>

Livre, Chap.
[26, 7]	ἱκανοῖς ἀνώτερον. (Οἱ γὰρ Ξάνθιοι,	καθ᾽	ὃν καιρὸν ἔμελλον εἰς τὸν
[26, 10]	τὴν γλισχρότητα καταπίπτοντας γέλωτα παρέχειν,	καθάπερ	καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα.
[26, 1]	διότι Ῥωμαῖοι ποιοῦσι μὲν τὸ	καθῆκον	αὐτοῖς, συνυπακούοντες τοῖς ἀκληρεῖν δοκοῦσιν
[26, 10]	(Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς καὶ	καθίσας	ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον κατὰ
[26, 1]	τῆς τῶν ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων	καθόδου	τί δεῖ ποιεῖν, (οἱ μὲν
[26, 2]	χρόνου γραφόντων αὐτῶν ὑπὲρ τῆς	καθόδου	τῶν ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων, τοσοῦτον
[26, 3]	ἀλλὰ τότε περὶ μὲν τῆς	καθόδου	τῶν φυγάδων οὐ μόνον τοῖς
[26, 7]	καὶ Κλαυδίου τὴν πρὸς Ἴστρους	καὶ	Ἀγρίους ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε τοῖς
[26, 3]	ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ καὶ δικαίως	καὶ	ἀδίκως (προστρέχοντας αὐτῇ σωματοποιεῖν. Ἐξ
[26, 6]	ὁ τῆς πλείστης Ἀρμενίας ἄρχων	καὶ	Ἀκουσίλοχος, (τῶν δὲ κατὰ τὴν
[26, 3]	λέγω δὲ τοῖς κατὰ Φίλιππον	καὶ	Ἀντίοχον, (οὕτω δὲ τοῦ τῶν
[26, 6]	(εἰρήνην ὑπάρχειν Εὐμένει καὶ Προυσίᾳ	καὶ	Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην καὶ Μιθριδάτην
[26, 6]	δυνάμεις. (Καὶ τοῦ μὲν Εὐμένει	καὶ	Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην συστάντος πολέμου
[26, 6]	τὰς ἄλλας παρασκευάς. (Ἀποδοῦναι δὲ	καὶ	Ἀριαράθῃ τῶν τε χωρίων ὅσα
[26, 6]	Ἀριαράθην. (Τῶν δὲ περὶ Εὐμένη	καὶ	Ἀριαράθην προσδεξαμένων τοὺς λόγους καὶ
[26, 6]	πρέσβεις γὰρ ἐξαπέστειλε πρὸς Εὐμένη	καὶ	Ἀριαράθην. (Τῶν δὲ περὶ Εὐμένη
[26, 6]	γάζης, ἧς ἀπήνεγκε παρὰ Μορζίου	καὶ	Ἀριαράθου, ἀποδοῦναι τοῖς προειρημένοις βασιλεῦσιν
[26, 10]	γλισχρότητα καταπίπτοντας γέλωτα παρέχειν, καθάπερ	καὶ	αὐτὸν τὸν βασιλέα.
[26, 6]	βασιλείαν. ~(Ὅτι ὁ Φαρνάκης, ἐξαπιναίου	καὶ	βαρείας αὐτῷ τῆς ἐφόδου γενομένης,
[26, 6]	ἐξαγηόχει, σὺν δὲ τούτοις ὅπλα	καὶ	βέλη καὶ τὰς ἄλλας παρασκευάς.
[26, 1]	τὰ δὲ μεγάλην αἰσχύνην ἐπιφέροντα	καὶ	βλάβην τοῖς φίλοις, οὔτε φιλονικεῖν
[26, 3]	ἀπῆλθεν. (Οἱ φυγάδες δ᾽ ἐπεισελθόντες	καὶ	βραχέα περὶ αὑτῶν διδάξαντες καί
[26, 7]	τοῖς σκάφεσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῖς.	(Καὶ	γὰρ ξύλων πλῆθος εἰς ναυπηγίαν
[26, 10]	εἶναι ὑπελάμβανον, οἱ δὲ μαινόμενον.	Καὶ	γὰρ περὶ τὰς δωρεὰς ἦν
[26, 5]	ἐξετίθει προγραφὰς εἴς τε Δῆλον	καὶ	Δελφοὺς καὶ τὸ τῆς Ἰτωνίας
[26, 9]	ἀγωνιᾶν μᾶλλον ἢ τοὺς Βαστάρνας	καὶ	διὰ ταῦτα δεομένων σφίσι βοηθεῖν,
[26, 3]	προσανατεινόμενος τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων φόβον·	(καὶ	διὰ τὴν ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος καὶ
[26, 10]	κυλίεσθαι τοὺς λουομένους τῷ μύρῳ	καὶ	διὰ τὴν γλισχρότητα καταπίπτοντας γέλωτα
[26, 2]	ἀδοξίαν συνεξακολουθεῖν παρὰ τοῖς ὄχλοις	καὶ	διαβολήν, τοῖς δ᾽ ἀντιπράττουσιν τἀναντία.
