Chant, vers
[2, 400]	μὲν γὰρ μακάρεσσι καὶ ἀνθρώποισι	φαείνει,	~τῇ ἐπὶ πάντα τελεῖται ἀτειρέος
[2, 600]	σεῖο δαμέντος ~τλήσομαι ἀθανάτοισιν ἐπουρανίοισι	φαείνειν·	~ἀλλὰ καταχθονίων ἐσδύσομαι αἰνὰ βέρεθρα,
[2, 600]	ἁλός, ὄφρα θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι	φαείνῃ·	~αὐτὰρ ἐμοὶ στονόεσσα μετ´ οὐρανὸν
[2, 200]	περάτων γαιηόχου Ὠκεανοῖο ~ἔρχεται Ἠέλιος	φαεσίμβροτος	οὐρανὸν εἴσω ~παμφανόων, τραφερὴ δὲ
[2, 650]	ἄνακτι. ~Καὶ τὰ μὲν ἐννεσίῃσι	φαεσφόρου	Ἠριγενείης ~οἰωνοὶ τελέουσι θοοί. Τότε
[2, 150]	ἀμαλλοδετῆρας ἐγείρει, ~τῆμος ἀρήιον υἷα	φαεσφόρου	Ἠριγενείης ~ὕστατος ὕπνος ἀνῆκεν· ὃ
[2, 150]	νύ τοι ἀνδράσιν αὕτως. ~Ὣς	φάθ´·	ὃ δ´ ἐκ δόρποιο μεθίστατο,
[2, 500]	μὲν ἔβη ποτὶ Μέμνονος ἦτορ,	~φαιδρὴ	δ´ ἀμφ´ Ἀχιλῆα δαΐφρονα· τοὶ
[2, 500]	μέγα κάρτος ἐπ´ ἀλλήλοισι φέροντες.	~Φαίης	κε στονόεντα κατὰ μόθον ἤματι
[2, 550]	ἄσχετος ἔσσυται ὀδμὴ ~ἐξ ὕδατος·	φαίης	κεν ἔθ´ ἕλκεος οὐλομένοιο ~πυθομένους
[2, 450]	~ἐσσυμένως· ὀλοαὶ δὲ θοὰς ἑκάτερθε	φάλαγγας	~Κῆρες ἐποτρύνεσκον ἀπειρέσιον πονέεσθαι ~δῆριν
[2, 200]	δ´ ἄρ´ ἀμφοτέρων δολιχαὶ πονέοντο	φάλαγγες	~Τρώων καὶ Δαναῶν, μετὰ δ´
[2, 350]	ὑπὸ χερσὶ δάιζεν ~ἀμφ´ ἄλλῃσι	φάλαγξι,	καὶ ἰσχανόων πολέμοιο ~ἤλυθέ οἱ
[2, 600]	φάος περὶ σῶμα βάλοιμι. ~Ὣς	φαμένης	ῥέε δάκρυ κατ´ ἀμβροσίοιο προσώπου
[2, 350]	ἀπέληγε κυδοιμοῦ· ~ἔλπετο γὰρ Τρώεσσι	φάος,	Δαναοῖσι δὲ πῆμα ~ἔσσεσθ´· ἀλλά
[2, 0]	ὀρέων ὑπὲρ ἠχηέντων ~λαμπρὸν ὑπὲρ	φάος	ἦλθεν ἀτειρέος ἠελίοιο, ~οἳ μὲν
[2, 450]	ἀλεγεινή, ~ἥ ῥά τε καὶ	φάος	ἠὺ κατέκρυφεν ἠελίοιο ~αἰθέρ´ ἐπισκιάουσα·
[2, 550]	ἐυθρόνου Ἠριγενείης. ~Δύσετο δ´ ἠελίοιο	φάος·	κατὰ δ´ ἤλυθεν Ἠὼς ~οὐρανόθεν
[2, 600]	ὄρφνη, ~μὴ δὴ σεῖο φονῆι	φάος	περὶ σῶμα βάλοιμι. ~Ὣς φαμένης
[2, 600]	~μαψιδίως· ἦ γάρ κεν ἐμὸν	φάος	ὠπίσατο Ζεύς. ~Τοὔνεχ´ ὑπὸ ζόφον
