Livre, Chap.
[4, 78]	ταῦτα ἀπῆλθον, ὁ δὲ κελευόντων	τῶν	ἀγωγῶν, πρίν τι πλέον ξυστῆναι
[4, 99]	ἃ ἀπαιτοῦσιν. ὁ δὲ κῆρυξ	τῶν	Ἀθηναίων ἀκούσας ἀπῆλθεν ἄπρακτος. ~Καὶ
[4, 65]	τὴν ὁμολογίαν, καὶ αἱ νῆες	τῶν	(Ἀθηναίων ἀπέπλευσαν μετὰ ταῦτα ἐκ
[4, 25]	Ῥηγίνας ὀκτώ. καὶ νικηθέντες ὑπὸ	τῶν	Ἀθηναίων διὰ τάχους ἀπέπλευσαν ὡς
[4, 96]	ἀμυνόμενοι κατεκόπησαν· καί τινες καὶ	τῶν	Ἀθηναίων διὰ τὴν κύκλωσιν ταραχθέντες
[4, 42]	Ἄργους ὅτι ἡ στρατιὰ ἥξει	τῶν	Ἀθηναίων, ἐκ πλείονος ἐβοήθησαν ἐς
[4, 103]	αὐτὸν τῇ πόλει καὶ ἀποστάντες	τῶν	Ἀθηναίων ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ κατέστησαν
[4, 115]	τοὺς μὲν ἐγγὺς καὶ ὁρῶντας	τῶν	Ἀθηναίων ἐλύπησε μᾶλλον ἢ ἐφόβησεν,
[4, 108]	λογισμῷ (αὐτοκράτορι διωθεῖσθαι. ἅμα δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ἐν τοῖς Βοιωτοῖς νεωστὶ
[4, 43]	παιανίσαντες ἐπῇσαν αὖθις, δεξαμένων δὲ	τῶν	(Ἀθηναίων ἐν χερσὶν ἦν πάλιν
[4, 74]	τῇ πόλει Μεγαρῆς, ἀποχωρησάντων καὶ	τῶν	Ἀθηναίων ἐπ' οἴκου, ὅσοι μὲν
[4, 33]	ἐπιόντα, ξυνετάξαντο καὶ τοῖς ὁπλίταις	τῶν	Ἀθηναίων ἐπῇσαν, βουλόμενοι ἐς χεῖρας
[4, 72]	ἐπῆλθεν) ἀντεπεξελάσαντες δὲ καὶ οἱ	τῶν	Ἀθηναίων ἐς χεῖρας ᾖσαν, καὶ
[4, 16]	τούτων ἡμίσεα· ταῦτα δὲ ὁρώντων	τῶν	Ἀθηναίων ἐσπέμπειν καὶ πλοῖον μηδὲν
[4, 43]	πρῶτα μὲν τῷ δεξιῷ κέρᾳ	τῶν	Ἀθηναίων εὐθὺς ἀποβεβηκότι πρὸ τῆς
[4, 68]	πύλας παρέσχον· ~ἔπειτα δὲ καὶ	τῶν	Ἀθηναίων ἤδη ὁ αἰεὶ ἐντὸς
[4, 43]	Λυκόφρων ὢν κατὰ τὸ εὐώνυμον	τῶν	Ἀθηναίων ἠμύνετο· ἤλπιζον γὰρ αὐτοὺς
[4, 15]	ἔδοξεν αὐτοῖς πρὸς τοὺς στρατηγοὺς	τῶν	Ἀθηναίων, ἢν ἐθέλωσι, σπονδὰς ποιησαμένους
[4, 79]	γὰρ τῆς Πελοποννήσου, ὡς τὰ	τῶν	Ἀθηναίων ηὐτύχει, δείσαντες οἵ τε
[4, 96]	καὶ μέχρι μέσου ἡσσᾶτο ὑπὸ	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ ἐπίεσαν τούς τε
[4, 68]	κατὰ τὸ ξυγκείμενον τετρακισχίλιοι ὁπλῖται	τῶν	Ἀθηναίων καὶ ἱππῆς ἑξακόσιοι (οἱ)
[4, 43]	καὶ τὸ μὲν δεξιὸν κέρας	τῶν	Ἀθηναίων καὶ Καρυστίων (οὗτοι γὰρ
[4, 79]	καὶ αὐτὸς τὰ παλαιὰ διάφορα	τῶν	Ἀθηναίων καὶ μάλιστα βουλόμενος Ἀρραβαῖον
[4, 96]	φυγὴ καθειστήκει παντὸς τοῦ στρατοῦ	τῶν	Ἀθηναίων. (καὶ οἱ μὲν πρὸς
[4, 8]	νεοῖν διάπλουν κατὰ τὸ τείχισμα	τῶν	Ἀθηναίων καὶ τὴν Πύλον, τῇ
[4, 12]	καὶ πειρώμενος ἀποβαίνειν ἀνεκόπη ὑπὸ	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ τραυματισθεὶς πολλὰ ἐλιποψύχησέ
[4, 96]	ᾗ οἱ Θηβαῖοι ἦσαν, ἐκράτει	τῶν	Ἀθηναίων, καὶ ὠσάμενοι κατὰ βραχὺ
[4, 38]	μὲν οὐδένα ἀφέντων, αὐτῶν δὲ	τῶν	Ἀθηναίων καλούντων ἐκ τῆς ἠπείρου
[4, 25]	ἐν τῇ Σικελίᾳ Ἕλληνες ἄνευ	τῶν	Ἀθηναίων κατὰ γῆν ἐστράτευον ἐπ'
[4, 47]	τεχνησαμένους ἀδεέστερον ἐγχειρῆσαι, οἱ στρατηγοὶ	τῶν	Ἀθηναίων κατάδηλοι ὄντες τοὺς ἄνδρας
[4, 96]	καὶ ὑπερφανέντων αἰφνιδίως, τὸ νικῶν	τῶν	Ἀθηναίων κέρας, νομίσαν ἄλλο στράτευμα
[4, 68]	προδεδωκέναι. (ξυνέπεσε γὰρ καὶ τὸν	τῶν	Ἀθηναίων κήρυκα ἀφ' ἑαυτοῦ γνώμης
[4, 101]	τὴν μάχην καὶ τοῦ ἀπὸ	τῶν	Ἀθηναίων κήρυκος οὐδὲν ἐπισταμένου τῶν
[4, 97]	ἐπεβούλευον ὡς προσβαλοῦντες. (Ἐκ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων κῆρυξ πορευόμενος ἐπὶ τοὺς
[4, 123]	αὐτούς, ὡς ἐν τάχει παρεσομένων	τῶν	Ἀθηναίων, κοινῇ ηὐτρεπίζοντο. ~Βρασίδας δὲ
[4, 76]	χώραν τὰ πράγματα, ἀλλὰ χρόνῳ	τῶν	Ἀθηναίων μὲν προσιόντων τοῖς ἀφεστηκόσι,
[4, 12]	τῶν τε χωρίων χαλεπότητι (καὶ	τῶν	Ἀθηναίων μενόντων καὶ οὐδὲν ὑποχωρούντων.
