Livre, Chap. |
[5, 10] |
ὅτε
καὶ
Ἀρκάδιος
ὁ
υἱὸς
|
αὐτοῦ |
Αὔγουστος
ἀνηγορεύθη,
οἱ
μὲν
Ναυατιανοὶ |
[5, 24] |
πρόφασιν
λαβὼν,
ὅτι
Ἀέτιον
τὸν
|
αὐτοῦ |
διδάσκαλον
ἐκβληθέντα
οὐ
προσεδέχετο·
οἱ |
[5, 23] |
δραξάμενος
ἀφορμῆς,
ἐλυπεῖτο
γὰρ
ὅτι
|
αὐτοῦ |
Δωρόθεος
προεκέκριτο,
τοῦ
ἐναντίου
λόγου |
[5, 24] |
οὐ
προσεδέχετο·
οἱ
δὲ
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
εἰς
διάφορα
διῃρέθησαν.
Πρῶτον
μὲν |
[5, 6] |
ὑπατείᾳ
Γρατιανοῦ
τὸ
πέμπτον
καὶ
|
αὐτοῦ |
Θεοδοσίου
τὸ
πρῶτον.
~Ὡς
Γρηγορίου |
[5, 17] |
διάβολον,
πολλῷ
μᾶλλον
τοὺς
ὑπηρέτας
|
αὐτοῦ |
ἱερεῖς
Αἰγυπτίων
τοῦτο
διέφυγεν.
Ἀλλ´ |
[5, 15] |
χρόνον,
ἕτερος
εἰς
τὸν
τόπον
|
αὐτοῦ |
οὐκέτι
καθίσταται,
Φλαβιανοῦ
τοῦτο
κατασκευάσαντος. |
[5, 20] |
Ναυατιανοὺς
δὲ,
ὡς
ὁμόφρονας
τῇ
|
αὐτοῦ |
πίστει,
ἐντὸς
τῶν
πόλεων
τὰς |
[5, 8] |
οὖν
βασιλεὺς,
καὶ
οἱ
τῆς
|
αὐτοῦ |
πίστεως
ἐπίσκοποι,
παντοῖοι
ἐγένοντο
ὁμονοῆσαι |
[5, 10] |
αὐτῶν,
ἅπερ
καὶ
οἱ
τῆς
|
αὐτοῦ |
πίστεως
ἔχουσιν.
Οἱ
δὲ
προεστῶτες |
[5, 14] |
ὡς
μὴ
μόνον
τοὺς
τῆς
|
αὐτοῦ |
πίστεως
ἱερεῖς
ὑπερτιμᾶν,
ἀλλὰ
γὰρ |
[5, 8] |
βασιλεὺς
ὑπερθέμενος,
σύνοδον
ἐπισκόπων
τῆς
|
αὐτοῦ |
πίστεως
συγκαλεῖ,
ἐπὶ
τῷ
κρατύναι |
[5, 7] |
μέσοις
τε
ἀναστὰς,
τοιάδε
δι´
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τοὺς
ὑπηκόους
ἐφθέγξατο.
Ἀδελφοὶ, |
[5, 22] |
ἐπιστολῆς
γενναίως
κατέδραμεν,
μεμψάμενος
μὲν
|
αὐτοῦ |
τὴν
θερμότητα,
διδάξας
δὲ,
ὡς |
[5, 9] |
ἐξωσθέντες
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως,
ὅτι
|
αὐτοῦ |
τὴν
πίστιν
ἀπέφυγον.
Τότε
δὴ |
[5, 25] |
ἠστόχησεν.
Βακούριος
γὰρ
ὁ
στρατηλάτης
|
αὐτοῦ |
τοσοῦτον
ἐπερρώσθη,
ὥστε
σὺν
τοῖς |
[5, 25] |
ἀλλὰ
πρὸς
τοῖς
ποσὶ
τοῖς
|
αὐτοῦ |
ὑπὸ
τῶν
στρατιωτῶν
τὴν
κεφαλὴν |
[5, 9] |
τὴν
ἐκκλησίαν
τὴν
νῦν
ἐξ
|
αὐτοῦ |
χρηματίζουσαν
ἀπέθετο,
ἣν
πρότερον
οἱ |
[5, 22] |
ἄχρι
τῶν
ἑσπερίων
μερῶν
καὶ
|
αὐτοῦ |
ὠκεανοῦ,
μετὰ
ἰσημερίαν
ἐξ
ἀρχαίας |