Chapitres |
[1] |
παρὰ
τοῦ
ἀντιφιλοῦντος
ἡδεῖαι
μὲν
|
αἱ |
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἐρωτήσεις, |
[8] |
καὶ
ἐν
τούτῳ
σαφὲς
ὅτι
|
αἱ |
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
ἡμίσειαι
χάριτες |
[8] |
ὁμοίως·
οὐκοῦν
τοῦτο
σαφὲς
ὅτι
|
αἱ |
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
θεραπεῖαι
καὶ |
[1] |
πολὺ
δὲ
καὶ
αἱ
θεραπεῖαι
|
αἱ |
ἀπὸ
τῶν
μέγιστον
φρονουσῶν
γυναικῶν |
[1] |
δὲ
αἱ
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
δὲ
|
αἱ |
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ
καὶ
ἐπαφροδιτόταται |
[4] |
τοῖς
δὲ
τυράννοις
οὐκ
ἐνδέχεται.
|
αἱ |
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
δαπάναι
καὶ |
[1] |
μέγιστον
φρονουσῶν
γυναικῶν
εὐφραίνουσι
μάλιστα,
|
αἱ |
δ´
ὑπὸ
δούλων
παροῦσαι
μὲν |
[9] |
φυλάς,
αἱ
δὲ
κατὰ
μόρας,
|
αἱ
|
δὲ
κατὰ
λόχους,
καὶ
ἄρχοντες |
[9] |
πόλεις
αἱ
μὲν
κατὰ
φυλάς,
|
αἱ |
δὲ
κατὰ
μόρας,
αἱ
δὲ |
[9] |
μὲν
πάνυ
πρὸς
ἔχθραν
ἄγειν,
|
αἱ |
δὲ
πάνυ
διὰ
χαρίτων
εἶναι. |
[7] |
δουλείας
ἔργα
εἰκότως
ἂν
νομίζοιτο·
|
αἱ |
δὲ
τιμαὶ
ἔμοιγε
δοκοῦσιν
ἐκ
|
[1] |
τῶν
φιλούντων
ὑπουργίαις.
καὶ
τοίνυν
|
αἱ |
ἐπιβουλαὶ
ἐξ
οὐδένων
πλέονες
τοῖς
|
[1] |
μὲν
αἱ
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
δὲ
|
αἱ |
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἀποκρίσεις, |
[1] |
αὐτῷ
παραγίγνεται.
πολὺ
δὲ
καὶ
|
αἱ |
θεραπεῖαι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
μέγιστον |
[1] |
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
|
αἱ |
μάχαι
τε
καὶ
ἔριδες·
τὸ |
[2] |
ταῦτα
οὐκέτι
ἔχουσιν
οἱ
τύραννοι.
|
αἱ |
μὲν
γὰρ
πόλεις
δήπου
ὅταν |
[9] |
μὲν
γὰρ
ἅπασαι
αἱ
πόλεις
|
αἱ |
μὲν
κατὰ
φυλάς,
αἱ
δὲ |
[9] |
λέγω.
ἐπιμέλειαι
μέντοι
μοι
δοκοῦσιν
|
αἱ |
μὲν
πάνυ
πρὸς
ἔχθραν
ἄγειν, |
[7] |
ὄντα
αὐτῶν
ἀπέδειξα.
οὔτε
γὰρ
|
αἱ |
μὴ
ἐξ
ἀντιφιλούντων
ὑπουργίαι
χάριτες |
[4] |
ἢ
πίωσιν·
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
αἱ |
πατρίδες
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
ἀνθρώποις |
[9] |
περαίνεσθαι;
διῄρηνται
μὲν
γὰρ
ἅπασαι
|
αἱ |
πόλεις
αἱ
μὲν
κατὰ
φυλάς, |
[4] |
ἀνέστραπται.
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ
τιμωρεῖν
|
αἱ |
πόλεις
αὐτοῖς
μεγάλως
τιμῶσι
τὸν |
[2] |
μὲν
δή
εἰσιν
οὕς
τε
|
αἱ |
πόλεις
πολεμοῦσι
καὶ
οὓς
οἱ |
[4] |
εἰκόνας
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ἱστᾶσιν
|
αἱ
|
πόλεις
τῶν
τοιοῦτόν
τι
ποιησάντων. |
[9] |
ἂν
ἀγαθὰ
περαίνοιτο·
καὶ
γὰρ
|
αἱ |
πρόσοδοι
αὔξοιντ´
ἄν,
καὶ
ἡ |
[7] |
Ἱέρων·
Ἀλλ´,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
|
αἱ |
τιμαὶ
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι
ἐμοὶ |
[1] |
οὐδεμίαν
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
ἔχουσιν
|
αἱ |
τράπεζαι
αὐτῶν
ἐπίδοσιν·
ὥστε
ταύτῃ |
[1] |
τι.
Κινδυνεύουσιν,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
|
αἱ |
τῶν
ἀφροδισίων
μόνον
ὑμῖν
ἀπολαύσεις |
[7] |
ὡσαύτως
τοίνυν
οὐδὲ
αἱ
ὑπουργίαι
|
αἱ |
ὑπὸ
τῶν
φοβουμένων
τιμαί
εἰσι. |
[7] |
ἡδέα
ἐφαίνετο.
ὡσαύτως
τοίνυν
οὐδὲ
|
αἱ |
ὑπουργίαι
αἱ
ὑπὸ
τῶν
φοβουμένων
|
[1] |
δὲ
παιδικῶν
βουλομένων
ἥδισται
οἶμαι
|
αἱ |
χάριτές
εἰσιν.
εὐθὺς
γὰρ
παρὰ |
[1] |
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
ἔχουσιν
αἱ
|
τράπεζαι
|
αὐτῶν
ἐπίδοσιν·
ὥστε
ταύτῃ
πρῶτον |
[5] |
δικαίους.
τούτους
δ´
ἀντὶ
τοῦ
|
ἄγασθαι |
φοβοῦνται,
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους,
μή |
[2] |
οἳ
διὰ
τῆς
γνώμης
δοκεῖτε
|
θεᾶσθαι |
κάλλιον
ἢ
διὰ
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[6] |
περὶ
αὑτὸν
μήθ´
ὡπλισμένους
ἡδέως
|
θεᾶσθαι, |
πῶς
οὐκ
ἀργαλέον
ἐστὶ
πρᾶγμα; |
[2] |
πολλοῦ
ἄξια
κτήματα
εἶναι
ἀνεπτυγμένα
|
θεᾶσθαι
|
φανερὰ
πᾶσι
παρέχεται,
τὰ
δὲ |
[7] |
ὑπουργήσωσι
καὶ
ὁ
τούτων
ἀξιούμενος
|
τιμᾶσθαι |
τῷ
ὄντι.
καὶ
ἔγωγε
τὸν |
[8] |
ἢ
πεζῇ
ἢ
κατὰ
θάλατταν
|
ἐξορμᾶσθαι, |
οὐκ
ἐπιτρεπτέον
τοῖς
ῥᾳδιουργοῦσιν.
ἔτι |
[1] |
ἄν
σοι
οἶμαι
μάλιστα
ἐγὼ
|
δύνασθαι |
δηλοῦν
τὰ
διαφέροντα
ἐν
ἑκατέρῳ. |
[8] |
σκοπῶμεν,
εἰ
διὰ
τὸ
μεῖζον
|
δύνασθαι |
ὁ
ἄρχων
καὶ
χαρίζεσθαι
πλείω |
[6] |
τοὺς
φύλακας
μηδὲν
οὕτω
ποιεῖν
|
δύνασθαι |
ὡς
πιστοὺς
εἶναι·
πιστὸν
δὲ |
[7] |
τῳ
ἄλλῳ,
ὦ
Σιμωνίδη,
λυσιτελεῖ
|
ἀπάγξασθαι, |
ἴσθι,
ἔφη,
ὅτι
τυράννῳ
ἔγωγε |
[1] |
ἀλλὰ
τοῦ
ἥκιστα
τυράννῳ
προσήκοντος
|
κατεργάσασθαι. |
ἐγὼ
γὰρ
δὴ
ἐρῶ
μὲν |
[4] |
ἐστι
πολὺ
χαλεπώτερα
καὶ
ἐπικινδυνότερα
|
κατεργάσασθαι |
τῶν
ἰδιωτικῶν
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
μέντοι |
[1] |
ἄν
μοι
ἐθελήσαις,
ὦ
Ἱέρων,
|
διηγήσασθαι |
ἃ
εἰκὸς
εἰδέναι
σε
βέλτιον |
[1] |
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
ἀδύνατοι
γένωνται
|
τιμωρήσασθαι |
τοὺς
ἀδικήσαντας.
εἴποις
οὖν
ἂν |
[2] |
πλῆθος
τῶν
ἀνθρώπων,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
ἐξαπατᾶσθαι |
ὑπὸ
τῆς
τυραννίδος
οὐδέν
τι
|
[7] |
διὰ
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας
|
ἐξανίστασθαι, |
ἢ
τοὺς
ὁδῶν
παραχωροῦντας
τοῖς |
[2] |
μὲν
ἡδονὴν
ἔχουσιν
ἐν
τῷ
|
τρέψασθαι |
τοὺς
πολεμίους,
ὅσην
δ´
ἐν |
[2] |
διάγειν
καὶ
ἄλλους
ὁπλοφόρους
ἀεὶ
|
συμπεριάγεσθαι. |
ἔπειτα
δὲ
οἱ
μὲν
ἰδιῶται, |
[7] |
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
τῷ
τιμῆς
|
ὀρέγεσθαι. |
ἐπεὶ
σιτίοις
γε
καὶ
ποτοῖς |
[1] |
οὗ
ἂν
ἐρᾷ
τις
τούτῳ
|
ἥδεσθαι |
ἀνιωμένῳ
καὶ
φιλοῦντα
μισεῖσθαι
καὶ |
[7] |
ὕπνοις
καὶ
ἀφροδισίοις
πάντα
ὁμοίως
|
ἥδεσθαι
|
ἔοικε
τὰ
ζῷα·
ἡ
δὲ |
[1] |
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
μοι
δοκοῦμεν
|
ἥδεσθαι, |
ὁτὲ
δ´
αὖ
λυπεῖσθαι,
ἔστι |
[1] |
σώματί
μοι
δοκοῦμεν,
ἔφη,
κρίνοντες
|
ἥδεσθαί |
τε
καὶ
λυπεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς· |
[5] |
ἀγαθοὺς
ἄνδρας,
ἄλλοις
δὲ
χρῆσθαι
|
ἀναγκάζεσθαι. |
ἔτι
δὲ
φιλόπολιν
μὲν
ἀνάγκη |
[6] |
δούλους
ἔχειν,
τοὺς
δὲ
δούλους
|
ἀναγκάζεσθαι |
ποιεῖν
ἐλευθέρους,
οὐ
πάντα
σοι |
[9] |
γὰρ
ὅταν
χοροὺς
ἡμῖν
βουλώμεθα
|
ἀγωνίζεσθαι, |
ἆθλα
μὲν
ὁ
ἄρχων
προτίθησιν, |
[11] |
φημὶ
ἀνδρὶ
τυράννῳ
πρὸς
ἰδιώτας
|
ἀγωνίζεσθαι. |
νικῶν
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν |
[8] |
μεῖζον
δύνασθαι
ὁ
ἄρχων
καὶ
|
χαρίζεσθαι |
πλείω
δύναιτ´
ἄν,
ἀλλ´
ἂν
|
[5] |
γὰρ
τῆς
πόλεως
οὔτ´
ἂν
|
σῴζεσθαι
|
δύναιτο
οὔτ´
εὐδαιμονεῖν·
ἡ
δὲ |
[6] |
συμποσίοις
πολλάκις
μὲν
μέχρι
τοῦ
|
ἐπιλαθέσθαι |
πάντων
εἴ
τι
χαλεπὸν
ἐν |
[7] |
γὰρ
αὐτῷ
οὔτε
ἔχειν
οὔτε
|
καταθέσθαι |
τὰ
κακὰ
λυσιτελεῖ.
~Καὶ
ὁ |
[10] |
καὶ
ἐξαπιναίας
τίνες
ἑτοιμότεροι
ἢ
|
προαισθέσθαι |
ἢ
κωλῦσαι
τῶν
ἀεὶ
ἐν |
[3] |
πῶς
ὑπ´
ἄλλου
γέ
τινος
|
οἴεσθαι |
χρὴ
αὐτοὺς
φιλεῖσθαι;
~Ἀλλὰ
μὴν |
[9] |
περὶ
τῶν
ὠφελίμων
μέλῃ,
ἀνάγκη
|
εὑρίσκεσθαί |
τε
μᾶλλον
καὶ
ἐπιτελεῖσθαι.
εἰ |
[1] |
ὅτι
μὲν
ἡδόμεθα
δοκῶ
μοι
|
αἰσθάνεσθαι, |
ὅπως
δὲ
καὶ
ᾧτινι
καὶ |
[9] |
δὲ
ἀνάγκη
δι´
ἀπεχθείας
μᾶλλον
|
γίγνεσθαι. |
ἐγὼ
οὖν
φημι
ἀνδρὶ
ἄρχοντι
|
[11] |
δὲ
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς
πλείονας
|
γίγνεσθαι, |
εἰ
τὰ
σὰ
ἴδια
μόνον |
[3] |
ὄντι
αὐτόματα
τἀγαθὰ
τῷ
φιλουμένῳ
|
γίγνεσθαι |
καὶ
παρὰ
θεῶν
καὶ
παρὰ |
[7] |
δοκοῦσιν
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
τούτοις
|
γίγνεσθαι. |
ὅταν
γὰρ
ἄνθρωποι
ἄνδρα
ἡγησάμενοι |
[1] |
αὖ
ἐθέλει
ἥκιστα
τῷ
τυράννῳ
|
ἐγγίγνεσθαι. |
οὐ
γὰρ
τῶν
ἑτοίμων
ἥδεται |
[9] |
καὶ
τἆλλα
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως
|
περαίνεσθαι; |
διῄρηνται
μὲν
γὰρ
ἅπασαι
αἱ |
[8] |
θεῶν
τιμή
τις
καὶ
χάρις
|
συμπαρέπεσθαι |
ἀνδρὶ
ἄρχοντι.
μὴ
γὰρ
ὅτι |
[1] |
μὴ
κρείττονες
τῶν
παρόντων
μέλλουσιν
|
ἔσεσθαι, |
οὔτε
τὰ
οἴκοι
κέκτηνται
ἐχυρά, |
[1] |
ἀνιωμένῳ
καὶ
φιλοῦντα
μισεῖσθαι
καὶ
|
ἅπτεσθαι |
ἀχθομένου,
πῶς
οὐχὶ
τοῦτο
ἤδη |
[6] |
ἐχθροί
εἰσι,
τούτους
ἅμα
μὲν
|
φυλάττεσθαι
|
δέῃ,
καὶ
χρῆσθαι
δ´
αὐτοῖς |
[2] |
ὅπλοις
δεῖ
εἶναι
ἀμφοτέρους
καὶ
|
φυλάττεσθαι |
καὶ
κινδυνεύειν,
καὶ
ἄν
τι
|
[9] |
ἥκιστα
δὲ
εἰθισμένον
διὰ
φιλονικίας
|
πράττεσθαι, |
ἡ
γεωργία
αὐτὴ
ἂν
πολὺ |
[4] |
θεοῖς
τοὺς
διακόνους
πρῶτον
κελεύουσιν
|
ἀπογεύεσθαι |
διὰ
τὸ
ἀπιστεῖν
μὴ
καὶ |
[11] |
ἀσφαλείας,
εἴ
ποι
βούλοιο,
θεωρήσοντι
|
πορεύεσθαι, |
ἐξείη
δ´
ἂν
αὐτοῦ
μένοντι |
[2] |
πολεμῇ,
ἔξεστιν
ὅποι
ἂν
βούλωνται
|
πορεύεσθαι |
μηδὲν
φοβουμένους
μή
τις
αὐτοὺς |
[8] |
πλείω
τῶν
ἰδιωτῶν
ἀνάγκη
ἐστὶ
|
πραγματεύεσθαι. |
πρακτέον
μέν
γε
χρήματα,
εἰ |
[1] |
τυράννῳ
οὐ
φῂς
παιδικῶν
ἔρωτας
|
ἐμφύεσθαι; |
πῶς
μὴν
σύ,
ἔφη,
ἐρᾷς |
[8] |
ἀλλὰ
πλεονεξίας
ἕνεκα
νομίζουσι
τούτους
|
τρέφεσθαι. |
~Πρὸς
ταῦτα
δὴ
πάλιν
εἶπεν |
[11] |
πειρᾶν,
ἀλλὰ
πειρώμενον
ὑπ´
αὐτῶν
|
ἀνέχεσθαι |
ἄν
σε
δέοι,
φόβον
δ´ |
[4] |
διάγει,
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
πρὶν
|
ἀπάρχεσθαι |
τοῖς
θεοῖς
τοὺς
διακόνους
πρῶτον |
[8] |
τούτου
ὑπολογίζεται.
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
|
τετιμῆσθαι
|
μάλιστα
συνεπικοσμεῖ,
ὥστε
τὰ
μὲν |
[1] |
ἐντεῦθεν
γὰρ
καὶ
σὲ
δοκῶ
|
μεμνῆσθαι |
ἀρξάμενον
λέγειν.
πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[5] |
ὑπεξαιρῶνται,
τίνες
ἄλλοι
αὐτοῖς
καταλείπονται
|
χρῆσθαι |
ἀλλ´
ἢ
οἱ
ἄδικοί
τε |
[5] |
ἡγεῖσθαι
ἀγαθοὺς
ἄνδρας,
ἄλλοις
δὲ
|
χρῆσθαι |
ἀναγκάζεσθαι.
ἔτι
δὲ
φιλόπολιν
μὲν |
[5] |
γὰρ
οὖσι
ταπεινοτέροις
αὐτοῖς
οἴονται
|
χρῆσθαι. |
~Βούλομαι
δέ
σοι,
ἔφη,
ὦ |
[6] |
ἅμα
μὲν
φυλάττεσθαι
δέῃ,
καὶ
|
χρῆσθαι |
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
δ´ |
[6] |
τὸ
δὲ
φοβεῖσθαι
μὲν
ὄχλον,
|
φοβεῖσθαι |
δ´
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
ἀφυλαξίαν, |
[6] |
μὲν
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
δ´
ἐρημίαν,
|
φοβεῖσθαι |
δὲ
ἀφυλαξίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
καὶ |
[6] |
δ´
ἐρημίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
ἀφυλαξίαν,
|
φοβεῖσθαι
|
δὲ
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
φυλάττοντας, |
[6] |
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ
φυλάττομαι.
τὸ
δὲ
|
φοβεῖσθαι |
μὲν
ὄχλον,
φοβεῖσθαι
δ´
ἐρημίαν, |
[5] |
δοκεῖ
εἶναι,
τὸ
ἄλλους
μὲν
|
ἡγεῖσθαι |
ἀγαθοὺς
ἄνδρας,
ἄλλοις
δὲ
χρῆσθαι |
[1] |
ἴσως
ἀναγκάζει
ἡ
φύσις
ἀνθρώπου
|
δεῖσθαι |
παρὰ
τῶν
καλῶν,
τούτων
δὲ |
[4] |
εἰς
τὰς
ἀναγκαίας
δαπάνας
ἀεὶ
|
προσδεῖσθαι |
χρημάτων.
ὥσπερ
γὰρ
πολέμου
ὄντος |
[1] |
ἕνεκα
τοῦ
κολακεύειν
τοὺς
ἐπαίνους
|
ποιεῖσθαι; |
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοῦτο |
[9] |
ἂν
καὶ
τοῦτο
ἐξορμήσειεν
ἔργον
|
ποιεῖσθαι |
τὸ
σκοπεῖν
τι
ἀγαθόν.
καὶ |
[9] |
ταῦτα
πάντα
διὰ
φιλονικίαν
ἐντόνως
|
ἀσκεῖσθαι. |
καὶ
ναὶ
μὰ
Δία
ὁρμῷντό |
[10] |
παρέχειν
τοῖς
πολίταις
τῶν
ἰδίων
|
ἐπιμελεῖσθαι, |
τὰ
ἐπίκαιρα
φυλάττοντες.
πρὸς
δὲ |
[11] |
ἀναλούμενα
μᾶλλον
εἰς
τὸ
δέον
|
τελεῖσθαι
|
ἢ
τὰ
εἰς
τὸ
ἴδιον |
[9] |
ἀνάγκη
εὑρίσκεσθαί
τε
μᾶλλον
καὶ
|
ἐπιτελεῖσθαι. |
εἰ
δὲ
φοβῇ,
ὦ
Ἱέρων, |
[8] |
τὸ
ἄρχειν
οὐδὲν
ἀποκωλύει
τοῦ
|
φιλεῖσθαι, |
ἀλλὰ
καὶ
πλεονεκτεῖ
γε
τῆς |
[3] |
γέ
τινος
οἴεσθαι
χρὴ
αὐτοὺς
|
φιλεῖσθαι; |
~Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
πίστεως
ὅστις |
[3] |
τι
ἀγαθὸν
κρίνω
ἔγωγε
τὸ
|
φιλεῖσθαι |
εἶναι
ὥστε
νομίζω
τῷ
ὄντι |
[8] |
ἔχητε,
ὑμᾶς
καὶ
πολὺ
μᾶλλον
|
φιλεῖσθαι |
τῶν
ἰδιωτῶν
προσήκει;
καὶ
ὁ |
[8] |
τυραννίδα
οὐ
θαυμάζω,
ἐπείπερ
ἐπιθυμῶν
|
φιλεῖσθαι |
ὑπ´
ἀνθρώπων
ἐμποδών
σοι
τούτου |
[11] |
εὐθὺς
κατειργασμένος
ἂν
εἴης
τὸ
|
φιλεῖσθαι |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχομένων,
οὗ
δὴ |
[8] |
αὐτόν·
τὸν
ποτέρου
δοκεῖς
ἔπαινον
|
ἐξικνεῖσθαι |
μᾶλλον
εἰς
εὐφροσύνην;
θύσας
δὲ |
[1] |
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί
τε
καὶ
|
λυπεῖσθαι |
ἐπ´
αὐτοῖς·
ἀγαθοῖς
δὲ
καὶ |
[1] |
δοκοῦμεν
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
δ´
αὖ
|
λυπεῖσθαι, |
ἔστι
δ´
ὅτε
κοινῇ
{καὶ} |
[7] |
ἀρετῆς
καὶ
εὐεργεσίας
ἕνεκα,
καὶ
|
δωρεῖσθαι |
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι
ἔμοιγε |
[8] |
διαπράττοντες
ὠφελεῖν
δύνησθε,
πολλαπλάσια
δὲ
|
δωρεῖσθαι |
ἔχητε,
ὑμᾶς
καὶ
πολὺ
μᾶλλον |
[10] |
ἔχεις
τι
εἰπεῖν
ὡς
μὴ
|
μισεῖσθαι |
δι´
αὐτούς;
ἢ
λέγεις
ὡς |
[1] |
τούτῳ
ἥδεσθαι
ἀνιωμένῳ
καὶ
φιλοῦντα
|
μισεῖσθαι |
καὶ
ἅπτεσθαι
ἀχθομένου,
πῶς
οὐχὶ |
[5] |
ἐπιθυμήσῃ
τὸ
πλῆθος
ὑπ´
αὐτῶν
|
προστατεῖσθαι. |
ὅταν
δὲ
τοὺς
τοιούτους
διὰ |
[6] |
φαίης
μάλιστα
τοῖς
τυράννοις
ἐξεῖναι
|
χειροῦσθαι, |
ὅταν
εὖ
εἰδῶσιν
ὅτι
ἐχθροὶ |
[9] |
τῇ
ἀσχολίᾳ
συμπαρομαρτεῖ.
καὶ
μὴν
|
κακουργίαι |
γε
ἧττον
τοῖς
ἐνεργοῖς
ἐμφύονται. |
[7] |
ἐφαίνετο.
ὡσαύτως
τοίνυν
οὐδὲ
αἱ
|
ὑπουργίαι |
αἱ
ὑπὸ
τῶν
φοβουμένων
τιμαί |
[7] |
γὰρ
αἱ
μὴ
ἐξ
ἀντιφιλούντων
|
ὑπουργίαι |
χάριτες
ἡμῖν
ἐδόκουν
εἶναι
οὔτε |
[1] |
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἐρωτήσεις,
|
ἡδεῖαι |
δὲ
αἱ
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ |
[1] |
ἀντιφιλοῦντος
ἡδεῖαι
μὲν
αἱ
ἀντιβλέψεις,
|
ἡδεῖαι
|
δὲ
αἱ
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
δὲ |
[1] |
εὐθὺς
γὰρ
παρὰ
τοῦ
ἀντιφιλοῦντος
|
ἡδεῖαι |
μὲν
αἱ
ἀντιβλέψεις,
ἡδεῖαι
δὲ |
[9] |
ἐπιμελητέον,
ὦ
Ἱέρων,
οὐ
λέγω.
|
ἐπιμέλειαι |
μέντοι
μοι
δοκοῦσιν
αἱ
μὲν |
[1] |
παραγίγνεται.
πολὺ
δὲ
καὶ
αἱ
|
θεραπεῖαι |
αἱ
ἀπὸ
τῶν
μέγιστον
φρονουσῶν |
[8] |
ὅτι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
|
θεραπεῖαι |
καὶ
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
μεγίστην;
δότωσαν |
[8] |
ὅτι
αἱ
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
|
ἡμίσειαι |
χάριτες
πλέον
ἢ
ὅλον
τὸ |
[3] |
βεβαιόταται
μὲν
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι
|
φιλίαι |
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας
καὶ |
[4] |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
ἀνθρώποις
πλείστου
|
ἄξιαι. |
πολῖται
γὰρ
δορυφοροῦσι
μὲν
ἀλλήλους |
[7] |
καὶ
αἱ
τιμαὶ
τῶν
τυράννων
|
ὅμοιαι |
ἐμοὶ
δοκοῦσιν
εἶναι
οἷάπερ
ἐγώ |
[1] |
ἔφη,
οὐ
μὲν
οὖν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀγλευκέστερον,
ὡς
πολλοῖς
ἂν
δόξειεν. |
[11] |
τε
καὶ
ναοῖς
καὶ
παστάσι
|
καὶ |
ἀγοραῖς
καὶ
λιμέσι
κατεσκευασμένην;
ὅπλοις |
[3] |
παῖδας
καὶ
παισὶ
πρὸς
γονέας
|
καὶ |
ἀδελφοῖς
πρὸς
ἀδελφοὺς
καὶ
γυναιξὶ |
[1] |
ἅμα
τε
στερηθῶσι
τῆς
ἀρχῆς
|
καὶ |
ἀδύνατοι
γένωνται
τιμωρήσασθαι
τοὺς
ἀδικήσαντας. |
[2] |
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς
τινας
εἶναι
|
καὶ |
ἀθλίους·
ἡ
δὲ
τυραννὶς
τὰ |
[1] |
πάνυ
αὐτῷ
παραγίγνεται.
πολὺ
δὲ
|
καὶ |
αἱ
θεραπεῖαι
αἱ
ἀπὸ
τῶν |
[4] |
φάγωσιν
ἢ
πίωσιν·
ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
αἱ
πατρίδες
τοῖς
μὲν
ἄλλοις |
[7] |
ὁ
Ἱέρων·
Ἀλλ´,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
καὶ |
αἱ
τιμαὶ
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι |
[2] |
ὁ
δὲ
τύραννος
ὅταν
ὑποπτεύσῃ
|
καὶ |
αἰσθανόμενος
τῷ
ὄντι
ἀντιπραττομένους
τινὰς |
[4] |
ἀναγκάζονται
δι´
ἔνδειαν
κακόν
τι
|
καὶ |
αἰσχρὸν
μηχανώμενοι
ζῆν,
πῶς
οὐ |
[7] |
πάθῃ
καὶ
ἀφόβως
καὶ
ἀνεπιφθόνως
|
καὶ |
ἀκινδύνως
καὶ
εὐδαιμόνως
τὸν
βίον |
[5] |
ἀλλ´
ἢ
οἱ
ἄδικοί
τε
|
καὶ |
ἀκρατεῖς
καὶ
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν |
[9] |
εὐοπλίας
καὶ
εὐταξίας
καὶ
ἱππικῆς
|
καὶ |
ἀλκῆς
τῆς
ἐν
πολέμῳ
καὶ |
[5] |
ἀπολωλέναι.
~Χαλεπὸν
δ´
ἐρῶ
σοι
|
καὶ |
ἄλλο
πάθημα,
ὦ
Σιμωνίδη,
τῶν
|
[2] |
ἴσασιν
ὄντες.