[4, 129]	ὀλίγον (ἀφίκετο πᾶν τὸ στράτευμα	τῶν	Ἀθηναίων νικηθῆναι. καὶ ταύτῃ μὲν
[4, 65]	(τοῖς Συρακοσίοις ἀποδοῦσιν· οἱ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων ξύμμαχοι παρακαλέσαντες αὐτῶν τοὺς
[4, 40]	καί τινος ἐρομένου ποτὲ ὕστερον	τῶν	Ἀθηναίων ξυμμάχων δι' ἀχθηδόνα ἕνα
[4, 57]	αἰεὶ ἕστασαν. ~Προσπλεόντων οὖν ἔτι	τῶν	Ἀθηναίων οἱ Αἰγινῆται τὸ μὲν
[4, 67]	οἱ Πλαταιῆς ἐκράτησαν καὶ τοῖς	τῶν	Ἀθηναίων ὁπλίταις ἐπιφερομένοις βεβαίους τὰς
[4, 129]	καὶ ἑκατὸν ψιλοὺς καὶ λογάδας	τῶν	Ἀθηναίων ὁπλιτῶν ἑξήκοντα καὶ τοὺς
[4, 73]	φίλοι Μεγαρῆς, ὡς ἐπικρατήσαντι καὶ	τῶν	Ἀθηναίων οὐκέτι ἐθελησάντων μάχεσθαι, θαρσοῦντες
[4, 13]	αἱ ἐκ τῆς Ζακύνθου νῆες	τῶν	Ἀθηναίων παραγίγνονται τεσσαράκοντα· προσεβοήθησαν γὰρ
[4, 46]	μέλλειν γὰρ δὴ τοὺς στρατηγοὺς	τῶν	Ἀθηναίων παραδώσειν αὐτοὺς τῷ δήμῳ
[4, 94]	ὁ στρατηγὸς ἐπιπαριὼν τὸ στρατόπεδον	τῶν	Ἀθηναίων παρεκελεύετό τε καὶ ἔλεγε
[4, 124]	τῆς τε Μένδης περιορώμενος, μὴ	τῶν	Ἀθηναίων πρότερον ἐπιπλευσάντων τι πάθῃ,
[4, 69]	ὃ ἔμελλον. ~γνόντες δὲ οἱ	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὅτι ἐναντίωμά τι
[4, 132]	δὲ τῆς Σκιώνης Περδίκκας τοῖς	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγοῖς ἐπικηρυκευσάμενος ὁμολογίαν ποιεῖται
[4, 66]	ποιοῦνται λόγους δείσαντες πρὸς τοὺς	τῶν	Ἀθηναίων στρατηγούς, Ἱπποκράτη τε τὸν
[4, 43]	τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ ἑαυτῶν ἔτρεψε	τῶν	Ἀθηναίων τὸ δεξιὸν κέρας καὶ
[4, 114]	ὁ Βρασίδας τοῖς μὲν μετὰ	τῶν	Ἀθηναίων Τορωναίοις καταπεφευγόσι κήρυγμα ἐποιήσατο
[4, 72]	ὁπλιτῶν οὐκ ἔλασσον ἑξακισχιλίων, καὶ	τῶν	Ἀθηναίων τῶν μὲν ὁπλιτῶν περί
[4, 108]	καὶ αἱ πόλεις πυνθανόμεναι αἱ	τῶν	Ἀθηναίων ὑπήκοοι τῆς τε Ἀμφιπόλεως
[4, 22]	ποιήσοντας ἃ προυκαλοῦντο, ἀνεχώρησαν ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν ἄπρακτοι. ~ἀφικομένων δὲ αὐτῶν
[4, 23]	ὁπότε ἄνεμος εἴη· καὶ ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν αὐτοῖς εἴκοσι νῆες ἀφίκοντο
[4, 16]	μέχρι οὗ ἐπανέλθωσιν οἱ ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν Λακεδαιμονίων πρέσβεις· ἀποστεῖλαι δὲ
[4, 104]	Εὐκλέους τοῦ στρατηγοῦ, ὃς ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν παρῆν αὐτοῖς φύλαξ τοῦ
[4, 69]	(παρεγένετο δὲ σίδηρός τε ἐκ	τῶν	Ἀθηνῶν ταχὺ καὶ λιθουργοὶ καὶ
[4, 57]	τὸ τεῖχος οὐκ ἠθέλησαν δεομένων	τῶν	Αἰγινητῶν, ἀλλ' αὐτοῖς κίνδυνος ἐφαίνετο
[4, 18]	μείζονος προσγενομένης ὑβρίσαντες, ἀπὸ δὲ	τῶν	αἰεὶ ὑπαρχόντων γνώμῃ σφαλέντες, ἐν
[4, 98]	πρὸς τοῦ θεοῦ. καὶ γὰρ	τῶν	ἀκουσίων ἁμαρτημάτων καταφυγὴν εἶναι τοὺς
[4, 25]	τούτῳ δὲ οἱ Σικελοὶ ὑπὲρ	τῶν	ἄκρων πολλοὶ κατέβαινον βοηθοῦντες ἐπὶ
[4, 91]	τοὺς Ἀθηναίους προχωροῦντας ἐπ' οἴκου,	τῶν	ἄλλων βοιωταρχῶν, οἵ εἰσιν ἕνδεκα,
[4, 85]	τε ὑμετέρᾳ αὐτῶν ἐλευθερίᾳ καὶ	τῶν	(ἄλλων Ἑλλήνων, δεινὸν ἂν εἴη.
[4, 124]	Πελοποννησίων Χαλκιδέας καὶ Ἀκανθίους καὶ	τῶν	ἄλλων κατὰ δύναμιν ἑκάστων. ξύμπαν
[4, 52]	καὶ οἱ Μυτιληναίων φυγάδες καὶ	τῶν	ἄλλων Λεσβίων, ὁρμώμενοι οἱ πολλοὶ
[4, 77]	στρατὸν ξυλλέξας Ἀκαρνάνων τε καὶ	τῶν	ἄλλων ξυμμάχων πλέοι ἐπὶ τὰς
[4, 118]	καὶ ὑμεῖς καὶ ἡμεῖς καὶ	τῶν	ἄλλων οἱ βουλόμενοι, τοῖς πατρίοις
[4, 98]	γὰρ Βοιωτοὺς καὶ τοὺς πολλοὺς	τῶν	ἄλλων, ὅσοι ἐξαναστήσαντές τινα βίᾳ
[4, 102]	μυρίους σφῶν τε αὐτῶν καὶ	τῶν	ἄλλων τὸν βουλόμενον πέμψαντες, οἳ
[4, 9]	τεσσαράκοντα ἐγένοντο, οἷς (ἐχρῆτο μετὰ	τῶν	ἄλλων. τοὺς μὲν οὖν πολλοὺς
[4, 105]	μὴ ἀφικνουμένου αὐτοῦ τὸ πλῆθος	τῶν	Ἀμφιπολιτῶν, ἐλπίσαν ἐκ θαλάσσης ξυμμαχικὸν
[4, 103]	τὴν γέφυραν, καὶ τὰ ἔξω	τῶν	Ἀμφιπολιτῶν οἰκούντων κατὰ πᾶν τὸ
[4, 14]	καὶ ἐν φυλακῇ εἶχον ὡς	τῶν	ἀνδρῶν ἀπειλημμένων· οἱ δ' ἐν
[4, 25]	ἐπιβληθείσῃ μίαν (ναῦν αὐτοὶ ἀπώλεσαν	τῶν	ἀνδρῶν ἀποκολυμβησάντων. καὶ μετὰ τοῦτο
[4, 14]	τινας καὶ ἀναδούμενοι (κενὰς εἷλκον	τῶν	ἀνδρῶν ἐς φυγὴν ὡρμημένων. ἃ
[4, 41]	καὶ τοξεύμασι διεφθείρετο. ~Κομισθέντων δὲ	τῶν	ἀνδρῶν οἱ Ἀθηναῖοι ἐβούλευσαν δεσμοῖς
[4, 17]	οἱ ἀήθως τι ἀγαθὸν λαμβάνοντες	τῶν	ἀνθρώπων· αἰεὶ γὰρ τοῦ πλέονος
[4, 28]	δ' ὅμως ἐγίγνετο τοῖς σώφροσι	τῶν	ἀνθρώπων, λογιζομένοις δυοῖν ἀγαθοῖν τοῦ
[4, 48]	σφᾶς αὐτοὺς καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ	τῶν	ἄνω διεφθάρησαν. (καὶ αὐτοὺς οἱ
[4, 123]	πελταστὰς τριακοσίους Χαλκιδέων, ἄρχοντά τε	τῶν	ἁπάντων Πολυδαμίδαν. καὶ οἱ μὲν
[4, 130]	Μενδαίοις (ἐπεξιέναι. καί τινος αὐτῷ	τῶν	ἀπὸ τοῦ δήμου ἀντειπόντος κατὰ
[4, 75]	ὥσπερ διενοοῦντο, μελλούσης κατασκευάζεσθαι, οἱ	τῶν	ἀργυρολόγων νεῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ Δημόδοκος
[4, 50]	χειμῶνος Ἀριστείδης ὁ Ἀρχίππου, εἷς	τῶν	ἀργυρολόγων νεῶν Ἀθηναίων στρατηγός, αἳ
