Alphabétiquement     [«   »]
τυχών 1
Τύχωνα 1
τῷ 127
τῶν 695
ὑδάτων 1
ὑδρείαν 1
ὑδρείας 1
Fréquences     [«    »]
521 μὲν
513 τῆς
528 τὸν
695 τῶν
860 τὴν
914 δὲ
1473 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre V

τῶν


Livre, Chap.
[5, 26]   εἰσιν οὗτοι παραπλήσιοι ταῖς ἐπὶ  τῶν   ἀβακίων ψήφοις· ἐκεῖναί τε γὰρ
[5, 98]   εἰς τὸν ἔσχατον παραγεγονότας κίνδυνον,  τῶν   ἀβλαβῶς ἀπολελυμένων. πρός γε μὴν
[5, 111]   τὴν Ἀρίσβαν καλουμένην ἐν τῇ  τῶν   Ἀβυδηνῶν χώρᾳ, λοιπὸν ἐπεβούλευον καὶ
[5, 21]   οὕτως δυνατὸν εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν  τῶν   ἀγνοουμένων τοὺς ἀκούοντας, καθάπερ καὶ
[5, 65]   Ἀμμώνιος Βαρκαῖος. τὸ δὲ  τῶν   Αἰγυπτίων πλῆθος ἦν μὲν εἰς
[5, 82]   τῆς Ἑλλάδος μισθοφόρους, συνάπτοντας τοῖς  τῶν   Αἰγυπτίων φαλαγγίταις. τῶν δὲ θηρίων
[5, 14]   πόλιν τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγοι  τῶν   Αἰτωλικῶν ἱππέων ἐξελθόντες κατεπείραζον τῶν
[5, 14]   ἐκ τῆς πόλεως καί τινες  τῶν   Αἰτωλικῶν συνῆψαν τοῖς αὑτῶν ἱππεῦσι,
[5, 13]   τῶν ὑπεναντίων, τοὺς μὲν λοιποὺς  τῶν   Αἰτωλῶν ἀνοδίᾳ καὶ προτροπάδην συνέβη
[5, 100]   Θετταλίαν ἀφείλετο τὰς μεγάλας ὠφελείας  τῶν   Αἰτωλῶν, ἀπεδείξατο δὲ καὶ ταῖς
[5, 30]   βλέψας Πυρρίας παρὰ  τῶν   Αἰτωλῶν ἀπεσταλμένος στρατηγὸς τοῖς Ἠλείοις,
[5, 91]   ἐνισταμένης, καὶ στρατηγοῦντος Ἀγήτα μὲν  τῶν   Αἰτωλῶν, Ἀράτου δὲ παρειληφότος τὴν
[5, 100]   κελεύσας αὐτοὺς πεῖραν λαμβάνειν καὶ  τῶν   Αἰτωλῶν. αὐτὸς δὲ τῆς μὲν
[5, 96]   εὐθέως ἐπεισπεσόντων, οἱ μὲν ἐπίλεκτοι  τῶν   Αἰτωλῶν ἑάλωσαν, δ´ Ἀγήτας
[5, 102]   τρὶς ἀνακάμψαντος τοῦ Κλεονίκου, δεομένων  τῶν   Αἰτωλῶν εἰς λόγους σφίσι συνελθεῖν
[5, 7]   προσαγορευομένου Θέρμου, ταύτην μὲν ἐκλιπόντων  τῶν   Αἰτωλῶν εἰσαγαγὼν πεντακοσίους στρατιώτας κατεῖχε,
[5, 95]   συνέντες τὴν ἐκ τῆς Ἤλιδος  τῶν   Αἰτωλῶν ἔξοδον, ἐπισυναγαγόντες τοὺς Δυμαίους
[5, 13]   ἔτι μᾶλλον ἐκθύμως οἱ παρὰ  τῶν   Αἰτωλῶν ἐπέκειντο καὶ προσέφερον τὰς
[5, 5]   Μακεδονίαν ὁρμῆς καὶ τὴν χώραν  τῶν   Αἰτωλῶν ἐπελθεῖν καὶ πορθῆσαι πᾶσαν
[5, 103]   νῦν ἔχουσι· δεξαμένων δὲ  τῶν   Αἰτωλῶν ἑτοίμως, τὸ λοιπὸν ἤδη
[5, 94]   Πυρρίᾳ, πάλιν ἐπεσπάσαντο στρατηγὸν παρὰ  τῶν   Αἰτωλῶν Εὐριπίδαν. ὃς τηρήσας τὴν
[5, 28]   ἐν αἷς ἦν παράκλησίς τε  τῶν   Αἰτωλῶν θαρρεῖν καὶ μένειν ἐν
[5, 14]   ἐνέκλιναν καὶ σποράδην ἔφευγον οἱ  τῶν   Αἰτωλῶν ἱππεῖς καὶ μισθοφόροι. καὶ
[5, 99]   ἧς καὶ τότε, κατεχόντων αὐτὴν  τῶν   Αἰτωλῶν καὶ συνεχεῖς ποιουμένων τὰς
[5, 5]   ἔχεσθαι τῶν πραγμάτων· ἐξεστρατευκότων γὰρ  τῶν   Αἰτωλῶν μετὰ Δωριμάχου κάλλιστον εἶναι
[5, 18]   ἀνάπλουν, δευτεραῖος πορθήσας ἅμα τὴν  τῶν   Αἰτωλῶν παραλίαν ἐν Λεχαίῳ καθωρμίσθη.
[5, 14]   γὰρ εἰς τὸν Στράτον συνδεδραμηκέναι  τῶν   Αἰτωλῶν πεζοὺς μὲν εἰς τρισχιλίους,
[5, 17]   μὲν πρώτην ἔξοδον ἐποιήσατο μετὰ  τῶν   Αἰτωλῶν, πεπεισμένος, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,
[5, 9]   καθηκόντως, ἀμυνομένους τοῖς ὁμοίοις τὴν  τῶν   Αἰτωλῶν περὶ τὸ Δῖον ἀσέβειαν.
[5, 101]   ταῖς ἐπιβολαῖς ἐπὶ τὸν κατὰ  τῶν   Αἰτωλῶν πόλεμον διὰ τὸ μηδέν
[5, 96]   ὃς διαπεμψάμενος πρὸς Ἀγήταν τὸν  τῶν   Αἰτωλῶν στρατηγὸν ὡμολόγησε τὴν ἄκραν
[5, 3]   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Δωρίμαχος  τῶν   Αἰτωλῶν στρατηγὸς Ἀγέλαον καὶ Σκόπαν
[5, 96]   τοὺς αὐτοὺς χρόνους Ἀγήτας  τῶν   Αἰτωλῶν στρατηγὸς συναγαγὼν πανδημεὶ τοὺς
[5, 5]   παρακαλοῦντες αὐτὸν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν  τῶν   Αἰτωλῶν χώραν καὶ τόν τε
[5, 71]   πόλιν συνδεδραμηκότων ἀνδρῶν, ἕως οὗ  τῶν   αἰχμαλώτων τινὸς ὑποδείξαντος τὸν ὑπόνομον,
[5, 5]   παρὰ Μεσσηνίων, οἱ μὲν παρὰ  τῶν   Ἀκαρνάνων παρακαλοῦντες αὐτὸν ἐμβαλεῖν εἰς
[5, 96]   τοὺς Αἰτωλοὺς ἐλεηλάτησε μὲν τὴν  τῶν   Ἀκαρνάνων χώραν, ἐπεπορεύθη δὲ πορθῶν
[5, 100]   ἐπειδὴ δὲ διὰ τὴν συνέχειαν  τῶν   ἀκροβολισμῶν καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[5, 85]   πεπεισμένος νικᾶν, διὰ δὲ τὴν  τῶν   ἄλλων ἀγεννίαν καὶ δειλίαν ἐσφάλθαι
[5, 90]   τηρεῖν, πλεῖστον διαφέρουσιν Ἕλληνες  τῶν   ἄλλων ἀνθρώπων. ~Ἄρτι δὲ τῆς
[5, 106]   οἶδ´ ὅπως ἀεί ποτε Πελοποννήσιοι,  τῶν   ἄλλων ἀνθρώπων οἰκειότατα πρὸς τὸν
[5, 33]   πλείω λέγειν μνημονεύειν τινὸς  τῶν   ἄλλων ἐπ´ ὀνόματος παρήσω, μέχρι
[5, 20]   τῆς στρατείας, τῇ μὲν ὁρμῇ  τῶν   ἄλλων οὐκ ἐλείποντο συμμάχων, ἀλλὰ
[5, 92]   χῶραι, συντερμονοῦσαι τῇ Λακωνικῇ πρόκεινται  τῶν   ἄλλων Πελοποννησίων πρὸς τὸν ἀπὸ
[5, 99]   ἔκ τε τῆς Λαρίσης καὶ  τῶν   ἄλλων πόλεων, ἃς ἐπεποίητο κατὰ
[5, 26]   ἡγεμόνες τῶν τε πελταστῶν καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν ἐπιφανεστάτων συστημάτων. γενομένης
[5, 37]   ἐπανείλετο, τοῦ δὲ Νικαγόρου καὶ  τῶν   ἄλλων τῶν συνόντων ἐφείσατο. πρὸς
[5, 38]   ἐν ταύτῃ παραφυλαττόμενος, τούτῳ διαφέρων  τῶν   ἄλλων τῶν ὑπηγμένων εἰς τὰς
[5, 62]   Θεόδοτον καὶ Παναίτωλον αὐτῷ καὶ  τῶν   ἅμα τούτοις φίλων, ἀποδεξάμενος τούτους
[5, 23]   τὸν καιρὸν τοῦτον, ἄγων ἐκ  τῶν   Ἀμυκλῶν τὴν φάλαγγα, σύνεγγυς ἦν
[5, 56]   τοῦ βασιλέως ὡς ἐπί τι  τῶν   ἀναγκαίων, ἐξεκέντησαν. Ἑρμείας μὲν οὖν
[5, 9]   στοὰς ἐνεπίμπρασαν καὶ τὰ λοιπὰ  τῶν   ἀναθημάτων διέφθειρον, ὄντα πολυτελῆ ταῖς
[5, 11]   διέφθειρε μήτ´ ἄλλο μηδὲν ᾐκίσατο  τῶν   ἀναθημάτων. ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι
[5, 39]   τοῖς εἰς τὴν φυλακὴν ἀπηγμένοις  τῶν   ἀνδρῶν. ἀποσφαλέντες δὲ καὶ ταύτης
[5, 63]   τὰ ὅπλα κατασκευὴν καὶ τὴν  τῶν   ἀνδρῶν ἐκλογὴν καὶ διαίρεσιν Ἐχεκράτει
[5, 98]   καιρὸν κίνδυνος περὶ τοὺς ἀρίστους  τῶν   ἀνδρῶν, ἔτι δὲ μᾶλλον κατὰ
[5, 38]   εἴωθε συμβαίνειν πρὸς τοὺς μεγαλόφρονας  τῶν   ἀνδρῶν, μὴ μὰν ἀσπουδεί γε
[5, 63]   εὐκαιρότατα γὰρ δὴ τούτων ἐπελάβοντο  τῶν   ἀνδρῶν, οἵτινες ἔτι Δημητρίῳ καὶ
[5, 69]   παρεμβεβληκώς, καὶ τοὺς μὲν τῷ  τῶν   ἀνδρῶν πλήθει προκατειληφὼς τόπους, τοὺς
[5, 10]   εἰς τοὺς Ἕλληνας, παρὰ μὲν  τῶν   ἀνθρώπων ἐπειράθη λαβεῖν δίκην ἀξίαν
[5, 86]   κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους γένος  τῶν   ἀνθρώπων εὐφυὲς καὶ πρόχειρον πρὸς
[5, 10]   μόνων περιεγένετο καὶ κύριος κατέστη  τῶν   ἀντιταξαμένων, τῇ δ´ εὐγνωμοσύνῃ καὶ
[5, 46]   ὅλοις καὶ τὸν Μόλωνα πάντων  τῶν   ἄνω τόπων ἐπικρατεῖν, ἀφέμενος τούτων
[5, 50]   φθόνον, αἱ δὲ δυνάμεις τυχοῦσαι  τῶν   ἀξιουμένων ἐκ μεταβολῆς εὐνοϊκῶς διέκειντο
[5, 10]   Ἀντιπάτρῳ τὰ τούτων ὀστᾶ καὶ  τῶν   ἀπαλλαττομένων τοὺς πλείστους ἀμφιέσας, μικρᾷ
[5, 26]   εἰσόδου τραγικῆς διὰ τὸ πλῆθος  τῶν   ἀπαντησάντων ἡγεμόνων καὶ στρατιωτῶν, ἧκε
[5, 86]   τὰ ὅλα διακρίνας, διὰ δὲ  τῶν   ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος ἱππέων
[5, 33]   τὸ μέγεθος, δεδιότες τὴν συντέλειαν  τῶν   ἀποβησομένων, τίς οὕτως ἐστὶν ἀδαὴς
[5, 110]   τόποις, ὃς ῥεῖ παρὰ τὴν  τῶν   Ἀπολλωνιατῶν πόλιν, ἐμπίπτει πανικὸν παραπλήσιον
[5, 98]   πλείους γὰρ ἂν εὕροι τις  τῶν   ἀποτυγχανόντων ἐν ταῖς τοιαύταις ἐπιβολαῖς
[5, 68]   πρὸς τοὺς τὴν ἤπειρον κατοικοῦντας  τῶν   Ἀραδίων. μετὰ δὲ ταῦτα ποιησάμενος
[5, 92]   Μεγαλοπολιτῶν καὶ Τεγεατῶν, ἔτι δὲ  τῶν   Ἀργείων— αὗται γὰρ αἱ χῶραι,
[5, 53]   ἑκάτερα παρενέβαλε, τὰ δὲ δρεπανηφόρα  τῶν   ἁρμάτων προεβάλετο τῆς δυνάμεως ἐν
[5, 95]   περὶ τὸν Ταυρίωνα κατολιγωρούντων τῆς  τῶν   ἄρτι ῥηθεισῶν πόλεων προφυλακῆς, Ἄρατος
[5, 8]   ἐπιφανεστάτας, ἔτι δὲ καὶ τὰς  τῶν   ἀρχαιρεσίων καταστάσεις ἐν τούτῳ τῷ
[5, 1]   δυνάμεις, συνῆγε τοὺς Ἀχαιοὺς διὰ  τῶν   ἀρχόντων εἰς ἐκκλησίαν. ἁθροισθέντος δὲ
[5, 105]   οἱ Φιλίππῳ δυσαρεστούμενοι καί τινες  τῶν   Ἀττάλῳ διαφερομένων οὐκέτι πρὸς Ἀντίοχον
[5, 81]   τὴν ἀνάπαυσιν, δύο δέ τινας  τῶν   αὐτοῦ κοιμωμένων τραυματίσας, καὶ τὸν
[5, 59]   τὰ στενὰ καὶ προκαθησόμενον ἅμα  τῶν   αὑτοῦ πραγμάτων. τὴν δὲ τῆς
[5, 56]   βίον, οὐδεμίαν ὑποσχὼν τιμωρίαν ἀξίαν  τῶν   αὑτῷ πεπραγμένων· δὲ βασιλεὺς
[5, 93]   Μεγαλοπολίτας πρὸς αὑτοὺς κατὰ τὸ  τῶν   Ἀχαιῶν δόγμα. συνέβαινε γὰρ τούτους
[5, 1]   ἦγε τοὺς χρόνους τότε (τὸ)  τῶν   Ἀχαιῶν ἔθνος. διόπερ οὗτος μὲν
[5, 1]   τάλαντα λαμβάνειν ἑκάστου μηνὸς παρὰ  τῶν   Ἀχαιῶν ἑπτακαίδεκα. ~Δοξάντων δὲ τούτων,
[5, 1]   ἀρχήν, Ἐπήρατος δὲ παρελάμβανε τὴν  τῶν   Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν· Αἰτωλῶν δὲ Δωρίμαχος
[5, 95]   περὶ Λύκον καὶ Δημόδοκον τὸν  τῶν   Ἀχαιῶν ἱππάρχην συνέντες τὴν ἐκ
[5, 30]   τοῦ δ´ Ἐπηράτου τοῦ στρατηγοῦ  τῶν   Ἀχαιῶν καταπεφρονημένου μὲν ὑπὸ τῶν
[5, 91]   παρειλήφει τό τε ξενικὸν τὸ  τῶν   Ἀχαιῶν κατεφθαρμένον τάς τε πόλεις
[5, 35]   μετηλλαχότος μὲν Ἀντιγόνου, πολεμουμένων δὲ  τῶν   Ἀχαιῶν, κοινωνούντων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων
[5, 3]   βλέπων Φίλιππος, τούς τε  τῶν   Ἀχαιῶν μισθοφόρους καὶ τῶν παρ´
[5, 94]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  τῶν   Ἀχαιῶν ναύαρχος ἐξοδεύσας εἰς Μολυκρίαν,
[5, 2]   δὲ τούτων, ἥθροιζε τάς τε  τῶν   Ἀχαιῶν νῆας καὶ τὰς σφετέρας
[5, 95]   ὃς διὰ τὸ πρόξενος ὑπάρχειν  τῶν   Ἀχαιῶν παραυτὰ μὲν οὐκ ἐπράθη,
[5, 95]   ἅμα δὲ τούτοις ναύαρχος  τῶν   Ἀχαιῶν ποιησάμενος ἀποβάσεις πλεονάκις εἴς
[5, 18]   Τεγέαν. προσαναλαβὼν δὲ τοὺς ἡθροισμένους  τῶν   Ἀχαιῶν προῆγε διὰ τῆς ὀρεινῆς,
[5, 91]   Αἰτωλῶν, Ἀράτου δὲ παρειληφότος τὴν  τῶν   Ἀχαιῶν στρατηγίαν— ἀπὸ γὰρ τούτων
[5, 5]   διόπερ Ἐπηράτῳ μὲν ἔγραψε τῷ  τῶν   Ἀχαιῶν στρατηγῷ βοηθεῖν τοῖς Μεσσηνίοις,
[5, 92]   τὴν Μεσσηνίαν. δὲ στρατηγὸς  τῶν   Ἀχαιῶν, συνεὶς τὴν ἐπιβολὴν αὐτῶν,
[5, 102]   ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας ἐπιμένοντα τὴν  τῶν   Ἀχαιῶν σύνοδον αὐτὸς δὲ παραλαβὼν
[5, 94]   Αἰτωλῶν Εὐριπίδαν. ὃς τηρήσας τὴν  τῶν   Ἀχαιῶν σύνοδον, καὶ παραλαβὼν ἱππεῖς
[5, 94]   αὐτὸς μὲν ἧκε πρὸς τὴν  τῶν   Ἀχαιῶν σύνοδον, τοὺς δὲ μισθοφόρους
[5, 104]   τοὺς ποταμοὺς διαβαίνοντες, δύναιντο τὰς  τῶν   βαρβάρων ἐφόδους ἀποτριβόμενοι συσσῴζειν σφᾶς
[5, 55]   ἑαυτοῦ σατραπείαις καὶ συνοροῦντας δυνάστας  τῶν   βαρβάρων, ἵνα μήτε συγχορηγεῖν μήτε
[5, 55]   ἐν τοῖς ἄνω τόποις ὑπὸ  τῶν   βαρβάρων καὶ παραδοῦναι καιροὺς αὑτῷ
[5, 23]   παρὰ τοῦ Λυκούργου, καταπλαγέντας τὴν  τῶν   βαρέων ὅπλων ἔφοδον, ἐγκλίναντας φυγεῖν.
