Vers
[1300]	σιὸν ~καὶ χαλκίοικον Ἀσάναν, ~Τυνδαρίδας	τ᾽	ἀγασώς, ~τοὶ δὴ πὰρ Εὐρώταν
[0]	ὑπ᾽ ἐμοῦ πρᾶγμ᾽ ἀνεζητημένον ~πολλαῖσί	τ᾽	ἀγρυπνίαισιν ἐρριπτασμένον. ~(Καλονίκη) ~ἦ πού
[350]	τυμπανισμὸς χοἰ πυκνοὶ Σαβάζιοι, ~ὅ	τ᾽	Ἀδωνιασμὸς οὗτος οὑπὶ τῶν τεγῶν,
[1250]	χρόνον. ~νῦν δ᾽ αὖ φιλία	τ᾽	αἰὲς εὔπορος εἴη ~ταῖς συνθήκαις,
[950]	με κἀπιτέτριφεν ἡ γυνή ~τά	τ᾽	ἄλλα πάντα κἀποδείρασ᾽ οἴχεται. ~(Κινησίας)
[700]	φρὴν ~ποιεῖ μ᾽ ἄθυμον περιπατεῖν	τ᾽	ἄνω κάτω. ~(Χορὸς Γυναικῶν) ~τί
[700]	οὖν αὐτὰς ἀποσχεῖν οὐκέτι ~οἵα	τ᾽	ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν· διαδιδράσκουσι γάρ.
[1250]	Μῶαν, ἅτις ~οἶδεν ἁμὲ τώς	τ᾽	Ἀσαναίως, ~ὅκα τοὶ μὲν ἐπ᾽
[850]	ποιεῖς χἀτέραις ~πείθει γυναιξί, κἀμέ	τ᾽	ἄχθεσθαι ποιεῖς ~αὐτή τε λυπεῖ;
[500]	πόθεν περὶ τοῦ πολέμου τῆς	τ᾽	εἰρήνης ἐμέλησεν; ~(Λυσιστράτη) ἡμεῖς φράσομεν.
[0]	ξυνέλθωσ᾽ αἱ γυναῖκες ἐνθάδε ~αἵ	τ᾽	ἐκ Βοιωτῶν αἵ τε Πελοποννησίων
[50]	ἐπαναμείνωμεν ὀλίγου γ᾽ οὕνεκα ~τάς	τ᾽	ἐκ Βοιωτῶν τάς τε Πελοποννησίων
[1200]	~τὼς κυρσανίως ὦ Μναμοΰνα ~τάν	τ᾽	ἐμὰν Μῶαν, ἅτις ~οἶδεν ἁμὲ
[300]	προσοίσεις. ~δέσποινα Νίκη ξυγγενοῦ τῶν	τ᾽	ἐν πόλει γυναικῶν ~τοῦ νῦν
[600]	λοιπὸν ἐν μύρτου κλαδί, ~ἀγοράσω	τ᾽	ἐν τοῖς ὅπλοις ἑξῆς Ἀριστογείτονι,
[1250]	σιοείκελοι ~ποττὰ κᾶλα τὼς Μήδως	τ᾽	ἐνίκων, ~ἁμὲ δ᾽ αὖ Λεωνίδας
[750]	τὰς γυναῖκας ἐβδελύχθη ~κεῖνος, ἡμεῖς	τ᾽	οὐδὲν ἧττον ~τοῦ Μελανίωνος οἱ
[250]	Στρυμόδωρ᾽ ἀκοῦσαι ~γυναῖκας, ἃς ἐβόσκομεν	~κατ᾽	οἶκον ἐμφανὲς κακόν, ~κατὰ μὲν
[550]	τὰ κατάγματα κεῖται ~χωρὶς ἕκαστον·	κᾆτ᾽	ἀπὸ τούτων πάντων τὸ κάταγμα
[550]	ἕν, κἄπειτα ποιῆσαι ~τολύπην μεγάλην	κᾆτ᾽	ἐκ ταύτης τῷ δήμῳ χλαῖναν
[750]	ἐρημίαν, ~κἀν τοῖς ὄρεσιν ᾤκει·	~κᾆτ᾽	ἐλαγοθήρει ~πλεξάμενος ἄρκυς, ~καὶ κύνα
[550]	κόλπων καὶ τῶν μηρῶν καταπνεύσῃ,	~κᾆτ᾽	ἐντήξῃ τέτανον τερπνὸν τοῖς ἀνδράσι
[950]	αὖ πάλιν ἐς τὴν γῆν,	~κᾆτ᾽	ἐξαίφνης ~περὶ τὴν ψωλὴν περιβαίη.
