Chapitre
[46]	ὑπατείαν λαβών, Κικέρωνα μὲν εἴασε	χαίρειν,	Ἀντωνίῳ δὲ καὶ Λεπίδῳ φίλος
[6]	οὐ μὴν ἀλλὰ τό γε	χαίρειν	ἐπαινούμενον διαφερόντως καὶ πρὸς δόξαν
[43]	οὔτε πιστεύων, Δολοβέλλαν μὲν εἴασε	χαίρειν,	ὁμολογήσας δὲ τοῖς περὶ τὸν
[23]	τε Καῖσαρ οἵ τε δήμαρχοι	χαλεπαίνοντες,	ἄλλας τε τῷ Κικέρωνι ταραχὰς
[30]	ἄν τις οὐ μισῶν οὐδὲ	χαλεπαίνων,	ἀλλ´ ἐγκαλῶν μέτρια καὶ φιλικά,
[29]	οἰκοῦσαν, ὑποψίαν τῇ Τερεντίᾳ παρέσχε.	χαλεπὴ	δὲ τὸν τρόπον οὖσα καὶ
[31]	κατέφυγε. καὶ Γαβίνιος μὲν ἦν	χαλεπὸς	ἀεί, Πείσων δὲ διελέχθη πρᾳότερον
[27]	φοβεῖσθε“ ἔφη μή μοι γένηται	χαλεπὸς	ὁ τιμητὴς ὅτι ὕδωρ πίνω“
[3]	ἀλλ´ ἀπετρέποντο, τοῦ Σύλλα τὴν	χαλεπότητα	δεδοικότες, οὕτω δὴ δι´ ἐρημίαν
[43]	ὁδὸν αὐτῷ προσπεσούσης. Ἀντώνιος δὲ	χαλεπῶς	μὲν ἔσχεν ἐπὶ τῇ διαβολῇ
[26]	ἔφη τὴν ἀπόκρισιν ἡ μήτηρ	χαλεπωτέραν	πεποίηκεν“ ἐδόκει δ´ ἀκόλαστος ἡ
[29]	εἰσέπεμψε? τὸ δὲ λεπτότατον τοῦ	χαλκοῦ	νομίσματος κουαδράντην Ῥωμαῖοι καλοῦσιν. ἐπὶ
[29]	ὅτι τῶν ἐραστῶν τις αὐτῇ	χαλκοῦς	ἐμβαλὼν εἰς βαλάντιον ὡς ἀργύριον
[33]	φυγήν, καὶ τοσαύτη τὰς πόλεις	χαρὰ	καὶ σπουδὴ τοὺς ἀνθρώπους περὶ
[43]	ἐλπίδων. τοσοῦτο πλῆθος ἀνθρώπων ὑπὸ	χαρᾶς	καὶ πόθου πρὸς τὴν ἀπάντησιν
[38]	παρασκώπτειν τι καὶ λέγειν ἀεὶ	χαρίεν	εἰς τοὺς συμμάχους οὐκ ἀπεχόμενος,
[7]	τοὺς δικαστάς. ὅμως δὲ πολλὰ	χαρίεντα	διαμνημονεύεται καὶ περὶ ἐκείνην αὐτοῦ
[36]	ἐπαρχικοὺς ἀνῆκεν, αὐτὸς δὲ τοὺς	χαρίεντας	ἀνελάμβανε καθ´ ἡμέραν ἑστιάσεσιν, οὐ
[41]	αὐτὸν γυναῖκα παρ´ ἣν ἐγήρασε,	χαριέντως	ἅμα τὴν οἰκουρίαν ὡς ἀπράκτου
[33]	καὶ διελύετο, τῷ παιδὶ Ποπλίῳ	χαριζόμενος	ὡς ἔλεγε, ζηλωτῇ τοῦ Κικέρωνος
[7]	τῶν γὰρ στρατηγῶν τῷ Βέρρῃ	χαριζομένων	καὶ τὴν κρίσιν ὑπερθέσεσι καὶ
[8]	οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ Σικελιῶται	χάριν	εἰδότες ἀγορανομοῦντος αὐτοῦ πολλὰ μὲν
[31]	ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ πολλὰ πρὸς	χάριν	ἐκείνῳ πεπολιτευμένον— ἀλλὰ Καίσαρι γαμβρὸς
