Chant, vers
[2]	ἐπάκτια πώεα φέρβων. ~τοῦ μέν	θ'	ἱερὸν αἶψα, καὶ εὐρείας ποταμοῖο
[2]	~Μυσίδα δ' ὡς ἀφίκοντο Κίον	θ'	ὅθι κάλλιπον ἥρω ~Ἡρακλέην ἀέκοντι
[2]	ὑπεὶρ ἅλα νεῖσθαι ἀνώγει, ~αὐτῶν	θ'	ὑμείων ὄνομα κλυτόν, ἠδὲ γενέθλην.
[2]	ἐπ' ὀφθαλμῶν ἀλαὸν νέφος, οἵ	θ'	ὑπένερθεν ~δαίμονες, οἳ μηδ' ὧδε
[2]	ἔχει ἄκρην, ~ἀλλ' ἄμυδις πόντοιό	θ'	ὑπὸ στένει ἠχήεντος, ~φύλλων τε
[2]	~αὐτὰρ ἐν ὑψίστῳ βασιλεὺς μόσσυνι	θαάσσων	~ἰθείας πολέεσσι δίκας λαοῖσι δικάζει,
[2]	ἐν οἰκία τεκτήναντες ~κάλινα καὶ	θαλάμους	εὐπηγέας, οὓς καλέουσιν ~μόσσυνας: καὶ
[2]	~πείρεθ' ἕως μυχάτῃ κεν ἐνιχρίμψητε	θαλάσσῃ.	~ἔνθα δ' ἐπ' ἠπείροιο Κυταιίδος,
[2]	~ἠέρα παπταίνοντες ὁμοῦ πέλαγός τε	θαλάσσης	~τῆλ' ἀναπεπτάμενον. δὴ γὰρ φάσαν
[2]	μὲν ἄναξ, ἅ τε κῦμα	θαλάσσης	~τρηχὺ θοὴν ἐπὶ νῆα κορύσσεται,
[2]	ἰδέσθαι, ~νηίου ἐκ κοτίνοιο φάλαγξ:	θαλέθει	δέ τε φύλλοις ~ἄκρης τυτθὸν
[2]	τε ῥίζῃσιν ἐρήρεινται νεάτῃσιν, ~ἀλλὰ	θαμὰ	ξυνίασιν ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν ~εἰς ἕν,
[2]	μέγαν ζόφον: οἱ δ' ἐσιδόντες	~θάμβησαν:	τοὺς δ' ὦρσε θεοπροπέων ἐπικέλσαι
[2]	κύματα χέρσῳ. ~τοὺς δ' ἕλε	θάμβος	ἰδόντας ἀμήχανον: οὐδέ τις ἔτλη
[2]	καὶ πρόσθεν ἐπ' ἤματι κεῖσε	θάμιζον,	~αἰὲν ὁμῶς φορέοντες ἑῆς ἀπὸ
[2]	τοὺς μὲν νῆσόνδε, παρὲξ ὀλίγον	θανάτοιο,	~κύματα καὶ ῥιπαὶ ἀνέμου φέρον
[2]	ὑποσμύχονται ὀπωπαί. ~ἀντὶ δὲ τοῦ	θάνατόν	μοι ἄφαρ θεὸς ἐγγυαλίξαι, ~καί
[2]	ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη ~γηραιὸς	θάνε	Φρίξος ἐν Λἰήταο δόμοισιν: ~ἡμεῖς
[2]	σήματα φαίνεται ἀνδρῶν. ~Ἁγνιάδην Τῖφυν	θανέειν	φάτις: οὐδέ οἱ ἦεν ~μοῖρ'
