Chap.
[15]	(δοκοῦν Ἀράτῳ· καὶ γὰρ πρεσβύτερόν	τ'	εἶναι καὶ στρατηγεῖν Ἀχαιῶν, οἷς
[10]	καὶ Φερεκύδην ξένους ὄντας, ὅτι	τὰ	αὐτὰ τῷ Λυκούργῳ διετέλουν ᾄδοντες
[12]	ἐκ διαφορᾶς τῶν βασιλέων, τῷ	τὰ	βελτίονα λέγοντι προστιθέμενον τὴν (ψῆφον,
[8]	κατὰ Πελλήνην χαράδρου πρὸς τὸ	Ταΰ	γετον καὶ Μαλέαν καὶ Σελλασίαν
[20]	Ἀμφάρης ἀπὸ τῆς θύρας ὁρῶν	τὰ	γινόμενα καὶ τὰς φωνὰς ἀκούων,
[48]	πρὸ τῆς μάχης συνέτυχε ταῦτα	τὰ	γράμματα κομισθῆναι πρὸς αὐτόν· ὧν
[60]	ὄνων τὸ αὐτὸ παθόντων ζῳογονοῦνται,	τὰ	δ' ἀνθρώπινα σώματα, τῶν περὶ
[44]	καὶ τὰ μὲν καθαιροῦντος εὐθύς,	τὰ	δὲ διασκάπτοντος, τῶν δὲ φρουρῶν
[34]	τὸν πότον, τὰ μὲν ἐρωτῶν,	τὰ	δὲ διηγούμενος, οὔτε τὴν σπουδὴν
[54]	ἔχων ἐν τοῖς βασιλείοις ἀγείρειν,	τὰ	δὲ μέγιστα τῆς ἀρχῆς πράγματα
[55]	δὲ πολέμῳ συμπεπλέχθαι τοὺς Ἀχαιούς,	τὰ	δὲ πράγματα ποθεῖν αὐτὰ καὶ
[1]	ὀνομάζωνται. καθάπερ γὰρ οἱ πρωρεῖς,	τὰ	ἔμπροσθεν προορώμενοι τῶν κυβερνητῶν, ἀφορῶσι
[19]	ἐπὶ τοῖς κάλλιστα βεβουλευμένοις, κἂν	τὰ	ἔσχατα πεισόμενον αὑτὸν ἴδῃ, θάνατον
[49]	ἐκέλευσε καὶ ζητεῖν, ὅπως ἔχει	τὰ	κατὰ νώτου καὶ κύκλῳ τῆς
[23]	~Οὐκ ἤρεσκε μὲν οὖν αὐτῷ	τὰ	κατὰ τὴν πόλιν, ἀπραγμοσύνῃ καὶ
[27]	μὴν ἀλλὰ κινεῖν εὐθὺς ἐγνωκὼς	τὰ	κατὰ τὴν πόλιν, ἔπεισε τοὺς
[24]	ἡδονὰς ἰδίας καὶ πλεονεξίας παρορώντων	τὰ	κοινά, τῶν δὲ πολλῶν διὰ
[28]	ἐφόρων ἀπαλλαγέντας εἰς μέσον θεῖναι	τὰ	κτήματα τοῖς πολίταις καὶ τὴν
[9]	καὶ διὰ τὸ πᾶσι φαίνειν	τὰ	μαντεῖα Πασιφάαν προσαγορευθεῖσαν. ὁ δὲ
[48]	χαίρειν φράσας Ἀχαιοῖς. ἀλλ' ἡ	τὰ	μέγιστα τῶν πραγμάτων κρίνουσα τῷ
[34]	γὰρ αὐτὸς ὁμιλίᾳ τὸν πότον,	τὰ	μὲν ἐρωτῶν, τὰ δὲ διηγούμενος,
[44]	τοῦ τείχους ἀφύλακτον εὑρόντος, καὶ	τὰ	μὲν καθαιροῦντος εὐθύς, τὰ δὲ
[33]	βωμολοχίας καὶ πανηγυρισμοῦ καθαρὸν ἦν,	τὰ	μὲν πολλὰ μελετώντων τῶν νέων
[46]	τότε παντάπασι τραχυνθεὶς καὶ ἀγανακτήσας	τὰ	μὲν χρήματα διήρπασεν, ἀνδριάντας δὲ
[30]	οἶμαι προτείνοντες, ὅπως καὶ (περὶ	τὰ	μικρότατα τοὺς νέους πειθαρχεῖν ἐθίζωσι.
[38]	Ἄργους ἐκεῖ παραφυλάξοντας, αὐτοὶ δὲ	τὰ	Νέμεια καταβάντες εἰς Ἄργος ἦγον,
[24]	διὰ τὸ πράττειν κακῶς περὶ	τὰ	οἰκεῖα καὶ πρὸς τὸν πόλεμον
[41]	ᾤετο δεῖν τὸν Ἰσθμόν, ἀλλὰ	τὰ	Ὄνεια χαρακώσας καὶ τειχίσας φυλάττειν,
[50]	αὐτοῦ πεφευγόσι προστρεχούσας καὶ δεχομένας	τὰ	ὅπλα καὶ ποτὸν προσφερούσας, αὐτὸς
[49]	θεωρῶν ὁ Κλεομένης, ὡς οὐδαμοῦ	τὰ	ὅπλα τῶν Ἰλλυριῶν καὶ τῶν
[47]	εὐθὺς εἰς Ἄργος ἀναχωρήσαντος, ἔπειτα	τὰ	ὄρη καὶ τὰς ὑπερβολὰς πάσας
[59]	Κλεομένους κρεμάσαι καταβυρσώσαντας, ἀποκτεῖναι δὲ	τὰ	παιδία καὶ τὴν μητέρα καὶ
[59]	εἰώθεσαν οἱ ὑπηρέται, πρῶτον μὲν	τὰ	παιδία τῆς Κρατησικλείας ὁρώσης ἔσφαττον,
[59]	συμφορᾶς μέγεθος, καὶ (περι( βαλοῦσα	τὰ	παιδία τοῦ Κλεομένους ὠλοφύρετο. τῶν
[9]	λαβεῖν δύναμιν. ἔφασαν οὖν καὶ	τὰ	παρὰ ταύτης μαντεῖα προστάττειν τοῖς
[13]	συνεξαπατωμένοις ὑπὸ τοῦ Ἀγησιλάου, καὶ	τὰ	παρὰ τῶν χρεωστῶν γραμματεῖα συνενέγκαντες
[24]	εὐθὺς μὲν εἰς νοῦν ἔθετο	τὰ	παρόντα μεθιστάναι καὶ κινεῖν, ὄντος
[6]	καὶ καθήπτοντο τοῦ Ἄγιδος, ὀδυρομένου	τὰ	παρόντα πράγματα καὶ τὸ παλαιὸν
[24]	μᾶλλον ἢ κατ' εἰρήνην μεταστῆσαι	τὰ	παρόντα, συνέκρουσε πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς
[51]	πυρέξας συντόνως ἐτελεύτησε. ταῦτα μὲν	τὰ	περὶ Ἀντίγονον. ~Κλεομένης δὲ πλέων
[46]	εἰς Σπάρτην, τῆς δὲ πόλεως	τὰ	πλεῖστα καὶ μέγιστα μέρη κατασκάψας
[53]	φίλους εὐτελῶς καὶ σωφρόνως διοικῶν,	τὰ	πλεῖστα κατανήλισκεν εἰς φιλανθρωπίας καὶ
[32]	καὶ τὴν λεγομένην ἀγωγήν· ἧς	τὰ	πλεῖστα παρὼν ὁ Σφαῖρος αὐτῷ
[49]	φησὶ τὴν μάλιστα τῷ Κλεομένει	τὰ	(πράγματα διεργασαμένην. τοῦ γὰρ Ἀντιγόνου
[40]	δ' αὐτόν, ὡς οὐκ ἔχει	τὰ	πράγματα, μᾶλλον δ' ὑπὸ τῶν
[37]	ἀνεχώρησεν εἰς Λακεδαίμονα. ~Τοῦτο διελυμήνατο	τὰ	πράγματα τῆς Ἑλλάδος, ἁμῶς γέ
[5]	διαφθορᾶς καὶ τοῦ νοσεῖν ἔσχε	τὰ	πράγματα τῶν Λακεδαιμονίων σχεδὸν ἀφ'
[23]	πολιτῶν, καὶ τοῦ βασιλέως πάντα	τὰ	πράγματα χαίρειν ἐῶντος, εἰ μηδεὶς
[7]	πρεσβύτερον ἐπιλαμβάνεσθαι τοῦ Ἄγιδος καὶ	τὰ	(πραττόμενα διακωλύειν. ἐβούλετο μὲν οὖν
[54]	βασιλικοῖς, ὑποβλέπων ἀτρέμα καὶ παρεπισκοπῶν	τὰ	πραττόμενα. ~Ναῦς μὲν οὖν αἰτῶν
[31]	καὶ χρέα καὶ δανεισμοὺς καὶ	τὰ	πρεσβύτερα τούτων κακά, πενίαν καὶ
[43]	ᾧ πρότερον εἶχεν ἤθει διαφυλάττων,	τά	τε προστάγματα τοῖς ἡγεμόσιν ἐδίδου
[38]	μᾶλλον ταράξειν, νυκτὸς ἦγε πρὸς	τὰ	τείχη τὸ στράτευμα, (καὶ τὸν
[43]	καταθέσθαι τὸν πόλεμον, ἐπέστειλεν αὐτῷ	τὰ	τῇ Σπάρτῃ πρέποντα καὶ συμφέροντα
[54]	καὶ γυναικοκρασίαν ἐκπεσούσης, ἠμελεῖτο καὶ	τὰ	τοῦ (Κλεομένους. ὁ μὲν γὰρ
[48]	νεῦρα τῶν πραγμάτων προσειπὼν εἰς	τὰ	τοῦ πολέμου πράγματα μάλιστα βλέψας
[12]	βασιλεῖς ὁμοῦ γενομένους χαίρειν ἐᾶν	τὰ	τῶν ἐφόρων βουλεύματα· τοῦτο γὰρ
[54]	φίλοις δυναμένου φήσαντος οὐκ εἶναι	τὰ	τῶν μισθοφόρων αὐτοῖς βέβαια τοῦ
[7]	ὡς τυραννίδος μισθὸν τοῖς πένησι	τὰ	τῶν πλουσίων προπίνοντα καὶ γῆς
[46]	φησι Πολύβιος. (εἰδὼς γὰρ εἰς	τὰ	χειμάδια διεσπαρμένους κατὰ πόλεις (ὥς
[13]	δὲ πάμπολλα, μήτε διαλῦσαι δυνάμενος	τὰ	χρέα, μήτε τὴν χώραν προέσθαι
[40]	μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε τὴν οἰκίαν καὶ	(τὰ	χρήματα λαβόντας φυλάττειν καὶ διοικεῖν.
[48]	καὶ μεγαλοφροσύνης. ~Ἀλλ' ὁ πρῶτος	τὰ	χρήματα νεῦρα τῶν πραγμάτων προσειπὼν
[40]	τε Σικυωνίαν ἐμβαλὼν ἐπόρθησε, καὶ	τὰ	χρήματα τοῦ Ἀράτου τῶν Κορινθίων
[36]	αἰχμαλώτους εὐθὺς (ἀπο( δώσων καὶ	τὰ	χωρία. βουλομένων δὲ τῶν Ἀχαιῶν
[44]	πολὺ Παντέα μὲν ἔχοντα δύο	τάγματα	τῶν Λακεδαιμονίων ἀπέστειλε, καταλαβέσθαι κελεύσας
[3]	Εὐδαμίδα δ' Ἆγις, περὶ οὗ	τάδε	γέγραπται. Λεωνίδας δ' ὁ Κλεωνύμου
[59]	ἀπέδρα, καὶ διώξασα συντόνως ἐπὶ	Ταίναρον,	(ἐκεῖθεν ἐπέβη νεὼς εἰς Αἴγυπτον
[43]	ἑτοίμων γενομένων, ἀφίκοντο μὲν εἰς	Ταίναρον	πεζῇ, καὶ προὔπεμπεν ἡ δύναμις
[7]	δὲ τοὺς φίλους παρακαλεῖν καὶ	ταῖς	ἄλλαις διαλέγεσθαι γυναιξίν, ἅτε δὴ
[7]	βασιλέως μεγάλου κτησόμενος, οὕτω μετέπεσον	ταῖς	γνώμαις αἱ γυναῖκες, ὑπὸ τῆς
[26]	κατέσχε, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων παντάπασι	ταῖς	γνώμαις ἀναπεσόντων καὶ τῷ Κλεομένει
[9]	καὶ τῶν γερόντων εἰς ταὐτὸ	ταῖς	γνώμαις οὐ συμφερομένων, ἐκκλησίαν συναγαγὼν
[7]	τότε τῶν Λακωνικῶν πλούτων ἐν	ταῖς	γυναιξὶ τὸ πλεῖστον, καὶ τοῦτο
[60]	βασιλεῖ καὶ φόβος, ἄλλων καθαρμῶν	ταῖς	γυναιξὶν ἀρχὴν παρασχών, ὡς ἀνδρὸς
[18]	διὰ ταῦτα τῷ βασιλεῖ καὶ	ταῖς	γυναιξὶν ὡς ἀποστερήσων. καὶ μάλιστά
[5]	Λυκοῦργος ὥρισε φυλαττόντων ἀριθμὸν ἐν	ταῖς	διαδοχαῖς, καὶ πατρὸς παιδὶ τὸν
[10]	ξένων τοὺς τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ	ταῖς	(διαίταις ἀσυμφύλους μᾶλλον ἐδυσχέραινε· καὶ
[19]	σύλληψιν, καὶ θόρυβος ἦν ἐπὶ	ταῖς	θύραις καὶ φῶτα πολλά, καὶ
[29]	διαλεγομένου τοῖς ἐφόροις, ἐπιδραμόντες ἐσπασμέναις	ταῖς	μαχαίραις ἔπαιον αὐτούς. (ὁ μὲν
[21]	οὐδ' οἱ πολέμιοι ῥᾳδίως ἐν	ταῖς	μάχαις ἀπαντῶντες προσέφερον τὰς χεῖρας,
[43]	τὴν γυναῖκα, δι' ἣν οὐδὲ	ταῖς	πάνυ κατορθουμέναις ἐκεῖνος ἐνεκαρτέρει στρατείαις,
[10]	τῆς πόλεως, τῶν δ' ἐν	ταῖς	πόλεσι ξένων τοὺς τοῖς ἐπιτηδεύμασι
[14]	Ἄγιδι παρεῖχον ἑαυτούς· καὶ θέαμα	ταῖς	πόλεσιν ἦσαν, ἀβλαβῶς καὶ πράως
[2]	πανταχοῦ μὲν ἐπισφαλές, ἐν δὲ	ταῖς	πολιτικαῖς φιλοτιμίαις ὀλέθριον. ἐκφέρει γὰρ
[52]	θέαμα γένοιο καὶ ζηλωτόν, ἐπιδεικνυμένῃ	ταῖς	Πτολεμαίου γυναιξὶν αἰχμάλωτον ἐκ (βασιλέως
[17]	Σπάρτῃ καὶ νικῶντος ἐγκαταβιῶναι ταύταις	ταῖς	συμφοραῖς, ἢ λαβεῖν ἐσθῆτα λαμπρὰν
[33]	τὰς δὲ παιδιὰς ὁπότε σχολάζοιεν	ταῖς	συνήθεσιν εὐτραπελίαις καὶ τῷ λέγειν
[51]	τὸ σῶμα προσαναρρήξας· ἐν δὲ	ταῖς	σχολαῖς ἦν ἀκούειν, ὅτι βοῶν
[17]	διετέλει· τότε δ' αὖ πάλιν	ταῖς	τύχαις συμμεταβαλοῦσα μετὰ τοῦ ἀνδρὸς
[55]	δῆλός ἐστι δυσανασχετῶν τὴν ἐν	ταῖς	χερσὶ τῶν ἱερέων διατριβήν, οὕτως
[52]	ὁ δὲ πρὸς πόνους καὶ	ταλαιπωρίας	ἢ ψόγους καὶ δόξας ἀνθρώπων
[53]	σύνταξιν αὐτῷ τέσσαρα καὶ εἴκοσι	τάλαντα	καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν. ἀφ' ὧν
[9]	νεμομένοις, ἄνευ δὲ τούτων ἑξακόσια	τάλαντα	νομίσματος ἔχουσαν· τὸ δ' αὐτὸ
[44]	Ἀττικὰς καταβαλόντας ἐλευθέρους ἐποίει καὶ	τάλαντα	πεντακόσια συνέλεξε, δισχιλίους δὲ προσκαθοπλίσας
[48]	καὶ τροφὴν τοῖς πολίταις. ἐπεὶ	τἆλλά	γε πρὸς τοῦ Κλεομένους ὁ
[36]	αὐτῷ παραδιδόναι τὴν ἡγεμονίαν, ὡς	τἆλλα	μὴ διοισόμενος πρὸς αὐτούς, ἀλλὰ
[48]	Πελοποννησιακοῦ πολέμου, κελευόντων τὰς> εἰσφορὰς	τάξαι	τῶν συμμάχων αὐτόν, εἰπεῖν ὡς
[16]	τῆς περιόδου, παρὰ τὴν νενομισμένην	τάξιν	τῶν χρόνων ἐνέβαλε τοῖς τέλεσι
[5]	ἀπολείποντος, ἁμῶς γέ πως ἡ	τάξις	αὕτη καὶ ἰσότης διαμένουσα τὴν
[39]	οὕτω γὰρ ἔπραττον τὸ πρὶν	ταπεινὰ	καὶ βοηθεῖν αὑτοῖς ἀδυνάτως εἶχον,
[3]	ἐξέπεσεν ἡ Σπάρτη καλῶν, καὶ	ταπεινὰ	πράττουσα παρ' ἀξίαν διετέλει μέχρι
[16]	γὰρ Ἀγησίλαος ἐφορεύων, ἀπηλλαγμένος οἷς	ταπεινὸς	ἦν πρότερον, οὐδενὸς ἐφείδετο φέροντος
[27]	κατιδὼν ὁ Κλεομένης ἀνῆκε τοὺς	Ταραντίνους	καὶ τοὺς Κρῆτας ἐπ' αὐτόν,
[38]	πόλιν γέμουσαν ἀπροσδοκήτως ἐπελθὼν μᾶλλον	ταράξειν,	νυκτὸς ἦγε πρὸς τὰ τείχη
[49]	τῶν ἐκεῖθεν ὡς ἐκράτουν ἐπιφερομένων,	ταραττομένους	ὁρῶν τοὺς στρατιώτας καὶ μένειν
[55]	αὐτὰ καὶ παρακαλεῖν ἐκεῖνον, ἐν	ταραχῇ	καὶ διασπασμῷ τῆς Πελοποννήσου γεγενημένης,
[42]	μεγάλου περὶ τὸ Ἄργος, ἀλλὰ	(ταραχῆς	τινος ἀπ' ἀνθρώπων ὀλίγων γεγενημένης.
[35]	ἐκπεριελθὼν δι' Ἀρκαδίας κατέβαινεν ἐπὶ	τὰς	Ἀχαϊκὰς Φαράς, βουλόμενος ἢ μάχην
[50]	συνοίσειν, τοῦτο πράξειν. ὁρῶν δὲ	τὰς	γυναῖκας τοῖς μετ' αὐτοῦ πεφευγόσι
[33]	νέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων διδασκόντων,	τὰς	δὲ παιδιὰς ὁπότε σχολάζοιεν ταῖς
[34]	ἐν ἱματίῳ τῷ τυχόντι πρὸς	τὰς	δεξιώσεις ἀπαντῶντα καὶ διαλεγόμενον καὶ
[36]	τῶν Ἀχαιῶν ἐπὶ τούτοις δέχεσθαι	τὰς	διαλύσεις καὶ τὸν Κλεομένη καλούντων
[10]	ἐφορεύων Φρύνιδος τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ	τὰς	δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε,
[48]	ἀρχὴν τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, κελευόντων	τὰς>	εἰσφορὰς τάξαι τῶν συμμάχων αὐτόν,
[38]	νῦν, ἥκοντος ἐπὶ τὰς θύρας	τὰς	ἐκείνων, ἀπιστεῖν καὶ (ἀπ( ελαύνειν.
[7]	σωφροσύνῃ καὶ λιτότητι καὶ μεγαλοψυχίᾳ	τὰς	ἐκείνων ὑπερβαλόμενος τρυφὰς ἰσότητα καὶ
[34]	μέσῳ θέμενος· ὃ καὶ πρὸς	τὰς	Ἑλληνικὰς πράξεις ῥοπήν (τινα παρέσχεν
[31]	δυνατὸν ἦν ἄνευ σφαγῆς ἀπαλλάξαι	τὰς	ἐπεισάκτους τῆς Λακεδαίμονος κῆρας, τρυφὰς
[4]	χρήματα (Λακεδαιμονίων ἐκέκτηντο, πρός τε	τὰς	ἡδονὰς εὐθὺς ἀπισχυρίσασθαι, καὶ τὸν
[28]	τρεῖς προσέλαβε. (συνέβη δὲ περὶ	τὰς	ἡμέρας ἐκείνας καὶ τῶν ἐφόρων
[20]	(Ὁ δ' Ἀμφάρης προελθὼν ἐπὶ	τὰς	θύρας καὶ τὴν Ἀγησιστράταν προσπεσοῦσαν
[46]	οἱ μὲν Ἀργεῖοι δυσανασχετοῦντες ἐπὶ	τὰς	θύρας συνεστρέφοντο τοῦ βασιλέως καὶ
[38]	προειπεῖν, οὐ νῦν, ἥκοντος ἐπὶ	τὰς	θύρας τὰς ἐκείνων, ἀπιστεῖν καὶ
[20]	δεξάμενος ἀμφοτέρας καὶ πάλιν κλεῖσαι	τὰς	θύρας τοῦ δεσμωτηρίου κελεύσας, προτέραν
[58]	Ἀλεξανδρέων τις ἵππον ἄγων παρὰ	τὰς	θύρας· τοῦτον ἀφελόμενοι καὶ τὸν
[47]	καὶ καταφρονεῖν προσποιούμενος ἔπεμψε κήρυκας,	τὰς	κλεῖς ἀξιῶν τοῦ Ἡραίου λαβεῖν,
[25]	πεπεῖσθαι· τοὺς δὲ φανοὺς καὶ	τὰς	κλίμακας" εἶπεν εἰ μή τί
[23]	ὑπὸ τῶν ποιημάτων ἐνθουσιασμοῦ παρὰ	τὰς	μάχας ἠφείδουν (ἑαυτῶν. ὁ δὲ
[23]	Στωϊκὸς λόγος ἔχει τι πρὸς	τὰς	μεγάλας φύσεις καὶ ὀξείας ἐπισφαλὲς
[9]	ἔχουσαν· τὸ δ' αὐτὸ καὶ	τὰς	μητέρας ποιεῖν καὶ τοὺς φίλους
[34]	πέμμασιν, ἀλλ' ὥστ' ἀφθονωτέρας εἶναι	τὰς	(παραθέσεις καὶ φιλανθρωπότερον τὸν οἶνον.
[42]	Ἄργους οἱ πολέμιοι κρατήσαντες καὶ	τὰς	παρόδους ἀποκλείσαντες αὐτοὶ πορθῶσιν ἀδεῶς
[59]	παιδία καὶ τὴν μητέρα καὶ	τὰς	περὶ αὐτὴν (γυναῖ( κας. ἐν
[57]	λυπηρὰ τῷ Κλεομένει, μοχθηροτέρας δὲ	τὰς	περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδας ἔσχεν
[42]	δ' ὀλίγον ὕστερον τῷ Ἀντιγόνῳ	τὰς	πόλεις παρέδωκαν. ~Οὕτω δ' αὐτῷ
[28]	τὴν πρᾶξιν, Ἡραίαν καὶ Ἀσέαν	(τὰς)	πόλεις ταττομένας ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς
[34]	οὕτω κατεπλήττοντο τοὺς πλούτους καὶ	τὰς	πολυτελείας, ὡς ἐβδελύττοντο τὴν ὑπεροψίαν
[2]	δέοιτο, πλὴν ὅση πάροδον ἐπὶ	τὰς	πράξεις (καὶ) διὰ τοῦ πιστεύεσθαι
[52]	ὄνομα Θηρυκίων, ἀνὴρ πρός τε	τὰς	πράξεις φρονήματι κεχρημένος μεγάλῳ καὶ
[57]	πιανθέντας κατακοπῆναι· δεινὸν γάρ, εἰ	τὰς	πρὸς Ἀντίγονον, ἄνδρα πολεμιστὴν καὶ
[15]	μὴ παριέναι τὸν πόλεμον εἴσω,	τὰς	πύλας τῆς Πελοποννήσου προεμένους, ποιήσειν
[27]	πορφυρίδι καὶ στέφανον ἐπιθεὶς πρὸς	τὰς	(πύλας τῶν Μεγαλοπολιτῶν ἀπέστειλεν. οὗτος
[31]	μακροῦ γενομένου, τοὺς βασιλεῖς διὰ	τὰς	στρατείας ἀσχόλους ὄντας αὐτοὺς πρὸς
[26]	ἀναπεσόντων καὶ τῷ Κλεομένει πρὸς	τὰς	στρατείας ἐνισταμένων, ὥρμησε μεταπέμπεσθαι τὸν
[2]	ἁμιλλώμενοι δ' ἀεὶ πολιτεύμασι χρηστοῖς	τὰς	τιμὰς ὑπερβάλλεσθαι, καὶ τιμώμενοι μᾶλλον
[48]	τοῦτ' εἰπεῖν ἔοικε. καὶ Δημάδης	τὰς	τριήρεις μὲν καθέλκειν καὶ πληροῦν
[43]	Πτολεμαῖον. αὕτη μὲν οὖν παρὰ	τὰς	τύχας τοιαύτη λέγεται γεγενῆσθαι. ~Τοῦ
[52]	σὲ καὶ ἐμαυτὸν οἴομαι δεῖν	τὰς	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐλπίδας μὴ
[47]	ἀναχωρήσαντος, ἔπειτα τὰ ὄρη καὶ	τὰς	ὑπερβολὰς πάσας φυλακαῖς καταλαβόντος, ἀμελεῖν
[42]	πορείας τὴν δύναμιν, ἐκκόψας δὲ	τὰς	ὑπὸ τὴν Ἀσπίδα ψαλίδας ἀνέβη
[20]	θύρας ὁρῶν τὰ γινόμενα καὶ	τὰς	φωνὰς ἀκούων, ἐπεισῆλθε καὶ πρὸς
[21]	ἐν ταῖς μάχαις ἀπαντῶντες προσέφερον	τὰς	χεῖρας, ἀλλ' ἀπετρέποντο δεδιότες (καὶ
[17]	ἀνδρὸς ἱκέτις ὤφθη καθεζομένη, περιβεβληκυῖα	τὰς	χεῖρας ἐκείνῳ καὶ τῶν παιδίων
[19]	θεμιτὸν οὐδὲ νενομισμένον βασιλέως σώματι	τὰς	χεῖρας προσφέρειν, διαπειλησάμενος αὐτοῖς καὶ
[28]	Ἡραίαν καὶ Ἀσέαν (τὰς) πόλεις	ταττομένας	ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς εἷλε, καὶ
[38]	μετὰ τῆς δυνάμεως (δια( λέγεσθαι.	ταῦτ'	ἀκούσας ὁ Κλεομένης ἄδικα πάσχειν
[45]	τὸ λυσιτελὲς παρ' ἡμῖν. καὶ	ταῦτ'	εἰπὼν ἀπέστειλε τοὺς ἄνδρας εἰς
[20]	κρείττων εἰμὶ τῶν ἀναιρούντων" καὶ	ταῦτ'	εἰπὼν παρέδωκε τῷ βρόχῳ τὸν
[19]	ἀποφυγὴν τῆς αἰτίας, ἠρώτησεν εἰ	ταῦτ'	(ἔπραξεν ὑπὸ Λυσάνδρου καὶ Ἀγησιλάου
[56]	ἥκειν ἄγοντα σαμβυκιστρίας καὶ κιναίδους·	ταῦτα	γὰρ νῦν μάλιστα (κατεπείγει τὸν
[56]	κατασχεῖν. ὁ μὲν οὖν Νικαγόρας	ταῦτα	γράψας ἀπέπλευσε· τοῦ δὲ Σωσιβίου
[43]	ἂν ὁ δαίμων διδῷ πάρεισι.	ταῦτα	δ' εἰποῦσα καὶ καταστήσασα τὸ
[2]	οὔτ' ἐπιστῆσαι τὴν ἀταξίαν ἐδυνήθησαν.	(Ταῦτα	δ' ἡμῖν εἰς τὴν παρὰ
[13]	(ἡσυχίαν ὕστερον ἐνδεξομένων τὸν ἀναδασμόν.	ταῦτα	δὲ καὶ τοῖς περὶ τὸν
[6]	καὶ μεταστάσεως τῶν παρόντων. ~Διὰ	ταῦτα	δὴ καλὸν ὁ Ἆγις, ὥσπερ
[59]	εἰς τὸν τόπον ἐν ᾧ	ταῦτα	δρᾶν εἰώθεσαν οἱ ὑπηρέται, πρῶτον
[52]	ῥᾷστα (βουλομένοις ἀποθανεῖν ὑπάρξει. πρὸς	ταῦτα	Θηρυκίων οὐδὲν ἀντειπών, ὅτε πρῶτον
[58]	ἀποκτενοῦντος αὐτόν. ~Ἐπεὶ δ' ἔδοξε	ταῦτα	καὶ κατὰ τύχην ὁ Πτολεμαῖος
[27]	μεστὸν ἐνσείσας καὶ διασπασθεὶς περὶ	ταῦτα	κακῶς ἀπήλλαττε, κατιδὼν ὁ Κλεομένης
[11]	μετοικισμῷ πρὸς (ἑτέρους ἀποθνῄσκειν κελεύει.	ταῦτα	κατὰ τοῦ Λεωνίδα λέγειν ἑτέρους
[57]	εἴργειν. ~Ἦν μὲν οὖν καὶ	ταῦτα	λυπηρὰ τῷ Κλεομένει, μοχθηροτέρας δὲ
[21]	Λακεδαιμόνιοι, πληγῆναι δὲ μόνον· ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ἔχει τινὰς ἀμφιλογίας. (ἐν
[7]	οὔτε λυσιτελῶν (ἐφιέμενον· ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	μὲν ὁ Ἀγησίλαος ἐδίδασκεν ὡς
[40]	ὑπὸ τῶν πραγμάτων (αὐτὸς ἔχεται.	ταῦτα	μὲν ὁ Ἄρατος γέγραφεν. ὁ
[37]	ἄνθρωπον ὑπὸ φθόης κατασηπόμενον. (ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν οὐκ Ἀράτου βουλόμενοι κατηγορεῖν
[2]	καλὸν αἰσχρὸν ἤδη τὸ παύσασθαι.	(Ταῦτα	μὲν οὖν ἐπικρινεῖς αὐτὸς ἐκ
[51]	ἀνήγαγε καὶ πυρέξας συντόνως ἐτελεύτησε.	ταῦτα	μὲν τὰ περὶ Ἀντίγονον. ~Κλεομένης
[45]	χαλεπὸν μέν" ἔφη τὸ πιστεῦσαι	ταῦτα,	νικάτω δὲ τὸ πρὸς δόξαν
[42]	τῶν Ἀχαιῶν ἐκ Σικυῶνος βοηθῶν.	~Ταῦτα	περὶ δευτέραν φυλακὴν τῆς νυκτὸς
[59]	ὁ δὲ Πτολεμαῖος ὡς ἔγνω	ταῦτα,	προσέταξε τὸ μὲν σῶμα τοῦ
[48]	ὀλίγον πρὸ τῆς μάχης συνέτυχε	ταῦτα	τὰ γράμματα κομισθῆναι πρὸς αὐτόν·
[20]	βρόχον ἀνισταμένη μόνον" ἔφη συνενέγκαι	ταῦτα	τῇ Σπάρτῃ. ~Τοῦ δὲ πάθους
[18]	παρὰ τῆς Ἀγησιστράτας, ἐπεβούλευε διὰ	ταῦτα	τῷ βασιλεῖ καὶ ταῖς γυναιξὶν
[38]	(μετὰ) τῶν Ἀχαιῶν· μετὰ δὲ	ταῦτα	Φενεὸν προσηγάγετο καὶ Πεντέλειον. (ἐπεὶ
[12]	πρὸς τὸ συμφέρον· ἀμφοῖν δὲ	ταὐτὰ	βουλευομένων ἄλυτον εἶναι τὴν ἐξουσίαν,
[19]	εἰς τὸ οἴκημα μεταπεμψάμενοι τοὺς	ταὐτὰ	βουλομένους, ὡς δὴ κρίσεως αὐτῷ
[20]	ὀργῆς εἶπεν· εἰ τοίνυν" ἔφη	ταὐτὰ	ἐδοκίμαζες τῷ υἱῷ, ταὐτὰ καὶ
[20]	ἔφη ταὐτὰ ἐδοκίμαζες τῷ υἱῷ,	ταὐτὰ	καὶ πείσῃ. (καὶ ἡ Ἀγησιστράτα
[10]	τοὐναντίον ἐφιλονίκησε. (λογιζόμενος γάρ, ὅτι	ταὐτὰ	μὲν ἀναγκασθήσεται ποιεῖν, οὐ τὴν
[24]	τὴν καινοτομίαν τοῦ Ἄγιδος καὶ	ταὐτὰ	πολλάκις ἀκούειν βουλόμενος, ἐπέπληξεν αὐτῷ
[59]	αὐτὴν (γυναῖ( κας. ἐν δὲ	ταύταις	ἦν καὶ Παντέως γυνή, καλλίστη
[17]	ἐν Σπάρτῃ καὶ νικῶντος ἐγκαταβιῶναι	ταύταις	ταῖς συμφοραῖς, ἢ λαβεῖν ἐσθῆτα
[44]	ἐπικεκλῆσθαι μάλιστα (τῶν Μεγαλοπολιτῶν σπουδασάντων.	ταύτην	(δι) ἁρπάσαι διανοηθεὶς ὁ Κλεομένης
[24]	(τρόπῳ καὶ μετὰ τίνων ἐπὶ	ταύτην	ἔλθοι τὴν ὁδόν. ὁ δὲ
[46]	δυνάμεως ἐκ τῶν χειμαδίων ἀνισταμένης,	ταύτην	μὲν αὖθις ἐκέλευσε κατὰ χώραν
[8]	δ' ἔξω μυρίους πεντακισχιλίους· καὶ	ταύτην	μὲν τοῖς ὅπλα φέρειν δυναμένοις
[28]	τοῦτο τῇ Σπάρτῃ λῷόν ἐστι.	(ταύτην	τὴν ὄψιν διηγουμένου τοῦ ἐφόρου
[58]	καλῶς οἱ φύλακες, ὥστε καὶ	ταύτης	ἀποκρουσθέντα τῆς πείρας τὸν Κλεομένη
[9]	ἔφασαν οὖν καὶ τὰ παρὰ	ταύτης	μαντεῖα προστάττειν τοῖς Σπαρτιάταις ἴσους
[42]	ἐκ Κορίνθου τὸ στράτευμα. (καὶ	ταύτης	μὲν εὐθὺς ἐστέρητο τῆς πόλεως,
[54]	ἐρωμένην τοῦ βασιλέως καὶ τὴν	ταύτης	μητέρα καὶ πορνοβοσκὸν Οἰνάνθην. ὅμως
[9]	ῥήτρας καὶ τῶν γερόντων εἰς	ταὐτὸ	ταῖς γνώμαις οὐ συμφερομένων, ἐκκλησίαν
[22]	βιασθῆναι δεομένη, συνελθοῦσα δ' εἰς	ταὐτὸ	τῷ Κλεομένει, τὸν μὲν Λεωνίδαν
[27]	διώκων εἰς χωρίον ἀμπέλων καὶ	τάφρων	καὶ τειχῶν μεστὸν ἐνσείσας καὶ
[38]	πρὸς τὸ πλῆθος, ἀνέζευξε διὰ	ταχέων	καὶ κήρυκα πόλεμον προεροῦντα τοῖς
[58]	μετὰ τῶν φίλων. λέγεται δὲ	τάχιον	ἢ διεγνώκει πρὸς τὴν πρᾶξιν
[6]	μεταβάλλων (τὴν πολιτείαν. ὡς οὖν	τάχιστα	προσηγάγετο τοῦτον ὁ Ἆγις, εὐθὺς
[43]	τὸ παιδίον ἔχουσα, καὶ διὰ	τάχους	ἐκέλευσεν (ἀπαί( ρειν τὸν κυβερνήτην.
[42]	περιόδῳ Πελοποννήσου κύριος γενέσθαι δεήσας,	ταχὺ	δ' αὖθις ἐκπεσὼν (ἁπάντων. οἱ
[44]	ἔστιν ᾧ μᾶλλον ἔοικε τὸ	ταχὺ	καὶ ἀπροσδόκητον ἐκείνης τῆς πράξεως
[6]	ἀνθρώπων. οἱ μὲν οὖν νέοι	ταχὺ	καὶ παρ' ἐλπίδας ὑπήκουσαν αὐτῷ
[5]	προσήκοντας ἐκ τῶν διαδοχῶν, καὶ	ταχὺ	τῆς εὐπορίας εἰς ὀλίγους συρρυείσης,
[32]	παρὼν ὁ Σφαῖρος αὐτῷ συγκαθίστη,	ταχὺ	τὸν προσήκοντα τῶν τε γυμνασίων
[47]	ἐκεῖθεν εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλοῦντα,	ταχὺ	τοὺς στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ καθ'
[31]	μὲν ὄντα χρηστὸν καὶ φιλόπατριν	ταχὺ	τῷ Λυκούργῳ τῶν πραττομένων μετασχεῖν
[25]	ἔφη πρὸς Λακεδαιμονίους, ὥρα σοι	ταχύνειν	(πρὸ τοῦ κέντρα φῦσαι τοῦτον
[31]	δ' ἄλλοις ἔφη πᾶσι τήν	τε	γῆν ἅπασαν εἰς μέσον τιθέναι,
[32]	συγκαθίστη, ταχὺ τὸν προσήκοντα τῶν	τε	γυμνασίων καὶ τῶν συσσιτίων κόσμον
[39]	τὸ Ἄργος βεβαίως ἠδυνήθησαν, ὅ	τε	δεινότατος τῶν στρατηγῶν Πύρρος εἰσελθὼν
[34]	πρὸς δὲ Κλεομένη βαδίζοντες, ὄντα	τε	δὴ βασιλέα καὶ καλούμενον, εἶθ'
[9]	ἐκκλησίαν συναγαγὼν ὁ Λύσανδρος αὐτός	τε	διελέχθη τοῖς πολίταις, καὶ Μανδροκλείδας
[35]	οὐ καλῶς ἐν μέσῳ τῆς	τε	Δυμαίων πόλεως πολεμίας οὔσης καὶ
[5]	τὴν Ἀθηναίων καταλύσαντες ἡγεμονίαν χρυσίου	τε	καὶ ἀργυρίου (κατέπλησαν ἑαυτούς. οὐ
[45]	παντάπασιν ἥλωσαν, ὧν ἦν Λυσανδρίδας	τε	καὶ Θεαρίδας, ἄνδρες ἔνδοξοι καὶ
[22]	Ἀγιᾶτις Γυλίππου τοῦ πατρός, ὥρᾳ	τε	καὶ κάλλει πολὺ τῶν Ἑλληνίδων
[30]	μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός	τε·	καί· σιγῇ δειδιότες σημάντορας. (τὸ
[58]	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσεν, ὅταν αὐτόν	τε	(καὶ τοὺς ἄλλους ἴδῃ πεπτωκότας,
[2]	λαβοῦσαν δὲ τὴν ἡγεμονίαν αὐτήν	τε	κακῶς ἀπαλλάττειν ἀνοδίαις πορευομένην, καὶ
[2]	αἱ ἀρεταὶ καὶ βλαστάνουσαι, τῶν	τε	κατορθουμένων ὥς φησι Θεόφραστος ἐκβεβαιοῦνται
[11]	ἐπηκολούθησεν, οἱ δὲ πλούσιοι τόν	τε	Λεωνίδαν παρεκάλουν μὴ σφᾶς προέσθαι,
[43]	τοῦ Κλεομένους ἀποτολμήσαντος εἰπεῖν, ἐξεγέλασέ	τε	μέγα καὶ τοῦτ' ἦν" εἶπεν
[33]	οὖν εἰς τὴν Μεγαλοπολιτικήν, ὠφελείας	τε	μεγάλας ἤθροισε καὶ φθορὰν (πολλὴν
[22]	μὴ βουλόμενος. ἦν γὰρ οὐσίας	τε	μεγάλης ἐπίκληρος ἡ Ἀγιᾶτις Γυλίππου
[19]	φῶτα πολλά, καὶ παρῆσαν ἥ	τε	μήτηρ τοῦ Ἄγιδος καὶ ἡ
[4]	πλούτοις καὶ τρυφαῖς γυναικῶν, τῆς	τε	μητρὸς Ἀγησιστράτας καὶ τῆς μάμμης
[30]	καὶ αἰδώς· καὶ Ὅμηρος· αἰδοῖός	τέ	μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός
[34]	σπουδὴν ἀηδῆ τῶν λόγων τήν	(τε	παιδιὰν ἐπίχαριν καὶ ἀσόλοικον ἐχόντων.
[42]	γεγενημένης. ἐπεὶ δ' ὁ Μεγιστόνους	τε	παρεισπεσὼν εἰς τὸ Ἄργος ἀνῃρέθη
[58]	μέλλουσιν ἐξ εἱρκτῆς ἀπολύεσθαι δείπνου	τε	πεμπομένου καὶ ξενίων, οἱ φίλοι
[59]	τῶν στρατιωτῶν ἐξαγομένην ἐχειραγώγει, τόν	τε	πέπλον αὐτῆς ὑπολαμβάνουσα καὶ θαρρεῖν
[8]	Σπαρτιάταις· ἀναπληρωθῆναι δὲ τούτους ἔκ	τε	περιοίκων καὶ ξένων, ὅσοι τροφῆς
[3]	εἰς Τεγέαν ἐκ Λακεδαίμονος ὅ	τε	πρεσβύτερος υἱὸς Ἀγησίπολις ἐβασίλευσε, καὶ
[43]	πρότερον εἶχεν ἤθει διαφυλάττων, τά	τε	προστάγματα τοῖς ἡγεμόσιν ἐδίδου (καὶ
[18]	μὲν Χιλωνὶς τοιαῦτα ποτνιωμένη τό	τε	πρόσωπον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐπέθηκε
[9]	ἀξίωμα τῆς Σπάρτης, ἀλλὰ τῶν	τε>	προτέρων χρησμῶν μνημονεῦσαι, τὴν φιλοχρημοσύνην
[55]	αὖθι μένων, ποθέεσκε δ' ἀυτήν	τε	πτόλεμόν τε. ~Τοιούτων δὲ τῶν
[40]	Ἀκροκόρινθον, οὕτως ὁ Κλεομένης τήν	τε	Σικυωνίαν ἐμβαλὼν ἐπόρθησε, καὶ τὰ
[4]	πλεῖστα χρήματα (Λακεδαιμονίων ἐκέκτηντο, πρός	τε	τὰς ἡδονὰς εὐθὺς ἀπισχυρίσασθαι, καὶ
[52]	εἷς ὄνομα Θηρυκίων, ἀνὴρ πρός	τε	τὰς πράξεις φρονήματι κεχρημένος μεγάλῳ
[23]	καὶ τοῦ Κλεομένους ἔοικεν ἀγαπῆσαί	τε	τῆς φύσεως τὸ (ἀνδρῶ( δες
[55]	ποθέεσκε δ' ἀυτήν τε πτόλεμόν	τε.	~Τοιούτων δὲ τῶν κατ' αὐτὸν
[2]	τὸν τρόπον ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός	τε	τὸν δῆμον ἑαυτοὺς καὶ τὸν
[38]	πόλεις, τῶν μὲν δήμων νομήν	τε	χώρας καὶ χρεῶν ἀποκοπὰς ἐλπισάντων,
[47]	~Ὀλίγῳ δ' ὕστερον αὖθις εἰς	Τεγέαν	ἀκούσας προϊέναι τὸν Ἀντίγονον, ὡς
[43]	τὴν δύναμιν, ἑσπέρας ἤδη περὶ	Τεγέαν	ἀφίκοντό τινες ἐκ Λακεδαίμονος οὐκ
[3]	δὲ Παυσανίαν, οὗ φυγόντος εἰς	Τεγέαν	ἐκ Λακεδαίμονος ὅ τε πρεσβύτερος
[12]	τὸν Λεωνίδαν περισχόντες ἀσφαλῶς εἰς	Τεγέαν	κατέστησαν. ~Οὕτω δὲ τῆς πράξεως
[44]	λέγεται γεγενῆσθαι. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου	Τεγέαν	μὲν παραλαβόντος, Ὀρχομενὸν δὲ καὶ
[35]	πολιτείαν ἀποδούς, (αὐθημερὸν ἀπῆλθεν εἰς	Τεγέαν.	ὀλίγῳ δ' ὕστερον ἐκπεριελθὼν δι'
[12]	αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ Λεωνίδαν εἰς	Τεγέαν	ὑπεξιόντα βουληθέντος διαφθεῖραι τοῦ Ἀγησιλάου
[16]	οἱ ἐχθροὶ καὶ συστάντες ἐκ	Τεγέας	ἀναφανδὸν τὸν Λεωνίδαν ἐπὶ τὴν
[38]	σύλλογον, καὶ τοῦ Κλεομένους ἐκ	Τεγέας	καταβεβηκότος, ἐλπὶς ἦν πολλὴ τῶν
[25]	ἐγκαλέσας, ἀλλὰ νυκτὸς ἐκστρατεύσας ἐπεχείρησε	Τεγεάταις	καὶ (Ὀρχομενίοις. τῶν δὲ προδοτῶν
[43]	(καὶ περὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν	Τεγεατῶν	ἐφρόντιζεν. ἅμα δ' ἡμέρᾳ κατέβαινεν
[59]	οὐδενὸς ἂν προσδοκήσαντος, ἀπὸ τοῦ	τέγους	ἐπὶ κεφαλὴν ἔρριψεν ἑαυτό· καὶ
[3]	πολὺν ἐν αὐλαῖς σατραπικαῖς καὶ	τεθεραπευκότι	Σέλευκον, εἶτα τὸν ἐκεῖθεν ὄγκον
[29]	Ἀγύλαιος ὡς ἐπλήγη πεσὼν καὶ	τεθνάναι	δόξας, ἀτρέμα συναγαγὼν καὶ παρέλκων
[43]	τῆς ἐν χερσὶ δυστυχίαν ἀπαγγέλλοντες,	τεθνάναι	τὴν γυναῖκα, δι' ἣν οὐδὲ
[55]	καὶ στρατιὰν ἀπεῖπε· πυνθανόμενος δὲ	τεθνάναι	τὸν Ἀντίγονον, Αἰτωλικῷ δὲ πολέμῳ
[26]	ἐκπεσεῖν εἰς τοὺς Ἕλληνας ὡς	τεθνηκότος,	ὁ μὲν Ἄρατος ἄριστα τῷ
[10]	μὴ θαυμάζειν τὸν Λεωνίδαν, εἰ	τεθραμμένος	ἐν ξένῃ καὶ πεπαιδοποιημένος ἐκ
[50]	καθίσαι κεκμηκώς, ἀλλ' ὥσπερ ἐτύγχανε	τεθωρακισμένος	τῶν κιόνων τινὶ τὴν χεῖρα
[38]	ταράξειν, νυκτὸς ἦγε πρὸς τὰ	τείχη	τὸ στράτευμα, (καὶ τὸν περὶ
[25]	ἀντιγράψαντος ὡς ἐκεῖνον Βέλβιναν μέλλειν	τειχίζειν	ἀκούσας καταβαίη τοῦτο κωλύσων, πάλιν
[25]	ἐπίδικον. καταλαβόντος δὲ τοῦτο καὶ	τειχίσαντος	τοῦ Κλεομένους, ὁ Ἄρατος οὐθὲν
[41]	ἀλλὰ τὰ Ὄνεια χαρακώσας καὶ	τειχίσας	φυλάττειν, καὶ τοπομαχῶν ἀποτρίβεσθαι τοὺς
[42]	ἀσφαλῶς κατέβη καὶ παρὰ τὸ	τεῖχος	ἀπηλλάττετο, μεγίστων μὲν ἐν ἐλαχίστῳ
[42]	δὲ τῷ Ἄργει κατὰ τὸ	τεῖχος	ἐπεχείρησε μὲν εἰσαλέσθαι καὶ συνέστρεψεν
[44]	ἀλλὰ καὶ πολὺ μέρος τοῦ	τείχους	ἀφύλακτον εὑρόντος, καὶ τὰ μὲν
[44]	καταλαβέσθαι κελεύσας μεσοπύργιον, ὃ τῶν	τειχῶν	ἐρημότατον εἶναι τοῖς Μεγαλοπολίταις ἐπυνθάνετο,
[27]	χωρίον ἀμπέλων καὶ τάφρων καὶ	τειχῶν	μεστὸν ἐνσείσας καὶ διασπασθεὶς περὶ
[46]	ὁ δὲ Κλεομένης ἄχρι τῶν	τειχῶν	τῷ στρατῷ προσελθὼν καὶ καθυβρίσας
[9]	(τῶν) ἐκ Διὸς τὸν Ἄμμωνα	τεκεῖν,	τινὲς δὲ Κασάνδραν τὴν Πριάμου,
[59]	ἐπὶ τηλικούτοις φθεγξαμένην πάθεσιν· ὦ	τέκνα,	ποῖ (ἐμόλετε; ἡ δὲ Παντέως
[11]	τὸν Ἡρακλείδην ἐκ γυναικὸς ἀλλοδαπῆς	τεκνοῦσθαι,	τὸν δ' ἀπελθόντα τῆς Σπάρτης
[17]	αὐτὸ καὶ γαμβροὺς φονεύειν καὶ	τέκνων	ἀμελεῖν εἶναι δίκαιον. ~Ἡ μὲν
[17]	μὴ παραιτεῖταί σε μηδὲ πείθει	τέκνων	καὶ γυναικὸς δάκρυσι, χαλεπωτέραν ἢ
[45]	δ' ἄλλους ἅπαντας ὁμοῦ μετὰ	τέκνων	καὶ γυναικῶν φθάσαι διαφυγόντας εἰς
[11]	τινὸς ὑπάρχων αὐτῷ συνοικίσαντος ἔσχε,	τεκνώσαιτο	δύο παιδία, δυσχεραινόμενος δὲ καὶ
[54]	καὶ σπουδαιότατος αὑτοῦ γένοιτο, τελετὰς	τελεῖν	καὶ τύμπανον ἔχων ἐν τοῖς
[2]	~Ὁ μὲν γὰρ ἀπηκριβωμένος καὶ	τελείως	ἀγαθὸς οὐδ' ἂν ὅλως δόξης
[16]	τάξιν τῶν χρόνων ἐνέβαλε τοῖς	τέλεσι	καὶ παρέπραττε. (δεδιὼς δὲ τοὺς
[54]	μάλιστα καὶ σπουδαιότατος αὑτοῦ γένοιτο,	τελετὰς	τελεῖν καὶ τύμπανον ἔχων ἐν
[58]	τοὺς ἄλλους ἴδῃ πεπτωκότας, οὕτω	τελευτᾶν.	ἤδη δὲ κειμένων ἁπάντων, ἐπιπορευόμενος
[58]	ἀξίως αὐτοῦ καὶ τῶν πεπραγμένων	τελευτᾶν.	καὶ πρῶτος μὲν Ἱππίτας ὑπὸ
[59]	(καὶ ἀγανακτοῦν ἐπὶ τῷ διακωλύεσθαι	τελευτᾶν.	ὁ δὲ Πτολεμαῖος ὡς ἔγνω
[59]	κοσμοῦντος καὶ περικαλύπτοντος μετὰ τὴν	(τελευτήν.	οὕτω παρέμεινε τῷ θανάτῳ τὸ
[50]	ἀνειληφὼς μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς	τελευτήν,	ὡς εἴθιστο προσιούσης καὶ βουλομένης
[3]	υἱὸς Ἀγησίπολις ἐβασίλευσε, καὶ τούτου	τελευτήσαντος	ἀτέκνου Κλεόμβροτος ὁ νεώτερος. ἐκ
[3]	εἶτα πρὶν ἐν ἡλικίᾳ γενέσθαι	τελευτήσαντος,	οὕτως εἰς αὐτὸν ἡ βασιλεία
[24]	οἰκεῖον ἀγαθὸν ἐπιδίδωσιν. ~Ἐπεὶ δὲ	τελευτήσαντος	τοῦ Λεωνίδου τὴν βασιλείαν παρέλαβε
[9]	τινὲς δὲ Κασάνδραν τὴν Πριάμου,	τελευτήσασαν	ἐνταῦθα καὶ διὰ τὸ πᾶσι
[24]	Ξενάρης ὡς οὐχ ὑγιαίνοντι, καὶ	τέλος	ἀπέστη τοῦ διαλέγεσθαι καὶ φοιτᾶν
[59]	καὶ περιέστελλεν ἐκ τῶν ἐνδεχομένων.	τέλος	δὲ μετὰ πάσας ἑαυτὴν κοσμήσασα
[43]	τι κατοκνεῖ βουλόμενος ἐντυχεῖν αὐτῇ.	τέλος	δὲ τοῦ Κλεομένους ἀποτολμήσαντος εἰπεῖν,
[33]	φθορὰν (πολλὴν ἀπειργάσατο τῆς χώρας.	τέλος	δὲ τοὺς περὶ τὸν Διόνυσον
[58]	ἐφίλησεν αὐτόν, εἶτα παρεκάθισε· καὶ	τέλος	ἔχοντος ἤδη, περιβαλὼν τὸν νεκρὸν
[24]	καὶ τῆς μακρᾶς πολιτείας ἦν	τέλος,	ἡγουμένῳ μόνως ἂν οὕτως (ἀνεπιχειρήτους
[10]	καὶ πλεονεξίας ἐντέκωσι (ζῆλον· ἐπεὶ	Τέρπανδρόν	γε καὶ Θάλητα καὶ Φερεκύδην
[53]	ἐδίδου δὲ καὶ σύνταξιν αὐτῷ	τέσσαρα	καὶ εἴκοσι τάλαντα καθ' ἕκαστον
[56]	ἀπέπλευσε· τοῦ δὲ Σωσιβίου μετὰ	τέσσαρας	ἡμέρας τὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν
[29]	ἀπέκλεισε τὸ θύριον. οἱ δὲ	τέσσαρες	ἀνῃρέθησαν καὶ τῶν ἐπιβοηθούντων αὐτοῖς
[48]	εἰπεῖν ὡς ὁ πόλεμος οὐ	(τεταγμένα	σιτεῖται. καθάπερ γὰρ οἱ σεσωμασκηκότες
[59]	ἢ τὸν ἐπὶ τῆς σφαγῆς	τεταγμένον,	ἡρωικῶς κατέστρεψεν, οὐδενὸς δεηθεῖσα κοσμοῦντος
[49]	Δαμοτέλη τὸν ἐπὶ τῆς κρυπτείας	τεταγμένον,	ὁρᾶν ἐκέλευσε καὶ ζητεῖν, ὅπως
[49]	κυκλώσασθαι θάτερον κέρας, ἐφ' οὗ	τεταγμένος	ἦν Εὐκλείδας ὁ τοῦ Κλεομένους
[46]	~Τούτων δ' ἀπαγγελθέντων τῷ Κλεομένει,	τετηρηκὼς	τὴν πόλιν ἄθικτον καὶ ἀκέραιον,
[46]	ἐγχείρημα τοῦ Κλεομένους ἔδοξε μὲν	τετολμῆσθαι	παραβόλως καὶ μανικῶς, ἐπράχθη δὲ
[32]	τοῖς χαριεστάτοις τῶν περιοίκων, ὁπλίτας	τετρακισχιλίους	ἐποίησε, καὶ διδάξας αὐτοὺς ἀντὶ
[8]	Μαλέαν καὶ Σελλασίαν κλήρους γενέσθαι	τετρακισχιλίους	πεντακοσίους, τὴν δ' ἔξω μυρίους
[8]	εἰς πεντεκαίδεκα γενέσθαι φιδίτια κατὰ	τετρακοσίους	καὶ διακοσίους, καὶ δίαιταν ἣν
[33]	τῇ πολεμίᾳ καὶ προθεὶς ἀπὸ	τετταράκοντα	μνῶν ἀγῶνα, μίαν ἡμέραν ἐθεᾶτο
[28]	ἕνα δίφρον κεῖσθαι, τοὺς δὲ	τέτταρας	ἀνῃρῆσθαι, καὶ θαυμάζοντος αὐτοῦ φωνὴν
[33]	δὲ τοὺς περὶ τὸν Διόνυσον	τεχνίτας	ἐκ Μεσσήνης διαπορευομένους λαβών, καὶ
[48]	καὶ καταγωνίζονται τοὺς εὐρύθμους καὶ	τεχνίτας,	οὕτως καὶ ὁ Ἀντίγονος, ἐκ
[44]	ἐρημότατον εἶναι τοῖς Μεγαλοπολίταις ἐπυνθάνετο,	τῇ	δ' (ἄλλῃ δυνάμει σχολαίως ἐπηκολούθει.