[2, 100]	Μέμνων ~ἀμφαφόων καὶ τοῖον ὑποβλήδην	φάτο	μῦθον· ~Οὐ μὲν χρὴ παρὰ
[2, 50]	μέγα νεικείων· ὃ δὲ χωόμενος	φάτο	μῦθον ~Πουλυδάμας· οὐ γάρ οἱ
[2, 350]	ἀμφὶ δὲ παιδὶ μέγ´ ἀχνύμενος	φάτο	μῦθον· ~Ὦ Ἀχιλεῦ, μέγα ἕρκος
[2, 50]	μιν κατερήτυον ἔνδοθι πάτρης. ~Ὣς	φάτο	Πουλυδάμαντος ἐὺ σθένος· ἀμφὶ δὲ
[2, 400]	μιν ἀθανάτῃσιν ἐπουρανίῃσιν ἐίσκω. ~Ὣς	φάτο·	τὸν δ´ ἐνένιπε θρασὺς πάις
[2, 300]	γὰρ ἔοικεν ὑπερτέρῳ ἀντιάασθαι. ~Ὣς	φάτο·	τὸν δ´ ἑτέρωθε γέρων ἠμείβετο
[2, 150]	ἀπειρέσιος καὶ ἀυπνοσύνη ἀλεγεινή. ~Ὣς	φάτο·	τὸν δ´ ὁ γεραιὸς ἀγασσάμενος
[2, 350]	καὶ ἄχνυται οὐκέτ´ ἐόντος. ~Ὣς	φάτο·	τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ φρένας
[2, 250]	μαρναμένοισι καὶ οὐτιδανοῖσιν ὀπάζει. ~Ὣς	φάτο·	τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ φρεσὶ
[2, 350]	Ἀχαιοὶ ~Μέμνονος ὄβριμον ἔγχος ἐπεσσυμένοιο	φέβοντο.	~Καὶ τότε δὴ κρατεροῖο μόλε
[2, 200]	κακῇ ἐναλίγκιος Αἴσῃ, ~ἥ τε	φέρει	λαοῖσι κακὸν καὶ ἀεικέα λοιγόν.
[2, 600]	~οἰωνοὺς ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε	φέρεσθαι.	~Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν
[2, 550]	θοῶς Ἠώιον υἷα ~καί ἑ	φέρον	πολιοῖο δι´ ἠέρος· ἄχνυτο δέ
[2, 150]	~ἀκρίσι πυροβόροισιν ἀλίγκιον, αἵ τε	φέρονται	~ὡς νέφος ἢ πολὺς ὄμβρος
[2, 50]	ἠδὲ καὶ ἄλλα, ~δισσάκι τόσσα	φέροντας	ὑπὲρ πόλιός τε καὶ αὐτῶν
[2, 650]	δὲ περικλονέουσι κυδοιμὸν ~Μέμνονι ἦρα	φέροντες·	ὃ δ´ εἰν Ἀίδαο δόμοισιν
[2, 500]	καὶ μέγα κάρτος ἐπ´ ἀλλήλοισι	φέροντες.	~Φαίης κε στονόεντα κατὰ μόθον
[2, 550]	ἔνθα καὶ ἔνθα πέριξ λυκάβαντα	φέρουσαι	~καρποῖσι βρίθοντα, κυλινδομένου περὶ κύκλον
[2, 0]	οὐρανοῦ ἐνθάδ´ ἱκέσθαι ~ἡμῖν χάρμα	φέρουσαν·	ὃ δ´ οὐκ ἄρ´ ἐτήτυμον
[2, 400]	ἀνηλεγέως ὀλέεσκες, ~πάντων εὐχόμενος πολὺ	φέρτατος	ἔμμεναι ἀνδρῶν ~μητρός τ´ ἀθανάτης
