Chant, vers |
[2, 400] |
ἐν
ἁλὸς
κευθμῶσι
καθημένη
ἀτρυγέτοισι
|
~ναίει |
ὁμῶς
κήτεσσι
μετ´
ἰχθύσι
κυδιόωσα
|
[2, 550] |
Παφλαγόνειον
ἐπιχθόνιοι
καλέουσι
~πάντες
ὅσοι
|
ναίουσι |
μακρῆς
ὑπὸ
πείρασιν
Ἴδης·
~ὅς |
[2, 0] |
ἄγων
ἀπερείσια
φῦλα
~λαῶν
οἳ
|
ναίουσι |
μελάμβροτον
Αἰθιόπειαν.
~Ἤδη
γάρ
ῥα |
[2, 100] |
μιν
ἴδοντο
κατὰ
πτόλιν,
ἠύτε
|
ναῦται
|
~χείματος
ἐξ
ὀλοοῖο
δι´
αἰθέρος |
[2, 500] |
~ἠελίου,
ὅτε
πόντον
ὑποτρομέει
μέγα
|
ναύτης. |
~Τοὺς
δ´
ἵπποι
χρεμέθοντες
ἐπεσσυμένοις |
[2, 50] |
ἀμαλδύνεις
θρασὺ
κάρτος.
~Φῆ
μέγα
|
νεικείων· |
ὃ
δὲ
χωόμενος
φάτο
μῦθον
|
[2, 50] |
~Τῶ
ῥα
καὶ
ἀμφαδίῃ
μέγα
|
νείκεσε |
δῖον
ἄνακτα·
~Ὤ
μοι
ἐπιχθονίων |
[2, 50] |
καὶ
ἐσθλὸν
ἐόντα
Πάρις
μέγα
|
νείκεσεν |
ἄντην·
~Πουλυδάμα,
σὺ
μέν
ἐσσι |
[2, 300] |
~ἀφραίνειν
ἐρέει
τις
ἀνηλέα
παιδοφονῆα
|
~νεκροῦ |
ἑκὰς
σεύοντα
κατὰ
μόθον.
Ὡς |
[2, 250] |
~σεῖο
κασιγνήτοιο
καὶ
υἱέος
ἡμετέροιο
|
~νεκροῦ |
ἑκὰς
σεύωμεν
ἀεικέος
ἠὲ
καὶ |
[2, 600] |
~ἀενάῳ
ποταμῷ
ἐναλίγκιον,
ἀμφὶ
δὲ
|
νεκρῷ
|
~δεύετο
γαῖα
μέλαινα·
συνάχνυτο
δ´ |
[2, 350] |
ἐπεσσύμενος
δηίων
στίχας,
ἀμφὶ
δὲ
|
νεκρῶν
|
~στείνετο
Τρώιον
οὖδας.
Ὃ
δ´ |
[2, 500] |
ὀπώρην.
~Οἳ
δέ
που
ἐν
|
νεκύεσσι |
καὶ
αἵματι
δηριόωντο
~υἱῆες
μακάρων |
[2, 550] |
δ´
ἀνὰ
θυμὸν
~ἀμφασίῃ
βεβόληντο.
|
Νέκυν |
δ´
ἀκάμαντες
Ἀῆται
~Μέμνονος
ἀγχεμάχοιο |
[2, 500] |
~αἰὲν
ἐρειδομένων.
Κεκάλυπτο
δὲ
γαῖα
|
νέκυσσιν, |
~οὐρανὸς
ὣς
νεφέεσσιν
ἐς
Αἰγοκερῆα |
[2, 350] |
~εἴ
που
μῆλ´
ὑπένερθε
κυλινδομένοιο
|
νέμονται
|
~ἢ
βόες
ἠέ
τι
ἄλλο, |
[2, 0] |
ἦ
νύ
οἱ
οὔ
τι
|
νέον |
γε
~ἀγγελίην
προέηκα
μέγ´
ἀχνύμενος |
[2, 300] |
~ἦ
γὰρ
ἔγωγ´
ἐφάμην
σε
|
νέον |
καὶ
ἀρήιον
ἄνδρα
~ἀντιάαν
δηίοισι, |
[2, 300] |
μέγ´
εὔχεαι,
οὕνεκα
θυμὸς
~θαρσαλέος
|
νέου |
ἀνδρὸς
ἐλαφρότερόν
τε
νόημα·
~τῶ |
[2, 200] |
Ἀλφειοῖο
ῥεέθροις
~καί
ῥ´
ὑπὸ
|
Νέστορι |
βῆσαν
ἐς
Ἰλίου
ἱερὸν
ἄστυ. |
[2, 250] |
πατρὶ
περὶ
φρένας
ἤλυθε
πένθος
|
~Νέστορι |
παιδὸς
ἑοῖο
παρ´
ὀφθαλμοῖσι
δαμέντος· |
[2, 250] |
ὀβριμόθυμος,
ὃ
δ´
ἔκτανε
Λαομέδοντα
|
~Νέστορος |
ὄβριμος
υἱὸς
ἀδελφειοῖο
χολωθείς,
~ὃν |
[2, 250] |
δέ
οἱ
ἔζεεν
ἀλκή.
