Chapitre
[21]	ὁ Τάνταλος ἐν Ἅιδου λέγεται	τὸν	ἀεὶ χρόνον διατρίβειν φοβούμενος μὴ
[1]	τὸν ἑαυτοῦ οἶκον. ἦ καὶ	τὸν	ἄλλου δὲ οἶκον, ἔφη ὁ
[1]	μὴ αὐτὸς τύχοι χρήματα ἔχων,	τὸν	ἄλλου οἶκον οἰκονομοῦντα ὥσπερ καὶ
[3]	τούτου πότερα χρή, ὦ Σώκρατες,	τὸν	ἄνδρα αἰτιᾶσθαι ἢ τὴν γυναῖκα;
[9]	δὲ καὶ τιμᾶν ὥσπερ βασίλισσαν	τὸν	ἄξιον ἀπὸ τῆς παρούσας δυνάμεως,
[4]	τῶν χιλιάρχων καὶ τῶν σατραπῶν	τὸν	ἀριθμὸν τὸν τεταγμένον ἔκπλεων ἔχοντες,
[21]	πλέον ἢ ἐν διπλασίῳ χρόνῳ	τὸν	αὐτὸν ἁνύτουσι πλοῦν. καὶ οἱ
[11]	ὅσον δύναμαι πειρῶμαι ἐπιτηδεύων διαπερᾶν	τὸν	βίον. ἐπεὶ γὰρ καταμεμαθηκέναι δοκῶ
[5]	ταύτης ηὕρηκεν ἢ ὠφελιμωτέραν εἰς	τὸν	βίον. ἔτι δὲ ἡ γῆ
[6]	ἄριστον καὶ ἥδιστον ἀπὸ γεωργίας	τὸν	βίον ποιεῖσθαι πάνυ μοι δοκῶ
[7]	ἀλλὰ διὰ τὰς ἀρετὰς εἰς	τὸν	βίον τοῖς ἀνθρώποις ἐπαύξεται. τοιαῦτα
[6]	τι ἑκάστῳ εἴη ὠφέλιμον εἰς	τὸν	βίον, ὠφέλιμα δὲ ὄντα ηὑρίσκετο
[19]	τῆς γῆς τῆς εἰργασμένης οἴει	τὸν	βλαστὸν τοῦ κλήματος θᾶττον χωρεῖν
[5]	οὐδὲν ἧττον δεῖ τοῖς ἐργάταις	τὸν	γεωργὸν ἢ τὸν στρατηγὸν τοῖς
[12]	εἶναι τί τάχιστα παχύνει ἵππον:	τὸν	δ' εἰπεῖν λέγεται ὅτι δεσπότου
[7]	πεντεκαίδεκα γεγονυῖα ἦλθε πρὸς ἐμέ,	τὸν	δ' ἔμπροσθεν χρόνον ἔζη ὑπὸ
[5]	προθύμους παρασκευάζειν καὶ πείθεσθαι θέλοντας:	τὸν	δὲ ἐπὶ πολεμίους ἄγοντα ταὐτὰ
[12]	εἶδον, οὐ μέντοι ἀζημίους γε.	τὸν	δὲ ἐπιμελητικοὺς βουλόμενον ποιήσασθαί τινας
[8]	ὅταν τῳ ταχὺ δέῃ χρῆσθαι.	τὸν	δὲ τοῦ κυβερνήτου διάκονον, ὃς
[19]	τοῦ πηλοῦ ἄνω καταθείης; μὰ	τὸν	Δί' ἔφην ἐγώ, οὐδὲν ὧν
[11]	λόγον, ὦ Σώκρατες, οὐ μὰ	τὸν	Δία οὐ δύναμαι κρείττω ποιεῖν.