[4, 92]	ἐς ἐπίνοιάν τινα ἡμῶν ἐλθεῖν	τῶν	ἀρχόντων ὡς οὐκ εἰκὸς Ἀθηναίοις,
[4, 50]	τὰς μὲν ἐπιστολὰς μεταγραψάμενοι ἐκ	τῶν	Ἀσσυρίων γραμμάτων ἀνέγνωσαν, ἐν αἷς
[4, 8]	καὶ τὴν ἀπὸ τῆς Ζακύνθου	τῶν	Ἀττικῶν νεῶν βοήθειαν ἐν νῷ
[4, 129]	Θρᾳξὶ μισθωτοῖς χιλίοις καὶ ἄλλοις	τῶν	αὐτόθεν ξυμμάχων πελτασταῖς· ἐστρατήγει δὲ
[4, 114]	τοὺς μὴ μετασχόντας οἴεσθαι μὴ	τῶν	αὐτῶν τεύξεσθαι· ἀφῖχθαι γὰρ οὐ
[4, 27]	λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας. παραινούντων δὲ	τῶν	ἀφιγμένων, εἰ μὴ σφίσι πιστεύουσι,
[4, 127]	ἐν τῇ εὐρυχωρίᾳ οἱ πολλοὶ	τῶν	βαρβάρων ἀπέσχοντο, μέρος δέ τι
[4, 125]	μὲν Μακεδόνες καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	βαρβάρων εὐθὺς φοβηθέντες, ὅπερ φιλεῖ
[4, 124]	ἐς χιλίους, καὶ (ἄλλος ὅμιλος	τῶν	βαρβάρων πολύς. ἐσβαλόντες δὲ ἐς
[4, 90]	ἀφικνεῖται ἐπὶ τὸ Δήλιον, ἤδη	τῶν	Βοιωτῶν ἀνακεχωρηκότων ἀπὸ τῶν Σιφῶν·
[4, 72]	πεδίον ἐσκεδασμένων, οἱ ἱππῆς οἱ	τῶν	Βοιωτῶν ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσόντες τοῖς ψιλοῖς
[4, 72]	(γενέσθαι. τὸν μὲν γὰρ ἵππαρχον	τῶν	Βοιωτῶν καὶ ἄλλους τινὰς οὐ
[4, 96]	(ξυνειστήκει. καὶ τὸ μὲν εὐώνυμον	τῶν	Βοιωτῶν καὶ μέχρι μέσου ἡσσᾶτο
[4, 96]	(τὸ μὲν οὖν ταύτῃ ἡσσᾶτο	τῶν	Βοιωτῶν καὶ πρὸς τὸ μαχόμενον
[4, 97]	τοὺς Ἀθηναίους ἔλεγε τὰ παρὰ	τῶν	Βοιωτῶν, ὅτι οὐ δικαίως (δράσειαν
[4, 80]	Λακεδαιμονίων ἐν τῷ παρόντι κακοπραγία.	~τῶν	γὰρ Ἀθηναίων ἐγκειμένων τῇ Πελοποννήσῳ
[4, 101]	τῶν Ἀθηναίων κήρυκος οὐδὲν ἐπισταμένου	τῶν	γεγενημένων ἐλθόντος οὐ πολὺ ὕστερον
[4, 107]	τοῦ Ἠδώνων βασιλέως ἀποθανόντος ὑπὸ	τῶν	Γοάξιος παίδων καὶ Βραυροῦς τῆς
[4, 81]	ξύνεσις, τῶν μὲν πείρᾳ αἰσθομένων,	τῶν	δὲ ἀκοῇ νομισάντων, μάλιστα ἐπιθυμίαν
[4, 8]	εὐθὺς ἐβοήθουν ἐπὶ τὴν Πύλον,	τῶν	δὲ ἄλλων Λακεδαιμονίων βραδυτέρα ἐγίγνετο
[4, 100]	μὲν ἀπέθανον, διακόσιοι δὲ ἐλήφθησαν·	τῶν	δὲ ἄλλων τὸ πλῆθος ἐς
[4, 128]	Ἀθηναίους οὐ ξύνηθες μῖσος εἶχε,	τῶν	δὲ ἀναγκαίων ξυμφόρων διαναστὰς ἔπρασσεν
[4, 128]	τρόπῳ τάχιστα τοῖς μὲν ξυμβήσεται,	τῶν	δὲ ἀπαλλάξεται. ~Βρασίδας δὲ ἀναχωρήσας
[4, 104]	τῶν ἔξω πολλῶν μὲν ἁλισκομένων,	τῶν	δὲ καὶ καταφευγόντων ἐς τὸ
[4, 34]	ὀλίγον οὕτω πρὸς ἀλλήλους ἠκροβολίσαντο·	τῶν	δὲ Λακεδαιμονίων οὐκέτι ὀξέως ἐπεκθεῖν
[4, 113]	ὀλίγοι διαφθείρονται ἐν χερσὶν αὐτῶν,	τῶν	δὲ λοιπῶν οἱ μὲν πεζῇ,
[4, 128]	ξυμβῆναι, τὰ μὲν ὑπολύοντες κατέκοπτον,	τῶν	δὲ οἰκείωσιν ἐποιοῦντο. (ἀπὸ τούτου
[4, 56]	τῶν ψιλῶν ἐσκεδασμένον ἐφόβησεν ἐπιδρομῇ,	τῶν	δὲ ὁπλιτῶν δεξαμένων ὑπεχώρησε πάλιν,
[4, 30]	οὐχ ἥκιστα αὐτὸν ταῦτα ἐσῄει.	τῶν	δὲ στρατιωτῶν ἀναγκασθέντων διὰ τὴν
[4, 100]	τείχισμα τούτῳ τῷ τρόπῳ ἁλῶναι.	τῶν	δὲ φρουρῶν οἱ μὲν ἀπέθανον,
[4, 72]	καὶ τὴν θάλασσαν ἐν τάξει,	τῶν	δὲ ψιλῶν ἀνὰ τὸ πεδίον
[4, 59]	μὲν τὰ κέρδη μείζω φαίνεσθαι	τῶν	δεινῶν, οἱ δὲ τοὺς κινδύνους
[4, 51]	Ἀθηναίους πίστεις καὶ βεβαιότητα ἐκ	τῶν	δυνατῶν μηδὲν περὶ σφᾶς νεώτερον
[4, 44]	ξύμπαντας αὐτοὺς ἐπιόντας καὶ νομίσαντες	τῶν	ἐγγὺς ἀστυγειτόνων Πελοποννησίων βοήθειαν ἐπιέναι,
[4, 90]	καὶ πλίνθον ἐκ τῶν οἰκοπέδων	τῶν	ἐγγὺς καθαιροῦντες, καὶ παντὶ τρόπῳ
[4, 30]	παρεσκευάζετο, στρατιάν τε μεταπέμπων ἐκ	τῶν	ἐγγὺς ξυμμάχων καὶ τὰ ἄλλα
[4, 80]	ἀποστάσει σφᾶς ἐπικαλουμένων. καὶ ἅμα	τῶν	Εἱλώτων βουλομένοις ἦν ἐπὶ προφάσει
[4, 56]	τὸν σεισμὸν σφίσι γενομένας καὶ	τῶν	Εἱλώτων τὴν ἐπανάστασιν εὐεργεσίας καὶ
[4, 26]	ξυμφέρῃ, τάξαντες ἀργυρίου πολλοῦ καὶ	τῶν	Εἱλώτων τῷ ἐσαγαγόντι ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι.
[4, 28]	πλεῖν. ὥστε οὐκ ἔχων ὅπως	τῶν	εἰρημένων ἔτι ἐξαπαλλαγῇ, ὑφίσταται τὸν
[4, 13]	τῶν τε φρουρίδων τινὲς αὐτοῖς	τῶν	ἐκ (Ναυπάκτου καὶ Χῖαι τέσσαρες.
[4, 100]	Κορινθίων τε δισχιλίων ὁπλιτῶν καὶ	τῶν	ἐκ Νισαίας ἐξεληλυθότων Πελοποννησίων φρουρῶν
[4, 66]	καὶ ὑπὸ τῶν σφετέρων φυγάδων	τῶν	ἐκ Πηγῶν, οἳ στασιασάντων ἐκπεσόντες
[4, 8]	πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν. ~Ἀναχωρησάντων δὲ	τῶν	ἐκ τῆς Ἀττικῆς Πελοποννησίων οἱ
[4, 38]	ὁ τελευταῖος διαπλεύσας αὐτοῖς ἀπὸ	τῶν	ἐκ τῆς ἠπείρου Λακεδαιμονίων ἀνὴρ
[4, 40]	Ἀθηναίων ξυμμάχων δι' ἀχθηδόνα ἕνα	τῶν	ἐκ τῆς νήσου αἰχμαλώτων εἰ
[4, 46]	ἀφικόμενοι ἐς Κέρκυραν ἐστράτευσαν μετὰ	τῶν	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ τοὺς
[4, 32]	εἰ δὲ τοῖς πλαγίοις, ὑπὸ	τῶν	ἑκατέρωθεν (παρατεταγμένων. κατὰ νώτου τε
[4, 48]	τὸ πρῶτον ὥρμηντο, ἀποπλεύσαντες μετὰ	τῶν	ἐκεῖ ξυμμάχων ἐπολέμουν. ~Καὶ οἱ
[4, 89]	ἐν ταῖς ναυσὶν Ἀκαρνᾶνας καὶ	τῶν	ἐκεῖ πολλοὺς ξυμμάχων, ἄπρακτος γίγνεται
[4, 7]	ὀλίγους ἐκ τῶν φρουρίων καὶ	τῶν	ἐκείνῃ ξυμμάχων πλῆθος προδιδομένην κατέλαβεν.