[2, 400]	ἐς μόθον ἰσοφαρίζειν; ~Ὃς σέο	φέρτερός	εἰμι βίῃ γενεῇ τε φυῇ
[2, 300]	τὸ πάροιθεν· ὅμως δ´ ἔτι	φέρτερός	εἰμι ~πολλῶν ἀνθρώπων, παύροισι δὲ
[2, 50]	ἀπὸ τῆλε φυγόντες ~αἴσχεα πολλὰ	φέρωμεν	ἀναλκείῃ ὑπὸ λυγρῇ ~ἀλλοδαπὴν περόωντες
[2, 600]	Οὐρανὸς ἄστρα ~ἀχλύι καὶ νεφέεσσι	φέρων	χάριν Ἠριγενείῃ. ~Τρῶες δ´ ἄστεος
[2, 200]	ἀεικέα λοιγόν. ~Πρῶτον δ´ εἷλε	Φέρωνα	διὰ στέρνοιο τυχήσας ~δούρατι λευγαλέῳ,
[2, 500]	μὲν ἐσύλεον· ἀμφὶ δὲ Τρῶες	~φεῦγον,	ὃ δ´ αἶψα δίωκε μένος
[2, 0]	στυγεροῖσι μαχώμεθα δυσμενέεσσιν, ~ἢ ἤδη	φεύγωμεν	ἀπ´ ἄστεος ὀλλυμένοιο· ~οὐ γὰρ
[2, 50]	πάντων γὰρ ἀμαλδύνεις θρασὺ κάρτος.	~Φῆ	μέγα νεικείων· ὃ δὲ χωόμενος
[2, 250]	ἀλέγων Θρασυμήδεος οὔτε μὲν ἐσθλοῦ	~Φηρέος,	οὕνεκα πολλὸν ὑπείροχος· οἳ δ´
[2, 250]	~ἐμμεμαὼς κατέπεφνε Πολύμνιον υἷα Μέγητος	~Φηρεὺς	ὀβριμόθυμος, ὃ δ´ ἔκτανε Λαομέδοντα
[2, 250]	Ἄφαρ δέ οἱ ἤλυθεν ἄγχι	~Φηρεύς,	ὅν ῥα καὶ αὐτὸν ἀποκταμένοιο
[2, 300]	δ´ αὕτως ἀπόρουσεν ἐυμμελίης Θρασυμήδης	~Φηρεύς	τ´ ὀβριμόθυμος ἰδ´ ἄλλοι πάντες
[2, 500]	ᾧ περὶ πάντα ~ζώει τε	φθινύθει	τε περιπλομένοιο κατ´ ἦμαρ ~νωλεμέως
[2, 50]	καὶ ἀτάσθαλος ἠδ´ ἀεσίφρων ~ὃς	φίλα	μὲν σαίνῃσιν ἐνωπαδόν, ἄλλα δὲ
[2, 450]	τρυφάλειαι. ~Ζεὺς δὲ μέγ´ ἀμφοτέροισι	φίλα	φρονέων βάλε κάρτος, ~τεῦξε δ´
[2, 600]	ἀνεστονάχησε πολύστονος Ἠριγένεια· ~Ὤλεό μοι,	φίλε	τέκνον, ἑῇ δ´ ἄρα μητέρι
[2, 600]	συνάχνυτο δ´ ἀμβροσίη Νὺξ ~παιδὶ	φίλῃ	καὶ πάντα κατέκρυφεν Οὐρανὸς ἄστρα
[2, 450]	ἐπιτρομέουσι νομῆες ~χειμάρρους ὀμίχλην τε	φίλην	ὀλοοῖσι λύκοισιν ~ἠδ´ ἄλλοις θήρεσσιν
[2, 300]	εἰληλούθεις, ~οὐκ ἄν τοι κεχάροντο	φίλοι	κρατερῷ περ ἐόντι· ~νῦν δ´
[2, 0]	ἀχνυμένοισι γέρων μετέειπε Θυμοίτης· ~Ὦ	φίλοι,	οὐκέτ´ ἔγωγε περὶ φρεσὶν οἶδα
[2, 150]	ἑ λισσόμενος περὶ υἱέος ἠὲ	φίλοιο	~μαψιδίως ἀφίκηται ἀτειρέος ἔνδον Ὀλύμπου.