ἐὰν
δὲ
δὴ
|
καὶ |
ἄλλοι
στρατεύωσιν
εἰς
τὴν
πόλιν |
[9] |
ἁθροίζειν
δὲ
αὐτοὺς
προστέτακται
χορηγοῖς
|
καὶ |
ἄλλοις
διδάσκειν
καὶ
ἀνάγκην
προστιθέναι |
[7] |
ποιοῦσι
τοῖς
τυράννοις
οἱ
ἀρχόμενοι
|
καὶ |
ἄλλον
ὅντιν´
ἂν
ἀεὶ
τιμῶντες |
[2] |
ὡπλισμένοι
οἴονται
ἀνάγκην
εἶναι
διάγειν
|
καὶ |
ἄλλους
ὁπλοφόρους
ἀεὶ
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα |
[2] |
ἀμφοτέρους
καὶ
φυλάττεσθαι
καὶ
κινδυνεύειν,
|
καὶ |
ἄν
τι
πάθωσι
κακὸν
ἡττηθέντες, |
[9] |
ἐνδεῶς
τι
ποιοῦντα
λοιδορεῖν
τε
|
καὶ
|
ἀναγκάζειν
καὶ
ζημιοῦν
καὶ
κολάζειν, |
[4] |
αἱ
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
δαπάναι
|
καὶ |
ἀναγκαιόταται
εἰς
τὰς
τῆς
ψυχῆς
|
[9] |
προστέτακται
χορηγοῖς
καὶ
ἄλλοις
διδάσκειν
|
καὶ |
ἀνάγκην
προστιθέναι
τοῖς
ἐνδεῶς
τι |
[5] |
οἱ
ἄδικοί
τε
καὶ
ἀκρατεῖς
|
καὶ |
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν
ἄδικοι
πιστευόμενοι, |
[7] |
μή
τι
πάθῃ
καὶ
ἀφόβως
|
καὶ |
ἀνεπιφθόνως
καὶ
ἀκινδύνως
καὶ
εὐδαιμόνως |
[4] |
πλεῖστα
συλᾶν
ἀδίκως
καὶ
ἱερὰ
|
καὶ |
ἀνθρώπους
διὰ
τὸ
εἰς
τὰς |
[4] |
τιμῶσι
τὸν
ἀποκτείναντα
τὸν
τύραννον,
|
καὶ
|
ἀντί
γε
τοῦ
εἴργειν
ἐκ |
[7] |
ἄνδρα
ἡγησάμενοι
εὐεργετεῖν
ἱκανὸν
εἶναι,
|
καὶ |
ἀπολαύειν
αὐτοῦ
ἀγαθὰ
νομίσαντες,
ἔπειτα |
[2] |
ὅσον
ἂν
δύνηται
τὸ
γεγενημένον,
|
καὶ |
ἀπολογεῖται
ἅμα
πράττων
ὡς
οὐκ |
[1] |
ἥδεσθαι
ἀνιωμένῳ
καὶ
φιλοῦντα
μισεῖσθαι
|
καὶ |
ἅπτεσθαι
ἀχθομένου,
πῶς
οὐχὶ
τοῦτο |
[9] |
μόρας,
αἱ
δὲ
κατὰ
λόχους,
|
καὶ |
ἄρχοντες
ἐφ´
ἑκάστῳ
μέρει
ἐφεστήκασιν. |
[1] |
τὰ
ἐδέσματα
εἶναι
ἢ
μαλακῆς
|
καὶ |
ἀσθενούσης
ψυχῆς
ἐπιθυμήματα;
ἐπεὶ
εὖ
|
[10] |
οὗτοι
ἂν
εἰκότως
καὶ
θάρρος
|
καὶ |
ἀσφάλειαν
δύναιντο
μάλιστα
παρέχειν,
ὁμοίως |
[1] |
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
δοκοῦσι
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
δειπνῆσαι
τὸ |
[6] |
φοβεῖσθαι
δὲ
ἀφυλαξίαν,
φοβεῖσθαι
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὺς
τοὺς
φυλάττοντας,
καὶ
μήτ´ |
[7] |
ἀλλὰ
φροντιζόμενον
μή
τι
πάθῃ
|
καὶ |
ἀφόβως
καὶ
ἀνεπιφθόνως
καὶ
ἀκινδύνως |
[7] |
γε
καὶ
ποτοῖς
καὶ
ὕπνοις
|
καὶ |
ἀφροδισίοις
πάντα
ὁμοίως
ἥδεσθαι
ἔοικε |
[2] |
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ
ὄψων
|
καὶ |
ἀφροδισίων
γε
ἀπεχομένους.
ἀλλ´
ἐκείνῃ |
[1] |
τῶν
ὀφθαλμῶν
ὁράμασιν
ἡδομένους
τε
|
καὶ |
ἀχθομένους,
διὰ
δὲ
τῶν
ὤτων |
[1] |
τῶν
φαυλοτέρων
πάνυ
ἄτιμός
τε
|
καὶ |
ἄχρηστος
νομίζεται.
τῷ
τοίνυν
τυράννῳ, |
[1] |
σκληρὰ
καὶ
μαλακὰ
καὶ
κοῦφα
|
καὶ
|
βαρέα
ὅλῳ
τῷ
σώματί
μοι |
[9] |
τρεπομένοις
πολλὰ
ἂν
ἀγαθὰ
περαίνοιτο·
|
καὶ |
γὰρ
αἱ
πρόσοδοι
αὔξοιντ´
ἄν, |
[1] |
δυσχερὲς
τὸ
πάθημα
καὶ
οἰκτρόν;
|
καὶ |
γὰρ
δὴ
τῷ
μὲν
ἰδιώτῃ |
[11] |
δαπανᾶν
εἰς
τὸ
κοινὸν
ἀγαθόν.
|
καὶ |
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
τὰ
εἰς |
[2] |
ταῦτα
καὶ
ὁ
τύραννος
ἔχει·
|
καὶ |
γὰρ
ἐν
ὅπλοις
δεῖ
εἶναι
|
[7] |
ὅντιν´
ἂν
ἀεὶ
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
|
καὶ |
γάρ
μοι
δοκεῖ,
ὦ
Ἱέρων, |
[9] |
καλῶς
ἔχει
μαρτυρεῖ
τὰ
γιγνόμενα.
|
καὶ |
γὰρ
ὅταν
χοροὺς
ἡμῖν
βουλώμεθα |
[7] |
τιμᾶσθε
διαφερόντως
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων.
|
καὶ |
γὰρ
οὐδεμία
ἀνθρωπίνη
ἡδονὴ
τοῦ |
[9] |
ἄθλων
ὠνοῦνται.
ὁρᾷς
ἐν
ἱππικοῖς
|
καὶ |
γυμνικοῖς
καὶ
χορηγικοῖς
ἀγῶσιν
ὡς |
[4] |
πρὸς
ἀλλήλους,
ποία
δ´
ἀνδρὶ
|
καὶ
|
γυναικὶ
τερπνὴ
ἄνευ
πίστεως
ὁμιλία, |
[3] |
γονέας
καὶ
ἀδελφοῖς
πρὸς
ἀδελφοὺς
|
καὶ |
γυναιξὶ
πρὸς
ἄνδρας
καὶ
ἑταίροις |
[10] |
τῶν
πολιτῶν,
πῶς
οὐκ
ἀνάγκη
|
καὶ |
δαπανᾶν
εἰς
τούτους
ἥδιστα;
τρέφουσι |
[6] |
μισθοῦ
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς.
|
καὶ
|
δεῖ
μὲν
δήπου
τοὺς
φύλακας |
[10] |
σαυτῷ
φύλακας·
ἤδη
δὲ
πολλοὶ
|
καὶ |
δεσπόται
βίᾳ
ὑπὸ
τῶν
δούλων |
[11] |
θαυμαστὸς
οὐκ
ἰδίᾳ
μόνον
ἀλλὰ
|
καὶ |
δημοσίᾳ
παρὰ
πᾶσιν
ἂν
εἴης, |
[2] |
μὲν
ἰδιώταις
καὶ
διὰ
σπονδῶν
|
καὶ |
δι´
εἰρήνης
γίγνεται
πολέμου
ἀνάπαυσις, |
[2] |
εἶναι.
ἔπειτα
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις
|
καὶ |
διὰ
σπονδῶν
καὶ
δι´
εἰρήνης |
[1] |
λυπεῖσθαι,
ἔστι
δ´
ὅτε
κοινῇ
|
{καὶ} |
διά
τε
τῆς
ψυχῆς
καὶ
|
[1] |
{καὶ}
διά
τε
τῆς
ψυχῆς
|
καὶ
|
διὰ
τοῦ
σώματος.
τῷ
δ´ |
[9] |
καὶ
ἀλκῆς
τῆς
ἐν
πολέμῳ
|
καὶ |
δικαιοσύνης
τῆς
ἐν
συμβολαίοις,
εἰκὸς |
[5] |
τοὺς
ἀλκίμους
τε
καὶ
σοφοὺς
|
καὶ |
δικαίους.
τούτους
δ´
ἀντὶ
τοῦ |
[1] |
ἃ
παρατίθεται
τοῖς
τυράννοις,
ὀξέα
|
καὶ |
δριμέα
καὶ
στρυφνὰ
καὶ
τὰ |
[1] |
ἐκ
μειζόνων
δήπου
καὶ
πλούτῳ
|
καὶ |
δυνάμει
κάλλιστος
δοκεῖ
εἶναι
καὶ |
[7] |
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας
παραχωρεῖν;
|
καὶ |
δῶρά
γε
διδόασιν
οἱ
πολλοὶ
|
[7] |
κοινῆς
ἀρετῆς
καὶ
εὐεργεσίας
ἕνεκα,
|
καὶ |
δωρεῖσθαι
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι |
[7] |
τούτων
ἀξιούμενος
τιμᾶσθαι
τῷ
ὄντι.
|
καὶ |
ἔγωγε
τὸν
μὲν
οὕτω
τιμώμενον |
[11] |
δὲ
τοὺς
πειθομένους
ἔχοις
ἂν
|
καὶ |
ἐθελουσίως
σου
προνοοῦντας
θεῷο
ἄν, |
[1] |
ὄντα·
εἰκὸς
οὖν
ἀμφοτέρων
πεπειραμένον
|
καὶ |
εἰδέναι
σε
μᾶλλον
ἐμοῦ
πῇ |
[4] |
τῶν
ἰδιωτῶν
φονέας,
ἀντὶ
τούτου
|
καὶ |
εἰκόνας
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ἱστᾶσιν |
[10] |
τοὺς
ἀεὶ
ἐν
ὅπλοις
ὄντας
|
καὶ |
εἰρήνης
μάλιστα
ἐπιθυμεῖν;
οἱ
γὰρ |
[1] |
ἕκαστα
οἱ
μὲν
ἰδιῶται
ἔρχονται
|
καὶ |
εἰς
πόλεις
ἃς
ἂν
βούλωνται |
[1] |
ἃς
ἂν
βούλωνται
θεαμάτων
ἕνεκα,
|
καὶ |
εἰς
τὰς
κοινὰς
πανηγύρεις,
ἔνθα
|
[8] |
δώρημα
δύνανται;
ἀλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
καὶ |
ἐκ
θεῶν
τιμή
τις
καὶ |
[9] |
τοῖς
ἐνεργοῖς
ἐμφύονται.
εἰ
δὲ
|
καὶ |
ἐμπορία
ὠφελεῖ
τι
πόλιν,
τιμώμενος |
[9] |
ἂν
ὁ
πλεῖστα
τοῦτο
ποιῶν
|
καὶ |
ἐμπόρους
ἂν
πλείους
ἀγείροι.
εἰ |
[10] |
ὅτι
ὥσπερ
ἐν
ἵπποις
οὕτως
|
καὶ |
ἐν
ἀνθρώποις
τισὶν
ἐγγίγνεται,
ὅσῳ |
[10] |
ὄντων
καὶ
συντεταγμένων;
ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
ἐν
τῇ
στρατιᾷ
τί
ἐστιν
|
[4] |
ἀπογεύεσθαι
διὰ
τὸ
ἀπιστεῖν
μὴ
|
καὶ |
ἐν
τούτοις
κακόν
τι
φάγωσιν |
[8] |
δότωσαν
δὴ
τὰ
ἴσα·
οὐ
|
καὶ |
ἐν
τούτῳ
σαφὲς
ὅτι
αἱ |
[8] |
νὴ
Δί´,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
καὶ |
ἐξ
ὧν
ἀπεχθάνονται
ἄνθρωποι,
ἡμᾶς |
[10] |
τούτοις
καὶ
πολεμίων
ἐφόδους
κρυφαίας
|
καὶ |
ἐξαπιναίας
τίνες
ἑτοιμότεροι
ἢ
προαισθέσθαι |
[11] |
δημοσίᾳ
παρὰ
πᾶσιν
ἂν
εἴης,
|
καὶ |
ἐξείη
μὲν
ἄν
σοι
ἕνεκεν |
[7] |
δ´
ἂν
ἐμφύῃ
τιμῆς
τε
|
καὶ |
ἐπαίνου
ἔρως,
οὗτοί
εἰσιν
ἤδη |
[1] |
δὲ
αἱ
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ
|
καὶ
|
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
μάχαι
τε
καὶ |
[11] |
ἢ
ἀγαθὸν
ἔχοι,
τῶν
δὲ
|
καὶ |
ἐπιθυμούντων
ὑπηρετεῖν.
πᾶς
δὲ
ὁ |
[4] |
ἰσχυρῶν,
ἅ
ἐστι
πολὺ
χαλεπώτερα
|
καὶ |
ἐπικινδυνότερα
κατεργάσασθαι
τῶν
ἰδιωτικῶν
ἐπιθυμημάτων. |
[2] |
πλείστου
ἀξίοις,
ἔτι
δὲ
πλήθει
|
καὶ |
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους
κέκτησθε,
ἱκανώτατοι |
[9] |
μέλῃ,
ἀνάγκη
εὑρίσκεσθαί
τε
μᾶλλον
|
καὶ
|
ἐπιτελεῖσθαι.
εἰ
δὲ
φοβῇ,
ὦ |
[2] |
χαλεπὸν
δὲ
εὑρεῖν
ὅπου
οὐχὶ
|
καὶ |
ἐπιψεύδονται,
πλέονας
φάσκοντες
ἀπεκτονέναι
ἢ |
[7] |
παραχωρῶσι,
γεραίρωσι
δὲ
καὶ
λόγοις
|
καὶ |
ἔργοις
πάντες
οἱ
παρόντες
ἀεὶ |
[1] |
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
μάχαι
τε
|
καὶ |
ἔριδες·
τὸ
δὲ
ἀκόντων
παιδικῶν |
[11] |
οὐ
μόνον
φιλοῖο
ἄν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐρῷο
ὑπ´
ἀνθρώπων,
καὶ
τοὺς |
[1] |
ἑκάστῳ
ἡδόμενον
μάλιστα,
τοῦτον
οἴει
|
καὶ |
ἐρωτικώτατα
ἔχειν
τοῦ
ἔργου
τούτου; |
[1] |
πλεῖστοι
ἥδιον
ἡμᾶς
καὶ
πίνειν
|
καὶ |
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
δοκοῦσι |
[3] |
ἀδελφοὺς
καὶ
γυναιξὶ
πρὸς
ἄνδρας
|
καὶ |
ἑταίροις
πρὸς
ἑταίρους·
εἰ
τοίνυν |
[6] |
τοιαῦτά
ἐστι
τὰ
τῶν
τυράννων
|
καὶ |
ἔτι
δεινότερα·
οὐ
γὰρ
ἐξ |
[2] |
ὄχλος
μοι
δοκεῖ
δοξάζειν
ὁρῶν
|
καὶ
|
εὐδαίμονάς
τινας
εἶναι
καὶ
ἀθλίους· |
[7] |
ἀφόβως
καὶ
ἀνεπιφθόνως
καὶ
ἀκινδύνως
|
καὶ
|
εὐδαιμόνως
τὸν
βίον
διάγοντα·
ὁ |
[7] |
φοβούμενοι,
καὶ
στεφανῶσι
κοινῆς
ἀρετῆς
|
καὶ |
εὐεργεσίας
ἕνεκα,
καὶ
δωρεῖσθαι
ἐθέλωσιν, |
[9] |
ὥσπερ
τοῖς
χοροῖς
ἆθλα
προτιθείη
|
καὶ |
εὐοπλίας
καὶ
εὐταξίας
καὶ
ἱππικῆς |
[9] |
χοροῖς
ἆθλα
προτιθείη
καὶ
εὐοπλίας
|
καὶ |
εὐταξίας
καὶ
ἱππικῆς
καὶ
ἀλκῆς |
[9] |
ποιοῦντα
λοιδορεῖν
τε
καὶ
ἀναγκάζειν
|
καὶ |
ζημιοῦν
καὶ
κολάζειν,
ταῦτα
δὲ |
[9] |
γὰρ
αἱ
πρόσοδοι
αὔξοιντ´
ἄν,
|
καὶ |
ἡ
σωφροσύνη
πολὺ
μᾶλλον
σὺν |
[6] |
πολεμικῶν
ἔμπειρος
εἶ,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
καὶ |
ἤδη
ποτὲ
πολεμίᾳ
φάλαγγι
πλησίον |
[3] |
ὅτι
ἡ
φιλία
μέγιστον
ἀγαθὸν
|
καὶ |
ἥδιστον
ἀνθρώποις
ἐστί·
μόνους
γοῦν |
[7] |
Σιμωνίδη,
εὖ
ἴσθι,
καὶ
νύκτα
|
καὶ |
ἡμέραν
διάγει.
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα |
[7] |
ἑκόντες
τε
παραχωρῶσι
τούτῳ
ὁδῶν
|
καὶ |
θάκων
ὑπανιστῶνται
φιλοῦντές
τε
καὶ |
[6] |
δὲ
μέχρι
τοῦ
ᾠδαῖς
τε
|
καὶ |
θαλίαις
καὶ
χοροῖς
τὴν
ψυχὴν |
[1] |
πάντες
ἐπιστάμεθα·
τὰ
δὲ
ψύχη
|
καὶ |
θάλπη
καὶ
σκληρὰ
καὶ
μαλακὰ |
[10] |
καὶ
κτήνεσιν
οὗτοι
ἂν
εἰκότως
|
καὶ |
θάρρος
καὶ
ἀσφάλειαν
δύναιντο
μάλιστα |
[1] |
τὰ
περιττὰ
τῶν
ἱκανῶν,
τοσούτῳ
|
καὶ |
θᾶττον
κόρος
ἐμπίπτει
τῆς
ἐδωδῆς· |
[11] |
ὑπὸ
πολλῶν
πόλεων
ἀγαπῷο
ἄν,
|
καὶ |
θαυμαστὸς
οὐκ
ἰδίᾳ
μόνον
ἀλλὰ |
[10] |
εἰς
τούτους
ἥδιστα;
τρέφουσι
γοῦν
|
καὶ |
ἰδίᾳ
ἐπὶ
μείοσι
τούτων
φύλακας. |
[1] |
ἀνδρός;
Οἶδά
σε,
ἔφη,
ἐγὼ
|
καὶ |
ἰδιώτην
γεγενημένον
καὶ
νῦν
τύραννον
|
[4] |
τοίνυν
ἀναγκάζονται
πλεῖστα
συλᾶν
ἀδίκως
|
καὶ |
ἱερὰ
καὶ
ἀνθρώπους
διὰ
τὸ |
[9] |
προτιθείη
καὶ
εὐοπλίας
καὶ
εὐταξίας
|
καὶ |
ἱππικῆς
καὶ
ἀλκῆς
τῆς
ἐν
|
[6] |
χαλεπῶς
δ´
ἀποκτείνουσιν·
ὥσπερ
γε
|
καὶ |
ἵππος
εἰ
ἀγαθὸς
μὲν
εἴη, |
[1] |
λυπεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς·
ἀγαθοῖς
δὲ
|
καὶ |
κακοῖς
ἔστι
μὲν
ὅτε
δι´ |
[9] |
ὡς
δὲ
συνελόντι
εἰπεῖν,
εἰ
|
καὶ
|
κατὰ
πάντων
ἐμφανὲς
εἴη
ὅτι |
[2] |
δεῖ
εἶναι
ἀμφοτέρους
καὶ
φυλάττεσθαι
|
καὶ |
κινδυνεύειν,
καὶ
ἄν
τι
πάθωσι |
[9] |
τε
καὶ
ἀναγκάζειν
καὶ
ζημιοῦν
|
καὶ |
κολάζειν,
ταῦτα
δὲ
ἀνάγκη
δι´
|
[1] |
θάλπη
καὶ
σκληρὰ
καὶ
μαλακὰ
|
καὶ |
κοῦφα
καὶ
βαρέα
ὅλῳ
τῷ |
[10] |
τοῖς
ἐν
τῇ
χώρᾳ
ἐργάταις
|
καὶ |
κτήνεσιν
οὗτοι
ἂν
εἰκότως
καὶ |
[2] |
πεπειραμένος
σαφῶς
οἶδα,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
καὶ |
λέγω
σοι
ὅτι
οἱ
τύραννοι |
[11] |
ναοῖς
καὶ
παστάσι
καὶ
ἀγοραῖς
|
καὶ
|
λιμέσι
κατεσκευασμένην;
ὅπλοις
δὲ
πότερον |
[7] |
ὁδῶν
τε
παραχωρῶσι,
γεραίρωσι
δὲ
|
καὶ |
λόγοις
καὶ
ἔργοις
πάντες
οἱ |
[1] |
ἰδιωτικὸς
βίος
εἰς
εὐφροσύνας
τε
|
καὶ |
λύπας
ἀνθρώποις.
Τί
οὖν,
ἔφη
|
[1] |
δέ
τι
ἐλλείπωσι,
δεινὰς
ὀργὰς
|
καὶ |
λύπας
ἐμποιοῦσιν.
ἐν
δὲ
τοῖς
|
[1] |
δοκοῦμεν,
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί
τε
|
καὶ |
λυπεῖσθαι
ἐπ´
αὐτοῖς·
ἀγαθοῖς
δὲ |
[11] |
πάντων
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
κάλλιστον
|
καὶ |
μακαριώτατον
κτῆμα
κεκτήσει·
εὐδαιμονῶν
γὰρ |
[1] |
ψύχη
καὶ
θάλπη
καὶ
σκληρὰ
|
καὶ |
μαλακὰ
καὶ
κοῦφα
καὶ
βαρέα |
[2] |
ἀκινδύνῳ
ἐστίν,
ἀλλ´
ἐνταῦθα
δὴ
|
καὶ |
μάλιστα
φυλακτέον
οἴεται
εἶναι.
ἔπειτα |
[11] |
εἶναι;
τὸ
δὲ
πάντων
κάλλιστον
|
καὶ
|
μεγαλοπρεπέστατον
νομιζόμενον
εἶναι
ἐπιτήδευμα
ἁρματοτροφίαν, |
[11] |
παρέχῃς,
κηρυχθήσῃ
νικῶν
τῷ
καλλίστῳ
|
καὶ
|
μεγαλοπρεπεστάτῳ
ἐν
ἀνθρώποις
ἀγωνίσματι.
καὶ |
[1] |
διαγόντων
ἰδιωτῶν,
πολὺ
δὲ
πλείω
|
καὶ |
μείζω
λυποῦνται.
Ἄπιστα
λέγεις,
ἔφη
|
[2] |
μεγαλύνεται
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
|
καὶ
|
μειοῖ
καθ´
ὅσον
ἂν
δύνηται |
[7] |
καὶ
θάκων
ὑπανιστῶνται
φιλοῦντές
τε
|
καὶ |
μὴ
φοβούμενοι,
καὶ
στεφανῶσι
κοινῆς
|
[9] |
μᾶλλον
σὺν
τῇ
ἀσχολίᾳ
συμπαρομαρτεῖ.
|
καὶ |
μὴν
κακουργίαι
γε
ἧττον
τοῖς |
[8] |
ἐκ
τοῦ
ἴσου
ἡμῖν
οὖσι.
|
καὶ |
μὴν
παιδικά
γε,
ἐν
οἷς |
[6] |
δὲ
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
φυλάττοντας,
|
καὶ |
μήτ´
ἀόπλους
ἔχειν
ἐθέλειν
περὶ |
[9] |
πάντα
διὰ
φιλονικίαν
ἐντόνως
ἀσκεῖσθαι.
|
καὶ |
ναὶ
μὰ
Δία
ὁρμῷντό
γ´ |
[11] |
πᾶσαν
τὴν
πόλιν
τείχεσί
τε
|
καὶ |
ναοῖς
καὶ
παστάσι
καὶ
ἀγοραῖς |
[3] |
τῶν
φύσει
πεφυκότων
μάλιστα
φιλεῖν
|
καὶ |
νόμῳ
συνηναγκασμένων
οὕτω
μισοῦνται,
πῶς |
[7] |
οὕτως,
ὦ
Σιμωνίδη,
εὖ
ἴσθι,
|
καὶ |
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
διάγει.
ἐπεὶ |
[1] |
ἔφη,
ἐγὼ
καὶ
ἰδιώτην
γεγενημένον
|
καὶ |
νῦν
τύραννον
ὄντα·
εἰκὸς
οὖν |
[1] |
πιεῖν
οὐκ
ἂν
ἀπολαύοι,
οὕτω
|
καὶ
|
ὁ
ἄπειρος
ὢν
ἔρωτος
ἄπειρός |
[8] |
τινὰ
φιλικῶς
ὅ
τε
ἄρχων
|
καὶ |
ὁ
ἰδιώτης·
ἐν
τούτῳ
τὴν |
[1] |
πῇ
διαφέρει
ὁ
τυραννικός
τε
|
καὶ |
ὁ
ἰδιωτικὸς
βίος
εἰς
εὐφροσύνας |
[1] |
ἐθέλει
τυράννου
κατ´
ὀφθαλμοὺς
κατηγορεῖν.
|
καὶ |
ὁ
Ἱέρων
εἶπε·
Καὶ
τί |
[10] |
καὶ
πολλὰς
ἐπιμελείας
ἐξάγεται
ἀνθρώπων;
|
~Καὶ |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Ἀλλὰ
ταῦτα |
[1] |
δὲ
μείω
τὰ
λυπηρὰ
ἔχει.
|
καὶ |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Οὐχ
οὕτως |
[8] |
μᾶλλον
φιλεῖσθαι
τῶν
ἰδιωτῶν
προσήκει;
|
καὶ
|
ὁ
Ἱέρων
εὐθὺς
ὑπολαβών,
Ὅτι |
[6] |
δείπνου
τε
καὶ
ὕπνου
λαγχάνομεν.
|
καὶ |
ὁ
Ἱέρων
ἔφη·
Ναὶ
μὰ |
[9] |
εἰ
δὲ
φανερὸν
γένοιτο
ὅτι
|
καὶ |
ὁ
πρόσοδόν
τινα
ἄλυπον
ἐξευρίσκων |
[1] |
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
κτῶνται.
|
καὶ |
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Ἀλλ´
εἰ |
[1] |
τυραννικὸς
βίος
τοῦ
ἰδιωτικοῦ
βίου.
|
καὶ |
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Ἀλλ´
ἐν |
[1] |
τοῦ
κολακεύειν
τοὺς
ἐπαίνους
ποιεῖσθαι;
|
καὶ |
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοῦτο
μὲν |
[8] |
οὔτε
καταθέσθαι
τὰ
κακὰ
λυσιτελεῖ.
|
~Καὶ |
ὁ
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν·
Ἀλλὰ |
[7] |
ἀληθῶς
οἳ
ἂν
τοιαῦτα
ὑπουργήσωσι
|
καὶ |
ὁ
τούτων
ἀξιούμενος
τιμᾶσθαι
τῷ |
[8] |
ὅμοια
ποιῶσιν
ὅ
τε
ἰδιώτης
|
καὶ |
ὁ
τύραννος,
ἐννόει
πότερος
μείζω |
[2] |
ὁ
ἐν
ταῖς
πόλεσι,
ταῦτα
|
καὶ |
ὁ
τύραννος
ἔχει·
καὶ
γὰρ |
[4] |
ἥττους,
τοῦτ´
αὐτοὺς
ἀνιᾷ,
οὕτω
|
καὶ |
ὁ
τύραννος
οὐχ
ὅταν
τῶν |
[1] |
πλείω
ὑμεῖς
ἐν
αὐτοῖς
εὐφραίνεσθε.
|
Καὶ |
οἶδά
γ´,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[1] |
ἄρα
ἔρχεται
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
|
καὶ |
οἴκοι
μένουσι.
ναὶ
μὰ
Δία, |
[1] |
τοῦτο
ἤδη
δυσχερὲς
τὸ
πάθημα
|
καὶ |
οἰκτρόν;
καὶ
γὰρ
δὴ
τῷ |
[6] |
ὁποίου
βούλει
ἔργου,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
ὁπόταν
χρημάτων
μὲν
ἕνεκα
παρῶσιν |
[1] |
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
καὶ
ᾧτινι
|
καὶ |
ὁπότε,
ταῦτα
μᾶλλόν
πως,
ἔφη, |
[1] |
γὰρ
οἱ
παρόντες
ὑμῖν
πάντα
|
καὶ |
ὅσα
ἂν
λέγητε
καὶ
ὅσα |
[1] |
πάντα
καὶ
ὅσα
ἂν
λέγητε
|
καὶ |
ὅσα
ἂν
ποιῆτε
ἐπαινοῦσι.
τοῦ |
[2] |
δοκεῖ
καλὰ
τὰ
ποιούμενα
εἶναι.
|
καὶ |
ὅταν
ἀποθάνωσιν
οὓς
ἐφοβήθη,
οὐδέν |
[9] |
ποιεῖσθαι
τὸ
σκοπεῖν
τι
ἀγαθόν.
|
καὶ |
ὅταν
γε
πολλοῖς
περὶ
τῶν |
[8] |
κωλυτέον
δὲ
τοὺς
ὑβρίζειν
βουλομένους·
|
καὶ
|
ὅταν
γε
τάχους
καιρὸς
παραστῇ |
[1] |
τοῖς
τυράννοις
ὥστε
οἱ
ἐπιδεικνύμενοι
|
καὶ |
ὁτιοῦν
ἀξιοῦσι
πολλαπλάσια
λαβόντες
ἐν |
[1] |
πως,
ἔφη,
δοκῶ
μοι
ἀγνοεῖν.
|
καὶ |
οὐδὲν
ἴσως
τοῦτο
θαυμαστόν,
εἰ |
[7] |
τῶν
βοσκημάτων
διαφέροντες,
ἄνδρες
δὲ
|
καὶ |
οὐκέτι
ἄνθρωποι
μόνον
νομιζόμενοι.
ὥστε |
[2] |
οὕς
τε
αἱ
πόλεις
πολεμοῦσι
|
καὶ |
οὓς
οἱ
τύραννοι
πρὸς
τοὺς |
[6] |
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι
|
καὶ |
οὓς
τῶν
πολιτῶν
δεδίασι
χαλεπῶς |
[2] |
μειονεκτοῦντας
καὶ
σίτων
καὶ
ποτῶν
|
καὶ |
ὄψων
καὶ
ἀφροδισίων
γε
ἀπεχομένους. |
[3] |
φιλίαι
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας
|
καὶ |
παισὶ
πρὸς
γονέας
καὶ
ἀδελφοῖς |
[1] |
τοῦτο
παρέχει
τὰς
ἡδονάς.