~Τοὔνεκα
|
Νέστορος |
υἷα
καὶ
αἰχμητήν
περ
ἐόντα
|
[2, 350] |
δὴ
κρατεροῖο
μόλε
σχεδὸν
Αἰακίδαο
|
~Νέστωρ, |
ἀμφὶ
δὲ
παιδὶ
μέγ´
ἀχνύμενος |
[2, 300] |
μεμαῶτες
ἔτ´
ἐλθέμεν.
Αἰνὰ
δὲ
|
Νέστωρ
|
~ἐγγύθεν
εἰσορόων
ὀλοφύρετο,
κέκλετο
δ´ |
[2, 200] |
~ἐκ
Διός,
εὖτ´
ἀλίαστον
ἐπὶ
|
νέφεα |
κτυπέωσι
~θηγόμεν´
ἀλλήλοισι,
πυρὸς
δ´ |
[2, 600] |
κατέκρυφεν
Οὐρανὸς
ἄστρα
~ἀχλύι
καὶ
|
νεφέεσσι |
φέρων
χάριν
Ἠριγενείῃ.
~Τρῶες
δ´ |
[2, 150] |
ὦκα
πρὸ
τείχεος
ἐσσεύοντο
~κυανέοις
|
νεφέεσσιν |
ἐοικότες,
οἷα
Κρονίων
~χείματος
ὀρνυμένοιο |
[2, 500] |
δὲ
γαῖα
νέκυσσιν,
~οὐρανὸς
ὣς
|
νεφέεσσιν |
ἐς
Αἰγοκερῆα
κιόντος
~ἠελίου,
ὅτε |
[2, 500] |
ἶσος.
~Ἠὼς
δὲ
στονάχησε
καλυψαμένη
|
νεφέεσσιν, |
~ἠχλύνθη
δ´
ἄρα
γαῖα.
Θοοὶ |
[2, 300] |
πάντῃ
~βρονταὶ
ὁμῶς
στεροπῇσιν
ἄδην
|
νεφέων |
συνιόντων
~θεσπεσίων,
κοῖλαι
δὲ
περικλύζονται |
[2, 150] |
ἀλίγκιον,
αἵ
τε
φέρονται
~ὡς
|
νέφος |
ἢ
πολὺς
ὄμβρος
ὑπὲρ
χθονὸς |
[2, 100] |
οἱ
ἦτορ
ἐώλπει
~δῃώσειν
πυρὶ
|
νῆας |
ὑπ´
ἀνδράσιν
Αἰθιόπεσσιν,
~οὕνεκ´
ἔχον |
[2, 150] |
~δαιτυμόνες·
τοῖς
δέ
σφιν
ἐπήλυθε
|
νήδυμος |
ὕπνος.
~Αὐτὰρ
ἐνὶ
μεγάροισι
Διὸς |
[2, 350] |
δή
ῥα
Μένεκλον
ἐπεσσύμενον
Δαναοῖσι
|
~Νηλείδης |
κατέπεφνεν·
ὃ
δ´
ἀσχαλόων
ἑτάροιο |
[2, 200] |
~Τοὺς
δ´
ὁπότ´
ἐξενάριξεν,
ἐπῴχετο
|
Νηλέος |
υἷα
~κτεῖναί
μιν
μεμαώς·
τοῦ |
[2, 50] |
ἠδὲ
καὶ
ἔργον,
~φύζα
δὲ
|
νηπιάχοισι |
μάλ´
εὔαδεν
ἠδὲ
γυναιξί·
~κείνῃς |
[2, 400] |
ἀνάλκιδος
ἀνδρὸς
ἑταῖρον.
