἱ
[2]   Προμηθέος: ἔκτυπε δ' αἰθὴρ ~οἰμωγῇ,  μέσφ'   αὖτις ἀπ' οὔρεος ἀίσσοντα ~αἰετὸν
[2]   ~Ὧς οἵγ' ἀλλήλοισιν ἀμοιβαδὸν ἠγορόωντο,  ~μέσφ'   αὖτις δόρποιο κορεσσάμενοι κατέδαρθεν. ~ἦρι
[2]   ἔνθα νέεσθαι, ὅπῃ φίλον, εἴτε  μετ'   Αἶαν, ~εἶτε μετ' ἀφνειὴν θείου
[2]   κάματον βαρὺν ὀτλεύουσιν. ~Τοὺς δὲ  μετ'   αὐτίκ' ἔπειτα Γενηταίου Διὸς ἄκρην
[2]   φίλον, εἴτε μετ' Αἶαν, ~εἶτε  μετ'   ἀφνειὴν θείου πόλιν Ὀρχομενοῖο. ~τὴν
[2]   θεοῦ ἐτράπεθ' ὁρμῇ. ~τὸν δὲ  μετ'   Ἐργῖνος καὶ Ναύπλιος Εὔφημός τε
[2]   δούρατι κύματος ὁρμὴ ~υἱῆας Φρίξοιο  μετ'   ἠιόνας βάλε νήσου ~νύχθ' ὕπο
[2]   ἕτερον πλόον ἡγεμονεύσει ~ἐξ Αἴης:  μετὰ   δ' Αἶαν ἅλις πομπῆες ἔσονται.
[2]   Φιλύρων δ' ἐφύπερθεν ἔασιν ~Μάκρωνες:  μετὰ   δ' αὖ περιώσια φῦλα Βεχείρων.
[2]   τε Κολώνης, ~ἄκρην δ' οὐ  μετὰ   δηθὰ παρεξενέοντο Μέλαιναν, ~τῇ δ'
[2]   παραβλήδην ἀγόρευον. ~αὐτίκα δ' οὐ  μετὰ   δηρὸν ἀμειβομένων ἐφαάνθη ~Ἠριγενής: τὸν
[2]   κνέφας ηὐλίζοντο. ~ἠὼς δ' οὐ  μετὰ   δηρὸν ἐελδομένοις φαάνθη.
[2]   ὀρέξατο γηθοσύνῃσιν. ~αὐτίκα δ' οὐ  μετὰ   δηρὸν ἐνὶ μέσσοις ἀγόρευσεν: ~Δαιμόνιοι,
[2]   ~ἴδριν ἐόντά με τόσσον ἄγει  μετὰ   κῶας Ἰήσων ~Παρθενίης ἀπάνευθεν, ὅσον
[2]   ἐφετμῇ ~Ἁργῴης ἐπὶ νηὸς ἄγει  μετὰ   κῶας Ἰήσων. ~ὑμεῖς ἀτρεκέως. ἔτι
[2]   δέχθαι. ~αὐτίκα δ' Ἀγκαῖος τοῖον  μετὰ   μῦθον ἔειπεν: ~Κολχίδα μὲν δὴ
[2]   εἵματα δῦναι. ~πασσυδίῃ δἤπειτα κίον  μετὰ   νηὸν Ἄρηος, ~μῆλ' ἱερευσόμενοι: περὶ
[2]   ἔντοσθε Λύκοιο ~κεῖν' ἦμαρ φιλότητι,  μετὰ   πτολίεθρον ἰόντες, ~δαίτην ἀμφίεπον, τέρποντό
[2]   ἄτην, ~εἰ δὴ μήτ' ὀλοοῖο  μετὰ   πτόλιν Αἰήταο ~ἔσσεται, ἠὲ καὶ
[2]   ἀριστήων στόλον ἀνδρῶν ~Ἑλλάδος ἐξανιόντα  μετὰ   πτόλιν Αἰήταο ~πείσματ' ἀνάψασθαι μυθήσατο
[2]   ἔμελλεν ἐελδομένοισιν ἱκέσθαι; ~Υἱῆες Φρίξοιο  μετὰ   πτόλιν Ὀρχομενοῖο ~ἐξ Αἴης ἐνέοντο
[2]   ἄκουον: ~ἀλλὰ καὶ ἀρθμὸν ἔθεντο  μετὰ   σφίσι τοῖο ἕκητι. ~αὐτὸν δ'
[2]   ἐρεσσέμεν, οὐδὲ πελείης ~τρήρωνος λήθοντο  μετὰ   σφίσιν: ἀλλ' ἄρα τήνγε ~δείματι
[2]   σχεδόθεν δὲ πόληες ~τρισσαὶ Ἀμαζονίδων,  μετά   τε σμυγερώτατοι ἀνδρῶν ~τρηχεῖαν Χάλυβες
[2]   ~ἥρωες, καὶ δή τις ἔπος  μετὰ   τοῖσιν ἔειπεν: ~Φράζεσθ' ὅττι κεν
[2]   ῥοαὶ Ἅλυος ποταμοῖο ~δεινὸν ἐρεύγονται:  μετὰ   τὸν δ' ἀγχίροος Ἰρις ~μειότερος
