>

Livre, Chap.
[9, 16]	τε Παρνασσοῦ καὶ τοῦ {Ἁδυλίου	ὄ}	ρους πενταστάδιον σχεδόν τι ἀπολειπόντων
[9, 4]	ἔργα τῶν ἀρίστων δημιουργῶν, καὶ	ὁ	ἀγὼν ὁ Πυθικὸς καὶ τὸ
[9, 16]	Κηφισσὸς ὅ τε Φωκικὸς καὶ	ὁ	Ἀθήνησι καὶ ὁ ἐν Σαλαμῖνι,
[9, 1]	εἰς θάλατταν τό γε παλαιόν.	ὁ	γὰρ Δαφνοῦς ἦν τότε τῆς
[9, 2]	χρηστηριάσασθαι λέγεται ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ·	ὁ	γὰρ κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται „νεῖκος
[9, 6]	ὁ μὲν ἀπὸ τῆς δύσεως	ὁ	δ´ ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς· οἱ
[9, 10]	ὁ μὲν ὕμνοις ἐστὶν οἰκεῖος	ὁ	δ´ ἴαμβος κακισμοῖς, σύριγγας δὲ
[9, 17]	τάφον Σχεδίου. {εἴρη} ται δὲ	ὁ	Δαφνοῦς ἐφ´ ἑκάτερα τὴν Λοκρίδα
[9, 16]	Φωκικὸς καὶ ὁ Ἀθήνησι καὶ	ὁ	ἐν Σαλαμῖνι, τέταρτος δὲ καὶ
[9, 16]	Σαλαμῖνι, τέταρτος δὲ καὶ πέμπτος	ὁ	ἐν Σικυῶνι καὶ ὁ ἐν
[9, 16]	πέμπτος ὁ ἐν Σικυῶνι καὶ	ὁ	ἐν Σκύρῳ, ἐν Ἀπολλωνίᾳ δὲ
[9, 10]	ὁ ναύαρχος τοῦ δευτέρου Πτολεμαίου	ὁ	καὶ τοὺς λιμένας συντάξας ἐν
[9, 15]	πάθους· καταιγίζει γὰρ εἰς αὐτὴν	ὁ	καλούμενος Κατοπτήριος χῶρος, κρημνός τις
[9, 3]	διαρρεῖ ποταμός. ὑποπέπτωκε δὲ τῇ	ὁ	Κίρφει πόλις ἀρχαία Κίρρα, ἐπὶ
[9, 3]	ἄλλη πόλις Κρῖσα, ἀφ´ ἧς	ὁ	κόλπος Κρισαῖος· εἶτα Ἀντικύρα, ὁμώνυμος
[9, 13]	ἄκρα Φαρύγιον ἔχουσα ὕφορμον· εἶθ´	ὁ	λιμὴν ὕστατος ὁ προσαγορευθεὶς μυχὸς
[9, 6]	οἱ ἀφεθέντες ὑπὸ τοῦ Διός,	ὁ	μὲν ἀπὸ τῆς δύσεως ὁ
[9, 10]	ἐν Διδύμοις ἱεροῦ. ~Ἀγὼν δὲ	ὁ	μὲν ἀρχαῖος ἐν Δελφοῖς κιθαρῳδῶν
[9, 1]	δὲ κατὰ πλάτος οὐ} κέτι.	ὁ	μὲν οὖν ὁλοσχερὴς τύπος οὗτος
[9, 10]	νίκῃ μετὰ τοιούτων ῥυθμῶν, ὧν	ὁ	μὲν ὕμνοις ἐστὶν οἰκεῖος ὁ
[9, 9]	ἀνδρὸς ἀνελόντος αὐτόν, ὡς μὲν	ὁ	μῦθος, δίκας αἰτοῦντα τὸν θεὸν
[9, 10]	σύριγγες. ἐμελοποίησε μὲν οὖν Τιμοσθένης,	ὁ	ναύαρχος τοῦ δευτέρου Πτολεμαίου ὁ
[9, 14]	ὑπὸ τῇ Λυκωρείᾳ. ~Πανοπεὺς δ´	ὁ	νῦν Φανοτεύς, ὅμορος τοῖς περὶ
