Chap. |
[2] |
αὔξονται
μετὰ
(φρονήματος
ἐπαιρόμεναι.
τὸ
|
δ' |
ἄγαν
πανταχοῦ
μὲν
ἐπισφαλές,
ἐν |
[6] |
καὶ
Μανδροκλείδας
ὁ
Ἐκφάνους,
ἔτι
|
δ' |
Ἀγησίλαος
ἀπεδέξαντο
(καὶ
συμπαρώρμησαν
αὐτοῦ |
[13] |
καὶ
δανειστικοὶ
περιπαθοῦντες
ἀπῆλθον,
ὁ
|
δ' |
Ἀγησίλαος
ὥσπερ
ἐφυβρίζων
οὐκ
ἔφη |
[16] |
τοῦ
μὲν
ὅλως
καταφρονεῖν,
τὸν
|
δ' |
Ἆγιν
ἐβούλετο
δοκεῖν
διὰ
τὴν |
[10] |
πόλιν
μὴ
χρωμένην
ξενηλασίαις;
ὁ
|
δ' |
Ἆγις
ἀπεκρίνατο
μὴ
θαυμάζειν
τὸν |
[4] |
ἀρχὴν
οὐκ
ἐμμελῶς
μεταφέροντι.
~Ὁ
|
δ' |
Ἆγις
οὕτω
πολὺ
παρήλλαττεν
εὐφυΐ |
[3] |
Ἀρχιδάμου
δ'
ἕτερος
Εὐδαμίδας,
Εὐδαμίδα
|
δ' |
Ἆγις,
περὶ
οὗ
τάδε
γέγραπται. |
[14] |
ἔχοντες
ἤδη
καὶ
λελυμένοι,
τοὺς
|
δ' |
ἀγροὺς
ἐλπίζοντες
ἂν
ἐπανέλθωσιν
ἐκ |
[2] |
ᾐσχύνθησαν
ἐγκαταλιπεῖν
ὥσπερ
χρέος·
ἁμιλλώμενοι
|
δ' |
ἀεὶ
πολιτεύμασι
χρηστοῖς
τὰς
τιμὰς |
[7] |
πολλὰ
τῶν
κοινῶν
διαπραττομένην.
~Ἡ
|
δ' |
ἀκούσασα
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἐξεπλάγη |
[60] |
καὶ
κρείττονος
τὴν
φύσιν,
οἱ
|
δ' |
Ἀλεξανδρεῖς
καὶ
προσετρέποντο
φοιτῶντες
ἐπὶ |
[6] |
νοιαν
τῶν
νέων
δυνάμενος·
ἡ
|
δ' |
ἀληθῶς
ἀναπείσασα
τὸν
Ἀγησίλαον
αἰτία |
[44] |
εἶναι
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
ἐπυνθάνετο,
τῇ
|
δ' |
(ἄλλῃ
δυνάμει
σχολαίως
ἐπηκολούθει.
τοῦ |
[5] |
ἴδιον
εἰσήνεγκε
τὸν
νόμον·
οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
πλεονεξίας
ἕνεκα
δεξάμενοι
καὶ |
[31] |
τῆς
Λακεδαίμονος
ἐκποδὼν
ποιησάμενον.
τοῖς
|
δ' |
ἄλλοις
ἔφη
πᾶσι
τήν
τε |
[5] |
(γῆν
κεκτημένοι
καὶ
κλῆρον·
ὁ
|
δ' |
ἄλλος
ὄχλος
ἄπορος
καὶ
ἄτιμος |
[45] |
τῶν
χιλίων
ἐγκαταληφθῆναι
σώματα,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
ἅπαντας
ὁμοῦ
μετὰ
τέκνων |
[20] |
φιλάνθρωπον
ἀπώλεσε
μεθ'
ἡμῶν.
ὁ
|
δ' |
Ἀμφάρης
ἀπὸ
τῆς
θύρας
ὁρῶν |
[18] |
πάντες
μὲν
αὐτῷ
συνήθεις,
ὁ
|
δ' |
Ἀμφάρης
καὶ
κεχρημένος
ἔναγχος
ἱμάτια |
[20] |
βρόχῳ
τὸν
τράχηλον
ἑκουσίως.
(Ὁ
|
δ' |
Ἀμφάρης
προελθὼν
ἐπὶ
τὰς
θύρας |
[24] |
ἑαυτῷ
(συνετίθει
τὴν
πρᾶξιν.
οἰόμενος
|
δ' |
ἂν
ἐν
πολέμῳ
μᾶλλον
ἢ |
[52] |
πατρίδος
ἐλπίδας
μὴ
καταλιπεῖν·
ὅπου
|
δ' |
ἂν
ἡμᾶς
ἐκεῖναι
καταλίπωσι,
ῥᾷστα |
[18] |
θάτερον
τῶν
παιδίων
ἐγχειρίσασα,
θάτερον
|
δ' |
Ἀναλαβοῦσα
καὶ
προσκυνήσασα
τὸν
βωμὸν |
[25] |
(ἔφοροι,
φοβούμενοι
τὸν
πόλεμον.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἀναχωρήσαντος
αὐτοῦ
Καφύας
ἔλαβεν
ὁ |
[26] |
διεπτόησεν
αὐτῶν
τὸ
στράτευμα,
συχνοὺς
|
δ' |
ἀνεῖλε
καὶ
ζῶντας
ἔλαβεν,
ὥστε |
[26] |
(ἰσορρόπου
καὶ
ὁλοκλήρου
γενομένης.
οἱ
|
δ' |
ἀνῃρηκότες
πρότερον
τὸν
Ἆγιν
αἰσθόμενοι |
[60] |
τὸ
αὐτὸ
παθόντων
ζῳογονοῦνται,
τὰ
|
δ' |
ἀνθρώπινα
σώματα,
τῶν
περὶ
τὸν |
[22] |
πάνυ
γάμων
ὥραν
ἔχοντι,
τὴν
|
δ' |
ἄνθρωπον
ἄλλῳ
δοθῆναι
μὴ
βουλόμενος. |
[12] |
τῶν
δίφρων
τοὺς
ἐφόρους,
ἄλλους
|
δ' |
(ἀντ'
αὐτῶν
ἀπέδειξαν,
ὧν
εἷς |
[51] |
τοῦτο
παρεσκευασμένων
πλοίων
ἀνήχθησαν.
~Ὁ
|
δ' |
Ἀντίγονος
ἐξ
ἐφόδου
παραλαβὼν
τὴν |
[46] |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
πάθους,
(ὁ
|
δ' |
Ἀντίγονος
ἐπιχειρήσας
βοηθεῖν,
εἶτα
βραδέως |
[46] |
(κρείττοσιν
ἐξίστασθαι
τῆς
ἡγεμονίας·
ὁ
|
δ' |
Ἀντίγονος,
ὡς
ἔδει
στρατηγὸν
ἔμφρονα, |
[41] |
αὐτῷ
ψηφισαμένων
δωρεὰν
ἔλαβε.
~Τοῦ
|
δ' |
Ἀντιγόνου
μετὰ
πολλῆς
τῆς
δυνάμεως |
[47] |
ἢ
καλῶς
(αὐτῷ
πεπραγμένων.
τοῦ
|
δ' |
Ἀντιγόνου
πρῶτον
μὲν
εὐθὺς
εἰς |
[44] |
τύχας
τοιαύτη
λέγεται
γεγενῆσθαι.
~Τοῦ
|
δ' |
Ἀντιγόνου
Τεγέαν
μὲν
παραλαβόντος,
Ὀρχομενὸν |
[25] |
ποῦ
τῆς
νυκτὸς
ἐξέλθοι.
τοῦ
|
δ' |
ἀντιγράψαντος
ὡς
ἐκεῖνον
Βέλβιναν
μέλλειν |
[46] |
ἰδίᾳ
περὶ
αὐτοῦ
γέγραπται.
~Τούτων
|
δ' |
ἀπαγγελθέντων
τῷ
Κλεομένει,
τετηρηκὼς
τὴν |
[26] |
παραγενόμενον
κρύφα
καὶ
συγκατῆγον,
εὐθὺς
|
δ' |
ἀπέκτειναν,
εἴτ'
ἄκοντος
τοῦ
Κλεομένους |
[11] |
ἐκ
γυναικὸς
ἀλλοδαπῆς
τεκνοῦσθαι,
τὸν
|
δ' |
ἀπελθόντα
τῆς
Σπάρτης
ἐπὶ
μετοικισμῷ |
[3] |
ἑτέρας
οἰκίας
ἦν
Ἀγιάδης,
ὄγδοος
|
δ' |
ἀπὸ
Παυσανίου
τοῦ
νικήσαντος
ἐν |
[31] |
βασιλέων
τοὺς
μὲν
ἐξελαύνειν,
τοὺς
|
δ' |
ἀποκτιννύειν
ἀκρίτους,
ἀπειλεῖν
δὲ
τοῖς |
[46] |
ἐν
Αἰγίῳ
βουλὴν
ἔχοντες·
ἐπεὶ
|
δ' |
Ἄρατος
ἀναβὰς
ἐπὶ
τὸ
βῆμα |
[38] |
ἀνθρώπων
ἔσεσθαι
τὴν
διάλυσιν.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος,
ἤδη
διωμολογημένων
αὐτῷ
πρὸς |
[25] |
(ἐπὶ
τί
σοι
παρηκολούθουν.
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
πρὸς
τὸ
σκῶμμα
γελάσαντος |
[35] |
μὲν
γὰρ
Ὑπερβατᾶς
τότε,
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
τὸ
πᾶν
ἦν
κράτος |
[40] |
Ἀχαιῶν
οὐ
βουλομένων
ἐκλιπεῖν,
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
τοὺς
φίλους
καὶ
τοὺς |
[40] |
καὶ
ἀνακτώμενοι
τὴν
Πελοπόννησον.
~Ἑαλωκότος
|
δ' |
Ἄργους
καὶ
κατόπιν
εὐθὺς
προσθεμένων |
[41] |
πεντακοσίους,
παρέπλευσεν
εἰς
(Ἐπίδαυρον.
ὁ
|
δ' |
Ἀριστοτέλης
ἐκεῖνον
οὐ
περιέμενεν,
ἀλλὰ |
[3] |
(καταλιπὼν
ἐγκύμονα
τὴν
γυναῖκα.
παιδίου
|
δ' |
ἄρρενος
γενομένου,
Λεωνίδας
ὁ
Κλεωνύμου |
[24] |
ὄνομα
βασιλεύοντος
ἦν
μόνον,
ἡ
|
δ' |
(ἀρχὴ
πᾶσα
τῶν
ἐφόρων,
εὐθὺς |
[3] |
ἀτέκνου
τὴν
βασιλείαν
ἔσχε,
τούτου
|
δ' |
Ἀρχίδαμος,
Ἀρχιδάμου
δ'
ἕτερος
Εὐδαμίδας, |
[1] |
μὲν
τῶν
πολλῶν
εἰσιν,
ὄνομα
|
δ' |
ἀρχόντων
ἔχουσιν.
~Ὁ
μὲν
γὰρ |
[17] |
πρὸς
τὸν
Κλεόμβροτον
διετέλει·
τότε
|
δ' |
αὖ
πάλιν
ταῖς
τύχαις
συμμεταβαλοῦσα |
[42] |
Πελοποννήσου
κύριος
γενέσθαι
δεήσας,
ταχὺ
|
δ' |
αὖθις
ἐκπεσὼν
(ἁπάντων.
οἱ
μὲν |
[55] |
ὥσπερ
Ἀχιλλεύς,
αὖθι
μένων,
ποθέεσκε
|
δ' |
ἀυτήν
τε
πτόλεμόν
τε.
~Τοιούτων |
[9] |
ἑξακόσια
τάλαντα
νομίσματος
ἔχουσαν·
τὸ
|
δ' |
αὐτὸ
καὶ
τὰς
μητέρας
ποιεῖν |
[2] |
αὐτὸς
ἐκ
τῆς
διηγήσεως·
παραβάλωμεν
|
δ' |
αὐτοῖς
Λακωνικὸν
ζεῦγος
δημαγωγῶν,
(Ἆγιν |
[59] |
καὶ
γενναιοτάτη
τὸ
εἶδος.
ἔτι
|
δ' |
αὐτοῖς
νεογάμοις
οὖσιν
ἐν
(ἀκμαῖς |
[37] |
ὕποπτος
καὶ
διάφορος
γενόμενος,
τουτονὶ
|
δ' |
αὐτὸν
Ἀντίγονον
εἰρηκὼς
κακὰ
μυρία |
[22] |
τὸν
μὲν
Λεωνίδαν
ἐμίσει,
περὶ
|
δ' |
αὐτὸν
τὸν
νεανίσκον
ἦν
ἀγαθὴ |
[40] |
καὶ
πολλὰ
χρήματα
διδόντος·
ἀποκρίνασθαι
|
δ' |
αὐτόν,
ὡς
οὐκ
ἔχει
τὰ |
[34] |
τῷ
Λυκούργου
βίῳ
γέγραπται.
~Πάντων
|
δ' |
αὐτὸς
ἐγίγνετο
διδάσκαλος,
εὐτελῆ
καὶ |
[25] |
αὖθις
ἐξέπεμπον
τὸν
(Κλεομένη.
