Chapitres
[9]	κατὰ πάντων ἐμφανὲς εἴη ὅτι	ὁ	ἀγαθόν τι εἰσηγούμενος οὐκ ἀτίμητος
[11]	νίκην οὐκ ἂν εἷς εἴη	ὁ	ἀνακηρύττων, ἀλλὰ πάντες ἄνθρωποι ὑμνοῖεν
[1]	οὐκ ἂν ἀπολαύοι, οὕτω καὶ	ὁ	ἄπειρος ὢν ἔρωτος ἄπειρός ἐστι
[10]	οὖν τοιούτους μᾶλλον ἂν σωφρονίζοι	ὁ	ἀπὸ τῶν δορυφόρων φόβος. τοῖς
[8]	εἰ διὰ τὸ μεῖζον δύνασθαι	ὁ	ἄρχων καὶ χαρίζεσθαι πλείω δύναιτ´
[9]	ἡμῖν βουλώμεθα ἀγωνίζεσθαι, ἆθλα μὲν	ὁ	ἄρχων προτίθησιν, ἁθροίζειν δὲ αὐτοὺς
[1]	τῶν ἀχαρίτων ὀσμῶν οὐκ αὐτὸς	ὁ	βεβρωκὼς αἰσθάνεται, ἀλλὰ μᾶλλον οἱ
[6]	Ὑπέρευ μοι δοκεῖς ἔνια λέγειν.	ὁ	γὰρ πόλεμος φοβερὸν μέν, ἀλλ´
[1]	δ´ ὁ ἐκ τῶν ὁμοίων·	ὁ	δ´ ἐκ τῶν φαυλοτέρων πάνυ
[11]	παρὼν σύμμαχος ἂν εἴη σοι,	ὁ	δὲ ἀπὼν ἐπιθυμοίη ἂν ἰδεῖν
[1]	διαφερόντως εὐφραίνει πάντες δήπου ἐπιστάμεθα·	ὁ	δὲ ἔρως πολὺ αὖ ἐθέλει
[1]	μὲν οὖν Ἱέρων οὕτως εἶπεν.	ὁ	δὲ Σιμωνίδης ἐπιγελάσας, Πῶς λέγεις,
[1]	οὐδὲν μετὰ πόθου αὐτῶν λαμβάνει·	ὁ	δὲ σπανίσας τινός, οὗτός ἐστιν
[4]	ἢ ἀγροῦ ἢ οἰκέτου ἐπιθυμεῖ,	ὁ	δὲ τύραννος ἢ πόλεων ἢ
[2]	δοκεῖ εἶναι τὸ πολὺ νικᾶν.	ὁ	δὲ τύραννος ὅταν ὑποπτεύσῃ καὶ
[2]	ἐν ἀσφαλείᾳ πάντες νομίζουσι καθεστάναι,	ὁ	δὲ τύραννος οὐδ´ ἐπειδὰν εἴσω
[7]	καὶ εὐδαιμόνως τὸν βίον διάγοντα·	ὁ	δὲ τύραννος ὡς ὑπὸ πάντων
[1]	φιλοτιμίαν μεθ´ ἡδονῆς· δεύτερος δ´	ὁ	ἐκ τῶν ὁμοίων· ὁ δ´
[2]	πολέμων ὅσα μὲν ἔχει χαλεπὰ	ὁ	ἐν ταῖς πόλεσι, ταῦτα καὶ
[1]	ἰδιώτῃ εὐθὺς τεκμήριόν ἐστιν, ὅταν	ὁ	ἐρώμενός τι ὑπουργῇ, ὅτι ὡς
[1]	οὐ γὰρ τῶν ἑτοίμων ἥδεται	ὁ	ἔρως ἐφιέμενος, ἀλλὰ τῶν ἐλπιζομένων.