[9, 16]	τοῦ Ὑφαντείου, ἐφ´ ᾧ κεῖται	ὁ	Ὀρχομενός. καὶ Ἡσίοδος δ´ ἐπὶ
[9, 3]	ἀρκτέον. ~Εἴρηται δ´ ὅτι καὶ	ὁ	Παρνασσὸς ἐπὶ τῶν ἑσπερίων ὅρων
[9, 1]	χώρας. ἱεροπρεπὴς δ´ ἐστὶ πᾶς	ὁ	Παρνασσός, ἔχων ἄντρα τε καὶ
[9, 1]	Κίρφις καὶ Δαυλὶς καὶ αὐτὸς	ὁ	Παρνασσὸς τῆς τε Φωκίδος ὢν
[9, 7]	θησαυροὺς κατεσκεύαζον, καθάπερ Κροῖσος καὶ	ὁ	πατὴρ Ἀλυάττης καὶ Ἰταλιωτῶν τινες
[9, 8]	καὶ Σικελοί. ~Ἐπίφθονος δ´ ὢν	ὁ	πλοῦτος δυσφύλακτός ἐστι κἂν ἱερὸς
[9, 13]	ὕφορμον· εἶθ´ ὁ λιμὴν ὕστατος	ὁ	προσαγορευθεὶς μυχὸς ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος,
[9, 4]	ἀρίστων δημιουργῶν, καὶ ὁ ἀγὼν	ὁ	Πυθικὸς καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[9, 17]	ὕστερον δὲ προσωρίσθη τοῖς {Ὀπουντίοις	ὁ	τό} πος. περὶ μὲν δὴ
[9, 15]	Παρνασσοῦ διήκων· ὅριον δ´ ἦν	ὁ	τόπος οὗτος Δελφῶν τε καὶ
[9, 8]	ὑπὸ τῶν Φωκέων, ἐξ ἧς	ὁ	Φωκικὸς καὶ ἱερὸς καλούμενος ἐξήφθη
[9, 16]	τὴν Φωκίδα} ἔστι δὲ Κηφισσὸς	ὅ	τε Φωκικὸς καὶ ὁ Ἀθήνησι
[9, 17]	δὲ τὸ ἐν αὐτῷ Σχεδιεῖον,	ὅ	φασιν εἶναι τάφον Σχεδίου. {εἴρη}
[9, 10]	χωρὶς ᾠδῆς, ἀποδώσοντάς τι μέλος	ὃ	καλεῖται νόμος Πυθικός. πέντε δ´
[9, 11]	περὶ δὲ τοῦ μαντείου λέγοντες,	ὃ	πάντων ἐστὶν ἀψευδέστατον, τοῖς οὕτως
[9, 16]	τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι	Κηφισσοῖο“	εἰς δὲ τὴν Κωπαΐδα λίμνην
[9, 1]	Δωριέων. πάλιν γὰρ ὥσπερ ἡ	{Λο{	κρὶς διττὴ οὖ} σα τοῖς
[9, 1]	ἄρκτον παραβεβλημένη τῇ Βοιωτίᾳ παραπλησίως	ἀπὸ	θαλάττης εἰς θάλατταν τό γε
[9, 17]	τοὺς δὲ πρὸς} Φωκίδα τὴν	ἀπὸ	θαλάττης {καθήκ{ ουσαν τότε ἐπὶ
[9, 8]	χρημάτων· ἀποκεῖσθαι γὰρ ἐν θησαυροῖς,	ἀπὸ	λαφύρων ἀνατεθέντα, ἐπιγραφὰς σώζοντα ἐν
[9, 1]	καὶ Βοιωτοῖς, οἱ δ´ Ἐπικνημίδιοι	ἀπὸ	ὄρους Κνημῖδος, προσεχεῖς Οἰταίοις τε
[9, 12]	γῆν ἐπιόντα ἡμεροῦν τοὺς ἀνθρώπους	ἀπό	τε τῶν ἡμέρων καρπῶν καὶ