λαβόντος
|
δ' |
αὐτοῦ
Μεθύδριον
καὶ
τὴν
Ἀργολικὴν |
[22] |
καὶ
πραότατος
γενόμενος.
~(ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ)
Ἀποθανόντος
|
δ' |
αὐτοῦ,
τὸν
μὲν
ἀδελφὸν
Ἀρχίδαμον |
[43] |
Ἀντιγόνῳ
τὰς
πόλεις
παρέδωκαν.
~Οὕτω
|
δ' |
αὐτῷ
πεπραγότι
κατὰ
τὴν
στρατείαν |
[17] |
τῶν
ὑπὸ
τούτου
γενομένων·
σὺ
|
δ' |
αὐτῷ
τὸ
ἀδίκημα
ποιεῖς
εὐαπολόγητον, |
[24] |
παρόντα
μεθιστάναι
καὶ
κινεῖν,
ὄντος
|
δ' |
αὐτῷ
φίλου
Ξενάρους,
ἐραστοῦ
γεγονότος |
[37] |
εἰσήγαγεν
ἄχρι
τῆς
γυναικωνίτιδος·
τὸν
|
δ' |
ἀφ'
Ἡρακλέους
γεγονότα
καὶ
βασιλεύοντα |
[55] |
δυσμεταχείριστον
εἶναι
καὶ
φοβερόν,
φοβερώτερον
|
δ' |
ἀφεθέντα,
τολμηρὸν
ἄνδρα
καὶ
μεγαλοπράγμονα |
[58] |
τὸν
θίασον,
ἀποκτενοῦντος
αὐτόν.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
ἔδοξε
ταῦτα
καὶ
κατὰ
τύχην |
[50] |
παρῄνει
δέχεσθαι
τὸν
Ἀντίγονον,
αὐτὸς
|
δ' |
εἶπεν
εἴτε
ζῶν
εἴτ'
ἀποθανών, |
[43] |
ὁ
δαίμων
διδῷ
πάρεισι.
ταῦτα
|
δ' |
εἰποῦσα
καὶ
καταστήσασα
τὸ
πρόσωπον |
[43] |
(ἀπαί(
ρειν
τὸν
κυβερνήτην.
ἐπεὶ
|
δ' |
εἰς
Αἴγυπτον
ἀφίκετο
καὶ
τὸν |
[22] |
φασι
μὴ
βιασθῆναι
δεομένη,
συνελθοῦσα
|
δ' |
εἰς
ταὐτὸ
τῷ
Κλεομένει,
τὸν |
[50] |
πλὴν
διακοσίων,
ἑξακισχιλίους
ὄντας.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀφίκετο,
τοῖς |
[20] |
τὴν
Ἀγησιστράταν
ἔσω
(βαδίζειν.
ὡς
|
δ' |
εἰσελθοῦσα
τόν
θ'
υἱὸν
ἐθεάσατο |
[20] |
ἀξιώματι
μεγίστῳ
τῶν
πολιτίδων·
ἀποθανούσης
|
δ' |
ἐκείνης
ἐκέλευσε
τὴν
Ἀγησιστράταν
ἔσω |
[28] |
τὴν
τῆς
Ἑλλάδος
ἡγεμονίαν.
πεισθέντος
|
δ' |
ἐκείνου,
δύο
τῶν
ἄλλων
φίλων |
[10] |
σπουδαῖον
ἡγεῖται
γεγονέναι
Λυκοῦργον.
ὁμολογήσαντος
|
δ' |
ἐκείνου,
ποῦ
τοίνυν"
ἔφη
Λυκοῦργος |
[37] |
μὲν
τῶν
Ἑλλήνων
προσῆκον,
αἴσχιστον
|
δ' |
ἐκείνῳ
καὶ
τῶν
πεπραγμένων
ὑπ' |
[10] |
ἐν
Σπάρτῃ
τιμηθῆναι
διαφερόντως.
(σὺ
|
δ' |
Ἐκπρέπη
μὲν"
ἔφησεν
ἐπαινεῖς,
ὃς |
[24] |
φίλου
Ξενάρους,
ἐραστοῦ
γεγονότος
τοῦτο
|
δ' |
ἐμπνεῖσθαι
Λακεδαιμόνιοι
καλοῦσιν
ἀπεπειρᾶτο
τούτου, |
[10] |
συνεξέβαλεν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
τῶν
|
δ' |
ἐν
ταῖς
πόλεσι
ξένων
τοὺς |
[17] |
παιδίων
τὸ
μὲν
ἔνθεν,
τὸ
|
δ' |
ἔνθεν
(ὑφ'
αὑτὴν
ἔχουσα.
θαυμαζόντων |
[8] |
δυναμένοις
τῶν
περιοίκων
μερισθῆναι,
(τὴν
|
δ' |
ἐντὸς
αὐτοῖς
Σπαρτιάταις·
ἀναπληρωθῆναι
δὲ |
[8] |
κλήρους
γενέσθαι
τετρακισχιλίους
πεντακοσίους,
τὴν
|
δ' |
ἔξω
μυρίους
πεντακισχιλίους·
καὶ
ταύτην |
[28] |
ὑποψίαν
τινὰ
πειράζεσθαι
δοκῶν,
ὡς
|
δ' |
ἐπείσθη
μὴ
ψεύδεσθαι
(τὸν
διηγούμενον, |
[31] |
ἔφη,
κρεῖττον
ἦν
ὑπομένειν,
ἐξουσίᾳ
|
δ' |
ἐπιθέτῳ
τὴν
πάτριον
καταλύοντας
ἀρχήν, |
[19] |
περὶ
τὸν
τράχηλον
εἷλκεν.
ἄλλων
|
δ' |
ἐπωθούντων
ὄπισθεν
ἐκ
παρασκευῆς,
οὐδενὸς |
[19] |
εἰς
τὴν
καλουμένην
Δεχάδα·
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶν
οἴκημα
τῆς
εἱρκτῆς
ἐν |
[3] |
ἔσχε,
τούτου
δ'
Ἀρχίδαμος,
Ἀρχιδάμου
|
δ' |
ἕτερος
Εὐδαμίδας,
Εὐδαμίδα
δ'
Ἆγις, |
[2] |
διὰ
τοῦ
πιστεύεσθαι
δίδωσι·
νέῳ
|
δ' |
ἔτι
ὄντι
καὶ
φιλοτίμῳ
δοτέον |
[22] |
τοῦ
Ἄγιδος
εὖ
πεφυκώς,
τὸ
|
δ' |
εὐλαβὲς
ἄγαν
ἐκεῖνο
καὶ
πρᾶον |
[19] |
τὸ
οἴκημα
περιέσχεν
ἔξωθεν,
οἱ
|
δ' |
ἔφοροι
πρὸς
τὸν
Ἆγιν
εἰσῆλθον, |
[33] |
Λακωνικὸν
πρὸς
ἀλλήλους
διατιθεμένων.
ἣν
|
δ' |
ἔχει
τὸ
τοιοῦτον
τῆς
παιδιᾶς |
[58] |
πρώτῃ
συνεξέπεσεν
ὁρμῇ
προθύμως,
ὡς
|
δ' |
ἑώρα
σχολαίτερον
πορευομένους
δι'
αὐτόν, |
[59] |
πρὸ
τῶν
παιδίων
ἀποθανεῖν.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἦλθον
εἰς
τὸν
τόπον
ἐν |
[43] |
ἀσφαλείας
τῶν
Τεγεατῶν
ἐφρόντιζεν.
ἅμα
|
δ' |
ἡμέρᾳ
κατέβαινεν
εἰς
Λακεδαίμονα,
καὶ |
[2] |
ἐπιστῆσαι
τὴν
ἀταξίαν
ἐδυνήθησαν.
(Ταῦτα
|
δ' |
ἡμῖν
εἰς
τὴν
παρὰ
τῶν |
[24] |
ἕκαστα
μυθολογῶν
(καὶ
διηγούμενος·
ὡς
|
δ' |
ἦν
καταφανὴς
(αὐτῷ)
ὁ
Κλεομένης |
[42] |
καταβαίνοντα
μετὰ
τῆς
φάλαγγος,
τοὺς
|
δ' |
ἱππεῖς
ἤδη
ῥύδην
ἐλαύνοντας
εἰς |
[60] |
ὡς
μελίττας
μὲν
βόες,
σφῆκας
|
δ' |
ἵπποι
κατασαπέντες
ἐξανθοῦσι,
κάνθαροι
δ' |
[19] |
καὶ
αὐτὸς
εἷς
ἦν.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
ὁ
Ἆγις
τὸν
μὲν
ἄλλον |
[40] |
παρὰ
Πτολεμαίου
τοῦ
(βασιλέως.
ἐπεὶ
|
δ' |
ὁ
Ἄρατος
οὐχ
ὑπήκουσεν,
ἀλλὰ |
[9] |
ἀρχῆς
ἔταξε
(νόμον.
ἐπὶ
πᾶσι
|
δ' |
ὁ>
βασιλεὺς
Ἆγις
εἰς
μέσον |
[7] |
ἕξει
καὶ
πραχθήσεται
συμφερόντως,
αὐτὸς
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
ἐδεῖτο
τῆς
μητρὸς |
[3] |
περὶ
οὗ
τάδε
γέγραπται.
Λεωνίδας
|
δ' |
ὁ
Κλεωνύμου
τῆς
μὲν
ἑτέρας |
[6] |
ἀξίωμα
τῆς
Σπάρτης
ἐπιποθοῦντος.
Λύσανδρος
|
δ' |
ὁ
Λίβυος
καὶ
Μανδροκλείδας
ὁ |
[42] |
ἀπ'
ἀνθρώπων
ὀλίγων
γεγενημένης.
ἐπεὶ
|
δ' |
ὁ
Μεγιστόνους
τε
παρεισπεσὼν
εἰς |
[56] |
καλὸν
αὐτῷ
πεπρακώς,
δι'
ἀπορίαν
|
δ' |
οἶμαι
καὶ
δι'
ἀσχολίαν
ὡς |
[42] |
αὐτοῦ
τῶν
συ>
στρατευομένων,
οἱ
|
δ' |
ὀλίγον
ὕστερον
τῷ
Ἀντιγόνῳ
τὰς |
[34] |
καὶ
ἀδίκους
ἐνόμιζεν
εἶναι·
τὸ
|
δ' |
ὁμιλίᾳ
καὶ
λόγῳ
χάριν
ἔχοντι |
[24] |
τὴν
ἀγωγὴν
ἀφιλοτίμων
γεγονότων,
αὐτοῦ
|
δ' |
ὄνομα
βασιλεύοντος
ἦν
μόνον,
ἡ |
[60] |
δ'
ἵπποι
κατασαπέντες
ἐξανθοῦσι,
κάνθαροι
|
δ' |
ὄνων
τὸ
αὐτὸ
παθόντων
ζῳογονοῦνται, |
[43] |
ἐφ'
ἡμῖν
μόνον·
αἱ
(τύχαι
|
δ' |
ὅπως
ἂν
ὁ
δαίμων
διδῷ |
[44] |
Ἑλισσοῦντος
ἐπὶ
τὴν
πόλιν·
ἀποσχὼν
|
δ' |
οὐ
πολὺ
Παντέα
μὲν
ἔχοντα |
[37] |
(παραβιάζε(
σθαι
καὶ
διακωλύειν·
ὡς
|
δ' |
οὐ
προσεῖχον
αὐτῷ,
τοῦ
Κλεομένους |
[34] |
ὧν
ἔπινεν
ὁ
βουλόμενος,
ἄκοντι
|
δ' |
οὐδεὶς
ποτήριον
(προσ(
έφερεν.
ἀκρόαμα |
[12] |
ὡς
πολλοὺς
(ἀποκτε(
νοῦντες.
ἀπέθανε
|
δ' |
οὐδεὶς
ὑπ'
αὐτῶν,
ἀλλὰ
καὶ |
[46] |
Ἀντίγονον
(καὶ
τοὺς
Ἀχαιούς.
ἐπράχθη
|
δ' |
οὐδὲν
ἀπ'
αὐτῶν.
ἐτύγχανον
μὲν |
[52] |
σπεύδων
ἀπαλλαγῆναι
τῶν
παρόντων,
καλὸν
|
δ' |
οὐδὲν
(οὐδὲ
χρήσιμον
ἄλλο
διαπραττόμενος. |
[55] |
ἀποσταλῆναι
μετὰ
τῶν
φίλων,
ἔπειθε
|
δ' |
οὐδένα,
τοῦ
μὲν
βασιλέως
οὐκ |
[48] |
ποτε
τῶν
Ἀθηναίων
κελευόντων,
χρήματα
|
δ' |
οὐκ
ἐχόντων,
πρότερόν
ἐστιν"
ἔφη |
[15] |
διακινδυνεῦσαι
περὶ
τῶν
ὅλων.
(ἐπεὶ
|
δ' |
οὖν
Ἄρατος
ἀπέγνω
μάχεσθαι
καὶ |
[54] |
μητέρα
καὶ
πορνοβοσκὸν
Οἰνάνθην.
ὅμως
|
δ' |
οὖν
ἔδοξέ
τις
ἐν
ἀρχῇ |
[31] |
ἐγγυτάτω
κατασκευασάμενοι
τὸ
ἀρχεῖον.