[5, 36]   Κλεομένην δεόμενον μὲν τῆς ἐκ  τῶν   βασιλέων ἐπικουρίας, ἔχοντα δὲ γνώμην
[5, 67]   δὲ τὸ κοινὸν ἐπιέζει πάντων  τῶν   βασιλέων συγχώρημα, καθ´ οὓς καιροὺς
[5, 82]   θηρίων τοῦ λαιοῦ κέρατος προεβάλετο,  τῶν   βασιλικῶν τινα γεγονότα παίδων ἐπιστήσας
[5, 73]   δὲ Γαρσύηρις ἀναλαβὼν τάς τε  τῶν   βεβοηθηκότων καὶ τὰς ἰδίας δυνάμεις
[5, 100]   τῶν ἀκροβολισμῶν καὶ τὸ πλῆθος  τῶν   βελῶν οἱ προκινδυνεύοντες τῶν ἐκ
[5, 19]   Λεύκας, ἔτι δὲ καὶ τὴν  τῶν   Βοιῶν χώραν. ~Οἱ δὲ Μεσσήνιοι,
[5, 22]   μεταξὺ τόπον τῆς πόλεως καὶ  τῶν   βουνῶν ἐφῆκαν, οὗ διαβρόχου γενηθέντος,
[5, 71]   συγγενὴς Μεννέου. καταλειπομένων δ´ ἔτι  τῶν   Γαδάρων, δοκεῖ τῶν κατ´
[5, 3]   τῶν παρ´ αὑτῷ Κρητῶν καὶ  τῶν   Γαλατικῶν ἱππέων τινάς, σὺν δὲ
[5, 43]   παρασκευαῖς. μετὰ δὲ τὴν συντέλειαν  τῶν   γάμων καταβὰς εἰς Ἀντιόχειαν, βασίλισσαν
[5, 111]   χρόνους καὶ Προυσίᾳ μνήμης ἄξιον.  τῶν   γὰρ Γαλατῶν, οὓς διεβίβασεν ἐκ
[5, 110]   γινομένοις ἐπὶ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων.  τῶν   γὰρ ἐπὶ τῆς οὐραγίας πλεόντων
[5, 1]   εἰς τὰς χεῖρας, καὶ πάντων  τῶν   γεγονότων ἀναθεὶς τὴν αἰτίαν ἐπὶ
[5, 101]   μάχῃ, τὴν δὲ φήμην ὑπὲρ  τῶν   γεγονότων μηδέπω προσπεπτωκέναι τοῖς Ἕλλησιν.
[5, 6]   καθυστέρουν τῇ συναγωγῇ τῶν καιρῶν.  τῶν   δ´ Αἰτωλῶν τοὺς μὲν ἡμίσεις
[5, 20]   τῶν πλείστων καὶ τῆς ἀποσκευῆς,  τῶν   δ´ ἀνδρῶν ζωγρίᾳ μὲν οὐδενὸς
[5, 79]   εἰς μυρίους, ὑπετάττοντο δὲ Ζαβδιβήλῳ.  τῶν   δ´ ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος μισθοφόρων
[5, 91]   μισθοφόρους ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ πεντακοσίους,  τῶν   δ´ Ἀχαϊκῶν ἐπιλέκτους, πεζοὺς μὲν
[5, 23]   βουνοὺς ἀσφαλῶς διῄει τὰς δυσχωρίας.  τῶν   δ´ ἐκ τῆς πόλεως ἐπιβαλομένων
[5, 60]   τὰς κλίμακας καὶ βιαζομένων εὐρώστως,  τῶν   δ´ ἐκ τῆς πόλεως οὐ
[5, 94]   δ´ ὑποστρέψας ἔπλευσε πρὸς Χάλκειαν,  τῶν   δ´ ἐκβοηθησάντων ἐκυρίευσε δύο μακρῶν
[5, 34]   καὶ διὰ τῆς προειρημένης πράξεως,  τῶν   δ´ ἐκτὸς κινδύνων ἀπηλλάχθαι διὰ
[5, 86]   ἐτελεύτησαν, ἱππεῖς δ´ εἰς ἑπτακοσίους·  τῶν   δ´ ἐλεφάντων ἑκκαίδεκα μὲν ἀπέθανον,
[5, 27]   (ἐγγ) ύῃ τῶν εἴκοσι ταλάντων.  τῶν   δ´ ἐν ταῖς Ἀθήναις στρατηγῶν
[5, 100]   τοῦ τείχους ὑπώρυξαν καὶ διεστύλωσαν.  τῶν   δ´ ἐρεισμάτων οὐ δυναμένων ὑποφέρειν
[5, 95]   τὸν Λύκον ἐπέθεντο τοῖς προπεπτωκόσι.  τῶν   δ´ Ἠλείων οὐ δεξαμένων τὴν
[5, 79]   μετὰ Λυσιμάχου τοῦ Γαλάτου χίλιοι.  τῶν   δ´ ἱππέων ἦν τὸ πᾶν
[5, 20]   ἀνδρῶν ζωγρίᾳ μὲν οὐδενὸς ἐκυρίευσε,  τῶν   δ´ ἱππέων ὀκτὼ μόνον ἀπέκτεινε.
[5, 94]   Ἀνδρόλοχος, Εὐανορίδας, Ἀριστογείτων, Νικάσιππος, Ἀσπάσιος·  τῶν   δ´ ὅπλων καὶ τῆς ἀποσκευῆς
[5, 26]   καὶ τοιαῦτα τῶν τιμῶν παρελαμβάνετο,  τῶν   δὲ διαβουλίων καὶ τῆς μεθ´
[5, 25]   ἄγειν καὶ καταλεύειν τοὺς αἰτίους,  τῶν   δὲ διαλύεσθαι καὶ μηδενὶ μνησικακεῖν,
[5, 71]   τῶν ἔργων τῶν μὲν Νικάρχῳ,  τῶν   δὲ Θεοδότῳ, τὸ λοιπὸν αὐτὸς
[5, 82]   συνάπτοντας τοῖς τῶν Αἰγυπτίων φαλαγγίταις.  τῶν   δὲ θηρίων τὰ μὲν τετταράκοντα
[5, 66]   τῇ Μέμφει προκαθήμενον φιλανθρώπους ποιεῖσθαι,  τῶν   δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν παρασκευῶν
[5, 48]   ὁρμήσαντες εἰς τοὺς πολεμίους διεφθάρησαν,  τῶν   δὲ κοιμωμένων οἱ μὲν πλείους
[5, 35]   μή ποτε μετηλλαχότος μὲν Ἀντιγόνου,  τῶν   δὲ λοιπῶν μηδενὸς ὑπάρχοντος ἀντιπάλου,
[5, 73]   ἔπεσον μὲν οὐκ ἐλάττους μυρίων,  τῶν   δὲ λοιπῶν οἱ μὲν σύμμαχοι
[5, 65]   φάλαγγος εἰς δισμυρίους καὶ πεντακισχιλίους,  τῶν   δὲ μισθοφόρων εἰς ὀκτακισχιλίους. τοὺς
[5, 65]   μὲν φάλαγγος Ἀνδρόμαχος καὶ Πτολεμαῖος,  τῶν   δὲ μισθοφόρων Φοξίδας, οὔσης τῆς
[5, 86]   δ´ ἐκ τῶν τραυμάτων ἀπέθανον.  τῶν   δὲ παρὰ Πτολεμαίου πεζοὶ μὲν
[5, 4]   τίθεσθαι πρὸς αὑτὸν τὴν εἰρήνην.  τῶν   δὲ παρακουόντων, ἐμβαλὼν πῦρ τοῖς
[5, 73]   Σελγέων, λαβὼν σύμμετρον ἀπόστημα κατεστρατοπέδευσε.  τῶν   δὲ Πεδνηλισσέων πιεζομένων ὑπὸ τῆς
[5, 69]   εἶναι τὸ παρ´ ἀμφοῖν ναυτικόν,  τῶν   δὲ πεζῶν τὸ μὲν πρῶτον
[5, 108]   μὲν Δασσαρήτιδος Κρεώνιον καὶ Γεροῦντα,  τῶν   δὲ περὶ τὴν Λυχνιδίαν λίμνην
[5, 96]   εἰσήγαγε πάντας εἰς τὴν ἀκρόπολιν.  τῶν   δὲ περὶ τὸν Ἀλέξανδρον εὐθέως
[5, 60]   ἀπὸ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς νεωρίοις,  τῶν   δὲ περὶ τὸν Ἄρδυν τοῖς
[5, 86]   τοὺς ἐν τοῖς συστήμασι πεφευγότας,  τῶν   δὲ πλείστων εἰς τὴν πόλιν
[5, 76]   αὐτὸς ἅμα πρὸς τὸν κίνδυνον.  τῶν   δὲ πολεμίων μὲν Ἀχαιὸς
[5, 62]   δὲ πειθοῖ, πρὸς αὑτὸν ἐπάγεσθαι.  τῶν   δὲ πόλεων αἱ μὲν ἐλαφραὶ
[5, 17]   μὲν Γαλατικῶν οὐκ ὀλίγους κατέβαλον,  τῶν   δὲ πολιτικῶν αἰχμαλώτους ἔλαβον Πολυμήδη
[5, 4]   ἤδη μετεῖχον Μεσσήνιοι τοῦ πολέμου.  τῶν   δὲ πρὸς τὴν πολιορκίαν ἡτοιμασμένων,
[5, 73]   νυκτὸς εἰς τὴν Πεδνηλισσὸν εἰσέπεμπε.  τῶν   δὲ Σελγέων συνέντων τὸ γινόμενον
[5, 1]   ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς αἱρέσεως.  τῶν   δὲ συγκαταθεμένων ἑτοίμως, εἰσελθὼν εἰς
[5, 17]   κατελάβετο τὴν τῶν Τεγεατῶν πόλιν.  τῶν   δὲ σωμάτων ἀποχωρησάντων εἰς τὴν
[5, 9]   θεῶν ἐπιγραφὰς τύπους εἶχον·  τῶν   δὲ τοιούτων ἀπέσχοντο. κατέγραφον δ´
[5, 10]   δίκην ἀξίαν τῶν σφίσι πεπραγμένων,  τῶν   δὲ τοῖς θεοῖς καταπεφημισμένων πάντων
[5, 39]   ἅμα δὲ τούτοις οἶνον ἐξαπέστειλε.  τῶν   δὲ χρωμένων τούτοις ἀνυπονοήτως καὶ
[5, 98]   τοιούτων πράξεων ποιῆσαί τι  τῶν   δεόντων μηδὲν παθεῖν δεινόν,
[5, 99]   μάλιστα τῆς μὲν Μαγνησίας τῇ  τῶν   Δημητριέων χώρᾳ, τῆς δὲ Θετταλίας
[5, 34]   μετηλλαχότων, Ἀντιόχου δὲ καὶ Φιλίππου  τῶν   διαδεδεγμένων τὰς ἀρχὰς παντάπασι νέων
[5, 108]   Φίλιππος, ἀνακομισθεὶς κατὰ θάλατταν ἀπὸ  τῶν   διαλύσεων εἰς Μακεδονίαν, καὶ καταλαβὼν
[5, 102]   συνεδρεύσοντας καὶ μεθέξοντας τῆς ὑπὲρ  τῶν   διαλύσεων κοινολογίας, αὐτὸς δὲ διαβὰς
[5, 100]   τὰς Θήβας, πάλιν ἧκον ὑπὲρ  τῶν   διαλύσεων παρά τε Χίων καὶ
[5, 25]   πάντων, γίνεται δ´ αὐτοῖς οὐδὲν  τῶν   δικαίων οὐδὲ κομίζονται τελείας τὰς
[5, 30]   εἰς τρισχιλίους, οὐ μόνον τὴν  τῶν   Δυμαίων καὶ Φαραιέων συνεχῶς ἐπόρθει
[5, 3]   δισχιλίους πεζοὺς ἁθροίσας, ἐν τῇ  τῶν   Δυμαίων πόλει κατέλειπεν, ἅμα μὲν
[5, 50]   πρὸς ταῖς παρασκευαῖς. ~ἁθροισθεισῶν δὲ  τῶν   δυνάμεων εἰς Ἀπάμειαν, καί τινος
[5, 83]   Μυΐσκον. ~Τοῦτον δὲ τὸν τρόπον  τῶν   δυνάμεων ἐκτεταγμένων ἐπιπαρῄεσαν οἱ βασιλεῖς
[5, 24]   τὰς εἰσαγωγὰς καὶ τὰς ἐξαγωγὰς  τῶν   δυνάμεων εὐφυῶς κείμενον, ὥστε τὸν
[5, 66]   ἐν τῇ Σελευκείᾳ ποιήσασθαι τὴν  τῶν   δυνάμεων παραχειμασίαν διὰ τὸ προφανῶς
[5, 54]   εἶχε. ~μετὰ δὲ ταῦτα ποιησαμένων  τῶν   δυνάμεων τὴν ἐπαγωγήν, τὸ μὲν
[5, 55]   ἐδόκει βαρύτατος εἶναι καὶ πρακτικώτατος  τῶν   δυναστῶν, δεσπόζειν δὲ καὶ τῶν
[5, 78]   εἰς ὁπός´ ἂν αὐτὸν παρακαλῶσι  τῶν   δυνατῶν καὶ καλῶς ἐχόντων. Ἄτταλος
[5, 70]   μεταβολῆς τῶν φευγόντων καὶ διαναστάσεως  τῶν   ἐγκαθημένων συμβαλών, πολλοὺς μὲν αὐτῶν
[5, 27]   χωρὶς αὑτῶν ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ  τῶν   ἐγκαλουμένων κρίσιν, εἰ δὲ μή,
[5, 25]   (ὠφελείας) τὰς γινομένας αὐτοῖς ἐκ  τῶν   ἐθισμῶν. δι´ ὧν παρώξυναν τοὺς
[5, 90]   νῦν βασιλέων μικροδοσίας καὶ τῆς  τῶν   ἐθνῶν καὶ πόλεων μικροληψίας, ἵνα
[5, 44]   δὲ συμβαίνει μὴ πολὺ διεστάναι  τῶν   ἐθνῶν τῶν ἐπὶ τὸν Εὔξεινον
[5, 27]   τὸν Λεόντιον ἐν (ἐγγ) ύῃ  τῶν   εἴκοσι ταλάντων. τῶν δ´ ἐν
[5, 71]   τὴν Γαλᾶτιν γίνεται Ἀβίλων καὶ  τῶν   εἰς αὐτὰ παραβεβοηθηκότων, ὧν ἡγεῖτο
[5, 71]   ἐπιβολῆς οὐδὲν διὰ τὸ πλῆθος  τῶν   εἰς τὴν πόλιν συνδεδραμηκότων ἀνδρῶν,
[5, 82]   μισθοφόρους· μετὰ δὲ τούτων καὶ  τῶν   εἰς τὸν Μακεδονικὸν τρόπον καθωπλισμένων
[5, 97]   ἐμβαλεῖν εἰς Μακεδονίαν κρατοῦντος Φιλίππου  τῶν   εἰσόδων διὰ τῆς προειρημένης πόλεως.
