Livre, Chap.
[17, 9]	καὶ ἔρημα ἔσθ´ ὅτε παρέσπαρται,	ἃ	κατέχουσιν οἱ Γαίτουλοι μέχρι καὶ
[17, 6]	καὶ τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ὄνομα	Ἀβίλη	πολύθηρον καὶ μεγαλόδενδρον. τοῦ δὲ
[17, 18]	πολὺ ἐλάττων· καὶ μετὰ ταύτην	Ἀβρότονον	πόλις καὶ ἄλλαι τινές, συνεχῶς
[17, 15]	κύκλῳ. ~Κτίσμα δ´ ἐστὶ Διδοῦς	ἀγαγούσης	ἐκ Τύρου λαόν· οὕτω δ´
[17, 16]	συνῴκισεν ὁ τῆς Σικελίας τύραννος	Ἀγαθοκλῆς	καθ´ ὃν καιρὸν ἐπέπλευσε τοῖς
[17, 23]	πάντας τόπους ἴσμεν· παραπλησίως δ´	ἀγνοεῖται	καὶ τὰ ὑπὲρ τοῦ Ἄμμωνος
[17, 25]	καὶ αὗται δ´ εἰς μερισμοὺς	ἄγονται	διαφόρους, ἐπειδὰν κελεύῃ τὸ συμφέρον.
[17, 12]	πρὸς Ἰουγούρθαν πόλεμον· ἐκεῖνος γὰρ	Ἀδάρβαλα	ἐκπολιορκήσας ἐν Ἰτύκῃ καὶ ἀνελών,
[17, 15]	καὶ τὴν γῆν ἐργάζεσθαι μετὰ	ἀδείας	ἐπ´ ἀλλήλοις ἐτρέποντο, τὴν δὲ
[17, 6]	καὶ Τίγα, εἶτα τῶν ἑπτὰ	ἀδελφῶν	μνήματα καὶ τὸ ὑπερκείμενον ὄρος
[17, 10]	γὰρ περιφορᾷ συνεχεῖ τε καὶ	ἀδιαλείπτῳ	τοῦ ἡλίου τίς ἂν εἴη
[17, 16]	σταδίοις ἀπὸ τῆς Κοσσούρου. εἶτα	Ἀδρύμης	πόλις, ἐν ᾗ καὶ νεώρια
[17, 25]	μερίδος καὶ εἰσὶ καὶ ὑπῆρξαν	ἀεί.
[17, 24]	Ἄραβες καὶ Αἰθίοπες· προστίθεται δὲ	ἀεί	τι παρ´ ἐκείνων αὐτοῖς. ταύτης
[17, 23]	τοιαύτην εἶναι κατά τε τοὺς	ἀέρας	καὶ τὴν τοῦ φυτοῦ φοράν·
[17, 8]	παχεῖς καὶ ἀχλυώδεις εἶναι τοὺς	ἀέρας·	πῶς γὰρ ἐν αὐχμώδεσι καὶ
[17, 15]	ἀπορίας καὶ λυπρότητος τόπων ἢ	ἀέρων	εἰς τοῦτο περιισταμένων τῶν βίων,
[17, 7]	πέλτη μικρὰ βυρσίνη, πλατύλογχα μικρά,	ἄζωστοι	πλατύσημοι χιτῶνες, ἐπιπόρπημα, ὡς ἔφην,
[17, 7]	τοῖς περιπάτοις τοῦ παραμένειν αὐτοῖς	ἄθικτον	τὸν κόσμον τῶν τριχῶν. μάχονται
[17, 25]	ζῶσι κατά τινας πατρίους νόμους.	~Αἱ	δ´ ἐπαρχίαι διῄρηνται ἄλλοτε μὲν
[17, 12]	πασῶν αἱ μὲν τελέως ἠφανίσθησαν,	αἱ	δ´ ἡμίσπαστοι κατελείφθησαν· Φαρὰν δ´
[17, 25]	ὧν αἱ μὲν καλοῦνται Καίσαρος	αἱ	δὲ τοῦ δήμου. καὶ εἰς
[17, 15]	καταπελτικά, τρίχα δὲ τοῖς καταπέλταις	αἱ	θεράπαιναι παρεῖχον· ἔτι τοίνυν ναῦς
[17, 2]	ὕστατος πρὸς δύσιν τῆς Μαυρουσίας	αἱ	Κώτεις λεγόμεναι· πλησίον δὲ καὶ
[17, 24]	δέ τινες καὶ ἐλεύθεραι πόλεις,	αἱ	μὲν ἐξ ἀρχῆς κατὰ φιλίαν
[17, 25]	εἰς ἐπαρχίας διένειμε πλείους, ὧν	αἱ	μὲν καλοῦνται Καίσαρος αἱ δὲ
[17, 12]	Θέναν, πολίχνην ἐπιθαλαττιδίαν. τούτων πασῶν	αἱ	μὲν τελέως ἠφανίσθησαν, αἱ δ´
[17, 16]	δὲ τῇ Καρχηδονίᾳ ὑπὸ Ῥωμαίων	αἱ	πόλεις αὗται. ἀπὸ δὲ τῆς
[17, 13]	καὶ εἰσὶν ἐν ἐπόψει ἀλλήλαις	αἱ	πόλεις. ῥεῖ δὲ τῆς Ἰτύκης
[17, 12]	συνηφανίσθησαν δὲ τοῖς ἡγεμόσι καὶ	αἱ	πόλεις, Τισιαοῦς τε καὶ Ὀυάγα
[17, 16]	ᾗ καὶ νεώρια ἦν· εἶθ´	αἱ	Ταριχεῖαι λεγόμεναι, νησία πολλὰ καὶ
[17, 14]	θάλατταν, ὅπου τοῖς Καρχηδονίοις ἦσαν	αἱ	τῶν ἐλεφάντων στάσεις, τόπος εὐρυχωρής.
[17, 22]	Ἀλεξάνδρειαν εἴρηται ἡμῖν ἐν τοῖς	Αἰγυπτιακοῖς.	~Τὴν δ´ ὑπερκειμένην ἐν βάθει
[17, 22]	Ἐρατοσθένης, ἀμφότεροι τετιμημένοι παρὰ τοῖς	Αἰγυπτίων	βασιλεῦσιν, ὁ μὲν ποιητὴς ἅμα
[17, 21]	ἡ πόλις· εἶτα οἱ τὴν	Αἴγυπτον	κατασχόντες Μακεδόνες αὐξηθέντες ἐπέθεντο αὐτοῖς,
[17, 1]	ἡμᾶς παραλίαν τὴν ἀπὸ τῆς	Αἰγύπτου	καὶ Νείλου μέχρι Μαυρουσίας καὶ
[17, 23]	Λιβύης, ἀλλ´ οὐδὲ τῆς πρὸς	Αἰγύπτῳ	τρανῶς, μή τί γε τῆς
[17, 5]	Μαυρουσίων ἀναβάντα ἐπὶ τοὺς ἑσπερίους	Αἰθίοπας	καταπέμψαι τῇ γυναικὶ δῶρα καλάμους
[17, 24]	καὶ Σκύθαι, εἶτ´ Ἄραβες καὶ	Αἰθίοπες·	προστίθεται δὲ ἀεί τι παρ´
[17, 7]	καὶ τοξεύουσι, καθάπερ καὶ οἱ	Αἰθίοπες·	χρῶνται δὲ καὶ δρεπανηφόροις ἅρμασι·
[17, 10]	ἀρκτικοῖς μέρεσι, καθάπερ οὐδὲ τὴν	Αἰθιοπίαν	φασί· διὸ πολλάκις λοιμικὰ ἐμπίπτειν
[17, 23]	καὶ τῶν αὐάσεων μέχρι τῆς	Αἰθιοπίας.	οὐδ´ ἂν ἔχοιμεν λέγειν τοὺς
[17, 23]	λέγειν τοὺς ὅρους οὔτε τῆς	Αἰθιοπίας	οὔτε τῆς Λιβύης, ἀλλ´ οὐδὲ
[17, 1]	ἣν ὁ Νεῖλος ποιεῖ μέχρι	Αἰθιοπίας,	προσεκβαλλόντων ἡμῶν ἕως Ὠκεανοῦ, τὴν
[17, 1]	τὴν παρωκεανῖτιν ἅπασαν τὴν μεταξὺ	Αἰθιόπων	καὶ Μαυρουσίων. τὸ μὲν οὖν
[17, 1]	εἰς Μερόην τὸ βασίλειον τῶν	Αἰθιόπων	πρὸς νότον ἰόντι στάδιοί εἰσι
[17, 19]	τοὺς δὲ Γαράμαντας ἀπὸ τῶν	Αἰθιόπων	τῶν παρωκεανιτῶν ἀφεστάναι φασὶν ἡμερῶν
[17, 5]	θαλάττῃ ἡ τῶν ἑσπερίων καλουμένων	Αἰθιόπων	χώρα κακῶς οἰκουμένη τὸ πλέον.
[17, 7]	τούτων οἰκοῦντες πρὸς τοῖς ἑσπερίοις	Αἰθίοψι	καὶ τοξεύουσι, καθάπερ καὶ οἱ
[17, 8]	ἴχνος· ἐν δὲ τοῖς ἑσπερίοις	Αἰθίοψι	ταῖς τε ὀρθριναῖς ὥραις καὶ
[17, 19]	ἐκτρέφεται, καὶ μάλιστα πρὸς τοῖς	Αἰθίοψι.	τοιαῦτα μὲν τὰ ἐν τῇ
[17, 4]	ἐστί. φέρει δὲ καὶ γαλᾶς	αἰλούροις	ἴσας καὶ ὁμοίας πλὴν ὅτι
[17, 5]	τοῖς πώλοις τῶν ἐλεφάντων ἐπιτίθεσθαι,	αἱμάξαντας	δὲ φεύγειν ἐπιουσῶν τῶν μητέρων·
[17, 15]	ᾧ κατελύθησαν ὑπὸ Σκιπίωνος τοῦ	Αἰμιλιανοῦ,	καὶ ἡ πόλις ἄρδην ἠφανίσθη.
