Alphabétiquement     [«   »]
καθήκει 1
καθήκουσα 1
καθιερωμένα 1
καὶ 168
καί 4
κακισμοῖς 1
καλεῖν 1
Fréquences     [«    »]
55 δ´
85 δὲ
48 τῶν
168 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre IX-3

καὶ


>
Livre, Chap.
[9, 9]   τακτέον, τὸν δὲ δεύτερον Τροφωνίου  καὶ   Ἀγαμήδους ἔργον φασί, τὸν δὲ
[9, 7]   ἀποκειμένων πολλῶν καὶ ἀναθημάτων φυλακῆς  καὶ   ἁγιστείας δεομένων μεγάλης. τὰ πάλαι
[9, 1]   καὶ ἄλλα χωρία τιμώμενά τε  καὶ   ἁγιστευόμενα· ὧν ἐστι γνωριμώτατόν τε
[9, 12]   Δελφῶν, καθάπερ καὶ νῦν ἔτι  καὶ   ἀεὶ ὑπόμνημα ποιουμένους τῶν τότε
[9, 1]   Ὀζόλαι καί τινες τῶν Δωριέων  καὶ   Αἰτωλοὶ κατὰ τὸν Κόρακα προσαγορευόμενον
[9, 5]   συλλαβήν, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀθανάτου  καὶ   ἀκαμάτου καὶ διακόνου. ~Ἡ μὲν
[9, 1]   καὶ τῶν Αἰτωλῶν οἱ προσάρκτιοι  καὶ   {Ἀκαρν{ ᾶνες καί τινα} τῶν
[9, 1]   Παρνασσός, ἔχων ἄντρα τε  καὶ   ἄλλα χωρία τιμώμενά τε καὶ
[9, 8]   τὰ παλαιὰ χρήματα ἀναμεμῖχθαι· {ὡς}  καὶ   ἄλλοι τόποι διασημαίνουσιν ὑπὸ τούτων
[9, 12]   τοὺς δὲ Παρνασσίους συμμίξαντας αὐτῷ  καὶ   ἄλλον μηνῦσαι χαλεπὸν ἄνδρα Πύθωνα
[9, 2]   τοῦ ἐν Δελφοῖς ἔχει πρεσβεῖον,  καὶ   ἅμα θέσις τῶν χωρίων
[9, 5]   τὸ πνεῦμα ἀποθεσπίζειν ἔμμετρά τε  καὶ   ἄμετρα· ἐντείνειν δὲ καὶ ταῦτα
[9, 7]   ἅτε καὶ χρημάτων ἀποκειμένων πολλῶν  καὶ   ἀναθημάτων φυλακῆς καὶ ἁγιστείας δεομένων
[9, 1]   ἱδρυμένη τῆς θαλάττης καὶ Κίρρα  καὶ   Ἀντικύρα καὶ τὰ ὑπὲρ αὐτῶν
[9, 15]   δ´ ἐν τῇ μεσογαίᾳ μάλιστα  καὶ   αὕτη, πλησίον τῶν Παραποταμίων, ἑτέρα
[9, 1]   οἱ δ´ ἕτεροι δίχα πως  καὶ   αὐτοὶ διῃρημένοι, οἱ μὲν Ὀπούντιοι
[9, 1]   τε καὶ Κίρφις καὶ Δαυλὶς  καὶ   αὐτὸς Παρνασσὸς τῆς τε
[9, 1]   Παρνασσὸς τῆς τε Φωκίδος ὢν  καὶ   ἀφορίζων τὸ ἑσπέριον πλευρόν. ὃν
[9, 1]   ἀπὸ τῆς μητροπόλεως, ὅμοροι Φωκεῦσι  καὶ   Βοιωτοῖς, οἱ δ´ Ἐπικνημίδιοι ἀπὸ
[9, 12]   ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Δελφοὺς  καὶ   γῆν πᾶσαν ἐπιών; εἰ δὲ