[26, 9]	ἐν τοῖς κινδύνοις τόλμης ἐξηγουμένων,	(καὶ	διασαφούντων περὶ τῆς Περσέως κοινοπραγίας
[26, 8]	τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευτῶν	καὶ	διασαφούντων τὰ δεδογμένα τῇ συγκλήτῳ,
[26, 8]	οἱ Λύκιοι, τῶν Ῥωμαίων παραγενομένων	καὶ	διασαφούντων ταῦτα τοῖς Ῥοδίοις, πάλιν
[26, 3]	λέγειν τι τῶν αὐτῇ συμφερόντων	καὶ	διδαχθεῖσα διότι δεῖ τοὺς μὲν
[26, 10]	κατὰ τὴν ἀγορὰν γινομένων συναλλαγμάτων	καὶ	διέκρινε μετὰ πολλῆς σπουδῆς καὶ
[26, 3]	ἰδίοις πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ	καὶ	δικαίως καὶ ἀδίκως (προστρέχοντας αὐτῇ
[26, 3]	δικαίων, τετηρηκὼς τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι	καὶ	διορθοῦνται σφᾶς αὐτοὺς κατὰ δύναμιν
[26, 1]	Λεοντήσιον, Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον·	καὶ	δόντες ἐντολὰς ἀκολούθους τοῖς προειρημένοις
[26, 3]	στρατηγός, πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς	καὶ	δωροδοκηθείς, (ἑξῆς δὲ τούτοις παραλαβὼν
[26, 10]	δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ χρυσίον.	(Καὶ	ἐξ ἀπαντήσεως δέ τισιν ἐντυγχάνων,
[26, 9]	δεομένων σφίσι βοηθεῖν, (παρόντων δὲ	καὶ	Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων τοῖς Δαρδανίοις
[26, 10]	δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς	καὶ	καθίσας ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον
[26, 1]	(οἱ δὲ περὶ τὸν Ὑπέρβατον	καὶ	Καλλικράτην πειθαρχεῖν τοῖς γραφομένοις παρῄνουν
[26, 2]	τὴν ὑπόθεσιν· ἐνδοξοτέραν γὰρ εἶναι	καὶ	καλλίω παρὰ τοῖς ὄχλοις. (Διὸ
[26, 3]	Ἀχαιοῖς. (Ἔτι γὰρ τούτοις ἐξῆν	καὶ	κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους κατὰ
[26, 5]	Ἕλλησιν ἐν αὑτῷ. (Ἐπέφαινε δὲ	καὶ	κατὰ τὴν ἐν τῷ λοιπῷ
[26, 7]	τὴν ἀποστολὴν τῶν ὑπάτων Τεβερίου	καὶ	Κλαυδίου τὴν πρὸς Ἴστρους καὶ
[26, 7]	Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ τοὺς Ῥοδίους	καὶ	Λυκίους διαγωνοθετεῖν, θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι τὰς
[26, 7]	γὰρ βραχεῖ χρόνῳ πρότερον ἐπιφανῶς	καὶ	μεγαλομερῶς ταῖς παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς
[26, 10]	καὶ τοὺς ἄλλους τεχνίτας. (Ἔπειτα	καὶ	μετὰ δημοτῶν ἀνθρώπων συγκαταβαίνων ὡμίλει,
[26, 10]	ἀνθρώπων συγκαταβαίνων ὡμίλει, ᾧ τύχοι,	καὶ	μετὰ τῶν παρεπιδημούντων συνέπινε τῶν
[26, 10]	τούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ"	(καὶ)	μηδὲν τὸν ἄνθρωπον προσειπών, ὅπου
[26, 2]	βούλονται γίνεσθαι σφίσι τὰ παραγγελλόμενα	καὶ	μηθένα καταφρονεῖν τῶν γραφομένων, ἐπιστροφὴν
[26, 2]	ἀκολουθεῖν τοῖς γραφομένοις ὑπὸ Ῥωμαίων	καὶ	μήτε νόμον μήτε στήλην μήτ᾽
[26, 1]	Καλλικράτην πειθαρχεῖν τοῖς γραφομένοις παρῄνουν	καὶ	μήτε νόμον μήτε στήλην μήτ᾽
[26, 6]	τὸν πόλεμον δαπάνης. (Ἐπεγράφη δὲ	καὶ	Μιθριδάτῃ τῷ τῆς Ἀρμενίας σατράπῃ
[26, 6]	Προυσίᾳ καὶ Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην	καὶ	Μιθριδάτην εἰς τὸν πάντα χρόνον.