[17, 22]	ὁ δοκῶν ἐπανορθῶσαι τὴν Κυρηναϊκὴν	αἵρεσιν	καὶ παραγαγεῖν ἀντ´ αὐτῆς τὴν
[17, 12]	Ζάμα καὶ Ζίγχα καὶ πρὸς	αἷς	κατεπολέμησε Καῖσαρ Σκιπίωνα ὁ θεός,
[17, 10]	εἰπεῖν· εἴρηκε δὲ τούτου τὴν	αἰτίαν	αὐτός· μὴ γὰρ κατομβρεῖσθαι τοῖς
[17, 10]	τίς οὖν ἡ πιθανότης τῆς	αἰτιολογίας;	ἐν γὰρ περιφορᾷ συνεχεῖ τε
[17, 3]	καὶ νῦν δὲ λέγομεν, συγγνώμην	αἰτούμενοι	τῆς τερατολογίας, ἐάν που βιασθῶμεν
[17, 25]	δ´ Ἀχαΐαν μέχρι Θετταλίας καὶ	Αἰτωλῶν	καὶ Ἀκαρνάνων καί τινων Ἠπειρωτικῶν
[17, 15]	διώρυξαν ἄλλο στόμα, καὶ προῆλθεν	αἰφνιδίως	ὁ στόλος· ὕλη γὰρ ἦν
[17, 22]	Καρνεάδης (οὗτος δὲ τῶν ἐξ	Ἀκαδημίας	ἄριστος φιλοσόφων ὁμολογεῖται) καὶ ὁ
[17, 25]	μέχρι Θετταλίας καὶ Αἰτωλῶν καὶ	Ἀκαρνάνων	καί τινων Ἠπειρωτικῶν ἐθνῶν ὅσα
[17, 7]	δ´ ἱππόται τὸ πλέον ἀπὸ	ἄκοντος,	σχοινοχαλίνοις χρώμενοι τοῖς ἵπποις καὶ
[17, 16]	ταύτην νῆσος πελαγία Λοπαδοῦσσα· εἶτα	ἄκρα	Ἄμμωνος Βαλίθωνος, πρὸς ᾗ θυννοσκοπεῖον·
[17, 20]	ὑδρεῖά τε σπάνια. ἔστι δὲ	ἄκρα	λεγομένη Ψευδοπενιάς, ἐφ´ ἧς ἡ
[17, 6]	Μασαισυλίων γῆν. καλεῖται δὲ καὶ	ἄκρα	μεγάλη πλησίον τοῦ ποταμοῦ καὶ
[17, 20]	δὲ καὶ πολίχνιον ὁμώνυμον τῇ	ἄκρᾳ.	οὐ πολὺ δὲ τοῦ Φυκοῦντος
[17, 20]	νῦν δὲ Πτολεμαΐς· εἶτα Φυκοῦς	ἄκρα,	ταπεινὴ μὲν πλεῖστον δ´ ἐκκειμένη
[17, 22]	εἶτα λιμὴν Μενέλαος καὶ Ἀρδανὶς	ἄκρα	ταπεινὴ ὕφορμον ἔχουσα· εἶτα μέγας
[17, 16]	πόλις ὁμώνυμος· εἶτα Νεάπολις· εἶτ´	ἄκρα	Ταφῖτις, καὶ ἐπ´ αὐτῇ λόφος
[17, 8]	τινά φησι πόλιν περὶ τὰ	ἄκρα	τῆς Μαυρουσίας τὰ ἑσπέρια ἀντὶ
[17, 20]	δὲ ἡ Βερενίκη κατὰ τὰ	ἄκρα	τῆς Πελοποννήσου, κατὰ τὸν καλούμενον
[17, 16]	λατομίαι τινές· εἶθ´ ἡ Ἑρμαία	ἄκρα	τραχεῖα καὶ ἐπ´ αὐτῇ πόλις
[17, 18]	ἄλλης παραλίας ἐχούσης λιμένας· εἶτ´	ἄκρα	ὑψηλὴ καὶ ὑλώδης, ἀρχὴ τῆς
[17, 22]	ἔχον καὶ ἄλλο Ζεφύριον καὶ	ἄκρα	Χερρόνησος λιμένα ἔχουσα· κεῖται δὲ
[17, 18]	Κεφαλάς· εἰς ταύτην δὲ τὴν	ἄκραν	ἐκ Καρχηδόνος στάδιοί εἰσι μικρῷ
[17, 9]	λαμβάνουσα, τελευτῶσα δὲ ἐπὶ τὴν	ἄκραν,	ἣ καλεῖται {Τρητόν} ὅριον τῆς
[17, 17]	ἑξακοσίων· καθ´ ἑκατέραν {δὲ} τὴν	ἄκραν	τὴν ποιοῦσαν τὸ στόμα προσεχεῖς
[17, 10]	λίμνας τελμάτων πίμπλασθαι καὶ τὴν	ἀκρίδα	ἐπιπολάζειν. ἔτι φησὶ τὰ μὲν
[17, 4]	Νείλου πηγὰς πλησιάζειν οἴονται τοῖς	ἄκροις	τῆς Μαυρουσίας. ἐν ποταμῷ δέ
[17, 21]	κατὰ τὸ ἑσπέριον τῆς Κρήτης	ἄκρον,	τὸ τοῦ Κριοῦ μέτωπον, ἐν
[17, 14]	συνέπρησεν αὑτῇ. ὑπόκεινται δὲ τῇ	ἀκροπόλει	οἵ τε λιμένες καὶ ὁ
[17, 14]	μέσην δὲ τὴν πόλιν ἡ	ἀκρόπολις	ἣν ἐκάλουν Βύρσαν, ὀφρὺς ἱκανῶς
[17, 20]	τῆς Βερενίκης ἐστὶ τὸ μικρὸν	ἀκρωτήριον	λεγόμενον Βόρειον ὃ ποιεῖ τὸ
[17, 13]	τῷ Καρχηδονιακῷ πρὸς θατέρῳ τῶν	ἀκρωτηρίων	τῶν ποιούντων τὸν κόλπον, ὧν
[17, 22]	ἤδη μέχρι Παραιτονίου κἀκεῖθεν εἰς	Ἀλεξάνδρειαν	εἴρηται ἡμῖν ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς.
[17, 1]	πρόσθεν λόγοις ἔφαμεν ὅτι ἐξ	Ἀλεξανδρείας	εἰς Μερόην τὸ βασίλειον τῶν
[17, 20]	τούτου παράλληλος τοῦ μὲν δι´	Ἀλεξανδρείας	μικρῷ νοτιώτερος χιλίοις σταδίοις, τοῦ
[17, 10]	ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ ταῦτ´	ἀληθέστερον	εἰπεῖν· εἴρηκε δὲ τούτου τὴν
[17, 10]	~Ποσειδώνιος δ´ οὐκ οἶδ´ εἰ	ἀληθεύει	φήσας ὀλίγοις καὶ μικροῖς διαρρεῖσθαι
[17, 18]	χώραν ἀνέχοντα· εἰσὶ δὲ καὶ	ἀλίμενοί	τινες ἐνταῦθα τόποι, τῆς ἄλλης
[17, 4]	τῶν θηρίων μεστόν τινα τούτων	ἁλιτενῆ	δρυμόν, τῶν μὲν ἐπὶ τοῖς
[17, 5]	καὶ τὸ μέγεθος καὶ τὴν	ἀλκὴν	τὴν πρὸς μάχην ἐλέφασιν ἐοίκασι·
[17, 25]	διαφόρους, ἐπειδὰν κελεύῃ τὸ συμφέρον.	ἀλλ´	ἐν ἀρχαῖς γε διέθηκε ποιήσας
[17, 23]	τῆς Αἰθιοπίας οὔτε τῆς Λιβύης,	ἀλλ´	οὐδὲ τῆς πρὸς Αἰγύπτῳ τρανῶς,
[17, 1]	καὶ πρότερον πολλὰ περὶ αὐτῆς,	ἀλλὰ	καὶ νῦν ὅσα καίρια προσυπομνηστέον,
[17, 22]	μαθήματα εἴ τις ἄλλος διαφέρων.	ἀλλὰ	μὴν καὶ Καρνεάδης (οὗτος δὲ
[17, 11]	τοῦ δὲ ἔαρος οὐδὲ σπείρουσιν,	ἀλλὰ	παλιούροις συνδεδεμέναις ἐπικαταψήσαντες τὴν χώραν
[17, 4]	ἔχειν φασὶ καὶ κροκοδείλους καὶ	ἄλλα	γένη ζῴων ἐμφερῆ τοῖς ἐν
[17, 7]	πλέον ὁμοιόσκευοί εἰσι καὶ τὰ	ἄλλα	ἐμφερεῖς, μικροῖς ἵπποις χρώμενοι, ὀξέσι
[17, 10]	μετάπτωσιν τῶν ὁριζόντων ἄλλα καὶ	ἄλλα	ἐστίν, ὥστ´ οὐδ´ ἔνεστι καθολικῶς
[17, 10]	καὶ τὴν μετάπτωσιν τῶν ὁριζόντων	ἄλλα	καὶ ἄλλα ἐστίν, ὥστ´ οὐδ´
[17, 12]	ἀφαιρεῖσθαι καὶ χαρίζεσθαι συνέβαινεν ἄλλοις	ἄλλα	καὶ οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον.
