HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἐπέχει 1
ἐπῃνεῖτο 1
Ἐπὶ 5
ἐπὶ 105
ἐπί 4
ἐπιβουλεύσασαν 1
ἐπιγίνεται 1

Fréquences [« »]
105 διὰ
100 οὐκ
98 τι
105 ἐπὶ
108 κατὰ
115 τῷ
126 ἂν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Alexandre d'Aphrodisias, Du destin (traité complet)

ἐπὶ

Chapitrtes

[27]   ψόγων ἤ τινος τῶν τοιούτων ἐπὶ {δὲ} ταῖς ἀρεταῖς τε καὶ

[4]   γινόμενον τοῦ τέλους χάριν γίνεται, ἐπὶ δὲ τούτων τὰ μὲν γινόμενα

[14]   τὸ ἐπ' αὐτοῖς εἶναι κατηγοροῦσιν, ἐπὶ δὲ τῶν ζῴων μόνον. Δι'

[27]   ἀλλ' ἔχοντες αὐτὴν οὕτως ὁρῶμεν) ἐπὶ δὲ τῶν οὐ φύσει ἐκ

[6]   μὲν ἡ περὶ εἱμαρμένης ὡς ἐπὶ κεφαλαίων εἰπεῖν κατὰ τοὺς ἀπὸ

[14]   ὄντων ἑκάστου τῆς εἱμαρμένης ἐνεργούσης, ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων οὐδενὸς τὸ

[27]   τῶν διαφερόντων ἐθῶν γίνεται. καὶ ἐπὶ μὲν τῶν φύσει πρώτας τὰς

[9]   καὶ τὸν λαλοῦντα σιγῆσαι καὶ ἐπὶ μυρίων εὕροι τις ἂν δύναμίν

[1]   αὐτοῦ χρεία πανταχοῦ τε καὶ ἐπὶ πάντα διατείνει (οὐ γὰρ ὁμοίως

[8]   γὰρ ἐφ' ὧν προειρήκαμεν ὡς ἐπὶ πάντων ἀπὸ τύχης γίνεσθαι λεγομένων,

[22]   δὴ πλειόνων αἰτίων, ἐπ' ἴσης ἐπὶ πάντων αὐτῶν ἀληθές φασιν εἶναι

[3]   αὐτῶν ἡ διαφορὰ γίγνοιτο, εἰ ἐπὶ παραδείγματός τινος τῶν γινομένων ὁραθείη.

[15]   ἄλλοτ' ἄλλως ὑφ' ἡμῶν γινομένων ἐπὶ περιεστῶσι τοῖς ἄλλοις ἄλλην τινὰ

[19]   ἀντικειμένων αἱρέσεώς τε καὶ πράξεως ἐπὶ περιεστῶσιν ἀνθρώποις δίκαιος γίνεσθαι πεπιστευμένος

[38]   τοῦδε τοῦ δόγματος λόγους παρατίθενται ἐπὶ πλέον καὶ μέχρι ῥημάτων τὴν

[25]   φέρονται τὴν αἰτίαν. Ὁρῶμεν γὰρ ἐπὶ πολλῶν τὸ αὐτὸ καὶ τοῖς

[31]   καὶ γινομένοις ἐν τῷ κόσμῳ ἐπὶ σωτηρίᾳ αὐτοῦ τε τοῦ κόσμου

[16]   οὐ μετὰ παρρησίας αὐτοί γε ἐπὶ ταῦτα ἐλεύσονται τούς τε ἄλλους

[16]   ὧν πεισθέντες τοῖς δόγμασιν ἦλθον ἐπὶ ταῦτα; Λέγοιεν ἂν γὰρ δικαίως

[4]   ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος γίνεται οὐδ' ἐπὶ τέλος ὡρισμένον ἔχει τὴν ἀναφοράν,