[26, 2]	παρὰ πολὺ ταύτην τὴν ὑπόθεσιν	καὶ	νικητικωτέραν ἐν τοῖς πολλοῖς. (Ἐξ
[26, 8]	γε Ῥόδιοι διακούσαντες τῶν πρεσβευτῶν	καὶ	νομίσαντες ἐξηπατῆσθαι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ
[26, 2]	αὐτοὺς ἐκέλευε τὴν ἀγωγήν, ἣν	καὶ	νῦν ἄγουσιν· (εἰ δὲ βούλονται
[26, 1]	παραβιάζεσθαι περὶ τῶν τοιούτων. (Διὸ	καὶ	νῦν, ἐάν τις αὐτοὺς διδάξῃ
[26, 2]	συμβήσεται ταῖς ἐπινοίαις αὐτῶν· ὃ	καὶ	νῦν ἤδη γεγονέναι. (Πρῴην μὲν
[26, 2]	καλλίω παρὰ τοῖς ὄχλοις. (Διὸ	καὶ	νῦν ἤδη τινὰς οὐθὲν ἕτερον
[26, 10]	βασιλεῖς οἱ καὶ τούτοις χρώμενοι	καὶ	ὀδωδότες ἡδύ" (καὶ) μηδὲν τὸν
[26, 5]	αὐτὸς μέτριον ἔπινε δειπνῶν, ἀλλὰ	καὶ	οἱ συνόντες αὐτῷ φίλοι. (Καὶ
[26, 5]	καὶ τὴν περὶ τοὺς πότους,	καὶ	οὐ μόνον αὐτὸς μέτριον ἔπινε
[26, 8]	ταῦτα τοῖς Ῥοδίοις, πάλιν ἐστασίαζον	καὶ	πᾶν ὑπομένειν οἷοί τ᾽ ἦσαν
[26, 6]	τίνας δοῦναι τὸν Φαρνάκην· ὧν	καὶ	παραγενηθέντων ἐξ αὐτῆς ἀνέζευξαν αἱ
[26, 1]	καὶ συγκαταθήσονται διότι καλῶς ἐπέχομεν	καὶ	παραιτούμεθα περὶ τῶν γραφομένων. Ταῦτα
[26, 9]	Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων τοῖς Δαρδανίοις	καὶ	παρακαλούντων καὶ τούτων ἐπὶ τὴν
[26, 2]	καὶ τοὺς ὅρκους καὶ στήλας	καὶ	παρακαλούντων τὰ πλήθη μὴ ῥᾳδίως
[26, 5]	ἐξουσίαν ἔλαβε, πάντων ἦν ἀπιστότατος	καὶ	παρανομώτατος, ὅτε δὲ πάλιν τὰ
[26, 9]	τοὺς αὐτόπτας ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων.	(Καὶ	παραυτίκα καταστήσαντες Αὖλον Ποστόμιον ἐξαπέστειλαν
[26, 1]	τοὺς διδάξοντας ἃ Λυκόρτας λέγει.	(Καὶ	παραυτίκα κατέστησαν πρεσβευτὰς Καλλικράτην Λεοντήσιον,
[26, 6]	καὶ Ἀριαράθην προσδεξαμένων τοὺς λόγους	καὶ	παραχρῆμα συνεξαποστειλάντων πρεσβευτὰς παρ᾽ αὑτῶν
[26, 3]	πάντας μὲν ἐλεοῦσι τοὺς ἐπταικότας	καὶ	πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖς καταφεύγουσιν
[26, 2]	πειθαρχεῖν ὡς καὶ στήλην τεθεῖσθαι	καὶ	πεποιῆσθαι πρὸς τοὺς κατέχοντας τὴν
[26, 9]	περὶ τοῦ πλήθους τῶν Βασταρνῶν	καὶ	περὶ τοῦ μεγέθους τῶν ἀνδρῶν
[26, 9]	ἀπόκρισιν. (Ἡκόντων δὲ τῶν Δαρδανίων	καὶ	περὶ τοῦ πλήθους τῶν Βασταρνῶν
[26, 10]	τοὺς μὲν δεξιούμενος, τοὺς δὲ	καὶ	περιπτύσσων παρεκάλει φέρειν αὑτῷ τὴν
[26, 8]	θόρυβος ἦν ἐν τῇ Ῥόδῳ	καὶ	πολλὴ ταραχὴ περὶ τοὺς πολιτευομένους,
[26, 3]	ἄνθρωποι καὶ ψυχῇ χρώμενοι λαμπρᾷ	καὶ	προαιρέσει καλῇ πάντας μὲν ἐλεοῦσι
[26, 10]	καὶ διέκρινε μετὰ πολλῆς σπουδῆς	καὶ	προθυμίας. Ἐξ ὧν εἰς ἀπορίαν
[26, 3]	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους ηὐξημένου	καὶ	προκοπὴν εἰληφότος κατὰ τὸ βέλτιστον
[26, 5]	γὰρ τὴν ἐπιφάνειαν ἦν ἱκανὸς	καὶ	πρὸς πᾶσαν σωματικὴν χρείαν τὴν
[26, 6]	ἐπὶ τούτοις· (εἰρήνην ὑπάρχειν Εὐμένει	καὶ	Προυσίᾳ καὶ Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην
[26, 7]	παρὰ τοῦ Περσέως τοῖς Ῥοδίοις,	καὶ	στελγίδα χρυσῆν ἑκάστῳ τῶν ἀφρακτιτῶν
[26, 2]	νόμους προφερομένων καὶ τοὺς ὅρκους	καὶ	στήλας καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη
[26, 2]	τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ πειθαρχεῖν ὡς	καὶ	στήλην τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι πρὸς
[26, 1]	τὴν κοινὴν συμπολιτείαν ἡμῶν, (ἀναχωρήσουσιν	καὶ	συγκαταθήσονται διότι καλῶς ἐπέχομεν καὶ
[26, 7]	τὸ δὲ πλεῖον ὡς φίλοι	καὶ	σύμμαχοι. (Τοιαύτης δὲ γενομένης διαλύσεως,
[26, 10]	ποιήσας παρῆν ἐπικωμάζων μετὰ κερατίου	καὶ	συμφωνίας, ὥστε τοὺς πολλοὺς διὰ
[26, 9]	παραυτίκα καταστήσαντες Αὖλον Ποστόμιον ἐξαπέστειλαν	καὶ	σὺν τούτῳ τινὰς τῶν νέων.
