| Lv., Chap., Par. |
|---|
| 6, 5, 55 |
οὐκ
ἐθέλοιεν
βοηθεῖν·
πάντα
οὖν
|
ταῦτα |
ἀκούοντες
καὶ
παρὰ
πάντων
οἱ |
| 6, 5, 55 |
βοήθειαν.
~Οἱ
μὲν
δὴ
Ἀρκάδες
|
ταῦτα |
ἀκούσαντες
ἡσυχίαν
εἶχον
ἐν
τῇ |
| 6, 4, 55 |
λέγεται.
(Ὁ
μὲν
δὴ
Κλεόμβροτος
|
ταῦτα |
ἀκούων
παρωξύνετο
πρὸς
τὸ
μάχην |
| 6, 5, 55 |
(Οἱ
δὲ
Θηβαῖοι
ἤκουον
μὲν
|
ταῦτα, |
ἀντελογίζοντο
δὲ
ὅτι
δυσεμβολωτάτη
μὲν |
| 6, 1, 55 |
σῶμα
ἡδονῶν·
ὥστε
οὐδὲ
διὰ
|
ταῦτα |
ἀσχολίαν
ἔχει
τὸ
μὴ
(εἰς |
| 6, 4, 55 |
παντὸς
τρόπου
πειρᾶσθε
σπονδὰς
λαβεῖν.
|
ταῦτα |
δ᾽
ἔφη,
ἐγὼ
προθυμοῦμαι,
σῶσαι |
| 6, 5, 55 |
Θετταλίας
ἱππεῖς
τε
καὶ
πελτασταί.
|
ταῦτα |
δὴ
συνιδόμενοι
καὶ
τὴν
ἐν |
| 6, 3, 55 |
δαπάνης
ἃ
ἔγνω
ἄριστα
εἶναι,
|
ταῦτα |
ἑαυτῷ
πεπρᾶχθαι;
(Εἶεν.
Τί
μὴν |
| 6, 5, 55 |
ἀγαθοὶ
ὑπὲρ
αὐτῆς
ἐγένοντο.
(Μετὰ
|
ταῦτα |
ἐβουλεύοντο
οἱ
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τῶν |
| 6, 1, 55 |
καὶ
τοὺς
μεθ᾽
αὑτοῦ
δὲ
|
ταῦτα |
εἴθικεν.
Ἐπίσταται
δὲ
καὶ
ὅταν |
| 6, 4, 55 |
ἄχθεσθαι·
(ἡ
δ᾽
ἐκκλησία
ἀκούσασα
|
ταῦτα |
ἐκεῖνον
μὲν
φλυαρεῖν
ἡγήσατο·
ἤδη |
| 6, 2, 55 |
(Ὁ
δ᾽
αὖ
Μνάσιππος
ὁρῶν
|
ταῦτα, |
ἐνόμιζέ
τε
ὅσον
οὐκ
ἤδη |
| 6, 5, 55 |
νῦν
δ᾽
ἐπάνειμι
ἔνθεν
ἐπὶ
|
ταῦτα |
ἐξέβην.
Ἐπεὶ
γὰρ
Ἀρχίδαμος
ἐκ |
| 6, 1, 55 |
εἰκότα
λογίζομαι,
σκόπει,
ἔφη,
καὶ
|
ταῦτα. |
Ἔχοντες
μέν
γε
Μακεδονίαν,
ἔνθεν |
| 6, 1, 55 |
οὖν
Ἀθηναῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
περὶ
|
ταῦτα |
ἦσαν.
Οἱ
δὲ
Θηβαῖοι
ἐπεὶ |
| 6, 5, 55 |
ὑφ᾽
ὑμῶν·
ἀλλ᾽
εἴσονται
μὲν
|
ταῦτα |
θεοὶ
οἱ
πάντα
ὁρῶντες
καὶ |
| 6, 5, 55 |
ἀπῆλθον.
(Ὁ
δὲ
Ἀγησίλαος
ἀκούσας
|
ταῦτα, |
καὶ
νομίσας
οὐκ
ἂν
ἔτι |
| 6, 4, 55 |
σπονδῶν.