διὸ
|
καὶ |
πάντες
ἄνθρωποι
ἡδέως
προσδέχονται
τὰς |
[6] |
γὰρ
ἐξ
ἐναντίας
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πάντοθεν
πολεμίους
ὁρᾶν
νομίζουσιν
οἱ |
[6] |
ταῖς
ψυχαῖς
λυπηρός
ἐστιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πάντων
τῶν
ἡδέων
συμπαρακολουθῶν
λυμεὼν
|
[1] |
μὲν
οὖν,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
|
καὶ |
πάνυ
γέ
μοι
δοκοῦντα
παρὰ |
[3] |
φιλουμένῳ
γίγνεσθαι
καὶ
παρὰ
θεῶν
|
καὶ |
παρὰ
ἀνθρώπων·
καὶ
τούτου
τοίνυν |
[1] |
ἐρῶ
τυχεῖν,
μετὰ
μὲν
φιλίας
|
καὶ |
παρὰ
βουλομένου
πάνυ
ἰσχυρῶς
ἐπιθυμῶ |
[3] |
αὐτόματα
τἀγαθὰ
τῷ
φιλουμένῳ
γίγνεσθαι
|
καὶ |
παρὰ
θεῶν
καὶ
παρὰ
ἀνθρώπων· |
[1] |
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος
δοκεῖ
εἶναι
|
καὶ |
παρέχειν
τινὰ
τῷ
γήμαντι
φιλοτιμίαν |
[11] |
πόλιν
τείχεσί
τε
καὶ
ναοῖς
|
καὶ |
παστάσι
καὶ
ἀγοραῖς
καὶ
λιμέσι |
[11] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἅρματα
τρέφοις
τε
|
καὶ |
πέμποις
εἰς
τὰς
πανηγύρεις,
ἢ |
[4] |
οὐ
τούτους
ἀθλίους
ἄν
τις
|
καὶ |
πένητας
δικαίως
νομίζοι;
οἱ
τύραννοι |
[4] |
τῶν
ἰδιωτικῶν
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
μέντοι
|
καὶ |
πένητας
ὄψει
{οὐχ}
οὕτως
ὀλίγους |
[1] |
κρίνουσιν
οἱ
πλεῖστοι
ἥδιον
ἡμᾶς
|
καὶ |
πίνειν
καὶ
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν, |
[4] |
χρὴ
αὐτοὺς
φιλεῖσθαι;
~Ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
πίστεως
ὅστις
ἐλάχιστον
μετέχει,
πῶς
|
[2] |
προσποιεῖται
καὶ
τῆς
βουλῆς
μετεσχηκέναι
|
καὶ |
πλείστους
ἀπεκτονέναι,
χαλεπὸν
δὲ
εὑρεῖν |
[4] |
κτήματα
ὁ
τύραννος
διὰ
τοῦτο
|
καὶ |
πλείω
ἀπ´
αὐτῶν
εὐφραίνεται,
οὐδὲ
|
[8] |
οὐδὲν
ἀποκωλύει
τοῦ
φιλεῖσθαι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πλεονεκτεῖ
γε
τῆς
ἰδιωτείας.
ἐπισκοποῦντες |
[1] |
ὁ
μὲν
ἐκ
μειζόνων
δήπου
|
καὶ |
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος
δοκεῖ |
[1] |
εἰκὸς
εἰδέναι
σε
βέλτιον
ἐμοῦ;
|
Καὶ |
ποῖα
ταῦτ´
ἐστίν,
ἔφη
ὁ |
[10] |
ἐπίκαιρα
φυλάττοντες.
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
καὶ
|
πολεμίων
ἐφόδους
κρυφαίας
καὶ
ἐξαπιναίας |
[2] |
ποτε
πιστεύσας
ὁ
τύραννος
θαρρήσειε.
|
καὶ |
πόλεμοι
μὲν
δή
εἰσιν
οὕς |
[2] |
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
|
καὶ |
πόλεμον
μὲν
δὴ
τοιοῦτον
ἔχων |
[9] |
μεγάλας
δαπάνας
καὶ
πολλοὺς
πόνους
|
καὶ |
πολλὰς
ἐπιμελείας
ἐξάγεται
ἀνθρώπων;
~Καὶ |
[9] |
ὡς
μικρὰ
ἆθλα
μεγάλας
δαπάνας
|
καὶ |
πολλοὺς
πόνους
καὶ
πολλὰς
ἐπιμελείας |
[8] |
πολλαπλάσια
δὲ
δωρεῖσθαι
ἔχητε,
ὑμᾶς
|
καὶ |
πολὺ
μᾶλλον
φιλεῖσθαι
τῶν
ἰδιωτῶν |
[7] |
τιμῆς
ὀρέγεσθαι.
ἐπεὶ
σιτίοις
γε
|
καὶ
|
ποτοῖς
καὶ
ὕπνοις
καὶ
ἀφροδισίοις |
[4] |
τυράννῳ·
ὁπότε
γε
οὐδὲ
σιτίοις
|
καὶ |
ποτοῖς
πιστεύων
διάγει,
ἀλλὰ
καὶ |
[1] |
δὲ
τοῦ
στόματος
σίτοις
τε
|
καὶ
|
ποτοῖς,
τὰ
δ´
ἀφροδίσια
δι´ |
[2] |
εἶναι
ἑκόντας
μειονεκτοῦντας
καὶ
σίτων
|
καὶ |
ποτῶν
καὶ
ὄψων
καὶ
ἀφροδισίων
|
[11] |
συμμάχους
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
προμάχους
|
καὶ |
προθύμους
ὁρῴης
ἄν,
πολλῶν
μὲν |
[10] |
πολίταις
μισθοφόρων;
τούτους
γὰρ
προπονεῖν
|
καὶ |
προκινδυνεύειν
καὶ
προφυλάττειν
εἰκὸς
ἑτοιμοτάτους |
[10] |
δὲ
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι
δὲ
|
καὶ |
προκινδυνεύουσι
τῶν
πολιτῶν,
πῶς
οὐκ |
[11] |
εἴη,
οὐ
συμμάχους
μόνον
ἀλλὰ
|
καὶ |
προμάχους
καὶ
προθύμους
ὁρῴης
ἄν, |
[10] |
τούτους
γὰρ
προπονεῖν
καὶ
προκινδυνεύειν
|
καὶ |
προφυλάττειν
εἰκὸς
ἑτοιμοτάτους
εἶναι.
τὰς |
[11] |
καὶ
μεγαλοπρεπεστάτῳ
ἐν
ἀνθρώποις
ἀγωνίσματι.
|
καὶ |
πρῶτον
μὲν
εὐθὺς
κατειργασμένος
ἂν |
[7] |
ταῦτα
πάντα
διήκουσεν
ὁ
Σιμωνίδης,
|
Καὶ |
πῶς,
ἔφη,
ὦ
Ἱέρων,
εἰ |
[1] |
ἀπὸ
τῆς
ὄψεως·
ἐντεῦθεν
γὰρ
|
καὶ |
σὲ
δοκῶ
μεμνῆσθαι
ἀρξάμενον
λέγειν. |
[2] |
δοκούντων
ἀνδρῶν
εἶναι
ἑκόντας
μειονεκτοῦντας
|
καὶ |
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ
ὄψων |
[1] |
τὰ
δὲ
ψύχη
καὶ
θάλπη
|
καὶ |
σκληρὰ
καὶ
μαλακὰ
καὶ
κοῦφα |
[5] |
τῶν
ἰδιωτῶν
τοὺς
ἀλκίμους
τε
|
καὶ |
σοφοὺς
καὶ
δικαίους.
τούτους
δ´
|
[7] |
φιλοῦντές
τε
καὶ
μὴ
φοβούμενοι,
|
καὶ |
στεφανῶσι
κοινῆς
ἀρετῆς
καὶ
εὐεργεσίας |
[2] |
δὲ
οἱ
μὲν
ἰδιῶται,
ἐὰν
|
καὶ |
στρατεύωνταί
που
εἰς
πολεμίαν,
ἀλλ´ |
[1] |
τοῖς
τυράννοις,
ὀξέα
καὶ
δριμέα
|
καὶ |
στρυφνὰ
καὶ
τὰ
τούτων
ἀδελφά; |
[10] |
μισθοφόρων.
τρέφεις
μὲν
γὰρ
δήπου
|
καὶ |
σὺ
αὐτοὺς
σαυτῷ
φύλακας·
ἤδη |
[1] |
ἔφη,
ἐκεῖνο
εὖ
οἶδ´
ὅτι
|
καὶ |
σὺ
ἔμπειρος
εἶ
ὅτι
ὅσῳ |
[1] |
οὖν,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
οὐχὶ
|
καὶ |
σύ,
ἐπεὶ
νῦν
γε
ἔτι |
[8] |
παιδικά
γε,
ἐν
οἷς
δὴ
|
καὶ
|
σὺ
μάλιστα
κατεμέμψω
τὴν
τυραννίδα, |
[6] |
συμπαρακολουθῶν
λυμεὼν
γίγνεται.
εἰ
δὲ
|
καὶ |
σὺ
πολεμικῶν
ἔμπειρος
εἶ,
ὦ |
[1] |
ἔγωγε
ὅτι
οἱ
ἡδέως
ἐσθίοντες
|
καὶ |
σύ
που
οἶσθα
ὅτι
οὐδὲν |
[10] |
ἀεὶ
ἐν
ὅπλοις
τε
ὄντων
|
καὶ
|
συντεταγμένων;
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἐν |
[10] |
σῴζειν
τὰ
τῶν
φίλων
μάλιστα
|
καὶ |
σφάλλειν
τὰ
τῶν
πολεμίων
δύναιντ´ |
[10] |
χώραν.
ἱκανοί
γε
μήν
εἰσι
|
καὶ |
σχολὴν
παρέχειν
τοῖς
πολίταις
τῶν |
[10] |
μάλιστα
ἐπιθυμεῖν;
οἱ
γὰρ
συντεταγμένοι
|
καὶ |
σῴζειν
τὰ
τῶν
φίλων
μάλιστα
|
[1] |
ὀξέα
καὶ
δριμέα
καὶ
στρυφνὰ
|
καὶ |
τὰ
τούτων
ἀδελφά;
Πάνυ
μὲν |
[5] |
εὐδαιμονεῖν·
ἡ
δὲ
τυραννὶς
ἀναγκάζει
|
καὶ |
ταῖς
ἑαυτῶν
πατρίσιν
ἐνοχλεῖν.
οὔτε |
[6] |
ἀνήκεστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
ἐργάσηται,
|
καὶ
|
τἆλλά
γε
κτήματα
ὅσα
χαλεπὰ |
[9] |
δι´
ἄλλων.
τί
οὖν
κωλύει
|
καὶ
|
τἆλλα
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως
περαίνεσθαι; |
[7] |
οἱ
πολλοὶ
τούτοις
οὓς
μισοῦσι,
|
καὶ |
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
φοβῶνται
μή
|
[9] |
δικαιοσύνης
τῆς
ἐν
συμβολαίοις,
εἰκὸς
|
καὶ |
ταῦτα
πάντα
διὰ
φιλονικίαν
ἐντόνως |
[1] |
Σιμωνίδη,
ὀλίγα
γε
τῶν
πολλῶν
|
καὶ |
ταῦτα
τοιαῦτα
ὄντα
οὕτω
τίμια |
[1] |
ἂν
πολλοὶ
μὲν
ἐπεθύμουν
τυραννεῖν,
|
καὶ |
ταῦτα
τῶν
δοκούντων
ἱκανωτάτων
ἀνδρῶν |
[2] |
κόσμον
γυναιξί,
μεγαλοπρεπεστάτας
δ´
οἰκίας,
|
καὶ |
ταύτας
κατεσκευασμένας
τοῖς
πλείστου
ἀξίοις, |
[7] |
κτήσαιτο;
Ὅτι,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
καὶ |
ταύτῃ
ἀθλιώτατόν
ἐστιν
ἡ
τυραννίς· |
[2] |
ηὐξηκέναι.
ἕκαστος
δέ
τις
προσποιεῖται
|
καὶ |
τῆς
βουλῆς
μετεσχηκέναι
καὶ
πλείστους
|
[1] |
κατηγορεῖν.
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εἶπε·
|
Καὶ |
τί
οἴει,
ἔφη,
τοὺς
μὴ
|
[9] |
τὸν
κάλλιστα
ταῦτα
ἐξεργαζόμενον
ἐπαινεῖν
|
καὶ |
τιμᾶν,
αὕτη
μὲν
ἡ
ἐπιμέλεια |
[1] |
ὅμως
ἡδονὰς
τό
τε
κέρδος
|
καὶ |
τὸ
ἀνιᾶν
τὸν
ἐχθρόν·
τὸ |
[2] |
τῶν
τυράννων
κέκτηται
ἀποκεκρυμμένα,
ἔνθαπερ
|
καὶ |
τὸ
εὐδαιμονεῖν
καὶ
τὸ
κακοδαιμονεῖν |
[2] |
ἀποκεκρυμμένα,
ἔνθαπερ
καὶ
τὸ
εὐδαιμονεῖν
|
καὶ |
τὸ
κακοδαιμονεῖν
τοῖς
ἀνθρώποις
ἀπόκειται. |
[9] |
εἰσφέροιεν,
ὁπότε
τούτου
καιρὸς
εἴη,
|
καὶ |
τὸ
πάντων
γε
χρησιμώτατον,
ἥκιστα |
[1] |
αὑτοὺς
ταῖς
τῶν
φιλούντων
ὑπουργίαις.
|
καὶ |
τοίνυν
αἱ
ἐπιβουλαὶ
ἐξ
οὐδένων |
[9] |
τοῖς
κάλλιστα
τὴν
γῆν
ἐξεργαζομένοις,
|
καὶ |
τοῖς
εἰς
τοῦτο
τῶν
πολιτῶν
|
[10] |
αὐτῶν
ὠφελούμενοι.
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
καὶ |
τοῖς
ἐν
τῇ
χώρᾳ
ἐργάταις |
[8] |
ὅτι
καλλίονα
ποιεῖ
ἄνδρα,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
ἥδιον
θεώμεθά |
[9] |
γὰρ
διδάσκειν
ἅ
ἐστι
βέλτιστα
|
καὶ |
τὸν
κάλλιστα
ταῦτα
ἐξεργαζόμενον
ἐπαινεῖν |
[5] |
ἔτι
δὲ
φιλόπολιν
μὲν
ἀνάγκη
|
καὶ
|
τὸν
τύραννον
εἶναι·
ἄνευ
γὰρ |
[11] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐρῷο
ὑπ´
ἀνθρώπων,
|
καὶ |
τοὺς
καλοὺς
οὐ
πειρᾶν,
ἀλλὰ |
[10] |
καὶ
τούτους
φυλάττειν
εἶεν
τεταγμένοι,
|
καὶ |
τοῦτ´
ἂν
εἰδεῖεν
ὑπ´
αὐτῶν |
[4] |
τῶν
πολιτῶν.
τοῖς
δὲ
τυράννοις
|
καὶ |
τοῦτο
ἔμπαλιν
ἀνέστραπται.
ἀντὶ
γὰρ |
[9] |
οὐκ
ἀτίμητος
ἔσται,
πολλοὺς
ἂν
|
καὶ |
τοῦτο
ἐξορμήσειεν
ἔργον
ποιεῖσθαι
τὸ |
[7] |
οὕτως
πονηρόν
ἐστι
τὸ
τυραννεῖν
|
καὶ |
τοῦτο
σὺ
ἔγνωκας,
οὐκ
ἀπαλλάττῃ |
[5] |
ἀξιοῦσιν
ἐλεύθεροι
εἶναι.
χαλεπὸν
οὖν
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
πάθημα
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
[6] |
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
δ´
ἴσθι
|
καὶ
|
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι
καὶ |
[5] |
τῶν
πολιτῶν
ποιοῦντες
ἥδονται
μᾶλλον
|
καὶ |
τούτοις
χρῶνται
δορυφόροις.
ἀλλὰ
μὴν |
[9] |
μέρει
ἐφεστήκασιν.
οὐκοῦν
εἴ
τις
|
καὶ |
τούτοις
ὥσπερ
τοῖς
χοροῖς
ἆθλα |
[3] |
παρὰ
θεῶν
καὶ
παρὰ
ἀνθρώπων·
|
καὶ |
τούτου
τοίνυν
τοῦ
κτήματος
τοιούτου |
[4] |
ποῖος
δὲ
θεράπων
ἡδὺς
ἀπιστούμενος;
|
καὶ |
τούτου
τοίνυν
τοῦ
πιστῶς
πρός
|
[11] |
ὅ
τιπερ
τὴν
σὴν
ψυχήν,
|
καὶ |
τούτους
πάντας
πειρῶ
νικᾶν
εὖ |
[10] |
κακοῦργοι
ἐν
πόλεσιν·
εἰ
οὖν
|
καὶ |
τούτους
φυλάττειν
εἶεν
τεταγμένοι,
καὶ |
[4] |
καὶ
ποτοῖς
πιστεύων
διάγει,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τούτων
πρὶν
ἀπάρχεσθαι
τοῖς
θεοῖς |
[1] |
κόρος
ἐμπίπτει
τῆς
ἐδωδῆς·
ὥστε
|
καὶ |
τῷ
χρόνῳ
τῆς
ἡδονῆς
μειονεκτεῖ
|
[1] |
ἢ
αὐτοὺς
ὑμᾶς,
ὥσπερ
γε
|
καὶ |
τῶν
ἀχαρίτων
ὀσμῶν
οὐκ
αὐτὸς
|
[6] |
μέχρι
κοίτης
ἐπιθυμίας
ἐμῆς
τε
|
καὶ
|
τῶν
παρόντων.
νῦν
δὲ
ἀπεστέρημαι |
[1] |
Οὕτω
μέντοι,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
|
καὶ |
τῶν
σίτων
ὁ
μὲν
ἔχων
|
[2] |
εἶπον,
οὐ
θαυμάζω·
τὸ
δὲ
|
καὶ |
ὑμᾶς
ταῦτ´
ἀγνοεῖν,
οἳ
διὰ |
[7] |
ὑποδύονται,
πάντα
δὲ
κίνδυνον
ὑπομένουσι.
|
καὶ |
ὑμεῖς,
ὡς
ἔοικε,
τοσαῦτα
πράγματα
|
[6] |
νόμοι,
ὥστε
περὶ
ἑαυτῶν
φοβοῦνται
|
καὶ |
ὑπὲρ
ὑμῶν·
οἱ
δὲ
τύραννοι |
[7] |
φέρεσθε
εἰς
αὐτήν,
ὅπως
τιμᾶσθε
|
καὶ |
ὑπηρετῶσι
μὲν
ὑμῖν
πάντες
πάντα |
[7] |
ἐπεὶ
σιτίοις
γε
καὶ
ποτοῖς
|
καὶ |
ὕπνοις
καὶ
ἀφροδισίοις
πάντα
ὁμοίως |
[6] |
ἐμοὶ
παρ´
αὐτῶν·
μέθην
δὲ
|
καὶ |
ὕπνον
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ
φυλάττομαι.
τὸ |
[6] |
φύλακας
προκαθιστάμενοι
θαρραλέως
δείπνου
τε
|
καὶ |
ὕπνου
λαγχάνομεν.
καὶ
ὁ
Ἱέρων |
[3] |
τυραννίσιν
ἀλληλοφόνους
γεγενημένους,
πολλοὺς
δὲ
|
καὶ |
ὑπὸ
γυναικῶν
τῶν
ἑαυτῶν
τυράννους |
[3] |
γυναικῶν
τῶν
ἑαυτῶν
τυράννους
διεφθαρμένους
|
καὶ |
ὑπὸ
ἑταίρων
γε
τῶν
μάλιστα |
[11] |
οὐχ
ὑπὸ
ἰδιωτῶν
μόνον
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὑπὸ
πολλῶν
πόλεων
ἀγαπῷο
ἄν, |
[1] |
ἐρᾷ
τις
τούτῳ
ἥδεσθαι
ἀνιωμένῳ
|
καὶ |
φιλοῦντα
μισεῖσθαι
καὶ
ἅπτεσθαι
ἀχθομένου, |
[2] |
ἐν
ὅπλοις
δεῖ
εἶναι
ἀμφοτέρους
|
καὶ |
φυλάττεσθαι
καὶ
κινδυνεύειν,
καὶ
ἄν |
[8] |
αἱ
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
θεραπεῖαι
|
καὶ |
χαρὰν
ἐμποιοῦσι
μεγίστην;
δότωσαν
δὴ |
[8] |
τὸ
μεῖζον
δύνασθαι
ὁ
ἄρχων
|
καὶ |
χαρίζεσθαι
πλείω
δύναιτ´
ἄν,
ἀλλ´ |
[8] |
καὶ
ἐκ
θεῶν
τιμή
τις
|
καὶ |
χάρις
συμπαρέπεσθαι
ἀνδρὶ
ἄρχοντι.
μὴ |
[9] |
ὁρᾷς
ἐν
ἱππικοῖς
καὶ
γυμνικοῖς
|
καὶ |
χορηγικοῖς
ἀγῶσιν
ὡς
μικρὰ
ἆθλα |
[6] |
τοῦ
ᾠδαῖς
τε
καὶ
θαλίαις
|
καὶ |
χοροῖς
τὴν
ψυχὴν
συγκαταμιγνύναι,
πολλάκις |
[9] |
θᾶττον
ὅποι
δέοι,
τιμῆς
ὀρεγόμενοι,
|
καὶ
|
χρήματα
θᾶττον
ἂν
εἰσφέροιεν,
ὁπότε |
[6] |
τούτους
ἅμα
μὲν
φυλάττεσθαι
δέῃ,
|
καὶ |
χρῆσθαι
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ |
[1] |
δοκῶ
μοι
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
|
καὶ |
ᾧτινι
καὶ
ὁπότε,
ταῦτα
μᾶλλόν
|
[9] |
μὴ
ἐν
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων
|
πολλαὶ |
δαπάναι
γίγνωνται,
ἐννόησον
ὅτι
οὐκ
|
[3] |
μόνους
γοῦν
τοὺς
μοιχοὺς
νομίζουσι
|
πολλαὶ |
τῶν
πόλεων
νηποινεὶ
ἀποκτείνειν,
δῆλον
|
[1] |
φιλούντων
ὑπουργίαις.
καὶ
τοίνυν
αἱ
|
ἐπιβουλαὶ |
ἐξ
οὐδένων
πλέονες
τοῖς
τυράννοις |
[6] |
ἀντὶ
φίλων
ἔχειν
τοὺς
ἑταίρους,
|
ἀπεστέρημαι |
δ´
αὖ
τοῦ
ἡδέως
ἐκείνοις |
[6] |
καὶ
τῶν
παρόντων.
νῦν
δὲ
|
ἀπεστέρημαι |
μὲν
τῶν
ἡδομένων
ἐμοὶ
διὰ |
[1] |
παρὰ
δὲ
παιδικῶν
βουλομένων
ἥδισται
|
οἶμαι |
αἱ
χάριτές
εἰσιν.
εὐθὺς
γὰρ
|
[7] |
αὐτῶν
πάθωσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
οἶμαι |
δουλείας
ἔργα
εἰκότως
ἂν
νομίζοιτο· |
[1] |
βίῳ;
οὕτως
γὰρ
ἄν
σοι
|
οἶμαι |
μάλιστα
ἐγὼ
δύνασθαι
δηλοῦν
τὰ |
[1] |
τούτων,
αἷς
χρίεσθε,
τοὺς
πλησιάζοντας
|
οἶμαι |
μᾶλλον
ἀπολαύειν
ἢ
αὐτοὺς
ὑμᾶς, |
[7] |
ὑπουργίαι
αἱ
ὑπὸ
τῶν
φοβουμένων
|
τιμαί |
εἰσι.
πῶς
γὰρ
ἂν
φαίημεν |
[7] |
εἰκότως
ἂν
νομίζοιτο·
αἱ
δὲ
|
τιμαὶ |
ἔμοιγε
δοκοῦσιν
ἐκ
τῶν
ἐναντίων |
[7] |
Ἀλλ´,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
αἱ
|
τιμαὶ |
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι
ἐμοὶ
δοκοῦσιν
|
[6] |
οὖσι
ταπεινοτέροις
αὐτοῖς
οἴονται
χρῆσθαι.
|
~Βούλομαι |
δέ
σοι,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[7] |
τὸν
μὲν
οὕτω
τιμώμενον
μακαρίζω·
|
αἰσθάνομαι
|
γὰρ
αὐτὸν
οὐκ
ἐπιβουλευόμενον
ἀλλὰ |
[6] |
ἰδιώτης,
νῦν
ἐπειδὴ
τύραννος
ἐγενόμην,
|
αἰσθάνομαι |
στερόμενος
αὐτῶν.
ἐγὼ
γὰρ
ξυνῆν |
[8] |
ἀπὸ
τῶν
ἴσων
κτᾶται
χάριν.
|
ἄρξομαι |
δέ
σοι
ἀπὸ
τῶν
μικροτάτων |
[1] |
σκοποῦνται
περὶ
αὐτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
|
πειράσομαί |
σε
διδάσκειν
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω, |
[6] |
δὲ
καὶ
ὕπνον
ὁμοίως
ἐνέδρᾳ
|
φυλάττομαι. |
τὸ
δὲ
φοβεῖσθαι
μὲν
ὄχλον, |
[1] |
πολλὰ
τῶν
μετρίως
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
|
ναὶ |
μὰ
Δί´,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης, |
[10] |
ἄρχων
οὐδὲν
ἔτι
δεήσεται
δορυφόρων;
|
Ναὶ |
μὰ
Δία,
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης, |
[9] |
διὰ
φιλονικίαν
ἐντόνως
ἀσκεῖσθαι.
καὶ
|
ναὶ |
μὰ
Δία
ὁρμῷντό
γ´
ἂν |
[6] |
λαγχάνομεν.
καὶ
ὁ
Ἱέρων
ἔφη·
|
Ναὶ
|
μὰ
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη·
αὐτῶν |
[1] |
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
οἴκοι
μένουσι.
|
ναὶ |
μὰ
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὀλίγα |
[1] |
ἐζήλουν
ἂν
τοὺς
τυράννους;
Ὅτι
|
ναὶ |
μὰ
τὸν
Δί´,
ἔφη
ὁ |
[1] |
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Τοῦτο
μὲν
δὴ
|
ναὶ |
μὰ
τὸν
Δία
ἔγωγέ
σοι, |
[9] |
ἐν
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων
πολλαὶ
|
δαπάναι |
γίγνωνται,
ἐννόησον
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[4] |
ἐνδέχεται.
αἱ
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
|
δαπάναι |
καὶ
ἀναγκαιόταται
εἰς
τὰς
τῆς |
[2] |
ἔλθωσιν,
ἐν
ἀσφαλείᾳ
πάντες
νομίζουσι
|
καθεστάναι, |
ὁ
δὲ
τύραννος
οὐδ´
ἐπειδὰν |
[3] |
εἰ
δὲ
βούλει,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
εἰδέναι |
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω,
ὧδε
ἐπίσκεψαι. |
[1] |
ὡς
φιλῶν
χαρίζεται,
διὰ
τὸ
|
εἰδέναι |
ὅτι
οὐδεμιᾶς
ἀνάγκης
οὔσης
ὑπηρετεῖ, |
[1] |
ὦ
Ἱέρων,
διηγήσασθαι
ἃ
εἰκὸς
|
εἰδέναι
|
σε
βέλτιον
ἐμοῦ;
Καὶ
ποῖα |
[1] |
εἰκὸς
οὖν
ἀμφοτέρων
πεπειραμένον
καὶ
|
εἰδέναι |
σε
μᾶλλον
ἐμοῦ
πῇ
διαφέρει |
[2] |
οὖν
τὸ
πλῆθος
περὶ
τούτου
|
λεληθέναι, |
ὥσπερ
εἶπον,
οὐ
θαυμάζω·
τὸ |
[9] |
καὶ
ἄλλοις
διδάσκειν
καὶ
ἀνάγκην
|
προστιθέναι |
τοῖς
ἐνδεῶς
τι
ποιοῦσιν.
οὐκοῦν |
[1] |
ἀμφὶ
θεωρίας
ἔχουσιν.
οὔτε
γὰρ
|
ἰέναι |
αὐτοῖς
ἀσφαλὲς
ὅπου
μὴ
κρείττονες |
[1] |
πολλαπλάσια
λαβόντες
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
|
ἀπιέναι |
παρὰ
τοῦ
τυράννου
ἢ
ὅσα |
[1] |
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ
μοι
|
καταμεμαθηκέναι |
διὰ
μὲν
τῶν
ὀφθαλμῶν
ὁράμασιν
|
[2] |
δ´
εὐφραίνονται
τὴν
πόλιν
νομίζοντες
|
ηὐξηκέναι. |
ἕκαστος
δέ
τις
προσποιεῖται
καὶ |
[2] |
τις
προσποιεῖται
καὶ
τῆς
βουλῆς
|
μετεσχηκέναι |
καὶ
πλείστους
ἀπεκτονέναι,
χαλεπὸν
δὲ |
[1] |
ἀπολαύειν
λεηλασίᾳ,
ἔφη,
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
ἐοικέναι
|
μᾶλλον
ἢ
ἀφροδισίοις.
καίτοι
τῷ |
[4] |
ἀεὶ
ἀναγκάζονται
στράτευμα
τρέφειν
ἢ
|
ἀπολωλέναι. |
~Χαλεπὸν
δ´
ἐρῶ
σοι
καὶ |
[5] |
τύραννοι
τὰς
πόλεις
μήποτε
ἐλεύθεραι
|
γενόμεναι |
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
γένωνται,
οἱ
δ´ |
[1] |
τύραννοι·
ἔκπλεῳ
γὰρ
αὐτοῖς
ἀεὶ
|
παρεσκευασμέναι |
οὐδεμίαν
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
ἔχουσιν |
[2] |
οὐχὶ
καὶ
ἐπιψεύδονται,
πλέονας
φάσκοντες
|
ἀπεκτονέναι |
ἢ
ὅσοι
ἂν
τῷ
ὄντι |
[2] |
τῆς
βουλῆς
μετεσχηκέναι
καὶ
πλείστους
|
ἀπεκτονέναι, |
χαλεπὸν
δὲ
εὑρεῖν
ὅπου
οὐχὶ |
[1] |
θαυμαστόν,
εἰ
τὰ
ἐν
τῷ
|
ἐγρηγορέναι |
σαφεστέρας
ἡμῖν
τὰς
αἰσθήσεις
παρέχεται |
[7] |
ἐστιν
ἡ
τυραννίς·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἀπαλλαγῆναι |
δυνατὸν
αὐτῆς
ἐστι.
πῶς
γὰρ |
[2] |
μὲν
πάνυ
ἔμοιγε
μικρὰ
δοκεῖ
|
εἶναι |
ἃ
σὺ
λέγεις.