[2, 400]	δουρὶ κραταιῷ· ~τοῦ δ´ ἐχύθη	φίλον	αἷμα. Χάρη δ´ ἄρ´ ἐτώσιον
[2, 200]	καί οἱ ἅμαρτε ~τυτθὸν ἀλευαμένοιο,	φίλον	δέ οἱ εἷλεν ἑταῖρον ~Αἴθοπα
[2, 550]	δ´ ἤλυθεν Ἠὼς ~οὐρανόθεν κλαίουσα	φίλον	τέκος, ἀμφὶ δ´ ἄρ´ αὐτῇ
[2, 0]	δ´ υἱὸς ἀμείβετο Λαομέδοντος· ~Ὦ	φίλος	ἠδ´ ἄλλοι Τρῶες σθεναροί τ´
[2, 350]	γένηται. ~Ἀλλὰ θοῶς ἐπάμυνον, ἐπεὶ	φίλος	ὅς τις ἑταίρου ~μέμνηται κταμένοιο
[2, 350]	ἕρκος ἐυσθενέων Ἀργείων, ~ὤλετό μοι	φίλος	υἱός, ἔχει δέ οἱ ἔντεα
[2, 500]	ἄσπετα δειμαίνοντο. ~Δείδιε δ´ Ἠριγένεια	φίλῳ	περὶ παιδὶ καὶ αὐτὴ ~ἵπποις
[2, 300]	ἄγεσκε ~πὰρ δύναμιν. Μέλλεν δὲ	φίλῳ	περὶ παιδὶ καὶ αὐτὸς ~κεῖσθαι
[2, 0]	ἥν περ οἱ ἄλλοι ~Ἀργεῖοι	φοβέοντο,	δαΐφρονα Πενθεσίλειαν· ~καὶ γὰρ ἔην
[2, 250]	θῶε ~ἀμφ´ ἔλαφον βεβαῶτα μέγαν	φοβέοντο	λέοντα ~οὔ τι πρόσω μεμαῶτες
[2, 0]	δὲ πύργους ~ἑζόμενοι σκοπίαζον, ἐπεὶ	φόβος	ἔλλαβε πάντας, ~μὴ δή που
[2, 250]	μοι, ὦ Θρασύμηδες ἀγακλεές, ὄφρα	φονῆα	~σεῖο κασιγνήτοιο καὶ υἱέος ἡμετέροιο
[2, 600]	εὔαδεν ὄρφνη, ~μὴ δὴ σεῖο	φονῆι	φάος περὶ σῶμα βάλοιμι. ~Ὣς
[2, 450]	στονόεσσαν· Ἄρης δ´ οὐ λῆγε	φόνοιο	~λευγαλέου, πάντῃ δὲ πέριξ ἐφορύνετο
[2, 300]	ἀναχάζεο τῆλε μόθου στυγεροῦ τε	φόνοιο,	~χάζεο, μή σε βάλοιμι καὶ
[2, 250]	οὕνεκ´ ἄρ´ αὐτοῦ ~ἀλγινόεντ´ ἀπάλαλκε	φόνον	κρατερὴ τρυφάλεια· ~σμερδαλέον δέ οἱ
[2, 100]	ἡρώων· ~τῶ ς´ ὀίω κείνοισι	φόνον	στονόεντα βαλέσθαι. ~Νῦν δ´ ἄγε
[2, 350]	ἐμμεμαὼς ὑπ´ ἄκοντι ~κεμμάσιν ὠκυτάτῃσι	φόνον	στονόεντα τίθησιν· ~ὣς Μέμνων ἐδάιζε
[2, 550]	~οὐ μετὰ δηρὸν ἔχοντες ὑπηέριοι	φορέεσθαι·	~τοὔνεχ´ ἕποντ´ Ἀνέμοισιν ὀδυρόμενοι βασιλῆα.