[9, 6]	ἀπὸ τῆς δύσεως ὁ δ´	ἀπὸ	τῆς ἀνατολῆς· οἱ δὲ κόρακάς
[9, 6]	ὑπὸ τοῦ Διός, ὁ μὲν	ἀπὸ	τῆς δύσεως ὁ δ´ ἀπὸ
[9, 1]	{ὥς{ περ ταινίας} τινὰς τεταμένας	ἀπὸ	τῆς ἑσπέρας ἐπὶ τὰς {ἀ{
[9, 1]	αὐτοὶ διῃρημένοι, οἱ μὲν Ὀπούντιοι	ἀπὸ	τῆς μητροπόλεως, ὅμοροι Φωκεῦσι καὶ
[9, 14]	υἱόν. καὶ Ἐλάριόν τι σπήλαιον	ἀπὸ	τῆς Τιτυοῦ μητρὸς Ἐλάρας δείκνυται
[9, 1]	καθ´ ἕκαστα δ´ ἑξῆς λέγωμεν	ἀπὸ	τῆς Φωκίδος ἀρξάμενοι. ~Ταύτης δ´
[9, 13]	τοὔνομα δὲ τῷ τόπῳ γεγονέναι	ἀπὸ	τοῦ δάσους· δαυλοὺς γὰρ καλοῦσι
[9, 15]	Φωκέων, ἡνίκα ἀπέστησαν τοὺς Δελφοὺς	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ συστήματος τῶν Φωκέων
[9, 15]	καλούμενος Κατοπτήριος χῶρος, κρημνός τις	ἀπὸ	τοῦ Παρνασσοῦ διήκων· ὅριον δ´
[9, 5]	προφῆτιν οὕτω καὶ τὴν πόλιν	ἀπὸ	τοῦ πυθέσθαι, ἐκτετάσθαι δὲ τὴν
[9, 15]	λέγονται. ~Ἡ δ´ Ἀνεμώρεια ὠνόμασται	ἀπὸ	τοῦ συμβαίνοντος πάθους· καταιγίζει γὰρ
[9, 13]	λιμὴν ὕστατος ὁ προσαγορευθεὶς μυχὸς	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος, ὑπὸ τῷ Ἑλικῶνι
[9, 1]	εἰς τὸ προσάρκτιον μέρος ἐκτεινόμενος	ἀπὸ	τῶν περὶ Δελφοὺς τόπων μέχρι
[9, 13]	φυτῷ οἱ δὲ παρωνύμως κώμην	ὑπὸ	τῇ Λυκωρείᾳ. ~Πανοπεὺς δ´ ὁ
[9, 15]	Ὑάμπολις (Ὕα μετὰ ταῦτα ἐκλήθη	ὑπό	τινων) εἰς ἣν ἐκ Βοιωτίας
[9, 6]	ἐνταῦθα οἱ ἀετοὶ οἱ ἀφεθέντες	ὑπὸ	τοῦ Διός, ὁ μὲν ἀπὸ
[9, 1]	ἑκατέρα. διττὴ γάρ ἐστι διῃρημένη	ὑπὸ	τοῦ Παρνασσοῦ δίχα, ἡ μὲν
[9, 2]	Ἀγαμέμνων ἀπ´ αὐτοῦ χρηστηριάσασθαι λέγεται	ὑπὸ	τοῦ ποιητοῦ· ὁ γὰρ κιθαρῳδὸς
[9, 8]	{ὡς} καὶ ἄλλοι τόποι διασημαίνουσιν	ὑπὸ	τούτων σκευωρηθέντες τῶν ἀνδρῶν. ἔνιοι
[9, 13]	προσαγορευθεὶς μυχὸς ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος,	ὑπὸ	τῷ Ἑλικῶνι καὶ τῇ Ἄσκρῃ
[9, 4]	ἀνέλαβον, καὶ τὸ πεδίον τὸ	ὑπὸ	τῶν Ἀμφικτυόνων ἀνιερωθὲν αὖθις κατεγεώργουν,
[9, 12]	καὶ σκηνὴν τότε τοῦ Πύθωνος	ὑπὸ	τῶν Δελφῶν, καθάπερ καὶ νῦν