[4, 18]	ξυμφορὰς ἀπιδόντες, οἵτινες ἀξίωμα μέγιστον	τῶν	Ἑλλήνων ἔχοντες ἥκομεν παρ' ὑμᾶς,
[4, 86]	ἐπὶ κακῷ, ἐπ' ἐλευθερώσει δὲ	τῶν	Ἑλλήνων παρελήλυθα, ὅρκοις τε Λακεδαιμονίων
[4, 97]	δικαίως (δράσειαν παραβαίνοντες τὰ νόμιμα	τῶν	Ἑλλήνων· πᾶσι γὰρ εἶναι καθεστηκὸς
[4, 128]	καὶ ἡ πλείων ἤδη στρατιὰ	τῶν	Ἑλλήνων ῥᾷον πρὸς αὐτὸν ἐπορεύοντο·
[4, 60]	νομίσαι, οἳ δύναμιν ἔχοντες μεγίστην	τῶν	Ἑλλήνων τάς τε ἁμαρτίας ἡμῶν
[4, 124]	ἑκάστων. ξύμπαν δὲ τὸ ὁπλιτικὸν	τῶν	Ἑλλήνων τρισχίλιοι μάλιστα, ἱππῆς δ'
[4, 60]	ἔτι διασῶσαι· καὶ διαλλακτὰς πολὺ	τῶν	ἐμῶν λόγων ἀναγκαιοτέρους περὶ τῶνδε
[4, 89]	πράσσοντες τὸ ἁμάρτημα, οὐδὲν ἐκίνησαν	τῶν	ἐν ταῖς πόλεσιν. ~ὁ δὲ
[4, 17]	ἡμᾶς Λακεδαιμόνιοι, ὦ Ἀθηναῖοι, περὶ	τῶν	ἐν τῇ νήσῳ ἀνδρῶν πράξοντας
[4, 46]	οὐκ ἀποκτείνωσι, μηχανῶνται τοιόνδε (τι·	τῶν	ἐν τῇ νήσῳ πείθουσί τινας
[4, 33]	Ἐπιτάδαν καὶ ὅπερ ἦν πλεῖστον	τῶν	ἐν τῇ νήσῳ, ὡς εἶδον
[4, 2]	τούτοις καὶ Κερκυραίων ἅμα παραπλέοντας	τῶν	ἐν τῇ πόλει ἐπιμεληθῆναι, οἳ
[4, 68]	ἑαλωκότων ἤδη τῶν τειχῶν καὶ	τῶν	ἐν τῇ πόλει Μεγαρέων θορυβουμένων
[4, 61]	τοῦ ἑτέρου ἔχθει ἐπίασιν, ἀλλὰ	τῶν	ἐν τῇ Σικελίᾳ ἀγαθῶν (ἐφιέμενοι,
[4, 2]	πόλει ἐπιμεληθῆναι, οἳ ἐλῃστεύοντο ὑπὸ	τῶν	ἐν τῷ ὄρει φυγάδων· καὶ
[4, 94]	οἵπερ δὲ ξυνεσέβαλον ὄντες πολλαπλάσιοι	τῶν	ἐναντίων, ἄοπλοί τε πολλοὶ ἠκολούθησαν,
[4, 115]	μηχανῆς μελλούσης προσάξεσθαι αὐτοῖς ἀπὸ	τῶν	ἐναντίων, ἀφ' ἧς πῦρ ἐνήσειν
[4, 126]	τῶν ἡμετέρων καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐναντίων βραχεῖ ὑπομνήματι καὶ παραινέσει
[4, 125]	τελευταῖος γνώμην εἶχεν ὑποχωρῶν τοῖς	τῶν	ἐναντίων πρώτοις προσκεισομένοις ἀνθιστάμενος (ἀμύνεσθαι.
[4, 104]	ἐπέδραμε καὶ οὐδὲν αὐτῷ ἀπὸ	τῶν	ἔνδον ὡς προσεδέχετο (ἀπέβαινεν, ἡσύχαζεν·
[4, 124]	ἐκράτει Μακεδόνων τὴν δύναμιν καὶ	τῶν	ἐνοικούντων Ἑλλήνων ὁπλίτας, ὁ δὲ
[4, 97]	ἰόντας ἐπὶ τὴν ἀλλήλων ἱερῶν	τῶν	ἐνόντων ἀπέχεσθαι, Ἀθηναίους δὲ Δήλιον
[4, 105]	τόδε ἀνειπών, Ἀμφιπολιτῶν καὶ Ἀθηναίων	τῶν	ἐνόντων τὸν μὲν βουλόμενον ἐπὶ
[4, 42]	ἐβοήθησαν ἐς Ἰσθμὸν πάντες πλὴν	τῶν	ἔξω Ἰσθμοῦ· καὶ ἐν Ἀμπρακίᾳ
[4, 106]	τὸ δὲ πλέον ξύμμεικτον, καὶ	τῶν	ἔξω ληφθέντων συχνοῖς οἰκεῖοι ἔνδον
[4, 104]	ἐν τῇ πόλει γεγενημένης, καὶ	τῶν	ἔξω πολλῶν μὲν ἁλισκομένων, τῶν
[4, 66]	πόλιν φθείρειν. οἱ δὲ φίλοι	τῶν	ἔξω τὸν θροῦν αἰσθόμενοι φανερῶς
[4, 104]	χωρίου, ἐπὶ τὸν ἕτερον στρατηγὸν	τῶν	ἐπὶ Θρᾴκης, Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου,
[4, 128]	οἱ μὲν προσπεσόντες ἐκράτησάν τε	τῶν	ἐπὶ τοῦ λόφου, καὶ ἡ
[4, 32]	περὶ Πύλον κατεῖχον πάντες (πλὴν	τῶν	ἐπὶ τοῦ τείχους φυλάκων. Δημοσθένους
[4, 61]	ὁρμῶνται Ἀθηναῖοι, ἀλλ' ἐκ τῆς	τῶν	ἐπικαλεσαμένων. καὶ οὕτως οὐ πόλεμος
[4, 67]	οὖν Ἀθηναῖοι, ἐπειδὴ ἀπό τε	τῶν	ἔργων καὶ τῶν λόγων παρεσκεύαστο
[4, 111]	τῶν Τορωναίων ἔνδοθεν παρασκευάζοντες μετὰ	τῶν	ἐσεληλυθότων, ὡς αὐτοῖς ἥ τε
[4, 113]	καὶ οἷς ταῦτα (ἤρεσκε μετὰ	τῶν	ἐσελθόντων εὐθὺς ἦσαν. οἱ δὲ
[4, 48]	οὐ γὰρ ἔτι ἦν ὑπόλοιπον	(τῶν	ἑτέρων ὅτι καὶ ἀξιόλογον. οἱ
[4, 44]	Ἀθηναίοις οἱ ἱππῆς ὠφέλιμοι ξυμμαχόμενοι,	τῶν	ἑτέρων οὐκ ἐχόντων ἵππους) ἐτράποντο
[4, 36]	καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκράτουν ἤδη	τῶν	ἐφόδων. ~Γνοὺς δὲ ὁ Κλέων
[4, 38]	ἀπέθανον. καὶ Σπαρτιᾶται τούτων ἦσαν	τῶν	ζώντων περὶ εἴκοσι καὶ ἑκατόν.
