>

Livre, Chap.
[26, 10]	πάντας ὑπερέβαλλε τοὺς βεβασιλευκότας. (Τοῦτο	δ᾽	ἄν τις τεκμήραιτο ἔκ τε
[26, 3]	αὐτῆς δόγμασιν συνηγοροῦντας αὔξειν, τοὺς	δ᾽	ἀντιλέγοντας ταπεινοῦν, (οὕτως καὶ τότε
[26, 2]	τοῖς ὄχλοις καὶ διαβολήν, τοῖς	δ᾽	ἀντιπράττουσιν τἀναντία. (Ἐὰν μὲν οὖν
[26, 6]	Εὐρώπην Γάταλος ὁ Σαρμάτης, τῶν	δ᾽	αὐτονομουμένων Ἡρακλεῶται, Μεσημβριανοί, Χερρονησῖται, σὺν
[26, 2]	πολιτῶν οὓς μὲν φυγαδεῦσαι, τινὰς	δ᾽	αὐτῶν ἐκδότους λαβόντας αἰκισαμένους πᾶσαν
[26, 4]	ἐκ τῆς Μεσσήνης φυγάδας. ~Πολυβίου	δ᾽	εἰπόντος τριακοσίας αὐτῶν καταλῦσαι πόλεις
[26, 10]	ὁ Ἐπιφανὴς μὲν κληθείς, Ἐπιμανὴς	δ᾽	ἐκ τῶν πράξεων ὀνομασθείς περὶ
[26, 3]	τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἀπῆλθεν. (Οἱ φυγάδες	δ᾽	ἐπεισελθόντες καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν
[26, 1]	μηθὲν τούτου νομίζειν ἀναγκαιότερον. (Τοιαύτης	δ᾽	οὔσης τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε τοῖς
[26, 6]	προσθεῖναι τῆς εἰς τὸν πόλεμον	δαπάνης.	(Ἐπεγράφη δὲ καὶ Μιθριδάτῃ τῷ
[26, 9]	καὶ Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων τοῖς	Δαρδανίοις	καὶ παρακαλούντων καὶ τούτων ἐπὶ
[26, 9]	τὴν ἀπόκρισιν. (Ἡκόντων δὲ τῶν	Δαρδανίων	καὶ περὶ τοῦ πλήθους τῶν
[26, 2]	ἣν καὶ νῦν ἄγουσιν· (εἰ	δὲ	βούλονται γίνεσθαι σφίσι τὰ παραγγελλόμενα
[26, 7]	ὡς φίλοι καὶ σύμμαχοι. (Τοιαύτης	δὲ	γενομένης διαλύσεως, οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε
[26, 6]	καὶ τὰς ἄλλας παρασκευάς. (Ἀποδοῦναι	δὲ	καὶ Ἀριαράθῃ τῶν τε χωρίων
[26, 3]	τοῖς ἰδίοις πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς	δὲ	καὶ δικαίως καὶ ἀδίκως (προστρέχοντας
[26, 9]	ταῦτα δεομένων σφίσι βοηθεῖν, (παρόντων	δὲ	καὶ Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων τοῖς
[26, 5]	τοῖς Ἕλλησιν ἐν αὑτῷ. (Ἐπέφαινε	δὲ	καὶ κατὰ τὴν ἐν τῷ
[26, 6]	εἰς τὸν πόλεμον δαπάνης. (Ἐπεγράφη	δὲ	καὶ Μιθριδάτῃ τῷ τῆς Ἀρμενίας