~Ἀλλὰ
τί
|
νηπιάχοισιν |
ἐοικότες
ἀφραδέεσσιν
~ἕσταμεν
ἡμετέρων
μυθεύμενοι |
[2, 400] |
Νηρῆος,
ὃς
εἰναλίας
τέκε
κούρας
|
~Νηρεΐδας, |
τὰς
δή
ῥα
θεοὶ
τίους´ |
[2, 400] |
μητέρα
δῖαν,
ὅσον
προφερεστέρη
ἐστὶ
|
~Νηρεΐδος |
τῆς
αὐτὸς
ἐπεύχεαι
ἔκγονος
εἶναι. |
[2, 400] |
ἔμμεναι
ἀνδρῶν
~μητρός
τ´
ἀθανάτης
|
Νηρηίδος; |
Ἀλλὰ
σοὶ
ἤδη
~ἤλυθεν
αἴσιμον |
[2, 600] |
ἄλγος
ἵκηται.
~Οὐ
γὰρ
ἀτιμοτέρη
|
Νηρηίδος, |
ἐκ
Διὸς
αὐτοῦ
~πάντ´
ἐπιδερκομένη, |
[2, 400] |
λαχὼν
ἀριδείκετον
αἷμα
~καὶ
σθεναροῦ
|
Νηρῆος, |
ὃς
εἰναλίας
τέκε
κούρας
~Νηρεΐδας, |
[2, 450] |
Περιτρομέοντο
δὲ
πᾶσαι
~ἀμφὶ
Θέτιν
|
Νηρῆος |
ὑπερθύμοιο
θύγατρες
~ὀβρίμου
ἀμφ´
Ἀχιλῆος |
[2, 300] |
~θαρσαλέος
νέου
ἀνδρὸς
ἐλαφρότερόν
τε
|
νόημα· |
~τῶ
ῥα
καὶ
ὑψηλὰ
φρονέων |
[2, 300] |
γεγῶτος,
ἐπεί
γε
μὲν
οἶδα
|
νοῆσαι· |
~ἦ
γὰρ
ἔγωγ´
ἐφάμην
σε |
[2, 0] |
οὐκέτ´
ἔγωγε
περὶ
φρεσὶν
οἶδα
|
νοῆσαι
|
~ὅππως
ἔσσεται
ἄλκαρ
ἀνιηροῦ
πολέμοιο
|
[2, 450] |
οἳ
δ´
ἄρα
πάντες
ἐπιτρομέουσι
|
νομῆες
|
~χειμάρρους
ὀμίχλην
τε
φίλην
ὀλοοῖσι |
[2, 50] |
θράσος
ἤγαγε
νῶιν
ὀιζύα,
σὸς
|
νόος |
ἔτλη
~δῆριν
ἀπειρεσίην
καὶ
τλήσεται, |
[2, 600] |
βασίλειαν
~ἀχνυμένην
ὁρόωντες,
ἐελδόμενοι
μέγα
|
νόστου. |
~Ζεὺς
δ´
ἄμοτον
βρόντησε
χολούμενος, |
[2, 50] |
κῆρ
~μᾶλλον
ἐφώρμαινεν
θανέειν
ἢ
|
νόσφι |
γενέσθαι
~ἀντιθέης
Ἑλένης,
ἧς
εἵνεκα |
[2, 50] |
θυμῆρες
ἀνηλεγέος
πολέμοιο.
~Οὐ
γὰρ
|
νόσφι |
πόνοιο
καὶ
ἀργαλέου
πολέμοιο
~ἀνθρώποις |
[2, 550] |
~Οὐδὲ
μὲν
Αἰθιοπῆες
ἀποκταμένοιο
ἄνακτος
|
~νόσφιν |
ἀπεπλάγχθησαν,
ἐπεὶ
θεὸς
αἶψα
καὶ |
[2, 600] |
αἰνὰ
βέρεθρα,
~ψυχὴ
ὅπου
σέο
|
νόσφιν |
ἀποφθιμένου
πεπότηται,
~πάντ´
ἐπικιδναμένου
χάεος |
[2, 250] |
δαμέντος.
~Κέκλετο
δ´
ἐσσυμένως
Θρασυμήδεα
|
νόσφιν |
ἐόντα·
~Ὄρσό
μοι,
ὦ
Θρασύμηδες |
[2, 500] |
~νωλεμέως
αἰῶνος
ἑλισσομένων
ἐνιαυτῶν.