[9, 8]	καὶ ἡ σύλησις ἡ γενηθεῖσα	ὑπὸ	τῶν Φωκέων, ἐξ ἧς ὁ
[9, 3]	βέλτιον, καὶ διὰ τοῦτο ἀποδημεῖν	δεῦρο	πολλοὺς καθάρσεως καὶ θεραπείας χάριν·
[9, 7]	οἱ ἐγγύθεν, καὶ δὴ καὶ	τὸ	Ἀμφικτυονικὸν σύστημα ἐκ τούτων συνετάχθη
[9, 1]	παραπλησίως ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν	τό	γε παλαιόν. ὁ γὰρ Δαφνοῦς
[9, 11]	Ἀπόλλωνα μετὰ Θέμιδος ὠφελῆσαι βουλόμενον	τὸ	γένος ἡμῶν. εἶτα τὴν ὠφέλειαν
[9, 16]	πρὸς Ἐπιδάμνῳ πηγή ἐστι κατὰ	τὸ	γυμνάσιον, ἣν καλοῦσι Κηφισσόν. ~Δαφνοῦς
[9, 16]	δὲ τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐκδιδόντα·	τὸ	δὲ Ἁδύλιον παρατείνειν ἐφ´ ἑξήκοντα
[9, 3]	οἱ Λοκροὶ κατέχουσιν οἱ Ὀζόλαι,	τὸ	δὲ νότιον οἱ Δελφοί, πετρῶδες
[9, 1]	δὲ Λοκρῶν ἐστὶν ἡ χώρα	(τὸ	δὲ πόλισμα κατέσκαπται) ὥστ´ οὐδ´
[9, 1]	τὸν Κόρακα προσαγορευόμενον Αἰτωλικὸν ὄρος,	τὸ	δὲ Φωκεῖς καὶ Δωριεῖς οἱ
[9, 9]	τοῦ πατρῴου φόνου, ὡς δὲ	τὸ	εἰκός, ἐπιθέμενον τῷ ἱερῷ. τοῦ
[9, 17]	τότε ἐπὶ θάλατταν} τεκμήριον δὲ	τὸ	ἐν αὐτῷ Σχεδιεῖον, ὅ φασιν
[9, 8]	νυνί γέ τοι πενέστατόν ἐστι	τὸ	ἐν Δελφοῖς ἱερὸν χρημάτων γε
[9, 2]	ἐνταῦθα πόλεων καὶ ἐπικαιριωτάτη διὰ	τὸ	ἐπικεῖσθαι τοῖς στενοῖς καὶ τὸν
[9, 1]	τε Φωκίδος ὢν καὶ ἀφορίζων	τὸ	ἑσπέριον πλευρόν. ὃν τρόπον δ´
[9, 8]	περὶ Ὀνόμαρχον καὶ Φάυλλον ἐσύλησαν	τὸ	ἱερόν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἀπενεχθέντα
[9, 4]	τέλη, πικρῶς ἐτελώνουν τοὺς ἐπὶ	τὸ	ἱερὸν ἀφικνουμένους καὶ παρὰ τὰ
[9, 8]	μένει. πρότερον δὲ πολυχρήματον ἦν	τὸ	ἱερόν, καθάπερ Ὅμηρός τε εἴρηκεν
[9, 4]	ἀπέδοσαν. ὠλιγώρηται δ´ ἱκανῶς καὶ	τὸ	ἱερόν, πρότερον δ´ ὑπερβαλλόντως {ἐτιμήθη}
[9, 2]	καὶ Ἐλάτεια· Δελφοὶ μὲν διὰ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνος καὶ
[9, 3]	Σικυῶνος. πρόκειται δὲ τῆς Κίρρας	τὸ	Κρισαῖον πεδίον εὔδαιμον. πάλιν γὰρ