[3]	μὲν κτήσει πλεονεξία καὶ μικρολογία,	τῇ	δὲ χρήσει καὶ ἀπολαύσει τρυφὴ
[50]	οὕτω διαναπαύσας τὸ σῶμα καὶ	τῇ	διανοίᾳ περιδραμὼν ἅπαντας τοὺς λογισμούς,
[3]	ὄντα. καίπερ γὰρ ἐγκεκλικότων ἤδη	τῇ	διαφθορᾷ τοῦ πολιτεύματος ὁμαλῶς ἁπάντων,
[11]	ἀνέλοι τὴν (βασιλείαν. ἅμα δὲ	τῇ	δίκῃ Κλεόμβροτον ἔπειθε τῆς βασιλείας
[1]	τῆς ἀρετῆς ὥσπερ εἰδώλῳ τινὶ	τῇ	δόξῃ συνόντες, οὐδὲν εἰλικρινὲς οὐδ'
[47]	τοῦ Ἡραίου λαβεῖν, ὅπως ἀπαλλάττοιτο	τῇ	θεῷ (θύσας. οὕτω δὲ παίξας
[47]	δὲ παίξας καὶ κατειρωνευσάμενος καὶ	τῇ	θεῷ θύσας ὑπὸ τὸν νεὼν
[60]	ἀνεσταυρωμένον παραφυλάττοντες εἶδον εὐμεγέθη δράκοντα	τῇ	κεφαλῇ περιπεπλεγμένον καὶ ἀποκρύπτοντα τὸ
[2]	φησιν ὁ μῦθος τὴν οὐρὰν	τῇ	κεφαλῇ στασιάσασαν ἀξιοῦν ἡγεῖσθαι παρὰ
[56]	ὁ Κλεομένης ἔτυχε γὰρ ἐν	τῇ	κρηπῖδι τοῦ λιμένος περιπατῶν ἠσπάζετο
[39]	τὴν τῆς Ἑλλάδος ἀναλαμβάνοντες ἡγεμονίαν	τῇ	Λακεδαίμονι καὶ ἀνακτώμενοι τὴν Πελοπόννησον.
[53]	Κλεομένης ἀπὸ τῶν Αἰγιαλῶν ἀναχθεὶς	τῇ	Λιβύῃ προσέβαλε, καὶ διὰ τῶν
[47]	ἐκ μιᾶς πόλεως ὁρμώμενον ὁμοῦ	τῇ	Μακεδόνων δυνάμει καὶ Πελοποννησίοις ἅπασι
[35]	τὴν φάλαγγα, πολλοὺς μὲν ἐν	τῇ	μάχῃ διέφθειρεν αὐτῶν, πολλῶν δὲ
[52]	ὦ βασιλεῦ θάνατον τὸν> ἐν	τῇ	μάχῃ προηκάμεθα· καίτοι πάντες ἤκουσαν
[3]	ζῆλος, καὶ συνηκολούθησε τοῦ πλούτου	τῇ	μὲν κτήσει πλεονεξία καὶ μικρολογία,
[58]	ὄντων. Ἱππίτας δὲ χωλὸς ὢν	τῇ	μὲν πρώτῃ συνεξέπεσεν ὁρμῇ προθύμως,
[43]	χρόνον μὲν συχνὸν ᾐσχύνετο φράσαι	τῇ	μητρί, καὶ πολλάκις εἰσελθὼν καὶ
[41]	καὶ τοὺς περὶ αὐτὸν ἐπηρμένους	τῇ	νίκῃ τραπέσθαι πρὸς τὸ δεῖπνον,
[38]	δι' ὀργῆς ἐχόντων ὡς ἐπάγοντα	τῇ	Πελοποννήσῳ Μακεδόνας. διὸ τούτοις ἐπαρθεὶς
[51]	λέγουσιν οἱ περὶ Φύλαρχον, αὐτῇ	τῇ	περὶ τὸν ἀγῶνα κραυγῇ τὸ
[6]	καὶ χρεωστῶν μέγα δυναμένην ἐν	τῇ	πόλει καὶ πολλὰ τῶν κοινῶν
[5]	ὄχλος ἄπορος καὶ ἄτιμος ἐν	τῇ	πόλει παρεκάθητο, τοὺς μὲν ἔξωθεν
[47]	ὁδοὺς παραλλάξας, ἅμ' ἡμέρᾳ πρὸς	τῇ	πόλει τῶν Ἀργείων ἀνεφάνη, πορθῶν
[33]	λαβών, καὶ πηξάμενος θέατρον ἐν	τῇ	πολεμίᾳ καὶ προθεὶς ἀπὸ τετταράκοντα
[9]	βραχέα διαλεχθεὶς ἔφη συμβολὰς διδόναι	τῇ	πολιτείᾳ μεγίστας ἣν καθίστησι· τὴν
[22]	διατεθέντα καί τινα τρόπον συμπαθοῦντα	τῇ	πρὸς τὸν Ἆγιν εὐνοίᾳ καὶ
[49]	ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον ἐχώρει, καὶ	τῇ	ῥύμῃ τῶν περὶ αὐτὸν Σπαρτιατῶν
[28]	ἱεροῦ γενέσθαι, φράζουσαν ὡς τοῦτο	τῇ	Σπάρτῃ λῷόν ἐστι. (ταύτην τὴν
[43]	εἰς πλοῖον ἀποστελεῖς, ὅπου ποτὲ	τῇ	Σπάρτῃ νομίζεις τὸ σῶμα τοῦτο
[7]	πολλοὺς ὠνούμενον ἑαυτῷ δορυφόρους, οὐ	τῇ	Σπάρτῃ πολίτας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[43]	τὸν πόλεμον, ἐπέστειλεν αὐτῷ τὰ	τῇ	Σπάρτῃ πρέποντα καὶ συμφέροντα πράττειν
[21]	καλὰ μὲν ἔργα καὶ πρέποντα	τῇ	Σπάρτῃ προελόμενος, ἡλικίας δὲ γεγονὼς
[50]	ζῶν εἴτ' ἀποθανών, ὃ μέλλοι	(τῇ	Σπάρτῃ συνοίσειν, τοῦτο πράξειν. ὁρῶν
[20]	ἀνισταμένη μόνον" ἔφη συνενέγκαι ταῦτα	τῇ	Σπάρτῃ. ~Τοῦ δὲ πάθους εἰς
[9]	μνημονεῦσαι, τὴν φιλοχρημοσύνην ὡς ὀλέθριον	τῇ	Σπάρτῃ φυλάττεσθαι διακελευομένων, καὶ τῶν
[31]	ἔφη μετριώτατα κεχρῆσθαι, τοὺς ἐνισταμένους	(τῇ	σωτηρίᾳ τῆς Λακεδαίμονος ἐκποδὼν ποιησάμενον.
[39]	τῇ τῶν χρεῶν ἀφέσει καὶ	τῇ	τῶν κτημάτων ἐξισώσει καταγελῶντες, τότε
[13]	πόλιν ὁ νεωτερισμός, εἰ δὲ	τῇ	τῶν χρεῶν ἀφέσει θεραπευθεῖεν οἱ
[39]	τὸν Λυκοῦργον ἀπομιμήσασθαι φάσκοντος ἐν	τῇ	τῶν χρεῶν ἀφέσει καὶ τῇ
[13]	διανόημα καὶ Λακωνικώτατον αἰσχίστῳ νοσήματι	τῇ	(φιλοπλουτίᾳ διαφθείρας. ἐπειδὴ γὰρ ἐκέκτητο
[14]	τὸν Ἆγιν εὐθὺς ἐξέπεμπον, ἐπηρμένον	τῇ	(φιλοτιμίᾳ καὶ προθυμίᾳ τῶν συστρατευομένων.
[22]	εἶχεν, ἀλλὰ κέντρον τι θυμοῦ	τῇ	φύσει προσέκειτο καὶ μετὰ σφοδρότητος
[4]	ἀπισχυρίσασθαι, καὶ τὸν ἐπιπρέψαι μάλιστα	τῇ	χάριτι τῆς μορφῆς ὡραϊσμὸν δοκοῦντα
[17]	δὲ πάντων καὶ δακρυόντων ἐπὶ	τῇ	χρηστότητι καὶ φιλοστοργίᾳ τῆς γυναικός,
[47]	τὴν ἐκείνων καὶ πόλεις αἱροῦντα	τηλικαύτας,	οὐ τῆς τυχούσης ἐδόκει δεινότητος
[45]	καὶ συμβουλεύω, μὴ διαφθεῖραι πόλιν	τηλικαύτην,	ἀλλ' ἐμπλῆσαι φίλων καὶ συμμάχων
[48]	κρίνουσα τῷ παρὰ μικρὸν τύχη	τηλικαύτην	ἀπεδείξατο ῥοπὴν καιροῦ καὶ δύναμιν,
[53]	τῷ Ἀντιγόνῳ, δόξαν ἅμα κεκτημένῳ	τηλικαύτην	καὶ δύναμιν, ἀναλαμβάνων δὲ τιμαῖς
[2]	κομπάσαι. φυόμεναι γὰρ ἐν τοῖς	τηλικούτοις	αἱ ἀρεταὶ καὶ βλαστάνουσαι, τῶν
[59]	ἐκείνην, ἓν τοῦτο μόνον ἐπὶ	τηλικούτοις	φθεγξαμένην πάθεσιν· ὦ τέκνα, ποῖ
[33]	οὐδ' ἀπολιπεῖν μετέωρον ἐν κινήματι	τηλικούτῳ	τὴν πόλιν, οὐκ ἀγεννὲς οὐδ'
[20]	πολιτίδων· ἀποθανούσης δ' ἐκείνης ἐκέλευσε	τὴν	Ἀγησιστράταν ἔσω (βαδίζειν. ὡς δ'
[20]	φωνὰς ἀκούων, ἐπεισῆλθε καὶ πρὸς	τὴν	Ἀγησιστράταν μετ' ὀργῆς εἶπεν· εἰ
[20]	προελθὼν ἐπὶ τὰς θύρας καὶ	τὴν	Ἀγησιστράταν προσπεσοῦσαν αὐτῷ διὰ συνήθειαν
[24]	τὸν πόλεμον ἀπροθύμων καὶ πρὸς	τὴν	ἀγωγὴν ἀφιλοτίμων γεγονότων, αὐτοῦ δ'
[58]	δὲ κάλλιστον ὥρᾳ καὶ πρὸς	τὴν	ἀγωγὴν εὐφυέστατον τῶν νέων γενόμενον
[57]	πρὸς ὀργὴν ἐβουλεύσαντο τοῦ Πτολεμαίου	τὴν	ἀδικίαν ἀμυνάμενοι καὶ τὴν ὕβριν
[5]	τῶν Λακεδαιμονίων σχεδὸν ἀφ' οὗ	τὴν	Ἀθηναίων καταλύσαντες ἡγεμονίαν χρυσίου τε
[24]	φοιτᾶν πρὸς αὐτόν· οὐδενὶ μέντοι	τὴν	αἰτίαν ἔφρασε τῆς διαφορᾶς, ἀλλ'
[41]	ἀνάγκης λογισμούς. ἐβουλεύετο γὰρ ἐπὶ	τὴν	ἄκραν ἀναζευγνύναι τὸ Ἡραῖον κἀκεῖθεν
[58]	(τοῦ ἅρματος ἀπέκτειναν. εἶτα πρὸς	τὴν	ἄκραν ἐχώρουν, ἀναρρῆξαι διανοούμενοι τὸ
[41]	πολίτας παραλαβὼν προσεμάχετο τοῖς φρουροῦσι	τὴν	ἀκρόπολιν· καὶ παρῆν αὐτῷ Τιμόξενος
[49]	ὁ τοῦ Κλεομένους ἀδελφός, εἶτα	τὴν	ἄλλην ἐπὶ μάχῃ δύναμιν ἐκτάττοντος,
[56]	μεγάλην εἰσαγαγεῖν τὸν Κλεομένη, καὶ	τὴν	ἄλλην ὁμοίως παρέχοντας δίαιταν ἐξόδων
[19]	πολίταις. διὸ καὶ μάλιστα κατήπειξαν	τὴν	ἀναίρεσιν, ὡς ἐξαρπαγησομένου νυκτὸς ἂν
[30]	τοὺς νέους πειθαρχεῖν ἐθίζωσι. καὶ	τὴν	ἀνδρείαν δέ μοι δοκοῦσιν οὐκ
[37]	θράσος, ἀλλὰ καὶ δικαίαν ἐποιοῦντο	τὴν	ἀξίωσιν τῶν Λακεδαιμονίων εἰς τὸ
[44]	ἀσθενεστέρα τῆς Λακεδαίμονος, εἶχε δὲ	τὴν	ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν καὶ τοῦ
[41]	ὁ δὲ πράττων (μὲν) ἦν	τὴν	ἀπόστασιν Ἀριστοτέλης· καὶ τὸ πλῆθος
[46]	μετὰ τῶν φίλων, ἐνέβαλεν εἰς	τὴν	Ἀργείαν, λογιζόμενος ἢ δι' αἰσχύνην
[44]	δύναμιν ἐπὶ (τὴν Σελλασίαν, ὡς	τὴν	Ἀργολικὴν κακουργήσων· ἐκεῖθεν δὲ καταβὰς
[25]	λαβόντος δ' αὐτοῦ Μεθύδριον καὶ	τὴν	Ἀργολικὴν καταδραμόντος, ἐξεστράτευσαν οἱ Ἀχαιοὶ
[60]	ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς ἐπέδειξε	τὴν	ἀρετὴν ὑβρισθῆναι μὴ (δυναμένην ὑπὸ
[6]	ὑπήκουσαν αὐτῷ καὶ συναπεδύσαντο πρὸς	τὴν	ἀρετήν, ὥσπερ ἐσθῆτα τὴν δίαιταν
[5]	δεξάμενοι καὶ κυρώσαντες, (ἀπ( ώλεσαν	τὴν	ἀρίστην κατάστασιν. ἐκτῶντο γὰρ ἀφειδῶς
[30]	οἱ ἔφοροι τοῖς πολίταις εἰς	τὴν	ἀρχὴν εἰσιόντες, ὡς Ἀριστοτέλης φησί,
[11]	ῥήτραν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος ἔτι	τὴν	ἀρχὴν ἔχων ὥρμησε τὸν Λεωνίδαν
[31]	αὐτούς· καὶ τὸν πρῶτον ἐπισφοδρύναντα	τὴν	ἀρχὴν καὶ ἀνατεινάμενον Ἀστερωπὸν ἡλικίαις
[36]	παρ' ἐνιαυτὸν ἀεὶ στρατηγεῖν, ἀπείπατο	τὴν	ἀρχὴν καὶ παρῃτήσατο καλούντων καὶ
[16]	Τεγέας ἀναφανδὸν τὸν Λεωνίδαν ἐπὶ	τὴν	ἀρχὴν κατήγαγον, ἡδέως καὶ τῶν
[48]	καὶ Ἀρχίδαμος ὁ παλαιὸς ὑπὸ	τὴν	ἀρχὴν τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, κελευόντων
[20]	τοῦ δεσμωτηρίου κελεύσας, προτέραν μὲν	τὴν	Ἀρχιδαμίαν παρέδωκεν, ἤδη σφόδρα πρεσβῦτιν
[37]	οἰκτίροντες δὲ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως	τὴν	ἀσθένειαν, εἰ μηδ' ἐν ἤθεσιν
[3]	ἀπ' Ἀγησιλάου τοῦ διαβάντος εἰς	τὴν	Ἀσίαν καὶ μέγιστον Ἑλλήνων (δυνη(
[38]	τὸ στράτευμα, (καὶ τὸν περὶ	τὴν	Ἀσπίδα τόπον καταλαβὼν ὑπὲρ τοῦ
[32]	χρῆσθαι σαρίσῃ δι' ἀμφοτέρων καὶ	τὴν	ἀσπίδα φορεῖν δι' ὀχάνης, μὴ
[42]	δύναμιν, ἐκκόψας δὲ τὰς ὑπὸ	τὴν	Ἀσπίδα ψαλίδας ἀνέβη καὶ συνέμειξε
[46]	τὸ κινδυνεῦσαι παραλόγως καὶ προέσθαι	τὴν	ἀσφάλειαν αἰσχρόν, οὐ τὸ κακῶς
[2]	οὔτ' ἀναλαβεῖν ὕστερον οὔτ' ἐπιστῆσαι	τὴν	ἀταξίαν ἐδυνήθησαν. (Ταῦτα δ' ἡμῖν
[10]	ταὐτὰ μὲν ἀναγκασθήσεται ποιεῖν, οὐ	τὴν	αὐτὴν δὲ χάριν ἕξει παρὰ
[19]	καὶ μιμούμενος τὸν Λυκοῦργον ἐπὶ	τὴν	αὐτὴν ἔλθοι πολιτείαν, πάλιν ὁ
[48]	νῦν δ' ὥσπερ εἴρηται διὰ	τὴν	ἀχρηματίαν ἐν τοῖς ὅπλοις τὸ
[11]	οἴκαδε, καὶ διαδοχῆς ἔρημον ἀνέλοι	τὴν	(βασιλείαν. ἅμα δὲ τῇ δίκῃ
[16]	γαμβρὸς ὢν ἐπεβούλευσεν αὐτῷ καὶ	τὴν	βασιλείαν ἀφείλετο καὶ συνεξέβαλε τῆς
[53]	τὴν Ἑλλάδα καὶ καταστήσων εἰς	τὴν	βασιλείαν. ἐδίδου δὲ καὶ σύνταξιν
[16]	τὴν συγγένειαν μᾶλλον ἢ διὰ	τὴν	βασιλείαν ἔν τινι τιμῇ τίθεσθαι.
[3]	περὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρεθέντος ἀτέκνου	τὴν	βασιλείαν ἔσχε, τούτου δ' Ἀρχίδαμος,
[3]	περὶ Κόρινθον υἱὸς ὢν Ἀκρότατος	τὴν	βασιλείαν κατέσχεν. ἀπέθανε δὲ καὶ
[17]	πατρὶ συνηδικεῖτο, καὶ τοῦ Κλεομβρότου	τὴν	βασιλείαν παραλαβόντος ἀποστᾶσα τὴν τοῦ
[24]	~Ἐπεὶ δὲ τελευτήσαντος τοῦ Λεωνίδου	τὴν	βασιλείαν παρέλαβε καὶ τοὺς πολίτας
[11]	καὶ μὴ καταβαίνοντος, ἐκεῖνον ἀποψηφισάμενοι	τὴν	βασιλείαν τῷ Κλεομβρότῳ παρέδωκαν. ~Ἐν
[25]	ἔφοροι πέμπουσι καταληψόμενον τὸ περὶ	τὴν	Βέλβιναν Ἀθήναιον· ἐμβολὴ δὲ τῆς
[9]	τῇ πολιτείᾳ μεγίστας ἣν καθίστησι·	τὴν	γὰρ αὑτοῦ πρῶτον οὐσίαν εἰς
[41]	Ἀντιγόνου μετὰ πολλῆς τῆς δυνάμεως	τὴν	Γεράνειαν ὑπερβάλλοντος, οὐκ ᾤετο δεῖν
[13]	ἀξιούντων δὲ τῶν πολλῶν καὶ	τὴν	γῆν εὐθὺς νέμεσθαι, καὶ τῶν
[28]	καλῶς πρὸς αὐτὸν ἔχειν ἀνεκοινοῦτο	τὴν	γνώμην, καὶ προῄει σχέδην, ὡς
[43]	ἐν χερσὶ δυστυχίαν ἀπαγγέλλοντες, τεθνάναι	τὴν	γυναῖκα, δι' ἣν οὐδὲ ταῖς
[18]	τῆς βασιλείας μεῖζον εἶναι διὰ	τὴν	γυναῖκα. (Μεταστησάμενος δὲ τὸν Κλεόμβροτον
[3]	Ἀριστοδήμου τοῦ τυράννου, (καταλιπὼν ἐγκύμονα	τὴν	γυναῖκα. παιδίου δ' ἄρρενος γενομένου,
[22]	οὐ πάνυ γάμων ὥραν ἔχοντι,	τὴν	δ' ἄνθρωπον ἄλλῳ δοθῆναι μὴ
[8]	φέρειν δυναμένοις τῶν περιοίκων μερισθῆναι,	(τὴν	δ' ἐντὸς αὐτοῖς Σπαρτιάταις· ἀναπληρωθῆναι
[8]	Σελλασίαν κλήρους γενέσθαι τετρακισχιλίους πεντακοσίους,	τὴν	δ' ἔξω μυρίους πεντακισχιλίους· καὶ
[22]	συλλαβεῖν ὁ Λεωνίδας εὐθὺς ἐκφυγόντα,	τὴν	δὲ γυναῖκα παιδίον ἔχουσαν νεογνὸν
[54]	τοῦ Πτολεμαίου τῆς ἀσθενείας ἐπιτεινούσης	τὴν	δειλίαν, καὶ καθάπερ εἴωθεν ἐν
[44]	περὶ τὸ Ῥοίτειον, εὐθὺς ἐπορεύετο	τὴν	δι' Ἑλισσοῦντος ἐπὶ τὴν πόλιν·
[6]	πρὸς τὴν ἀρετήν, ὥσπερ ἐσθῆτα	τὴν	δίαιταν ἐπ' ἐλευθερίᾳ συμμεταβάλλοντες. τῶν
[38]	ἦν πολλὴ τῶν ἀνθρώπων ἔσεσθαι	τὴν	διάλυσιν. ὁ δ' Ἄρατος, ἤδη
[11]	Κλεόμβροτον ἀπολιποῦσα. καλουμένου δὲ πρὸς	τὴν	δίκην αὐτοῦ καὶ μὴ καταβαίνοντος,
[27]	Ἀχαιοὺς ὁ Ἄρατος, ἀλλ' ἐπέστησε	τὴν	δίωξιν, ἀγανακτῶν δὲ Λυδιάδας ὁ
[37]	τριάκοντα πρωτεύοντος αὐτοῦ, δεινὸν εἶναι	τὴν	δόξαν ἅμα καὶ τὴν δύναμιν
[42]	καὶ συνέστρεψεν ἐκ τῆς πορείας	τὴν	δύναμιν, ἐκκόψας δὲ τὰς ὑπὸ
[44]	πέντε σιτία λαβεῖν κελεύσας ἐξῆγε	τὴν	δύναμιν ἐπὶ (τὴν Σελλασίαν, ὡς
[37]	εἶναι τὴν δόξαν ἅμα καὶ	τὴν	δύναμιν ἐπιφύντα νέον ἄνδρα καθελεῖν
[43]	κατὰ τὴν στρατείαν καὶ ἀπαγαγόντι	τὴν	δύναμιν, ἑσπέρας ἤδη περὶ Τεγέαν
[48]	γενομένης καὶ τοῦ Κλεομένους ἀποβεβληκότος	τὴν	δύναμιν καὶ τὴν πόλιν, εὐθὺς
[41]	κἀκεῖθεν εἰς Σικυῶνα πλοίοις περαιῶσαι	τὴν	δύναμιν· ὃ καὶ χρόνου πολλοῦ
[48]	τὸν Ἀντίγονον. ὃ καὶ μάλιστα	τὴν	δυστυχίαν τοῦ Κλεομένους οἰκτροτέραν ἐποίησεν.
[37]	τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἑστίαν	τὴν	ἑαυτοῦ μεθ' ὅπλων εἰσήγαγεν ἄχρι
[50]	εἰσῆλθε μὲν εἰς (τὴν οἰκίαν	τὴν	ἑαυτοῦ· τῆς δὲ παιδίσκης, ἣν
[19]	γελάσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου πρὸς	τὴν	εἰρωνείαν αὐτῶν, ὁ μὲν Ἀμφάρης
[47]	ἀλλὰ καὶ χώραν κακῶς ποιοῦντα	τὴν	ἐκείνων καὶ πόλεις αἱροῦντα τηλικαύτας,
[36]	Κλεομένη καλούντων εἰς Λέρναν, ὅπου	τὴν	ἐκκλησίαν ἔμελλον ἔχειν, ἔτυχε τὸν
[54]	Πτολεμαῖος πρὶν ἐκτελέσαι τῷ Κλεομένει	τὴν	ἔκπεμψιν ἐτελεύτησε· τῆς δὲ βασιλείας
[27]	τυραννίδα καὶ τοῖς πολίταις ἀποδοὺς	τὴν	ἐλευθερίαν καὶ τὴν πόλιν προσκομίσας
[58]	θαυμαστὸν ἄρχειν γυναῖκας ἀνθρώπων φευγόντων	τὴν	ἐλευθερίαν" παρεκάλεσε (πάντας ἀξίως αὐτοῦ
[58]	καὶ παρεκάλουν τὸν ὄχλον ἐπὶ	(τὴν	ἐλευθερίαν. τοῖς δὲ τοσοῦτον ὡς
[53]	καὶ χρημάτων ἀποστελῶν αὐτὸν εἰς	τὴν	Ἑλλάδα καὶ καταστήσων εἰς τὴν
[37]	καὶ πεπολιτευμένων ἀναξιώτατον, Ἀντίγονον ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα καλεῖν καὶ Μακεδόνων ἐμπιπλάναι
[55]	ἔχει, καὶ δῆλός ἐστι δυσανασχετῶν	τὴν	ἐν ταῖς χερσὶ τῶν ἱερέων
[45]	(ὁ) (Κλεομένης δ' ὑποτοπήσας αὐτοῦ	τὴν	ἔντευξιν τί δέ" εἶπεν ὦ
[31]	εἶτα κατὰ μικρὸν εἰς ἑαυτοὺς	τὴν	ἐξουσίαν ἐπιστρέφοντας, (καὶ) οὕτως λαθεῖν
[12]	δὲ ταὐτὰ βουλευομένων ἄλυτον εἶναι	τὴν	ἐξουσίαν, καὶ παρανόμως μαχεῖσθαι πρὸς
[36]	ἑτέρῳ τὸν οἴακα καὶ προέμενος	τὴν	ἐξουσίαν. ὁ δὲ Κλεομένης πρῶτον
[33]	οὐκ ἀγεννὲς οὐδ' ἄχρηστον ἡγήσατο	τὴν	(ἐπιθυμίαν καὶ) προθυμίαν τοῦ στρατεύματος
[56]	δὲ Σωσιβίου μετὰ τέσσαρας ἡμέρας	τὴν	ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Πτολεμαῖον ἀνενεγκόντος
[3]	ἄρρενος γενομένου, Λεωνίδας ὁ Κλεωνύμου	τὴν	ἐπιτροπὴν ἔσχεν, εἶτα πρὶν ἐν
[54]	τῆς ἀρχῆς πράγματα διοικεῖν Ἀγαθόκλειαν	τὴν	ἐρωμένην τοῦ βασιλέως καὶ τὴν
[37]	τούτους ἐπὶ τὴν πατρίδα καὶ	τὴν	ἑστίαν τὴν ἑαυτοῦ μεθ' ὅπλων
[53]	τὴν χάριν ἐλευθέριον εἶχε, καὶ	τὴν	εὐγένειαν οὐδαμῇ καταισχύνων οὐδὲ γναμπτόμενος
[32]	ἑκουσίως δὲ τῶν πλείστων εἰς	τὴν	εὐτελῆ καὶ (Λακωνι( κὴν ἐκείνην
[2]	παντὸς ἀκολουθεῖν ἐκείνῃ, λαβοῦσαν δὲ	τὴν	ἡγεμονίαν αὐτήν τε κακῶς ἀπαλλάττειν
[38]	γενέσθαι συμμάχους Λακεδαιμονίων, ἔχοντος ἐκείνου	τὴν	ἡγεμονίαν. ~Οὐ μικρὸν οὖν τοῦτο
[36]	όντ> ων ἐκέλευεν αὐτῷ παραδιδόναι	τὴν	ἡγεμονίαν, ὡς τἆλλα μὴ διοισόμενος
[24]	προσέχων καὶ κινούμενος ὑπερφυῶς πρὸς	τὴν	καινοτομίαν τοῦ Ἄγιδος καὶ ταὐτὰ
[31]	δὲ τοῖς ποθοῦσιν αὖθις ἐπιδεῖν	τὴν	καλλίστην καὶ θειοτάτην ἐν Σπάρτῃ
[19]	τοὺς ὑπηρέτας ἐκέλευον ἄγειν εἰς	τὴν	καλουμένην Δεχάδα· τοῦτο δ' ἐστὶν
[18]	ποτνιωμένη τό τε πρόσωπον ἐπὶ	τὴν	κεφαλὴν ἐπέθηκε τοῦ Κλεομβρότου καὶ
[2]	κακῶς ἀπαλλάττειν ἀνοδίαις πορευομένην, καὶ	τὴν	κεφαλὴν καταξαίνειν, τυφλοῖς καὶ κωφοῖς
[59]	ἀλύπως καὶ ἱλαρῶς. αὕτη τότε	τὴν	Κρατησίκλειαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐξαγομένην
[47]	(τὸν καρπόν. ὡς μέντοι κατὰ	τὴν	Κυλλάραβιν γενόμενοι τὸ γυμνάσιον ἐπεχείρουν
[23]	Σφαίρου τοῦ Βορυσθενίτου παραβάλλοντος εἰς	τὴν	Λακεδαίμονα καὶ περὶ τοὺς νέους
[39]	πέντε μυριάδας ἀνδραπόδων ἐμβαλόντας εἰς	τὴν	Λακωνικὴν Αἰτωλοὺς ἀπαγαγεῖν, ὅτε φασὶν
[31]	πόλιν τοῖς ὅπλοις, καὶ παυσώμεθα	τὴν	Λακωνικὴν Αἰτωλῶν καὶ Ἰλλυριῶν λείαν
[47]	(καὶ) μὴ μόνον ἄθικτον διαφυλάττοντα	τὴν	Λακωνικήν, ἀλλὰ καὶ χώραν κακῶς
[39]	Σπαρτιατῶν, ὡς ὤνησαν οἱ πολέμιοι	τὴν	(Λακωνικὴν ἀποκουφίσαντες. ὀλίγου δὲ χρόνου
[52]	τῶν ἰδίων ξιφῶν ἄρχομεν καὶ	τὴν	Λακωνικὴν ἀφορῶμεν, ἐνταῦθα τῆς τύχης
[47]	τὸν Ἀντίγονον, ὡς ἐκεῖθεν εἰς	τὴν	Λακωνικὴν ἐμβαλοῦντα, ταχὺ τοὺς στρατιώτας
[42]	παρόδους ἀποκλείσαντες αὐτοὶ πορθῶσιν ἀδεῶς	τὴν	Λακωνικὴν καὶ πολιορκῶσι τὴν Σπάρτην
[44]	καὶ Μαντίνειαν διαρπάσαντος, εἰς αὐτὴν	τὴν	Λακωνικὴν συνεσταλμένος ὁ Κλεομένης, τῶν
[32]	παιδείαν τῶν νέων ἐτράπη καὶ	τὴν	λεγομένην ἀγωγήν· ἧς τὰ πλεῖστα
[37]	καὶ Τριταιέων γράφεσθαι· (φεύγων δὲ	τὴν	μάζαν καὶ τὸν τρίβωνα, καὶ
[48]	γὰρ περιέκοπτον ἀπόντος καὶ κατέτρεχον	τὴν	Μακεδονίαν, καὶ τότε δὴ πολὺς
[37]	ἀναλαβεῖν αὑτὴν ἔτι καὶ διαφυγεῖν	τὴν	Μακεδόνων ὕβριν καὶ πλεονεξίαν (δυναμένης.
[49]	δὲ καὶ προδοσίαν γενέσθαι φησὶ	τὴν	μάλιστα τῷ Κλεομένει τὰ (πράγματα
[44]	κακουργήσων· ἐκεῖθεν δὲ καταβὰς ἐπὶ	τὴν	Μεγαλοπολιτικὴν καὶ δειπνοποιησάμενος περὶ τὸ
[33]	τοῖς πολεμίοις. ἐμβαλὼν οὖν εἰς	τὴν	Μεγαλοπολιτικήν, ὠφελείας τε μεγάλας ἤθροισε
[10]	~Ὁ μὲν οὖν δῆμος ἐξεπλάγη	τὴν	μεγαλοψυχίαν τοῦ νεανίσκου καὶ περιχαρὴς
[40]	Ἑρμιονέας, ἧκεν εἰς Κόρινθον· καὶ	τὴν	μὲν ἄκραν περιεχαράκωσε, τῶν Ἀχαιῶν
[8]	ὀφείλοντας, τῆς δὲ γῆς ἀναδασθείσης	τὴν	μὲν ἀπὸ τοῦ κατὰ Πελλήνην
[14]	οἱ πλεῖστοι καὶ πένητες, καὶ	τὴν	μὲν ἀπὸ τῶν χρεῶν ἄδειαν
[31]	Λυκούργῳ τῶν πραττομένων μετασχεῖν καὶ	τὴν	μεταβολὴν δέξασθαι τῆς πολιτείας, ἔργῳ
[59]	ἀποκτεῖναι δὲ τὰ παιδία καὶ	τὴν	μητέρα καὶ τὰς περὶ αὐτὴν
[20]	(υἱὸν εἰσελθεῖν. ἐκείνης δὲ καὶ	τὴν	μητέρα μετ' αὐτῆς παρεῖναι δεομένης,
[20]	υἱὸν ἐθεάσατο χαμαὶ κείμενον καὶ	τὴν	μητέρα νεκρὰν ἐκ τοῦ βρόχου
[6]	Ἆγις, εὐθὺς ἐπιχειρεῖ μετ' αὐτοῦ	τὴν	μητέρα πείθειν, ἀδελφὴν οὖσαν τοῦ
[52]	Πτολεμαῖον δὲ (κολακεύοντες; ἢ διὰ	τὴν	μητέρα φήσομεν εἰς Αἴγυπτον ἥκειν;
[43]	λαβεῖν ὅμηρα τοὺς παῖδας καὶ	τὴν	μητέρα, χρόνον μὲν συχνὸν ᾐσχύνετο
[43]	καὶ καταστήσασα τὸ πρόσωπον ἐπὶ	τὴν	ναῦν ἐχώρει τὸ παιδίον ἔχουσα,
[16]	ἀπαιτούσης τότε τῆς περιόδου, παρὰ	τὴν	νενομισμένην τάξιν τῶν χρόνων ἐνέβαλε
[1]	Ἰξίονι μῦθον, ὡς δὴ λαβόντι	τὴν	Νεφέλην ἀντὶ τῆς Ἥρας, καὶ
[51]	ἦν ἀκούειν, ὅτι βοῶν μετὰ	τὴν	νίκην ὑπὸ χαρᾶς ὦ καλῆς
[12]	καὶ πέμψαντος ἐπ' αὐτὸν εἰς	τὴν	ὁδὸν ἄνδρας, πυθόμενος ὁ Ἆγις
[24]	μετὰ τίνων ἐπὶ ταύτην ἔλθοι	τὴν	ὁδόν. ὁ δὲ Ξενάρης τὸ
[40]	καὶ τοὺς ἐπιτρόπους μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε	τὴν	οἰκίαν καὶ (τὰ χρήματα λαβόντας
[50]	προσφερούσας, αὐτὸς εἰσῆλθε μὲν εἰς	(τὴν	οἰκίαν τὴν ἑαυτοῦ· τῆς δὲ
[39]	αὐτῷ (τῆς δυνάμεως. ὅθεν ἐθαύμαζον	τὴν	ὀξύτητα καὶ διάνοιαν τοῦ Κλεομένους·
[46]	εὐθὺς διελύθη τῶν Ἀχαιῶν, καταπλαγέντων	τὴν	ὀξύτητα καὶ τὸ μέγεθος τοῦ
[2]	δράκοντος, οὗ φησιν ὁ μῦθος	τὴν	οὐρὰν τῇ κεφαλῇ στασιάσασαν ἀξιοῦν
[32]	πρῶτον μὲν αὐτὸς εἰς μέσον	τὴν	οὐσίαν ἔθηκε, καὶ Μεγιστόνους ὁ
[28]	τῇ Σπάρτῃ λῷόν ἐστι. (ταύτην	τὴν	ὄψιν διηγουμένου τοῦ ἐφόρου πρὸς
[17]	πάτερ ἐμοὶ τὸ σχῆμα καὶ	τὴν	ὄψιν οὐχ ὁ Κλεομβρότου περιτέθεικεν
[32]	ὀχάνης, μὴ διὰ πόρπακος, ἐπὶ	τὴν	παιδείαν τῶν νέων ἐτράπη καὶ
[2]	ἐδυνήθησαν. (Ταῦτα δ' ἡμῖν εἰς	τὴν	παρὰ τῶν πολλῶν δόξαν ἐπῆλθεν
[38]	ὥς φησιν Ἄρτος, ὅπως φθάσῃ	τὴν	(παρασκευὴν αὐτῶν. ἐγεγόνει δὲ κίνημα
[41]	ἐκ παρασκευῆς ἱκανόν, οὔτε βιάσασθαι	τὴν	πάροδον, καθημένου τοῦ Κλεομένους, ἦν
[45]	πιστῶν καὶ βεβαίων, ἀποδόντα Μεγαλοπολίταις	τὴν	πατρίδα καὶ σωτῆρα δήμου τοσούτου
[37]	καὶ Μακεδόνων· εἶτα τούτους ἐπὶ	τὴν	πατρίδα καὶ τὴν ἑστίαν τὴν
[31]	ἑαυτόν, ὥσπερ (ἰατρὸν ἀνωδύνως ἰασάμενον	τὴν	πατρίδα· νῦν δὲ τῆς ἀνάγκης
[4]	αὐτὴν ἀναλήψοιτο τοὺς νόμους καὶ	τὴν	πάτριον ἀγωγήν. ~Ἀρχὴν μὲν οὖν
[31]	ἦν ὑπομένειν, ἐξουσίᾳ δ' ἐπιθέτῳ	τὴν	πάτριον καταλύοντας ἀρχήν, ὥστε τῶν
[37]	γεγονότα καὶ βασιλεύοντα Σπαρτιατῶν καὶ	τὴν	πάτριον πολιτείαν, ὥσπερ ἁρμονίαν ἐκλελυμένην,
[37]	Ἑλλάδα καλεῖν καὶ Μακεδόνων ἐμπιπλάναι	τὴν	(Πελοπόν( νησον, οὓς αὐτὸς ἐκ
[39]	ἡγεμονίαν τῇ Λακεδαίμονι καὶ ἀνακτώμενοι	τὴν	Πελοπόννησον. ~Ἑαλωκότος δ' Ἄργους καὶ
[37]	εἰς τὸ πάτριον σχῆμα κοσμούντων	τὴν	Πελοπόννησον, τρέπεται πρὸς ἔργον οὐδενὶ
[14]	πράως καὶ μονονοὺκ ἀψοφητὶ διαπορευόμενοι	τὴν	Πελοπόννησον, ὥστε θαυμάζειν καὶ διαλογίζεσθαι
[59]	πάσας ἑαυτὴν κοσμήσασα καὶ καταγαγοῦσα	τὴν	περιβολήν, καὶ μηδένα προσελθεῖν ἐάσασα
[30]	ἀποτρέπονται δαίμονας ἡγούμενοι βλαβερόν, ἀλλὰ	τὴν	(πο( λιτείαν μάλιστα συνέχεσθαι φόβῳ
[46]	δ' ἀπαγγελθέντων τῷ Κλεομένει, τετηρηκὼς	τὴν	πόλιν ἄθικτον καὶ ἀκέραιον, ὥστε
[39]	εἰσελθὼν καὶ βιασάμενος οὐ κατέσχε	τὴν	πόλιν, ἀλλ' ἀπέθανε, καὶ πολὺ
[45]	Κλεομένους, ὡς οὐ ζητοῦντος ἀποδοῦναι	τὴν	πόλιν, ἀλλὰ προσλαβεῖν τοὺς πολίτας,
[42]	ἱππεῖς ἤδη ῥύδην ἐλαύνοντας εἰς	τὴν	πόλιν, (ἀπέγνω κρατήσειν· καὶ συναγαγὼν
[40]	περὶ τούτων προσπεσούσης, διαταραχθεὶς καὶ	τὴν	πόλιν ἀποκλίνουσαν αἰσθόμενος πρὸς τὸν
[44]	ἐπορεύετο τὴν δι' Ἑλισσοῦντος ἐπὶ	τὴν	πόλιν· ἀποσχὼν δ' οὐ πολὺ
[23]	μὲν οὖν αὐτῷ τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν, ἀπραγμοσύνῃ καὶ ἡδονῇ κατακεκηλημένων
[3]	λαβόντες. ~Ἐπεὶ παρεισέδυ πρῶτον εἰς	τὴν	πόλιν ἀργύρου καὶ χρυσοῦ ζῆλος,
[10]	καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια	τὴν	πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ
[27]	Ἀχαιῶν βοηθείας Ἀράτου στρατηγοῦντος, ὑπὸ	τὴν	πόλιν αὐτὴν παραταξάμενος ἡττήθη μέρει
[24]	παρόντα, συνέκρουσε πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς	τὴν	πόλιν, αὐτοὺς διδόντας ἐγκλημάτων (προφάσεις.