[8]	φιλικῶς ὅ τε ἄρχων καὶ	ὁ	ἰδιώτης· ἐν τούτῳ τὴν ποτέρου
[1]	διαφέρει ὁ τυραννικός τε καὶ	ὁ	ἰδιωτικὸς βίος εἰς εὐφροσύνας τε
[7]	εὐφροσύνη. πρὸς ταῦτα δὴ εἶπεν	ὁ	Ἱέρων· Ἀλλ´, ὦ Σιμωνίδη, καὶ
[1]	ναὶ μὰ τὸν Δί´, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, ἄπειροι ὄντες ἀμφοτέρων τῶν
[1]	τῷ ὕπνῳ. πρὸς ταῦτα δὴ	ὁ	Ἱέρων ἀπεκρίνατο· Ἐγὼ μὲν τοίνυν,
[1]	τυράννου κατ´ ὀφθαλμοὺς κατηγορεῖν. καὶ	ὁ	Ἱέρων εἶπε· Καὶ τί οἴει,
[10]	πολλὰς ἐπιμελείας ἐξάγεται ἀνθρώπων; ~Καὶ	ὁ	Ἱέρων εἶπεν· Ἀλλὰ ταῦτα μέν,
[2]	δὲ φίλους. πρὸς ταῦτα δὲ	ὁ	Ἱέρων εἶπεν· Ἀλλὰ τὸ μὲν
[1]	μείω τὰ λυπηρὰ ἔχει. καὶ	ὁ	Ἱέρων εἶπεν· Οὐχ οὕτως ἔχει,
[1]	τούτῳ συνεῖναι. Νῦν δή, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, εἴρηκας ἐν ᾧ γε,
[8]	φιλεῖσθαι τῶν ἰδιωτῶν προσήκει; καὶ	ὁ	Ἱέρων εὐθὺς ὑπολαβών, Ὅτι νὴ
[6]	τε καὶ ὕπνου λαγχάνομεν. καὶ	ὁ	Ἱέρων ἔφη· Ναὶ μὰ Δία,
[1]	οἱ πλησιάζοντες. Οὕτω μέντοι, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, καὶ τῶν σίτων ὁ
[1]	Καὶ ποῖα ταῦτ´ ἐστίν, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, ὁποῖα δὴ ἐγὼ βέλτιον
[1]	λύπας ἀνθρώποις. Τί οὖν, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, οὐχὶ καὶ σύ, ἐπεὶ
[1]	ἂν δόξειεν. Τί γάρ, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, τὰ πολλὰ ταῦτα μηχανήματα
[1]	Ἄλλο τι οὖν οἴει, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, ταῦτα τὰ ἐδέσματα εἶναι
[1]	τὰ εὐτελέστερα παρατιθεμένων. Οὐκοῦν, ἔφη	ὁ	Ἱέρων, ὦ Σιμωνίδη, τὸν ἑκάστῳ
[4]	ἢ τῷ ἰδιώτῃ ὧν ἐπιθυμεῖ.	ὁ	μὲν γὰρ ἰδιώτης οἰκίας ἢ
[1]	ἰδιωτῶν. πρῶτον μὲν γὰρ γάμος	ὁ	μὲν ἐκ μειζόνων δήπου καὶ
[1]	ὁ Ἱέρων, καὶ τῶν σίτων	ὁ	μὲν ἔχων παντοδαπὰ ἀεὶ οὐδὲν
[1]	ἄπειρός ἐστι τῶν ἡδίστων ἀφροδισίων.	ὁ	μὲν οὖν Ἱέρων οὕτως εἶπεν.
[11]	καὶ ἐπιθυμούντων ὑπηρετεῖν. πᾶς δὲ	ὁ	μὲν παρὼν σύμμαχος ἂν εἴη
[1]	δὲ σπανίσας τινός, οὗτός ἐστιν	ὁ	μετὰ χαρᾶς πιμπλάμενος, ὅταν αὐτῷ
[2]	οὐδέν τι θαυμάζω· μάλα γὰρ	ὁ	ὄχλος μοι δοκεῖ δοξάζειν ὁρῶν
[1]	τῷ χρόνῳ τῆς ἡδονῆς μειονεκτεῖ	ὁ	παρατιθέμενος πολλὰ τῶν μετρίως διαιτωμένων.
[9]	ὠφελεῖ τι πόλιν, τιμώμενος ἂν	ὁ	πλεῖστα τοῦτο ποιῶν καὶ ἐμπόρους
[1]	~ΙΕΡΩΝ Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ. ~Σιμωνίδης	ὁ	ποιητὴς ἀφίκετό ποτε πρὸς Ἱέρωνα