[2]   αὐτῇ ~δωσέμεναι, κεν ᾗσι  μετὰ   φρεσὶν ἰθύσειεν. ~ἡ δέ
[2]   παρὲκ γόνυ γουνὸς ἀμσίβων ~κόψε  μεταΐγδην   ὑπὲρ οὔατος, ὀστέα δ' εἴσω
[2]   ἐπὶ νῆα ~σώεσθαι. Στροφάδας δὲ  μετακλείουσ'   ἄνθρωποι ~νήσους τοῖό γ' ἕκητι,
[2]   δ' ἀνόρουσεν ~Οὔλυμπόν δε, θοῇσι  μεταχθονίη   πτερύγεσσιν. ~Τόφρα δ' ἀριστῆες πινόεν
[2]   τηλόθι νῆα ~πετράων: ὑψοῦ δὲ  μεταχρονίη   πεφόρητο. ~Εὔφημος δ' ἀνὰ πάντας
[2]   ~κεκλομένων, καί ῥ' αὖτις ἐπιρρήδην  μετέειπεν:   ~Ὠ φίλοι, ὑμετέρῃ ἀρετῇ ἔνι
[2]   ἐπιπνείοντος, ἔβησαν. ~τοῖσι δ' ὁμοῦ  μετέπειτα   θοῇ πεφορημένοι αὔρῃ ~λεῖπον Ἅλυν
[2]   πάλλεν ἐρετμοῖς, ~δηρὸν δ' οὐ  μετέπειτα   πολύστονον ἄιον αὐδὴν ~ἧπαρ ἀνελκομένοιο
[2]   θηεύμενοι ἱλάξονται: ~καί κέ σφιν  μετέπειτα   πρὸ ἄστεος, οἷα θεοῖσιν, ~πίονας
[2]   ἀπεκαίνυτο πυγμαχέοντα ~καρτερόν, ὃς πάντεσσι  μετέπρεπεν   ἠιθέοισιν ~εἶδός τ' ἠδὲ βίην:
[2]   ἐγγυαλίξαι, ~καί τε θανὼν πάσῃσι  μετέσσομαι   ἀγλαΐῃσιν. ~Ὧς τώγ' ἀλλήλοισι παραβλήδην
[2]   ὑπ' ἄντρον ~Ζεὺς ἔτι Κουρήτεσσι  μετετρέφετ'   Ἰδαίοισιν, ~Ῥείην ἐξαπαφών παρελέξατο: τοὺς
[2]   μόλις ἐξ ὑπάτοιο ~στήθεος ἀμπνεύσας  μετεφώνεε   μαντοσύνῃσιν: ~Κλῦτε, Πανελλήνων προφερέστατοι, εἰ
[2]   ἐπάσαντο, ~δὴ τότ ἄρ' Αἰσονίδης  μετεφώνεεν,   ἦρχέ τε μύθων: ~Ζεὺς ἐτεῇ
[2]   ἄσπετον ἐκ καμάτοιο ~ἆσθμ' ἀναφυσιόων,  μετεφώνεεν,   ὅσσον ἄπωθεν ~ἤλασαν, ἠδ' ὡς
[2]   φέρεσθαι. ~ἡ δ' ἰκέλη πτερόεντι  μετήορος   ἔσσυτ' ὀιστῷ. ~ἔμπης δ' ἀφλάστοιο
[2]   ~αὐτὰρ τόνγ' ἐπέεσσιν ὑπερφιάλοισι  μετηύδα:   ~Τῶνδέ τοι ὅν κ' ἐθέλῃσθα,
[2]   ~λειπομένῳ, καὶ τοῖον ἔπος πάντεσσι  μετηύδα:   ~Ὠ φίλοι, οἵου φωτὸς ἀποπλαγχθέντες
[2]   μεγάροιο κιόντος ~μειλιχίως ἐρέτῃσιν ὁμηγερέεσσι  μετηύδα:   ~Ὠ φίλοι, οὐκ ἄρα πάντες
[2]   κλείωμεν, ἐπεὶ πάντεσσι φαάνθη ~ἠῷος  μετιών:   τὰ δὲ ῥέξομεν οἷα πάρεστιν,
[2]   ὄπασσεν, ~μηκέτι δείδιθι τοῖον: ἐπεὶ  μετόπισθεν   ἀέθλους ~εὐπαλέας τελέεσθαι Ἀγηνορίδης φάτο
[2]   ἰχνεύοντες ~θείωσιν, τυτθὸν δὲ τιταινόμενοι  μετόπισθεν   ~ἄκρῃς ἐν γενύεσσι μάτην ἀράβησαν
[2]   ἑκών, ἵνα μή μοι ἀτέμβηαι  μετόπισθεν.   ~ἀλλὰ βάλευ περὶ χειρί: δαεὶς
[2]   ~ξανθὰ δ' ἐρεψάμενοι δάφνῃ καθύπερθε  μέτωπα   ~ἀγχιάλῳ, τῇ, ἀκτῇ ἔπι, πρυμνήσι'
[2]   ~στάντε δὲ βαιὸν ἄπωθεν ἀπωμόρξαντο  μετώπων   ~ἱδρῶ ἅλις, καματηρὸν ἀυτμένα φυσιόωντε.