[26, 10]	καὶ τοὺς μὲν δεξιούμενος, τοὺς	δὲ	καὶ περιπτύσσων παρεκάλει φέρειν αὑτῷ
[26, 10]	τὸ παράδοξον ἀφισταμένους φεύγειν. (Πολλάκις	δὲ	καὶ τὴν βασιλικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα
[26, 5]	οὐκ ἀνοίκειον τῆς ἡλικίας. (Ἐπεφεύγει	δὲ	καὶ τὴν πατρικὴν ἀσέλγειαν τήν
[26, 6]	κατασκευῆς καὶ τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι	δὲ	καὶ Τίον παρὰ τὸν Πόντον,
[26, 6]	πεισθεὶς μετὰ μεγάλης χάριτος. (Ἐγράφη	δὲ	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην
[26, 5]	ἀφ᾽ ὧν ἕκαστος ἔφυγε. (Παρέλυσε	δὲ	καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ
[26, 5]	Μακεδονίᾳ τῶν βασιλικῶν ὀφειλημάτων, ἀφῆκε	δὲ	καὶ τοὺς ἐν ταῖς φυλακαῖς
[26, 10]	μὲν ὡς ἀγορανόμος γένηται, ποτὲ	δὲ	καὶ ὡς δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ
[26, 3]	δύναμιν ἐν τοῖς πλείστοις. (Ὁ	δὲ	Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας
[26, 10]	ἐν Δήλῳ βωμὸν ἀνδριάντων. (Ἐλούετο	δὲ	κἀν τοῖς δημοσίοις βαλανείοις, ὅτε
[26, 6]	Ἀρμενίας ἄρχων καὶ Ἀκουσίλοχος, (τῶν	δὲ	κατὰ τὴν Εὐρώπην Γάταλος ὁ
[26, 10]	τινα αὐτὸν εἶναι ὑπελάμβανον, οἱ	δὲ	μαινόμενον. Καὶ γὰρ περὶ τὰς
[26, 1]	τὰ μέν ἐστιν ἀδύνατα, τὰ	δὲ	μεγάλην αἰσχύνην ἐπιφέροντα καὶ βλάβην
[26, 2]	μέρους τούτου τὴν ἐνδεχομένην. (Εἰ	δὲ	μή, σαφῶς εἰδέναι δεῖν ὅτι
[26, 2]	τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ Ῥωμαίους. (Νῦν	δὲ	πάλιν ἐκ πλείονος χρόνου γραφόντων
[26, 5]	ἦν ἀπιστότατος καὶ παρανομώτατος, ὅτε	δὲ	πάλιν τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε,
[26, 2]	ἐπακολουθήσειν διὰ τὸν φόβον. (Ἐὰν	δὲ	παρορᾶται τοῦτο τὸ μέρος, ἅπαντας
[26, 6]	πρὸς Εὐμένη καὶ Ἀριαράθην. (Τῶν	δὲ	περὶ Εὐμένη καὶ Ἀριαράθην προσδεξαμένων
[26, 1]	περὶ τὸν Λυκόρταν ἔλεγον· (οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ὑπέρβατον καὶ Καλλικράτην
[26, 7]	Ῥοδίοις οὐκ ἐν δωρεᾷ, τὸ	δὲ	πλεῖον ὡς φίλοι καὶ σύμμαχοι.