[5, 73]   παραβοηθησάντων, συνέβη τῶν μὲν ἀνδρῶν  τῶν   εἰσφερόντων κατακοπῆναι τοὺς πλείστους, τοῦ
[5, 106]   περὶ τῶν πρωτείων. Ἀθηναῖοι δὲ  τῶν   ἐκ Μακεδονίας φόβων ἀπελέλυντο καὶ
[5, 67]   δικαίοις ἐπὶ τῶν ἐντεύξεων καταπεριεῖναι  τῶν   ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας. καὶ
[5, 100]   πλῆθος τῶν βελῶν οἱ προκινδυνεύοντες  τῶν   ἐκ τῆς πόλεως οἱ μὲν
[5, 75]   εἰς σύλλογον, ἐγίνετό τις συνήθεια  τῶν   ἐκ τοῦ στρατοπέδου, παρεισιόντων πρὸς
[5, 75]   συνηθροικὼς εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν  τῶν   ἐκ τοῦ στρατοπέδου παρεισιόντων στρατιωτῶν,
[5, 96]   ἐπανῆλθον, οὐ τολμησάντων αὐτοὺς ἐπιδιῶξαι  τῶν   ἐκ τοῦ Στράτου διὰ τὸ
[5, 79]   ἑξακισχίλιοι, θηρία δὲ δυσὶ πλείω  τῶν   ἑκατόν. ~Πτολεμαῖος δὲ ποιησάμενος τὴν
[5, 94]   ἧκεν ἔχων οὐ πολὺ λείποντα  τῶν   ἑκατὸν σωμάτων. αὖτις δ´ ὑποστρέψας
[5, 83]   δὲ τῶν προγόνων δόξης καὶ  τῶν   ἐκείνοις πεπραγμένων ἀναμιμνήσκοντες φρόνημα καὶ
[5, 50]   πρὸς τὸν Ἐπιγένην πείθει τινὰ  τῶν   ἐκείνου παίδων ἐλπίσι μεγάλαις ψυχαγωγήσας
[5, 61]   τὴν πόλιν οὐ μόνον ἐφείσατο  τῶν   ἐλευθέρων, ἀλλὰ καὶ τοὺς πεφευγότας
[5, 84]   προσπίπτοντες ἐνέβαλον. ἅμα δὲ τούτοις,  τῶν   ἐλεφάντων ἐντός, οἱ περὶ τὴν
[5, 82]   Ἀντίοχος δὲ τοὺς μὲν ἑξήκοντα  τῶν   ἐλεφάντων, ἐφ´ ὧν ἦν Φίλιππος
[5, 105]   συνεχὲς ποιησάμενοι τὴν διήγησιν ὑπὲρ  τῶν   Ἑλληνικῶν ἕως εἰς τοὺς καιρούς,
[5, 31]   καιρὸν τοῦτον, εἰς ὃν ἐλήξαμεν  τῶν   Ἑλληνικῶν, ὅσον οὔπω κρίνεσθαι συνέβαινε
[5, 111]   τε κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ  τῶν   Ἑλληνικῶν πράξεων τετταρακοστὴ τῶν
[5, 31]   καιροὺς τῆς ὑποκειμένης ὀλυμπιάδος καὶ  τῶν   Ἑλληνικῶν πράξεων· τὸ δ´ εὐπαρακολούθητον
[5, 90]   αὐτοῖς εὔνοιαν καὶ τιμὴν παρὰ  τῶν   Ἑλλήνων, ἣν οἱ πρὸ τοῦ
[5, 84]   ἐντός, οἱ περὶ τὴν φάλαγγα  τῶν   Ἑλλήνων μισθοφόροι προσπεσόντες τοὺς τοῦ
[5, 105]   γὰρ ἔτι Φίλιππος οὐδ´ οἱ  τῶν   Ἑλλήνων προεστῶτες ἄρχοντες πρὸς τὰς
[5, 104]   αὐτοῦ τῇ δυναστείᾳ, καταπεπληγμένους τὴν  τῶν   Ἑλλήνων πρὸς αὐτὸν πίστιν. εἰ
[5, 58]   νῦν τῇ βασιλείᾳ φρουρουμένη διὰ  τῶν   ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέων, καὶ πρὸς
[5, 104]   ἀλλήλους, καὶ καθόλου κυρίους εἶναι  τῶν   ἐν αὑτοῖς ἀμφισβητουμένων. ~Ὁ μὲν
[5, 9]   οὐκ οἶδα. λαβόντες γὰρ ἔννοιαν  τῶν   ἐν Δίῳ καὶ Δωδώνῃ πεπραγμένων
[5, 101]   διὰ τὸ μηδέν πω συνεικέναι  τῶν   ἐν Ἰταλίᾳ γεγονότων. συνέβαινε δέ,
[5, 68]   καὶ καταστρεψόμενος τὰ καταλειπόμενα μέρη  τῶν   ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ πραγμάτων, οἱ
[5, 109]   ἐπεβάλετο λέμβους κατασκευάζειν, σχεδὸν πρῶτος  τῶν   ἐν Μακεδονίᾳ βασιλέων. καταρτίσας δὲ
[5, 110]   ποιῶν ἔμφασιν ὡς ἐπί τινας  τῶν   ἐν Πελοποννήσῳ πράξεων ἐπεστροφώς. συνέβη
[5, 8]   ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ὅπλων  τῶν   ἐν ταῖς στοαῖς ἀνακειμένων τὰ
[5, 60]   θησομένους τὰς πίστεις ὑπὲρ τῆς  τῶν   ἐν τῇ πόλει πάντων ἀσφαλείας
[5, 8]   εἰς ταῦτα παρασκευὰς τὰ πολυτελέστατα  τῶν   ἐν τοῖς βίοις ὑπαρχόντων εἰς
[5, 12]   ἐλάττω, μείζω δὲ παρέχεται χρείαν  τῶν   ἐν τοῖς ὅπλοις κατορθωμάτων. οἷς
[5, 9]   τοὺς γεγονότας ὑποχειρίους ὡς ἐκ  τῶν   ἐναντίων ἀποδοὺς τὸ πάτριον πολίτευμα
[5, 86]   ἀνελόμενος καὶ θάψας, τοὺς δὲ  τῶν   ἐναντίων σκυλεύσας, ἀνέζευξε καὶ προῆγε
[5, 63]   τότε προεστῶτες τῆς βασιλείας, ἐκ  τῶν   ἐνδεχομένων τὸ δυνατὸν ἔλαβον πρὸς
[5, 13]   τὴν δύναμιν ἐκτὸς βέλους, ἀποπειρώμενος  τῶν   ἔνδον· ~ἐπυνθάνετο γὰρ εἰς τὸν
[5, 74]   τοὺς ἐπισπασομένους καὶ διασαφήσοντας περὶ  τῶν   ἐνεστώτων, πρὸς δὲ τοὺς Σελγεῖς
[5, 75]   ταῖς συνθήκαις πανδημεὶ βουλευσαμένους ὑπὲρ  τῶν   ἐνεστώτων. ταχὺ δὲ συναθροισθείσης τῆς
[5, 103]   παρεμβολῆς διεπέμποντο καὶ διελέγοντο περὶ  τῶν   ἐνεστώτων. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[5, 49]   Ἐπιγένους καταρξαμένου καὶ λέγοντος περὶ  τῶν   ἐνεστώτων, ὡς ἔδει μὲν πάλαι
[5, 70]   τῆς χορηγίας καὶ τὸ πλῆθος  τῶν   ἐνοικούντων καὶ συμπεφευγότων ἀνδρῶν· ἀναλαβὼν
[5, 67]   ὅπλοις καὶ τοῖς δικαίοις ἐπὶ  τῶν   ἐντεύξεων καταπεριεῖναι τῶν ἐκ τῆς
[5, 58]   ἔτι τότε κατέχεσθαι φρουραῖς ὑπὸ  τῶν   ἐξ Αἰγύπτου βασιλέων ἐκ τῶν
[5, 3]   ἱππέων τινάς, σὺν δὲ τούτοις  τῶν   ἐξ Ἀχαΐας ἐπιλέκτων εἰς δισχιλίους
[5, 100]   ὠλιγώρει, τοῦ δὲ πράττειν τι  τῶν   ἑξῆς ἀντείχετο. ~Διόπερ ἀκούων τοὺς
[5, 4]   μὲν πολιορκίας ἀπέστη, περὶ δὲ  τῶν   ἑξῆς ἐβουλεύετο μετὰ τῶν φίλων.
[5, 35]   ἐκπέμπειν αὐτὸν οὐκ ἔκρινον, καταφρονοῦντες  τῶν   ἔξω πραγμάτων διὰ τὸ μετηλλαχέναι
[5, 34]   καὶ ῥᾴθυμον ὑποδεικνύων τοῖς ἐπὶ  τῶν   ἔξω πραγμάτων διατεταγμένοις, ὑπὲρ ὧν
[5, 34]   σπουδὴν εἰκότως μεγάλην ἐποιοῦντο περὶ  τῶν   ἔξω πραγμάτων. δὲ προειρημένος
[5, 43]   εἶναι τῶν ἑπτὰ Περσῶν ἑνὸς  τῶν   ἐπανελομένων τὸν μάγον, διατετηρήκει δὲ
[5, 44]   μὴ πολὺ διεστάναι τῶν ἐθνῶν  τῶν   ἐπὶ τὸν Εὔξεινον καθηκόντων πόντον.