[17, 2]	Σύρτεων οἰκεῖται καὶ αὐτὸ καὶ	ἄλλα	παράλληλα αὐτῷ κατ´ ἀρχὰς μὲν
[17, 21]	Ταύχειρα καὶ Βερενίκη καὶ τὰ	ἄλλα	πολίχνια τὰ πλησίον. ~ὁμορεῖ δὲ
[17, 4]	φαλακρούς, τοὺς δὲ κηλήτας καὶ	ἄλλα	τοιαῦτα ἐπιφαίνοντας σίνη. ~Ὑπὲρ ταύτης
[17, 16]	σύρτεως· πολλαὶ δ´ εἰσὶ καὶ	ἄλλαι	μεταξὺ πολίχναι οὐκ ἄξιαι μνήμης·
[17, 18]	μετὰ ταύτην Ἀβρότονον πόλις καὶ	ἄλλαι	τινές, συνεχῶς δὲ Νεάπολις, ἣν
[17, 12]	τῇ πλησίον λίμνῃ καὶ ταῖς	ἄλλαις·	πλησίον δὲ καὶ Ζέλλα καὶ
[17, 25]	Πόντου τινῶν μερῶν· τὰς δὲ	ἄλλας	ἐπαρχίας ἔχει Καῖσαρ, ὧν εἰς
[17, 24]	ὑπ´ αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ	ἄλλη	ἀοίκητός ἐστιν ἢ λυπρῶς καὶ
[17, 16]	εὐμεγέθης ἔχουσα ὁμώνυμον πόλιν, καὶ	ἄλλη	ἐλάττων Κερκιννῖτις. ~Συνεχὴς δ´ ἐστὶν
[17, 15]	τινας, καὶ νῦν εἴ τις	ἄλλη	καλῶς οἰκεῖται τῶν ἐν Λιβύῃ
[17, 18]	ἔχουσα καὶ ταριχείας παντοδαπάς· εἶτ´	ἄλλη	λίμνη πολὺ ἐλάττων· καὶ μετὰ
[17, 13]	Ἑρμαίαν, καὶ εἰσὶν ἐν ἐπόψει	ἀλλήλαις	αἱ πόλεις. ῥεῖ δὲ τῆς
[17, 15]	γῆν ἐργάζεσθαι μετὰ ἀδείας ἐπ´	ἀλλήλοις	ἐτρέποντο, τὴν δὲ γῆν τοῖς
[17, 7]	σπάνιόν τε ἂν ἴδοις ἁπτομένους	ἀλλήλων	ἐν τοῖς περιπάτοις τοῦ παραμένειν
[17, 25]	ἀπειθεῖν, τῷ δήμῳ δὲ τὴν	ἄλλην	ὅση εἰρηνικὴ καὶ χωρὶς ὅπλων
[17, 20]	ἐκκειμένη πρὸς ἄρκτον παρὰ τὴν	ἄλλην	τὴν Λιβυκὴν παραλίαν· κεῖται δὲ
[17, 15]	μέχρι τῆς Ἰβηρίας τῆς τε	ἄλλης	καὶ τῆς ἔξω στηλῶν ὥστε
[17, 18]	ἀλίμενοί τινες ἐνταῦθα τόποι, τῆς	ἄλλης	παραλίας ἐχούσης λιμένας· εἶτ´ ἄκρα
[17, 22]	τὸ Ζεφύριον πρόσορμον ἔχον καὶ	ἄλλο	Ζεφύριον καὶ ἄκρα Χερρόνησος λιμένα
[17, 15]	στόματος τοῦ Κώθωνος φρουρουμένου διώρυξαν	ἄλλο	στόμα, καὶ προῆλθεν αἰφνιδίως ὁ
[17, 9]	λιμὴν ἐν ἑξακοσίοις σταδίοις· εἶτ´	ἄλλοι	ἄσημοι τόποι. τὰ μὲν οὖν
[17, 12]	ἐνέπλησε τὴν χώραν πολέμου· εἶτ´	ἄλλοι	ἐπ´ ἄλλοις συνέστησαν πόλεμοι, τελευταῖος
[17, 1]	τῆς διακεκαυμένης καὶ τῆς οἰκουμένης	ἄλλοι	τρισχίλιοι· τὸ γοῦν αὐτὸ θετέον
[17, 12]	καὶ ἀφαιρεῖσθαι καὶ χαρίζεσθαι συνέβαινεν	ἄλλοις	ἄλλα καὶ οὐ τὸν αὐτὸν
[17, 19]	καὶ βόες μακροτραχηλότεροι τῶν παρ´	ἄλλοις·	ἱπποφόρβια δ´ ἐστὶν ἐσπουδασμένα διαφερόντως
[17, 12]	χώραν πολέμου· εἶτ´ ἄλλοι ἐπ´	ἄλλοις	συνέστησαν πόλεμοι, τελευταῖος δὲ ὁ
[17, 10]	γὰρ ἐνταῦθα καὶ ἐν τοῖς	ἄλλοις	τόποις τῆς οἰκουμένης τοῖς ταυτοκλινέσι
[17, 22]	καὶ τὰ μαθήματα εἴ τις	ἄλλος	διαφέρων. ἀλλὰ μὴν καὶ Καρνεάδης
[17, 22]	μετὰ δὲ τὸν μέγαν λιμένα	ἄλλος	λιμὴν Πλυνός, καὶ ὑπὲρ αὐτὸν
[17, 20]	Κυρηναίας τῆς ὑπὸ Πτολεμαίῳ· εἶτ´	ἄλλος	τόπος Χάραξ καλούμενος, ᾧ ἐμπορίῳ
[17, 12]	πλειόνων γενομένων καὶ τῶν Ῥωμαίων	ἄλλοτ´	ἄλλως τούτων τοῖς μὲν φίλοις
[17, 25]	καὶ διοικητὰς Καῖσαρ πέμπει, διαιρῶν	ἄλλοτε	ἄλλως τὰς χώρας καὶ πρὸς
[17, 25]	νόμους. ~Αἱ δ´ ἐπαρχίαι διῄρηνται	ἄλλοτε	μὲν ἄλλως, ἐν δὲ τῷ
[17, 23]	ἐστὶν ἡ γῆ, μέχρι δ´	ἄλλων	ἑκατὸν σπείρεται μόνον, {οὐκ} ὀρυζοτροφεῖ
[17, 25]	δυσγεώργητος, ὥσθ´ ὑπὸ ἀπορίας τῶν	ἄλλων	ἐρυμάτων δ´ εὐπορίας ἀφηνιάζειν καὶ
[17, 25]	δ´ ἐπαρχίαι διῄρηνται ἄλλοτε μὲν	ἄλλως,	ἐν δὲ τῷ παρόντι ὡς
[17, 25]	διοικητὰς Καῖσαρ πέμπει, διαιρῶν ἄλλοτε	ἄλλως	τὰς χώρας καὶ πρὸς τοὺς
[17, 10]	τάχος τῆς παραλλαγῆς πανταχοῦ ἴσον.	ἄλλως	τε παρὰ τὴν ἐνάργειάν ἐστι,
[17, 12]	γενομένων καὶ τῶν Ῥωμαίων ἄλλοτ´	ἄλλως	τούτων τοῖς μὲν φίλοις χρωμένων,
[17, 25]	παιδί, καὶ Ἀσίαν τὴν ἐντὸς	Ἅλυος	καὶ τοῦ Ταύρου πλὴν Γαλατῶν
[17, 14]	ἔχουσα Ἀσκληπιεῖον, ὅπερ κατὰ τὴν	ἅλωσιν	ἡ γυνὴ τοῦ Ἀσδρούβα συνέπρησεν
[17, 22]	Αἰγυπτίων βασιλεῦσιν, ὁ μὲν ποιητὴς	ἅμα	καὶ περὶ γραμματικὴν ἐσπουδακώς, ὁ
[17, 2]	νοείσθω μᾶλλον ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν	ἅμα	καὶ τὴν ἕω λαμβάνουσα τὴν
[17, 20]	χάριν· ὥδευσε δὲ πεζὸς ἐν	ἄμμῳ	βαθείᾳ καὶ καύμασι. μετὰ δὲ
[17, 23]	ὁ τόπος οὗτος ἐμφερὴς τῷ	Ἄμμωνι,	φοινικοτρόφος τε καὶ εὔυδρος, ὑπέρκειται
[17, 16]	νῆσος πελαγία Λοπαδοῦσσα· εἶτα ἄκρα	Ἄμμωνος	Βαλίθωνος, πρὸς ᾗ θυννοσκοπεῖον· εἶτα
[17, 19]	καὶ δέκα ὁδόν, τοῦ δὲ	Ἄμμωνος	καὶ πεντεκαίδεκα. μεταξὺ δὲ τῆς
[17, 23]	ἀγνοεῖται καὶ τὰ ὑπὲρ τοῦ	Ἄμμωνος	καὶ τῶν αὐάσεων μέχρι τῆς
[17, 11]	οἷον ἐν τοῖς περὶ τοῦ	Ἄμμωνος	λόγοις εἰρήκαμεν· καὶ δένδρον δέ
[17, 23]	τῇ Κυρηναίᾳ καὶ παρατείνοντες μέχρι	Ἄμμωνος.	τεταρταίους μὲν οὖν φασιν ἀπὸ
[17, 4]	λέγουσι περὶ τῆς χώρας ὅτι	ἄμπελος	φύεται δυσὶν ἀνδράσι τὸ πάχος
[17, 7]	καὶ ὄφεων καὶ ἰχθύων δοραῖς	ἀμπεχόναις	τε καὶ στρώμασι χρῆσθαι. τοὺς
[17, 7]	λεόντων καὶ παρδάλεων καὶ ἄρκτων	ἀμπέχονται	καὶ ἐγκοιμῶνται. σχεδὸν δέ τι
[17, 20]	ὁ βυθὸς καὶ κατὰ τὰς	ἀμπώτεις	καὶ τὰς πλημμυρίδας συμβαίνει τισὶν
[17, 17]	δὲ μέχρι δεῦρο τὰ τῶν	ἀμπώτεων	πάθη καὶ τῶν πλημμυρίδων, καθ´
[17, 8]	τοὺς δ´ ἐλέφαντας πολεμεῖν καὶ	ἀμύνεσθαι,	διότι τὴν ὕλην φθείρει· πρὸς
[17, 25]	πλὴν Γαλατῶν καὶ τῶν ὑπὸ	Ἀμύντα	γενομένων ἐθνῶν, ἔτι δὲ Βιθυνίας
[17, 22]	ἐστὶ καὶ Καλλίμαχος καὶ Ἐρατοσθένης,	ἀμφότεροι	τετιμημένοι παρὰ τοῖς Αἰγυπτίων βασιλεῦσιν,
[17, 13]	ἀπωτέρω πρὸς τῷ Τρητῷ μᾶλλον,	ἄμφω	βασίλεια. ἡ δὲ Ἰτύκη δευτέρα
[17, 1]	ὀρθογωνίου τριγώνου τὸ σχῆμα, ὡς	ἄν	τις ἐν ἐπιπέδῳ νοήσειε, βάσιν
[17, 10]	Ἰνδικὴ καὶ ἡ Ἰβηρία, λέγοι	ἂν	εἰ ἄρα τὴν τοιαύτην ἀπόφασιν.