[24]	τὸν λόγον, ἥδιστον ὄντα καὶ	χάριν	ἔχοντα πλείστην, ἐπαχθῆ καὶ φορτικὸν
[22]	πλούτου καὶ λαφύρων καὶ δυνάμεως	χάριν	ὀφείλειν τὸν Ῥωμαίων δῆμον, ἀσφαλείας
[31]	ὢν δεομένῳ προὔδωκε τὰς παλαιὰς	χάριτας,	καὶ κατὰ θύρας ἄλλας ὑπεξελθὼν
[39]	αὐτῷ πάθει τε ποικίλος καὶ	χάριτι	θαυμαστὸς ὁ λόγος, πολλὰς μὲν
[4]	τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ τῇ	χάριτι	κηλούμενος, ἃ δ´ ἐν τοῖς
[12]	διδομένην παρῃτήσατο, καὶ κατειργάσατο τῇ	χάριτι	ταύτῃ τὸν Ἀντώνιον ὥσπερ ὑποκριτὴν
[13]	αὐτοῦ τῆς περὶ τὸν λόγον	χάριτος	καὶ τὸ παρὰ τὰς θέας
[48]	κεφαλὴν ἀπέκοψαν αὐτοῦ καὶ τὰς	χεῖρας,	Ἀντωνίου κελεύσαντος, αἷς τοὺς Φιλιππικοὺς
[49]	τὴν δὲ κεφαλὴν καὶ τὰς	χεῖρας	ἐκέλευσεν ὑπὲρ τῶν ἐμβόλων ἐπὶ
[15]	καταλοχισμούς, καὶ Μάλλιος ἀπηγγέλλετο σὺν	χειρὶ	μεγάλῃ περὶ τὰς πόλεις ἐκείνας
[48]	δ´ ὥσπερ εἰώθει τῇ ἀριστερᾷ	χειρὶ	τῶν γενείων ἁπτόμενος, ἀτενὲς ἐν>
[12]	ὡς δ´ οὗτος ἑαλώκει καὶ	χειροήθης	ἐγεγόνει, μᾶλλον ἤδη θαρρῶν ὁ
[35]	πρὸς τὴν ὄψιν ἀηθείᾳ διαταραχθεὶς	χεῖρον	ἀγωνίσηται, συνέπεισεν ἐν φορείῳ κομισθέντα
[11]	τὸ βέλτιον οὔτε πρὸς τὸ	χεῖρον	ἡγεμονικῷ, προσθήκῃ δ´ ἄγοντος ἑτέρου
[39]	τιναχθῆναι τῷ σώματι καὶ τῆς	χειρὸς	ἐκβαλεῖν ἔνια τῶν γραμματείων. τὸν
[16]	τὴν δὲ πόλιν εἶχε διὰ	χειρὸς	καὶ καθ´ ἡμέραν προῄει δορυφορούμενος
[49]	βιβλίον ἔχοντα Κικέρωνος ἐν ταῖς	χερσίν,	ἐκπλαγέντα τῷ ἱματίῳ περικαλύπτειν? ἰδόντα
[48]	τὴν θάλασσαν. ὁ μὲν οὖν	χιλίαρχος	ὀλίγους ἀναλαβὼν μεθ´ ἑαυτοῦ περιέθει
[48]	ἐπῆλθον, ἑκατοντάρχης Ἑρέννιος καὶ Ποπίλλιος	χιλίαρχος,	ᾧ πατροκτονίας ποτὲ δίκην φεύγοντι
[48]	ἀδελφοῦ, Φιλόλογον τοὔνομα, φράσαι τῷ	χιλιάρχῳ	τὸ φορεῖον κομιζόμενον διὰ τῶν
[36]	μυρίων καὶ δισχιλίων, ἱππέων δὲ	χιλίων	καὶ ἑξακοσίων, ἔπλευσε, προσταχθὲν αὐτῷ
[31]	ὀλίγοι τῶν συγκλητικῶν καταρρηγνύμενοι τοὺς	χιτῶνας	καὶ βοῶντες. ὡς δ´ ἦν
[14]	παραλύσας ἐκ τῶν ὤμων τοῦ	χιτῶνος,	ἐνδεικνύμενος τοῖς ὁρῶσι τὸν κίνδυνον.