[1250]	καὶ Γυνή ~στήτω παρ᾽ ἄνδρα,	κᾆτ᾽	ἐπ᾽ ἀγαθαῖς συμφοραῖς ~ὀρχησάμενοι θεοῖσιν
[600]	ἀλετρὶς ἦ δεκέτις οὖσα τἀρχηγέτι·	~κᾆτ᾽	ἔχουσα τὸν κροκωτὸν ἄρκτος ἦ
[550]	ἀσπίδ᾽ ἔχων καὶ Γοργόνα τις	κᾆτ᾽	ὠνῆται κορακίνους. ~(Γυνή Β) ~νὴ
[650]	~ταῦτ᾽ οὖν οὐχ ὕβρις τὰ	πράγματ᾽	ἐστὶ ~πολλή; κἀπιδώσειν μοι δοκεῖ
[200]	ἐστυκώς. παπαῖ ~ὑπολύεταί μου τὰ	γόνατ᾽	ὦ (Λυσιστράτη) ~(Λυσιστράτη) ~οἴκοι δ᾽
[350]	~καὶ μὴν μέρος γ᾽ ἡμῶν	ὁρᾶτ᾽	οὔπω τὸ μυριοστόν. ~(Χορὸς Γερόντων)
[750]	νύκτας. ἀλλ᾽ ἀνάσχεσθ᾽ ὦγαθαί, ~καὶ	προσταλαιπωρήσατ᾽	ἔτ᾽ ὀλίγον χρόνον, ~ὡς χρησμὸς
[850]	Παιονίδης Κινησίας. ~(Λυσιστράτη) ~ὦ χαῖρε	φίλτατ᾽	οὐ γὰρ ἀκλεὲς τοὔνομ ~τὸ
[300]	~ἐς πόλιν ὡς τριτάλαντον βάρος,	~δεινότατ᾽	ἀπειλοῦντας ἐπῶν ~ὡς πυρὶ χρὴ
[100]	μετ᾽ ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ᾽ ἀνασωσαίμεσθ᾽	ἔτ᾽	ἄν> ~ξυμψήφισαί μοι. ~(Λαμπιτῶ) ~χαλεπὰ
[450]	τοῖσδε τοῖς κνωδάλοις; ~ου᾽ γὰρ	ἔτ᾽	ἀνεκτὰ τάδε γ᾽ ἀλλὰ βασανιστέον
[750]	μ᾽ εἰ καταλάβοι ~ὁ τόκος	ἔτ᾽	ἐν πόλει, τέκοιμ᾽ ἐς τὴν
[250]	παρὼν τολμήματος τοσούτου; ~μή νυν	ἔτ᾽	ἐν τῇ> τετραπόλει τοὐμὸν τροπαῖον
[1050]	~δρας καλούς τε κἀγαθούς. ~κἄστιν	ἔτ᾽	ἔτνος τι· καὶ δελφάκιον ἦν
[750]	ἀλλ᾽ ἀνάσχεσθ᾽ ὦγαθαί, ~καὶ προσταλαιπωρήσατ᾽	ἔτ᾽	ὀλίγον χρόνον, ~ὡς χρησμὸς ἡμῖν
[1050]	κρέ᾽ ἔδεσθ᾽ ἁπαλὰ καὶ καλά.	~ἥκετ᾽	οὖν εἰς ἐμοῦ τήμερον· πρῲ
[1050]	δανείσηται ~παρ᾽ ἡμῶν, ~ἃν λάβῃ	μηκέτ᾽	ἀποδῷ. ~(Χορός) ~ἑστιᾶν δὲ μέλλομεν
[0]	τῆς πόλεως τὰ πράγματα, ~ἢ	μηκέτ᾽	εἶναι μήτε Πελοποννησίους ~(Καλονίκη) ~βέλτιστα
[0]	μήτε Πελοποννησίους ~(Καλονίκη) ~βέλτιστα τοίνυν	μηκέτ᾽	εἶναι νὴ Δία. ~(Λυσιστράτη) ~Βοιωτίους
[750]	Μελανίων τις, ~ὃς φεύγων γάμον	ἀφίκετ᾽	ἐς ἐρημίαν, ~κἀν τοῖς ὄρεσιν
[600]	τὰ τρίτ᾽ ἐπεσκευασμένα. ~(Χορὸς Γερόντων)	~οὐκέτ᾽	ἔργον ἐγκαθεύδειν ὅστις ἔστ᾽ ἐλεύθερος,
[900]	~(Κινησίας) ~σὺ δ᾽ ἀλλὰ κατακλίνηθι	μετ᾽	ἐμοῦ διὰ χρόνου. ~(Μυρρίνη) ~οὐ
[100]	οὖν, εἰ μηχανὴν εὕροιμ᾽ ἐγώ,	~μετ᾽	ἐμοῦ καταλῦσαι τὸν πόλεμον; ~(Καλονίκη)
[450]	βασανιστέον ~τόδε σοι τὸ πάθος	μετ᾽	ἐμοῦ ~ὅ τι βουλόμεναί ποτε
[100]	σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ ~μόνη	μετ᾽	ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ᾽ ἀνασωσαίμεσθ᾽ ἔτ᾽
[450]	σκορο δοπανδο κευτριαρτο πώλιδες, ~οὐχ	ἕλξετ᾽	οὐ παιήσετ᾽ οὐκ ἀράξετε; ~οὐ
[1050]	τὸ ἔσθος ἀμβαλώμεθα. ~(Αθηναίος) ~ὢ	χαίρετ᾽	ὦ Λάκωνες· αἰσχρά γ᾽ ἐπάθομεν.