πολλοὺς
γάρ, |
[2] |
οἱ
ἥττονες
ἐν
κινδύνῳ
δοκῶσιν
|
εἶναι, |
ἀλλ´
ἐπειδάν
γε
εἴσω
τοῦ |
[1] |
ἐπαίνους
παρὰ
τῶν
ἐλευθερωτάτων
ἡδίστους
|
εἶναι, |
ἀλλ´,
ὁρᾷς;
ἐκεῖνό
γε
οὐκ |
[2] |
καὶ
γὰρ
ἐν
ὅπλοις
δεῖ
|
εἶναι
|
ἀμφοτέρους
καὶ
φυλάττεσθαι
καὶ
κινδυνεύειν, |
[2] |
μὲν
δοκοῦντα
πολλοῦ
ἄξια
κτήματα
|
εἶναι |
ἀνεπτυγμένα
θεᾶσθαι
φανερὰ
πᾶσι
παρέχεται, |
[5] |
μὲν
ἀνάγκη
καὶ
τὸν
τύραννον
|
εἶναι· |
ἄνευ
γὰρ
τῆς
πόλεως
οὔτ´ |
[1] |
ἔνθα
γ´
ἃ
ἀξιοθεατότατα
δοκεῖ
|
εἶναι |
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
οἱ
δὲ
τύραννοι |
[11] |
νικᾶν
δὲ
πότερα
δοκεῖς
κάλλιον
|
εἶναι |
ἅρματος
ἀρετῇ
ἢ
πόλεως
ἧς |
[3] |
μὲν
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι
φιλίαι
|
εἶναι |
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας
καὶ
παισὶ |
[2] |
τε
γοῦν
ὡπλισμένοι
οἴονται
ἀνάγκην
|
εἶναι |
διάγειν
καὶ
ἄλλους
ὁπλοφόρους
ἀεὶ |
[2] |
πραγμάτων,
τοῦτό
μοι
δοκεῖ
θαυμαστὸν
|
εἶναι. |
ἐγὼ
δὲ
πεπειραμένος
σαφῶς
οἶδα, |
[8] |
ἐμποδών
σοι
τούτου
νομίζεις
αὐτὴν
|
εἶναι. |
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
μοι
δοκῶ
|
[2] |
ἔγωγε
ὁρῶ
τῶν
δοκούντων
ἀνδρῶν
|
εἶναι |
ἑκόντας
μειονεκτοῦντας
καὶ
σίτων
καὶ |
[3] |
γυναικῶν
φιλίας
πρὸς
τοὺς
ἄνδρας
|
εἶναι. |
ἐπεὶ
ὅταν
γε
ἀφροδισιασθῇ
κατὰ |
[4] |
τούτων
τι
συντέμνειν
ὄλεθρος
δοκεῖ
|
εἶναι. |
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
μὲν
δύνανται |
[2] |
δὴ
καὶ
μάλιστα
φυλακτέον
οἴεται
|
εἶναι. |
ἔπειτα
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις
καὶ |
[11] |
πάντων
κάλλιστον
καὶ
μεγαλοπρεπέστατον
νομιζόμενον
|
εἶναι |
ἐπιτήδευμα
ἁρματοτροφίαν,
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς |
[7] |
ἡδονὴ
τοῦ
θείου
ἐγγυτέρω
δοκεῖ
|
εἶναι |
ἢ
ἡ
περὶ
τὰς
τιμὰς |
[1] |
ὁ
Ἱέρων,
ταῦτα
τὰ
ἐδέσματα
|
εἶναι
|
ἢ
μαλακῆς
καὶ
ἀσθενούσης
ψυχῆς |
[7] |
ἔφη,
ὦ
Ἱέρων,
μέγα
τι
|
εἶναι |
ἡ
τιμή,
ἧς
ὀρεγόμενοι
οἱ |
[2] |
δοξάζειν
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς
τινας
|
εἶναι |
καὶ
ἀθλίους·
ἡ
δὲ
τυραννὶς |
[7] |
ἄνθρωποι
ἄνδρα
ἡγησάμενοι
εὐεργετεῖν
ἱκανὸν
|
εἶναι, |
καὶ
ἀπολαύειν
αὐτοῦ
ἀγαθὰ
νομίσαντες, |
[2] |
αὐτῷ
δοκεῖ
καλὰ
τὰ
ποιούμενα
|
εἶναι. |
καὶ
ὅταν
ἀποθάνωσιν
οὓς
ἐφοβήθη, |
[1] |
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος
δοκεῖ
|
εἶναι |
καὶ
παρέχειν
τινὰ
τῷ
γήμαντι |
[9] |
μὲν
ἀνάγκης
δεόμενον
ἄλλοις
προστακτέον
|
εἶναι |
κολάζειν,
τὸ
δὲ
τὰ
ἆθλα |
[6] |
ψυχῆς
ὑπὸ
φόβων
καταπεπληγμένης
τεκμήρια
|
εἶναι; |
ὅ
γέ
τοι
φόβος
οὐ |
[2] |
ἔλθωσιν
οἴκαδε,
ἀσφάλειαν
σφίσιν
ἡγοῦνται
|
εἶναι, |
οἱ
δὲ
τύραννοι
ἐπειδὰν
εἰς |
[7] |
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι
ἐμοὶ
δοκοῦσιν
|
εἶναι |
οἷάπερ
ἐγώ
σοι
τὰ
ἀφροδίσια |
[3] |
γε
τῶν
μάλιστα
δοκούντων
φίλων
|
εἶναι. |
οἵτινες
οὖν
ὑπὸ
τῶν
φύσει |
[4] |
ἀνταγωνιστὰς
ἡγεῖται
αὑτῷ
τοῦ
πλούτου
|
εἶναι. |
οὐδέ
γε
θᾶττόν
τι
γίγνεται |
[2] |
ἄρξει,
φαιδρός
τε
οὐ
δύναται
|
εἶναι |
οὐδὲ
μεγαλύνεται
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ, |
[7] |
ἀντιφιλούντων
ὑπουργίαι
χάριτες
ἡμῖν
ἐδόκουν
|
εἶναι |
οὔτε
τὰ
ἀφροδίσια
τὰ
βίαια |
[1] |
λαμβάνειν
πάντων
ἥδιστον
ἔγωγε
νομίζω
|
εἶναι, |
παρὰ
δὲ
παιδικῶν
βουλομένων
ἥδισται |
[6] |
οὕτω
ποιεῖν
δύνασθαι
ὡς
πιστοὺς
|
εἶναι· |
πιστὸν
δὲ
ἕνα
πολὺ
χαλεπώτερον |
[1] |
ταῦτα
τῶν
δοκούντων
ἱκανωτάτων
ἀνδρῶν
|
εἶναι; |
πῶς
δὲ
πάντες
ἐζήλουν
ἂν |
[10] |
προκινδυνεύειν
καὶ
προφυλάττειν
εἰκὸς
ἑτοιμοτάτους
|
εἶναι. |
τὰς
δ´
ἀγχιτέρμονας
πόλεις
οὐκ |
[1] |
γέ
μοι
δοκοῦντα
παρὰ
φύσιν
|
εἶναι |
ταῦτα
ἀνθρώποις.
Ἄλλο
τι
οὖν |
[2] |
δοκεῖ
μέγα
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
|
εἶναι, |
ταύτης
ἐλάχιστον
τοῖς
τυράννοις
μέτεστιν· |
[5] |
τοῦτο
τὸ
πάθημα
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
εἶναι, |
τὸ
ἄλλους
μὲν
ἡγεῖσθαι
ἀγαθοὺς |
[11] |
τῶν
πολιτῶν
μεμηχανημένος
εἴης
ἐνεργὰ
|
εἶναι; |
τὸ
δὲ
πάντων
κάλλιστον
καὶ
|
[9] |
αἱ
δὲ
πάνυ
διὰ
χαρίτων
|
εἶναι. |
τὸ
μὲν
γὰρ
διδάσκειν
ἅ |
[2] |
οὕτω
καλόν
τι
αὐτοῖς
δοκεῖ
|
εἶναι |
τὸ
πολὺ
νικᾶν.
ὁ
δὲ |
[10] |
τὰ
δέοντα
ἔχωσι,
τοσούτῳ
ὑβριστοτέροις
|
εἶναι. |
τοὺς
μὲν
οὖν
τοιούτους
μᾶλλον |
[7] |
μὲν
δὴ
οὐδεὶς
πώποτε
ἑκὼν
|
εἶναι |
τυραννίδος
ἀφεῖτο,
ὅσπερ
{ἂν}
ἅπαξ |
[1] |
τοῦ
ἑτοίμου
παρ´
αὐτοῦ
δοκοῦντος
|
εἶναι |
τυχεῖν
τούτου
μάλιστα
ἐπιθυμῶ,
ἀλλὰ |
[5] |
διότι
οὐδ´
αὐτοὶ
ἀξιοῦσιν
ἐλεύθεροι
|
εἶναι. |
χαλεπὸν
οὖν
καὶ
τοῦτο
τὸ |
[11] |
ἄλλους
προστάτας
πόλεων
τὸν
ἀγῶνα
|
εἶναι, |
ὧν
ἐὰν
σὺ
εὐδαιμονεστάτην
τὴν |
[3] |
ἀγαθὸν
κρίνω
ἔγωγε
τὸ
φιλεῖσθαι
|
εἶναι |
ὥστε
νομίζω
τῷ
ὄντι
αὐτόματα
|
[1] |
τι
ἂν
κάλλιστον
ἴδητε
τούτῳ
|
συνεῖναι. |
Νῦν
δή,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων, |
[6] |
ἂν
φαίης
μάλιστα
τοῖς
τυράννοις
|
ἐξεῖναι |
χειροῦσθαι,
ὅταν
εὖ
εἰδῶσιν
ὅτι |
[6] |
χαλεπῶς
μὲν
ἄν
τις
αὐτὸν
|
ἀποκτείναι |
διὰ
τὴν
ἀρετήν,
χαλεπῶς
δὲ |
[9] |
κολάζειν,
τὸ
δὲ
τὰ
ἆθλα
|
ἀποδιδόναι |
δι´
αὑτοῦ
ποιητέον.
ὡς
δὲ |
[6] |
θαλίαις
καὶ
χοροῖς
τὴν
ψυχὴν
|
συγκαταμιγνύναι, |
πολλάκις
δὲ
μέχρι
κοίτης
ἐπιθυμίας |
[11] |
σοὶ
πανήγυρις
εἴη
τῶν
βουλομένων
|
ἐπιδεικνύναι |
εἴ
τίς
τι
σοφὸν
ἢ |
[8] |
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
μοι
δοκῶ
|
διδάξαι |
σε
ὡς
τὸ
ἄρχειν
οὐδὲν |
[5] |
οἱ
τύραννοι
τὰς
πόλεις
μήποτε
|
ἐλεύθεραι |
γενόμεναι
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
γένωνται,
οἱ |
[3] |
ἐγὼ
δηλῶ.
~Φιλίας
δ´
αὖ
|
καταθέασαι |
ὡς
κοινωνοῦσιν
οἱ
τύραννοι.
πρῶτον |
[9] |
οὕτως
περαίνεσθαι;
διῄρηνται
μὲν
γὰρ
|
ἅπασαι |
αἱ
πόλεις
αἱ
μὲν
κατὰ |
[7] |
ἔγωγε
εὑρίσκω
μάλιστα
τοῦτο
λυσιτελοῦν
|
ποιῆσαι. |
μόνῳ
γὰρ
αὐτῷ
οὔτε
ἔχειν |
[2] |
δ´
ἐστὲ
κακῶσαι
μὲν
ἐχθρούς,
|
ὀνῆσαι |
δὲ
φίλους.
πρὸς
ταῦτα
δὲ |
[1] |
δοκοῦσι
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
|
δειπνῆσαι |
τὸ
ἡμῖν
παρατιθέμενον
δεῖπνον
ἢ |
[1] |
τῷ
δὲ
τυράννῳ
οὔποτ´
ἔστι
|
πιστεῦσαι |
ὡς
φιλεῖται.
ἐπιστάμεθα
γὰρ
δὴ |
[10] |
τίνες
ἑτοιμότεροι
ἢ
προαισθέσθαι
ἢ
|
κωλῦσαι |
τῶν
ἀεὶ
ἐν
ὅπλοις
τε |
[1] |
μάλιστα,
αἱ
δ´
ὑπὸ
δούλων
|
παροῦσαι |
μὲν
οὐδέν
τι
ἀγαπῶνται,
ἐὰν |
[2] |
ἀρίστους
κέκτησθε,
ἱκανώτατοι
δ´
ἐστὲ
|
κακῶσαι |
μὲν
ἐχθρούς,
ὀνῆσαι
δὲ
φίλους. |
[6] |
ὦ
Σιμωνίδη,
κἀκείνας
τὰς
εὐφροσύνας
|
δηλῶσαι |
ὅσαις
ἐγὼ
χρώμενος
ὅτ´
ἦν |
[2] |
μειόνων
ἄρξει,
φαιδρός
τε
οὐ
|
δύναται |
εἶναι
οὐδὲ
μεγαλύνεται
ἐπὶ
τῷ |
[8] |
πότερος
μείζω
ἀπὸ
τῶν
ἴσων
|
κτᾶται |
χάριν.
ἄρξομαι
δέ
σοι
ἀπὸ |
[3] |
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω,
ὧδε
ἐπίσκεψαι.
|
βεβαιόταται |
μὲν
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι
φιλίαι |
[4] |
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
δαπάναι
καὶ
|
ἀναγκαιόταται |
εἰς
τὰς
τῆς
ψυχῆς
φυλακάς |
[1] |
αἱ
ἀποκρίσεις,
ἥδισται
δὲ
καὶ
|
ἐπαφροδιτόταται |
αἱ
μάχαι
τε
καὶ
ἔριδες· |
[2] |
οὐκ
αὔξει
ὅλην
τὴν
πόλιν,
|
ἐπίσταταί |
τε
ὅτι
μειόνων
ἄρξει,
φαιδρός |
[9] |
πολλοὺς
πόνους
καὶ
πολλὰς
ἐπιμελείας
|
ἐξάγεται |
ἀνθρώπων;
~Καὶ
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν· |
[1] |
ἐγγίγνεσθαι.
οὐ
γὰρ
τῶν
ἑτοίμων
|
ἥδεται |
ὁ
ἔρως
ἐφιέμενος,
ἀλλὰ
τῶν |
[8] |
ὃν
ἂν
τυγχάνῃ
ὁμιλῶν,
τούτου
|
ὑπολογίζεται. |
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
τετιμῆσθαι
μάλιστα |
[1] |
πάνυ
ἄτιμός
τε
καὶ
ἄχρηστος
|
νομίζεται. |
τῷ
τοίνυν
τυράννῳ,
ἂν
μὴ |
[1] |
τι
ὑπουργῇ,
ὅτι
ὡς
φιλῶν
|
χαρίζεται, |
διὰ
τὸ
εἰδέναι
ὅτι
οὐδεμιᾶς |
[1] |
πολλὰ
ταῦτα
μηχανήματα
κατανενόηκας
ἃ
|
παρατίθεται |
τοῖς
τυράννοις,
ὀξέα
καὶ
δριμέα |
[2] |
ἐνταῦθα
δὴ
καὶ
μάλιστα
φυλακτέον
|
οἴεται |
εἶναι.
ἔπειτα
τοῖς
μὲν
ἰδιώταις |
[1] |
ὀσμῶν
οὐκ
αὐτὸς
ὁ
βεβρωκὼς
|
αἰσθάνεται, |
ἀλλὰ
μᾶλλον
οἱ
πλησιάζοντες.
Οὕτω |
[6] |
πάντων
τῶν
ἡδέων
συμπαρακολουθῶν
λυμεὼν
|
γίγνεται. |
εἰ
δὲ
καὶ
σὺ
πολεμικῶν |
[2] |
εἰρήνη
ποτὲ
πρὸς
τοὺς
τυραννευομένους
|
γίγνεται |
οὔτε
σπονδαῖς
ἄν
ποτε
πιστεύσας |
[2] |
διὰ
σπονδῶν
καὶ
δι´
εἰρήνης
|
γίγνεται |
πολέμου
ἀνάπαυσις,
τοῖς
δὲ
τυράννοις |
[9] |
μὲν
ἡ
ἐπιμέλεια
διὰ
χαρίτων
|
γίγνεται, |
τὸ
δὲ
τὸν
ἐνδεῶς
τι |
[4] |
εἶναι.
οὐδέ
γε
θᾶττόν
τι
|
γίγνεται |
τῷ
τυράννῳ
ἢ
τῷ
ἰδιώτῃ |
[1] |
τὸ
ἀγαπητὸν
οὐ
πάνυ
αὐτῷ
|
παραγίγνεται. |
πολὺ
δὲ
καὶ
αἱ
θεραπεῖαι |
[10] |
οὕτως
καὶ
ἐν
ἀνθρώποις
τισὶν
|
ἐγγίγνεται, |
ὅσῳ
ἂν
ἔκπλεα
τὰ
δέοντα |
[4] |
ἰδιωτῶν
πλείω
φαίνηται
ἔχων,
τότ´
|
εὐφραίνεται, |
ἀλλ´
ὅταν
ἑτέρων
τυράννων
ἐλάττω
|
[4] |
τοῦτο
καὶ
πλείω
ἀπ´
αὐτῶν
|
εὐφραίνεται, |
οὐδὲ
τοῦτο
οὕτως
ἔχει,
ὦ |
[1] |
πολλαπλάσια
μὲν
δι´
ἑκάστου
τούτων
|
εὐφραίνεται, |
πολὺ
δὲ
μείω
τὰ
λυπηρὰ |
[4] |
τῷ
ἀριθμῷ
οὔτε
τὰ
πολλὰ
|
κρίνεται |
οὔτε
τὰ
ὀλίγα,
ἀλλὰ
πρὸς |
[2] |
τε
οὐ
δύναται
εἶναι
οὐδὲ
|
μεγαλύνεται |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
καὶ
|
[1] |
ἃ
ἀξιοθεατότατα
δοκεῖ
εἶναι
ἀνθρώποις
|
συναγείρεται. |
οἱ
δὲ
τύραννοι
οὐ
μάλα |
[10] |
φιλίαν
κτησάμενος
ἄρχων
οὐδὲν
ἔτι
|
δεήσεται |
δορυφόρων;
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἶπεν
|
[10] |
μὰ
Δία,
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης,
|
δεήσεται |
μὲν
οὖν.
οἶδα
γὰρ
ὅτι |
[9] |
τινα
ἄλυπον
ἐξευρίσκων
τῇ
πόλει
|
τιμήσεται, |
οὐδ´
αὕτη
ἂν
ἡ
σκέψις |
[2] |
τι
μᾶλλον
τοῦτο
θαρρεῖ,
ἀλλὰ
|
φυλάττεται
|
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
τὸ
πρόσθεν. |
[7] |
οὔτ´
ἐν
τοῖς
ἀλόγοις
ζῴοις
|
ἐμφύεται |
οὔτ´
ἐν
ἅπασιν
ἀνθρώποις·
οἷς |
[4] |
βούλονται,
τοῖς
δὲ
τυράννοις
οὐκ
|
ἐνδέχεται. |
αἱ
γὰρ
μέγισται
αὐτοῖς
δαπάναι |
[1] |
ἐγρηγορέναι
σαφεστέρας
ἡμῖν
τὰς
αἰσθήσεις
|
παρέχεται |
ἢ
τὰ
ἐν
τῷ
ὕπνῳ. |
[2] |
εἶναι
ἀνεπτυγμένα
θεᾶσθαι
φανερὰ
πᾶσι
|
παρέχεται, |
τὰ
δὲ
χαλεπὰ
ἐν
ταῖς |
[1] |
ἂν
ἴσως
σύ,
ἀλλ´
ἄρα
|
ἔρχεται |
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
οἴκοι |
[6] |
δέῃ,
καὶ
χρῆσθαι
δ´
αὐτοῖς
|
ἀναγκάζηται; |
εὖ
δ´
ἴσθι
καὶ
τοῦτο, |
[1] |
ὅτι
ὅσῳ
ἂν
πλείω
τις
|
παραθῆται
|
τὰ
περιττὰ
τῶν
ἱκανῶν,
τοσούτῳ |
[1] |
ὅσον
ἂν
χρόνον
ἡ
ψυχὴ
|
προσίηται, |
τοῦτον
πολὺ
μᾶλλον
ἥδονται
οἱ |
[4] |
ὦ
Σιμωνίδη,
ἀλλ´
ὥσπερ
οἱ
|
ἀθληταὶ |
οὐχ
ὅταν
ἰδιωτῶν
γένωνται
κρείττονες, |
[3] |
τοῦτο
ἐπισκεψώμεθα.
ὃς
γὰρ
ἂν
|
φιλῆται |
δήπου
ὑπό
τινων,
ἡδέως
μὲν |
[5] |
εὐετηριῶν
γενομένων
ἀφθονία
τῶν
ἀγαθῶν
|
γίγνηται, |
οὐδὲ
τότε
συγχαίρει
ὁ
τύραννος. |
[6] |
ἂν
ἔξω
τῆς
τούτου
ἐπικρατείας
|
γένηται. |
ἐχθροὺς
δ´
αὖ
πῶς
ἂν |
[4] |
οὐχ
ὅταν
τῶν
ἰδιωτῶν
πλείω
|
φαίνηται
|
ἔχων,
τότ´
εὐφραίνεται,
ἀλλ´
ὅταν |
[2] |
καὶ
μειοῖ
καθ´
ὅσον
ἂν
|
δύνηται |
τὸ
γεγενημένον,
καὶ
ἀπολογεῖται
ἅμα |
[6] |
τι
ἀνήκεστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
|
ἐργάσηται, |
καὶ
τἆλλά
γε
κτήματα
ὅσα |
[2] |
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
τῶν
τυράννων
|
κέκτηται |
ἀποκεκρυμμένα,
ἔνθαπερ
καὶ
τὸ
εὐδαιμονεῖν |
[4] |
τούτῳ
λυπεῖται·
τούτους
γὰρ
ἀνταγωνιστὰς
|
ἡγεῖται
|
αὑτῷ
τοῦ
πλούτου
εἶναι.
οὐδέ |
[2] |
ἂν
δύνηται
τὸ
γεγενημένον,
καὶ
|
ἀπολογεῖται
|
ἅμα
πράττων
ὡς
οὐκ
ἀδικῶν |
[8] |
δέοντα,
ἀναγκαστέον
δὲ
φυλάττειν
ὅσα
|
δεῖται |
φυλακῆς,
κολαστέον
δὲ
τοὺς
ἀδίκους, |
[2] |
νομίζοντες
ηὐξηκέναι.
ἕκαστος
δέ
τις
|
προσποιεῖται |
καὶ
τῆς
βουλῆς
μετεσχηκέναι
καὶ |
[2] |
καὶ
τὸ
κακοδαιμονεῖν
τοῖς
ἀνθρώποις
|
ἀπόκειται. |
τὸ
μὲν
οὖν
τὸ
πλῆθος |
[1] |
τυράννῳ
οὔποτ´
ἔστι
πιστεῦσαι
ὡς
|
φιλεῖται. |
ἐπιστάμεθα
γὰρ
δὴ
τοὺς
διὰ |
[1] |
ταῦτα
τοιαῦτα
ὄντα
οὕτω
τίμια
|
πωλεῖται |
τοῖς
τυράννοις
ὥστε
οἱ
ἐπιδεικνύμενοι |
[4] |
ἑτέρων
τυράννων
ἐλάττω
ἔχῃ,
τούτῳ
|
λυπεῖται· |
τούτους
γὰρ
ἀνταγωνιστὰς
ἡγεῖται
αὑτῷ |
[4] |
μὲν
ἄλλοις
ἀνθρώποις
πλείστου
ἄξιαι.
|
πολῖται |
γὰρ
δορυφοροῦσι
μὲν
ἀλλήλους
ἄνευ |
[10] |
ὅταν
γε
μὴν
γνῶσιν
οἱ
|
πολῖται |
ὅτι
οὗτοι
κακὸν
μὲν
οὐδὲν |
[9] |
ἄρχων
προτίθησιν,
ἁθροίζειν
δὲ
αὐτοὺς
|
προστέτακται |
χορηγοῖς
καὶ
ἄλλοις
διδάσκειν
καὶ |
[8] |
τὸ
παρὰ
τοῦ
ἰδιώτου
δώρημα
|
δύνανται; |
ἀλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ
ἐκ |
[4] |
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
μὲν
|
δύνανται |
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
ὅσων |
[4] |
δὲ
πόρρω
προεληλύθασι
φυλακῆς
ὥστε
|
πεποίηνται |
πολλοὶ
νόμον
τῷ
μιαιφόνῳ
μηδὲ
|
[9] |
τἆλλα
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως
περαίνεσθαι;
|
διῄρηνται |
μὲν
γὰρ
ἅπασαι
αἱ
πόλεις |
[2] |
τῶν
δὲ
μεγίστων
κακῶν
πλεῖστα
|
κέκτηνται. |
αὐτίκα
γὰρ
εἰ
μὲν
εἰρήνη |
[1] |
μέλλουσιν
ἔσεσθαι,
οὔτε
τὰ
οἴκοι
|
κέκτηνται |
ἐχυρά,
ὥστε
ἄλλοις
παρακαταθεμένους
ἀποδημεῖν. |
[5] |
ξένους
δεινοτέρους
τῶν
πολιτῶν
ποιοῦντες
|
ἥδονται |
μᾶλλον
καὶ
τούτοις
χρῶνται
δορυφόροις. |
[1] |
ψυχὴ
προσίηται,
τοῦτον
πολὺ
μᾶλλον
|
ἥδονται |
οἱ
ταῖς
πολυτελεστέραις
παρασκευαῖς
τρεφόμενοι |
[3] |
ἥδιστα
δὲ
πάλιν
προσιόντα
δέχονται,
|
συνήδονται |
δ´
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς, |
[2] |
δὲ
εὑρεῖν
ὅπου
οὐχὶ
καὶ
|
ἐπιψεύδονται, |
πλέονας
φάσκοντες
ἀπεκτονέναι
ἢ
ὅσοι |
[4] |
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
ὅσων
|
δέονται, |
τί
ἂν
τούτους
οἰκτίροι
τις |
[1] |
σύ
που
οἶσθα
ὅτι
οὐδὲν
|
προσδέονται |
τούτων
τῶν
σοφισμάτων.
Ἀλλὰ
μέντοι, |
[4] |
τις
ὡς
πένητας;
ὅσοι
δ´
|
ἀναγκάζονται |
δι´
ἔνδειαν
κακόν
τι
καὶ |
[4] |
δικαίως
νομίζοι;
οἱ
τύραννοι
τοίνυν
|
ἀναγκάζονται |
πλεῖστα
συλᾶν
ἀδίκως
καὶ
ἱερὰ |
[4] |
ὥσπερ
γὰρ
πολέμου
ὄντος
ἀεὶ
|
ἀναγκάζονται |
στράτευμα
τρέφειν
ἢ
ἀπολωλέναι.
~Χαλεπὸν |
[2] |
πορεύονται.
αὐτοί
τε
γοῦν
ὡπλισμένοι
|
οἴονται |
ἀνάγκην
εἶναι
διάγειν
καὶ
ἄλλους |
[5] |
ἐνδεεστέροις
γὰρ
οὖσι
ταπεινοτέροις
αὐτοῖς
|
οἴονται |
χρῆσθαι.
~Βούλομαι
δέ
σοι,
ἔφη, |
[4] |
εἰς
τὰ
καθ´
ἡμέραν
ὅπῃ
|
βούλονται, |
τοῖς
δὲ
τυράννοις
οὐκ
ἐνδέχεται. |
[8] |
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
ἐξ
ὧν
|
ἀπεχθάνονται |
ἄνθρωποι,
ἡμᾶς
πολὺ
πλείω
τῶν
|
[10] |
πᾶσιν,
ἄν
τι
τοιοῦτον
αἰσθάνωνται.
|
γίγνονται |
δέ
που,
ὡς
πάντες
ἐπιστάμεθα, |
[1] |
εὖ
ἴσθ´
ὅτι
μείω
πολὺ
|
εὐφραίνονται |
οἱ
τύραννοι
τῶν
μετρίως
διαγόντων |
[2] |
δόξαν
λαμπρὰν
ἀναλαμβάνουσιν,
ὡς
δ´
|
εὐφραίνονται |
τὴν
πόλιν
νομίζοντες
ηὐξηκέναι.
ἕκαστος |
[5] |
φόβον
ὑπεξαιρῶνται,
τίνες
ἄλλοι
αὐτοῖς
|
καταλείπονται |
χρῆσθαι
ἀλλ´
ἢ
οἱ
ἄδικοί |
[7] |
οἱ
ἄνθρωποι
πάντα
μὲν
πόνον
|
ὑποδύονται, |
πάντα
δὲ
κίνδυνον
ὑπομένουσι.
καὶ |
[2] |
πάντες
πανταχῇ
ὡς
διὰ
πολεμίας
|
πορεύονται. |
αὐτοί
τε
γοῦν
ὡπλισμένοι
οἴονται |
[9] |
κακουργίαι
γε
ἧττον
τοῖς
ἐνεργοῖς
|
ἐμφύονται. |
εἰ
δὲ
καὶ
ἐμπορία
ὠφελεῖ
|
[3] |
ἀπῇ,
ἥδιστα
δὲ
πάλιν
προσιόντα
|
δέχονται, |
συνήδονται
δ´
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ |
[1] |
διὸ
καὶ
πάντες
ἄνθρωποι
ἡδέως
|
προσδέχονται
|
τὰς
ἑορτὰς
πλὴν
οἱ
τύραννοι· |
[1] |
τούτων
ἕκαστα
οἱ
μὲν
ἰδιῶται
|
ἔρχονται |
καὶ
εἰς
πόλεις
ἃς
ἂν |
[6] |
οἱ
νόμοι,
ὥστε
περὶ
ἑαυτῶν
|
φοβοῦνται |
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν·
οἱ
δὲ
|
[5] |
τούτους
δ´
ἀντὶ
τοῦ
ἄγασθαι
|
φοβοῦνται, |
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους,
μή
τι
|
[5] |
οἱ
μὲν
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
διότι
|
φοβοῦνται |
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι
τὰς
πόλεις |
[2] |
γε
ἔλθωσιν
οἴκαδε,
ἀσφάλειαν
σφίσιν
|
ἡγοῦνται |
εἶναι,
οἱ
δὲ
τύραννοι
ἐπειδὰν |
[9] |
λυσιτελέστερα
ἢ
ὅσα
ἄνθρωποι
ἄθλων
|
ὠνοῦνται. |
ὁρᾷς
ἐν
ἱππικοῖς
καὶ
γυμνικοῖς |
[1] |
ἄπειροι
ὄντες
ἀμφοτέρων
τῶν
ἔργων
|
σκοποῦνται |
περὶ
αὐτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
πειράσομαί |
[1] |
πολὺ
δὲ
πλείω
καὶ
μείζω
|
λυποῦνται. |
Ἄπιστα
λέγεις,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης. |
[2] |
ἄν
τι
πάθωσι
κακὸν
ἡττηθέντες,
|
λυποῦνται |
ἐπὶ
τούτοις
ἑκάτεροι.