[5, 65]   ἐκ μὲν τῶν κατοίκων καὶ  τῶν   ἐπιγόνων εἰς τετρακισχιλίους, οἱ δὲ
[5, 92]   ἔχων τοὺς μισθοφόρους καί τινας  τῶν   ἐπιλέκτων εἰς τὴν Μεγάλην πόλιν
[5, 26]   διὰ τὸ μηδὲν σφίσι προχωρεῖν  τῶν   ἐπινοουμένων, κατέφευγον ἐπὶ τὸν Ἀπελλῆν
[5, 51]   μάλιστα διὰ τὴν ἐσομένην ἔνδειαν  τῶν   ἐπιτηδείων. ἐκ δὲ τοῦ διαβῆναι
[5, 51]   προσταττόμενον, πρόδηλον δὲ τὴν δαψίλειαν  τῶν   ἐπιτηδείων τοῖς στρατοπέδοις διὰ τὴν
[5, 34]   δὲ καὶ ταῖς νήσοις, δεσπόζοντες  τῶν   ἐπιφανεστάτων πόλεων καὶ τόπων καὶ
[5, 26]   τε πελταστῶν καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   ἐπιφανεστάτων συστημάτων. γενομένης δὲ τῆς
[5, 25]   συστραφέντας ἐγχειρῆσαι διαρπάζειν μὲν τὰς  τῶν   ἐπιφανεστάτων φίλων καταλύσεις, ἐκβάλλειν δὲ
[5, 93]   αὐτοῖς νομοθέτην Ἀντίγονος, ἦν δὲ  τῶν   ἐπιφανῶν ἀνδρῶν ἐκ τοῦ Περιπάτου
[5, 43]   Μιθριδάτης εὔχετο μὲν ἀπόγονος εἶναι  τῶν   ἑπτὰ Περσῶν ἑνὸς τῶν ἐπανελομένων
[5, 100]   τὰς πρώτας οὐδὲν ἠδύνατο προβιβάζειν  τῶν   ἔργων διὰ τὸ γενναίως καὶ
[5, 71]   αὐτῶν φθάσει καταβαλὼν τὸ προκείμενον  τῶν   ἔργων τεῖχος, ταχέως συνέβη καὶ
[5, 71]   κατασκευάς. ἀποδοὺς δὲ τὴν ἐπιμέλειαν  τῶν   ἔργων τῶν μὲν Νικάρχῳ, τῶν
[5, 83]   αὑτῶν, τὰ δὲ καὶ διὰ  τῶν   ἑρμηνέων, παρίππευον. ~Ἐπεὶ δὲ παριὼν
[5, 14]   τῶν Αἰτωλικῶν ἱππέων ἐξελθόντες κατεπείραζον  τῶν   ἐσχάτων· ἐπεὶ δὲ τό τε
[5, 5]   ῥᾴδιον ἦν, ἀναπλεῦσαι δ´ ἐκεῖθεν  τῶν   ἐτησίων ἐπεχόντων ἀδύνατον· ἐξ οὗ
[5, 5]   σφίσι βοηθεῖν καὶ διδάσκοντες ὅτι  τῶν   ἐτησίων ἤδη στάσιν ἐχόντων δυνατόν
[5, 79]   Καρμάνιοι καὶ Κίλικες εἰς τὸν  τῶν   εὐζώνων τρόπον καθωπλισμένοι περὶ πεντακισχιλίους·
[5, 38]   τῆς προθέσεως— οὐδὲν γὰρ εἶχε  τῶν   εὐλόγων πρὸς τὴν ἐπιβολήν— τὸ
[5, 7]   χώραις. τὴν μὲν γὰρ ἐκ  τῶν   εὐωνύμων ἐπιφάνειαν τῆς πορείας ἠσφάλισθ´
[5, 82]   ἱππεῖς· παρὰ δὲ τοῦτον ἐκ  τῶν   εὐωνύμων. ἵσταντο Γαλάται καὶ Θρᾷκες·
[5, 58]   ἀφορμάς. κρατουμένην μὲν γὰρ ὑπὸ  τῶν   ἐχθρῶν μέγιστον ἐμπόδιον εἶναι πρὸς
[5, 75]   ἀπωλείας. καί μοι δοκεῖ πάντων  τῶν   ζῴων εὐπαραλογιστότατον ὑπάρχειν ἄνθρωπος, δοκοῦν
[5, 84]   πρόσωπον αὑτοῖς. ἔστι γὰρ  τῶν   ζῴων μάχη τοιαύτη τις. συμπλέξαντα
[5, 60]   Λεόντιος, ἀγνοῶν μὲν τὴν διαφθορὰν  τῶν   ἡγεμόνων, καταπεπληγμένος δὲ τὴν διατροπὴν
[5, 24]   ἔξοδον ἐχρήσατο στρατοπεδείᾳ, κατὰ σύμπτωμα  τῶν   ἡγεμόνων περιβαλομένων τοιοῦτον τόπον οἷον
[5, 14]   οὗτος μὲν ἐγίνετο περὶ τὴν  τῶν   ἡγεμόνων ὑποδοχήν· οἱ δὲ περὶ
[5, 12]   δ´ αὐτοτελὴς νίκη γίνεται  τῶν   ἡγουμένων. Ἴσως μὲν οὖν οὐκ
[5, 103]   Ἄρατον καὶ Ταυρίωνα καί τινας  τῶν   ἡκόντων ἅμα τούτοις. οἳ καὶ
[5, 95]   προειρημένον τόπον. ἐκβοηθησάντων δὲ πανδημεὶ  τῶν   Ἠλείων ἐπὶ τοὺς κατατρέχοντας καὶ
[5, 30]   χιλίους καὶ τριακοσίους καὶ τοὺς  τῶν   Ἠλείων μισθοφόρους, ἅμα δὲ τούτοις
[5, 3]   μέρεσι κεκλιμένοις καὶ μάλιστα τῇ  τῶν   Ἠλείων χώρᾳ, τῆς δ´ Ἠπείρου
[5, 11]   ἀλλ´ ἐπὶ διορθώσει καὶ μεταθέσει  τῶν   ἡμαρτημένων, οὐδὲ συναναιρεῖν τὰ μηδὲν
[5, 8]   περιοικίδας κώμας πορθεῖν καὶ τὸ  τῶν   Θερμίων πεδίον ἐπιτρέχειν, ὁμοίως δὲ
[5, 100]   Παλαιεῖς πολιορκίᾳ. γενόμενος δὲ κύριος  τῶν   Θηβῶν τοὺς μὲν ὑπάρχοντας οἰκήτορας
[5, 85]   θηρία τεταγμένους τῆς μὲν ἐφόδου  τῶν   θηρίων ἐκτὸς ἐγεγόνει, τοὺς δὲ
[5, 84]   τὸ τοῦ Πτολεμαίου πιεζόμενον ὑπὸ  τῶν   θηρίων ἐνέκλινε, τοῖς δὲ περὶ
[5, 84]   ἤδη καὶ τὰς τούτων τάξεις  τῶν   θηρίων. τὸ μὲν οὖν εὐώνυμον
[5, 82]   τῇ φάλαγγι. τὰ δὲ κατάλοιπα  τῶν   θηρίων τοῦ λαιοῦ κέρατος προεβάλετο,
[5, 7]   Κρητῶν, δεξιῶν δὲ παρὰ πλάγια  τῶν   Θρᾳκῶν καὶ ψιλῶν ἀντιπαραπορευομένων ταῖς
[5, 56]   τὴν ἐπιβολήν. φασκόντων δὲ δεῖν  τῶν   ἰατρῶν ἅμα τῷ φωτὶ ποιεῖσθαι
[5, 45]   παρακεχωρηκέναι τῶν ὑπαίθρων αὐτῷ καὶ  τῶν   ἰδίων δυνάμεων ἐπηρμένων ταῖς ὁρμαῖς
[5, 108]   δὲ πλεῖστον ἕνεκεν αὑτοῦ καὶ  τῶν   ἰδίων ἐλπίδων· μόνως γὰρ οὕτως
[5, 29]   δὲ προαισθόμενος ἐξεχώρησε μετὰ  τῶν   ἰδίων οἰκετῶν. ~Τοῦ δὲ χειμῶνος
[5, 35]   δεήσεως μόνον αὐτὸν ἀπολῦσαι μετὰ  τῶν   ἰδίων οἰκετῶν· τοὺς γὰρ καιροὺς
[5, 26]   ὥστε τὸ τελευταῖον μόνον μετὰ  τῶν   ἰδίων παίδων εἰσελθεῖν εἰς τὴν
[5, 45]   τοῦ Μόλωνος ἔφοδον καὶ τὴν  τῶν   ἰδίων στρατηγῶν ἀναχώρησιν αὐτὸς μὲν
[5, 101]   πολεμίοις χρῆσθαι, παρεσπονδηκέναι δὲ καὶ  τῶν   ἰδίων τινὰ πλοίων ἐν Λευκάδι
[5, 85]   τὸν μὲν κονιορτὸν ἑώρα κατὰ  τῶν   ἰδίων φερόμενον, τὰ δὲ παρ´
[5, 14]   τοῖς παρὰ τοῦ Φιλίππου μισθοφόροις  τῶν   Ἰλλυριῶν, ἐνέκλιναν καὶ σποράδην ἔφευγον
[5, 23]   τοῦ Φιλίππου μισθοφόρους ἐπαρθέντας τῇ  τῶν   Ἰλλυριῶν καὶ πελταστῶν ἐφεδρείᾳ πολλαπλασίως
[5, 109]   ἀρίστην εἶναι πρὸς ταῦτα τὴν  τῶν   Ἰλλυριῶν ναυπηγίαν ἑκατὸν ἐπεβάλετο λέμβους
[5, 17]   τὴν Δυμαίαν καὶ τοὺς βοηθήσαντας  τῶν   ἱππέων εἰς ἐνέδραν ἐπαγαγόμενοι ῥᾳδίως
[5, 53]   δ´ ἐπιτάγματα τῶν πεζῶν καὶ  τῶν   ἱππέων ἐπὶ τὰ κέρατα μερίσας
[5, 53]   εἰς τὸν μεταξὺ τόπον ἔθηκε  τῶν   ἱππέων. ἔτι δὲ τοὺς τοξότας
[5, 23]   πόλεως ἐπιβαλομένων ἐγχειρεῖν τοῖς ἐφεδρεύουσι  τῶν   ἱππέων, καὶ γενομένης συμπλοκῆς ὁλοσχερεστέρας,
[5, 53]   συλλήβδην τὸ τοιοῦτο γένος ἐκτὸς  τῶν   ἱππέων παρ´ ἑκάτερα παρενέβαλε, τὰ
[5, 37]   σε" ἔφη καὶ λίαν ἀντὶ  τῶν   ἵππων κιναίδους ἄγειν καὶ σαμβύκας·
[5, 105]   Κάνναν μάχην ἡττήθησαν, ἐφ´ ἣν  τῶν   Ἰταλικῶν πράξεων τὴν καταστροφὴν ἐποιησάμεθα,
[5, 56]   ὑπώπτευε καὶ κατάφοβος ἦν ὑπὲρ  τῶν   καθ´ αὑτόν. διὸ λαβὼν καιρὸν
[5, 33]   μέχρι δὲ τούτου μνησθήσομαι, διότι  τῶν   καθ´ ἡμᾶς τινες γραφόντων ἱστορίαν
[5, 64]   παραγγέλμασιν, ἀλλὰ καὶ ταῖς οἰκείαις  τῶν   καθοπλισμῶν κινήσεσιν. ἐποιοῦντο δὲ καὶ
[5, 105]   ἐπὶ τὴν ἑσπέραν ἀπὸ τούτων  τῶν   καιρῶν ἔβλεπον, καὶ τινὲς μὲν
[5, 2]   ἐκείνους μὲν συμπαρόντας ἐπ´ αὐτῶν  τῶν   καιρῶν ἐθελοκακεῖν καὶ λυμαίνεσθαι τὰς
[5, 40]   τῆς Ἀντιόχου δυναστείας ἀπὸ τούτων  τῶν   καιρῶν ποιησόμεθα κεφαλαιώδη τὴν ἔφοδον
[5, 107]   γε μὴν εὐθέως ἀπὸ τούτων  τῶν   καιρῶν συνέβαινε γίνεσθαι τὸν πρὸς
[5, 111]   δὲ νῦν μὲν ἐπὶ τούτων  τῶν   καιρῶν τῆς διηγήσεως λήξομεν, ἐπεὶ
[5, 6]   τοῦ Φιλίππου καθυστέρουν τῇ συναγωγῇ  τῶν   καιρῶν. τῶν δ´ Αἰτωλῶν τοὺς
[5, 28]   δὲ ταύτας, καὶ νομίσας πάντων  τῶν   κακῶν ἀρχηγὸν εἶναι τὸν Ἀπελλῆν,
[5, 44]   Παρθυαίας· ἐπίκειται δὲ καὶ κρατεῖ  τῶν   καλουμένων Κασπίων πυλῶν, συνάπτει δὲ
[5, 108]   Καλοικίνων χώρας Βαντίαν, ἔτι δὲ  τῶν   καλουμένων Πισαντίνων Ὀργησσόν. ἐπιτελεσάμενος δὲ
[5, 33]   δὲ τοῖς πράγμασιν ἐφικέσθαι τινὸς  τῶν   καλῶν οὐκ εὐμαρές. διὸ καὶ
[5, 34]   καὶ τοῖς ἐν Μακεδονίᾳ πράγμασι,  τῶν   κατ´ Αἶνον καὶ Μαρώνειαν καὶ
[5, 71]   ἔτι τῶν Γαδάρων, δοκεῖ  τῶν   κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους ὀχυρότητι
[5, 94]   τῶν τε κατὰ γῆν καὶ  τῶν   κατὰ θάλατταν λαφύρων περὶ τοὺς
[5, 17]   εἰς τὴν Αἰτωλίαν εἰσβολῆς, ἀφέμενος  τῶν   κατὰ Θετταλίαν ἐβοήθει τούτοις κατὰ
[5, 27]   δὲ βασιλεὺς ἀναχθεὶς ἐκ  τῶν   κατὰ Κίρραν τόπων κατέπλευσε μετὰ
[5, 80]   κεῖται μετὰ Ῥινοκόλουρα πρώτη  τῶν   κατὰ Κοίλην Συρίαν πόλεων ὡς
[5, 63]   διδάξοντος καὶ πείσοντος αὐτὸν ἀποστῆναι  τῶν   κατὰ Κοίλην Συρίαν τόπων. κριθέντων
[5, 50]   οὐ γὰρ οἷόν τ´ εἶναι  τῶν   κατὰ λόγον οὐδὲν πράττεσθαι κατὰ
[5, 34]   ἀπὸ Παμφυλίας ἕως Ἑλλησπόντου καὶ  τῶν   κατὰ Λυσιμάχειαν τόπων· ἐφήδρευον δὲ
[5, 74]   χρόνον τῶν συνθηκῶν, αἰὲν ὑπὲρ  τῶν   κατὰ μέρος ἀντιλογίας καὶ σκήψεις
[5, 4]   (καὶ) προδιεφθαρκότες μὲν τοὺς ἐπιφανεστάτους  τῶν   κατὰ μέρος ἡγεμόνων, ἐθελοκακοῦντες δὲ
[5, 60]   τῶν ὅλων ἐφεστῶτας ἔφθειρέ τινας  τῶν   κατὰ μέρος ἡγεμόνων, οἷς πιστεύσας
[5, 60]   οὗ κρατηθέντος εὐθέως οἱ διεφθαρμένοι  τῶν   κατὰ μέρος ἡγεμόνων, προστρέχοντες πρὸς
[5, 105]   διόπερ ἀνθομολογησάμενοι πρὸς σφᾶς ὑπὲρ  τῶν   κατὰ μέρος, καὶ κυρώσαντες τὰς
[5, 31]   τοῦ μὲν γὰρ μὴ τῆς  τῶν   κατὰ μέρος καιρῶν ἀκριβείας διαμαρτάνειν
[5, 103]   ἑτοίμως, τὸ λοιπὸν ἤδη περὶ  τῶν   κατὰ μέρος συνεχεῖς ἐγίνοντο διαποστολαὶ
[5, 21]   γνωριζομένοις καὶ παραδιδομένοις. ἐπεὶ γὰρ  τῶν   κατὰ πόλεμον κινδύνων τοὺς πλείους
[5, 95]   τινα τῶν χρημάτων ἐλλείπειν αὐτῷ  τῶν   κατὰ τὰς συντάξεις ὁμολογηθέντων, ἃς
[5, 51]   μετάνοιαν καὶ πρόσκλισιν τῷ βασιλεῖ  τῶν   κατὰ τὴν Ἀπολλωνιᾶτιν χώραν ὄχλων
[5, 44]   τὴν εἰς ὕψος ἀνάτασιν πάντων  τῶν   κατὰ τὴν Ἀσίαν τόπων, ὡς
[5, 57]   τοῦ βασιλέως ταχέως ἂν κρατῆσαι  τῶν   κατὰ τὴν βασιλείαν πραγμάτων, ὥρμησε
[5, 101]   ταχίστην ἀπορρῖψαι πόλεμον, ἀντέχεσθαι δὲ  τῶν   κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πραγμάτων ἠξίου