[450]	κευτριαρτο πώλιδες, ~οὐχ ἕλξετ᾽ οὐ	παιήσετ᾽	οὐκ ἀράξετε; ~οὐ λοιδορήσετ᾽ οὐκ
[100]	χρὼς τέτραπται; τί δάκρυον κατείβεται;	~ποιήσετ᾽	ἢ οὐ ποιήσετ᾽ ἢ τί
[100]	δάκρυον κατείβεται; ~ποιήσετ᾽ ἢ οὐ	ποιήσετ᾽	ἢ τί μέλλετε; ~(Καλονίκη) ~οὐκ
[100]	ἐστὶ ~(Καλονίκη) τοῦ; φράσον. ~(Λυσιστράτη)	ποιήσετ᾽	οὖν; ~(Καλονίκη) ποιήσομεν, κἂν ἀποθανεῖν
[450]	οὐ παιήσετ᾽ οὐκ ἀράξετε; ~οὐ	λοιδορήσετ᾽	οὐκ ἀναισχυντήσετε; ~παύσασθ᾽ ἐπαναχωρεῖτε, μὴ
[1200]	ἔρχονται πάλιν ~ἐς ταὐτόν. οὐκ	ἐρρήσετ᾽	ὦ μαστιγίαι; ~(Αθηναίος Β) ~νὴ
[400]	μοχλοὺς ὑπὸ τὰς πύλας ~ἐντεῦθεν	ἐκμοχλεύσετ᾽	ἐνθενδὶ δ᾽ ἐγὼ ~ξυνεκμοχλεύσω. ~(Λυσιστράτη)
[1150]	μέν γ᾽ οὐ δράσετε. ~(Λυσιστράτη)	ἄφετ᾽	ὦγάθ᾽ αὐτοῖς. ~(Αθηναίος) κᾆτα τίνα
[850]	ἕκτην ἡμέραν; ~(Μυρρίνη) ~ἔγωγ᾽ ἐλεῶ	δῆτ᾽	ἀλλ᾽ ἀμελὴς αὐτῷ πατὴρ ~ἔστιν.
[850]	οὖν. ~(Μυρρίνη) ἄπειμι. ~(Κινησίας) ~μὴ	δῆτ᾽	ἀλλὰ τῷ γοῦν παιδίῳ ~ὑπάκουσον·
[350]	ἀκόλαστ᾽ ᾄσματα. ~(Χορὸς Γερόντων) ~τί	δῆτ᾽	ἂν εἰ πύθοιο καὶ τὴν
[900]	~(Μυρρίνη) ~καὶ πῶς ἔθ᾽ ἁγνὴ	δῆτ᾽	ἂν ἔλθοιμ᾽ ἐς πόλιν; ~(Κινησίας)
[500]	τῇ χώρᾳ; μὰ Δί᾽ οὐ	δῆτ᾽	εἶφ᾽ ἕτερός τις· ~μετὰ ταῦθ᾽
[800]	ἀνὴρ δῆτ᾽ ~(Λυσιστράτη) οὐκ ἄπει	δῆτ᾽	ἐκποδών; ~(Κινησίας) σὺ δ᾽ εἶ
[900]	τῇ Κλεψύδρᾳ. ~(Μυρρίνη) ~ἔπειτ᾽ ὀμόσασα	δῆτ᾽	ἐπιορκήσω τάλαν; ~(Κινησίας) ~εἰς ἐμὲ
[50]	~ἆρ᾽ οὐ παρεῖναι τὰς γυναῖκας	δῆτ᾽	ἐχρῆν; ~(Καλονίκη) ~οὐ γὰρ μὰ
[800]	ἐγώ. ~(Λυσιστράτη) ἀνήρ; ~(Κινησίας) ἀνὴρ	δῆτ᾽	~(Λυσιστράτη) οὐκ ἄπει δῆτ᾽ ἐκποδών;
[950]	γλυκερά; μιαρὰ μιαρά. ~(Κινησίας) ~μιαρὰ>	δῆτ᾽	ὦ Ζεῦ ὦ Ζεῦ· ~εἴθ᾽
[500]	~ἢν οὖν ἡμῶν χρηστὰ λεγουσῶν	ἐθελήσητ᾽	ἀντακροᾶσθαι ~κἀντισιωπᾶθ᾽ ὥσπερ χἠμεῖς, ἐπανορθώσαιμεν
[500]	κακῶς ὑμᾶς βουλευσαμένους μέγα πρᾶγμα·	~εἶτ᾽	ἀλγοῦσαι τἄνδοθεν ὑμᾶς ἐπανηρόμεθ᾽ ἂν
[600]	μὲν ἔτη γεγῶσ᾽ εὐθὺς ἠρρηφόρουν·	~εἶτ᾽	ἀλετρὶς ἦ δεκέτις οὖσα τἀρχηγέτι·
[650]	λεγόμενον παππῷον ἐκ τῶν Μηδικῶν	~εἶτ᾽	ἀναλώσαντες οὐκ ἀντεσφέρετε τὰς ἐσφοράς,
[1050]	Λάκωνες πρῶτα μέν μοι χαίρετε,	~εἶτ᾽	εἴπαθ᾽ ἡμῖν πῶς ἔχοντες ἥκετε.