[17, 10]	καὶ ἀδιαλείπτῳ τοῦ ἡλίου τίς	ἂν	εἴη καταστροφή; τό τε τάχος
[17, 1]	συντεθεῖσα μετὰ τῆς Εὐρώπης οὐκ	ἂν	ἐξισάζειν δόξειε τῇ Ἀσίᾳ· τάχα
[17, 15]	πρὸς αὐτοὺς πολέμους. γένοιτο δ´	ἂν	εὔδηλος ἡ δύναμις αὐτῶν ἐκ
[17, 23]	αὐάσεων μέχρι τῆς Αἰθιοπίας. οὐδ´	ἂν	ἔχοιμεν λέγειν τοὺς ὅρους οὔτε
[17, 7]	ὀδόντων καὶ ὀνυχισμῷ· σπάνιόν τε	ἂν	ἴδοις ἁπτομένους ἀλλήλων ἐν τοῖς
[17, 1]	μέγιστον πλάτος τῆς χώρας ἔχοιμεν	ἂν	λέγειν· τὸ μέντοι τοσοῦτον ἐν
[17, 13]	δὲ Καρχηδόνος ἐκείνη ἦν ὡς	ἂν	μητρόπολις τοῖς Ῥωμαίοις καὶ ὁρμητήριον
[17, 20]	ἐλάττοσιν ἢ δισχιλίοις· πίπτοι δ´	ἂν	τῇ μὲν καθ´ Ἡρώων πόλιν
[17, 5]	δὲ τὸν βασιλέα τῶν Μαυρουσίων	ἀναβάντα	ἐπὶ τοὺς ἑσπερίους Αἰθίοπας καταπέμψαι
[17, 16]	προσεχῆ περαίαν, ὅθεν εἰς Νέφεριν	ἀνάβασις	σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι, πόλιν ἐρυμνὴν
[17, 15]	μυριάδας ἑβδομήκοντα· πολιορκούμενοι δὲ καὶ	ἀναγκασθέντες	τραπέσθαι πρὸς ἔνδοσιν πανοπλιῶν μὲν
[17, 15]	τοὺς Μασαισυλίους· καλοῦνται γὰρ Νομάδες.	ἀνάγκη	δὲ τοὺς τοιούτους εὐτελεῖς εἶναι
[17, 4]	ἐχούσας τὰ βραγχία δι´ ὧν	ἀναπνέουσι.	καὶ ταῦτα δὲ λέγουσι περὶ
[17, 15]	πολεμηθησόμενοι. κριθέντος δὲ πάλιν τοῦ	ἀναπολεμεῖν,	ἐξαίφνης ὁπλοποιίαν συνεστήσαντο, καὶ ἑκάστης
[17, 24]	τούτων βάρβαροι, πρός τε ταῖς	ἀνατολαῖς	καὶ ταῖς ἄρκτοις Ἰνδοὶ καὶ
[17, 23]	πως βαδίζοντας ὡς ἐπὶ χειμερινὰς	ἀνατολὰς	{εἰς Αὔγιλα} ἀφικνεῖσθαι. ἔστι δὲ
[17, 23]	μῆκος μὲν ὡς ἐπὶ τὰς	ἀνατολὰς	ἰόντι ὅσον σταδίων χιλίων, πλάτος
[17, 10]	μεσημβρινοῖς κλίμασιν ἀφορίζουσι· καὶ μὴν	ἀνατολικά	τε καὶ δυσμικά, τὰ μὲν
[17, 10]	ἐπιπολάζειν. ἔτι φησὶ τὰ μὲν	ἀνατολικὰ	ὑγρὰ εἶναι, τὸν γὰρ ἥλιον
[17, 10]	τὸ πλῆθος, ὅτι τὰ μὲν	ἀνατολικὰ	ὑγρά, τὰ δὲ δυσμικὰ ξηρά.
[17, 21]	ἀρίστη καὶ καλλίκαρπος, καὶ πολλοὺς	ἄνδρας	ἀξιολόγους ἔσχε καὶ δυναμένους ἐλευθερίας
[17, 25]	μὲν πέμπει τοὺς ἐπιμελησομένους ὑπατικοὺς	ἄνδρας,	εἰς ἃς δὲ στρατηγικούς, εἰς
[17, 4]	χώρας ὅτι ἄμπελος φύεται δυσὶν	ἀνδράσι	τὸ πάχος δυσπερίληπτος, βότρυν πηχυαῖόν
[17, 22]	τοῦ φυτοῦ· εἰσὶ δὲ νομάδες.	Ἄνδρες	δ´ ἐγένοντο γνώριμοι Κυρηναῖοι Ἀρίστιππός
[17, 20]	κατάγων στρατιὰν πλειόνων ἢ μυρίων	ἀνδρῶν,	εἰς μέρη διελὼν τῶν ὑδρείων
[17, 15]	αὐτὸν χρόνον ὅνπερ καὶ Κόρινθος,	ἀνελήφθη	πάλιν περὶ τοὺς αὐτούς πως
[17, 21]	ἀρξάντων τῶν περὶ Θίβρωνα τῶν	ἀνελόντων	τὸν Ἅρπαλον. βασιλευθέντες δὲ χρόνους
[17, 12]	Ἀδάρβαλα ἐκπολιορκήσας ἐν Ἰτύκῃ καὶ	ἀνελών,	φίλον ὄντα Ῥωμαίων, ἐνέπλησε τὴν
[17, 20]	ἐμπέσοιεν εἰς τοὺς κόλπους ὑπ´	ἀνέμων	ἀφύλακτοι ληφθέντες· τὸ μέντοι παρακίνδυνον
[17, 15]	ὁπλοποιίαν συνεστήσαντο, καὶ ἑκάστης ἡμέρας	ἀνεφέροντο	θυρεοὶ μὲν ἑκατὸν καὶ τετταράκοντα
[17, 18]	βάραθρά τινα εἰς τὴν χώραν	ἀνέχοντα·	εἰσὶ δὲ καὶ ἀλίμενοί τινες
[17, 12]	τῇ Καρχηδονίᾳ καὶ τῇ Μασυλιέων	ἀνθηροτέρα	τε καὶ κατεσκευασμένη βέλτιον, καίπερ
[17, 15]	στρατεύειν. ἴδιον γάρ τι τοῖς	ἀνθρώποις	συνέβη τούτοις· χώραν γὰρ οἰκοῦντες
[17, 8]	ὕλην φθείρει· πρὸς δὲ τοὺς	ἀνθρώπους	διαμάχεσθαι, κατασκόπους προπέμποντας, καὶ ὅταν
[17, 20]	ληφθέντες· τὸ μέντοι παρακίνδυνον τῶν	ἀνθρώπων	ἁπάντων διαπειρᾶσθαι ποιεῖ, καὶ μάλιστα
[17, 15]	εἶχον τριακοσίας ἐν τῇ Λιβύῃ,	ἀνθρώπων	δ´ ἐν τῇ πόλει μυριάδας
[17, 10]	ὑγρὰ εἶναι, τὸν γὰρ ἥλιον	ἀνίσχοντα	ταχὺ παραλλάττειν, τὰ δ´ ἑσπέρια
[17, 1]	τὰς ἠπείρους τὴν οἰκουμένην διελόντες	ἀνίσως	διεῖλον· ἐμφαίνει γὰρ τὸ τριχῆ
[17, 22]	καὶ παραγαγεῖν ἀντ´ αὐτῆς τὴν	Ἀννικερείαν.	Κυρηναῖος δ´ ἐστὶ καὶ Καλλίμαχος
[17, 22]	Ἀρίστιππος ὁ κληθεὶς Μητροδίδακτος, καὶ	Ἀννίκερις	ὁ δοκῶν ἐπανορθῶσαι τὴν Κυρηναϊκὴν
[17, 22]	τὴν Κυρηναϊκὴν αἵρεσιν καὶ παραγαγεῖν	ἀντ´	αὐτῆς τὴν Ἀννικερείαν. Κυρηναῖος δ´
[17, 8]	Μαυρουσίαν· πρὸς γὰρ τῇ Λυγγὶ	Ἀνταίου	μνῆμα ἱστορεῖ καὶ σκελετὸν πηχῶν
[17, 21]	πρὸς τοὺς ὑπερκειμένους βαρβάρους ἰσχυρῶς	ἀντέχειν.	τὸ μὲν οὖν παλαιὸν αὐτόνομος
[17, 8]	ἄκρα τῆς Μαυρουσίας τὰ ἑσπέρια	ἀντὶ	Λυγγός· Φοινικικὰς δὲ πόλεις κατεσπασμένας
[17, 15]	κατασκευάσας καὶ γεωργούς, ἔτι δ´	ἀντὶ	τοῦ λῃστεύειν διδάξας στρατεύειν. ἴδιον
[17, 22]	σχεδόν τι τῇ παραλίᾳ ταύτῃ	ἀντίκειται	παράλληλος ἡ Κρήτη στενὴ καὶ
[17, 8]	Κλεοπάτρας. ~Ἀρτεμίδωρος δ´ Ἐρατοσθένει μὲν	ἀντιλέγει,	διότι Λίξον τινά φησι πόλιν
[17, 15]	ἀφ´ ἧς δυνάμεως πόλιν τε	ἀντίπαλον	τῇ Ῥώμῃ κατεσκευάσαντο καὶ τρεῖς
[17, 2]	Λιβυκὸν ἔθνος μέγα καὶ εὔδαιμον,	ἀντίπορθμον	τῇ Ἰβηρίᾳ. κατὰ τοῦτο δὲ
[17, 2]	Ἐρατοσθένης δὲ Λίξον· κεῖται δ´	ἀντίπορθμον	τοῖς Γαδείροις ἐν διάρματι σταδίων
[17, 20]	ἐμπορίῳ ἐχρῶντο Καρχηδόνιοι κομίζοντες οἶνον,	ἀντιφορτιζόμενοι	δὲ ὀπὸν καὶ σίλφιον παρὰ