[5]   μὲν παντάπασιν ἄλογον· αἰεὶ γὰρ ἐπὶ τέλους τινὸς τῷ τῆς εἱμαρμένης

[11]   λόγου. Διὸ πραχθέντα ἂν ὅσον ἐπὶ τῇ αὐτῶν γενομένῃ φαντασίᾳ {γενομένη}

[32]   αὐτῶν ἀνεπίδεκτός ἐστιν, ἡμεῖς δὲ ἐπὶ τῇ κτήσει τῶν ἀρετῶν ἐπαινούμεθα,

[6]   ἦν γὰρ ἂν τοιοῦτος ὅσον ἐπὶ τῇ φύσει, εἰ μὴ διὰ

[16]   τότε περιεστώτων αὐτὸν καὶ παρακαλούντων ἐπὶ τὴν ἁρπαγήν {ἢ Μενέλαος τῶν

[7]   τοὺς οὐδὲν αὑτοῖς συνειδότας δεξιὸν ἐπὶ τὴν εἱμαρμένην ἀφ' αὑ τῶν

[11]   ἡμῖν ἀλλοῖα δόξαντα οὐκέτ' ἔμεινεν ἐπὶ τῆς προλήψεως ἐλέγξαντος αὐτὰ τοῦ

[23]   τινος αἴτια (ὥσπερ ἀμέλει καὶ ἐπὶ τῆς προνοίας τῆς κατ' αὐτοὺς

[13]   γὰρ ἐγχειρήσαντες ἀδυνάτοις) ὡς δὲ ἐπὶ τῆς τύχης ἄλλο τι σημαινόμενον

[25]   τὸ νεώτερον, ὡς ὁρῶμεν γινόμενον ἐπὶ τῆς τῶν ζῴων γενέσεως. Εὔλογον

[6]   δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐπὶ τῆς ψυχῆς εὕροι τις ἂν

[23]   λέγειν καὶ ταῦτα, καταφεύγειν δὲ ἐπὶ τὸ ἄδηλον εἶναί τινος αἴτια

[15]   τούτων ποιητικά) ἐνδέχεται νῦν μὲν ἐπὶ τὸ καλὸν κινηθέντας ἡμᾶς τάδε

[6]   τις καὶ ὁ θάνατος ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον (αὕτη γὰρ ἡ

[6]   τὸν Ἡράκλειτον, τουτέστι φύσις. Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γὰρ ταῖς φυσικαῖς

[6]   ἐμποδιζομένη διὸ ποτὲ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μὲν γίνεται τὰ

[6]   συνῳδά· ἐν ἀδικίαις γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ὁ τῶν τοιούτων

[6]   τάξεως. Ἀπὸ ταύτης γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οἵ τε βίοι

[6]   ἄνθρωπος ἐξ ἀνθρώπου ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ὥστε καὶ κατὰ

[24]   ὡς τούτοις δοκεῖ καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἑπόμενον ἔχει τὸ

[34]   οὐδὲν τούτων κατηγορεῖται. Ἀγόμενος δὴ ἐπὶ τὸ πράττειν ὑπό τε ἕξεως

[4]   γένοιτο τῇ κατὰ φύσιν αὐτῶν ἐπὶ τὸ προκείμενον τέλος ὁδῷ, ἀλλὰ

[12]   ἀνθρώπων, περὶ ταὐτό· ἡ γὰρ ἐπὶ τὸ προκριθὲν ἐκ τῆς βουλῆς

[14]   ἑαυτῶν τῇ φαντασίᾳ καὶ ὁρμῆσαι ἐπὶ τὸ φανέν, ἀλλὰ τοῦτο μὲν

[12]   αἱρεῖσθαι, ἱκανὴ δεῖξαι καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς αἱρεθεῖσιν γινομένη πολλάκις μετάνοια.

[34]   ψόγοι, κολάσεις τε καὶ τιμαὶ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασίν τε καὶ κατορθώμασιν,

[12]   ὀρέξεως ὁρμὴ προαίρεσις. διὸ οὐδὲ ἐπὶ τοῖς ἀναγκαίως γινομένοις ἡ προαίρεσις

[27]   ἂν κατὰ τοῦτο τὰς ἕξεις ἐπὶ τοῖς ἔχουσιν εἶναι, καθόσον πρὸ

[26]   εἶναι καὶ τὰς ἀρετὰς ἔχειν ἐπὶ τοῖς ἔχουσιν, ὅτι μηκέτ' εἰσὶν

[13]   ζῴων ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης γινομένας ἐπὶ τοῖς ζῴοις εἶναι λέγουσιν, ὁμοίως