~Καί
|
νύ |
κε
δὴ
μακάρεσσιν
ἀμείλιχος
ἔμπεσε |
[2, 100] |
δ´
ἄλλων
~Λαομεδοντιάδης·
μάλα
γάρ
|
νύ |
οἱ
ἦτορ
ἐώλπει
~δῃώσειν
πυρὶ |
[2, 0] |
γαίης
~ἔμμεναι
ἡμετέρης,
ἐπεὶ
ἦ
|
νύ |
οἱ
οὔ
τι
νέον
γε
|
[2, 300] |
υἷα
~κείμενον
ἐν
κονίῃσιν,
ἐπεί
|
νύ |
οἱ
οὐκέτι
πάμπαν
~γναμπτοῖς
ἐν |
[2, 0] |
Τρῶες
σθεναροί
τ´
ἐπίκουροι,
~μή
|
νύ |
τι
δειμαίνοντες
ἑῆς
χαζώμεθα
πάτρης, |
[2, 150] |
μένοντα
~σεύειν
ἐκ
μεγάροιο·
θέμις
|
νύ |
τοι
ἀνδράσιν
αὕτως.
~Ὣς
φάθ´· |
[2, 150] |
δὴ
κοίτοιο
μεδώμεθα
μηδ´
ἀνὰ
|
νύκτα
|
~πίνωμεν·
χαλεπὸς
γὰρ
ἐπειγομένῳ
μαχέσασθαι
|
[2, 550] |
ῥέεθρα
βαθυρρόου
Αἰσήποιο,
~ἧχί
τε
|
Νυμφάων |
καλλιπλοκάμων
πέλει
ἄλσος
~καλόν,
ὃ |
[2, 50] |
οὐδ´
ἄστυ
κατήνυκε
πῦρ
ἀίδηλον.
|
~Νῦν |
δ´
ἄγ´
ἐμεῖο
πίθεσθε
ἐνὶ |
[2, 150] |
πτολέμῳ,
ὁπότ´
ἀνέρος
εἴδεται
ἀλκή.
|
~Νῦν |
δ´
ἄγε
δὴ
κοίτοιο
μεδώμεθα |
[2, 100] |
ὀίω
κείνοισι
φόνον
στονόεντα
βαλέσθαι.
|
~Νῦν |
δ´
ἄγε
τέρπεο
θυμὸν
ἐπ´ |
[2, 300] |
κεχάροντο
φίλοι
κρατερῷ
περ
ἐόντι·
|
~νῦν |
δ´
ὥς
τίς
τε
λέων |
[2, 300] |
ἦεν,
ἵνα
γνώῃς
ἐμὸν
ἔγχος.
|
~Νῦν |
δὲ
σὺ
μὲν
μάλα
πάγχυ |
[2, 600] |
ἠέρι
δῶκε
φέρεσθαι.
~Τοὺς
δὴ
|
νῦν |
καλέουσι
βροτῶν
ἀπερείσια
φῦλα
~μέμνονας, |
[2, 400] |
μιν
ἄφαρ
προσέειπεν
ὑπερφιάλοις
ἐπέεσσι·
|
~Νῦν |
ς´
ὀίω
μόρον
αἰνὸν
ἀναπλήσειν |
[2, 400] |
πάις
Αἰακίδαο·
~Ὦ
Μέμνον,
πῇ
|
νῦν |
σε
κακαὶ
φρένες
ἐξορόθυναν
~ἐλθέμεν |
[2, 600] |
γαῖα
μέλαινα·
συνάχνυτο
δ´
ἀμβροσίη
|
Νὺξ
|
~παιδὶ
φίλῃ
καὶ
πάντα
κατέκρυφεν |
[2, 550] |
~αἰὲν
ἑλισσομένου
Ὑπερίονος
αἰπὰ
κέλευθα
|
~νύξ |
τε
καὶ
ἠριγένεια
καὶ
ἐκ |
[2, 350] |
οἱ
θεράποντες
ἐυσθενέες
πονέοντο,
~Ἀλκυονεὺς
|
Νύχιός |
τε
καὶ
Ἀσιάδης
ἐρίθυμος
~αἰχμητής |
[2, 50] |
ὀλοώτατε
φωτῶν,
~σὸν
θράσος
ἤγαγε
|
νῶιν |
ὀιζύα,
σὸς
νόος
ἔτλη
~δῆριν |
[2, 500] |
φθινύθει
τε
περιπλομένοιο
κατ´
ἦμαρ
|
~νωλεμέως |
αἰῶνος
ἑλισσομένων
ἐνιαυτῶν.
~Καί
νύ |
[2, 500] |
ἑτάροισιν
ἀταρβέσιν
οἳ
μετ´
ἀνάκτων
|
~νωλεμέως |
πονέοντο
μεμαότες,
ἄχρι
καμόντων
~αἰχμαὶ |