Οἱ
μέντοι
Θηβαῖοι
μετὰ
|
ταῦτα |
καὶ
τροπαῖον
ἐστήσαντο
καὶ
τοὺς |
| 6, 5, 55 |
τις
τοιοῦτος
διῆλθεν
ὡς
νῦν
|
ταῦτα |
λέγοιεν,
ὅτε
δὲ
εὖ
ἔπραττον, |
| 6, 2, 55 |
εἰς
ναυμαχίαν
μήτε
διὰ
τὸ
|
ταῦτα |
μελετᾶν
βραδύτερόν
τι
ἀφικέσθαι.
(Καταστρεψάμενος |
| 6, 1, 55 |
Σκόπα
τεταγμένος
ἦν
φέρειν.
Καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
οὕτως
ἐπεραίνετο:
ἐγὼ
δὲ |
| 6, 5, 55 |
Κορίνθιος
καὶ
εἶπε
τάδε·
Ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μέν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἴσως |
| 6, 5, 55 |
τοῖς
μετὰ
Θηβαίων.
(Ἀκούοντες
δὲ
|
ταῦτα |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐν
φροντίδι
ἦσαν |
| 6, 2, 55 |
ἀπὸ
Σικελίας
παράπλου.
~Ἀκούσαντες
δὲ
|
ταῦτα |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐνόμισαν
ἰσχυρῶς
ἐπιμελητέον |
| 6, 5, 55 |
τις
ἀμφιγνοηθεὶς
διέφυγε.
(Διαπραξάμενοι
δὲ
|
ταῦτα |
οἱ
Ἀρκάδες
ἐπορεύοντο
πρὸς
τοὺς |
| 6, 2, 55 |
στράτευμα.
(Οἶδα
μὲν
οὖν
ὅτι
|
ταῦτα |
πάντα,
ὅταν
οἴωνται
ναυμαχήσειν
ἄνθρωποι, |
| 6, 4, 55 |
μὲν
δή
τινες
λέγουσιν
ὡς
|
ταῦτα |
πάντα
τεχνάσματα
ἦν
τῶν
προεστηκότων. |
| 6, 3, 55 |
ἐᾶν.
Εἰ
δέ
τις
παρὰ
|
ταῦτα |
ποιοίη,
τὸν
μὲν
βουλόμενον
βοηθεῖν |
| 6, 5, 55 |
ἐδέξαντο,
ἀλλ᾽
ἐνέκλιναν.
Ἰδόντες
δὲ
|
ταῦτα |
πολλοὶ
καὶ
τῶν
πεζῶν
εἰς |
| 6, 5, 55 |
διώξεως.
Καὶ
οἱ
μὲν
Μαντινεῖς
|
ταῦτα |
πράξαντες
οἴκαδε
ἀπῆλθον.
(Ὁ
δὲ |
| 6, 4, 55 |
γυναικὸς
οὕτω
λέγεται·
τῶν
δὲ
|
ταῦτα |
πραξάντων
ἄχρι
οὗ
ὅδε
ὁ |
| 6, 5, 55 |
κοινῶν
χρημάτων
φύλακες,
τῶν
Λακεδαιμονίων
|
ταῦτα |
συμβουλομένων,
αὐτοί
τε
κατὰ
γῆν |
| 6, 2, 55 |
κέρας
ἀπὸ
τῆς
γῆς
κατὰ
|
ταῦτα |
τὰ
χωρία·
ἐπεὶ
δ᾽
ἐπιστρέψας |
| 6, 5, 55 |
Τεγεατῶν
περὶ
ὀκτακοσίους.
Μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐδόκει
βοηθητέον
εἶναι |
| 6, 5, 55 |
Ἑλλήνων
ἡγεμόνες
προκριθείησαν,
συμβουλομένων
αὖ
|
ταῦτα |
τῶν
Ἀθηναίων.
(Εἷς
δὲ
αὐτῶν |
| 6, 5, 55 |
ἔργῳ
δυναμένοις
βοηθῆσαι
γενναῖα
ἂν
|
ταῦτα |
φανείη,
εἰ
πολλάκις
καὶ
φίλοι |
| 6, 5, 55 |
παρὰ
τοὺς
ὅρκους
ποιήσετε;
Καὶ
|
ταῦτα |
ὧν
αὐτοὶ
ἐπεμελήθητε
ὅρκων
ὅπως |