[14]   τῆς ὁρμῆς ἔχουσιν λέγειν τὸ ἐπὶ τοῖς ζῴοις εἶναι τὰ γινόμενα

[13]   κατ' ἄλλην τινά ταύτην μὲν ἐπὶ τοῖς ζῴοις λέγοντες, οὐκέτι δὲ

[26]   ὁμοίως δὲ οὐδὲ αἱ κακίαι ἐπὶ τοῖς κακοῖς· οὐδὲ γὰρ ἐπὶ

[12]   ἀναγκαίως γινομένοις ἡ προαίρεσις οὔτε ἐπὶ τοῖς μὴ ἀναγκαίως μὲν μὴ

[33]   πᾶν τὸ καθ' ὁρμὴν γινόμενον ἐπὶ τοῖς ὁρμῶσιν εἶναι καὶ διὰ

[33]   πᾶν τὸ καθ' ὁρμὴν γινόμενον ἐπὶ τοῖς οὕτως ἐνεργοῦσιν εἶναι, ἐπειδὴ

[34]   ἂν ἁμαρτάνειν ἔτι ἢ κατορθοῦν ἐπὶ τοῖς οὕτως πραττομένοις λέγοιτο. Ἐπεὶ

[19]   Οὐκ ἐπ' ἄλλοις τισίν, ἢ ἐπὶ τοῖς παρὰ τὴν αὑτῶν μοχθηρὰν

[21]   αὐτῶν καὶ διὰ τὸ τοὺς ἐπὶ τοῖς πραττομένοις καμάτους προθύμως ὑφίστασθαι,

[8]   προηγουμένην αἰτίαν (τῶν γὰρ σπανίως ἐπὶ τοῖς πρὸ αὐτῶν γεγονόσιν ἀπαντώντων

[26]   καὶ τὰ ἀντικείμενα δυνάμεθα, καὶ ἐπὶ τοῖς τοιούτοις οἵ τε ἔπαινοι

[22]   καὶ ὁ περὶ τούτων λόγος ἐπὶ τοσοῦτον, ἐφ' ὅσον ἐστὶ χρήσιμος

[9]   λέγω δὲ τὸ ἀναγκαῖον οὐκ ἐπὶ τοῦ βίᾳ γινομένου μηδὲ κατὰ

[13]   γίνεσθαί τινα, οὕτως δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ἐφ' ἡμῖν ποιοῦσιν. Ἀναιροῦντες

[7]   διὰ τοῦτο καὶ τοὺς ἄλλους ἐπὶ τοῦτο προτρέποντες ἐπέδοσαν αὑτοὺς τῇ

[33]   τουτέστιν ἡ τῶν ἀνθρώπων, ὅταν ἐπὶ τούτοις γίνηται. Τῶν γὰρ ἄλλων

[5]   τούτους τοὺς τρόπους νενεμημένων ἀκόλουθον ἐπὶ τούτοις ἰδεῖν, ἐν ποίῳ τῶν

[33]   ἡμῖν, οὗ καὶ αὐτοῦ συγχωρουμένου ἐπὶ τούτοις λαμβάνειν τὸ πᾶν τὸ

[26]   ἐπὶ τοῖς κακοῖς· οὐδὲ γὰρ ἐπὶ τούτοις τὸ μηκέτ' εἶναι κακοῖς·

[6]   τῆς κατὰ τὸν βίον καὶ ἐπὶ τούτοις ὑπὸ τῶν περὶ τὸν

[37]   ΛΖ' Ἴδωμεν δὲ καὶ τὸν ἐπὶ τούτῳ λόγον ἠρωτημένον, εἰ μὴ

[33]   ἐφ' ἡμῖν ἐστι, καὶ λαβόντας ἐπὶ τούτῳ πάλιν ἐρωτᾶν, εἰ μὴ

[26]   τοὺς ἐπαίνους καὶ τοὺς ψόγους ἐπὶ τούτων γίνεσθαι· οὐκ ἄρα τὸ

[12]   ὅτι μὲν τὸ ἐφ' ἡμῖν ἐπὶ τούτων κατηγορεῖται, ὧν ἐν ἡμῖν

[8]   ὧν ἀναιτίως γεγονέναι πείθουσιν αὑτούς, ἐπὶ τούτων τὸ αὐτόματον κατηγοροῦσιν· οὐδεὶς