[9, 10]   Κρισαῖον πόλεμον οἱ Ἀμφικτύονες ἱππικὸν  καὶ   γυμνικὸν ἐπ´ Εὐρυλόχου διέταξαν στεφανίτην
[9, 10]   ἐστίν, ἄγκρουσις ἄμπειρα κατακελευσμὸς ἴαμβοι  καὶ   δάκτυλοι σύριγγες. ἐμελοποίησε μὲν οὖν
[9, 10]   αὐτὸν τὸν ἀγῶνα, ἴαμβον δὲ  καὶ   δάκτυλον τὸν ἐπιπαιανισμὸν τὸν {γινόμενον}
[9, 16]   δὲ τοὺς Ἀμβρυσέας καὶ Πανοπέας  καὶ   Δαυλιέας· κεῖσθαι δ´ ἐπὶ τῆς
[9, 1]   Παρνασσῷ, Δελφοί τε καὶ Κίρφις  καὶ   Δαυλὶς καὶ αὐτὸς Παρνασσὸς
[9, 7]   ἐκεῖσε, μάλιστα δ´ οἱ ἐγγύθεν,  καὶ   δὴ καὶ τὸ Ἀμφικτυονικὸν σύστημα
[9, 3]   Μαλιακὸν κόλπον καὶ τὴν Οἴτην.  καὶ   δή φασιν ἐκεῖ τὸν ἑλλέβορον
[9, 4]   δ´ οἵ τε θησαυροὶ οὓς  καὶ   δῆμοι καὶ δυνάσται κατεσκεύασαν, εἰς
[9, 15]   δηλοῖ δὲ τὴν εὐφυΐαν ταύτην  καὶ   Δημοσθένης, φράζων τὸν θόρυβον τὸν
[9, 3]   ἀστεῖον, ἐνταῦθα δὲ σκευάζεσθαι βέλτιον,  καὶ   διὰ τοῦτο ἀποδημεῖν δεῦρο πολλοὺς
[9, 5]   ἐπὶ τοῦ ἀθανάτου καὶ ἀκαμάτου  καὶ   διακόνου. ~Ἡ μὲν οὖν ἐπὶ
[9, 12]   ἐχθρῶν· τούτους δ´ ὑπ´ Ἀλκμέωνος  καὶ   Διομήδους. ἀλλ´ ἐπάνειμι ἐπὶ τοὺς
[9, 16]   ὅλης ῥέοι τῆς Φωκίδος σκολιῶς  καὶ   δρακοντοειδῶς παρὲκ Πανοπῆα διὰ Γλήχωνά
[9, 4]   τε θησαυροὶ οὓς καὶ δῆμοι  καὶ   δυνάσται κατεσκεύασαν, εἰς οὓς καὶ
[9, 1]   Αἰτωλικὸν ὄρος, τὸ δὲ Φωκεῖς  καὶ   Δωριεῖς οἱ πλείους, ἔχοντες τὴν
[9, 6]   ἐνομίσθη δὲ καὶ τῆς οἰκουμένης,  καὶ   ἐκάλεσαν τῆς γῆς ὀμφαλόν, προσπλάσαντες
[9, 14]   „ἤγαγον, „ὀψόμενον Τιτυὸν γαιήϊον υἱόν.  καὶ   Ἐλάριόν τι σπήλαιον ἀπὸ τῆς
[9, 2]   ἐπιφανέσταται δύο πόλεις Δελφοί τε  καὶ   Ἐλάτεια· Δελφοὶ μὲν διὰ τὸ
[9, 15]   ἐν τῷ Παρνασσῷ {Ὑαμπεί{ ας}  καὶ   Ἐλάτεια μεγίστη πόλις τῶν
[9, 16]   ἱδρυμένη πλησίον Φανοτεῦσι καὶ Χαιρωνεῦσι  καὶ   Ἐλατείᾳ. φησὶ δὲ Θεόπομπος τὸν
[9, 6]   τις ἐν τῷ ναῷ τεταινιωμένος  καὶ   ἐπ´ αὐτῷ αἱ δύο εἰκόνες
[9, 7]   ἀφικνοῦντο καὶ ἐχρῶντο τῷ μαντείῳ  καὶ   ἔπεμπον δῶρα καὶ θησαυροὺς κατεσκεύαζον,