[50]	ἑξακισχιλίους ὄντας. ~Ἐπεὶ δ' εἰς	τὴν	πόλιν ἀφίκετο, τοῖς μὲν ἀπαντήσασι
[38]	Κλεομένης ὄχλου πανηγυρικοῦ καὶ θεατῶν	τὴν	πόλιν γέμουσαν ἀπροσδοκήτως ἐπελθὼν μᾶλλον
[5]	τάξις αὕτη καὶ ἰσότης διαμένουσα	τὴν	(πόλιν ἐκ τῶν ἄλλων ἀνέφερεν
[58]	ἑτέρου δὲ Πτολεμαίου τοῦ φυλάσσοντος	τὴν	πόλιν ἐλαύνοντος ἅρματι πρὸς αὐτούς,
[21]	Σπάρτῃ. ~Τοῦ δὲ πάθους εἰς	τὴν	πόλιν ἐξαγγελθέντος καὶ τῶν τριῶν
[6]	ἦν, ποιούμενος ἐξισῶσαι καὶ ἀναπληρῶσαι	τὴν	πόλιν, ἐπειρᾶτο τῶν ἀνθρώπων. οἱ
[27]	κινεῖν εὐθὺς ἐγνωκὼς τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν, ἔπεισε τοὺς ἐφόρους χρήμασιν
[45]	παρ' ἑαυτοῦ, τοῖς Μεγαλοπολίταις ἀποδιδοὺς	τὴν	πόλιν ἐπὶ τῷ συμμάχους εἶναι
[48]	Κλεομένους ἀποβεβληκότος τὴν δύναμιν καὶ	τὴν	πόλιν, εὐθὺς παρεῖναι τοὺς καλοῦντας
[26]	καὶ μηδενὸς ἂν προσδοκήσαντος εἷλε	τὴν	(πόλιν καὶ κατέσχε, τῶν δὲ
[51]	δ' Ἀντίγονος ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν	τὴν	πόλιν καὶ χρησάμενος τοῖς Λακεδαιμονίοις
[5]	εὐπορίας εἰς ὀλίγους συρρυείσης, πενία	τὴν	πόλιν κατέσχεν, ἀνελευθερίαν καὶ τῶν
[10]	οὐδ' ὅλως ἐνόμιζεν (ὑγιαί( νειν	τὴν	πόλιν μὴ χρωμένην ξενηλασίαις; ὁ
[13]	ἅμα πραττομένων μέγας ἔσοιτο περὶ	τὴν	πόλιν ὁ νεωτερισμός, εἰ δὲ
[45]	τοῦ κακοῦ γενομένου τοῖς κατὰ	τὴν	πόλιν, οἱ μὲν εὐθὺς ἐξέπιπτον,
[59]	κατέστρεψε. (Τῆς δὲ φήμης εἰς	τὴν	πόλιν ὅλην σκεδασθείσης, ἡ μὲν
[31]	καὶ πολὺν χρόνον οὕτω διοικεῖσθαι	τὴν	πόλιν, (οὐδὲν ἑτέρας ἀρχῆς δεομένην·
[58]	Κλεομένη διαφέρεσθαι καὶ πλανᾶσθαι κατὰ	τὴν	πόλιν, οὐδενὸς αὐτῷ προσχωροῦντος, ἀλλὰ
[33]	ἀπολιπεῖν μετέωρον ἐν κινήματι τηλικούτῳ	τὴν	πόλιν, οὐκ ἀγεννὲς οὐδ' ἄχρηστον
[35]	τοὺς φρουροῦντας ἐξελάσας, ἀπέδωκεν Ἠλείοις	τὴν	πόλιν. ~Οὕτω δὲ συντετριμμένοις τοῖς
[26]	κατελθόντος, ἐδέξαντο μὲν αὐτὸν εἰς	τὴν	πόλιν παραγενόμενον κρύφα καὶ συγκατῆγον,
[35]	αὐτὸν ἐπηγάγοντο, καὶ νύκτωρ εἰς	τὴν	πόλιν παρεισπεσόντι τὴν φρουρὰν τῶν
[27]	πολίταις ἀποδοὺς τὴν ἐλευθερίαν καὶ	τὴν	πόλιν προσκομίσας Ἀχαιοῖς. ~Ἐκ τούτου
[31]	οἱ κράτιστοι γενόμενοι Σπαρτιᾶται σῴζωσι	τὴν	πόλιν τοῖς ὅπλοις, καὶ παυσώμεθα
[45]	οὐ γὰρ δή πού με	τὴν	(πόλιν ὑμῖν ἀποδοῦναι κελεύσεις; καὶ
[35]	καὶ τοὺς νόμους αὐτοῖς καὶ	τὴν	πολιτείαν ἀποδούς, (αὐθημερὸν ἀπῆλθεν εἰς
[10]	ἔδωκεν ἢ ξένους κατέταξεν εἰς	τὴν	πολιτείαν, ὃς οὐδ' ὅλως ἐνόμιζεν
[6]	ἦν, ὧν ἤλπιζεν ἀπαλλαγήσεσθαι μεταβάλλων	(τὴν	πολιτείαν. ὡς οὖν τάχιστα προσηγάγετο
[58]	ἐκέλευσεν ἀνελεῖν καὶ μὴ διαφθείρειν	τὴν	(πρᾶξιν, ἄχρηστον ἄνθρωπον περιμένοντας. ἔτυχε
[7]	οὐδὲν ἀντέπραττε φανερῶς, λάθρα δὲ	τὴν	πρᾶξιν ἐζήτει κακουργεῖν καὶ διαφθείρειν,
[58]	συναισθόμενος οἰκέτην ἕνα τῶν συνειδότων	τὴν	πρᾶξιν ἔξω παρὰ γυναικὶ (κεκοιμημένον
[28]	μάλιστα τῶν πολιτῶν ἐναντιώσεσθαι πρὸς	τὴν	πρᾶξιν, Ἡραίαν καὶ Ἀσέαν (τὰς)
[24]	ἡγούμενος, αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ (συνετίθει	τὴν	πρᾶξιν. οἰόμενος δ' ἂν ἐν
[58]	δὲ τάχιον ἢ διεγνώκει πρὸς	τὴν	πρᾶξιν ὁρμῆσαι, συναισθόμενος οἰκέτην ἕνα
[7]	γυναιξὶ τὸ πλεῖστον, καὶ τοῦτο	τὴν	(πρᾶξιν τῷ Ἄγιδι δύσεργον καὶ
[9]	Ἄμμωνα τεκεῖν, τινὲς δὲ Κασάνδραν	τὴν	Πριάμου, τελευτήσασαν ἐνταῦθα καὶ διὰ
[45]	τοὺς Μεγαλοπολίτας ὁ Φιλοποίμην ἐγκαταλιπεῖν	τὴν	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς πίστιν, ἀλλὰ
[58]	μέθης, ἐνδυσάμενος τὸν χιτῶνα καὶ	τὴν	ῥαφὴν ἐκ τοῦ δεξιοῦ παραλυσάμενος
[11]	ἑνὶ πλείονας γενέσθαι τοὺς ἀποψηφισαμένους	τὴν	ῥήτραν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος ἔτι
[44]	κελεύσας ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐπὶ	(τὴν	Σελλασίαν, ὡς τὴν Ἀργολικὴν κακουργήσων·
[42]	ἀδεῶς τὴν Λακωνικὴν καὶ πολιορκῶσι	τὴν	Σπάρτην ἔρημον οὖσαν, ἀπῆγεν ἐκ
[28]	δὲ μισθοφόρους ἔχων αὐτὸς ἐπὶ	τὴν	Σπάρτην ἐχώρει. (καὶ καθ' ὁδὸν
[28]	τὰ κτήματα τοῖς πολίταις καὶ	τὴν	Σπάρτην ἴσην γενομένην ἐγείρειν καὶ
[34]	ἐρωτῶν, τὰ δὲ διηγούμενος, οὔτε	τὴν	σπουδὴν ἀηδῆ τῶν λόγων τήν
[20]	~Ὁ μὲν οὖν Ἆγις ἐπὶ	τὴν	στραγγάλην πορευόμενος, ὡς εἶδέ τινα
[43]	~Οὕτω δ' αὐτῷ πεπραγότι κατὰ	τὴν	στρατείαν καὶ ἀπαγαγόντι τὴν δύναμιν,
[27]	δυνάμει τῶν πολιτῶν. ἐξαγαγὼν δὲ	τὴν	στρατιάν, καταλαμβάνει τῆς Μεγαλοπολίτιδος χωρίον
[16]	δ' Ἆγιν ἐβούλετο δοκεῖν διὰ	τὴν	συγγένειαν μᾶλλον ἢ διὰ τὴν
[19]	Ἆγιν. ἤδη γὰρ ᾔσθηντο πολλοὶ	τὴν	σύλληψιν, καὶ θόρυβος ἦν ἐπὶ
[2]	δυνατοῖς, μὴ βουλομένοις (ἀφεῖ( ναι	τὴν	συνήθη πλεονεξίαν. ἀδελφοὶ μὲν οὖν
[40]	δὲ τῷ Ἀράτῳ διπλῆν ἐπαγγελλόμενος	τὴν	σύνταξιν ἧς ἐλάμβανε παρὰ Πτολεμαίου
[54]	τὴν ἐρωμένην τοῦ βασιλέως καὶ	τὴν	ταύτης μητέρα καὶ πορνοβοσκὸν Οἰνάνθην.
[31]	τοῖς δ' ἄλλοις ἔφη πᾶσι	τήν	τε γῆν ἅπασαν εἰς μέσον
[34]	τὴν σπουδὴν ἀηδῆ τῶν λόγων	τήν	(τε παιδιὰν ἐπίχαριν καὶ ἀσόλοικον
[40]	τὸν Ἀκροκόρινθον, οὕτως ὁ Κλεομένης	τήν	τε Σικυωνίαν ἐμβαλὼν ἐπόρθησε, καὶ
[59]	δεηθεῖσα κοσμοῦντος καὶ περικαλύπτοντος μετὰ	τὴν	(τελευτήν. οὕτω παρέμεινε τῷ θανάτῳ
[50]	ἐκ Μεγάλης πόλεως ἀνειληφὼς μετὰ	τὴν	τῆς γυναικὸς τελευτήν, ὡς εἴθιστο
[39]	ἐπίδειξιν ἀνδρείας ἐποιοῦντο καὶ πειθαρχίας,	τὴν	τῆς Ἑλλάδος ἀναλαμβάνοντες ἡγεμονίαν τῇ
[28]	γενομένην ἐγείρειν καὶ (προάγειν ἐπὶ	τὴν	τῆς Ἑλλάδος ἡγεμονίαν. πεισθέντος δ'
[56]	τὸν Κλεομένη, νῦν γοῦν ἐδεῖτο	τὴν	τιμὴν ἀπολαβεῖν, ὡς οὐκ ἂν
[10]	κατατιθεμένων, μόνῳ τῷ ἀρξαμένῳ προσθήσουσι	τὴν	τιμήν, ἠρώτα τὸν Ἆγιν εἰ
[25]	Κλεομένους καὶ βουλομένου μάχεσθαι, φοβηθεὶς	τὴν	τόλμαν ὁ Ἄρατος οὐκ εἴασε
[18]	οὕτω φιλοῦντα καὶ δεδωκότα χάριν	τὴν	τοῦ ἀνδρὸς αὐτῇ (σωτηρίαν. οὐ
[58]	μετῆν, ὅσον ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν	τὴν	τοῦ Κλεομένους τόλμαν, (ἀκολουθεῖν δὲ
[17]	Κλεομβρότου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ἀποστᾶσα	τὴν	τοῦ πατρὸς συμφορὰν ἐθεράπευε, καὶ
[34]	μικρῷ δὲ μᾶλλον οἱ ὑπηρέται	τὴν	τράπεζαν ἐπελάμπρυνον, οὐ καρυκείαις τισὶν
[27]	οὗτος ἦν Λυδιάδας ὁ καταθέμενος	τὴν	τυραννίδα καὶ τοῖς πολίταις ἀποδοὺς
[26]	οἰκίας ἦν προσῆκον, οἰόμενος ἀμβλυτέραν	τὴν	τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἔσεσθαι τῆς
[56]	ἂν ἐνοχλήσας εἰ μὴ περὶ	τὴν	τῶν φορτίων (διάθεσιν μετρίως ἐζημιοῦτο.
[57]	Πτολεμαίου τὴν ἀδικίαν ἀμυνάμενοι καὶ	τὴν	ὕβριν ἀξίως τῆς Σπάρτης ἀποθανεῖν,
[34]	καὶ τὰς πολυτελείας, ὡς ἐβδελύττοντο	τὴν	ὑπεροψίαν αὐτῶν καὶ τὸν ὄγκον,
[35]	νικήσας κατὰ κράτος καὶ τρεψάμενος	τὴν	φάλαγγα, πολλοὺς μὲν ἐν τῇ
[49]	τῶν περὶ αὐτὸν Σπαρτιατῶν ὠσάμενος	τὴν	φάλαγγα τῶν Μακεδόνων ἐπὶ πέντε
[6]	Ἀγησίλαος ἀπεδέξαντο (καὶ συμπαρώρμησαν αὐτοῦ	τὴν	φιλοτιμίαν. ἦν δὲ Λύσανδρος μὲν
[23]	τὸ (ἀνδρῶ( δες καὶ προσεκκαῦσαι	τὴν	φιλοτιμίαν. Λεωνίδαν μὲν γὰρ τὸν
[9]	τῶν τε> προτέρων χρησμῶν μνημονεῦσαι,	τὴν	φιλοχρημοσύνην ὡς ὀλέθριον τῇ Σπάρτῃ
[17]	ὑφέξει τῆς κακοβουλίας, (ἐπιδὼν ἐμὲ	τὴν	φιλτάτην αὐτῷ προαποθανοῦσαν. τίνι γὰρ
[35]	νύκτωρ εἰς τὴν πόλιν παρεισπεσόντι	τὴν	φρουρὰν τῶν Ἀχαιῶν συνεκβαλόντες ἐνεχείρισαν
[18]	ὁ Κλεόμβροτος, εὐτύχημα ἂν ἡγήσατο	τὴν	φυγὴν αὑτῷ τῆς βασιλείας μεῖζον
[60]	ἀνδρὸς ἀνῃρημένου θεοφιλοῦς καὶ κρείττονος	τὴν	φύσιν, οἱ δ' Ἀλεξανδρεῖς καὶ
[36]	καιρὸν αἵματος πλῆθος ἀνενεγκεῖν (καὶ	τὴν	φωνὴν ἀποκοπῆναι. διὸ τῶν μὲν
[16]	βασιλέων ὁ μὲν Ἆγις ἐπὶ	τὴν	Χαλκίοικον κατέφυγεν, ὁ δὲ Κλεόμβροτος
[53]	αὐτοῦ τὸ Λακωνικὸν καὶ ἀφελὲς	τὴν	χάριν ἐλευθέριον εἶχε, καὶ τὴν
[50]	ἐτύγχανε τεθωρακισμένος τῶν κιόνων τινὶ	τὴν	χεῖρα προσβαλὼν πλαγίαν καὶ τὸ
[46]	βῆμα πολὺν μὲν χρόνον ἔκλαιε,	τὴν	χλαμύδα θέμενος πρὸ τοῦ προσώπου,
[35]	ἀποδιδράσκοντα καὶ (προ( ιέμενον αὐτῷ	τὴν	χώραν. ἐστρατήγει μὲν γὰρ Ὑπερβατᾶς
[13]	διαλῦσαι δυνάμενος τὰ χρέα, μήτε	τὴν	χώραν προέσθαι βουλόμενος, ἔπεισε τὸν
[51]	πολὺν πόλεμον εἶναι καὶ πορθεῖσθαι	τὴν	χώραν ὑπὸ τῶν βαρβάρων. ἤδη
[12]	τῷ τὰ βελτίονα λέγοντι προστιθέμενον	τὴν	(ψῆφον, ὅταν ἅτερος ἐρίζῃ πρὸς
[54]	γὰρ βασιλεὺς αὐτὸς οὕτω διέφθαρτο	τὴν	ψυχὴν ὑπὸ γυναικῶν καὶ πότων,
[18]	καὶ ποτήρια τῶν πολυτελῶν παρὰ	τῆς	Ἀγησιστράτας, ἐπεβούλευε διὰ ταῦτα τῷ
[43]	συχνῶς κατέβαινεν εἰς Σπάρτην, ἐρῶν	τῆς	Ἀγιάτιδος καὶ περὶ πλείστου ποιούμενος
[39]	καὶ καταστάντες εἰς ἴχνος ἐκείνης	τῆς	ἀγωγῆς, ὥσπερ παρόντι καὶ συμπολιτευομένῳ
[43]	λογισμοῖς. (Ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος ὁ	τῆς	Αἰγύπτου βασιλεὺς ἐπαγγελλόμενος αὐτῷ βοήθειαν
[19]	τῷ Ἄγιδι καὶ δεικνύων ἀποφυγὴν	τῆς	αἰτίας, ἠρώτησεν εἰ ταῦτ' (ἔπραξεν
[31]	ἰασάμενον τὴν πατρίδα· νῦν δὲ	τῆς	ἀνάγκης ἔχειν συγγνώμονα τὸν Λυκοῦργον,
[41]	οὐκ εὐπόρους (κατακλειό( μενον ὑπὸ	τῆς	ἀνάγκης λογισμούς. ἐβουλεύετο γὰρ ἐπὶ
[37]	γέγονε καὶ μέγας οἰκτίροντες δὲ	τῆς	ἀνθρωπίνης φύσεως τὴν ἀσθένειαν, εἰ
[1]	οὕτως γενομένων. καὶ γὰρ οὗτοι	τῆς	ἀρετῆς ὥσπερ εἰδώλῳ τινὶ τῇ
[18]	καὶ τοὺς προτέρους ἐφόρους ἐκβαλὼν	τῆς	ἀρχῆς, ἑτέρους δὲ (ποιησάμενος, εὐθὺς
[11]	τὸ θεῖον ἐξαμαρτάνοντας καὶ καταπαύουσι	τῆς	ἀρχῆς, μέχρι ἂν ἐκ Δελφῶν
[12]	Κλεομβρότῳ παρέδωκαν. ~Ἐν τούτῳ δὲ	τῆς	ἀρχῆς ὁ Λύσανδρος ἀπηλλάγη, τοῦ
[54]	βασιλείοις ἀγείρειν, τὰ δὲ μέγιστα	τῆς	ἀρχῆς πράγματα διοικεῖν Ἀγαθόκλειαν τὴν
[54]	προσέθηκεν, ὕστερον δέ, τοῦ Πτολεμαίου	τῆς	ἀσθενείας ἐπιτεινούσης τὴν δειλίαν, καὶ
[43]	τοῖς ἡγεμόσιν ἐδίδου (καὶ περὶ	τῆς	ἀσφαλείας τῶν Τεγεατῶν ἐφρόντιζεν. ἅμα
[58]	οὖν τοῦ Χρυσέρμου Πτολεμαῖον ἐκ	τῆς	αὐλῆς ἐξιόντα τρεῖς εὐθὺς προσπεσόντες
[52]	καὶ δόξας ἀνθρώπων ἀπαγορεύων ἡττᾶται	τῆς	αὑτοῦ (μαλακίας. δεῖ γὰρ τὸν
[37]	καὶ σατραπικοῖς προστάγμασιν ὑπέρριψε μετὰ	τῆς	Ἀχαΐ ας αὑτόν, ἵνα μὴ
[11]	δὲ τῇ δίκῃ Κλεόμβροτον ἔπειθε	τῆς	βασιλείας ἀντιποιεῖσθαι, γαμβρὸν ὄντα τοῦ
[4]	καὶ λέγειν ὡς οὐδὲν δέοιτο	τῆς	βασιλείας, εἰ μὴ δι' αὐτὴν
[26]	τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἔσεσθαι	τῆς	βασιλείας (ἰσορρόπου καὶ ὁλοκλήρου γενομένης.
[18]	ἂν ἡγήσατο τὴν φυγὴν αὑτῷ	τῆς	βασιλείας μεῖζον εἶναι διὰ τὴν
[55]	τολμηρὸν ἄνδρα καὶ μεγαλοπράγμονα καὶ	τῆς	βασιλείας νοσούσης θεατὴν (γεγενημένον. οὐδὲ
[26]	καὶ προεμένου τὸν ἄνθρωπον (αὐτοῖς.	τῆς	γὰρ αἰτίας τὸ πλεῖστον ἐπ'
[17]	ἐπὶ τῇ χρηστότητι καὶ φιλοστοργίᾳ	τῆς	γυναικός, ἁψαμένη (τῶν πέπλων καὶ
[11]	δυσχεραινόμενος δὲ καὶ μισούμενος ὑπὸ	τῆς	γυναικὸς ἐπανέλθοι παρὰ γνώμην οἴκαδε,
[50]	Μεγάλης πόλεως ἀνειληφὼς μετὰ τὴν	τῆς	γυναικὸς τελευτήν, ὡς εἴθιστο προσιούσης
[22]	τὸν Ἆγιν εὐνοίᾳ καὶ μνήμῃ	τῆς	γυναικός, ὥστε καὶ πυνθάνεσθαι πολλάκις
[37]	ἑαυτοῦ μεθ' ὅπλων εἰσήγαγεν ἄχρι	τῆς	γυναικωνίτιδος· τὸν δ' ἀφ' Ἡρακλέους
[54]	τῷ Κλεομένει τὴν ἔκπεμψιν ἐτελεύτησε·	τῆς	δὲ βασιλείας εὐθὺς εἰς πολλὴν
[8]	χρεῶν μὲν ἀφεθῆναι τοὺς ὀφείλοντας,	τῆς	δὲ γῆς ἀναδασθείσης τὴν μὲν
[50]	εἰς (τὴν οἰκίαν τὴν ἑαυτοῦ·	τῆς	δὲ παιδίσκης, ἣν εἶχεν ἐλευθέραν
[18]	μὲν Κλεόμβροτον ἐκέλευσεν ἀναστάντα φεύγειν,	τῆς	δὲ παιδὸς μένειν ἐδεῖτο καὶ
[46]	καὶ γραφὰς ἀπέστειλεν εἰς Σπάρτην,	τῆς	δὲ πόλεως τὰ πλεῖστα καὶ
[59]	τοιοῦτος ἀνὴρ γενόμενος, οὕτω κατέστρεψε.	(Τῆς	δὲ φήμης εἰς τὴν πόλιν
[24]	οὐδενὶ μέντοι τὴν αἰτίαν ἔφρασε	τῆς	διαφορᾶς, ἀλλ' αὐτὸν ἔφη γινώσκειν
[2]	μὲν οὖν ἐπικρινεῖς αὐτὸς ἐκ	τῆς	διηγήσεως· παραβάλωμεν δ' αὐτοῖς Λακωνικὸν
[38]	ἔξωθεν τὸ Κυλλαράβιον προσελθόντα μετὰ	τῆς	δυνάμεως (δια( λέγεσθαι. ταῦτ' ἀκούσας
[46]	ἐπιχειρήσας βοηθεῖν, εἶτα βραδέως αὐτῷ	τῆς	δυνάμεως ἐκ τῶν χειμαδίων ἀνισταμένης,
[39]	καὶ πολὺ συνδιεφθάρη μέρος αὐτῷ	(τῆς	δυνάμεως. ὅθεν ἐθαύμαζον τὴν ὀξύτητα
[41]	~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου μετὰ πολλῆς	τῆς	δυνάμεως τὴν Γεράνειαν ὑπερβάλλοντος, οὐκ
[44]	τοὺς Μεγαλοπολίτας ἔνδον ἦν μετὰ	τῆς	δυνάμεως. ~Φανεροῦ δὲ μόλις τοῦ
[19]	Δεχάδα· τοῦτο δ' ἐστὶν οἴκημα	τῆς	εἱρκτῆς ἐν ᾧ θανατοῦσι (τοὺς
[37]	Λακεδαίμονα. ~Τοῦτο διελυμήνατο τὰ πράγματα	τῆς	Ἑλλάδος, ἁμῶς γέ πως ἐκ
[39]	ἀνδρείας ἐποιοῦντο καὶ πειθαρχίας, τὴν	τῆς	Ἑλλάδος ἀναλαμβάνοντες ἡγεμονίαν τῇ Λακεδαίμονι
[53]	φιλανθρωπίας καὶ μεταδόσεις τῶν ἀπὸ	τῆς	Ἑλλάδος εἰς Αἴγυπτον ἐκπεπτωκότων. ~Ὁ
[28]	ἐγείρειν καὶ (προάγειν ἐπὶ τὴν	τῆς	Ἑλλάδος ἡγεμονίαν. πεισθέντος δ' ἐκείνου,
[43]	τινες ἐκ Λακεδαίμονος οὐκ ἐλάττονα	τῆς	ἐν χερσὶ δυστυχίαν ἀπαγγέλλοντες, τεθνάναι
[26]	Μεσσήνης, ᾧ συμ> βασιλεύειν ἀπὸ	τῆς	ἑτέρας οἰκίας ἦν προσῆκον, οἰόμενος
[5]	ἐκ τῶν διαδοχῶν, καὶ ταχὺ	τῆς	εὐπορίας εἰς ὀλίγους συρρυείσης, πενία
[46]	κελεύοντες ἢ τοῖς (κρείττοσιν ἐξίστασθαι	τῆς	ἡγεμονίας· ὁ δ' Ἀντίγονος, ὡς
[1]	δὴ λαβόντι τὴν Νεφέλην ἀντὶ	τῆς	Ἥρας, καὶ τῶν Κενταύρων οὕτως
[18]	Ἀναλαβοῦσα καὶ προσκυνήσασα τὸν βωμὸν	τῆς	θεοῦ συνεξῆλθεν, ὥστ' εἰ μὴ
[20]	ἡμῶν. ὁ δ' Ἀμφάρης ἀπὸ	τῆς	θύρας ὁρῶν τὰ γινόμενα καὶ
[3]	μὲν Ἀρχίδαμος ὁ περὶ Μανδόριον	τῆς	Ἰταλίας ὑπὸ Μεσσαπίων ἀποθανών, Ἀρχιδάμου
[19]	οἰμωξόμενον ἐκάλει καὶ δίκην ὑφέξοντα	τῆς	ἰταμότητος· ἄλλος δέ τις> τῶν
[53]	πεῖραν ἀνὴρ ἐφαίνετ' ἔμφρων, καὶ	τῆς	καθ' ἡμέραν ὁμιλίας αὐτοῦ τὸ
[17]	ἢ σὺ βούλει δίκην ὑφέξει	τῆς	κακοβουλίας, (ἐπιδὼν ἐμὲ τὴν φιλτάτην
[17]	γυναικός, ἁψαμένη (τῶν πέπλων καὶ	τῆς	κόμης ἀτημελῶς ἐχόντων, τοῦτο" εἶπεν
[59]	ὑπηρέται, πρῶτον μὲν τὰ παιδία	τῆς	Κρατησικλείας ὁρώσης ἔσφαττον, εἶτ' ἐκείνην,
[49]	καλέσας δὲ Δαμοτέλη τὸν ἐπὶ	τῆς	κρυπτείας τεταγμένον, ὁρᾶν ἐκέλευσε καὶ
[44]	οὐδέν τι μείων οὐδ' ἀσθενεστέρα	τῆς	Λακεδαίμονος, εἶχε δὲ τὴν ἀπὸ
[31]	κεχρῆσθαι, τοὺς ἐνισταμένους (τῇ σωτηρίᾳ	τῆς	Λακεδαίμονος ἐκποδὼν ποιησάμενον. τοῖς δ'
[31]	ἄνευ σφαγῆς ἀπαλλάξαι τὰς ἐπεισάκτους	τῆς	Λακεδαίμονος κῆρας, τρυφὰς καὶ πολυτελείας
[33]	οὐκ ἂν οἰομένους προελθεῖν ἔξω	τῆς	Λακεδαίμονος οὐδ' ἀπολιπεῖν μετέωρον ἐν
[52]	ἐν Αἰγύπτῳ καθεδούμεθα πυνθανόμενοι, τίνα	τῆς	Λακεδαίμονος (σατράπην Ἀντίγονος ἀπολέλοιπε; τοιαῦτα
[25]	τὴν Βέλβιναν Ἀθήναιον· ἐμβολὴ δὲ	τῆς	Λακωνικῆς τὸ χωρίον ἐστί, καὶ
[24]	τῶν πολλῶν στρατηγιῶν αὐτῷ καὶ	τῆς	μακρᾶς πολιτείας ἦν τέλος, ἡγουμένῳ
[4]	τῆς τε μητρὸς Ἀγησιστράτας καὶ	τῆς	μάμμης Ἀρχιδαμίας, αἳ πλεῖστα χρήματα
[48]	ῥοπὴν καιροῦ καὶ δύναμιν, ὥστε,	τῆς	μάχης ἐν Σελλασίᾳ γενομένης καὶ
[48]	Μακεδόνες. (καὶ παρ' ὀλίγον πρὸ	τῆς	μάχης συνέτυχε ταῦτα τὰ γράμματα
[27]	ἐξαγαγὼν δὲ τὴν στρατιάν, καταλαμβάνει	τῆς	Μεγαλοπολίτιδος χωρίον Λεῦκτρα· καὶ γενομένης
[13]	Αἰτωλοὶ γὰρ ἦσαν ἐπίδοξοι διὰ	τῆς	Μεγαρικῆς ἐμβαλοῦντες εἰς Πελοπόννησον· καὶ
[58]	τοὺς φύλακας ᾔσθετο καθεύδοντας ὑπὸ	τῆς	μέθης, ἐνδυσάμενος τὸν χιτῶνα καὶ
[3]	γέγραπται. Λεωνίδας δ' ὁ Κλεωνύμου	τῆς	μὲν ἑτέρας οἰκίας ἦν Ἀγιάδης,
[45]	Θεαρίδαν καὶ τὸν Λυσανδρίδαν ἐκ	τῆς	Μεσσήνης. οὗτος ἦν Φιλοποίμην ὁ
[7]	δεδιὼς δὲ τὸν δῆμον ἐπιθυμοῦντα	τῆς	μεταβολῆς, οὐδὲν ἀντέπραττε φανερῶς, λάθρα
[28]	Ἀχαιούς, ῥᾳδίως ἐπικρατήσειν, ἐδίδασκε τὸν	τῆς	μητρὸς ἄνδρα Μεγιστόνουν, ὡς χρὴ
[54]	ἀδελφὸν Πτολεμαῖος, ὡς ἰσχύοντα διὰ	τῆς	μητρὸς ἐν τῷ στρατιωτικῷ, τὸν
[7]	αὐτὸς δ' ὁ βασιλεὺς ἐδεῖτο	τῆς	μητρὸς ἐπιδοῦναι πρὸς δόξαν αὐτῷ
[27]	καὶ τῶν ἄλλων συχνοὺς διὰ	τῆς	μητρὸς Κρατησικλείας, ἀφειδῶς συγχορηγούσης καὶ
[43]	κατέβαινεν εἰς Λακεδαίμονα, καὶ μετὰ	τῆς	μητρὸς οἴκοι καὶ τῶν παίδων
[32]	ἐκείνην δίαιταν. ὅμως δὲ τὸ	τῆς	μοναρχίας ὄνομα παραμυθούμενος ἀπέδειξε μεθ'
[4]	τὸν ἐπιπρέψαι μάλιστα τῇ χάριτι	τῆς	μορφῆς ὡραϊσμὸν δοκοῦντα περισπάσας τοῦ
[43]	ἐν τοῖς ὅπλοις· μέλλουσα δὲ	τῆς	νεὼς ἐπιβαίνειν ἡ Κρατησίκλεια τὸν
[42]	βοηθῶν. ~Ταῦτα περὶ δευτέραν φυλακὴν	τῆς	νυκτὸς ἀκούσας ὁ Κλεομένης μετεπέμψατο
[25]	δὴ παρὰ φίλου (πυνθανόμενος, ποῦ	τῆς	νυκτὸς ἐξέλθοι. τοῦ δ' ἀντιγράψαντος
[19]	καὶ νέον. ἐκτροπὴν δέ τινα	τῆς	ὁδοῦ πλαγίαν πρὸς τὸ δεσμωτήριον
[22]	γυναῖκα παιδίον ἔχουσαν νεογνὸν ἐκ	τῆς	οἰκίας ἀπαγαγὼν βίᾳ Κλεομένει τῷ
[57]	ἀπολογούμενος· ἀπιὼν δὲ πάλιν ἐκ	τῆς	οἰκίας, καὶ μὴ προνοήσας ἐξόπισθεν
[56]	ἀργύριον. τοῦτον οὖν ἐκβαίνοντα τότε	τῆς	ὁλκάδος ἰδὼν ὁ Κλεομένης ἔτυχε
[49]	ξένων μεμπτῶς ἀγωνισαμένων, τῷ τρόπῳ	τῆς	ὁπλίσεως καὶ τῷ βάρει τῆς
[49]	τῆς ὁπλίσεως καὶ τῷ βάρει	τῆς	ὁπλιτικῆς (φάλαγ( γος ἐξεθλίβη. Φύλαρχος
[33]	ἣν δ' ἔχει τὸ τοιοῦτον	τῆς	παιδιᾶς εἶδος ὠφέλειαν, ἐν τῷ
[49]	τὰ κατὰ νώτου καὶ κύκλῳ	τῆς	(παρατάξεως. τοῦ δὲ Δαμοτέλους ἦν
[52]	ἐμαυτὸν οἴομαι δεῖν τὰς ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἐλπίδας μὴ καταλιπεῖν· ὅπου
[16]	τὴν βασιλείαν ἀφείλετο καὶ συνεξέβαλε	τῆς	πατρίδος. ~Ὁ μὲν οὖν Κλεόμβροτος
[58]	φύλακες, ὥστε καὶ ταύτης ἀποκρουσθέντα	τῆς	πείρας τὸν Κλεομένη διαφέρεσθαι καὶ
[55]	ἐκεῖνον, ἐν ταραχῇ καὶ διασπασμῷ	τῆς	Πελοποννήσου γεγενημένης, ἠξίου μὲν (μόνος
[15]	τὸν πόλεμον εἴσω, τὰς πύλας	τῆς	Πελοποννήσου προεμένους, ποιήσειν δὲ τὸ
[39]	παντελῶς ἐπείθοντο τοῦτον αἴτιον γεγονέναι	(τῆς	περὶ τοὺς Σπαρτιάτας μεταβολῆς. οὕτω
[16]	μῆνα τρισκαιδέκατον, οὐκ ἀπαιτούσης τότε	τῆς	περιόδου, παρὰ τὴν νενομισμένην τάξιν
[29]	τοῖς ἐφόροις ἐπιπέσοι. ~Γενόμενος δὲ	τῆς	πόλεως ἐγγύς, Εὐρυκλείδαν μὲν εἰς
[42]	(καὶ ταύτης μὲν εὐθὺς ἐστέρητο	τῆς	πόλεως, εἰσελθόντος (Ἀντιγόνου καὶ φρουρὰν
[29]	ἔκτεινον, οὐδὲ τοὺς ἀπιόντας ἐκ	τῆς	πόλεως ἐκώλυον. ἐφείσαντο δὲ καὶ
[10]	ἅμα τῷ νομίσματι συνεξέβαλεν ἐκ	τῆς	πόλεως, τῶν δ' ἐν ταῖς
[31]	μετασχεῖν καὶ τὴν μεταβολὴν δέξασθαι	τῆς	πολιτείας, ἔργῳ δὲ μαρτυρῆσαι τὸν
[2]	κάλλιστα δὲ τραφέντας, καλλίστην δὲ	τῆς	πολιτείας ὑπόθεσιν λαβόντας, ἀπώλεσεν οὐχ
[42]	μὲν εἰσαλέσθαι καὶ συνέστρεψεν ἐκ	τῆς	πορείας τὴν δύναμιν, ἐκκόψας δὲ
[13]	εἰς Τεγέαν κατέστησαν. ~Οὕτω δὲ	τῆς	πράξεως αὐτοῖς ὁδῷ βαδιζούσης, καὶ
[44]	τὸ ταχὺ καὶ ἀπροσδόκητον ἐκείνης	τῆς	πράξεως ἡμερῶν πέντε σιτία λαβεῖν
[52]	εἶναι δοκεῖς, φεύγων αἰσχίονα φυγὴν	(τῆς	πρότερον. πολεμίοις μὲν γὰρ ἐνέδωκαν
[40]	πολίτας, ἔλαθε δὲ διολισθὼν ἄχρι	(τῆς	πύλης. ἐκεῖ δὲ τοῦ ἵππου
[9]	οἱ πρόγονοι διαιτᾶσθαι. ~Γραφείσης δὲ	τῆς	ῥήτρας καὶ τῶν γερόντων εἰς
[17]	ἀπὸ τῶν σῶν κακῶν καὶ	τῆς	σῆς φυγῆς μεμένηκέ μοι σύντροφον
[52]	τοῖς ἐν Σελλασίᾳ κειμένοις ὑπὲρ	τῆς	Σπάρτης, ἀλλ' ἐν Αἰγύπτῳ καθεδούμεθα
[9]	αὐτοῖς περιιδεῖν ἐρριμμένον τὸ ἀξίωμα	τῆς	Σπάρτης, ἀλλὰ τῶν τε> προτέρων
[10]	καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ	τῆς	Σπάρτης ἀναιροῦντας, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων
[57]	ἀμυνάμενοι καὶ τὴν ὕβριν ἀξίως	τῆς	Σπάρτης ἀποθανεῖν, καὶ μὴ περιμένειν
[59]	ἐπικατέσφαξε. ~Κλεομένης μὲν οὖν ἑκκαίδεκα	τῆς	Σπάρτης βασιλεύσας ἔτη καὶ τοιοῦτος
[10]	ἐτῶν ὁμοῦ τριακοσίων πεφηνότος ἀξίου	τῆς	Σπάρτης βασιλέως· ὁ δὲ Λεωνίδας
[11]	ἀλλοδαπῆς τεκνοῦσθαι, τὸν δ' ἀπελθόντα	τῆς	Σπάρτης ἐπὶ μετοικισμῷ πρὸς (ἑτέρους
[6]	πράγματα καὶ τὸ παλαιὸν ἀξίωμα	τῆς	Σπάρτης ἐπιποθοῦντος. Λύσανδρος δ' ὁ
[51]	Λακεδαιμονίοις φιλανθρώπως, καὶ τὸ ἀξίωμα	τῆς	Σπάρτης οὐ προπηλακίσας οὐδ' ἐνυβρίσας,
[43]	δακρύοντας ἡμᾶς μηδ' ἀνάξιόν τι	τῆς	Σπάρτης ποιοῦντας. τοῦτο γὰρ ἐφ'
[14]	ἀγροὺς ἐλπίζοντες ἂν ἐπανέλθωσιν ἐκ	τῆς	στρατείας (νεμηθή( σεσθαι, θαυμαστοὺς τῷ
[59]	προὔδωκε τὸ φρόνημα πρὸς τὸ	τῆς	συμφορᾶς μέγεθος, καὶ (περι( βαλοῦσα
[59]	θιγεῖν ἄλλον ἢ τὸν ἐπὶ	τῆς	σφαγῆς τεταγμένον, ἡρωικῶς κατέστρεψεν, οὐδενὸς
[35]	μὲν οὐ καλῶς ἐν μέσῳ	τῆς	τε Δυμαίων πόλεως πολεμίας οὔσης
[4]	δὲ πλούτοις καὶ τρυφαῖς γυναικῶν,	τῆς	τε μητρὸς Ἀγησιστράτας καὶ τῆς
[34]	λίαν ἀκριβῶς λακωνίζειν. ἀπαρθείσης δὲ	τῆς	τραπέζης, εἰσεκομίζετο τρίπους κρατῆρα χαλκοῦν
[26]	ἄριστα τῷ καιρῷ χρησάμενος ἐκ	τῆς	τροπῆς ἐκείνης εὐθὺς ἐπὶ Μαντίνειαν
[52]	καὶ τὴν Λακωνικὴν ἀφορῶμεν, ἐνταῦθα	τῆς	τύχης ἀπαλλάξαντες ἑαυτοὺς ἀπολογησόμεθα τοῖς
[60]	ἀρετὴν ὑβρισθῆναι μὴ (δυναμένην ὑπὸ	τῆς	τύχης. ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις
[53]	οὐδαμῇ καταισχύνων οὐδὲ γναμπτόμενος ὑπὸ	τῆς	τύχης, τῶν πρὸς ἡδονὴν καὶ
[47]	καὶ πόλεις αἱροῦντα τηλικαύτας, οὐ	τῆς	τυχούσης ἐδόκει δεινότητος εἶναι καὶ
[41]	πολλοῦ καὶ (παρασκευῆς ἦν οὐ	τῆς	τυχούσης. ἤδη δὲ πρὸς ἑσπέραν
[42]	εἰς τὸ πεδίον καταβαίνοντα μετὰ	τῆς	φάλαγγος, τοὺς δ' ἱππεῖς ἤδη
[7]	ταῖς γνώμαις αἱ γυναῖκες, ὑπὸ	τῆς	φιλοτιμίας ἐπαρθεῖσαι τοῦ νεανίσκου, καὶ
[58]	μὲν διέδωκαν λόγον, ὡς παραλύοιτο	τῆς	φυλακῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως· (ἔπειτ'
[23]	τοῦ Κλεομένους ἔοικεν ἀγαπῆσαί τε	τῆς	φύσεως τὸ (ἀνδρῶ( δες καὶ
[11]	οὖν ὁ Λεωνίδας ἱκέτης γίνεται	τῆς	Χαλκιοίκου, καὶ συνικέτευεν ἡ θυγάτηρ
[16]	πολλῶν θεασαμένων· ὠργίζοντο γὰρ πεφενακισμένοι,	τῆς	χώρας μὴ νεμηθείσης. (τὸν μὲν
[33]	ἤθροισε καὶ φθορὰν (πολλὴν ἀπειργάσατο	τῆς	χώρας. τέλος δὲ τοὺς περὶ
[46]	ὃ καὶ συνέβη. διαφθειρομένης γὰρ	τῆς	χώρας ὑπ' αὐτοῦ καὶ πάντων
[43]	τὸ φρόνημα καὶ τὸ μέγεθος	τῆς	ψυχῆς, ἀλλὰ καὶ φωνὴν καὶ
[59]	παρέμεινε τῷ θανάτῳ τὸ κόσμιον	τῆς	ψυχῆς, καὶ διεφύλαξεν ἣν ζῶσα
[45]	δ' ὑποτοπήσας αὐτοῦ τὴν ἔντευξιν	τί	δέ" εἶπεν ὦ Λυσανδρίδα λέγεις;
[29]	ἐκ τοῦ οἰκήματος ἔλαθεν εἴς	τι	δωμάτιον εἰσερπύσας μικρόν, ὃ Φόβου
[22]	πρᾶον οὐκ εἶχεν, ἀλλὰ κέντρον	τι	θυμοῦ τῇ φύσει προσέκειτο καὶ
[2]	τῶν καλῶν ἔργων καὶ δόξῃ	τι	(καλλωπίσασθαι καὶ κομπάσαι. φυόμεναι γὰρ
[43]	τῶν φίλων αὐτοῦ διαπυνθάνεσθαι, (μή	τι	κατοκνεῖ βουλόμενος ἐντυχεῖν αὐτῇ. τέλος
[44]	τότε καὶ καθ' ἑαυτὴν οὐδέν	τι	μείων οὐδ' ἀσθενεστέρα τῆς Λακεδαίμονος,
[59]	ὑπολαμβάνουσα καὶ θαρρεῖν παρακαλοῦσα, μηδέν	τι	μηδ' αὐτὴν ἐκπεπληγμένην τὸν θάνατον,
[42]	καὶ κατὰ μικρὸν ὅλης ὁμοῦ	τι	μιᾷ περιόδῳ Πελοποννήσου κύριος γενέσθαι
[2]	οὖν Φωκίων πρὸς Ἀντίπατρον ἀξιοῦντά	τι	παρ' αὐτοῦ τῶν μὴ καλῶν
[25]	Δαμοκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος φυγάς εἴ	τι	πράττεις" ἔφη πρὸς Λακεδαιμονίους, ὥρα
[23]	ὁ δὲ Στωϊκὸς λόγος ἔχει	τι	πρὸς τὰς μεγάλας φύσεις καὶ
[25]	τὰς κλίμακας" εἶπεν εἰ μή	τί	σοι διαφέρει, γράψον ἡμῖν (ἐπὶ
[25]	σοι διαφέρει, γράψον ἡμῖν (ἐπὶ	τί	σοι παρηκολούθουν. τοῦ δ' Ἀράτου
[43]	ἴδῃ δακρύοντας ἡμᾶς μηδ' ἀνάξιόν	τι	τῆς Σπάρτης ποιοῦντας. τοῦτο γὰρ
[49]	Ἀκαρνάνων κατεῖδεν, ἐφοβήθη μὴ πρός	τι	(τοιοῦτον αὐτοῖς ὁ Ἀντίγονος κέχρηται.
[52]	τοῖς ὅπλοις οὐκ ἀξιοῦμεν ἄρχεσθαι,	τί	τὸν μὴ νενικηκότα δεσπότην ποιοῦμεν
[2]	κόλακι" τοῦτο λεκτέον ἢ ὅμοιόν	τι	τούτῳ πρὸς τοὺς πολλούς· οὐ
[33]	συνήθεσιν εὐτραπελίαις καὶ τῷ λέγειν	τι	χαρίεν καὶ Λακωνικὸν πρὸς ἀλλήλους
[2]	ἡλίκην ἔχει δύναμιν ἐκ τῶν	Τιβερίῳ	καὶ Γαΐ ῳ τοῖς Γράγχοις
[31]	τε γῆν ἅπασαν εἰς μέσον	τιθέναι,	καὶ χρεῶν τοὺς ὀφείλοντας ἀπαλλάττειν,
[9]	αὑτοῦ πρῶτον οὐσίαν εἰς μέσον	τιθέναι,	πολλὴν μὲν οὖσαν ἐν τοῖς
[16]	τὴν βασιλείαν ἔν τινι τιμῇ	τίθεσθαι.	διέδωκε δὲ λόγον ὡς καὶ
[53]	τηλικαύτην καὶ δύναμιν, ἀναλαμβάνων δὲ	τιμαῖς	καὶ φιλοφροσύναις τὸν Κλεομένη παρεθάρρυνεν,
[2]	δ' ἀεὶ πολιτεύμασι χρηστοῖς τὰς	τιμὰς	ὑπερβάλλεσθαι, καὶ τιμώμενοι μᾶλλον ἐξ
[16]	διὰ τὴν βασιλείαν ἔν τινι	τιμῇ	τίθεσθαι. διέδωκε δὲ λόγον ὡς
[9]	μεταβαλοῦσαν εἰς τὸ φυτόν, ἐν	τιμῇ	τοῦ θεοῦ γενέσθαι (καὶ μαντικὴν
[10]	ᾄδοντες καὶ φιλοσοφοῦντες, ἐν Σπάρτῃ	τιμηθῆναι	διαφερόντως. (σὺ δ' Ἐκπρέπη μὲν"
[56]	Κλεομένη, νῦν γοῦν ἐδεῖτο τὴν	τιμὴν	ἀπολαβεῖν, ὡς οὐκ ἂν ἐνοχλήσας
[10]	μόνῳ τῷ ἀρξαμένῳ προσθήσουσι τὴν	τιμήν,	ἠρώτα τὸν Ἆγιν εἰ δίκαιον
[7]	δι' ἀπειροκαλίαν εὐδαιμονιζομένης, ἀλλὰ καὶ	τιμὴν	καὶ δύναμιν, ἣν ἐκ τοῦ
[10]	χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺς ἐπὶ	Τιμοθέῳ	πάλιν τὸ αὐτὸ (τοῦτο πράξαντας,
[41]	τὴν ἀκρόπολιν· καὶ παρῆν αὐτῷ	Τιμόξενος	μετὰ τῶν Ἀχαιῶν ἐκ Σικυῶνος
[2]	χρηστοῖς τὰς τιμὰς ὑπερβάλλεσθαι, καὶ	τιμώμενοι	μᾶλλον ἐξ ὧν ἐπολιτεύοντο κεχαρισμένως,
[9]	καὶ μαντεῖον ἦν ἐν Θαλάμαις	τιμώμενον,	ἥν τινες μὲν ἱστοροῦσι τῶν
[30]	καὶ τοιούτων ἄλλων παθημάτων ἱερά.	τιμῶσι	δὲ τὸν Φόβον οὐχ ὥσπερ
[27]	τοῦ στρατεύματος. (ἐπεὶ δὲ χαράδραν	τινὰ	βαθεῖαν οὐκ εἴασε διαβῆναι τοὺς
[5]	διατιθέμενον. οὗτος μὲν οὖν αὑτοῦ	τινα	θυμὸν ἀποπιμπλὰς ἴδιον εἰσήνεγκε τὸν
[60]	περὶ τὸν μυελὸν ἰχώρων συρροήν	τινα	καὶ σύστασιν ἐν ἑαυτοῖς λαβόντων,
[5]	καὶ ἀπροθύμως ἀμυνόμενος, ἀεὶ δέ	τινα	καιρὸν ἐπιτηρῶν μεταβολῆς καὶ μεταστάσεως
[11]	τὸν Λεωνίδαν διώκειν κατὰ δή	τινα	νόμον παλαιόν, ὃς οὐκ ἐᾷ
[29]	τῶν ἐφόρων συσσίτιον ἀπέστειλεν ὥς	τινα	παρ' αὐτοῦ λόγον ἀπὸ στρατιᾶς
[34]	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις ῥοπήν	(τινα	παρέσχεν αὐτῷ. τοῖς μὲν γὰρ
[28]	μὲν πρῶτον διεταράχθη, καθ' ὑποψίαν	τινὰ	πειράζεσθαι δοκῶν, ὡς δ' ἐπείσθη
[38]	δὲ φοβηθέντες οἱ Ἀχαιοὶ προδοσίαν	τινὰ	πραττομένην ἐν Κορίνθῳ καὶ Σικυῶνι
[52]	ἀλλ' ἐν Αἰγύπτῳ καθεδούμεθα πυνθανόμενοι,	τίνα	τῆς Λακεδαίμονος (σατράπην Ἀντίγονος ἀπολέλοιπε;
[19]	συνήθη καὶ νέον. ἐκτροπὴν δέ	τινα	τῆς ὁδοῦ πλαγίαν πρὸς τὸ
[33]	ἐντρυφῶν τοῖς πολεμίοις καὶ περιουσίαν	τινὰ	τοῦ κρατεῖν πολὺ τῷ (καταφρονεῖν
[22]	λαβεῖν πρὸς αὐτὴν διατεθέντα καί	τινα	τρόπον συμπαθοῦντα τῇ πρὸς τὸν
[40]	ὁ Ἄρατος ἐν Κορίνθῳ ποιούμενός	τινα	(τῶν λεγομένων λακωνίζειν ἐξέτασιν· ἀγγελίας
[39]	Αἰτωλοὺς ἀπαγαγεῖν, ὅτε φασὶν εἰπεῖν	τινα	τῶν πρεσβυτέρων Σπαρτιατῶν, ὡς ὤνησαν
[20]	τὴν στραγγάλην πορευόμενος, ὡς εἶδέ	τινα	τῶν ὑπηρετῶν δακρύοντα καὶ περιπαθοῦντα,
[21]	μόνον· ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἔχει	τινὰς	ἀμφιλογίας. (ἐν δὲ Λακεδαίμονι πρῶτος
[41]	τοῦ Λεχαίου νυκτός, ἐξέπεσε καί	τινας	ἀπέβαλε τῶν στρατιωτῶν, ὥστε παντάπασι
[31]	αὐτοὺς πρὸς τὸ κρίνειν αἱρεῖσθαί	τινας	ἐκ τῶν φίλων καὶ ἀπολείπειν
[13]	βασιλέων οὕτω ποιεῖν κελευόντων, ἀσχολίας	τινὰς	ἐμβάλλων ὁ Ἀγησίλαος ἀεὶ καὶ
[34]	καλούμενον, εἶθ' ὁρῶντες οὐ πορφύρας	τινὰς	οὐδὲ χλαίνας περὶ αὐτὸν οὐδὲ
[9]	ἐκ Διὸς τὸν Ἄμμωνα τεκεῖν,	τινὲς	δὲ Κασάνδραν τὴν Πριάμου, τελευτήσασαν
[43]	ἑσπέρας ἤδη περὶ Τεγέαν ἀφίκοντό	τινες	ἐκ Λακεδαίμονος οὐκ ἐλάττονα τῆς
[9]	ἦν ἐν Θαλάμαις τιμώμενον, ἥν	τινες	μὲν ἱστοροῦσι τῶν Ἀτλαντίδων μίαν
[1]	~ΑΓΙΣ ΚΑΙ ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ ~Οὐκ ἀτόπως	τινὲς	οὐδὲ φαύλως συγκεῖσθαι πρὸς τοὺς
[17]	ἐμὲ τὴν φιλτάτην αὐτῷ προαποθανοῦσαν.	τίνι	γὰρ ἐμὲ δεῖ ζῆν παρρησίᾳ
[1]	οὗτοι τῆς ἀρετῆς ὥσπερ εἰδώλῳ	τινὶ	τῇ δόξῃ συνόντες, οὐδὲν εἰλικρινὲς
[50]	ὥσπερ ἐτύγχανε τεθωρακισμένος τῶν κιόνων	τινὶ	τὴν χεῖρα προσβαλὼν πλαγίαν καὶ
[16]	ἢ διὰ τὴν βασιλείαν ἔν	τινι	τιμῇ τίθεσθαι. διέδωκε δὲ λόγον
[27]	πόλιν αὐτὴν παραταξάμενος ἡττήθη μέρει	τινὶ	τοῦ στρατεύματος. (ἐπεὶ δὲ χαράδραν
[24]	Ἆγιν ὁποῖος γένοιτο βασιλεὺς καὶ	τίνι	(τρόπῳ καὶ μετὰ τίνων ἐπὶ
[34]	τὸν οἶνον. καὶ γὰρ ἐπετίμησέ	τινι	τῶν φίλων, ἀκούσας ὅτι ξένους
[42]	περὶ τὸ Ἄργος, ἀλλὰ (ταραχῆς	τινος	ἀπ' ἀνθρώπων ὀλίγων γεγενημένης. ἐπεὶ
[25]	τοὺς πολίτας, καὶ τῶν παλαιῶν	τινος	αὐτοὺς ἀνεμίμνῃσκε βασιλέως εἰπόντος ὅτι
[58]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως· (ἔπειτ' ἔκ	τινος	ἔθους βασιλικοῦ τοῖς μέλλουσιν ἐξ
[11]	ἀποβλέποντες. ἐὰν οὖν ἐκ μέρους	τινὸς	εἰς ἕτερον μέρος ἀστὴρ διᾴξῃ,
[58]	μὲν Ἱππίτας ὑπὸ τῶν νεωτέρων	τινὸς	ἐπλήγη δεηθείς, ἔπειτα τῶν ἄλλων
[11]	γυναικὸς Ἀσιανῆς, ἣν τῶν Σελεύκου	τινὸς	ὑπάρχων αὐτῷ συνοικίσαντος ἔσχε, τεκνώσαιτο
[24]	καὶ τίνι (τρόπῳ καὶ μετὰ	τίνων	ἐπὶ ταύτην ἔλθοι τὴν ὁδόν.