[17, 3]	δ´ οὖν τὸν Ἐμπορικὸν κόλπον	ἄντρον	ἔχειν εἴσω δεχόμενον τὴν θάλατταν
[17, 7]	ἀρχὴν υἱὸς Πτολεμαῖος γεγονὼς ἐξ	Ἀντωνίου	θυγατρὸς καὶ Κλεοπάτρας. ~Ἀρτεμίδωρος δ´
[17, 1]	μάλιστα ἡ ὑπὸ Καρχηδονίοις γενομένη·	ἀνυδρίαι	δέ τινες κἀνταῦθα παρεμπίπτουσιν, οἷαι
[17, 7]	ὄμβρους ἐπιπολάζειν, χειμῶνος δὲ εἶναι	ἀνυδρίαν.	ἐνίους δὲ τῶν ταύτῃ βαρβάρων
[17, 8]	τινας ἱστορεῖ Λωτοφάγους, οἳ τὴν	ἄνυδρον	νέμοιντο, σιτοῖντο δὲ λωτόν, πόαν
[17, 6]	τοῦ ποταμοῦ καὶ Μεταγώνιον τόπος	ἄνυδρος	καὶ λυπρός, σχεδὸν δέ τι
[17, 16]	καὶ ἄλλαι μεταξὺ πολίχναι οὐκ	ἄξιαι	μνήμης· παράκειται δὲ τῇ ἀρχῇ
[17, 21]	καὶ καλλίκαρπος, καὶ πολλοὺς ἄνδρας	ἀξιολόγους	ἔσχε καὶ δυναμένους ἐλευθερίας ἀξιολόγως
[17, 21]	ἀξιολόγους ἔσχε καὶ δυναμένους ἐλευθερίας	ἀξιολόγως	προΐστασθαι καὶ πρὸς τοὺς ὑπερκειμένους
[17, 24]	πρότερον ἡγεμόνας ὧν μνήμην ἴσμεν,	ἄξιον	διὰ βραχέων καὶ τὰ τούτων
[17, 13]	Καρχηδόνα τῷ μεγέθει καὶ τῷ	ἀξιώματι·	καταλυθείσης δὲ Καρχηδόνος ἐκείνη ἦν
[17, 24]	αὐτοῖς ἐστιν, ἡ δὲ ἄλλη	ἀοίκητός	ἐστιν ἢ λυπρῶς καὶ νομαδικῶς
[17, 23]	σίλφιον {φέρουσά} ἐστιν· εἶθ´ ἡ	ἀοίκητος	καὶ ἡ τῶν Γαραμάντων· ἔστι
[17, 24]	ἀρίστην αὐτῆς καὶ γνωριμωτάτην κατέχουσιν,	ἅπαντας	ὑπερβεβλημένοι τοὺς πρότερον ἡγεμόνας ὧν
[17, 20]	τὸ μέντοι παρακίνδυνον τῶν ἀνθρώπων	ἁπάντων	διαπειρᾶσθαι ποιεῖ, καὶ μάλιστα τῶν
[17, 10]	τὰ πρὸς δύσιν ξηρὰ λέγειν	ἁπάντων	μάλιστα· καὶ γὰρ τὸ περιέχον
[17, 23]	γε γνώριμον. εἰκάζειν μὲν γὰρ	ἅπασαν	πάρεστι διηνεκῶς τὴν ἐπὶ τοῦ
[17, 24]	μιᾶς ὁρμηθέντες πόλεως τῆς Ῥώμης	ἅπασαν	τὴν Ἰταλίαν ἔσχον διὰ τὸ
[17, 1]	ὑποτείνουσαν τῇ ὀρθῇ τὴν παρωκεανῖτιν	ἅπασαν	τὴν μεταξὺ Αἰθιόπων καὶ Μαυρουσίων.
[17, 15]	τοῖς Καρχηδονίοις, τῆς δὲ Μασανάσσην	ἀπέδειξαν	κύριον καὶ τοὺς ἀπογόνους τοὺς
[17, 15]	δὲ χώραν τὴν μὲν ἐπαρχίαν	ἀπέδειξαν	Ῥωμαῖοι τὴν ὑπὸ τοῖς Καρχηδονίοις,
[17, 25]	τὴν χώραν καὶ τὴν μὲν	ἀπέδειξεν	ἑαυτῷ τὴν δὲ τῷ δήμῳ,
[17, 12]	συστάς, ἐν ᾧ καὶ Ἰούβας	ἀπέθανε·	συνηφανίσθησαν δὲ τοῖς ἡγεμόσι καὶ
[17, 25]	ἐρυμάτων δ´ εὐπορίας ἀφηνιάζειν καὶ	ἀπειθεῖν,	τῷ δήμῳ δὲ τὴν ἄλλην
[17, 10]	ἔνεστι καθολικῶς εἰπεῖν ἐπὶ τῶν	ἀπεριλήπτων	τὸ πλῆθος, ὅτι τὰ μὲν
[17, 20]	οὐ πολὺ δὲ τοῦ Φυκοῦντος	ἀπέχει	τὸ τῶν Κυρηναίων ἐπίνειον ἡ
[17, 8]	ὁ τῶν Ῥωμαίων συγγραφεὺς οὐκ	ἀπέχεται	τῆς τερατολογίας τῆς περὶ τὴν
[17, 7]	τρίχινα, ἀφ´ ὧν ὁ ῥυτὴρ	ἀπήρτηται·	ἔνιοι δὲ καὶ χωρὶς ὁλκῆς
[17, 7]	μάχονται δ´ ἱππόται τὸ πλέον	ἀπὸ	ἄκοντος, σχοινοχαλίνοις χρώμενοι τοῖς ἵπποις
[17, 16]	ὑπὸ Ῥωμαίων αἱ πόλεις αὗται.	ἀπὸ	δὲ τῆς Ταφίτιδος ἐν τετρακοσίοις
[17, 14]	αὐτὸς ὁ αὐχὴν ἐπέχει, καθῆκον	ἀπὸ	θαλάττης ἐπὶ θάλατταν, ὅπου τοῖς
[17, 19]	τῶν πεντακισχιλίων. ~Ὑπέρκειται δὲ τῆς	ἀπὸ	Καρχηδόνος παραλίας μέχρι Κεφαλῶν καὶ
[17, 6]	δὲ τὴν ἐντὸς θάλατταν πλέουσιν	ἀπὸ	Λυγγὸς πόλις ἐστὶ Ζῆλις καὶ
[17, 7]	ὀξέσι δὲ καὶ εὐπειθέσιν ὥστ´	ἀπὸ	ῥαβδίου οἰακίζεσθαι· περιτραχήλια δὲ ξύλινα
[17, 1]	τὴν καθ´ ἡμᾶς παραλίαν τὴν	ἀπὸ	τῆς Αἰγύπτου καὶ Νείλου μέχρι
[17, 16]	Μελίτη νῆσος ἐν πεντακοσίοις σταδίοις	ἀπὸ	τῆς Κοσσούρου. εἶτα Ἀδρύμης πόλις,
[17, 16]	ἐπ´ αὐτῇ λόφος Ἀσπὶς καλούμενος	ἀπὸ	τῆς ὁμοιότητος, ὅνπερ συνῴκισεν ὁ
[17, 9]	Μασυλιέων γῆς· στάδιοι δ´ εἰσὶν	ἀπὸ	τοῦ Μεταγωνίου μέχρι τοῦ Τρητοῦ
[17, 9]	γῆν ἡ τῶν Μασαισυλίων ἐστίν,	ἀπὸ	τοῦ Μολοχὰθ ποταμοῦ τὴν ἀρχὴν
[17, 23]	Ἄμμωνος. τεταρταίους μὲν οὖν φασιν	ἀπὸ	τοῦ μυχοῦ τῆς μεγάλης σύρτεως
[17, 3]	ἐκτὸς προσεψεύσαντο οἱ συγγραφεῖς ἀρξάμενοι	ἀπὸ	τοῦ Ὀφέλα περίπλου, περὶ ὧν
[17, 13]	ὁ Βαγράδας ποταμός· εἰσὶ δ´	ἀπὸ	Τρητοῦ μέχρι Καρχηδόνος στάδιοι δισχίλιοι
[17, 19]	κομίζονται λίθοι· τοὺς δὲ Γαράμαντας	ἀπὸ	τῶν Αἰθιόπων τῶν παρωκεανιτῶν ἀφεστάναι
[17, 1]	καθ´ ἕκαστα δὲ λεκτέον ἀρξαμένοις	ἀπὸ	τῶν ἑσπερίων μερῶν καὶ τῶν
[17, 6]	δεῦρο παρατείνει· μῆκος δὲ τὸ	ἀπὸ	τῶν Κώτεων ἐπὶ τοὺς ὅρους
[17, 6]	τι καὶ τὸ ὄρος τὸ	ἀπὸ	τῶν Κώτεων μέχρι δεῦρο παρατείνει·
[17, 2]	μέσης ἐκτεινόμενον τῆς Μαυρουσίας τὸ	ἀπὸ	τῶν Κώτεων μέχρι καὶ Σύρτεων
[17, 9]	πόλις Σίγα ἐν χιλίοις σταδίοις	ἀπὸ	τῶν λεχθέντων ὅρων, βασίλειον Σόφακος·
[17, 15]	Μασανάσσην ἀπέδειξαν κύριον καὶ τοὺς	ἀπογόνους	τοὺς περὶ Μικίψαν. μάλιστα γὰρ
[17, 4]	πάχος δυσπερίληπτος, βότρυν πηχυαῖόν πως	ἀποδιδοῦσα·	βοτάνη τε ὑψηλὴ πᾶσα καὶ
[17, 11]	δακτύλου, τὸν δὲ καρπὸν διακοσιοκαιτετταρακοντάχουν	ἀποδίδωσι·	τοῦ δὲ ἔαρος οὐδὲ σπείρουσιν,
[17, 15]	λαόν· οὕτω δ´ εὐτυχὴς ἡ	ἀποικία	τοῖς Φοίνιξιν ὑπῆρξε καὶ αὕτη
[17, 15]	ὁ στόλος· ὕλη γὰρ ἦν	ἀποκειμένη	παλαιὰ καὶ τεχνιτῶν πλῆθος προσεδρεῦον
[17, 1]	εἰς τρία ἴσα· τοσοῦτο δ´	ἀπολείπεται	τοῦ τρίτον εἶναι μέρος τῆς