~Ὁ
|
δ' |
οὖν
Κλεομένης
ἡμέρας
γενομένης
προέγραψεν |
[34] |
οὐδεὶς
ποτήριον
(προσ(
έφερεν.
ἀκρόαμα
|
δ' |
οὔτ'
ἦν
οὔτ'
ἐπεζητεῖτο·
δι> |
[3] |
Ἄρευς
υἱωνὸς
(ὢν
Κλεομένους,
Ἀκροτάτου
|
δ' |
υἱός
(Ἄρευς)
Ἄρεως
δὲ
πεσόντος |
[20] |
σῶμα
περιέστειλε
καὶ
κατεκάλυψε·
(τῷ
|
δ' |
υἱῷ
προσπεσοῦσα
καὶ
φιλήσασα
τὸ |
[40] |
οὐκ
ἔχει
τὰ
πράγματα,
μᾶλλον
|
δ' |
ὑπὸ
τῶν
πραγμάτων
(αὐτὸς
ἔχεται. |
[21] |
ἁμαρτάνοντες
ἄνθρωποι
συγγνώμης
τυγχάνουσι,
μεμφθεὶς
|
δ' |
ὑπὸ
τῶν
φίλων
δικαιότερον
ἢ |
[34] |
μὲν
ἤθει
καὶ
λόγῳ,
τὸν
|
δ' |
ὑπὸ
χρημάτων
ἁλίσκεσθαι.
~Πρῶτον
μὲν |
[45] |
βασιλικώτερον
ἐνδοξοτάτῳ
γενέσθαι.
(ὁ)
(Κλεομένης
|
δ' |
ὑποτοπήσας
αὐτοῦ
τὴν
ἔντευξιν
τί |
[47] |
καὶ
διαλυμηνάμενος,
ἀδεῶς
ἀνεχώρησεν.
~Ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
αὖθις
εἰς
Τεγέαν
ἀκούσας |
[35] |
(αὐθημερὸν
ἀπῆλθεν
εἰς
Τεγέαν.
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
ἐκπεριελθὼν
δι'
Ἀρκαδίας
κατέβαινεν |
[60] |
(δυναμένην
ὑπὸ
τῆς
τύχης.
ὀλίγαις
|
δ' |
ὕστερον
ἡμέραις
οἱ
τὸ
σῶμα |
[59] |
ἀλλὰ
βίᾳ
κατακλείσαντες
ἐφύλαττον·
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
ἵππον
ἑαυτῇ
παρασκευάσασα
καὶ |
[56] |
Νικαγόρας
τότε
μὲν
ἐμειδίασεν·
ἡμέραις
|
δ' |
ὕστερον
ὀλίγαις
ὑπομνήσας
τοῦ
χωρίου |
[52] |
διαφέρειν
ὅσον
(Αἰγυπτίων
Μακεδόνας.
εἰ
|
δ' |
ὑφ'
ὧν
κεκρατήμεθα
τοῖς
ὅπλοις |
[18] |
νέον
ὄντα
καὶ
φιλότιμον.
ἐκείνου
|
δ' |
ὑφορωμένου
καὶ
κατὰ
χώραν
μένοντος, |
[48] |
Ἀχαιοὺς
ἀπελθόντων
τῶν
(Μακεδόνων·
νῦν
|
δ' |
ὥσπερ
εἴρηται
διὰ
τὴν
ἀχρηματίαν |
[30] |
Φόβον
οὐχ
ὥσπερ
οὓς
ἀποτρέπονται
|
δαίμονας |
ἡγούμενοι
βλαβερόν,
ἀλλὰ
τὴν
(πο( |
[43] |
(τύχαι
δ'
ὅπως
ἂν
ὁ
|
δαίμων |
διδῷ
πάρεισι.
ταῦτα
δ'
εἰποῦσα |
[20] |
ὡς
εἶδέ
τινα
τῶν
ὑπηρετῶν
|
δακρύοντα |
καὶ
περιπαθοῦντα,
παῦσαί
με"
εἶπεν |
[43] |
ἐπὰν
ἔξω
γενώμεθα
μηδεὶς
ἴδῃ
|
δακρύοντας |
ἡμᾶς
μηδ'
ἀνάξιόν
τι
τῆς |
[17] |
ἔχουσα.
θαυμαζόντων
δὲ
πάντων
καὶ
|
δακρυόντων |
ἐπὶ
τῇ
χρηστότητι
καὶ
φιλοστοργίᾳ |
[17] |
μηδὲ
πείθει
τέκνων
καὶ
γυναικὸς
|
δάκρυσι, |
χαλεπωτέραν
ἢ
σὺ
βούλει
δίκην |
[25] |
ποῖός
τις
ὁ
νεανίσκος
εἴη,
|
Δαμοκράτης |
ὁ
Λακεδαιμόνιος
φυγάς
εἴ
τι |
[49] |
ὁ
Ἀντίγονος
κέχρηται.
καλέσας
δὲ
|
Δαμοτέλη |
τὸν
ἐπὶ
τῆς
κρυπτείας
τεταγμένον, |
[49] |
κύκλῳ
τῆς
(παρατάξεως.
τοῦ
δὲ
|
Δαμοτέλους |
ἦν
γὰρ
ὡς
λέγεται
χρήμασι |
[19] |
ὑφέξοντα
τῶν
πεπολιτευμένων"
ὁ
δὲ
|
Δαμοχάρης, |
εὔρωστος
ὢν
καὶ
μέγας,
τὸ |
[18] |
καὶ
κατειρωνευόμενος,
Ἀμφάρης
δὲ
καὶ
|
Δαμοχάρης |
καὶ
Ἀρκεσίλαος
ἀναβαίνοντες
εἰώθεσαν
αὐτῷ |
[19] |
ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ὑπηρέτας
ὁ
|
Δαμοχάρης |
οὐ
τολμῶντας
ἅψασθαι
τοῦ
Ἄγιδος, |
[10] |
ὅτι
τὸ
μὲν
ὀφείλειν
καὶ
|
δανείζειν |
ἅμα
τῷ
νομίσματι
συνεξέβαλεν
ἐκ |
[31] |
καὶ
πολυτελείας
καὶ
χρέα
καὶ
|
δανεισμοὺς |
καὶ
τὰ
πρεσβύτερα
τούτων
κακά, |
[13] |
φλογός,
οἱ
μὲν
πλούσιοι
καὶ
|
δανειστικοὶ |
περιπαθοῦντες
ἀπῆλθον,
ὁ
δ'
Ἀγησίλαος |
[27] |
αὐτόν,
ὑφ'
ὧν
ὁ
(Λυδιά(
|
δας |
ἀμυνόμενος
εὐρώστως
ἔπεσε.
πρὸς
τοῦτο |
[9] |
ὁ
δὲ
Φύλαρχος
Ἀμύκλα
θυγατέρα
|
Δάφνην |
τοὔνομά
φησιν
ὑποφυγοῦσαν
Ἀπόλλωνα
βουλόμενον |
[54] |
Κλεομένει
τὴν
ἔκπεμψιν
ἐτελεύτησε·
τῆς
|
δὲ |
βασιλείας
εὐθὺς
εἰς
πολλὴν
ἀσέλγειαν |
[31] |
βασιλεὺς
ὢν
οὔτ'
ἄρχων,
ἰδιώτης
|
δέ, |
βασιλεύειν
ἐπιχειρῶν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις |
[3] |
χρόνον
οὔτε
παῖδας
ἔσχε,
Κλεομένης
|
δὲ |
βασιλεύσας
μετ'
Ἀγησίπολιν
τὸν
μὲν |
[16] |
(ὑπεξ(
ήγαγε
καὶ
διέσωσε·
τῶν
|
δὲ |
βασιλέων
ὁ
μὲν
Ἆγις
ἐπὶ |
[19] |
ἐπωθούντων
ὄπισθεν
ἐκ
παρασκευῆς,
οὐδενὸς
|
δὲ |
βοηθοῦντος,
ἀλλ'
ἐρημίας
οὔσης,
(ἐμβάλλουσιν |
[21] |
πρέποντα
τῇ
Σπάρτῃ
προελόμενος,
ἡλικίας
|
δὲ |
γεγονὼς
ἐν
ᾗ
ἁμαρτάνοντες
ἄνθρωποι |
[8] |
μὲν
ἀφεθῆναι
τοὺς
ὀφείλοντας,
τῆς
|
δὲ |
γῆς
ἀναδασθείσης
τὴν
μὲν
ἀπὸ |
[53] |
καὶ
(μετρίως
πρὸς
αὐτόν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
γνώμης
διδοὺς
πεῖραν
ἀνὴρ
ἐφαίνετ' |
[22] |
ὁ
Λεωνίδας
εὐθὺς
ἐκφυγόντα,
τὴν
|
δὲ |
γυναῖκα
παιδίον
ἔχουσαν
νεογνὸν
ἐκ |
[49] |
αὐτοῖς
ὁ
Ἀντίγονος
κέχρηται.
καλέσας
|
δὲ |
Δαμοτέλη
τὸν
ἐπὶ
τῆς
κρυπτείας |
[49] |
καὶ
κύκλῳ
τῆς
(παρατάξεως.
τοῦ
|
δὲ |
Δαμοτέλους
ἦν
γὰρ
ὡς
λέγεται |
[19] |
(λόγον
ὑφέξοντα
τῶν
πεπολιτευμένων"
ὁ
|
δὲ |
Δαμοχάρης,
εὔρωστος
ὢν
καὶ
μέγας, |
[6] |
δόξῃ
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν,
Μανδροκλείδας
|
δὲ |
δεινότατος
Ἑλλήνων
πράγματα
συσκευάσασθαι
καὶ |
[34] |
Ἡρακλέους
ἐκεῖνον
(ἔφασαν
γεγονέναι.
τῶν
|
δὲ |
δείπνων
αὐτοῦ
τὸ
μὲν
καθημερινὸν |
[52] |
Ἀντίγονος
(εἰ
μὴ
νεκρόν.
ὁ
|
δὲ |
δεύτερος
δόξῃ
καὶ
ἀρετῇ
νῦν |
[44] |
τὰ
μὲν
καθαιροῦντος
εὐθύς,
τὰ
|
δὲ |
διασκάπτοντος,
τῶν
δὲ
φρουρῶν
οἷς |
[34] |
πότον,
τὰ
μὲν
ἐρωτῶν,
τὰ
|
δὲ |
διηγούμενος,
οὔτε
τὴν
σπουδὴν
ἀηδῆ |
[40] |
τὸ
βουλευτήριον
τοὺς
πολίτας,
ἔλαθε
|
δὲ |
διολισθὼν
ἄχρι
(τῆς
πύλης.
ἐκεῖ |
[45] |
ὑποτοπήσας
αὐτοῦ
τὴν
ἔντευξιν
τί
|
δέ" |
εἶπεν
ὦ
Λυσανδρίδα
λέγεις;
οὐ |
[29] |
ἄλλως
δὲ
κεκλεισμένον
ἀεὶ
τότ'
|
(δὲ) |
ἐκ
τύχης
ἀνεῳγμένον
ἐτύγχανεν.
εἰς |
[2] |
ἦσαν
ἀλλήλων
οἱ
Λάκωνες,
συγγενοῦς
|
δὲ |
καὶ
ἀδελφῆς
ἥψαντο
πολιτείας,
ἀρχὴν |
[48] |
τοῦ
πρωρατεῦσαι
τὸ
φυρᾶσαι.
(λέγεται
|
δὲ |
καὶ
Ἀρχίδαμος
ὁ
παλαιὸς
ὑπὸ |
[58] |
τὴν
τοῦ
Κλεομένους
τόλμαν,
(ἀκολουθεῖν
|
δὲ |
καὶ
βοηθεῖν
οὐδεὶς
ἐθάρρει.
τὸν |
[46] |
τὰ
μὲν
χρήματα
διήρπασεν,
ἀνδριάντας
|
δὲ |
καὶ
γραφὰς
ἀπέστειλεν
εἰς
Σπάρτην, |
[18] |
ἐπαύσατο
φενακίζων
καὶ
κατειρωνευόμενος,
Ἀμφάρης
|
δὲ |
καὶ
Δαμοχάρης
καὶ
Ἀρκεσίλαος
ἀναβαίνοντες |
[38] |
πολλαχοῦ
βαρυνομένων
τὸν
Ἄρατον,
ἐνίων
|
δὲ |
καὶ
δι'
ὀργῆς
ἐχόντων
ὡς |
[35] |
τῇ
μάχῃ
διέφθειρεν
αὐτῶν,
πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
ζώντων
ἐκυρίευσεν,
ἐπελθὼν
δὲ |
[21] |
πληγεὶς
περὶ
Λεῦκτρα
(Κλεόμβροτος.
Μεσσηνίων
|
δὲ |
καὶ
Θεόπομπον
ὑπ'
Ἀριστομένους
πεσεῖν |
[25] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
χλευαζόμενος
|
δὲ |
καὶ
καταφρονούμενος
ὑπὸ
τῶν
Λακεδαιμονίων, |
[46] |
θέμενος
πρὸ
τοῦ
προσώπου,
θαυμαζόντων
|
δὲ |
καὶ
λέγειν
κελευόντων
εἶπεν,
ὅτι |
[23] |
περὶ
Ἆγιν
ἀπολωλότων,
(μνημονεύειν.