[9, 1]	ἐστι γνωριμώτατόν τε καὶ κάλλιστον	τὸ	Κωρύκιον νυμφῶν ἄντρον ὁμώνυμον τῷ
[9, 5]	ἱστορουμένων χρησμῶν. ~Φασὶ δ´ εἶναι	τὸ	μαντεῖον ἄντρον κοῖλον κατὰ βάθους
[9, 11]	ἐπιφέρει παραχρῆμα, ὅτι ὑπολαμβάνουσι κατασκευάσαι	τὸ	μαντεῖον Ἀπόλλωνα μετὰ Θέμιδος ὠφελῆσαι
[9, 13]	κείμενος. οὐδ´ αἱ Ἀβαὶ δὲ	τὸ	μαντεῖον ἄπωθεν τῶν τόπων τούτων
[9, 2]	ἱερὸν τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνος καὶ	τὸ	μαντεῖον ἀρχαῖον ὄν, εἴ γε
[9, 3]	χωρίον θεατροειδές, κατὰ κορυφὴν ἔχον	τὸ	μαντεῖον καὶ τὴν πόλιν, σταδίων
[9, 1]	τῶν δὲ πλευρῶν τοῦ Παρνασσοῦ	τὸ	μὲν ἑσπέριον νέμονται Λοκροί τε
[9, 7]	δὲ τῇ Δήμητρι οἱ πυλαγόροι.	τὸ	μὲν οὖν ἐξ ἀρχῆς τοῖς
[9, 3]	ἵδρυται τῆς Φωκίδος. τούτου δὴ	τὸ	μὲν πρὸς δύσιν πλευρὸν οἱ
[9, 1]	ἕω. αἱ μὲν οὖν κατὰ	τὸ	μῆκος {πλευ{ ραὶ τῶν} λεχθεισῶν
[9, 13]	οἱ δ´ ὕστερον Δαυλίαν. καὶ	τὸ	{οἳ} Κυπάρισσον ἔχον“ δέχονται διττῶς,
[9, 12]	Δελφῶν οἵτινές εἰσι διαλεγόμενος φησὶ	τὸ	παλαιὸν Παρνασσίους τινὰς αὐτόχθονας καλουμένους
[9, 4]	τήν τε Κρῖσαν ἀνέλαβον, καὶ	τὸ	πεδίον τὸ ὑπὸ τῶν Ἀμφικτυόνων
[9, 6]	διακόνου. ~Ἡ μὲν οὖν ἐπὶ	τὸ	πλεῖον τιμὴ τῷ ἱερῷ τούτῳ
[9, 11]	τινὰς συριγμούς. ~Ἔφορος δ´, ᾧ	τὸ	πλεῖστον προσχρώμεθα διὰ τὴν περὶ
[9, 4]	ὁ ἀγὼν ὁ Πυθικὸς καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν ἱστορουμένων χρησμῶν. ~Φασὶ
[9, 5]	ὃν τὴν Πυθίαν ἀναβαίνουσαν δεχομένην	τὸ	πνεῦμα ἀποθεσπίζειν ἔμμετρά τε καὶ
[9, 17]	δὲ προσωρίσθη τοῖς {Ὀπουντίοις ὁ	τό}	πος. περὶ μὲν δὴ τῆς
[9, 10]	τοῦ μέλους ὑμνεῖν, ἄγκρουσιν μὲν	τὸ	προοίμιον δηλῶν, ἄμπειραν δὲ τὴν
[9, 17]	Ἐπικνημιδίους Λοκρούς, τοὺς μὲν ἐπὶ	τὸ	πρὸς {Βοιω{ τίαν μέρος τοὺς
[9, 1]	τῶν ἑτέρων Παρνασσός, παραμήκης εἰς	τὸ	προσάρκτιον μέρος ἐκτεινόμενος ἀπὸ τῶν
[9, 7]	γεγόνασιν, ἕως κατελύθη καὶ τοῦτο	τὸ	σύνταγμα, καθάπερ τὸ τῶν Ἀχαιῶν.