[5, 19]   Ἀπόλλωνος ἐν αὐτῷ σχεδὸν ἐπιφανέστατον  τῶν   κατὰ τὴν Λακωνικὴν ἱερῶν. κεῖται
[5, 28]   τινες ἀνεπέμφθησαν πρὸς αὐτὸν ἐκ  τῶν   κατὰ τὴν Φωκίδα τόπων, παρὰ
[5, 56]   πορείαν ὡς ἐπ´ οἴκου, πάντων  τῶν   κατὰ τὴν χώραν ἀποδεχομένων τάς
[5, 22]   τοὺς περὶ τὸν Λυκοῦργον ἀπὸ  τῶν   κατὰ (τὸ) Μενελάιον τόπων. ἀναλαβὼν
[5, 58]   τῶν ἐξ Αἰγύπτου βασιλέων ἐκ  τῶν   κατὰ τὸν Εὐεργέτην ἐπικληθέντα Πτολεμαῖον
[5, 59]   ἀρχὴν τοῦ ῥεύματος λαμβάνων ἀπὸ  τῶν   κατὰ τὸν Λίβανον καὶ τὸν
[5, 27]   πλεῖν εἰς Κόρινθον. προσπεσόντων δὲ  τῶν   κατὰ τὸν Μεγαλέαν αὐτῷ, τοὺς
[5, 30]   ἐν τοιαύτῃ δ´ ὄντων διαθέσει  τῶν   κατὰ τοὺς Ἀχαιούς, καὶ τῶν
[5, 20]   τόπον εὐφυῆ περιέβλεψαν, ἀλλὰ τῇ  τῶν   κατοικούντων τὸ χωρίον εὐνοίᾳ πιστεύοντες
[5, 65]   καὶ Γαλατῶν πλῆθος, ἐκ μὲν  τῶν   κατοίκων καὶ τῶν ἐπιγόνων εἰς
[5, 85]   τρόπον. αἱ δὲ φάλαγγες, ἀμφοτέρων  τῶν   κεράτων αὐταῖς ἐψιλωμένων, ἔμενον ἀκέραιοι
[5, 3]   τὴν ἀναγκαιοτάτην ὑπηρεσίαν— ταῖς γὰρ  τῶν   Κεφαλλήνων ναυσὶ χρώμενοι τάς τ´
[5, 60]   προσφορὰν καὶ στάσιν καὶ πρόσθεσιν  τῶν   κλιμάκων ἀσφαλῶς. διὸ τῶν μὲν
[5, 98]   καθ´ αὑτούς, κἄπειτα τὴν κατασκευὴν  τῶν   κλιμάκων καὶ καθόλου τῶν τοιούτων
[5, 60]   προσπλεκόμενοι βιάζοιντο, τήν γε διὰ  τῶν   κλιμάκων προσβολὴν μὴ προσίεσθαι παράπαν,
[5, 67]   ἅτε τῆς δικαιολογίας γινομένης διὰ  τῶν   κοινῶν φίλων, μεταξὺ δὲ μηδενὸς
[5, 7]   τῶν στενῶν, ἀπουραγούντων μὲν αὐτῷ  τῶν   Κρητῶν, δεξιῶν δὲ παρὰ πλάγια
[5, 14]   ἐσχάτων· ἐπεὶ δὲ τό τε  τῶν   Κρητῶν πλῆθος ἐκ τῆς πόλεως
[5, 93]   ποιεῖν ὑπέμενον οὔτε τὸ τρίτον  τῶν   κτήσεων εὐδόκουν εἰσφέρειν μέρος. μάλιστά
[5, 92]   εἰς Μεσσηνίαν εὐθέως κωλυθεὶς ὑπὸ  τῶν   Κυπαρισσέων, ἀνέστρεψε. διόπερ Λυκοῦργος,
[5, 50]   τῆς τῶν ὀψωνίων διορθώσεως πλὴν  τῶν   Κυρρηστῶν· οὗτοι δ´ ἐστασίασαν καὶ
[5, 35]   δὲ τῶν Ἀχαιῶν, κοινωνούντων δὲ  τῶν   Λακεδαιμονίων Αἰτωλοῖς τῆς πρὸς Ἀχαιοὺς
[5, 23]   ἀρχὰς ἐπικυδεστέρως ἀγωνίζεσθαι τοὺς παρὰ  τῶν   Λακεδαιμονίων, ἅτε καὶ τοῦ καθοπλισμοῦ
[5, 9]   νικήσας μάχῃ Κλεομένην τὸν βασιλέα  τῶν   Λακεδαιμονίων ἐγκρατὴς ἐγένετο καὶ τῆς
[5, 29]   ἀνέλυσε, Λυκοῦργος δ´ βασιλεὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων εἰς Αἰτωλίαν ἔφυγε, καταπλαγεὶς
[5, 23]   προτέρημα ποιήσας, καὶ συνδιώξας τοὺς  τῶν   Λακεδαιμονίων ἱππεῖς εἰς τὰς πύλας,
[5, 19]   τὴν πορείαν παρὰ τὸν ναύσταθμον  τῶν   Λακεδαιμονίων, καλεῖται μὲν Γύθιον,
[5, 20]   ἀναλαβὼν τοὺς μισθοφόρους καί τινας  τῶν   Λακεδαιμονίων προῆγε, καὶ συνάψας τοῖς
[5, 16]   καθωρμίσθη, τοῖς μὲν ἐπὶ τῆς  τῶν   λαφύρων οἰκονομίας τεταγμένοις περὶ ταῦτα
[5, 31]   ἀρχὰς ὁμολογουμένας καὶ γνωριζομένας περὶ  τῶν   λέγεσθαι μελλόντων, ὅπερ ἐστὶ πάντων
[5, 101]   τοῖς Ἕλλησιν. δὲ Φίλιππος,  τῶν   λέμβων ὑστερήσας καὶ καθορμισθεὶς πρὸς
[5, 79]   τοῦ βασιλέως ἀδελφιδοῦς, ἐπὶ δὲ  τῶν   λοιπῶν ἐτέτακτο Θεμίσων. καὶ τῆς
[5, 22]   τοὺς περὶ τὸν Λυκοῦργον ἐπὶ  τῶν   λόφων ἐφεστῶτας. ἐμεμηχάνηντο δέ τι
[5, 24]   θύσας τοῖς θεοῖς ἐφ´ ἑκατέρου  τῶν   λόφων, ὧν μὲν Ὄλυμπος,
[5, 4]   τὴν ἐν τοῖς ἔργοις προθυμίαν  τῶν   Μακεδόνων, ἐγγίσας τοῖς τείχεσιν
[5, 7]   ταχεῖα καὶ παράδοξος  τῶν   Μακεδόνων ἐγεγόνει παρουσία, καθ´ ἕτερον
[5, 17]   διῆγε. προσπεσούσης δ´ αὐτῷ τῆς  τῶν   Μακεδόνων εἰς τὴν Αἰτωλίαν εἰσβολῆς,
[5, 2]   ἡθροισμένων δὲ τῶν πλοίων, καὶ  τῶν   Μακεδόνων ἤδη ταῖς εἰρεσίαις κατηρτισμένων,
[5, 2]   μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ τὸ  τῶν   Μακεδόνων πλῆθος ἐν τῷ Κορίνθῳ
[5, 2]   αὐτῷ πρὸς τὸ παραγγελλόμενον συνυπακουόντων  τῶν   Μακεδόνων· πρός τε γὰρ τοὺς
[5, 4]   τραυματίας δὲ καὶ πλείους γεγονότας  τῶν   Μακεδόνων, τῆς μὲν πολιορκίας ἀπέστη,
[5, 9]   πολίτευμα καὶ τὴν ἐλευθερίαν, καὶ  τῶν   μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος γενόμενος καὶ
[5, 33]   ὅτι τὸ μὲν τῷ λόγῳ  τῶν   μεγίστων ἔργων ἀντιποιήσασθαι τελείως ἐστὶ
[5, 106]   δὲ προστάταις Εὐρυκλείδᾳ καὶ Μικίωνι  τῶν   μὲν ἄλλων Ἑλληνικῶν πράξεων οὐδ´
[5, 73]   τὸ γινόμενον καὶ παραβοηθησάντων, συνέβη  τῶν   μὲν ἀνδρῶν τῶν εἰσφερόντων κατακοπῆναι
[5, 60]   πρόσθεσιν τῶν κλιμάκων ἀσφαλῶς. διὸ  τῶν   μὲν ἀπὸ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς
[5, 17]   ἐνέδραν ἐπαγαγόμενοι ῥᾳδίως ἐτρέψαντο, καὶ  τῶν   μὲν Γαλατικῶν οὐκ ὀλίγους κατέβαλον,
[5, 20]   τὸ χωρίον προσέφυγον. διόπερ Λυκοῦργος  τῶν   μὲν ἵππων ἐγκρατὴς ἐγένετο τῶν
[5, 71]   δὲ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἔργων  τῶν   μὲν Νικάρχῳ, τῶν δὲ Θεοδότῳ,
[5, 34]   τὴν τῆς Αἰγύπτου δυναστείαν, νομίσας  τῶν   μὲν οἰκείων φόβων ἀπολελύσθαι δι´
[5, 25]   ὄντος καὶ πολλῆς ἀκρισίας, καὶ  τῶν   μὲν οἰομένων δεῖν ἄγειν καὶ
[5, 46]   ποταμὸν κατά τινα νησίζοντα τόπον,  τῶν   μὲν πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[5, 41]   αὐλήν, φύσει δ´ ὠμὸς ὢν  τῶν   μὲν τὰς ἀγνοίας ἐπὶ τὸ
[5, 79]   πλῆθος εἰς ἑξακισχιλίους· εἶχε δὲ  τῶν   μὲν τετρακισχιλίων τὴν ἡγεμονίαν Ἀντίπατρος
[5, 5]   πᾶσαν ἀδεῶς, οἱ δὲ παρὰ  τῶν   Μεσσηνίων δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν καὶ
[5, 20]   δὲ Λυκοῦργος, προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς  τῶν   Μεσσηνίων παρουσίας, ἀναλαβὼν τοὺς μισθοφόρους
[5, 92]   τὰς μὲν Καλάμας, χωρίον τι  τῶν   Μεσσηνίων, προδοσίᾳ κατέσχε, μετὰ δὲ
[5, 92]   τοῖς ἀνδράσι παραφυλάττεσθαι τήν τε  τῶν   Μεσσηνίων χώραν καὶ Μεγαλοπολιτῶν καὶ
[5, 13]   μὲν Φίλιππος ἦν ἐπὶ  τῶν   μετεώρων, οὐκ ἤγγιζον, ἀλλ´ ἔμενον
[5, 71]   τούτους συνίστατο τοὺς τόπους τὰς  τῶν   μηχανημάτων κατασκευάς. ἀποδοὺς δὲ τὴν
[5, 65]   τῆς Ἑλλάδος καὶ πᾶν τὸ  τῶν   μισθοφόρων ἱππέων πλῆθος Ἐχεκράτης
[5, 30]   νεανίσκων, κατεγνωσμένου δὲ τελέως ὑπὸ  τῶν   μισθοφόρων, οὔτ´ ἐπειθάρχει τοῖς παραγγελλομένοις
[5, 8]   ἐνέβαλον. ἦν δὲ ταῦτα πλείω  τῶν   μυρίων καὶ πεντακισχιλίων. ~Καὶ ἕως
[5, 77]   Λύκον ποταμὸν προῆγεν ἐπὶ τὰς  τῶν   Μυσῶν κατοικίας, ἀπὸ δὲ τούτων
[5, 76]   οἱ Σελγεῖς ἑπτακοσίους μὲν κατέβαλον  τῶν   Μυσῶν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἀπέστησαν
[5, 102]   λιμήν, κεῖται δὲ καταντικρὺ τῆς  τῶν   Ναυπακτίων πόλεως, ἀνέμενε τοὺς τῶν
[5, 68]   τοῦ ναυάρχου· τοῦτον γὰρ ἐπὶ  τῶν   ναυτικῶν δυνάμεων ἐξαπέστειλαν οἱ περὶ
[5, 86]   καταστρατοπεδεύσας καὶ διαπεμψάμενος περὶ τῆς  τῶν   νεκρῶν ἀναιρέσεως, ἐκήδευσε τοὺς τεθνεῶτας
[5, 86]   τὸν τρόπον· μετὰ δὲ τὴν  τῶν   νεκρῶν ἀναίρεσιν Ἀντίοχος μὲν ἐποιεῖτο
[5, 101]   ἧκε μετὰ φίλων ἐπὶ τὴν  τῶν   Νεμέων πανήγυριν εἰς Ἄργος. ἄρτι
[5, 88]   τὰ πλεῖστα τῶν τειχῶν καὶ  τῶν   νεωρίων, οὕτως ἐχείριζον νουνεχῶς καὶ
[5, 93]   εὐδόκουν εἰσφέρειν μέρος. μάλιστά (τε)  τῶν   νόμων ὑπὸ Πρυτάνιδος γεγραμμένων πρὸς
[5, 90]   καὶ ζήλου— δεύτερον δὲ τῆς  τῶν   νῦν βασιλέων μικροδοσίας καὶ τῆς
[5, 36]   Κλεομένους τόλμαν ἐλάμβανε καὶ τὴν  τῶν   ξένων πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν. διὸ
[5, 17]   καὶ πορθήσας ἐν παράπλῳ τὴν  τῶν   Οἰανθέων χώραν, κατῆρε μετὰ τοῦ
[5, 66]   δὲ μὴ πολὺν χρόνον ἀποσπᾶσθαι  τῶν   οἰκείων τόπων, ἀλλ´ ἐν τῇ
[5, 59]   δὲ καὶ ναοῖς καὶ ταῖς  τῶν   οἰκοδομημάτων κατασκευαῖς ἐκπρεπῶς. πρόσβασιν δὲ
[5, 111]   τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων τετταρακοστὴ  τῶν   ὀλυμπιάδων πρὸς ταῖς ἑκατόν· ἐν
[5, 45]   τὰς ἐπιβολὰς καὶ τοὺς ὑπὲρ  τῶν   ὅλων ἀγῶνας, αὐτὸς δὲ διὰ
[5, 104]   ἔμφρων πειραθῇ σὺν καιρῷ τῆς  τῶν   ὅλων ἀντιποιήσασθαι δυναστείας. εἶναι δὲ
[5, 66]   τε ποιήσασθαι τετραμήνους καὶ περὶ  τῶν   ὅλων εἰς πάντα συγκαταβήσεσθαι τὰ
[5, 60]   πρὸς τὸν Λεόντιον τὸν ἐπὶ  τῶν   ὅλων, ἐκπέμπειν ᾤοντο δεῖν καὶ
[5, 102]   μάλιστά πως ἀεὶ τῆς  τῶν   ὅλων ἐλπίδος ἐφίεται. Πλὴν
[5, 73]   καὶ μοχθηρὰς ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ  τῶν   ὅλων, ἐξέπεμψε τοὺς ἱππεῖς κατά
[5, 26]   τῶν πραγμάτων χειρισμὸν καὶ τὴν  τῶν   ὅλων ἐξουσίαν εἰς αὑτὸν ἐπανῆγε.
[5, 101]   διάβασιν ἀρχὴν εἶναι τῆς ὑπὲρ  τῶν   ὅλων ἐπιβολῆς, ἣν οὐδενὶ καθήκειν
[5, 66]   τόποις, καὶ παραδοὺς Θεοδότῳ τὴν  τῶν   ὅλων ἐπιμέλειαν, ἐπανῆλθε· καὶ παραγενόμενος
[5, 60]   ἀδυνατῶν δὲ πείθειν τοὺς ἐπὶ  τῶν   ὅλων ἐφεστῶτας ἔφθειρέ τινας τῶν
[5, 32]   λέγοντας καὶ τοὺς ἀκούοντας περὶ  τῶν   ὅλων. δὴ καὶ νῦν
[5, 41]   τὴν Ἑρμείου τοῦ τότε προεστῶτος  τῶν   ὅλων πραγμάτων, ἀφίστασθαι καὶ διαστρέφειν
[5, 66]   τὸν Πτολεμαῖον εἰς τὸν περὶ  τῶν   ὅλων συγκαταβαίνειν κίνδυνον. ταύτην δὲ
[5, 47]   καὶ καλὰς ἐλπίδας ἔχειν ὑπὲρ  τῶν   ὅλων, ὡς πεφευγότος τοῦ Μόλωνος.