[8]   τύχης εἶχον τὴν αἰτίαν, ἀλλ' ἐπὶ τῷ ἀναιρεῖν τὸ οὕτως γίνεσθαί

[14]   τὰ διὰ τοῦ βουλεύεσθαι γινόμενα ἐπὶ τῷ ἀνθρώπῳ εἶναι τῷ μὴ

[19]   τοιοῦτόν τι πράξαντας, οὐχ ὡς ἐπὶ τῷ γιγνομένῳ πράγματι τῆς κολάσεως

[14]   διὰ τούτου, τὸ εἶναι αὐτὰ ἐπὶ τῷ ζῴῳ οἰηθέντες. Ἀλλὰ τοῦτό

[14]   συγκαταθεμένου δὲ οὐ γίνεται, ταῦτα ἐπὶ τῷ ζῴω φασὶν εἶναι, ἐξ

[13]   δὲ ἐκείνων ἑκάστην, τὴν μὲν ἐπὶ τῷ λίθῳ, τὴν δὲ ἐπὶ

[13]   ἐπὶ τῷ λίθῳ, τὴν δὲ ἐπὶ τῷ πυρί. Καὶ τοιαύτη μὲν

[14]   δὲ οὐκ ἔσται, εἴη ἂν ἐπὶ τῷ πυρὶ ταῦτα. Τὰ δ'

[27]   λογικῷ, οὐδ' ἂν ἐπῃνεῖτο ἔτι ἐπὶ τῷ τοιοῦτος εἶναι, ἀλλ' ἐθαυμάζετο

[8]   {οὐκ} ἀπὸ τύχης. Ἀλλ' οὐκ ἐπὶ τῷ τοὔνομα σώζειν τὸ τῆς

[19]   πράγματι τῆς κολάσεως ὁριζομένης, ἀλλ' ἐπὶ τῷ τρόπῳ τῆς πράξεως· ὅπερ

[32]   οἶμαι δεδηλῶσθαι, πῶς λέγεται τὸ ἐπὶ τῷ φρονίμῳ εἶναι τὸ φρονεῖν

[30]   Οὐδὲ γὰρ τὴν ἀρχὴν βούλονται ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων οὕτως γὰρ ἦν

[15]   ὂν τὴν φύσιν, οὕτως οὐδ' ἐπὶ τῶν ἄλλοτ' ἄλλως ὑφ' ἡμῶν

[14]   ζῴου γινόμενα, ταῦτ' ἔνεστι καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἑκάστου λέγειν. Ἐπεὶ

[14]   οἰηθέντες. Ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἑκάστου λέγειν ἔστιν.

[36]   ὧν αὐτοῖς δοκεῖ σημαινομένων χρῶνται, ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐξετάσωμεν. Ἄξιον γὰρ

[13]   λίθου· ὁ δ' αὐτὸς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων λόγος. Ὡς δὲ

[34]   πράσσεται. Καὶ ὁ αὐτὸς λόγος ἐπὶ τῶν ἁμαρτημάτων. Ὧν δὲ ἡ

[27]   τρόπον ἢ καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τῶν ἀρετῶν ἐποιοῦμεν ἄν, εἰ

[13]   τῶν ἄλλων λόγος. Ὡς δὲ ἐπὶ τῶν ἀψύχων ἔχει, οὕτως δὲ

[13]   ἀψύχων ἔχει, οὕτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ζῴων ἔχειν φασίν. Εἶναι

[14]   μόνον. Δι' ἃ γὰρ λέγουσιν ἐπὶ τῶν ζῴων τὰ διὰ τοῦ

[27]   τισιν παροῦσαι, ὅπερ ἀμέλει ποιοῦμεν ἐπὶ τῶν θεῶν. Ἐπεὶ δὲ ἀδύνατον

[34]   κἀκείνων ἕκαστον. Τὸ δὲ κατορθοῦν ἐπὶ τῶν θεῶν οὐ κυρίως ἂν

[32]   Ἔχει μέντοι καὶ ὁ φρόνιμος ἐπὶ τῶν καθέκαστα πράξεων τοῦ καὶ

[27]   ἐπί τε τῶν μελλόντων καὶ ἐπὶ τῶν ὄντων τε καὶ γεγονότων,

[11]   περιγίνεται. Ἀλλὰ μὴν τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν δυνάμενοι

