Chap.
[4]	ταράξω. ὑποδηλοῖ δὲ καὶ Φρύνιχος	τὸ	ἀθαρσὲς αὐτοῦ καὶ καταπεπληγμένον ἐν
[13]	εἶτα περιβὰς ἀπέκοψεν αὑτοῦ λίθω	τὸ	αἰδοῖον. (ἐν δὲ Δελφοῖς Παλλάδιον
[26]	βιασθείη τοῦτο ποιῆσαι, δῆλος ἦν	τὸ	αἰσχρὸν καὶ τὸ ἀκλεὲς τῆς
[26]	δῆλος ἦν τὸ αἰσχρὸν καὶ	τὸ	ἀκλεὲς τῆς στρατείας ἀναλογιζόμενος πρὸς
[19]	τῷ τρίβωνι τὸ σύμβολον καὶ	τὸ	ἀξίωμα τῆς Σπάρτης καθορῶντες συνίσταντο.
[18]	διαλύσεις· βραχὺ γὰρ ἦν κομιδῇ	τὸ	ἀπολειπόμενον τοῦ ἔργου, καὶ τοῦτο
[20]	τοῦ Κορινθίων κυβερνήτου τοῖς περὶ	τὸ	ἄριστον, ὡς εἴρηκε Θουκυδίδης, κατὰ
[30]	ἄλλους πυνθάνεσθαι, δρόμῳ συντείνας εἰς	τὸ	ἄστυ καὶ προσβαλὼν τοῖς ἄρχουσιν
[6]	Περικλῆς διὰ τὸν πόλεμον εἰς	τὸ	ἄστυ κατακλείσας τὸν ἀπὸ τῆς
[6]	Καλλιάδου τε καὶ Ξενοφῶντος στρατηγούντων,	τὸ	δ' Αἰτωλικὸν πταῖσμα συνέβη Δημοσθένους
[2]	δειλίαν· κατώρθου γὰρ ὁμαλῶς στρατηγῶν·	τὸ	δ' ἐν τῇ πολιτείᾳ ψοφοδεὲς
[9]	ὡς ἀνὴρ εἴη θεοφιλὴς καὶ	τὸ	δαιμόνιον αὐτῷ δι' εὐσέβειαν ἐπωνύμῳ
[13]	ἔοικεν, ὃ παρῄνει τῇ πόλει	τὸ	δαιμόνιον ἐν τῷ παρόντι, τὴν
[13]	στρατείας. (Σωκράτει δὲ τῷ σοφῷ	τὸ	δαιμόνιον οἷς εἰώθει συμβόλοις χρησάμενον
[1]	περικοπῇ τῶν Ἑρμῶν προσημαίνειν αὐτοῖς	τὸ	δαιμόνιον, ὡς ὑπὸ Ἑρμοκράτους τοῦ
[20]	οὐκ ὀλίγους καὶ ζῶντας ἔλαβε·	τὸ	δὲ μέγιστον, (ἀφείλετο τοῦ Νικίου
[23]	αἱ σὺν φόβῳ πράξεις δέονται,	(τὸ	δὲ φῶς πολέμιόν ἐστιν αὐταῖς.
[8]	αἴσχιόν τι καὶ χεῖρον ἐδόκει	τὸ	δειλίᾳ τὴν στρατηγίαν ἀποβαλεῖν ἑκουσίως,
[11]	ἐξῄει πρὸ τῶν ἐσχάτων ἀτυχιῶν,	τὸ	δοκεῖν ἄριστος εἶναι στρατηγὸς διαφυλάξας.