[2]	καὶ ἔμελλον ~νηλειῶς μελειστὶ κεδαιόμενος	θανέεσθαι:	~νῦν δὲ περισσὸν δεῖμα καὶ
[2]	~βλήμενος ἰῷ κεῖθεν ἐπ' ἀγχιάλου	θάνεν	ἀκτῆς. ~οὐ μέν θην προτέρω
[2]	Ἀγαμήστορα κυδαίνουσιν. ~Τίς γὰρ δὴ	θάνεν	ἄλλος; ἐπεὶ καὶ ἔτ' αὖτις
[2]	ὑπένερθεν ~δαίμονες, οἳ μηδ' ὧδε	θανόντι	περ εὐμενέοιεν, ~ὡς οὔ τις
[2]	~ἔνθα δ' ἐπὶ Πριόλαο κασιγνήτοιο	θανόντος	~ἡμετέρου Μυσοῖσιν ὑπ' ἀνδράσιν, ὅντινα
[2]	ἄφαρ θεὸς ἐγγυαλίξαι, ~καί τε	θανὼν	πάσῃσι μετέσσομαι ἀγλαΐῃσιν. ~Ὧς τώγ'
[2]	ὅτ' ἔκλυον. αἶψα δὲ Πηλεὺς	~θαρσαλέοις	ἐπέεσσιν ἀμείψατο, φώνησέν τε: ~Μηδ'
[2]	ἀριστήων πειρώμενος: οἱ δ' ὁμάδησαν	~θαρσαλέοις	ἐπέεσσιν. ὁ δὲ φρένας ἔνδον
[2]	ἀλλ' ὦκα, παραιφάμενος τάδε πάντα,	~θαρσαλέως	ὀρόθυνον ἐπιμνήσασθαι ἀέθλου. ~Ὧς φάτο:
[2]	καὶ τἆλλα μεθέντες ὀνήιστον πονέεσθαι	~θαρσαλέως:	πρὶν δ' οὔτι θεοὺς λίσσεσθαι
[2]	πρῶτα φύγῃς ὀλοὰς διὰ πέτρας,	~θάρσει:	ἐπεὶ δαίμων ἕτερον πλόον ἡγεμονεύσει
[2]	~Ὠ φίλοι, ὑμετέρῃ ἀρετῇ ἔνι	θάρσος	ἀέξω. ~τούνεκα νῦν οὐδ' εἴ
[2]	ἄρ' Ἀγκαίῳ περιώσιον ἔμβαλεν Ἥρη	~θάρσος,	ὃν Ἰμβρασίοισι παρ' ὕδασιν Ἀστυπάλαια
[2]	δὲ Κωρύκιαι νύμφαι, Πλείστοιο θύγατρες,	~θαρσύνεσκον	ἔπεσσιν, Ἰήιε κεκληγυῖαι: ~ἔνθεν δὴ
[2]	τοὺς δ' ἐνὶ λέκτροις ~τέτμε	θεὰ	μεσσηγύς: ὁ δ' ἐξ εὐνῆς
[2]	τάσδε δαΐξαι, ~ὅρκιά τ' εὐμενέουσα	θεὰ	πόρεν, αἱ δ' ὑπέδυσαν ~δείματι
[2]	ἄντροισιν κομέεσθαι. ~τῷ καὶ ἀεξηθέντι	θεαὶ	γάμον ἐμνήστευσαν ~Μοῦσαι, άκεστορίην τε
[2]	πομπῆες ἔσονται. ~ἀλλά, φίλοι, φράζεσθε	θεᾶς	δολόεσσαν ἀρωγὴν ~Κύπριδος. ἐκ γὰρ
[2]	ἀλύξαι. ~ἔνθ' ἐπεὶ ἔκφυγε κῆρα	θεήλατον,	οὔποτ' ἐμεῖο ~ἐκλάθετ' οὐδ' ἀθέρισσε:
[2]	γόμφοις ~ἀνέρες ὑληουργοὶ ἐπιβλήδην ἐλάοντες	~θείνωσι	σφύρῃσιν, ἐπ' ἄλλῳ δ' ἄλλος