[1050]	~τούς τε καὶ τὰ παιδί᾽	εἶτ᾽	εἴσω βαδίζειν, ~μηδ᾽ ἐρέσθαι μηδένα,
[300]	χύτραν τὸν φανὸν ἐγκαθέντες ~ἅψαντες	εἶτ᾽	ἐς τὴν θύραν κριηδὸν ἐμπέσοιμεν;
[500]	πονηρότερον βούλευμ᾽ ἐπεπύσμεθ᾽ ἂν ὑμῶν·	~εἶτ᾽	ἠρόμεθ᾽ ἄν· πῶς ταῦτ᾽ ὦνερ
[1000]	~πρῶτα μὲν φαίνει γ᾽ ἀνήρ,	εἶτ᾽	οὐ καταγέλαστος εἶ. ~κεἴ με
[600]	~σὺ δὲ κωλύεις ἀνάγεσθαι. ~(Πρόβουλος)	~εἶτ᾽	οὐχὶ ταῦτα δεινὰ πάσχειν ἔστ᾽
[1100]	δ᾽ ἀπόλλυμαί γ᾽ ἀπεψωλημένος. ~(Λυσιστράτη)	~εἶτ᾽	ὦ Λάκωνες, πρὸς γὰρ ὑμᾶς
[450]	Σκύθαι. ~(Λυσιστράτη) ~ὦ ξύμμαχοι γυναῖκες	ἐκθεῖτ᾽	ἔνδοθεν, ~ὦ σπερμα γοραιο λεκιθολαχανο
[750]	~ὦ δαιμόνιαι παύσασθε τῶν τερατευμάτων.	~ποθεῖτ᾽	ἴσως τοὺς ἄνδρας· ἡμᾶς δ᾽
[900]	δήπου λουσαμένη τῇ Κλεψύδρᾳ. ~(Μυρρίνη)	~ἔπειτ᾽	ὀμόσασα δῆτ᾽ ἐπιορκήσω τάλαν; ~(Κινησίας)
[550]	τηθῶν ἀνδρειοτάτων καὶ μητριδίων ἀκαληφῶν,	~χωρεῖτ᾽	ὀργῇ καὶ μὴ τέγγεσθ᾽ ἔτι
[1150]	τίνα κινήσομεν; ~(Λυσιστράτη) ~ἕτερόν γ᾽	ἀπαιτεῖτ᾽	ἀντὶ τούτου χωρίον. ~(Αθηναίος) ~τὸ
[0]	ταῖς γυναιξίν; ἐπ᾽ ὀλίγου γ᾽	ὠχεῖτ᾽	ἄρα. ~(Λυσιστράτη) ~ὡς ἔστ᾽ ἐν
[300]	φεῦ τοῦ καπνοῦ βαβαιάξ. ~τίς	ξυλλάβοιτ᾽	ἂν τοῦ ξύλου τῶν ἐν
[100]	ἦν ἂν ἡμῖν σκυτίνη πικουρία.	~ἐθέλοιτ᾽	ἂν οὖν, εἰ μηχανὴν εὕροιμ᾽
[100]	γένοιτο, μᾶλλον ἂν διὰ τουτογὶ	~γένοιτ᾽	ἂν εἰρήνη; ~(Λυσιστράτη) ~πολύ γε
[150]	πέρι. ~(Λυσιστράτη) ~τίς ἂν οὖν	γένοιτ᾽	ἂν ὅρκος; ~(Καλονίκη) ~εἰ λευκόν
[950]	φέρων, εἶτα μεθείης, ~ἡ δὲ	φέροιτ᾽	αὖ πάλιν ἐς τὴν γῆν,
[600]	πάνυ ~ἥξει παρ᾽ ἡμῶν τὰ	τρίτ᾽	ἐπεσκευασμένα. ~(Χορὸς Γερόντων) ~οὐκέτ᾽ ἔργον
[1000]	οὐδὲ ἕν. ~ἀλλὰ πολὺ τοὔμπαλιν	πάντ᾽	ἀγαθὰ καὶ λέγειν ~καὶ δρᾶν·