[1]	ἀλλ´ ἠσπάσαντο, καίπερ ὑπὸ πολλῶν	χλευαζομένην.	κίκερ γὰρ οἱ Λατῖνοι τὸν
[30]	καὶ θρασεῖς, οἳ πολλὰ μὲν	χλευάζοντες	ἀκολάστως εἰς τὴν μεταβολὴν καὶ
[26]	αὐτὸν δὲ τὸν Βατίνιον, ἔχοντα	χοιράδας	ἐν τῷ τραχήλῳ καὶ λέγοντα
[9]	ἄρχοντας ὀλίγωρον ἐν ταῖς συνηγορίαις,	χοιράδων	δὲ τὸν τράχηλον περίπλεως, ᾐτεῖτό
[7]	τοῦ Βέρρου, τί Ἰουδαίῳ πρὸς	χοῖρον;	ἔφη ὁ Κικέρων. ἦν δὲ
[7]	γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι τὸν ἐκτετμημένον	χοῖρον	καλοῦσιν. ὡς οὖν ἀπελευθερικὸς ἄνθρωπος
[41]	ὁδὸν οὐ πομπὴν πρέπουσαν, οὐ	χορηγίαν	παρέσχεν, ἀλλὰ καὶ τὴν οἰκίαν
[32]	ὀργάνῳ χρῆσθαι πολιτευόμενος ἐπὶ τὰς	χρείας.	ἀλλ´ ἡ δόξα δεινὴ τὸν
[17]	δύο μὲν ἤδη πεπληρωκέναι τὸ	χρεών,	Κίνναν τε καὶ Σύλλαν, τρίτῳ
[37]	ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς διαπορεῖν, ποτέρωσε	χρὴ	τραπέσθαι, Πομπηίου μὲν ἔνδοξον καὶ
[12]	δοκοίη, φυγάδας ἐκβάλλειν, συνοικίζειν πόλεις,	χρήματα	λαμβάνειν ἐκ τοῦ ταμιείου, στρατιώτας
[17]	χρόνοις ταμιεύων, συχνὰ τῶν δημοσίων	χρημάτων	ἀπώλεσε καὶ διέφθειρεν. ἀγανακτοῦντος δὲ
[21]	τῶν ἀνδρῶν. περὶ δὲ δημεύσεως	χρημάτων	ἐνίστατο Καῖσαρ, οὐκ ἀξιῶν τὰ
[44]	δὲ Κικέρωνι τὴν ἀπὸ τῶν	χρημάτων	καὶ τῶν ὅπλων ἀσφάλειαν. ἤδη
[45]	κατάλυσιν καὶ κινδυνεύων ἔρημος γενέσθαι	χρήσαιτο	τῇ Κικέρωνος ἐν δέοντι φιλαρχίᾳ,
[19]	παντάπασιν αὐτῷ παρόντων, ἐφρόντιζεν ὅπως	χρήσαιτο	τοῖς ἀνδράσι. τήν τε γὰρ
[41]	τοὺς δανειστὰς ἀπαλλάξαι τοῖς ἐκείνης	χρησάμενος.	Ἀντώνιος δὲ τοῦ γάμου μνησθεὶς
[19]	τῇ πόλει κεκτημένοις, μαλακώτερον δὲ	χρησάμενος	ὠρρώδει τὸν ἀπ´ αὐτῶν κίνδυνον.
[21]	τῆς ἑαυτοῦ γνώμης ἐκβαλόντας ἑνὶ	χρήσασθαι	τῷ σκυθρωποτάτῳ. βιαζομένων δὲ πολλῶν,
[45]	ὑπατείαν μὲν ἀμφοτέροις ὁμοῦ πράττειν,	χρῆσθαι	δὲ τοῖς πράγμασιν ὅπως αὐτὸς
[8]	τρίψεσι καὶ περιπάτοις ἀριθμῷ τεταγμένοις	χρῆσθαι,	καὶ τοῦτον τὸν τρόπον διαπαιδαγωγῶν
[24]	ὡς τοῦ Διός, εἰ λόγῳ	χρῆσθαι	πέφυκεν, οὕτω διαλεγομένου. τὸν δὲ
[27]	ἐχθροὺς ἢ πρὸς ἀντιδίκους σκώμμασι	χρῆσθαι	πικροτέροις δοκεῖ ῥητορικὸν εἶναι? τὸ
[32]	ἔργον ᾑρῆσθαι, ῥητορικῇ δ´ ὀργάνῳ	χρῆσθαι	πολιτευόμενος ἐπὶ τὰς χρείας. ἀλλ´
[38]	καὶ τὸ μέγα μηδὲν αὐτῷ	χρῆσθαι	Πομπήιον. αἴτιος δ´ ἦν αὐτός,
[34]	προελθοῦσαν, ἀλλ´ ὥστε τῇ φιλοφροσύνῃ	χρῆσθαι	πρὸς ἀλλήλους ἀμαυρότερον. ~Μετὰ ταῦτα
[38]	τῆς πολιτείας τάξιν, ἐκεῖνον δὲ	χρησιμώτερον	ὄντα τῇ πατρίδι καὶ τοῖς
[5]	ἐπὶ τὴν πολιτείαν φερόμενος, ὑπὸ	χρησμοῦ	τινος ἀπημβλύνθη τὴν ὁρμήν. ἐρομένῳ