[9, 15]   κοινοῦ συστήματος τῶν Φωκέων Λακεδαιμόνιοι  καὶ   ἐπέτρεψαν καθ´ αὑτοὺς πολιτεύεσθαι· τινὲς
[9, 2]   πασῶν μεγίστη τῶν ἐνταῦθα πόλεων  καὶ   ἐπικαιριωτάτη διὰ τὸ ἐπικεῖσθαι τοῖς
[9, 4]   οὓς καὶ χρήματα ἀνετίθεντο καθιερωμένα  καὶ   ἔργα τῶν ἀρίστων δημιουργῶν, καὶ
[9, 11]   εἰπὼν ὅτι εἰς ἡμερότητα προὐκαλεῖτο  καὶ   ἐσωφρόνιζε, τοῖς μὲν χρηστηριάζων καὶ
[9, 1]   ὁλοσχερὴς τύπος οὗτος τῆς λοιπῆς  καὶ   ἐφεξῆς περιοδείας, τὰ καθ´ ἕκαστα
[9, 7]   δὲ καὶ οἱ πόρρωθεν ἀφικνοῦντο  καὶ   ἐχρῶντο τῷ μαντείῳ καὶ ἔπεμπον
[9, 6]   πάντων ὑπάρξαι, προσέλαβε δέ τι  καὶ   θέσις τοῦ τόπου. τῆς
[9, 4]   οὖν συμμένει, δὲ Κίρρα  καὶ   Κρῖσα κατεσπάσθησαν, μὲν
[9, 1]   Φωκὶς τῇ Βοιωτίᾳ παράκειται, τοῦτον  καὶ   Λοκρὶς τῇ Φωκίδι ἑκατέρα.
[9, 1]   σα τοῖς Φωκεῦσι παραβέβληται, οὕτω  {καὶ   πᾶσα Οἰταία} μετὰ τῆς
[9, 1]   σαίου κόλπου μέ} χρι Ἀκτίου  καὶ   πρὸς Εὔβοιαν μέχρι τῆς
[9, 8]   πετρηέσσῃ, καὶ οἱ θησαυροὶ δηλοῦσι  καὶ   σύλησις γενηθεῖσα ὑπὸ
[9, 14]   τιμαί τινες. πλησίον δὲ Λεβαδείας  καὶ   Τραχίν, ὁμώνυμος τῇ Οἰταίᾳ,
[9, 14]   Ἐλάρας δείκνυται κατὰ τὴν νῆσον  καὶ   ἡρῷον τοῦ Τιτυοῦ καὶ τιμαί
[9, 16]   ἐφ´ κεῖται Ὀρχομενός.  καὶ   Ἡσίοδος δ´ ἐπὶ πλέον περὶ
[9, 3]   τοῦτο ἀποδημεῖν δεῦρο πολλοὺς καθάρσεως  καὶ   θεραπείας χάριν· γίνεσθαι γάρ τι
[9, 7]   ἐπειδὴ ἐν Πύλαις συνήγοντο, ἃς  καὶ   Θερμοπύλας καλοῦσιν· ἔθυον δὲ τῇ
[9, 7]   τῷ μαντείῳ καὶ ἔπεμπον δῶρα  καὶ   θησαυροὺς κατεσκεύαζον, καθάπερ Κροῖσος καὶ
[9, 8]   Φωκέων, ἐξ ἧς Φωκικὸς  καὶ   ἱερὸς καλούμενος ἐξήφθη πόλεμος. αὕτη
[9, 7]   Κροῖσος καὶ πατὴρ Ἀλυάττης  καὶ   Ἰταλιωτῶν τινες καὶ Σικελοί. ~Ἐπίφθονος
[9, 1]   ἁγιστευόμενα· ὧν ἐστι γνωριμώτατόν τε  καὶ   κάλλιστον τὸ Κωρύκιον νυμφῶν ἄντρον
[9, 10]   δὲ τοῖς κιθαρῳδοῖς αὐλητάς τε  καὶ   κιθαριστὰς χωρὶς ᾠδῆς, ἀποδώσοντάς τι
[9, 1]   ἐπ´ αὐτῆς ἱδρυμένη τῆς θαλάττης  καὶ   Κίρρα καὶ Ἀντικύρα καὶ τὰ
[9, 1]   πρὸς τῷ Παρνασσῷ, Δελφοί τε  καὶ   Κίρφις καὶ Δαυλὶς καὶ αὐτὸς