λέγεται
|
δὲ |
καὶ
λόγων
φιλοσόφων
τὸν
Κλεομένη |
[44] |
Ἀντιγόνου
Τεγέαν
μὲν
παραλαβόντος,
Ὀρχομενὸν
|
δὲ |
καὶ
Μαντίνειαν
διαρπάσαντος,
εἰς
αὐτὴν |
[22] |
μὲν
αὐτῷ
κρατεῖν
ἑκόντων,
καλὸν
|
δὲ |
καὶ
μὴ
πειθομένων
περιεῖναι,
πρὸς |
[19] |
βιασθεὶς
μὲν
ὑπ'
οὐδενός,
ζηλῶν
|
δὲ |
καὶ
μιμούμενος
τὸν
Λυκοῦργον
ἐπὶ |
[11] |
ἔσχε,
τεκνώσαιτο
δύο
παιδία,
δυσχεραινόμενος
|
δὲ |
καὶ
μισούμενος
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς |
[3] |
Ἀκρότατος
τὴν
βασιλείαν
κατέσχεν.
ἀπέθανε
|
δὲ |
καὶ
οὗτος
ἡττηθεὶς
μάχῃ
περὶ |
[23] |
ὀξείας
ἐπισφαλὲς
καὶ
παράβολον,
βαθεῖ
|
δὲ |
καὶ
πράῳ
κεραννύμενος
ἤθει
μάλιστ' |
[49] |
ὁπλιτικῆς
(φάλαγ(
γος
ἐξεθλίβη.
Φύλαρχος
|
δὲ |
καὶ
προδοσίαν
γενέσθαι
φησὶ
τὴν |
[52] |
(οὐδὲ
χρήσιμον
ἄλλο
διαπραττόμενος.
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
σὲ
καὶ
ἐμαυτὸν
οἴομαι |
[53] |
καταστήσων
εἰς
τὴν
βασιλείαν.
ἐδίδου
|
δὲ |
καὶ
σύνταξιν
αὐτῷ
τέσσαρα
καὶ |
[23] |
αὑτὸν
ἕλκοντος
τὸ
κερδαλέον·
ἀσκήσεως
|
δὲ |
καὶ
σωφροσύνης
νέων
καὶ
καρτερίας |
[20] |
πρὸς
τὸν
(υἱὸν
εἰσελθεῖν.
ἐκείνης
|
δὲ |
καὶ
τὴν
μητέρα
μετ'
αὐτῆς |
[51] |
χώραν
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων.
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
τὸ
νόσημα
κατεῖχεν
αὐτόν, |
[13] |
ὕστερον
ἐνδεξομένων
τὸν
ἀναδασμόν.
ταῦτα
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
περὶ
τὸν
Λύσανδρον |
[58] |
μή
τις
(διαλανθάνοι
ζῶν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καὶ
τὸν
Κλεομένη
νύξας
παρὰ |
[29] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐκώλυον.
ἐφείσαντο
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
Ἀγυλαίου
μεθ'
ἡμέραν |
[38] |
τὸ
πλεῖστον
Ἀράτου
κατηγορία,
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
Ἀράτου
λοιδορήσαντος
αὐτὸν |
[35] |
Ἀχαιῶν
συνεκβαλόντες
ἐνεχείρισαν
αὑτούς.
ὁ
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
νόμους
αὐτοῖς
καὶ |
[56] |
τὸ
σκῶμμα
τοῦ
Κλεομένους.
(ὁ
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἀσμένως
ἔλαβεν, |
[27] |
ὅπως
αὐτῷ
(ψηφίσωνται
στρατείαν.
ἐθεράπευσε
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
συχνοὺς
διὰ |
[19] |
τολμῶντας
ἅψασθαι
τοῦ
Ἄγιδος,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
μισθοφόρων
τοὺς
παρεστῶτας |
[49] |
οὐκέτι
τολμῶντας,
ἔσῳζεν
ἑαυτόν.
(ἀποθανεῖν
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ξένων
τοὺς>
πολλοὺς |
[45] |
φθάσαι
διαφυγόντας
εἰς
Μεσσήνην.
ἐσώθη
|
δὲ |
καὶ
τῶν
προσβοηθούντων
καὶ
μαχομένων |
[32] |
ἡ
δὲ
χώρα
διενεμήθη.
κλῆρον
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ὑπ'
αὐτοῦ
γεγονότων |
[22] |
ἔσχε
διάνοιαν
καὶ
προαίρεσιν.
(Ἦν
|
δὲ |
καὶ
φιλότιμος
μὲν
καὶ
μεγαλόφρων |
[29] |
λόγον
ἀπὸ
στρατιᾶς
κομίζοντα,
Θηρυκίων
|
δὲ |
καὶ
Φοῖβις,
(καὶ)
δύο
τῶν |
[5] |
δέ
τις
ἀνὴρ
δυνατός,
αὐθάδης
|
δὲ |
καὶ
χαλεπὸς
τὸν
τρόπον,
Ἐπιτάδευς |
[54] |
(βουλευόμενος
ἀνελεῖν
τὸν
ἀδελφόν.
ὁ
|
δέ, |
καίπερ
ἁπάντων
τοῦτο
πράττειν
κελευόντων, |
[20] |
ἔσεσθαι
βίαιον
οὐδ'
ἀνήκεστον·
ἐκέλευε
|
δὲ |
κἀκείνην
εἰ
βούλοιτο
πρὸς
τὸν |
[22] |
τὸ
φαινόμενον
ἀεὶ
καλόν.
(ἐφαίνετο
|
δὲ |
κάλλιστον
μὲν
αὐτῷ
κρατεῖν
ἑκόντων, |
[58] |
πρώτου
Μεγάλην
πόλιν
καταλαβόντος.
τοῦτον
|
δὲ |
κάλλιστον
ὥρᾳ
καὶ
πρὸς
τὴν |
[9] |
Διὸς
τὸν
Ἄμμωνα
τεκεῖν,
τινὲς
|
δὲ |
Κασάνδραν
τὴν
Πριάμου,
τελευτήσασαν
ἐνταῦθα |
[19] |
τῷ
ἱερῷ
διέτριβε
χρόνον,
εἰώθει
|
δὲ |
καταβαίνειν
ὅτε
τύχοι
πρὸς
τὸ |
[44] |
ὡς
τὴν
Ἀργολικὴν
κακουργήσων·
ἐκεῖθεν
|
δὲ |
καταβὰς
ἐπὶ
τὴν
Μεγαλοπολιτικὴν
καὶ |
[58] |
ὑπηρέτας
καὶ
δορυφόρους
διεσκέδασαν,
αὐτὸν
|
δὲ |
κατασπάσαντες
ἀπὸ
(τοῦ
ἅρματος
ἀπέκτειναν. |
[12] |
ἀπηλλάγη,
τοῦ
χρόνου
διελθόντος.
οἱ
|
δὲ |
κατασταθέντες
ἔφοροι
τὸν
μὲν
Λεωνίδαν |
[42] |
χρήσασθαι
προστάξας
(τοὺς
Κρῆτας.
ὡς
|
δὲ |
κατεῖδε
τὸν
Ἀντίγονον
ἀπὸ
τῶν |
[58] |
ἴδῃ
πεπτωκότας,
οὕτω
τελευτᾶν.
ἤδη
|
δὲ |
κειμένων
ἁπάντων,
ἐπιπορευόμενος
ὁ
Παντεὺς |
[29] |
Φόβου
μὲν
ἦν
ἱερόν,
ἄλλως
|
δὲ |
κεκλεισμένον
ἀεὶ
τότ'
(δὲ)
ἐκ |
[38] |
φθάσῃ
τὴν
(παρασκευὴν
αὐτῶν.
ἐγεγόνει
|
δὲ |
κίνημα
τῶν
Ἀχαιῶν,
καὶ
πρὸς |
[16] |
ἐπὶ
τὴν
Χαλκίοικον
κατέφυγεν,
ὁ
|
δὲ |
Κλεόμβροτος
εἰς
τὸ
τοῦ
(Ποσειδῶνος |
[3] |
ἀτέκνου
Κλεόμβροτος
ὁ
νεώτερος.
ἐκ
|
δὲ |
Κλεομβρότου
πάλιν
ἄλλος
Ἀγησίπολις
ἦν |
[34] |
τραχέως
(προσφερομένων
τοῖς
ἐντυγχάνουσι·
πρὸς
|
δὲ |
Κλεομένη
βαδίζοντες,
ὄντα
τε
δὴ |
[40] |
τοὺς
ἵππους
πάντας
ῥαγῆναι,
τὸν
|
δὲ |
Κλεομένη
μέμφεσθαι
τοὺς
Κορινθίους,
μὴ |
[53] |
τὸν
αἰγιαλὸν
ἔσφαξεν
ἑαυτόν.
~Ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
ἀπὸ
τῶν
Αἰγιαλῶν
ἀναχθεὶς |
[46] |
(ἐν)
τοῖς
αὑτοῦ
λογισμοῖς.
ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
ἄχρι
τῶν
τειχῶν
τῷ |
[25] |
Ἄρατος
ἀνεχώρησε
λεληθέναι
νομίζων,
ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
εἰρωνείᾳ
χρώμενος
ἔγραψε
πρὸς |
[40] |
μὲν
ὁ
Ἄρατος
γέγραφεν.
ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
ἐκ
τοῦ
Ἄργους
ἐπελθὼν |
[36] |
καὶ
προέμενος
τὴν
ἐξουσίαν.
ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
πρῶτον
μὲν
οὐ>
μέτρια |
[56] |
φορτίων
(διάθεσιν
μετρίως
ἐζημιοῦτο.
τοῦ
|
δὲ |
Κλεομένους
φήσαντος
οὐδὲν
αὐτῷ
περιεῖναι |
[3] |
Ἀκρότατον
ἔτι
ζῶν
ἀπέβαλε,
νεώτερον
|
δὲ |
Κλεώνυμον
κατέλιπεν,
ὃς
οὐκ
ἐβασίλευσεν, |
[52] |
φανῶμεν,
Ἀντίγονον
μὲν
φεύγοντες,
Πτολεμαῖον
|
δὲ |
(κολακεύοντες;
ἢ
διὰ
τὴν
μητέρα |
[40] |
ἀναβὰς
(ἔφυγεν
εἰς
Σικυῶνα.
τῶν
|
δὲ |
Κορινθίων
ἁμιλλωμένων
εἰς
Ἄργος
πρὸς |
[35] |
δὲ
καὶ
ζώντων
ἐκυρίευσεν,
ἐπελθὼν
|
δὲ |
Λάγγωνι
καὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
τοὺς |
[21] |
μὲν
ἔχει
τινὰς
ἀμφιλογίας.
(ἐν
|
δὲ |
Λακεδαίμονι
πρῶτος
Ἆγις
βασιλεύων
ὑπ' |
[30] |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
προελθόντος.
~Ἔστι
|
δὲ |
Λακεδαιμονίοις
οὐ
Φόβου
μόνον,
ἀλλὰ |
[26] |
τὴν
(πόλιν
καὶ
κατέσχε,
τῶν
|
δὲ |
Λακεδαιμονίων
παντάπασι
ταῖς
γνώμαις
ἀναπεσόντων |
[18] |
περιήνεγκεν
εἰς
(τοὺς
παρόντας.
ὁ
|
δὲ |
Λεωνίδας
διαλεχθεὶς
τοῖς
φίλοις,
τὸν |
[10] |
ἀξίου
τῆς
Σπάρτης
βασιλέως·
ὁ
|
δὲ |
Λεωνίδας
τότε
δὴ
μάλιστα
πρὸς |
[16] |
ἔν
τινι
τιμῇ
τίθεσθαι.
διέδωκε
|
δὲ |
λόγον
ὡς
καὶ
αὖθις
ἐφορεύσων. |
[27] |
ὑποσπόνδους
ὁ
Κλεομένης
ἀπέδωκε,
τὸν
|
δὲ |
Λυδιάδα
νεκρὸν
ἀχθῆναι
πρὸς
αὑτὸν |
[27] |
ἀλλ'
ἐπέστησε
τὴν
δίωξιν,
ἀγανακτῶν
|
δὲ |
Λυδιάδας
ὁ
Μεγαλοπολίτης
συνεξώρμησε
τοὺς |
[45] |
τῷ
Κλεομένει
(προσ(
ῆγον.
ὁ
|
δὲ |
Λυσανδρίδας
ὡς
εἶδε
τὸν
Κλεομένη |
[11] |
τοὺς
ἀποψηφισαμένους
τὴν
ῥήτραν.
(Ὁ
|
δὲ |
Λύσανδρος
ἔτι
τὴν
ἀρχὴν
ἔχων |
[6] |
συμπαρώρμησαν
αὐτοῦ
τὴν
φιλοτιμίαν.