[21]	καταπιμπλάμενον τὸ ἔτι νικῶν, καὶ	τὸ	ἐπιβαῖνον καὶ προσφερόμενον ὑπὸ τῶν
[21]	καὶ τοῦ φεύγοντος ἤδη καταπιμπλάμενον	τὸ	ἔτι νικῶν, καὶ τὸ ἐπιβαῖνον
[24]	τὰ τείχη τὰ συνάπτοντα πρὸς	τὸ	Ἡράκλειον, ὥστε μὴ τεθυκότων τὴν
[14]	ἐλπίδος, ἐκρυῆναι δὲ τῶν πολεμίων	τὸ	θάμβος καὶ τὸν φόβον ὃν
[23]	ἀπρονοήτους καὶ κατηναγκασμένα πάθη διατρίβοντας	τὸ	θεῖον, ἀλλὰ καὶ Πρωταγόρας ἔφυγε,
[26]	πολλὰ καὶ μεγάλα λαμπρυνάμενος πρὸς	τὸ	θεῖον οὐδενὸς ἐπιεικεστέρᾳ τύχῃ χρῆται
[6]	τῇ τύχῃ καὶ κατέφευγεν εἰς	τὸ	θεῖον, τῷ φθόνῳ τῆς δόξης
[2]	αὐτοῦ καὶ τὴν ἰταμότητα καὶ	τὸ	θράσος ὁρῶντες αὐτοὶ οἷς πρὸς
[11]	καὶ τὸν βίον ἐβδελύττοντο καὶ	τὸ	θράσος ὠρρώδουν, ὡς μᾶλλον ἐν
[8]	τῷ δημηγορεῖν ἀνακραγὼν καὶ περισπάσας	τὸ	ἱμάτιον καὶ τὸν μηρὸν πατάξας
[28]	ὅτι τοῦ νικᾶν κρεῖττόν ἐστι	τὸ	καλῶς χρῆσθαι τῇ νίκῃ, οὐ
[29]	τούτοις ἥ τ' αἰδὼς καὶ	τὸ	κόσμιον· ἢ γὰρ ἠλευθεροῦντο ταχέως
[7]	μέγα μέν, ὥσπερ ἦν, ἡγούμενοι	τὸ	λαβεῖν αὐτοὺς Ἀθηναῖοι, χαλεπῆς δὲ
[28]	πόλεμον αὐτοῦ τὴν τραχύτητα καὶ	τὸ	Λακωνικὸν τῆς ἐπιστασίας οὐ ῥᾳδίως
[18]	καὶ τὰς ἀπορίας, οὕτως ἔπλει	τὸ	λοιπὸν ὡς ἐχομένης μὲν ἤδη
[24]	παρὰ θάλασσαν ὁ Νικίας, ἐκλιπὼν	τὸ	μέγα στρατόπεδον καὶ τὰ τείχη
[26]	ἀκλεὲς τῆς στρατείας ἀναλογιζόμενος πρὸς	τὸ	μέγεθος καὶ τὴν δόξαν ὧν
[16]	τὰ χρήματα διαρπάσωσιν οἱ στρατιῶται,	τὸ	μὲν κοινὸν οὐκ ὠφεληθήσεσθαι, τὴν
[14]	ἀκμὴν ἐπιφανεστάτην σχοῦσα ταχέως μαρανθῇ.	~τὸ	μὲν οὖν ἐναντιωθῆναι ψηφιζομένῃ τῇ
[7]	παρασχεῖν ἄξιον σπουδῆς. (ὁ δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον ἀνεδύετο, τῷ μὴ
[18]	ὁμοῦ συναπέθανε τῷ Καλλικράτει. (καὶ	τὸ	μὲν σῶμα κρατήσαντες αὐτοῦ μετὰ
[27]	ἄχρι οὗ Δημοσθένης ἑάλω καὶ	τὸ	μετ' ἐκείνου στράτευμα, περὶ τὴν
[29]	οἰκέτας ἐπώλουν, στίζοντες ἵππον εἰς	τὸ	μέτωπον· ἀλλ' ἦσαν οἱ καὶ
[2]	τιμὴ μεγίστη παρὰ τῶν μειζόνων	τὸ	μὴ καταφρονεῖσθαι. ~Περικλῆς μὲν οὖν
[14]	τῆς νεὼς ὀπίσω βλέποντα καὶ	τὸ	μὴ κρατηθῆναι τοῖς λογισμοῖς ἀναλαμβάνοντα
[2]	ἐκ Κέω λελοιδόρηται, καὶ διὰ	τὸ	μὴ μόνιμον, ἀλλ' ἐπαμφοτερίζον ἀεὶ
[17]	ἀλλὰ νόσον νοσῶν νεφρῖτιν, ἧς	τὸ	μὴ προσεκπονηθὲν λεῖμμα ποιεῖσθαι δίκαιόν
[11]	ἐποίει καὶ μάλιστα τῆς διαίτης	τὸ	μὴ φιλάνθρωπον μηδὲ δημοτικόν, ἀλλ'
[20]	ἐκεῖ ναυλοχοῦντας. ἔτι δὲ καὶ	τὸ	ναυτικὸν τοῖς Συρακουσίοις οὐκ ἀπὸ
[6]	ὅμως ἐκεῖνος ὑπέμεινε μᾶλλον προέσθαι	τὸ	νίκημα καὶ τὴν δόξαν ἢ
[27]	κυκλωθέν. (αὐτὸς δὲ Δημοσθένης σπασάμενος	τὸ	ξίφος ἔπληξε μὲν ἑαυτόν, οὐ
[21]	εἴδη φόβῳ τοῦ πολεμίου. καὶ	τὸ	οἰκεῖον ποιεῖν ὕποπτον, εἰς δεινὰς
[11]	τοῦτον, τῶν δ' εἰς ἐκεῖνον	τὸ	ὄστρακον τρεπόντων. ἐν δὲ διχοστασίῃ
[19]	τῆς Σπάρτης καθορῶντες συνίσταντο. (κἀκείνου	τὸ	πᾶν ἔργον γεγονέναι φησὶν οὐ
[15]	Ἀλκιβιάδου μετ' ὀλίγον ἐκ Σικελίας,	τὸ	πᾶν ἤδη κράτος ὁ Νικίας
[30]	πολὺν χρόνον, ἕως ἐπῆλθον οἱ	τὸ	πᾶν κακόν, ὡς εἶχεν, ἀπαγγέλλοντες.