[9, 12]   εἴη μυθωδέστερον Ἀπόλλων τοξεύων  καὶ   κολάζων Τιτυοὺς καὶ Πύθωνας καὶ
[9, 8]   καὶ οἱ ἀναθέντες· „Γύγου“ γὰρ  καὶ   „Κροίσου“ καὶ „Συβαριτῶν“ καὶ „Σπινητῶν
[9, 1]   ὄρους Κνημῖδος, προσεχεῖς Οἰταίοις τε  καὶ   Μαλιεῦσιν. ἐν μέσῳ δὲ ἀμφοῖν
[9, 1]   ἑσπερίου μέρους παρακειμένη τῷ Παρνασσῷ  καὶ   μέρος αὐτοῦ νεμομένη, καθήκουσα δ´
[9, 1]   σχίζων ἐφ´ ἑκάτερα τὴν Λοκρίδα  καὶ   μέσος ταττόμενος τοῦ τε Ὀπουντίου
[9, 7]   οὔσης τῆς συνόδου ἔαρός τε  καὶ   μετοπώρου· ὕστερον δὲ καὶ πλείους
[9, 6]   ἐκάλεσαν τῆς γῆς ὀμφαλόν, προσπλάσαντες  καὶ   μῦθον ὅν φησι Πίνδαρος, ὅτι
[9, 12]   Πύθωνος ὑπὸ τῶν Δελφῶν, καθάπερ  καὶ   νῦν ἔτι καὶ ἀεὶ ὑπόμνημα
[9, 4]   καὶ ἔργα τῶν ἀρίστων δημιουργῶν,  καὶ   ἀγὼν Πυθικὸς καὶ
[9, 16]   δὲ Κηφισσὸς τε Φωκικὸς  καὶ   Ἀθήνησι καὶ ἐν
[9, 16]   τε Φωκικὸς καὶ Ἀθήνησι  καὶ   ἐν Σαλαμῖνι, τέταρτος δὲ
[9, 16]   καὶ πέμπτος ἐν Σικυῶνι  καὶ   ἐν Σκύρῳ, ἐν Ἀπολλωνίᾳ
[9, 3]   ἐντεῦθεν ἀρκτέον. ~Εἴρηται δ´ ὅτι  καὶ   Παρνασσὸς ἐπὶ τῶν ἑσπερίων
[9, 7]   καὶ θησαυροὺς κατεσκεύαζον, καθάπερ Κροῖσος  καὶ   πατὴρ Ἀλυάττης καὶ Ἰταλιωτῶν
[9, 12]   καὶ κολάζων Τιτυοὺς καὶ Πύθωνας  καὶ   ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Δελφοὺς
[9, 1]   δ´ οἱ μὲν ἑσπέριοι Λοκροὶ  καὶ   Ὀζόλαι, ἔχουσί τε ἐπὶ τῇ
[9, 8]   ἀνατεθέντα, ἐπιγραφὰς σώζοντα ἐν αἷς  καὶ   οἱ ἀναθέντες· „Γύγου“ γὰρ καὶ
[9, 8]   Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἐνὶ πετρηέσσῃ,  καὶ   οἱ θησαυροὶ δηλοῦσι καὶ
[9, 7]   καὶ τοῦ μαντείου, ὕστερον δὲ  καὶ   οἱ πόρρωθεν ἀφικνοῦντο καὶ ἐχρῶντο
[9, 16]   Λιλαίας ἔχοντα Φωκικῆς πόλεως (καθάπερ  καὶ   Ὅμηρός φησιν „οἵ τε Λίλαιαν
[9, 6]   δὲ κόρακάς φασι. δείκνυται δὲ  καὶ   ὀμφαλός τις ἐν τῷ ναῷ
[9, 4]   οὗτοι τῶν Ὀζολῶν. ἐπελθόντες γὰρ  καὶ   οὗτοι τήν τε Κρῖσαν ἀνέλαβον,
[9, 8]   „Σπινητῶν τῶν περὶ τὸν Ἀδρίαν,  καὶ   οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων. οὔτ