[27]   παραπλησίως. Ὁ δ' αὐτὸς καὶ ἐπὶ τῶν τεχνῶν λόγος· καὶ γὰρ

[9]   τούτου τις εὐθυνέτω τοὔνομα, ἀλλ' ἐπὶ τῶν φύσει γινομένων ὑπό τινων,

Chapitrtes
[27]	ψόγων ἤ τινος τῶν τοιούτων	ἐπὶ	{δὲ} ταῖς ἀρεταῖς τε καὶ
[4]	γινόμενον τοῦ τέλους χάριν γίνεται,	ἐπὶ	δὲ τούτων τὰ μὲν γινόμενα
[14]	τὸ ἐπ' αὐτοῖς εἶναι κατηγοροῦσιν,	ἐπὶ	δὲ τῶν ζῴων μόνον. Δι'
[27]	ἀλλ' ἔχοντες αὐτὴν οὕτως ὁρῶμεν)	ἐπὶ	δὲ τῶν οὐ φύσει ἐκ
[6]	μὲν ἡ περὶ εἱμαρμένης ὡς	ἐπὶ	κεφαλαίων εἰπεῖν κατὰ τοὺς ἀπὸ
[14]	ὄντων ἑκάστου τῆς εἱμαρμένης ἐνεργούσης,	ἐπὶ	μὲν τῶν ἄλλων οὐδενὸς τὸ
[27]	τῶν διαφερόντων ἐθῶν γίνεται. καὶ	ἐπὶ	μὲν τῶν φύσει πρώτας τὰς
[9]	καὶ τὸν λαλοῦντα σιγῆσαι καὶ	ἐπὶ	μυρίων εὕροι τις ἂν δύναμίν
[1]	αὐτοῦ χρεία πανταχοῦ τε καὶ	ἐπὶ	πάντα διατείνει (οὐ γὰρ ὁμοίως
[8]	γὰρ ἐφ' ὧν προειρήκαμεν ὡς	ἐπὶ	πάντων ἀπὸ τύχης γίνεσθαι λεγομένων,
[22]	δὴ πλειόνων αἰτίων, ἐπ' ἴσης	ἐπὶ	πάντων αὐτῶν ἀληθές φασιν εἶναι
[3]	αὐτῶν ἡ διαφορὰ γίγνοιτο, εἰ	ἐπὶ	παραδείγματός τινος τῶν γινομένων ὁραθείη.
[15]	ἄλλοτ' ἄλλως ὑφ' ἡμῶν γινομένων	ἐπὶ	περιεστῶσι τοῖς ἄλλοις ἄλλην τινὰ
[19]	ἀντικειμένων αἱρέσεώς τε καὶ πράξεως	ἐπὶ	περιεστῶσιν ἀνθρώποις δίκαιος γίνεσθαι πεπιστευμένος
[38]	τοῦδε τοῦ δόγματος λόγους παρατίθενται	ἐπὶ	πλέον καὶ μέχρι ῥημάτων τὴν
[25]	φέρονται τὴν αἰτίαν. Ὁρῶμεν γὰρ	ἐπὶ	πολλῶν τὸ αὐτὸ καὶ τοῖς
[31]	καὶ γινομένοις ἐν τῷ κόσμῳ	ἐπὶ	σωτηρίᾳ αὐτοῦ τε τοῦ κόσμου
[16]	οὐ μετὰ παρρησίας αὐτοί γε	ἐπὶ	ταῦτα ἐλεύσονται τούς τε ἄλλους
[16]	ὧν πεισθέντες τοῖς δόγμασιν ἦλθον	ἐπὶ	ταῦτα; Λέγοιεν ἂν γὰρ δικαίως
[4]	ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος γίνεται οὐδ'	ἐπὶ	τέλος ὡρισμένον ἔχει τὴν ἀναφοράν,
[5]	μὲν παντάπασιν ἄλογον· αἰεὶ γὰρ	ἐπὶ	τέλους τινὸς τῷ τῆς εἱμαρμένης
[11]	λόγου. Διὸ πραχθέντα ἂν ὅσον	ἐπὶ	τῇ αὐτῶν γενομένῃ φαντασίᾳ {γενομένη}
[32]	αὐτῶν ἀνεπίδεκτός ἐστιν, ἡμεῖς δὲ	ἐπὶ	τῇ κτήσει τῶν ἀρετῶν ἐπαινούμεθα,
[6]	ἦν γὰρ ἂν τοιοῦτος ὅσον	ἐπὶ	τῇ φύσει, εἰ μὴ διὰ
[16]	τότε περιεστώτων αὐτὸν καὶ παρακαλούντων	ἐπὶ	τὴν ἁρπαγήν {ἢ Μενέλαος τῶν