[2, 300]	μεγάλων ὀρέων ποταμὸς βαθυδίνης ~καχλάζων	φορέηται	ἀπειρεσίῳ ὀρυμαγδῷ, ~ὁππότε συννεφὲς ἦμαρ
[2, 550]	ἐπέτοντο ~Ἠοῦς ὄβριμον υἷα θοοὶ	φορέοντες	Ἀῆται ~τυτθὸν ὑπὲρ γαίης δνοφερῇ
[2, 550]	πάντες Ἀῆται ~μητρὸς ἐφημοσύνῃσι μιῇ	φορέοντο	κελεύθῳ ~ἐς πεδίον Πριάμοιο καὶ
[2, 550]	βλοσυρῇσι γένυσσι ~σῶμ´ ἀναειράμενοι μογεροὶ	φορέωσιν	ἑταῖροι ~ἀχνύμενοι, μετὰ δέ σφι
[2, 0]	ἄρ´ ἐτήτυμον ἦεν. ~Ἀλλ´ ἄγε	φραζώμεσθα	τί λώιον ἄμμι γένηται, ~ἢ
[2, 50]	~ἄλλον ἀμείνονα μῆτιν ἐνὶ Τρώεσσι	φράσασθαι.	~Αἴθ´ ὄφελον καὶ πρόσθεν ἐμῆς
[2, 600]	~ὄφρά τι καὶ Κρονίδαο περὶ	φρένας	ἄλγος ἵκηται. ~Οὐ γὰρ ἀτιμοτέρη
[2, 350]	φάτο· τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ	φρένας	ἔμπεσε πένθος. ~Μέμνονα δ´ ὡς
[2, 250]	~πᾶσι, μάλιστα δὲ πατρὶ περὶ	φρένας	ἤλυθε πένθος ~Νέστορι παιδὸς ἑοῖο
[2, 400]	Μέμνον, πῇ νῦν σε κακαὶ	φρένες	ἐξορόθυναν ~ἐλθέμεν ἀντί´ ἐμεῖο καὶ
[2, 350]	~ὀλλυμένων Δαναῶν· μέγα δ´ ἐν	φρεσὶ	γήθεε Μέμνων ~αἰὲν ἐπεσσύμενος δηίων
[2, 250]	εἰσορόωντος. ~Τοὔνεκα καὶ στερεῇσιν ἀρηρέμενος	φρεσὶ	θυμὸν ~ἄχνυτο παιδὸς ἑοῖο κακῇ
[2, 150]	ὕπνος ἀνῆκεν· ὃ δ´ ἐν	φρεσὶ	κάρτος ἀέξων ~ἤδη δυσμενέεσσι λιλαίετο
[2, 450]	συνόρουσαν. ~Τύπτον δ´ ἀλλήλων ἄμοτον	φρεσὶ	κυδιόωντες ~ἀσπίδας ἃς Ἥφαιστος ὑπ´
[2, 100]	~Κεῖνο δέπας περικαλλὲς ἐθάμβεεν ἐν	φρεσὶ	Μέμνων ~ἀμφαφόων καὶ τοῖον ὑποβλήδην
[2, 250]	φάτο· τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ	φρεσὶ	σύγχυτο θυμὸς ~πένθεσι λευγαλέοισιν. Ἄφαρ
[2, 100]	~μυρία· τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ	φρεσὶ	τέρπετο θυμός, ~καί ἑ καθαπτόμενος
[2, 0]	~Ὦ φίλοι, οὐκέτ´ ἔγωγε περὶ	φρεσὶν	οἶδα νοῆσαι ~ὅππως ἔσσεται ἄλκαρ