[9, 16]   σταδίους, διορίζειν δὲ τοὺς Ἀμβρυσέας  καὶ   Πανοπέας καὶ Δαυλιέας· κεῖσθαι δ´
[9, 4]   τοὺς ἐπὶ τὸ ἱερὸν ἀφικνουμένους  καὶ   παρὰ τὰ προστάγματα τῶν Ἀμφικτυόνων.
[9, 12]   ἔχοντα τὸν τόπον, βίαιον ἄνδρα  καὶ   παράνομον· τοὺς δὲ Παρνασσίους συμμίξαντας
[9, 1]   ρικῆς τετραπόλεως τῇ Λοκρίδι ἑκατέρᾳ  {καὶ   Παρνας} σῷ καὶ τοῖς Δωριεῦσιν.
[9, 8]   μεγάλων ἔξω τοῦ ναοῦ φυγεῖν  καὶ   παύσασθαι τῆς ἀνασκαφῆς, ἐμβαλεῖν δὲ
[9, 16]   ἐν Σαλαμῖνι, τέταρτος δὲ  καὶ   πέμπτος ἐν Σικυῶνι καὶ
[9, 2]   κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται „νεῖκος „Ὀδυσσῆος  καὶ   Πηλείδεω Ἀχιλῆος, ὥς ποτε δηρίσαντο.
[9, 7]   τε καὶ μετοπώρου· ὕστερον δὲ  καὶ   πλείους προσῆλθον πόλεις. τὴν δὲ
[9, 7]   δοκεῖ τὰ περὶ τοὺς Ἀμφικτύονας  καὶ   πόλεις ἀφορίσαι τὰς μετεχούσας τοῦ
[9, 11]   τὴν περὶ ταῦτα ἐπιμέλειαν, καθάπερ  καὶ   Πολύβιος μαρτυρῶν τυγχάνει, ἀνὴρ ἀξιόλογος,
[9, 13]   δυναστεῦσαι· καὶ τὰ περὶ Φιλομήλαν  καὶ   Πρόκνην ἐκεῖ μυθεύουσι. τοὔνομα δὲ
[9, 1]   Μακεδονικῶν· {δεῖ δέ, ὅπερ ἔφαμεν  καὶ   πρότερον, παραλλήλους {ὥς{ περ ταινίας}
[9, 10]   γυμνικὸν ἐπ´ Εὐρυλόχου διέταξαν στεφανίτην  καὶ   Πύθια ἐκάλεσαν. προσέθεσαν δὲ τοῖς
[9, 12]   Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺς  καὶ   Πύθωνας καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν
[9, 7]   πατὴρ Ἀλυάττης καὶ Ἰταλιωτῶν τινες  καὶ   Σικελοί. ~Ἐπίφθονος δ´ ὢν
[9, 12]   συμπίπτειν εἰς παράταξιν· ἐμπρησθῆναι δὲ  καὶ   σκηνὴν τότε τοῦ Πύθωνος ὑπὸ
[9, 8]   γὰρ καὶ „Κροίσου“ καὶ „Συβαριτῶν“  καὶ   „Σπινητῶν τῶν περὶ τὸν Ἀδρίαν,
[9, 8]   ἀναθέντες· „Γύγου“ γὰρ καὶ „Κροίσου“  καὶ   „Συβαριτῶν“ καὶ „Σπινητῶν τῶν περὶ
[9, 11]   καὶ ἐσωφρόνιζε, τοῖς μὲν χρηστηριάζων  καὶ   τὰ μὲν προστάττων τὰ δ´
[9, 14]   τόποις, τοῦ Ἐπειοῦ πατρίς.  καὶ   τὰ περὶ τὸν Τιτυὸν δὲ
[9, 12]   τοῦ μύθου τύπον. παραπλήσια τούτοις  καὶ   τὰ περὶ τῶν Αἰτωλῶν εἰρημένα.