[11]	καὶ τὸ πέρας οὐδεὶς ἔτι	τὸ	παράπαν ἐξωστρακίσθη μετὰ Ὑπέρβολον, ἀλλ'
[20]	πολλὰς τῶν πολεμίων, πρὸς δὲ	τὸ	πεζὸν οὐκ ἔφθασε βοηθῶν, ἀλλ'
[11]	τοιούτων εἵνεκ' ὄστραχ' εὑρέθη. καὶ	τὸ	πέρας οὐδεὶς ἔτι τὸ παράπαν
[4]	καὶ τῆς οὐσίας ἐν ἀργυρίῳ	τὸ	πλεῖστον εἶχεν. (ὅθεν οὐκ ὀλίγοι
[9]	καὶ πρεσβυτέρους καὶ τῶν γεωργῶν	τὸ	πλῆθος αὐτόθεν εἰρηνικὸν εἶχεν· ἐπεὶ
[21]	αὑτοῖς τὰς σκιὰς ἐπιβάλλοντες ἀπέκρυπτον	τὸ	πλῆθος τῶν ὅπλων καὶ τὴν
[14]	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς ἐκομίσθησαν καὶ	τὸ	πλῆθος ὤφθη τῶν ὀνομάτων, ἠχθέσθησαν
[20]	ἦν γὰρ ἡ κομιδὴ παρὰ	τὸ	Πλημμύριον ἀσφαλὴς καὶ ταχεῖα τῶν
[20]	ἄφνω προσπεσὼν ὁ Γύλιππος εἷλε	τὸ	Πλημμύριον, ἐν ᾧ σκευῶν τριηρικῶν
[29]	ἐκείνων, οὕτω παρεῖναι καὶ καταγαγεῖν	τὸ	πλοῖον. ~Ἀθηναίοις δέ φασι τὴν
[23]	ὁ γὰρ συνήθης αὐτοῦ καὶ	τὸ	πολὺ τῆς δεισιδαιμονίας ἀφαιρῶν Στιλβίδης
[11]	ὕστερον δὲ ἠγανάκτουν ὡς καθυβρισμένον	τὸ	πρᾶγμα τοῦτο πρὸς ἄνθρωπον ἀνάξιον
[13]	τότε οὔσης Ἀνδοκίδου οἰκίας, καὶ	τὸ	πραχθὲν περὶ τὸν βωμὸν τῶν
[4]	~τούτοις δ' ὅτι μὲν πολὺ	τὸ	πρὸς δόξαν καὶ φιλοτιμίαν πανηγυρικὸν
[2]	Περικλέους δ' ἀποθανόντος εὐθὺς εἰς	τὸ	πρωτεύειν προήχθη, μάλιστα μὲν ὑπὸ
[29]	ὑπὸ λῃστρίδων διωκομένου μὴ δέχεσθαι	τὸ	πρῶτον, ἀλλ' ἀπείργειν, εἶτα μέντοι
[20]	Νικίας ταῖς μὲν ναυσὶν ἡττώμενος	τὸ	πρῶτον ὅμως ἐξέωσε καὶ κατέδυσε
[27]	οἱ πολέμιοι συνενεγκόντες ἐνέσεισαν εἰς	τὸ	ῥεῖθρον, οἱ δὲ φθάνοντες ὑπὸ
[2]	αὐστηρὸν οὐδ' ἐπαχθὲς ἄγαν αὐτοῦ	τὸ	σεμνόν, ἀλλ' εὐλαβείᾳ τινὶ μεμιγμένον
[23]	Στιλβίδης ἐτεθνήκει μικρὸν ἔμπροσθεν. ἐπεὶ	τὸ	σημεῖον, ὥς φησι Φιλόχορος, φεύγουσιν
[24]	μὲν πεζῷ τὰ τείχη καὶ	τὸ	στρατόπεδον αὐτῶν πολιορκοῦντες, ταῖς δὲ
[22]	καὶ χώρας εἰς ἣν μετατάξουσι	τὸ	στρατόπεδον, βουλεύσεσθαι καθ' ἡσυχίαν. (ταῦτα
[7]	καὶ δεινὰς ἀπορίας ἐπυνθάνοντο περιεστάναι	τὸ	στρατόπεδον, δι' ὀργῆς εἶχον τὸν