[450]	γάρ; ~(Λυσιστράτη) ~καὶ τἄλλα γε	πάντ᾽	ἐκυκήθη. ~ἵνα γὰρ Πείσανδρος ἔχοι
[1100]	~συνεχώρησάν σοι καὶ κοινῇ τἀγκλήματα	πάντ᾽	ἐπέτρεψαν. ~(Λυσιστράτη) ~ἀλλ᾽ οὐχὶ χαλεπὸν
[900]	ξενίζεται. ~(Μυρρίνη) ~ἀνίστασ᾽ ἀναπήδησον. ἤδη	πάντ᾽	ἔχω. ~(Κινησίας) ~ἅπαντα δῆτα. δεῦρό
[1200]	τῶν αὐτῶν πέρι. ~νυνὶ δ᾽	ἅπαντ᾽	ἤρεσκεν· ὥστ᾽ εἰ μέν γέ
[150]	μὴ προσίοιμεν ἀλλ᾽ ἀπεχοίμεθα, ~σπονδὰς	ποιήσαιντ᾽	ἂν ταχέως, εὖ οἶδ᾽ ὅτι.
[800]	οὐκ ἴδοις ~καίπερ οὔσης γραὸς	ὄντ᾽	αὐτὸν ~κομήτην, ἀλλ᾽ ἀπεψιλωμένον ~τῷ
[350]	τοσαυτί; ~οὐ περικατᾶξαι τὸ ξύλον	τύπτοντ᾽	ἐχρῆν τιν᾽ αὐταῖς; ~(Χορὸς Γυναικῶν)
[400]	ταδὶ λέγει ~νεανίαν καὶ πέος	ἔχοντ᾽	οὐ παιδικόν· ~ὦ σκυτοτόμε μου
[550]	Δί᾽ ἐγὼ γοῦν ἄνδρα κομήτην	φυλαρχοῦντ᾽	εἶδον ἐφ᾽ ἵππου ~ἐς τὸν
[1100]	γὰρ ὑμᾶς τρέψομαι, ~οὐκ ἴσθ᾽	ὅτ᾽	ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδας ποτὲ ~ὁ
[650]	λευκόποδες, οἵπερ επὶ Λείψύδριον ἤλθομεν	ὅτ᾽	ἦμεν ἔτι, ~νῦν δεῖ νῦν
[950]	σκυτάλη Λακωνική. ~ἀλλ᾽ ὡς πρὸς	εἰδότ᾽	ἐμὲ σὺ τἀληθῆ λέγε. ~τί
[350]	στᾶσ᾽ ἐγὼ παρέξω, ~κοὐ μή	ποτ᾽	ἄλλη σου κύων τῶν ὄρχεων
[350]	ὦνδρες πόνῳ πόνηροι· ~οὐ γάρ	ποτ᾽	ἂν χρηστοί γ᾽ ἔδρων οὐδ᾽
[300]	~καὶ βοήθει τῇ θεῷ. ~ἢ	πότ᾽	αὐτῇ μᾶλλον ἢ νῦν ὦ
[300]	ἀνθρακεύειν· ~ἃς ὦ θεὰ μή	ποτ᾽	ἐγὼ πιμπραμένας ἴδοιμι, ~ἀλλὰ πολέμου
[1050]	ἔσω στὶν ~κἄχομεν βαλλάντια. ~κἄν	ποτ᾽	εἰρήνη φανῇ, ~ὅστις ἂν νυνὶ
[250]	σιμόν, οἷ σπουδὴν ἔχω· ~χὤπως	ποτ᾽	ἐξαμπρεύσομεν ~τοῦτ᾽ ἄνευ κανθηλίου. ~ὡς
[500]	Β) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν ἐγώ	ποτ᾽	ἐσίγων. ~(Πρόβουλος) ~κἂν ᾤμωζές γ᾽
[750]	βούλομαι λέξαι τιν᾽ ὑμῖν, ὅν	ποτ᾽	ἤκουσ᾽ ~αὐτὸς ἔτι παῖς ὤν.