[2]   ἔτι προτέρω τετιημένοι ἰσχανόωντο, ~εἰ  μὴ   ἄρ' Ἀγκαίῳ περιώσιον ἔμβαλεν Ἥρη
[2]   Ἀκμονίοιο κατὰ πτύχας εὐνηθεῖσα- ~εἰ  μὴ   ἄρ' ἐκ Διόθεν πνοιαὶ πάλιν
[2]   νήσοισιν ἔπι Πλωτῇσι κιχόντες, ~εἰ  μὴ   ἄρ' ὠκέα Ἰρις ἴδεν, κατὰ
[2]   καὶ ἄλλων δείδι' ἑταίρων ~εἰ  μὴ   ἐς Ἑλλάδα γαῖαν ἀπήμονας ὔμμε
[2]   ὀδμὴν χέον: οὐδέ τις ἔτλη  ~μὴ   καὶ λευκανίηνδε φορεύμενος, ἀλλ' ἀποτηλοῦ
[2]   ~ῥιγίστη πάντεσσιν ὀπιδνοτάτη τε τέτυκται,  ~μὴ   μὲν Ἀγηνορίδαο δόμοις ἔτι τάσδε
[2]   περ λελιημένοι, ἔστ' ἂν ὀμόσσῃς,  ~μὴ   μὲν τοῖό γ' ἕκητι θεοῖς
[2]   ἄτερ ἐγγυαλίξω ~αὐτὸς ἑκών, ἵνα  μή   μοι ἀτέμβηαι μετόπισθεν. ~ἀλλὰ βάλευ
[2]   καὶ ἀμείψατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν: ~Σίγα:  μή   μοι ταῦτα νόῳ ἔνι βάλλεο,
[2]   ὅσον τ' ἐπιίστορα νηῶν. ~τῶ  μή   μοι τυτθόν γε δέος περὶ
[2]   μιν ὀδυρομένη ἀδινῷ μειλίσσετο μύθῳ,  ~μὴ   ταμέειν πρέμνον δρυὸς ἥλικος,
[2]   κυβερνητῆρες ὁμίλῳ, ~καὶ πολέες. τῶ  μή   τι διατριβώμεθα πείρης: ~ἀλλ' ἔγρεσθ'
[2]   εἰμι, καὶ εἰ πλεῖον στυγέεσθαι:  ~μὴ   τλῆτ' οἰωνοῖο πάρεξ ἔτι νηὶ
[2]   σιδηρείη πέλοι Λργώ. ~ὦ μέλεοι,  μὴ   τλῆτε παρὲξ ἐμὰ θέσφατα βῆναι,
[2]   σχεδὸν αἵματος ἐκγεγαῶτας. ~τῶ εἰ  μὴ   φιλότητι δέρος χρύσειον ὀπάσσει, ~οὔ
[2]   ἵστατο, φώνησέν τε: ~Ἴσχεο νῦν,  μηδ'   ἄμμι κακήν, ὅτις εὔχεαι εἶναι,
[2]   εἴθ' ὡς πρὶν ἐυτρόχαλοι φορέονται,  ~μηδ'   ἄμυδις καμάτῳ τε καὶ εἰρεσίῃ
[2]   σόη πτερύγεσσι δίηται, ~μηκέτι δὴν  μηδ'   αὐτοὶ ἐρητύεσθε κελεύθου, ~ἀλλ' εὖ
[2]   νόῳ μακάρων τ' ἀλέγοντες ~πείρετε:  μηδ'   αὔτως αὐτάγρετον οἶτον ὄλησθε ~ἀφραδέως,
[2]   ~θαρσαλέοις ἐπέεσσιν ἀμείψατο, φώνησέν τε:  ~Μηδ'   οὕτως, ἠθεῖε, λίην δειδίσσεο θυμῷ.
[2]   οἵ θ' ὑπένερθεν ~δαίμονες, οἳ  μηδ'   ὧδε θανόντι περ εὐμενέοιεν, ~ὡς
[2]   μοι, ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμης,  ~μηδέ   μ' ἀκηδείῃσιν ἀφορμήθητε λιπόντες ~αὔτως.
[2]   πέτρας φυγέειν θεὸς ἧμιν ὄπασσεν,  ~μηκέτι   δείδιθι τοῖον: ἐπεὶ μετόπισθεν ἀέθλους
[2]   ~πετράων πόντονδε σόη πτερύγεσσι δίηται,  ~μηκέτι   δὴν μηδ' αὐτοὶ ἐρητύεσθε κελεύθου,
[2]   κεῖται ἀέθλων. ~καὶ δέ με  μηκέτι   τῶνδε περαιτέρω ἐξερέεσθε. ~Ὧς φάτ'
[2]   δ' ὅτ' ἐνὶ σταθμοῖσιν ἀπείρονα  μῆλ'   ἐφόβησαν ~ἤματι χειμερίῳ πολιοὶ λύκοι
[2]   δἤπειτα κίον μετὰ νηὸν Ἄρηος,  ~μῆλ'   ἱερευσόμενοι: περὶ δ' ἐσχάρῃ ἐστήσαντο
[2]   βασιλῆι Λύκῳ: παρὰ δ' ἄσπετα  μῆλα,   ~ἣ θέμις οἰχομένοισι, ταφήια λαιμοτόμησαν.