[9]	δὲ φανερὸν γένοιτο ὅτι καὶ	ὁ	πρόσοδόν τινα ἄλυπον ἐξευρίσκων τῇ
[1]	αὐτῷ προφανῇ τι. Κινδυνεύουσιν, ἔφη	ὁ	Σιμωνίδης, αἱ τῶν ἀφροδισίων μόνον
[9]	~Πρὸς ταῦτα δὴ πάλιν εἶπεν	ὁ	Σιμωνίδης· Ἀλλ´ ὅπως μὲν οὐ
[2]	αὐτοὺς προσποιησαμένων. ~Πρὸς ταῦτα εἶπεν	ὁ	Σιμωνίδης· Ἀλλὰ ταῦτα μὲν πάνυ
[1]	σχολῆς δὲ γενομένης ἀμφοῖν εἶπεν	ὁ	Σιμωνίδης· Ἆρ´ ἄν μοι ἐθελήσαις,
[10]	δορυφόρων; Ναὶ μὰ Δία, εἶπεν	ὁ	Σιμωνίδης, δεήσεται μὲν οὖν. οἶδα
[1]	μείζω λυποῦνται. Ἄπιστα λέγεις, ἔφη	ὁ	Σιμωνίδης. εἰ γὰρ οὕτως ταῦτ´
[1]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων κτῶνται. καὶ	ὁ	Σιμωνίδης εἶπεν· Ἀλλ´ εἰ ἐν
[1]	βίος τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου. καὶ	ὁ	Σιμωνίδης εἶπεν· Ἀλλ´ ἐν τοῖσδε,
[7]	~Ἐπεὶ δὲ ταῦτα αὐτοῦ ἤκουσεν	ὁ	Σιμωνίδης, εἶπεν· Ἔοικεν, ἔφη, ὦ
[1]	διαφέροντα ἐν ἑκατέρῳ. οὕτω δὴ	ὁ	Σιμωνίδης εἶπεν· Τοὺς μὲν δὴ
[1]	κολακεύειν τοὺς ἐπαίνους ποιεῖσθαι; καὶ	ὁ	Σιμωνίδης εἶπεν· Τοῦτο μὲν δὴ
[1]	ἀδελφά; Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη	ὁ	Σιμωνίδης, καὶ πάνυ γέ μοι
[7]	ἐπεὶ δὲ ταῦτα πάντα διήκουσεν	ὁ	Σιμωνίδης, Καὶ πῶς, ἔφη, ὦ
[1]	Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δί´, ἔφη	ὁ	Σιμωνίδης, ὅσον ἂν χρόνον ἡ
[1]	τῶν σοφισμάτων. Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη	ὁ	Σιμωνίδης, τῶν γε πολυτελῶν ὀσμῶν
[8]	καταθέσθαι τὰ κακὰ λυσιτελεῖ. ~Καὶ	ὁ	Σιμωνίδης ὑπολαβὼν εἶπεν· Ἀλλὰ τὸ
[6]	οἱ τύραννοι. ταῦτα δ´ ἀκούσας	ὁ	Σιμωνίδης ὑπολαβὼν εἶπεν· Ὑπέρευ μοι
[6]	ποιεῖν, ὅταν εὖ εἰδῇς ὅτι	ὁ	τὰ πλεῖστα λαμβάνων παρὰ σοῦ
[7]	οἳ ἂν τοιαῦτα ὑπουργήσωσι καὶ	ὁ	τούτων ἀξιούμενος τιμᾶσθαι τῷ ὄντι.
[1]	οὐκ οἶδ´ εἴ τινι διαφέρει	ὁ	τυραννικὸς βίος τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου.
[1]	σε μᾶλλον ἐμοῦ πῇ διαφέρει	ὁ	τυραννικός τε καὶ ὁ ἰδιωτικὸς
[4]	πλείω ἔχων τῶν ἰδιωτῶν κτήματα	ὁ	τύραννος διὰ τοῦτο καὶ πλείω
[5]	ἀγαθῶν γίγνηται, οὐδὲ τότε συγχαίρει	ὁ	τύραννος. ἐνδεεστέροις γὰρ οὖσι ταπεινοτέροις
[8]	ποιῶσιν ὅ τε ἰδιώτης καὶ	ὁ	τύραννος, ἐννόει πότερος μείζω ἀπὸ
[2]	ἐν ταῖς πόλεσι, ταῦτα καὶ	ὁ	τύραννος ἔχει· καὶ γὰρ ἐν
[1]	ὅπως ἂν αἴσθοιτό τινος ἄλλου	ὁ	τύραννος ἔχοιμ´ ἂν εἰπεῖν, ὥστε
[2]	οὔτε σπονδαῖς ἄν ποτε πιστεύσας	ὁ	τύραννος θαρρήσειε. καὶ πόλεμοι μὲν