[250]	βίῳ φεῦ, ~ἐπεὶ τίς ἄν	ποτ᾽	ἤλπισ᾽ ὦ Στρυμόδωρ᾽ ἀκοῦσαι ~γυναῖκας,
[600]	κροκωτὸν ἄρκτος ἦ Βραυρωνίοις· ~κἀκανηφόρουν	ποτ᾽	οὖσα παῖς καλὴ χουσ᾽ ~ἰσχάδων
[350]	οὑπὶ τῶν τεγῶν, ~οὗ γώ	ποτ᾽	ὢν ἤκουον ἐν τἠκκλησίᾳ; ~ἔλεγε
[450]	ὁ τοξότης. ~ἀτὰρ οὐ γυναικῶν	οὐδέποτ᾽	ἔσθ᾽ ἡττητέα ~ἡμῖν· ὁμόσε χωρῶμεν
[150]	ταχέως πάνυ ~ἀπεροῦσιν. οὐ γὰρ	οὐδέποτ᾽	εὐφρανθήσεται ~ἀνήρ, ἐὰν μὴ τῇ
[1000]	ὑπ᾽ ὀργῆς γὰρ πονηρᾶς καὶ	τότ᾽	ἀπέδυν ἐγώ. ~(Χορὸς Γυναικῶν) ~πρῶτα
[250]	ἐλάας. ~(Χορὸς Γερόντων) ~ἦ πόλλ᾽	ἄελπτ᾽	ἔνεστιν ἐν τῷ μακρῷ βίῳ
[1000]	ἵκοισθ᾽ ὡς ἐστὲ θωπικαὶ φύσει,	~κἄστ᾽	ἐκεῖνο τοὔπος ὀρθῶς κοὐ κακῶς
[900]	κατεκλίνης ὦ Μύρριον; ~(Μυρρίνη) ~ὦ	καταγέλαστ᾽	ἐναντίον τοῦ παιδίου; ~(Κινησίας) ~μὰ
[750]	κοῖλον· εἴσομαι δ᾽ ἐγώ. ~ὦ	καταγέλαστ᾽	ἔχουσα τὴν ἱερὰν κυνῆν ~κυεῖν
[350]	Χολοζύγης. ~τοιαῦτ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν ἐστιν	ἀκόλαστ᾽	ᾄσματα. ~(Χορὸς Γερόντων) ~τί δῆτ᾽
[900]	κδύομαι. ~καίτοι, τὸ δεῖνα, ψίαθός	ἐστ᾽	ἐξοιστέα. ~(Κινησίας) ποία ψίαθος; μὴ
[650]	τὸ πρᾶγμ᾽ ὅστις γ᾽ ἐνόρχης	ἔστ᾽	ἀνήρ. ~ἀλλὰ τὴν ἐξωμίδ᾽ ἐκδυώμεθ᾽
[350]	τἄντερ᾽ ἐξαμήσω. ~(Χορὸς Γερόντων) ~οὐκ	ἔστ᾽	ἀνὴρ Εὐριπίδου σοφώτερος ποιητής· ~οὐδὲν
[450]	πῶς οὐ ταὐτόν; ~(Πρόβουλος) πολεμητέον	ἔστ᾽	ἀπὸ τούτου. ~(Λυσιστράτη) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν
[600]	Γερόντων) ~οὐκέτ᾽ ἔργον ἐγκαθεύδειν ὅστις	ἔστ᾽	ἐλεύθερος, ~ἀλλ᾽ ἐπαποδυώμεθ᾽ ἄνδρες τουτῳὶ
[600]	~εἶτ᾽ οὐχὶ ταῦτα δεινὰ πάσχειν	ἔστ᾽	ἐμέ; ~νὴ τὸν Δί᾽ ἀλλὰ
[0]	γ᾽ ὠχεῖτ᾽ ἄρα. ~(Λυσιστράτη) ~ὡς	ἔστ᾽	ἐν ἡμῖν τῆς πόλεως τὰ
[400]	τοῦ τρήματος. ~ἐμοὶ μὲν οὖν	ἔστ᾽	ἐς Σαλαμῖνα πλευστέα· ~σὺ δ᾽
[900]	δαιμονία. ~(Μυρρίνη) ληρεῖς ἔχων. ~(Κινησίας)	~κάκιστ᾽	ἀπόλοιθ᾽ ὁ πρῶτος ἑψήσας μύρον.