[26, 9]	βοηθεῖν, (παρόντων δὲ καὶ Θετταλῶν	καὶ	συνεπιμαρτυρούντων τοῖς Δαρδανίοις καὶ παρακαλούντων
[26, 3]	χρησάμενος κατὰ τοὐναντίον τοῖς πράγμασιν	καὶ	συνεπισπασάμενος τὰ κατὰ Μεσσηνίους, ὑπὲρ
[26, 3]	(καὶ διὰ τὴν ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος	καὶ	συντρίψας τοὺς ὄχλους διὰ τὸ
[26, 2]	τοῦ πειθαρχεῖν αὐτοῖς τοὺς Ἕλληνας	καὶ	συνυπακούειν τοῖς γραφομένοις, ἄγειν αὐτοὺς
[26, 2]	τοῦ διαμένειν τοὺς νόμους ἰσχυροὺς	καὶ	τὰ δόγματα τὰ γινόμενα παρ᾽
[26, 5]	καὶ οἱ συνόντες αὐτῷ φίλοι.	(Καὶ	τὰ μὲν προοίμια τῆς Περσέως
[26, 10]	ταῖς πρὸς τὰς πόλεις θυσίαις	καὶ	ταῖς πρὸς τοὺς θεοὺς τιμαῖς
[26, 5]	τε τὴν ἐπίφασιν εἶχεν ἐπισκύνιον	καὶ	τάξιν οὐκ ἀνοίκειον τῆς ἡλικίας.
[26, 6]	δὲ τούτοις ὅπλα καὶ βέλη	καὶ	τὰς ἄλλας παρασκευάς. (Ἀποδοῦναι δὲ
[26, 8]	τὴν σύγκλητον περὶ τῶν προειρημένων.	(Καὶ	ταῦτα μὲν ἐπὶ τούτων ἦν,
[26, 7]	βαρύτητα καὶ τὴν αὑτῶν περίστασιν.	(Καὶ	τέλος εἰς τοῦτ᾽ ἤγαγον τὴν
[26, 7]	τῷ Περσεῖ γεγενημένην ὑπ᾽ αὐτῶν	καὶ	τὴν ἀνάπειραν τῶν πλοίων. (Συνέβαινε
[26, 7]	ὄψιν τήν τε Ῥοδίων βαρύτητα	καὶ	τὴν αὑτῶν περίστασιν. (Καὶ τέλος
[26, 10]	παράδοξον ἀφισταμένους φεύγειν. (Πολλάκις δὲ	καὶ	τὴν βασιλικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα τήβενναν
[26, 5]	ὁ βασιλεύς, (ὅτε μὲν ηὐξήθη	καὶ	τὴν κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἐξουσίαν
[26, 5]	ἀνοίκειον τῆς ἡλικίας. (Ἐπεφεύγει δὲ	καὶ	τὴν πατρικὴν ἀσέλγειαν τήν τε
[26, 5]	τήν τε περὶ τὰς γυναῖκας	καὶ	τὴν περὶ τοὺς πότους, καὶ
[26, 7]	πρεσβευτὰς εἴς τε τὴν Ἀχαΐαν	καὶ	τὴν Ῥώμην τοὺς περὶ Νικόστρατον.
[26, 1]	τῶν ἀντιπολιτευομένων κατηγορεῖν θρασέως, ἀλλὰ	καὶ	τὴν σύγκλητον νουθετεῖν. ~(Ἔφη γὰρ
[26, 6]	(πρὸς δὲ τούτοις τῶν χρημάτων	καὶ	τῆς γάζης, ἧς ἀπήνεγκε παρὰ
[26, 8]	τ᾽ ἦσαν ὑπὲρ τῆς αὐτονομίας	καὶ	τῆς ἐλευθερίας. (Οὐ μὴν ἀλλ᾽
[26, 9]	περὶ τοῦ μεγέθους τῶν ἀνδρῶν	καὶ	τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις τόλμης
[26, 3]	καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν διδάξαντες	καί	τινα τῶν πρὸς τὸν κοινὸν
[26, 6]	ὁμήρων τελευταῖον ἐγράφη πόσους δεήσει	καὶ	τίνας δοῦναι τὸν Φαρνάκην· ὧν
[26, 10]	αὐτῷ μύρων τῶν πολυτελεστάτων. (Ὅτε	καί	τινος εἰπόντος Μακάριοί ἐστε ὑμεῖς
[26, 6]	καὶ τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι δὲ	καὶ	Τίον παρὰ τὸν Πόντον, ὃν
[26, 5]	εἴς τε Δῆλον καὶ Δελφοὺς	καὶ	τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερόν,
[26, 3]	~(Ὁ μὲν οὖν Καλλικράτης ταῦτα	καὶ	τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἀπῆλθεν. (Οἱ φυγάδες
[26, 3]	Ἀχαιοῖς ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ	καὶ	τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς Ἠπειρώταις,
[26, 3]	συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς	καὶ	τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν δὲ τούτοις
[26, 6]	τοῖς προειρημένοις βασιλεῦσιν ἐνακόσια τάλαντα,	(καὶ	τοῖς περὶ τὸν Εὐμένη τριακόσια
[26, 3]	τοὺς δ᾽ ἀντιλέγοντας ταπεινοῦν, (οὕτως	καὶ	τότε πρῶτον ἐπεβάλετο τοὺς μὲν
[26, 6]	ἐξ αὐτῆς ἀνέζευξαν αἱ δυνάμεις.	(Καὶ	τοῦ μὲν Εὐμένει καὶ Ἀριαράθῃ
[26, 6]	μετὰ μεγάλης χάριτος. (Ἐγράφη δὲ	καὶ	τοὺς αἰχμαλώτους ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην χωρὶς
[26, 10]	καὶ φιλοτεχνῶν πρὸς τοὺς τορευτὰς	καὶ	τοὺς ἄλλους τεχνίτας. (Ἔπειτα καὶ
[26, 6]	αἰχμαλώτους ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην χωρὶς λύτρων	καὶ	τοὺς αὐτομόλους ἅπαντας· (πρὸς δὲ
[26, 3]	κατῆγε τοὺς ἐκ τῆς Λακεδαίμονος	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς Μεσσήνης φυγάδας.
