>

Livre, Chap.
[13, 1]	τούτους συγκαταλέγων οὕτως ὄντας οἰκείους.	ὁ	γὰρ Λυκάων φησὶν ἀδελφὸς ὢν
[13, 6]	οὐκ ἐκαρποῦτο τὴν πρόσοδον ταύτην	ὁ	δῆμος· κατέσχεν οὖν δόξα ὡς
[13, 3]	οὕτως ἐκμαρτυρεῖσθαί φασι· Μενεκράτης γοῦν	ὁ	Ἐλαΐτης ἐν τοῖς περὶ κτίσεων
[13, 5]	καὶ Σμυρναίων γῆς, παρ´ ἣν	ὁ	Ἕρμος ῥεῖ. οὐκ ἄπωθεν δὲ
[13, 6]	πολυσκάρθμοιο „Μυρίνης. Σκώπτεται δὲ καὶ	ὁ	Ἔφορος, διότι τῆς πατρίδος ἔργα
[13, 2]	ὥστ´ οὐκ ἂν λέγοιτο πιθανῶς	ὁ	Ἱππόθοος πεσεῖν ἐν τῷ ὑπὲρ
[13, 2]	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης ἱστορίας.	ὁ	μὲν γὰρ οὕτω φησίν „Ἱππόθοος
[13, 6]	ποιητής· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ Δῖος μετῴκησεν εἰς
[13, 6]	καὶ ἔτι πρότερος τούτου Ἡσίοδος	ὁ	ποιητής· αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ὅτι
[13, 5]	τὴν Τῆμνον, ὅθεν ἦν Ἑρμαγόρας	ὁ	τὰς ῥητορικὰς τέχνας συγγράψας· ἵδρυνται
[13, 6]	τῶν Ἰσοκράτους γνωρίμων τοῦ ῥήτορος,	ὁ	τὴν ἱστορίαν συγγράψας καὶ τὰ
[13, 1]	Κίλικας ὑπὸ τῷ Ἕκτορι τάττεσθαι·	ὅ	τε γὰρ Ἠετίων καὶ οἱ
[13, 2]	Ἄρηος, υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ	Τευταμίδαο.	ἐξ ὧν πλῆθός τε ἐμφαίνει
[13, 1]	με „μήτηρ γείνατο Λαοθόη, θυγάτηρ	Ἄλταο	γέροντος, „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν
[13, 2]	τ´ ὄζος Ἄρηος, υἷε δύω	Λήθοιο	Πελασγοῦ Τευταμίδαο. ἐξ ὧν πλῆθός
[13, 1]	καὶ Ἐπίστροφον, πέρσεν δὲ πόλιν	θείοιο	Μύνητος. τοὺς δὲ Λέλεγας τοῖς
[13, 6]	„κικλήσκουσιν, ἀθάνατοι δέ τε σῆμα	πολυσκάρθμοιο	„Μυρίνης. Σκώπτεται δὲ καὶ ὁ
[13, 6]	ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ. τὸ δ´ ὄνομα	ἀπὸ	Ἀμαζόνος τῇ πόλει τεθεῖσθαι, καθάπερ
[13, 3]	τοὺς περιγενομένους ἀνθρώπους ἐκεῖσε ἀνοικίσαι·	ἀπὸ	δὲ τοῦ Λοκρικοῦ ὄρους τήν
[13, 5]	τὰ ἐπὶ τὸν Κάικον νεύοντα	ἀπὸ	Λαρίσης μὲν διαβάντι τὸν Ἕρμον
[13, 2]	τῷ ὑπὲρ Πατρόκλου ἀγῶνι „τῆλ´	ἀπὸ	Λαρίσης, ταύτης γε, ἀλλὰ μᾶλλον
[13, 3]	παραλίαν τὴν νῦν Ἰωνικὴν πᾶσαν	ἀπὸ	Μυκάλης ἀρξαμένην ὑπὸ Πελασγῶν οἰκεῖσθαι
[13, 6]	τεθεῖσθαι, καθάπερ καὶ τῇ Μυρίνῃ	ἀπὸ	τῆς ἐν τῷ Τρωικῷ πεδίῳ
[13, 5]	εἰς Ἐλαίαν· ὡς δ´ Ἀρτεμίδωρος,	ἀπὸ	τῆς Κύμης εἰσὶν Ἄδαι, εἶτ´
[13, 3]	νῦν ἔτι λεγόμενον Νέον τεῖχος	ἀπὸ	τριάκοντα σταδίων τῆς Λαρίσης, ἑλόντας
[13, 1]	ὡς δ´ αὕτως καὶ οἱ	ὑπὸ	Μύνητι τούς τε ἡγεμόνας ἀποβεβλήκασι
[13, 3]	Ἰωνικὴν πᾶσαν ἀπὸ Μυκάλης ἀρξαμένην	ὑπὸ	Πελασγῶν οἰκεῖσθαι πρότερον καὶ τὰς
[13, 3]	τὰς πλησίον νήσους. Λέσβιοι δ´	ὑπὸ	Πυλαίῳ τετάχθαι λέγουσι σφᾶς τῷ
[13, 5]	ἡ ὑπὸ Σιπύλῳ, ἐλευθέρα πόλις	ὑπὸ	Ῥωμαίων κεκριμένη. καὶ ταύτην δ´
[13, 5]	οὐδ´ ἡ Μαγνησία ἐστὶν ἡ	ὑπὸ	Σιπύλῳ, ἐλευθέρα πόλις ὑπὸ Ῥωμαίων