[26, 5]	ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ βασιλικαῖς αἰτίαις. (Ταῦτα	δὲ	ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε, δοκῶν καλὰς
[26, 3]	ἄνδρας οἷός ἐστι Καλλικράτης. (Ὁ	δὲ	προειρημένος ἔχων τὰς ἀποκρίσεις ταύτας
[26, 10]	ἐφαίνετο δεύτερος καὶ τρίτος. (Μάλιστα	δὲ	πρὸς τοῖς ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ
[26, 3]	προβαίνοντος, κολάκων μὲν εὐπορεῖν, φίλων	δὲ	σπανίζειν ἀληθινῶν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ
[26, 3]	κοινὸν ἔλεον εἰπόντες ἀνεχώρησαν. (Ἡ	δὲ	σύγκλητος δόξασα τὸν Καλλικράτην λέγειν
[26, 10]	ποτέ, ἐδίδου δωρεὰς ἀπροσδοκήτους. (Ἐν	δὲ	ταῖς πρὸς τὰς πόλεις θυσίαις
[26, 6]	Εὐμένη συνθήκας ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ. (Περιελήφθησαν	δὲ	ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν κατὰ
[26, 10]	δὲ καὶ ὡς δήμαρχος. (Τυχὼν	δὲ	τῆς ἀρχῆς καὶ καθίσας ἐπὶ
[26, 10]	δὲ χρυσίον. (Καὶ ἐξ ἀπαντήσεως	δέ	τισιν ἐντυγχάνων, οὓς μὴ ἑωράκει
[26, 3]	πᾶσι μὲν τοῖς Ἕλλησι, μάλιστα	δὲ	τοῖς Ἀχαιοῖς. (Ἔτι γὰρ τούτοις
[26, 3]	οὗ τὰ Ῥωμαίων εἵλοντο, λέγω	δὲ	τοῖς κατὰ Φίλιππον καὶ Ἀντίοχον,
[26, 5]	τύχης ἀντέπνευσε, πάντων μετριώτατος. (Ἐπεὶ	δὲ	τοῖς ὅλοις πράγμασιν ἔπταισε, πρὸς
[26, 3]	τοῦ συντρῖψαι τοὺς Ἀχαιούς. (Περὶ	δὲ	τοῦ Καλλικράτους αὐτοῦ κατ᾽ ἰδίαν
[26, 3]	κατὰ Φίλιππον καὶ Ἀντίοχον, (οὕτω	δὲ	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους ηὐξημένου
[26, 2]	νομίζειν τῆς Ῥωμαίων προαιρέσεως, (τῶν	δὲ	τοὺς νόμους προφερομένων καὶ τοὺς
[26, 3]	Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν	δὲ	τούτοις Ἀθηναίοις, Βοιωτοῖς, Ἀκαρνᾶσιν, πάντας
[26, 6]	αὐτονομουμένων Ἡρακλεῶται, Μεσημβριανοί, Χερρονησῖται, σὺν	δὲ	τούτοις Κυζικηνοί. (Περὶ δὲ τῶν
[26, 6]	οἰκήτορας, οὓς πρότερον ἐξαγηόχει, σὺν	δὲ	τούτοις ὅπλα καὶ βέλη καὶ
[26, 3]	ἄλλοις κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς	δὲ	τούτοις παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν κατῆγε
[26, 6]	καὶ τοὺς αὐτομόλους ἅπαντας· (πρὸς	δὲ	τούτοις τῶν χρημάτων καὶ τῆς
[26, 9]	λόγων ὑπερέθετο τὴν ἀπόκρισιν. (Ἡκόντων	δὲ	τῶν Δαρδανίων καὶ περὶ τοῦ
[26, 10]	παρεπιδημούντων συνέπινε τῶν εὐτελεστάτων. (Ὅτε	δὲ	τῶν νεωτέρων αἴσθοιτό τινας συνευωχουμένους,
[26, 6]	σὺν δὲ τούτοις Κυζικηνοί. (Περὶ	δὲ	τῶν ὁμήρων τελευταῖον ἐγράφη πόσους
[26, 10]	τοῖς μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, (τοῖς	δὲ	φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ χρυσίον. (Καὶ