[7]	τοὺς οὐδὲν αὑτοῖς συνειδότας δεξιὸν	ἐπὶ	τὴν εἱμαρμένην ἀφ' αὑ τῶν
[11]	ἡμῖν ἀλλοῖα δόξαντα οὐκέτ' ἔμεινεν	ἐπὶ	τῆς προλήψεως ἐλέγξαντος αὐτὰ τοῦ
[23]	τινος αἴτια (ὥσπερ ἀμέλει καὶ	ἐπὶ	τῆς προνοίας τῆς κατ' αὐτοὺς
[13]	γὰρ ἐγχειρήσαντες ἀδυνάτοις) ὡς δὲ	ἐπὶ	τῆς τύχης ἄλλο τι σημαινόμενον
[25]	τὸ νεώτερον, ὡς ὁρῶμεν γινόμενον	ἐπὶ	τῆς τῶν ζῴων γενέσεως. Εὔλογον
[6]	δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ	ἐπὶ	τῆς ψυχῆς εὕροι τις ἂν
[23]	λέγειν καὶ ταῦτα, καταφεύγειν δὲ	ἐπὶ	τὸ ἄδηλον εἶναί τινος αἴτια
[15]	τούτων ποιητικά) ἐνδέχεται νῦν μὲν	ἐπὶ	τὸ καλὸν κινηθέντας ἡμᾶς τάδε
[6]	τις καὶ ὁ θάνατος ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον (αὕτη γὰρ ἡ
[6]	τὸν Ἡράκλειτον, τουτέστι φύσις. Ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον γὰρ ταῖς φυσικαῖς
[6]	ἐμποδιζομένη διὸ ποτὲ μὲν ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον μὲν γίνεται τὰ
[6]	συνῳδά· ἐν ἀδικίαις γὰρ ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον ὁ τῶν τοιούτων
[6]	τάξεως. Ἀπὸ ταύτης γὰρ ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον οἵ τε βίοι
[6]	ἄνθρωπος ἐξ ἀνθρώπου ἀλλ' ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον, ὥστε καὶ κατὰ
[24]	ὡς τούτοις δοκεῖ καὶ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἑπόμενον ἔχει τὸ
[34]	οὐδὲν τούτων κατηγορεῖται. Ἀγόμενος δὴ	ἐπὶ	τὸ πράττειν ὑπό τε ἕξεως
[4]	γένοιτο τῇ κατὰ φύσιν αὐτῶν	ἐπὶ	τὸ προκείμενον τέλος ὁδῷ, ἀλλὰ
[12]	ἀνθρώπων, περὶ ταὐτό· ἡ γὰρ	ἐπὶ	τὸ προκριθὲν ἐκ τῆς βουλῆς
[14]	ἑαυτῶν τῇ φαντασίᾳ καὶ ὁρμῆσαι	ἐπὶ	τὸ φανέν, ἀλλὰ τοῦτο μὲν
[12]	αἱρεῖσθαι, ἱκανὴ δεῖξαι καὶ ἡ	ἐπὶ	τοῖς αἱρεθεῖσιν γινομένη πολλάκις μετάνοια.
[34]	ψόγοι, κολάσεις τε καὶ τιμαὶ	ἐπὶ	τοῖς ἁμαρτήμασίν τε καὶ κατορθώμασιν,
[12]	ὀρέξεως ὁρμὴ προαίρεσις. διὸ οὐδὲ	ἐπὶ	τοῖς ἀναγκαίως γινομένοις ἡ προαίρεσις
[27]	ἂν κατὰ τοῦτο τὰς ἕξεις	ἐπὶ	τοῖς ἔχουσιν εἶναι, καθόσον πρὸ
[26]	εἶναι καὶ τὰς ἀρετὰς ἔχειν	ἐπὶ	τοῖς ἔχουσιν, ὅτι μηκέτ' εἰσὶν
[13]	ζῴων ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης γινομένας	ἐπὶ	τοῖς ζῴοις εἶναι λέγουσιν, ὁμοίως