[2]	ὅσσον Ἀθήνη, ~ἥ οἱ ἐνέπνευσεν	θεῖον	μένος, εὖτέ μιν Ἄργος ~γόμφοισιν
[2]	νόος, ἐνθάδε κέλσαι ~ἀνδρῶν ἡρώων	θεῖον	στόλον; ἢ καὶ ἔπειτα ~ποῖον
[2]	μετ' Αἶαν, ~εἶτε μετ' ἀφνειὴν	θείου	πόλιν Ὀρχομενοῖο. ~τὴν γὰρ Ἀθηναίη
[2]	αἶγας κεραοὺς ἠὲ πρόκας ἰχνεύοντες	~θείωσιν,	τυτθὸν δὲ τιταινόμενοι μετόπισθεν ~ἄκρῃς
[2]	νῆσον. ὁ δ' ἑξείης ἐνέποντος	~θέλγετ'	ἀκουῇ θυμόν: ἄχος δ' ἕλεν
[2]	δ' ὑπ' ἀνωγῇ ~Τίφυος Ἁγνιάδαο	θελήμονα	ποιήσαντο ~εἰρεσίην, ἵν' ἔπειτα διὲκ
[2]	ἐπέφραδον ἀντιάσαντες: ~οὐδ' ἔτι μιμνάζειν	θέλον	ἔμπεδον, ἀλλ' ἐνὶ νηί, ~Ἀργέσταο
[2]	εὖτέ μιν Ἄργος ~γόμφοισιν συνάρασσε:	θέμις	δ' οὐκ ἔστιν ἁλῶναι. ~Αἰσονίδη,
[2]	τέτυκται. ~ὅσσα μὲν ἀμφαδίην ῥέζειν	θέμις,	ἢ ἐνὶ δήμῳ, ~ἢ ἀγορῇ,
[2]	πᾶσαι Ἀμαζόνες εὐχετόωντο. ~οὐδέ σφιν	θέμις	ἦεν, ὅτ' ἀντιπέρηθεν ἵκοιντο, ~μήλων
[2]	εἰμι, ~τίσω προφρονέως. ἡ γὰρ	θέμις	ηπεδανοισιν ~ἀνδράσιν, εὖτ' ἄρξωσιν ἀρείονες
[2]	ἔθειραι, ~αἰὲν ἀδήλητοι: τὼς γὰρ	θέμις.	οἰόθι δ' αὐτὴ ~Λητὼ Κοιογένεια
[2]	παρὰ δ' ἄσπετα μῆλα, ~ἣ	θέμις	οἰχομένοισι, ταφήια λαιμοτόμησαν. ~καὶ δή
[2]	νυν. οὐ μὲν πάντα πέλει	θέμις	ὔμμι δαῆναι ~ἀτρεκές: ὅσσα δ'
[2]	καὶ τοῖα παραιφαμένη κατέρυκεν: ~Οὐ	θέμις,	ὦ υἱεῖς Βορέω, ξιφέεσσιν ἐλάσσαι
[2]	ἀνέμῳ περιηγέα κάλλιπον ἀκτήν, ~ἔνθα	Θεμισκύρειαι	Ἀμαζόνες ὡπλίζοντο. ~οὐ γὰρ ὁμηγερέες
[2]	στόμα Θερμώδοντος ~κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι	Θεμισκύρειον	ὑπ' ἄκρην ~μύρεται, εὐρείης διαειμένος
[2]	δ' ἂν ἀπηλεγέοντες ἐμὰς πατέοιτε	θέμιστας,	~ἧ κέν τις στυγερῶς κρατερὴ