[9, 13]   Τηρέα τὸν Θρᾷκά φασι δυναστεῦσαι·  καὶ   τὰ περὶ Φιλομήλαν καὶ Πρόκνην
[9, 1]   θαλάττης καὶ Κίρρα καὶ Ἀντικύρα  καὶ   τὰ ὑπὲρ αὐτῶν ἐν τῇ
[9, 1]   ραὶ τῶν} λεχθεισῶν χωρῶν τε  καὶ   ταινιῶν ἑκάστης {παρ{ άλληλοι} ἅπασαί
[9, 11]   ποιεῖν ἔσθ´ ὅτε τῇ προαιρέσει  καὶ   ταῖς ἐξ ἀρχῆς ὑποσχέσεσιν. ἐπιτιμήσας
[9, 7]   μετὰ πλειόνων, ἀποδεῖξαι δὲ  καὶ   τὰς Ἀμφικτυονικὰς δίκας ὅσαι πόλεσι
[9, 1]   πα} ράλληλα μὲν ἀλλήλοις ἔσται,  καὶ   τὰς {κατὰ μῆκος ἐναν} τίον
[9, 2]   ἁλουσῶν δ´ ἐκείνων κρατεῖσθαι συμβαίνει  καὶ   τὰς παρόδους. ἐπεὶ δ´
[9, 5]   τε καὶ ἄμετρα· ἐντείνειν δὲ  καὶ   ταῦτα εἰς μέτρον ποιητάς τινας
[9, 13]   τοῦ συμβεβηκότος, ὑπὸ τῷ Ἑλικῶνι  καὶ   τῇ Ἄσκρῃ κείμενος. οὐδ´ αἱ
[9, 11]   ἐν τῇ τῆς ἱστορίας γραφῇ  καὶ   τὴν ἀλήθειαν ἐπαινέσας προστίθησι τῷ
[9, 2]   εἰσβολὰς τὰς εἰς τὴν Φωκίδα  καὶ   τὴν Βοιωτίαν. ὄρη γάρ ἐστιν
[9, 3]   τῇ κατὰ τὸν Μαλιακὸν κόλπον  καὶ   τὴν Οἴτην. καὶ δή φασιν
[9, 5]   δὲ καὶ τὴν προφῆτιν οὕτω  καὶ   τὴν πόλιν ἀπὸ τοῦ πυθέσθαι,
[9, 3]   κατὰ κορυφὴν ἔχον τὸ μαντεῖον  καὶ   τὴν πόλιν, σταδίων ἑκκαίδεκα κύκλον
[9, 5]   γενέσθαι φασὶ Πυθίαν, κεκλῆσθαι δὲ  καὶ   τὴν προφῆτιν οὕτω καὶ τὴν
[9, 6]   συμπάσης, τῆς τε ἐντὸς Ἰσθμοῦ  καὶ   τῆς ἐκτός, ἐνομίσθη δὲ καὶ
[9, 4]   διὰ τὰ ἐκ τῆς Σικελίας  καὶ   τῆς Ἰταλίας τέλη, πικρῶς ἐτελώνουν
[9, 6]   καὶ τῆς ἐκτός, ἐνομίσθη δὲ  καὶ   τῆς οἰκουμένης, καὶ ἐκάλεσαν τῆς
[9, 16]   πλέον περὶ τοῦ ποταμοῦ λέγει  καὶ   τῆς ῥύσεως, ὡς δι´ ὅλης
[9, 1]   ταττόμενος τοῦ τε Ὀπουντίου κόλπου  καὶ   τῆς τῶν Ἐπικνημιδίων παραλίας· νῦν
[9, 14]   νῆσον καὶ ἡρῷον τοῦ Τιτυοῦ  καὶ   τιμαί τινες. πλησίον δὲ Λεβαδείας
[9, 7]   δ´ οἱ ἐγγύθεν, καὶ δὴ  καὶ   τὸ Ἀμφικτυονικὸν σύστημα ἐκ τούτων