[2]   πέφαταί τις ἕλος πάρα Πηνειοῖο  ~μῆλα   νέμειν προτέροισι παρ' ἀνδράσιν: εὔαδε
[2]   αὔλια δηιάασκον: ~ἤδη δ' ἄσπετα  μῆλα   περιτροπάδην ἐτάμοντο ~ἥρωες, καὶ δή
[2]   γέροντος ~πάντῃ φοιβήσαντες ἐπικριδὸν ἱρεύσαντο  ~μῆλα,   τά τ' ἐξ Ἀμύκοιο λεηλασίης
[2]   ~ἐκ περάτων ἀνιών, ἤγειρε δὲ  μηλοβοτῆρας,   ~δὴ τότε λυσάμενοι νεάτης ἐκ
[2]   ~ὡς δὲ μελισσάων σμῆνος μέγα  μηλοβοτῆρες   ~ἠὲ μελισσοκόμοι πέτρῃ ἔνι καπνιόωσιν,
[2]   οἱ χεύοντο, καὶ ἥγνισαν ἔντομα  μήλων.   ~ἄνδιχα δ' αὖ χύτλων νηοσσόῳ
[2]   τ' ἐδίδαξαν: ~καί μιν ἑῶν  μήλων   θέσαν ἤρανον, ὅσσ' ἐνέμοντο ~ἂμ
[2]   θέμις ἦεν, ὅτ' ἀντιπέρηθεν ἵκοιντο,  ~μήλων   τ' ἠδὲ βοῶν τῇδ' ἐσχάρῃ
[2]   ἀμφὶ πανήμεροι ἑψιόωντο. ~ἦρί γε  μὴν   ἐπὶ νῆα κατήισαν ἐγκονέοντες: ~καὶ
[2]   τοι μέγα μηνιόωσιν; ~ἄμμι γε  μὴν   νόος ἔνδον ἀτύζεται ἱεμένοισιν ~χραισμεῖν,
[2]   ~μαντοσύνας δεδαώς; τῶ τοι μέγα  μηνιόωσιν;   ~ἄμμι γε μὴν νόος ἔνδον
[2]   χύτλων νηοσσόῳ Ἀπόλλωνι ~βωμὸν δειμάμενοι  μῆρ'   ἔφλεγον ἂν δὲ καὶ Ὀρφεὺς
[2]   πάντων ~εὐαγέως ἱερῷ ἀνὰ διπλόα  μηρία   βωμῷ ~καῖον, ἐπικλείοντες Ἑώιον Ἀπόλλωνα.
[2]   ~δὴ τότε οἱ κεραῶν ἐπὶ  μηρία   θήσομεν αἰγῶν. ~νῦν δ' αὔτως
[2]   μάλ' ἐκ δονάκων ἀνεπάλμενος ἤλασε  μηρὸν   ~ἀίγδην, μέσσας δὲ σὺν ὀστέῳ
[2]   κακὴν προτιόσσομαι ἄτην, ~εἰ δὴ  μήτ'   ὀλοοῖο μετὰ πτόλιν Αἰήταο ~ἔσσεται,
[2]   ἐθελημὸς ἐφ' ὕδασι πατρὸς ἑοῖο  ~μητέρι   συνναίεσκεν ἐπάκτια πώεα φέρβων. ~τοῦ
[2]   ~τοὺς παραμειβόμενοι λισσῇ ἐπικέλσετε νήσῳ,  ~μήτι   παντοίῃ μέγ' ἀναιδέας ἐξελάσαντες ~οἰωνούς,
[2]   ὥρη δ' ἧμιν ἐνὶ σφίσι  μητιάασθαι,   ~εἴτ' οὖν μειλιχίῃ πειρησόμεθ' Αἰήταο,
[2]   ἄρ' αἰὲν ἀνούτατος ἣν διὰ  μῆτιν   ~ἀίσσοντ' ἀλέεινεν: ἀπηνέα δ' αἶψα
[2]   καὶ ξείνοισιν ἀεικέα θεσμὸν ἔθηκεν,  ~μήτιν'   ἀποστείχειν, πρὶν πειρήσασθαι ἑοῖο ~πυγμαχίης:
[2]   καὶ νῦν τοίην τιν' ἐπιφραζώμεθα  μῆτιν:   ~αὐτὸς δ' ἂν τὸ πάροιθεν
[2]   καταΐσσουσαι ὄλεθροι. ~ἴσχω δ' οὔτινα  μῆτιν   ἐπίρροθον. ἀλλά κε ῥεῖα ~αὐτὸς
[2]   εἰς ἔκβασιν. ἀλλά τιν' ἄλλην  ~μῆτιν   πορσύνωμεν ἐπίρροθον, εἴ γ' ἐπικέλσαι
[2]   ἔφη: πάντεσσι δ' ἐπίρροθος ἥνδανε  μῆτις.   ~ἀμφὶ δὲ χαλκείας κόρυθας κεφαλῇσιν
[2]   γὰρ πατέρ' ὑμὸν ὑπεξείρυτο φόνοιο  ~μητρυιῆς,   καὶ νόσφιν ἀπειρέσιον πόρεν ὄλβον:
[2]   ἀγορῇ, τάδε πάντα δόμοις ἔνι  μηχανόωνται:   ~ὅσσα δ' ἐνὶ μεγάροις πεπονήμεθα,
[2]   μὲν οὐ παλινάγρετον, οὐδέ τι  μῆχος   ~ἔστ' ὀπίσω: κενεαὶ γὰρ ὑποσμύχονται
[2]   κεν, εἴ τις ἕκαστα ~πεμπάζοι:  μία   δ' οἴη ἐτήτυμος ἔπλετο πηγή.