[14]	τῆς ὁρμῆς ἔχουσιν λέγειν τὸ	ἐπὶ	τοῖς ζῴοις εἶναι τὰ γινόμενα
[13]	κατ' ἄλλην τινά ταύτην μὲν	ἐπὶ	τοῖς ζῴοις λέγοντες, οὐκέτι δὲ
[26]	ὁμοίως δὲ οὐδὲ αἱ κακίαι	ἐπὶ	τοῖς κακοῖς· οὐδὲ γὰρ ἐπὶ
[12]	ἀναγκαίως γινομένοις ἡ προαίρεσις οὔτε	ἐπὶ	τοῖς μὴ ἀναγκαίως μὲν μὴ
[33]	πᾶν τὸ καθ' ὁρμὴν γινόμενον	ἐπὶ	τοῖς ὁρμῶσιν εἶναι καὶ διὰ
[33]	πᾶν τὸ καθ' ὁρμὴν γινόμενον	ἐπὶ	τοῖς οὕτως ἐνεργοῦσιν εἶναι, ἐπειδὴ
[34]	ἂν ἁμαρτάνειν ἔτι ἢ κατορθοῦν	ἐπὶ	τοῖς οὕτως πραττομένοις λέγοιτο. Ἐπεὶ
[19]	Οὐκ ἐπ' ἄλλοις τισίν, ἢ	ἐπὶ	τοῖς παρὰ τὴν αὑτῶν μοχθηρὰν
[21]	αὐτῶν καὶ διὰ τὸ τοὺς	ἐπὶ	τοῖς πραττομένοις καμάτους προθύμως ὑφίστασθαι,
[8]	προηγουμένην αἰτίαν (τῶν γὰρ σπανίως	ἐπὶ	τοῖς πρὸ αὐτῶν γεγονόσιν ἀπαντώντων
[26]	καὶ τὰ ἀντικείμενα δυνάμεθα, καὶ	ἐπὶ	τοῖς τοιούτοις οἵ τε ἔπαινοι
[22]	καὶ ὁ περὶ τούτων λόγος	ἐπὶ	τοσοῦτον, ἐφ' ὅσον ἐστὶ χρήσιμος
[9]	λέγω δὲ τὸ ἀναγκαῖον οὐκ	ἐπὶ	τοῦ βίᾳ γινομένου μηδὲ κατὰ
[13]	γίνεσθαί τινα, οὕτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τοῦ ἐφ' ἡμῖν ποιοῦσιν. Ἀναιροῦντες
[7]	διὰ τοῦτο καὶ τοὺς ἄλλους	ἐπὶ	τοῦτο προτρέποντες ἐπέδοσαν αὑτοὺς τῇ
[33]	τουτέστιν ἡ τῶν ἀνθρώπων, ὅταν	ἐπὶ	τούτοις γίνηται. Τῶν γὰρ ἄλλων
[5]	τούτους τοὺς τρόπους νενεμημένων ἀκόλουθον	ἐπὶ	τούτοις ἰδεῖν, ἐν ποίῳ τῶν
[33]	ἡμῖν, οὗ καὶ αὐτοῦ συγχωρουμένου	ἐπὶ	τούτοις λαμβάνειν τὸ πᾶν τὸ
[26]	ἐπὶ τοῖς κακοῖς· οὐδὲ γὰρ	ἐπὶ	τούτοις τὸ μηκέτ' εἶναι κακοῖς·
[6]	τῆς κατὰ τὸν βίον καὶ	ἐπὶ	τούτοις ὑπὸ τῶν περὶ τὸν
[37]	ΛΖ' Ἴδωμεν δὲ καὶ τὸν	ἐπὶ	τούτῳ λόγον ἠρωτημένον, εἰ μὴ
[33]	ἐφ' ἡμῖν ἐστι, καὶ λαβόντας	ἐπὶ	τούτῳ πάλιν ἐρωτᾶν, εἰ μὴ
[26]	τοὺς ἐπαίνους καὶ τοὺς ψόγους	ἐπὶ	τούτων γίνεσθαι· οὐκ ἄρα τὸ
[12]	ὅτι μὲν τὸ ἐφ' ἡμῖν	ἐπὶ	τούτων κατηγορεῖται, ὧν ἐν ἡμῖν
[8]	ὧν ἀναιτίως γεγονέναι πείθουσιν αὑτούς,	ἐπὶ	τούτων τὸ αὐτόματον κατηγοροῦσιν· οὐδεὶς
[8]	τύχης εἶχον τὴν αἰτίαν, ἀλλ'	ἐπὶ	τῷ ἀναιρεῖν τὸ οὕτως γίνεσθαί
[14]	τὰ διὰ τοῦ βουλεύεσθαι γινόμενα	ἐπὶ	τῷ ἀνθρώπῳ εἶναι τῷ μὴ
[19]	τοιοῦτόν τι πράξαντας, οὐχ ὡς	ἐπὶ	τῷ γιγνομένῳ πράγματι τῆς κολάσεως