[9, 4]   χώραν ἀπέδοσαν. ὠλιγώρηται δ´ ἱκανῶς  καὶ   τὸ ἱερόν, πρότερον δ´ ὑπερβαλλόντως
[9, 2]   τὸ ἱερὸν τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνος  καὶ   τὸ μαντεῖον ἀρχαῖον ὄν, εἴ
[9, 13]   εἶπεν, οἱ δ´ ὕστερον Δαυλίαν.  καὶ   τὸ {οἳ} Κυπάρισσον ἔχον“ δέχονται
[9, 4]   οὗτοι τήν τε Κρῖσαν ἀνέλαβον,  καὶ   τὸ πεδίον τὸ ὑπὸ τῶν
[9, 4]   καὶ ἀγὼν Πυθικὸς  καὶ   τὸ πλῆθος τῶν ἱστορουμένων χρησμῶν.
[9, 17]   ἀλλήλων τούς τ´ {Ἐπικνημι{ δίους  καὶ   το} ὺς Ὀπουντίους· ὕστερον δὲ
[9, 8]   παύσασθαι τῆς ἀνασκαφῆς, ἐμβαλεῖν δὲ  καὶ   τοῖς ἄλλοις φόβον τῆς τοιαύτης
[9, 4]   τῶν Ἀμφικτυόνων. τὰ δ´ αὐτὰ  καὶ   τοῖς Ἀμφισσεῦσι συνέβη. Λοκρῶν δ´
[9, 1]   Λοκρίδι ἑκατέρᾳ {καὶ Παρνας} σῷ  καὶ   τοῖς Δωριεῦσιν. ὑπὲρ τούτων δ´
[9, 2]   διὰ τὸ ἐπικεῖσθαι τοῖς στενοῖς  καὶ   τὸν ἔχοντα ταύτην ἔχειν τὰς
[9, 1]   ~Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν  καὶ   τὸν Ὀρχομενὸν Φωκίς ἐστι
[9, 12]   ἐβούλετο τόν τε τῆς ἱστορίας  καὶ   τὸν τοῦ μύθου τύπον. παραπλήσια
[9, 16]   ὑψηλῷ, μεταξὺ τοῦ τε Παρνασσοῦ  καὶ   τοῦ {Ἁδυλίου ὄ} ρους πενταστάδιον
[9, 7]   περί τε τῶν κοινῶν βουλευσόμενον  καὶ   τοῦ ἱεροῦ τὴν ἐπιμέλειαν ἕξον
[9, 7]   τοῖς ἐγγὺς μετῆν καὶ τούτων  καὶ   τοῦ μαντείου, ὕστερον δὲ καὶ
[9, 10]   ναύαρχος τοῦ δευτέρου Πτολεμαίου  καὶ   τοὺς λιμένας συντάξας ἐν δέκα
[9, 8]   κατορωρύχθαι φασὶ τὸν πλοῦτον ἐκεῖνον,  καὶ   τοὺς περὶ τὸν Ὀνόμαρχον ἐπιχειρήσαντας
[9, 7]   πλείους διατάξεις γεγόνασιν, ἕως κατελύθη  καὶ   τοῦτο τὸ σύνταγμα, καθάπερ τὸ
[9, 4]   τοὺς ξένους τῶν πάλαι Κρισαίων.  καὶ   τούτους οὖν ἐτιμωρήσαντο οἱ Ἀμφικτύονες,
[9, 7]   ἐξ ἀρχῆς τοῖς ἐγγὺς μετῆν  καὶ   τούτων καὶ τοῦ μαντείου, ὕστερον
[9, 4]   τούτους οὖν ἐτιμωρήσαντο οἱ Ἀμφικτύονες,  καὶ   τῷ θεῷ τὴν χώραν ἀπέδοσαν.