[4, 132]	πεμψάντων Λακεδαιμονίων τὰ πράγματα, καὶ	τῶν	ἡβώντων αὐτῶν παρανόμως ἄνδρας ἐξῆγον
[4, 89]	ἐπὶ τὸ Δήλιον, γενομένης διαμαρτίας	τῶν	ἡμερῶν ἐς ἃς ἔδει ἀμφοτέρους
[4, 122]	Σκιωναίους δὲ αἰσθόμενος ἐκ λογισμοῦ	τῶν	ἡμερῶν ὅτι ὕστερον ἀφεστήκοιεν, οὐκ
[4, 126]	δὲ πρὸς μὲν τὴν ἀπόλειψιν	τῶν	ἡμετέρων καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[4, 87]	ἀδίκου ἐπιβουλῇ. ~οὕτω πολλὴν περιωπὴν	τῶν	ἡμῖν ἐς τὰ μέγιστα διαφόρων
[4, 105]	αὐτοῦ δύνασθαι ἐν τοῖς πρώτοις	τῶν	ἠπειρωτῶν, ἠπείγετο προκατασχεῖν, εἰ δύναιτο,
[4, 78]	δὲ τούτου ἤδη οἱ μὲν	τῶν	Θεσσαλῶν ἀγωγοὶ πάλιν ἀπῆλθον, οἱ
[4, 78]	Ἀθηναίοις αἰεί ποτε τὸ πλῆθος	τῶν	Θεσσαλῶν (εὔνουν ὑπῆρχεν. ὥστε εἰ
[4, 96]	τε τοῦ τοιούτου καὶ ὑπὸ	τῶν	Θηβαίων ἐφεπομένων καὶ παραρρηγνύντων, φυγὴ
[4, 60]	γνῶναι χρὴ ὅτι οὐ περὶ	τῶν	ἰδίων μόνον, εἰ σωφρονοῦμεν, ἡ
[4, 124]	ἐπιπλευσάντων τι πάθῃ, καὶ ἅμα	τῶν	Ἰλλυριῶν οὐ παρόντων, οὐ πρόθυμος
[4, 48]	ἐνοῦσαι τοῖς σπάρτοις καὶ ἐκ	τῶν	ἱματίων παραιρήματα ποιοῦντες ἀπαγχόμενοι, παντί
[4, 96]	ξυνέβη, Παγώνδου περιπέμψαντος δύο τέλη	τῶν	ἱππέων ἐκ τοῦ ἀφανοῦς περὶ
[4, 124]	προτέρων ἀπὸ τοῦ λόφου μετὰ	τῶν	ἱππέων τῶν Λυγκηστῶν ὁπλιτῶν καὶ
[4, 109]	βραχύ, τὸ δὲ πλεῖστον Πελασγικόν,	τῶν	καὶ Λῆμνόν ποτε καὶ Ἀθήνας
[4, 66]	δυνατὸν τὸν δῆμον ἐσόμενον ὑπὸ	τῶν	κακῶν μετὰ σφῶν καρτερεῖν, ποιοῦνται
[4, 76]	καὶ μὴ παραυτίκα νεωτερίζοιτό τι	τῶν	κατὰ τὰς πολιτείας τοῖς Βοιωτοῖς,
[4, 111]	ὡς εἴρητο, ἀνέσχον, καὶ διὰ	τῶν	κατὰ τὴν ἀγορὰν πυλῶν τοὺς
[4, 41]	ἐπὶ μακρότερον σφίσι τι νεωτερισθῇ	τῶν	κατὰ τὴν χώραν, οὐ ῥᾳδίως
[4, 40]	~παρὰ γνώμην τε δὴ μάλιστα	τῶν	κατὰ τὸν πόλεμον τοῦτο τοῖς
[4, 9]	τριήρεις αἳ περιῆσαν αὐτῷ ἀπὸ	τῶν	καταλειφθεισῶν ἀνασπάσας ὑπὸ τὸ τείχισμα
[4, 32]	μὲν τοῖς πρόσθεν ἐπίοιεν, ὑπὸ	τῶν	κατόπιν βαλλόμενοι, εἰ δὲ τοῖς
[4, 46]	οἱ δὲ τοῦ δήμου προστάται	τῶν	Κερκυραίων, δεδιότες μὴ οἱ Ἀθηναῖοι
[4, 46]	Ἀθηναίων παραδώσειν αὐτοὺς τῷ δήμῳ	τῶν	Κερκυραίων. ~ὡς δὲ ἔπεισαν, καὶ
[4, 44]	οἱ ἐκ τῆς πόλεως πρεσβύτεροι	τῶν	Κορινθίων αἰσθόμενοι τὸ (γεγενημένον. ἰδόντες
[4, 43]	ἡ μάχη. λόχος δέ τις	τῶν	Κορινθίων ἐπιβοηθήσας τῷ εὐωνύμῳ κέρᾳ
[4, 43]	μάλιστα δὲ τὸ δεξιὸν κέρας	τῶν	Κορινθίων, ἐφ' ᾧ ὁ Λυκόφρων
[4, 44]	εὐθέως ἔστησαν. τοῖς δ' ἡμίσεσι	τῶν	Κορινθίων, οἳ ἐν τῇ Κεγχρειᾷ
[4, 54]	Νικίᾳ λόγοι πρότερον πρός τινας	τῶν	Κυθηρίων, δι' ὃ καὶ θᾶσσον
[4, 54]	ἐπὶ τὴν (ἐπὶ θαλάσσῃ) πόλιν	τῶν	Κυθηρίων, καὶ ηὗρον (εὐθὺς αὐτοὺς
[4, 57]	ἦγον δέ τινας καὶ ἐκ	τῶν	Κυθήρων ἄνδρας ὀλίγους, οὓς ἐδόκει
[4, 54]	τῷ λιμένι πόλισμα παραλαβόντες καὶ	τῶν	Κυθήρων φυλακὴν ποιησάμενοι ἔπλευσαν ἔς
[4, 114]	οὐδ' ἂν σφῶν πειρασαμένους αὐτοὺς	(τῶν	Λακεδαιμονίων) δοκεῖν ἧσσον, ἀλλὰ πολλῷ
[4, 79]	τῆς Πελοποννήσου στρατὸν ἐξαγαγεῖν, ἡ	τῶν	Λακεδαιμονίων ἐν τῷ παρόντι κακοπραγία.
[4, 88]	τοῖς ὅρκοις οὓς τὰ τέλη	τῶν	Λακεδαιμονίων ὀμόσαντα αὐτὸν ἐξέπεμψαν, ἦ
[4, 35]	τεθαρσηκότες οἱ ψιλοὶ ἐπέκειντο, καὶ	τῶν	Λακεδαιμονίων ὅσοι μὲν ὑποχωροῦντες ἐγκατελαμβάνοντο,
[4, 57]	ἄρχοντα ὃς παρ' αὐτοῖς ἦν	τῶν	Λακεδαιμονίων, Τάνταλον (τὸν Πατροκλέους· ἐζωγρήθη
[4, 57]	δέκα τῆς θαλάσσης. καὶ αὐτοῖς	τῶν	Λακεδαιμονίων φρουρὰ μία τῶν περὶ
[4, 25]	ἐξαπιναίως προσπεσόντες τρέπουσι τοῦ στρατεύματος	τῶν	Λεοντίνων τὸ πολὺ καὶ ἀπέκτειναν
[4, 87]	ἢ οἷς τὰ ἔργα ἐκ	τῶν	λόγων ἀναθρούμενα δόκησιν ἀναγκαίαν παρέχεται
[4, 67]	ἀπό τε τῶν ἔργων καὶ	τῶν	λόγων παρεσκεύαστο ἀμφοτέροις, ὑπὸ νύκτα
[4, 128]	ὃν ᾤετο μᾶλλον ἂν ἑλεῖν	τῶν	λόφων, χωρήσαντας πρὸς αὐτὸν δρόμῳ,
[4, 8]	τοὺς ὁπλίτας ἀποκληρώσαντες ἀπὸ πάντων	τῶν	λόχων. καὶ διέβησαν μὲν καὶ
[4, 124]	τοῦ λόφου μετὰ τῶν ἱππέων	τῶν	Λυγκηστῶν ὁπλιτῶν καὶ ἑτοίμων ὄντων
[4, 127]	δρόμῳ ἐπί τε τοὺς φεύγοντας	τῶν	Μακεδόνων οἷς ἐντύχοιεν ἔκτεινον καὶ
[4, 128]	ὀργιζόμενοι οἱ στρατιῶται τῇ προαναχωρήσει	τῶν	Μακεδόνων, ὅσοις ἐνέτυχον κατὰ τὴν
[4, 67]	ἕως ἔμελλε γίγνεσθαι, οἱ προδιδόντες	τῶν	Μεγαρέων οὗτοι τοιόνδε ἐποίησαν. ἀκάτιον
[4, 70]	πρὶν ἔκπυστος γενέσθαι, προσῆλθε τῇ	τῶν	Μεγαρέων πόλει λαθὼν τοὺς Ἀθηναίους
[4, 73]	ἐγγυτέρω τῆς θαλάσσης καὶ τῆς	τῶν	Μεγαρέων πόλεως, καὶ καταλαβόντες χωρίον
[4, 69]	μακρὰ τείχη ἀπορρήξαντες ἀπὸ τῆς	τῶν	Μεγαρέων πόλεως καὶ τὴν Νίσαιαν
[4, 70]	πειρᾶσαι, τὸ δὲ μέγιστον, τὴν	τῶν	Μεγαρέων πόλιν ἐσελθὼν βεβαιώσασθαι. καὶ
[4, 71]	εἶναι ἀναλαβεῖν Νίσαιαν. ~αἱ δὲ	τῶν	Μεγαρέων στάσεις φοβούμεναι, οἱ μὲν
[4, 66]	αὐτοὶ μόνοι ἐφρούρουν βεβαιότητος ἕνεκα	τῶν	Μεγάρων, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν
[4, 120]	καὶ ἄλλο τι ἂν αὐτοὺς	τῶν	μεγίστων ἀνδρείως ὑπομεῖναι· εἴ τε
[4, 119]	καὶ ξυνῇσαν ἐν αὐτῇ περὶ	τῶν	μειζόνων σπονδῶν διὰ παντὸς ἐς
[4, 87]	κατὰ δύο ἀνάγκας τὸ εὔλογον,	τῶν	μὲν Λακεδαιμονίων, ὅπως μὴ τῷ
[4, 72]	ἔλασσον ἑξακισχιλίων, καὶ τῶν Ἀθηναίων	τῶν	μὲν ὁπλιτῶν περί τε τὴν
[4, 124]	ἀντεκαθέζοντο καὶ αὐτοί. καὶ ἐχόντων	τῶν	μὲν πεζῶν λόφον ἑκατέρωθεν, πεδίου
[4, 81]	τότε Βρασίδου ἀρετὴ καὶ ξύνεσις,	τῶν	μὲν πείρᾳ αἰσθομένων, τῶν δὲ
[4, 117]	χωρήσαντος αὐτοῦ καὶ ἀντίπαλα καταστήσαντος	τῶν	μὲν στέρεσθαι, τοῖς δ' ἐκ
[4, 36]	δὲ ἀπέραντον ἦν, προσελθὼν ὁ	τῶν	Μεσσηνίων στρατηγὸς Κλέωνι καὶ Δημοσθένει
[4, 9]	οἳ ἔτυχον παραγενόμενοι. ὁπλῖταί τε	τῶν	Μεσσηνίων τούτων ὡς τεσσαράκοντα ἐγένοντο,
[4, 25]	προδίδοσθαι Συρακοσίοις ὑπ' Ἀρχίου καὶ	τῶν	μετ' αὐτοῦ, ἔπλευσαν ἐκεῖσε· Μεσσήνιοι
[4, 127]	δὲ αὐτοὶ ὑπεχώρουν, τότε δὴ	τῶν	μετὰ τοῦ Βρασίδου Ἑλλήνων ἐν
[4, 128]	διαπεφευγέναι. Βρασίδας δὲ ὡς ἀντελάβετο	τῶν	μετεώρων, κατὰ ἀσφάλειαν μᾶλλον ἰὼν
[4, 75]	αὐτοῦ θέρους τῆς Ἀντάνδρου ὑπὸ	τῶν	Μυτιληναίων, ὥσπερ διενοοῦντο, μελλούσης κατασκευάζεσθαι,
[4, 101]	οὐ πολὺ ὕστερον αὖθις περὶ	τῶν	νεκρῶν, ἀπέδοσαν οἱ Βοιωτοὶ καὶ
[4, 43]	τὴν θάλασσαν· πάλιν δὲ ἀπὸ	τῶν	νεῶν ἀνέστρεψαν οἵ τε Ἀθηναῖοι
[4, 23]	τε καὶ ἀδίκημα ἐπικαλέσαντες τὸ	τῶν	νεῶν (ἀπελθόντες ἐς πόλεμον καθίσταντο.