μέχρι
μὲν |
[2] |
ἀποκτείνειν
τοὺς
πολεμίους,
ὡς
δὲ
|
γαυροῦνται |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ὡς
δὲ |
[3] |
φιλεῖν
καὶ
νόμῳ
συνηναγκασμένων
οὕτω
|
μισοῦνται, |
πῶς
ὑπ´
ἄλλου
γέ
τινος |
[7] |
μισοῦσι,
καὶ
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
|
φοβῶνται |
μή
τι
κακὸν
ὑπ´
αὐτῶν |
[7] |
ἀνὰ
στόμα
τε
ἔχωσιν
ἐπαινοῦντες,
|
θεῶνταί |
τ´
αὐτὸν
ὡς
οἰκεῖον
ἕκαστος |
[2] |
ἐπειδὰν
εἰς
τὴν
ἑαυτῶν
πόλιν
|
ἀφίκωνται, |
τότε
ἐν
πλείστοις
πολεμίοις
ἴσασιν |
[1] |
καὶ
εἰς
πόλεις
ἃς
ἂν
|
βούλωνται |
θεαμάτων
ἕνεκα,
καὶ
εἰς
τὰς |
[2] |
πόλεμον
πολεμῇ,
ἔξεστιν
ὅποι
ἂν
|
βούλωνται |
πορεύεσθαι
μηδὲν
φοβουμένους
μή
τις |
[10] |
βοηθεῖν
πᾶσιν,
ἄν
τι
τοιοῦτον
|
αἰσθάνωνται. |
γίγνονται
δέ
που,
ὡς
πάντες |
[9] |
πολλοῖς
ἄθλων
προτιθεμένων
πολλαὶ
δαπάναι
|
γίγνωνται, |
ἐννόησον
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ἐμπορεύματα |
[4] |
οἱ
ἀθληταὶ
οὐχ
ὅταν
ἰδιωτῶν
|
γένωνται |
κρείττονες,
τοῦτ´
αὐτοὺς
εὐφραίνει,
ἀλλ´ |
[5] |
μήποτε
ἐλεύθεραι
γενόμεναι
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
|
γένωνται, |
οἱ
δ´
ἀκρατεῖς
τῆς
εἰς |
[1] |
στερηθῶσι
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
ἀδύνατοι
|
γένωνται |
τιμωρήσασθαι
τοὺς
ἀδικήσαντας.
εἴποις
οὖν |
[11] |
εὖ
ποιῶν,
οὐ
μή
σοι
|
δύνωνται
|
ἀντέχειν
οἱ
πολέμιοι.
κἂν
ταῦτα |
[1] |
ὑπηρετοῦντας
ὡς
ᾗ
μάλιστ´
ἂν
|
δύνωνται |
ἐξεικάζουσιν
αὑτοὺς
ταῖς
τῶν
φιλούντων |
[1] |
δούλων
παροῦσαι
μὲν
οὐδέν
τι
|
ἀγαπῶνται, |
ἐὰν
δέ
τι
ἐλλείπωσι,
δεινὰς |
[5] |
τοὺς
τοιούτους
διὰ
τὸν
φόβον
|
ὑπεξαιρῶνται, |
τίνες
ἄλλοι
αὐτοῖς
καταλείπονται
χρῆσθαι |
[5] |
ποιοῦντες
ἥδονται
μᾶλλον
καὶ
τούτοις
|
χρῶνται |
δορυφόροις.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
ἂν |
[5] |
τοὺς
δὲ
σοφούς,
μή
τι
|
μηχανήσωνται, |
τοὺς
δὲ
δικαίους,
μὴ
ἐπιθυμήσῃ |
[1] |
παρὰ
πάντων
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
|
κτῶνται. |
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Ἀλλ´ |
[7] |
προσταττόμενα
ἀπροφασίστως,
περιβλέπωσι
δὲ
πάντες,
|
ὑπανιστῶνται |
δ´
ἀπὸ
τῶν
θάκων
ὁδῶν
|
[7] |
παραχωρῶσι
τούτῳ
ὁδῶν
καὶ
θάκων
|
ὑπανιστῶνται
|
φιλοῦντές
τε
καὶ
μὴ
φοβούμενοι, |
[2] |
οἱ
μὲν
ἰδιῶται,
ἐὰν
καὶ
|
στρατεύωνταί |
που
εἰς
πολεμίαν,
ἀλλ´
οὖν |
[10] |
φύλακας·
ἤδη
δὲ
πολλοὶ
καὶ
|
δεσπόται |
βίᾳ
ὑπὸ
τῶν
δούλων
ἀπέθανον. |
[4] |
δὲ
τυράννοις
καὶ
τοῦτο
ἔμπαλιν
|
ἀνέστραπται. |
ἀντὶ
γὰρ
τοῦ
τιμωρεῖν
αἱ |
[9] |
ἀγαθόν
τι
εἰσηγούμενος
οὐκ
ἀτίμητος
|
ἔσται, |
πολλοὺς
ἂν
καὶ
τοῦτο
ἐξορμήσειεν |
[4] |
τυράννοις
οὐκ
ἐνδέχεται.
αἱ
γὰρ
|
μέγισται |
αὐτοῖς
δαπάναι
καὶ
ἀναγκαιόταται
εἰς |
[1] |
ἐρωτήσεις,
ἡδεῖαι
δὲ
αἱ
ἀποκρίσεις,
|
ἥδισται |
δὲ
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
μάχαι |
[1] |
εἶναι,
παρὰ
δὲ
παιδικῶν
βουλομένων
|
ἥδισται |
οἶμαι
αἱ
χάριτές
εἰσιν.
εὐθὺς |
[2] |
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
δὲ
οἱ
μὲν
|
ἰδιῶται, |
ἐὰν
καὶ
στρατεύωνταί
που
εἰς |
[1] |
δὲ
τούτων
ἕκαστα
οἱ
μὲν
|
ἰδιῶται |
ἔρχονται
καὶ
εἰς
πόλεις
ἃς |
[1] |
ἥδισται
δὲ
καὶ
ἐπαφροδιτόταται
αἱ
|
μάχαι |
τε
καὶ
ἔριδες·
τὸ
δὲ |
[3] |
εἰδέναι
ὅτι
ἀληθῆ
λέγω,
ὧδε
|
ἐπίσκεψαι. |
βεβαιόταται
μὲν
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι |
[6] |
Σιμωνίδη,
καὶ
ἤδη
ποτὲ
πολεμίᾳ
|
φάλαγγι |
πλησίον
ἀντετάξω,
ἀναμνήσθητι
ποῖον
μέν |
[7] |
ὑπομένειν
ἃ
φέρετε
ἐν
τῇ
|
τυραννίδι, |
ἐπείπερ
τιμᾶσθε
διαφερόντως
τῶν
ἄλλων |
[6] |
ἀποκτείνουσιν·
ὥσπερ
γε
καὶ
ἵππος
|
εἰ |
ἀγαθὸς
μὲν
εἴη,
φοβερὸς
δὲ |
[11] |
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς
μᾶλλον
κοσμεῖν,
|
εἰ |
αὐτὸς
πλεῖστα
τῶν
Ἑλλήνων
ἅρματα |
[1] |
Ἄπιστα
λέγεις,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης.
|
εἰ |
γὰρ
οὕτως
ταῦτ´
εἶχε,
πῶς |
[3] |
μειονεκτοῦσιν
οἱ
τύραννοι
πάντων
μάλιστα.
|
εἰ |
δὲ
βούλει,
ὦ
Σιμωνίδη,
εἰδέναι |
[9] |
γε
ἧττον
τοῖς
ἐνεργοῖς
ἐμφύονται.
|
εἰ |
δὲ
καὶ
ἐμπορία
ὠφελεῖ
τι |
[6] |
τῶν
ἡδέων
συμπαρακολουθῶν
λυμεὼν
γίγνεται.
|
εἰ |
δὲ
καὶ
σὺ
πολεμικῶν
ἔμπειρος |
[2] |
ταύτης
ἐλάχιστον
τοῖς
τυράννοις
μέτεστιν·
|
εἰ |
δὲ
πόλεμος
μέγα
κακόν,
τούτου |
[4] |
πόλεις
τῶν
τοιοῦτόν
τι
ποιησάντων.
|
Εἰ |
δὲ
σὺ
οἴει
ὡς
πλείω |
[11] |
ἐθελουσίως
σου
προνοοῦντας
θεῷο
ἄν,
|
εἰ |
δέ
τις
κίνδυνος
εἴη,
οὐ |
[9] |
καὶ
ἐμπόρους
ἂν
πλείους
ἀγείροι.
|
εἰ |
δὲ
φανερὸν
γένοιτο
ὅτι
καὶ |
[9] |
εὑρίσκεσθαί
τε
μᾶλλον
καὶ
ἐπιτελεῖσθαι.
|
εἰ |
δὲ
φοβῇ,
ὦ
Ἱέρων,
μὴ |
[8] |
οὕτως
ἔχει
μήπω
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν,
|
εἰ |
διὰ
τὸ
μεῖζον
δύνασθαι
ὁ |
[11] |
πέμποις
εἰς
τὰς
πανηγύρεις,
ἢ
|
εἰ |
ἐκ
τῆς
σῆς
πόλεως
πλεῖστοι |
[1] |
καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
εἶπεν·
Ἀλλ´
|
εἰ |
ἐν
τοῖς
θεάμασι
μειονεκτεῖτε,
διά
|
[9] |
ἀργοῖτο.
ὡς
δὲ
συνελόντι
εἰπεῖν,
|
εἰ |
καὶ
κατὰ
πάντων
ἐμφανὲς
εἴη |
[3] |
κοινωνοῦσιν
οἱ
τύραννοι.
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
μέγα
ἀγαθὸν
ἀνθρώποις
ἡ
φιλία, |
[8] |
πραγματεύεσθαι.
πρακτέον
μέν
γε
χρήματα,
|
εἰ |
μέλλομεν
ἕξειν
δαπανᾶν
εἰς
τὰ |
[2] |
κακῶν
πλεῖστα
κέκτηνται.
αὐτίκα
γὰρ
|
εἰ |
μὲν
εἰρήνη
δοκεῖ
μέγα
ἀγαθὸν |
[10] |
πάντες
ἐπιστάμεθα,
κακοῦργοι
ἐν
πόλεσιν·
|
εἰ |
οὖν
καὶ
τούτους
φυλάττειν
εἶεν |
[8] |
τῆς
ἰδιωτείας.
ἐπισκοποῦντες
δὲ
αὐτὸ
|
εἰ |
οὕτως
ἔχει
μήπω
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν, |
[7] |
Καὶ
πῶς,
ἔφη,
ὦ
Ἱέρων,
|
εἰ |
οὕτως
πονηρόν
ἐστι
τὸ
τυραννεῖν |
[1] |
καὶ
οὐδὲν
ἴσως
τοῦτο
θαυμαστόν,
|
εἰ |
τὰ
ἐν
τῷ
ἐγρηγορέναι
σαφεστέρας |
[11] |
ἴδια
μόνον
ἐνεργὰ
ἔχοις
ἢ
|
εἰ |
τὰ
πάντων
τῶν
πολιτῶν
μεμηχανημένος |
[11] |
ποτέρως
ἂν
δοκεῖς
πλείονας
γίγνεσθαι,
|
εἰ |
τὰ
σὰ
ἴδια
μόνον
ἐνεργὰ |
[3] |
ἄνδρας
καὶ
ἑταίροις
πρὸς
ἑταίρους·
|
εἰ
|
τοίνυν
ἐθέλεις
κατανοεῖν,
εὑρήσεις
τοὺς |
[11] |
μὲν
ἄν
σοι
ἕνεκεν
ἀσφαλείας,
|
εἴ |
ποι
βούλοιο,
θεωρήσοντι
πορεύεσθαι,
ἐξείη |
[6] |
μὲν
μέχρι
τοῦ
ἐπιλαθέσθαι
πάντων
|
εἴ
|
τι
χαλεπὸν
ἐν
ἀνθρωπίνῳ
βίῳ |
[1] |
μέχρι
γε
τούτου
οὐκ
οἶδ´
|
εἴ |
τινι
διαφέρει
ὁ
τυραννικὸς
βίος |
[9] |
γεωργία
αὐτὴ
ἂν
πολὺ
ἐπιδοίη,
|
εἴ
|
τις
ἆθλα
προτιθείη
κατ´
ἀγροὺς |
[1] |
ἀλλὰ
τῶν
ἐλπιζομένων.
ὥσπερ
οὖν
|
{εἴ} |
τις
ἄπειρος
ὢν
δίψους
τοῦ |
[9] |
ἐφ´
ἑκάστῳ
μέρει
ἐφεστήκασιν.
οὐκοῦν
|
εἴ |
τις
καὶ
τούτοις
ὥσπερ
τοῖς |
[11] |
πανήγυρις
εἴη
τῶν
βουλομένων
ἐπιδεικνύναι
|
εἴ |
τίς
τι
σοφὸν
ἢ
καλὸν
|
[1] |
οἶδ´
ὅτι
καὶ
σὺ
ἔμπειρος
|
εἶ |
ὅτι
ὅσῳ
ἂν
πλείω
τις |
[1] |
ἐπεὶ
νῦν
γε
ἔτι
ἰδιώτης
|
εἶ, |
ὑπέμνησάς
με
τὰ
ἐν
τῷ |
[6] |
δὲ
καὶ
σὺ
πολεμικῶν
ἔμπειρος
|
εἶ, |
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
ἤδη
ποτὲ |
[4] |
χρημάτων.
ὥσπερ
γὰρ
πολέμου
ὄντος
|
ἀεὶ |
ἀναγκάζονται
στράτευμα
τρέφειν
ἢ
ἀπολωλέναι. |
[11] |
ἂν
αὐτοῦ
μένοντι
τοῦτο
πράττειν.
|
ἀεὶ |
γὰρ
ἂν
παρὰ
σοὶ
πανήγυρις
|
[10] |
πόλεις
οὐκ
ἀνάγκη
διὰ
τοὺς
|
ἀεὶ |
ἐν
ὅπλοις
ὄντας
καὶ
εἰρήνης |
[10] |
ἢ
προαισθέσθαι
ἢ
κωλῦσαι
τῶν
|
ἀεὶ |
ἐν
ὅπλοις
τε
ὄντων
καὶ
|
[1] |
σίτων
ὁ
μὲν
ἔχων
παντοδαπὰ
|
ἀεὶ |
οὐδὲν
μετὰ
πόθου
αὐτῶν
λαμβάνει· |
[1] |
οἱ
τύραννοι·
ἔκπλεῳ
γὰρ
αὐτοῖς
|
ἀεὶ |
παρεσκευασμέναι
οὐδεμίαν
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς |
[4] |
τὸ
εἰς
τὰς
ἀναγκαίας
δαπάνας
|
ἀεὶ |
προσδεῖσθαι
χρημάτων.
ὥσπερ
γὰρ
πολέμου
|
[2] |
εἶναι
διάγειν
καὶ
ἄλλους
ὁπλοφόρους
|
ἀεὶ |
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
δὲ
οἱ
μὲν |
[7] |
ἀρχόμενοι
καὶ
ἄλλον
ὅντιν´
ἂν
|
ἀεὶ |
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
καὶ
γάρ
μοι |
[7] |
καὶ
ἔργοις
πάντες
οἱ
παρόντες
|
ἀεὶ |
ὑμᾶς·
τοιαῦτα
γὰρ
δὴ
ποιοῦσι |
[4] |
οὐδὲ
σιτίοις
καὶ
ποτοῖς
πιστεύων
|
διάγει, |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
πρὶν
ἀπάρχεσθαι |
[7] |
ἴσθι,
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
|
διάγει. |
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
πάντα
διήκουσεν |
[2] |
ἔχει·
καὶ
γὰρ
ἐν
ὅπλοις
|
δεῖ |
εἶναι
ἀμφοτέρους
καὶ
φυλάττεσθαι
καὶ |
[6] |
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς.
καὶ
|
δεῖ |
μὲν
δήπου
τοὺς
φύλακας
μηδὲν |
[8] |
δὲ
μισθοφόρων
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ
|
δεῖ· |
τούτου
δὲ
βαρύτερον
φόρημα
οὐδέν |
[1] |
ἐρῶ
μὲν
Δαϊλόχου
ὧνπερ
ἴσως
|
ἀναγκάζει |
ἡ
φύσις
ἀνθρώπου
δεῖσθαι
παρὰ |
[5] |
οὔτ´
εὐδαιμονεῖν·
ἡ
δὲ
τυραννὶς
|
ἀναγκάζει |
καὶ
ταῖς
ἑαυτῶν
πατρίσιν
ἐνοχλεῖν. |
[6] |
παρὰ
τυράννου,
οὐδεὶς
οὐδὲν
ἑαυτοῦ
|
νομίζει |
πρὶν
ἂν
ἔξω
τῆς
τούτου |
[2] |
τοῖς
πλείστου
ἀξίοις,
ἔτι
δὲ
|
πλήθει |
καὶ
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους
κέκτησθε, |
[1] |
ταῦτα
ἀνθρώποις.
Ἄλλο
τι
οὖν
|
οἴει, |
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
ταῦτα
τὰ |
[1] |
ὁ
Ἱέρων
εἶπε·
Καὶ
τί
|
οἴει, |
ἔφη,
τοὺς
μὴ
λέγοντας
κακῶς |
[1] |
τὸν
ἑκάστῳ
ἡδόμενον
μάλιστα,
τοῦτον
|
οἴει |
καὶ
ἐρωτικώτατα
ἔχειν
τοῦ
ἔργου |
[4] |
τι
ποιησάντων.
Εἰ
δὲ
σὺ
|
οἴει |
ὡς
πλείω
ἔχων
τῶν
ἰδιωτῶν |
[8] |
ἄρχοντι.
μὴ
γὰρ
ὅτι
καλλίονα
|
ποιεῖ |
ἄνδρα,
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
αὐτὸν |
[8] |
πολὺ
μᾶλλον
φιλεῖσθαι
τῶν
ἰδιωτῶν
|
προσήκει; |
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εὐθὺς
ὑπολαβών, |
[2] |
μάλα
γὰρ
ὁ
ὄχλος
μοι
|
δοκεῖ |
δοξάζειν
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς
τινας |
[2] |
ταῦτα
μὲν
πάνυ
ἔμοιγε
μικρὰ
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἃ
σὺ
λέγεις.
πολλοὺς |
[1] |
πανηγύρεις,
ἔνθα
γ´
ἃ
ἀξιοθεατότατα
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
οἱ
δὲ |
[4] |
δὲ
τούτων
τι
συντέμνειν
ὄλεθρος
|
δοκεῖ
|
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
ὅσοι
μὲν |
[7] |
ἀνθρωπίνη
ἡδονὴ
τοῦ
θείου
ἐγγυτέρω
|
δοκεῖ |
εἶναι
ἢ
ἡ
περὶ
τὰς
|
[1] |
καὶ
πλούτῳ
καὶ
δυνάμει
κάλλιστος
|
δοκεῖ |
εἶναι
καὶ
παρέχειν
τινὰ
τῷ |
[5] |
καὶ
τοῦτο
τὸ
πάθημα
ἔμοιγε
|
δοκεῖ
|
εἶναι,
τὸ
ἄλλους
μὲν
ἡγεῖσθαι |
[2] |
ἀποθάνωσιν·
οὕτω
καλόν
τι
αὐτοῖς
|
δοκεῖ |
εἶναι
τὸ
πολὺ
νικᾶν.
ὁ |
[1] |
παιδικῶν
ἀπολαύειν
λεηλασίᾳ,
ἔφη,
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
ἐοικέναι
μᾶλλον
ἢ
ἀφροδισίοις.
καίτοι |
[2] |
πλεῖστα
τῶν
πραγμάτων,
τοῦτό
μοι
|
δοκεῖ |
θαυμαστὸν
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
πεπειραμένος |
[8] |
ἰδιώτου
δώρημα
δύνανται;
ἀλλ´
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
καὶ
ἐκ
θεῶν
τιμή
τις |
[2] |
ἀδικῶν
πεποίηκεν.
οὕτως
οὐδ´
αὐτῷ
|
δοκεῖ |
καλὰ
τὰ
ποιούμενα
εἶναι.
καὶ |
[2] |
αὐτίκα
γὰρ
εἰ
μὲν
εἰρήνη
|
δοκεῖ |
μέγα
ἀγαθὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
εἶναι, |
[11] |
κοινὸν
ἀγαθόν.
καὶ
γὰρ
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
τὰ
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀναλούμενα |
[6] |
ἐλευθέρους,
οὐ
πάντα
σοι
ταῦτα
|
δοκεῖ
|
ψυχῆς
ὑπὸ
φόβων
καταπεπληγμένης
τεκμήρια |
[7] |
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
καὶ
γάρ
μοι
|
δοκεῖ, |
ὦ
Ἱέρων,
τούτῳ
διαφέρειν
ἀνὴρ |
[1] |
ὁ
δὲ
ἔρως
πολὺ
αὖ
|
ἐθέλει |
ἥκιστα
τῷ
τυράννῳ
ἐγγίγνεσθαι.
οὐ |
[1] |
λοιδορίας,
ἀνήκοοί
ἐστε·
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἐθέλει |
τυράννου
κατ´
ὀφθαλμοὺς
κατηγορεῖν.
καὶ |
[2] |
πόλεμον
μὲν
δὴ
τοιοῦτον
ἔχων
|
διατελεῖ |
ὁ
τύραννος
ὃν
ἐγὼ
δηλῶ. |
[7] |
εἴπερ
τῳ
ἄλλῳ,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
λυσιτελεῖ |
ἀπάγξασθαι,
ἴσθι,
ἔφη,
ὅτι
τυράννῳ |
[7] |
ἔχειν
οὔτε
καταθέσθαι
τὰ
κακὰ
|
λυσιτελεῖ. |
~Καὶ
ὁ
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν· |
[9] |
ἐμφύονται.
εἰ
δὲ
καὶ
ἐμπορία
|
ὠφελεῖ
|
τι
πόλιν,
τιμώμενος
ἂν
ὁ |
[2] |
μὲν
ἀρετῇ
ἵππους,
διαφέροντα
δὲ
|
κάλλει |
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
δὲ
κόσμον
γυναιξί, |
[9] |
πρόσοδόν
τινα
ἄλυπον
ἐξευρίσκων
τῇ
|
πόλει |
τιμήσεται,
οὐδ´
αὕτη
ἂν
ἡ |
[6] |
ἢ
πάνυ
πολλοὺς
ἐργάτας
ὁποίου
|
βούλει |
ἔργου,
ἄλλως
τε
καὶ
ὁπόταν |
[3] |
τύραννοι
πάντων
μάλιστα.
εἰ
δὲ
|
βούλει, |
ὦ
Σιμωνίδη,
εἰδέναι
ὅτι
ἀληθῆ |
[1] |
μειζόνων
δήπου
καὶ
πλούτῳ
καὶ
|
δυνάμει |
κάλλιστος
δοκεῖ
εἶναι
καὶ
παρέχειν |
[8] |
αὐτὸ
γὰρ
τὸ
τετιμῆσθαι
μάλιστα
|
συνεπικοσμεῖ, |
ὥστε
τὰ
μὲν
δυσχερῆ
ἀφανίζειν, |
[4] |
οἰκίας
ἢ
ἀγροῦ
ἢ
οἰκέτου
|
ἐπιθυμεῖ, |
ὁ
δὲ
τύραννος
ἢ
πόλεων
|
[4] |
τυράννῳ
ἢ
τῷ
ἰδιώτῃ
ὧν
|
ἐπιθυμεῖ. |
ὁ
μὲν
γὰρ
ἰδιώτης
οἰκίας |
[1] |
ἀεὶ
οὐδὲν
μετὰ
πόθου
αὐτῶν
|
λαμβάνει· |
ὁ
δὲ
σπανίσας
τινός,
οὗτός |
[11] |
οὐκ
ἀπορῶν
δὲ
ὅτῳ
τούτων
|
εὐμενεῖ |
μεταδώσεις,
πάντας
μὲν
συγχαίροντας
ἔχων |
[8] |
τυραννίδα,
ἥκιστα
μὲν
γῆρας
ἄρχοντος
|
δυσχεραίνει, |
ἥκιστα
δ´
αἶσχος,
πρὸς
ὃν |
[4] |
ἰδιωτῶν
γένωνται
κρείττονες,
τοῦτ´
αὐτοὺς
|
εὐφραίνει, |
ἀλλ´
ὅταν
τῶν
ἀνταγωνιστῶν
ἥττους, |
[1] |
μετ´
ἔρωτος
ἀφροδίσια
πολὺ
διαφερόντως
|
εὐφραίνει
|
πάντες
δήπου
ἐπιστάμεθα·
ὁ
δὲ |
[3] |
μοιχοὺς
νομίζουσι
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
|
νηποινεὶ |
ἀποκτείνειν,
δῆλον
ὅτι
διὰ
ταῦτα |
[6] |
τε
ᾖ
(τίνων
γὰρ
ἔτι
|
ἄρξει; |
ἀλλ´
εἰδότα
ὅτι
ἐχθροί
εἰσι, |
[2] |
πόλιν,
ἐπίσταταί
τε
ὅτι
μειόνων
|
ἄρξει, |
φαιδρός
τε
οὐ
δύναται
εἶναι |
[2] |
τινὰς
ἀποκτείνῃ,
οἶδεν
ὅτι
οὐκ
|
αὔξει |
ὅλην
τὴν
πόλιν,
ἐπίσταταί
τε |
[8] |
τε
ἰδιώτης
καὶ
ὁ
τύραννος,
|
ἐννόει |
πότερος
μείζω
ἀπὸ
τῶν
ἴσων |
[7] |
τοὺς
κεκτημένους,
λυπεῖ
δὲ
ἀπαλλαττομένους.
|
~Ἐπεὶ |
δὲ
ταῦτα
αὐτοῦ
ἤκουσεν
ὁ |
[7] |
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
διάγει.
|
ἐπεὶ |
δὲ
ταῦτα
πάντα
διήκουσεν
ὁ |
[1] |
μαλακῆς
καὶ
ἀσθενούσης
ψυχῆς
ἐπιθυμήματα;
|
ἐπεὶ |
εὖ
οἶδ´
ἔγωγε
ὅτι
οἱ |
[1] |
ὁ
Ἱέρων,
οὐχὶ
καὶ
σύ,
|
ἐπεὶ |
νῦν
γε
ἔτι
ἰδιώτης
εἶ, |
[3] |
φιλίας
πρὸς
τοὺς
ἄνδρας
εἶναι.
|
ἐπεὶ |
ὅταν
γε
ἀφροδισιασθῇ
κατὰ
συμφοράν |
[7] |
ἄλλων
ζῴων,
τῷ
τιμῆς
ὀρέγεσθαι.
|
ἐπεὶ |
σιτίοις
γε
καὶ
ποτοῖς
καὶ |
[1] |
γέ
τοι
τῆς
ἀκοῆς
πλεονεκτεῖτε.
|
ἐπεὶ |
τοῦ
μὲν
ἡδίστου
ἀκροάματος,
ἐπαίνου, |
[6] |
ἅπαντα
λυπεῖ
μὲν
τοὺς
κεκτημένους,
|
λυπεῖ |
δὲ
ἀπαλλαττομένους.
~Ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα |
[6] |
χρήσιμα
δ´
ἐστίν,
ὁμοίως
ἅπαντα
|
λυπεῖ |
μὲν
τοὺς
κεκτημένους,
λυπεῖ
δὲ
|
[9] |
λόχους,
καὶ
ἄρχοντες
ἐφ´
ἑκάστῳ
|
μέρει |
ἐφεστήκασιν.
οὐκοῦν
εἴ
τις
καὶ |
[1] |
τούτου
οὐκ
οἶδ´
εἴ
τινι
|
διαφέρει |
ὁ
τυραννικὸς
βίος
τοῦ
ἰδιωτικοῦ
|
[1] |
εἰδέναι
σε
μᾶλλον
ἐμοῦ
πῇ
|
διαφέρει |
ὁ
τυραννικός
τε
καὶ
ὁ |
[1] |
εἶπεν·
Ἀλλ´
ἐν
τοῖσδε,
ἔφη,
|
διαφέρει· |
πολλαπλάσια
μὲν
δι´
ἑκάστου
τούτων |
[5] |
τῶν
ἀγαθῶν
γίγνηται,
οὐδὲ
τότε
|
συγχαίρει |
ὁ
τύραννος.
ἐνδεεστέροις
γὰρ
οὖσι |
[2] |
ἐφοβήθη,
οὐδέν
τι
μᾶλλον
τοῦτο
|
θαρρεῖ, |
ἀλλὰ
φυλάττεται
ἔτι
μᾶλλον
ἢ |
[9] |
ὡς
δὲ
ταῦτα
καλῶς
ἔχει
|
μαρτυρεῖ |
τὰ
γιγνόμενα.
καὶ
γὰρ
ὅταν |
[11] |
ἀνθρώποις
κάλλιστον
καὶ
μακαριώτατον
κτῆμα
|
κεκτήσει· |
εὐδαιμονῶν
γὰρ
οὐ
φθονηθήσῃ.
|
[3] |
εἶναι.
οἵτινες
οὖν
ὑπὸ
τῶν
|
φύσει |
πεφυκότων
μάλιστα
φιλεῖν
καὶ
νόμῳ |
[1] |
εἰδέναι
ὅτι
οὐδεμιᾶς
ἀνάγκης
οὔσης
|
ὑπηρετεῖ, |
τῷ
δὲ
τυράννῳ
οὔποτ´
ἔστι |
[8] |
ἀποκωλύει
τοῦ
φιλεῖσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
|
πλεονεκτεῖ |
γε
τῆς
ἰδιωτείας.
ἐπισκοποῦντες
δὲ
|
[1] |
καὶ
τῷ
χρόνῳ
τῆς
ἡδονῆς
|
μειονεκτεῖ
|
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ
τῶν
μετρίως |
[4] |
μετέχει,
πῶς
οὐχὶ
μεγάλου
ἀγαθοῦ
|
μειονεκτεῖ; |
ποία
μὲν
γὰρ
ξυνουσία
ἡδεῖα |
[1] |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
τεκνοποιοῖς
|
μειονεκτεῖ |
τῶν
εὐφροσυνῶν
ὁ
τύραννος.
ὅτι |
[1] |
ἱκανῶν,
τοσούτῳ
καὶ
θᾶττον
κόρος
|
ἐμπίπτει
|
τῆς
ἐδωδῆς·
ὥστε
καὶ
τῷ |
[9] |
πολὺ
μᾶλλον
σὺν
τῇ
ἀσχολίᾳ
|
συμπαρομαρτεῖ. |
καὶ
μὴν
κακουργίαι
γε
ἧττον |
[4] |
διὰ
τὰς
πατρίδας
ἀσφαλῶς
ἕκαστος
|
βιοτεύει |
τῶν
πολιτῶν.
