>

Livre, Chap.
[13, 11]	εὐάμπελον τὴν τοιαύτην ὑπάρχειν γῆν,	λάβοι	τις ἂν καὶ ἐκ τῆς
[13, 14]	ἀπολιθώσεως καὶ ἐπὶ τῶν ἐν	Λαοδικείᾳ	ποταμῶν φασι συμβαίνειν καίπερ ὄντων
[13, 15]	Μαιάνδρου. τὰ μὲν οὖν περὶ	Λαοδίκειαν	καὶ Ἀφροδισιάδα καὶ τὰ μέχρι
[13, 14]	πρὸς μὲν τῇ Μεσωγίδι καταντικρὺ	Λαοδικείας	Ἱερὰ πόλις, ὅπου τὰ θερμὰ
[13, 6]	Σικελία τ´ „αὐτοῦ πιέζει στέρνα	λαχνάεντα.	καὶ πάλιν „κείνῳ „μὲν Αἴτνα
[13, 7]	πλεῖστον ἔργον αἱ παιδίσκαι συνετέλεσαν·	λέγει	δ´ ἐκεῖνος καὶ πορνεύεσθαι πάσας·
[13, 11]	Ξάνθος δὲ καὶ Ἀριμοῦν τινα	λέγει	τῶν τόπων τούτων βασιλέα. οὐκ
[13, 5]	δ´ αὐ– τοὺς ἄμεινόν ἐστι	λέγειν.	ὑπέρκειται δὲ τῶν Σάρδεων ὁ
[13, 6]	ἀφ´ ὧν τὰ ἐγγὺς ὄρη	λέγεσθαι	Ἄριμα. ~Περίκειται δὲ τῇ λίμνῃ
[13, 8]	οἱ περὶ τὸν Σκήψιον ἰαστὶ	λέγεσθαι	Ἠσιονεῖς τοὺς Ἀσιονεῖς· „τάχα γὰρ
[13, 11]	τινες εἰκότως πυριγενῆ τὸν Διόνυσον	λέγεσθαί	φασιν, ἐκ τῶν τοιούτων χωρίων
[13, 11]	Μυσίαν χρὴ καλεῖν εἴτε Μῃονίαν	(λέγεται	γὰρ ἀμφοτέρως) ἅπασα ἄδενδρος πλὴν
[13, 9]	ὁ παλαιὸς συγγραφεὺς Λυδὸς μὲν	λέγεται,	εἰ δὲ ἐκ Σάρδεων οὐκ
[13, 5]	Γυγαία μὲν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ	λεγομένη	{λίμνη} Κολόη δ´ ὕστερον μετονομασθεῖσα,
[13, 11]	δὲ ταῦτ´ ἔστιν ἡ Κατακεκαυμένη	λεγομένη	χώρα μῆκος μὲν καὶ πεντακοσίων
[13, 6]	παρὰ τῶν Σύρων τὴν νῦν	λεγομένην	Κιλικίαν. Καλλισθένης δ´ ἐγγὺς τοῦ
[13, 16]	καὶ τοῖς ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ	λεγομένοις	ὁμολογεῖται· περὶ μὲν γὰρ τοῦ
[13, 5]	πολύ, ἀφ´ οὗ τὸν Κροίσου	λεγόμενον	πλοῦτον καὶ τῶν προγόνων αὐτοῦ
[13, 4]	τὰ ἐν δεξιᾷ τῶν Ἀβαειτῶν	λεγομένων,	οἷς συνάπτει ἡ Ἐπίκτητος μέχρι
[13, 17]	καὶ ἔγγιστα ὑπερκειμένη τῆς Κιβύρας.	~Λέγονται	δὲ ἀπόγονοι Λυδῶν οἱ Κιβυρᾶται
[13, 8]	Κύρου καὶ Κροίσου γενέσθαι ἅλωσιν.	λέγοντος	δὲ τοῦ Καλλίνου τὴν ἔφοδον
[13, 7]	τινὲς δὲ καὶ πόρνης μνῆμα	λέγουσι	τὸν τάφον. χειροποίητον δὲ τὴν
[13, 6]	Ἀρίμους δέχονται, οὓς νῦν Ἀραμαίους	λέγουσι,	τοὺς δὲ Κίλικας τοὺς ἐν
[13, 8]	καὶ Ὅμηρος εἴρηκεν „Ἀσίῳ ἐν	λειμῶνι	Καϋστρίου ἀμφὶ ῥέεθρα. ἀναληφθεῖσα δ´
[13, 8]	χώρας ἡ πόλις καὶ οὐδεμιᾶς	λειπομένη	τῶν ἀστυγειτόνων, νεωστὶ ὑπὸ σεισμῶν
[13, 11]	οἶνον οὐδενὸς τῶν ἐλλογίμων ἀρετῇ	λειπόμενον.	ἔστι δὲ ἡ ἐπιφάνεια τεφρώδης
[13, 5]	τῇ ἀκρωρείᾳ σκοπὴν ἔχον, ἐξέδραν	λευκοῦ	λίθου, Περσῶν ἔργον, ἀφ´ οὗ