[2]   Ἀμαζόνες ὡπλίζοντο. ~οὐ γὰρ ὁμηγερέες  μίαν   ἂμ πόλιν, ἀλλ' ἀνὰ γαῖαν
[2]   ~αὐτὸς δ' Ἰτυμονῆα πελώριον ἠδὲ  Μίμαντα,   ~τὸν μὲν ὑπὸ στέρνοιο θοῷ
[2]   νημερτὲς ἐπέφραδον ἀντιάσαντες: ~οὐδ' ἔτι  μιμνάζειν   θέλον ἔμπεδον, ἀλλ' ἐνὶ νηί,
[2]   δῆτα καὶ ἄατος ἴσχει ἀνάγκη  ~μίμνειν   καὶ μίμνοντα κακῇ ἐνὶ γαστέρι
[2]   γέρων: οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι  μίμνειν   ~κέκλετ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν: αἶψα
[2]   ὧς ὑδέονται: ἀριστῆες δὲ καταῦθι  ~μίμνον   ἐρυκόμενοι: ξεινήια δ' ἄσπετα Θυνοὶ
[2]   ἄατος ἴσχει ἀνάγκη ~μίμνειν καὶ  μίμνοντα   κακῇ ἐνὶ γαστέρι θέσθαι. ~τὰς
[2]   ἄφαρ οἷς ἀγόρευεν ~θεσμοῖσιν ῥοπάλῳ  μιν   ἀγηνορίης λελαθέσθαι. ~ναὶ μὲν ἀκήδεστον
[2]   ~οὐδοῦ ἐπ' αὐλείοιο: κάρος δέ  μιν   ἀμφεκάλυψεν ~πορφύρεος, γαῖαν δὲ πέριξ
[2]   ἐτεῇ τὰ ἕκαστ' ἐπιδέρκεται: οὐδέ  μιν   ἄνδρες ~λήθομεν ἔμπεδον, οἵ τε
[2]   ἐπιδέδρομε νυκτὶ ~φέγγος, ὅτ' ἀμφιλύκην  μιν   ἀνεγρόμενοι καλέουσιν, ~τῆμος ἐρημαίης νήσου
[2]   ~ἠῴην: κοίλη δὲ φάραγξ κατάγει  μιν   ἄνωθεν. ~τὸν μὲν ἐν ὀψιγόνοισι
[2]   οἱ ἐνέπνευσεν θεῖον μένος, εὖτέ  μιν   Ἄργος ~γόμφοισιν συνάρασσε: θέμις δ'
[2]   δ' ἐλάοντας ἔχεν τρόμος, ὄφρα  μιν   αὐτὴ ~πλημμυρὶς παλίνορσος ἀνερχομένη κατένεικεν
[2]   πόδεσσιν ~κούφης, κε φέροι  μιν   ἄφαρ βριαρήν περ ἐοῦσαν, ~σεύατ'
[2]   τόσσον πλόον. εὖ γὰρ ἐγώ  μιν   ~Δασκύλου ἐν μεγάροισι καταυτόθι πατρὸς
[2]   ἐκ πάντων Κρονίδῃ Διί. καί  μιν   ἔδεκτο ~Αἰήτης μεγάρῳ, κούρην τέ
[2]   ὅγε Τυνδαρίδην φοβέων ἕπετ' οὐδέ  μιν   εἴα ~δηθύνειν. δ' ἄρ'
[2]   πήματ' ἔλυσεν ~μαντοσύνῃ: τῶ καί  μιν   ἐποιχόμενοι κομέεσκον. ~σὺν τοῖσιν δ'
[2]   τότε προτὶ νῆα κιών, χρειώ  μιν   ἐρέσθαι ~ναυτιλίης, οἵ τ' εἶεν,
[2]   οἰόθεν οἶον ~ἄνδρα τόν, ὅς  μιν   ἔτυψε παροίτατος, οὐδ' ἐδάμασσεν. ~ἔνθ'
[2]   ὑπὲρ πάσης κατεπάλμενον ἀμφικαλύψειν. ~ἀλλά  μιν   ἔφθη Τῖφυς ὑπ' εἰρεσίῃ βαρύθουσαν
[2]   τε θεοπροπίας τ' ἐδίδαξαν: ~καί  μιν   ἑῶν μήλων θέσαν ἤρανον, ὅσσ'
[2]   τρία πάντα γόων: ἑτέρῳ δέ  μιν   ἤδη ~τάρχυον μεγαλωστί: συνεκτερέιζε δὲ
[2]   ~ἄλλος ἐπὶ προτέρῳ πεποτημένος: ἀλλά  μιν   ἥρως ~Εὐρυτίδης Κλυτίος πρὸ γὰρ
[2]   ἔσσυτο δ' αὖτις ἐναντίος: ἀλλά  μιν   Ἴδας ~οὔτασε, βεβρυχὼς δὲ θοῷ
[2]   κατεναντίον Ἄρκτου, ~πάντοθεν ἠλίβατος, καί  μιν   καλέουσι Κάραμβιν, ~τῆς καὶ ὑπὲρ