τοῖς
δὲ
τυράννοις |
[9] |
ἀντίτυπα
δι´
ἄλλων.
τί
οὖν
|
κωλύει |
καὶ
τἆλλα
τὰ
πολιτικὰ
οὕτως |
[8] |
σε
ὡς
τὸ
ἄρχειν
οὐδὲν
|
ἀποκωλύει |
τοῦ
φιλεῖσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
πλεονεκτεῖ |
[2] |
πόλεσι,
ταῦτα
καὶ
ὁ
τύραννος
|
ἔχει· |
καὶ
γὰρ
ἐν
ὅπλοις
δεῖ |
[1] |
πολὺ
δὲ
μείω
τὰ
λυπηρὰ
|
ἔχει. |
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Οὐχ
|
[9] |
ποιητέον.
ὡς
δὲ
ταῦτα
καλῶς
|
ἔχει |
μαρτυρεῖ
τὰ
γιγνόμενα.
καὶ
γὰρ |
[8] |
ἐπισκοποῦντες
δὲ
αὐτὸ
εἰ
οὕτως
|
ἔχει |
μήπω
ἐκεῖνο
σκοπῶμεν,
εἰ
διὰ |
[6] |
μάλιστα
χειρούμεθα,
οὐδὲ
ταῦθ´
οὕτως
|
ἔχει. |
φίλους
μὲν
γὰρ
πῶς
ἂν |
[2] |
δὴ
τῶν
πολέμων
ὅσα
μὲν
|
ἔχει |
χαλεπὰ
ὁ
ἐν
ταῖς
πόλεσι, |
[4] |
αὐτῶν
εὐφραίνεται,
οὐδὲ
τοῦτο
οὕτως
|
ἔχει, |
ὦ
Σιμωνίδη,
ἀλλ´
ὥσπερ
οἱ |
[1] |
ὁ
Ἱέρων
εἶπεν·
Οὐχ
οὕτως
|
ἔχει, |
ὦ
Σιμωνίδη,
ταῦτα,
ἀλλ´
εὖ |
[1] |
γὰρ
τὰ
εἰωθότα
ὑπερβάλλον,
τοῦτο
|
παρέχει |
τὰς
ἡδονάς.
διὸ
καὶ
πάντες |
[1] |
ἀφροδισίοις.
καίτοι
τῷ
μὲν
λῃστῇ
|
παρέχει |
τινὰς
ὅμως
ἡδονὰς
τό
τε |
[4] |
μὴν
καὶ
πίστεως
ὅστις
ἐλάχιστον
|
μετέχει, |
πῶς
οὐχὶ
μεγάλου
ἀγαθοῦ
μειονεκτεῖ; |
[4] |
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
μέντοι
καὶ
πένητας
|
ὄψει |
{οὐχ}
οὕτως
ὀλίγους
τῶν
ἰδιωτῶν |
[8] |
μᾶλλον
εὐφραίνειν
τὸν
ἀκούσαντα
νομίζεις;
|
ἴθι |
δὴ
ἐπαινεσάντων
ἀμφότεροι
τὸν
αὐτόν· |
[7] |
ἄλλῳ,
ὦ
Σιμωνίδη,
λυσιτελεῖ
ἀπάγξασθαι,
|
ἴσθι, |
ἔφη,
ὅτι
τυράννῳ
ἔγωγε
εὑρίσκω |
[7] |
ἀποθνῄσκειν,
οὕτως,
ὦ
Σιμωνίδη,
εὖ
|
ἴσθι, |
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
διάγει. |
[6] |
δ´
αὐτοῖς
ἀναγκάζηται;
εὖ
δ´
|
ἴσθι |
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι |
[1] |
εἴρηκας
ἐν
ᾧ
γε,
σάφ´
|
ἴσθι, |
μειονεκτοῦμεν
τῶν
ἰδιωτῶν.
πρῶτον
μὲν |
[11] |
κἂν
ταῦτα
πάντα
ποιῇς,
εὖ
|
ἴσθι, |
πάντων
τῶν
ἐν
ἀνθρώποις
κάλλιστον |
[4] |
ἀλλήλους,
ποία
δ´
ἀνδρὶ
καὶ
|
γυναικὶ |
τερπνὴ
ἄνευ
πίστεως
ὁμιλία,
ποῖος |
[9] |
ἀπεχθείας
μᾶλλον
γίγνεσθαι.
ἐγὼ
οὖν
|
φημι |
ἀνδρὶ
ἄρχοντι
τὸν
μὲν
ἀνάγκης |
[11] |
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐδὲ
προσήκειν
|
φημὶ |
ἀνδρὶ
τυράννῳ
πρὸς
ἰδιώτας
ἀγωνίζεσθαι. |
[11] |
μάλιστα
καταγελῷο.
ἀλλ´
ἐγώ
σοί
|
φημι, |
ὦ
Ἱέρων,
πρὸς
ἄλλους
προστάτας |
[6] |
συνῆν
δὲ
ἐμαυτῷ,
ὁπότε
ἡσυχίας
|
ἐπιθυμήσαιμι, |
διῆγον
δ´
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις |
[1] |
γε
τούτου
οὐκ
οἶδ´
εἴ
|
τινι |
διαφέρει
ὁ
τυραννικὸς
βίος
τοῦ |
[1] |
μοι
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
καὶ
|
ᾧτινι |
καὶ
ὁπότε,
ταῦτα
μᾶλλόν
πως, |
[2] |
κάλλει
ὅπλα,
ὑπερέχοντα
δὲ
κόσμον
|
γυναιξί, |
μεγαλοπρεπεστάτας
δ´
οἰκίας,
καὶ
ταύτας
|
[3] |
καὶ
ἀδελφοῖς
πρὸς
ἀδελφοὺς
καὶ
|
γυναιξὶ |
πρὸς
ἄνδρας
καὶ
ἑταίροις
πρὸς |
[5] |
αὐτοῖς
καταλείπονται
χρῆσθαι
ἀλλ´
ἢ
|
οἱ |
ἄδικοί
τε
καὶ
ἀκρατεῖς
καὶ |
[4] |
ἔχει,
ὦ
Σιμωνίδη,
ἀλλ´
ὥσπερ
|
οἱ |
ἀθληταὶ
οὐχ
ὅταν
ἰδιωτῶν
γένωνται |
[3] |
ἧττον
τούτου
ἕνεκεν
τιμῶσιν
αὐτὰς
|
οἱ |
ἄνδρες,
ἐάνπερ
ἡ
φιλία
δοκῇ
|
[7] |
εἶναι
ἡ
τιμή,
ἧς
ὀρεγόμενοι
|
οἱ |
ἄνθρωποι
πάντα
μὲν
πόνον
ὑποδύονται, |
[1] |
ὡς
οὐ
δι´
ὧν
τρεφόμεθα
|
οἱ |
ἄνθρωποι,
πολὺ
πλείω
ὑμεῖς
ἐν |
[7] |
γὰρ
δὴ
ποιοῦσι
τοῖς
τυράννοις
|
οἱ |
ἀρχόμενοι
καὶ
ἄλλον
ὅντιν´
ἂν |
[7] |
εὐεργεσίας
ἕνεκα,
καὶ
δωρεῖσθαι
ἐθέλωσιν,
|
οἱ |
αὐτοὶ
οὗτοι
ἔμοιγε
δοκοῦσι
τιμᾶν |
[10] |
ὄντας
καὶ
εἰρήνης
μάλιστα
ἐπιθυμεῖν;
|
οἱ |
γὰρ
συντεταγμένοι
καὶ
σῴζειν
τὰ |
[5] |
ἐλεύθεραι
γενόμεναι
ἐγκρατεῖς
αὐτῶν
γένωνται,
|
οἱ |
δ´
ἀκρατεῖς
τῆς
εἰς
τὸ |
[5] |
εἰς
τὸ
παρὸν
ἐξουσίας
ἕνεκα,
|
οἱ |
δ´
ἀνδραποδώδεις,
διότι
οὐδ´
αὐτοὶ |
[2] |
οἴκαδε,
ἀσφάλειαν
σφίσιν
ἡγοῦνται
εἶναι,
|
οἱ |
δὲ
τύραννοι
ἐπειδὰν
εἰς
τὴν |
[6] |
ἑαυτῶν
φοβοῦνται
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν·
|
οἱ |
δὲ
τύραννοι
μισθοῦ
φύλακας
ἔχουσιν |
[1] |
ἀξιοθεατότατα
δοκεῖ
εἶναι
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
|
οἱ |
δὲ
τύραννοι
οὐ
μάλα
ἀμφὶ |
[2] |
φοβουμένους
μή
τις
αὐτοὺς
ἀποκτείνῃ,
|
οἱ |
δὲ
τύραννοι
πάντες
πανταχῇ
ὡς |
[1] |
τίμια
πωλεῖται
τοῖς
τυράννοις
ὥστε
|
οἱ |
ἐπιδεικνύμενοι
καὶ
ὁτιοῦν
ἀξιοῦσι
πολλαπλάσια |
[1] |
ἐπεὶ
εὖ
οἶδ´
ἔγωγε
ὅτι
|
οἱ |
ἡδέως
ἐσθίοντες
καὶ
σύ
που |
[2] |
ἐὰν
ἔξω
τοῦ
τείχους
ὄντες
|
οἱ |
ἥττονες
ἐν
κινδύνῳ
δοκῶσιν
εἶναι, |
[5] |
τε
καὶ
ἀκρατεῖς
καὶ
ἀνδραποδώδεις;
|
οἱ |
μὲν
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
διότι
φοβοῦνται |
[2] |
ὁπλοφόρους
ἀεὶ
συμπεριάγεσθαι.
ἔπειτα
δὲ
|
οἱ |
μὲν
ἰδιῶται,
ἐὰν
καὶ
στρατεύωνταί |
[1] |
ἀξιοθέατα·
ἐπὶ
δὲ
τούτων
ἕκαστα
|
οἱ |
μὲν
ἰδιῶται
ἔρχονται
καὶ
εἰς |
[6] |
Σιμωνίδη·
αὐτῶν
μὲν
γὰρ
προφυλάττουσιν
|
οἱ
|
νόμοι,
ὥστε
περὶ
ἑαυτῶν
φοβοῦνται |
[7] |
καὶ
λόγοις
καὶ
ἔργοις
πάντες
|
οἱ |
παρόντες
ἀεὶ
ὑμᾶς·
τοιαῦτα
γὰρ |
[1] |
ἐπαίνου,
οὔποτε
σπανίζετε·
πάντες
γὰρ
|
οἱ
|
παρόντες
ὑμῖν
πάντα
καὶ
ὅσα |
[1] |
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι
τούτῳ
κρίνουσιν
|
οἱ |
πλεῖστοι
ἥδιον
ἡμᾶς
καὶ
πίνειν |
[7] |
ἐπαίνου
ἔρως,
οὗτοί
εἰσιν
ἤδη
|
οἱ |
πλεῖστον
μὲν
τῶν
βοσκημάτων
διαφέροντες, |
[1] |
ὁ
βεβρωκὼς
αἰσθάνεται,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
οἱ |
πλησιάζοντες.
Οὕτω
μέντοι,
ἔφη
ὁ |
[11] |
οὐ
μή
σοι
δύνωνται
ἀντέχειν
|
οἱ |
πολέμιοι.
κἂν
ταῦτα
πάντα
ποιῇς, |
[2] |
μέχρι
μὲν
δὴ
τούτου
ἴσοι
|
οἱ |
πόλεμοι·
ἃ
δὲ
ἔχουσιν
ἡδέα |
[10] |
ἄν.
ὅταν
γε
μὴν
γνῶσιν
|
οἱ |
πολῖται
ὅτι
οὗτοι
κακὸν
μὲν |
[7] |
παραχωρεῖν;
καὶ
δῶρά
γε
διδόασιν
|
οἱ |
πολλοὶ
τούτοις
οὓς
μισοῦσι,
καὶ |
[1] |
ὅταν
εἰδῇ
τις
σαφῶς
ὅτι
|
οἱ
|
σιωπῶντες
οὗτοι
πάντες
κακὰ
νοοῦσι |
[2] |
πόλεμοι·
ἃ
δὲ
ἔχουσιν
ἡδέα
|
οἱ
|
συνόντες
ταῖς
πόλεσι
πρὸς
τὰς |
[1] |
προσίηται,
τοῦτον
πολὺ
μᾶλλον
ἥδονται
|
οἱ |
ταῖς
πολυτελεστέραις
παρασκευαῖς
τρεφόμενοι
τῶν |
[2] |
τὰς
πόλεις,
ταῦτα
οὐκέτι
ἔχουσιν
|
οἱ |
τύραννοι.
αἱ
μὲν
γὰρ
πόλεις |
[1] |
ἡδέως
προσδέχονται
τὰς
ἑορτὰς
πλὴν
|
οἱ |
τύραννοι·
ἔκπλεῳ
γὰρ
αὐτοῖς
ἀεὶ |
[2] |
μέγα
κακόν,
τούτου
πλεῖστον
μέρος
|
οἱ |
τύραννοι
μετέχουσιν.
εὐθὺς
γὰρ
τοῖς |
[3] |
τοῦ
κτήματος
τοιούτου
ὄντος
μειονεκτοῦσιν
|
οἱ |
τύραννοι
πάντων
μάλιστα.
εἰ
δὲ |
[2] |
αἱ
πόλεις
πολεμοῦσι
καὶ
οὓς
|
οἱ |
τύραννοι
πρὸς
τοὺς
βεβιασμένους·
τούτων
|
[3] |
δ´
αὖ
καταθέασαι
ὡς
κοινωνοῦσιν
|
οἱ |
τύραννοι.
πρῶτον
μὲν
εἰ
μέγα |
[5] |
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
διότι
φοβοῦνται
ὥσπερ
|
οἱ |
τύραννοι
τὰς
πόλεις
μήποτε
ἐλεύθεραι |
[6] |
καὶ
πάντοθεν
πολεμίους
ὁρᾶν
νομίζουσιν
|
οἱ |
τύραννοι.
ταῦτα
δ´
ἀκούσας
ὁ |
[4] |
τις
καὶ
πένητας
δικαίως
νομίζοι;
|
οἱ |
τύραννοι
τοίνυν
ἀναγκάζονται
πλεῖστα
συλᾶν
|
[2] |
Σιμωνίδη,
καὶ
λέγω
σοι
ὅτι
|
οἱ
|
τύραννοι
τῶν
μεγίστων
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα |
[1] |
ἴσθ´
ὅτι
μείω
πολὺ
εὐφραίνονται
|
οἱ |
τύραννοι
τῶν
μετρίως
διαγόντων
ἰδιωτῶν, |
[6] |
ὅτι
ἐχθροὶ
αὐτῶν
εἰσι
πάντες
|
οἱ |
τυραννούμενοι,
τούτους
δὲ
μήτε
κατακαίνειν
|
[3] |
ὑπό
τινων,
ἡδέως
μὲν
τοῦτον
|
οἱ |
φιλοῦντες
παρόντα
ὁρῶσιν,
ἡδέως
δ´
|
[6] |
ὁπόταν
χρημάτων
μὲν
ἕνεκα
παρῶσιν
|
οἱ |
φυλάττοντες,
ἐξῇ
δ´
αὐτοῖς
ἐν |
[7] |
δοκοῦσι
τιμᾶν
τε
τοῦτον
ἀληθῶς
|
οἳ |
ἂν
τοιαῦτα
ὑπουργήσωσι
καὶ
ὁ |
[2] |
δὲ
καὶ
ὑμᾶς
ταῦτ´
ἀγνοεῖν,
|
οἳ |
διὰ
τῆς
γνώμης
δοκεῖτε
θεᾶσθαι |
[10] |
δέ
που,
ὡς
πάντες
ἐπιστάμεθα,
|
κακοῦργοι |
ἐν
πόλεσιν·
εἰ
οὖν
καὶ |
[9] |
ἀγαθὰ
περαίνοιτο·
καὶ
γὰρ
αἱ
|
πρόσοδοι |
αὔξοιντ´
ἄν,
καὶ
ἡ
σωφροσύνη |
[9] |
ὁρμῷντό
γ´
ἂν
θᾶττον
ὅποι
|
δέοι, |
τιμῆς
ὀρεγόμενοι,
καὶ
χρήματα
θᾶττον |
[11] |
ὑπ´
αὐτῶν
ἀνέχεσθαι
ἄν
σε
|
δέοι, |
φόβον
δ´
οὐκ
ἂν
ἔχοις
|
[4] |
ἄν
τις
καὶ
πένητας
δικαίως
|
νομίζοι; |
οἱ
τύραννοι
τοίνυν
ἀναγκάζονται
πλεῖστα |
[10] |
μὲν
οὖν
τοιούτους
μᾶλλον
ἂν
|
σωφρονίζοι |
ὁ
ἀπὸ
τῶν
δορυφόρων
φόβος. |
[2] |
ἐπὶ
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
καὶ
|
μειοῖ |
καθ´
ὅσον
ἂν
δύνηται
τὸ |
[11] |
μή
σοι
δύνωνται
ἀντέχειν
οἱ
|
πολέμιοι. |
κἂν
ταῦτα
πάντα
ποιῇς,
εὖ |
[5] |
ἀκρατεῖς
καὶ
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν
|
ἄδικοι |
πιστευόμενοι,
διότι
φοβοῦνται
ὥσπερ
οἱ |
[5] |
καταλείπονται
χρῆσθαι
ἀλλ´
ἢ
οἱ
|
ἄδικοί |
τε
καὶ
ἀκρατεῖς
καὶ
ἀνδραποδώδεις; |
[1] |
παρόντων
μέλλουσιν
ἔσεσθαι,
οὔτε
τὰ
|
οἴκοι |
κέκτηνται
ἐχυρά,
ὥστε
ἄλλοις
παρακαταθεμένους |
[1] |
ἔρχεται
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
|
οἴκοι |
μένουσι.
ναὶ
μὰ
Δία,
ὦ |
[5] |
διὰ
τὸν
φόβον
ὑπεξαιρῶνται,
τίνες
|
ἄλλοι |
αὐτοῖς
καταλείπονται
χρῆσθαι
ἀλλ´
ἢ |
[2] |
ὄντες.
ἐὰν
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἄλλοι
|
στρατεύωσιν
εἰς
τὴν
πόλιν
κρείττονες, |
[10] |
αὐτοὺς
σαυτῷ
φύλακας·
ἤδη
δὲ
|
πολλοὶ |
καὶ
δεσπόται
βίᾳ
ὑπὸ
τῶν |
[1] |
οὕτως
ταῦτ´
εἶχε,
πῶς
ἂν
|
πολλοὶ
|
μὲν
ἐπεθύμουν
τυραννεῖν,
καὶ
ταῦτα |
[4] |
πόρρω
προεληλύθασι
φυλακῆς
ὥστε
πεποίηνται
|
πολλοὶ |
νόμον
τῷ
μιαιφόνῳ
μηδὲ
τὸν |
[7] |
καὶ
δῶρά
γε
διδόασιν
οἱ
|
πολλοὶ
|
τούτοις
οὓς
μισοῦσι,
καὶ
ταῦτα |
[1] |
ταῦτα
μᾶλλόν
πως,
ἔφη,
δοκῶ
|
μοι |
ἀγνοεῖν.
καὶ
οὐδὲν
ἴσως
τοῦτο |
[1] |
ὕπνῳ
ὅτι
μὲν
ἡδόμεθα
δοκῶ
|
μοι
|
αἰσθάνεσθαι,
ὅπως
δὲ
καὶ
ᾧτινι |
[2] |
θαυμάζω·
μάλα
γὰρ
ὁ
ὄχλος
|
μοι |
δοκεῖ
δοξάζειν
ὁρῶν
καὶ
εὐδαίμονάς |
[2] |
τὰ
πλεῖστα
τῶν
πραγμάτων,
τοῦτό
|
μοι |
δοκεῖ
θαυμαστὸν
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
|
[7] |
ἀεὶ
τιμῶντες
τυγχάνωσι.
καὶ
γάρ
|
μοι |
δοκεῖ,
ὦ
Ἱέρων,
τούτῳ
διαφέρειν |
[6] |
ὁ
Σιμωνίδης
ὑπολαβὼν
εἶπεν·
Ὑπέρευ
|
μοι |
δοκεῖς
ἔνια
λέγειν.
ὁ
γὰρ
|
[10] |
ταῦτα
μέν,
ὦ
Σιμωνίδη,
καλῶς
|
μοι |
δοκεῖς
λέγειν·
περὶ
δὲ
τῶν |
[10] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
ἀπ´
οὐδενὸς
ἄν
|
μοι |
δοκεῖς
τοσαῦτα
ὠφελήματα
παρασχεῖν
ὅσα |
[1] |
καὶ
βαρέα
ὅλῳ
τῷ
σώματί
|
μοι |
δοκοῦμεν,
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί
τε |
[1] |
ὅτε
δι´
αὐτῆς
τῆς
ψυχῆς
|
μοι |
δοκοῦμεν
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
δ´
αὖ |
[1] |
ὁ
Σιμωνίδης,
καὶ
πάνυ
γέ
|
μοι |
δοκοῦντα
παρὰ
φύσιν
εἶναι
ταῦτα |
[9] |
Ἱέρων,
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
μέντοι
|
μοι |
δοκοῦσιν
αἱ
μὲν
πάνυ
πρὸς |
[8] |
αὐτὴν
εἶναι.
ἐγὼ
μέντοι
ἔχειν
|
μοι |
δοκῶ
διδάξαι
σε
ὡς
τὸ |
[1] |
λαμβάνειν
παρ´
αὐτοῦ
ἧττον
ἄν
|
μοι |
δοκῶ
ἐπιθυμεῖν
ἢ
ἐμαυτὸν
κακόν
|
[1] |
εἶπεν
ὁ
Σιμωνίδης·
Ἆρ´
ἄν
|
μοι |
ἐθελήσαις,
ὦ
Ἱέρων,
διηγήσασθαι
ἃ |
[1] |
ἰδιώτας
ἔγωγε,
ὦ
Ἱέρων,
δοκῶ
|
μοι |
καταμεμαθηκέναι
διὰ
μὲν
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[6] |
δὲ
ἀπεστέρημαι
μὲν
τῶν
ἡδομένων
|
ἐμοὶ |
διὰ
τὸ
δούλους
ἀντὶ
φίλων |
[7] |
αἱ
τιμαὶ
τῶν
τυράννων
ὅμοιαι
|
ἐμοὶ |
δοκοῦσιν
εἶναι
οἷάπερ
ἐγώ
σοι |
[7] |
οὐκέτι
ἄνθρωποι
μόνον
νομιζόμενοι.
ὥστε
|
ἐμοὶ |
μὲν
εἰκότως
δοκεῖτε
ταῦτα
πάντα |
[6] |
διὰ
τὸ
μηδεμίαν
ἐνορᾶν
εὔνοιαν
|
ἐμοὶ |
παρ´
αὐτῶν·
μέθην
δὲ
καὶ |
[6] |
ξυνῆν
μὲν
ἡλικιώταις
ἡδόμενος
ἡδομένοις
|
ἐμοί, |
συνῆν
δὲ
ἐμαυτῷ,
ὁπότε
ἡσυχίας |
[2] |
μὲν
δὴ
τούτου
ἴσοι
οἱ
|
πόλεμοι· |
ἃ
δὲ
ἔχουσιν
ἡδέα
οἱ
|
[2] |
πιστεύσας
ὁ
τύραννος
θαρρήσειε.
καὶ
|
πόλεμοι |
μὲν
δή
εἰσιν
οὕς
τε |
[6] |
αὐτῶν
μὲν
γὰρ
προφυλάττουσιν
οἱ
|
νόμοι, |
ὥστε
περὶ
ἑαυτῶν
φοβοῦνται
καὶ |
[10] |
δὲ
τοῖς
ἀνὰ
τὴν
χώραν.
|
ἱκανοί |
γε
μήν
εἰσι
καὶ
σχολὴν |
[7] |
γίγνεσθαι.
ὅταν
γὰρ
ἄνθρωποι
ἄνδρα
|
ἡγησάμενοι |
εὐεργετεῖν
ἱκανὸν
εἶναι,
καὶ
ἀπολαύειν |
[6] |
ὅταν
ὦμεν
ἐν
στρατείᾳ,
φύλακας
|
προκαθιστάμενοι |
θαρραλέως
δείπνου
τε
καὶ
ὕπνου |
[10] |
οὖν
καὶ
τούτους
φυλάττειν
εἶεν
|
τεταγμένοι, |
καὶ
τοῦτ´
ἂν
εἰδεῖεν
ὑπ´ |
[10] |
εἰρήνης
μάλιστα
ἐπιθυμεῖν;
οἱ
γὰρ
|
συντεταγμένοι |
καὶ
σῴζειν
τὰ
τῶν
φίλων |
[8] |
ὅταν
ἄρχῃ
ἢ
ὅταν
ἰδιωτεύῃ,
|
διαλεγόμενοί |
τε
ἀγαλλόμεθα
τοῖς
προτετιμημένοις
μᾶλλον |
[9] |
ἂν
θᾶττον
ὅποι
δέοι,
τιμῆς
|
ὀρεγόμενοι, |
καὶ
χρήματα
θᾶττον
ἂν
εἰσφέροιεν, |
[7] |
τι
εἶναι
ἡ
τιμή,
ἧς
|
ὀρεγόμενοι |
οἱ
ἄνθρωποι
πάντα
μὲν
πόνον |
[7] |
δὲ
καὶ
οὐκέτι
ἄνθρωποι
μόνον
|
νομιζόμενοι. |
ὥστε
ἐμοὶ
μὲν
εἰκότως
δοκεῖτε |
[5] |
καὶ
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν
ἄδικοι
|
πιστευόμενοι, |
διότι
φοβοῦνται
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι |
[1] |
ἥδονται
οἱ
ταῖς
πολυτελεστέραις
παρασκευαῖς
|
τρεφόμενοι |
τῶν
τὰ
εὐτελέστερα
παρατιθεμένων.
Οὐκοῦν, |
[7] |
δὴ
ποιοῦσι
τοῖς
τυράννοις
οἱ
|
ἀρχόμενοι |
καὶ
ἄλλον
ὅντιν´
ἂν
ἀεὶ |
[2] |
πολεμίας
πορεύονται.
αὐτοί
τε
γοῦν
|
ὡπλισμένοι |
οἴονται
ἀνάγκην
εἶναι
διάγειν
καὶ |
[1] |
πωλεῖται
τοῖς
τυράννοις
ὥστε
οἱ
|
ἐπιδεικνύμενοι |
καὶ
ὁτιοῦν
ἀξιοῦσι
πολλαπλάσια
λαβόντες |
[7] |
ὑπανιστῶνται
φιλοῦντές
τε
καὶ
μὴ
|
φοβούμενοι, |
καὶ
στεφανῶσι
κοινῆς
ἀρετῆς
καὶ |
[10] |
τοῦτ´
ἂν
εἰδεῖεν
ὑπ´
αὐτῶν
|
ὠφελούμενοι. |
πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
τοῖς |
[6] |
ἐχθροὶ
αὐτῶν
εἰσι
πάντες
οἱ
|
τυραννούμενοι, |
τούτους
δὲ
μήτε
κατακαίνειν
ἅπαντας |
[4] |
ἔνδειαν
κακόν
τι
καὶ
αἰσχρὸν
|
μηχανώμενοι |
ζῆν,
πῶς
οὐ
τούτους
ἀθλίους |
[2] |
πόλεις,
ταῦτα
οὐκέτι
ἔχουσιν
οἱ
|
τύραννοι. |
αἱ
μὲν
γὰρ
πόλεις
δήπου |
[1] |
προσδέχονται
τὰς
ἑορτὰς
πλὴν
οἱ
|
τύραννοι· |
ἔκπλεῳ
γὰρ
αὐτοῖς
ἀεὶ
παρεσκευασμέναι |
[2] |
σφίσιν
ἡγοῦνται
εἶναι,
οἱ
δὲ
|
τύραννοι |
ἐπειδὰν
εἰς
τὴν
ἑαυτῶν
πόλιν |
[2] |
κακόν,
τούτου
πλεῖστον
μέρος
οἱ
|
τύραννοι |
μετέχουσιν.
εὐθὺς
γὰρ
τοῖς
μὲν |
[6] |
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν·
οἱ
δὲ
|
τύραννοι |
μισθοῦ
φύλακας
ἔχουσιν
ὥσπερ
θεριστάς. |
[1] |
εἶναι
ἀνθρώποις
συναγείρεται.
οἱ
δὲ
|
τύραννοι |
οὐ
μάλα
ἀμφὶ
θεωρίας
ἔχουσιν. |
[2] |
τις
αὐτοὺς
ἀποκτείνῃ,
οἱ
δὲ
|
τύραννοι |
πάντες
πανταχῇ
ὡς
διὰ
πολεμίας |
[3] |
κτήματος
τοιούτου
ὄντος
μειονεκτοῦσιν
οἱ
|
τύραννοι |
πάντων
μάλιστα.
εἰ
δὲ
βούλει, |
[2] |
πόλεις
πολεμοῦσι
καὶ
οὓς
οἱ
|
τύραννοι |
πρὸς
τοὺς
βεβιασμένους·
τούτων
δὴ |
[3] |
αὖ
καταθέασαι
ὡς
κοινωνοῦσιν
οἱ
|
τύραννοι. |
πρῶτον
μὲν
εἰ
μέγα
ἀγαθὸν |
[5] |
πιστευόμενοι,
διότι
φοβοῦνται
ὥσπερ
οἱ
|
τύραννοι |
τὰς
πόλεις
μήποτε
ἐλεύθεραι
γενόμεναι |
[6] |
πάντοθεν
πολεμίους
ὁρᾶν
νομίζουσιν
οἱ
|
τύραννοι. |
ταῦτα
δ´
ἀκούσας
ὁ
Σιμωνίδης
|
[4] |
καὶ
πένητας
δικαίως
νομίζοι;
οἱ
|
τύραννοι |
τοίνυν
ἀναγκάζονται
πλεῖστα
συλᾶν
ἀδίκως |
[2] |
καὶ
λέγω
σοι
ὅτι
οἱ
|
τύραννοι |
τῶν
μεγίστων
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
μετέχουσι, |
[1] |
ὅτι
μείω
πολὺ
εὐφραίνονται
οἱ
|
τύραννοι |
τῶν
μετρίως
διαγόντων
ἰδιωτῶν,
πολὺ |
[1] |
δ´
αὖ
χαλεπωτάτου
ἀκροάματος,
λοιδορίας,
|
ἀνήκοοί |
ἐστε·
οὐδεὶς
γὰρ
ἐθέλει
τυράννου |
[11] |
ἄν
σοι
ἕνεκεν
ἀσφαλείας,
εἴ
|
ποι |
βούλοιο,
θεωρήσοντι
πορεύεσθαι,
ἐξείη
δ´ |
[2] |
αὐτῶν
κοινὸν
πόλεμον
πολεμῇ,
ἔξεστιν
|
ὅποι |
ἂν
βούλωνται
πορεύεσθαι
μηδὲν
φοβουμένους |
[9] |
Δία
ὁρμῷντό
γ´
ἂν
θᾶττον
|
ὅποι |
δέοι,
τιμῆς
ὀρεγόμενοι,
καὶ
χρήματα |
[9] |
ἔστιν
ἐμπορεύματα
λυσιτελέστερα
ἢ
ὅσα
|
ἄνθρωποι |
ἄθλων
ὠνοῦνται.