[2]	γὰρ Ἀμαζονίδες μάλ' ἐπήτιδες, οὐδὲ	θέμιστας	~τίουσαι πεδίον Δοιάντιον ἀμφενέμοντο: ~ἀλλ'
[2]	~σχέτλιος. ἢν γάρ πού τί	θεμιστεύων	ἀλίτηται, ~λιμῷ μιν κεῖν' ἦμαρ
[2]	ῥηγμῖνι πέρην καὶ ἐφ' ἱερὰ	θέντες,	~νῆα θοὴν εἴσβαινον ἐρεσσέμεν, οὐδὲ
[2]	περ εὐμενέοιεν, ~ὡς οὔ τις	θεόθεν	χόλος ἔσσεται εἵνεκ' ἀρωγῆς. ~Τὼ
[2]	~ἀντίον αὐγάσσασθαι ἐς ὄμματα καλὰ	θεοῖο.	~στὰν δὲ κάτω νεύσαντες ἐπὶ
[2]	~μὴ μὲν τοῖό γ' ἕκητι	θεοῖς	ἀπὸ θυμοῦ ἔσεσθαι. ~Ὧς φάτο:
[2]	δαῆναι ~ἀτρεκές: ὅσσα δ' ὄρωρε	θεοῖς	φίλον, οὐκ ἐπικεύσω. ~ἀασάμην καὶ
[2]	λοιβὰς ~Γαίῃ τ' ἐνναέταις τε	θεοῖς	ψυχαῖς τε καμόντων ~ἡρώων: γουνοῦτο
[2]	σφιν μετέπειτα πρὸ ἄστεος, οἷα	θεοῖσιν,	~πίονας εὐα: ρότοιο γύας πεδίοιο
[2]	λοιβὴν Στυγὸς ὤμοσεν, ἥ τε	θεοῖσιν	~ῥιγίστη πάντεσσιν ὀπιδνοτάτη τε τέτυκται,
[2]	υἷες Βορέαο ~φάσγαν' ἐπισχόμενοι ὀπίσω	θέον.	ἐν γὰρ ἕηκεν ~Ζεὺς μένος
[2]	τοῖο ἕκητι. ~αὐτὸν δ' ὥστε	θεὸν	Πολυδεύκεα δεξιόωντο ~πάντοθεν ἀγρόμενοι: ἐπεὶ
[2]	~νυκτί δ' ἔπειτ' ἄλληκτον ἐπιπροτέρωσε	θέοντες	~Σήσαμον αἰπεινούς τε παρεξενέοντ' Ἐρυθίνους,
[2]	ἐσιδόντες ~θάμβησαν: τοὺς δ' ὦρσε	θεοπροπέων	ἐπικέλσαι ~Ἀμπυκίδης Μόψος λοιβῇσί τε
[2]	γάμον ἐμνήστευσαν ~Μοῦσαι, άκεστορίην τε	θεοπροπίας	τ' ἐδίδαξαν: ~καί μιν ἑῶν
[2]	τ' ἐδάιξαν, ~καὶ Φινῆος ἔειπε	θεοπροπίας	τε δύην τε, ~ἠδ' ὡς
[2]	μοι νόος οἶδεν ἕκαστα ~ᾗσι	θεοπροπίῃσι.	χάριν νύ τοι, ὦ ἄνα
[2]	δὲ τοῦ θάνατόν μοι ἄφαρ	θεὸς	ἐγγυαλίξαι, ~καί τε θανὼν πάσῃσι
[2]	ἐφετμήν, ~εὖτε διὲκ πέτρας φυγέειν	θεὸς	ἧμιν ὄπασσεν, ~μηκέτι δείδιθι τοῖον:
[2]	ἀναλκείῃσιν ἔρεξαν, ~εἴ πως Ἡρακλῆα	θεὸς	καὶ δεῦρ' ἐκόμισσε̣ ~ἤτοι μὲν
[2]	ἄρα δή τις ἔην, Φινεῦ,	θεός,	ὃς σέθεν ἄτης ~κήδετο λευγαλέης,