[5, 11]   πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν οὐδὲν εἵλετο  τῶν   ὁμοίων ἐκείνοις ἐπιτηδεύειν. ~δῆλον γὰρ
[5, 75]   δ´ ἐστὶ ῥᾷστον μὲν  τῶν   ὄντων, μεγίστας δὲ παρέχεται χρείας
[5, 61]   τὸν Θεόδοτον, τὰ μὲν βαρέα  τῶν   ὅπλων ἀπέλειπε, προστάξας τοῖς ἡγουμένοις
[5, 53]   Γαλάτας καὶ καθόλου τὰ βαρέα  τῶν   ὅπλων εἰς τὸν μεταξὺ τόπον
[5, 95]   τὴν καταδρομήν, τὰ δὲ βαρέα  τῶν   ὅπλων ἔκρυψαν περὶ τὸν προειρημένον
[5, 13]   εἰς τοὔμπροσθεν καὶ τὰ βαρέα  τῶν   ὅπλων, ἐπὶ δὲ τῆς οὐραγίας
[5, 103]   ἐντεύξεως. οἱ δ´ Αἰτωλοὶ χωρὶς  τῶν   ὅπλων ἧκον πανδημεί, καὶ διασχόντες
[5, 68]   ἡμέραν, καταλιπὼν αὐτοῦ τὰ βαρέα  τῶν   ὅπλων καὶ Νίκαρχον ἐπὶ τούτων,
[5, 64]   ἐποιοῦντο δὲ καὶ συναγωγὰς ἐπὶ  τῶν   ὅπλων καὶ παρακλήσεις, ἐν αἷς
[5, 17]   ἐν δεήσει πάντας μετὰ  τῶν   ὅπλων κοιταίους ἐν τῇ τῶν
[5, 10]   μάχην, οὐ τοσοῦτον ἤνυσε διὰ  τῶν   ὅπλων ὅσον διὰ τῆς ἐπιεικείας
[5, 8]   σκηνῶν ἐνεπίμπρασαν. ὁμοίως δὲ καὶ  τῶν   ὅπλων τῶν ἐν ταῖς στοαῖς
[5, 23]   τοῖς ἱππεῦσιν, (ἕως) τὰ βαρέα  τῶν   ὅπλων ὑπ´ αὐτοὺς τοὺς βουνοὺς
[5, 100]   τότε βραχείας ἐνδόσεως γενομένης ἤρξαντο  τῶν   ὀρυγμάτων οἱ Μακεδόνες. τῇ δὲ
[5, 41]   προθέσεως, ταχέως αὐτοὺς συναρπασθέντας ὑπὸ  τῶν   ὄχλων ὑποχειρίους παραδοθήσεσθαι τῷ βασιλεῖ·
[5, 73]   ἐμπειρίαις ἐκβαλεῖν τὸν Φάϋλλον ἐκ  τῶν   ὀχυρωμάτων. οὐ καθικόμενοι δὲ τῆς
[5, 50]   διέκειντο πρὸς τὸν αἴτιον τῆς  τῶν   ὀψωνίων διορθώσεως πλὴν τῶν Κυρρηστῶν·
[5, 94]   τε στρατιώταις θάρσος ὑπὲρ τῆς  τῶν   ὀψωνίων κομιδῆς ταῖς τε πόλεσιν
[5, 30]   τὰς εἰσφοράς, οἱ δὲ στρατιῶται,  τῶν   ὀψωνίων παρελκομένων καὶ καθυστερούντων, τὸ
[5, 5]   πεπεισμένοι τὸν Φίλιππον ἀποσπάσειν τῆς  τῶν   Παλαιέων πολιορκίας. ὑπὲρ ὧν ἧκον
[5, 3]   στόλῳ, καὶ καθωρμίσθη πρὸς τὴν  τῶν   Παλαιῶν πόλιν. συνιδὼν δὲ ταύτην
[5, 8]   χορηγίας, ἀλλὰ καὶ κατασκευῆς διαφερούσης  τῶν   παρ´ Αἰτωλῶν. καθ´ ἕκαστον γὰρ
[5, 86]   ὑποσπόνδους. ἦσαν δ´ οἱ τετελευτηκότες  τῶν   παρ´ Ἀντιόχου πεζοὶ μὲν οὐ
[5, 3]   τε τῶν Ἀχαιῶν μισθοφόρους καὶ  τῶν   παρ´ αὑτῷ Κρητῶν καὶ τῶν
[5, 84]   θηρίοις. ὀλίγα μὲν οὖν τινα  τῶν   παρὰ Πτολεμαίου συνήρεισε τοῖς ἐναντίοις·
[5, 68]   τοῖς πολεμικοῖς οὐδενὸς εἶχεν ἐλάττω  τῶν   παρὰ Πτολεμαίῳ στρατευομένων. προκαταλαβόμενος δὲ
[5, 7]   αὐτῆς τῆς Τριχωνίδος λίμνης καὶ  τῶν   παρὰ ταύτην στενῶν, ἀπέχει δὲ
[5, 70]   χρησάμενος μεγαλοπρεπῶς πολλοὺς ἐμετεώρισε  τῶν   παρὰ τοῖς ἐναντίοις ἡγεμόνων· Ἱππόλοχος
[5, 22]   μετὰ τῶν φίλων, ἀναγκαιότατον ἔκρινε  τῶν   παρόντων τὸ τρέψασθαι πρώτους τοὺς
[5, 30]   ἐπιστρατοπεδεύσας, τὸ κείμενον ὑπὲρ τῆς  τῶν   Πατρέων πόλεως, ἐδῄου πᾶσαν τὴν
[5, 30]   ἐπόρθει χώραν, ἀλλὰ καὶ τὴν  τῶν   Πατρέων. τὸ δὲ τελευταῖον ἐπὶ
[5, 3]   συναντᾶν εἰς Κεφαλληνίαν, ἀναχθεὶς ἐκ  τῶν   Πατρῶν κατὰ τὴν σύνταξιν ἔπλει,
[5, 76]   δοῦναι τετρακόσια τάλαντα καὶ τοὺς  τῶν   Πεδνηλισσέων αἰχμαλώτους, μετὰ δέ τινα
[5, 110]   πανικὸν παραπλήσιον τοῖς γινομένοις ἐπὶ  τῶν   πεζικῶν στρατοπέδων. τῶν γὰρ ἐπὶ
[5, 53]   ἀριθμὸν ὄντα. τὰ δ´ ἐπιτάγματα  τῶν   πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων ἐπὶ
[5, 23]   καὶ γενομένης συμπλοκῆς ὁλοσχερεστέρας, καὶ  τῶν   πελταστῶν εὐψύχως ἀγωνισαμένων, καὶ περὶ
[5, 13]   Ἰλλυριοὺς ἐν τῇ καταβάσει καὶ  τῶν   πελταστῶν τοὺς ἐπιτηδειοτάτους. ὧν διαναστάντων
[5, 27]   θᾶττον προέθετο διὰ τὴν  τῶν   πελταστῶν φιλοτιμίαν ἐπανείλετο. ~οἱ δὲ
[5, 80]   τὸν Πτολεμαῖον, ὥστε μὴ πλεῖον  τῶν   πέντε σταδίων τοὺς χάρακας ἀπέχειν
[5, 67]   ἀδίκημα περὶ τῆς ἐνεστώσης καταλήψεως  τῶν   περὶ Κοίλην Συρίαν τόπων οὐ
[5, 49]   παριδεῖν οὕτως ἀλόγως μηδ´ ἀποστῆναι  τῶν   περὶ Κοίλης Συρίας ἐλπίδων, προσέκοπτε
[5, 41]   ἐφθόνει τοῖς ἐν ὑπεροχαῖς οὖσι  τῶν   περὶ τὴν αὐλήν, φύσει δ´
[5, 110]   εἰ μὴ πτοηθεὶς ἀλόγως ἔφυγε,  τῶν   περὶ τὴν Ἰλλυρίδα πράξεων μάλιστ´
[5, 63]   παραπλησίως δὲ καὶ τὰς παρὰ  τῶν   περὶ τὸν Ἀντίοχον ἀπεδέχοντο, φιλανθρώπως
[5, 85]   προτροπάδην. τὸ μὲν οὖν δεξιὸν  τῶν   περὶ τὸν Ἀντίοχον ἐνίκα, τὸ
[5, 87]   ῥᾳθυμίας καὶ καχεξίας. πλὴν παραγενομένων  τῶν   περὶ τὸν Ἀντίπατρον, βραχέα προσαναταθεὶς
[5, 1]   ἐκ τῶν προειρημένων τὴν ἄγνοιαν  τῶν   περὶ τὸν Ἀπελλῆν καὶ Λεόντιον,
[5, 29]   πελταστὰς γενομένης ταραχῆς καὶ τῆς  τῶν   περὶ τὸν Ἀπελλῆν καὶ Λεόντιον
[5, 1]   τὰς ἀρχαιρεσίας γεγενημένην εἰς αὐτοὺς  τῶν   περὶ τὸν Ἀπελλῆν κακοπραγμοσύνην, τὸν
[5, 102]   Αἰτωλοὺς διαλύσεως. ὄντων δὲ καὶ  τῶν   περὶ τὸν Ἄρατον οὐκ ἀλλοτρίων
[5, 1]   καὶ Λεόντιον, ἔκρινεν αὖθις ἀντέχεσθαι  τῶν   περὶ τὸν Ἄρατον. πείσας οὖν
[5, 69]   τῶν τόπων ὀχυρότησι, ταχὺ δὲ  τῶν   περὶ τὸν Θεόδοτον ἐκβιασαμένων τοὺς
[5, 71]   φιλοτιμίας. πολλὴν δὲ ποιουμένων σπουδὴν  τῶν   περὶ τὸν Θεόδοτον καὶ Νίκαρχον,
[5, 62]   τὰς ὑπογραφομένας ἐλπίδας. ἀπαντησάντων δὲ  τῶν   περὶ τὸν Θεόδοτον καὶ Παναίτωλον
[5, 29]   ὃς ἦν ἔτι λοιπὸς τῆς  τῶν   περὶ τὸν Λεόντιον ἑταιρείας, κρίνας
[5, 16]   μὲν οὖν Ἀπελλοῦ καὶ  τῶν   περὶ τὸν Λεόντιον πρᾶξις ἐν
[5, 68]   ὥρμησε κατασκεψόμενος τὰς προκατεχομένας ὑπὸ  τῶν   περὶ τὸν Νικόλαον δυσχωρίας. συνθεωρήσας
[5, 66]   ὀχυρότητα τοῦ τόπου καὶ τὰς  τῶν   περὶ τὸν Νικόλαον παραβοηθείας, συνάπτοντος
[5, 66]   παραλήψεσθαι, μὴ τολμώντων τὸ παράπαν  τῶν   περὶ τὸν Πτολεμαῖον εἰς τὸν
[5, 82]   κρίνειν τὰ πράγματα. καταρχομένων δὲ  τῶν   περὶ τὸν Πτολεμαῖον κινεῖν τὴν
[5, 67]   διαλύσεως λόγους κατὰ τὰς ὑπὸ  τῶν   περὶ τὸν Σωσίβιον ἐντολάς,
[5, 95]   δὲ τοῦ θερισμοῦ συνάπτοντος, καὶ  τῶν   περὶ τὸν Ταυρίωνα κατολιγωρούντων τῆς
[5, 59]   τῆς Σελευκείας θέσιν καὶ τὴν  τῶν   πέριξ τόπων ἰδιότητα τοιαύτην ἔχειν
[5, 10]   θεοῖς καταπεφημισμένων πάντων ἀπέσχετο, καίπερ  τῶν   Περσῶν μάλιστα περὶ τοῦτο τὸ
[5, 37]   τὰς διαποστολὰς καὶ τὰς ὑπὲρ  τῶν   πίστεων συνθήκας. ὧν κυρωθέντων
[5, 20]   τῶν μὲν ἵππων ἐγκρατὴς ἐγένετο  τῶν   πλείστων καὶ τῆς ἀποσκευῆς, τῶν
[5, 2]   ποιεῖσθαι τὴν διαγωγήν. ἡθροισμένων δὲ  τῶν   πλοίων, καὶ τῶν Μακεδόνων ἤδη
[5, 101]   καὶ Πατρῶν, τὰ δὲ λοιπὰ  τῶν   πλοίων ὑπερισθμίσας ἐν Λεχαίῳ παρήγγελλε
[5, 42]   κίνδυνον, ἐξέκλινε διὰ τὴν ἀπειρίαν  τῶν   πολεμικῶν, ἐπὶ δὲ τὸν Πτολεμαῖον
[5, 50]   ἐποιεῖτο σπουδάζων διὰ τὴν ἐμπειρίαν  τῶν   πολεμικῶν συστρατεύειν αὑτῷ τὸν Ἐπιγένην,
[5, 51]   διώρυχα καλουμένην· ἧς προκαταληφθείσης ὑπὸ  τῶν   πολεμίων ἀδύνατον μὲν γενέσθαι τὴν
[5, 47]   ἄγνοιαν τῶν τόπων οὐ προσεδέοντο  τῶν   πολεμίων, αὐτοὶ δ´ ὑφ´ αὑτῶν
[5, 76]   στάσεις, δεδιότες δὲ καὶ τὴν  τῶν   πολεμίων ἐπιστρατοπεδείαν, ἐξέπεμψαν μεθ´ ἱκετηριῶν
[5, 85]   θηρίων ἐκτὸς ἐγεγόνει, τοὺς δὲ  τῶν   πολεμίων ἱππεῖς, οὓς μὲν ὑπεραίρων,
[5, 11]   ἀκούσασι. τὸ μὲν γὰρ παραιρεῖσθαι  τῶν   πολεμίων καὶ καταφθείρειν φρούρια, λιμένας,
[5, 4]   εὐφυῶς ἐχούσης καὶ κατὰ τῆς  τῶν   πολεμίων καὶ πρὸ τῆς τῶν
[5, 4]   λαβόντες, καίπερ εὐχερῶς δυνάμενοι κρατῆσαι  τῶν   πολεμίων. δὲ βασιλεύς, ὁρῶν
[5, 47]   μὲν πρῶτον ἐπιστρατοπεδεύσας κατελάβετο τὴν  τῶν   πολεμίων παρεμβολήν, καὶ διεπεραίου πρὸς
[5, 71]   τῆς Ἀραβίας καὶ πλείους ἡθροισμένους  τῶν   πολεμίων πορθεῖν καὶ κατατρέχειν τὴν
[5, 2]   τάχος τῆς κατὰ θάλατταν παρουσίας  τῶν   πολεμίων· πρὸς γὰρ Αἰτωλοὺς καὶ
[5, 54]   δὲ βασιλεὺς διαρπάσας τὴν παρεμβολὴν  τῶν   πολεμίων, τὸ μὲν σῶμα τοῦ
[5, 48]   μεθύοντας πάντας, προσέβαλε τῷ χάρακι  τῶν   πολεμίων ὑπὸ τὴν ἑωθινήν. οἱ
[5, 81]   ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν εἰς τὸν  τῶν   πολεμίων χάρακα. κατὰ μὲν οὖν
[5, 3]   συμμάχοις ὁρμητήριον εὐφυὲς κατὰ τῆς  τῶν   πολεμίων χώρας. γὰρ Κεφαλληνία
[5, 86]   πόλεις ἐξ ἐφόδου παρελάμβανε, πάντων  τῶν   πολιτευμάτων ἁμιλλωμένων ὑπὲρ τοῦ φθάσαι
[5, 30]   τῶν Ἀχαιῶν καταπεφρονημένου μὲν ὑπὸ  τῶν   πολιτικῶν νεανίσκων, κατεγνωσμένου δὲ τελέως
[5, 88]   δέκα τάλαντα καὶ τὴν ἐπαύξησιν  τῶν   πολιτῶν ἄλλα δέκα, χάριν τοῦ
[5, 74]   ἐκκλησίαν ἐβουλεύσαντο πρεσβευτὴν ἐκπέμπειν ἕνα  τῶν   πολιτῶν Λόγβασιν, ὃς ἐγεγόνει μὲν
[5, 33]   ὃς οὐκ οἶδεν; ἀλλ´ ἔνιοι  τῶν   πραγματευομένων οὐδ´ ἐφ´ ὅσον οἱ
[5, 14]   δυνάμενοι δὲ τοῦτο ποιεῖν, ἀλλὰ  τῶν   πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ τοὐναντίον προχωρούντων,
[5, 20]   ἐπίθεσιν ὅμως τὸ δυνατὸν ἐκ  τῶν   πραγμάτων ἔλαβον πρὸς τὴν ἑαυτῶν
[5, 29]   καὶ παρὰ δόξαν αὐτοῖς προχωρούντων  τῶν   πραγμάτων— ἐλπίσαντες γὰρ ὡς παιδίῳ
[5, 5]   τὸν πλοῦν καὶ τούτων ἔχεσθαι  τῶν   πραγμάτων· ἐξεστρατευκότων γὰρ τῶν Αἰτωλῶν
[5, 35]   πρὸς ὃν ἐποιήσατο τὴν κοινωνίαν  τῶν   πραγμάτων καὶ τὰς πίστεις, ἦγε
[5, 49]   νῦν ἔτι φάσκοντος δεῖν ἔχεσθαι  τῶν   πραγμάτων, πάλιν Ἑρμείας ἀκρίτως καὶ
[5, 18]   διὸ καὶ παρὰ δόξαν αὐτοῖς  τῶν   πραγμάτων συγκυρούντων εἰκότως ἦσαν ἐκπλαγεῖς.