[13, 6]	τοῦ δὴ κήρυκος οὕτω φθεγγομένου	„ὑπὸ	τὰς στοὰς ὑπέλθετε, ἐκπεσεῖν λόγον
[13, 6]	αἰσθανομένων ὡς ἐν τοῖς ὄμβροις	ὑπὸ	τὰς στοὰς ὑπελθετέον, ἂν μὴ
[13, 6]	τινα κηρύττοιεν οἱ δανεισταί, κελεύοντες	ὑπὸ	τὰς στοὰς ὑπέρχεσθαι· τοῦ δὴ
[13, 6]	ἐν τῷ Τρωικῷ πεδίῳ κειμένης	ὑπὸ	τῇ Βατιείᾳ „τὴν ἤτοι ἄνδρες
[13, 2]	καὶ ὀγδοήκοντα διέχει σταδίους, ὥστε	ὑπὸ	τοῖς Μῄοσιν ἄν τις τάττοι
[13, 4]	ὑπὸ τοῦ Καΰστρου, οἱ δ´	ὑπὸ	τοῦ Ἕρμου, οἱ δ´ ὑπὸ
[13, 4]	τὴν χώραν ἔσχον οἱ μὲν	ὑπὸ	τοῦ Καΰστρου, οἱ δ´ ὑπὸ
[13, 4]	ὑπὸ τοῦ Ἕρμου, οἱ δ´	ὑπὸ	τοῦ Πηνειοῦ. ἐν δὲ τῇ
[13, 3]	Πυλαίῳ τετάχθαι λέγουσι σφᾶς τῷ	ὑπὸ	τοῦ ποιητοῦ λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν
[13, 3]	καταλαβόντας δὲ τοὺς Πελασγοὺς κεκακωμένους	ὑπὸ	τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, κατέχοντας δ´
[13, 1]	ἐν καταλόγῳ τάττεσθαι, ἢ καὶ	ὑπὸ	τῷ Ἕκτορι καὶ τούτους συγκαταλέγων
[13, 1]	ἐκπόρθησιν ὀλίγους ὑπολειφθέντας τοὺς Κίλικας	ὑπὸ	τῷ Ἕκτορι τάττεσθαι· ὅ τε
[13, 2]	μεταξὺ τούτων Κήτειοι λεγόμενοι οἱ	ὑπὸ	τῷ Εὐρυπύλῳ. περὶ μὲν οὖν
[13, 1]	καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ λέγονται	πρὸ	τοῦ καταλόγου διαφθαρῆναι „ἤτοι μὲν
[13, 5]	δ´ εἰς Μύριναν τετταράκοντα στάδιοι,	τὸ	δ´ ἴσον ἐντεῦθεν εἰς Γρύνιον
[13, 6]	ὁμολογουμένως· πολλοὶ γὰρ ἀμφισβητοῦσιν αὐτοῦ.	τὸ	δ´ ὄνομα ἀπὸ Ἀμαζόνος τῇ
[13, 3]	Θετταλίας. πολύπλανον δὲ καὶ ταχὺ	τὸ	ἔθνος πρὸς ἀπαναστάσεις, ηὐξήθη τε
[13, 3]	ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους, ἐπιτειχίσαι αὐτοῖς	τὸ	νῦν ἔτι λεγόμενον Νέον τεῖχος
[13, 3]	Πελασγῶν ἄρχοντι, ἀφ´ οὗ καὶ	τὸ	παρ´ αὐτοῖς ὄρος ἔτι Πύλαιον
[13, 5]	Ἁρματοῦντα. τοῦ μὲν οὖν στόματος	τὸ	πλάτος περὶ ὀγδοήκοντα σταδίους ἐστίν,
[13, 1]	παραλέλοιπεν αὐτούς, οὐχ ἱκακὸν ἡγούμενος	τὸ	σύστημα ὥστ´ ἐν καταλόγῳ τάττεσθαι,
[13, 2]	ὧν πλῆθός τε ἐμφαίνει ἀξιόλογον	τὸ	τῶν Πελασγῶν (οὐ γὰρ φῦλον,
[13, 1]	Ἕκτορος „μινυνθάδιον δέ με „μήτηρ	γείνατο	Λαοθόη, θυγάτηρ Ἄλταο γέροντος, „Ἄλτεω,
[13, 6]	εἰς Βοιωτοὺς Κύμην Αἰολίδα προλιπών	„νάσσατο	δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ ἐνὶ
[13, 2]	που σταδίοις, ὥστ´ οὐκ ἂν	λέγοιτο	πιθανῶς ὁ Ἱππόθοος πεσεῖν ἐν
[13, 6]	δανεισάμενοι χρήματα δημοσίᾳ τὰς στοὰς	ὑπέθεντο,	εἶτ´ οὐκ ἀποδιδόντες κατὰ τὴν
[13, 6]	ἀποδιδόντες κατὰ τὴν ὡρισμένην ἡμέραν	εἴργοντο	τῶν περιπάτων· ὅτε μέντοι ὄμβρος
[13, 6]	τριακοσίοις ἔτεσιν ὕστερον τῆς κτίσεως	ἀπέδοντο	τοῦ λιμένος τὰ τέλη, πρότερον
[13, 2]	Μῃόνων, οὓς νῦν Λυδοὺς φαμέν,	ἀπετέμοντο,	ὥστ´ οὐδ´ αὕτη ἂν ἡ
[13, 6]	τὰ τέλη, πρότερον δ´ οὐκ	ἐκαρποῦτο	τὴν πρόσοδον ταύτην ὁ δῆμος·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009