[17, 22]	ἵδρυται, δισχιλίων που σταδίων δίαρμα	ἀπολείπουσα	μεταξύ· ὅλη γὰρ σχεδόν τι
[17, 21]	Κυρήνης ἐστὶ περιπόλια ἥ τε	Ἀπολλωνία	καὶ ἡ Βάρκη καὶ ἡ
[17, 20]	τὸ τῶν Κυρηναίων ἐπίνειον ἡ	Ἀπολλωνία,	ὅσον ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα σταδίοις,
[17, 22]	τὸν μαθητήν. Μετὰ δὲ τὴν	Ἀπολλωνίαν	ἐστὶν ἡ λοιπὴ τῶν Κυρηναίων
[17, 13]	μὲν πρὸς τῇ Ἰτύκῃ καλοῦσιν	Ἀπολλώνιον,	θάτερον δ´ Ἑρμαίαν, καὶ εἰσὶν
[17, 22]	ὁμολογεῖται) καὶ ὁ Κρόνος δὲ	Ἀπολλώνιος	ἐκεῖθέν ἐστιν, ὁ τοῦ διαλεκτικοῦ
[17, 15]	ζῆν μηδὲν ἧττον τῶν ὑπὸ	ἀπορίας	καὶ λυπρότητος τόπων ἢ ἀέρων
[17, 25]	λυπρὰ καὶ δυσγεώργητος, ὥσθ´ ὑπὸ	ἀπορίας	τῶν ἄλλων ἐρυμάτων δ´ εὐπορίας
[17, 10]	ἂν εἰ ἄρα τὴν τοιαύτην	ἀπόφασιν.	τίς οὖν ἡ πιθανότης τῆς
[17, 1]	λέγομεν ἐξ εἰκασμοῦ διὰ τὸ	ἀπρόσιτον,	ὥστ´ οὐδὲ τὸ μέγιστον πλάτος
[17, 11]	σκορπίων δὲ καὶ πτηνῶν καὶ	ἀπτέρων	λέγεται πλῆθος, μεγέθει δὲ ἑπτασπονδύλων,
[17, 7]	ὀνυχισμῷ· σπάνιόν τε ἂν ἴδοις	ἁπτομένους	ἀλλήλων ἐν τοῖς περιπάτοις τοῦ
[17, 13]	μὲν πλησίον Ἰτύκης ὁ δὲ	ἀπωτέρω	πρὸς τῷ Τρητῷ μᾶλλον, ἄμφω
[17, 10]	ἡ Ἰβηρία, λέγοι ἂν εἰ	ἄρα	τὴν τοιαύτην ἀπόφασιν. τίς οὖν
[17, 24]	καὶ Βάκτριοι καὶ Σκύθαι, εἶτ´	Ἄραβες	καὶ Αἰθίοπες· προστίθεται δὲ ἀεί
[17, 20]	τὴν ἐν τῷ μυχῷ τοῦ	Ἀραβίου	κόλπου, τῇ δὲ κατὰ τὴν
[17, 19]	δὲ ἐμφερεῖς τοῖς νομάσι τῶν	Ἀράβων·	καὶ ἵπποι δὲ καὶ βόες
[17, 22]	Παλίουρος· εἶτα λιμὴν Μενέλαος καὶ	Ἀρδανὶς	ἄκρα ταπεινὴ ὕφορμον ἔχουσα· εἶτα
[17, 15]	τοῦ Αἰμιλιανοῦ, καὶ ἡ πόλις	ἄρδην	ἠφανίσθη. ὅτε γὰρ ἤρξαντο πολεμεῖν
[17, 24]	τὰ κύκλῳ προσεκτήσαντο τῇ αὐτῇ	ἀρετῇ	χρώμενοι. τριῶν δὲ ἠπείρων οὐσῶν
[17, 15]	τοῖς Ῥωμαίοις ὁ Μασανάσσης δι´	ἀρετὴν	καὶ φιλίαν· καὶ γὰρ δὴ
[17, 21]	Καλλίμαχος· ηὐξήθη δὲ διὰ τὴν	ἀρετὴν	τῆς χώρας· καὶ γὰρ ἱπποτρόφος
[17, 22]	Κυρηναϊκὴν κατεβάλετο φιλοσοφίαν, καὶ θυγάτηρ	Ἀρήτη	τοὔνομα, ἥπερ διεδέξατο τὴν σχολήν,
[17, 19]	διαφερόντως τοῖς βασιλεῦσιν, ὥστε καὶ	ἀριθμὸν	ἐξετάζεσθαι πώλων κατ´ ἔτος εἰς
[17, 2]	στήλας πορθμοῦ, τὴν Λιβύην ἐν	ἀριστερᾷ	ἔχοντι ὄρος ἐστίν, ὅπερ οἱ
[17, 21]	χώρας· καὶ γὰρ ἱπποτρόφος ἐστὶν	ἀρίστη	καὶ καλλίκαρπος, καὶ πολλοὺς ἄνδρας
[17, 24]	ἐπεὶ δ´ οἱ Ῥωμαῖοι τὴν	ἀρίστην	αὐτῆς καὶ γνωριμωτάτην κατέχουσιν, ἅπαντας
[17, 15]	τῆς Εὐρώπης ἔτι νῦν τὴν	ἀρίστην	νέμονται Φοίνικες κατὰ τὴν ἤπειρον
[17, 22]	ὁ ταύτην πάλιν διαδεξάμενος υἱὸς	Ἀρίστιππος	ὁ κληθεὶς Μητροδίδακτος, καὶ Ἀννίκερις
[17, 22]	Ἄνδρες δ´ ἐγένοντο γνώριμοι Κυρηναῖοι	Ἀρίστιππός	τε ὁ Σωκρατικός, ὅστις καὶ
[17, 22]	(οὗτος δὲ τῶν ἐξ Ἀκαδημίας	ἄριστος	φιλοσόφων ὁμολογεῖται) καὶ ὁ Κρόνος
[17, 9]	εὐφυῆ, τῶν δ´ ἐν ὀνόματι	ἀρκεῖ	μνησθῆναι. ἔστι δὲ πόλις Σίγα
[17, 11]	ἐκπεσόντι στάχυι κατὰ τὸν θερισμὸν	ἀρκοῦνται·	τελεσικαρπεῖ γὰρ τὸν θερινὸν καρπόν.
[17, 10]	τοὺς ἡλίους· ταῦτα δὲ πάντες	ἀρκτικοῖς	καὶ μεσημβρινοῖς κλίμασιν ἀφορίζουσι· καὶ
[17, 10]	αὐτός· μὴ γὰρ κατομβρεῖσθαι τοῖς	ἀρκτικοῖς	μέρεσι, καθάπερ οὐδὲ τὴν Αἰθιοπίαν
[17, 24]	τε ταῖς ἀνατολαῖς καὶ ταῖς	ἄρκτοις	Ἰνδοὶ καὶ Βάκτριοι καὶ Σκύθαι,
[17, 20]	μὲν πλεῖστον δ´ ἐκκειμένη πρὸς	ἄρκτον	παρὰ τὴν ἄλλην τὴν Λιβυκὴν
[17, 7]	τῶν λεόντων καὶ παρδάλεων καὶ	ἄρκτων	ἀμπέχονται καὶ ἐγκοιμῶνται. σχεδὸν δέ
[17, 7]	Αἰθίοπες· χρῶνται δὲ καὶ δρεπανηφόροις	ἅρμασι·	μίσγονται δὲ καὶ τοῖς Μαυρουσίοις
[17, 3]	τῇ ἐκτὸς προσεψεύσαντο οἱ συγγραφεῖς	ἀρξάμενοι	ἀπὸ τοῦ Ὀφέλα περίπλου, περὶ
[17, 1]	τὰ καθ´ ἕκαστα δὲ λεκτέον	ἀρξαμένοις	ἀπὸ τῶν ἑσπερίων μερῶν καὶ
[17, 21]	κατασχόντες Μακεδόνες αὐξηθέντες ἐπέθεντο αὐτοῖς,	ἀρξάντων	τῶν περὶ Θίβρωνα τῶν ἀνελόντων
[17, 21]	περὶ Θίβρωνα τῶν ἀνελόντων τὸν	Ἅρπαλον.	βασιλευθέντες δὲ χρόνους τινὰς εἰς
[17, 20]	πόλις ἐστὶ Ταύχειρα ἣν καὶ	Ἀρσινόην	καλοῦσιν· εἶθ´ ἡ Βάρκη πρότερον,
[17, 8]	ἐξ Ἀντωνίου θυγατρὸς καὶ Κλεοπάτρας.	~Ἀρτεμίδωρος	δ´ Ἐρατοσθένει μὲν ἀντιλέγει, διότι
[17, 10]	τὴν Λιβύην· αὐτοὺς γάρ, οὓς	Ἀρτεμίδωρος	εἴρηκε, τοὺς μεταξὺ τῆς Λυγγὸς
[17, 2]	οἱ βάρβαροι, Λύγγα δ´ ὁ	Ἀρτεμίδωρος	προσηγόρευκε, Ἐρατοσθένης δὲ Λίξον· κεῖται
[17, 25]	κελεύῃ τὸ συμφέρον. ἀλλ´ ἐν	ἀρχαῖς	γε διέθηκε ποιήσας ὑπατικὰς μὲν
[17, 2]	καὶ ἄλλα παράλληλα αὐτῷ κατ´	ἀρχὰς	μὲν ὑπὸ τῶν Μαυρουσίων, ἐν
[17, 24]	διὰ τὸ πολεμεῖν καὶ πολιτικῶς	ἄρχειν	εἴρηται, καὶ διότι μετὰ τὴν
[17, 25]	ὅση εἰρηνικὴ καὶ χωρὶς ὅπλων	ἄρχεσθαι	ῥᾳδία· ἑκατέραν δὲ τὴν μερίδα
[17, 18]	εἶτ´ ἄκρα ὑψηλὴ καὶ ὑλώδης,	ἀρχὴ	τῆς μεγάλης σύρτεως, καλοῦσι δὲ
[17, 16]	ἄξιαι μνήμης· παράκειται δὲ τῇ	ἀρχῇ	τῆς σύρτεως νῆσος παραμήκης ἡ
[17, 7]	δὲ τούτων, Ἰούβας παρέλαβε τὴν	ἀρχήν,	δόντος τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος καὶ