[2]	μὲν δὴ τοιοῦτον ἔχων διατελεῖ	ὁ	τύραννος ὃν ἐγὼ δηλῶ. ~Φιλίας
[1]	τοῖς τεκνοποιοῖς μειονεκτεῖ τῶν εὐφροσυνῶν	ὁ	τύραννος. ὅτι μὲν γὰρ τὰ
[4]	τοῦτ´ αὐτοὺς ἀνιᾷ, οὕτω καὶ	ὁ	τύραννος οὐχ ὅταν τῶν ἰδιωτῶν
[6]	ὑπὸ φόβων καταπεπληγμένης τεκμήρια εἶναι;	ὅ	γέ τοι φόβος οὐ μόνον
[8]	γὰρ πρῶτον προσειπάτω τινὰ φιλικῶς	ὅ	τε ἄρχων καὶ ὁ ἰδιώτης·
[8]	ἀλλ´ ἂν τὰ ὅμοια ποιῶσιν	ὅ	τε ἰδιώτης καὶ ὁ τύραννος,
[1]	ἐν γὰρ τούτῳ ἔξεστιν ὑμῖν	ὅ	τι ἂν κάλλιστον ἴδητε τούτῳ
[6]	τάχιστα ἐξ ὀφθαλμῶν σου γένοιτο;	ὅ	τι γὰρ ἄν τις λάβῃ
[11]	τέκνα σεαυτοῦ, τοὺς δὲ παῖδας	ὅ	τιπερ τὴν σὴν ψυχήν, καὶ
[6]	φυλάττοντες παρὰ τοῦ τυράννου λαμβάνουσιν.	ὃ	δ´ ἐζήλωσας ἡμᾶς ὡς τοὺς
[1]	ὑπερβάλλον, τοῦτο παρέχει τὰς ἡδονάς.	διὸ	καὶ πάντες ἄνθρωποι ἡδέως προσδέχονται
[11]	νικῶν μὲν γὰρ οὐκ ἂν	θαυμάζοιο	ἀλλὰ φθονοῖο, ὡς ἀπὸ πολλῶν
[11]	ἰδεῖν σε. ὥστε οὐ μόνον	φιλοῖο	ἄν, ἀλλὰ καὶ ἐρῷο ὑπ´
[11]	σοι ἕνεκεν ἀσφαλείας, εἴ ποι	βούλοιο,	θεωρήσοντι πορεύεσθαι, ἐξείη δ´ ἂν
[11]	ἐκπαγλοτάτοις αὐτὸς κατακεκοσμημένος δεινότερος ἂν	φαίνοιο	τοῖς πολεμίοις ἢ τῆς πόλεως
[11]	γὰρ οὐκ ἂν θαυμάζοιο ἀλλὰ	φθονοῖο,	ὡς ἀπὸ πολλῶν οἴκων τὰς
[5]	~Χαλεπὸν δ´ ἐρῶ σοι καὶ	ἄλλο	πάθημα, ὦ Σιμωνίδη, τῶν τυράννων.
[1]	παρὰ φύσιν εἶναι ταῦτα ἀνθρώποις.	Ἄλλο	τι οὖν οἴει, ἔφη ὁ
[1]	ἐλευθερωτάτων ἡδίστους εἶναι, ἀλλ´, ὁρᾷς;	ἐκεῖνό	γε οὐκ ἂν ἔτι πείσαις
[1]	τῶν ἰδιωτῶν. ἔπειτα δ´, ἔφη,	ἐκεῖνο	εὖ οἶδ´ ὅτι καὶ σὺ
[8]	αὐτὸ εἰ οὕτως ἔχει μήπω	ἐκεῖνο	σκοπῶμεν, εἰ διὰ τὸ μεῖζον
[11]	ἂν θαυμάζοιο ἀλλὰ φθονοῖο, ὡς	ἀπὸ	πολλῶν οἴκων τὰς δαπάνας ποιούμενος,
[1]	διδάσκειν ὅτι ἀληθῆ λέγω, ἀρξάμενος	ἀπὸ	τῆς ὄψεως· ἐντεῦθεν γὰρ καὶ
[4]	δὲ ὅσοι μὲν δύνανται ἔχειν	ἀπὸ	τοῦ δικαίου ὅσων δέονται, τί
[10]	τοιούτους μᾶλλον ἂν σωφρονίζοι ὁ	ἀπὸ	τῶν δορυφόρων φόβος. τοῖς δὲ
[8]	ἐν τούτῳ σαφὲς ὅτι αἱ	ἀπὸ	τῶν δυνατωτάτων ἡμίσειαι χάριτες πλέον
[8]	οὐκοῦν τοῦτο σαφὲς ὅτι αἱ	ἀπὸ	τῶν δυνατωτάτων θεραπεῖαι καὶ χαρὰν
[7]	περιβλέπωσι δὲ πάντες, ὑπανιστῶνται δ´	ἀπὸ	τῶν θάκων ὁδῶν τε παραχωρῶσι,
[11]	~Χρὴ δέ, ὦ Ἱέρων, οὐδ´	ἀπὸ	τῶν ἰδίων κτημάτων ὀκνεῖν δαπανᾶν
[8]	ὁ τύραννος, ἐννόει πότερος μείζω	ἀπὸ	τῶν ἴσων κτᾶται χάριν. ἄρξομαι
[1]	πλέονες τοῖς τυράννοις εἰσὶν ἢ	ἀπὸ	τῶν μάλιστα φιλεῖν αὐτοὺς προσποιησαμένων.