[26, 7]	ἤδη καταπεπολεμημένων τῶν Λυκίων, ἐξαπεστάλησαν	δὲ	χρόνοις ἱκανοῖς ἀνώτερον. (Οἱ γὰρ
[26, 10]	δορκαδείους, (τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις	δὲ	χρυσίον. (Καὶ ἐξ ἀπαντήσεως δέ
[26, 8]	Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διασαφούντων τὰ	δεδογμένα	τῇ συγκλήτῳ, θόρυβος ἦν ἐν
[26, 7]	πρὸς Ἀντίοχον ἐχείριζον, εὕρηνται Λύκιοι	δεδομένοι	Ῥοδίοις οὐκ ἐν δωρεᾷ, τὸ
[26, 8]	τῷ μὴ φάσκειν ἐν δωρεᾷ	δεδόσθαι	τοὺς Λυκίους αὐτοῖς, ἀλλὰ κατὰ
[26, 6]	τῶν ὁμήρων τελευταῖον ἐγράφη πόσους	δεήσει	καὶ τίνας δοῦναι τὸν Φαρνάκην·
[26, 1]	ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων καθόδου τί	δεῖ	ποιεῖν, (οἱ μὲν περὶ τὸν
[26, 3]	κατέταξεν εἰς τὴν ἀπόκρισιν διότι	δεῖ	τοιούτους ὑπάρχειν ἐν τοῖς πολιτεύμασιν
[26, 3]	αὐτῇ συμφερόντων καὶ διδαχθεῖσα διότι	δεῖ	τοὺς μὲν τοῖς αὐτῆς δόγμασιν
[26, 2]	πολιτείαις, καὶ τῶν μὲν φασκόντων	δεῖν	ἀκολουθεῖν τοῖς γραφομένοις ὑπὸ Ῥωμαίων
[26, 2]	(Εἰ δὲ μή, σαφῶς εἰδέναι	δεῖν	ὅτι τἀναντία συμβήσεται ταῖς ἐπινοίαις
[26, 5]	οὐ μόνον αὐτὸς μέτριον ἔπινε	δειπνῶν,	ἀλλὰ καὶ οἱ συνόντες αὐτῷ
[26, 7]	τῶν ὑπομνηματισμῶν ἀναληφθέντων ὧν οἱ	δέκα	πρέσβεις ἐποιήσαντο κατὰ τὴν Ἀσίαν,
[26, 5]	προγραφὰς εἴς τε Δῆλον καὶ	Δελφοὺς	καὶ τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
[26, 10]	ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺς μὲν	δεξιούμενος,	τοὺς δὲ καὶ περιπτύσσων παρεκάλει
[26, 9]	τοὺς Βαστάρνας καὶ διὰ ταῦτα	δεομένων	σφίσι βοηθεῖν, (παρόντων δὲ καὶ
[26, 10]	τύχοι τῆς πόλεως, ἀλύων ἐφαίνετο	δεύτερος	καὶ τρίτος. (Μάλιστα δὲ πρὸς
[26, 5]	τούτων ἐξετίθει προγραφὰς εἴς τε	Δῆλον	καὶ Δελφοὺς καὶ τὸ τῆς
[26, 10]	καὶ τῶν περὶ τὸν ἐν	Δήλῳ	βωμὸν ἀνδριάντων. (Ἐλούετο δὲ κἀν
[26, 10]	γένηται, ποτὲ δὲ καὶ ὡς	δήμαρχος.	(Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς καὶ
[26, 2]	τὸ παρὸν ἐν πάσαις ταῖς	δημοκρατικαῖς	πολιτείαις, καὶ τῶν μὲν φασκόντων
[26, 10]	ἀνδριάντων. (Ἐλούετο δὲ κἀν τοῖς	δημοσίοις	βαλανείοις, ὅτε δημοτῶν ἦν τὰ
[26, 10]	ἄλλους τεχνίτας. (Ἔπειτα καὶ μετὰ	δημοτῶν	ἀνθρώπων συγκαταβαίνων ὡμίλει, ᾧ τύχοι,
[26, 10]	κἀν τοῖς δημοσίοις βαλανείοις, ὅτε	δημοτῶν	ἦν τὰ βαλανεῖα πεπληρωμένα, κεραμίων
[26, 2]	ἕτερον προσφερομένους δίκαιον πρὸς φιλοδοξίαν,	δι᾽	αὐτὸ τοῦτο τῶν μεγίστων τυγχάνειν
[26, 9]	μᾶλλον ἢ τοὺς Βαστάρνας καὶ	διὰ	ταῦτα δεομένων σφίσι βοηθεῖν, (παρόντων
[26, 3]	τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων φόβον· (καὶ	διὰ	τὴν ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος καὶ συντρίψας