[5, 35]   οὗτος γὰρ μάλιστα τότε προεστάτει  τῶν   πραγμάτων συνεδρεύσαντες τοιαύτας τινὰς ἐποιήσαντο
[5, 26]   μηδενὸς κύριον ἀπεδείκνυε, τὸν δὲ  τῶν   πραγμάτων χειρισμὸν καὶ τὴν τῶν
[5, 21]   ὑπογραφῆς ἐν οὐδ´ ὁποίᾳ μὲν  τῶν   πράξεων, ἥκιστα δ´ ἐν ταῖς
[5, 30]   χρόνων διαίρεσιν καὶ κατὰ τὴν  τῶν   πράξεων περιγραφὴν ἁρμόζοντα τόπον εἰλήφαμεν,
[5, 49]   τὸν Μόλωνα καὶ τούτων ἔχεσθαι  τῶν   πράξεων. ταχὺ δὲ συνυποκριθεὶς καὶ
[5, 67]   τῆς Ἀλεξανδρείας. καὶ παραγενομένων  τῶν   πρεσβευτῶν εἰς τὴν Σελεύκειαν, καὶ
[5, 67]   αὐτόπτας γενέσθαι. ~Πλὴν καὶ τότε  τῶν   πρέσβεων ἀφικομένων οἱ μὲν περὶ
[5, 6]   νόμος ἐπέταττε στρατεύειν, ἀλλὰ καὶ  τῶν   πρεσβυτέρων τινές. οὐκ ἐλάττω δὲ
[5, 85]   τοῖς φεύγουσιν. ὀψὲ δέ ποτε  τῶν   πρεσβυτέρων τινὸς ἐπιστήσαντος αὐτόν, καὶ
[5, 33]   τὰ καθόλου γράφειν καὶ μεγίστην  τῶν   προγεγονότων ἐπιβεβλῆσθαι πραγματείαν· περὶ ὧν
[5, 31]   καὶ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν μεγίστῃ  τῶν   προγεγονότων ἐπιβολῇ κεχρήμεθα τῆς ἱστορίας,
[5, 106]   τὰ τοιαῦτα διὰ τὴν συνέχειαν  τῶν   προγεγονότων πολέμων. οὐ γὰρ οἶδ´
[5, 83]   παρειληφέναι τὰς ἀρχάς, τῆς δὲ  τῶν   προγόνων δόξης καὶ τῶν ἐκείνοις
[5, 10]   διάδοχον αὑτὸν ἀναδεικνύναι καὶ κληρονόμον  τῶν   προειρημένων ἀνδρῶν. δ´ ἵνα
[5, 65]   δὲ καὶ τὰς ἡγεμονίας ἕκαστοι  τῶν   προειρημένων ἀνδρῶν οἰκείας ταῖς ἰδίαις
[5, 85]   τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκει τὴν  τῶν   προειρημένων κεράτων σύμπτωσιν, ἐπεὶ δὲ
[5, 45]   συνάγεται δ´ εἰς στενὸν ὑπὸ  τῶν   προειρημένων ὀρῶν. συμβαίνει δὲ καὶ
[5, 70]   δὲ καθ´ ὁμολογίαν ἐγκρατὴς ἀμφοτέρων  τῶν   προειρημένων πόλεων, εὐθαρσῶς ἔσχε πρὸς
[5, 24]   ἔστι γὰρ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς  τῶν   προειρημένων στενῶν, ὅταν ἀπὸ τῆς
[5, 1]   καταγινωσκόμενον ὑπὸ πάντων, συλλογισάμενος ἐκ  τῶν   προειρημένων τὴν ἄγνοιαν τῶν περὶ
[5, 87]   τὸν Ἀσπένδιον στρατηγὸν ἐπὶ πάντων  τῶν   προειρημένων τόπων ἀνέζευξε μετὰ τῆς
[5, 106]   ὁποίας μετεῖχον, ἀκολουθοῦντες δὲ τῇ  τῶν   προεστώτων αἱρέσει καὶ ταῖς τούτων
[5, 106]   ποιούμενοι τοῦ καθήκοντος διὰ τὴν  τῶν   προεστώτων ἀκρισίαν. ~Πτολεμαίῳ γε μὴν
[5, 43]   τὰς παρακειμένας σατραπείας διὰ τῆς  τῶν   προεστώτων εὐνοίας καὶ δωροδοκίας, ἐξεστράτευσε
[5, 41]   μέλλειν, ἀλλ´ ἐκ χειρὸς ἔχεσθαι  τῶν   προκειμένων, καὶ πρῶτον καὶ μάλιστα
[5, 22]   τοῦ δὲ ποταμοῦ παραρρέοντος ἐκ  τῶν   πρὸς ἀνατολὰς αὐτῆς μερῶν, ὃς
[5, 2]   βασιλέα δι´ ἀπορίαν ἐνέχυρα τιθέντα  τῶν   πρὸς τὴν χρείαν ἀργυρωμάτων ἀπὸ
[5, 52]   πιστεύειν τῷ πλήθει τῶν σφενδονητῶν  τῶν   προσαγορευομένων Κυρτίων. πράξας δὲ τὸ
[5, 52]   κατὰ τὸν χάρακα διὰ τὴν  τῶν   προσιόντων ἔφοδον μικροῦ δεῖν ἐξέπεσον
[5, 71]   πολεμίων πορθεῖν καὶ κατατρέχειν τὴν  τῶν   προσκεχωρηκότων Ἀράβων αὐτῷ χώραν, πάντ´
[5, 93]   μέρος τῆς γῆς εἰς τὴν  τῶν   προσλαμβανομένων οἰκητόρων ἀναπλήρωσιν. οἱ δ´
[5, 50]   ἐγγενομένης στάσεως τοῖς πολλοῖς ὑπὲρ  τῶν   προσοφειλομένων ὀψωνίων, λαβὼν ἐπτοημένον τὸν
[5, 108]   τὸν Σκερδιλαΐδαν ἐπὶ τῇ προφάσει  τῶν   προσοφειλομένων χρημάτων, πρὸς καὶ
[5, 18]   ἦσαν μετέωροι ταῖς διανοίαις ἐκ  τῶν   προσπιπτόντων ὑπὲρ τοῦ Φιλίππου περὶ
[5, 64]   ἑκάστοις τοὺς ἐπιτηδείους καθοπλισμούς, ὀλιγωρήσαντες  τῶν   πρότερον αὐτοῖς ὑπαρχόντων· μετὰ δὲ
[5, 90]   λαμβάνουσαι πρὸ ὀφθαλμῶν τὸ μέγεθος  τῶν   πρότερον δωρεῶν μὴ λανθάνωσιν ἐπὶ
[5, 75]   δ´ αἴτιόν ἐστιν ὅτι τὰς  τῶν   πρότερον ἐπταικότων ἐν ἑκάστοις περιπετείας
[5, 42]   τῷ νεανίσκῳ περισταίη πόλεμος, οὔτε  τῶν   πρότερον ἡμαρτημένων ὑφέξειν δίκας οὔτε
[5, 64]   τὰ συστήματα καὶ τὰς ἐκ  τῶν   πρότερον ὀψωνιασμῶν καταγραφάς· ἑξῆς δὲ
[5, 19]   καὶ ποιησάμενος προσβολάς, οὐδέν γε  τῶν   προύργου περαίνων, ἀνέζευξε, καὶ τὸ
[5, 106]   πρὸς ἀλλήλους, ἀπαραχωρήτως διακείμενοι περὶ  τῶν   πρωτείων. Ἀθηναῖοι δὲ τῶν ἐκ
[5, 71]   παρέδοσαν αὑτούς. οὗ γενομένου κυριεύσας  τῶν   Ῥαββαταμάνων ἐπὶ μὲν τούτων ἀπέλιπε
[5, 26]   προγεγενημένην συνήθειαν εἰσιέναι, παρακατέσχε τις  τῶν   ῥαβδούχων κατὰ τὸ συντεταγμένον, φήσας
[5, 88]   χάριν, ἔστησαν ἀνδριάντας ἐν τῷ  τῶν   Ῥοδίων δείγματι, στεφανούμενον τὸν δῆμον
[5, 28]   φιλοτιμίαν ἐπανείλετο. ~οἱ δὲ παρὰ  τῶν   Ῥοδίων καὶ Χίων πρέσβεις ἐπανῆκον
[5, 88]   Ῥοδίων δείγματι, στεφανούμενον τὸν δῆμον  τῶν   Ῥοδίων ὑπὸ τοῦ δήμου τοῦ
[5, 29]   εἰς Ἰταλίαν ἐμβεβληκὼς ἀντεστρατοπέδευε ταῖς  τῶν   Ῥωμαίων δυνάμεσι περὶ τὸν Πάδον
[5, 105]   τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος, λέγω δὲ τὴν  τῶν   Ῥωμαίων περὶ Τυρρηνίαν μάχην καὶ
[5, 109]   οἷς καθορμισθεὶς ἐκαραδόκει πολυπραγμονῶν τὸν  τῶν   Ῥωμαίων στόλον. πυνθανόμενος δὲ περὶ
[5, 55]   τῶν δυναστῶν, δεσπόζειν δὲ καὶ  τῶν   Σατραπείων καλουμένων καὶ τῶν τούτοις
[5, 72]   τὴν Παμφυλίαν, ὑποδεικνύων μὲν τὸ  τῶν   Σελγέων βάρος, παρακαλῶν δὲ πάντας
[5, 73]   τὴν πολιορκίαν· οὐ καταπληττομένων δὲ  τῶν   Σελγέων, λαβὼν σύμμετρον ἀπόστημα κατεστρατοπέδευσε.
[5, 54]   φονεύων καὶ στρεβλῶν πολλοὺς διέφθειρε  τῶν   Σελευκέων. μόλις βασιλεύς, τὰ
[5, 61]   ἐλευθέρων, ἀλλὰ καὶ τοὺς πεφευγότας  τῶν   Σελευκέων καταγαγὼν τήν τε πολιτείαν
[5, 27]   μετὰ τῶν ὑπασπιστῶν εἰς τὸν  τῶν   Σικυωνίων λιμένα, κἀκεῖθεν ἀναβὰς εἰς
[5, 8]   τὰ δὲ λοιπὰ σωρεύοντες πρὸ  τῶν   σκηνῶν ἐνεπίμπρασαν. ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 77]   λαβὼν ὁμήρους, ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ  τῶν   Σμυρναίων πρεσβευταῖς φιλανθρώπως διὰ τὸ
[5, 7]   καὶ φαλαγγίτας ἔχων προῆγε διὰ  τῶν   στενῶν, ἀπουραγούντων μὲν αὐτῷ τῶν
[5, 24]   αὐτοῦ στρατοπεδεύειν, περὶ τὴν ἐκ  τῶν   στενῶν ἔξοδον ἐχρήσατο στρατοπεδείᾳ, κατὰ
[5, 7]   καὶ τὴν ἔξοδον τὴν ἐκ  τῶν   στενῶν— ἔστι γὰρ πᾶς
[5, 24]   τῆς εἰσόδου καὶ τῆς διόδου  (τῶν)   στενῶν. πλὴν γε Φίλιππος,
[5, 73]   τῆς προθέσεως, ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντες  τῶν   στρατιωτῶν ἐν ταῖς προσβολαῖς, ταύτης
[5, 80]   πλείους, ὁμοίως δὲ καὶ μεταξὺ  τῶν   στρατοπέδων ἀκροβολισμοὶ συνίσταντο, ποτὲ μὲν
[5, 104]   καὶ φυλάττεσθαι, προϊδομένους τὸ βάρος  τῶν   στρατοπέδων καὶ τὸ μέγεθος τοῦ
[5, 99]   ὑπερκείμενον ὄρος, τὰ δὲ μεταξὺ  τῶν   στρατοπέδων τάφρῳ καὶ διπλῷ χάρακι
[5, 33]   ἀγνοῶ διότι καὶ πλείους ἕτεροι  τῶν   συγγραφέων τὴν αὐτὴν ἐμοὶ προεῖνται
[5, 75]   δαπάνης ἑτοιμαζόμεθα πρὸς τὰ παράδοξα  τῶν   συμβαινόντων, δ´ ἐστὶ ῥᾷστον
[5, 101]   εὐνοούντων, Αἰτωλῶν δὲ καταπεπληγμένων ἐκ  τῶν   συμβεβηκότων αὐτοῖς κατὰ τὸν ἐνεστῶτα
[5, 4]   καὶ πρός τε τὴν συναγωγὴν  τῶν   συμμάχων εὐφυῶς ἐχούσης καὶ κατὰ
[5, 103]   πάντας ἐξέπεμπε τοὺς ἥκοντας παρὰ  τῶν   συμμάχων, κελεύσας ἐπὶ τούτοις προτείνειν
[5, 29]   διαλύσεις, τότε παρακαλέσας τοὺς ἀπηντηκότας  τῶν   συμμάχων οὐ τὰ πρὸς διαλύσεις
[5, 102]   τῶν Ναυπακτίων πόλεως, ἀνέμενε τοὺς  τῶν   συμμάχων συνέδρους. κατὰ δὲ τὸν
[5, 44]   Καδουσίοις καὶ Ματιανοῖς, ὑπέρκειται δὲ  τῶν   συναπτόντων πρὸς τὴν Μαιῶτιν τοῦ
[5, 103]   αὖθις ἀναπλέων. ~ἤδη δὲ καὶ  τῶν   συνέδρων ἡθροισμένων, ἐξέπεμψε πρὸς τοὺς
[5, 74]   ἀνοχὰς ποιησάμενος εἷλκε τὸν χρόνον  τῶν   συνθηκῶν, αἰὲν ὑπὲρ τῶν κατὰ
[5, 37]   δὲ Νικαγόρου καὶ τῶν ἄλλων  τῶν   συνόντων ἐφείσατο. πρὸς μὲν οὖν
[5, 85]   ἐπῆγον. οἱ μὲν οὖν ἐπίλεκτοι  τῶν   Συριακῶν βραχύν τινα χρόνον ἀντέστησαν,
[5, 52]   διὰ τὸ πιστεύειν τῷ πλήθει  τῶν   σφενδονητῶν τῶν προσαγορευομένων Κυρτίων. πράξας
[5, 10]   ἀνθρώπων ἐπειράθη λαβεῖν δίκην ἀξίαν  τῶν   σφίσι πεπραγμένων, τῶν δὲ τοῖς
[5, 94]   ὁμοῦ τῷ πληρώματι. συνδραμόντων δὲ  τῶν   τε κατὰ γῆν καὶ τῶν
[5, 111]   λήξομεν, ἐπεὶ διεληλύθαμεν ἃς περιέσχε  τῶν   τε κατὰ τὴν Ἀσίαν καὶ
[5, 26]   Πτολεμαῖον καὶ Μεγαλέαν, ὄντες ἡγεμόνες  τῶν   τε πελταστῶν καὶ τῶν ἄλλων
[5, 110]   τὴν περὶ Κάνναν μάχην γίνεσθαι,  τῶν   τε πλοίων ἐκ τοῦ κατὰ
[5, 6]   παράδοξα ταύτην τὴν ἐφεδρείαν ὑπάρχειν  τῶν   τε πόλεων καὶ τῆς χώρας.