[100]	(Γυνή) ~(Καλονίκη) ~εἰ δ᾽ ὡς	μάλιστ᾽	ἀπεχοίμεθ᾽ οὗ σὺ δὴ λέγεις,
[600]	Γερόντων) ~πραγμάτων μοι δοκεῖ, ~καὶ	μάλιστ᾽	ὀσφραίνομαι τῆς Ἱππίου τυραννίδος· ~καὶ
[300]	ἐξεγείρειν, ~τὴν λαμπάδ᾽ ἡμμένην ὅπως	πρώτιστ᾽	ἐμοὶ προσοίσεις. ~δέσποινα Νίκη ξυγγενοῦ
[1150]	~(Αθηναίος) νὴ τὸν Δί᾽ ὡς	τάχιστ᾽	ἄγε. ~(Χορός) ~στρωμάτων δὲ ποικίλων
[150]	~τί δῆτα ταῦτ᾽ οὐχ ὡς	τάχιστ᾽	ὦ Λαμπιτοῖ ~ξυνωμόσαμεν, ὅπως ἂν
[250]	ἀπειλὰς οὔτε πῦρ ~ἥξουσ᾽ ἔχοντες	ὥστ᾽	ἀνοῖξαι τὰς πύλας ~ταύτας, ἐὰν
[700]	τριχῶν κατέσπασα. ~πάσας τε προφάσεις	ὥστ᾽	ἀπελθεῖν οἴκαδε ~ἕλκουσιν. ἤδη γοῦν
[1200]	πέρι. ~νυνὶ δ᾽ ἅπαντ᾽ ἤρεσκεν·	ὥστ᾽	εἰ μέν γέ τις ~ᾄδοι
[1050]	Δί᾽ ἀλλὰ ταυτὶ δρῶντες ἐπιτετρίμμεθα.	~ὥστ᾽	εἴ τις ἡμᾶς μὴ διαλλάξει
[1000]	ὡς πάλαι γέ μ᾽ ἐφρεωρύχει,	~ὥστ᾽	ἐπειδὴ ξῃρέθη, ῥεῖ μου τὸ
[500]	σωφροσύνης τῆς ἡμετέρας τῶν ἀνδρῶν	ἅττ᾽	ἐποιεῖτε. ~οὐ γὰρ γρύζειν εἰᾶθ᾽
[1150]	μὴ οὐχὶ ~τοὺς ῥύπους ἀνασπάσαι,	~χἄττ᾽	ἂν> ἔνδον ᾖ φορεῖν. ~ὄψεται
[900]	ἤνεγκον μύρον. ~(Κινησίας) ἀγαθόν· ἔα	αὔτ᾽	ὦ δαιμονία. ~(Μυρρίνη) ληρεῖς ἔχων.
[1250]	νέᾳ νέαν. ~(Χορὸς Λακεδαιμονίων) ~Ταΰγετον	αὖτ᾽	ἐραννὸν ἐκλιπῶα ~Μῶα μόλε Λάκαινα
[400]	~ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν,	~τοιαῦτ᾽	ἀπ᾽ αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα. ~οἳ
[350]	θεοῖσιν ἐχθρὸς καὶ μιαρὸς Χολοζύγης.	~τοιαῦτ᾽	ἀπ᾽ αὐτῶν ἐστιν ἀκόλαστ᾽ ᾄσματα.
[400]	χάλασον, ὅπως ἂν εὐρυτέρως ἔχῃ.	~τοιαῦτ᾽	ἀπήντηκ᾽ ἐς τοιαυτὶ πράγματα, ~ὅτε
[450]	ἄρτι ~ἐν τοῖσιν ἱματιδίοις, καὶ	ταῦτ᾽	ἄνευ κονίας; ~(Χορὸς Γυναικῶν) ~ἀλλ᾽
[0]	Κιμμερίκ᾽ ὀρθοστάδια καὶ περιβαρίδας; ~(Λυσιστράτη)	~ταῦτ᾽	αὐτὰ γάρ τοι κἄσθ᾽ ἃ
[850]	δυσκολαίνει πρὸς ἐμὲ καὶ βρενθύεται,	~ταῦτ᾽	αὐτὰ δή σθ᾽ ἃ κἄμ᾽
[800]	ἡ κύλιξ. ~(Μυρρίνη) ἀμέλει ποιήσω	ταῦτ᾽	ἐγώ. ~(Λυσιστράτη) ~καὶ μὴν ἐγὼ
[200]	στήσομαι λέαιν᾽ ἐπὶ τυροκνήστιδος. ~(Λυσιστράτη)	~ταῦτ᾽	ἐμπεδοῦσα μὲν πίοιμ᾽ ἐντευθενί· ~(Καλονίκη)
[200]	ἐμπεδοῦσα μὲν πίοιμ᾽ ἐντευθενί· ~(Καλονίκη)	~ταῦτ᾽	ἐμπεδοῦσα μὲν πίοιμ᾽ ἐντευθενί· ~(Λυσιστράτη)
[150]	κύνα δέρειν δεδαρμένην. ~(Καλονίκη) ~φλυαρία	ταῦτ᾽	ἐστὶ τὰ μεμιμημένα. ~ἐὰν λαβόντες
[500]	λέγεις. ~(Λυσιστράτη) ~ἀγανακτεῖς. ~ἀλλὰ ποιητέα	ταῦτ᾽	ἐστὶν ὅμως. ~(Πρόβουλος) νὴ τὴν
[500]	δήμῳ τήμερον ὑμῖν; τίδὲ σοὶ	ταῦτ᾽	ἦ δ᾽ ὃς ἂν ἁνήρ.