[26, 10]	τοὺς λουομένους τῷ μύρῳ καὶ	διὰ	τὴν γλισχρότητα καταπίπτοντας γέλωτα παρέχειν,
[26, 2]	τιμῶν παρὰ τοῖς ἰδίοις πολιτεύμασιν	διὰ	τὸ δοκεῖν ἀντιλέγειν τοῖς ὑφ᾽
[26, 3]	καταπληξάμενος καὶ συντρίψας τοὺς ὄχλους	διὰ	τὸ μηδὲν εἰδέναι τῶν ὑπ᾽
[26, 10]	καὶ συμφωνίας, ὥστε τοὺς πολλοὺς	διὰ	τὸ παράδοξον ἀφισταμένους φεύγειν. (Πολλάκις
[26, 3]	ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν πρὸς Ῥωμαίους	διὰ	τὸ τετηρηκέναι τὴν πίστιν ἐν
[26, 2]	καὶ τοὺς πολλοὺς τούτοις ἐπακολουθήσειν	διὰ	τὸν φόβον. (Ἐὰν δὲ παρορᾶται
[26, 2]	συνεξακολουθεῖν παρὰ τοῖς ὄχλοις καὶ	διαβολήν,	τοῖς δ᾽ ἀντιπράττουσιν τἀναντία. (Ἐὰν
[26, 1]	τοῦτον ἀναδόντος Ὑπερβάτου τοῦ στρατηγοῦ	διαβούλιον	ὑπὲρ τῶν γραφομένων παρὰ Ῥωμαίων
[26, 7]	κατὰ τοὺς Ῥοδίους καὶ Λυκίους	διαγωνοθετεῖν,	θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι τὰς παραθέσεις τῶν
[26, 5]	τῆς Περσέως ἀρχῆς τοιαύτην εἶχε	διάθεσιν.	Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεύς, (ὅτε
[26, 8]	μὴν ἀλλ᾽ οἵ γε Ῥόδιοι	διακούσαντες	τῶν πρεσβευτῶν καὶ νομίσαντες ἐξηπατῆσθαι
[26, 9]	τῶν ἐκ τῆς Ῥόδου πρεσβευτῶν,	διακούσασα	τῶν λόγων ὑπερέθετο τὴν ἀπόκρισιν.
[26, 6]	πλεονάκις παρ᾽ ἑκατέρων, ἐκυρώθησαν αἱ	διαλύσεις	ἐπὶ τούτοις· (εἰρήνην ὑπάρχειν Εὐμένει
[26, 7]	καὶ σύμμαχοι. (Τοιαύτης δὲ γενομένης	διαλύσεως,	οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε πολλοῖς τὸ
[26, 2]	ὑφ᾽ ὑμῶν γραφομένοις, χάριν τοῦ	διαμένειν	τοὺς νόμους ἰσχυροὺς καὶ τὰ
[26, 7]	πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ῥόδον τοὺς	διασαφήσοντας	ὅτι, τῶν ὑπομνηματισμῶν ἀναληφθέντων ὧν
[26, 9]	τοῖς κινδύνοις τόλμης ἐξηγουμένων, (καὶ	διασαφούντων	περὶ τῆς Περσέως κοινοπραγίας καὶ
[26, 8]	ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ	διασαφούντων	τὰ δεδογμένα τῇ συγκλήτῳ, θόρυβος
[26, 8]	Λύκιοι, τῶν Ῥωμαίων παραγενομένων καὶ	διασαφούντων	ταῦτα τοῖς Ῥοδίοις, πάλιν ἐστασίαζον
[26, 5]	πρὸς πᾶσαν σωματικὴν χρείαν τὴν	διατείνουσαν	εἰς τὸν πραγματικὸν τρόπον εὔθετος,
[26, 3]	ἐπεισελθόντες καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν	διδάξαντες	καί τινα τῶν πρὸς τὸν
[26, 1]	καὶ νῦν, ἐάν τις αὐτοὺς	διδάξῃ	διότι συμβήσεται τοῖς Ἀχαιοῖς, ἂν
[26, 1]	τῶν ἀξιουμένων· (ὅταν μέντοι γε	διδάξῃ	τις αὐτοὺς ὅτι τῶν παρακαλουμένων
[26, 1]	ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν σύγκλητον τοὺς	διδάξοντας	ἃ Λυκόρτας λέγει. (Καὶ παραυτίκα
[26, 8]	κατέστησαν τοὺς περὶ Λυκόφρονα πρεσβευτάς,	διδάξοντας	τὴν σύγκλητον περὶ τῶν προειρημένων.