[1]	δὲ καὶ αἱ θεραπεῖαι αἱ	ἀπὸ	τῶν μέγιστον φρονουσῶν γυναικῶν εὐφραίνουσι
[8]	κτᾶται χάριν. ἄρξομαι δέ σοι	ἀπὸ	τῶν μικροτάτων παραδειγμάτων. ἰδὼν γὰρ
[10]	δοκεῖς τοσαῦτα ὠφελήματα παρασχεῖν ὅσα	ἀπὸ	τῶν μισθοφόρων. τρέφεις μὲν γὰρ
[3]	ἀλληλοφόνους γεγενημένους, πολλοὺς δὲ καὶ	ὑπὸ	γυναικῶν τῶν ἑαυτῶν τυράννους διεφθαρμένους
[1]	γυναικῶν εὐφραίνουσι μάλιστα, αἱ δ´	ὑπὸ	δούλων παροῦσαι μὲν οὐδέν τι
[3]	τῶν ἑαυτῶν τυράννους διεφθαρμένους καὶ	ὑπὸ	ἑταίρων γε τῶν μάλιστα δοκούντων
[11]	ἀρετήν. περίβλεπτος δὲ ὢν οὐχ	ὑπὸ	ἰδιωτῶν μόνον ἀλλὰ καὶ ὑπὸ
[3]	παῖδας ἑαυτῶν ἀπεκτονότας, πολλοὺς δ´	ὑπὸ	παίδων αὐτοὺς ἀπολωλότας, πολλοὺς δὲ
[7]	διάγοντα· ὁ δὲ τύραννος ὡς	ὑπὸ	πάντων ἀνθρώπων κατακεκριμένος δι´ ἀδικίαν
[11]	ὑπὸ ἰδιωτῶν μόνον ἀλλὰ καὶ	ὑπὸ	πολλῶν πόλεων ἀγαπῷο ἄν, καὶ
[2]	τῶν ἀνθρώπων, ὦ Σιμωνίδη, ἐξαπατᾶσθαι	ὑπὸ	τῆς τυραννίδος οὐδέν τι θαυμάζω·
[3]	ὃς γὰρ ἂν φιλῆται δήπου	ὑπό	τινων, ἡδέως μὲν τοῦτον οἱ
[3]	κατανοεῖν, εὑρήσεις τοὺς μὲν ἰδιώτας	ὑπὸ	τούτων μάλιστα φιλουμένους, τοὺς δὲ
[11]	κατειργασμένος ἂν εἴης τὸ φιλεῖσθαι	ὑπὸ	τῶν ἀρχομένων, οὗ δὴ σὺ
[10]	δὲ πολλοὶ καὶ δεσπόται βίᾳ	ὑπὸ	τῶν δούλων ἀπέθανον. ἓν οὖν
[7]	τοίνυν οὐδὲ αἱ ὑπουργίαι αἱ	ὑπὸ	τῶν φοβουμένων τιμαί εἰσι. πῶς
[3]	δοκούντων φίλων εἶναι. οἵτινες οὖν	ὑπὸ	τῶν φύσει πεφυκότων μάλιστα φιλεῖν
[6]	πάντα σοι ταῦτα δοκεῖ ψυχῆς	ὑπὸ	φόβων καταπεπληγμένης τεκμήρια εἶναι; ὅ
[11]	τοῖς σοῖς ἀγαθοῖς, πάντας δὲ	πρὸ	τῶν σῶν {ἰδίων} ὥσπερ τῶν
[1]	ἀνάγκη ἐκ μειόνων γαμεῖν, ὥστε	τὸ	ἀγαπητὸν οὐ πάνυ αὐτῷ παραγίγνεται.
[5]	τὸ πάθημα ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι,	τὸ	ἄλλους μὲν ἡγεῖσθαι ἀγαθοὺς ἄνδρας,
[1]	ἡδονὰς τό τε κέρδος καὶ	τὸ	ἀνιᾶν τὸν ἐχθρόν· τὸ δὲ
[4]	διακόνους πρῶτον κελεύουσιν ἀπογεύεσθαι διὰ	τὸ	ἀπιστεῖν μὴ καὶ ἐν τούτοις
[8]	μοι δοκῶ διδάξαι σε ὡς	τὸ	ἄρχειν οὐδὲν ἀποκωλύει τοῦ φιλεῖσθαι,
[1]	παρατιθέμενον δεῖπνον ἢ τὸ ἑαυτοῖς·	τὸ	γὰρ τὰ εἰωθότα ὑπερβάλλον, τοῦτο
[2]	μειοῖ καθ´ ὅσον ἂν δύνηται	τὸ	γεγενημένον, καὶ ἀπολογεῖται ἅμα πράττων
[1]	αἱ μάχαι τε καὶ ἔριδες·	τὸ	δὲ ἀκόντων παιδικῶν ἀπολαύειν λεηλασίᾳ,
[2]	λεληθέναι, ὥσπερ εἶπον, οὐ θαυμάζω·	τὸ	δὲ καὶ ὑμᾶς ταῦτ´ ἀγνοεῖν,