[15]	πρὶν ἄξια τῆς τροφῆς ἐργάζεσθαι	τὸν	διδασκόμενον, οὐχ οὕτω καὶ ἡ
[18]	δῆλον ὅτι μάλιστα ὁμαλίζοιεν ἂν	τὸν	δῖνον καὶ τάχιστα ἁνύτοιεν. ταῦτα
[1]	βούλοιτο, εὖ οἰκεῖν, ὥσπερ καὶ	τὸν	ἑαυτοῦ; ὁ μὲν γὰρ τεκτονικὴν
[1]	οἰκονόμου ἀγαθοῦ εἶναι εὖ οἰκεῖν	τὸν	ἑαυτοῦ οἶκον. ἦ καὶ τὸν
[11]	δὲ δὴ δυνάμενοι μὴ μόνον	τὸν	ἑαυτῶν οἶκον διοικεῖν, ἀλλὰ καὶ
[9]	χρώμεθα. μετὰ ταῦτα κόσμον γυναικὸς	τὸν	εἰς ἑορτὰς διῃροῦμεν, ἐσθῆτα ἀνδρὸς
[4]	τινι ἐν Μεγάροις διηγούμενος, καὶ	τὸν	ἐν Σάρδεσι παράδεισον ἐπιδεικνύναι αὐτὸν
[7]	φυλακτέον ὅπως μὴ ἡ εἰς	τὸν	ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη εἰς τὸν
[5]	τέχνη ἀντιχαρίζεται; τίς δὲ ἥδιον	τὸν	ἐπιμελόμενον δέχεται προτείνουσα προσιόντι λαβεῖν
[21]	οἱ δὲ ἀνιδρωτὶ ἥκουσι, μισοῦντες	τὸν	ἐπιστάτην καὶ μισούμενοι. καὶ τῶν
[15]	εἶπας, καθ' ἃ δεῖ διδάσκειν	τὸν	ἐπίτροπον: καὶ γὰρ ᾗ ἔφησθα
[8]	τὸν τρέχοντα, ὁ δὲ τρέχων	τὸν	ἑστηκότα, ἡ δὲ ἅμαξα τὸν
[16]	καὶ ὀπτὴν ὅτι μάλιστα πρὸς	τὸν	ἥλιον. πάνυ γε, ἔφην ἐγώ,
[11]	πάνυ ἐπιεικῶς: ὅταν δὲ ψευδῆ,	τὸν	ἥττω λόγον, ὦ Σώκρατες, οὐ
[17]	πάντες που οἱ ἄνθρωποι πρὸς	τὸν	θεὸν ἀποβλέπουσιν, ὁπότε βρέξας τὴν
[3]	ἐπὶ τὸ πολὺ ἂν κακουργῇ,	τὸν	ἱππέα κακίζομεν: τῆς δὲ γυναικός,
[8]	τὸν ἑστηκότα, ἡ δὲ ἅμαξα	τὸν	ἱππέα, ὁ δὲ ὄνος τὴν
[11]	ἤκουον: καὶ δῆτα ἠρόμην προσελθὼν	τὸν	ἱπποκόμον εἰ πολλὰ εἴη χρήματα
[11]	ταῦτα ποιοῦντα ἐπιμέλομαι μὴ ἀποχωλεῦσαι	τὸν	ἵππον. ἐπειδὰν δὲ ταῦτα γένηται,
[5]	ἀρήγειν τις τῇ πόλει βούληται,	τὸν	ἵππον ἱκανωτάτη ἡ γεωργία συντρέφειν,
[11]	ὡς τὰ πολλὰ ἀναβὰς ἐπὶ	τὸν	ἵππον ἱππασάμην ἱππασίαν ὡς ἂν
[11]	ταῦτα γένηται, ὁ παῖς ἐξαλίσας	τὸν	ἵππον οἴκαδε ἀπάγει, ἅμα φέρων
[10]	θεοῖς πειρᾶσθαι δεσποτικῶς πρὸς μὲν	τὸν	ἱστὸν προσστᾶσαν ὅ τι μὲν
[6]	καλῶν τε κἀγαθῶν. ἐπεὶ οὖν	τὸν	Ἰσχόμαχον ἤκουον πρὸς πάντων καὶ
[18]	ἄχυρα τὰ λοιπὰ ἢ συνώσας	τὸν	καθαρὸν πρὸς τὸν πόλον ὡς
[18]	συνώσας νὴ Δί' ἔφην ἐγώ,	τὸν	καθαρὸν σῖτον, ἵν' ὑπερφέρηταί μοι
[21]	ὅστις δύναται καὶ μέγιστα βλάψαι	τὸν	κακὸν τῶν ἐργατῶν καὶ μέγιστα
[7]	μοι γυμνικὸν ἢ ἱππικὸν ἀγῶνα	τὸν	κάλλιστον διηγοῖο. καὶ ὁ Ἰσχόμαχος
[7]	ἢ χορηγίας, οὐδείς, ἔφη, ζητεῖ	τὸν	καλόν τε κἀγαθόν, ἀλλὰ σαφῶς,
[5]	μὲν ἵππος πρῴ τε κομίζων	τὸν	κηδόμενον εἰς τὴν ἐπιμέλειαν καὶ