ἦν
|
δὲ |
Λύσανδρος
μὲν
ἐν
δόξῃ
μάλιστα |
[12] |
μὲν
Λεωνίδαν
ἀνέστησαν
ἱκετεύοντα,
τῷ
|
δὲ |
Λυσάνδρῳ
καὶ
τῷ
Μανδροκλείδᾳ
δίκην |
[6] |
βασιλέως
καὶ
δυνατὸν
εἰπεῖν,
ἄλλως
|
δὲ |
μαλακὸν
καὶ
φιλοχρήματον,
ἐμφανῶς
μὲν |
[34] |
μὲν
ἄλλαι
προσπαρεβάλλοντο
κλῖναι,
μικρῷ
|
δὲ |
μᾶλλον
οἱ
ὑπηρέται
τὴν
τράπεζαν |
[31] |
μεταβολὴν
δέξασθαι
τῆς
πολιτείας,
ἔργῳ
|
δὲ |
μαρτυρῆσαι
τὸν
Λυκοῦργον,
ὅτι
πολιτείαν |
[54] |
ἐν
τοῖς
βασιλείοις
ἀγείρειν,
τὰ
|
δὲ |
μέγιστα
τῆς
ἀρχῆς
πράγματα
διοικεῖν |
[56] |
τοῦτο
μὲν
ἀσμένως
ἔλαβεν,
ἐκ
|
δὲ |
μείζονος
αἰτίας
τὸν
βασιλέα
παροξῦναι |
[10] |
τὸ
αὐτὸ
(τοῦτο
πράξαντας,
ἡμᾶς
|
δὲ |
μέμφῃ
τρυφὴν
καὶ
πολυτέλειαν
καὶ |
[59] |
περιέστελλεν
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων.
τέλος
|
δὲ |
μετὰ
πάσας
ἑαυτὴν
κοσμήσασα
καὶ |
[46] |
τετολμῆσθαι
παραβόλως
καὶ
μανικῶς,
ἐπράχθη
|
δὲ |
μετὰ
πολλῆς
προνοίας,
ὥς
φησι |
[28] |
τοὺς
πολλοὺς
ἐν
Ἀρκαδίᾳ,
τοὺς
|
δὲ |
μισθοφόρους
ἔχων
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν |
[30] |
πειθαρχεῖν
ἐθίζωσι.
καὶ
τὴν
ἀνδρείαν
|
δέ |
μοι
δοκοῦσιν
οὐκ
ἀφοβίαν,
ἀλλὰ |
[45] |
ἦν
μετὰ
τῆς
δυνάμεως.
~Φανεροῦ
|
δὲ |
μόλις
τοῦ
κακοῦ
γενομένου
τοῖς |
[21] |
λεγόντων,
οὔ
φασι
Λακεδαιμόνιοι,
πληγῆναι
|
δὲ |
μόνον·
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἔχει |
[3] |
πρεσβύτερος
μὲν
υἱὸς
Ἆγις,
Εὐδαμίδας
|
δὲ |
νεώτερος,
ὃς
Ἄγιδος
ὑπ'
Ἀντιπάτρου |
[56] |
Αἴγυπτον
ἄγοι
πρόφασις
ἠρώτα.
τοῦ
|
δὲ |
Νικαγόρου
φιλοφρόνως
ἀντασπαζομένου,
καὶ
φήσαντος |
[24] |
ταύτην
ἔλθοι
τὴν
ὁδόν.
ὁ
|
δὲ |
Ξενάρης
τὸ
μὲν
πρῶτον
οὐκ |
[21] |
συνενέγκαι
ταῦτα
τῇ
Σπάρτῃ.
~Τοῦ
|
δὲ |
πάθους
εἰς
τὴν
πόλιν
ἐξαγγελθέντος |
[33] |
καὶ
τῶν
πρεσβυτέρων
διδασκόντων,
τὰς
|
δὲ |
παιδιὰς
ὁπότε
σχολάζοιεν
ταῖς
συνήθεσιν |
[50] |
(τὴν
οἰκίαν
τὴν
ἑαυτοῦ·
τῆς
|
δὲ |
παιδίσκης,
ἣν
εἶχεν
ἐλευθέραν
οὖσαν |
[59] |
παιδία
τοῦ
Κλεομένους
ὠλοφύρετο.
τῶν
|
δὲ |
παιδίων
τὸ
πρεσβύτερον
ἀποπηδῆσαν,
οὐδενὸς |
[18] |
Κλεόμβροτον
ἐκέλευσεν
ἀναστάντα
φεύγειν,
τῆς
|
δὲ |
παιδὸς
μένειν
ἐδεῖτο
καὶ
μὴ |
[47] |
ἀπαλλάττοιτο
τῇ
θεῷ
(θύσας.
οὕτω
|
δὲ |
παίξας
καὶ
κατειρωνευσάμενος
καὶ
τῇ |
[57] |
περὶ
τοῦ
βασιλέως
ἀπολογούμενος·
ἀπιὼν
|
δὲ |
πάλιν
ἐκ
τῆς
οἰκίας,
καὶ |
[40] |
λαβόντας
φυλάττειν
καὶ
διοικεῖν.
Τριτύμαλλον
|
δὲ |
πάλιν
τὸν
Μεσσήνιον
ἀπέστειλε
πρὸς |
[13] |
πολλὴν
καὶ
ἀγαθὴν
χώραν,
ὤφειλε
|
δὲ |
πάμπολλα,
μήτε
διαλῦσαι
δυνάμενος
τὰ |
[35] |
κράτος
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
(ἐξελθόντων
|
δὲ |
πανδημεὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
καὶ
στρατοπεδευσαμένων |
[45] |
καὶ
μαχομένων
τὸ
πλῆθος·
ὀλίγοι
|
δὲ |
παντάπασιν
ἥλωσαν,
ὧν
ἦν
Λυσανδρίδας |
[59] |
ὦ
τέκνα,
ποῖ
(ἐμόλετε;
ἡ
|
δὲ |
Παντέως
γυνὴ
περιζωσαμένη
τὸ
ἱμάτιον, |
[44] |
(ἄλλῃ
δυνάμει
σχολαίως
ἐπηκολούθει.
τοῦ
|
δὲ |
Παντέως
οὐ
μόνον
ἐκεῖνον
τὸν |
[17] |
ἔνθεν
(ὑφ'
αὑτὴν
ἔχουσα.
θαυμαζόντων
|
δὲ |
πάντων
καὶ
δακρυόντων
ἐπὶ
τῇ |
[41] |
τοῦ
Κλεομένους,
ἦν
ῥᾴδιον·
ἐπιχειρήσας
|
δὲ |
παραδύεσθαι
διὰ
τοῦ
Λεχαίου
νυκτός, |
[46] |
ἐκέλευσε
κατὰ
χώραν
μένειν,
αὐτὸς
|
δὲ |
παρῆλθεν
εἰς
Ἄργος,
οὐ>
πολλοὺς |
[19] |
αὐτὸν
εἰς
τὸ
δεσμωτήριον.
εὐθὺς
|
δὲ |
παρῆν
ὁ
μὲν
Λεωνίδας
μισθοφόρους |
[9] |
(ἐκ
Πασιφάας
κεκομισμένων
αὐτοῖς.
ἱερὸν
|
δὲ |
Πασιφάας
καὶ
μαντεῖον
ἦν
ἐν |
[3] |
γὰρ
υἱὸν
ἔσχε
Πλειστώνακτα,
Πλειστῶναξ
|
δὲ |
Παυσανίαν,
οὗ
φυγόντος
εἰς
Τεγέαν |
[6] |
ἀδελφὴν
οὖσαν
τοῦ
Ἀγησιλάου,
πλήθει
|
δὲ |
πελατῶν
καὶ
φίλων
καὶ
χρεωστῶν |
[36] |
Ἀχαιῶν
ἐδόκει
πρέσβεσιν
ἐπιτάττειν,
ἑτέρους
|
δὲ |
πεμπ<
όντ>
ων
ἐκέλευεν
αὐτῷ |
[17] |
καὶ
παρόντι
μὲν
συνικέτευε,
φεύγοντος
|
δὲ |
πενθοῦσα
καὶ
(χαλεπῶς
ἔχουσα
πρὸς |
[25] |
χιλίοις
ἱππεῦσιν
Ἀριστομάχου
στρατηγοῦντος.
(ἀπαντήσαντος
|
δὲ |
περὶ
Παλλάντιον
Κλεομένους
καὶ
βουλομένου |
[28] |
φίλων
ἢ
τρεῖς
προσέλαβε.
(συνέβη
|
δὲ |
περὶ
τὰς
ἡμέρας
ἐκείνας
καὶ |
[38] |
ἀπιστεῖν
καὶ
(ἀπ(
ελαύνειν.
γράψας
|
δὲ |
περὶ
τούτων
ἐπιστολὴν
πρὸς
τοὺς |
[40] |
(τῶν
λεγομένων
λακωνίζειν
ἐξέτασιν·
ἀγγελίας
|
δὲ |
περὶ
τούτων
προσπεσούσης,
διαταραχθεὶς
καὶ |
[3] |
Ἀκροτάτου
δ'
υἱός
(Ἄρευς)
Ἄρεως
|
δὲ |
πεσόντος
περὶ
Κόρινθον
υἱὸς
ὢν |
[52] |
μὲν
τὰ
περὶ
Ἀντίγονον.
~Κλεομένης
|
δὲ |
πλέων
ἀπὸ
Κυθήρων
εἰς
(νῆ( |
[11] |
Ἄγιδι
τὸ
πλῆθος
ἐπηκολούθησεν,
οἱ
|
δὲ |
πλούσιοι
τόν
τε
Λεωνίδαν
παρεκάλουν |
[4] |
μηδέπω
γεγονὼς
εἰκοστὸν
ἔτος,
ἐντεθραμμένος
|
δὲ |
πλούτοις
καὶ
τρυφαῖς
γυναικῶν,
τῆς |
[18] |
ἐφόρους
ἐκβαλὼν
τῆς
ἀρχῆς,
ἑτέρους
|
δὲ |
(ποιησάμενος,
εὐθὺς
ἐπεβούλευε
τῷ
Ἄγιδι. |
[31] |
(καθήμενος
ἔμελλεν
αὐτὸς
χρηματίζειν.
ἐκκλησίαν
|
δὲ |
ποιήσας
ἀπελογεῖτο
περὶ
τῶν
πεπραγμένων. |
[55] |
δὲ
τεθνάναι
τὸν
Ἀντίγονον,
Αἰτωλικῷ
|
δὲ |
πολέμῳ
συμπεπλέχθαι
τοὺς
Ἀχαιούς,
τὰ |
[46] |
γραφὰς
ἀπέστειλεν
εἰς
Σπάρτην,
τῆς
|
δὲ |
πόλεως
τὰ
πλεῖστα
καὶ
μέγιστα |
[24] |
πλεονεξίας
παρορώντων
τὰ
κοινά,
τῶν
|
δὲ |
πολλῶν
διὰ
τὸ
πράττειν
κακῶς |
[55] |
πολέμῳ
συμπεπλέχθαι
τοὺς
Ἀχαιούς,
τὰ
|
δὲ |
πράγματα
ποθεῖν
αὐτὰ
καὶ
παρακαλεῖν |
[41] |
τῶν
Ἀργείων
τοῦ
(Κλεομένους.
ὁ
|
δὲ |
πράττων
(μὲν)
ἦν
τὴν
ἀπόστασιν |
[34] |
σφόδρα
συνεσταλμένον
καὶ
Λακωνικόν·
εἰ
|
δὲ |
πρέσβεις
ἢ
ξένους
δέχοιτο,
δύο |
[3] |
Ἰταλίας
ὑπὸ
Μεσσαπίων
ἀποθανών,
Ἀρχιδάμου
|
δὲ |
πρεσβύτερος
μὲν
υἱὸς
Ἆγις,
Εὐδαμίδας |
[6] |
δίαιταν
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
συμμεταβάλλοντες.
τῶν
|
δὲ |
πρεσβυτέρων,
ἅτε
δὴ
πόρρω
διαφθορᾶς |
[25] |
ἐπεχείρησε
Τεγεάταις
καὶ
(Ὀρχομενίοις.
τῶν
|
δὲ |
προδοτῶν
ἀποδειλιασάντων,
ὁ
μὲν
Ἄρατος |
[35] |
στρατεύματος
τῶν
Ἀχαιῶν
(αὐλίσασθαι,
τολμηρῶς
|
δὲ |
προκαλούμενος
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἠνάγκασε
συμβαλεῖν, |
[41] |
ἦν
οὐ
τῆς
τυχούσης.
ἤδη
|
δὲ |
πρὸς
ἑσπέραν
ἧκον
ἐξ
Ἄργους |
[52] |
ἢ
βιασθέντες
ὑπὸ
πλήθους·
ὁ
|
δὲ |
πρὸς
πόνους
καὶ
ταλαιπωρίας
ἢ |
[11] |
(πατρί,
τὸν
Κλεόμβροτον
ἀπολιποῦσα.
καλουμένου
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
δίκην
αὐτοῦ
καὶ |
[44] |
καὶ
τάλαντα
πεντακόσια
συνέλεξε,
δισχιλίους
|
δὲ |
προσκαθοπλίσας
Μακεδονικῶς
ἀντίταγμα
τοῖς
παρ' |
[38] |
καὶ
χρεῶν
ἀποκοπὰς
ἐλπισάντων,
τῶν
|
δὲ |
πρώτων
πολλαχοῦ
βαρυνομένων
τὸν
Ἄρατον, |
[43] |
περὶ
τῶν
ὅλων
λογισμοῖς.
(Ἐπεὶ
|
δὲ |
Πτολεμαῖος
ὁ
τῆς
Αἰγύπτου
βασιλεὺς |
[59] |
ἐπὶ
τῷ
διακωλύεσθαι
τελευτᾶν.