[5]	ἄλλων ἀνέφερεν ἁμαρτημάτων. ἐφορεύσας δέ	τις	ἀνὴρ δυνατός, αὐθάδης δὲ καὶ
[56]	λιμένος περιπατῶν ἠσπάζετο προθύμως, καὶ	τίς	(αὐτὸν εἰς Αἴγυπτον ἄγοι πρόφασις
[23]	τὸν παλαιὸν λέγουσιν ἐπερωτηθέντα, ποῖός	τις	αὐτῷ φαίνεται ποιητὴς γεγονέναι Τυρταῖος,
[58]	παραπτόμενος καθ' ἕκαστον ἀπεπειρᾶτο, μή	τις	(διαλανθάνοι ζῶν. ἐπεὶ δὲ καὶ
[5]	αὑτοῦ καὶ τὸν κλῆρον ᾧ	τις	ἐθέλοι καὶ ζῶντα δοῦναι καὶ
[54]	Οἰνάνθην. ὅμως δ' οὖν ἔδοξέ	τις	ἐν ἀρχῇ καὶ τοῦ Κλεομένους
[3]	τοῦ πολιτεύματος ὁμαλῶς ἁπάντων, ἦν	τις	ἐν τῷ Λεωνίδᾳ τῶν πατρῴων
[17]	τούτῳ μὲν οὖν εἰ καί	τις	ἦν λόγος εὐπρεπής, ἐγὼ τοῦτον
[58]	περιμένοντας. ἔτυχε δὲ τῶν Ἀλεξανδρέων	τις	ἵππον ἄγων παρὰ τὰς θύρας·
[25]	σκῶμμα γελάσαντος καὶ πυνθανομένου, ποῖός	τις	ὁ νεανίσκος εἴη, Δαμοκράτης ὁ
[19]	ὑφέξοντα τῆς ἰταμότητος· ἄλλος δέ	τις>	τῶν ἐφόρων, οἷον ἐνδιδοὺς τῷ
[57]	διείλεκτο τῷ Κλεομένει, καὶ συνήθειά	τις	ὑπῆρχεν αὐτοῖς καὶ παρρησία (πρὸς
[52]	μεγάλῳ καὶ τοῖς λόγοις γεγονώς	τις	ὑψηλὸς ἀεὶ (καὶ μεγάλαυχος, ἐντυχὼν
[34]	τὴν τράπεζαν ἐπελάμπρυνον, οὐ καρυκείαις	τισὶν	οὐδὲ πέμμασιν, ἀλλ' ὥστ' ἀφθονωτέρας
[17]	τούτου γενομένων· σὺ δ' αὐτῷ	τὸ	ἀδίκημα ποιεῖς εὐαπολόγητον, οὕτω μέγα
[60]	ἀγωνισαμένη τῷ γυναικείῳ δράματι πρὸς	τὸ	ἀνδρεῖον, ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς
[23]	ἔοικεν ἀγαπῆσαί τε τῆς φύσεως	τὸ	(ἀνδρῶ( δες καὶ προσεκκαῦσαι τὴν
[21]	ἀλλ' ἀπετρέποντο δεδιότες (καὶ σεβόμενοι	τὸ	ἀξίωμα. διὸ καὶ πολλῶν γεγονότων
[9]	ὀλίγους ἐντρυφῶντας αὐτοῖς περιιδεῖν ἐρριμμένον	τὸ	ἀξίωμα τῆς Σπάρτης, ἀλλὰ τῶν
[51]	χρησάμενος τοῖς Λακεδαιμονίοις φιλανθρώπως, καὶ	τὸ	ἀξίωμα τῆς Σπάρτης οὐ προπηλακίσας
[42]	παρεθάρρυνεν, ὡς οὐδενὸς μεγάλου περὶ	τὸ	Ἄργος, ἀλλὰ (ταραχῆς τινος ἀπ'
[42]	ὁ Μεγιστόνους τε παρεισπεσὼν εἰς	τὸ	Ἄργος ἀνῃρέθη μαχόμενος καὶ μόγις
[39]	βασιλεῖς Λακεδαιμονίων πολλὰ πραγματευσάμενοι προσαγαγέσθαι	τὸ	Ἄργος βεβαίως ἠδυνήθησαν, ὅ τε
[56]	καὶ διὰ πολέμους οὐκ (ἀπειληφὼς	τὸ	ἀργύριον. τοῦτον οὖν ἐκβαίνοντα τότε
[19]	βαδίζοντες, ὁ μὲν Ἀμφάρης διὰ	τὸ	ἄρχειν ἁψάμενος τοῦ Ἄγιδος, ἄγω
[12]	τῶν ἐφόρων βουλεύματα· τοῦτο γὰρ	τὸ	ἀρχεῖον ἰσχύειν ἐκ διαφορᾶς τῶν
[16]	ὑπὸ (τού( των κατέβαινεν εἰς	τὸ	ἀρχεῖον. καὶ τῶν βασιλέων τοῦ
[30]	ἵδρυνται Λακεδαιμόνιοι, μοναρχίας ἐγγυτάτω κατασκευασάμενοι	τὸ	ἀρχεῖον. ~Ὁ δ' οὖν Κλεομένης
[60]	κατασαπέντες ἐξανθοῦσι, κάνθαροι δ' ὄνων	τὸ	αὐτὸ παθόντων ζῳογονοῦνται, τὰ δ'
[10]	καὶ τοὺς ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν	τὸ	αὐτὸ (τοῦτο πράξαντας, ἡμᾶς δὲ
[17]	οὕτω μέγα καὶ περιμάχητον ἀποφαίνων	τὸ	βασιλεύειν, ὥστε δι' αὐτὸ καὶ
[22]	καὶ μὴ πειθομένων περιεῖναι, πρὸς	τὸ	βέλτιον ἐκβιαζόμενον. ~Οὐκ ἤρεσκε μὲν
[46]	ἐπεὶ δ' Ἄρατος ἀναβὰς ἐπὶ	τὸ	βῆμα πολὺν μὲν χρόνον ἔκλαιε,
[18]	κεφαλὴν ἐπέθηκε τοῦ Κλεομβρότου καὶ	τὸ	βλέμμα διεφθαρμένον καὶ συντετηκὸς ὑπὸ
[40]	ἀπαλλαγῆναι βουλομένην, ἐκάλει μὲν εἰς	τὸ	βουλευτήριον τοὺς πολίτας, ἔλαθε δὲ
[30]	τε· καί· σιγῇ δειδιότες σημάντορας.	(τὸ	γὰρ αἰσχύνεσθαι μάλιστα συμβαίνει πρὸς
[47]	εἶναι καὶ (πραγμάτων μεγάλων ἄξιος.	τὸ	γὰρ ἐκ μιᾶς πόλεως ὁρμώμενον
[50]	ὥρμησε μετὰ τῶν φίλων εἰς	τὸ	Γύθιον. (κἀκεῖθεν ἐπιβάντες ἐπ' αὐτὸ
[47]	μέντοι κατὰ τὴν Κυλλάραβιν γενόμενοι	τὸ	γυμνάσιον ἐπεχείρουν προσφέρειν πῦρ, ἐκώλυσεν,
[2]	λοιπὸν αὔξονται μετὰ (φρονήματος ἐπαιρόμεναι.	τὸ	δ' ἄγαν πανταχοῦ μὲν ἐπισφαλές,
[9]	τούτων ἑξακόσια τάλαντα νομίσματος ἔχουσαν·	τὸ	δ' αὐτὸ καὶ τὰς μητέρας
[17]	τῶν παιδίων τὸ μὲν ἔνθεν,	τὸ	δ' ἔνθεν (ὑφ' αὑτὴν ἔχουσα.
[22]	ἧττον τοῦ Ἄγιδος εὖ πεφυκώς,	τὸ	δ' εὐλαβὲς ἄγαν ἐκεῖνο καὶ
[34]	ἀτέχνους καὶ ἀδίκους ἐνόμιζεν εἶναι·	τὸ	δ' ὁμιλίᾳ καὶ λόγῳ χάριν
[31]	πρῶτον ἀντιλέγειν καὶ τὸ δεύτερον,	τὸ	δὲ τρίτον καλούντων ἀναστάντα βαδίζειν
[30]	μάλιστα συμβαίνει πρὸς οὓς καὶ	τὸ	δεδοικέναι τοῖς πολλοῖς. διὸ καὶ
[37]	μάζαν καὶ τὸν τρίβωνα, καὶ	τὸ	δεινότατον ὧν κατηγόρει Κλεομένους, ἀναίρεσιν
[41]	ἐπηρμένους τῇ νίκῃ τραπέσθαι πρὸς	τὸ	δεῖπνον, ἀθυμεῖν δὲ τὸν Ἀντίγονον,
[28]	καὶ προῄει σχέδην, ὡς περὶ	τὸ	δεῖπνον οὖσι τοῖς ἐφόροις ἐπιπέσοι.
[19]	ἐρημίας οὔσης, (ἐμβάλλουσιν αὐτὸν εἰς	τὸ	δεσμωτήριον. εὐθὺς δὲ παρῆν ὁ
[19]	τινα τῆς ὁδοῦ πλαγίαν πρὸς	τὸ	δεσμωτήριον ἐχούσης, ὡς ἐγένοντο κατ'
[58]	τὴν ἄκραν ἐχώρουν, ἀναρρῆξαι διανοούμενοι	τὸ	δεσμωτήριον καὶ χρήσασθαι (τῷ πλήθει
[46]	στρατιώτας (μεθ' ἑαυτοῦ. διὸ καὶ	τὸ	δεύτερον ἐγχείρημα τοῦ Κλεομένους ἔδοξε
[31]	ἐφόρων τὸ πρῶτον ἀντιλέγειν καὶ	τὸ	δεύτερον, τὸ δὲ τρίτον καλούντων
[15]	τῆς Πελοποννήσου προεμένους, ποιήσειν δὲ	τὸ	(δοκοῦν Ἀράτῳ· καὶ γὰρ πρεσβύτερόν
[59]	Παντέως γυνή, καλλίστη καὶ γενναιοτάτη	τὸ	εἶδος. ἔτι δ' αὐτοῖς νεογάμοις
[35]	καὶ στρατοπεδευσαμένων ἐν Δύμαις περὶ	τὸ	Ἑκατόμβαιον, ἐπελθὼν ὁ Κλεομένης ἔδοξε
[10]	Σπάρτης ἀναιροῦντας, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων	τὸ	ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν
[2]	εἶναι θέλωσιν, ἀλλ' ἀγαθὸν ἡγῶνται	τὸ	ἔνδοξον (εἶναι. ὅπερ οὖν Φωκίων
[19]	τοὺς παρεστῶτας ἀποστρεφομένους καὶ φεύγοντας	τὸ	ἔργον, ὡς οὐ θεμιτὸν οὐδὲ
[41]	γὰρ ἐπὶ τὴν ἄκραν ἀναζευγνύναι	τὸ	Ἡραῖον κἀκεῖθεν εἰς Σικυῶνα πλοίοις
[11]	κρίνουσι τοὺς βασιλεῖς ὡς περὶ	τὸ	θεῖον ἐξαμαρτάνοντας καὶ καταπαύουσι τῆς
[37]	προσεῖχον αὐτῷ, τοῦ Κλεομένους ἐκπεπληγμένοι	τὸ	θράσος, ἀλλὰ καὶ δικαίαν ἐποιοῦντο
[29]	εἰς τοῦτο συνεισενεγκὼν ἑαυτὸν ἀπέκλεισε	τὸ	θύριον. οἱ δὲ τέσσαρες ἀνῃρέθησαν
[18]	καὶ (λουσά( μενον πάλιν εἰς	τὸ	ἱερὸν κατέστησαν. καὶ ἦσαν πάντες
[59]	ἡ δὲ Παντέως γυνὴ περιζωσαμένη	τὸ	ἱμάτιον, εὔρωστος οὖσα καὶ μεγάλη,
[19]	Δαμοχάρης, εὔρωστος ὢν καὶ μέγας,	τὸ	ἱμάτιον περιβαλὼν περὶ τὸν τράχηλον
[30]	ἥκιστα δεδίασιν οἱ μάλιστα (φοβούμενοι	τὸ	κακῶς ἀκοῦσαι. διὸ καὶ καλῶς
[46]	προέσθαι τὴν ἀσφάλειαν αἰσχρόν, οὐ	τὸ	κακῶς ἀκοῦσαι παρὰ τοῖς ἐκτὸς
[37]	διαφόροις πρὸς ἀρετὴν ἐκφέρειν δύναται	τὸ	καλὸν ἀνεμέσητον. ~Ἐλθόντων δὲ τῶν>
[2]	ἐξουσίας μεγάλης ἐπιλαβομένους, ὅταν μὴ	τὸ	καλὸν ἔνδοξον εἶναι θέλωσιν, ἀλλ'
[7]	τοσαύτῃ κατεσχέθησαν οἷον ἐπιπνοίᾳ πρὸς	τὸ	καλόν, ὥστε τὸν μὲν Ἆγιν
[23]	ἰδίαν ἑκάστου πρὸς αὑτὸν ἕλκοντος	τὸ	κερδαλέον· ἀσκήσεως δὲ καὶ σωφροσύνης
[46]	Ἀντίγονος, ὡς ἔδει στρατηγὸν ἔμφρονα,	τὸ	κινδυνεῦσαι παραλόγως καὶ προέσθαι τὴν
[59]	(τελευτήν. οὕτω παρέμεινε τῷ θανάτῳ	τὸ	κόσμιον τῆς ψυχῆς, καὶ διεφύλαξεν
[11]	προέσθαι, καὶ τοὺς γέροντας, οἷς	τὸ	κράτος ἦν ἐν τῷ προβουλεύειν,
[31]	στρατείας ἀσχόλους ὄντας αὐτοὺς πρὸς	τὸ	κρίνειν αἱρεῖσθαί τινας ἐκ τῶν
[38]	αὐτούς, ἢ κατὰ γυμνάσιον ἔξωθεν	τὸ	Κυλλαράβιον προσελθόντα μετὰ τῆς δυνάμεως
[53]	τῆς καθ' ἡμέραν ὁμιλίας αὐτοῦ	τὸ	Λακωνικὸν καὶ ἀφελὲς τὴν χάριν
[2]	Θεόφραστος ἐκβεβαιοῦνται τοῖς ἐπαίνοις, καὶ	τὸ	λοιπὸν αὔξονται μετὰ (φρονήματος ἐπαιρόμεναι.
[19]	δὲ καταβαίνειν ὅτε τύχοι πρὸς	τὸ	λουτρόν, ἐκεῖ συλλαβεῖν αὐτὸν ἔγνωσαν,
[26]	τῶν Ἀχαιῶν βοηθήσας, καὶ περὶ	τὸ	Λύκαιον ἀπιοῦσιν ἤδη τοῖς Ἀχαιοῖς
[45]	πρὸς δόξαν (ἀεὶ μᾶλλον ἢ	τὸ	λυσιτελὲς παρ' ἡμῖν. καὶ ταῦτ'
[43]	τῷ πάθει τὸ φρόνημα καὶ	τὸ	μέγεθος τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ καὶ
[46]	Ἀχαιῶν, καταπλαγέντων τὴν ὀξύτητα καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ πάθους, (ὁ δ'
[56]	ἀρτίως αὐτῷ δεδομένην, καὶ παροξύναντος	τὸ	μειράκιον, ἔδοξεν εἰς οἰκίαν μεγάλην
[7]	μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη καὶ κατέπαυε	τὸ	μειράκιον, ὡς οὔτε δυνατῶν οὔτε
[17]	χεῖρας ἐκείνῳ καὶ τῶν παιδίων	τὸ	μὲν ἔνθεν, τὸ δ' ἔνθεν
[34]	γεγονέναι. τῶν δὲ δείπνων αὐτοῦ	τὸ	μὲν καθημερινὸν ἦν ἐν τρικλίνῳ
[10]	σατραπικῶν ἀγνοεῖ τὸν Λυκοῦργον, ὅτι	τὸ	μὲν ὀφείλειν καὶ δανείζειν ἅμα
[28]	τοῦ ἐφόρου πρὸς τὸν Κλεομένη,	τὸ	μὲν πρῶτον διεταράχθη, καθ' ὑποψίαν
[7]	κοινῶν διαπραττομένην. ~Ἡ δ' ἀκούσασα	τὸ	μὲν πρῶτον ἐξεπλάγη καὶ κατέπαυε
[24]	τὴν ὁδόν. ὁ δὲ Ξενάρης	τὸ	μὲν πρῶτον οὐκ ἀηδῶς ἐμέμνητο
[59]	Πτολεμαῖος ὡς ἔγνω ταῦτα, προσέταξε	τὸ	μὲν σῶμα τοῦ Κλεομένους κρεμάσαι
[31]	ἀρχεῖον κατασκευασαμένους. σημεῖον δὲ τούτου	τὸ	μέχρι νῦν μεταπεμπομένων τὸν βασιλέα
[2]	ἐν οἷς οὐκέτ' ἦν ἐπεὶ	τὸ	μὴ καλὸν αἰσχρὸν ἤδη τὸ
[51]	τῶν βαρβάρων. ἤδη δὲ καὶ	τὸ	νόσημα κατεῖχεν αὐτόν, εἰς φθίσιν
[23]	πράῳ κεραννύμενος ἤθει μάλιστ' εἰς	τὸ	οἰκεῖον ἀγαθὸν ἐπιδίδωσιν. ~Ἐπεὶ δὲ
[19]	εἰσῆλθον, καὶ τῶν γερόντων εἰς	τὸ	οἴκημα μεταπεμψάμενοι τοὺς ταὐτὰ βουλομένους,
[19]	Λεωνίδας μισθοφόρους ἔχων πολλοὺς καὶ	τὸ	οἴκημα περιέσχεν ἔξωθεν, οἱ δ'
[19]	καὶ λοιδορηθεὶς εἷλκεν αὐτὸς (εἰς	τὸ	οἴκημα τὸν Ἆγιν. ἤδη γὰρ
[30]	πρὸς τοὺς πολεμίους εἰσί, καὶ	τὸ	παθεῖν ἥκιστα δεδίασιν οἱ μάλιστα
[43]	πρόσωπον ἐπὶ τὴν ναῦν ἐχώρει	τὸ	παιδίον ἔχουσα, καὶ διὰ τάχους
[6]	ὀδυρομένου τὰ παρόντα πράγματα καὶ	τὸ	παλαιὸν ἀξίωμα τῆς Σπάρτης ἐπιποθοῦντος.
[35]	Ὑπερβατᾶς τότε, τοῦ δ' Ἀράτου	τὸ	πᾶν ἦν κράτος ἐν τοῖς
[48]	τὴν ἀχρηματίαν ἐν τοῖς ὅπλοις	τὸ	πᾶν θέμενος, ἠναγκάσθη δισμυρίοις, ὡς
[9]	Πριάμου, τελευτήσασαν ἐνταῦθα καὶ διὰ	τὸ	πᾶσι φαίνειν τὰ μαντεῖα Πασιφάαν
[37]	τὴν ἀξίωσιν τῶν Λακεδαιμονίων εἰς	τὸ	πάτριον σχῆμα κοσμούντων τὴν Πελοπόννησον,
[2]	τὸ μὴ καλὸν αἰσχρὸν ἤδη	τὸ	παύσασθαι. (Ταῦτα μὲν οὖν ἐπικρινεῖς
[47]	πόλει τῶν Ἀργείων ἀνεφάνη, πορθῶν	τὸ	πεδίον καὶ τὸν σῖτον οὐ
[42]	Ἀντίγονον ἀπὸ τῶν ἄκρων εἰς	τὸ	πεδίον καταβαίνοντα μετὰ τῆς φάλαγγος,
[43]	οἴκοι καὶ τῶν παίδων ἀπαλγήσας	τὸ	πένθος, εὐθὺς ἦν ἐν τοῖς
[17]	μεμένηκέ μοι σύντροφον καὶ σύνοικον	(τὸ	πένθος. πότερον οὖν δεῖ με
[25]	πρῶτον οἱ ἔφοροι πέμπουσι καταληψόμενον	τὸ	περὶ τὴν Βέλβιναν Ἀθήναιον· ἐμβολὴ
[45]	Κλεομένης διασιωπήσας χαλεπὸν μέν" ἔφη	τὸ	πιστεῦσαι ταῦτα, νικάτω δὲ τὸ
[38]	πρὸς τοὺς Ἀχαιούς, ἧς ἦν	τὸ	πλεῖστον Ἀράτου κατηγορία, πολλὰ δὲ
[26]	ἄνθρωπον (αὐτοῖς. τῆς γὰρ αἰτίας	τὸ	πλεῖστον ἐπ' ἐκείνους ἦλθε, βεβιάσθαι
[7]	Λακωνικῶν πλούτων ἐν ταῖς γυναιξὶ	τὸ	πλεῖστον, καὶ τοῦτο τὴν (πρᾶξιν
[38]	τοῦ Ἀράτου λοιδορήσαντος αὐτὸν πρὸς	τὸ	πλῆθος, ἀνέζευξε διὰ ταχέων καὶ
[11]	~Ἐκ τούτου τῷ μὲν Ἄγιδι	τὸ	πλῆθος ἐπηκολούθησεν, οἱ δὲ πλούσιοι
[38]	Κλεομένη μὴ πάντα διαπράξηται καθομιλήσας	τὸ	πλῆθος ἢ καὶ βιασάμενος, ἠξίου
[45]	καὶ τῶν προσβοηθούντων καὶ μαχομένων	τὸ	πλῆθος· ὀλίγοι δὲ παντάπασιν ἥλωσαν,
[25]	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, οὐδὲ πεντακισχιλίων	τὸ	πλῆθος ὄντων. μέγας οὖν τῷ
[41]	ἦν τὴν ἀπόστασιν Ἀριστοτέλης· καὶ	τὸ	πλῆθος οὐ χαλεπῶς ἔπεισεν, ἀγανακτοῦν
[32]	ἐν ἡσυχίᾳ (γενομένων. ἀναπληρώσας δὲ	τὸ	πολίτευμα τοῖς χαριεστάτοις τῶν περιοίκων,
[20]	εἶπεν ὦ παῖ εὐλάβεια καὶ	τὸ	πρᾶον καὶ (τὸ φιλάνθρωπον ἀπώλεσε
[24]	κοινά, τῶν δὲ πολλῶν διὰ	τὸ	πράττειν κακῶς περὶ τὰ οἰκεῖα
[59]	Κλεομένους ὠλοφύρετο. τῶν δὲ παιδίων	τὸ	πρεσβύτερον ἀποπηδῆσαν, οὐδενὸς ἂν προσδοκήσαντος,
[39]	Σπαρτιάτας μεταβολῆς. οὕτω γὰρ ἔπραττον	τὸ	πρὶν ταπεινὰ καὶ βοηθεῖν αὑτοῖς
[45]	τὸ πιστεῦσαι ταῦτα, νικάτω δὲ	τὸ	πρὸς δόξαν (ἀεὶ μᾶλλον ἢ
[1]	κυβερνητῶν, ἀφορῶσι πρὸς ἐκείνους καὶ	τὸ	προστασσόμενον ὑπ' ἐκείνων ποιοῦσιν, οὕτως
[37]	ἵνα μὴ Κλεομένει ποιεῖν δοκῇ	τὸ	προσταττόμενον, Ἀντιγόνεια θύων καὶ παιᾶνας
[43]	ταῦτα δ' εἰποῦσα καὶ καταστήσασα	τὸ	πρόσωπον ἐπὶ τὴν ναῦν ἐχώρει
[50]	τὴν χεῖρα προσβαλὼν πλαγίαν καὶ	τὸ	πρόσωπον ἐπὶ τὸν πῆχυν ἐπιθείς,
[58]	παρὰ τὸ σφυρὸν εἶδε συστρέψαντα	τὸ	πρόσωπον, ἐφίλησεν αὐτόν, εἶτα παρεκάθισε·
[20]	δ' υἱῷ προσπεσοῦσα καὶ φιλήσασα	τὸ	πρόσωπον, ἡ πολλή σε" εἶπεν
[60]	τῇ κεφαλῇ περιπεπλεγμένον καὶ ἀποκρύπτοντα	τὸ	πρόσωπον, ὥστε μηδὲν (ὄρνεον ἐφίπτασθαι
[31]	μεταπεμπομένων τὸν βασιλέα τῶν ἐφόρων	τὸ	πρῶτον ἀντιλέγειν καὶ τὸ δεύτερον,
[31]	προσαγορευθέντας· καὶ διατελεῖν γε τούτους	τὸ	πρῶτον ὑπηρέτας τῶν βασιλέων ὄντας,
[52]	ὁ Κλεομένης ἀπεκρίνατο· τῶν ἀνθρωπίνων	τὸ	ῥᾷστον ὦ πόνηρε καὶ πᾶσιν
[44]	τὴν Μεγαλοπολιτικὴν καὶ δειπνοποιησάμενος περὶ	τὸ	Ῥοίτειον, εὐθὺς ἐπορεύετο τὴν δι'
[11]	τῶν βασιλέων βοηθῶν. τοῦτο δὴ	τὸ	σημεῖον αὑτῷ γεγονέναι λέγων ὁ
[11]	αὐτὸς παρεφύλαττε μετὰ τῶν (συναρχόντων	τὸ	σημεῖον. ἔστι δὲ τοιόνδε· δι'
[25]	παρηκολούθουν. τοῦ δ' Ἀράτου πρὸς	τὸ	σκῶμμα γελάσαντος καὶ πυνθανομένου, ποῖός
[56]	ὁ Νικαγόρας ἐκφέρει τῷ Σωσιβίῳ	τὸ	σκῶμμα τοῦ Κλεομένους. (ὁ δὲ
[42]	ἔρημον οὖσαν, ἀπῆγεν ἐκ Κορίνθου	τὸ	στράτευμα. (καὶ ταύτης μὲν εὐθὺς
[38]	νυκτὸς ἦγε πρὸς τὰ τείχη	τὸ	στράτευμα, (καὶ τὸν περὶ τὴν
[26]	μὲν ἐτρέψατο καὶ διεπτόησεν αὐτῶν	τὸ	στράτευμα, συχνοὺς δ' ἀνεῖλε καὶ
[12]	(ψῆφον, ὅταν ἅτερος ἐρίζῃ πρὸς	τὸ	συμφέρον· ἀμφοῖν δὲ ταὐτὰ βουλευομένων
[6]	δεινότατος Ἑλλήνων πράγματα συσκευάσασθαι καὶ	τὸ	συνετὸν τοῦτο καὶ δολερὸν τόλμῃ
[58]	καὶ τὸν Κλεομένη νύξας παρὰ	τὸ	σφυρὸν εἶδε συστρέψαντα τὸ πρόσωπον,
[17]	τοῦτο" εἶπεν ὦ πάτερ ἐμοὶ	τὸ	σχῆμα καὶ τὴν ὄψιν οὐχ
[50]	χρόνον οὐ πολὺν οὕτω διαναπαύσας	τὸ	σῶμα καὶ τῇ διανοίᾳ περιδραμὼν
[20]	συγκαθεῖλε, καὶ παρεκτείνασα τῷ Ἄγιδι	τὸ	σῶμα περιέστειλε καὶ κατεκάλυψε· (τῷ
[51]	τῇ περὶ τὸν ἀγῶνα κραυγῇ	τὸ	σῶμα προσαναρρήξας· ἐν δὲ ταῖς
[60]	ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις οἱ	τὸ	σῶμα τοῦ Κλεομένους ἀνεσταυρωμένον παραφυλάττοντες
[43]	ὅπου ποτὲ τῇ Σπάρτῃ νομίζεις	τὸ	σῶμα τοῦτο χρησιμώτατον ἔσεσθαι, πρὶν
[8]	τοῦ κατὰ Πελλήνην χαράδρου πρὸς	τὸ	Ταΰ γετον καὶ Μαλέαν καὶ
[44]	γὰρ ἔστιν ᾧ μᾶλλον ἔοικε	τὸ	ταχὺ καὶ ἀπροσδόκητον ἐκείνης τῆς
[18]	~Ἡ μὲν Χιλωνὶς τοιαῦτα ποτνιωμένη	τό	τε πρόσωπον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν
[42]	αὑτόν, ἀσφαλῶς κατέβη καὶ παρὰ	τὸ	τεῖχος ἀπηλλάττετο, μεγίστων μὲν ἐν
[42]	ἐπιβαλὼν δὲ τῷ Ἄργει κατὰ	τὸ	τεῖχος ἐπεχείρησε μὲν εἰσαλέσθαι καὶ
[32]	κὴν ἐκείνην δίαιταν. ὅμως δὲ	τὸ	τῆς μοναρχίας ὄνομα παραμυθούμενος ἀπέδειξε
[59]	γυνή, προὔδωκε τὸ φρόνημα πρὸς	τὸ	τῆς συμφορᾶς μέγεθος, καὶ (περι(
[33]	ἀλλήλους διατιθεμένων. ἣν δ' ἔχει	τὸ	τοιοῦτον τῆς παιδιᾶς εἶδος ὠφέλειαν,
[2]	ἐπεὶ συμβαίνει γε καὶ οὕτως	τὸ	τοῦ δράκοντος, οὗ φησιν ὁ
[30]	ἵνα μὴ χαλεποὶ ὦσιν αὐτοῖς,	τὸ	τοῦ μύστακος οἶμαι προτείνοντες, ὅπως
[16]	κατέφυγεν, ὁ δὲ Κλεόμβροτος εἰς	τὸ	τοῦ (Ποσειδῶνος ἱερὸν ἐλθὼν ἱκέτευε·
[57]	σχολὴν ἀναμένων, ὅταν πρῶτον ἀπόθηται	τὸ	τύμπανον καὶ καταπαύσῃ τὸν θίασον,
[29]	πόλεως ἐγγύς, Εὐρυκλείδαν μὲν εἰς	τὸ	τῶν ἐφόρων συσσίτιον ἀπέστειλεν ὥς
[30]	τοῖς πολλοῖς. διὸ καὶ παρὰ	τὸ	τῶν ἐφόρων συσσίτιον τὸν Φόβον
[57]	ἦλθε μὲν καὶ διελέχθη μέτρια,	τὸ	ὕποπτον ἐξαιρῶν καὶ περὶ τοῦ
[22]	καὶ μετὰ σφοδρότητος ὁρμὴ πρὸς	τὸ	φαινόμενον ἀεὶ καλόν. (ἐφαίνετο δὲ
[20]	εὐλάβεια καὶ τὸ πρᾶον καὶ	(τὸ	φιλάνθρωπον ἀπώλεσε μεθ' ἡμῶν. ὁ
[43]	κατῄσχυνεν οὐδὲ προήκατο τῷ πάθει	τὸ	φρόνημα καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[59]	καίπερ οὖσα γενναία γυνή, προὔδωκε	τὸ	φρόνημα πρὸς τὸ τῆς συμφορᾶς
[48]	πρότερόν ἐστιν" ἔφη τοῦ πρωρατεῦσαι	τὸ	φυρᾶσαι. (λέγεται δὲ καὶ Ἀρχίδαμος
[9]	αὐτῇ μιγῆναι, καὶ μεταβαλοῦσαν εἰς	τὸ	φυτόν, ἐν τιμῇ τοῦ θεοῦ
[25]	Ἀθήναιον· ἐμβολὴ δὲ τῆς Λακωνικῆς	τὸ	χωρίον ἐστί, καὶ τότε πρὸς
[6]	τόλμῃ μεμειγμένον ἔχων· Ἀγησίλαον μέν<	τοι>	θεῖον ὄντα τοῦ βασιλέως καὶ
[18]	εἶναι δίκαιον. ~Ἡ μὲν Χιλωνὶς	τοιαῦτα	ποτνιωμένη τό τε πρόσωπον ἐπὶ
[52]	τῆς Λακεδαίμονος (σατράπην Ἀντίγονος ἀπολέλοιπε;	τοιαῦτα	τοῦ Θηρυκίωνος εἰπόντος, ὁ Κλεομένης
[58]	καὶ ξενίων, οἱ φίλοι πολλὰ	τοιαῦτα	τῷ Κλεομένει παρασκευάσαντες ἔξωθεν εἰσέπεμψαν,
[43]	μὲν οὖν παρὰ τὰς τύχας	τοιαύτη	λέγεται γεγενῆσθαι. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου
[2]	καὶ ἀδελφῆς ἥψαντο πολιτείας, ἀρχὴν	τοιαύτην	λαβόντες. ~Ἐπεὶ παρεισέδυ πρῶτον εἰς
[57]	τοῦ μέλλοντος ἐλπίδας ἔσχεν ἐκ	(τοιαύτης	συντυχίας. Πτολεμαῖος ὁ Χρυσέρμου φίλος
[10]	Λυκοῦργον. ὁμολογήσαντος δ' ἐκείνου, ποῦ	τοίνυν"	ἔφη Λυκοῦργος ἢ χρεῶν ἀποκοπὰς
[20]	Ἀγησιστράταν μετ' ὀργῆς εἶπεν· εἰ	τοίνυν"	ἔφη ταὐτὰ ἐδοκίμαζες τῷ υἱῷ,
[11]	(συναρχόντων τὸ σημεῖον. ἔστι δὲ	τοιόνδε·	δι' ἐτῶν ἐννέα λαβόντες οἱ
[49]	κατεῖδεν, ἐφοβήθη μὴ πρός τι	(τοιοῦτον	αὐτοῖς ὁ Ἀντίγονος κέχρηται. καλέσας
[54]	προβάτοις ἀναστρέφεται" τῷ γὰρ ὄντι	τοιοῦτον	διέφαινεν ἦθος ἐν τοῖς βασιλικοῖς,
[33]	διατιθεμένων. ἣν δ' ἔχει τὸ	τοιοῦτον	τῆς παιδιᾶς εἶδος ὠφέλειαν, ἐν
[59]	τῆς Σπάρτης βασιλεύσας ἔτη καὶ	τοιοῦτος	ἀνὴρ γενόμενος, οὕτω κατέστρεψε. (Τῆς
[53]	τὸν Πτολεμαῖον εἶχεν, ἀνδρὸς ἀμελήσαντα	τοιούτου	καὶ προέμενον τῷ Ἀντιγόνῳ, δόξαν
[30]	καὶ Θανάτου καὶ Γέλωτος καὶ	τοιούτων	ἄλλων παθημάτων ἱερά. τιμῶσι δὲ
[56]	δ' ἀυτήν τε πτόλεμόν τε.	~Τοιούτων	δὲ τῶν κατ' αὐτὸν ὄντων
[21]	ὅτι καὶ Λεωνίδαν περιέσωσε καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐπίστευσεν, ἡμερώτατος καὶ πραότατος
[52]	γὰρ οὐκ αἰσχρόν ἐστι δουλεύειν	τοῖς	ἀπὸ Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου τοὺς
[24]	τῷ τὸν Λεωνίδαν ἀποθανεῖν παρηνώχλει	τοῖς	Ἀρκάσι καὶ περιέκοπτεν αὐτῶν μάλιστα
[7]	ἐζήτει κακουργεῖν καὶ διαφθείρειν, ἐντυγχάνων	τοῖς	ἄρχουσι καὶ διαβάλλων τὸν Ἆγιν,
[54]	εἶναι, φοβερὸν ἐποίει τὸν Κλεομένη	τοῖς	αὐλικοῖς, ὡς ἰσχύοντα (παρὰ τοῖς
[46]	οὐ προῆλθεν, ἀλλ' (ἐνέμενε (ἐν)	τοῖς	αὑτοῦ λογισμοῖς. ὁ δὲ Κλεομένης
[24]	γὰρ Ἄρατος ἰσχύων μέγιστον ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐβούλετο μὲν ἐξ ἀρχῆς
[28]	Ἀσέαν (τὰς) πόλεις ταττομένας ὑπὸ	τοῖς	Ἀχαιοῖς εἷλε, καὶ σῖτον εἰσήγαγεν
[35]	τὸ πᾶν ἦν κράτος ἐν	τοῖς	Ἀχαιοῖς. (ἐξελθόντων δὲ πανδημεὶ τῶν
[38]	ταχέων καὶ κήρυκα πόλεμον προεροῦντα	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἔπεμψεν, οὐκ εἰς Ἄργος,
[26]	περὶ τὸ Λύκαιον ἀπιοῦσιν ἤδη	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐπιβαλών, ἅπαν μὲν ἐτρέψατο
[27]	οἱ Λακεδαιμόνιοι μετὰ βοῆς ἐνέβαλον	τοῖς	Ἀχαιοῖς καὶ (τροπὴν ὅλου τοῦ
[36]	τὴν πόλιν. ~Οὕτω δὲ συντετριμμένοις	τοῖς	Ἀχαιοῖς ὁ μὲν Ἄρατος, εἰωθὼς
[24]	καὶ περιέκοπτεν αὐτῶν μάλιστα τοὺς	τοῖς	Ἀχαιοῖς ὁμοροῦντας, ἀποπειρώμενος τῶν Λακεδαιμονίων
[36]	διὸ τῶν μὲν αἰχμαλώτων ἀπέπεμψε	τοῖς	Ἀχαιοῖς τοὺς ἐπιφανεστάτους, τὸν δὲ
[36]	Κλεομένης πρῶτον μὲν οὐ> μέτρια	τοῖς	Ἀχαιῶν ἐδόκει πρέσβεσιν ἐπιτάττειν, ἑτέρους
[54]	τελεῖν καὶ τύμπανον ἔχων ἐν	τοῖς	βασιλείοις ἀγείρειν, τὰ δὲ μέγιστα
[31]	ἔφη γὰρ ὑπὸ τοῦ Λυκούργου	τοῖς	βασιλεῦσι συμμειχθῆναι τοὺς γέροντας, καὶ
[37]	τὸν Ἀκροκόρινθον, καὶ πᾶσι μὲν	τοῖς	βασιλεῦσιν ὕποπτος καὶ διάφορος γενόμενος,
[54]	ὄντι τοιοῦτον διέφαινεν ἦθος ἐν	τοῖς	βασιλικοῖς, ὑποβλέπων ἀτρέμα καὶ παρεπισκοπῶν
[42]	τοὺς στενωποὺς ἐρήμους πολεμίων ἐποίησε,	τοῖς	βέλεσι χρήσασθαι προστάξας (τοὺς Κρῆτας.
[14]	ζηλωτὸς ὑπὸ (τῶν πολλῶν· ἐπεὶ	τοῖς	γε πλουσίοις οὐκ ἤρεσκεν ὁ
[21]	τοὺς πολίτας ἀλγοῦντας μὲν ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσι, μισοῦντας δὲ τὸν Λεωνίδαν
[9]	τιθέναι, πολλὴν μὲν οὖσαν ἐν	τοῖς	γεωργουμένοις καὶ νεμομένοις, ἄνευ δὲ
[2]	τῶν Τιβερίῳ καὶ Γαΐ ῳ	τοῖς	Γράγχοις συμπεσόντων, οὓς κάλλιστα μὲν
[31]	σωτηρίᾳ τῆς Λακεδαίμονος ἐκποδὼν ποιησάμενον.	τοῖς	δ' ἄλλοις ἔφη πᾶσι τήν
[49]	ἐκείνων εἰπόντος ὡς καλῶς ἐχόντων,	τοῖς	δὲ συνάπτουσιν ἐξ ἐναντίας προσέχειν
[58]	τὸν ὄχλον ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν.	τοῖς	δὲ τοσοῦτον ὡς ἔοικεν ἀλκῆς
[45]	ἐκείνους μὲν οὐκ ἴσχυσαν ἐκκροῦσαι,	τοῖς	δὲ φεύγουσι τῶν πολιτῶν ἀσφαλῶς
[2]	πολὺν χρόνον ἀναλαμβάνοντες, ὁμοίως ἀπηχθάνοντο	τοῖς	δυνατοῖς, μὴ βουλομένοις (ἀφεῖ( ναι
[46]	οὐ τὸ κακῶς ἀκοῦσαι παρὰ	τοῖς	ἐκτὸς ἡγούμενος, οὐ προῆλθεν, ἀλλ'
[24]	μόνως ἂν οὕτως (ἀνεπιχειρήτους ἔσεσθαι	τοῖς	ἐκτὸς πολεμίοις. ἐπεὶ δὲ τῶν
[45]	Ἀχαιῶν καὶ μεγίστην κτησάμενος ἐν	τοῖς	Ἕλλησι δόξαν, ὡς ἰδίᾳ περὶ
[17]	καὶ θυγάτηρ συνατυχεῖν καὶ συνατιμάζεσθαι	(τοῖς	ἐμαυτῆς ἐγενόμην. τούτῳ μὲν οὖν
[52]	τῆς τύχης ἀπαλλάξαντες ἑαυτοὺς ἀπολογησόμεθα	τοῖς	ἐν Σελλασίᾳ κειμένοις ὑπὲρ τῆς
[42]	Ἀσπίδα ψαλίδας ἀνέβη καὶ συνέμειξε	τοῖς	ἔνδον ἔτι πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς
[34]	ὄγκον, ἐπαχθῶς καὶ τραχέως (προσφερομένων	τοῖς	ἐντυγχάνουσι· πρὸς δὲ Κλεομένη βαδίζοντες,
[2]	κατορθουμένων ὥς φησι Θεόφραστος ἐκβεβαιοῦνται	τοῖς	ἐπαίνοις, καὶ τὸ λοιπὸν αὔξονται
[10]	ἐν ταῖς πόλεσι ξένων τοὺς	τοῖς	ἐπιτηδεύμασι καὶ ταῖς (διαίταις ἀσυμφύλους
[60]	δράματι πρὸς τὸ ἀνδρεῖον, ἐν	τοῖς	ἐσχάτοις καιροῖς ἐπέδειξε τὴν ἀρετὴν
[13]	Ἀχαιῶν στρατηγὸς ἤθροιζε δύναμιν καὶ	τοῖς	ἐφόροις ἔγραφεν. ~Οἱ δὲ τὸν
[28]	ἐδόκει γάρ, ἐν ᾧ τόπῳ	τοῖς	ἐφόροις ἔθος> ἐστὶ καθεζομένοις χρηματίζειν,
[29]	ἔτι δὲ τοῦ Εὐρυκλείδα διαλεγομένου	τοῖς	ἐφόροις, ἐπιδραμόντες ἐσπασμέναις ταῖς μαχαίραις
[28]	ὡς περὶ τὸ δεῖπνον οὖσι	τοῖς	ἐφόροις ἐπιπέσοι. ~Γενόμενος δὲ τῆς
[43]	ἤθει διαφυλάττων, τά τε προστάγματα	τοῖς	ἡγεμόσιν ἐδίδου (καὶ περὶ τῆς
[26]	ἀλλὰ ποῦ εἰσιν. ~Ἐπεὶ δὲ	τοῖς	Ἠλείοις πολεμουμένοις ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν
[11]	Δελφῶν ἢ Ὀλυμπίας (χρησμὸς ἔλθῃ	τοῖς	ἡλωκόσι τῶν βασιλέων βοηθῶν. τοῦτο
[60]	μάλιστα τῶν ζῴων τὸν δράκοντα	τοῖς	ἥρωσι συνῳκείωσαν.