[17]	καὶ γόητες, ἔπη πεπλασμένα καὶ	χρησμοὺς	ᾄδοντες ὡς ἐκ τῶν Σιβυλλείων,
[38]	Νωνίου μὲν εἰπόντος ὅτι δεῖ	χρηστὰς	ἐλπίδας ἔχειν, ἑπτὰ γὰρ ἀετοὺς
[7]	ὃ κέκτηται, καὶ φίλους οἷστισι	χρῆται	καὶ γείτονας γινώσκειν, καὶ πᾶσαν
[24]	καὶ θαυμαστῶν ἐπαίνων, οἷς πολλαχοῦ	χρῆται	περὶ τοῦ ἀνδρός, καὶ ὅτι
[39]	ὁ λόγος, πολλὰς μὲν ἱέναι	χρόας	ἐπὶ τοῦ προσώπου τὸν Καίσαρα,
[49]	Φιλολόγου προδοσίας. Πυνθάνομαι δὲ Καίσαρα	χρόνοις	πολλοῖς ὕστερον εἰσελθεῖν πρὸς ἕνα
[17]	τοιαύτης. ἐν τοῖς κατὰ Σύλλαν	χρόνοις	ταμιεύων, συχνὰ τῶν δημοσίων χρημάτων
[43]	ἐξεχύθη, καὶ σχεδὸν ἡμερήσιον ἀνάλωσαν	χρόνον	αἱ περὶ τὰς πύλας καὶ
[29]	κατ´ ἐκεῖνον ἐν Ῥώμῃ τὸν	χρόνον,	ἀλλ´ ἐν τοῖς πορρωτάτω χωρίοις
[4]	καὶ παυσαμένου σύννουν καθέζεσθαι πολὺν	χρόνον?	ἀχθομένου δὲ τοῦ Κικέρωνος εἰπεῖν?
[41]	αὐτὸς ἐκεῖνος, μετ´ οὐ πολὺν	χρόνον	γήμας παρθένον, ὡς μὲν ἡ
[34]	ἔλεγε, ζηλωτῇ τοῦ Κικέρωνος ὄντι.	~Χρόνον	δ´ οὐ πολὺν διαλιπὼν καὶ
[9]	μὴ διδόντος, ἀλλὰ βουλευομένου πολὺν	χρόνον,	εἶπεν ὡς οὐκ ἂν αὐτός
[42]	ὡς ἐνδεᾶ τόλμης τόν τε	χρόνον,	ἐν ᾧ καὶ ταῖς ἐρρωμενεστάταις
[41]	ἐν Βρεντεσίῳ διατρίβοντος αὐτοῦ πολὺν	χρόνον,	ἐρχομένῃ δὲ τῇ θυγατρί, παιδίσκῃ
[5]	τόν γε πρῶτον ἐν Ῥώμῃ	χρόνον	εὐλαβῶς διῆγε καὶ ταῖς ἀρχαῖς
[31]	ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς, ὃ πολὺν	χρόνον	ἔχων ἐπὶ τῆς οἰκίας ἱδρυμένον
[41]	δ´ αὐτῷ μετ´ οὐ πολὺν	χρόνον	ἡ θυγάτηρ ἀπέθανε τίκτουσα παρὰ
[3]	τῶν νόμων ὠφελεῖτο, καί τινα	χρόνον	καὶ στρατείας μετέσχεν ὑπὸ Σύλλᾳ
[6]	γὰρ ἦς ὦ Κικέρων τὸν	χρόνον	τοῦτον; τότε μὲν οὖν ἐξαθυμῆσαι
[7]	ὁ τῆς ἡμέρας οὐκ ἐξαρκέσει	χρόνος	οὐδὲ λήψεται πέρας ἡ κρίσις,
[10]	τοῖς πολλοῖς, τότε δ´ ὑπὸ	χρόνου	καὶ συνηθείας ἤδη τινὰ κατάστασιν
[39]	τοὺς φίλους? τί κωλύει διὰ	χρόνου	Κικέρωνος ἀκοῦσαι λέγοντος, ἐπεὶ πάλαι
[40]	Τὸν μὲν οὖν πλεῖστον τοῦ	χρόνου	τούτου περὶ Τοῦσκλον ἐν χωρίοις
[2]	τετραμέτρῳ πεποιημένον. προϊὼν δὲ τῷ	χρόνῳ	καὶ ποικιλώτερον ἁπτόμενος τῆς περὶ
[3]	ἡ πόλις. ἐν δὲ τῷ	χρόνῳ	τούτῳ Χρυσόγονος ἀπελεύθερος Σύλλα προσαγγείλας
[3]	ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ	Χρυσόγονος	ἀπελεύθερος Σύλλα προσαγγείλας τινὸς οὐσίαν,
[3]	πατροκτονίας ἐπῆγε τῷ Ῥωσκίῳ, τοῦ	Χρυσογόνου	κατασκευάσαντος, ἐβοήθει δ´ οὐδείς, ἀλλ´
[24]	ἀπομνημονεύουσιν, οἷον περὶ Ἀριστοτέλους, ὅτε	χρυσοῦ	ποταμὸς εἴη ῥέοντος, καὶ περὶ
[26]	δικαστῶν ἤδη τῆς ψήφου φερομένης,	χρῶ	σήμερον“ ἔφη τῷ καιρῷ Σήστιε?