ὁ
|
δὲ |
Πτολεμαῖος
ὡς
ἔγνω
ταῦτα,
προσέταξε |
[58] |
τρεῖς
εὐθὺς
προσπεσόντες
ἀπέκτειναν·
ἑτέρου
|
δὲ |
Πτολεμαίου
τοῦ
φυλάσσοντος
τὴν
πόλιν |
[15] |
(συστρατευσόμενος
ἥκοι
καὶ
βοηθήσων.
ὁ
|
δὲ |
Σινωπεὺς
Βάτων
αὐτὸν
οὐκ
ἐθέλειν |
[23] |
τὰς
μάχας
ἠφείδουν
(ἑαυτῶν.
ὁ
|
δὲ |
Στωϊκὸς
λόγος
ἔχει
τι
πρὸς |
[36] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τοὺς
ἐπιφανεστάτους,
τὸν
|
δὲ |
σύλλογον
ὑπερθέμενος
ἀνεχώρησεν
εἰς
Λακεδαίμονα. |
[49] |
εἰπόντος
ὡς
καλῶς
ἐχόντων,
τοῖς
|
δὲ |
συνάπτουσιν
ἐξ
ἐναντίας
προσέχειν
καὶ |
[45] |
τυγχάνοι
τῶν
χρημάτων
λαμβάνοντες,
οἱ
|
δὲ |
συνεστρέφοντο
μετὰ
τῶν
ὅπλων,
καὶ |
[36] |
ἀπέδωκεν
Ἠλείοις
τὴν
πόλιν.
~Οὕτω
|
δὲ |
συντετριμμένοις
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ὁ
μὲν |
[27] |
ὅλου
τοῦ
στρατεύματος
ἐποίησαν.
ἀποθανόντων
|
δὲ |
συχνῶν,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ὑποσπόνδους |
[23] |
ἐφήβους
οὐκ
(ἀμελῶς
διατρίβοντος.
ὁ
|
δὲ |
Σφαῖρος
ἐν
τοῖς
πρώτοις
ἐγεγόνει |
[56] |
Νικαγόρας
ταῦτα
γράψας
ἀπέπλευσε·
τοῦ
|
δὲ |
Σωσιβίου
μετὰ
τέσσαρας
ἡμέρας
τὴν |
[7] |
τῶν
ἐν
Σπάρτῃ
(βασιλέων
ἐὰν
|
δὲ |
σωφροσύνῃ
καὶ
λιτότητι
καὶ
μεγαλοψυχίᾳ |
[38] |
ἐξ
Ἄργους
ἐκεῖ
παραφυλάξοντας,
αὐτοὶ
|
δὲ |
τὰ
Νέμεια
καταβάντες
εἰς
Ἄργος |
[59] |
τοῦ
Κλεομένους
κρεμάσαι
καταβυρσώσαντας,
ἀποκτεῖναι
|
δὲ |
τὰ
παιδία
καὶ
τὴν
μητέρα |
[2] |
ἄγαν
πανταχοῦ
μὲν
ἐπισφαλές,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
πολιτικαῖς
φιλοτιμίαις
ὀλέθριον.
ἐκφέρει |
[51] |
κραυγῇ
τὸ
σῶμα
προσαναρρήξας·
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
σχολαῖς
ἦν
ἀκούειν,
ὅτι |
[50] |
Σπάρτῃ
συνοίσειν,
τοῦτο
πράξειν.
ὁρῶν
|
δὲ |
τὰς
γυναῖκας
τοῖς
μετ'
αὐτοῦ |
[57] |
ταῦτα
λυπηρὰ
τῷ
Κλεομένει,
μοχθηροτέρας
|
δὲ |
τὰς
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίδας |
[42] |
τῆς
πορείας
τὴν
δύναμιν,
ἐκκόψας
|
δὲ |
τὰς
ὑπὸ
τὴν
Ἀσπίδα
ψαλίδας |
[7] |
δυνατῶν
οὔτε
λυσιτελῶν
(ἐφιέμενον·
ἐπεὶ
|
δὲ |
ταῦτα
μὲν
ὁ
Ἀγησίλαος
ἐδίδασκεν |
[38] |
ἐξέβαλε
(μετὰ)
τῶν
Ἀχαιῶν·
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
Φενεὸν
προσηγάγετο
καὶ
Πεντέλειον. |
[12] |
ἐρίζῃ
πρὸς
τὸ
συμφέρον·
ἀμφοῖν
|
δὲ |
ταὐτὰ
βουλευομένων
ἄλυτον
εἶναι
τὴν |
[59] |
περὶ
αὐτὴν
(γυναῖ(
κας.
ἐν
|
δὲ |
ταύταις
ἦν
καὶ
Παντέως
γυνή, |
[58] |
εἱστιᾶτο
μετὰ
τῶν
φίλων.
λέγεται
|
δὲ |
τάχιον
ἢ
διεγνώκει
πρὸς
τὴν |
[55] |
αἰτῶν
καὶ
στρατιὰν
ἀπεῖπε·
πυνθανόμενος
|
δὲ |
τεθνάναι
τὸν
Ἀντίγονον,
Αἰτωλικῷ
δὲ |
[24] |
τὸ
οἰκεῖον
ἀγαθὸν
ἐπιδίδωσιν.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
τελευτήσαντος
τοῦ
Λεωνίδου
τὴν
βασιλείαν |
[29] |
ἑαυτὸν
ἀπέκλεισε
τὸ
θύριον.
οἱ
|
δὲ |
τέσσαρες
ἀνῃρέθησαν
καὶ
τῶν
ἐπιβοηθούντων |
[28] |
χρηματίζειν,
ἕνα
δίφρον
κεῖσθαι,
τοὺς
|
δὲ |
τέτταρας
ἀνῃρῆσθαι,
καὶ
θαυμάζοντος
αὐτοῦ |
[11] |
ἔρημον
ἀνέλοι
τὴν
(βασιλείαν.
ἅμα
|
δὲ |
τῇ
δίκῃ
Κλεόμβροτον
ἔπειθε
τῆς |
[13] |
τὴν
πόλιν
ὁ
νεωτερισμός,
εἰ
|
δὲ |
τῇ
τῶν
χρεῶν
ἀφέσει
θεραπευθεῖεν |
[44] |
οὐδ'
ἀσθενεστέρα
τῆς
Λακεδαίμονος,
εἶχε
|
δὲ |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
καὶ |
[2] |
διὰ
παντὸς
ἀκολουθεῖν
ἐκείνῃ,
λαβοῦσαν
|
δὲ |
τὴν
ἡγεμονίαν
αὐτήν
τε
κακῶς |
[37] |
ἡγεμόνα
καὶ
Τριταιέων
γράφεσθαι·
(φεύγων
|
δὲ |
τὴν
μάζαν
καὶ
τὸν
τρίβωνα, |
[7] |
μεταβολῆς,
οὐδὲν
ἀντέπραττε
φανερῶς,
λάθρα
|
δὲ |
τὴν
πρᾶξιν
ἐζήτει
κακουργεῖν
καὶ |
[27] |
καὶ
δυνάμει
τῶν
πολιτῶν.
ἐξαγαγὼν
|
δὲ |
τὴν
στρατιάν,
καταλαμβάνει
τῆς
Μεγαλοπολίτιδος |
[31] |
ἀνωδύνως
ἰασάμενον
τὴν
πατρίδα·
νῦν
|
δὲ |
τῆς
ἀνάγκης
ἔχειν
συγγνώμονα
τὸν |
[37] |
Ἑλληνικὸς
γέγονε
καὶ
μέγας
οἰκτίροντες
|
δὲ |
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεως
τὴν
ἀσθένειαν, |
[12] |
τῷ
Κλεομβρότῳ
παρέδωκαν.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
τῆς
ἀρχῆς
ὁ
Λύσανδρος
ἀπηλλάγη, |
[25] |
περὶ
τὴν
Βέλβιναν
Ἀθήναιον·
ἐμβολὴ
|
δὲ |
τῆς
Λακωνικῆς
τὸ
χωρίον
ἐστί, |
[43] |
αὐτοὺς
ἐν
τοῖς
ὅπλοις·
μέλλουσα
|
δὲ |
τῆς
νεὼς
ἐπιβαίνειν
ἡ
Κρατησίκλεια |
[29] |
οὖσι
τοῖς
ἐφόροις
ἐπιπέσοι.
~Γενόμενος
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
ἐγγύς,
Εὐρυκλείδαν
μὲν |
[2] |
φύντας,
κάλλιστα
δὲ
τραφέντας,
καλλίστην
|
δὲ |
τῆς
πολιτείας
ὑπόθεσιν
λαβόντας,
ἀπώλεσεν |
[13] |
ἀσφαλῶς
εἰς
Τεγέαν
κατέστησαν.
~Οὕτω
|
δὲ |
τῆς
πράξεως
αὐτοῖς
ὁδῷ
βαδιζούσης, |
[9] |
εἶχον
οἱ
πρόγονοι
διαιτᾶσθαι.
~Γραφείσης
|
δὲ |
τῆς
ῥήτρας
καὶ
τῶν
γερόντων |
[34] |
ξένους
λίαν
ἀκριβῶς
λακωνίζειν.
ἀπαρθείσης
|
δὲ |
τῆς
τραπέζης,
εἰσεκομίζετο
τρίπους
κρατῆρα |
[53] |
κεκτημένῳ
τηλικαύτην
καὶ
δύναμιν,
ἀναλαμβάνων
|
δὲ |
τιμαῖς
καὶ
φιλοφροσύναις
τὸν
Κλεομένη |
[5] |
ἀργῶς
καὶ
ἀπροθύμως
ἀμυνόμενος,
ἀεὶ
|
δέ |
τινα
καιρὸν
ἐπιτηρῶν
μεταβολῆς
καὶ |
[19] |
πρὸς
συνήθη
καὶ
νέον.
ἐκτροπὴν
|
δέ |
τινα
τῆς
ὁδοῦ
πλαγίαν
πρὸς |
[5] |
τῶν
ἄλλων
ἀνέφερεν
ἁμαρτημάτων.
ἐφορεύσας
|
δέ |
τις
ἀνὴρ
δυνατός,
αὐθάδης
δὲ |
[19] |
δίκην
ὑφέξοντα
τῆς
ἰταμότητος·
ἄλλος
|
δέ |
τις>
τῶν
ἐφόρων,
οἷον
ἐνδιδοὺς |
[15] |
πύλας
τῆς
Πελοποννήσου
προεμένους,
ποιήσειν
|
δὲ |
τὸ
(δοκοῦν
Ἀράτῳ·
καὶ
γὰρ |
[32] |
πραγμάτων
ἐν
ἡσυχίᾳ
(γενομένων.
ἀναπληρώσας
|
δὲ |
τὸ
πολίτευμα
τοῖς
χαριεστάτοις
τῶν |
[45] |
ἔφη
τὸ
πιστεῦσαι
ταῦτα,
νικάτω
|
δὲ |
τὸ
πρὸς
δόξαν
(ἀεὶ
μᾶλλον |
[32] |
(Λακωνι(
κὴν
ἐκείνην
δίαιταν.
ὅμως
|
δὲ |
τὸ
τῆς
μοναρχίας
ὄνομα
παραμυθούμενος |
[11] |
τῶν
(συναρχόντων
τὸ
σημεῖον.
ἔστι
|
δὲ |
τοιόνδε·
δι'
ἐτῶν
ἐννέα
λαβόντες |
[26] |
εἰσίν,
ἀλλὰ
ποῦ
εἰσιν.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
τοῖς
Ἠλείοις
πολεμουμένοις
ὑπὸ
τῶν |
[31] |
τοὺς
δ'
ἀποκτιννύειν
ἀκρίτους,
ἀπειλεῖν
|
δὲ |
τοῖς
ποθοῦσιν
αὖθις
ἐπιδεῖν
τὴν |
[14] |
καὶ
τοῖς
ἐφόροις
ἔγραφεν.
~Οἱ
|
δὲ |
τὸν
Ἆγιν
εὐθὺς
ἐξέπεμπον,
ἐπηρμένον |
[41] |
τραπέσθαι
πρὸς
τὸ
δεῖπνον,
ἀθυμεῖν
|
δὲ |
τὸν
Ἀντίγονον,
εἰς
οὐκ
εὐπόρους |
[7] |
Λεωνίδας
τοῖς
πλουσίοις
βοηθεῖν,
δεδιὼς
|
δὲ |
τὸν
δῆμον
ἐπιθυμοῦντα
τῆς
μεταβολῆς, |
[18] |
εἶναι
διὰ
τὴν
γυναῖκα.
(Μεταστησάμενος
|
δὲ |
τὸν
Κλεόμβροτον
ὁ
Λεωνίδας
καὶ |
[21] |
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
γεγονόσι,
μισοῦντας
|
δὲ |
τὸν
Λεωνίδαν
καὶ
τὸν
Ἀμφάρην, |
[30] |
τοιούτων
ἄλλων
παθημάτων
ἱερά.
τιμῶσι
|
δὲ |
τὸν
Φόβον
οὐχ
ὥσπερ
οὓς |
[58] |
ὄχλον
ἐπὶ
(τὴν
ἐλευθερίαν.
τοῖς
|
δὲ |
τοσοῦτον
ὡς
ἔοικεν
ἀλκῆς
μετῆν, |
[7] |
ἰδίων
(αὑτοῖς
πολυπραγμονεῖν
διδόντας.