[14]	διὰ τούτου, τὸ εἶναι αὐτὰ	ἐπὶ	τῷ ζῴῳ οἰηθέντες. Ἀλλὰ τοῦτό
[14]	συγκαταθεμένου δὲ οὐ γίνεται, ταῦτα	ἐπὶ	τῷ ζῴω φασὶν εἶναι, ἐξ
[13]	δὲ ἐκείνων ἑκάστην, τὴν μὲν	ἐπὶ	τῷ λίθῳ, τὴν δὲ ἐπὶ
[13]	ἐπὶ τῷ λίθῳ, τὴν δὲ	ἐπὶ	τῷ πυρί. Καὶ τοιαύτη μὲν
[14]	δὲ οὐκ ἔσται, εἴη ἂν	ἐπὶ	τῷ πυρὶ ταῦτα. Τὰ δ'
[27]	λογικῷ, οὐδ' ἂν ἐπῃνεῖτο ἔτι	ἐπὶ	τῷ τοιοῦτος εἶναι, ἀλλ' ἐθαυμάζετο
[8]	{οὐκ} ἀπὸ τύχης. Ἀλλ' οὐκ	ἐπὶ	τῷ τοὔνομα σώζειν τὸ τῆς
[19]	πράγματι τῆς κολάσεως ὁριζομένης, ἀλλ'	ἐπὶ	τῷ τρόπῳ τῆς πράξεως· ὅπερ
[32]	οἶμαι δεδηλῶσθαι, πῶς λέγεται τὸ	ἐπὶ	τῷ φρονίμῳ εἶναι τὸ φρονεῖν
[30]	Οὐδὲ γὰρ τὴν ἀρχὴν βούλονται	ἐπὶ	τῶν ἀδυνάτων οὕτως γὰρ ἦν
[15]	ὂν τὴν φύσιν, οὕτως οὐδ'	ἐπὶ	τῶν ἄλλοτ' ἄλλως ὑφ' ἡμῶν
[14]	ζῴου γινόμενα, ταῦτ' ἔνεστι καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἑκάστου λέγειν. Ἐπεὶ
[14]	οἰηθέντες. Ἀλλὰ τοῦτό γε καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἑκάστου λέγειν ἔστιν.
[36]	ὧν αὐτοῖς δοκεῖ σημαινομένων χρῶνται,	ἐπὶ	τῶν ἄλλων ἐξετάσωμεν. Ἄξιον γὰρ
[13]	λίθου· ὁ δ' αὐτὸς καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων λόγος. Ὡς δὲ
[34]	πράσσεται. Καὶ ὁ αὐτὸς λόγος	ἐπὶ	τῶν ἁμαρτημάτων. Ὧν δὲ ἡ
[27]	τρόπον ἢ καὶ ἔτι μᾶλλον	ἐπὶ	τῶν ἀρετῶν ἐποιοῦμεν ἄν, εἰ
[13]	τῶν ἄλλων λόγος. Ὡς δὲ	ἐπὶ	τῶν ἀψύχων ἔχει, οὕτως δὲ
[13]	ἀψύχων ἔχει, οὕτως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν ζῴων ἔχειν φασίν. Εἶναι
[14]	μόνον. Δι' ἃ γὰρ λέγουσιν	ἐπὶ	τῶν ζῴων τὰ διὰ τοῦ
[27]	τισιν παροῦσαι, ὅπερ ἀμέλει ποιοῦμεν	ἐπὶ	τῶν θεῶν. Ἐπεὶ δὲ ἀδύνατον
[34]	κἀκείνων ἕκαστον. Τὸ δὲ κατορθοῦν	ἐπὶ	τῶν θεῶν οὐ κυρίως ἂν
[32]	Ἔχει μέντοι καὶ ὁ φρόνιμος	ἐπὶ	τῶν καθέκαστα πράξεων τοῦ καὶ
[27]	ἐπί τε τῶν μελλόντων καὶ	ἐπὶ	τῶν ὄντων τε καὶ γεγονότων,
[11]	περιγίνεται. Ἀλλὰ μὴν τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν οὐκ ἐφ' ἡμῖν δυνάμενοι
[27]	παραπλησίως. Ὁ δ' αὐτὸς καὶ	ἐπὶ	τῶν τεχνῶν λόγος· καὶ γὰρ
[9]	τούτου τις εὐθυνέτω τοὔνομα, ἀλλ'	ἐπὶ	τῶν φύσει γινομένων ὑπό τινων,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/02/2007