[1]	καὶ τὸ ἀνιᾶν τὸν ἐχθρόν·	τὸ	δὲ οὗ ἂν ἐρᾷ τις
[11]	πολιτῶν μεμηχανημένος εἴης ἐνεργὰ εἶναι;	τὸ	δὲ πάντων κάλλιστον καὶ μεγαλοπρεπέστατον
[9]	δεόμενον ἄλλοις προστακτέον εἶναι κολάζειν,	τὸ	δὲ τὰ ἆθλα ἀποδιδόναι δι´
[9]	ἡ ἐπιμέλεια διὰ χαρίτων γίγνεται,	τὸ	δὲ τὸν ἐνδεῶς τι ποιοῦντα
[4]	τὰς τῆς ψυχῆς φυλακάς εἰσι·	τὸ	δὲ τούτων τι συντέμνειν ὄλεθρος
[6]	καὶ ὕπνον ὁμοίως ἐνέδρᾳ φυλάττομαι.	τὸ	δὲ φοβεῖσθαι μὲν ὄχλον, φοβεῖσθαι
[11]	τὴν πόλιν ἀναλούμενα μᾶλλον εἰς	τὸ	δέον τελεῖσθαι ἢ τὰ εἰς
[6]	μὲν τῶν ἡδομένων ἐμοὶ διὰ	τὸ	δούλους ἀντὶ φίλων ἔχειν τοὺς
[1]	τὸ ἡμῖν παρατιθέμενον δεῖπνον ἢ	τὸ	ἑαυτοῖς· τὸ γὰρ τὰ εἰωθότα
[1]	ὅτι ὡς φιλῶν χαρίζεται, διὰ	τὸ	εἰδέναι ὅτι οὐδεμιᾶς ἀνάγκης οὔσης
[4]	καὶ ἱερὰ καὶ ἀνθρώπους διὰ	τὸ	εἰς τὰς ἀναγκαίας δαπάνας ἀεὶ
[2]	τυράννων κέκτηται ἀποκεκρυμμένα, ἔνθαπερ καὶ	τὸ	εὐδαιμονεῖν καὶ τὸ κακοδαιμονεῖν τοῖς
[1]	καὶ αὐτοὶ ἥδιον ἂν δειπνῆσαι	τὸ	ἡμῖν παρατιθέμενον δεῖπνον ἢ τὸ
[11]	δέον τελεῖσθαι ἢ τὰ εἰς	τὸ	ἴδιον ἀνδρὶ τυράννῳ. καθ´ ἓν
[2]	ἔνθαπερ καὶ τὸ εὐδαιμονεῖν καὶ	τὸ	κακοδαιμονεῖν τοῖς ἀνθρώποις ἀπόκειται. τὸ
[11]	ἰδίων κτημάτων ὀκνεῖν δαπανᾶν εἰς	τὸ	κοινὸν ἀγαθόν. καὶ γὰρ ἔμοιγε
[8]	μήπω ἐκεῖνο σκοπῶμεν, εἰ διὰ	τὸ	μεῖζον δύνασθαι ὁ ἄρχων καὶ
[9]	δὲ πάνυ διὰ χαρίτων εἶναι.	τὸ	μὲν γὰρ διδάσκειν ἅ ἐστι
[9]	ποιοῦσιν. οὐκοῦν εὐθὺς ἐν τούτοις	τὸ	μὲν ἐπίχαρι διὰ τοῦ ἄρχοντος
[8]	ὁ Σιμωνίδης ὑπολαβὼν εἶπεν· Ἀλλὰ	τὸ	μὲν νῦν, ὦ Ἱέρων, ἀθύμως
[2]	τὸ κακοδαιμονεῖν τοῖς ἀνθρώποις ἀπόκειται.	τὸ	μὲν οὖν τὸ πλῆθος περὶ
[2]	δὲ ὁ Ἱέρων εἶπεν· Ἀλλὰ	τὸ	μὲν τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων,
[6]	τοῦ ἡδέως ἐκείνοις ὁμιλεῖν διὰ	τὸ	μηδεμίαν ἐνορᾶν εὔνοιαν ἐμοὶ παρ´
[5]	εἶναι. χαλεπὸν οὖν καὶ τοῦτο	τὸ	πάθημα ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι, τὸ
[1]	πῶς οὐχὶ τοῦτο ἤδη δυσχερὲς	τὸ	πάθημα καὶ οἰκτρόν; καὶ γὰρ
[9]	ὁπότε τούτου καιρὸς εἴη, καὶ	τὸ	πάντων γε χρησιμώτατον, ἥκιστα δὲ
[8]	ἡμίσειαι χάριτες πλέον ἢ ὅλον	τὸ	παρὰ τοῦ ἰδιώτου δώρημα δύνανται;
[5]	οἱ δ´ ἀκρατεῖς τῆς εἰς	τὸ	παρὸν ἐξουσίας ἕνεκα, οἱ δ´
[2]	ἀνθρώποις ἀπόκειται. τὸ μὲν οὖν	τὸ	πλῆθος περὶ τούτου λεληθέναι, ὥσπερ
[2]	Ἱέρων εἶπεν· Ἀλλὰ τὸ μὲν	τὸ	πλῆθος τῶν ἀνθρώπων, ὦ Σιμωνίδη,