ἦν
|
δὲ |
τότε
τῶν
Λακωνικῶν
πλούτων
ἐν |
[19] |
Λυσάνδρου
καὶ
Ἀγησιλάου
βιασθείς.
ἀποκριναμένου
|
δὲ |
τοῦ
Ἄγιδος,
ὡς
βιασθεὶς
μὲν |
[11] |
γαμβρὸν
ὄντα
τοῦ
Λεωνίδα,
(γένους
|
δὲ |
τοῦ
βασιλικοῦ.
φοβηθεὶς
οὖν
ὁ |
[29] |
ἐπηκολούθουν
στρατιώτας
ὀλίγους
(ἔχοντες.
ἔτι
|
δὲ |
τοῦ
Εὐρυκλείδα
διαλεγομένου
τοῖς
ἐφόροις, |
[40] |
διολισθὼν
ἄχρι
(τῆς
πύλης.
ἐκεῖ
|
δὲ |
τοῦ
ἵππου
προσαχθέντος
ἀναβὰς
(ἔφυγεν |
[43] |
κατοκνεῖ
βουλόμενος
ἐντυχεῖν
αὐτῇ.
τέλος
|
δὲ |
τοῦ
Κλεομένους
ἀποτολμήσαντος
εἰπεῖν,
ἐξεγέλασέ |
[45] |
καὶ
φίλους,
ἀποστάντας
Ἀχαιῶν.
(οὕτω
|
δὲ |
τοῦ
Κλεομένους
εὐγνώμονα
καὶ
φιλάνθρωπα |
[43] |
Ἀντιγόνου
καὶ
πρεσβείας
δεχόμενον,
περὶ
|
δὲ |
τοῦ
Κλεομένους
ἤκουσεν,
ὅτι,
τῶν |
[19] |
εἰ
μετανοεῖ
τοῖς
(πεπραγμένοις.
φήσαντος
|
δὲ |
τοῦ
νεανίσκου
μὴ
μετανοεῖν
ἐπὶ |
[19] |
ὑπὲρ
τῶν
πεπραγμένων
ἀπολογεῖσθαι.
γελάσαντος
|
δὲ |
τοῦ
νεανίσκου
πρὸς
τὴν
εἰρωνείαν |
[24] |
αὐτὸν
ἔφη
γινώσκειν
ἐκεῖνον.
(οὕτω
|
δὲ |
τοῦ
Ξενάρους
ἀντικρούσαντος,
ὁ
Κλεομένης |
[54] |
καὶ
διαμονὴν
(τῶν
πραγμάτων.
Σωσιβίου
|
δὲ |
τοῦ
πλεῖστον
ἐν
τοῖς
φίλοις |
[31] |
(οὐδὲν
ἑτέρας
ἀρχῆς
δεομένην·
ὕστερον
|
δὲ |
τοῦ
πρὸς
Μεσσηνίους
πολέμου
μακροῦ |
[54] |
καὶ
δόκησιν
ἰσχύος
προσέθηκεν,
ὕστερον
|
δέ, |
τοῦ
Πτολεμαίου
τῆς
ἀσθενείας
ἐπιτεινούσης |
[16] |
τοῖς
τέλεσι
καὶ
παρέπραττε.
(δεδιὼς
|
δὲ |
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ
μισούμενος
ὑπὸ |
[33] |
συνέβη
δύο
σχεῖν
βασιλέας.
~Αἰσθόμενος
|
δὲ |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
καὶ
τὸν
Ἄρατον, |
[33] |
(πολλὴν
ἀπειργάσατο
τῆς
χώρας.
τέλος
|
δὲ |
τοὺς
περὶ
τὸν
Διόνυσον
τεχνίτας |
[19] |
θανατοῦσι
(τοὺς
καταδίκους
ἀποπνίγοντες.
ὁρῶν
|
δὲ |
τοὺς
ὑπηρέτας
ὁ
Δαμοχάρης
οὐ |
[7] |
Ἆγιν
συνεξορμᾶν
καὶ
συνεπιταχύνειν,
μεταπεμπομένας
|
δὲ |
τοὺς
φίλους
παρακαλεῖν
καὶ
ταῖς |
[47] |
εἰς
(Φλιοῦντα
τὸν
στρατόν.
ἐκεῖθεν
|
δὲ |
τοὺς
φρουροῦντας
τὸν
Ὀλύγυρτον
ἐξελάσας, |
[25] |
(τοὺς
Μεγαλοπολίτας
ἦν
ἐπίδικον.
καταλαβόντος
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
τειχίσαντος
τοῦ
Κλεομένους, |
[60] |
μηδὲν
(ὄρνεον
ἐφίπτασθαι
σαρκοφάγον.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
δεισιδαιμονία
προσέπεσε
τῷ
βασιλεῖ |
[31] |
λαθεῖν
ἴδιον
ἀρχεῖον
κατασκευασαμένους.
σημεῖον
|
δὲ |
τούτου
τὸ
μέχρι
νῦν
μεταπεμπομένων |
[8] |
δ'
ἐντὸς
αὐτοῖς
Σπαρτιάταις·
ἀναπληρωθῆναι
|
δὲ |
τούτους
ἔκ
τε
περιοίκων
καὶ |
[8] |
καθ'
ἡλικίαν
ἀκμάζοντες
εἶεν·
σύνταξιν
|
δὲ |
τούτων
εἰς
πεντεκαίδεκα
γενέσθαι
φιδίτια |
[9] |
τοῖς
γεωργουμένοις
καὶ
νεμομένοις,
ἄνευ
|
δὲ |
τούτων
ἑξακόσια
τάλαντα
νομίσματος
ἔχουσαν· |
[2] |
οὓς
κάλλιστα
μὲν
φύντας,
κάλλιστα
|
δὲ |
τραφέντας,
καλλίστην
δὲ
τῆς
πολιτείας |
[31] |
ἀντιλέγειν
καὶ
τὸ
δεύτερον,
τὸ
|
δὲ |
τρίτον
καλούντων
ἀναστάντα
βαδίζειν
πρὸς |
[40] |
ὁμοῦ
φυλάττεσθαι
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
τῷ
Ἀράτῳ
διπλῆν
ἐπαγγελλόμενος
τὴν |
[15] |
τοῖς
πανταχόσε
δήμοις
γένηται.
~Συμμείξας
|
δὲ |
τῷ
Ἀράτῳ
περὶ
Κόρινθον
ὁ |
[42] |
καὶ
φρουρὰν
ἐγ>
καταστήσαντος·
ἐπιβαλὼν
|
δὲ |
τῷ
Ἄργει
κατὰ
τὸ
τεῖχος |
[53] |
παραπεμπόμενος
ἧκεν
εἰς
Ἀλεξάνδρειαν.
ὀφθεὶς
|
δὲ |
τῷ
Πτολεμαίῳ,
κατ'
ἀρχὰς
μὲν |
[58] |
(πρᾶξιν,
ἄχρηστον
ἄνθρωπον
περιμένοντας.
ἔτυχε
|
δὲ |
τῶν
Ἀλεξανδρέων
τις
ἵππον
ἄγων |
[24] |
ἔσεσθαι
τοῖς
ἐκτὸς
πολεμίοις.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
σχεδὸν
ἁπάντων
αὐτῷ |
[38] |
δύναται
τὸ
καλὸν
ἀνεμέσητον.
~Ἐλθόντων
|
δὲ |
τῶν>
Ἀχαιῶν
εἰς
Ἄργος
αὖθις |
[36] |
δώσων
καὶ
τὰ
χωρία.
βουλομένων
|
δὲ |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπὶ
τούτοις
δέχεσθαι |
[56] |
ἀυτήν
τε
πτόλεμόν
τε.
~Τοιούτων
|
δὲ |
τῶν
κατ'
αὐτὸν
ὄντων
πραγμάτων, |
[23] |
ἀφθόνοις
καὶ
τρυφᾶν
βουλόμενον,
ἀμελουμένων
|
δὲ |
τῶν
κοινῶν,
κατ'
ἰδίαν
ἑκάστου |
[12] |
ὧν
εἷς
ἦν
Ἀγησίλαος.
ὁπλίσαντες
|
δὲ |
τῶν
νέων
πολλοὺς
καὶ
λύσαντες |
[55] |
καὶ
κώμοις
συνέχοντος
ἑαυτόν,
ὁ
|
δὲ |
τῶν
ὅλων
προεστηκὼς
καὶ
προβουλεύων |
[49] |
Σπαρτιατῶν
καὶ
γυναιξὶν
ἀοίδιμος.
οὕτω
|
δὲ |
τῶν
περὶ
τὸν
Εὐκλείδαν
ἀναιρεθέντων, |
[32] |
ὀλίγων
μὲν
ὑπ'
ἀνάγκης,
ἑκουσίως
|
δὲ |
τῶν
πλείστων
εἰς
τὴν
εὐτελῆ |
[13] |
οὐδὲ
πῦρ
ἐκείνου
καθαρώτερον.
ἀξιούντων
|
δὲ |
τῶν
πολλῶν
καὶ
τὴν
γῆν |
[25] |
οὕτως
ἔχειν
ἔφη
πεπεῖσθαι·
τοὺς
|
δὲ |
φανοὺς
καὶ
τὰς
κλίμακας"
εἶπεν |
[45] |
μὲν
οὐκ
ἴσχυσαν
ἐκκροῦσαι,
τοῖς
|
δὲ |
φεύγουσι
τῶν
πολιτῶν
ἀσφαλῶς
ἀπελθεῖν |
[59] |
ἀνὴρ
γενόμενος,
οὕτω
κατέστρεψε.
(Τῆς
|
δὲ |
φήμης
εἰς
τὴν
πόλιν
ὅλην |
[56] |
μισῶν
μὲν
τὸν
Κλεομένη,
προσποιούμενος
|
δὲ |
φίλος
εἶναι·
χωρίον
γάρ
ποτε |
[13] |
συνθέντες
εἰς
ἓν
συνέπρησαν.
ἀρθείσης
|
δὲ |
φλογός,
οἱ
μὲν
πλούσιοι
καὶ |
[38] |
Φενεὸν
προσηγάγετο
καὶ
Πεντέλειον.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
φοβηθέντες
οἱ
Ἀχαιοὶ
προδοσίαν
τινὰ |
[58] |
(τῷ
πλήθει
τῶν
δεδεμένων.
ἔφθασαν
|
δὲ |
φραξάμενοι
καλῶς
οἱ
φύλακες,
ὥστε |
[44] |
εὐθύς,
τὰ
δὲ
διασκάπτοντος,
τῶν
|
δὲ |
φρουρῶν
οἷς
ἐνέτυχε
πάντας
ἀποκτείναντος, |
[9] |
τὰ
μαντεῖα
Πασιφάαν
προσαγορευθεῖσαν.
ὁ
|
δὲ |
Φύλαρχος
Ἀμύκλα
θυγατέρα
Δάφνην
τοὔνομά |
[27] |
μέρει
τινὶ
τοῦ
στρατεύματος.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
χαράδραν
τινὰ
βαθεῖαν
οὐκ
εἴασε |
[10] |
ἀναγκασθήσεται
ποιεῖν,
οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
δὲ |
χάριν
ἕξει
παρὰ
τοῖς
πολίταις, |
[17] |
(ἠπορημένος
ἐκάθητο
καὶ
σιωπῶν·
ἡ
|
δὲ |
Χιλωνίς,
ἡ
τοῦ
Λεωνίδου
θυγάτηρ, |
[49] |
κινδύνῳ
παρασχὼν
ἑαυτὸν
στρατηγόν,
ἐκθύμοις
|
δὲ |
χρησάμενος
τοῖς
πολίταις,
οὐ
μὴν |
[3] |
κτήσει
πλεονεξία
καὶ
μικρολογία,
τῇ
|
δὲ |
χρήσει
καὶ
ἀπολαύσει
τρυφὴ
καὶ |
[39] |
πολέμιοι
τὴν
(Λακωνικὴν
ἀποκουφίσαντες.
ὀλίγου
|
δὲ |
χρόνου
διελθόντος,
ἁψάμενοι
μόνον
τῶν |
[58] |
ὁμοίως,
(δεκα(
τριῶν
ὄντων.
Ἱππίτας
|
δὲ |
χωλὸς
ὢν
τῇ
μὲν
πρώτῃ |
[32] |
οἱ
λοιποὶ
πολῖται
(πάντες,
ἡ
|
δὲ |
χώρα
διενεμήθη.
κλῆρον
δὲ
καὶ |
[12] |
νέων
πολλοὺς
καὶ
λύσαντες
τοὺς
|
δεδεμένους, |
ἐγένοντο
φοβεροὶ
τοῖς
ὑπεναντίοις,
ὡς |
[58] |
καὶ
χρήσασθαι
(τῷ
πλήθει
τῶν
|
δεδεμένων. |
ἔφθασαν
δὲ
φραξάμενοι
καλῶς
οἱ |
[30] |
εἰσί,
καὶ
τὸ
παθεῖν
ἥκιστα
|
δεδίασιν |
οἱ
μάλιστα
(φοβούμενοι
τὸ
κακῶς |
[6] |
ἐπὶ
δεσπότην
ἀγομένους
ἐκ
δρασμοῦ,
|
δεδιέναι |
καὶ
τρέμειν
τὸν
Λυκοῦργον,
καὶ |
[43] |
μίαν
γραῦν
καὶ
παιδάριον
ἀεὶ
|
δεδιέναι |
Πτολεμαῖον.