[17, 16]	εἶτα Θένα πόλις παρὰ τὴν	ἀρχὴν	κειμένη τῆς μικρᾶς σύρτεως· πολλαὶ
[17, 9]	ἀπὸ τοῦ Μολοχὰθ ποταμοῦ τὴν	ἀρχὴν	λαμβάνουσα, τελευτῶσα δὲ ἐπὶ τὴν
[17, 7]	Καίσαρος καὶ ταύτην αὐτῷ τὴν	ἀρχὴν	πρὸς τῇ πατρῴᾳ· υἱὸς δ´
[17, 7]	τὸν βίον, διαδέδεκται δὲ τὴν	ἀρχὴν	υἱὸς Πτολεμαῖος γεγονὼς ἐξ Ἀντωνίου
[17, 24]	ἐλεύθεραι πόλεις, αἱ μὲν ἐξ	ἀρχῆς	κατὰ φιλίαν προσελθοῦσαι, τὰς δ´
[17, 25]	εἰς ἃς δὲ στρατηγικούς, εἰς	ἃς	δὲ καὶ ἱππικούς· καὶ βασιλεῖς
[17, 25]	τοὺς ἐπιμελησομένους ὑπατικοὺς ἄνδρας, εἰς	ἃς	δὲ στρατηγικούς, εἰς ἃς δὲ
[17, 3]	κόλποις κατοικίας λέγεσθαι παλαιὰς Τυρίων,	ἃς	ἐρήμους εἶναι νῦν, οὐκ ἐλαττόνων
[17, 25]	ἐπαρχίας ἔχει Καῖσαρ, ὧν εἰς	ἃς	μὲν πέμπει τοὺς ἐπιμελησομένους ὑπατικοὺς
[17, 3]	οὐκ ἐλαττόνων ἢ τριακοσίων πόλεων,	ἃς	οἱ Φαρούσιοι καὶ οἱ Νιγρῖται
[17, 14]	τὴν ἅλωσιν ἡ γυνὴ τοῦ	Ἀσδρούβα	συνέπρησεν αὑτῇ. ὑπόκεινται δὲ τῇ
[17, 9]	ἐν ἑξακοσίοις σταδίοις· εἶτ´ ἄλλοι	ἄσημοι	τόποι. τὰ μὲν οὖν ἐν
[17, 1]	οὐκ ἂν ἐξισάζειν δόξειε τῇ	Ἀσίᾳ·	τάχα δὲ καὶ τῆς Εὐρώπης
[17, 25]	Πτολεμαίῳ τῷ ἐκείνου παιδί, καὶ	Ἀσίαν	τὴν ἐντὸς Ἅλυος καὶ τοῦ
[17, 24]	οἰκεῖται. ὁμοίως δὲ καὶ τῆς	Ἀσίας	ἡ καθ´ ἡμᾶς παραλία πᾶσα
[17, 14]	κατὰ δὲ τὴν κορυφὴν ἔχουσα	Ἀσκληπιεῖον,	ὅπερ κατὰ τὴν ἅλωσιν ἡ
[17, 7]	κοιλίαις τῶν ἵππων ὑπαρτῶντες τοὺς	ἀσκοὺς	τοῦ ὕδατος· ἔστι δ´ ὅτε
[17, 5]	γόνυ χοίνικας χωροῦν ὀκτώ· καὶ	ἀσπαράγων	δ´ ἐμφερῆ μεγέθη. ~Εἰς δὲ
[17, 7]	τὰς τῶν ἐλεφάντων δορὰς ὡς	ἀσπίδας	προβάλλονται· τὰς δὲ τῶν λεόντων
[17, 20]	δὲ τὴν λίμνην τόπος ἐστὶν	Ἀσπὶς	καὶ λιμὴν κάλλιστος τῶν ἐν
[17, 16]	Ταφῖτις, καὶ ἐπ´ αὐτῇ λόφος	Ἀσπὶς	καλούμενος ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος, ὅνπερ
[17, 11]	~Ἔστι δέ που αὐτόθι καὶ	ἀσφάλτου	πηγὴ καὶ χαλκωρυχεῖα· καὶ σκορπίων
[17, 12]	οἱ μερισμοὶ γεγένηνται τῆς χώρας,	ἅτε	τῶν νεμομένων αὐτὴν πλειόνων γενομένων
[17, 2]	ἐστίν, ὅπερ οἱ μὲν Ἕλληνες	Ἄτλαντα	καλοῦσιν οἱ βάρβαροι δὲ Δύριν.
[17, 23]	ὑπὲρ τοῦ Ἄμμωνος καὶ τῶν	αὐάσεων	μέχρι τῆς Αἰθιοπίας. οὐδ´ ἂν
[17, 23]	ὡς ἐπὶ χειμερινὰς ἀνατολὰς {εἰς	Αὔγιλα}	ἀφικνεῖσθαι. ἔστι δὲ ὁ τόπος
[17, 21]	οἱ τὴν Αἴγυπτον κατασχόντες Μακεδόνες	αὐξηθέντες	ἐπέθεντο αὐτοῖς, ἀρξάντων τῶν περὶ
[17, 2]	καὶ τὴν ἕω λαμβάνουσα τὴν	αὔξησιν	ἡ ἤπειρος. τὸ δ´ ὄρος
[17, 16]	Καρχηδονίᾳ ὑπὸ Ῥωμαίων αἱ πόλεις	αὗται.	ἀπὸ δὲ τῆς Ταφίτιδος ἐν
[17, 25]	δῆμος στρατηγοὺς ἢ ὑπάτους· καὶ	αὗται	δ´ εἰς μερισμοὺς ἄγονται διαφόρους,
[17, 24]	Ἰταλίαν τὰ κύκλῳ προσεκτήσαντο τῇ	αὐτῇ	ἀρετῇ χρώμενοι. τριῶν δὲ ἠπείρων
[17, 17]	ὁμώνυμος τῇ νήσῳ· καὶ ἐν	αὐτῇ	δὲ τῇ σύρτει πολίχναι τινές
[17, 13]	ὅστις καὶ Ἕλληνας συνῴκισεν ἐν	αὐτῇ	καὶ τοσαύτην ἐποίησεν ὥστ´ ἐκπέμπειν
[17, 16]	εἶτ´ ἄκρα Ταφῖτις, καὶ ἐπ´	αὐτῇ	λόφος Ἀσπὶς καλούμενος ἀπὸ τῆς
[17, 25]	τὴν Εὐρώπην καὶ τὰς πρὸς	αὐτῇ	νήσους τήν τε ἐκτὸς Ἰβηρίαν
[17, 16]	Ἑρμαία ἄκρα τραχεῖα καὶ ἐπ´	αὐτῇ	πόλις ὁμώνυμος· εἶτα Νεάπολις· εἶτ´
[17, 17]	καρπόν· πλείους δ´ εἰσὶν ἐν	αὐτῇ	πολίχναι, μία δ´ ὁμώνυμος τῇ
[17, 17]	γάρ ἐστι τὸ δένδρον ἐν	αὐτῇ	τὸ καλούμενον λωτόν, ἔχον ἥδιστον
[17, 14]	ἡ γυνὴ τοῦ Ἀσδρούβα συνέπρησεν	αὑτῇ.	ὑπόκεινται δὲ τῇ ἀκροπόλει οἵ
[17, 25]	ὅση στρατιωτικῆς φρουρᾶς ἔχει χρείαν·	αὕτη	δ´ ἐστὶν ἡ βάρβαρος καὶ
[17, 15]	ἀποικία τοῖς Φοίνιξιν ὑπῆρξε καὶ	αὕτη	καὶ ἡ μέχρι τῆς Ἰβηρίας
[17, 20]	ὡς ἐκ τοῦ πελάγους ἑωρῶμεν	αὐτήν.	~ἔστι δὲ Θηραίων κτίσμα, Λακωνικῆς
[17, 12]	τῆς χώρας, ἅτε τῶν νεμομένων	αὐτὴν	πλειόνων γενομένων καὶ τῶν Ῥωμαίων
[17, 18]	στενὸν ἔχουσα εἴσπλουν καὶ παρ´	αὐτὴν	πόλις ὁμώνυμος πορφυροβαφεῖα ἔχουσα καὶ
[17, 1]	Μαυρουσίων. τὸ μὲν οὖν κατ´	αὐτὴν	τὴν κορυφὴν τοῦ λεχθέντος σχήματος
[17, 7]	Βόγον βασιλεῖς καὶ Βόκχον κατεῖχον	αὐτήν,	φίλοι Ῥωμαίων ὄντες· ἐκλιπόντων δὲ
[17, 1]	οὖν καὶ πρότερον πολλὰ περὶ	αὐτῆς,	ἀλλὰ καὶ νῦν ὅσα καίρια
[17, 24]	δ´ οἱ Ῥωμαῖοι τὴν ἀρίστην	αὐτῆς	καὶ γνωριμωτάτην κατέχουσιν, ἅπαντας ὑπερβεβλημένοι
[17, 22]	Κυρηναϊκὴν αἵρεσιν καὶ παραγαγεῖν ἀντ´	αὐτῆς	τὴν Ἀννικερείαν. Κυρηναῖος δ´ ἐστὶ
[17, 1]	οἰκουμένης ἄλλοι τρισχίλιοι· τὸ γοῦν	αὐτὸ	θετέον τὸ μέγιστον πλάτος τῆς
[17, 2]	μέχρι καὶ Σύρτεων οἰκεῖται καὶ	αὐτὸ	καὶ ἄλλα παράλληλα αὐτῷ κατ´
[17, 11]	τὴν γῆν. ~Ἔστι δέ που	αὐτόθι	καὶ ἀσφάλτου πηγὴ καὶ χαλκωρυχεῖα·
[17, 24]	μὲν βασιλεύεται, ἣν δ´ ἔχουσιν	αὐτοὶ	καλέσαντες ἐπαρχίαν, καὶ πέμπουσιν ἡγεμόνας
[17, 24]	φιλίαν προσελθοῦσαι, τὰς δ´ ἠλευθέρωσαν	αὐτοὶ	κατὰ τιμήν. εἰσὶ δὲ καὶ
[17, 24]	ἐν βάθει τὴν μὲν ἔχουσιν	αὐτοί,	τὴν δὲ Παρθυαῖοι καὶ οἱ
[17, 7]	ἐν τοῖς περιπάτοις τοῦ παραμένειν	αὐτοῖς	ἄθικτον τὸν κόσμον τῶν τριχῶν.