[5]	τοὺς δὲ δικαίους, μὴ ἐπιθυμήσῃ	τὸ	πλῆθος ὑπ´ αὐτῶν προστατεῖσθαι. ὅταν
[2]	καλόν τι αὐτοῖς δοκεῖ εἶναι	τὸ	πολὺ νικᾶν. ὁ δὲ τύραννος
[2]	ἀλλὰ φυλάττεται ἔτι μᾶλλον ἢ	τὸ	πρόσθεν. καὶ πόλεμον μὲν δὴ
[9]	καὶ τοῦτο ἐξορμήσειεν ἔργον ποιεῖσθαι	τὸ	σκοπεῖν τι ἀγαθόν. καὶ ὅταν
[1]	λῃστῇ παρέχει τινὰς ὅμως ἡδονὰς	τό	τε κέρδος καὶ τὸ ἀνιᾶν
[8]	ὁμιλῶν, τούτου ὑπολογίζεται. αὐτὸ γὰρ	τὸ	τετιμῆσθαι μάλιστα συνεπικοσμεῖ, ὥστε τὰ
[7]	τοὺς βίᾳ ἐξανισταμένους θάκων διὰ	τὸ	τιμᾶν τοὺς ἀδικοῦντας ἐξανίστασθαι, ἢ
[7]	ὁδῶν παραχωροῦντας τοῖς κρείττοσι διὰ	τὸ	τιμᾶν τοὺς ἀδικοῦντας παραχωρεῖν; καὶ
[7]	Ἱέρων, εἰ οὕτως πονηρόν ἐστι	τὸ	τυραννεῖν καὶ τοῦτο σὺ ἔγνωκας,
[3]	δέ τι ἀγαθὸν κρίνω ἔγωγε	τὸ	φιλεῖσθαι εἶναι ὥστε νομίζω τῷ
[11]	μὲν εὐθὺς κατειργασμένος ἂν εἴης	τὸ	φιλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀρχομένων, οὗ
[1]	πρὸς ταῦτα δὴ ὁ Ἱέρων	ἀπεκρίνατο·	Ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη, ὦ
[1]	Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΟΣ. ~Σιμωνίδης ὁ ποιητὴς	ἀφίκετό	ποτε πρὸς Ἱέρωνα τὸν τύραννον.
[7]	τύραννος ἢ χρήματα ἐκτίνων ὅσους	ἀφείλετο	ἢ δεσμοὺς ἀντιπάσχων ὅσους δὴ
[9]	μὲν ἐπίχαρι διὰ τοῦ ἄρχοντος	ἐγένετο,	τὰ δ´ ἀντίτυπα δι´ ἄλλων.
[7]	τὰ ἀφροδίσια τὰ βίαια ἡδέα	ἐφαίνετο.	ὡσαύτως τοίνυν οὐδὲ αἱ ὑπουργίαι
[5]	τῆς πόλεως οὔτ´ ἂν σῴζεσθαι	δύναιτο	οὔτ´ εὐδαιμονεῖν· ἡ δὲ τυραννὶς
[7]	τυραννίδος ἀφεῖτο, ὅσπερ {ἂν} ἅπαξ	κτήσαιτο;	Ὅτι, ἔφη, ὦ Σιμωνίδη, καὶ
[7]	οὐδεὶς πώποτε ἑκὼν εἶναι τυραννίδος	ἀφεῖτο,	ὅσπερ {ἂν} ἅπαξ κτήσαιτο; Ὅτι,
[9]	οὐδ´ αὕτη ἂν ἡ σκέψις	ἀργοῖτο.	ὡς δὲ συνελόντι εἰπεῖν, εἰ
[7]	οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν	νομίζοιτο·	αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε δοκοῦσιν
[1]	εἴρηκας σύγε οὐδ´ ὅπως ἂν	αἴσθοιτό	τινος ἄλλου ὁ τύραννος ἔχοιμ´
[6]	ὡς τάχιστα ἐξ ὀφθαλμῶν σου	γένοιτο;	ὅ τι γὰρ ἄν τις
[9]	πλείους ἀγείροι. εἰ δὲ φανερὸν	γένοιτο	ὅτι καὶ ὁ πρόσοδόν τινα
[9]	ἐρρωμένως τρεπομένοις πολλὰ ἂν ἀγαθὰ	περαίνοιτο·	καὶ γὰρ αἱ πρόσοδοι αὔξοιντ´
[7]	κατέκανε πῶς ἂν ἱκανὰς ψυχὰς	ἀντιπαράσχοιτο	ἀποθανουμένας; ἀλλ´ εἴπερ τῳ ἄλλῳ,
[10]	εἰκότως καὶ θάρρος καὶ ἀσφάλειαν	δύναιντο	μάλιστα παρέχειν, ὁμοίως μὲν τοῖς