[4, 105]	καὶ τὴν ἀπὸ τῆς Θάσου	τῶν	νεῶν βοήθειαν καὶ πυνθανόμενος τὸν
[4, 25]	οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ἀποβάντες ἀπὸ	τῶν	νεῶν ἐβοήθουν, καὶ κατεδίωξαν τοὺς
[4, 14]	μὲν πλείους καὶ μετεώρους ἤδη	τῶν	νεῶν καὶ ἀντιπρῴρους προσπεσόντες ἐς
[4, 14]	ξὺν τοῖς ὅπλοις ἀνθεῖλκον ἐπιλαμβανόμενοι	τῶν	νεῶν· καὶ ἐν τούτῳ κεκωλῦσθαι
[4, 11]	εἶναι σχεῖν, ἀποκνοῦντας καὶ φυλασσομένους	τῶν	νεῶν μὴ ξυντρίψωσιν, ἐβόα λέγων
[4, 26]	ἐν ὀλίγῳ στρατοπεδευομένοις ἐγίγνετο, καὶ	τῶν	νεῶν οὐκ ἐχουσῶν ὅρμον αἱ
[4, 13]	ἐπὶ ξύλα ἐς μηχανὰς παρέπεμψαν	τῶν	νεῶν τινὰς ἐς Ἀσίνην, ἐλπίζοντες
[4, 101]	προυχώρησεν, ἔχων τὸν στρατὸν ἐπὶ	τῶν	νεῶν τῶν τε Ἀκαρνάνων καὶ
[4, 45]	ἐλάσσους πεντήκοντα. ~Ἄραντες δὲ ἐκ	τῶν	νήσων οἱ Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν αὐθημερὸν
[4, 64]	Δωριᾶ τινὰ Δωριῶς ἢ Χαλκιδέα	τῶν	ξυγγενῶν, τὸ δὲ ξύμπαν γείτονας
[4, 74]	καὶ ὕστερον ὁ μὲν διαλυθέντων	τῶν	ξυμμάχων κατὰ πόλεις ἐπανελθὼν καὶ
[4, 42]	διακοσίοις ἱππεῦσιν· ἠκολούθουν δὲ καὶ	τῶν	ξυμμάχων Μιλήσιοι καὶ Ἄνδριοι καὶ
[4, 53]	ὁπλίταις ἱππεῦσί τε ὀλίγοις καὶ	τῶν	ξυμμάχων Μιλησίους καὶ ἄλλους τινὰς
[4, 75]	ἐδέχοντο· οὕτω δὴ ξυναγείραντες ἀπὸ	τῶν	ξυμμάχων στρατιὰν καὶ πλεύσαντες, μάχῃ
[4, 98]	καὶ (οὐκ ἐπὶ τοῖς ἀπὸ	τῶν	ξυμφορῶν τι τολμήσασιν. τούς τε
[4, 59]	τύχοιεν ἑκάτεροι πράσσοντες, αἱ παραινέσεις	τῶν	ξυναλλαγῶν ὠφέλιμοι. (ὃ καὶ ἡμῖν
[4, 90]	λίθους ἅμα καὶ πλίνθον ἐκ	τῶν	οἰκοπέδων τῶν ἐγγὺς καθαιροῦντες, καὶ
[4, 126]	ἥ τε διὰ κενῆς ἐπανάσεισις	τῶν	ὅπλων ἔχει τινὰ δήλωσιν ἀπειλῆς.
[4, 118]	ὁδὸν τὴν ἀπὸ τῶν πυλῶν	τῶν	παρὰ τοῦ Νίσου ἐπὶ τὸ
[4, 47]	καὶ παιομένους καὶ κεντουμένους ὑπὸ	τῶν	παρατεταγμένων, εἴ πού τίς τινα
[4, 96]	τοὺς Θεσπιᾶς. ὑποχωρησάντων γὰρ αὐτοῖς	τῶν	παρατεταγμένων, καὶ κυκλωθέντων ἐν ὀλίγῳ,
[4, 94]	πολλοὶ ἠκολούθησαν, ἅτε πανστρατιᾶς ξένων	τῶν	παρόντων καὶ ἀστῶν γενομένης, καὶ
[4, 17]	ἐς τὴν ξυμφορὰν ὡς ἐκ	τῶν	(παρόντων κόσμον μάλιστα μέλλῃ οἴσειν.