[26, 5]	ὧν ἕκαστος ἔφυγε. (Παρέλυσε δὲ	καὶ	τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ Μακεδονίᾳ
[26, 5]	τῶν βασιλικῶν ὀφειλημάτων, ἀφῆκε δὲ	καὶ	τοὺς ἐν ταῖς φυλακαῖς ἐγκεκλεισμένους
[26, 5]	καὶ τοὺς πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότας	καὶ	τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς ἐγκλήμασι παρακεχωρηκότας.
[26, 2]	αὐτῶν καταφθεῖραι πᾶσαν ἀδίκως, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν οὓς
[26, 7]	ἐκδαπανᾶσθαι τὰς παραθέσεις τῶν Ῥοδίων	καὶ	τοὺς θησαυρούς, (ἀκηκοότες τήν τε
[26, 10]	περιῄει κατὰ τὴν ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων	καὶ	τοὺς μὲν δεξιούμενος, τοὺς δὲ
[26, 6]	παρῄρητο μετὰ τῆς προϋπαρχούσης κατασκευῆς	καὶ	τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι δὲ καὶ
[26, 2]	(τῶν δὲ τοὺς νόμους προφερομένων	καὶ	τοὺς ὅρκους καὶ στήλας καὶ
[26, 2]	συγκλήτου γίνηταί τις ἐπισημασία, ταχέως	καὶ	τοὺς πολιτευομένους μεταθέσθαι πρὸς τὴν
[26, 2]	μεταθέσθαι πρὸς τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν,	καὶ	τοὺς πολλοὺς τούτοις ἐπακολουθήσειν διὰ
[26, 5]	καὶ τοὺς τὰ χρέα φεύγοντας	καὶ	τοὺς πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότας καὶ
[26, 5]	ἐπεβάλετο, κατακαλῶν εἰς τὴν Μακεδονίαν	καὶ	τοὺς τὰ χρέα φεύγοντας καὶ
[26, 10]	ἐστε ὑμεῖς οἱ βασιλεῖς οἱ	καὶ	τούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ"
[26, 6]	παρ᾽ αὑτῶν πρὸς τὸν Φαρνάκην,	καὶ	τούτου γενομένου πλεονάκις παρ᾽ ἑκατέρων,
[26, 5]	τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς ἐγκλήμασι παρακεχωρηκότας.	(Καὶ	τούτων ἐξετίθει προγραφὰς εἴς τε
[26, 9]	συνεπιμαρτυρούντων τοῖς Δαρδανίοις καὶ παρακαλούντων	καὶ	τούτων ἐπὶ τὴν βοήθειαν, (ἔδοξε
[26, 10]	τῆς πόλεως, ἀλύων ἐφαίνετο δεύτερος	καὶ	τρίτος. (Μάλιστα δὲ πρὸς τοῖς
[26, 9]	διασαφούντων περὶ τῆς Περσέως κοινοπραγίας	καὶ	τῶν Γαλατῶν καὶ φασκόντων τοῦτον
[26, 2]	αὐτοῖς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ παρακούειν	καὶ	τῶν γραφομένων καὶ τῶν παραγγελλομένων.
