Vers |
[250] |
τὰς
πύλας
~ταύτας,
ἐὰν
μὴ
|
φ᾽ |
οἷσιν
ἡμεῖς
εἴπομεν.
~(Καλονίκη)
~μὰ |
[100] |
θἠμέτερον
ἅπαν
γένος,
~οὐκ
ἐτὸς
|
ἀφ᾽ |
ἡμῶν
εἰσιν
αἱ
τραγῳδίαι.
~οὐδὲν |
[250] |
ἐγὼ
τὸν
ἄνδρ᾽
ἐκεῖνον
ὠμῶς
|
~ἐφ᾽ |
ἑπτακαίδεκ᾽
ἀσπίδων
πρὸς
ταῖς
πύλαις |
[200] |
εἰσιοῦσαι
τοὺς
μοχλούς.
~(Καλονίκη)
~οὔκουν
|
ἐφ᾽ |
ἡμᾶς
ξυμβοηθήσειν
οἴει
~τοὺς
ἄνδρας |
[650] |
κἀπιχειρήσουσ᾽
ἔτι
~ναυμαχεῖν
καὶ
πλεῖν
|
ἐφ᾽ |
ἡμἁς
ὥσπε,
Ἀρτεμισία.
~ἢν
δ᾽ |
[650] |
ἡμἁς
ὥσπε,
Ἀρτεμισία.
~ἢν
δ᾽
|
ἐφ᾽ |
ἱππικὴν
τράπωνται,
διαγράφω
τοὺς
ἱππέας. |
[550] |
γοῦν
ἄνδρα
κομήτην
φυλαρχοῦντ᾽
εἶδον
|
ἐφ᾽ |
ἵππου
~ἐς
τὸν
χαλκοῦν
ἐμβαλλόμενον |
[0] |
δ᾽
ἐστὶν
ὦ
φίλη
Λυσιστράτη,
|
~ἐφ᾽ |
ὅ
τι
ποθ᾽
ἡμᾶς
τὰς |
[450] |
βουλόμεναί
ποτε
τὴν
~Κραναὰν
κατέλαβον,
|
ἐφ᾽ |
ὅ
τι
τε
~μεγαλόπετρον
ἄβατον |
[300] |
μανιῶν
ῥυσαμένας
Ἑλλάδα
καὶ
~πολίτας,
|
~ἐφ᾽ |
οἷσπερ
ὦ
χρυσολόφα
~πολιοῦχε
σὰς |
[500] |
χώρᾳ;
μὰ
Δί᾽
οὐ
δῆτ᾽
|
εἶφ᾽ |
ἕτερός
τις·
~μετὰ
ταῦθ᾽
ἡμῖν |
[200] |
εὖ
τίθει,
~τασδὶ
δ᾽
ὁμήρους
|
κατάλιφ᾽ |
ἡμῖν
ἐνθάδε·
~ἡμεῖς
δὲ
ταῖς |
[700] |
τῆς
Ἀμοργίδος,
~ἣν
ἄλοπον
οἴκοι
|
καταλέλοιφ᾽ |
~(Λυσιστράτη)
~αὕθἠτέρα
~ἐπὶ
τὴν
Ἄμοργιν |
[400] |
στενοκωκύτους
τρίχας.
~(Πρόβουλος)
~οἴμοι
κακοδαίμων·
|
ἐπιλέλοιφ᾽ |
ὁ
τοξότης.
~ἀτὰρ
οὐ
γυναικῶν |
[650] |
οὐκ
ἀντεσφέρετε
τὰς
ἐσφοράς,
~ἀλλ᾽
|
ὑφ᾽ |
ὑμῶν
διαλυθῆναι
προσέτι
κινδυνεύομεν.
~ἆρα |
[1000] |
~οὔτε
δράσω
φλαῦρον
οὐδὲν
οὔθ᾽
|
ὑφ᾽ |
ὑμῶν
πείσομαι.
~ἀλλὰ
κοινῇ
συσταλέντες |