[13, 5]	ἀκρωρείᾳ σκοπὴν ἔχον, ἐξέδραν λευκοῦ	λίθου,	Περσῶν ἔργον, ἀφ´ οὗ κατοπτεύεται
[13, 5]	μὲν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένη	{λίμνη}	Κολόη δ´ ὕστερον μετονομασθεῖσα, ὅπου
[13, 6]	υἷε „Ταλαιμένεος, τὼ Γυγαίη τέκε	λίμνη,	οἳ καὶ Μῄονας „ἦγον ὑπὸ
[13, 7]	λέγεσθαι Ἄριμα. ~Περίκειται δὲ τῇ	λίμνῃ	τῇ Κολόῃ τὰ μνήματα τῶν
[13, 7]	τὸν τάφον. χειροποίητον δὲ τὴν	λίμνην	ἔνιοι ἱστοροῦσι τὴν Κολόην πρὸς
[13, 3]	ἦν ἱκανὸς καὶ συγγραφεὺς καὶ	λογογράφος.	~Προϊόντι δ´ ἀπὸ τοῦ πεδίου
[13, 12]	καὶ τῆς ποταμίας ὁ αὐτὸς	λόγος.	οὐδ´ ἡμῖν ἴσως ἐπὶ τοσοῦτον
[13, 3]	φιλία τοῦ Σεβαστοῦ, διδάσκαλον τῶν	λόγων	γενόμενον· μαθητὴν δ´ ἔσχεν ἀξιόλογον
[13, 11]	ἀλλήλων διεστῶτες σταδίους· ὑπέρκεινται δὲ	λόφοι	τραχεῖς, οὓς εἰκὸς ἐκ τῶν
[13, 16]	γοῦν Τερμησσέων ἄκρας ὁ ὑπερκείμενος	λόφος	καλεῖται Σόλυμος, καὶ αὐτοὶ δὲ
[13, 17]	δὲ οὐδ´ ἴχνος ἐστὶν ἐν	Λυδίᾳ.	ἴδιον δ´ ἐστὶν ἐν Κιβύρᾳ
[13, 12]	καὶ τὰ Καρικὰ καὶ τὰ	Λύδια	καὶ ἔτι τὰ τῶν Μυσῶν
[13, 12]	μετρίαν ἐν αὐτοῖς ἀφοριζόμενος τοῖς	Λυδίοις	μέρεσιν, ἡ δὲ Μεσωγὶς εἰς
[13, 5]	μάλιστα τὸ Καϋστριανόν· περιοικοῦσι δὲ	Λυδοὶ	καὶ Μυσοὶ καὶ Μακεδόνες. ῥεῖ
[13, 12]	Ἀπαμείᾳ, τὰ δὲ Μυσοὶ καὶ	Λυδοί,	τὰ δὲ Κᾶρες καὶ Ἴωνες.
[13, 5]	οἱ μὲν τοὺς αὐτοὺς τοῖς	Λυδοῖς	οἱ δ´ ἑτέρους ἀποφαίνοντες· τοὺς
[13, 6]	δ´ εὑρίσκεται Ὕδη ἐν τοῖς	Λυδοῖς.	οἱ δὲ καὶ τὸν Τυχίον
[13, 9]	Ξάνθος δὲ ὁ παλαιὸς συγγραφεὺς	Λυδὸς	μὲν λέγεται, εἰ δὲ ἐκ
[13, 10]	Σάρδεων οὐκ ἴσμεν. ~Μετὰ δὲ	Λυδούς	εἰσιν οἱ Μυσοὶ καὶ πόλις
[13, 17]	τῇ Σολύμων τῇ Ἑλληνίδι τῇ	Λυδῶν·	δὲ οὐδ´ ἴχνος ἐστὶν ἐν
[13, 17]	τῆς Κιβύρας. ~Λέγονται δὲ ἀπόγονοι	Λυδῶν	οἱ Κιβυρᾶται τῶν κατασχόντων τὴν
[13, 5]	εὐερκῆ· βασίλειον δ´ ὑπῆρξε τῶν	Λυδῶν,	οὓς ὁ ποιητὴς καλεῖ Μῄονας
[13, 15]	μέχρι τοῦ Ταύρου καὶ τῆς	Λυκίας.	ἡ μὲν οὖν Ἀντιόχεια μετρία
[13, 17]	καὶ τῆς ὁμόρου Μιλυάδος ἕως	Λυκίας	καὶ τῆς Ῥοδίων περαίας· προσγενομένων
[13, 17]	ἔσχε, καταλύσαντος αὐτὴν Μουρηνᾶ καὶ	Λυκίοις	προσορίσαντος τὰ Βάλβουρα καὶ τὴν
[13, 8]	πρῶτον, εἶθ´ ὑπὸ Τρηρῶν καὶ	Λυκίων,	ὅπερ καὶ Καλλῖνον δηλοῦν τὸν
[13, 1]	πρὸς νεωτερισμόν· ὅ τε γὰρ	Λυσίμαχος	κακοῖς οἰκείοις περιπεσὼν ἠναγκάσθη τὸν
[13, 1]	ἦν μὲν δὴ τὸ Πέργαμον	Λυσιμάχου	γαζοφυλάκιον τοῦ Ἀγαθοκλέους, ἑνὸς τῶν
[13, 1]	μὲν οὖν εὔνους διέμεινε τῷ	Λυσιμάχῳ,	διενεχθεὶς δὲ πρὸς Ἀρσινόην τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009