[51]	νόμους καὶ πολιτείαν ἀποδοὺς καὶ	τοῖς	θεοῖς θύσας, ἀνεχώρησεν ἡμέρᾳ τρίτῃ,
[19]	τοῦ νεανίσκου μὴ μετανοεῖν ἐπὶ	τοῖς	κάλλιστα βεβουλευμένοις, κἂν τὰ ἔσχατα
[45]	δὲ μόλις τοῦ κακοῦ γενομένου	τοῖς	κατὰ τὴν πόλιν, οἱ μὲν
[46]	καὶ κατεβόων, μάχεσθαι κελεύοντες ἢ	τοῖς	(κρείττοσιν ἐξίστασθαι τῆς ἡγεμονίας· ὁ
[51]	παραλαβὼν τὴν πόλιν καὶ χρησάμενος	τοῖς	Λακεδαιμονίοις φιλανθρώπως, καὶ τὸ ἀξίωμα
[41]	φάλαγγα συνησκημένην. καὶ τούτοις χρώμενος	τοῖς	λογισμοῖς, εἰς ἀπορίαν καθίστη τὸν
[52]	πράξεις φρονήματι κεχρημένος μεγάλῳ καὶ	τοῖς	λόγοις γεγονώς τις ὑψηλὸς ἀεὶ
[13]	ἐπειδὴ γὰρ ἐκέκτητο μὲν ἐν	τοῖς	μάλιστα πολλὴν καὶ ἀγαθὴν χώραν,
[45]	Μεσσήνην καὶ κήρυκα παρ' ἑαυτοῦ,	τοῖς	Μεγαλοπολίταις ἀποδιδοὺς τὴν πόλιν ἐπὶ
[44]	ὃ τῶν τειχῶν ἐρημότατον εἶναι	τοῖς	Μεγαλοπολίταις ἐπυνθάνετο, τῇ δ' (ἄλλῃ
[58]	(ἔπειτ' ἔκ τινος ἔθους βασιλικοῦ	τοῖς	μέλλουσιν ἐξ εἱρκτῆς ἀπολύεσθαι δείπνου
[50]	δ' εἰς τὴν πόλιν ἀφίκετο,	τοῖς	μὲν ἀπαντήσασι τῶν πολιτῶν παρῄνει
[34]	πράξεις ῥοπήν (τινα παρέσχεν αὐτῷ.	τοῖς	μὲν γὰρ ἄλλοις ἐντυγχάνοντες οἱ
[50]	πράξειν. ὁρῶν δὲ τὰς γυναῖκας	τοῖς	μετ' αὐτοῦ πεφευγόσι προστρεχούσας καὶ
[30]	κείρεσθαι τὸν μύστακα καὶ προσέχειν	τοῖς	νόμοις, ἵνα μὴ χαλεποὶ ὦσιν
[54]	τοῖς αὐλικοῖς, ὡς ἰσχύοντα (παρὰ	τοῖς	ξένοις· καὶ πολλῶν ἦν ἀκούειν
[48]	Κλεομένη, γλίσχρως καὶ μόλις πορίζοντα	(τοῖς	ξένοις μισθὸν καὶ τροφὴν τοῖς
[8]	μυρίους πεντακισχιλίους· καὶ ταύτην μὲν	τοῖς	ὅπλα φέρειν δυναμένοις τῶν περιοίκων
[31]	γενόμενοι Σπαρτιᾶται σῴζωσι τὴν πόλιν	τοῖς	ὅπλοις, καὶ παυσώμεθα τὴν Λακωνικὴν
[43]	προὔπεμπεν ἡ δύναμις αὐτοὺς ἐν	τοῖς	ὅπλοις· μέλλουσα δὲ τῆς νεὼς
[52]	εἰ δ' ὑφ' ὧν κεκρατήμεθα	τοῖς	ὅπλοις οὐκ ἀξιοῦμεν ἄρχεσθαι, τί
[31]	ἰδιώτης δέ, βασιλεύειν ἐπιχειρῶν ἐν	τοῖς	ὅπλοις προῆλθεν εἰς ἀγοράν, ὥστε
[48]	εἴρηται διὰ τὴν ἀχρηματίαν ἐν	τοῖς	ὅπλοις τὸ πᾶν θέμενος, ἠναγκάσθη
[14]	δεδιόσι μὴ κίνημα καὶ παράδειγμα	τοῖς	πανταχόσε δήμοις γένηται. ~Συμμείξας δὲ
[44]	δισχιλίους δὲ προσκαθοπλίσας Μακεδονικῶς ἀντίταγμα	τοῖς	παρ' Ἀντιγόνου λευκάσπισιν, ἔργον ἐπὶ
[7]	τὸν Ἆγιν, ὡς τυραννίδος μισθὸν	τοῖς	πένησι τὰ τῶν πλουσίων προπίνοντα
[19]	ὁ αὐτὸς ἠρώτησεν, εἰ μετανοεῖ	τοῖς	(πεπραγμένοις. φήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου
[13]	τὸν ἀναδασμόν. ταῦτα δὲ καὶ	τοῖς	περὶ τὸν Λύσανδρον ἐδόκει, συνεξαπατωμένοις
[43]	τὸ πένθος, εὐθὺς ἦν ἐν	τοῖς	περὶ τῶν ὅλων λογισμοῖς. (Ἐπεὶ
[7]	ἐβούλετο μὲν οὖν ὁ Λεωνίδας	τοῖς	πλουσίοις βοηθεῖν, δεδιὼς δὲ τὸν
[31]	δ' ἀποκτιννύειν ἀκρίτους, ἀπειλεῖν δὲ	τοῖς	ποθοῦσιν αὖθις ἐπιδεῖν τὴν καλλίστην
[47]	καὶ θάρσος ἐμπεποιηκώς, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἀνὴρ ἡγεμονικὸς δοκῶν εἶναι
[33]	προθυμίαν τοῦ στρατεύματος (ἐπι( δεῖξαι	τοῖς	πολεμίοις. ἐμβαλὼν οὖν εἰς τὴν
[45]	συνεστρέφοντο μετὰ τῶν ὅπλων, καὶ	τοῖς	πολεμίοις ἐνιστάμενοι καὶ προσβάλλοντες, ἐκείνους
[33]	δεόμενος θέας, ἀλλ' οἷον ἐντρυφῶν	τοῖς	πολεμίοις καὶ περιουσίαν τινὰ τοῦ
[10]	αὐτὴν δὲ χάριν ἕξει παρὰ	τοῖς	πολίταις, ἀλλὰ πάντων ὁμοίως ἃ
[31]	ἐκ τῶν φίλων καὶ ἀπολείπειν	τοῖς	(πολίταις ἀνθ' ἑαυτῶν, ἐφόρους προσαγορευθέντας·
[27]	ὁ καταθέμενος τὴν τυραννίδα καὶ	τοῖς	πολίταις ἀποδοὺς τὴν ἐλευθερίαν καὶ
[19]	(λόγου καὶ κρίσεως τυχεῖν ἐν	τοῖς	πολίταις. διὸ καὶ μάλιστα κατήπειξαν
[30]	διὸ καὶ προεκήρυττον οἱ ἔφοροι	τοῖς	πολίταις εἰς τὴν ἀρχὴν εἰσιόντες,
[48]	(τοῖς ξένοις μισθὸν καὶ τροφὴν	τοῖς	πολίταις. ἐπεὶ τἆλλά γε πρὸς
[3]	ἡ βασιλεία περιῆλθεν, οὐ πάνυ	τοῖς	πολίταις (εὐ( άρμοστον ὄντα. καίπερ
[9]	ὁ Λύσανδρος αὐτός τε διελέχθη	τοῖς	πολίταις, καὶ Μανδροκλείδας καὶ Ἀγησίλαος
[28]	εἰς μέσον θεῖναι τὰ κτήματα	τοῖς	πολίταις καὶ τὴν Σπάρτην ἴσην
[7]	τρυφὰς ἰσότητα καὶ κοινωνίαν καταστήσῃ	τοῖς	πολίταις, ὄνομα καὶ δόξαν ὡς
[49]	ἑαυτὸν στρατηγόν, ἐκθύμοις δὲ χρησάμενος	τοῖς	πολίταις, οὐ μὴν οὐδὲ τῶν
[10]	τοὺς τρόπους δεδιώς, μὴ συναναχρωννύμενοι	τοῖς	πολίταις τρυφῆς καὶ μαλακίας καὶ
[47]	παρὰ τὸν Ὀρχομενόν, οὐ μόνον	τοῖς	πολίταις φρόνημα καὶ θάρσος ἐμπεποιηκώς,
[30]	πρὸς οὓς καὶ τὸ δεδοικέναι	τοῖς	πολλοῖς. διὸ καὶ παρὰ τὸ
[28]	καὶ πεπεισμένος, ἂν ὡς βούλεται	τοῖς	πράγμασι χρώμενος πολεμῇ πρὸς τοὺς
[54]	οὗτος ὁ λέων ἐν τούτοις	τοῖς	προβάτοις ἀναστρέφεται" τῷ γὰρ ὄντι
[23]	διατρίβοντος. ὁ δὲ Σφαῖρος ἐν	τοῖς	πρώτοις ἐγεγόνει τῶν Ζήνωνος τοῦ
[9]	τὰ παρὰ ταύτης μαντεῖα προστάττειν	τοῖς	Σπαρτιάταις ἴσους γενέσθαι πάντας καθ'
[8]	μετεσχηκότες ἐλευθερίου καὶ χαρίεντες ἄλλως	τοῖς	σώμασι καὶ καθ' ἡλικίαν ἀκμάζοντες
[10]	καὶ γὰρ ἐκείνους ἤλαυνεν οὐ	τοῖς	σώμασι πολεμῶν, ἀλλὰ τοὺς βίους
[16]	νενομισμένην τάξιν τῶν χρόνων ἐνέβαλε	τοῖς	τέλεσι καὶ παρέπραττε. (δεδιὼς δὲ
[2]	καὶ κομπάσαι. φυόμεναι γὰρ ἐν	τοῖς	τηλικούτοις αἱ ἀρεταὶ καὶ βλαστάνουσαι,
[12]	λύσαντες τοὺς δεδεμένους, ἐγένοντο φοβεροὶ	τοῖς	ὑπεναντίοις, ὡς πολλοὺς (ἀποκτε( νοῦντες.
[20]	βρόχου κρεμαμένην, ἐκείνην μὲν αὐτὴ	τοῖς	ὑπηρέταις συγκαθεῖλε, καὶ παρεκτείνασα τῷ
[34]	μάζαν ὥσπερ ἔθος ἦν ἐν	τοῖς	φιδιτίοις παρέθηκεν· οὐ γὰρ ἔφη
[54]	Σωσιβίου δὲ τοῦ πλεῖστον ἐν	τοῖς	φίλοις δυναμένου φήσαντος οὐκ εἶναι
[57]	αἰσθέσθαι τὸν (Πτολεμαῖον ἀναχωρήσας, ἔφρασε	τοῖς	φίλοις. εὐθὺς οὖν πάντες ἃς
[18]	παρόντας. ὁ δὲ Λεωνίδας διαλεχθεὶς	τοῖς	φίλοις, τὸν μὲν Κλεόμβροτον ἐκέλευσεν
[41]	ἀλλὰ τοὺς πολίτας παραλαβὼν προσεμάχετο	τοῖς	φρουροῦσι τὴν ἀκρόπολιν· καὶ παρῆν
[57]	ἐπακολουθοῦντα τὸν Κλεομένη, πικρῶς ἐπετίμησε	τοῖς	φύλαξιν, ὡς δὴ μέγα θηρίον
[32]	(γενομένων. ἀναπληρώσας δὲ τὸ πολίτευμα	τοῖς	χαριεστάτοις τῶν περιοίκων, ὁπλίτας τετρακισχιλίους
[34]	ἀπαντῶντα καὶ διαλεγόμενον καὶ σχολάζοντα	τοῖς	χρῄζουσιν ἱλαρῶς καὶ φιλανθρώπως, ἐκηλοῦντο
[58]	καὶ θαυμάζειν τὴν τοῦ Κλεομένους	τόλμαν,	(ἀκολουθεῖν δὲ καὶ βοηθεῖν οὐδεὶς
[25]	καὶ βουλομένου μάχεσθαι, φοβηθεὶς τὴν	τόλμαν	ὁ Ἄρατος οὐκ εἴασε διακινδυνεῦσαι
[15]	ἐπεδείξατο καὶ προθυμίαν πολλὴν καὶ	τόλμαν	(οὐ νεανικὴν οὐδ' ἀλόγιστον. ἔφη
[6]	τὸ συνετὸν τοῦτο καὶ δολερὸν	τόλμῃ	μεμειγμένον ἔχων· Ἀγησίλαον μέν< τοι>
[55]	καὶ φοβερόν, φοβερώτερον δ' ἀφεθέντα,	τολμηρὸν	ἄνδρα καὶ μεγαλοπράγμονα καὶ τῆς
[35]	τοῦ στρατεύματος τῶν Ἀχαιῶν (αὐλίσασθαι,	τολμηρῶς	δὲ προκαλούμενος τοὺς Ἀχαιοὺς ἠνάγκασε
[46]	Ἀντιγόνου παροξυνθέντος ἐπικρατήσειν, ἢ μὴ	τολμήσαντα	μάχεσθαι διαβαλεῖν πρὸς τοὺς (Ἀργείους.
[19]	τοὺς ὑπηρέτας ὁ Δαμοχάρης οὐ	τολμῶντας	ἅψασθαι τοῦ Ἄγιδος, ὁμοίως δὲ
[49]	τοὺς στρατιώτας καὶ μένειν οὐκέτι	τολμῶντας,	ἔσῳζεν ἑαυτόν. (ἀποθανεῖν δὲ καὶ
[6]	δυνάμενος· ἡ δ' ἀληθῶς ἀναπείσασα	τὸν	Ἀγησίλαον αἰτία τῶν πραττομένων μετασχεῖν
[26]	τὰς στρατείας ἐνισταμένων, ὥρμησε μεταπέμπεσθαι	τὸν	Ἄγιδος ἀδελφὸν Ἀρχίδαμον ἐκ Μεσσήνης,
[26]	γενομένης. οἱ δ' ἀνῃρηκότες πρότερον	τὸν	Ἆγιν αἰσθόμενοι τοῦτο, καὶ φοβηθέντες
[15]	αὐτὸν οὐκ ἐθέλειν μάχεσθαί φησι	τὸν	Ἆγιν Ἀράτου κελεύοντος, οὐκ ἐντετυχηκὼς
[10]	ἀρξαμένῳ προσθήσουσι τὴν τιμήν, ἠρώτα	τὸν	Ἆγιν εἰ δίκαιον ἄνδρα καὶ
[19]	ἔξωθεν, οἱ δ' ἔφοροι πρὸς	τὸν	Ἆγιν εἰσῆλθον, καὶ τῶν γερόντων
[16]	Λεωνίδας χαλεπὸς εἶναι, καὶ παρεὶς	τὸν	Ἆγιν ἐπὶ τοῦτον ἀνέβη στρατιώτας
[20]	φιλίαν ἀναστήσας, οὐδὲν ἔφη περὶ	τὸν	Ἆγιν ἔσεσθαι βίαιον οὐδ' ἀνήκεστον·
[14]	τοῖς ἐφόροις ἔγραφεν. ~Οἱ δὲ	τὸν	Ἆγιν εὐθὺς ἐξέπεμπον, ἐπηρμένον τῇ
[22]	τινα τρόπον συμπαθοῦντα τῇ πρὸς	τὸν	Ἆγιν εὐνοίᾳ καὶ μνήμῃ τῆς
[19]	εἷλκεν αὐτὸς (εἰς τὸ οἴκημα	τὸν	Ἆγιν. ἤδη γὰρ ᾔσθηντο πολλοὶ
[24]	Λακεδαιμόνιοι καλοῦσιν ἀπεπειρᾶτο τούτου, διαπυνθανόμενος	τὸν	Ἆγιν ὁποῖος γένοιτο βασιλεὺς καὶ
[13]	τὴν χώραν προέσθαι βουλόμενος, ἔπεισε	τὸν	Ἆγιν, ὡς ἀμφοτέρων μὲν ἅμα
[7]	ἐντυγχάνων τοῖς ἄρχουσι καὶ διαβάλλων	τὸν	Ἆγιν, ὡς τυραννίδος μισθὸν τοῖς
[51]	περὶ Φύλαρχον, αὐτῇ τῇ περὶ	τὸν	ἀγῶνα κραυγῇ τὸ σῶμα προσαναρρήξας·
[32]	παραμυθούμενος ἀπέδειξε μεθ' ἑαυτοῦ βασιλέα	τὸν	ἀδελφὸν Εὐκλείδαν. καὶ τότε μόνον
[54]	τῶν ἀπορρήτων συνεδρίων, (βουλευόμενος ἀνελεῖν	τὸν	ἀδελφόν. ὁ δέ, καίπερ ἁπάντων
[54]	χρεία γεγονέναι. δεδιὼς γὰρ Μάγαν	τὸν	ἀδελφὸν Πτολεμαῖος, ὡς ἰσχύοντα διὰ
[52]	ἀποστῆναι τοῦ Κλεομένους, ἐκτραπόμενος παρὰ	τὸν	αἰγιαλὸν ἔσφαξεν ἑαυτόν. ~Ὁ δὲ
[40]	παρὰ τοῦ Κλεομένους, δεομένου παραλαβεῖν	τὸν	Ἀκροκόρινθον εἶχε γὰρ φρουρὰν Ἀχαιῶν
[40]	καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ὁμοῦ φυλάττεσθαι	τὸν	Ἀκροκόρινθον, ἰδίᾳ δὲ τῷ Ἀράτῳ
[37]	Πελοποννήσου μειράκιον ὢν ἐξήλασεν, ἐλευθερώσας	τὸν	Ἀκροκόρινθον, καὶ πᾶσι μὲν τοῖς
[40]	τοὺς Ἀχαιοὺς ἔπεισεν Ἀντιγόνῳ παραδιδόναι	τὸν	Ἀκροκόρινθον, οὕτως ὁ Κλεομένης τήν
[9]	μίαν οὖσαν (τῶν) ἐκ Διὸς	τὸν	Ἄμμωνα τεκεῖν, τινὲς δὲ Κασάνδραν
[21]	μισοῦντας δὲ τὸν Λεωνίδαν καὶ	τὸν	Ἀμφάρην, μηδὲν δεινότερον μηδ' ἀνοσιώτερον,
[13]	καὶ καθ' (ἡσυχίαν ὕστερον ἐνδεξομένων	τὸν	ἀναδασμόν. ταῦτα δὲ καὶ τοῖς
[59]	Αἴγυπτον πλεούσης· καὶ διεκομίσθη πρὸς	τὸν	ἄνδρα καὶ συνδιήνεγκεν αὐτῷ τὸν
[26]	ὑπὸ τῶν φίλων καὶ προεμένου	τὸν	ἄνθρωπον (αὐτοῖς. τῆς γὰρ αἰτίας
[55]	στρατιὰν ἀπεῖπε· πυνθανόμενος δὲ τεθνάναι	τὸν	Ἀντίγονον, Αἰτωλικῷ δὲ πολέμῳ συμπεπλέχθαι
[42]	(τοὺς Κρῆτας. ὡς δὲ κατεῖδε	τὸν	Ἀντίγονον ἀπὸ τῶν ἄκρων εἰς
[50]	ἀπαντήσασι τῶν πολιτῶν παρῄνει δέχεσθαι	τὸν	Ἀντίγονον, αὐτὸς δ' εἶπεν εἴτε
[48]	ἦν, τῶν οἴκοι πραγμάτων (ἀνιστάντων	τὸν	Ἀντίγονον. βάρβαροι γὰρ περιέκοπτον ἀπόντος
[41]	πρὸς τὸ δεῖπνον, ἀθυμεῖν δὲ	τὸν	Ἀντίγονον, εἰς οὐκ εὐπόρους (κατακλειό(
[49]	καὶ τούτους ἀμύνεσθαι, πιστεύσας ἐπὶ	τὸν	Ἀντίγονον ἐχώρει, καὶ τῇ ῥύμῃ
[46]	διαφθείρας ἀνέζευξεν ἐπ' οἴκου, φοβούμενος	τὸν	Ἀντίγονον (καὶ τοὺς Ἀχαιούς. ἐπράχθη
[40]	τόν θ' υἱὸν ἔπεμψε πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον μετὰ τῶν ἄλλων ὁμήρων
[48]	πόλιν, εὐθὺς παρεῖναι τοὺς καλοῦντας	τὸν	Ἀντίγονον. ὃ καὶ μάλιστα τὴν
[48]	στρατός, ὑφ' οὗ πορθούμενοι μετεπέμποντο	τὸν	Ἀντίγονον οἱ Μακεδόνες. (καὶ παρ'
[46]	(ὥς φησι) τοὺς Μακεδόνας, καὶ	τὸν	Ἀντίγονον οὐ πολλοὺς ἔχοντα μισθοφόρους
[41]	τοῖς λογισμοῖς, εἰς ἀπορίαν καθίστη	τὸν	Ἀντίγονον· οὔτε γὰρ σῖτον εἶχεν
[38]	Ἄρατος, ἤδη διωμολογημένων αὐτῷ πρὸς	τὸν	Ἀντίγονον τῶν μεγίστων, φοβούμενος τὸν
[47]	αὖθις εἰς Τεγέαν ἀκούσας προϊέναι	τὸν	Ἀντίγονον, ὡς ἐκεῖθεν εἰς τὴν
[55]	δωρεαὶ κατεπράυνον αὐτόν, ἀλλ' ὥσπερ	τὸν	Ἆπιν ἐν ἀφθόνοις διαιτώμενον καὶ
[38]	τῶν δὲ πρώτων πολλαχοῦ βαρυνομένων	τὸν	Ἄρατον, ἐνίων δὲ καὶ δι'
[35]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς ἢ διαβάλλειν	τὸν	Ἄρατον ὡς ἀποδιδράσκοντα καὶ (προ(
[33]	~Αἰσθόμενος δὲ τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ	τὸν	Ἄρατον, ὡς ἐπισφαλῶς αὐτῷ τῶν
[52]	τῆς αὑτοῦ (μαλακίας. δεῖ γὰρ	τὸν	αὐθαίρετον θάνατον οὐ φυγὴν εἶναι
[2]	πρὸς τοὺς πολλούς· οὐ δύνασθε	τὸν	(αὐτὸν ἔχειν καὶ ἄρχοντα καὶ
[56]	ταῦτα γὰρ νῦν μάλιστα (κατεπείγει	τὸν	βασιλέα. καὶ ὁ Νικαγόρας τότε
[56]	ἔλαβεν, ἐκ δὲ μείζονος αἰτίας	τὸν	βασιλέα παροξῦναι ζητῶν, ἔπεισε τὸν
[31]	τούτου τὸ μέχρι νῦν μεταπεμπομένων	τὸν	βασιλέα τῶν ἐφόρων τὸ πρῶτον
[52]	ἡμῶν λεγόντων, ὡς οὐχ ὑπερβήσεται	τὸν	βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν Ἀντίγονος (εἰ
[19]	ἡ μάμμη, βοῶσαι καὶ δεόμεναι	τὸν	βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν (λόγου καὶ
[31]	προῆλθεν εἰς ἀγοράν, ὥστε δείσαντα	τὸν	(βασιλέα Χάριλλον ἐπὶ βωμὸν καταφυγεῖν.
[20]	πείσῃ. (καὶ ἡ Ἀγησιστράτα πρὸς	τὸν	βρόχον ἀνισταμένη μόνον" ἔφη συνενέγκαι
[18]	θάτερον δ' Ἀναλαβοῦσα καὶ προσκυνήσασα	τὸν	βωμὸν τῆς θεοῦ συνεξῆλθεν, ὥστ'
[16]	βασιλέων τοῦ μὲν ὅλως καταφρονεῖν,	τὸν	δ' Ἆγιν ἐβούλετο δοκεῖν διὰ
[11]	Ἡρακλείδην ἐκ γυναικὸς ἀλλοδαπῆς τεκνοῦσθαι,	τὸν	δ' ἀπελθόντα τῆς Σπάρτης ἐπὶ
[37]	ὅπλων εἰσήγαγεν ἄχρι τῆς γυναικωνίτιδος·	τὸν	δ' ἀφ' Ἡρακλέους γεγονότα καὶ
[34]	τὸν μὲν ἤθει καὶ λόγῳ,	τὸν	δ' ὑπὸ χρημάτων ἁλίσκεσθαι. ~Πρῶτον
[40]	Ἄρατος τοὺς ἵππους πάντας ῥαγῆναι,	τὸν	δὲ Κλεομένη μέμφεσθαι τοὺς Κορινθίους,
[27]	ἄλλους ὑποσπόνδους ὁ Κλεομένης ἀπέδωκε,	τὸν	δὲ Λυδιάδα νεκρὸν ἀχθῆναι πρὸς
[36]	ἀπέπεμψε τοῖς Ἀχαιοῖς τοὺς ἐπιφανεστάτους,	τὸν	δὲ σύλλογον ὑπερθέμενος ἀνεχώρησεν εἰς
[2]	τοὺς βασιλεῖς. καὶ γὰρ οὗτοι	τὸν	δῆμον αὔξοντες ὥσπερ ἐκεῖνοι, καὶ
[2]	τρόπον ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός τε	τὸν	δῆμον ἑαυτοὺς καὶ τὸν δῆμον
[7]	τοῖς πλουσίοις βοηθεῖν, δεδιὼς δὲ	τὸν	δῆμον ἐπιθυμοῦντα τῆς μεταβολῆς, οὐδὲν
[2]	τε τὸν δῆμον ἑαυτοὺς καὶ	τὸν	δῆμον πρὸς ἑαυτοὺς ἐκκαύσαντες, ἔλαθον
[28]	ὡς δ' ἐπείσθη μὴ ψεύδεσθαι	(τὸν	διηγούμενον, ἐθάρρησε. καὶ λαβὼν ὅσους
[33]	χώρας. τέλος δὲ τοὺς περὶ	τὸν	Διόνυσον τεχνίτας ἐκ Μεσσήνης διαπορευομένους
[60]	οἱ παλαιοὶ μάλιστα τῶν ζῴων	τὸν	δράκοντα τοῖς ἥρωσι συνῳκείωσαν.
[34]	οὐδ' ὑπὲρ τοὺς πολλοὺς ἔχοντα	τὸν	ἑαυτοῦ βίον ὥσπερ παράδειγμα σωφροσύνης
[3]	σατραπικαῖς καὶ τεθεραπευκότι Σέλευκον, εἶτα	τὸν	ἐκεῖθεν ὄγκον εἰς Ἑλληνικὰ πράγματα
[52]	κάλλιστον" εἶπεν ὦ βασιλεῦ θάνατον	τὸν>	ἐν τῇ μάχῃ προηκάμεθα· καίτοι
[59]	τὸν ἄνδρα καὶ συνδιήνεγκεν αὐτῷ	τὸν	ἐπὶ ξένης (βίον ἀλύπως καὶ
[49]	Ἀντίγονος κέχρηται. καλέσας δὲ Δαμοτέλη	τὸν	ἐπὶ τῆς κρυπτείας τεταγμένον, ὁρᾶν
[59]	ἐάσασα μηδὲ θιγεῖν ἄλλον ἢ	τὸν	ἐπὶ τῆς σφαγῆς τεταγμένον, ἡρωικῶς
[1]	συγκεῖσθαι πρὸς τοὺς φιλοδόξους ὑπονοοῦσι	τὸν	ἐπὶ τῷ Ἰξίονι μῦθον, ὡς
[4]	τὰς ἡδονὰς εὐθὺς ἀπισχυρίσασθαι, καὶ	τὸν	ἐπιπρέψαι μάλιστα τῇ χάριτι τῆς
[49]	ἀοίδιμος. οὕτω δὲ τῶν περὶ	τὸν	Εὐκλείδαν ἀναιρεθέντων, καὶ τῶν ἐκεῖθεν
[49]	(κρατῶν ἠκολούθησεν. εἶτα τῶν περὶ	τὸν	Εὐκλείδαν ἀπὸ θατέρου κυκλωθέντων, ἐπιστὰς
[11]	νόμον παλαιόν, ὃς οὐκ ἐᾷ	τὸν	Ἡρακλείδην ἐκ γυναικὸς ἀλλοδαπῆς τεκνοῦσθαι,
[20]	ἔσω (βαδίζειν. ὡς δ' εἰσελθοῦσα	τόν	θ' υἱὸν ἐθεάσατο χαμαὶ κείμενον
[40]	ὁ Ἄρατος οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ	τόν	θ' υἱὸν ἔπεμψε πρὸς τὸν
[59]	μηδέν τι μηδ' αὐτὴν ἐκπεπληγμένην	τὸν	θάνατον, ἀλλ' (ἓν μόνον αἰτουμένην,
[45]	ἀλλὰ προσλαβεῖν τοὺς πολίτας, ἐξέβαλε	τὸν	Θεαρίδαν καὶ τὸν Λυσανδρίδαν ἐκ
[57]	ἀπόθηται τὸ τύμπανον καὶ καταπαύσῃ	τὸν	θίασον, ἀποκτενοῦντος αὐτόν. ~Ἐπεὶ δ'
[58]	τὰς θύρας· τοῦτον ἀφελόμενοι καὶ	τὸν	Ἱππίταν ἀναβαλόντες, ἐφέροντο δρόμῳ διὰ
[41]	Γεράνειαν ὑπερβάλλοντος, οὐκ ᾤετο δεῖν	τὸν	Ἰσθμόν, ἀλλὰ τὰ Ὄνεια χαρακώσας
[47]	πόνῳ πάντα συγκατατρῖψαι καὶ διαφθεῖραι	(τὸν	καρπόν. ὡς μέντοι κατὰ τὴν
[49]	θατέρου κυκλωθέντων, ἐπιστὰς καὶ κατιδὼν	τὸν	κίνδυνον οἴχῃ μοι φίλτατ' ἀδελφέ"
[11]	συνικέτευεν ἡ θυγάτηρ τῷ (πατρί,	τὸν	Κλεόμβροτον ἀπολιποῦσα. καλουμένου δὲ πρὸς
[17]	πενθοῦσα καὶ (χαλεπῶς ἔχουσα πρὸς	τὸν	Κλεόμβροτον διετέλει· τότε δ' αὖ
[18]	διὰ τὴν γυναῖκα. (Μεταστησάμενος δὲ	τὸν	Κλεόμβροτον ὁ Λεωνίδας καὶ τοὺς
[48]	τὸν πόλεμον, ἐξεπόνει καὶ κατήθλει	τὸν	Κλεομένη, γλίσχρως καὶ μόλις πορίζοντα
[58]	καὶ ταύτης ἀποκρουσθέντα τῆς πείρας	τὸν	Κλεομένη διαφέρεσθαι καὶ πλανᾶσθαι κατὰ
[26]	πλεῖστον ἐπ' ἐκείνους ἦλθε, βεβιάσθαι	τὸν	Κλεομένη δοκοῦντας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[60]	φοιτῶντες ἐπὶ τὸν τόπον, ἥρωα	τὸν	Κλεομένη καὶ θεῶν παῖδα προσαγορεύοντες,
[56]	ἔδοξεν εἰς οἰκίαν μεγάλην εἰσαγαγεῖν	τὸν	Κλεομένη, καὶ τὴν ἄλλην ὁμοίως
[41]	τῶν στρατιωτῶν, ὥστε παντάπασι θαρρῆσαι	τὸν	Κλεομένη καὶ τοὺς περὶ αὐτὸν
[40]	τὴν πόλιν ἀποκλίνουσαν αἰσθόμενος πρὸς	τὸν	Κλεομένη καὶ τῶν Ἀχαιῶν ἀπαλλαγῆναι
[36]	τούτοις δέχεσθαι τὰς διαλύσεις καὶ	τὸν	Κλεομένη καλούντων εἰς Λέρναν, ὅπου
[25]	ἔλαβεν ὁ Ἄρατος, αὖθις ἐξέπεμπον	τὸν	(Κλεομένη. λαβόντος δ' αὐτοῦ Μεθύδριον
[23]	λέγεται δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων	τὸν	Κλεομένη μετασχεῖν ἔτι μειράκιον ὄντα,
[38]	τὸν Ἀντίγονον τῶν μεγίστων, φοβούμενος	τὸν	Κλεομένη μὴ πάντα διαπράξηται καθομιλήσας
[43]	τῆς νεὼς ἐπιβαίνειν ἡ Κρατησίκλεια	τὸν	Κλεομένη μόνον εἰς τὸν νεὼν
[56]	ὕστερον ὀλίγαις ὑπομνήσας τοῦ χωρίου	τὸν	Κλεομένη, νῦν γοῦν ἐδεῖτο τὴν
[58]	(διαλανθάνοι ζῶν. ἐπεὶ δὲ καὶ	τὸν	Κλεομένη νύξας παρὰ τὸ σφυρὸν
[55]	καὶ προβουλεύων Σωσίβιος μένοντα μὲν	τὸν	Κλεομένη παρὰ γνώμην ἡγεῖτο δυσμεταχείριστον
[53]	ἀναλαμβάνων δὲ τιμαῖς καὶ φιλοφροσύναις	τὸν	Κλεομένη παρεθάρρυνεν, ὡς μετὰ νεῶν
[57]	ἐξόπισθεν ἄχρι τῶν θυρῶν ἐπακολουθοῦντα	τὸν	Κλεομένη, πικρῶς ἐπετίμησε τοῖς φύλαξιν,
[45]	ὁ δὲ Λυσανδρίδας ὡς εἶδε	τὸν	Κλεομένη πόρρωθεν, ἀναβοήσας ἔξεστί σοι
[54]	τῆς μητρὸς ἐν τῷ στρατιωτικῷ,	τὸν	Κλεομένη προσελάμβανε καὶ μετεδίδου τῶν
[56]	εἰς Ἀλεξάνδρειαν, ἀνὴρ μισῶν μὲν	τὸν	Κλεομένη, προσποιούμενος δὲ φίλος εἶναι·
[36]	τὴν ἐκκλησίαν ἔμελλον ἔχειν, ἔτυχε	τὸν	Κλεομένη συντόνως ὁδεύσαντα καὶ χρησάμενον
[28]	ὄψιν διηγουμένου τοῦ ἐφόρου πρὸς	τὸν	Κλεομένη, τὸ μὲν πρῶτον διεταράχθη,
[54]	ἀσφαλεστάτου δοκοῦντος εἶναι, φοβερὸν ἐποίει	τὸν	Κλεομένη τοῖς αὐλικοῖς, ὡς ἰσχύοντα
[40]	Κορινθίων ἁμιλλωμένων εἰς Ἄργος πρὸς	τὸν	Κλεομένη φησὶν ὁ Ἄρατος τοὺς
[42]	φρουροὶ καὶ διεπέμποντο συχνοὺς πρὸς	τὸν	Κλεομένη, φοβηθεὶς μὴ τοῦ Ἄργους
[5]	ταῖς διαδοχαῖς, καὶ πατρὸς παιδὶ	τὸν	κλῆρον ἀπολείποντος, ἁμῶς γέ πως
[5]	ἐξεῖναι τὸν οἶκον αὑτοῦ καὶ	τὸν	κλῆρον ᾧ τις ἐθέλοι καὶ
[43]	διὰ τάχους ἐκέλευσεν (ἀπαί( ρειν	τὸν	κυβερνήτην. ἐπεὶ δ' εἰς Αἴγυπτον
[24]	Λακεδαιμονίοις Ἀρκάδων προσεῖχον, ἅμα τῷ	τὸν	Λεωνίδαν ἀποθανεῖν παρηνώχλει τοῖς Ἀρκάσι
[11]	ἔτι τὴν ἀρχὴν ἔχων ὥρμησε	τὸν	Λεωνίδαν διώκειν κατὰ δή τινα
[10]	δ' Ἆγις ἀπεκρίνατο μὴ θαυμάζειν	τὸν	Λεωνίδαν, εἰ τεθραμμένος ἐν ξένῃ
[16]	καὶ συστάντες ἐκ Τεγέας ἀναφανδὸν	τὸν	Λεωνίδαν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν κατήγαγον,
[21]	ἐπὶ τοῖς γεγονόσι, μισοῦντας δὲ	τὸν	Λεωνίδαν καὶ τὸν Ἀμφάρην, μηδὲν
[12]	Ἆγις ἑτέρους ἀπέστειλε πιστούς, οἳ	τὸν	Λεωνίδαν περισχόντες ἀσφαλῶς εἰς Τεγέαν
[7]	περικοπτομένην (αὑτῶν ὁρῶσαι. καὶ πρὸς	τὸν	Λεωνίδαν τραπόμεναι παρεκάλουν ὄντα πρεσβύτερον
[39]	πρότερον αὐτοῦ τὸν Σόλωνα καὶ	τὸν	Λυκοῦργον ἀπομιμήσασθαι φάσκοντος ἐν τῇ
[19]	οὐδενός, ζηλῶν δὲ καὶ μιμούμενος	τὸν	Λυκοῦργον ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἔλθοι
[6]	ἐκ δρασμοῦ, δεδιέναι καὶ τρέμειν	τὸν	Λυκοῦργον, καὶ καθήπτοντο τοῦ Ἄγιδος,
[31]	δὲ τῆς ἀνάγκης ἔχειν συγγνώμονα	τὸν	Λυκοῦργον, ὃς οὔτε βασιλεὺς ὢν
[31]	τῆς πολιτείας, ἔργῳ δὲ μαρτυρῆσαι	τὸν	Λυκοῦργον, ὅτι πολιτείαν μεταβαλεῖν ἄνευ
[10]	πεπαιδοποιημένος ἐκ γάμων σατραπικῶν ἀγνοεῖ	τὸν	Λυκοῦργον, ὅτι τὸ μὲν ὀφείλειν
[45]	πολίτας, ἐξέβαλε τὸν Θεαρίδαν καὶ	τὸν	Λυσανδρίδαν ἐκ τῆς Μεσσήνης. οὗτος
[13]	ταῦτα δὲ καὶ τοῖς περὶ	τὸν	Λύσανδρον ἐδόκει, συνεξαπατωμένοις ὑπὸ τοῦ
[8]	διαπραξάμενος ὁ Ἆγις ἔφορον γενέσθαι	τὸν	Λύσανδρον, εὐθὺς εἰσέφερε δι' αὐτοῦ
[4]	σχεδὸν ἅπαντας ὅσοι μετ' Ἀγησίλαον	τὸν	μέγαν ἐβασίλευσαν, ὥστε μηδέπω γεγονὼς
[42]	ἐκβαλεῖν τοὺς ὑπόπτους. (ἀπολύσας οὖν	τὸν	Μεγιστόνουν μετὰ δισχιλίων στρατιωτῶν, αὐτὸς
[7]	ἐπιπνοίᾳ πρὸς τὸ καλόν, ὥστε	τὸν	μὲν Ἆγιν συνεξορμᾶν καὶ συνεπιταχύνειν,
[22]	γενόμενος. ~(ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ) Ἀποθανόντος δ' αὐτοῦ,	τὸν	μὲν ἀδελφὸν Ἀρχίδαμον οὐκ ἔφθη
[19]	ἦν. ~Ἐπεὶ δ' ὁ Ἆγις	τὸν	μὲν ἄλλον ἐν τῷ ἱερῷ
[34]	φίλου διαφέροντα μισθωτὸν ἢ τῷ	τὸν	μὲν ἤθει καὶ λόγῳ, τὸν
[52]	μεγάλαυχος, ἐντυχὼν αὐτῷ κατ' ἰδίαν	τὸν	μὲν κάλλιστον" εἶπεν ὦ βασιλεῦ
[18]	δὲ Λεωνίδας διαλεχθεὶς τοῖς φίλοις,	τὸν	μὲν Κλεόμβροτον ἐκέλευσεν ἀναστάντα φεύγειν,
[12]	διελθόντος. οἱ δὲ κατασταθέντες ἔφοροι	τὸν	μὲν Λεωνίδαν ἀνέστησαν ἱκετεύοντα, τῷ
[22]	δ' εἰς ταὐτὸ τῷ Κλεομένει,	τὸν	μὲν Λεωνίδαν ἐμίσει, περὶ δ'
[16]	πεφενακισμένοι, τῆς χώρας μὴ νεμηθείσης.	(τὸν	μὲν οὖν Ἀγησίλαον ὁ υἱὸς
[58]	δὲ καὶ βοηθεῖν οὐδεὶς ἐθάρρει.	τὸν	μὲν οὖν τοῦ Χρυσέρμου Πτολεμαῖον
[3]	Κλεομένης δὲ βασιλεύσας μετ' Ἀγησίπολιν	τὸν	μὲν πρεσβύτερον τῶν υἱῶν Ἀκρότατον
[40]	καὶ διοικεῖν. Τριτύμαλλον δὲ πάλιν	τὸν	Μεσσήνιον ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν, ἀξιῶν
[52]	ὅπλοις οὐκ ἀξιοῦμεν ἄρχεσθαι, τί	τὸν	μὴ νενικηκότα δεσπότην ποιοῦμεν αὑτῶν,
[60]	δ' ἀνθρώπινα σώματα, τῶν περὶ	τὸν	μυελὸν ἰχώρων συρροήν τινα καὶ
[30]	εἰσιόντες, ὡς Ἀριστοτέλης φησί, κείρεσθαι	τὸν	μύστακα καὶ προσέχειν τοῖς νόμοις,
[22]	Λεωνίδαν ἐμίσει, περὶ δ' αὐτὸν	τὸν	νεανίσκον ἦν ἀγαθὴ γυνὴ καὶ
[58]	καὶ τέλος ἔχοντος ἤδη, περιβαλὼν	τὸν	νεκρὸν ἑαυτὸν ἐπικατέσφαξε. ~Κλεομένης μὲν
[25]	(πρὸ τοῦ κέντρα φῦσαι τοῦτον	τὸν	νεοσσόν. ἐκ τούτου Κλεομένει μεθ'
[47]	καὶ τῇ θεῷ θύσας ὑπὸ	τὸν	νεὼν κεκλεισμένον, ἀπήγαγεν εἰς (Φλιοῦντα
[43]	Κρατησίκλεια τὸν Κλεομένη μόνον εἰς	τὸν	νεὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἀπήγαγε, καὶ
[33]	αὐτῷ τῶν πραγμάτων ἐχόντων διὰ	τὸν	νεωτερισμόν, οὐκ ἂν οἰομένους προελθεῖν
[56]	τὸν βασιλέα παροξῦναι ζητῶν, ἔπεισε	τὸν	Νικαγόραν ἐπιστολὴν γράψαντα κατὰ τοῦ
[5]	τινα θυμὸν ἀποπιμπλὰς ἴδιον εἰσήνεγκε	τὸν	νόμον· οἱ δ' ἄλλοι πλεονεξίας
[12]	Μανδροκλείδᾳ δίκην ἐπῆγον, ὡς παρὰ	τὸν	νόμον χρεῶν ἀποκοπὰς καὶ γῆν
[34]	ἐβδελύττοντο τὴν ὑπεροψίαν αὐτῶν καὶ	τὸν	ὄγκον, ἐπαχθῶς καὶ τραχέως (προσφερομένων
[36]	πραγμάτων μείζονι (μεθ( εὶς ἑτέρῳ	τὸν	οἴακα καὶ προέμενος τὴν ἐξουσίαν.
[5]	γενομένης διαφορᾶς, ῥήτραν ἔγραψεν ἐξεῖναι	τὸν	οἶκον αὑτοῦ καὶ τὸν κλῆρον
[34]	εἶναι τὰς (παραθέσεις καὶ φιλανθρωπότερον	τὸν	οἶνον. καὶ γὰρ ἐπετίμησέ τινι
[47]	στρατόν. ἐκεῖθεν δὲ τοὺς φρουροῦντας	τὸν	Ὀλύγυρτον ἐξελάσας, κατέβη παρὰ τὸν
[47]	τὸν Ὀλύγυρτον ἐξελάσας, κατέβη παρὰ	τὸν	Ὀρχομενόν, οὐ μόνον τοῖς πολίταις
[58]	διὰ τῶν στενωπῶν καὶ παρεκάλουν	τὸν	ὄχλον ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν. τοῖς
[14]	ἢ Λύσανδρον ἐκεῖνον ἢ Λεωνίδαν	τὸν	παλαιὸν ἡγούμενον, ὅπου πρὸς μειράκιον
[23]	τὴν φιλοτιμίαν. Λεωνίδαν μὲν γὰρ	τὸν	παλαιὸν λέγουσιν ἐπερωτηθέντα, ποῖός τις
[17]	καὶ βασιλικήν, ἐπιδοῦσαν (ὑπὸ σοῦ	τὸν	παρθένιον ἄνδρα φονευόμενον; ὃς εἰ
[38]	τὰ τείχη τὸ στράτευμα, (καὶ	τὸν	περὶ τὴν Ἀσπίδα τόπον καταλαβὼν
[50]	πλαγίαν καὶ τὸ πρόσωπον ἐπὶ	τὸν	πῆχυν ἐπιθείς, καὶ χρόνον οὐ
[7]	πρὸς δόξαν αὐτῷ καὶ φιλοτιμίαν	τὸν	πλοῦτον, ὡς χρήμασι μὲν οὐ
[24]	περὶ τὰ οἰκεῖα καὶ πρὸς	τὸν	πόλεμον ἀπροθύμων καὶ πρὸς τὴν
[15]	δοκεῖν διαμάχεσθαι καὶ μὴ παριέναι	τὸν	πόλεμον εἴσω, τὰς πύλας τῆς
[48]	ἐκ πολλῆς ἀναφέρων δυνάμεως πρὸς	τὸν	πόλεμον, ἐξεπόνει καὶ κατήθλει τὸν
[25]	προσέταξαν ἀναχωρεῖν οἱ (ἔφοροι, φοβούμενοι	τὸν	πόλεμον. ἐπεὶ δ' ἀναχωρήσαντος αὐτοῦ
[43]	δι' ἐκείνην ἄνευ Πτολεμαίου καταθέσθαι	τὸν	πόλεμον, ἐπέστειλεν αὐτῷ τὰ τῇ
[34]	δι> επαιδαγώγει γὰρ αὐτὸς ὁμιλίᾳ	τὸν	πότον, τὰ μὲν ἐρωτῶν, τὰ
[32]	ὁ Σφαῖρος αὐτῷ συγκαθίστη, ταχὺ	τὸν	προσήκοντα τῶν τε γυμνασίων καὶ
[31]	ἀναστάντα βαδίζειν πρὸς αὐτούς· καὶ	τὸν	πρῶτον ἐπισφοδρύναντα τὴν ἀρχὴν καὶ
[57]	αὐτήκοος γενόμενος, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι	τὸν	(Πτολεμαῖον ἀναχωρήσας, ἔφρασε τοῖς φίλοις.
[56]	τέσσαρας ἡμέρας τὴν ἐπιστολὴν πρὸς	τὸν	Πτολεμαῖον ἀνενεγκόντος ὡς ἀρτίως αὐτῷ
[53]	πολλὴ μὲν αἰδὼς καὶ μετάνοια	τὸν	Πτολεμαῖον εἶχεν, ἀνδρὸς ἀμελήσαντα τοιούτου
[43]	δ' εἰς Αἴγυπτον ἀφίκετο καὶ	τὸν	Πτολεμαῖον ἐπύθετο λόγους παρ' Ἀντιγόνου
[47]	ἀνεφάνη, πορθῶν τὸ πεδίον καὶ	τὸν	σῖτον οὐ κείρων, ὥσπερ οἱ
[39]	Κλεομένους· καὶ οἱ πρότερον αὐτοῦ	τὸν	Σόλωνα καὶ τὸν Λυκοῦργον ἀπομιμήσασθαι
[25]	ὁ Ἄρατος οὐκ εἴασε διακινδυνεῦσαι	τὸν	στρατηγόν, ἀλλ' ἀπῆλθε, λοιδορούμενος μὲν
[47]	νεὼν κεκλεισμένον, ἀπήγαγεν εἰς (Φλιοῦντα	τὸν	στρατόν. ἐκεῖθεν δὲ τοὺς φρουροῦντας
[38]	Ἀχαιῶν εἰς Ἄργος αὖθις ἐπὶ	τὸν	σύλλογον, καὶ τοῦ Κλεομένους ἐκ
[37]	ἁρμονίαν ἐκλελυμένην, ἀνακρουόμενον αὖθις ἐπὶ	τὸν	σώφρονα καὶ Δώριον ἐκεῖνον τοῦ
[11]	πλῆθος ἐπηκολούθησεν, οἱ δὲ πλούσιοι	τόν	τε Λεωνίδαν παρεκάλουν μὴ σφᾶς
[59]	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐξαγομένην ἐχειραγώγει,	τόν	τε πέπλον αὐτῆς ὑπολαμβάνουσα καὶ
[28]	τοὺς Ἀχαιούς, ῥᾳδίως ἐπικρατήσειν, ἐδίδασκε	τὸν	τῆς μητρὸς ἄνδρα Μεγιστόνουν, ὡς
[44]	δὲ Παντέως οὐ μόνον ἐκεῖνον	τὸν	τόπον, ἀλλὰ καὶ πολὺ μέρος
[59]	ἀποθανεῖν. ἐπεὶ δ' ἦλθον εἰς	τὸν	τόπον ἐν ᾧ ταῦτα δρᾶν
[60]	Ἀλεξανδρεῖς καὶ προσετρέποντο φοιτῶντες ἐπὶ	τὸν	τόπον, ἥρωα τὸν Κλεομένη καὶ
[19]	μέγας, τὸ ἱμάτιον περιβαλὼν περὶ	τὸν	τράχηλον εἷλκεν. ἄλλων δ' ἐπωθούντων
[20]	ταῦτ' εἰπὼν παρέδωκε τῷ βρόχῳ	τὸν	τράχηλον ἑκουσίως. (Ὁ δ' Ἀμφάρης
[37]	(φεύγων δὲ τὴν μάζαν καὶ	τὸν	τρίβωνα, καὶ τὸ δεινότατον ὧν
[22]	πολὺ τῶν Ἑλληνίδων διαφέρουσα καὶ	τὸν	τρόπον ἐπιεικής. (διὸ πολλὰ μὲν
[5]	δυνατός, αὐθάδης δὲ καὶ χαλεπὸς	τὸν	τρόπον, Ἐπιτάδευς ὄνομα, πρὸς τὸν
[2]	ὧν ἐπολιτεύοντο κεχαρισμένως, καὶ τοῦτον	τὸν	τρόπον ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός τε
[27]	γάμου μὴ δεομένη λέγεται διὰ	τὸν	υἱὸν ἄνδρα λαβεῖν πρωτεύοντα (δόξῃ
[5]	τὸν τρόπον, Ἐπιτάδευς ὄνομα, πρὸς	τὸν	υἱὸν αὐτῷ γενομένης διαφορᾶς, ῥήτραν
[20]	δὲ κἀκείνην εἰ βούλοιτο πρὸς	τὸν	(υἱὸν εἰσελθεῖν. ἐκείνης δὲ καὶ
[52]	αἰχμάλωτον ἐκ (βασιλέως καὶ φυγάδα	τὸν	υἱόν. οὐχ, ἕως ἔτι τῶν
[30]	παρὰ τὸ τῶν ἐφόρων συσσίτιον	τὸν	Φόβον ἵδρυνται Λακεδαιμόνιοι, μοναρχίας ἐγγυτάτω
[30]	ἄλλων παθημάτων ἱερά. τιμῶσι δὲ	τὸν	Φόβον οὐχ ὥσπερ οὓς ἀποτρέπονται
[58]	καθεύδοντας ὑπὸ τῆς μέθης, ἐνδυσάμενος	τὸν	χιτῶνα καὶ τὴν ῥαφὴν ἐκ
[13]	ἀεὶ καὶ προφάσεις λέγων παρῆγε	τὸν	χρόνον, ἄχρι οὗ στρατεία συνέβη
[57]	φίλος ὢν τοῦ βασιλέως πάντα	τὸν	χρόνον ἐπιεικῶς διείλεκτο τῷ Κλεομένει,
[41]	χαρακώσας καὶ τειχίσας φυλάττειν, καὶ	τοπομαχῶν	ἀποτρίβεσθαι τοὺς Μακεδόνας μᾶλλον ἢ
[44]	Παντέως οὐ μόνον ἐκεῖνον τὸν	τόπον,	ἀλλὰ καὶ πολὺ μέρος τοῦ
[59]	ἐπεὶ δ' ἦλθον εἰς τὸν	τόπον	ἐν ᾧ ταῦτα δρᾶν εἰώθεσαν
[60]	καὶ προσετρέποντο φοιτῶντες ἐπὶ τὸν	τόπον,	ἥρωα τὸν Κλεομένη καὶ θεῶν
[38]	(καὶ τὸν περὶ τὴν Ἀσπίδα	τόπον	καταλαβὼν ὑπὲρ τοῦ θεάτρου χαλεπὸν
[28]	θαυμαστόν· ἐδόκει γάρ, ἐν ᾧ	τόπῳ	τοῖς ἐφόροις ἔθος> ἐστὶ καθεζομένοις
[14]	ὀλίγου δεῖν νεώτατον ἁπάντων αἰδὼς	τοσαύτη	καὶ φόβος ἐστὶ τῶν στρατευομένων.
[7]	φιλοτιμίας ἐπαρθεῖσαι τοῦ νεανίσκου, καὶ	τοσαύτῃ	κατεσχέθησαν οἷον ἐπιπνοίᾳ πρὸς τὸ
[37]	ὑπ' αὐτοῦ καὶ κεκρατημένων χρόνον	τοσοῦτον	ἀρχήν, πρῶτον μὲν ἐπειρᾶτο τοὺς
[58]	ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν. τοῖς δὲ	τοσοῦτον	ὡς ἔοικεν ἀλκῆς μετῆν, ὅσον
[45]	τὴν πατρίδα καὶ σωτῆρα δήμου	τοσούτου	(γενό( μενον. μικρὸν οὖν ὁ
[29]	ἱερόν, ἄλλως δὲ κεκλεισμένον ἀεὶ	τότ'	(δὲ) ἐκ τύχης ἀνεῳγμένον ἐτύγχανεν.
[17]	ἔχουσα πρὸς τὸν Κλεόμβροτον διετέλει·	τότε	δ' αὖ πάλιν ταῖς τύχαις
[10]	Σπάρτης βασιλέως· ὁ δὲ Λεωνίδας	τότε	δὴ μάλιστα πρὸς τοὐναντίον ἐφιλονίκησε.