[4, 73]	δὲ ξυμπάσης τῆς δυνάμεως καὶ	τῶν	παρόντων μέρος ἕκαστον κινδυνεύειν εἰκότως
[4, 95]	ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἀγάλλεται, καὶ	τῶν	πατέρων, οἳ τούσδε μάχῃ κρατοῦντες
[4, 78]	ὁμοίως Ἕλλησιν ὕποπτον καθειστήκει τὴν	τῶν	πέλας μὴ πείσαντας διιέναι· τοῖς
[4, 92]	τῇ οἰκείᾳ καὶ ἐν τῇ	τῶν	πέλας ὁμοίως ἀμύνεσθαι. Ἀθηναίους (δὲ
[4, 123]	τῶν Σκιωναίων καὶ Μενδαίων, καὶ	τῶν	Πελοποννησίων αὐτοῖς πεντακοσίους ὁπλίτας διέπεμψε
[4, 26]	τὸ ἐν τῇ ἠπείρῳ στρατόπεδον	(τῶν	Πελοποννησίων κατὰ χώραν ἔμενεν. ἐπίπονος
[4, 3]	νῆες ἐν Κερκύρᾳ ἤδη εἰσὶ	τῶν	Πελοποννησίων, ὁ μὲν Εὐρυμέδων καὶ
[4, 8]	(στρατός. Δημοσθένης δὲ προσπλεόντων ἔτι	τῶν	Πελοποννησίων ὑπεκπέμπει φθάσας δύο ναῦς
[4, 124]	δὲ πρὸς τοῖς αὐτοῦ περιλοίποις	τῶν	Πελοποννησίων Χαλκιδέας καὶ Ἀκανθίους καὶ
[4, 111]	ἀγορὰν πυλῶν τοὺς λοιποὺς ἤδη	τῶν	πελταστῶν ἐσεδέχοντο. ~καὶ ὁ Βρασίδας
[4, 83]	τῇ Λακεδαίμονι, ὡς πολλὰ αὐτοῖς	τῶν	περὶ αὑτὸν χωρίων ξύμμαχα ποιήσοι,
[4, 54]	καὶ Ἕλος καὶ τὰ πλεῖστα	τῶν	περὶ θάλασσαν, καὶ ἀποβάσεις ποιούμενοι
[4, 55]	μὴ σφίσι νεώτερόν τι γένηται	τῶν	περὶ τὴν κατάστασιν, γεγενημένου μὲν
[4, 57]	αὐτοῖς τῶν Λακεδαιμονίων φρουρὰ μία	τῶν	περὶ τὴν χώραν, ἥπερ καὶ
[4, 8]	αὐτοὶ μὲν καὶ οἱ ἐγγύτατα	τῶν	περιοίκων εὐθὺς ἐβοήθουν ἐπὶ τὴν
[4, 53]	κατὰ Μαλέαν· Λακεδαιμόνιοι δ' εἰσὶ	τῶν	περιοίκων, καὶ κυθηροδίκης ἀρχὴ ἐκ
[4, 36]	τε γὰρ τῇ ἀτραπῷ περιελθόντων	τῶν	Περσῶν διεφθάρησαν, οὗτοί τε ἀμφίβολοι
[4, 29]	δὲ τῆς χώρας, κρείσσους ἐνόμιζε	τῶν	πλεόνων ἀπείρων· λανθάνειν τε ἂν
[4, 65]	δ' ἦν ἡ παρὰ λόγον	τῶν	πλεόνων εὐπραγία αὐτοῖς ὑποτιθεῖσα ἰσχὺν
[4, 126]	μὲν τῷ ὄντι ἀσθενῆ ὄντα	τῶν	πολεμίων δόκησιν ἔχει ἰσχύος, διδαχὴ
[4, 97]	ἑαυτῶν ἀνελόμενοι νεκροὺς τούς τε	τῶν	πολεμίων σκυλεύσαντες καὶ φυλακὴν καταλιπόντες
[4, 34]	ὑπὸ δὲ τῆς μείζονος βοῆς	τῶν	πολεμίων τὰ ἐν αὐτοῖς παραγγελλόμενα
[4, 29]	αἰεὶ ἐρημίαν ἐφοβεῖτο καὶ πρὸς	τῶν	πολεμίων τοῦτο ἐνόμιζε μᾶλλον εἶναι·
[4, 64]	ὑμῶν αὐτῶν καὶ μὴ (ὑπὸ	τῶν	πολεμίων τοῦτο παθεῖν. οὐδὲν γὰρ
[4, 132]	ἄνδρας ἐξῆγον ἐκ Σπάρτης, ὥστε	τῶν	πόλεων ἄρχοντας καθιστάναι καὶ μὴ
[4, 73]	Βρασίδᾳ αὐτῷ καὶ τοῖς ἀπὸ	τῶν	πόλεων ἄρχουσιν οἱ τῶν φευγόντων
[4, 91]	Τάναγραν· καὶ ἐπειδὴ ἀπὸ πασῶν	τῶν	πόλεων παρῆσαν καὶ ᾐσθάνοντο τοὺς
[4, 58]	ξυνελθόντες ἐς Γέλαν, ἀπὸ πασῶν	τῶν	πόλεων πρέσβεις, ἐς λόγους κατέστησαν
[4, 74]	Ἀθηναίων ἐπ' οἴκου, ὅσοι μὲν	τῶν	πραγμάτων πρὸς τοὺς Ἀθηναίους μάλιστα
[4, 123]	ὅτι οὐ προυδίδου, καὶ ἅμα	τῶν	πρασσόντων σφίσιν ὀλίγων τε ὄντων
[4, 106]	κινδύνου παρὰ δόξαν ἀφιέμενοι. (ὥστε	τῶν	πρασσόντων τῷ Βρασίδᾳ ἤδη καὶ
[4, 103]	τοὺς ἐν τῇ Ἀμφιπόλει πλὴν	τῶν	προδιδόντων. (ἦσαν γὰρ Ἀργιλίων τε
[4, 68]	νυκτί τε πολεμίων προσπεπτωκότων καὶ	τῶν	προδιδόντων Μεγαρέων ἀντιμαχομένων, νομίσαντες τοὺς
[4, 73]	πύλας καὶ δεξάμενοι καταπεπληγμένων ἤδη	τῶν	πρὸς τοὺς ~Ἀθηναίους πραξάντων ἐς
[4, 71]	ἔσεσθαι τῶν τε Ἀθηναίων καὶ	τῶν	προσβοηθησάντων, καὶ οὕτω σφίσιν ἀσφαλεστέρως
[4, 18]	νῦν ῥώμην πόλεώς τε καὶ	τῶν	προσγεγενημένων καὶ τὸ τῆς τύχης
[4, 38]	καὶ ἐκείνων Στύφων ὁ Φάρακος,	τῶν	πρότερον ἀρχόντων τοῦ μὲν πρώτου
[4, 17]	ἂν καιρὸς ᾖ διδάσκοντάς τι	τῶν	προύργου λόγοις τὸ (δέον πράσσειν.
[4, 108]	τὰ μὲν καὶ φθόνῳ ἀπὸ	τῶν	πρώτων ἀνδρῶν οὐχ ὑπηρέτησαν αὐτῷ,
[4, 130]	αἰφνιδίῳ, ἅμα δὲ τοῖς Ἀθηναίοις	τῶν	πυλῶν ἀνοιγομένων φοβηθέντων· ᾠήθησαν γὰρ
[4, 68]	(ἐς μάχην. ξυνέκειτο δὲ αὐτοῖς	τῶν	πυλῶν ἀνοιχθεισῶν ἐσπίπτειν τοὺς Ἀθηναίους,
[4, 67]	ἐκ πολλοῦ τεθεραπευκότες τὴν ἄνοιξιν	τῶν	πυλῶν, εἰώθεσαν ἐπὶ ἁμάξῃ, πείθοντες
[4, 67]	τροπαῖόν ἐστι, καὶ εὐθὺς ἐντὸς	τῶν	πυλῶν (ᾔσθοντο γὰρ οἱ ἐγγύτατα
[4, 85]	δὲ τῇ τε ἀποκλῄσει μου	τῶν	πυλῶν, καὶ εἰ μὴ ἀσμένοις
[4, 118]	ὑπερβαίνοντας τὴν ὁδὸν τὴν ἀπὸ	τῶν	πυλῶν τῶν παρὰ τοῦ Νίσου
[4, 24]	(καὶ μάλιστα ἐνῆγον οἱ Λοκροὶ	τῶν	Ῥηγίνων κατὰ ἔχθραν, καὶ αὐτοὶ
[4, 75]	Σάμῳ γένηται, ἔνθα οἱ φεύγοντες	τῶν	Σαμίων καταστάντες τούς τε Πελοποννησίους
[4, 90]	ἤδη τῶν Βοιωτῶν ἀνακεχωρηκότων ἀπὸ	τῶν	Σιφῶν· καὶ καθίσας τὸν στρατὸν
[4, 120]	περαιωθεὶς δὲ καὶ ξύλλογον ποιήσας	τῶν	Σκιωναίων ἔλεγεν ἅ τε ἐν
[4, 123]	τὴν Χαλκιδικὴν παῖδας καὶ γυναῖκας	τῶν	Σκιωναίων καὶ Μενδαίων, καὶ τῶν
[4, 130]	προϊὼν ἅμα ἐς τὰ μεθόρια	τῶν	Σκιωναίων τὴν γῆν ἐδῄου, Νικόστρατος
[4, 130]	τῇ πόλει) οἱ δὲ τριακόσιοι	τῶν	Σκιωναίων τῆς (ἐπιούσης νυκτὸς ἀπεχώρησαν
[4, 39]	ἐν αἷς οἱ πρέσβεις περὶ	τῶν	σπονδῶν ἀπῇσαν, ἐσιτοδοτοῦντο, τὰς δὲ
[4, 115]	τοιαῦτα εἰπὼν καὶ παραθαρσύνας διελθουσῶν	τῶν	σπονδῶν τὰς προσβολὰς ἐποιεῖτο τῇ
[4, 43]	~καὶ Βάττος μὲν ὁ ἕτερος	τῶν	στρατηγῶν (δύο γὰρ ἦσαν ἐν
[4, 16]	τάχιστα πειρᾶσθαι κομίσασθαι. ~δεξαμένων δὲ	τῶν	στρατηγῶν τὸν λόγον ἐγίγνοντο σπονδαὶ
[4, 7]	ἐξεκρούσθη τε καὶ ἀπέβαλε πολλοὺς	τῶν	στρατιωτῶν. ~Ἀναχωρησάντων δὲ τῶν ἐκ
[4, 96]	καὶ προσέμειξαν (δρόμῳ. καὶ ἑκατέρων	τῶν	στρατοπέδων τὰ ἔσχατα οὐκ ἦλθεν
[4, 25]	ἀνδρῶν ἀποκολυμβησάντων. καὶ μετὰ τοῦτο	τῶν	Συρακοσίων ἐσβάντων ἐς τὰς ναῦς
[4, 25]	Πελωρίδα τῆς Μεσσήνης ξυλλεγεῖσαι αἱ	τῶν	Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων νῆες ὥρμουν
[4, 83]	δὲ οὔτε δικαστὴν ἔφη Βρασίδαν	τῶν	σφετέρων διαφορῶν ἀγαγεῖν, μᾶλλον δὲ
[4, 66]	ἐς τὴν χώραν, καὶ ὑπὸ	τῶν	σφετέρων φυγάδων τῶν ἐκ Πηγῶν,
[4, 78]	τότε πορευομένῳ αὐτῷ ἀπαντήσαντες ἄλλοι	τῶν	τἀναντία τούτοις βουλομένων ἐπὶ τῷ
[4, 82]	αἴτιον εἶναι τῆς παρόδου, καὶ	τῶν	ταύτῃ ξυμμάχων φυλακὴν πλέονα κατεστήσαντο.