[13]	τὰ δὲ βελτίω, ἵνα ᾖ	τὸν	κρείττω τοῖς βελτίοσι τιμᾶν, τῷ
[4]	χερσὶ τούτων τι ἐφύτευσας; καὶ	τὸν	Κῦρον ἀποκρίνασθαι: θαυμάζεις τοῦτο, ἔφη,
[4]	ἕκαστα τούτων: ἀκούσαντα δὲ ταῦτα	τὸν	Κῦρον ἡσθῆναί τε καὶ εἰπεῖν:
[21]	ὡς εὖ τῇ ὑποθέσει ὅλον	τὸν	λόγον βοηθοῦντα παρέσχησαι: ὑπέθου γὰρ
[1]	εἶναι σωφρονίσαντες, καὶ ῥᾷον βιοτεύειν	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἐποίησαν: αἱ δὲ
[19]	ἔφην ἐγώ, εἶναι ἡ περὶ	τὸν	Λυκαβηττὸν καὶ ἡ ταύτῃ ὁμοία,
[8]	ἔφην ἐγώ, ὡς χαλεπὸν εὑρεῖν	τὸν	μαθησόμενόν τε τὰς χώρας καὶ
[15]	εἴποις ὅτι δεῖ γράμματα ἐπίστασθαι	τὸν	μέλλοντα δυνήσεσθαι τὰ ὑπαγορευόμενα γράφειν
[16]	ἥκιστα δὲ ἐργαζόμενοι. φασὶ γὰρ	τὸν	μέλλοντα ὀρθῶς γεωργήσειν τὴν φύσιν
[15]	δὲ εἶπας ὡς δεῖ μαθεῖν	τὸν	μέλλοντα ὀρθῶς γεωργίας ἐπιμελεῖσθαι καὶ
[15]	ὅτι μὲν δεῖ ἐπίστασθαι γεωργίαν	τὸν	μέλλοντα ὀρθῶς ἐπιμελεῖσθαι αὐτῆς ῥᾳδίως
[20]	καθαίρειν δὲ δεῖ τὴν γῆν	τὸν	μέλλοντα σπείρειν: ἃ δ' ἐκποδὼν
[11]	μηδὲν ἀναγκαῖον ᾖ κατὰ πόλιν,	τὸν	μὲν ἵππον ὁ παῖς προάγει
[9]	καὶ νομοφύλακας προσαιροῦνται, οἵτινες ἐπισκοποῦντες	τὸν	μὲν ποιοῦντα τὰ νόμιμα ἐπαινοῦσιν,
[7]	τὸν ἐνιαυτὸν κειμένη δαπάνη εἰς	τὸν	μῆνα δαπανᾶται. καὶ ὅταν ἔρια
[4]	ἔφη, ὦ Λύσανδρε; ὄμνυμί σοι	τὸν	Μίθρην, ὅτανπερ ὑγιαίνω, μηπώποτε δειπνῆσαι
[4]	καὶ ἀποθανόντι συναπέθανον πάντες περὶ	τὸν	νεκρὸν μαχόμενοι πλὴν Ἀριαίου: Ἀριαῖος
[3]	τὸ πολὺ ἂν κακῶς ἔχῃ,	τὸν	νομέα αἰτιώμεθα, καὶ ἵππος ὡς
[2]	χρήματα, παιδικοῖς δὲ πράγμασι προσέχοντα	τὸν	νοῦν, ὥσπερ ἐξόν σοι. ὧν
[11]	καὶ μὴ καταμαλακιζομένῳ μᾶλλον εἰκὸς	τὸν	οἶκον αὔξεσθαι. ἀλλὰ μέχρι μὲν
[9]	καὶ τὸ προθυμεῖσθαι δὲ συναύξειν	τὸν	οἶκον ἐπαιδεύομεν αὐτήν, ἐπιγιγνώσκειν αὐτὴν
[7]	τι ἂν ἐγὼ ποιοῦσα συναύξοιμι	τὸν	οἶκον; ναὶ μὰ Δί' ἔφην
[1]	δεῖ καὶ περιουσίαν ποιῶν αὔξειν	τὸν	οἶκον. οἶκος δὲ δὴ τί
[2]	ὅ τι ἂν ποιῶν αὔξοιμι	τὸν	οἶκον, οὐκ ἄν μοι δοκῶ
[2]	ἴσως ἂν καταλυμηναίμην ἄν σου	τὸν	οἶκον. πρὸς ταῦτα ὁ Κριτόβουλος
[1]	δὲ τὴν ψυχήν, κάκιον δὲ	τὸν	οἶκον, πῶς ἂν ἔτι τὸ
[9]	τὸν σῖτον, τὰ δὲ ψυχεινὰ	τὸν	οἶνον, τὰ δὲ φανὰ ὅσα
[8]	τὴν ἅμαξαν, ὁ δὲ σκευοφόρος	τὸν	ὁπλίτην; εἰ δὲ καὶ μάχεσθαι
[2]	πλουτηρὸν ἔργον ἐπιστάμενον περιουσίαν ποιεῖν.	τὸν	οὖν ἀπ' ὀλίγων περιποιοῦντα ἐλπίζω