[11]	μὲν ἱπποτρόφοι εἶεν, πλεῖστοι δ´	ἀγωνίζοιντο;	νικᾶν δὲ πότερα δοκεῖς κάλλιον
[9]	ἀσκεῖσθαι. καὶ ναὶ μὰ Δία	ὁρμῷντό	γ´ ἂν θᾶττον ὅποι δέοι,
[8]	ἂν τυγχάνῃ ὁμιλῶν, τούτου ὑπολογίζεται.	αὐτὸ	γὰρ τὸ τετιμῆσθαι μάλιστα συνεπικοσμεῖ,
[8]	γε τῆς ἰδιωτείας. ἐπισκοποῦντες δὲ	αὐτὸ	εἰ οὕτως ἔχει μήπω ἐκεῖνο
[4]	πολιτῶν. τοῖς δὲ τυράννοις καὶ	τοῦτο	ἔμπαλιν ἀνέστραπται. ἀντὶ γὰρ τοῦ
[9]	ἀτίμητος ἔσται, πολλοὺς ἂν καὶ	τοῦτο	ἐξορμήσειεν ἔργον ποιεῖσθαι τὸ σκοπεῖν
[3]	μέγα ἀγαθὸν ἀνθρώποις ἡ φιλία,	τοῦτο	ἐπισκεψώμεθα. ὃς γὰρ ἂν φιλῆται
[1]	καὶ ἅπτεσθαι ἀχθομένου, πῶς οὐχὶ	τοῦτο	ἤδη δυσχερὲς τὸ πάθημα καὶ
[2]	οὓς ἐφοβήθη, οὐδέν τι μᾶλλον	τοῦτο	θαρρεῖ, ἀλλὰ φυλάττεται ἔτι μᾶλλον
[1]	μοι ἀγνοεῖν. καὶ οὐδὲν ἴσως	τοῦτο	θαυμαστόν, εἰ τὰ ἐν τῷ
[4]	ἰδιωτῶν κτήματα ὁ τύραννος διὰ	τοῦτο	καὶ πλείω ἀπ´ αὐτῶν εὐφραίνεται,
[7]	ὅτι τυράννῳ ἔγωγε εὑρίσκω μάλιστα	τοῦτο	λυσιτελοῦν ποιῆσαι. μόνῳ γὰρ αὐτῷ
[1]	ποιεῖσθαι; καὶ ὁ Σιμωνίδης εἶπεν·	Τοῦτο	μὲν δὴ ναὶ μὰ τὸν
[2]	ὀφθαλμῶν τὰ πλεῖστα τῶν πραγμάτων,	τοῦτό	μοι δοκεῖ θαυμαστὸν εἶναι. ἐγὼ
[4]	πλείω ἀπ´ αὐτῶν εὐφραίνεται, οὐδὲ	τοῦτο	οὕτως ἔχει, ὦ Σιμωνίδη, ἀλλ´
[1]	τὸ γὰρ τὰ εἰωθότα ὑπερβάλλον,	τοῦτο	παρέχει τὰς ἡδονάς. διὸ καὶ
[9]	πόλιν, τιμώμενος ἂν ὁ πλεῖστα	τοῦτο	ποιῶν καὶ ἐμπόρους ἂν πλείους
[11]	ἐξείη δ´ ἂν αὐτοῦ μένοντι	τοῦτο	πράττειν. ἀεὶ γὰρ ἂν παρὰ
[8]	τυγχάνειν; κάμνοντα θεραπευσάτωσαν ὁμοίως· οὐκοῦν	τοῦτο	σαφὲς ὅτι αἱ ἀπὸ τῶν
[7]	πονηρόν ἐστι τὸ τυραννεῖν καὶ	τοῦτο	σὺ ἔγνωκας, οὐκ ἀπαλλάττῃ οὕτω
[5]	ἐλεύθεροι εἶναι. χαλεπὸν οὖν καὶ	τοῦτο	τὸ πάθημα ἔμοιγε δοκεῖ εἶναι,
[9]	γῆν ἐξεργαζομένοις, καὶ τοῖς εἰς	τοῦτο	τῶν πολιτῶν ἐρρωμένως τρεπομένοις πολλὰ
[6]	ἀναγκάζηται; εὖ δ´ ἴσθι καὶ	τοῦτο,	ὦ Σιμωνίδη, ὅτι καὶ οὓς
[6]	τὴν ἀρετήν, χαλεπῶς δὲ ζῶντι	χρῷτο,	εὐλαβούμενος μή τι ἀνήκεστον ἐν
[11]	ἂν καὶ ἐθελουσίως σου προνοοῦντας	θεῷο	ἄν, εἰ δέ τις κίνδυνος
[11]	νικώμενος δ´ ἂν πάντων μάλιστα	καταγελῷο.	ἀλλ´ ἐγώ σοί φημι, ὦ
[11]	ἀλλὰ καὶ ὑπὸ πολλῶν πόλεων	ἀγαπῷο	ἄν, καὶ θαυμαστὸς οὐκ ἰδίᾳ
[11]	μόνον φιλοῖο ἄν, ἀλλὰ καὶ	ἐρῷο	ὑπ´ ἀνθρώπων, καὶ τοὺς καλοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/02/2007