[26, 2]	ἐν πάσαις ταῖς δημοκρατικαῖς πολιτείαις,	καὶ	τῶν μὲν φασκόντων δεῖν ἀκολουθεῖν
[26, 2]	ἀλλὰ παρακούειν καὶ τῶν γραφομένων	καὶ	τῶν παραγγελλομένων. (Δυεῖν γὰρ οὐσῶν
[26, 10]	τε τοῦ παρ᾽ Ἀθηναίοις Ὀλυμπιείου	καὶ	τῶν περὶ τὸν ἐν Δήλῳ
[26, 5]	τὴν ἀσφάλειαν τοῖς καταπορευομένοις, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ὑπαρχόντων κομιδήν, ἀφ᾽ ὧν
[26, 9]	Περσέως κοινοπραγίας καὶ τῶν Γαλατῶν	καὶ	φασκόντων τοῦτον ἀγωνιᾶν μᾶλλον ἢ
[26, 10]	ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν	καὶ	φιλοτεχνῶν πρὸς τοὺς τορευτὰς καὶ
[26, 10]	δὲ πρὸς τοῖς ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο	καὶ	χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν πρὸς
[26, 2]	ἄνευ τῆς Ῥωμαίων προαιρέσεως, (παρακούσαντας	καὶ	ψηφισαμένους αὐτοὺς τὸν πόλεμον οὐ
[26, 3]	Καλλικράτους θράσος (Ῥωμαῖοι ὄντες ἄνθρωποι	καὶ	ψυχῇ χρώμενοι λαμπρᾷ καὶ προαιρέσει
[26, 10]	ὡς ἀγορανόμος γένηται, ποτὲ δὲ	καὶ	ὡς δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ τῆς
[26, 3]	τὴν πίστιν ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις	καιροῖς,	ἐξ οὗ τὰ Ῥωμαίων εἵλοντο,
[26, 7]	(Οἱ γὰρ Ξάνθιοι, καθ᾽ ὃν	καιρὸν	ἔμελλον εἰς τὸν πόλεμον ἐμβαίνειν,
[26, 1]	~(Ὅτι κατὰ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἀναδόντος Ὑπερβάτου τοῦ στρατηγοῦ
[26, 3]	Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας	καιροὺς	εἰς τὴν Ῥώμην χάριν τοῦ
[26, 3]	ᾑρέθη στρατηγός, πρὸς τοῖς ἄλλοις	κακοῖς	καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς δὲ τούτοις
[26, 3]	περιχαρής, οὐκ εἰδὼς ὅτι μεγάλων	κακῶν	ἀρχηγὸς γέγονε πᾶσι μὲν τοῖς
[26, 5]	δὲ ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε, δοκῶν	καλὰς	ἐλπίδας ὑποδεικνύναι πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν
[26, 3]	ψυχῇ χρώμενοι λαμπρᾷ καὶ προαιρέσει	καλῇ	πάντας μὲν ἐλεοῦσι τοὺς ἐπταικότας
[26, 3]	(Ἡ δὲ σύγκλητος δόξασα τὸν	Καλλικράτην	λέγειν τι τῶν αὐτῇ συμφερόντων
[26, 1]	λέγει. (Καὶ παραυτίκα κατέστησαν πρεσβευτὰς	Καλλικράτην	Λεοντήσιον, Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον·
[26, 1]	δὲ περὶ τὸν Ὑπέρβατον καὶ	Καλλικράτην	πειθαρχεῖν τοῖς γραφομένοις παρῄνουν καὶ
[26, 1]	εἰς τὴν Ῥώμην, εἰσελθὼν ὁ	Καλλικράτης	εἰς τὴν σύγκλητον τοσοῦτον ἀπέσχε
[26, 3]	τοῖς πολιτεύμασιν ἄνδρας οἷός ἐστι	Καλλικράτης.	(Ὁ δὲ προειρημένος ἔχων τὰς
[26, 3]	ἐν τοῖς πλείστοις. (Ὁ δὲ	Καλλικράτης	πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιροὺς
[26, 3]	τοῦ μέλλοντος. ~(Ὁ μὲν οὖν	Καλλικράτης	ταῦτα καὶ τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἀπῆλθεν.
[26, 3]	τοὺς Ἀχαιούς. (Περὶ δὲ τοῦ	Καλλικράτους	αὐτοῦ κατ᾽ ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς
[26, 3]	τὸ χεῖρον ἐγένετο μεταβολῆς, τὸ	Καλλικράτους	θράσος (Ῥωμαῖοι ὄντες ἄνθρωποι καὶ
[26, 2]	ὑπόθεσιν· ἐνδοξοτέραν γὰρ εἶναι καὶ	καλλίω	παρὰ τοῖς ὄχλοις. (Διὸ καὶ
[26, 10]	κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου, τῆς στακτῆς	καλουμένης,	(ὡς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι τοὺς
[26, 1]	ἡμῶν, (ἀναχωρήσουσιν καὶ συγκαταθήσονται διότι	καλῶς	ἐπέχομεν καὶ παραιτούμεθα περὶ τῶν
[26, 8]	κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ δοκοῦντες	καλῶς	τεθεῖσθαι τὰ κατὰ Λυκίους, αὖθις
[26, 10]	Δήλῳ βωμὸν ἀνδριάντων. (Ἐλούετο δὲ	κἀν	τοῖς δημοσίοις βαλανείοις, ὅτε δημοτῶν
[26, 3]	μηδὲν εἰδέναι τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ	κατ᾽	ἀλήθειαν εἰρημένων ἐν τῇ συγκλήτῳ