[2]	Αἱμονιῆες. ~τὴν μὲν γὰρ φιλότητι	θεὸς	ποιήσατο νύμφην ~αὐτοῦ μακραίωνα καὶ
[2]	~νῆα θοὴν ἄξειν: δὴ γὰρ	θεοῦ	ἐτράπεθ' ὁρμῇ. ~τὸν δὲ μετ'
[2]	Ἀρήιον ἱερά τ' ἄλση ~τοῖο	θεοῦ,	τόθι κῶας ὄφις εἴρυτο δοκεύων
[2]	ἄνδρες ~λήθομεν ἔμπεδον, οἵ τε	θεουδέες	οὐδὲ δίκαιοι. ~ὡς μὲν γὰρ
[2]	~ἄστυ βαλεῖν: οἱ δ' ἀντὶ	θεουδέος	Αἰολίδαο ~Ἴδμονος εἰσέτι νῦν Ἀγαμήστορα
[2]	πονέεσθαι ~θαρσαλέως: πρὶν δ' οὔτι	θεοὺς	λίσσεσθαι ἐρύκω. ~εἰ δέ κεν
[2]	τόσα κήδε' ἀνῆπται; ~ἦ ῥα	θεοὺς	ὀλοῇσι παρήλιτες ἀφραδίῃσιν ~μαντοσύνας δεδαώς;
[2]	ῥα τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα	θέουσαν	~ἧκ' ἐπί οἱ πτερὸν ὀξύ:
[2]	νήνεμος ἀκτὴ ~μελπομένοις: κλεῖον δὲ	Θεραπναῖον	Διὸς υἷα. ~Ἠμος δ' ἠέλιος
[2]	αἷμα κεδάσσαι. ~τοῖσι δὲ μεσσηγὺς	θεράπων	Ἀμύκοιο Λυκωρεὺς ~θῆκε πάροιθε ποδῶν
[2]	ὁππότε οἱ στιβαρὰς ἐπορέξατο χεῖρας,	~θερμὸν	ἀπὸ κρατὸς στάξαι φόνον: ἵκετο
[2]	οἵγ' ἐν κόλπῳ, προχοαῖς ἔπι	Θερμώδοντος,	~κέλσαν, ἐπεὶ καὶ πόντος ὀρίνετο
[2]	~ἐξανέχει γαίης: ἐπὶ δὲ στόμα	Θερμώδοντος	~κόλπῳ ἐν εὐδιόωντι Θεμισκύρειον ὑπ'
[2]	~ἀνδράσιν, ὄφρ' αὐτοῖο ποτὶ στόμα	Θερμώδοντος.	~νόσφι δὲ Τυνδαρίδαις Ἀχερουσίδος ὑψόθεν
[2]	ἐδίδαξαν: ~καί μιν ἑῶν μήλων	θέσαν	ἤρανον, ὅσσ' ἐνέμοντο ~ἂμ πεδίον
[2]	καὶ μίμνοντα κακῇ ἐνὶ γαστέρι	θέσθαι.	~τὰς μὲν θέσφατόν ἐστιν ἐρητῦσαι
[2]	ἔασιν. ~ἀλλοίη δὲ δίκη καὶ	θέσμια	τοῖσι τέτυκται. ~ὅσσα μὲν ἀμφαδίην
[2]	τάπερ ἴδμεναι ὔμμιν ἔοικεν. ~οὔτινα	θέσμιόν	ἐστιν ἀφορμηθέντα νέεσθαι ~ἀνδρῶν ὀθνείων,
[2]	ὅτις εὔχεαι εἶναι, ~φαῖνε βίην:	θεσμοῖς	γὰρ ὑπείξομεν, ὡς ἀγορεύεις. ~αὐτὸς