[24]	βασιλείαν παρέλαβε καὶ τοὺς πολίτας	τότε	δὴ παντάπασιν ἐκλελυμένους ἑώρα, τῶν
[48]	καὶ κατέτρεχον τὴν Μακεδονίαν, καὶ	τότε	δὴ πολὺς ἄνωθεν Ἰλλυριῶν ἐμβεβλήκει
[44]	ἡ Μεγάλη πόλις ἦν μὲν	τότε	καὶ καθ' ἑαυτὴν οὐδέν τι
[56]	τὸν βασιλέα. καὶ ὁ Νικαγόρας	τότε	μὲν ἐμειδίασεν· ἡμέραις δ' ὕστερον
[54]	ὅπλων παρεσομένους. (οὗτος ὁ λόγος	τότε	μὲν οὐ μικρὰν τῷ Κλεομένει
[32]	βασιλέα τὸν ἀδελφὸν Εὐκλείδαν. καὶ	τότε	μόνον Σπαρτιάταις ἐκ μιᾶς οἰκίας
[46]	μηδένα λαθεῖν μηδὲ τοὐλάχιστον λαβόντα,	τότε	παντάπασι τραχυνθεὶς καὶ ἀγανακτήσας τὰ
[39]	τῇ τῶν κτημάτων ἐξισώσει καταγελῶντες,	τότε	παντελῶς ἐπείθοντο τοῦτον αἴτιον γεγονέναι
[38]	ἔφασκε· δεῖν γὰρ εὐθὺς αὐτῷ	τότε	προειπεῖν, οὐ νῦν, ἥκοντος ἐπὶ
[25]	Λακωνικῆς τὸ χωρίον ἐστί, καὶ	τότε	πρὸς (τοὺς Μεγαλοπολίτας ἦν ἐπίδικον.
[17]	λόγος εὐπρεπής, ἐγὼ τοῦτον ἀφειλόμην,	τότε	σοὶ συνεξετασθεῖσα (καὶ καταμαρτυρήσασα τῶν
[59]	(βίον ἀλύπως καὶ ἱλαρῶς. αὕτη	τότε	τὴν Κρατησίκλειαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν
[56]	τὸ ἀργύριον. τοῦτον οὖν ἐκβαίνοντα	τότε	τῆς ὁλκάδος ἰδὼν ὁ Κλεομένης
[16]	καὶ> μῆνα τρισκαιδέκατον, οὐκ ἀπαιτούσης	τότε	τῆς περιόδου, παρὰ τὴν νενομισμένην
[35]	χώραν. ἐστρατήγει μὲν γὰρ Ὑπερβατᾶς	τότε,	τοῦ δ' Ἀράτου τὸ πᾶν
[57]	παρρησία (πρὸς ἀλλήλους. οὗτος οὖν	τότε,	τοῦ Κλεομένους δεηθέντος ἐλθεῖν πρὸς
[7]	(αὑτοῖς πολυπραγμονεῖν διδόντας. ἦν δὲ	τότε	τῶν Λακωνικῶν πλούτων ἐν ταῖς
[12]	εἰς Τεγέαν ὑπεξιόντα βουληθέντος διαφθεῖραι	τοῦ	Ἀγησιλάου καὶ πέμψαντος ἐπ' αὐτὸν
[13]	τὸν Λύσανδρον ἐδόκει, συνεξαπατωμένοις ὑπὸ	τοῦ	Ἀγησιλάου, καὶ τὰ παρὰ τῶν
[18]	τῶν πολιτῶν· συνεξηπατῆσθαι (γὰρ ὑπὸ	τοῦ	Ἀγησιλάου νέον ὄντα καὶ φιλότιμον.
[6]	τὴν μητέρα πείθειν, ἀδελφὴν οὖσαν	τοῦ	Ἀγησιλάου, πλήθει δὲ πελατῶν καὶ
[19]	Ἀμφάρης διὰ τὸ ἄρχειν ἁψάμενος	τοῦ	Ἄγιδος, ἄγω σε" εἶπεν ἐπὶ
[22]	ἐγκράτειαν καὶ ἀφέλειαν οὐχ ἧττον	τοῦ	Ἄγιδος εὖ πεφυκώς, τὸ δ'
[19]	καὶ παρῆσαν ἥ τε μήτηρ	τοῦ	Ἄγιδος καὶ ἡ μάμμη, βοῶσαι
[7]	τραπόμεναι παρεκάλουν ὄντα πρεσβύτερον ἐπιλαμβάνεσθαι	τοῦ	Ἄγιδος καὶ τὰ (πραττόμενα διακωλύειν.
[24]	κινούμενος ὑπερφυῶς πρὸς τὴν καινοτομίαν	τοῦ	Ἄγιδος καὶ ταὐτὰ πολλάκις ἀκούειν
[6]	τρέμειν τὸν Λυκοῦργον, καὶ καθήπτοντο	τοῦ	Ἄγιδος, ὀδυρομένου τὰ παρόντα πράγματα
[19]	ὁ Δαμοχάρης οὐ τολμῶντας ἅψασθαι	τοῦ	Ἄγιδος, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[19]	καὶ Ἀγησιλάου βιασθείς. ἀποκριναμένου δὲ	τοῦ	Ἄγιδος, ὡς βιασθεὶς μὲν ὑπ'
[29]	πόλεως ἐκώλυον. ἐφείσαντο δὲ καὶ	τοῦ	Ἀγυλαίου μεθ' ἡμέραν ἐκ τοῦ
[18]	φιλοῦντα καὶ δεδωκότα χάριν τὴν	τοῦ	ἀνδρὸς αὐτῇ (σωτηρίαν. οὐ μὴν
[17]	πάλιν ταῖς τύχαις συμμεταβαλοῦσα μετὰ	τοῦ	ἀνδρὸς ἱκέτις ὤφθη καθεζομένη, περιβεβληκυῖα
[44]	τὴν ἀπὸ τῶν Ἀχαιῶν καὶ	τοῦ	Ἀντιγόνου βοήθειαν, ἐν πλευραῖς καθεζομένου
[46]	Ἀργείαν, λογιζόμενος ἢ δι' αἰσχύνην	τοῦ	Ἀντιγόνου παροξυνθέντος ἐπικρατήσειν, ἢ μὴ
[38]	Ἀράτου κατηγορία, πολλὰ δὲ καὶ	τοῦ	Ἀράτου λοιδορήσαντος αὐτὸν πρὸς τὸ
[40]	ἐμβαλὼν ἐπόρθησε, καὶ τὰ χρήματα	τοῦ	Ἀράτου τῶν Κορινθίων αὐτῷ ψηφισαμένων
[40]	γέγραφεν. ὁ δὲ Κλεομένης ἐκ	τοῦ	Ἄργους ἐπελθὼν καὶ προσαγαγόμενος Τροιζηνίους
[42]	πρὸς τὸν Κλεομένη, φοβηθεὶς μὴ	τοῦ	Ἄργους οἱ πολέμιοι κρατήσαντες καὶ
[58]	διεσκέδασαν, αὐτὸν δὲ κατασπάσαντες ἀπὸ	(τοῦ	ἅρματος ἀπέκτειναν. εἶτα πρὸς τὴν
[26]	καὶ φοβηθέντες μὴ δίκην δῶσι	τοῦ	Ἀρχιδάμου κατελθόντος, ἐδέξαντο μὲν αὐτὸν
[58]	ἐξαπατῶντες τοὺς φύλακας, οἰομένους ὑπὸ	(τοῦ	βασιλέως ἀπεστάλθαι. καὶ γὰρ ἔθυε
[57]	τὸ ὕποπτον ἐξαιρῶν καὶ περὶ	τοῦ	βασιλέως ἀπολογούμενος· ἀπιὼν δὲ πάλιν
[40]	σύνταξιν ἧς ἐλάμβανε παρὰ Πτολεμαίου	τοῦ	(βασιλέως. ἐπεὶ δ' ὁ Ἄρατος
[58]	ὡς παραλύοιτο τῆς φυλακῆς ὑπὸ	τοῦ	βασιλέως· (ἔπειτ' ἔκ τινος ἔθους
[6]	Ἀγησίλαον μέν< τοι> θεῖον ὄντα	τοῦ	βασιλέως καὶ δυνατὸν εἰπεῖν, ἄλλως
[46]	δυσανασχετοῦντες ἐπὶ τὰς θύρας συνεστρέφοντο	τοῦ	βασιλέως καὶ κατεβόων, μάχεσθαι κελεύοντες
[54]	πράγματα διοικεῖν Ἀγαθόκλειαν τὴν ἐρωμένην	τοῦ	βασιλέως καὶ τὴν ταύτης μητέρα
[23]	ἡδονῇ κατακεκηλημένων τῶν πολιτῶν, καὶ	τοῦ	βασιλέως πάντα τὰ πράγματα χαίρειν
[57]	Πτολεμαῖος ὁ Χρυσέρμου φίλος ὢν	τοῦ	βασιλέως πάντα τὸν χρόνον ἐπιεικῶς
[11]	ὄντα τοῦ Λεωνίδα, (γένους δὲ	τοῦ	βασιλικοῦ. φοβηθεὶς οὖν ὁ Λεωνίδας
[23]	μετασχεῖν ἔτι μειράκιον ὄντα, Σφαίρου	τοῦ	Βορυσθενίτου παραβάλλοντος εἰς τὴν Λακεδαίμονα
[20]	καὶ τὴν μητέρα νεκρὰν ἐκ	τοῦ	βρόχου κρεμαμένην, ἐκείνην μὲν αὐτὴ
[49]	τῷ Κλεομένει τὰ (πράγματα διεργασαμένην.	τοῦ	γὰρ Ἀντιγόνου τοὺς Ἰλλυριοὺς καὶ
[41]	Κορινθίων αὐτῷ ψηφισαμένων δωρεὰν ἔλαβε.	~Τοῦ	δ' Ἀντιγόνου μετὰ πολλῆς τῆς
[47]	μᾶλλον ἢ καλῶς (αὐτῷ πεπραγμένων.	τοῦ	δ' Ἀντιγόνου πρῶτον μὲν εὐθὺς
[44]	τὰς τύχας τοιαύτη λέγεται γεγενῆσθαι.	~Τοῦ	δ' Ἀντιγόνου Τεγέαν μὲν παραλαβόντος,
[25]	(πυνθανόμενος, ποῦ τῆς νυκτὸς ἐξέλθοι.	τοῦ	δ' ἀντιγράψαντος ὡς ἐκεῖνον Βέλβιναν
[25]	ἡμῖν (ἐπὶ τί σοι παρηκολούθουν.	τοῦ	δ' Ἀράτου πρὸς τὸ σκῶμμα
[35]	ἐστρατήγει μὲν γὰρ Ὑπερβατᾶς τότε,	τοῦ	δ' Ἀράτου τὸ πᾶν ἦν
[40]	τῶν Ἀχαιῶν οὐ βουλομένων ἐκλιπεῖν,	τοῦ	δ' Ἀράτου τοὺς φίλους καὶ
[49]	νώτου καὶ κύκλῳ τῆς (παρατάξεως.	τοῦ	δὲ Δαμοτέλους ἦν γὰρ ὡς
[56]	τῶν φορτίων (διάθεσιν μετρίως ἐζημιοῦτο.	τοῦ	δὲ Κλεομένους φήσαντος οὐδὲν αὐτῷ
[56]	εἰς Αἴγυπτον ἄγοι πρόφασις ἠρώτα.	τοῦ	δὲ Νικαγόρου φιλοφρόνως ἀντασπαζομένου, καὶ
[21]	ἔφη συνενέγκαι ταῦτα τῇ Σπάρτῃ.	~Τοῦ	δὲ πάθους εἰς τὴν πόλιν
[44]	δ' (ἄλλῃ δυνάμει σχολαίως ἐπηκολούθει.	τοῦ	δὲ Παντέως οὐ μόνον ἐκεῖνον
[56]	οὖν Νικαγόρας ταῦτα γράψας ἀπέπλευσε·	τοῦ	δὲ Σωσιβίου μετὰ τέσσαρας ἡμέρας
[58]	χιτῶνα καὶ τὴν ῥαφὴν ἐκ	τοῦ	δεξιοῦ παραλυσάμενος ὤμου, γυμνῷ τῷ
[20]	καὶ πάλιν κλεῖσαι τὰς θύρας	τοῦ	δεσμωτηρίου κελεύσας, προτέραν μὲν τὴν
[3]	Εὐδαμίδα παῖς, ἕκτος ἀπ' Ἀγησιλάου	τοῦ	διαβάντος εἰς τὴν Ἀσίαν καὶ
[24]	οὐχ ὑγιαίνοντι, καὶ τέλος ἀπέστη	τοῦ	διαλέγεσθαι καὶ φοιτᾶν πρὸς αὐτόν·
[2]	συμβαίνει γε καὶ οὕτως τὸ	τοῦ	δράκοντος, οὗ φησιν ὁ μῦθος
[29]	στρατιώτας ὀλίγους (ἔχοντες. ἔτι δὲ	τοῦ	Εὐρυκλείδα διαλεγομένου τοῖς ἐφόροις, ἐπιδραμόντες
[28]	ἐστι. (ταύτην τὴν ὄψιν διηγουμένου	τοῦ	ἐφόρου πρὸς τὸν Κλεομένη, τὸ
[47]	ἔπεμψε κήρυκας, τὰς κλεῖς ἀξιῶν	τοῦ	Ἡραίου λαβεῖν, ὅπως ἀπαλλάττοιτο τῇ
[38]	τὴν Ἀσπίδα τόπον καταλαβὼν ὑπὲρ	τοῦ	θεάτρου χαλεπὸν ὄντα καὶ δυσπρόσοδον,
[9]	εἰς τὸ φυτόν, ἐν τιμῇ	τοῦ	θεοῦ γενέσθαι (καὶ μαντικὴν λαβεῖν
[52]	Λακεδαίμονος (σατράπην Ἀντίγονος ἀπολέλοιπε; τοιαῦτα	τοῦ	Θηρυκίωνος εἰπόντος, ὁ Κλεομένης ἀπεκρίνατο·
[28]	καὶ θαυμάζοντος αὐτοῦ φωνὴν ἐκ	τοῦ	ἱεροῦ γενέσθαι, φράζουσαν ὡς τοῦτο
[19]	συλλαβεῖν αὐτὸν ἔγνωσαν, ὅταν ἔξω	τοῦ	ἱεροῦ γένηται. (καὶ παραφυλάξαντες λελουμένον,
[18]	καὶ παραλαβόντες ἐπὶ λουτρὸν ἀπὸ	τοῦ	ἱεροῦ κατήγαγον, καὶ (λουσά( μενον
[29]	τοῦ Ἀγυλαίου μεθ' ἡμέραν ἐκ	τοῦ	ἱεροῦ προελθόντος. ~Ἔστι δὲ Λακεδαιμονίοις
[40]	ἄχρι (τῆς πύλης. ἐκεῖ δὲ	τοῦ	ἵππου προσαχθέντος ἀναβὰς (ἔφυγεν εἰς
[45]	τῆς δυνάμεως. ~Φανεροῦ δὲ μόλις	τοῦ	κακοῦ γενομένου τοῖς κατὰ τὴν
[8]	γῆς ἀναδασθείσης τὴν μὲν ἀπὸ	τοῦ	κατὰ Πελλήνην χαράδρου πρὸς τὸ
[55]	ἀφθόνοις διαιτώμενον καὶ τρυφᾶν δοκοῦντα	τοῦ	κατὰ φύσιν βίου καὶ δρόμων
[25]	Λακεδαιμονίους, ὥρα σοι ταχύνειν (πρὸ	τοῦ	κέντρα φῦσαι τοῦτον τὸν νεοσσόν.
[23]	τοῖς πρώτοις ἐγεγόνει τῶν Ζήνωνος	τοῦ	Κιτιέως μαθητῶν, καὶ τοῦ Κλεομένους
[18]	πρόσωπον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐπέθηκε	τοῦ	Κλεομβρότου καὶ τὸ βλέμμα διεφθαρμένον
[17]	ἀδικουμένῳ τῷ πατρὶ συνηδικεῖτο, καὶ	τοῦ	Κλεομβρότου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ἀποστᾶσα
[49]	οὗ τεταγμένος ἦν Εὐκλείδας ὁ	τοῦ	Κλεομένους ἀδελφός, εἶτα τὴν ἄλλην
[60]	ὕστερον ἡμέραις οἱ τὸ σῶμα	τοῦ	Κλεομένους ἀνεσταυρωμένον παραφυλάττοντες εἶδον εὐμεγέθη
[48]	μάχης ἐν Σελλασίᾳ γενομένης καὶ	τοῦ	Κλεομένους ἀποβεβληκότος τὴν δύναμιν καὶ
[56]	τὸν Νικαγόραν ἐπιστολὴν γράψαντα κατὰ	τοῦ	Κλεομένους ἀπολιπεῖν, ὡς ἐγνωκότος, εἰ
[43]	βουλόμενος ἐντυχεῖν αὐτῇ. τέλος δὲ	τοῦ	Κλεομένους ἀποτολμήσαντος εἰπεῖν, ἐξεγέλασέ τε
[57]	(πρὸς ἀλλήλους. οὗτος οὖν τότε,	τοῦ	Κλεομένους δεηθέντος ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν,
[40]	πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν Μεγιστόνουν παρὰ	τοῦ	Κλεομένους, δεομένου παραλαβεῖν τὸν Ἀκροκόρινθον
[46]	διὸ καὶ τὸ δεύτερον ἐγχείρημα	τοῦ	Κλεομένους ἔδοξε μὲν τετολμῆσθαι παραβόλως
[37]	Ἄρατος, εἴτ' ἀπιστίᾳ καὶ φόβῳ	τοῦ	Κλεομένους, εἴτε φθονῶν εὐτυχοῦντι παρ'
[38]	αὖθις ἐπὶ τὸν σύλλογον, καὶ	τοῦ	Κλεομένους ἐκ Τεγέας καταβεβηκότος, ἐλπὶς
[37]	ὡς δ' οὐ προσεῖχον αὐτῷ,	τοῦ	Κλεομένους ἐκπεπληγμένοι τὸ θράσος, ἀλλὰ
[52]	ὅτε πρῶτον ἔσχε καιρὸν ἀποστῆναι	τοῦ	Κλεομένους, ἐκτραπόμενος παρὰ τὸν αἰγιαλὸν
[23]	Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως μαθητῶν, καὶ	τοῦ	Κλεομένους ἔοικεν ἀγαπῆσαί τε τῆς
[45]	φίλους, ἀποστάντας Ἀχαιῶν. (οὕτω δὲ	τοῦ	Κλεομένους εὐγνώμονα καὶ φιλάνθρωπα προτείναντος,
[43]	καὶ πρεσβείας δεχόμενον, περὶ δὲ	τοῦ	Κλεομένους ἤκουσεν, ὅτι, τῶν Ἀχαιῶν
[41]	οὔτε βιάσασθαι τὴν πάροδον, καθημένου	τοῦ	Κλεομένους, ἦν ῥᾴδιον· ἐπιχειρήσας δὲ
[39]	ἐθαύμαζον τὴν ὀξύτητα καὶ διάνοιαν	τοῦ	Κλεομένους· καὶ οἱ πρότερον αὐτοῦ
[59]	ταῦτα, προσέταξε τὸ μὲν σῶμα	τοῦ	Κλεομένους κρεμάσαι καταβυρσώσαντας, ἀποκτεῖναι δὲ
[25]	καταλαβόντος δὲ τοῦτο καὶ τειχίσαντος	τοῦ	Κλεομένους, ὁ Ἄρατος οὐθὲν ἐγκαλέσας,
[56]	ἐκφέρει τῷ Σωσιβίῳ τὸ σκῶμμα	τοῦ	Κλεομένους. (ὁ δὲ καὶ τοῦτο
[41]	αὐτὸν ὡς ἀφισταμένων τῶν Ἀργείων	τοῦ	(Κλεομένους. ὁ δὲ πράττων (μὲν)
[54]	γυναικοκρασίαν ἐκπεσούσης, ἠμελεῖτο καὶ τὰ	τοῦ	(Κλεομένους. ὁ μὲν γὰρ βασιλεὺς
[48]	πολίταις. ἐπεὶ τἆλλά γε πρὸς	τοῦ	Κλεομένους ὁ χρόνος ἦν, τῶν
[48]	ὃ καὶ μάλιστα τὴν δυστυχίαν	τοῦ	Κλεομένους οἰκτροτέραν ἐποίησεν. εἰ γὰρ
[29]	Φοῖβις, (καὶ) δύο τῶν συντρόφων	τοῦ	Κλεομένους, οὓς μόθακας καλοῦσιν, ἐπηκολούθουν
[58]	ὅσον ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν τὴν	τοῦ	Κλεομένους τόλμαν, (ἀκολουθεῖν δὲ καὶ
[54]	ἔδοξέ τις ἐν ἀρχῇ καὶ	τοῦ	Κλεομένους χρεία γεγονέναι. δεδιὼς γὰρ
[59]	καὶ (περι( βαλοῦσα τὰ παιδία	τοῦ	Κλεομένους ὠλοφύρετο. τῶν δὲ παιδίων
[24]	ὁμοροῦντας, ἀποπειρώμενος τῶν Λακεδαιμονίων καὶ	τοῦ	Κλεομένους ὡς νέου καὶ ἀπείρου
[26]	εὐθὺς δ' ἀπέκτειναν, εἴτ' ἄκοντος	τοῦ	Κλεομένους ὡς οἴεται Φύλαρχος, εἴτε
[45]	τοὺς Ἀχαιοὺς πίστιν, ἀλλὰ κατηγορῶν	τοῦ	Κλεομένους, ὡς οὐ ζητοῦντος ἀποδοῦναι
[33]	τοῖς πολεμίοις καὶ περιουσίαν τινὰ	τοῦ	κρατεῖν πολὺ τῷ (καταφρονεῖν ἐπιδεικνύμενος.
[41]	ῥᾴδιον· ἐπιχειρήσας δὲ παραδύεσθαι διὰ	τοῦ	Λεχαίου νυκτός, ἐξέπεσε καί τινας
[11]	τῆς βασιλείας ἀντιποιεῖσθαι, γαμβρὸν ὄντα	τοῦ	Λεωνίδα, (γένους δὲ τοῦ βασιλικοῦ.
[11]	(ἑτέρους ἀποθνῄσκειν κελεύει. ταῦτα κατὰ	τοῦ	Λεωνίδα λέγειν ἑτέρους διδάξας, αὐτὸς
[17]	σιωπῶν· ἡ δὲ Χιλωνίς, ἡ	τοῦ	Λεωνίδου θυγάτηρ, πρότερον μὲν ἀδικουμένῳ
[24]	ἀγαθὸν ἐπιδίδωσιν. ~Ἐπεὶ δὲ τελευτήσαντος	τοῦ	Λεωνίδου τὴν βασιλείαν παρέλαβε καὶ
[56]	ἔτυχε γὰρ ἐν τῇ κρηπῖδι	τοῦ	λιμένος περιπατῶν ἠσπάζετο προθύμως, καὶ
[37]	τὸν σώφρονα καὶ Δώριον ἐκεῖνον	τοῦ	Λυκούργου νόμον καὶ βίον, οὐκ
[31]	τῶν πεπραγμένων. ἔφη γὰρ ὑπὸ	τοῦ	Λυκούργου τοῖς βασιλεῦσι συμμειχθῆναι τοὺς
[54]	τὰ τῶν μισθοφόρων αὐτοῖς βέβαια	τοῦ	Μάγα ζῶντος, ἀμελεῖν ἐκέλευεν ὁ
[57]	Κλεομένει, μοχθηροτέρας δὲ τὰς περὶ	τοῦ	μέλλοντος ἐλπίδας ἔσχεν ἐκ (τοιαύτης
[55]	τῶν φίλων, ἔπειθε δ' οὐδένα,	τοῦ	μὲν βασιλέως οὐκ εἰσακούοντος, ἀλλ'
[16]	τὸ ἀρχεῖον. καὶ τῶν βασιλέων	τοῦ	μὲν ὅλως καταφρονεῖν, τὸν δ'
[10]	ἔφησεν ἐπαινεῖς, ὃς ἐφορεύων Φρύνιδος	τοῦ	μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰς δύο τῶν
[30]	μὴ χαλεποὶ ὦσιν αὐτοῖς, τὸ	τοῦ	μύστακος οἶμαι προτείνοντες, ὅπως καὶ
[10]	οὖν δῆμος ἐξεπλάγη τὴν μεγαλοψυχίαν	τοῦ	νεανίσκου καὶ περιχαρὴς ἦν, ὡς
[7]	γυναῖκες, ὑπὸ τῆς φιλοτιμίας ἐπαρθεῖσαι	τοῦ	νεανίσκου, καὶ τοσαύτῃ κατεσχέθησαν οἷον
[19]	μετανοεῖ τοῖς (πεπραγμένοις. φήσαντος δὲ	τοῦ	νεανίσκου μὴ μετανοεῖν ἐπὶ τοῖς
[19]	τῶν πεπραγμένων ἀπολογεῖσθαι. γελάσαντος δὲ	τοῦ	νεανίσκου πρὸς τὴν εἰρωνείαν αὐτῶν,
[3]	Ἀγιάδης, ὄγδοος δ' ἀπὸ Παυσανίου	τοῦ	νικήσαντος ἐν Πλαταιαῖς μάχῃ (Μαρδόνιον.
[5]	~Ἀρχὴν μὲν οὖν διαφθορᾶς καὶ	τοῦ	νοσεῖν ἔσχε τὰ πράγματα τῶν
[24]	ἔφη γινώσκειν ἐκεῖνον. (οὕτω δὲ	τοῦ	Ξενάρους ἀντικρούσαντος, ὁ Κλεομένης καὶ
[29]	συναγαγὼν καὶ παρέλκων ἑαυτὸν ἐκ	τοῦ	οἰκήματος ἔλαθεν εἴς τι δωμάτιον
[46]	τὴν ὀξύτητα καὶ τὸ μέγεθος	τοῦ	πάθους, (ὁ δ' Ἀντίγονος ἐπιχειρήσας
[54]	εἴωθεν ἐν τῷ μηδὲν φρονεῖν,	τοῦ	πάντα δεδοικέναι καὶ πᾶσιν ἀπιστεῖν
[17]	τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ἀποστᾶσα τὴν	τοῦ	πατρὸς συμφορὰν ἐθεράπευε, καὶ παρόντι
[22]	μεγάλης ἐπίκληρος ἡ Ἀγιᾶτις Γυλίππου	τοῦ	πατρός, ὥρᾳ τε καὶ κάλλει
[48]	ὁ παλαιὸς ὑπὸ τὴν ἀρχὴν	τοῦ	Πελοποννησιακοῦ πολέμου, κελευόντων τὰς> εἰσφορὰς
[45]	ὦ βασιλεῦ Λακεδαιμονίων ἔργον ἀποδειξαμένῳ	τοῦ	πεπραγμένου κάλλιον καὶ βασιλικώτερον ἐνδοξοτάτῳ
[2]	ἐπὶ τὰς πράξεις (καὶ) διὰ	τοῦ	πιστεύεσθαι δίδωσι· νέῳ δ' ἔτι
[54]	διαμονὴν (τῶν πραγμάτων. Σωσιβίου δὲ	τοῦ	πλεῖστον ἐν τοῖς φίλοις δυναμένου
[7]	τιμὴν καὶ δύναμιν, ἣν ἐκ	τοῦ	πλουτεῖν ἐκαρποῦντο, περικοπτομένην (αὑτῶν ὁρῶσαι.
[3]	καὶ χρυσοῦ ζῆλος, καὶ συνηκολούθησε	τοῦ	πλούτου τῇ μὲν κτήσει πλεονεξία
[48]	τῶν πραγμάτων προσειπὼν εἰς τὰ	τοῦ	πολέμου πράγματα μάλιστα βλέψας τοῦτ'
[3]	γὰρ ἐγκεκλικότων ἤδη τῇ διαφθορᾷ	τοῦ	πολιτεύματος ὁμαλῶς ἁπάντων, ἦν τις
[43]	Κλεομένη μόνον εἰς τὸν νεὼν	τοῦ	Ποσειδῶνος ἀπήγαγε, καὶ περιβαλοῦσα καὶ
[16]	ὁ δὲ Κλεόμβροτος εἰς τὸ	τοῦ	(Ποσειδῶνος ἱερὸν ἐλθὼν ἱκέτευε· καὶ
[31]	ἑτέρας ἀρχῆς δεομένην· ὕστερον δὲ	τοῦ	πρὸς Μεσσηνίους πολέμου μακροῦ γενομένου,
[46]	ἔκλαιε, τὴν χλαμύδα θέμενος πρὸ	τοῦ	προσώπου, θαυμαζόντων δὲ καὶ λέγειν
[48]	οὐκ ἐχόντων, πρότερόν ἐστιν" ἔφη	τοῦ	πρωρατεῦσαι τὸ φυρᾶσαι. (λέγεται δὲ
[58]	ἀδεῶς ἑαυτὸν ἀποσφάττει, πλὴν Παντέως	τοῦ	πρώτου Μεγάλην πόλιν καταλαβόντος. τοῦτον
[57]	ἐλπίδας ἐκβαλόντες, πρὸς ὀργὴν ἐβουλεύσαντο	τοῦ	Πτολεμαίου τὴν ἀδικίαν ἀμυνάμενοι καὶ
[54]	δόκησιν ἰσχύος προσέθηκεν, ὕστερον δέ,	τοῦ	Πτολεμαίου τῆς ἀσθενείας ἐπιτεινούσης τὴν
[27]	αὐτὴν παραταξάμενος ἡττήθη μέρει τινὶ	τοῦ	στρατεύματος. (ἐπεὶ δὲ χαράδραν τινὰ
[33]	ἡγήσατο τὴν (ἐπιθυμίαν καὶ) προθυμίαν	τοῦ	στρατεύματος (ἐπι( δεῖξαι τοῖς πολεμίοις.
[27]	τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ (τροπὴν ὅλου	τοῦ	στρατεύματος ἐποίησαν. ἀποθανόντων δὲ συχνῶν,
[35]	Δυμαίων πόλεως πολεμίας οὔσης καὶ	τοῦ	στρατεύματος τῶν Ἀχαιῶν (αὐλίσασθαι, τολμηρῶς
[4]	τῆς μορφῆς ὡραϊσμὸν δοκοῦντα περισπάσας	τοῦ	σώματος, καὶ πᾶσαν ἐκδὺς καὶ
[59]	ἀποπηδῆσαν, οὐδενὸς ἂν προσδοκήσαντος, ἀπὸ	τοῦ	τέγους ἐπὶ κεφαλὴν ἔρριψεν ἑαυτό·
[44]	τόπον, ἀλλὰ καὶ πολὺ μέρος	τοῦ	τείχους ἀφύλακτον εὑρόντος, καὶ τὰ
[3]	περὶ Μεγάλην πόλιν ὑπ' Ἀριστοδήμου	τοῦ	τυράννου, (καταλιπὼν ἐγκύμονα τὴν γυναῖκα.
[16]	ἔτρεφε μαχαιροφόρους καὶ φυλαττόμενος ὑπὸ	(τού(	των κατέβαινεν εἰς τὸ ἀρχεῖον.
[58]	προσπεσόντες ἀπέκτειναν· ἑτέρου δὲ Πτολεμαίου	τοῦ	φυλάσσοντος τὴν πόλιν ἐλαύνοντος ἅρματι
[12]	τῆς ἀρχῆς ὁ Λύσανδρος ἀπηλλάγη,	τοῦ	χρόνου διελθόντος. οἱ δὲ κατασταθέντες
[58]	οὐδεὶς ἐθάρρει. τὸν μὲν οὖν	τοῦ	Χρυσέρμου Πτολεμαῖον ἐκ τῆς αὐλῆς
[56]	ἡμέραις δ' ὕστερον ὀλίγαις ὑπομνήσας	τοῦ	χωρίου τὸν Κλεομένη, νῦν γοῦν
[46]	ἀκέραιον, ὥστε μηδένα λαθεῖν μηδὲ	τοὐλάχιστον	λαβόντα, τότε παντάπασι τραχυνθεὶς καὶ
[10]	Λεωνίδας τότε δὴ μάλιστα πρὸς	τοὐναντίον	ἐφιλονίκησε. (λογιζόμενος γάρ, ὅτι ταὐτὰ
[9]	δὲ Φύλαρχος Ἀμύκλα θυγατέρα Δάφνην	τοὔνομά	φησιν ὑποφυγοῦσαν Ἀπόλλωνα βουλόμενον αὐτῇ
[16]	τέλεσι καὶ παρέπραττε. (δεδιὼς δὲ	τοὺς	ἀδικουμένους καὶ μισούμενος ὑπὸ πάντων,
[36]	διοισόμενος πρὸς αὐτούς, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους εὐθὺς (ἀπο( δώσων καὶ
[49]	γὰρ Ἀντιγόνου τοὺς Ἰλλυριοὺς καὶ	τοὺς	Ἀκαρνᾶνας ἐκπεριελθεῖν κρύφα κελεύσαντος καὶ
[7]	χρήμασι μὲν οὐ δυνάμενος πρὸς	τοὺς	ἄλλους βασιλεῖς ἐξισωθῆναι σατραπῶν γὰρ
[58]	ἐκέλευσεν, ὅταν αὐτόν τε (καὶ	τοὺς	ἄλλους ἴδῃ πεπτωκότας, οὕτω τελευτᾶν.
[24]	Ξενάρους ἀντικρούσαντος, ὁ Κλεομένης καὶ	τοὺς	ἄλλους ὁμοίως ἔχειν ἡγούμενος, αὐτὸς
[45]	ἡμῖν. καὶ ταῦτ' εἰπὼν ἀπέστειλε	τοὺς	ἄνδρας εἰς Μεσσήνην καὶ κήρυκα
[38]	χαλεπὸν ὄντα καὶ δυσπρόσοδον, οὕτως	τοὺς	ἀνθρώπους ἐξέπληξεν, ὥστε μηδένα τραπέσθαι
[34]	οἱ λοιποὶ τῶν βασιλέων ἐπὶ	τοὺς	ἀνθρώπους θήρας ἐποιοῦντο, χρήμασι καὶ
[29]	ἡσυχίαν ἄγοντας οὐκ ἔκτεινον, οὐδὲ	τοὺς	ἀπιόντας ἐκ τῆς πόλεως ἐκώλυον.
[11]	ἴσχυσαν, ὅσον ἑνὶ πλείονας γενέσθαι	τοὺς	ἀποψηφισαμένους τὴν ῥήτραν. (Ὁ δὲ
[46]	μὴ τολμήσαντα μάχεσθαι διαβαλεῖν πρὸς	τοὺς	(Ἀργείους. ὃ καὶ συνέβη. διαφθειρομένης
[52]	τοῖς ἀπὸ Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου	τοὺς	ἀφ' Ἡρακλέους, πλοῦν πολὺν κερδανοῦμεν
[42]	συνέμειξε τοῖς ἔνδον ἔτι πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἀντέχουσι, καὶ τῶν ἐντὸς
[48]	ἐφ' οἷς ἐβούλετο διηλλάγη πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἀπελθόντων τῶν (Μακεδόνων· νῦν
[40]	τῶν ἄλλων ὁμήρων καὶ ψηφίσασθαι	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἔπεισεν Ἀντιγόνῳ παραδιδόναι τὸν
[46]	οἴκου, φοβούμενος τὸν Ἀντίγονον (καὶ	τοὺς	Ἀχαιούς. ἐπράχθη δ' οὐδὲν ἀπ'
[35]	βουλόμενος ἢ μάχην θέσθαι πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἢ διαβάλλειν τὸν Ἄρατον
[35]	Ἀχαιῶν (αὐλίσασθαι, τολμηρῶς δὲ προκαλούμενος	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἠνάγκασε συμβαλεῖν, καὶ νικήσας
[38]	δὲ περὶ τούτων ἐπιστολὴν πρὸς	τοὺς	Ἀχαιούς, ἧς ἦν τὸ πλεῖστον
[33]	δύο σχεῖν βασιλέας. ~Αἰσθόμενος δὲ	τοὺς	Ἀχαιοὺς καὶ τὸν Ἄρατον, ὡς
[27]	τινὰ βαθεῖαν οὐκ εἴασε διαβῆναι	τοὺς	Ἀχαιοὺς ὁ Ἄρατος, ἀλλ' ἐπέστησε
[37]	τοσοῦτον ἀρχήν, πρῶτον μὲν ἐπειρᾶτο	τοὺς	Ἀχαιοὺς (παραβιάζε( σθαι καὶ διακωλύειν·
[45]	ὁ Φιλοποίμην ἐγκαταλιπεῖν τὴν πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς πίστιν, ἀλλὰ κατηγορῶν τοῦ
[28]	τοῖς πράγμασι χρώμενος πολεμῇ πρὸς	τοὺς	Ἀχαιούς, ῥᾳδίως ἐπικρατήσειν, ἐδίδασκε τὸν
[55]	Ἀντίγονον, Αἰτωλικῷ δὲ πολέμῳ συμπεπλέχθαι	τοὺς	Ἀχαιούς, τὰ δὲ πράγματα ποθεῖν
[24]	μεταστῆσαι τὰ παρόντα, συνέκρουσε πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς τὴν πόλιν, αὐτοὺς διδόντας
[31]	πρὸς Μεσσηνίους πολέμου μακροῦ γενομένου,	τοὺς	βασιλεῖς διὰ τὰς στρατείας ἀσχόλους
[2]	ζεῦγος δημαγωγῶν, (Ἆγιν καὶ Κλεομένη	τοὺς	βασιλεῖς. καὶ γὰρ οὗτοι τὸν
[12]	ψηφισαμένοις. κινδυνεύοντες οὖν ἐκεῖνοι πείθουσι	τοὺς	βασιλεῖς ὁμοῦ γενομένους χαίρειν ἐᾶν
[12]	ἐξουσίαν, καὶ παρανόμως μαχεῖσθαι πρὸς	τοὺς	βασιλεῖς, ὧν μαχομένων διαιτᾶν καὶ
[11]	ἕτερον μέρος ἀστὴρ διᾴξῃ, κρίνουσι	τοὺς	βασιλεῖς ὡς περὶ τὸ θεῖον
[10]	οὐ τοῖς σώμασι πολεμῶν, ἀλλὰ	τοὺς	βίους αὐτῶν καὶ τοὺς τρόπους
[29]	αὐτοῖς οὐ> πλείονες ἢ δέκα.	τοὺς	γὰρ ἡσυχίαν ἄγοντας οὐκ ἔκτεινον,
[8]	εἰσέφερε δι' αὐτοῦ ῥήτραν εἰς	τοὺς	γέροντας, ἧς ἦν κεφάλαια χρεῶν
[31]	τοῦ Λυκούργου τοῖς βασιλεῦσι συμμειχθῆναι	τοὺς	γέροντας, καὶ πολὺν χρόνον οὕτω
[11]	παρεκάλουν μὴ σφᾶς προέσθαι, καὶ	τοὺς	γέροντας, οἷς τὸ κράτος ἦν
[14]	ἄδειαν ἔχοντες ἤδη καὶ λελυμένοι,	τοὺς	δ' ἀγροὺς ἐλπίζοντες ἂν ἐπανέλθωσιν
[45]	πλείονα τῶν χιλίων ἐγκαταληφθῆναι σώματα,	τοὺς	δ' ἄλλους ἅπαντας ὁμοῦ μετὰ
[31]	τῶν βασιλέων τοὺς μὲν ἐξελαύνειν,	τοὺς	δ' ἀποκτιννύειν ἀκρίτους, ἀπειλεῖν δὲ
[42]	πεδίον καταβαίνοντα μετὰ τῆς φάλαγγος,	τοὺς	δ' ἱππεῖς ἤδη ῥύδην ἐλαύνοντας
[28]	δεηθέντων τοὺς πολλοὺς ἐν Ἀρκαδίᾳ,	τοὺς	δὲ μισθοφόρους ἔχων αὐτὸς ἐπὶ
[28]	καθεζομένοις χρηματίζειν, ἕνα δίφρον κεῖσθαι,	τοὺς	δὲ τέτταρας ἀνῃρῆσθαι, καὶ θαυμάζοντος
[25]	μὲν οὕτως ἔχειν ἔφη πεπεῖσθαι·	τοὺς	δὲ φανοὺς καὶ τὰς κλίμακας"
[12]	τῶν νέων πολλοὺς καὶ λύσαντες	τοὺς	δεδεμένους, ἐγένοντο φοβεροὶ τοῖς ὑπεναντίοις,
[31]	πολιτῶν, οὓς ἔδει μεταστῆναι, καὶ	τοὺς	δίφρους ἀνεῖλε τῶν ἐφόρων πλὴν
[14]	Πελοπόννησον, ὥστε θαυμάζειν καὶ διαλογίζεσθαι	τοὺς	Ἕλληνας, οἷος ἦν ἄρα κόσμος
[26]	περὶ Ἀράτου φήμην ἐκπεσεῖν εἰς	τοὺς	Ἕλληνας ὡς τεθνηκότος, ὁ μὲν
[31]	(οἷς αὑτὸν ἔφη μετριώτατα κεχρῆσθαι,	τοὺς	ἐνισταμένους (τῇ σωτηρίᾳ τῆς Λακεδαίμονος
[34]	καὶ πίστιν οἰκειοῦσθαι καὶ προσάγεσθαι	τοὺς	ἐντυγχάνοντας ἐφαίνετο κάλλιστον αὐτῷ καὶ
[10]	τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ	τοὺς	ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ
[40]	δ' Ἀράτου τοὺς φίλους καὶ	τοὺς	ἐπιτρόπους μεταπεμψάμενος ἐκέλευσε τὴν οἰκίαν
[36]	μὲν αἰχμαλώτων ἀπέπεμψε τοῖς Ἀχαιοῖς	τοὺς	ἐπιφανεστάτους, τὸν δὲ σύλλογον ὑπερθέμενος
[48]	τῷ χρόνῳ καταβαροῦσι καὶ καταγωνίζονται	τοὺς	εὐρύθμους καὶ τεχνίτας, οὕτως καὶ
[23]	καὶ περὶ τοὺς νέους καὶ	τοὺς	ἐφήβους οὐκ (ἀμελῶς διατρίβοντος. ὁ
[12]	ἀνέστησαν μὲν ἐκ τῶν δίφρων	τοὺς	ἐφόρους, ἄλλους δ' (ἀντ' αὐτῶν
[27]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν, ἔπεισε	τοὺς	ἐφόρους χρήμασιν ὅπως αὐτῷ (ψηφίσωνται
[19]	Ἄγιδος, ἄγω σε" εἶπεν ἐπὶ	τοὺς	ἐφόρους ὦ Ἆγι, (λόγον ὑφέξοντα
[18]	τῷ Λεωνίδᾳ λέγεται καὶ παροξῦναι	τοὺς	ἐφόρους, ὧν καὶ αὐτὸς εἷς
[5]	μετὰ φθόνου καὶ δυσμενείας (πρὸς	τοὺς	ἔχοντας. ἀπελείφθησαν οὖν ἑπτακοσίων οὐ
[49]	(πράγματα διεργασαμένην. τοῦ γὰρ Ἀντιγόνου	τοὺς	Ἰλλυριοὺς καὶ τοὺς Ἀκαρνᾶνας ἐκπεριελθεῖν
[38]	πραττομένην ἐν Κορίνθῳ καὶ Σικυῶνι	τοὺς	ἱππεῖς καὶ τοὺς ξένους ἀπέστειλαν
[40]	τὸν Κλεομένη φησὶν ὁ Ἄρατος	τοὺς	ἵππους πάντας ῥαγῆναι, τὸν δὲ
[48]	καὶ τὴν πόλιν, εὐθὺς παρεῖναι	τοὺς	καλοῦντας τὸν Ἀντίγονον. ὃ καὶ
[15]	τούτων, ἀπολογιζόμενος ὅτι βέλτιον ἡγεῖτο,	τοὺς	καρποὺς σχεδὸν ἅπαντας συγκεκομισμένων ἤδη
[19]	τῆς εἱρκτῆς ἐν ᾧ θανατοῦσι	(τοὺς	καταδίκους ἀποπνίγοντες. ὁρῶν δὲ τοὺς
[40]	ῥαγῆναι, τὸν δὲ Κλεομένη μέμφεσθαι	τοὺς	Κορινθίους, μὴ συλλαβόντας αὐτόν, ἀλλ'
[42]	αὐτὸς προσεῖχε τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ	τοὺς	Κορινθίους παρεθάρρυνεν, ὡς οὐδενὸς μεγάλου
[27]	Κλεομένης ἀνῆκε τοὺς Ταραντίνους καὶ	τοὺς	Κρῆτας ἐπ' αὐτόν, ὑφ' ὧν
[42]	ἐποίησε, τοῖς βέλεσι χρήσασθαι προστάξας	(τοὺς	Κρῆτας. ὡς δὲ κατεῖδε τὸν
[49]	ξένων τοὺς> πολλοὺς λέγουσι καὶ	τοὺς>	Λακεδαιμονίους ἅπαντας πλὴν διακοσίων, ἑξακισχιλίους
[28]	καὶ κάτω μακραῖς πορείαις ἀποτρύσας	τοὺς	Λακεδαιμονίους, ἀπέλιπεν αὐτῶν δεηθέντων τοὺς
[7]	ἄλλαις διαλέγεσθαι γυναιξίν, ἅτε δὴ	τοὺς	Λακεδαιμονίους ἐπισταμένας κατηκόους ὄντας ἀεὶ
[50]	καὶ τῇ διανοίᾳ περιδραμὼν ἅπαντας	τοὺς	λογισμούς, ὥρμησε μετὰ τῶν φίλων
[46]	διεσπαρμένους κατὰ πόλεις (ὥς φησι)	τοὺς	Μακεδόνας, καὶ τὸν Ἀντίγονον οὐ
[41]	τειχίσας φυλάττειν, καὶ τοπομαχῶν ἀποτρίβεσθαι	τοὺς	Μακεδόνας μᾶλλον ἢ (συμπλέκεσθαι πρὸς
[44]	ὁ Κλεομένης, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι	τοὺς	Μεγαλοπολίτας ἔνδον ἦν μετὰ τῆς
[25]	χωρίον ἐστί, καὶ τότε πρὸς	(τοὺς	Μεγαλοπολίτας ἦν ἐπίδικον. καταλαβόντος δὲ
[45]	καὶ φιλάνθρωπα προτείναντος, οὐκ εἴασε	τοὺς	Μεγαλοπολίτας ὁ Φιλοποίμην ἐγκαταλιπεῖν τὴν
[27]	στρατεύματος ἐποίησαν. ἀποθανόντων δὲ συχνῶν,	τοὺς	μὲν ἄλλους ὑποσπόνδους ὁ Κλεομένης
[31]	καταλύοντας ἀρχήν, ὥστε τῶν βασιλέων	τοὺς	μὲν ἐξελαύνειν, τοὺς δ' ἀποκτιννύειν
[5]	ἄτιμος ἐν τῇ πόλει παρεκάθητο,	τοὺς	μὲν ἔξωθεν πολέμους ἀργῶς καὶ
[58]	ἅρματι πρὸς αὐτούς, ὁρμήσαντες ἐναντίοι	τοὺς	μὲν ὑπηρέτας καὶ δορυφόρους διεσκέδασαν,
[23]	εἰς τὴν Λακεδαίμονα καὶ περὶ	τοὺς	νέους καὶ τοὺς ἐφήβους οὐκ
[30]	ὅπως καὶ (περὶ τὰ μικρότατα	τοὺς	νέους πειθαρχεῖν ἐθίζωσι. καὶ τὴν
[35]	ἐνεχείρισαν αὑτούς. ὁ δὲ καὶ	τοὺς	νόμους αὐτοῖς καὶ τὴν πολιτείαν
[30]	νομίζειν. οἱ γὰρ δειλότατοι πρὸς	τοὺς	νόμους θαρραλεώτατοι πρὸς τοὺς πολεμίους
[4]	εἰ μὴ δι' αὐτὴν ἀναλήψοιτο	τοὺς	νόμους καὶ τὴν πάτριον ἀγωγήν.
