Livre, Chap.
[1, 12]	καὶ υἱόν, ἀληθινῶς υἱόν, καὶ	πνεῦμα	ἅγιον, ἀληθινῶς πνεῦμα ἅγιον, καθὰ
[1, 12]	υἱόν, καὶ πνεῦμα ἅγιον, ἀληθινῶς	πνεῦμα	ἅγιον, καθὰ καὶ ὁ κύριος
[1, 4]	αἱ θεῖαι γραφαὶ διδάσκουσιν, ἓν	πνεῦμα	ἅγιον ὁμολογοῦμεν, τὸ καινίσαν τούς
[1, 12]	νεκρούς. Πιστεύομεν καὶ εἰς ἓν	πνεῦμα	ἅγιον. Τούτων ἕκαστον εἶναι καὶ
[1, 4]	προκοπῆς τὸ τῆς υἱοθεσίας λαβόντες	πνεῦμα,	διὰ τοῦ φύσει υἱοῦ εὐεργετούμενοι
[1, 4]	προσκυνεῖται· οἱ δὲ ἀποθέμενοι τὸ	πνεῦμα	τῆς δουλείας, ἐξ ἀνδραγαθημάτων καὶ
[1, 12]	νεκρούς· καὶ εἰς τὸ ἅγιον	πνεῦμα.	Τοὺς δὲ λέγοντας ἦν ποτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/08/2009