[2]	ἐξερέων, αὐτοῖς ἄφαρ οἷς ἀγόρευεν	~θεσμοῖσιν	ῥοπάλῳ μιν ἀγηνορίης λελαθέσθαι. ~ναὶ
[2]	τ' ἐπὶ καὶ ξείνοισιν ἀεικέα	θεσμὸν	ἔθηκεν, ~μήτιν' ἀποστείχειν, πρὶν πειρήσασθαι
[2]	ἂν πυγμαχίῃ κρινθήμεναι: ἀλλ' ὅτε	θεσμοὺς	~ἤλυθεν ἐξερέων, αὐτοῖς ἄφαρ οἷς
[2]	μέλεοι, μὴ τλῆτε παρὲξ ἐμὰ	θέσφατα	βῆναι, ~εἰ καί με τρὶς
[2]	ἀπειρεσίοισιν ὀνείασιν, ὅσσα οἱ αἰεὶ	~θέσφατα	πευθόμενοι περιναιέται οἴκαδ' ἄγειρον. ~ἀλλὰ
[2]	γὰρ αὐτὸς ~βούλεται ἀνθρώποις ἐπιδευέα	θέσφατα	φαίνειν ~μαντοσύνης, ἵνα καί τι
[2]	παριόντας ἐπήισεν, ὧν οἱ ἰόντων	~θέσφατον	ἐκ Διὸς ἦεν ἑῆς ἀπόνασθαι
[2]	ἐνὶ γαστέρι θέσθαι. ~τὰς μὲν	θέσφατόν	ἐστιν ἐρητῦσαι Βορέαο ~υἱέας. οὐδ'
[2]	~ἔνθ' ἀπὸ Τυνδαρίδης μὲν ἐύστιπτον	θέτο	φᾶρος ~λεπταλέον, τό ῥά οἵ
[2]	πελώριον, ἄλλα μὲν ἵππῳ, ~ἄλλα	θεῷ	ἀτάλαντον, ἀμοιβαίῃ τέκεν εὐνῇ. ~Κεῖθεν
[2]	νύ κε δή σφ' ἀέκητι	θεῶν	διεδηλήσαντο ~πολλὸν ἑκὰς νήσοισιν ἔπι
[2]	ἕ φημι ~ἤματι τῷδ' ἀέκητι	θεῶν	ἐπελάσσαι ἄρηα, ~Τυνδαρίδην Βέβρυξιν, ὅτ'
[2]	εἵνεκεν Ἥρης ~λίσσομαι, ᾗ περίαλλα	θεῶν	μέμβλεσθε κιόντες, ~χραίσμετέ μοι, ῥύσασθε
[2]	ῥοθίοισιν. ~ἔνθα δ' ὑπ' ἐννεσίῃσι	θεῶν	πίσυρές περ ἐόντες ~δούρατος ὠρέξαντο
[2]	φαίνειν ~μαντοσύνης, ἵνα καί τι	θεῶν	χατέωσι νόοιο. ~Πέτρας μὲν πάμπρωτον,
[2]	~Ἰνδῶν ἡνίκα φῦλα λιπὼν κατενάσσατο	Θήβας,	~ὀργιάσαι, στῆσαί τε χοροὺς ἄντροιο
[2]	τηλόθι πάντες ~ναυτίλοι ἂμ πέλαγος	θηεύμενοι	ἱλάξονται: ~καί κέ σφιν μετέπειτα
[2]	ἔφλεγον ἂν δὲ καὶ Ὀρφεὺς	~θῆκε	λύρην: ἐκ τοῦ δὲ Λύρη
[2]	δὲ μεσσηγὺς θεράπων Ἀμύκοιο Λυκωρεὺς	~θῆκε	πάροιθε ποδῶν δοιοὺς ἑκάτερθεν ἱμάντας
[2]	ἄρα καρπαλίμως κούρη Διὸς ἀίξασα	~θῆκεν	ἐπ' ἀξείνοιο πόδας Θυνηίδος ἀκτῆς.