[38]	καὶ Σικυῶνι τοὺς ἱππεῖς καὶ	τοὺς	ξένους ἀπέστειλαν ἐξ Ἄργους ἐκεῖ
[34]	δεῖν ἐν τούτοις οὐδὲ (πρὸς	τοὺς	ξένους λίαν ἀκριβῶς λακωνίζειν. ἀπαρθείσης
[51]	μὴν ἀπεῖπεν, ἀλλ' ἀντήρκεσε πρὸς	τοὺς	οἰκείους ἀγῶνας, ὅσον ἐπὶ νίκῃ
[31]	εἰς μέσον τιθέναι, καὶ χρεῶν	τοὺς	ὀφείλοντας ἀπαλλάττειν, καὶ τῶν ξένων
[8]	ἦν κεφάλαια χρεῶν μὲν ἀφεθῆναι	τοὺς	ὀφείλοντας, τῆς δὲ γῆς ἀναδασθείσης
[43]	αὐτῷ βοήθειαν ἠξίου λαβεῖν ὅμηρα	τοὺς	παῖδας καὶ τὴν μητέρα, χρόνον
[19]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν μισθοφόρων	τοὺς	παρεστῶτας ἀποστρεφομένους καὶ φεύγοντας τὸ
[18]	συντετηκὸς ὑπὸ λύπης περιήνεγκεν εἰς	(τοὺς	παρόντας. ὁ δὲ Λεωνίδας διαλεχθεὶς
[44]	ὁ Κλεομένης, τῶν μὲν εἱλώτων	τοὺς	πέντε μνᾶς Ἀττικὰς καταβαλόντας ἐλευθέρους
[41]	παντάπασι θαρρῆσαι τὸν Κλεομένη καὶ	τοὺς	περὶ αὐτὸν ἐπηρμένους τῇ νίκῃ
[27]	δὲ Λυδιάδας ὁ Μεγαλοπολίτης συνεξώρμησε	τοὺς	περὶ αὑτὸν ἱππεῖς καὶ διώκων
[33]	ἀπειργάσατο τῆς χώρας. τέλος δὲ	τοὺς	περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίτας ἐκ
[6]	δὴ πόρρω διαφθορᾶς γεγονότων, συνέβαινε	τοὺς	πλείστους, ὥσπερ ἐπὶ δεσπότην ἀγομένους
[34]	ἄνθρωποι βασιλεῦσιν οὐχ οὕτω κατεπλήττοντο	τοὺς	πλούτους καὶ τὰς πολυτελείας, ὡς
[30]	πρὸς τοὺς νόμους θαρραλεώτατοι πρὸς	τοὺς	πολεμίους εἰσί, καὶ τὸ παθεῖν
[15]	περὶ μάχης καὶ παρατάξεως πρὸς	τοὺς	πολεμίους, ἐπεδείξατο καὶ προθυμίαν πολλὴν
[15]	συγκεκομισμένων ἤδη τῶν γεωργῶν, παρελθεῖν	τοὺς	πολεμίους ἢ μάχῃ διακινδυνεῦσαι περὶ
[21]	μέγας, ὥστε μὴ καταφανεῖς εἶναι	τοὺς	πολίτας ἀλγοῦντας μὲν ἐπὶ τοῖς
[40]	ἐκάλει μὲν εἰς τὸ βουλευτήριον	τοὺς	πολίτας, ἔλαθε δὲ διολισθὼν ἄχρι
[45]	ἀποδοῦναι τὴν πόλιν, ἀλλὰ προσλαβεῖν	τοὺς	πολίτας, ἐξέβαλε τὸν Θεαρίδαν καὶ
[25]	γεγονὼς ὁ Κλεομένης ἐθρασύνετο πρὸς	τοὺς	πολίτας, καὶ τῶν παλαιῶν τινος
[41]	Ἀριστοτέλης ἐκεῖνον οὐ περιέμενεν, ἀλλὰ	τοὺς	πολίτας παραλαβὼν προσεμάχετο τοῖς φρουροῦσι
[24]	Λεωνίδου τὴν βασιλείαν παρέλαβε καὶ	τοὺς	πολίτας τότε δὴ παντάπασιν ἐκλελυμένους
[28]	τοὺς Λακεδαιμονίους, ἀπέλιπεν αὐτῶν δεηθέντων	τοὺς	πολλοὺς ἐν Ἀρκαδίᾳ, τοὺς δὲ
[34]	καὶ φορτικὸν οὐδὲν οὐδ' ὑπὲρ	τοὺς	πολλοὺς ἔχοντα τὸν ἑαυτοῦ βίον
[49]	(ἀποθανεῖν δὲ καὶ τῶν ξένων	τοὺς>	πολλοὺς λέγουσι καὶ τοὺς> Λακεδαιμονίους
[2]	ἢ ὅμοιόν τι τούτῳ πρὸς	τοὺς	πολλούς· οὐ δύνασθε τὸν (αὐτὸν
[5]	ἀφειδῶς ἤδη παρωθοῦντες οἱ δυνατοὶ	τοὺς	προσήκοντας ἐκ τῶν διαδοχῶν, καὶ
[18]	τὸν Κλεόμβροτον ὁ Λεωνίδας καὶ	τοὺς	προτέρους ἐφόρους ἐκβαλὼν τῆς ἀρχῆς,
[39]	τοῦτον αἴτιον γεγονέναι (τῆς περὶ	τοὺς	Σπαρτιάτας μεταβολῆς. οὕτω γὰρ ἔπραττον
[42]	ἔνια κλίμακας προσθεὶς κατέλαβε, καὶ	τοὺς	στενωποὺς ἐρήμους πολεμίων ἐποίησε, τοῖς
[47]	εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλοῦντα, ταχὺ	τοὺς	στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ καθ' ἑτέρας
[49]	ὡς ἐκράτουν ἐπιφερομένων, ταραττομένους ὁρῶν	τοὺς	στρατιώτας καὶ μένειν οὐκέτι τολμῶντας,
[15]	οὖν Ἄρατος ἀπέγνω μάχεσθαι καὶ	τοὺς	συμμάχους ἐπαινέσας διαφῆκε, θαυμασθεὶς ὁ
[27]	ἀπήλλαττε, κατιδὼν ὁ Κλεομένης ἀνῆκε	τοὺς	Ταραντίνους καὶ τοὺς Κρῆτας ἐπ'
[19]	γερόντων εἰς τὸ οἴκημα μεταπεμψάμενοι	τοὺς	ταὐτὰ βουλομένους, ὡς δὴ κρίσεως
[24]	Ἀρκάσι καὶ περιέκοπτεν αὐτῶν μάλιστα	τοὺς	τοῖς Ἀχαιοῖς ὁμοροῦντας, ἀποπειρώμενος τῶν
[10]	δ' ἐν ταῖς πόλεσι ξένων	τοὺς	τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ ταῖς (διαίταις
[10]	ἀλλὰ τοὺς βίους αὐτῶν καὶ	τοὺς	τρόπους δεδιώς, μὴ συναναχρωννύμενοι τοῖς
[19]	ἴδῃ, θάνατον αὐτοῦ κατεψηφίσαντο, καὶ	τοὺς	ὑπηρέτας ἐκέλευον ἄγειν εἰς τὴν
[19]	(τοὺς καταδίκους ἀποπνίγοντες. ὁρῶν δὲ	τοὺς	ὑπηρέτας ὁ Δαμοχάρης οὐ τολμῶντας
[42]	ἐκεῖνος ἦν, καὶ διεκώλυσεν ἐκβαλεῖν	τοὺς	ὑπόπτους. (ἀπολύσας οὖν τὸν Μεγιστόνουν
[1]	τινὲς οὐδὲ φαύλως συγκεῖσθαι πρὸς	τοὺς	φιλοδόξους ὑπονοοῦσι τὸν ἐπὶ τῷ
[58]	οὕτως οὖν ἐπιστὰς καὶ πρὸς	τοὺς	φίλους εἰπών οὐδὲν ἦν ἄρα
[53]	ἀφ' ὧν ἐκεῖνος αὑτὸν καὶ	τοὺς	φίλους εὐτελῶς καὶ σωφρόνως διοικῶν,
[9]	καὶ τὰς μητέρας ποιεῖν καὶ	τοὺς	φίλους καὶ οἰκείους, πλουσιωτάτους ὄντας
[40]	βουλομένων ἐκλιπεῖν, τοῦ δ' Ἀράτου	τοὺς	φίλους καὶ τοὺς ἐπιτρόπους μεταπεμψάμενος
[7]	συνεξορμᾶν καὶ συνεπιταχύνειν, μεταπεμπομένας δὲ	τοὺς	φίλους παρακαλεῖν καὶ ταῖς ἄλλαις
[38]	εἷλε Πελλήνην ἐξαπίνης ἐπιπεσὼν καὶ	τοὺς	φρουροῦντας ἐξέβαλε (μετὰ) τῶν Ἀχαιῶν·
[35]	δὲ Λάγγωνι καὶ τῶν Ἀχαιῶν	τοὺς	φρουροῦντας ἐξελάσας, ἀπέδωκεν Ἠλείοις τὴν
[47]	(Φλιοῦντα τὸν στρατόν. ἐκεῖθεν δὲ	τοὺς	φρουροῦντας τὸν Ὀλύγυρτον ἐξελάσας, κατέβη
[58]	ἐπειδὴ μέσον ἡμέρας ἦν καὶ	τοὺς	φύλακας ᾔσθετο καθεύδοντας ὑπὸ τῆς
[58]	Κλεομένει παρασκευάσαντες ἔξωθεν εἰσέπεμψαν, ἐξαπατῶντες	τοὺς	φύλακας, οἰομένους ὑπὸ (τοῦ βασιλέως
[1]	τῶνδ' ἀνάγκη καὶ σιωπώντων κλύειν,	τοῦτ'	ἀληθῶς οἱ πρὸς ἐπιθυμίας ὄχλων
[48]	τοῦ πολέμου πράγματα μάλιστα βλέψας	τοῦτ'	εἰπεῖν ἔοικε. καὶ Δημάδης τὰς
[43]	εἰπεῖν, ἐξεγέλασέ τε μέγα καὶ	τοῦτ'	ἦν" εἶπεν ὃ πολλάκις ὁρμήσας
[43]	ἀνάξιόν τι τῆς Σπάρτης ποιοῦντας.	τοῦτο	γὰρ ἐφ' ἡμῖν μόνον· αἱ
[12]	ἐᾶν τὰ τῶν ἐφόρων βουλεύματα·	τοῦτο	γὰρ τὸ ἀρχεῖον ἰσχύειν ἐκ
[24]	αὐτῷ φίλου Ξενάρους, ἐραστοῦ γεγονότος	τοῦτο	δ' ἐμπνεῖσθαι Λακεδαιμόνιοι καλοῦσιν ἀπεπειρᾶτο
[19]	ἄγειν εἰς τὴν καλουμένην Δεχάδα·	τοῦτο	δ' ἐστὶν οἴκημα τῆς εἱρκτῆς
[11]	τοῖς ἡλωκόσι τῶν βασιλέων βοηθῶν.	τοῦτο	δὴ τὸ σημεῖον αὑτῷ γεγονέναι
[37]	σύλλογον ὑπερθέμενος ἀνεχώρησεν εἰς Λακεδαίμονα.	~Τοῦτο	διελυμήνατο τὰ πράγματα τῆς Ἑλλάδος,
[17]	καὶ τῆς κόμης ἀτημελῶς ἐχόντων,	τοῦτο"	εἶπεν ὦ πάτερ ἐμοὶ τὸ
[27]	δας ἀμυνόμενος εὐρώστως ἔπεσε. πρὸς	τοῦτο	θαρρήσαντες οἱ Λακεδαιμόνιοι μετὰ βοῆς
[6]	πράγματα συσκευάσασθαι καὶ τὸ συνετὸν	τοῦτο	καὶ δολερὸν τόλμῃ μεμειγμένον ἔχων·
[39]	τὴν ἡγεμονίαν. ~Οὐ μικρὸν οὖν	τοῦτο	καὶ πρὸς δόξαν αὐτῷ καὶ
[25]	Μεγαλοπολίτας ἦν ἐπίδικον. καταλαβόντος δὲ	τοῦτο	καὶ τειχίσαντος τοῦ Κλεομένους, ὁ
[26]	ἀνῃρηκότες πρότερον τὸν Ἆγιν αἰσθόμενοι	τοῦτο,	καὶ φοβηθέντες μὴ δίκην δῶσι
[60]	ἑαυτοῖς λαβόντων, (ὄφεις ἀναδίδωσι. καὶ	τοῦτο	κατιδόντες οἱ παλαιοὶ μάλιστα τῶν
[13]	Μεγαρικῆς ἐμβαλοῦντες εἰς Πελοπόννησον· καὶ	τοῦτο	κωλύσων Ἄρατος ὁ τῶν Ἀχαιῶν
[25]	Βέλβιναν μέλλειν τειχίζειν ἀκούσας καταβαίη	τοῦτο	κωλύσων, πάλιν ὁ Κλεομένης ἐπιστείλας
[45]	Λυσανδρίδας αὐτὸ μὲν οὖν" ἔφη	τοῦτο>	λέγω καὶ συμβουλεύω, μὴ διαφθεῖραι
[2]	φίλῳ Φωκίωνι χρῆσθαι καὶ κόλακι"	τοῦτο	λεκτέον ἢ ὅμοιόν τι τούτῳ
[56]	τοῦ Κλεομένους. (ὁ δὲ καὶ	τοῦτο	μὲν ἀσμένως ἔλαβεν, ἐκ δὲ
[25]	κωλύσων, πάλιν ὁ Κλεομένης ἐπιστείλας	τοῦτο	μὲν οὕτως ἔχειν ἔφη πεπεῖσθαι·
[59]	ὁρώσης ἔσφαττον, εἶτ' ἐκείνην, ἓν	τοῦτο	μόνον ἐπὶ τηλικούτοις φθεγξαμένην πάθεσιν·
[50]	Γύθιον. (κἀκεῖθεν ἐπιβάντες ἐπ' αὐτὸ	τοῦτο	παρεσκευασμένων πλοίων ἀνήχθησαν. ~Ὁ δ'
[2]	μέρεσιν ἀναγκαζομένην παρὰ φύσιν ἕπεσθαι.	(τοῦτο	πολλοὺς τῶν πρὸς χάριν ἅπαντα
[10]	ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ	(τοῦτο	πράξαντας, ἡμᾶς δὲ μέμφῃ τρυφὴν
[50]	ὃ μέλλοι (τῇ Σπάρτῃ συνοίσειν,	τοῦτο	πράξειν. ὁρῶν δὲ τὰς γυναῖκας
[54]	ἀδελφόν. ὁ δέ, καίπερ ἁπάντων	τοῦτο	πράττειν κελευόντων, μόνος ἀπηγόρευσεν, εἰπὼν
[29]	ἐκ τύχης ἀνεῳγμένον ἐτύγχανεν. εἰς	τοῦτο	συνεισενεγκὼν ἑαυτὸν ἀπέκλεισε τὸ θύριον.
[28]	τοῦ ἱεροῦ γενέσθαι, φράζουσαν ὡς	τοῦτο	τῇ Σπάρτῃ λῷόν ἐστι. (ταύτην
[7]	ταῖς γυναιξὶ τὸ πλεῖστον, καὶ	τοῦτο	τὴν (πρᾶξιν τῷ Ἄγιδι δύσεργον
[23]	ἰσότητος οὐδ' ἀσφαλὲς ἦν, διὰ>	τοῦτο	τῶν περὶ Ἆγιν ἀπολωλότων, (μνημονεύειν.
[24]	μίαν σύνταξιν ἀγαγεῖν Πελοποννησίους, καὶ	τοῦτο	τῶν πολλῶν στρατηγιῶν αὐτῷ καὶ
[43]	τῇ Σπάρτῃ νομίζεις τὸ σῶμα	τοῦτο	χρησιμώτατον ἔσεσθαι, πρὶν ὑπὸ γήρως
[1]	βοτῆρες ἐπὶ τῶν ποιμνίων λέγουσιν·	τούτοις	γὰρ ὄντες δεσπόται δουλεύομεν, καὶ
[36]	βουλομένων δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἐπὶ	τούτοις	δέχεσθαι τὰς διαλύσεις καὶ τὸν
[38]	ἐπάγοντα τῇ Πελοποννήσῳ Μακεδόνας. διὸ	τούτοις	ἐπαρθεὶς ὁ Κλεομένης εἰς Ἀχαΐ
[34]	οὐ γὰρ ἔφη δεῖν ἐν	τούτοις	οὐδὲ (πρὸς τοὺς ξένους λίαν
[54]	ὅτι οὗτος ὁ λέων ἐν	τούτοις	τοῖς προβάτοις ἀναστρέφεται" τῷ γὰρ
[41]	(συμπλέκεσθαι πρὸς φάλαγγα συνησκημένην. καὶ	τούτοις	χρώμενος τοῖς λογισμοῖς, εἰς ἀπορίαν
[39]	ἐξισώσει καταγελῶντες, τότε παντελῶς ἐπείθοντο	τοῦτον	αἴτιον γεγονέναι (τῆς περὶ τοὺς
[4]	καὶ φρονήματι ψυχῆς οὐ μόνον	τοῦτον,	ἀλλὰ σχεδὸν ἅπαντας ὅσοι μετ'
[16]	καὶ παρεὶς τὸν Ἆγιν ἐπὶ	τοῦτον	ἀνέβη στρατιώτας ἔχων, καὶ κατηγόρει
[17]	τις ἦν λόγος εὐπρεπής, ἐγὼ	τοῦτον	ἀφειλόμην, τότε σοὶ συνεξετασθεῖσα (καὶ
[58]	ἵππον ἄγων παρὰ τὰς θύρας·	τοῦτον	ἀφελόμενοι καὶ τὸν Ἱππίταν ἀναβαλόντες,
[58]	τοῦ πρώτου Μεγάλην πόλιν καταλαβόντος.	τοῦτον	δὲ κάλλιστον ὥρᾳ καὶ πρὸς
[6]	πολιτείαν. ὡς οὖν τάχιστα προσηγάγετο	τοῦτον	ὁ Ἆγις, εὐθὺς ἐπιχειρεῖ μετ'
[56]	πολέμους οὐκ (ἀπειληφὼς τὸ ἀργύριον.	τοῦτον	οὖν ἐκβαίνοντα τότε τῆς ὁλκάδος
[25]	ταχύνειν (πρὸ τοῦ κέντρα φῦσαι	τοῦτον	τὸν νεοσσόν. ἐκ τούτου Κλεομένει
[2]	ἐξ ὧν ἐπολιτεύοντο κεχαρισμένως, καὶ	τοῦτον	τὸν τρόπον ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός
[37]	βασιλεῦσιν ὕποπτος καὶ διάφορος γενόμενος,	τουτονὶ	δ' αὐτὸν Ἀντίγονον εἰρηκὼς κακὰ
[17]	συνεξετασθεῖσα (καὶ καταμαρτυρήσασα τῶν ὑπὸ	τούτου	γενομένων· σὺ δ' αὐτῷ τὸ
[3]	ἀναιρεθέντος ἀτέκνου τὴν βασιλείαν ἔσχε,	τούτου	δ' Ἀρχίδαμος, Ἀρχιδάμου δ' ἕτερος
[60]	(ὄρνεον ἐφίπτασθαι σαρκοφάγον. ἐκ δὲ	τούτου	δεισιδαιμονία προσέπεσε τῷ βασιλεῖ καὶ
[24]	δ' ἐμπνεῖσθαι Λακεδαιμόνιοι καλοῦσιν ἀπεπειρᾶτο	τούτου,	διαπυνθανόμενος τὸν Ἆγιν ὁποῖος γένοιτο
[25]	φῦσαι τοῦτον τὸν νεοσσόν. ἐκ	τούτου	Κλεομένει μεθ' ἱππέων ὀλίγων καὶ
[25]	νέου καὶ ἀπείρου καταφρονῶν. ~Ἐκ	τούτου	Κλεομένη πρῶτον οἱ ἔφοροι πέμπουσι
[28]	τὴν πόλιν προσκομίσας Ἀχαιοῖς. ~Ἐκ	τούτου	Κλεομένης μέγα φρονῶν ἤδη καὶ
[54]	ἐκέλευεν ὁ (Κλεομένης ἕνεκά γε	τούτου·	πλείους γὰρ ἢ τρισχιλίους τῶν
[32]	ἐρημίᾳ τῶν ἀμυνόντων ἐφορῶντες. ~Ἐκ	τούτου	πρῶτον μὲν αὐτὸς εἰς μέσον
[3]	πρεσβύτερος υἱὸς Ἀγησίπολις ἐβασίλευσε, καὶ	τούτου	τελευτήσαντος ἀτέκνου Κλεόμβροτος ὁ νεώτερος.
[31]	ἴδιον ἀρχεῖον κατασκευασαμένους. σημεῖον δὲ	τούτου	τὸ μέχρι νῦν μεταπεμπομένων τὸν
[11]	καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν. ~Ἐκ	τούτου	τῷ μὲν Ἄγιδι τὸ πλῆθος
[49]	συνάπτουσιν ἐξ ἐναντίας προσέχειν καὶ	τούτους	ἀμύνεσθαι, πιστεύσας ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον
[8]	ἐντὸς αὐτοῖς Σπαρτιάταις· ἀναπληρωθῆναι δὲ	τούτους	ἔκ τε περιοίκων καὶ ξένων,
[37]	ἀπαλλαγείη φρουρᾶς καὶ Μακεδόνων· εἶτα	τούτους	ἐπὶ τὴν πατρίδα καὶ τὴν
[31]	ἐφόρους προσαγορευθέντας· καὶ διατελεῖν γε	τούτους	τὸ πρῶτον ὑπηρέτας τῶν βασιλέων
[12]	βασιλείαν τῷ Κλεομβρότῳ παρέδωκαν. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ τῆς ἀρχῆς ὁ Λύσανδρος
[16]	ἐλθὼν ἱκέτευε· καὶ γὰρ ἐδόκει	τούτῳ	μᾶλλον ὁ Λεωνίδας χαλεπὸς εἶναι,
[17]	καὶ συνατιμάζεσθαι (τοῖς ἐμαυτῆς ἐγενόμην.	τούτῳ	μὲν οὖν εἰ καί τις
[2]	τοῦτο λεκτέον ἢ ὅμοιόν τι	τούτῳ	πρὸς τοὺς πολλούς· οὐ δύνασθε
[15]	ἐντετυχηκὼς οἷς Ἄρατος γέγραφε περὶ	τούτων,	ἀπολογιζόμενος ὅτι βέλτιον ἡγεῖτο, τοὺς
[58]	καὶ γὰρ ἔθυε καὶ μετεδίδου	τούτων	ἀφθόνως αὐτοῖς, καὶ ἐπιθεὶς στεφάνους
[46]	ὡς ἰδίᾳ περὶ αὐτοῦ γέγραπται.	~Τούτων	δ' ἀπαγγελθέντων τῷ Κλεομένει, τετηρηκὼς
[8]	ἡλικίαν ἀκμάζοντες εἶεν· σύνταξιν δὲ	τούτων	εἰς πεντεκαίδεκα γενέσθαι φιδίτια κατὰ
[9]	γεωργουμένοις καὶ νεμομένοις, ἄνευ δὲ	τούτων	ἑξακόσια τάλαντα νομίσματος ἔχουσαν· τὸ
[38]	(ἀπ( ελαύνειν. γράψας δὲ περὶ	τούτων	ἐπιστολὴν πρὸς τοὺς Ἀχαιούς, ἧς
[5]	ἑπτακοσίων οὐ πλείονες Σπαρτιᾶται, καὶ	τούτων	ἴσως ἑκατὸν ἦσαν οἱ (γῆν
[31]	καὶ δανεισμοὺς καὶ τὰ πρεσβύτερα	τούτων	κακά, πενίαν καὶ πλοῦτον, εὐτυχέστατον
[57]	δυστήρητον ἀμελῶς φυλάττουσι καὶ ῥᾳθύμως.	τούτων	ὁ Κλεομένης αὐτήκοος γενόμενος, καὶ
[40]	λακωνίζειν ἐξέτασιν· ἀγγελίας δὲ περὶ	τούτων	προσπεσούσης, διαταραχθεὶς καὶ τὴν πόλιν
[34]	δὲ μᾶλλον οἱ ὑπηρέται τὴν	τράπεζαν	ἐπελάμπρυνον, οὐ καρυκείαις τισὶν οὐδὲ
[34]	ἀκριβῶς λακωνίζειν. ἀπαρθείσης δὲ τῆς	τραπέζης,	εἰσεκομίζετο τρίπους κρατῆρα χαλκοῦν ἔχων
[38]	τοὺς ἀνθρώπους ἐξέπληξεν, ὥστε μηδένα	τραπέσθαι	πρὸς ἀλκήν, ἀλλὰ καὶ φρουρὰν
[41]	περὶ αὐτὸν ἐπηρμένους τῇ νίκῃ	τραπέσθαι	πρὸς τὸ δεῖπνον, ἀθυμεῖν δὲ
[7]	ὁρῶσαι. καὶ πρὸς τὸν Λεωνίδαν	τραπόμεναι	παρεκάλουν ὄντα πρεσβύτερον ἐπιλαμβάνεσθαι τοῦ
[2]	κάλλιστα μὲν φύντας, κάλλιστα δὲ	τραφέντας,	καλλίστην δὲ τῆς πολιτείας ὑπόθεσιν
[34]	καὶ τὸν ὄγκον, ἐπαχθῶς καὶ	τραχέως	(προσφερομένων τοῖς ἐντυγχάνουσι· πρὸς δὲ
[19]	τὸ ἱμάτιον περιβαλὼν περὶ τὸν	τράχηλον	εἷλκεν. ἄλλων δ' ἐπωθούντων ὄπισθεν
[20]	εἰπὼν παρέδωκε τῷ βρόχῳ τὸν	τράχηλον	ἑκουσίως. (Ὁ δ' Ἀμφάρης προελθὼν
[46]	μηδὲ τοὐλάχιστον λαβόντα, τότε παντάπασι	τραχυνθεὶς	καὶ ἀγανακτήσας τὰ μὲν χρήματα
[58]	Πτολεμαῖον ἐκ τῆς αὐλῆς ἐξιόντα	τρεῖς	εὐθὺς προσπεσόντες ἀπέκτειναν· ἑτέρου δὲ
[28]	δύο τῶν ἄλλων φίλων ἢ	τρεῖς	προσέλαβε. (συνέβη δὲ περὶ τὰς
[6]	ἀγομένους ἐκ δρασμοῦ, δεδιέναι καὶ	τρέμειν	τὸν Λυκοῦργον, καὶ καθήπτοντο τοῦ
[37]	πάτριον σχῆμα κοσμούντων τὴν Πελοπόννησον,	τρέπεται	πρὸς ἔργον οὐδενὶ μὲν τῶν
[35]	καὶ νικήσας κατὰ κράτος καὶ	τρεψάμενος	τὴν φάλαγγα, πολλοὺς μὲν ἐν
[37]	παρ' ἐλπίδα καὶ νομίζων, ἔτη	τρία	καὶ τριάκοντα πρωτεύοντος αὐτοῦ, δεινὸν
[37]	καὶ νομίζων, ἔτη τρία καὶ	τριάκοντα	πρωτεύοντος αὐτοῦ, δεινὸν εἶναι τὴν
[38]	ἢ καὶ βιασάμενος, ἠξίου λαβόντα	τριακοσίους	ὁμήρους μόνον εἰσιέναι πρὸς αὐτούς,
[25]	μεθ' ἱππέων ὀλίγων καὶ πεζῶν	τριακοσίων	ἐν Ἀρκαδίᾳ στρατοπεδευομένῳ προσέταξαν ἀναχωρεῖν
[10]	ἦν, ὡς δι' ἐτῶν ὁμοῦ	τριακοσίων	πεφηνότος ἀξίου τῆς Σπάρτης βασιλέως·
[37]	δὲ τὴν μάζαν καὶ τὸν	τρίβωνα,	καὶ τὸ δεινότατον ὧν κατηγόρει
[4]	καὶ διαφυγὼν πολυτέλειαν, ἐγκαλλωπίζεσθαι τῷ	τριβωνίῳ,	καὶ δεῖπνα καὶ λουτρὰ καὶ
[56]	ἀπολιπεῖν, ὡς ἐγνωκότος, εἰ λάβοι	τριήρεις	καὶ στρατιώτας παρ' αὐτοῦ, (Κυρήνην
[48]	εἰπεῖν ἔοικε. καὶ Δημάδης τὰς	τριήρεις	μὲν καθέλκειν καὶ πληροῦν ποτε
[34]	τὸ μὲν καθημερινὸν ἦν ἐν	τρικλίνῳ	σφόδρα συνεσταλμένον καὶ Λακωνικόν· εἰ
[34]	ἀπαρθείσης δὲ τῆς τραπέζης, εἰσεκομίζετο	τρίπους	κρατῆρα χαλκοῦν ἔχων οἴνου μεστὸν
[16]	ἀργύριον ἀδικήματος, ἀλλὰ καὶ> μῆνα	τρισκαιδέκατον,	οὐκ ἀπαιτούσης τότε τῆς περιόδου,
[48]	δισμυρίοις, ὡς Πολύβιός φησι, πρὸς	τρισμυρίους	ἀντιπαρατάξασθαι. ~Καὶ θαυμαστὸν μὲν ἐν
[54]	γε τούτου· πλείους γὰρ ἢ	τρισχιλίους	τῶν ξένων εἶναι Πελοποννησίους, προσέχοντας
[37]	οὐκ ἠξίου Σικυωνίων ἡγεμόνα καὶ	Τριταιέων	γράφεσθαι· (φεύγων δὲ τὴν μάζαν
[51]	τοῖς θεοῖς θύσας, ἀνεχώρησεν ἡμέρᾳ	τρίτῃ,	πυθόμενος ἐν Μακεδονίᾳ πολὺν πόλεμον
[31]	καὶ τὸ δεύτερον, τὸ δὲ	τρίτον	καλούντων ἀναστάντα βαδίζειν πρὸς αὐτούς·
[40]	χρήματα λαβόντας φυλάττειν καὶ διοικεῖν.	Τριτύμαλλον	δὲ πάλιν τὸν Μεσσήνιον ἀπέστειλε
[58]	φίλων ἐξεπήδησεν ἐνεσκευασμένων ὁμοίως, (δεκα(	τριῶν	ὄντων. Ἱππίτας δὲ χωλὸς ὢν
[21]	τὴν πόλιν ἐξαγγελθέντος καὶ τῶν	τριῶν	σωμάτων ἐκκομιζομένων, οὐκ ἦν ὁ
[40]	τοῦ Ἄργους ἐπελθὼν καὶ προσαγαγόμενος	Τροιζηνίους	Ἐπιδαυρίους Ἑρμιονέας, ἧκεν εἰς Κόρινθον·
[27]	βοῆς ἐνέβαλον τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ	(τροπὴν	ὅλου τοῦ στρατεύματος ἐποίησαν. ἀποθανόντων
[26]	τῷ καιρῷ χρησάμενος ἐκ τῆς	τροπῆς	ἐκείνης εὐθὺς ἐπὶ Μαντίνειαν ἦλθε
[22]	τῶν Ἑλληνίδων διαφέρουσα καὶ τὸν	τρόπον	ἐπιεικής. (διὸ πολλὰ μὲν ἐποίησεν
[5]	αὐθάδης δὲ καὶ χαλεπὸς τὸν	τρόπον,	Ἐπιτάδευς ὄνομα, πρὸς τὸν υἱὸν
[2]	ἐπολιτεύοντο κεχαρισμένως, καὶ τοῦτον τὸν	τρόπον	ἴσῃ φιλοτιμίᾳ πρός τε τὸν
[22]	πρὸς αὐτὴν διατεθέντα καί τινα	τρόπον	συμπαθοῦντα τῇ πρὸς τὸν Ἆγιν
[10]	τοὺς βίους αὐτῶν καὶ τοὺς	τρόπους	δεδιώς, μὴ συναναχρωννύμενοι τοῖς πολίταις
[24]	ὁποῖος γένοιτο βασιλεὺς καὶ τίνι	(τρόπῳ	καὶ μετὰ τίνων ἐπὶ ταύτην
[49]	τῶν ξένων μεμπτῶς ἀγωνισαμένων, τῷ	τρόπῳ	τῆς ὁπλίσεως καὶ τῷ βάρει
[10]	φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ	τρόπων	ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν
[48]	πορίζοντα (τοῖς ξένοις μισθὸν καὶ	τροφὴν	τοῖς πολίταις. ἐπεὶ τἆλλά γε
[8]	τε περιοίκων καὶ ξένων, ὅσοι	τροφῆς	μετεσχηκότες ἐλευθερίου καὶ χαρίεντες ἄλλως
[4]	ἔτος, ἐντεθραμμένος δὲ πλούτοις καὶ	τρυφαῖς	γυναικῶν, τῆς τε μητρὸς Ἀγησιστράτας
[23]	ἐνοχλοίη σχολάζειν ἐν ἀφθόνοις καὶ	τρυφᾶν	βουλόμενον, ἀμελουμένων δὲ τῶν κοινῶν,
[55]	Ἆπιν ἐν ἀφθόνοις διαιτώμενον καὶ	τρυφᾶν	δοκοῦντα τοῦ κατὰ φύσιν βίου
[7]	καὶ μεγαλοψυχίᾳ τὰς ἐκείνων ὑπερβαλόμενος	τρυφὰς	ἰσότητα καὶ κοινωνίαν καταστήσῃ τοῖς
[31]	τὰς ἐπεισάκτους τῆς Λακεδαίμονος κῆρας,	τρυφὰς	καὶ πολυτελείας καὶ χρέα καὶ
[3]	τῇ δὲ χρήσει καὶ ἀπολαύσει	τρυφὴ	καὶ μαλακία καὶ πολυτέλεια, τῶν
[10]	(τοῦτο πράξαντας, ἡμᾶς δὲ μέμφῃ	τρυφὴν	καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ
[7]	γὰρ αἱ γυναῖκες, οὐ μόνον	τρυφῆς	ἐκπίπτουσαι δι' ἀπειροκαλίαν εὐδαιμονιζομένης, ἀλλὰ
[10]	δεδιώς, μὴ συναναχρωννύμενοι τοῖς πολίταις	τρυφῆς	καὶ μαλακίας καὶ πλεονεξίας ἐντέκωσι
[45]	οἱ μὲν εὐθὺς ἐξέπιπτον, ὅσα	τυγχάνοι	τῶν χρημάτων λαμβάνοντες, οἱ δὲ
[21]	ἐν ᾗ ἁμαρτάνοντες ἄνθρωποι συγγνώμης	τυγχάνουσι,	μεμφθεὶς δ' ὑπὸ τῶν φίλων
[54]	αὑτοῦ γένοιτο, τελετὰς τελεῖν καὶ	τύμπανον	ἔχων ἐν τοῖς βασιλείοις ἀγείρειν,
[57]	ἀναμένων, ὅταν πρῶτον ἀπόθηται τὸ	τύμπανον	καὶ καταπαύσῃ τὸν θίασον, ἀποκτενοῦντος
[27]	ἦν Λυδιάδας ὁ καταθέμενος τὴν	τυραννίδα	καὶ τοῖς πολίταις ἀποδοὺς τὴν
[7]	καὶ διαβάλλων τὸν Ἆγιν, ὡς	τυραννίδος	μισθὸν τοῖς πένησι τὰ τῶν
[3]	Μεγάλην πόλιν ὑπ' Ἀριστοδήμου τοῦ	τυράννου,	(καταλιπὼν ἐγκύμονα τὴν γυναῖκα. παιδίου
[23]	τις αὐτῷ φαίνεται ποιητὴς γεγονέναι	Τυρταῖος,	εἰπεῖν· ἀγαθὸς (νέων ψυχὰς κακκανῆν.
[2]	πορευομένην, καὶ τὴν κεφαλὴν καταξαίνειν,	τυφλοῖς	καὶ κωφοῖς μέρεσιν ἀναγκαζομένην παρὰ
[43]	γὰρ ἐφ' ἡμῖν μόνον· αἱ	(τύχαι	δ' ὅπως ἂν ὁ δαίμων
[59]	οὖσιν ἐν (ἀκμαῖς ἐρώτων αἱ	τύχαι	συνέβησαν. εὐθὺς μὲν οὖν συνεκπλεῦσαι
[17]	τότε δ' αὖ πάλιν ταῖς	τύχαις	συμμεταβαλοῦσα μετὰ τοῦ ἀνδρὸς ἱκέτις
[43]	αὕτη μὲν οὖν παρὰ τὰς	τύχας	τοιαύτη λέγεται γεγενῆσθαι. ~Τοῦ δ'
[19]	τῶν Σπαρτιατῶν (λόγου καὶ κρίσεως	τυχεῖν	ἐν τοῖς πολίταις. διὸ καὶ
[52]	ἤδη καὶ κρείττονες ἡμῶν, ἢ	τύχῃ	σφαλέντες, ἢ βιασθέντες ὑπὸ πλήθους·
[48]	πραγμάτων κρίνουσα τῷ παρὰ μικρὸν	τύχη	τηλικαύτην ἀπεδείξατο ῥοπὴν καιροῦ καὶ
[58]	δ' ἔδοξε ταῦτα καὶ κατὰ	τύχην	ὁ Πτολεμαῖος εἰς Κάνωβον ἐξώρμησε,
[29]	κεκλεισμένον ἀεὶ τότ' (δὲ) ἐκ	τύχης	ἀνεῳγμένον ἐτύγχανεν. εἰς τοῦτο συνεισενεγκὼν
[52]	τὴν Λακωνικὴν ἀφορῶμεν, ἐνταῦθα τῆς	τύχης	ἀπαλλάξαντες ἑαυτοὺς ἀπολογησόμεθα τοῖς ἐν
[60]	ὑβρισθῆναι μὴ (δυναμένην ὑπὸ τῆς	τύχης.	ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις οἱ
[53]	καταισχύνων οὐδὲ γναμπτόμενος ὑπὸ τῆς	τύχης,	τῶν πρὸς ἡδονὴν καὶ κολακείαν
[19]	χρόνον, εἰώθει δὲ καταβαίνειν ὅτε	τύχοι	πρὸς τὸ λουτρόν, ἐκεῖ συλλαβεῖν
[34]	ἀλλ' αὐτὸν ἐν ἱματίῳ τῷ	τυχόντι	πρὸς τὰς δεξιώσεις ἀπαντῶντα καὶ
[47]	πόλεις αἱροῦντα τηλικαύτας, οὐ τῆς	τυχούσης	ἐδόκει δεινότητος εἶναι καὶ μεγαλοφροσύνης.
[41]	καὶ (παρασκευῆς ἦν οὐ τῆς	τυχούσης.	ἤδη δὲ πρὸς ἑσπέραν ἧκον
[7]	πλεῖστον, καὶ τοῦτο τὴν (πρᾶξιν	τῷ	Ἄγιδι δύσεργον καὶ χαλεπὴν ἐποίησεν.
[19]	τις> τῶν ἐφόρων, οἷον ἐνδιδοὺς	τῷ	Ἄγιδι καὶ δεικνύων ἀποφυγὴν τῆς
[18]	ἑτέρους δὲ (ποιησάμενος, εὐθὺς ἐπεβούλευε	τῷ	Ἄγιδι. καὶ πρῶτον μὲν ἔπειθεν
[13]	χρόνον, ἄχρι οὗ στρατεία συνέβη	τῷ	Ἄγιδι, μεταπεμπομένων τῶν Ἀχαιῶν συμμάχων
[14]	τῆς στρατείας (νεμηθή( σεσθαι, θαυμαστοὺς	τῷ	Ἄγιδι παρεῖχον ἑαυτούς· καὶ θέαμα
[20]	τοῖς ὑπηρέταις συγκαθεῖλε, καὶ παρεκτείνασα	τῷ	Ἄγιδι τὸ σῶμα περιέστειλε καὶ
[18]	οὐ μὴν ἔπεισεν, ἀλλ' ἀνισταμένῳ	τῷ	ἀνδρὶ θάτερον τῶν παιδίων ἐγχειρίσασα,
[53]	ἀνδρὸς ἀμελήσαντα τοιούτου καὶ προέμενον	τῷ	Ἀντιγόνῳ, δόξαν ἅμα κεκτημένῳ τηλικαύτην
[42]	μετὰ δισχιλίων στρατιωτῶν, αὐτὸς προσεῖχε	τῷ	Ἀντιγόνῳ καὶ τοὺς Κορινθίους παρεθάρρυνεν,
[42]	στρατευομένων, οἱ δ' ὀλίγον ὕστερον	τῷ	Ἀντιγόνῳ τὰς πόλεις παρέδωκαν. ~Οὕτω
[40]	φυλάττεσθαι τὸν Ἀκροκόρινθον, ἰδίᾳ δὲ	τῷ	Ἀράτῳ διπλῆν ἐπαγγελλόμενος τὴν σύνταξιν
[15]	πανταχόσε δήμοις γένηται. ~Συμμείξας δὲ	τῷ	Ἀράτῳ περὶ Κόρινθον ὁ Ἆγις
[42]	φρουρὰν ἐγ> καταστήσαντος· ἐπιβαλὼν δὲ	τῷ	Ἄργει κατὰ τὸ τεῖχος ἐπεχείρησε
[10]	ὁμοίως ἃ κέκτηνται κατατιθεμένων, μόνῳ	τῷ	ἀρξαμένῳ προσθήσουσι τὴν τιμήν, ἠρώτα
[49]	τῷ τρόπῳ τῆς ὁπλίσεως καὶ	τῷ	βάρει τῆς ὁπλιτικῆς (φάλαγ( γος
[18]	τῆς Ἀγησιστράτας, ἐπεβούλευε διὰ ταῦτα	τῷ	βασιλεῖ καὶ ταῖς γυναιξὶν ὡς
[60]	ἐκ δὲ τούτου δεισιδαιμονία προσέπεσε	τῷ	βασιλεῖ καὶ φόβος, ἄλλων καθαρμῶν
[56]	ἀντασπαζομένου, καὶ φήσαντος ἵππους ἄγειν	τῷ	βασιλεῖ καλοὺς τῶν πολεμιστηρίων, γελάσας
[54]	εἰ δυνατὸν ἦν, ἔδει φῦσαι	τῷ	βασιλεῖ πλείονας ἀδελφοὺς πρὸς ἀσφάλειαν
[20]	ἀναιρούντων" καὶ ταῦτ' εἰπὼν παρέδωκε	τῷ	βρόχῳ τὸν τράχηλον ἑκουσίως. (Ὁ
[54]	ἐν τούτοις τοῖς προβάτοις ἀναστρέφεται"	τῷ	γὰρ ὄντι τοιοῦτον διέφαινεν ἦθος
[60]	μὲν οὖν Λακεδαίμων ἐφαμίλλως ἀγωνισαμένη	τῷ	γυναικείῳ δράματι πρὸς τὸ ἀνδρεῖον,
[20]	τὸ σῶμα περιέστειλε καὶ κατεκάλυψε·	(τῷ	δ' υἱῷ προσπεσοῦσα καὶ φιλήσασα
[12]	τὸν μὲν Λεωνίδαν ἀνέστησαν ἱκετεύοντα,	τῷ	δὲ Λυσάνδρῳ καὶ τῷ Μανδροκλείδᾳ
[59]	ἤρθη βοῶν (καὶ ἀγανακτοῦν ἐπὶ	τῷ	διακωλύεσθαι τελευτᾶν. ὁ δὲ Πτολεμαῖος
[59]	μετὰ τὴν (τελευτήν. οὕτω παρέμεινε	τῷ	θανάτῳ τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς,
[19]	Ἆγις τὸν μὲν ἄλλον ἐν	τῷ	ἱερῷ διέτριβε χρόνον, εἰώθει δὲ
[1]	τοὺς φιλοδόξους ὑπονοοῦσι τὸν ἐπὶ	τῷ	Ἰξίονι μῦθον, ὡς δὴ λαβόντι
[26]	τεθνηκότος, ὁ μὲν Ἄρατος ἄριστα	τῷ	καιρῷ χρησάμενος ἐκ τῆς τροπῆς
[33]	περιουσίαν τινὰ τοῦ κρατεῖν πολὺ	τῷ	(καταφρονεῖν ἐπιδεικνύμενος. ἐπεὶ ἄλλως γε
[49]	ἀντιπαρατάξασθαι. ~Καὶ θαυμαστὸν μὲν ἐν	τῷ	κινδύνῳ παρασχὼν ἑαυτὸν στρατηγόν, ἐκθύμοις
[11]	καταβαίνοντος, ἐκεῖνον ἀποψηφισάμενοι τὴν βασιλείαν	τῷ	Κλεομβρότῳ παρέδωκαν. ~Ἐν τούτῳ δὲ
[54]	λόγος τότε μὲν οὐ μικρὰν	τῷ	Κλεομένει καὶ πίστιν εὐνοίας καὶ
[57]	πάντα τὸν χρόνον ἐπιεικῶς διείλεκτο	τῷ	Κλεομένει, καὶ συνήθειά τις ὑπῆρχεν
[40]	Ἄργους καὶ κατόπιν εὐθὺς προσθεμένων	τῷ	Κλεομένει Κλεωνῶν καὶ Φλιοῦντος, ἐτύγχανε
[57]	μὲν οὖν καὶ ταῦτα λυπηρὰ	τῷ	Κλεομένει, μοχθηροτέρας δὲ τὰς περὶ
[58]	ξενίων, οἱ φίλοι πολλὰ τοιαῦτα	τῷ	Κλεομένει παρασκευάσαντες ἔξωθεν εἰσέπεμψαν, ἐξαπατῶντες
[45]	λαβόντες αὐτοὺς εὐθὺς οἱ στρατιῶται	τῷ	Κλεομένει (προσ( ῆγον. ὁ δὲ
[26]	παντάπασι ταῖς γνώμαις ἀναπεσόντων καὶ	τῷ	Κλεομένει πρὸς τὰς στρατείας ἐνισταμένων,
[49]	προδοσίαν γενέσθαι φησὶ τὴν μάλιστα	τῷ	Κλεομένει τὰ (πράγματα διεργασαμένην. τοῦ
[46]	αὐτοῦ γέγραπται. ~Τούτων δ' ἀπαγγελθέντων	τῷ	Κλεομένει, τετηρηκὼς τὴν πόλιν ἄθικτον
[54]	οὖν πρεσβύτερος Πτολεμαῖος πρὶν ἐκτελέσαι	τῷ	Κλεομένει τὴν ἔκπεμψιν ἐτελεύτησε· τῆς
[22]	δεομένη, συνελθοῦσα δ' εἰς ταὐτὸ	τῷ	Κλεομένει, τὸν μὲν Λεωνίδαν ἐμίσει,
[22]	γυνὴ καὶ φιλόστοργος, ἐρωτικῶς ἅμα	τῷ	λαβεῖν πρὸς αὐτὴν διατεθέντα καί
[33]	σχολάζοιεν ταῖς συνήθεσιν εὐτραπελίαις καὶ	τῷ	λέγειν τι χαρίεν καὶ Λακωνικὸν
[18]	καὶ μάλιστά γ' οὗτος ὑπακοῦσαι	τῷ	Λεωνίδᾳ λέγεται καὶ παροξῦναι τοὺς
[11]	γεγονέναι λέγων ὁ Λύσανδρος κρίσιν	τῷ	Λεωνίδᾳ προὔθηκε, καὶ μάρτυρας παρεῖχεν,
[3]	ὁμαλῶς ἁπάντων, ἦν τις ἐν	τῷ	Λεωνίδᾳ τῶν πατρῴων ἐπιφανὴς ἐκδιαίτησις,
[43]	εἰσελθὼν καὶ πρὸς αὐτῷ γενόμενος	τῷ	λόγῳ κατεσιώπησεν, ὥστε κἀκείνην ὑπονοεῖν
[33]	τῆς παιδιᾶς εἶδος ὠφέλειαν, ἐν	τῷ	Λυκούργου βίῳ γέγραπται. ~Πάντων δ'
[10]	ξένους ὄντας, ὅτι τὰ αὐτὰ	τῷ	Λυκούργῳ διετέλουν ᾄδοντες καὶ φιλοσοφοῦντες,
[39]	ἀγωγῆς, ὥσπερ παρόντι καὶ συμπολιτευομένῳ	τῷ	Λυκούργῳ πολλὴν ἐπίδειξιν ἀνδρείας ἐποιοῦντο
[31]	ὄντα χρηστὸν καὶ φιλόπατριν ταχὺ	τῷ	Λυκούργῳ τῶν πραττομένων μετασχεῖν καὶ
[12]	ἱκετεύοντα, τῷ δὲ Λυσάνδρῳ καὶ	τῷ	Μανδροκλείδᾳ δίκην ἐπῆγον, ὡς παρὰ
[11]	ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν. ~Ἐκ τούτου	τῷ	μὲν Ἄγιδι τὸ πλῆθος ἐπηκολούθησεν,
[14]	νεανίσκος εὐτελείᾳ καὶ φιλοπονίᾳ καὶ	τῷ	μηδὲν ἰδιώτου λαμπρότερον ἠμφιέσθαι καὶ
[54]	δειλίαν, καὶ καθάπερ εἴωθεν ἐν	τῷ	μηδὲν φρονεῖν, τοῦ πάντα δεδοικέναι
[10]	μὲν ὀφείλειν καὶ δανείζειν ἅμα	τῷ	νομίσματι συνεξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως,
[58]	τοῦ δεξιοῦ παραλυσάμενος ὤμου, γυμνῷ	τῷ	ξίφει μετὰ τῶν φίλων ἐξεπήδησεν
[58]	ἁπάντων, ἐπιπορευόμενος ὁ Παντεὺς καὶ	τῷ	ξιφιδίῳ παραπτόμενος καθ' ἕκαστον ἀπεπειρᾶτο,
[43]	οὐ μὴν κατῄσχυνεν οὐδὲ προήκατο	τῷ	πάθει τὸ φρόνημα καὶ τὸ
[59]	συνέβησαν. εὐθὺς μὲν οὖν συνεκπλεῦσαι	τῷ	Παντεῖ βουλομένην αὐτὴν οὐκ εἴασαν
[48]	τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων κρίνουσα	τῷ	παρὰ μικρὸν τύχη τηλικαύτην ἀπεδείξατο
[17]	Λεωνίδου θυγάτηρ, πρότερον μὲν ἀδικουμένῳ	τῷ	πατρὶ συνηδικεῖτο, καὶ τοῦ Κλεομβρότου
[11]	Χαλκιοίκου, καὶ συνικέτευεν ἡ θυγάτηρ	τῷ	(πατρί, τὸν Κλεόμβροτον ἀπολιποῦσα. καλουμένου
[58]	διανοούμενοι τὸ δεσμωτήριον καὶ χρήσασθαι	(τῷ	πλήθει τῶν δεδεμένων. ἔφθασαν δὲ
[47]	ὡς ἐπὶ παιδιᾷ χρωμένους ἐν	τῷ	πορεύεσθαι σὺν μηδενὶ πόνῳ πάντα
[11]	οἷς τὸ κράτος ἦν ἐν	τῷ	προβουλεύειν, δεόμενοι καὶ πείθοντες ἴσχυσαν,
[53]	ἧκεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν. ὀφθεὶς δὲ	τῷ	Πτολεμαίῳ, κατ' ἀρχὰς μὲν ἐτύγχανε
[54]	ἰσχύοντα διὰ τῆς μητρὸς ἐν	τῷ	στρατιωτικῷ, τὸν Κλεομένη προσελάμβανε καὶ
[46]	δὲ Κλεομένης ἄχρι τῶν τειχῶν	τῷ	στρατῷ προσελθὼν καὶ καθυβρίσας καὶ
[45]	Μεγαλοπολίταις ἀποδιδοὺς τὴν πόλιν ἐπὶ	τῷ	συμμάχους εἶναι καὶ φίλους, ἀποστάντας
[59]	καὶ διεφύλαξεν ἣν ζῶσα φρουρὰν	τῷ	σώματι περιέθηκεν. ~Ἡ μὲν οὖν
[56]	δεδομένων, λυπηθεὶς ὁ Νικαγόρας ἐκφέρει	τῷ	Σωσιβίῳ τὸ σκῶμμα τοῦ Κλεομένους.