[4, 35]	διαφυγόντες ἐς τὸ ἔρυμα μετὰ	τῶν	ταύτῃ φυλάκων ἐτάξαντο παρὰ πᾶν
[4, 71]	γὰρ καὶ μάχην ἑκάτεροι ἔσεσθαι	τῶν	τε Ἀθηναίων καὶ τῶν προσβοηθησάντων,
[4, 28]	ποιῆσαι τοῦτο. ~ὁ δὲ Νικίας	τῶν	τε Ἀθηναίων τι ὑποθορυβησάντων ἐς
[4, 101]	τὸν στρατὸν ἐπὶ τῶν νεῶν	τῶν	τε Ἀκαρνάνων καὶ Ἀγραίων καὶ
[4, 11]	δὲ καὶ παντὶ τρόπῳ ἀποβάντας	τῶν	τε ἀνδρῶν καὶ τοῦ χωρίου
[4, 9]	ἄλλων. τοὺς μὲν οὖν πολλοὺς	τῶν	τε ἀόπλων καὶ ὡπλισμένων ἐπὶ
[4, 53]	ἐπιμέλειαν (ἐποιοῦντο. ἦν γὰρ αὐτοῖς	τῶν	τε ἀπ' Αἰγύπτου καὶ Λιβύης
[4, 41]	λῃστείας καὶ τοῦ τοιούτου πολέμου,	τῶν	τε Εἱλώτων αὐτομολούντων καὶ φοβούμενοι
[4, 29]	ψηφισαμένων Ἀθηναίων αὐτῷ τὸν πλοῦν,	τῶν	τε ἐν Πύλῳ στρατηγῶν ἕνα
[4, 27]	χειμὼν τὴν φυλακὴν ἐπιλάβοι, ὁρῶντες	τῶν	τε ἐπιτηδείων τὴν περὶ τὴν
[4, 74]	ἐποιήσαντο, διαστήσαντες τοὺς λόχους ἐξελέξαντο	τῶν	τε ἐχθρῶν καὶ οἳ ἐδόκουν
[4, 72]	Ἀθηναῖοι (καὶ) ἀποκτείναντες ἐσκύλευσαν, καὶ	τῶν	τε νεκρῶν τούτων κρατήσαντες ὑποσπόνδους
[4, 13]	Ἀθηναίων παραγίγνονται τεσσαράκοντα· προσεβοήθησαν γὰρ	τῶν	τε φρουρίδων τινὲς αὐτοῖς τῶν
[4, 12]	μέν, ἀδύνατοι δ' ἦσαν ἀποβῆναι	τῶν	τε χωρίων χαλεπότητι (καὶ τῶν
[4, 68]	ἅμα δὲ ἕῳ ἑαλωκότων ἤδη	τῶν	τειχῶν καὶ τῶν ἐν τῇ
[4, 70]	στρατείαν παρασκευαζόμενος. καὶ ὡς ᾔσθετο	τῶν	τειχῶν τὴν ἅλωσιν, δείσας περί
[4, 14]	Λακεδαιμόνιοι τὰς κενὰς ναῦς πλὴν	τῶν	τὸ (πρῶτον ληφθεισῶν διέσωσαν. καταστάντες
[4, 34]	ἰδεῖν τὸ πρὸ αὑτοῦ ὑπὸ	τῶν	τοξευμάτων καὶ λίθων ἀπὸ πολλῶν
[4, 36]	εἰ δὲ βούλονται ἑαυτῷ δοῦναι	τῶν	τοξοτῶν μέρος τι καὶ τῶν
[4, 111]	τῆς πόλεως προσελθόντες· οἱ δὲ	τῶν	Τορωναίων ἔνδοθεν παρασκευάζοντες μετὰ τῶν
[4, 113]	στενῷ ἰσθμῷ. κατέφυγον δὲ καὶ	τῶν	Τορωναίων ἐς αὐτοὺς ὅσοι ἦσαν
[4, 110]	τὴν μὲν οὖν ἄλλην πόλιν	τῶν	Τορωναίων καὶ τοὺς Ἀθηναίους τοὺς
[4, 114]	Ἀθηναῖοι τὰ σφέτερα. καὶ ξύλλογον	τῶν	Τορωναίων ποιήσας ἔλεξε τοῖς ἐν
[4, 92]	ἔργοις, τούς τε νεωτέρους πατέρων	τῶν	τότε ἀγαθῶν γενομένων παῖδας πειρᾶσθαι
[4, 118]	προσκηρυκευόμενοι. (περὶ δὲ τῶν χρημάτων	τῶν	τοῦ θεοῦ ἐπιμέλεσθαι ὅπως τοὺς
[4, 26]	καταφέρεσθαι· ῥᾷον γὰρ τὴν φυλακὴν	τῶν	τριήρων ἐλάνθανον, ὁπότε πνεῦμα ἐκ
[4, 96]	τὸ ἔργον ῥᾷον τὸ (πλῆθος	τῶν	φευγόντων διεσώθη. καὶ τῇ ὑστεραίᾳ
[4, 73]	ἀπὸ τῶν πόλεων ἄρχουσιν οἱ	τῶν	φευγόντων φίλοι Μεγαρῆς, ὡς ἐπικρατήσαντι
[4, 74]	οἱ δὲ ἄλλοι κοινολογησάμενοι τοῖς	τῶν	φευγόντων φίλοις κατάγουσι τοὺς ἐκ
[4, 7]	ξυλλέξας Ἀθηναίους τε ὀλίγους ἐκ	τῶν	φρουρίων καὶ τῶν ἐκείνῃ ξυμμάχων
[4, 84]	ἀλλήλους ἐστασίαζον, οἵ τε μετὰ	τῶν	Χαλκιδέων ξυνεπάγοντες καὶ ὁ δῆμος.
[4, 118]	ἐς δύναμιν προσκηρυκευόμενοι. (περὶ δὲ	τῶν	χρημάτων τῶν τοῦ θεοῦ ἐπιμέλεσθαι
[4, 105]	τὸν Θουκυδίδην κτῆσίν τε ἔχειν	τῶν	χρυσείων μετάλλων ἐργασίας ἐν τῇ
[4, 116]	τοῦ χειμῶνος ἅ τε εἶχε	τῶν	χωρίων καθίστατο καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 76]	πολιτείας τοῖς Βοιωτοῖς, ἐχομένων τούτων	τῶν	χωρίων καὶ λῃστευομένης τῆς γῆς
[4, 54]	καὶ ἀποβάσεις ποιούμενοι καὶ ἐναυλιζόμενοι	τῶν	χωρίων οὗ καιρὸς εἴη ἐδῄουν
[4, 77]	τὴν Ναύπακτον, ὅπως ἐξ ἐκείνων	τῶν	χωρίων στρατὸν ξυλλέξας Ἀκαρνάνων τε
[4, 32]	πλείους, ἔστι δ' ᾗ ἐλάσσους,	τῶν	χωρίων τὰ μετεωρότατα λαβόντες, ὅπως
[4, 81]	πολλά, τὰ δὲ προδοσίᾳ εἷλε	τῶν	χωρίων, ὥστε τοῖς Λακεδαιμονίοις γίγνεσθαι
[4, 56]	καὶ Ἀφροδιτίαν, τὸν μὲν ὄχλον	τῶν	ψιλῶν ἐσκεδασμένον ἐφόβησεν ἐπιδρομῇ, τῶν
[4, 36]	τῶν τοξοτῶν μέρος τι καὶ	τῶν	ψιλῶν περιιέναι κατὰ νώτου αὐτοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/10/2006