[2]	ἀγχιάλου θάνεν ἀκτῆς. ~οὐ μέν	θην	προτέρω ἔτ' ἐμέτρεον. ἧκε γὰρ
[2]	οἱ ἀλκὴ ~καὶ μένος ἠύτε	θηρὸς	ἀέξετο: πῆλε δὲ χεῖρας ~πειράζων,
[2]	τότε οἱ κεραῶν ἐπὶ μηρία	θήσομεν	αἰγῶν. ~νῦν δ' αὔτως κνίσῃ
[2]	ὄλβον ἄρωνται ~πατρός: ὁ γὰρ	θνῄσκων	ἐπετείλατο τήνδε κέλευθον. ~καὶ δὴ
[2]	ἔβησαν. ~τοῖσι δ' ὁμοῦ μετέπειτα	θοῇ	πεφορημένοι αὔρῃ ~λεῖπον Ἅλυν ποταμόν,
[2]	δὲ μάλ' ἐσσυμένως ὑπέδεκτο ~νῆα	θοὴν	ἄξειν: δὴ γὰρ θεοῦ ἐτράπεθ'
[2]	καὶ ἐφ' ἱερὰ θέντες, ~νῆα	θοὴν	εἴσβαινον ἐρεσσέμεν, οὐδὲ πελείης ~τρήρωνος
[2]	ἅ τε κῦμα θαλάσσης ~τρηχὺ	θοὴν	ἐπὶ νῆα κορύσσεται, ἡ δ'
[2]	αὐτὰρ ἔπειτα ~πλῆξεν: δινηθεὶς δὲ	θοῆς	πέσεν ἀγχόθι νηός. ~τοῖσιν δ'
[2]	ἡ δ' ἀνόρουσεν ~Οὔλυμπόν δε,	θοῇσι	μεταχθονίη πτερύγεσσιν. ~Τόφρα δ' ἀριστῆες
[2]	~ὡς δ' ὅτε νήια δοῦρα	θοοῖς	ἀντίξοα γόμφοις ~ἀνέρες ὑληουργοὶ ἐπιβλήδην
[2]	οἷά τε πολλὰ ~ῥαισθείσης κεκέδαστο	θόοις	συναρηρότα γόμφοις. ~καὶ τοὺς μὲν
[2]	μοῦνον ~νηδυίων ἄψαυστος ὑπὸ ζώνην	θόρε	χαλκός. ~αὔτως δ' Ἄρητος μενεδήιον
[2]	μιν Ἴδας ~οὔτασε, βεβρυχὼς δὲ	θοῷ	περικάππεσε δουρί. ~καὶ τὸν μὲν
[2]	Μίμαντα, ~τὸν μὲν ὑπὸ στέρνοιο	θοῷ	ποδὶ λὰξ ἐπορούσας ~πλῆξε, καὶ
[2]	~καὶ τότ' ἄρ' Λγκαῖος Λυκοόργοιο	θρασὺς	υἱὸς ~αἶψα μάλ' ἀντεταγὼν πέλεκυν
[2]	ἐπὶ δὲ σχεδὸν υἱέε δοιὼ	~Θρηικίου	Βορέαο κατ' αἰθέρος ἀίξαντε ~οὐδῷ
[2]	~τῶν δὲ κασιγνήτην, ὅτ' ἐνὶ	Θρῄκεσσιν	ἄνασσον, ~Κλειοπάτρην ἕδνοισιν ἐμὸν δόμον
[2]	τῖφος. ~αὐτὰρ ὅγ' ἰλυόεντος ἀνὰ	θρωσμοὺς	ποταμοῖο ~ίσσετ' Ἀβαντιάδης: ὁ δ'
[2]	Ἀσσυρίης ἐπέβαν χθονός, ἔνθα Σινώπην,	~θυγατέρ'	Ἀσωποῖο, καθίσσατο, καί οἱ ὄπασσεν
[2]	~πολλὰ δὲ Κωρύκιαι νύμφαι, Πλείστοιο	θύγατρες,	~θαρσύνεσκον ἔπεσσιν, Ἰήιε κεκληγυῖαι: ~ἔνθεν
[2]	~ἀλλήλοις εἰσαιὲν ὁμοφροσύνῃσι νόοιο, ~ἁπτόμενοι	θυέων:	καί τ' εἰσέτι νῦν γε
[2]	ἱερῆες ~ἀντολέων προπάροιθε Κυνὸς ῥέζουσι	θυηλάς.	~Καὶ τὰ μὲν ὧς ὑδέονται:
[2]	ἀνδρῶν ~οὐταμένων ἀκέοντο, καὶ ἀθανάτοισι	θυηλὰς	~ῥέξαντες μέγα δόρπον ἐφώπλισαν: οὐδέ
[2]	~καὶ πλόου ἡγεμονῆες, ἐπεὶ Φρίξοιο	θυηλὰς	~στέλλομαι ἀμπλήσων, Ζηνὸς χόλον Αἰολίδῃσιν.