[2, 50]	δ´ ἄγ´ ἐμεῖο πίθεσθε ἐνὶ	φρεσίν·	οὐ γὰρ ὀίω ~ἄλλον ἀμείνονα
[2, 50]	δὲ Τρῶες ~ᾔνεον εἰσαΐοντες ἐνὶ	φρεσίν,	οὐδ´ ἀναφανδὸν ~μῦθον ἔφαν· πάντες
[2, 250]	ἀνδρῶν· ~ὣς τότε μὲν Μέμνων	φρόνεεν	μέγα· τοὶ δέ οἱ ἄγχι
[2, 300]	νόημα· ~τῶ ῥα καὶ ὑψηλὰ	φρονέων	ἀποφώλια βάζεις. ~Εἰ δέ μοι
[2, 450]	~Ζεὺς δὲ μέγ´ ἀμφοτέροισι φίλα	φρονέων	βάλε κάρτος, ~τεῦξε δ´ ἄρ´
[2, 0]	~θαρσαλέως ἀπολέσθαι ἀνὰ κλόνον ἠὲ	φυγόντας	~ζώειν ἀλλοδαποῖσι παρ´ ἀνδράσιν αἴσχε´
[2, 0]	μήτε πόληος ἑῆς ἀπὸ τῆλε	φυγόντες	~αἴσχεα πολλὰ φέρωμεν ἀναλκείῃ ὑπὸ
[2, 50]	ἄντην· ~Πουλυδάμα, σὺ μέν ἐσσι	φυγοπτόλεμος	καὶ ἄναλκις, ~οὐδὲ σοὶ ἐν
[2, 50]	κῦδος ἀέξεται ἠδὲ καὶ ἔργον,	~φύζα	δὲ νηπιάχοισι μάλ´ εὔαδεν ἠδὲ
[2, 50]	μενεδήιον ἦτορ, ~ἀλλὰ δέος καὶ	φύζα·	σὺ δ´ εὔχεαι εἶναι ἄριστος
[2, 400]	φέρτερός εἰμι βίῃ γενεῇ τε	φυῇ	τε, ~Ζηνὸς ὑπερθύμοιο λαχὼν ἀριδείκετον
[2, 50]	~ἐκδόμεν, ἕως οὐ κτῆσιν ἀνάρσια	φῦλα	δέδασται ~ἡμετέρην οὐδ´ ἄστυ κατήνυκε
[2, 0]	ἔλθῃ ~Μέμνων ὀβριμόθυμος ἄγων ἀπερείσια	φῦλα	~λαῶν οἳ ναίουσι μελάμβροτον Αἰθιόπειαν.
[2, 600]	δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια	φῦλα	~μέμνονας, οἵ ῥ´ ἔτι τύμβον
[2, 150]	ἅμ´ Αἰθίοπές τε καὶ ὁππόσα	φῦλα	πέλοντο ~ἀμφὶ βίην Πριάμοιο συναγρομένων
[2, 500]	λαοῖς ~τεθναότας στείβεσκον, ἅτ´ ἄσπετα	φύλλα	κατ´ ἄλσος ~χείματος ἀρχομένου μετὰ
[2, 300]	περὶ παιδὶ πέσῃς μέγ´ ἀμείνονι	φωτὶ	~μαρνάμενος, μὴ δή σε καὶ
[2, 100]	ἀγόρευε καὶ ὡς ἴδεν ἔθνεα	φωτῶν	~μυρία· τοῦ δ´ ἀίοντος ὑπὸ
[2, 50]	~Ὤ μοι ἐπιχθονίων πάντων ὀλοώτατε	φωτῶν,	~σὸν θράσος ἤγαγε νῶιν ὀιζύα,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007