ὁρᾷς
ἐν
ἱππικοῖς |
[7] |
ἐναντίων
τούτοις
γίγνεσθαι.
ὅταν
γὰρ
|
ἄνθρωποι |
ἄνδρα
ἡγησάμενοι
εὐεργετεῖν
ἱκανὸν
εἶναι, |
[1] |
τὰς
ἡδονάς.
διὸ
καὶ
πάντες
|
ἄνθρωποι |
ἡδέως
προσδέχονται
τὰς
ἑορτὰς
πλὴν |
[8] |
Σιμωνίδη,
καὶ
ἐξ
ὧν
ἀπεχθάνονται
|
ἄνθρωποι, |
ἡμᾶς
πολὺ
πλείω
τῶν
ἰδιωτῶν |
[7] |
διαφέροντες,
ἄνδρες
δὲ
καὶ
οὐκέτι
|
ἄνθρωποι
|
μόνον
νομιζόμενοι.
ὥστε
ἐμοὶ
μὲν |
[7] |
ἡ
τιμή,
ἧς
ὀρεγόμενοι
οἱ
|
ἄνθρωποι |
πάντα
μὲν
πόνον
ὑποδύονται,
πάντα |
[1] |
οὐ
δι´
ὧν
τρεφόμεθα
οἱ
|
ἄνθρωποι, |
πολὺ
πλείω
ὑμεῖς
ἐν
αὐτοῖς |
[11] |
εἴη
ὁ
ἀνακηρύττων,
ἀλλὰ
πάντες
|
ἄνθρωποι |
ὑμνοῖεν
ἂν
τὴν
σὴν
ἀρετήν. |
[5] |
ἀνδραποδώδεις,
διότι
οὐδ´
αὐτοὶ
ἀξιοῦσιν
|
ἐλεύθεροι
|
εἶναι.
χαλεπὸν
οὖν
καὶ
τοῦτο |
[2] |
κακὸν
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
ἐπὶ
τούτοις
|
ἑκάτεροι. |
μέχρι
μὲν
δὴ
τούτου
ἴσοι |
[10] |
ἐφόδους
κρυφαίας
καὶ
ἐξαπιναίας
τίνες
|
ἑτοιμότεροι
|
ἢ
προαισθέσθαι
ἢ
κωλῦσαι
τῶν |
[8] |
ἀκούσαντα
νομίζεις;
ἴθι
δὴ
ἐπαινεσάντων
|
ἀμφότεροι |
τὸν
αὐτόν·
τὸν
ποτέρου
δοκεῖς |
[6] |
χειροῦσθαι,
ὅταν
εὖ
εἰδῶσιν
ὅτι
|
ἐχθροὶ |
αὐτῶν
εἰσι
πάντες
οἱ
τυραννούμενοι, |
[6] |
ἔτι
ἄρξει;
ἀλλ´
εἰδότα
ὅτι
|
ἐχθροί |
εἰσι,
τούτους
ἅμα
μὲν
φυλάττεσθαι
|
[9] |
ποιῶν
καὶ
ἐμπόρους
ἂν
πλείους
|
ἀγείροι. |
εἰ
δὲ
φανερὸν
γένοιτο
ὅτι |
[1] |
τὸν
Δί´,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
|
ἄπειροι |
ὄντες
ἀμφοτέρων
τῶν
ἔργων
σκοποῦνται |
[4] |
ὅσων
δέονται,
τί
ἂν
τούτους
|
οἰκτίροι |
τις
ὡς
πένητας;
ὅσοι
δ´ |
[8] |
ἴσων
κτᾶται
χάριν.
ἄρξομαι
δέ
|
σοι
|
ἀπὸ
τῶν
μικροτάτων
παραδειγμάτων.
ἰδὼν |
[11] |
κρατῇς
εὖ
ποιῶν,
οὐ
μή
|
σοι |
δύνωνται
ἀντέχειν
οἱ
πολέμιοι.
κἂν |
[11] |
εἴης,
καὶ
ἐξείη
μὲν
ἄν
|
σοι |
ἕνεκεν
ἀσφαλείας,
εἴ
ποι
βούλοιο, |
[6] |
αὐτοῖς
οἴονται
χρῆσθαι.
~Βούλομαι
δέ
|
σοι, |
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
κἀκείνας
τὰς |
[1] |
ναὶ
μὰ
τὸν
Δία
ἔγωγέ
|
σοι, |
Ἱέρων,
πάνυ
συγχωρῶ,
τοὺς
ἐπαίνους |
[5] |
ἢ
ἀπολωλέναι.
~Χαλεπὸν
δ´
ἐρῶ
|
σοι |
καὶ
ἄλλο
πάθημα,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[11] |
μὲν
παρὼν
σύμμαχος
ἂν
εἴη
|
σοι, |
ὁ
δὲ
ἀπὼν
ἐπιθυμοίη
ἂν |
[1] |
ἰδιωτικῷ
βίῳ;
οὕτως
γὰρ
ἄν
|
σοι |
οἶμαι
μάλιστα
ἐγὼ
δύνασθαι
δηλοῦν |
[2] |
οἶδα,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
λέγω
|
σοι |
ὅτι
οἱ
τύραννοι
τῶν
μεγίστων |
[11] |
ἢ
τῆς
πόλεως
ὅλης
εὐόπλου
|
σοι |
οὔσης;
προσόδους
δὲ
ποτέρως
ἂν |
[11] |
πράττειν.
ἀεὶ
γὰρ
ἂν
παρὰ
|
σοὶ |
πανήγυρις
εἴη
τῶν
βουλομένων
ἐπιδεικνύναι |
[11] |
κεκαλλωπισμένην
μᾶλλον
ἡγῇ
κόσμου
ἄν
|
σοι |
παρέχειν
ἢ
πᾶσαν
τὴν
πόλιν |
[7] |
ἐμοὶ
δοκοῦσιν
εἶναι
οἷάπερ
ἐγώ
|
σοι |
τὰ
ἀφροδίσια
ὄντα
αὐτῶν
ἀπέδειξα. |
[6] |
ἀναγκάζεσθαι
ποιεῖν
ἐλευθέρους,
οὐ
πάντα
|
σοι |
ταῦτα
δοκεῖ
ψυχῆς
ὑπὸ
φόβων |
[6] |
τινα
ὕπνον
ἐκοιμῶ.
οἷα
μέντοι
|
σοὶ |
τότ´
ἦν
τὰ
λυπηρά,
τοιαῦτά |
[8] |
ἐπιθυμῶν
φιλεῖσθαι
ὑπ´
ἀνθρώπων
ἐμποδών
|
σοι
|
τούτου
νομίζεις
αὐτὴν
εἶναι.
ἐγὼ |
[11] |
πάντων
μάλιστα
καταγελῷο.
ἀλλ´
ἐγώ
|
σοί |
φημι,
ὦ
Ἱέρων,
πρὸς
ἄλλους |
[2] |
ἑκάτεροι.
μέχρι
μὲν
δὴ
τούτου
|
ἴσοι |
οἱ
πόλεμοι·
ἃ
δὲ
ἔχουσιν |
[2] |
ἐπιψεύδονται,
πλέονας
φάσκοντες
ἀπεκτονέναι
ἢ
|
ὅσοι |
ἂν
τῷ
ὄντι
ἀποθάνωσιν·
οὕτω |
[4] |
τούτους
οἰκτίροι
τις
ὡς
πένητας;
|
ὅσοι
|
δ´
ἀναγκάζονται
δι´
ἔνδειαν
κακόν |
[4] |
ὄλεθρος
δοκεῖ
εἶναι.
ἔπειτα
δὲ
|
ὅσοι |
μὲν
δύνανται
ἔχειν
ἀπὸ
τοῦ |
[1] |
τοῖς
θεάμασι
μειονεκτεῖτε,
διά
γέ
|
τοι |
τῆς
ἀκοῆς
πλεονεκτεῖτε.
ἐπεὶ
τοῦ |
[6] |
καταπεπληγμένης
τεκμήρια
εἶναι;
ὅ
γέ
|
τοι |
φόβος
οὐ
μόνον
αὐτὸς
ἐνὼν |
[1] |
τε
στερηθῶσι
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
|
ἀδύνατοι |
γένωνται
τιμωρήσασθαι
τοὺς
ἀδικήσαντας.
εἴποις |
[2] |
καὶ
ἐπιστήμαις
θεράποντας
ἀρίστους
κέκτησθε,
|
ἱκανώτατοι |
δ´
ἐστὲ
κακῶσαι
μὲν
ἐχθρούς, |
[1] |
δοκεῖ
ἐοικέναι
μᾶλλον
ἢ
ἀφροδισίοις.
|
καίτοι |
τῷ
μὲν
λῃστῇ
παρέχει
τινὰς
|
[1] |
ἀλλὰ
μᾶλλον
οἱ
πλησιάζοντες.
Οὕτω
|
μέντοι, |
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
καὶ
τῶν |
[1] |
προσδέονται
τούτων
τῶν
σοφισμάτων.
Ἀλλὰ
|
μέντοι, |
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
τῶν
γε |
[8] |
τούτου
νομίζεις
αὐτὴν
εἶναι.
ἐγὼ
|
μέντοι |
ἔχειν
μοι
δοκῶ
διδάξαι
σε |
[4] |
κατεργάσασθαι
τῶν
ἰδιωτικῶν
ἐπιθυμημάτων.
ἀλλὰ
|
μέντοι |
καὶ
πένητας
ὄψει
{οὐχ}
οὕτως |
[9] |
ὦ
Ἱέρων,
οὐ
λέγω.
ἐπιμέλειαι
|
μέντοι |
μοι
δοκοῦσιν
αἱ
μὲν
πάνυ |
[6] |
δέ
τινα
ὕπνον
ἐκοιμῶ.
οἷα
|
μέντοι |
σοὶ
τότ´
ἦν
τὰ
λυπηρά, |
[1] |
ἐπαινοῦντας
τί
δοκεῖς
εὐφραίνειν,
ὅταν
|
ὕποπτοι |
ὦσιν
ἕνεκα
τοῦ
κολακεύειν
τοὺς |
[11] |
πόλεως
πλεῖστοι
μὲν
ἱπποτρόφοι
εἶεν,
|
πλεῖστοι |
δ´
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν
δὲ
πότερα |
[1] |
Σιμωνίδη,
ὅτι
τούτῳ
κρίνουσιν
οἱ
|
πλεῖστοι |
ἥδιον
ἡμᾶς
καὶ
πίνειν
καὶ |
[11] |
εἰ
ἐκ
τῆς
σῆς
πόλεως
|
πλεῖστοι |
μὲν
ἱπποτρόφοι
εἶεν,
πλεῖστοι
δ´ |
[5] |
οἱ
δ´
ἀνδραποδώδεις,
διότι
οὐδ´
|
αὐτοὶ |
ἀξιοῦσιν
ἐλεύθεροι
εἶναι.
χαλεπὸν
οὖν |
[1] |
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
δοκοῦσι
καὶ
|
αὐτοὶ
|
ἥδιον
ἂν
δειπνῆσαι
τὸ
ἡμῖν |
[7] |
ἕνεκα,
καὶ
δωρεῖσθαι
ἐθέλωσιν,
οἱ
|
αὐτοὶ
|
οὗτοι
ἔμοιγε
δοκοῦσι
τιμᾶν
τε |
[2] |
πανταχῇ
ὡς
διὰ
πολεμίας
πορεύονται.
|
αὐτοί |
τε
γοῦν
ὡπλισμένοι
οἴονται
ἀνάγκην |
[10] |
τῇ
χώρᾳ
ἐργάταις
καὶ
κτήνεσιν
|
οὗτοι |
ἂν
εἰκότως
καὶ
θάρρος
καὶ |
[7] |
τιμῆς
τε
καὶ
ἐπαίνου
ἔρως,
|
οὗτοί |
εἰσιν
ἤδη
οἱ
πλεῖστον
μὲν |
[7] |
καὶ
δωρεῖσθαι
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
|
οὗτοι |
ἔμοιγε
δοκοῦσι
τιμᾶν
τε
τοῦτον |
[10] |
μὴν
γνῶσιν
οἱ
πολῖται
ὅτι
|
οὗτοι |
κακὸν
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι
τὸν
|
[1] |
τις
σαφῶς
ὅτι
οἱ
σιωπῶντες
|
οὗτοι |
πάντες
κακὰ
νοοῦσι
τῷ
τυράννῳ; |
[1] |
δίψους
τοῦ
πιεῖν
οὐκ
ἂν
|
ἀπολαύοι, |
οὕτω
καὶ
ὁ
ἄπειρος
ὢν |
[11] |
τῆς
σῆς
πόλεως
πλεῖστοι
μὲν
|
ἱπποτρόφοι |
εἶεν,
πλεῖστοι
δ´
ἀγωνίζοιντο;
νικᾶν |
[11] |
σοφὸν
ἢ
καλὸν
ἢ
ἀγαθὸν
|
ἔχοι, |
τῶν
δὲ
καὶ
ἐπιθυμούντων
ὑπηρετεῖν. |
[1] |
ἐν
ἄλλῃ
χώρᾳ
ἐστὶν
ἀξιοθέατα·
|
ἐπὶ |
δὲ
τούτων
ἕκαστα
οἱ
μὲν |
[10] |
ἥδιστα;
τρέφουσι
γοῦν
καὶ
ἰδίᾳ
|
ἐπὶ |
μείοσι
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ
δέ, |
[1] |
παρασκευὴν
ἰόντας
ἢ
τοὺς
ἰδιώτας
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑαυτῶν;
Οὐ
μὰ
τὸν |
[1] |
ὁρᾷς
τι
τοὺς
τυράννους
ἥδιον
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑαυτῶν
παρασκευὴν
ἰόντας
ἢ |
[3] |
πάλιν
προσιόντα
δέχονται,
συνήδονται
δ´
|
ἐπὶ |
τοῖς
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς,
συνεπικουροῦσι
δέ, |
[11] |
μεταδώσεις,
πάντας
μὲν
συγχαίροντας
ἔχων
|
ἐπὶ |
τοῖς
σοῖς
ἀγαθοῖς,
πάντας
δὲ |
[4] |
δορυφοροῦσι
μὲν
ἀλλήλους
ἄνευ
μισθοῦ
|
ἐπὶ |
τοὺς
δούλους,
δορυφοροῦσι
δ´
ἐπὶ |
[4] |
ἐπὶ
τοὺς
δούλους,
δορυφοροῦσι
δ´
|
ἐπὶ |
τοὺς
κακούργους,
ὑπὲρ
τοῦ
μηδένα |
[2] |
τι
πάθωσι
κακὸν
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
|
ἐπὶ |
τούτοις
ἑκάτεροι.
μέχρι
μὲν
δὴ |
[2] |
οὐ
δύναται
εἶναι
οὐδὲ
μεγαλύνεται
|
ἐπὶ |
τῷ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
καὶ
μειοῖ |
[2] |
τοὺς
πολεμίους,
ὡς
δὲ
γαυροῦνται
|
ἐπὶ
|
τῷ
ἔργῳ,
ὡς
δὲ
δόξαν |
[9] |
εὐθὺς
ἐν
τούτοις
τὸ
μὲν
|
ἐπίχαρι |
διὰ
τοῦ
ἄρχοντος
ἐγένετο,
τὰ |
[8] |
τιμή
τις
καὶ
χάρις
συμπαρέπεσθαι
|
ἀνδρὶ |
ἄρχοντι.
μὴ
γὰρ
ὅτι
καλλίονα |
[9] |
μᾶλλον
γίγνεσθαι.
ἐγὼ
οὖν
φημι
|
ἀνδρὶ |
ἄρχοντι
τὸν
μὲν
ἀνάγκης
δεόμενον |
[4] |
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους,
ποία
δ´
|
ἀνδρὶ |
καὶ
γυναικὶ
τερπνὴ
ἄνευ
πίστεως |
[8] |
ῥᾳδιουργοῦσιν.
ἔτι
δὲ
μισθοφόρων
μὲν
|
ἀνδρὶ |
τυράννῳ
δεῖ·
τούτου
δὲ
βαρύτερον
|
[11] |
ἢ
τὰ
εἰς
τὸ
ἴδιον
|
ἀνδρὶ |
τυράννῳ.
καθ´
ἓν
δ´
ἕκαστον |
[11] |
μὲν
γὰρ
οὐδὲ
προσήκειν
φημὶ
|
ἀνδρὶ |
τυράννῳ
πρὸς
ἰδιώτας
ἀγωνίζεσθαι.
νικῶν |
[6] |
καὶ
μήτ´
ἀόπλους
ἔχειν
ἐθέλειν
|
περὶ |
αὑτὸν
μήθ´
ὡπλισμένους
ἡδέως
θεᾶσθαι, |
[1] |
ὄντες
ἀμφοτέρων
τῶν
ἔργων
σκοποῦνται
|
περὶ |
αὐτοῦ.
ἐγὼ
δὲ
πειράσομαί
σε |
[10] |
Σιμωνίδη,
καλῶς
μοι
δοκεῖς
λέγειν·
|
περὶ |
δὲ
τῶν
μισθοφόρων
ἔχεις
τι |
[6] |
γὰρ
προφυλάττουσιν
οἱ
νόμοι,
ὥστε
|
περὶ |
ἑαυτῶν
φοβοῦνται
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν· |
[7] |
ἐγγυτέρω
δοκεῖ
εἶναι
ἢ
ἡ
|
περὶ |
τὰς
τιμὰς
εὐφροσύνη.
πρὸς
ταῦτα |
[2] |
τὸ
μὲν
οὖν
τὸ
πλῆθος
|
περὶ |
τούτου
λεληθέναι,
ὥσπερ
εἶπον,
οὐ
|
[9] |
ἀγαθόν.
καὶ
ὅταν
γε
πολλοῖς
|
περὶ
|
τῶν
ὠφελίμων
μέλῃ,
ἀνάγκη
εὑρίσκεσθαί |
[1] |
τύραννος
ἔχοιμ´
ἂν
εἰπεῖν,
ὥστε
|
μέχρι |
γε
τούτου
οὐκ
οἶδ´
εἴ |
[6] |
τὴν
ψυχὴν
συγκαταμιγνύναι,
πολλάκις
δὲ
|
μέχρι |
κοίτης
ἐπιθυμίας
ἐμῆς
τε
καὶ
|
[2] |
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
ἐπὶ
τούτοις
ἑκάτεροι.
|
μέχρι |
μὲν
δὴ
τούτου
ἴσοι
οἱ |
[6] |
δ´
ἐν
συμποσίοις
πολλάκις
μὲν
|
μέχρι |
τοῦ
ἐπιλαθέσθαι
πάντων
εἴ
τι |
[6] |
ἀνθρωπίνῳ
βίῳ
ἦν,
πολλάκις
δὲ
|
μέχρι |
τοῦ
ᾠδαῖς
τε
καὶ
θαλίαις |
[4] |
θανάτῳ
ἀποθνῄσκειν.
οὕτω
δὲ
πόρρω
|
προεληλύθασι
|
φυλακῆς
ὥστε
πεποίηνται
πολλοὶ
νόμον |
[6] |
ὅτι
καὶ
οὓς
τῶν
πολιτῶν
|
δεδίασι
|
χαλεπῶς
μὲν
αὐτοὺς
ζῶντας
ὁρῶσι, |
[1] |
ἐν
τοῖς
διὰ
τῆς
ὄψεως
|
θεάμασι
|
λογιζόμενος
εὑρίσκω
μειονεκτοῦντας
τοὺς
τυράννους. |
[1] |
εἶπεν·
Ἀλλ´
εἰ
ἐν
τοῖς
|
θεάμασι |
μειονεκτεῖτε,
διά
γέ
τοι
τῆς |
[1] |
ἀχθομένους,
διὰ
δὲ
τῶν
ὤτων
|
ἀκούσμασι, |
διὰ
δὲ
τῶν
ῥινῶν
ὀσμαῖς, |
[6] |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
πολὺ
πλείω
λαβεῖν
|
ἀποκτείνασι |
τὸν
τύραννον
ἢ
ὅσα
πολὺν |
[2] |
κτήματα
εἶναι
ἀνεπτυγμένα
θεᾶσθαι
φανερὰ
|
πᾶσι |
παρέχεται,
τὰ
δὲ
χαλεπὰ
ἐν |
[11] |
τείχεσί
τε
καὶ
ναοῖς
καὶ
|
παστάσι |
καὶ
ἀγοραῖς
καὶ
λιμέσι
κατεσκευασμένην; |
[2] |
ἔχουσιν
ἡδέα
οἱ
συνόντες
ταῖς
|
πόλεσι |
πρὸς
τὰς
πόλεις,
ταῦτα
οὐκέτι |
[2] |
ἔχει
χαλεπὰ
ὁ
ἐν
ταῖς
|
πόλεσι, |
ταῦτα
καὶ
ὁ
τύραννος
ἔχει· |
[11] |
καὶ
παστάσι
καὶ
ἀγοραῖς
καὶ
|
λιμέσι |
κατεσκευασμένην;
ὅπλοις
δὲ
πότερον
τοῖς |
[11] |
παρέχειν
ἢ
πᾶσαν
τὴν
πόλιν
|
τείχεσί |
τε
καὶ
ναοῖς
καὶ
παστάσι |
[3] |
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας
καὶ
|
παισὶ |
πρὸς
γονέας
καὶ
ἀδελφοῖς
πρὸς |
[10] |
τὴν
χώραν.
ἱκανοί
γε
μήν
|
εἰσι |
καὶ
σχολὴν
παρέχειν
τοῖς
πολίταις |
[6] |
εὖ
εἰδῶσιν
ὅτι
ἐχθροὶ
αὐτῶν
|
εἰσι |
πάντες
οἱ
τυραννούμενοι,
τούτους
δὲ |
[7] |
αἱ
ὑπὸ
τῶν
φοβουμένων
τιμαί
|
εἰσι. |
πῶς
γὰρ
ἂν
φαίημεν
ἢ |
[4] |
εἰς
τὰς
τῆς
ψυχῆς
φυλακάς
|
εἰσι· |
τὸ
δὲ
τούτων
τι
συντέμνειν |
[6] |
ἄρξει;
ἀλλ´
εἰδότα
ὅτι
ἐχθροί
|
εἰσι, |
τούτους
ἅμα
μὲν
φυλάττεσθαι
δέῃ, |
[10] |
τρέφουσι
γοῦν
καὶ
ἰδίᾳ
ἐπὶ
|
μείοσι |
τούτων
φύλακας.
~Χρὴ
δέ,
ὦ |
[7] |
ἢ
τοὺς
ὁδῶν
παραχωροῦντας
τοῖς
|
κρείττοσι |
διὰ
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ἀδικοῦντας |
[3] |
γὰρ
δήπου
δοκοῦσι
φιλίαι
εἶναι
|
γονεῦσι |
πρὸς
παῖδας
καὶ
παισὶ
πρὸς |
[8] |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
ἴσου
ἡμῖν
|
οὖσι. |
καὶ
μὴν
παιδικά
γε,
ἐν |
[5] |
συγχαίρει
ὁ
τύραννος.
ἐνδεεστέροις
γὰρ
|
οὖσι |
ταπεινοτέροις
αὐτοῖς
οἴονται
χρῆσθαι.
~Βούλομαι |
[2] |
ἐρύματος
ἔλθωσιν,
ἐν
ἀσφαλείᾳ
πάντες
|
νομίζουσι
|
καθεστάναι,
ὁ
δὲ
τύραννος
οὐδ´ |
[3] |
ἐστί·
μόνους
γοῦν
τοὺς
μοιχοὺς
|
νομίζουσι |
πολλαὶ
τῶν
πόλεων
νηποινεὶ
ἀποκτείνειν, |
[3] |
διὰ
ταῦτα
ὅτι
λυμαντῆρας
αὐτοὺς
|
νομίζουσι |
τῆς
τῶν
γυναικῶν
φιλίας
πρὸς |
[8] |
τυράννοις
ἰσοτιμίας,
ἀλλὰ
πλεονεξίας
ἕνεκα
|
νομίζουσι |
τούτους
τρέφεσθαι.
~Πρὸς
ταῦτα
δὴ |
[10] |
τοὺς
δὲ
κακουργεῖν
βουλομένους
κωλύουσι,
|
βοηθοῦσι |
δὲ
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι
δὲ |
[3] |
ὁρῶσιν,
ἡδέως
δ´
εὖ
ποιοῦσι,
|
ποθοῦσι |
δέ,
ἤν
που
ἀπῇ,
ἥδιστα |
[1] |
ὥστε
οἱ
ἐπιδεικνύμενοι
καὶ
ὁτιοῦν
|
ἀξιοῦσι |
πολλαπλάσια
λαβόντες
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ |
[3] |
παρόντα
ὁρῶσιν,
ἡδέως
δ´
εὖ
|
ποιοῦσι, |
ποθοῦσι
δέ,
ἤν
που
ἀπῇ, |
[7] |
ἀεὶ
ὑμᾶς·
τοιαῦτα
γὰρ
δὴ
|
ποιοῦσι |
τοῖς
τυράννοις
οἱ
ἀρχόμενοι
καὶ |
[10] |
ὅτι
οὗτοι
κακὸν
μὲν
οὐδὲν
|
ποιοῦσι |
τὸν
μηδὲν
ἀδικοῦντα,
τοὺς
δὲ |
[8] |
τῶν
δυνατωτάτων
θεραπεῖαι
καὶ
χαρὰν
|
ἐμποιοῦσι |
μεγίστην;
δότωσαν
δὴ
τὰ
ἴσα· |
[1] |
καὶ
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν,
ὅτι
|
δοκοῦσι |
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
δειπνῆσαι |
[7] |
ἐθέλωσιν,
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι
ἔμοιγε
|
δοκοῦσι |
τιμᾶν
τε
τοῦτον
ἀληθῶς
οἳ |
[3] |
ἐπίσκεψαι.
βεβαιόταται
μὲν
γὰρ
δήπου
|
δοκοῦσι |
φιλίαι
εἶναι
γονεῦσι
πρὸς
παῖδας |
[5] |
πάθημα,
ὦ
Σιμωνίδη,
τῶν
τυράννων.
|
γιγνώσκουσι |
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
ἧττον
τῶν |
[2] |
εἰσιν
οὕς
τε
αἱ
πόλεις
|
πολεμοῦσι |
καὶ
οὓς
οἱ
τύραννοι
πρὸς |
[1] |
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
οἴκοι
|
μένουσι. |
ναὶ
μὰ
Δία,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[7] |
πόνον
ὑποδύονται,
πάντα
δὲ
κίνδυνον
|
ὑπομένουσι. |
καὶ
ὑμεῖς,
ὡς
ἔοικε,
τοσαῦτα |
[1] |
λέγητε
καὶ
ὅσα
ἂν
ποιῆτε
|
ἐπαινοῦσι. |
τοῦ
δ´
αὖ
χαλεπωτάτου
ἀκροάματος, |
[1] |
ἀπὸ
τῶν
μέγιστον
φρονουσῶν
γυναικῶν
|
εὐφραίνουσι |
μάλιστα,
αἱ
δ´
ὑπὸ
δούλων |
[1] |
οἱ
σιωπῶντες
οὗτοι
πάντες
κακὰ
|
νοοῦσι |
τῷ
τυράννῳ;
ἢ
τοὺς
ἐπαινοῦντας |
[10] |
κωλύουσι,
βοηθοῦσι
δὲ
τοῖς
ἀδικουμένοις,
|
προνοοῦσι |
δὲ
καὶ
προκινδυνεύουσι
τῶν
πολιτῶν, |
[5] |
οὔτε
γὰρ
ἀλκίμους
οὔτ´
εὐόπλους
|
χαίρουσι |
τοὺς
πολίτας
παρασκευάζοντες,
ἀλλὰ
τοὺς
|
[4] |
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ
τοὺς
δούλους,
|
δορυφοροῦσι
|
δ´
ἐπὶ
τοὺς
κακούργους,
ὑπὲρ |
[4] |
ἀνθρώποις
πλείστου
ἄξιαι.
πολῖται
γὰρ
|
δορυφοροῦσι
|
μὲν
ἀλλήλους
ἄνευ
μισθοῦ
ἐπὶ |
[3] |
δ´
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς,
|
συνεπικουροῦσι |
δέ,
ἐάν
τι
σφαλλόμενον
ὁρῶσιν. |
[7] |
διδόασιν
οἱ
πολλοὶ
τούτοις
οὓς
|
μισοῦσι, |
καὶ
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
φοβῶνται |
[1] |
πρῶτον
τῇ
εὐφροσύνῃ
τῆς
ἐλπίδος
|
μειονεκτοῦσι |
τῶν
ἰδιωτῶν.