[26, 1]	ἀπέσχε τοῦ ταῖς ἐντολαῖς ἀκολούθως	διδάσκειν	τὸ συνέδριον ὥστε τοὐναντίον ἐκ
[26, 3]	τι τῶν αὐτῇ συμφερόντων καὶ	διδαχθεῖσα	διότι δεῖ τοὺς μὲν τοῖς
[26, 5]	τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερόν,	διδοὺς	οὐ μόνον τὴν ἀσφάλειαν τοῖς
[26, 10]	τὴν ἀγορὰν γινομένων συναλλαγμάτων καὶ	διέκρινε	μετὰ πολλῆς σπουδῆς καὶ προθυμίας.
[26, 10]	κατὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος	διήκουε	τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν γινομένων
[26, 3]	Ῥώμην χάριν τοῦ λέγειν τὰ	δίκαια	περὶ τῶν Ἀχαιῶν, χρησάμενος κατὰ
[26, 2]	ἤδη τινὰς οὐθὲν ἕτερον προσφερομένους	δίκαιον	πρὸς φιλοδοξίαν, δι᾽ αὐτὸ τοῦτο
[26, 3]	μέντοι γέ τις ὑπέμνησε τῶν	δικαίων,	τετηρηκὼς τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ
[26, 3]	πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ καὶ	δικαίως	καὶ ἀδίκως (προστρέχοντας αὐτῇ σωματοποιεῖν.
[26, 1]	οὔτε παραβιάζεσθαι περὶ τῶν τοιούτων.	(Διὸ	καὶ νῦν, ἐάν τις αὐτοὺς
[26, 2]	καὶ καλλίω παρὰ τοῖς ὄχλοις.	(Διὸ	καὶ νῦν ἤδη τινὰς οὐθὲν
[26, 3]	τετηρηκὼς τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ	διορθοῦνται	σφᾶς αὐτοὺς κατὰ δύναμιν ἐν
[26, 3]	συμπρεσβευτὰς κατέταξεν εἰς τὴν ἀπόκρισιν	διότι	δεῖ τοιούτους ὑπάρχειν ἐν τοῖς
[26, 3]	τῶν αὐτῇ συμφερόντων καὶ διδαχθεῖσα	διότι	δεῖ τοὺς μὲν τοῖς αὐτῆς
[26, 1]	συμπολιτείαν ἡμῶν, (ἀναχωρήσουσιν καὶ συγκαταθήσονται	διότι	καλῶς ἐπέχομεν καὶ παραιτούμεθα περὶ
[26, 6]	τῆς Ἀρμενίας σατράπῃ τριακόσια τάλαντα,	διότι	παραβὰς τὰς πρὸς Εὐμένη συνθήκας
[26, 2]	λαβόντας αἰκισαμένους πᾶσαν αἰκίαν ἀποκτεῖναι,	διότι	προεκαλοῦντο περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ
[26, 1]	παρεκάλουν μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων,	διότι	Ῥωμαῖοι ποιοῦσι μὲν τὸ καθῆκον
[26, 1]	νῦν, ἐάν τις αὐτοὺς διδάξῃ	διότι	συμβήσεται τοῖς Ἀχαιοῖς, ἂν πειθαρχήσωσι
[26, 10]	καὶ καθίσας ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον	δίφρον	κατὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίοις ἔθος