[2]   πού τί θεμιστεύων ἀλίτηται, ~λιμῷ  μιν   κεῖν' ἦμαρ ἐνικλείσαντες ἔχουσιν. ~Τοὺς
[2]   φεῦγεν πόλιν Ὀρχομενοῖο: ~τίκτε δέ  μιν   νύμφη λειμωνιάς: οὐδέ οἱ ὕβρις
[2]   ἁμαδρυάδος νύμφης ἀθέριξε λιτάων, ~ἥ  μιν   ὀδυρομένη ἀδινῷ μειλίσσετο μύθῳ, ~μὴ
[2]   Βιαντιάδαο κατὰ λαπάρην Ταλαοῖο, ~ἀλλά  μιν   οὐ κατέπεφνεν, ὅσον δ' ἐπὶ
[2]   μοῖρα ~Ἴδμονα, μαντοσύνῃσι κεκασμένον. ἀλλά  μιν   οὔτι ~μαντοσύναι ἐσάωσαν, ἐπεὶ χρεὼ
[2]   ἑλεῖν δέρος Αἰήταο ~ῥηίδιον, τοῖός  μιν   ὄφις περί τ' ἀμφί τ'
[2]   καὶ πλεῖστα μογήσαι, ~δὴ τότε  μιν   περιπολλὸν ἐπασσυτέρη βιότοιο ~χρησμοσύνη τρύχεσκεν:
[2]   κώματι κέκλιτ' ἄναυδος. ~οἱ δέ  μιν   ὡς εἴδοντο, περισταδὸν ἠγερέθοντο ~καὶ
[2]   ἤριπεν: οἱ δ' ἰάχησαν ~ἥρωες  Μινύαι:   τοῦ δ' ἀθρόος ἔκχυτο θυμός.
[2]   ὀδμῆς: ~οὔ κέ τις οὐδὲ  μίνυνθα   βροτῶν ἄνσχοιτο πελάσσας, ~οὐδ' εἴ
[2]   ἀλλά νυ καὶ τὸν ~αὖθι  μινυνθαδίη   πάτρης ἑκὰς εὔνασε νοῦσος, ~εἰσότ'
[2]   ῥόον Ἀπιδανοῖο. ~ἦμος δ' οὐρανόθεν  Μινωίδας   ἔφλεγε νήσους ~Σείριος, οὐδ' ἐπὶ
[2]   αἱ μὲν ἔδυσαν ~κευθμῶνα Κρήτης  Μινωίδος:   δ' ἀνόρουσεν ~Οὔλυμπόν δε,
[2]   ~φορβάδες, οὐδ' ἠβαιὸν ἀτυζόμενοι παρεόντας,  ~μίσγονται   χαμάδις ξυνῇ φιλότητι γυναικῶν. ~αὐτὰρ
[2]   εὐκήλως εἰλυμένοι οὔτε τι σίτου  ~μνώοντ'   οὔτε ποτοῖο: κατήμυσαν δ' ἀχέεσσιν
[2]   ~κύντερον, οὐδέ τις ἦεν ἀνάπνευσις  μογέοντι.   ~ἀλλ' ὅγε πατρὸς ἑοῖο κακὴν
[2]   δὲ πλαδόωσαν ἐπισχίζοντες ἄρουραν ~ἐργατίναι  μογέουσι   βόες, περὶ δ' ἄσπετος ἱδρὼς
[2]   ὡς πλεῖστα κάμοι καὶ πλεῖστα  μογήσαι,   ~δὴ τότε μιν περιπολλὸν ἐπασσυτέρη
[2]   ἐγγυαλίξω ~αὐτὸς ἑκών, ἵνα μή  μοι   ἀτέμβηαι μετόπισθεν. ~ἀλλὰ βάλευ περὶ
[2]   ὀπωπαί. ~ἀντὶ δὲ τοῦ θάνατόν  μοι   ἄφαρ θεὸς ἐγγυαλίξαι, ~καί τε
[2]   κακὸν ἄλλο κακοῖσιν. ~Ἅρπυιαι στόματός  μοι   ἀφαρπάζουσιν ἐδωδὴν ~ἔκποθεν ἀφράστοιο καταΐσσουσαι
[2]   πάντα παρέξομεν εὐμενέοντες. ~ἀλλ' ἄγε  μοι   κατάλεξον ἐτήτυμον, ὁππόθι γαίης ~ναίετε,
[2]   κῶας Ἰήσων. ~ὑμεῖς ἀτρεκέως. ἔτι  μοι   νόος οἶδεν ἕκαστα ~ᾗσι θεοπροπίῃσι.
[2]   περίαλλα θεῶν μέμβλεσθε κιόντες, ~χραίσμετέ  μοι,   ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμης, ~μηδέ
[2]   ἀμείψατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν: ~Σίγα: μή  μοι   ταῦτα νόῳ ἔνι βάλλεο, τέκνον.