[38]	οὐκοῦν“ ἔφη στρατηγή– ματι τούτῳ	χρώμενοι	νῦν ἀποβεβλήκαμεν τὸ στρατόπεδον“ ~Ἀλλὰ
[45]	ἔσχεν ἐφ´ ἡγεμονίαις, καὶ πολλὰ	χρώμενος	αὐτῷ κατώρθου. τοῦ δὲ Κικέρωνος
[9]	τῇ πόλει μέγα καὶ Κράσσῳ	χρώμενος	βοηθῷ, κρινόμενος κλοπῆς ἐπ´ αὐτοῦ,
[5]	μὲν ἐδόκει καὶ γλαφυρὸν εἶναι,	χρώμενος	δ´ αὐτῇ κατακόρως, πολλοὺς ἐλύπει
[47]	καὶ παρέπλευσεν ἄχρι Κιρκαίου πνεύματι	χρώμενος.	ἐκεῖθεν δὲ βουλομένων εὐθὺς αἴρειν
[37]	Καίσαρος δ´ ἄμεινον τοῖς πράγμασι	χρωμένου	καὶ μᾶλλον ἑαυτὸν καὶ τοὺς
[7]	ἡγεῖτο τοὺς μὲν βαναύσους, ὀργάνοις	χρωμένους	καὶ σκεύεσιν ἀψύχοις, μηδενὸς ἀγνοεῖν
[5]	τούς γε τῷ μέγα βοᾶν	χρωμένους	ῥήτορας ἐπισκώπτων, ἔλεγε δι´ ἀσθένειαν
[5]	ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὥσπερ	χωλοὺς	ἐφ´ ἵππον πηδᾶν. ἡ δὲ
[7]	ἀψύχοις, μηδενὸς ἀγνοεῖν ὄνομα μηδὲ	χώραν	ἢ δύναμιν αὐτῶν, τὸν δὲ
[26]	Καίσαρι ψηφισαμένῳ τὴν ἐν Καμπανίᾳ	χώραν	κατανεμηθῆναι τοῖς στρατιώταις πολλοὶ μὲν
[20]	γυναῖκα Τερεντίαν ἐκέλευσαν ᾗ τάχος	χωρεῖν	πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ κελεύειν,
[47]	κατὰ πλοῦν κομίζειν, ἔχων ἐκεῖ	χωρία	καὶ καταφυγὴν ὥρᾳ θέρους φιλάνθρωπον,
[40]	χρόνου τούτου περὶ Τοῦσκλον ἐν	χωρίοις	αὑτοῦ διάγων, ἔγραφε πρὸς τοὺς
[29]	χρόνον, ἀλλ´ ἐν τοῖς πορρωτάτω	χωρίοις	διατρίβειν, κατεμαρτύρησεν ὡς ἀφιγμένου τε
[32]	οἰκίᾳ μὲν οὐκ ἐδέξατο, τὸ	χωρίον	δὲ καταγράψειν ἐπηγγέλλετο, καὶ Γάιος
[8]	φιλοτιμίᾳ τῶν ἀνθρώπων. Ἐκέκτητο δὲ	χωρίον	καλὸν ἐν Ἄρποις, καὶ περὶ
[7]	τῶν γνωρίμων ἕκαστος οἰκεῖ, καὶ	χωρίον	ὃ κέκτηται, καὶ φίλους οἷστισι
[47]	προγραφάς, ἔγνωσαν εἰς Ἄστυρα μεταβῆναι,	χωρίον	παράλιον τοῦ Κικέρωνος, ἐκεῖθεν δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/03/2005