[5, 17]   τῶν ὅπλων κοιταίους ἐν τῇ  τῶν   Τεγεατῶν γίνεσθαι πόλει. ~ταῦτα δὲ
[5, 17]   ὁρμήσας ἐκ Λακεδαίμονος κατελάβετο τὴν  τῶν   Τεγεατῶν πόλιν. τῶν δὲ σωμάτων
[5, 88]   μέγαν πεσεῖν καὶ τὰ πλεῖστα  τῶν   τειχῶν καὶ τῶν νεωρίων, οὕτως
[5, 68]   ναῦς τριάκοντα, φορτηγοὺς δὲ πλείους  τῶν   τετρακοσίων. Νικόλαος δὲ τὸ μὲν
[5, 111]   περὶ ταῦτα πρᾶξις καὶ ὑπὸ  τῶν   τὴν Τρῳάδα κατοικούντων Ἀλεξάνδρειαν· Θεμίστην
[5, 104]   σώματος βουλεύηται, καὶ καθόλου πάντων.  τῶν   τῆς Ἑλλάδος μερῶν ὡς οἰκείων
[5, 26]   μὲν τὰς συνουσίας καὶ τοιαῦτα  τῶν   τιμῶν παρελαμβάνετο, τῶν δὲ διαβουλίων
[5, 98]   μηδ´ ἐκμετρησάμενοι τείχη, κρημνούς, ἕτερα  τῶν   τοιούτων, δι´ ὧν ἐπιβάλλονται ποιεῖσθαι
[5, 67]   καὶ μνήμην ποιεῖσθαι περί τινος  τῶν   τοιούτων. ~Διόπερ ἐπεὶ πρεσβεύοντες μὲν
[5, 98]   καταφρονηθῶσι. πολλὰ δὲ καὶ λίαν  τῶν   τοιούτων ἐστὶ παραδείγματα· πλείους γὰρ
[5, 98]   τρόπος τῆς ἐκμετρήσεως καὶ κατασκευῆς  τῶν   τοιούτων εὐχερὴς καὶ ἀδιάπτωτος, ἐὰν
[5, 98]   κατασκευὴν τῶν κλιμάκων καὶ καθόλου  τῶν   τοιούτων ὀργάνων, μικρὰν ἔχοντα
[5, 35]   βασιλεύς, οὔτ´ ἐφιστάνων {ἐν} οὐδενὶ  τῶν   τοιούτων οὔτε προνοούμενος τοῦ μέλλοντος
[5, 98]   ἐγκαλεῖν; οὐ γὰρ ἔστιν ἐπὶ  τῶν   τοιούτων πράξεων ποιῆσαί τι
[5, 21]   τούτοις ἦν. Ἵνα δὲ μὴ  τῶν   τόπων ἀγνοουμένων ἀνυπότακτα καὶ κωφὰ
[5, 72]   Κρητῶν πόλιν, ἐπεὶ συνῄσθετο προκατεχομένων  τῶν   τόπων ἀδύνατον οὖσαν τὴν εἰς
[5, 23]   ἅτε καὶ τοῦ καθοπλισμοῦ καὶ  τῶν   τόπων αὐτοῖς οὐ μικρὰ συμβαλλομένων.
[5, 21]   καὶ κατὰ θάλατταν σφάλλουσιν αἱ  τῶν   τόπων διαφοραί, βουλόμεθα δὲ πάντες
[5, 7]   αὑτὸν δοῦναι διὰ τὰς ὀχυρότητας  τῶν   τόπων ἔμελλον ἀπρονόητοι καὶ παντελῶς
[5, 73]   μετὰ δυνάμεως, ἤλπισαν καταπληξάμενοι ταῖς  τῶν   τόπων ἐμπειρίαις ἐκβαλεῖν τὸν Φάϋλλον
[5, 51]   ἐπανόδου καὶ τῆς ἐξ ἐκείνων  τῶν   τόπων ἐπαρκείας, ἐξ ὧν ἀναγκασθήσεσθαι
[5, 68]   Νικόλαον δυσχωρίας. συνθεωρήσας δὲ τὰς  τῶν   τόπων ἰδιότητας, τότε μὲν ἀνεχώρησε
[5, 46]   ποιῶν κακὰ διὰ τὴν ὀχυρότητα  τῶν   τόπων καὶ διὰ τὸ μένειν
[5, 58]   τὸ μέρος ῥηθέντων καὶ περὶ  τῶν   τόπων καὶ περὶ παρασκευῆς καὶ
[5, 76]   αὐτοὺς ἐβοήθουν ἐπὶ τοὺς εὐκαίρους  τῶν   τόπων. μὲν οὖν Γαρσύηρις
[5, 13]   τῆς οὐραγίας, πιστεύοντας ταῖς ὀχυρότησι  τῶν   τόπων. καὶ συνέβη γενέσθαι
[5, 47]   τὸν Ξενοίταν διὰ τὴν ἄγνοιαν  τῶν   τόπων οὐ προσεδέοντο τῶν πολεμίων,
[5, 69]   οἱ τοῦ Νικολάου, συγχρώμενοι ταῖς  τῶν   τόπων ὀχυρότησι, ταχὺ δὲ τῶν
[5, 21]   καὶ συνοικειοῦντες ἀεὶ τοὺς ἀγνοουμένους  τῶν   τόπων τοῖς γνωριζομένοις καὶ παραδιδομένοις.
[5, 67]   κατάληψιν καὶ τὴν Σελεύκου δυναστείαν  τῶν   τόπων τούτων ἐκείνας ἔφη κυριωτάτας
[5, 67]   Σελεύκῳ δὲ συγκατασκευάζοντα τὴν ἀρχὴν  τῶν   τόπων τούτων. μάλιστα δὲ τὸ
[5, 77]   ἐτύγχανε στρατηγὸς ὑπ´ Ἀχαιοῦ καταλελειμμένος  τῶν   τόπων τούτων. ὁρμήσας δ´ ἐντεῦθεν
[5, 62]   ταῖς παρασκευαῖς καὶ ταῖς ὀχυρότησι  τῶν   τόπων ὑπέμενον· ἃς ἠναγκάζετο προσκαθεζόμενος
[5, 21]   ἐγένετο γινώσκειν, οὐ παρολιγωρητέον τῆς  τῶν   τόπων ὑπογραφῆς ἐν οὐδ´ ὁποίᾳ
[5, 21]   πρότερον εἰρήκαμεν. ἔστι δ´  τῶν   τόπων φύσις τοιαύτη {ὑπὲρ ὧν
[5, 12]   οὐκ ἄν τις αὐτῷ Φιλίππῳ  τῶν   τότε γενομένων πᾶσαν ἐπιφέροι τὴν
[5, 45]   τῆς δυναστείας· τότε δὲ καὶ  τῶν   τοῦ βασιλέως στρατηγῶν δοκούντων παρακεχωρηκέναι
[5, 50]   δὲ μάχῃ κρατηθέντες ὑπό τινος  τῶν   τοῦ βασιλέως στρατηγῶν οἱ μὲν
[5, 105]   αὐτοῦ τὴν ἤδη προκατεσκευασμένην ὑπὸ  τῶν   τοῦ Δημητρίου παραινέσεων. διόπερ ἀνθομολογησάμενοι
[5, 52]   πολιορκίαν— ἐτύγχανε γὰρ ὑπό τινος  τῶν   τοῦ Μόλωνος ἡγεμόνων πολιορκουμένη— χρησάμενοι
[5, 84]   τοῖς κέρασι. τὰ δὲ πλεῖστα  τῶν   τοῦ Πτολεμαίου θηρίων ἀπεδειλία τὴν
[5, 79]   Μήδου. Ἄραβες δὲ καί τινες  τῶν   τούτοις προσχώρων ἦσαν μὲν εἰς
[5, 55]   καὶ τῶν Σατραπείων καλουμένων καὶ  τῶν   τούτοις συντερμονούντων ἐθνῶν. Ἑρμείας δὲ
[5, 86]   μὲν παραχρῆμα, δύο δ´ ἐκ  τῶν   τραυμάτων ἀπέθανον. τῶν δὲ παρὰ
[5, 95]   ἔχων ἐξώδευσε, βουλόμενος κατασῦραι τὴν  τῶν   Τριταιέων χώραν. οἱ δὲ περὶ
[5, 10]   διὰ τῆς ἐπιεικείας καὶ φιλανθρωπίας  τῶν   τρόπων. τῷ μὲν γὰρ πολέμῳ
[5, 62]   διώρυχας ἀναστομοῦν καὶ τὰ πότιμα  τῶν   ὑδάτων ἐμφράττειν, τῆς μὲν ἐπὶ
[5, 76]   διεσκευάζετο δὲ καὶ καθωπλίζετο μετὰ  τῶν   υἱῶν αὐτὸς ἅμα πρὸς τὸν
[5, 101]   Ῥωμαῖοι μάχῃ μεγάλῃ καὶ κρατεῖ  τῶν   ὑπαίθρων Ἀννίβας. παραυτίκα μὲν οὖν
[5, 45]   τοῦ βασιλέως στρατηγῶν δοκούντων παρακεχωρηκέναι  τῶν   ὑπαίθρων αὐτῷ καὶ τῶν ἰδίων
[5, 27]   κατὰ Κίρραν τόπων κατέπλευσε μετὰ  τῶν   ὑπασπιστῶν εἰς τὸν τῶν Σικυωνίων
[5, 87]   εἰρήνης καὶ διαλύσεως, ἀγωνιῶν τὴν  τῶν   ὑπεναντίων ἔφοδον· ἠπίστει μὲν γὰρ
[5, 53]   ἑκάτερον ἐμερίσατο κέρας, στοχαζόμενος τῆς  τῶν   ὑπεναντίων παρατάξεως, τοὺς δὲ θυρεαφόρους
[5, 73]   τόπους ἅμα προσέβαλον εὐθαρσῶς τῇ  τῶν   ὑπεναντίων παρεμβολῇ. πανταχόθεν δὲ τοῦ
[5, 86]   πολλοὺς ἀποκτείνας κατὰ τὸ δίωγμα  τῶν   ὑπεναντίων, τότε μὲν ἀναχωρήσας ἐπὶ
[5, 13]   ἐπὶ τοὺς ἐπικειμένους καὶ προπεπτωκότας  τῶν   ὑπεναντίων, τοὺς μὲν λοιποὺς τῶν
[5, 80]   προειρημένην πόλιν κατεστρατοπέδευσε νυκτός, ἀποσχὼν  τῶν   ὑπεναντίων ὡς δέκα σταδίους. τὸ
[5, 33]   προήχθην εἰπεῖν χάριν τῆς ἀλαζονείας  τῶν   ὑπερηφανούντων ἑαυτοὺς καὶ τὰς ἰδίας
[5, 38]   παραφυλαττόμενος, τούτῳ διαφέρων τῶν ἄλλων  τῶν   ὑπηγμένων εἰς τὰς φυλακάς, τῷ
[5, 52]   καὶ ταραχῆς· δείσαντες γὰρ ἐκ  τῶν   ὕπνων οἱ κατὰ τὸν χάρακα
[5, 70]   ἱππεῖς ἧκεν ἔχων πρὸς αὐτὸν  τῶν   ὑπὸ Πτολεμαῖον ταττομένων. ἀσφαλισάμενος δὲ
[5, 70]   τὸν καιρὸν τοῦτον Κεραίας, εἷς  τῶν·   ὑπὸ Πτολεμαῖον ταττομένων ὑπάρχων, ἀπέστη
[5, 47]   ταῖς δυνάμεσι, μή τι συμβῇ  τῶν   ὑπὸ τοῦ Ξενοίτου προσδοκωμένων, ἀπολιπὼν
[5, 12]   τὸ πλεῖστόν ἐστι τῆς πράξεως  τῶν   ὑποταττομένων, ἐν οἷς δ´ αὐτοτελὴς
[5, 82]   τρόπον. Πολυκράτης μὲν εἶχε μετὰ  τῶν   ὑφ´ ἑαυτὸν ἱππέων τὸ λαιὸν
[5, 83]   ἦν δὲ παραπλήσιος νοῦς  τῶν   ὑφ´ ἑκατέρου παρακαλουμένων. ἴδιον μὲν
[5, 83]   παρ´ ἑκατέρῳ τούτους ἔχειν τὰς  τῶν   φαλαγγιτῶν ἡγεμονίας. ἦν δὲ παραπλήσιος
[5, 96]   ὑπ´ αὐτοῦ τεταγμένος ἐπὶ τῆς  τῶν   Φανοτέων πόλεως· ὃς διαπεμψάμενος πρὸς
[5, 99]   χώρᾳ, τῆς δὲ Θετταλίας τῇ  τῶν   Φαρσαλίων καὶ Φεραίων. ἐξ ἧς
[5, 70]   προκινδυνεύοντας, κἄπειτα πάλιν ἐκ μεταβολῆς  τῶν   φευγόντων καὶ διαναστάσεως τῶν ἐγκαθημένων
[5, 4]   οἱ διαταχθέντες σύμμαχοι· τῆς γὰρ  τῶν   Φιαλέων πόλεως ἐξαιρεθείσης ἀπροφασίστως τὸ
[5, 22]   Φίλιππος, καὶ βουλευσάμενος μετὰ  τῶν   φίλων, ἀναγκαιότατον ἔκρινε τῶν παρόντων
[5, 63]   τολμήσαντος, διὰ λόγου δὲ καὶ  τῶν   φίλων διδάξοντος καὶ πείσοντος αὐτὸν
[5, 87]   ἀνέζευξε μετὰ τῆς ἀδελφῆς καὶ  τῶν   φίλων ἐπ´ Ἀλεξανδρείας, παράδοξον τοῖς
[5, 2]   τῷ δὲ βασιλεῖ βουλευομένῳ μετὰ  τῶν   φίλων, ἐπειδὴ συνῆλθον αἱ δυνάμεις
[5, 16]   τὸν Μεγαλέαν κατεκρίθησαν ὁμοθυμαδὸν ὑπὸ  τῶν   φίλων. καὶ Κρίνων μὲν ἔμεινεν
[5, 4]   δὲ τῶν ἑξῆς ἐβουλεύετο μετὰ  τῶν   φίλων. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[5, 56]   καιρόν, ἅμα δὲ τούτῳ καὶ  τῶν   φίλων οἱ συνειδότες τὴν πρᾶξιν,
[5, 56]   ἔργοις τῆς αὑτοῦ τε καὶ  τῶν   φίλων σωτηρίας. τοῦ δὲ πρὸς
[5, 4]   τῶν πολεμίων καὶ πρὸ τῆς  τῶν   φίλων χώρας εὐκαίρως κειμένης, ἔσπευδε
[5, 12]   δὲ τοῖς συνοῦσι καὶ συμπράττουσι  τῶν   φίλων, ὧν ἦν Ἄρατος καὶ
[5, 20]   παρασκευὴν ἐγίνετο καὶ συνήδρευε μετὰ  τῶν   φίλων, ὡς οὐκ ἐάσων τὸν
[5, 75]   ἐβουλεύοντο, καλέσαντες καὶ τοὺς ἀπὸ  τῶν   φυλακείων ἅπαντας, ὡς τέλος ἐπιθήσοντας
[5, 63]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἵνα μηδὲν ἐλλίπῃ  τῶν   χορηγιῶν πρὸς τὰς προκειμένας ἐπιβολάς.
[5, 95]   βασιλέως ἀδικεῖσθαι διὰ τό τινα  τῶν   χρημάτων ἐλλείπειν αὐτῷ τῶν κατὰ
[5, 16]   τὸν δὲ Μεγαλέαν Λεόντιος ἀνεδέξατο  τῶν   χρημάτων. μὲν οὖν Ἀπελλοῦ
[5, 95]   ποιούμενος τὴν ἐπιβολὴν τῆς κομιδῆς  τῶν   χρημάτων· οἳ καὶ κατέπλευσαν εἰς
[5, 30]   δ´ ἐπειδὴ κατά τε τὴν  τῶν   χρόνων διαίρεσιν καὶ κατὰ τὴν
[5, 30]   τῶν κατὰ τοὺς Ἀχαιούς, καὶ  τῶν   χρόνων ἤδη καθηκόντων, Ἐπήρατος μὲν
[5, 43]   τε τὰς ἐλπίδας τὰς ἐκ  τῶν   ὠφελειῶν καὶ τοὺς φόβους, οὓς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/05/2006