[2]   ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν: ~Τῖφυ, τίη  μοι   ταῦτα παρηγορέεις ἀχέοντι; ~ἤμβροτον ἀασάμην
[2]   ἀνὰ χεῖρας ἀεῖραι. ~τῶ καί  μοι   τὸν ἄριστον ἀποκριδὸν οἶον ὁμίλου
[2]   τ' ἐπιίστορα νηῶν. ~τῶ μή  μοι   τυτθόν γε δέος περὶ νηὶ
[2]   θανέειν φάτις: οὐδέ οἱ ἦεν  ~μοῖρ'   ἔτι ναυτίλλεσθαι ἑκαστέρω. ἀλλά νυ
[2]   ~Ἔνθα δ' Ἀβαντιάδην πεπρωμένη ἤλασε  μοῖρα   ~Ἴδμονα, μαντοσύνῃσι κεκασμένον. ἀλλά μιν
[2]   περιθαμβέες. αὐτὰρ Ἰήσων ~ἐξαῦτις κατὰ  μοῖραν   ἀμείψατο τοῖσδ' ἐπέεσσιν: ~Ἠ ἄρα
[2]   ~αἰὲν ὁμῶς φορέοντες ἑῆς ἀπὸ  μοῖραν   ἐδωδῆς. ~τοῖς γέρων πάντεσσιν,
[2]   ἡμέας οἴω ἐπισταμένους πολέμοιο ~κεῖσε  μολεῖν,   μακάρων σχεδὸν αἵματος ἐκγεγαῶτας. ~τῶ
[2]   οὔποτ' ἐμεῖο ~ἐκλάθετ' οὐδ' ἀθέρισσε:  μόλις   δ' ἀέκοντα θύραζε ~πέμπω, ἐπεὶ
[2]   τάφον. αὐτὰρ τοῖσι μάλα  μόλις   ἐξ ὑπάτοιο ~στήθεος ἀμπνεύσας μετεφώνεε
[2]   ἀλλ' ἐκέδασθεν ~εἴσω Βεβρυκίης, Ἀμύκου  μόρον   ἀγγελέοντες: ~νήπιοι, οὐδ' ἐνόησαν
[2]   ~ἀθανάτοις. οὐ γάρ κε κακὸν  μόρον   ἐξαλέαισθε ~πετράων, οὐδ' εἴ κε
[2]   ~τοῖος ἐὼν δεῦρ' ἦλθεν, ἑὸν  μόρον   ὄφρα δαείη. ~εὖτε γὰρ οὖν
[2]   ~νωλεμὲς ἐρρίζωθεν, δὴ καὶ  μόρσιμον   ἦεν ~ἐκ μακάρων, εὖτ' ἄν
[2]   πελάσσαι ~εἰσαῦτις Φινῆος, ἐπεὶ καὶ  μόρσιμον   ἦεν. ~οἱ δ' ὅρκῳ εἴξαντες
[2]   καὶ θαλάμους εὐπηγέας, οὓς καλέουσιν  ~μόσσυνας:   καὶ δ' αὐτοὶ ἐπώνυμοι ἔνθεν
[2]   ἔνι Μοσσύνοικοι ἀν' οὔρεα ναιετάουσιν  ~μόσσυνας,   καὶ δ' αὐτοὶ ἐπώνυμοι ἔνθεν
[2]   γυναικῶν. ~αὐτὰρ ἐν ὑψίστῳ βασιλεὺς  μόσσυνι   θαάσσων ~ἰθείας πολέεσσι δίκας λαοῖσι
[2]   καὶ γαῖαν ἄμειβον, ~ᾗ ἔνι  Μοσσύνοικοι   ἀν' οὔρεα ναιετάουσιν ~μόσσυνας, καὶ
[2]   ὑπὲρ ἄκρην. ~τῇ δ' ἐπὶ  Μοσσύνοικοι   ὁμούριοι ὑλήεσσαν ~ἑξείης ἤπειρον, ὑπωρείας
[2]   πᾶσαν ὅσην κατεναντία νήσου ~χώρην  Μοσσύνοικοι   ὑπέρβιοι ἀμφενέμοντο. ~τοὺς δ' ἄμυδις
[2]   ~ἐσκλήκει, ῥινοὶ δὲ σὺν ὀστέα  μοῦνον   ἔεργον. ~ἐκ δ' ἐλθὼν μεγάροιο
[2]   ἀφορμήθητε λιπόντες ~αὔτως. οὐ γὰρ  μοῦνον   ἐπ' ὀφθαλμοῖσιν Ἐρινὺς ~λὰξ ἐπέβη,
[2]   κατέπεφνεν, ὅσον δ' ἐπὶ δέρματι  μοῦνον   ~νηδυίων ἄψαυστος ὑπὸ ζώνην θόρε
[2]   καὶ ἀεξηθέντι θεαὶ γάμον ἐμνήστευσαν  ~Μοῦσαι,   άκεστορίην τε θεοπροπίας τ' ἐδίδαξαν:
[2]   με καὶ τὸ ~χρειὼ ἀπηλεγέως  Μουσέων   ὕπο γηρύσασθαι, ~τόνδε πολισσοῦχον διεπέφραδε
[2]   δ' ὦρσε θεοπροπέων ἐπικέλσαι ~Ἀμπυκίδης  Μόψος   λοιβῇσί τε μειλίξασθαι. ~οἱ δ'