[26, 3]	δεῖ τοὺς μὲν τοῖς αὐτῆς	δόγμασιν	συνηγοροῦντας αὔξειν, τοὺς δ᾽ ἀντιλέγοντας
[26, 2]	τοὺς νόμους ἰσχυροὺς καὶ τὰ	δόγματα	τὰ γινόμενα παρ᾽ αὐτοῖς. (Εἰ
[26, 2]	τοῖς ἰδίοις πολιτεύμασιν διὰ τὸ	δοκεῖν	ἀντιλέγειν τοῖς ὑφ᾽ ὑμῶν γραφομένοις,
[26, 8]	ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ	δοκοῦντες	καλῶς τεθεῖσθαι τὰ κατὰ Λυκίους,
[26, 8]	ἐπὶ τούτων ἦν, ὅσον οὔπω	δοκούντων	πάλιν ἐπαναστήσεσθαι τῶν Λυκίων. ~(Ὅτι
[26, 1]	καθῆκον αὐτοῖς, συνυπακούοντες τοῖς ἀκληρεῖν	δοκοῦσιν	εἰς τὰ μέτρια τῶν ἀξιουμένων·
[26, 5]	(Ταῦτα δὲ ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε,	δοκῶν	καλὰς ἐλπίδας ὑποδεικνύναι πᾶσι τοῖς
[26, 1]	Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον· καὶ	δόντες	ἐντολὰς ἀκολούθους τοῖς προειρημένοις ἐξαπέστειλαν.
[26, 3]	εἰπόντες ἀνεχώρησαν. (Ἡ δὲ σύγκλητος	δόξασα	τὸν Καλλικράτην λέγειν τι τῶν
[26, 10]	ἐδίδου γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους	δορκαδείους,	(τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ
[26, 6]	ἐγράφη πόσους δεήσει καὶ τίνας	δοῦναι	τὸν Φαρνάκην· ὧν καὶ παραγενηθέντων
[26, 2]	τῶν γραφομένων καὶ τῶν παραγγελλομένων.	(Δυεῖν	γὰρ οὐσῶν αἱρέσεων κατὰ τὸ
[26, 6]	παραγενηθέντων ἐξ αὐτῆς ἀνέζευξαν αἱ	δυνάμεις.	(Καὶ τοῦ μὲν Εὐμένει καὶ
[26, 3]	καὶ διορθοῦνται σφᾶς αὐτοὺς κατὰ	δύναμιν	ἐν τοῖς πλείστοις. (Ὁ δὲ
[26, 6]	τῶν μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν	δυναστῶν	Ἀρταξίας ὁ τῆς πλείστης Ἀρμενίας
[26, 8]	ἐπὶ τῷ μὴ φάσκειν ἐν	δωρεᾷ	δεδόσθαι τοὺς Λυκίους αὐτοῖς, ἀλλὰ
[26, 7]	Λύκιοι δεδομένοι Ῥοδίοις οὐκ ἐν	δωρεᾷ,	τὸ δὲ πλεῖον ὡς φίλοι
[26, 10]	οὓς μὴ ἑωράκει ποτέ, ἐδίδου	δωρεὰς	ἀπροσδοκήτους. (Ἐν δὲ ταῖς πρὸς
[26, 10]	μαινόμενον. Καὶ γὰρ περὶ τὰς	δωρεὰς	ἦν παραπλήσιος· ἐδίδου γὰρ τοῖς
[26, 3]	πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ	δωροδοκηθείς,	(ἑξῆς δὲ τούτοις παραλαβὼν τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 13/11/2008