[5]	σὺν ἀνθρώποις ἐστὶν ἡ ἐργασία.	τὸν	οὖν μέλλοντα εὖ γεωργήσειν δεῖ
[19]	τὸ κλῆμα ὀρθὸν τιθεὶς πρὸς	τὸν	οὐρανὸν βλέπον ἡγῇ μᾶλλον ἂν
[20]	ὦ Ἰσχόμαχε, τῷ ὄντι φύσει	τὸν	πατέρα φιλογέωργον εἶναι οὐδὲν ἧττον
[4]	ἔφη ὁ Σωκράτης, μὴ αἰσχυνθῶμεν	τὸν	Περσῶν βασιλέα μιμήσασθαι; ἐκεῖνον γάρ
[4]	ἔφη, πιστεύεις, ὦ Σώκρατες, βασιλέα	τὸν	Περσῶν γεωργίας τι συνεπιμελεῖσθαι; ὧδ'
[11]	ῥώμην παρασκευάσμασι καὶ τοῖς εἰς	τὸν	πόλεμον ἀσκήμασι καὶ ταῖς τοῦ
[18]	ἢ συνώσας τὸν καθαρὸν πρὸς	τὸν	πόλον ὡς εἰς στενότατον; συνώσας
[21]	τῶν ἐργατῶν καὶ μέγιστα τιμῆσαι	τὸν	πρόθυμον, εἰ μηδὲν ἐπίδηλον ποιήσουσιν
[18]	ἐπιστάμενος. ὅτι μὲν οὖν τέμνειν	τὸν	σῖτον δεῖ οἶσθα. τί δ'
[18]	τὸ ὑπερενεχθῆναι τὰ ἄχυρα ὑπὲρ	τὸν	σῖτον εἰς τὸ κενὸν τῆς
[18]	ἡγῇ τοσοῦτον μόνον εἰδέναι, πατεῖν	τὸν	σῖτον ἐλαυνόμενα; τί γὰρ ἂν
[20]	ἂν ἀκούσωσι τιμᾶσθαί τε μάλιστα	τὸν	σῖτον καὶ περὶ πλείστου αὐτὸν
[18]	Ἰσχόμαχε, ἐκ τούτου δὴ καθαροῦμεν	τὸν	σῖτον λικμῶντες. καὶ λέξον γέ
[18]	ἄχυρα. ἐπειδὰν δὲ καθάρῃς, ἔφη,	τὸν	σῖτον μέχρι τοῦ ἡμίσεος τῆς
[20]	ἔμποροι διὰ τὸ σφόδρα φιλεῖν	τὸν	σῖτον, ὅπου ἂν ἀκούσωσι πλεῖστον
[18]	καὶ ἐπιπίπτειν, ἔφη, αὐτὰ ἐπὶ	τὸν	σῖτον. πολὺ γάρ ἐστιν, ἔφην
[9]	τὰ δὲ ξηρὰ τῶν στεγνῶν	τὸν	σῖτον, τὰ δὲ ψυχεινὰ τὸν
[18]	μὲν οἶσθα, ὅτι ὑποζυγίῳ ἁλοῶσι	τὸν	σῖτον. τί δ' οὐκ, ἔφην
[1]	πωλούμενοί εἰσι χρήματα κατά γε	τὸν	σὸν λόγον. λέγειν ἔοικας, ὦ
[1]	ἐχθροί γε ἄρα κατά γε	τὸν	σὸν λόγον χρήματά εἰσι τῷ
[19]	ἔφην ἐγώ, τὰ μὲν ἀμφὶ	τὸν	σπόρον ἐπισταίμην, τὰ δ' ἀμφὶ
[20]	γῆ, ὑγροτέρα γε οὖσα πρὸς	τὸν	σπόρον ἢ ἁλμωδεστέρα πρὸς φυτείαν,
[5]	τοῖς ἐργάταις τὸν γεωργὸν ἢ	τὸν	στρατηγὸν τοῖς στρατιώταις: καὶ ἐλπίδων
[7]	αὖ δεήσει, ἐάν τις ἀδικῇ,	τὸν	τὰ ἔξω ἔργα ἔχοντα, τούτῳ
[4]	καὶ τῶν σατραπῶν τὸν ἀριθμὸν	τὸν	τεταγμένον ἔκπλεων ἔχοντες, καὶ τούτους
[7]	ὁρᾷς, ἔφην ἐγώ, οἱ εἰς	τὸν	τετρημένον πίθον ἀντλεῖν λεγόμενοι ὡς
[9]	δυνάμεως, καὶ λοιδορεῖν καὶ κολάζειν	τὸν	τούτων δεόμενον. πρὸς δὲ τούτοις
[8]	ἐπικωλύσωσιν ἀλλήλους, ὁ μὲν βαδίζων	τὸν	τρέχοντα, ὁ δὲ τρέχων τὸν
[1]	εἰ μή πέρ γε καὶ	τὸν	ὑοσκύαμον καλούμενον χρήματα εἶναι φήσομεν,
[5]	κύνες ἀπὸ τῆς γεωργίας ἀντωφελοῦσι	τὸν	χῶρον, ὁ μὲν ἵππος πρῴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/03/2005