[650]	κοθόρνῳ τὴν γνάθον. ~(Χορὸς Γερόντων)	~ταῦτ᾽	οὖν οὐχ ὕβρις τὰ πράγματ᾽
[150]	λέγεις καλῶς. ~(Λυσιστράτη) ~τί δῆτα	ταῦτ᾽	οὐχ ὡς τάχιστ᾽ ὦ Λαμπιτοῖ
[500]	ὑμῶν· ~εἶτ᾽ ἠρόμεθ᾽ ἄν· πῶς	ταῦτ᾽	ὦνερ διαπράττεσθ᾽ ὧδ᾽ ἀνοήτως; ~ὁ
[1000]	κακῶς εἰρημένον, ~οὔτε σὺν πανωλέθροισιν	οὔτ᾽	ἄνευ πανωλέθρων. ~ἀλλὰ νυνὶ σπένδομαί
[200]	~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς οὔτε μοιχὸς	οὔτ᾽	ἀνήρ ~(Καλονίκη) ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς
[200]	~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς οὔτε μοιχὸς	οὔτ᾽	ἀνήρ ~(Λυσιστράτη) ~ὅστις πρὸς ἐμὲ
[200]	μοι μέλει. ~οὐ γὰρ τοσαύτας	οὔτ᾽	ἀπειλὰς οὔτε πῦρ ~ἥξουσ᾽ ἔχοντες
[250]	σπουδὴν ἔχω· ~χὤπως ποτ᾽ ἐξαμπρεύσομεν	~τοῦτ᾽	ἄνευ κανθηλίου. ~ὡς ἐμοῦ γε
[1150]	αἴ τις ἁμὶν τὤγκυκλον ~λῇ	τοῦτ᾽	ἀποδόμεν. ~(Λυσιστράτη) ποῖον ὦ τᾶν;
[1000]	ὃ νῦν ἔνι. ~(Χορὸς Γερόντων)	~τοῦτ᾽	ἄρ᾽ ἦν με τοὐπιτρῖβον, δακτύλιος
[1100]	~μηδ᾽ ὥσπερ ἡμῶν ἅνδρες ἀμαθῶς	τοῦτ᾽	ἔδρων, ~ἀλλ᾽ ὡς γυναῖκας εἰκός,
[200]	φίλαι. ~(Λαμπιτῶ) ~τίς ὡλολυγά; ~(Λυσιστράτη)	~τοῦτ᾽	ἐκεῖν᾽ οὑγὼ λεγον· ~αἱ γὰρ
[500]	νυν ζῴην. ~(Λυσιστράτη) ~ἀλλ᾽ εἰ	τοῦτ᾽	ἐμπόδιόν σοι, ~παρ᾽ ἐμοῦ τουτὶ
[250]	πρέμνα ταυτί, ~ὅσαι τὸ πρᾶγμα	τοῦτ᾽	ἐνεστήσαντο καὶ μετῆλθον, ~μίαν πυρὰν
[450]	μεθέντας. ~(Πρόβουλος) ~καὶ μὴν αὐτῶν	τοῦτ᾽	ἐπιθυμῶ νὴ τὸν Δία πρῶτα
[50]	δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι	τοῦτ᾽	ἐστί σοι. ~(Λυσιστράτη) ~λέγοιμ᾽ ἂν
[150]	σιῷ. ~(Λυσιστράτη) ~ἀλλ᾽ ἔστι καὶ	τοῦτ᾽	εὖ παρεσκευασμένον· ~καταληψόμεθα γὰρ τὴν
[700]	~(Λυσιστράτη) ~τίνα λόγον λέγεις; ~τί	τοῦτ᾽	ἔχεις τὸ σκληρόν; ~(Γυνή Γ)
[450]	τι βούλονται· τὸ γὰρ ἀργύριον	τοῦτ᾽	οὐκέτι μὴ καθέλωσιν. ~(Πρόβουλος) ἀλλὰ
[400]	τὸ ζυγὸν ~ἅθ᾽ ἁπαλὸν ὄν·	τοῦτ᾽	οὖν σὺ τῆς μεσημβρίας ~ἐλθὼν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/10/2006