[17, 21]	Αἴγυπτον κατασχόντες Μακεδόνες αὐξηθέντες ἐπέθεντο	αὐτοῖς,	ἀρξάντων τῶν περὶ Θίβρωνα τῶν
[17, 24]	καθ´ ἡμᾶς παραλία πᾶσα ὑπ´	αὐτοῖς	ἐστιν, ἡ δὲ ἄλλη ἀοίκητός
[17, 24]	καὶ φύλαρχοι καὶ ἱερεῖς ὑπ´	αὐτοῖς·	οὗτοι μὲν δὴ ζῶσι κατά
[17, 15]	τοῖς θηρίοις ἀφεῖσαν. οὕτω δ´	αὐτοῖς	συνέβαινε πλάνητα καὶ μετανάστην βίον
[17, 24]	δὲ ἀεί τι παρ´ ἐκείνων	αὐτοῖς.	ταύτης δὲ τῆς συμπάσης χώρας
[17, 23]	τῆς μεγάλης σύρτεως τοῦ κατ´	Αὐτόμαλά	πως βαδίζοντας ὡς ἐπὶ χειμερινὰς
[17, 20]	βωμοί· καὶ μετὰ δὲ τούτους	Αὐτόμαλα	φρούριον φυλακὴν ἔχον, ἱδρυμένον κατὰ
[17, 22]	ἄλλος λιμὴν Πλυνός, καὶ ὑπὲρ	αὐτὸν	Τετραπυργία. καλεῖται δὲ ὁ τόπος
[17, 12]	ἄλλοις ἄλλα καὶ οὐ τὸν	αὐτὸν	τρόπον. ἦν δὲ ἡ μὲν
[17, 15]	Καρχηδόνος, καὶ σχεδόν τι τὸν	αὐτὸν	χρόνον ὅνπερ καὶ Κόρινθος, ἀνελήφθη
[17, 21]	ἀντέχειν. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν	αὐτόνομος	ἦν ἡ πόλις· εἶτα οἱ
[17, 8]	καὶ καυματηροῖς τόποις ταῦτ´ εἶναι;	αὐτὸς	δὲ τούτων πολὺ χείρω λέγει
[17, 10]	εἴρηκε δὲ τούτου τὴν αἰτίαν	αὐτός·	μὴ γὰρ κατομβρεῖσθαι τοῖς ἀρκτικοῖς
[17, 14]	τεῖχος, οὗ τὸ ἑξηκονταστάδιον μῆκος	αὐτὸς	ὁ αὐχὴν ἐπέχει, καθῆκον ἀπὸ
[17, 17]	σύμβολα, καὶ βωμὸς Ὀδυσσέως καὶ	αὐτὸς	ὁ καρπός· πολὺ γάρ ἐστι
[17, 22]	διαλεκτικοῦ Διοδώρου διδάσκαλος τοῦ καὶ	αὐτοῦ	Κρόνου προσαγορευθέντος, μετενεγκάντων τινῶν τὸ
[17, 22]	Ἡράκλειόν τι ἱερὸν καὶ ὑπὲρ	αὐτοῦ	κώμη Παλίουρος· εἶτα λιμὴν Μενέλαος
[17, 23]	πάρεστι διηνεκῶς τὴν ἐπὶ τοῦ	αὐτοῦ	παραλλήλου κειμένην τοιαύτην εἶναι κατά
[17, 10]	μικροῖς διαρρεῖσθαι ποταμοῖς τὴν Λιβύην·	αὐτοὺς	γάρ, οὓς Ἀρτεμίδωρος εἴρηκε, τοὺς
[17, 8]	ἴδωσιν ἐκείνους {φεύγοντας} φεύγειν καὶ	αὐτούς,	ἐπειδὰν δὲ τραύματα λάβωσιν, ἱκετηρίαν
[17, 8]	οὐδὲν δέοιντο ποτοῦ. παρήκειν δ´	αὐτοὺς	μέχρι τῶν ὑπὲρ Κυρήνης τόπων·
[17, 15]	καὶ τρεῖς ἐπολέμησαν μεγάλους πρὸς	αὐτοὺς	πολέμους. γένοιτο δ´ ἂν εὔδηλος
[17, 15]	Κόρινθος, ἀνελήφθη πάλιν περὶ τοὺς	αὐτούς	πως χρόνους ὑπὸ Καίσαρος τοῦ
[17, 8]	πολὺ χείρω λέγει περὶ τοὺς	αὐτοὺς	τόπους· μετανάστας γάρ τινας ἱστορεῖ
[17, 16]	ἐρυμνὴν ἐπὶ πέτρας ᾠκισμένην. ἐν	αὐτῷ	δὲ τῷ κόλπῳ ἐν ᾧπερ
[17, 20]	καὶ ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης ἐν	αὐτῷ·	ἔστι δὲ καὶ λίμνη Ἑσπερίδων,
[17, 2]	καὶ αὐτὸ καὶ ἄλλα παράλληλα	αὐτῷ	κατ´ ἀρχὰς μὲν ὑπὸ τῶν
[17, 7]	τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαρος καὶ ταύτην	αὐτῷ	τὴν ἀρχὴν πρὸς τῇ πατρῴᾳ·
[17, 25]	ἐπειδὴ γὰρ ἡ πατρὶς ἐπέτρεψεν	αὐτῷ	τὴν προστασίαν τῆς ἡγεμονίας, καὶ
[17, 13]	Λιβύῃ πράξεις· ἵδρυται δ´ ἐν	αὐτῷ	τῷ κόλπῳ τῷ Καρχηδονιακῷ πρὸς
[17, 15]	δ´ ἂν εὔδηλος ἡ δύναμις	αὐτῶν	ἐκ τοῦ ὑστάτου πολέμου, ἐν
[17, 11]	οὗ σκευάζουσιν οἶνον· τινὲς δ´	αὐτῶν	καὶ δίκαρπον ἔχουσι τὴν γῆν,
[17, 7]	ἑλωδῶν καὶ λιμνῶν. τινὰς δ´	αὐτῶν	καὶ τρωγλοδυτικῶς οἰκεῖν φασιν ὀρύττοντας
[17, 14]	τὸ ἑξηκονταστάδιον μῆκος αὐτὸς ὁ	αὐχὴν	ἐπέχει, καθῆκον ἀπὸ θαλάττης ἐπὶ
[17, 23]	κατέχουσιν οἱ Λίβυες, παράλυπρον καὶ	αὐχμηράν·	πρῶτοι μὲν οἱ Νασαμῶνες, ἔπειτα
[17, 23]	δ´ ἡ γῆ διὰ τὸν	αὐχμόν.	ὑπὲρ δὲ τούτων ἡ τὸ
[17, 8]	τοὺς ἀέρας· πῶς γὰρ ἐν	αὐχμώδεσι	καὶ καυματηροῖς τόποις ταῦτ´ εἶναι;
[17, 10]	διὸ πολλάκις λοιμικὰ ἐμπίπτειν ὑπὸ	αὐχμῶν	καὶ τὰς λίμνας τελμάτων πίμπλασθαι
[17, 15]	νομαδικῶς οἷόν τ´ ἦν οἰκεῖν.	ἀφ´	ἧς δυνάμεως πόλιν τε ἀντίπαλον
[17, 7]	περιτραχήλια δὲ ξύλινα ἢ τρίχινα,	ἀφ´	ὧν ὁ ῥυτὴρ ἀπήρτηται· ἔνιοι
[17, 12]	δὲ καὶ πολεμίοις, ὥστε καὶ	ἀφαιρεῖσθαι	καὶ χαρίζεσθαι συνέβαινεν ἄλλοις ἄλλα
[17, 19]	τινες καὶ καταδύντες ὑπὸ γῆς	ἀφανεῖς	γίνονται· λιτοὶ δὲ σφόδρα τοῖς
[17, 15]	τὴν δὲ γῆν τοῖς θηρίοις	ἀφεῖσαν.	οὕτω δ´ αὐτοῖς συνέβαινε πλάνητα
[17, 19]	ἀπὸ τῶν Αἰθιόπων τῶν παρωκεανιτῶν	ἀφεστάναι	φασὶν ἡμερῶν ἐννέα ἢ καὶ
[17, 25]	τῶν ἄλλων ἐρυμάτων δ´ εὐπορίας	ἀφηνιάζειν	καὶ ἀπειθεῖν, τῷ δήμῳ δὲ
[17, 10]	ξηρά, τὰ μὲν παρ´ ὑδάτων	ἀφθονίαν	ἢ σπάνιν λέγεται, τὰ δὲ
[17, 23]	ἐπὶ χειμερινὰς ἀνατολὰς {εἰς Αὔγιλα}	ἀφικνεῖσθαι.	ἔστι δὲ ὁ τόπος οὗτος
[17, 7]	δ´ ὅτε καὶ εἰς Κίρταν	ἀφικνοῦνται	διά τινων τόπων ἑλωδῶν καὶ
[17, 10]	πάντες ἀρκτικοῖς καὶ μεσημβρινοῖς κλίμασιν	ἀφορίζουσι·	καὶ μὴν ἀνατολικά τε καὶ
[17, 20]	νησίον ἐστὶ καὶ ἱερὸν τῆς	Ἀφροδίτης	ἐν αὐτῷ· ἔστι δὲ καὶ
[17, 20]	εἰς τοὺς κόλπους ὑπ´ ἀνέμων	ἀφύλακτοι	ληφθέντες· τὸ μέντοι παρακίνδυνον τῶν
[17, 25]	Ἠπείρῳ καὶ Μακεδονίαν, ἑβδόμην δ´	Ἀχαΐαν	μέχρι Θετταλίας καὶ Αἰτωλῶν καὶ
[17, 24]	εἰ μή τις τὰ τῶν	Ἀχαιῶν	καὶ Ζυγῶν καὶ Ἡνιόχων ἐν
[17, 8]	καὶ ταῖς δειλιναῖς παχεῖς καὶ	ἀχλυώδεις	εἶναι τοὺς ἀέρας· πῶς γὰρ
[17, 12]	πλησίον δὲ καὶ Ζέλλα καὶ	Ἀχόλλα,	ἐλεύθεραι πόλεις· εἷλε δ´ ἐξ