ἔπειτα
δ´,
ἔφη, |
[10] |
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι
δὲ
καὶ
|
προκινδυνεύουσι |
τῶν
πολιτῶν,
πῶς
οὐκ
ἀνάγκη |
[10] |
ἀδικοῦντα,
τοὺς
δὲ
κακουργεῖν
βουλομένους
|
κωλύουσι, |
βοηθοῦσι
δὲ
τοῖς
ἀδικουμένοις,
προνοοῦσι |
[10] |
καὶ
δαπανᾶν
εἰς
τούτους
ἥδιστα;
|
τρέφουσι |
γοῦν
καὶ
ἰδίᾳ
ἐπὶ
μείοσι |
[2] |
τύραννοι
τῶν
μεγίστων
ἀγαθῶν
ἐλάχιστα
|
μετέχουσι, |
τῶν
δὲ
μεγίστων
κακῶν
πλεῖστα |
[2] |
καὶ
κινδυνεύειν,
καὶ
ἄν
τι
|
πάθωσι |
κακὸν
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
ἐπὶ
τούτοις |
[1] |
φοβερὸν
γὰρ
μὴ
ἅμα
τε
|
στερηθῶσι |
τῆς
ἀρχῆς
καὶ
ἀδύνατοι
γένωνται |
[4] |
τιμωρεῖν
αἱ
πόλεις
αὐτοῖς
μεγάλως
|
τιμῶσι |
τὸν
ἀποκτείναντα
τὸν
τύραννον,
καὶ
|
[7] |
τε
καὶ
μὴ
φοβούμενοι,
καὶ
|
στεφανῶσι |
κοινῆς
ἀρετῆς
καὶ
εὐεργεσίας
ἕνεκα, |
[7] |
ἄλλον
ὅντιν´
ἂν
ἀεὶ
τιμῶντες
|
τυγχάνωσι. |
καὶ
γάρ
μοι
δοκεῖ,
ὦ |
[7] |
πάντες
πάντα
τὰ
προσταττόμενα
ἀπροφασίστως,
|
περιβλέπωσι |
δὲ
πάντες,
ὑπανιστῶνται
δ´
ἀπὸ |
[1] |
τι
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
δέ
τι
|
ἐλλείπωσι, |
δεινὰς
ὀργὰς
καὶ
λύπας
ἐμποιοῦσιν. |
[7] |
τῶν
θάκων
ὁδῶν
τε
παραχωρῶσι,
|
γεραίρωσι |
δὲ
καὶ
λόγοις
καὶ
ἔργοις |
[6] |
δεδίασι
χαλεπῶς
μὲν
αὐτοὺς
ζῶντας
|
ὁρῶσι, |
χαλεπῶς
δ´
ἀποκτείνουσιν·
ὥσπερ
γε |
[7] |
ἀπὸ
τῶν
θάκων
ὁδῶν
τε
|
παραχωρῶσι, |
γεραίρωσι
δὲ
καὶ
λόγοις
καὶ |
[7] |
οἰκεῖον
ἕκαστος
ἀγαθόν,
ἑκόντες
τε
|
παραχωρῶσι |
τούτῳ
ὁδῶν
καὶ
θάκων
ὑπανιστῶνται
|
[7] |
τοῦτον
ἀληθῶς
οἳ
ἂν
τοιαῦτα
|
ὑπουργήσωσι |
καὶ
ὁ
τούτων
ἀξιούμενος
τιμᾶσθαι |
[5] |
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους,
μή
τι
|
τολμήσωσι |
τῆς
ἐλευθερίας
ἕνεκεν,
τοὺς
δὲ |
[2] |
μὲν
γὰρ
πόλεις
δήπου
ὅταν
|
κρατήσωσι |
μάχῃ
τῶν
ἐναντίων,
οὐ
ῥᾴδιον |
[7] |
εἰς
αὐτήν,
ὅπως
τιμᾶσθε
καὶ
|
ὑπηρετῶσι |
μὲν
ὑμῖν
πάντες
πάντα
τὰ |
[10] |
ὅσῳ
ἂν
ἔκπλεα
τὰ
δέοντα
|
ἔχωσι, |
τοσούτῳ
ὑβριστοτέροις
εἶναι.
τοὺς
μὲν |
[9] |
ἐξορμήσειεν
ἔργον
ποιεῖσθαι
τὸ
σκοπεῖν
|
τι |
ἀγαθόν.
καὶ
ὅταν
γε
πολλοῖς |
[3] |
αὐταῖς
ἀκήρατος
διαμένειν·
τοσοῦτον
δέ
|
τι |
ἀγαθὸν
κρίνω
ἔγωγε
τὸ
φιλεῖσθαι |
[1] |
ὑπὸ
δούλων
παροῦσαι
μὲν
οὐδέν
|
τι |
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
δέ
τι
ἐλλείπωσι, |
[1] |
γὰρ
τούτῳ
ἔξεστιν
ὑμῖν
ὅ
|
τι |
ἂν
κάλλιστον
ἴδητε
τούτῳ
συνεῖναι. |
[4] |
ἀπὸ
τοῦ
δικαίου
ὅσων
δέονται,
|
τί |
ἂν
τούτους
οἰκτίροι
τις
ὡς |
[6] |
δὲ
ζῶντι
χρῷτο,
εὐλαβούμενος
μή
|
τι |
ἀνήκεστον
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
ἐργάσηται, |
[2] |
τῷ
ὄντι
ἀποθάνωσιν·
οὕτω
καλόν
|
τι |
αὐτοῖς
δοκεῖ
εἶναι
τὸ
πολὺ |
[6] |
ἐξ
ὀφθαλμῶν
σου
γένοιτο;
ὅ
|
τι
|
γὰρ
ἄν
τις
λάβῃ
παρὰ |
[1] |
ἀγλευκέστερον,
ὡς
πολλοῖς
ἂν
δόξειεν.
|
Τί |
γάρ,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
τὰ |
[4] |
πλούτου
εἶναι.
οὐδέ
γε
θᾶττόν
|
τι |
γίγνεται
τῷ
τυράννῳ
ἢ
τῷ |
[1] |
τῷ
τυράννῳ;
ἢ
τοὺς
ἐπαινοῦντας
|
τί |
δοκεῖς
εὐφραίνειν,
ὅταν
ὕποπτοι
ὦσιν |
[7] |
Ἔοικεν,
ἔφη,
ὦ
Ἱέρων,
μέγα
|
τι |
εἶναι
ἡ
τιμή,
ἧς
ὀρεγόμενοι |
[10] |
περὶ
δὲ
τῶν
μισθοφόρων
ἔχεις
|
τι |
εἰπεῖν
ὡς
μὴ
μισεῖσθαι
δι´ |
[9] |
ἐμφανὲς
εἴη
ὅτι
ὁ
ἀγαθόν
|
τι |
εἰσηγούμενος
οὐκ
ἀτίμητος
ἔσται,
πολλοὺς |
[1] |
οὐδέν
τι
ἀγαπῶνται,
ἐὰν
δέ
|
τι
|
ἐλλείπωσι,
δεινὰς
ὀργὰς
καὶ
λύπας |
[10] |
μὴν
καὶ
ἐν
τῇ
στρατιᾷ
|
τί |
ἐστιν
ὠφελιμώτερον
πολίταις
μισθοφόρων;
τούτους |
[2] |
ἐξαπατᾶσθαι
ὑπὸ
τῆς
τυραννίδος
οὐδέν
|
τι
|
θαυμάζω·
μάλα
γὰρ
ὁ
ὄχλος |
[4] |
δ´
ἀναγκάζονται
δι´
ἔνδειαν
κακόν
|
τι |
καὶ
αἰσχρὸν
μηχανώμενοι
ζῆν,
πῶς |
[7] |
ταῦτα
ὅταν
μάλιστα
φοβῶνται
μή
|
τι |
κακὸν
ὑπ´
αὐτῶν
πάθωσιν.
ἀλλὰ |
[1] |
χαρᾶς
πιμπλάμενος,
ὅταν
αὐτῷ
προφανῇ
|
τι. |
Κινδυνεύουσιν,
ἔφη
ὁ
Σιμωνίδης,
αἱ |
[2] |
ὅταν
ἀποθάνωσιν
οὓς
ἐφοβήθη,
οὐδέν
|
τι |
μᾶλλον
τοῦτο
θαρρεῖ,
ἀλλὰ
φυλάττεται
|
[5] |
ἕνεκεν,
τοὺς
δὲ
σοφούς,
μή
|
τι
|
μηχανήσωνται,
τοὺς
δὲ
δικαίους,
μὴ |
[1] |
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εἶπε·
Καὶ
|
τί |
οἴει,
ἔφη,
τοὺς
μὴ
λέγοντας |
[1] |
εὐφροσύνας
τε
καὶ
λύπας
ἀνθρώποις.
|
Τί |
οὖν,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
οὐχὶ |
[9] |
τὰ
δ´
ἀντίτυπα
δι´
ἄλλων.
|
τί |
οὖν
κωλύει
καὶ
τἆλλα
τὰ |
[1] |
φύσιν
εἶναι
ταῦτα
ἀνθρώποις.
Ἄλλο
|
τι |
οὖν
οἴει,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων, |
[7] |
οὐκ
ἐπιβουλευόμενον
ἀλλὰ
φροντιζόμενον
μή
|
τι
|
πάθῃ
καὶ
ἀφόβως
καὶ
ἀνεπιφθόνως |
[11] |
ἔχοις
ἀλλ´
ἄλλοις
παρέχοις
μή
|
τι |
πάθῃς,
ἑκόντας
δὲ
τοὺς
πειθομένους |
[2] |
φυλάττεσθαι
καὶ
κινδυνεύειν,
καὶ
ἄν
|
τι
|
πάθωσι
κακὸν
ἡττηθέντες,
λυποῦνται
ἐπὶ |
[1] |
δοκῶ
ἐπιθυμεῖν
ἢ
ἐμαυτὸν
κακόν
|
τι |
ποιεῖν·
παρὰ
μὲν
γὰρ
πολεμίων |
[4] |
ἱστᾶσιν
αἱ
πόλεις
τῶν
τοιοῦτόν
|
τι |
ποιησάντων.
Εἰ
δὲ
σὺ
οἴει |
[6] |
εἴη,
φοβερὸς
δὲ
μὴ
ἀνήκεστόν
|
τι |
ποιήσῃ,
χαλεπῶς
μὲν
ἄν
τις |
[9] |
γίγνεται,
τὸ
δὲ
τὸν
ἐνδεῶς
|
τι |
ποιοῦντα
λοιδορεῖν
τε
καὶ
ἀναγκάζειν |
[9] |
καὶ
ἀνάγκην
προστιθέναι
τοῖς
ἐνδεῶς
|
τι |
ποιοῦσιν.
οὐκοῦν
εὐθὺς
ἐν
τούτοις |
[9] |
εἰ
δὲ
καὶ
ἐμπορία
ὠφελεῖ
|
τι |
πόλιν,
τιμώμενος
ἂν
ὁ
πλεῖστα |
[11] |
τῶν
βουλομένων
ἐπιδεικνύναι
εἴ
τίς
|
τι |
σοφὸν
ἢ
καλὸν
ἢ
ἀγαθὸν |
[4] |
φυλακάς
εἰσι·
τὸ
δὲ
τούτων
|
τι |
συντέμνειν
ὄλεθρος
δοκεῖ
εἶναι.
ἔπειτα |
[3] |
αὐτοῦ
ἀγαθοῖς,
συνεπικουροῦσι
δέ,
ἐάν
|
τι |
σφαλλόμενον
ὁρῶσιν.
οὐ
μὲν
δὴ |
[10] |
τῶν
πολιτῶν
βοηθεῖν
πᾶσιν,
ἄν
|
τι |
τοιοῦτον
αἰσθάνωνται.
γίγνονται
δέ
που, |
[5] |
φοβοῦνται,
τοὺς
μὲν
ἀνδρείους,
μή
|
τι
|
τολμήσωσι
τῆς
ἐλευθερίας
ἕνεκεν,
τοὺς |
[1] |
οὖν,
ἔφη.
Ἦ
οὖν
ὁρᾷς
|
τι |
τοὺς
τυράννους
ἥδιον
ἐπὶ
τὴν |
[1] |
τεκμήριόν
ἐστιν,
ὅταν
ὁ
ἐρώμενός
|
τι |
ὑπουργῇ,
ὅτι
ὡς
φιλῶν
χαρίζεται, |
[4] |
μὴ
καὶ
ἐν
τούτοις
κακόν
|
τι |
φάγωσιν
ἢ
πίωσιν·
ἀλλὰ
μὴν |
[6] |
μέχρι
τοῦ
ἐπιλαθέσθαι
πάντων
εἴ
|
τι |
χαλεπὸν
ἐν
ἀνθρωπίνῳ
βίῳ
ἦν, |
[11] |
καλλίστῳ
καὶ
μεγαλοπρεπεστάτῳ
ἐν
ἀνθρώποις
|
ἀγωνίσματι. |
καὶ
πρῶτον
μὲν
εὐθὺς
κατειργασμένος |
[1] |
κοῦφα
καὶ
βαρέα
ὅλῳ
τῷ
|
σώματί |
μοι
δοκοῦμεν,
ἔφη,
κρίνοντες
ἥδεσθαί |
[6] |
οἷόν
τε
ᾖ
(τίνων
γὰρ
|
ἔτι |
ἄρξει;
ἀλλ´
εἰδότα
ὅτι
ἐχθροί |
[1] |
ἐν
δὲ
τοῖς
παιδικοῖς
ἀφροδισίοις
|
ἔτι |
αὖ
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
ἐν |
[8] |
ἐξορμᾶσθαι,
οὐκ
ἐπιτρεπτέον
τοῖς
ῥᾳδιουργοῦσιν.
|
ἔτι |
δὲ
μισθοφόρων
μὲν
ἀνδρὶ
τυράννῳ |
[6] |
πῶς
οὐκ
ἀργαλέον
ἐστὶ
πρᾶγμα;
|
ἔτι |
δὲ
ξένοις
μὲν
μᾶλλον
ἢ
|
[2] |
ταύτας
κατεσκευασμένας
τοῖς
πλείστου
ἀξίοις,
|
ἔτι |
δὲ
πλήθει
καὶ
ἐπιστήμαις
θεράποντας |
[5] |
ἄνδρας,
ἄλλοις
δὲ
χρῆσθαι
ἀναγκάζεσθαι.
|
ἔτι |
δὲ
φιλόπολιν
μὲν
ἀνάγκη
καὶ
|
[10] |
ὡς
φιλίαν
κτησάμενος
ἄρχων
οὐδὲν
|
ἔτι |
δεήσεται
δορυφόρων;
Ναὶ
μὰ
Δία, |
[6] |
ἐστι
τὰ
τῶν
τυράννων
καὶ
|
ἔτι |
δεινότερα·
οὐ
γὰρ
ἐξ
ἐναντίας |
[1] |
καὶ
σύ,
ἐπεὶ
νῦν
γε
|
ἔτι |
ἰδιώτης
εἶ,
ὑπέμνησάς
με
τὰ |
[2] |
μᾶλλον
τοῦτο
θαρρεῖ,
ἀλλὰ
φυλάττεται
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἢ
τὸ
πρόσθεν.
καὶ |
[1] |
ὁρᾷς;
ἐκεῖνό
γε
οὐκ
ἂν
|
ἔτι |
πείσαις
ἀνθρώπων
οὐδένα
ὡς
οὐ |
[7] |
βοσκημάτων
διαφέροντες,
ἄνδρες
δὲ
καὶ
|
οὐκέτι |
ἄνθρωποι
μόνον
νομιζόμενοι.
ὥστε
ἐμοὶ |
[2] |
πόλεσι
πρὸς
τὰς
πόλεις,
ταῦτα
|
οὐκέτι |
ἔχουσιν
οἱ
τύραννοι.
αἱ
μὲν |
[6] |
ποτὲ
πολεμίᾳ
φάλαγγι
πλησίον
ἀντετάξω,
|
ἀναμνήσθητι |
ποῖον
μέν
τινα
σῖτον
ᾑροῦ |
[4] |
τυράννοις
καὶ
τοῦτο
ἔμπαλιν
ἀνέστραπται.
|
ἀντὶ |
γὰρ
τοῦ
τιμωρεῖν
αἱ
πόλεις
|
[4] |
τὸν
ἀποκτείναντα
τὸν
τύραννον,
καὶ
|
ἀντί |
γε
τοῦ
εἴργειν
ἐκ
τῶν |
[5] |
σοφοὺς
καὶ
δικαίους.
τούτους
δ´
|
ἀντὶ |
τοῦ
ἄγασθαι
φοβοῦνται,
τοὺς
μὲν |
[4] |
ὥσπερ
τοὺς
τῶν
ἰδιωτῶν
φονέας,
|
ἀντὶ |
τούτου
καὶ
εἰκόνας
ἐν
τοῖς |
[6] |
ἡδομένων
ἐμοὶ
διὰ
τὸ
δούλους
|
ἀντὶ |
φίλων
ἔχειν
τοὺς
ἑταίρους,
ἀπεστέρημαι |
[1] |
εἶναι
καὶ
παρέχειν
τινὰ
τῷ
|
γήμαντι |
φιλοτιμίαν
μεθ´
ἡδονῆς·
δεύτερος
δ´ |
[1] |
τοῦ
τυράννου
ἢ
ὅσα
ἐν
|
παντὶ |
τῷ
βίῳ
παρὰ
πάντων
τῶν |
[2] |
ὅταν
ὑποπτεύσῃ
καὶ
αἰσθανόμενος
τῷ
|
ὄντι
|
ἀντιπραττομένους
τινὰς
ἀποκτείνῃ,
οἶδεν
ὅτι |
[2] |
ἀπεκτονέναι
ἢ
ὅσοι
ἂν
τῷ
|
ὄντι |
ἀποθάνωσιν·
οὕτω
καλόν
τι
αὐτοῖς |
[3] |
φιλεῖσθαι
εἶναι
ὥστε
νομίζω
τῷ
|
ὄντι |
αὐτόματα
τἀγαθὰ
τῷ
φιλουμένῳ
γίγνεσθαι |
[7] |
ὁ
τούτων
ἀξιούμενος
τιμᾶσθαι
τῷ
|
ὄντι. |
καὶ
ἔγωγε
τὸν
μὲν
οὕτω |
[9] |
ἡ
σκέψις
ἀργοῖτο.
ὡς
δὲ
|
συνελόντι |
εἰπεῖν,
εἰ
καὶ
κατὰ
πάντων |
[11] |
πορεύεσθαι,
ἐξείη
δ´
ἂν
αὐτοῦ
|
μένοντι |
τοῦτο
πράττειν.
ἀεὶ
γὰρ
ἂν |
[11] |
ἕνεκεν
ἀσφαλείας,
εἴ
ποι
βούλοιο,
|
θεωρήσοντι |
πορεύεσθαι,
ἐξείη
δ´
ἂν
αὐτοῦ
|
[8] |
τις
καὶ
χάρις
συμπαρέπεσθαι
ἀνδρὶ
|
ἄρχοντι. |
μὴ
γὰρ
ὅτι
καλλίονα
ποιεῖ |
[9] |
γίγνεσθαι.
ἐγὼ
οὖν
φημι
ἀνδρὶ
|
ἄρχοντι
|
τὸν
μὲν
ἀνάγκης
δεόμενον
ἄλλοις |
[6] |
διὰ
τὴν
ἀρετήν,
χαλεπῶς
δὲ
|
ζῶντι |
χρῷτο,
εὐλαβούμενος
μή
τι
ἀνήκεστον |
[8] |
οὐ
καὶ
ἐν
τούτῳ
σαφὲς
|
ὅτι |
αἱ
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
ἡμίσειαι |
[8] |
θεραπευσάτωσαν
ὁμοίως·
οὐκοῦν
τοῦτο
σαφὲς
|
ὅτι |
αἱ
ἀπὸ
τῶν
δυνατωτάτων
θεραπεῖαι |
[1] |
ἐγὼ
δὲ
πειράσομαί
σε
διδάσκειν
|
ὅτι |
ἀληθῆ
λέγω,
ἀρξάμενος
ἀπὸ
τῆς |
[3] |
δὲ
βούλει,
ὦ
Σιμωνίδη,
εἰδέναι
|
ὅτι |
ἀληθῆ
λέγω,
ὧδε
ἐπίσκεψαι.
βεβαιόταται |
[3] |
τῶν
πόλεων
νηποινεὶ
ἀποκτείνειν,
δῆλον
|
ὅτι |
διὰ
ταῦτα
ὅτι
λυμαντῆρας
αὐτοὺς |
[1] |
πίνειν
καὶ
ἐσθίειν
τῶν
ἰδιωτῶν,
|
ὅτι |
δοκοῦσι
καὶ
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν |
[7] |
ἀφεῖτο,
ὅσπερ
{ἂν}
ἅπαξ
κτήσαιτο;
|
Ὅτι, |
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
ταύτῃ |
[6] |
ἐξεῖναι
χειροῦσθαι,
ὅταν
εὖ
εἰδῶσιν
|
ὅτι |
ἐχθροὶ
αὐτῶν
εἰσι
πάντες
οἱ |
[6] |
γὰρ
ἔτι
ἄρξει;
ἀλλ´
εἰδότα
|
ὅτι |
ἐχθροί
εἰσι,
τούτους
ἅμα
μὲν |
[3] |
δὴ
λέληθεν
οὐδὲ
τὰς
πόλεις
|
ὅτι |
ἡ
φιλία
μέγιστον
ἀγαθὸν
καὶ |
[9] |
ἀγείροι.
εἰ
δὲ
φανερὸν
γένοιτο
|
ὅτι |
καὶ
ὁ
πρόσοδόν
τινα
ἄλυπον |
[6] |
ἴσθι
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
ὅτι |
καὶ
οὓς
τῶν
πολιτῶν
δεδίασι
|
[1] |
δ´,
ἔφη,
ἐκεῖνο
εὖ
οἶδ´
|
ὅτι |
καὶ
σὺ
ἔμπειρος
εἶ
ὅτι |
[8] |
συμπαρέπεσθαι
ἀνδρὶ
ἄρχοντι.
μὴ
γὰρ
|
ὅτι |
καλλίονα
ποιεῖ
ἄνδρα,
ἀλλὰ
καὶ |
[3] |
ἀποκτείνειν,
δῆλον
ὅτι
διὰ
ταῦτα
|
ὅτι |
λυμαντῆρας
αὐτοὺς
νομίζουσι
τῆς
τῶν
|
[1] |
ἐρᾷς
Δαϊλόχου
τοῦ
καλλίστου
ἐπικαλουμένου;
|
Ὅτι |
μὰ
τὸν
Δί´,
ἔφη,
ὦ |
[2] |
γε
πολὺ
διαφέρετε
τῶν
ἰδιωτῶν,
|
ὅτι |
μεγάλα
μὲν
ἐπινοεῖτε,
ταχὺ
δὲ |
[2] |
ὅλην
τὴν
πόλιν,
ἐπίσταταί
τε
|
ὅτι |
μειόνων
ἄρξει,
φαιδρός
τε
οὐ
|
[1] |
Σιμωνίδη,
ταῦτα,
ἀλλ´
εὖ
ἴσθ´
|
ὅτι |
μείω
πολὺ
εὐφραίνονται
οἱ
τύραννοι |
[1] |
μειονεκτεῖ
τῶν
εὐφροσυνῶν
ὁ
τύραννος.
|
ὅτι |
μὲν
γὰρ
τὰ
μετ´
ἔρωτος |
[1] |
τοῦ
σώματος.
τῷ
δ´
ὕπνῳ
|
ὅτι |
μὲν
ἡδόμεθα
δοκῶ
μοι
αἰσθάνεσθαι, |
[1] |
πάντες
ἐζήλουν
ἂν
τοὺς
τυράννους;
|
Ὅτι |
ναὶ
μὰ
τὸν
Δί´,
ἔφη |
[8] |
καὶ
ὁ
Ἱέρων
εὐθὺς
ὑπολαβών,
|
Ὅτι |
νὴ
Δί´,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη, |
[9] |
καὶ
κατὰ
πάντων
ἐμφανὲς
εἴη
|
ὅτι |
ὁ
ἀγαθόν
τι
εἰσηγούμενος
οὐκ |
[6] |
εὖ
ποιεῖν,
ὅταν
εὖ
εἰδῇς
|
ὅτι |
ὁ
τὰ
πλεῖστα
λαμβάνων
παρὰ |
[1] |
ἐπιθυμήματα;
ἐπεὶ
εὖ
οἶδ´
ἔγωγε
|
ὅτι |
οἱ
ἡδέως
ἐσθίοντες
καὶ
σύ |
[1] |
εὐφραίνειν,
ὅταν
εἰδῇ
τις
σαφῶς
|
ὅτι |
οἱ
σιωπῶντες
οὗτοι
πάντες
κακὰ |
[2] |
ὦ
Σιμωνίδη,
καὶ
λέγω
σοι
|
ὅτι |
οἱ
τύραννοι
τῶν
μεγίστων
ἀγαθῶν |
[1] |
ὅτι
καὶ
σὺ
ἔμπειρος
εἶ
|
ὅτι |
ὅσῳ
ἂν
πλείω
τις
παραθῆται
|
[1] |
φιλῶν
χαρίζεται,
διὰ
τὸ
εἰδέναι
|
ὅτι |
οὐδεμιᾶς
ἀνάγκης
οὔσης
ὑπηρετεῖ,
τῷ |
[1] |
ἐσθίοντες
καὶ
σύ
που
οἶσθα
|
ὅτι
|
οὐδὲν
προσδέονται
τούτων
τῶν
σοφισμάτων. |
[2] |
ὄντι
ἀντιπραττομένους
τινὰς
ἀποκτείνῃ,
οἶδεν
|
ὅτι |
οὐκ
αὔξει
ὅλην
τὴν
πόλιν, |
[9] |
προτιθεμένων
πολλαὶ
δαπάναι
γίγνωνται,
ἐννόησον
|
ὅτι |
οὐκ
ἔστιν
ἐμπορεύματα
λυσιτελέστερα
ἢ |
[10] |
γε
μὴν
γνῶσιν
οἱ
πολῖται
|
ὅτι |
οὗτοι
κακὸν
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι |
[1] |
οἶδά
γ´,
ἔφη,
ὦ
Σιμωνίδη,
|
ὅτι |
τούτῳ
κρίνουσιν
οἱ
πλεῖστοι
ἥδιον |
[7] |
Σιμωνίδη,
λυσιτελεῖ
ἀπάγξασθαι,
ἴσθι,
ἔφη,
|
ὅτι |
τυράννῳ
ἔγωγε
εὑρίσκω
μάλιστα
τοῦτο |
[1] |
ὅταν
ὁ
ἐρώμενός
τι
ὑπουργῇ,
|
ὅτι |
ὡς
φιλῶν
χαρίζεται,
διὰ
τὸ |
[10] |
δεήσεται
μὲν
οὖν.
οἶδα
γὰρ
|
ὅτι |
ὥσπερ
ἐν
ἵπποις
οὕτως
καὶ |
[5] |
ἐξουσίας
ἕνεκα,
οἱ
δ´
ἀνδραποδώδεις,
|
διότι |
οὐδ´
αὐτοὶ
ἀξιοῦσιν
ἐλεύθεροι
εἶναι. |
[5] |
ἀνδραποδώδεις;
οἱ
μὲν
ἄδικοι
πιστευόμενοι,
|
διότι |
φοβοῦνται
ὥσπερ
οἱ
τύραννοι
τὰς |
[9] |
τὸ
μὲν
γὰρ
διδάσκειν
ἅ
|
ἐστι |
βέλτιστα
καὶ
τὸν
κάλλιστα
ταῦτα |
[3] |
μέγιστον
ἀγαθὸν
καὶ
ἥδιστον
ἀνθρώποις
|
ἐστί· |
μόνους
γοῦν
τοὺς
μοιχοὺς
νομίζουσι |
[4] |
λιμένων
ἢ
ἀκροπόλεων
ἰσχυρῶν,
ἅ
|
ἐστι
|
πολὺ
χαλεπώτερα
καὶ
ἐπικινδυνότερα
κατεργάσασθαι |
[6] |
ἡδέως
θεᾶσθαι,
πῶς
οὐκ
ἀργαλέον
|
ἐστὶ |
πρᾶγμα;
ἔτι
δὲ
ξένοις
μὲν |
[8] |
πολὺ
πλείω
τῶν
ἰδιωτῶν
ἀνάγκη
|
ἐστὶ |
πραγματεύεσθαι.
πρακτέον
μέν
γε
χρήματα, |
[7] |
οὐδὲ
γὰρ
ἀπαλλαγῆναι
δυνατὸν
αὐτῆς
|
ἐστι. |
πῶς
γὰρ
ἄν
τίς
ποτε
|
[4] |
μὲν
ὑπερβάλλοντα
τὰ
ἱκανὰ
πολλά
|
ἐστι, |
τὰ
δὲ
τῶν
ἱκανῶν
ἐλλείποντα |
[6] |
τότ´
ἦν
τὰ
λυπηρά,
τοιαῦτά
|
ἐστι |
τὰ
τῶν
τυράννων
καὶ
ἔτι |
[7] |
ὦ
Ἱέρων,
εἰ
οὕτως
πονηρόν
|
ἐστι |
τὸ
τυραννεῖν
καὶ
τοῦτο
σὺ
|
[8] |
τούτου
δὲ
βαρύτερον
φόρημα
οὐδέν
|
ἐστι |
τοῖς
πολίταις.
οὐ
γὰρ
τυράννοις |
[1] |
ὁ
ἄπειρος
ὢν
ἔρωτος
ἄπειρός
|
ἐστι |
τῶν
ἡδίστων
ἀφροδισίων.
ὁ
μὲν |
[1] |
ἥδεσθαι,
ὁτὲ
δ´
αὖ
λυπεῖσθαι,
|
ἔστι |
δ´
ὅτε
κοινῇ
{καὶ}
διά |
[1] |
αὐτοῖς·
ἀγαθοῖς
δὲ
καὶ
κακοῖς
|
ἔστι
|
μὲν
ὅτε
δι´
αὐτῆς
τῆς |
[1] |
ὑπηρετεῖ,
τῷ
δὲ
τυράννῳ
οὔποτ´
|
ἔστι |
πιστεῦσαι
ὡς
φιλεῖται.
ἐπιστάμεθα
γὰρ |
[4] |
ἰδιώτῃ.
τοῖς
μὲν
γὰρ
ἰδιώταις
|
ἔξεστι |
τὰς
δαπάνας
συντέμνειν
εἰς
τὰ |
[4] |
πιστῶς
πρός
τινας
ἔχειν
ἐλάχιστον
|
μέτεστι |
τυράννῳ·
ὁπότε
γε
οὐδὲ
σιτίοις |
[1] |
οἱ
δὲ
τύραννοι
οὐ
μάλα
|
ἀμφὶ |
θεωρίας
ἔχουσιν.
οὔτε
γὰρ
ἰέναι |
[2] |
ἀπεκτονέναι,
χαλεπὸν
δὲ
εὑρεῖν
ὅπου
|
οὐχὶ |
καὶ
ἐπιψεύδονται,
πλέονας
φάσκοντες
ἀπεκτονέναι |
[1] |
Τί
οὖν,
ἔφη
ὁ
Ἱέρων,
|
οὐχὶ |
καὶ
σύ,
ἐπεὶ
νῦν
γε |
[4] |
πίστεως
ὅστις
ἐλάχιστον
μετέχει,
πῶς
|
οὐχὶ |
μεγάλου
ἀγαθοῦ
μειονεκτεῖ;
ποία
μὲν |
[1] |
μισεῖσθαι
καὶ
ἅπτεσθαι
ἀχθομένου,
πῶς
|
οὐχὶ |
τοῦτο
ἤδη
δυσχερὲς
τὸ
πάθημα |