[12]	ἰσχύειν ἐκ διαφορᾶς τῶν βασιλέων,	τῷ	τὰ βελτίονα λέγοντι προστιθέμενον τὴν
[24]	ὅσοι Λακεδαιμονίοις Ἀρκάδων προσεῖχον, ἅμα	τῷ	τὸν Λεωνίδαν ἀποθανεῖν παρηνώχλει τοῖς
[34]	οὐδενὶ φίλου διαφέροντα μισθωτὸν ἢ	τῷ	τὸν μὲν ἤθει καὶ λόγῳ,
[4]	ἐκδὺς καὶ διαφυγὼν πολυτέλειαν, ἐγκαλλωπίζεσθαι	τῷ	τριβωνίῳ, καὶ δεῖπνα καὶ λουτρὰ
[49]	οὐδὲ τῶν ξένων μεμπτῶς ἀγωνισαμένων,	τῷ	τρόπῳ τῆς ὁπλίσεως καὶ τῷ
[34]	μόλις, ἀλλ' αὐτὸν ἐν ἱματίῳ	τῷ	τυχόντι πρὸς τὰς δεξιώσεις ἀπαντῶντα
[22]	τῆς οἰκίας ἀπαγαγὼν βίᾳ Κλεομένει	τῷ	υἱῷ συνῴκισεν, οὐ πάνυ γάμων
[20]	εἰ τοίνυν" ἔφη ταὐτὰ ἐδοκίμαζες	τῷ	υἱῷ, ταὐτὰ καὶ πείσῃ. (καὶ
[25]	τὸ πλῆθος ὄντων. μέγας οὖν	τῷ	φρονήματι γεγονὼς ὁ Κλεομένης ἐθρασύνετο
[48]	καθάπερ γὰρ οἱ σεσωμασκηκότες ἀθληταὶ	τῷ	χρόνῳ καταβαροῦσι καὶ καταγωνίζονται τοὺς
[48]	μὲν καθέλκειν καὶ πληροῦν ποτε	τῶν	Ἀθηναίων κελευόντων, χρήματα δ' οὐκ
[53]	ἑαυτόν. ~Ὁ δὲ Κλεομένης ἀπὸ	τῶν	Αἰγιαλῶν ἀναχθεὶς τῇ Λιβύῃ προσέβαλε,
[49]	τὰ ὅπλα τῶν Ἰλλυριῶν καὶ	τῶν	Ἀκαρνάνων κατεῖδεν, ἐφοβήθη μὴ πρός
[42]	δὲ κατεῖδε τὸν Ἀντίγονον ἀπὸ	τῶν	ἄκρων εἰς τὸ πεδίον καταβαίνοντα
[58]	ἄχρηστον ἄνθρωπον περιμένοντας. ἔτυχε δὲ	τῶν	Ἀλεξανδρέων τις ἵππον ἄγων παρὰ
[5]	ἰσότης διαμένουσα τὴν (πόλιν ἐκ	τῶν	ἄλλων ἀνέφερεν ἁμαρτημάτων. ἐφορεύσας δέ
[58]	νεωτέρων τινὸς ἐπλήγη δεηθείς, ἔπειτα	τῶν	ἄλλων ἕκαστος εὐκόλως καὶ ἀδεῶς
[40]	ἔπεμψε πρὸς τὸν Ἀντίγονον μετὰ	τῶν	ἄλλων ὁμήρων καὶ ψηφίσασθαι τοὺς
[27]	(ψηφίσωνται στρατείαν. ἐθεράπευσε δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων συχνοὺς διὰ τῆς μητρὸς
[24]	τοῖς ἐκτὸς πολεμίοις. ἐπεὶ δὲ	τῶν	ἄλλων σχεδὸν ἁπάντων αὐτῷ προσγεγονότων
[32]	Μεγιστόνους ὁ πατρῳὸς αὐτοῦ καὶ	τῶν	ἄλλων φίλων ἕκαστος, ἔπειτα καὶ
[28]	ἡγεμονίαν. πεισθέντος δ' ἐκείνου, δύο	τῶν	ἄλλων φίλων ἢ τρεῖς προσέλαβε.
[31]	καὶ Ἰλλυριῶν λείαν οὖσαν ἐρημίᾳ	τῶν	ἀμυνόντων ἐφορῶντες. ~Ἐκ τούτου πρῶτον
[20]	καὶ ἀδίκως ἀπολλύμενος κρείττων εἰμὶ	τῶν	ἀναιρούντων" καὶ ταῦτ' εἰπὼν παρέδωκε
[52]	Θηρυκίωνος εἰπόντος, ὁ Κλεομένης ἀπεκρίνατο·	τῶν	ἀνθρωπίνων τὸ ῥᾷστον ὦ πόνηρε
[38]	Τεγέας καταβεβηκότος, ἐλπὶς ἦν πολλὴ	τῶν	ἀνθρώπων ἔσεσθαι τὴν διάλυσιν. ὁ
[6]	καὶ ἀναπληρῶσαι τὴν πόλιν, ἐπειρᾶτο	τῶν	ἀνθρώπων. οἱ μὲν οὖν νέοι
[53]	κατανήλισκεν εἰς φιλανθρωπίας καὶ μεταδόσεις	τῶν	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος εἰς Αἴγυπτον
[59]	ἱμάτιον, εὔρωστος οὖσα καὶ μεγάλη,	τῶν	ἀποθνῃσκουσῶν ἑκάστην σιωπῇ καὶ μεθ'
[54]	τὸν Κλεομένη προσελάμβανε καὶ μετεδίδου	τῶν	ἀπορρήτων συνεδρίων, (βουλευόμενος ἀνελεῖν τὸν
[47]	ἅμ' ἡμέρᾳ πρὸς τῇ πόλει	τῶν	Ἀργείων ἀνεφάνη, πορθῶν τὸ πεδίον
[42]	Ἄργος βοηθεῖν· ὁ γὰρ ὑπὲρ	τῶν	Ἀργείων μάλιστα καταπιστωσάμενος πρὸς αὐτὸν
[41]	φίλοι, καλοῦντες αὐτὸν ὡς ἀφισταμένων	τῶν	Ἀργείων τοῦ (Κλεομένους. ὁ δὲ
[34]	ἀργυρᾶς δικοτύλους δύο καὶ ποτήρια	τῶν	ἀργυρῶν ὀλίγα παντάπασιν, ἐξ ὧν
[9]	τιμώμενον, ἥν τινες μὲν ἱστοροῦσι	τῶν	Ἀτλαντίδων μίαν οὖσαν (τῶν) ἐκ
[40]	αἰσθόμενος πρὸς τὸν Κλεομένη καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν ἀπαλλαγῆναι βουλομένην, ἐκάλει μὲν
[35]	πολεμίας οὔσης καὶ τοῦ στρατεύματος	τῶν	Ἀχαιῶν (αὐλίσασθαι, τολμηρῶς δὲ προκαλούμενος
[27]	καὶ γενομένης πρὸς αὐτὸν ὀξείας	τῶν	Ἀχαιῶν βοηθείας Ἀράτου στρατηγοῦντος, ὑπὸ
[26]	δὲ τοῖς Ἠλείοις πολεμουμένοις ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν βοηθήσας, καὶ περὶ τὸ
[38]	τὸ καλὸν ἀνεμέσητον. ~Ἐλθόντων δὲ	τῶν>	Ἀχαιῶν εἰς Ἄργος αὖθις ἐπὶ
[41]	καὶ παρῆν αὐτῷ Τιμόξενος μετὰ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐκ Σικυῶνος βοηθῶν. ~Ταῦτα
[36]	καὶ τὰ χωρία. βουλομένων δὲ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐπὶ τούτοις δέχεσθαι τὰς
[44]	πλευραῖς καθεζομένου καὶ δοκοῦντος ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν ἐπικεκλῆσθαι μάλιστα (τῶν Μεγαλοπολιτῶν
[38]	(παρασκευὴν αὐτῶν. ἐγεγόνει δὲ κίνημα	τῶν	Ἀχαιῶν, καὶ πρὸς ἀπόστασιν ὥρμησαν
[35]	τοῖς Ἀχαιοῖς. (ἐξελθόντων δὲ πανδημεὶ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ στρατοπεδευσαμένων ἐν Δύμαις
[44]	Λακεδαίμονος, εἶχε δὲ τὴν ἀπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ τοῦ Ἀντιγόνου βοήθειαν,
[40]	ἀπέστειλε πρὸς αὐτόν, ἀξιῶν ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ὁμοῦ
[46]	ἡ μὲν σύνοδος εὐθὺς διελύθη	τῶν	Ἀχαιῶν, καταπλαγέντων τὴν ὀξύτητα καὶ
[38]	καὶ τοὺς φρουροῦντας ἐξέβαλε (μετὰ)	τῶν	Ἀχαιῶν· μετὰ δὲ ταῦτα Φενεὸν
[40]	καὶ τὴν μὲν ἄκραν περιεχαράκωσε,	τῶν	Ἀχαιῶν οὐ βουλομένων ἐκλιπεῖν, τοῦ
[43]	δὲ τοῦ Κλεομένους ἤκουσεν, ὅτι,	τῶν	Ἀχαιῶν προκαλουμένων αὐτὸν εἰς διαλύσεις,
[13]	καὶ τοῦτο κωλύσων Ἄρατος ὁ	τῶν	Ἀχαιῶν στρατηγὸς ἤθροιζε δύναμιν καὶ
[13]	στρατεία συνέβη τῷ Ἄγιδι, μεταπεμπομένων	τῶν	Ἀχαιῶν συμμάχων ὄντων βοήθειαν ἐκ
[35]	τὴν πόλιν παρεισπεσόντι τὴν φρουρὰν	τῶν	Ἀχαιῶν συνεκβαλόντες ἐνεχείρισαν αὑτούς. ὁ
[35]	ἐκυρίευσεν, ἐπελθὼν δὲ Λάγγωνι καὶ	τῶν	Ἀχαιῶν τοὺς φρουροῦντας ἐξελάσας, ἀπέδωκεν
[25]	ἀλλ' ἀπῆλθε, λοιδορούμενος μὲν ὑπὸ	τῶν	Ἀχαιῶν, χλευαζόμενος δὲ καὶ καταφρονούμενος
[51]	νίκῃ μεγίστῃ καὶ φόνῳ πλείστῳ	τῶν	βαρβάρων εὐκλεέστερον ἀποθανεῖν, ὡς μὲν
[51]	καὶ πορθεῖσθαι τὴν χώραν ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων. ἤδη δὲ καὶ τὸ
[11]	Ὀλυμπίας (χρησμὸς ἔλθῃ τοῖς ἡλωκόσι	τῶν	βασιλέων βοηθῶν. τοῦτο δὴ τὸ
[34]	ἃς μὲν γὰρ οἱ λοιποὶ	τῶν	βασιλέων ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους θήρας
[31]	γε τούτους τὸ πρῶτον ὑπηρέτας	τῶν	βασιλέων ὄντας, εἶτα κατὰ μικρὸν
[13]	τὴν γῆν εὐθὺς νέμεσθαι, καὶ	τῶν	βασιλέων οὕτω ποιεῖν κελευόντων, ἀσχολίας
[16]	κατέβαινεν εἰς τὸ ἀρχεῖον. καὶ	τῶν	βασιλέων τοῦ μὲν ὅλως καταφρονεῖν,
[31]	τὴν πάτριον καταλύοντας ἀρχήν, ὥστε	τῶν	βασιλέων τοὺς μὲν ἐξελαύνειν, τοὺς
[12]	τὸ ἀρχεῖον ἰσχύειν ἐκ διαφορᾶς	τῶν	βασιλέων, τῷ τὰ βελτίονα λέγοντι
[53]	τῇ Λιβύῃ προσέβαλε, καὶ διὰ	τῶν	βασιλικῶν παραπεμπόμενος ἧκεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν.
[22]	ὥστε καὶ πυνθάνεσθαι πολλάκις περὶ	τῶν	γεγονότων καὶ προσέχειν ἐπιμελῶς διηγουμένης
[9]	~Γραφείσης δὲ τῆς ῥήτρας καὶ	τῶν	γερόντων εἰς ταὐτὸ ταῖς γνώμαις
[19]	πρὸς τὸν Ἆγιν εἰσῆλθον, καὶ	τῶν	γερόντων εἰς τὸ οἴκημα μεταπεμψάμενοι
[15]	καρποὺς σχεδὸν ἅπαντας συγκεκομισμένων ἤδη	τῶν	γεωργῶν, παρελθεῖν τοὺς πολεμίους ἢ
[7]	Λακεδαιμονίους ἐπισταμένας κατηκόους ὄντας ἀεὶ	τῶν	γυναικῶν, καὶ πλεῖον ἐκείναις τῶν
[10]	νομίσματι συνεξέβαλεν ἐκ τῆς πόλεως,	τῶν	δ' ἐν ταῖς πόλεσι ξένων
[16]	ἀνδραγαθίαν, (ὑπεξ( ήγαγε καὶ διέσωσε·	τῶν	δὲ βασιλέων ὁ μὲν Ἆγις
[34]	ἀφ' Ἡρακλέους ἐκεῖνον (ἔφασαν γεγονέναι.	τῶν	δὲ δείπνων αὐτοῦ τὸ μὲν
[40]	προσαχθέντος ἀναβὰς (ἔφυγεν εἰς Σικυῶνα.	τῶν	δὲ Κορινθίων ἁμιλλωμένων εἰς Ἄργος
[26]	εἷλε τὴν (πόλιν καὶ κατέσχε,	τῶν	δὲ Λακεδαιμονίων παντάπασι ταῖς γνώμαις
[59]	τὰ παιδία τοῦ Κλεομένους ὠλοφύρετο.	τῶν	δὲ παιδίων τὸ πρεσβύτερον ἀποπηδῆσαν,
[24]	καὶ πλεονεξίας παρορώντων τὰ κοινά,	τῶν	δὲ πολλῶν διὰ τὸ πράττειν
[6]	τὴν δίαιταν ἐπ' ἐλευθερίᾳ συμμεταβάλλοντες.	τῶν	δὲ πρεσβυτέρων, ἅτε δὴ πόρρω
[25]	ἐκστρατεύσας ἐπεχείρησε Τεγεάταις καὶ (Ὀρχομενίοις.	τῶν	δὲ προδοτῶν ἀποδειλιασάντων, ὁ μὲν
[38]	χώρας καὶ χρεῶν ἀποκοπὰς ἐλπισάντων,	τῶν	δὲ πρώτων πολλαχοῦ βαρυνομένων τὸν
[44]	καθαιροῦντος εὐθύς, τὰ δὲ διασκάπτοντος,	τῶν	δὲ φρουρῶν οἷς ἐνέτυχε πάντας
[58]	δεσμωτήριον καὶ χρήσασθαι (τῷ πλήθει	τῶν	δεδεμένων. ἔφθασαν δὲ φραξάμενοι καλῶς
[56]	Κλεομένους φήσαντος οὐδὲν αὐτῷ περιεῖναι	τῶν	δεδομένων, λυπηθεὶς ὁ Νικαγόρας ἐκφέρει
[7]	τῶν γυναικῶν, καὶ πλεῖον ἐκείναις	τῶν	δημοσίων ἢ τῶν ἰδίων (αὑτοῖς
[5]	οἱ δυνατοὶ τοὺς προσήκοντας ἐκ	τῶν	διαδοχῶν, καὶ ταχὺ τῆς εὐπορίας
[12]	ἀγορὰν καταβάντες ἀνέστησαν μὲν ἐκ	τῶν	δίφρων τοὺς ἐφόρους, ἄλλους δ'
[9]	ἱστοροῦσι τῶν Ἀτλαντίδων μίαν οὖσαν	(τῶν)	ἐκ Διὸς τὸν Ἄμμωνα τεκεῖν,
[49]	περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἀναιρεθέντων, καὶ	τῶν	ἐκεῖθεν ὡς ἐκράτουν ἐπιφερομένων, ταραττομένους
[22]	ὥρᾳ τε καὶ κάλλει πολὺ	τῶν	Ἑλληνίδων διαφέρουσα καὶ τὸν τρόπον
[33]	(καταφρονεῖν ἐπιδεικνύμενος. ἐπεὶ ἄλλως γε	τῶν	Ἑλληνικῶν καὶ βασιλικῶν στρατευμάτων ἐκεῖνο
[37]	τρέπεται πρὸς ἔργον οὐδενὶ μὲν	τῶν	Ἑλλήνων προσῆκον, αἴσχιστον δ' ἐκείνῳ
[7]	Σελεύκου κεκτῆσθαι πλείονα συμπάντων ὁμοῦ	τῶν	ἐν Σπάρτῃ (βασιλέων ἐὰν δὲ
[9]	τῇ Σπάρτῃ φυλάττεσθαι διακελευομένων, καὶ	τῶν	ἔναγχος (ἐκ Πασιφάας κεκομισμένων αὐτοῖς.
[59]	ἡσυχίας ἐθεράπευε καὶ περιέστελλεν ἐκ	τῶν	ἐνδεχομένων. τέλος δὲ μετὰ πάσας
[15]	θαυμασθεὶς ὁ Ἆγις ἀνεζεύγνυεν, ἤδη	τῶν	ἔνδον ἐν Σπάρτῃ θόρυβον πολὺν
[10]	τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰς δύο	τῶν	ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺς
[42]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς ἀντέχουσι, καὶ	τῶν	ἐντὸς ἔνια κλίμακας προσθεὶς κατέλαβε,
[29]	οἱ δὲ τέσσαρες ἀνῃρέθησαν καὶ	τῶν	ἐπιβοηθούντων αὐτοῖς οὐ> πλείονες ἢ
[28]	μητρὸς ἄνδρα Μεγιστόνουν, ὡς χρὴ	τῶν	ἐφόρων ἀπαλλαγέντας εἰς μέσον θεῖναι
[26]	ἦν προσῆκον, οἰόμενος ἀμβλυτέραν τὴν	τῶν	ἐφόρων ἀρχὴν ἔσεσθαι τῆς βασιλείας
[12]	ὁμοῦ γενομένους χαίρειν ἐᾶν τὰ	τῶν	ἐφόρων βουλεύματα· τοῦτο γὰρ τὸ
[28]	περὶ τὰς ἡμέρας ἐκείνας καὶ	τῶν	ἐφόρων ἕνα κοιμώμενον ἐν Πασιφάας
[24]	μόνον, ἡ δ' (ἀρχὴ πᾶσα	τῶν	ἐφόρων, εὐθὺς μὲν εἰς νοῦν
[19]	τῆς ἰταμότητος· ἄλλος δέ τις>	τῶν	ἐφόρων, οἷον ἐνδιδοὺς τῷ Ἄγιδι
[31]	μεταστῆναι, καὶ τοὺς δίφρους ἀνεῖλε	τῶν	ἐφόρων πλὴν ἑνός, ἐν ᾧ
[29]	ἐγγύς, Εὐρυκλείδαν μὲν εἰς τὸ	τῶν	ἐφόρων συσσίτιον ἀπέστειλεν ὥς τινα
[30]	πολλοῖς. διὸ καὶ παρὰ τὸ	τῶν	ἐφόρων συσσίτιον τὸν Φόβον ἵδρυνται
[31]	μέχρι νῦν μεταπεμπομένων τὸν βασιλέα	τῶν	ἐφόρων τὸ πρῶτον ἀντιλέγειν καὶ
[21]	ὑπὸ τῶν φίλων δικαιότερον ἢ	τῶν	ἐχθρῶν, ὅτι καὶ Λεωνίδαν περιέσωσε
[23]	Σφαῖρος ἐν τοῖς πρώτοις ἐγεγόνει	τῶν	Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως μαθητῶν, καὶ
[60]	τοῦτο κατιδόντες οἱ παλαιοὶ μάλιστα	τῶν	ζῴων τὸν δράκοντα τοῖς ἥρωσι
[57]	καὶ μὴ προνοήσας ἐξόπισθεν ἄχρι	τῶν	θυρῶν ἐπακολουθοῦντα τὸν Κλεομένη, πικρῶς
[7]	πλεῖον ἐκείναις τῶν δημοσίων ἢ	τῶν	ἰδίων (αὑτοῖς πολυπραγμονεῖν διδόντας. ἦν
[52]	τὸν υἱόν. οὐχ, ἕως ἔτι	τῶν	ἰδίων ξιφῶν ἄρχομεν καὶ τὴν
[55]	δυσανασχετῶν τὴν ἐν ταῖς χερσὶ	τῶν	ἱερέων διατριβήν, οὕτως ἐκεῖνον οὐδὲν
[49]	Κλεομένης, ὡς οὐδαμοῦ τὰ ὅπλα	τῶν	Ἰλλυριῶν καὶ τῶν Ἀκαρνάνων κατεῖδεν,
[5]	τὴν πόλιν κατέσχεν, ἀνελευθερίαν καὶ	τῶν	καλῶν ἀσχολίαν ἐπιφέρουσα μετὰ φθόνου
[2]	ὄντι καὶ φιλοτίμῳ δοτέον ἀπὸ	τῶν	καλῶν ἔργων καὶ δόξῃ τι
[56]	τε πτόλεμόν τε. ~Τοιούτων δὲ	τῶν	κατ' αὐτὸν ὄντων πραγμάτων, ἀφικνεῖται
[16]	μαχαιροφόρους καὶ φυλαττόμενος ὑπὸ (τού(	των	κατέβαινεν εἰς τὸ ἀρχεῖον. καὶ
[1]	Νεφέλην ἀντὶ τῆς Ἥρας, καὶ	τῶν	Κενταύρων οὕτως γενομένων. καὶ γὰρ
[50]	κεκμηκώς, ἀλλ' ὥσπερ ἐτύγχανε τεθωρακισμένος	τῶν	κιόνων τινὶ τὴν χεῖρα προσβαλὼν
[6]	ἐν τῇ πόλει καὶ πολλὰ	τῶν	κοινῶν διαπραττομένην. ~Ἡ δ' ἀκούσασα
[23]	καὶ τρυφᾶν βουλόμενον, ἀμελουμένων δὲ	τῶν	κοινῶν, κατ' ἰδίαν ἑκάστου πρὸς
[40]	καὶ τὰ χρήματα τοῦ Ἀράτου	τῶν	Κορινθίων αὐτῷ ψηφισαμένων δωρεὰν ἔλαβε.
[39]	τῶν χρεῶν ἀφέσει καὶ τῇ	τῶν	κτημάτων ἐξισώσει καταγελῶντες, τότε παντελῶς
[1]	οἱ πρωρεῖς, τὰ ἔμπροσθεν προορώμενοι	τῶν	κυβερνητῶν, ἀφορῶσι πρὸς ἐκείνους καὶ
[44]	Παντέα μὲν ἔχοντα δύο τάγματα	τῶν	Λακεδαιμονίων ἀπέστειλε, καταλαβέσθαι κελεύσας μεσοπύργιον,
[37]	καὶ δικαίαν ἐποιοῦντο τὴν ἀξίωσιν	τῶν	Λακεδαιμονίων εἰς τὸ πάτριον σχῆμα
[24]	τοὺς τοῖς Ἀχαιοῖς ὁμοροῦντας, ἀποπειρώμενος	τῶν	Λακεδαιμονίων καὶ τοῦ Κλεομένους ὡς
[40]	ἀξιῶν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν καὶ	τῶν	Λακεδαιμονίων ὁμοῦ φυλάττεσθαι τὸν Ἀκροκόρινθον,
[25]	χλευαζόμενος δὲ καὶ καταφρονούμενος ὑπὸ	τῶν	Λακεδαιμονίων, οὐδὲ πεντακισχιλίων τὸ πλῆθος
[5]	τοῦ νοσεῖν ἔσχε τὰ πράγματα	τῶν	Λακεδαιμονίων σχεδὸν ἀφ' οὗ τὴν
[7]	πολυπραγμονεῖν διδόντας. ἦν δὲ τότε	τῶν	Λακωνικῶν πλούτων ἐν ταῖς γυναιξὶ
[40]	Ἄρατος ἐν Κορίνθῳ ποιούμενός τινα	(τῶν	λεγομένων λακωνίζειν ἐξέτασιν· ἀγγελίας δὲ
[34]	διηγούμενος, οὔτε τὴν σπουδὴν ἀηδῆ	τῶν	λόγων τήν (τε παιδιὰν ἐπίχαριν
[49]	αὐτὸν Σπαρτιατῶν ὠσάμενος τὴν φάλαγγα	τῶν	Μακεδόνων ἐπὶ πέντε που σταδίους
[48]	διηλλάγη πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς ἀπελθόντων	τῶν	(Μακεδόνων· νῦν δ' ὥσπερ εἴρηται
[55]	διατριβήν, οὕτως ἐκεῖνον οὐδὲν ἤρεσκε	τῶν	μαλθακῶν, ἀλλὰ φθινύθεσκε φίλον κῆρ,
[27]	στέφανον ἐπιθεὶς πρὸς τὰς (πύλας	τῶν	Μεγαλοπολιτῶν ἀπέστειλεν. οὗτος ἦν Λυδιάδας
[45]	ἄνδρες ἔνδοξοι καὶ δυνατοὶ μάλιστα	τῶν	Μεγαλοπολιτῶν. διὸ καὶ λαβόντες αὐτοὺς
[44]	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἐπικεκλῆσθαι μάλιστα	(τῶν	Μεγαλοπολιτῶν σπουδασάντων. ταύτην (δι) ἁρπάσαι
[38]	διωμολογημένων αὐτῷ πρὸς τὸν Ἀντίγονον	τῶν	μεγίστων, φοβούμενος τὸν Κλεομένη μὴ
[36]	(καὶ τὴν φωνὴν ἀποκοπῆναι. διὸ	τῶν	μὲν αἰχμαλώτων ἀπέπεμψε τοῖς Ἀχαιοῖς
[38]	πρὸς ἀπόστασιν ὥρμησαν αἱ πόλεις,	τῶν	μὲν δήμων νομήν τε χώρας
[44]	τὴν Λακωνικὴν συνεσταλμένος ὁ Κλεομένης,	τῶν	μὲν εἱλώτων τοὺς πέντε μνᾶς
[24]	τότε δὴ παντάπασιν ἐκλελυμένους ἑώρα,	τῶν	μὲν πλουσίων καθ' ἡδονὰς ἰδίας
[2]	Ἀντίπατρον ἀξιοῦντά τι παρ' αὐτοῦ	τῶν	μὴ καλῶν οὐ δύνασαι" εἶπεν
[54]	δυναμένου φήσαντος οὐκ εἶναι τὰ	τῶν	μισθοφόρων αὐτοῖς βέβαια τοῦ Μάγα
[19]	τοῦ Ἄγιδος, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	μισθοφόρων τοὺς παρεστῶτας ἀποστρεφομένους καὶ
[58]	καὶ πρὸς τὴν ἀγωγὴν εὐφυέστατον	τῶν	νέων γενόμενον ἐρώμενον ἐσχηκὼς ὁ
[6]	καὶ μέγα δι' (εὔ( νοιαν	τῶν	νέων δυνάμενος· ἡ δ' ἀληθῶς
[32]	διὰ πόρπακος, ἐπὶ τὴν παιδείαν	τῶν	νέων ἐτράπη καὶ τὴν λεγομένην
[33]	ἦν, τὰ μὲν πολλὰ μελετώντων	τῶν	νέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων διδασκόντων,
[12]	εἷς ἦν Ἀγησίλαος. ὁπλίσαντες δὲ	τῶν	νέων πολλοὺς καὶ λύσαντες τοὺς
[58]	καὶ πρῶτος μὲν Ἱππίτας ὑπὸ	τῶν	νεωτέρων τινὸς ἐπλήγη δεηθείς, ἔπειτα
[54]	τούτου· πλείους γὰρ ἢ τρισχιλίους	τῶν	ξένων εἶναι Πελοποννησίους, προσέχοντας αὐτῷ
[31]	χρεῶν τοὺς ὀφείλοντας ἀπαλλάττειν, καὶ	τῶν	ξένων κρίσιν ποιεῖν καὶ δοκιμασίαν,
[49]	τοῖς πολίταις, οὐ μὴν οὐδὲ	τῶν	ξένων μεμπτῶς ἀγωνισαμένων, τῷ τρόπῳ
[49]	ἔσῳζεν ἑαυτόν. (ἀποθανεῖν δὲ καὶ	τῶν	ξένων τοὺς> πολλοὺς λέγουσι καὶ
[48]	τοῦ Κλεομένους ὁ χρόνος ἦν,	τῶν	οἴκοι πραγμάτων (ἀνιστάντων τὸν Ἀντίγονον.
[5]	ἑαυτούς. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τῶν	οἴκων ὃν ὁ Λυκοῦργος ὥρισε
[15]	πολεμίους ἢ μάχῃ διακινδυνεῦσαι περὶ	τῶν	ὅλων. (ἐπεὶ δ' οὖν Ἄρατος
[43]	εὐθὺς ἦν ἐν τοῖς περὶ	τῶν	ὅλων λογισμοῖς. (Ἐπεὶ δὲ Πτολεμαῖος
[55]	κώμοις συνέχοντος ἑαυτόν, ὁ δὲ	τῶν	ὅλων προεστηκὼς καὶ προβουλεύων Σωσίβιος
[45]	λαμβάνοντες, οἱ δὲ συνεστρέφοντο μετὰ	τῶν	ὅπλων, καὶ τοῖς πολεμίοις ἐνιστάμενοι
[54]	κἂν μόνον νεύσῃ προθύμως μετὰ	τῶν	ὅπλων παρεσομένους. (οὗτος ὁ λόγος
[59]	ἀλλ' (ἓν μόνον αἰτουμένην, πρὸ	τῶν	παιδίων ἀποθανεῖν. ἐπεὶ δ' ἦλθον
[18]	ἀλλ' ἀνισταμένῳ τῷ ἀνδρὶ θάτερον	τῶν	παιδίων ἐγχειρίσασα, θάτερον δ' Ἀναλαβοῦσα
[17]	περιβεβληκυῖα τὰς χεῖρας ἐκείνῳ καὶ	τῶν	παιδίων τὸ μὲν ἔνθεν, τὸ
[43]	μετὰ τῆς μητρὸς οἴκοι καὶ	τῶν	παίδων ἀπαλγήσας τὸ πένθος, εὐθὺς
[25]	ἐθρασύνετο πρὸς τοὺς πολίτας, καὶ	τῶν	παλαιῶν τινος αὐτοὺς ἀνεμίμνῃσκε βασιλέως
[37]	Ἑλλάδος, ἁμῶς γέ πως ἐκ	τῶν	παρόντων ἀναλαβεῖν αὑτὴν ἔτι καὶ
[5]	καιρὸν ἐπιτηρῶν μεταβολῆς καὶ μεταστάσεως	τῶν	παρόντων. ~Διὰ ταῦτα δὴ καλὸν
[52]	σὺ παρακαλεῖς ἡμᾶς, σπεύδων ἀπαλλαγῆναι	τῶν	παρόντων, καλὸν δ' οὐδὲν (οὐδὲ
[39]	δὲ χρόνου διελθόντος, ἁψάμενοι μόνον	τῶν	πατρίων ἐθῶν καὶ καταστάντες εἰς
[3]	ἦν τις ἐν τῷ Λεωνίδᾳ	τῶν	πατρῴων ἐπιφανὴς ἐκδιαίτησις, ἅτε δὴ
[17]	καὶ φιλοστοργίᾳ τῆς γυναικός, ἁψαμένη	(τῶν	πέπλων καὶ τῆς κόμης ἀτημελῶς
[19]	ἐφόρους ὦ Ἆγι, (λόγον ὑφέξοντα	τῶν	πεπολιτευμένων" ὁ δὲ Δαμοχάρης, εὔρωστος
[19]	κρίσεως αὐτῷ γινομένης, (ἐκέλευον ὑπὲρ	τῶν	πεπραγμένων ἀπολογεῖσθαι. γελάσαντος δὲ τοῦ
[31]	ἐκκλησίαν δὲ ποιήσας ἀπελογεῖτο περὶ	τῶν	πεπραγμένων. ἔφη γὰρ ὑπὸ τοῦ
[58]	παρεκάλεσε (πάντας ἀξίως αὐτοῦ καὶ	τῶν	πεπραγμένων τελευτᾶν. καὶ πρῶτος μὲν
[37]	προσῆκον, αἴσχιστον δ' ἐκείνῳ καὶ	τῶν	πεπραγμένων ὑπ' αὐτοῦ καὶ πεπολιτευμένων
[23]	οὐδ' ἀσφαλὲς ἦν, διὰ> τοῦτο	τῶν	περὶ Ἆγιν ἀπολωλότων, (μνημονεύειν. λέγεται
[49]	Ἀντίγονον ἐχώρει, καὶ τῇ ῥύμῃ	τῶν	περὶ αὐτὸν Σπαρτιατῶν ὠσάμενος τὴν
[47]	προσφέρειν πῦρ, ἐκώλυσεν, ὡς καὶ	τῶν	περὶ Μεγάλην πόλιν ὑπ' ὀργῆς
[49]	καὶ γυναιξὶν ἀοίδιμος. οὕτω δὲ	τῶν	περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἀναιρεθέντων, καὶ
[49]	ἐκβιαζόμενος καὶ (κρατῶν ἠκολούθησεν. εἶτα	τῶν	περὶ τὸν Εὐκλείδαν ἀπὸ θατέρου
[60]	ζῳογονοῦνται, τὰ δ' ἀνθρώπινα σώματα,	τῶν	περὶ τὸν μυελὸν ἰχώρων συρροήν
[8]	μὲν τοῖς ὅπλα φέρειν δυναμένοις	τῶν	περιοίκων μερισθῆναι, (τὴν δ' ἐντὸς
[32]	δὲ τὸ πολίτευμα τοῖς χαριεστάτοις	τῶν	περιοίκων, ὁπλίτας τετρακισχιλίους ἐποίησε, καὶ
[32]	μὲν ὑπ' ἀνάγκης, ἑκουσίως δὲ	τῶν	πλείστων εἰς τὴν εὐτελῆ καὶ
[3]	τρυφὴ καὶ μαλακία καὶ πολυτέλεια,	τῶν	πλείστων ἐξέπεσεν ἡ Σπάρτη καλῶν,
[7]	τυραννίδος μισθὸν τοῖς πένησι τὰ	τῶν	πλουσίων προπίνοντα καὶ γῆς μεταδόσεσι
[23]	ψυχὰς κακκανῆν. ἐμπιπλάμενοι γὰρ ὑπὸ	τῶν	ποιημάτων ἐνθουσιασμοῦ παρὰ τὰς μάχας
[1]	οὖν> οἱ Σοφοκλέους βοτῆρες ἐπὶ	τῶν	ποιμνίων λέγουσιν· τούτοις γὰρ ὄντες
[56]	ἵππους ἄγειν τῷ βασιλεῖ καλοὺς	τῶν	πολεμιστηρίων, γελάσας ὁ Κλεομένης ἐβουλόμην
[25]	ὅτι μάτην Λακεδαιμόνιοι πυνθάνονται περὶ	τῶν	πολεμίων, οὐ πόσοι εἰσίν, ἀλλὰ
[20]	καὶ καταγεγηρακυῖαν ἐν ἀξιώματι μεγίστῳ	τῶν	πολιτίδων· ἀποθανούσης δ' ἐκείνης ἐκέλευσε
[45]	ἴσχυσαν ἐκκροῦσαι, τοῖς δὲ φεύγουσι	τῶν	πολιτῶν ἀσφαλῶς ἀπελθεῖν παρέσχον, ὥστε
[28]	καὶ λαβὼν ὅσους ὑπώπτευε μάλιστα	τῶν	πολιτῶν ἐναντιώσεσθαι πρὸς τὴν πρᾶξιν,
[27]	λαβεῖν πρωτεύοντα (δόξῃ καὶ δυνάμει	τῶν	πολιτῶν. ἐξαγαγὼν δὲ τὴν στρατιάν,
[2]	μεγάλην γὰρ εὔνοιαν προειληφότες παρὰ	τῶν	πολιτῶν, ᾐσχύνθησαν ἐγκαταλιπεῖν ὥσπερ χρέος·
[16]	Ἀγησίλαον ὁ υἱὸς Ἱππομέδων, δεόμενος	τῶν	πολιτῶν καὶ πᾶσι προσφιλὴς ὢν
[23]	πόλιν, ἀπραγμοσύνῃ καὶ ἡδονῇ κατακεκηλημένων	τῶν	πολιτῶν, καὶ τοῦ βασιλέως πάντα
[6]	Λύσανδρος μὲν ἐν δόξῃ μάλιστα	τῶν	πολιτῶν, Μανδροκλείδας δὲ δεινότατος Ἑλλήνων
[38]	καὶ φρουρὰν λαβεῖν καὶ δοῦναι	τῶν	πολιτῶν ὁμήρους εἴκοσι καὶ γενέσθαι
[31]	Κλεομένης ἡμέρας γενομένης προέγραψεν ὀγδοήκοντα	τῶν	πολιτῶν, οὓς ἔδει μεταστῆναι, καὶ
[50]	πόλιν ἀφίκετο, τοῖς μὲν ἀπαντήσασι	τῶν	πολιτῶν παρῄνει δέχεσθαι τὸν Ἀντίγονον,
[18]	καὶ συμβασιλεύειν, ὡς δεδωκότων συγγνώμην	τῶν	πολιτῶν· συνεξηπατῆσθαι (γὰρ ὑπὸ τοῦ
[2]	δ' ἡμῖν εἰς τὴν παρὰ	τῶν	πολλῶν δόξαν ἐπῆλθεν εἰπεῖν, ἐννοήσασιν
[1]	πρὸς δόξαν ὁρῶντες ὑπηρέται μὲν	τῶν	πολλῶν εἰσιν, ὄνομα δ' ἀρχόντων
[14]	ἀξιοθέατος ἦν καὶ ζηλωτὸς ὑπὸ	(τῶν	πολλῶν· ἐπεὶ τοῖς γε πλουσίοις
[16]	τὴν ἀρχὴν κατήγαγον, ἡδέως καὶ	τῶν	πολλῶν θεασαμένων· ὠργίζοντο γὰρ πεφενακισμένοι,
[13]	πῦρ ἐκείνου καθαρώτερον. ἀξιούντων δὲ	τῶν	πολλῶν καὶ τὴν γῆν εὐθὺς
[24]	σύνταξιν ἀγαγεῖν Πελοποννησίους, καὶ τοῦτο	τῶν	πολλῶν στρατηγιῶν αὐτῷ καὶ τῆς
[18]	κεχρημένος ἔναγχος ἱμάτια καὶ ποτήρια	τῶν	πολυτελῶν παρὰ τῆς Ἀγησιστράτας, ἐπεβούλευε
[40]	τὰ πράγματα, μᾶλλον δ' ὑπὸ	τῶν	πραγμάτων (αὐτὸς ἔχεται. ταῦτα μὲν
[24]	μὲν πρῶτον οὐκ ἀηδῶς ἐμέμνητο	τῶν	πραγμάτων ἐκείνων, ὡς ἐπράχθη καθ'
[32]	ἑκάστῳ, καὶ κατάξειν ἅπαντας ὡμολόγησε	τῶν	πραγμάτων ἐν ἡσυχίᾳ (γενομένων. ἀναπληρώσας
[33]	τὸν Ἄρατον, ὡς ἐπισφαλῶς αὐτῷ	τῶν	πραγμάτων ἐχόντων διὰ τὸν νεωτερισμόν,
[48]	Ἀχαιοῖς. ἀλλ' ἡ τὰ μέγιστα	τῶν	πραγμάτων κρίνουσα τῷ παρὰ μικρὸν
[48]	ὁ πρῶτος τὰ χρήματα νεῦρα	τῶν	πραγμάτων προσειπὼν εἰς τὰ τοῦ
[54]	ἀδελφοὺς πρὸς ἀσφάλειαν καὶ διαμονὴν	(τῶν	πραγμάτων. Σωσιβίου δὲ τοῦ πλεῖστον
[31]	καὶ φιλόπατριν ταχὺ τῷ Λυκούργῳ	τῶν	πραττομένων μετασχεῖν καὶ τὴν μεταβολὴν
[6]	ἀληθῶς ἀναπείσασα τὸν Ἀγησίλαον αἰτία	τῶν	πραττομένων μετασχεῖν ὀφλημάτων πλῆθος ἦν,
[33]	πολλὰ μελετώντων τῶν νέων καὶ	τῶν	πρεσβυτέρων διδασκόντων, τὰς δὲ παιδιὰς
[39]	ἀπαγαγεῖν, ὅτε φασὶν εἰπεῖν τινα	τῶν	πρεσβυτέρων Σπαρτιατῶν, ὡς ὤνησαν οἱ
[53]	οὐδὲ γναμπτόμενος ὑπὸ τῆς τύχης,	τῶν	πρὸς ἡδονὴν καὶ κολακείαν διαλεγομένων
[2]	παρὰ φύσιν ἕπεσθαι. (τοῦτο πολλοὺς	τῶν	πρὸς χάριν ἅπαντα πεπολιτευμένων ὁρῶμεν
[45]	εἰς Μεσσήνην. ἐσώθη δὲ καὶ	τῶν	προσβοηθούντων καὶ μαχομένων τὸ πλῆθος·
[11]	ὡς ἐκ γυναικὸς Ἀσιανῆς, ἣν	τῶν	Σελεύκου τινὸς ὑπάρχων αὐτῷ συνοικίσαντος
[52]	ὡς οὐχ ὑπερβήσεται τὸν βασιλέα	τῶν	Σπαρτιατῶν Ἀντίγονος (εἰ μὴ νεκρόν.
[19]	βοῶσαι καὶ δεόμεναι τὸν βασιλέα	τῶν	Σπαρτιατῶν (λόγου καὶ κρίσεως τυχεῖν
[58]	Ἱππίταν ἀναβαλόντες, ἐφέροντο δρόμῳ διὰ	τῶν	στενωπῶν καὶ παρεκάλουν τὸν ὄχλον
[14]	αἰδὼς τοσαύτη καὶ φόβος ἐστὶ	τῶν	στρατευομένων. (καὶ μέντοι καὶ αὐτὸς
[39]	βεβαίως ἠδυνήθησαν, ὅ τε δεινότατος	τῶν	στρατηγῶν Πύρρος εἰσελθὼν καὶ βιασάμενος
[59]	αὕτη τότε τὴν Κρατησίκλειαν ὑπὸ	τῶν	στρατιωτῶν ἐξαγομένην ἐχειραγώγει, τόν τε
[41]	νυκτός, ἐξέπεσε καί τινας ἀπέβαλε	τῶν	στρατιωτῶν, ὥστε παντάπασι θαρρῆσαι τὸν
[42]	μὲν γὰρ εὐθὺς ἀπεχώρησαν αὐτοῦ	τῶν	συ> στρατευομένων, οἱ δ' ὀλίγον
[48]	πολέμου, κελευόντων τὰς> εἰσφορὰς τάξαι	τῶν	συμμάχων αὐτόν, εἰπεῖν ὡς ὁ
[11]	ἑτέρους διδάξας, αὐτὸς παρεφύλαττε μετὰ	τῶν	(συναρχόντων τὸ σημεῖον. ἔστι δὲ
[58]	πρᾶξιν ὁρμῆσαι, συναισθόμενος οἰκέτην ἕνα	τῶν	συνειδότων τὴν πρᾶξιν ἔξω παρὰ
[29]	δὲ καὶ Φοῖβις, (καὶ) δύο	τῶν	συντρόφων τοῦ Κλεομένους, οὓς μόθακας
[32]	προσήκοντα τῶν τε γυμνασίων καὶ	τῶν	συσσιτίων κόσμον ἀναλαμβανόντων, καὶ συστελλομένων
[14]	ἐπηρμένον τῇ (φιλοτιμίᾳ καὶ προθυμίᾳ	τῶν	συστρατευομένων. νέοι γὰρ ὄντες οἱ
[17]	Κλεομβρότου περιτέθεικεν ἔλεος, ἀλλ' ἀπὸ	τῶν	σῶν κακῶν καὶ τῆς σῆς
[32]	αὐτῷ συγκαθίστη, ταχὺ τὸν προσήκοντα	τῶν	τε γυμνασίων καὶ τῶν συσσιτίων
[2]	τηλικούτοις αἱ ἀρεταὶ καὶ βλαστάνουσαι,	τῶν	τε κατορθουμένων ὥς φησι Θεόφραστος
[9]	τὸ ἀξίωμα τῆς Σπάρτης, ἀλλὰ	τῶν	τε> προτέρων χρησμῶν μνημονεῦσαι, τὴν
[43]	ἐδίδου (καὶ περὶ τῆς ἀσφαλείας	τῶν	Τεγεατῶν ἐφρόντιζεν. ἅμα δ' ἡμέρᾳ
[44]	ἀπέστειλε, καταλαβέσθαι κελεύσας μεσοπύργιον, ὃ	τῶν	τειχῶν ἐρημότατον εἶναι τοῖς Μεγαλοπολίταις
[46]	λογισμοῖς. ὁ δὲ Κλεομένης ἄχρι	τῶν	τειχῶν τῷ στρατῷ προσελθὼν καὶ
[2]	ἐννοήσασιν ἡλίκην ἔχει δύναμιν ἐκ	τῶν	Τιβερίῳ καὶ Γαΐ ῳ τοῖς
[21]	εἰς τὴν πόλιν ἐξαγγελθέντος καὶ	τῶν	τριῶν σωμάτων ἐκκομιζομένων, οὐκ ἦν
[3]	μετ' Ἀγησίπολιν τὸν μὲν πρεσβύτερον	τῶν	υἱῶν Ἀκρότατον ἔτι ζῶν ἀπέβαλε,
[32]	χώρα διενεμήθη. κλῆρον δὲ καὶ	τῶν	ὑπ' αὐτοῦ γεγονότων φυγάδων ἀπένειμεν
[20]	στραγγάλην πορευόμενος, ὡς εἶδέ τινα	τῶν	ὑπηρετῶν δακρύοντα καὶ περιπαθοῦντα, παῦσαί
[17]	τότε σοὶ συνεξετασθεῖσα (καὶ καταμαρτυρήσασα	τῶν	ὑπὸ τούτου γενομένων· σὺ δ'
[21]	Ἕλληνας, εἷς μόνος ἀνῃρέθη πρὸ	τῶν	Φιλιππικῶν δόρατι πληγεὶς περὶ Λεῦκτρα
[34]	οἶνον. καὶ γὰρ ἐπετίμησέ τινι	τῶν	φίλων, ἀκούσας ὅτι ξένους ἑστιῶν
[43]	ὥστε κἀκείνην ὑπονοεῖν καὶ παρὰ	τῶν	φίλων αὐτοῦ διαπυνθάνεσθαι, (μή τι
[21]	συγγνώμης τυγχάνουσι, μεμφθεὶς δ' ὑπὸ	τῶν	φίλων δικαιότερον ἢ τῶν ἐχθρῶν,
[12]	δὴ πεισθέντες ἀμφότεροι καὶ μετὰ	τῶν	φίλων εἰς ἀγορὰν καταβάντες ἀνέστησαν
[50]	ἅπαντας τοὺς λογισμούς, ὥρμησε μετὰ	τῶν	φίλων εἰς τὸ Γύθιον. (κἀκεῖθεν
[52]	εἰς Κυρήνην περαιοῦσθαι μέλλοντος αὐτοῦ,	τῶν	φίλων εἷς ὄνομα Θηρυκίων, ἀνὴρ
[46]	μισθοφόρους ἐν Ἄργει διαχειμάζοντα μετὰ	τῶν	φίλων, ἐνέβαλεν εἰς τὴν Ἀργείαν,
[58]	ὤμου, γυμνῷ τῷ ξίφει μετὰ	τῶν	φίλων ἐξεπήδησεν ἐνεσκευασμένων ὁμοίως, (δεκα(
[55]	ἠξίου μὲν (μόνος ἀποσταλῆναι μετὰ	τῶν	φίλων, ἔπειθε δ' οὐδένα, τοῦ
[31]	τὸ κρίνειν αἱρεῖσθαί τινας ἐκ	τῶν	φίλων καὶ ἀπολείπειν τοῖς (πολίταις
[26]	οἴεται Φύλαρχος, εἴτε πεισθέντος ὑπὸ	τῶν	φίλων καὶ προεμένου τὸν ἄνθρωπον
[58]	στεφάνους καὶ (κατακλιθεὶς εἱστιᾶτο μετὰ	τῶν	φίλων. λέγεται δὲ τάχιον ἢ
[56]	ἐνοχλήσας εἰ μὴ περὶ τὴν	τῶν	φορτίων (διάθεσιν μετρίως ἐζημιοῦτο. τοῦ
[46]	βραδέως αὐτῷ τῆς δυνάμεως ἐκ	τῶν	χειμαδίων ἀνισταμένης, ταύτην μὲν αὖθις
[45]	ἀπελθεῖν παρέσχον, ὥστε μὴ πλείονα	τῶν	χιλίων ἐγκαταληφθῆναι σώματα, τοὺς δ'
[14]	πένητες, καὶ τὴν μὲν ἀπὸ	τῶν	χρεῶν ἄδειαν ἔχοντες ἤδη καὶ
[13]	ὁ νεωτερισμός, εἰ δὲ τῇ	τῶν	χρεῶν ἀφέσει θεραπευθεῖεν οἱ κτηματικοὶ
[39]	Λυκοῦργον ἀπομιμήσασθαι φάσκοντος ἐν τῇ	τῶν	χρεῶν ἀφέσει καὶ τῇ τῶν
[13]	τοῦ Ἀγησιλάου, καὶ τὰ παρὰ	τῶν	χρεωστῶν γραμματεῖα συνενέγκαντες εἰς ἀγοράν,
[45]	μὲν εὐθὺς ἐξέπιπτον, ὅσα τυγχάνοι	τῶν	χρημάτων λαμβάνοντες, οἱ δὲ συνεστρέφοντο
[3]	πράττουσα παρ' ἀξίαν διετέλει μέχρι	τῶν	χρόνων ἐκείνων, (ἐν οἷς Ἆγις
[16]	περιόδου, παρὰ τὴν νενομισμένην τάξιν	τῶν	χρόνων ἐνέβαλε τοῖς τέλεσι καὶ
[1]	γὰρ ὄντες δεσπόται δουλεύομεν, καὶ	τῶνδ'	ἀνάγκη καὶ σιωπώντων κλύειν, τοῦτ'