[2]	δ' ἑξείης ἐνέποντος ~θέλγετ' ἀκουῇ	θυμόν:	ἄχος δ' ἕλεν Ἡρακλῆι ~λειπομένῳ,
[2]	οὔτε ποτοῖο: κατήμυσαν δ' ἀχέεσσιν	~θυμόν,	ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἀπ' ἐλπίδος
[2]	ἰόντες, ~δαίτην ἀμφίεπον, τέρποντό τε	θυμὸν	ἔπεσσιν. ~Λἰσονίδης μέν οἱ γενεὴν
[2]	~ἁρπαλέως, οἷόν τ' ἐν ὀνείρασι	θυμὸν	ἰαίνων. ~ἔνθα δ' ἐπεὶ δόρποιο
[2]	ἔχ' ὄμματα, καί οἱ ὀρέχθει	~θυμὸς	ἐελδομένῳ στηθέων ἐξ αἷμα κεδάσσαι.
[2]	ἴδοντο. ~σὺν δέ σφιν χύτο	θυμός:	ὁ δ' ἀίξαι πτερύγεσσιν ~Εὔφημος
[2]	ἀέθλου. ~Ὧς φάτο: τοῖο δὲ	θυμὸς	ὀρέξατο γηθοσύνῃσιν. ~αὐτίκα δ' οὐ
[2]	Μινύαι: τοῦ δ' ἀθρόος ἔκχυτο	θυμός.	~Οὐδ' ἄρα Βέβρυκες ἄνδρες ἀφείδησαν
[2]	τοῖό γ' ἕκητι θεοῖς ἀπὸ	θυμοῦ	ἔσεσθαι. ~Ὧς φάτο: τοῦ δ'
[2]	~Μηδ' οὕτως, ἠθεῖε, λίην δειδίσσεο	θυμῷ.	~οὔτε γὰρ ὧδ' ἀλκὴν ἐπιδευόμεθ'
[2]	αὐτάγρετον οἶτον ὄλησθε ~ἀφραδέως, ἢ	θύνετ'	ἐπισπόμενοι νεότητι. ~οἰωνῷ δή πρόσθε
[2]	ἀίξασα ~θῆκεν ἐπ' ἀξείνοιο πόδας	Θυνηίδος	ἀκτῆς. ~Οἱ δ' ὅτε δὴ
[2]	ἄκρην τε Μέλαιναν ~γνάμψαντες νήσου	Θυνηίδος	ὅρμον ἵκησθε. ~κεῖθεν δ' οὐ
[2]	~τῆμος ἐρημαίης νήσου λιμέν' εἰσελάσαντες	~Θυνιάδος,	καμάτῳ πολυπήμονι βαῖνον ἔραζε. ~τοῖσι
[2]	ἔγνων: βωμὸν δ' ἐκέλευσα καμόντα	~Θυνιάδος	νύμφης, λωφήια ῥέξαι ἐπ' αὐτῷ
[2]	πτόλιν Αἰήταο ~πείσματ' ἀνάψασθαι μυθήσατο	Θυνίδι	γαίῃ, ~οἵ τέ οἱ Ἁρπυίας
[2]	~μίμνον ἐρυκόμενοι: ξεινήια δ' ἄσπετα	Θυνοὶ	~πᾶν ἦμαρ Φινῆι χαριζόμενοι προΐαλλον.
[2]	δ' ἐνὶ μεγάροις πεπονήμεθα, κεῖνα	θύραζε	~ἀψεγέως μέσσῃσιν ἐνὶ ῥέζουσιν ἀγυιαῖς.
[2]	οὐδ' ἀθέρισσε: μόλις δ' ἀέκοντα	θύραζε	~πέμπω, ἐπεὶ μέμονέν γε παρέμμεναι
[2]	~βάκτρῳ σκηπτόμενος ῥικνοῖς ποσὶν ᾖε	θύραζε,	~τοίχους ἀμφαφόων: τρέμε δ' ἅψεα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/06/2005