[9, 1]   συμβολῆς τῶν τε Οἰταίων ὀρῶν  καὶ   τῶν Αἰτωλικῶν καὶ τῶν ἀνὰ
[9, 1]   τούτων δ´ ἤδη {οἱ Θετταλοὶ}  καὶ   τῶν Αἰτωλῶν οἱ προσάρκτιοι καὶ
[9, 1]   Οἰταίων ὀρῶν καὶ τῶν Αἰτωλικῶν  καὶ   τῶν ἀνὰ μέσον Δωριέων. πάλιν
[9, 12]   ἀπό τε τῶν ἡμέρων καρπῶν  καὶ   τῶν βίων, ἐξ Ἀθηνῶν δ´
[9, 1]   δὲ ἀμφοῖν τῶν τε Ἑσπερίων  καὶ   τῶν ἑτέρων Παρνασσός, παραμήκης εἰς
[9, 1]   καί τινα} τῶν Ἠπειρωτικῶν ἐθνῶν  καὶ   τῶν Μακεδονικῶν· {δεῖ δέ, ὅπερ
[9, 2]   πρῶτον, ἔπειτα τὰ τῶν Λοκρῶν  καὶ   τῶν Φωκέων, οὐ πανταχοῦ στρατοπέδοις
[9, 8]   ἐν οἷς οἱ περὶ Ὀνόμαρχον  καὶ   Φάυλλον ἐσύλησαν τὸ ἱερόν, ἀλλὰ
[9, 15]   τόπος οὗτος Δελφῶν τε  καὶ   Φωκέων, ἡνίκα ἀπέστησαν τοὺς Δελφοὺς
[9, 16]   τῷ Κηφισσῷ ἱδρυμένη πλησίον Φανοτεῦσι  καὶ   Χαιρωνεῦσι καὶ Ἐλατείᾳ. φησὶ δὲ
[9, 4]   τῶν Ἀμφικτυόνων ἀνιερωθὲν αὖθις κατεγεώργουν,  καὶ   χείρους ἦσαν περὶ τοὺς ξένους
[9, 4]   καὶ δυνάσται κατεσκεύασαν, εἰς οὓς  καὶ   χρήματα ἀνετίθεντο καθιερωμένα καὶ ἔργα
[9, 7]   τὴν ἐπιμέλειαν ἕξον κοινοτέραν, ἅτε  καὶ   χρημάτων ἀποκειμένων πολλῶν καὶ ἀναθημάτων
[9, 11]   ἐστὶν ἀψευδέστατον, τοῖς οὕτως ἀπίστοις  καὶ   ψευδέσι χρησόμεθα λόγοις. ταῦτα δ´
[9, 7]   ἀφορίσαι τὰς μετεχούσας τοῦ συνεδρίου  καὶ   ψῆφον ἑκάστῃ δοῦναι, τῇ μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/06/2008