[2]   ζώων ἀκάχοιτο. ~καὶ δ' ἐπὶ  μυδαλέην   ὀδμὴν χέον: οὐδέ τις ἔτλη
[2]   ζόφος ἠρήρειστο. ~οἱ δ' ἄρα  μυδαλέοι,   στυγερὸν τρομέοντες ὄλεθρον, ~υἱῆες Φρίξοιο
[2]   ἐδητύος ἄμμι λίπωσιν, ~πνεῖ τόδε  μυδαλέον   τε καὶ οὐ τλητὸν μένος
[2]   γενεὴν καὶ οὔνομ' ἑκάστου ~σφωιτέρων  μυθεῖθ'   ἑτάρων, Πελίαό τ' ἐφετμάς, ~ἠδ'
[2]   μετὰ πτόλιν Αἰήταο ~πείσματ' ἀνάψασθαι  μυθήσατο   Θυνίδι γαίῃ, ~οἵ τέ οἱ
[2]   ἀγχόθι νηός. ~τοῖσιν δ' Ἀμφιδάμας  μυθήσατο,   παῖς Ἀλεοῖο: ~Νῆσος μὲν πέλας
[2]   ~ἀλλήλοις, Ἄργος δὲ παροίτατος ἔκφατο  μῦθον:   ~Ἀντόμεθα πρὸς Ζηνὸς Ἐποψίου, οἵτινές
[2]   ὀψὲ δὲ τοῖον ~Ὀρφεὺς ἔκφατο  μῦθον   ἀριστήεσσι πιφαύσκων: ~Εἰ δ' ἄγε
[2]   ~αὐτίκα δ' Ἀγκαῖος τοῖον μετὰ  μῦθον   ἔειπεν: ~Κολχίδα μὲν δὴ γαῖαν
[2]   δ' ἐν πάντεσσι παρασχεδὸν ἔκφατο  μῦθον:   ~Κέκλυθ' ἁλίπλαγκτοι, τάπερ ἴδμεναι ὔμμιν
[2]   ~ἥ μιν ὀδυρομένη ἀδινῷ μειλίσσετο  μύθῳ,   ~μὴ ταμέειν πρέμνον δρυὸς ἥλικος,
[2]   καὶ τοίων μὲν ἐλώφεον αὐτίκα  μύθων,   ~εἰρεσίῃ δ' ἀλίαστον ἔχον πόνον:
[2]   ~σώεσθαι: Τῖφυς δὲ παροίτατος ἤρχετο  μύθων:   ~Ἔλπομαι αὐτῇ νηὶ τόγ' ἔμπεδον
[2]   ἄρ' Αἰσονίδης μετεφώνεεν, ἦρχέ τε  μύθων:   ~Ζεὺς ἐτεῇ τὰ ἕκαστ' ἐπιδέρκεται:
[2]   ἐν εὐδιόωντι Θεμισκύρειον ὑπ' ἄκρην  ~μύρεται,   εὐρείης διαειμένος ἠπείροιο. ~ἔνθα δὲ
[2]   αὐτὸς σὺν τοῖσι Λύκος κίε,  μυρί'   ὀπάσσας ~δῶρα φέρειν: ἅμα δ'
[2]   σακέεσσιν ἐπέκτυπον, αὐτίκ' ἄρ' οἵγε  ~μυρίοι   ἔνθα καὶ ἔνθα πεφυζότες ἠερέθοντο.
[2]   ~νύχθ' ὕπο λυγαίην: τὸ δὲ  μυρίον   ἐκ Διὸς ὕδωρ ~λῆξεν ἅμ'
[2]   νύμφαις, ~αἳ Λιβύην ἐνέμοντο παραὶ  Μυρτώσιον   αἶπος. ~ἔνθα δ' Ἀρισταῖον Φοίβῳ
[2]   τε Κύζικον ἀμφὶ Δολιονίην ἐτελεσσαν:  ~Μυσίδα   δ' ὡς ἀφίκοντο Κίον θ'
[2]   οἱ ἤλασ' ὀδόντας. ~αὐτὰρ ὁμοῦ  Μυσοῖσιν   ἐμῷ ὑπὸ πατρὶ δάμασσεν ~καὶ
[2]   ἐπὶ Πριόλαο κασιγνήτοιο θανόντος ~ἡμετέρου  Μυσοῖσιν   ὑπ' ἀνδράσιν, ὅντινα λαὸς ~οἰκτίστοις
[2]   ἀλλ' ἐνὶ νηὶ ~πείρεθ' ἕως  μυχάτῃ   κεν ἐνιχρίμψητε θαλάσσῃ. ~ἔνθα δ'
[2]   ἠχήεντος, ~φύλλων τε πνοιῇσι τινασσομένων  μυχίῃσιν.   ~ἔνθα δὲ καὶ προχοαὶ ποταμοῦ
[2]   ἔνθεν ἀυτμὴ ~πηγυλίς, ὀκρυόεντος ἀναπνείουσα  μυχοῖο   ~συνεχές, ἀργινόεσσαν ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην,
[2]   ἐξ ἀνέμοιο. ~καὶ δὴ νισσομένοισι  μυχὸς   διεφαίνετο Πόντου. ~καὶ δὴ Καυκασίων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 13/06/2005