[26, 3]	(Ἔτι γὰρ τούτοις ἐξῆν καὶ	κατ᾽	ἐκείνους τοὺς χρόνους κατὰ ποσὸν
[26, 3]	(Περὶ δὲ τοῦ Καλλικράτους αὐτοῦ	κατ᾽	ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς συμπρεσβευτὰς κατέταξεν
[26, 3]	σωματοποιεῖν. Ἐξ ὧν αὐτῇ συνέβη	κατὰ	βραχύ, τοῦ χρόνου προβαίνοντος, κολάκων
[26, 3]	ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται σφᾶς αὐτοὺς	κατὰ	δύναμιν ἐν τοῖς πλείστοις. (Ὁ
[26, 8]	γὰρ δοκοῦντες καλῶς τεθεῖσθαι τὰ	κατὰ	Λυκίους, αὖθις ἄλλην ἀρχὴν ἑώρων
[26, 3]	τοῖς πράγμασιν καὶ συνεπισπασάμενος τὰ	κατὰ	Μεσσηνίους, ὑπὲρ ὧν οὐδ᾽ ἐνεκάλουν
[26, 6]	χρόνον. (Γαλατίας μὴ ἐπιβαίνειν Φαρνάκην	κατὰ	μηδένα τρόπον. Ὅσαι γεγόνασιν πρότερον
[26, 5]	πᾶν τὸ μέλλον ἁρμοζόμενος ἐπειρᾶτο	κατὰ	πάντα τρόπον σωματοποιεῖν τὴν αὑτοῦ
[26, 3]	καὶ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους	κατὰ	ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν πρὸς Ῥωμαίους
[26, 8]	δεδόσθαι τοὺς Λυκίους αὐτοῖς, ἀλλὰ	κατὰ	συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ δοκοῦντες καλῶς
[26, 5]	προστασίαν τὸ τῆς βασιλείας ἀξίωμα.	(Κατά	τε γὰρ τὴν ἐπιφάνειαν ἦν
[26, 5]	εἰς τὸν πραγματικὸν τρόπον εὔθετος,	κατά	τε τὴν ἐπίφασιν εἶχεν ἐπισκύνιον
[26, 10]	ἀποθέμενος ἐσθῆτα τήβενναν ἀναλαβὼν περιῄει	κατὰ	τὴν ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺς
[26, 10]	παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος διήκουε τῶν	κατὰ	τὴν ἀγορὰν γινομένων συναλλαγμάτων καὶ
[26, 6]	δὲ ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν	κατὰ	τὴν Ἀσίαν δυναστῶν Ἀρταξίας ὁ
[26, 7]	ὧν οἱ δέκα πρέσβεις ἐποιήσαντο	κατὰ	τὴν Ἀσίαν, ὅτε τὰ πρὸς
[26, 5]	ἐν αὑτῷ. (Ἐπέφαινε δὲ καὶ	κατὰ	τὴν ἐν τῷ λοιπῷ βίῳ
[26, 6]	ἄρχων καὶ Ἀκουσίλοχος, (τῶν δὲ	κατὰ	τὴν Εὐρώπην Γάταλος ὁ Σαρμάτης,
[26, 3]	ἔθνους ηὐξημένου καὶ προκοπὴν εἰληφότος	κατὰ	τὸ βέλτιστον ἀφ᾽ ὧν ἡμεῖς
[26, 3]	τότε πρῶτον ἐπεβάλετο τοὺς μὲν	κατὰ	τὸ βέλτιστον ἱσταμένους ἐν τοῖς
[26, 10]	καθίσας ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον	κατὰ	τὸ παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος διήκουε
[26, 2]	παραγγελλομένων. (Δυεῖν γὰρ οὐσῶν αἱρέσεων	κατὰ	τὸ παρὸν ἐν πάσαις ταῖς
[26, 1]	~(Ὅτι	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναδόντος Ὑπερβάτου
[26, 3]	δίκαια περὶ τῶν Ἀχαιῶν, χρησάμενος	κατὰ	τοὐναντίον τοῖς πράγμασιν καὶ συνεπισπασάμενος
[26, 3]	πλείστοις. (Ὁ δὲ Καλλικράτης πρεσβεύσας	κατὰ	τοὺς ἐνεστῶτας καιροὺς εἰς τὴν
[26, 7]	(Ἐδόκουν γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι τὰ	κατὰ	τοὺς Ῥοδίους καὶ Λυκίους διαγωνοθετεῖν,
[26, 5]	(ὅτε μὲν ηὐξήθη καὶ τὴν	κατὰ	τῶν Ἑλλήνων ἐξουσίαν ἔλαβε, πάντων
[26, 3]	Ῥωμαίων εἵλοντο, λέγω δὲ τοῖς	κατὰ	Φίλιππον καὶ Ἀντίοχον, (οὕτω δὲ
[26, 1]	τὸ συνέδριον ὥστε τοὐναντίον ἐκ	καταβολῆς	ἐπεχείρησεν οὐ μόνον τῶν ἀντιπολιτευομένων
[26, 5]	χρέα φεύγοντας καὶ τοὺς πρὸς	καταδίκας	ἐκπεπτωκότας καὶ τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς
[26, 5]	πρὸς Ῥωμαίους εὐθέως ἑλληνοκοπεῖν ἐπεβάλετο,	κατακαλῶν	εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ τοὺς
[26, 4]	~Πολυβίου δ᾽ εἰπόντος τριακοσίας αὐτῶν	καταλῦσαι	πόλεις Τεβέριον Γράκχον, ~(Ὅτι Περσεὺς
[26, 7]	μὲν εἰς τὴν Ῥώμην ἤδη	καταπεπολεμημένων	τῶν Λυκίων, ἐξαπεστάλησαν δὲ χρόνοις
[26, 10]	μύρῳ καὶ διὰ τὴν γλισχρότητα	καταπίπτοντας	γέλωτα παρέχειν, καθάπερ καὶ αὐτὸν