[9, 7]	καὶ τοῦτο τὸ σύνταγμα, καθάπερ	τὸ	τῶν Ἀχαιῶν. αἱ μὲν οὖν
[9, 4]	Κρῖσαν ἀνέλαβον, καὶ τὸ πεδίον	τὸ	ὑπὸ τῶν Ἀμφικτυόνων ἀνιερωθὲν αὖθις
[9, 17]	τούς τ´ {Ἐπικνημι{ δίους καὶ	το}	ὺς Ὀπουντίους· ὕστερον δὲ προσωρίσθη
[9, 6]	τιμὴ τῷ ἱερῷ τούτῳ διὰ	τὸ	χρηστήριον συνέβη δόξαντι ἀψευδεστάτῳ τῶν
[9, 2]	νόῳ. „ὣς γάρ οἱ χρείων	μυθήσατο	Φοῖβος Ἀπόλλων Πυθοῖ· Δελφοὶ μὲν
[9, 12]	δράκοντα ἄνθρωπον; πλὴν εἰ συγχεῖν	ἐβούλετο	τόν τε τῆς ἱστορίας καὶ
[9, 11]	ὠφέλειαν εἰπὼν ὅτι εἰς ἡμερότητα	προὐκαλεῖτο	καὶ ἐσωφρόνιζε, τοῖς μὲν χρηστηριάζων
[9, 4]	πάλαι Κρισαίων. καὶ τούτους οὖν	ἐτιμωρήσαντο	οἱ Ἀμφικτύονες, καὶ τῷ θεῷ
[9, 2]	καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος, ὥς ποτε	δηρίσαντο.	ἄναξ δ´ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων χαῖρε
[9, 4]	κατεσκεύασαν, εἰς οὓς καὶ χρήματα	ἀνετίθεντο	καθιερωμένα καὶ ἔργα τῶν ἀρίστων
[9, 7]	δὲ μετοπωρινήν, ἐπειδὴ ἐν Πύλαις	συνήγοντο,	ἃς καὶ Θερμοπύλας καλοῦσιν· ἔθυον
[9, 7]	ὕστερον δὲ καὶ οἱ πόρρωθεν	ἀφικνοῦντο	καὶ ἐχρῶντο τῷ μαντείῳ καὶ
[9, 3]	Λυκώρεια, ἐφ´ οὗ τόπου πρότερον	ἵδρυντο	οἱ Δελφοὶ ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ·
[9, 7]	καὶ οἱ πόρρωθεν ἀφικνοῦντο καὶ	ἐχρῶντο	τῷ μαντείῳ καὶ ἔπεμπον δῶρα
[9, 3]	δὲ σκευάζεσθαι βέλτιον, καὶ διὰ	τοῦτο	ἀποδημεῖν δεῦρο πολλοὺς καθάρσεως καὶ
[9, 7]	διατάξεις γεγόνασιν, ἕως κατελύθη καὶ	τοῦτο	τὸ σύνταγμα, καθάπερ τὸ τῶν
[9, 6]	τεταινιωμένος καὶ ἐπ´ αὐτῷ αἱ	δύο	εἰκόνες τοῦ μύθου. ~Τοιαύτης δὲ
[9, 2]	Φωκίδος ἀρξάμενοι. ~Ταύτης δ´ ἐπιφανέσταται	δύο	πόλεις Δελφοί τε καὶ Ἐλάτεια·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/06/2008