[19]	τοὺς Ἀθηναίους· καὶ φυγόντων εἰς	τὸ	στρατόπεδον ἐπιστήσας τοὺς Συρακουσίους, τοῖς
[16]	ἱππεῖς ὕβρει προσελαύνοντες ἤδη πρὸς	τὸ	στρατόπεδον ἠρώτων εἰ Καταναίοις συνοικήσοντες
[16]	εἰ βούλονται λαβεῖν ἔρημον ἀνδρῶν	τὸ	στρατόπεδον καὶ τὰ ὅπλα τῶν
[16]	τήν τε χώραν τεμεῖν καὶ	τὸ	στρατόπεδον κατακαῦσαι τῶν Ἀθηναίων. ἃ
[18]	μεστὰ σίτου πολλαχόθεν ἦλθεν εἰς	τὸ	στρατόπεδον, τοῖς πράγμασιν εὖ φερομένοις
[19]	τῇ βακτηρίᾳ καὶ τῷ τρίβωνι	τὸ	σύμβολον καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς
[11]	ἀντιτείνων, παρὰ γνώμην βιαζόμενος πρὸς	τὸ	συμφέρον, (ἐπαχθὴς ἦν. ὡς δ'
[12]	ἐργαστηρίοις καὶ ἡμικυκλίοις συγκαθεζομένους ὑπογράφειν	τὸ	σχῆμα τῆς Σικελίας, καὶ τὴν
[5]	πρῶτον ὕπνον. (ὅθεν αὐτῷ καὶ	τὸ	σῶμα διάκειται κακῶς, καὶ τοῖς
[18]	μὲν οὖν πλείσταις πράξεσι βιαζόμενος	τὸ	σῶμα παρῆν ὁ Νικίας· ἀκμὴν
[26]	τὰ μικρότατα τῶν ἐφοδίων εἰς	τὸ	σῶμα πολλῶν διὰ τὴν νόσον
[14]	ὑπ' ἐλπίδων ἐπαρθέντα μήτε πρὸς	τὸ	τῆς ἀρχῆς μέγεθος ἐκπλαγέντα μεταθέσθαι
[9]	κακῶν καὶ ἀναπαυσάμενος, βέβαιον οὕτω	τὸ	τῆς εὐτυχίας ὄνομα πρὸς τὸν
[21]	μετὰ φόβου καὶ ἀγνοίας, καὶ	τὸ	τῆς ὄψεως ἄπιστον ἐν νυκτὶ
[18]	τῆς πόλεως τεῖχος ἀνάγουσι πρὸς	τὸ	τῶν Ἀθηναίων, ὃ κωλύσειν ἔμελλε
[7]	Νικίου καταβοῶντος, ἐξαρθεὶς καὶ ἀναφλεχθεὶς	τὸ	φιλότιμον ὑπεδέξατό τε τὴν στρατηγίαν,
[6]	φυλαττόμενον τὴν δεινότητα καὶ κολούοντα	τὸ	φρόνημα καὶ τὴν δόξαν, ὡς
[14]	τὴν γνώμην ὑπεξέλυσε καὶ κατέβαλε	τὸ	φρόνημα τῶν ἀνδρῶν. (καὶ μετ'
[23]	καὶ πῶς αἰφνίδιον ἐκ πανσελήνου	τὸ	φῶς ἀπόλλυσι καὶ χρόας ἵησι
[14]	οἱ μάντεις μή ποτε ἄρα	τὸ	χρεὼν ἐνταῦθα τοῦ χρησμοῦ περαίνοι,
[22]	ἐκείνων ἔδει μεταστῆναι καὶ φυγεῖν	τὸ	χωρίον, ἀεὶ μέν, ὡς πυνθάνονται,
[12]	οὐδ' ἀπηγόρευεν, ἀλλὰ καὶ μετὰ	τὸ	ψηφίσασθαι τὸν πόλεμον Ἀθηναίους καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 20/09/2007