[26, 3]	φόβον· (καὶ διὰ τὴν ἀποπρεσβείαν	καταπληξάμενος	καὶ συντρίψας τοὺς ὄχλους διὰ
[26, 5]	οὐ μόνον τὴν ἀσφάλειαν τοῖς	καταπορευομένοις,	ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπαρχόντων κομιδήν,
[26, 6]	ὅσα παρῄρητο μετὰ τῆς προϋπαρχούσης	κατασκευῆς	καὶ τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι δὲ
[26, 9]	ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων. (Καὶ παραυτίκα	καταστήσαντες	Αὖλον Ποστόμιον ἐξαπέστειλαν καὶ σὺν
[26, 3]	καὶ πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖς	καταφεύγουσιν	ὡς αὐτούς· (ὅταν μέντοι γέ
[26, 2]	οὐ μόνον τὴν χώραν αὐτῶν	καταφθεῖραι	πᾶσαν ἀδίκως, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[26, 2]	σφίσι τὰ παραγγελλόμενα καὶ μηθένα	καταφρονεῖν	τῶν γραφομένων, ἐπιστροφὴν ποιήσασθαι παρεκάλει
[26, 10]	ἑξῆς ἐλοῦτο, ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ	καταχυθῆναι	τῆς κεφαλῆς μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου
[26, 2]	πόλιν ὅρκους ὑπὲρ τοῦ μηδέποτε	κατελεύσεσθαι	τοὺς φυγάδας. (Εἰς ἃ βλέποντας
[26, 1]	ἃ Λυκόρτας λέγει. (Καὶ παραυτίκα	κατέστησαν	πρεσβευτὰς Καλλικράτην Λεοντήσιον, Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην,
[26, 8]	Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λυκίων, παραχρῆμα	κατέστησαν	τοὺς περὶ Λυκόφρονα πρεσβευτάς, διδάξοντας
[26, 3]	κατ᾽ ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς συμπρεσβευτὰς	κατέταξεν	εἰς τὴν ἀπόκρισιν διότι δεῖ
[26, 2]	τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι πρὸς τοὺς	κατέχοντας	τὴν πόλιν ὅρκους ὑπὲρ τοῦ
[26, 3]	δὲ τούτοις παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν	κατῆγε	τοὺς ἐκ τῆς Λακεδαίμονος καὶ
[26, 1]	ἐπεχείρησεν οὐ μόνον τῶν ἀντιπολιτευομένων	κατηγορεῖν	θρασέως, ἀλλὰ καὶ τὴν σύγκλητον
[26, 10]	μηδὲν τὸν ἄνθρωπον προσειπών, ὅπου	κεῖνος	τῇ ἑξῆς ἐλοῦτο, ἐπεισελθὼν ἐποίησεν
[26, 10]	αὐτοῦ καταχυθῆναι τῆς κεφαλῆς μέγιστον	κεράμιον	πολυτελεστάτου μύρου, τῆς στακτῆς καλουμένης,
[26, 10]	δημοτῶν ἦν τὰ βαλανεῖα πεπληρωμένα,	κεραμίων	εἰσφερομένων αὐτῷ μύρων τῶν πολυτελεστάτων.
[26, 10]	ἔμφασιν ποιήσας παρῆν ἐπικωμάζων μετὰ	κερατίου	καὶ συμφωνίας, ὥστε τοὺς πολλοὺς
[26, 10]	ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι τῆς	κεφαλῆς	μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου, τῆς
[26, 9]	ἀνδρῶν καὶ τῆς ἐν τοῖς	κινδύνοις	τόλμης ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων περὶ
[26, 7]	ἀποστολὴν τῶν ὑπάτων Τεβερίου καὶ	Κλαυδίου	τὴν πρὸς Ἴστρους καὶ Ἀγρίους
[26, 10]	νέων. ~(Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς μὲν	κληθείς,	Ἐπιμανὴς δ᾽ ἐκ τῶν πράξεων
[26, 1]	τὰς στήλας, ἃ συνέχει τὴν	κοινὴν	συμπολιτείαν ἡμῶν, (ἀναχωρήσουσιν καὶ συγκαταθήσονται
[26, 3]	καί τινα τῶν πρὸς τὸν	κοινὸν	ἔλεον εἰπόντες ἀνεχώρησαν. (Ἡ δὲ
[26, 9]	(καὶ διασαφούντων περὶ τῆς Περσέως	κοινοπραγίας	καὶ τῶν Γαλατῶν καὶ φασκόντων
[26, 2]	ἐν τοῖς Μεσσηνιακοῖς πολλὰ ποιήσαντος	Κοΐντου	Μαρκίου πρὸς τὸ μηδὲν τοὺς
[26, 3]	κατὰ βραχύ, τοῦ χρόνου προβαίνοντος,	κολάκων	μὲν εὐπορεῖν, φίλων δὲ σπανίζειν
[26, 5]	καταπορευομένοις, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπαρχόντων	κομιδήν,	ἀφ᾽ ὧν ἕκαστος ἔφυγε. (Παρέλυσε
[26, 6]	Μεσημβριανοί, Χερρονησῖται, σὺν δὲ τούτοις	Κυζικηνοί.	(Περὶ δὲ τῶν ὁμήρων τελευταῖον
[26, 10]	στακτῆς καλουμένης, (ὡς πάντας ἀναστάντας	κυλίεσθαι	τοὺς λουομένους τῷ μύρῳ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008