αὕτη
μὲν
οὖν
παρὰ |
[14] |
οὐκ
ἤρεσκεν
ὁ
νεωτερισμὸς
αὐτοῦ,
|
δεδιόσι |
μὴ
κίνημα
καὶ
παράδειγμα
τοῖς |
[21] |
προσέφερον
τὰς
χεῖρας,
ἀλλ'
ἀπετρέποντο
|
δεδιότες |
(καὶ
σεβόμενοι
τὸ
ἀξίωμα.
διὸ |
[54] |
καὶ
τοῦ
Κλεομένους
χρεία
γεγονέναι.
|
δεδιὼς |
γὰρ
Μάγαν
τὸν
ἀδελφὸν
Πτολεμαῖος, |
[7] |
ὁ
Λεωνίδας
τοῖς
πλουσίοις
βοηθεῖν,
|
δεδιὼς |
δὲ
τὸν
δῆμον
ἐπιθυμοῦντα
τῆς |
[16] |
ἐνέβαλε
τοῖς
τέλεσι
καὶ
παρέπραττε.
|
(δεδιὼς |
δὲ
τοὺς
ἀδικουμένους
καὶ
μισούμενος |
[10] |
βίους
αὐτῶν
καὶ
τοὺς
τρόπους
|
δεδιώς, |
μὴ
συναναχρωννύμενοι
τοῖς
πολίταις
τρυφῆς |
[54] |
τῷ
μηδὲν
φρονεῖν,
τοῦ
πάντα
|
δεδοικέναι |
καὶ
πᾶσιν
ἀπιστεῖν
ἀσφαλεστάτου
δοκοῦντος |
[30] |
συμβαίνει
πρὸς
οὓς
καὶ
τὸ
|
δεδοικέναι |
τοῖς
πολλοῖς.
διὸ
καὶ
παρὰ |
[56] |
Πτολεμαῖον
ἀνενεγκόντος
ὡς
ἀρτίως
αὐτῷ
|
δεδομένην, |
καὶ
παροξύναντος
τὸ
μειράκιον,
ἔδοξεν |
[56] |
φήσαντος
οὐδὲν
αὐτῷ
περιεῖναι
τῶν
|
δεδομένων, |
λυπηθεὶς
ὁ
Νικαγόρας
ἐκφέρει
τῷ |
[18] |
καταλιπεῖν
ἑαυτόν,
οὕτω
φιλοῦντα
καὶ
|
δεδωκότα |
χάριν
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῇ |
[18] |
αὐτὸν
ἀναστῆναι
καὶ
συμβασιλεύειν,
ὡς
|
δεδωκότων |
συγγνώμην
τῶν
πολιτῶν·
συνεξηπατῆσθαι
(γὰρ |
[58] |
ὑπὸ
τῶν
νεωτέρων
τινὸς
ἐπλήγη
|
δεηθείς, |
ἔπειτα
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
εὐκόλως |
[59] |
σφαγῆς
τεταγμένον,
ἡρωικῶς
κατέστρεψεν,
οὐδενὸς
|
δεηθεῖσα |
κοσμοῦντος
καὶ
περικαλύπτοντος
μετὰ
τὴν |
[57] |
οὗτος
οὖν
τότε,
τοῦ
Κλεομένους
|
δεηθέντος |
ἐλθεῖν
πρὸς
αὐτόν,
ἦλθε
μὲν |
[28] |
ἀποτρύσας
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
ἀπέλιπεν
αὐτῶν
|
δεηθέντων |
τοὺς
πολλοὺς
ἐν
Ἀρκαδίᾳ,
τοὺς |
[42] |
μιᾷ
περιόδῳ
Πελοποννήσου
κύριος
γενέσθαι
|
δεήσας, |
ταχὺ
δ'
αὖθις
ἐκπεσὼν
(ἁπάντων. |
[52] |
ἀπαγορεύων
ἡττᾶται
τῆς
αὑτοῦ
(μαλακίας.
|
δεῖ |
γὰρ
τὸν
αὐθαίρετον
θάνατον
οὐ |
[17] |
αὐτῷ
προαποθανοῦσαν.
τίνι
γὰρ
ἐμὲ
|
δεῖ |
ζῆν
παρρησίᾳ
πρὸς
ἄλλας
γυναῖκας, |
[17] |
σύνοικον
(τὸ
πένθος.
πότερον
οὖν
|
δεῖ |
με
σοῦ
βασιλεύοντος
ἐν
Σπάρτῃ |
[30] |
ἑκυρὲ
δεινός
τε·
καί·
σιγῇ
|
δειδιότες |
σημάντορας.
(τὸ
γὰρ
αἰσχύνεσθαι
μάλιστα |
[19] |
οἷον
ἐνδιδοὺς
τῷ
Ἄγιδι
καὶ
|
δεικνύων |
ἀποφυγὴν
τῆς
αἰτίας,
ἠρώτησεν
εἰ |
[54] |
Πτολεμαίου
τῆς
ἀσθενείας
ἐπιτεινούσης
τὴν
|
δειλίαν, |
καὶ
καθάπερ
εἴωθεν
ἐν
τῷ |
[30] |
οἱ
παλαιοὶ
νομίζειν.
οἱ
γὰρ
|
δειλότατοι |
πρὸς
τοὺς
νόμους
θαρραλεώτατοι
πρὸς |
[38] |
ὁ
Κλεομένης
ἄδικα
πάσχειν
ἔφασκε·
|
δεῖν |
γὰρ
εὐθὺς
αὐτῷ
τότε
προειπεῖν, |
[34] |
φιδιτίοις
παρέθηκεν·
οὐ
γὰρ
ἔφη
|
δεῖν |
ἐν
τούτοις
οὐδὲ
(πρὸς
τοὺς |
[14] |
ἡγούμενον,
ὅπου
πρὸς
μειράκιον
ὀλίγου
|
δεῖν |
νεώτατον
ἁπάντων
αἰδὼς
τοσαύτη
καὶ |
[52] |
καὶ
σὲ
καὶ
ἐμαυτὸν
οἴομαι
|
δεῖν |
τὰς
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος
ἐλπίδας |
[41] |
τὴν
Γεράνειαν
ὑπερβάλλοντος,
οὐκ
ᾤετο
|
δεῖν |
τὸν
Ἰσθμόν,
ἀλλὰ
τὰ
Ὄνεια |
[57] |
περιμένειν
(ὥσπερ
ἱερεῖα
πιανθέντας
κατακοπῆναι·
|
δεινὸν |
γάρ,
εἰ
τὰς
πρὸς
Ἀντίγονον, |
[37] |
τρία
καὶ
τριάκοντα
πρωτεύοντος
αὐτοῦ,
|
δεινὸν |
εἶναι
τὴν
δόξαν
ἅμα
καὶ |
[30] |
τέ
μοί
ἐσσι
φίλε
ἑκυρὲ
|
δεινός |
τε·
καί·
σιγῇ
δειδιότες
σημάντορας. |
[37] |
καὶ
τὸν
τρίβωνα,
καὶ
τὸ
|
δεινότατον |
ὧν
κατηγόρει
Κλεομένους,
ἀναίρεσιν
πλούτου |
[6] |
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν,
Μανδροκλείδας
δὲ
|
δεινότατος |
Ἑλλήνων
πράγματα
συσκευάσασθαι
καὶ
τὸ |
[39] |
Ἄργος
βεβαίως
ἠδυνήθησαν,
ὅ
τε
|
δεινότατος |
τῶν
στρατηγῶν
Πύρρος
εἰσελθὼν
καὶ |
[21] |
Λεωνίδαν
καὶ
τὸν
Ἀμφάρην,
μηδὲν
|
δεινότερον |
μηδ'
ἀνοσιώτερον,
ἐξ
οὗ
Δωριεῖς |
[47] |
τηλικαύτας,
οὐ
τῆς
τυχούσης
ἐδόκει
|
δεινότητος |
εἶναι
καὶ
μεγαλοφροσύνης.
~Ἀλλ'
ὁ |
[33] |
καὶ)
προθυμίαν
τοῦ
στρατεύματος
(ἐπι(
|
δεῖξαι |
τοῖς
πολεμίοις.
ἐμβαλὼν
οὖν
εἰς |
[4] |
πολυτέλειαν,
ἐγκαλλωπίζεσθαι
τῷ
τριβωνίῳ,
καὶ
|
δεῖπνα |
καὶ
λουτρὰ
καὶ
διαίτας
Λακωνικὰς |
[41] |
τῇ
νίκῃ
τραπέσθαι
πρὸς
τὸ
|
δεῖπνον, |
ἀθυμεῖν
δὲ
τὸν
Ἀντίγονον,
εἰς |
[28] |
προῄει
σχέδην,
ὡς
περὶ
τὸ
|
δεῖπνον |
οὖσι
τοῖς
ἐφόροις
ἐπιπέσοι.
~Γενόμενος |
[44] |
καταβὰς
ἐπὶ
τὴν
Μεγαλοπολιτικὴν
καὶ
|
δειπνοποιησάμενος |
περὶ
τὸ
Ῥοίτειον,
εὐθὺς
ἐπορεύετο |
[58] |
τοῖς
μέλλουσιν
ἐξ
εἱρκτῆς
ἀπολύεσθαι
|
δείπνου |
τε
πεμπομένου
καὶ
ξενίων,
οἱ |
[34] |
ἐκεῖνον
(ἔφασαν
γεγονέναι.
τῶν
δὲ
|
δείπνων |
αὐτοῦ
τὸ
μὲν
καθημερινὸν
ἦν |
[31] |
ὅπλοις
προῆλθεν
εἰς
ἀγοράν,
ὥστε
|
δείσαντα |
τὸν
(βασιλέα
Χάριλλον
ἐπὶ
βωμὸν |
[60] |
ἐφίπτασθαι
σαρκοφάγον.
ἐκ
δὲ
τούτου
|
δεισιδαιμονία |
προσέπεσε
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
φόβος, |
[29] |
ἐπιβοηθούντων
αὐτοῖς
οὐ>
πλείονες
ἢ
|
δέκα. |
τοὺς
γὰρ
ἡσυχίαν
ἄγοντας
οὐκ |
[58] |
τῶν
φίλων
ἐξεπήδησεν
ἐνεσκευασμένων
ὁμοίως,
|
(δεκα( |
τριῶν
ὄντων.
Ἱππίτας
δὲ
χωλὸς |
[34] |
θήρας
ἐποιοῦντο,
χρήμασι
καὶ
δωρεαῖς
|
δελεάζοντες |
αὐτοὺς
καὶ
(διαφθείροντες,
ἀτέχνους
καὶ |
[11] |
τῆς
ἀρχῆς,
μέχρι
ἂν
ἐκ
|
Δελφῶν |
ἢ
Ὀλυμπίας
(χρησμὸς
ἔλθῃ
τοῖς |
[5] |
οἱ
δ'
ἄλλοι
πλεονεξίας
ἕνεκα
|
δεξάμενοι |
καὶ
κυρώσαντες,
(ἀπ(
ώλεσαν
τὴν |
[20] |
ἔφη
κωλύειν
ὁ
Ἀμφάρης·
καὶ
|
δεξάμενος |
ἀμφοτέρας
καὶ
πάλιν
κλεῖσαι
τὰς |
[31] |
πραττομένων
μετασχεῖν
καὶ
τὴν
μεταβολὴν
|
δέξασθαι |
τῆς
πολιτείας,
ἔργῳ
δὲ
μαρτυρῆσαι |
[58] |
καὶ
τὴν
ῥαφὴν
ἐκ
τοῦ
|
δεξιοῦ |
παραλυσάμενος
ὤμου,
γυμνῷ
τῷ
ξίφει |
[34] |
ἱματίῳ
τῷ
τυχόντι
πρὸς
τὰς
|
δεξιώσεις |
ἀπαντῶντα
καὶ
διαλεγόμενον
καὶ
σχολάζοντα |
[2] |
ἀγαθὸς
οὐδ'
ἂν
ὅλως
δόξης
|
δέοιτο, |
πλὴν
ὅση
πάροδον
ἐπὶ
τὰς |
[4] |
ζητεῖν,
καὶ
λέγειν
ὡς
οὐδὲν
|
δέοιτο |
τῆς
βασιλείας,
εἰ
μὴ
δι' |
[19] |
καὶ
ἡ
μάμμη,
βοῶσαι
καὶ
|
δεόμεναι |
τὸν
βασιλέα
τῶν
Σπαρτιατῶν
(λόγου |
[27] |
ἥ
γε
καὶ
γάμου
μὴ
|
δεομένη |
λέγεται
διὰ
τὸν
υἱὸν
ἄνδρα |
[17] |
γυναῖκας,
ᾗ
μήτε
παρ'
ἀνδρὸς
|
δεομένῃ |
μήτε
παρὰ
πατρὸς
ἔλεός
ἐστιν; |
[22] |
ἐποίησεν
ὥς
φασι
μὴ
βιασθῆναι
|
δεομένη, |
συνελθοῦσα
δ'
εἰς
ταὐτὸ
τῷ |
[31] |
τὴν
πόλιν,
(οὐδὲν
ἑτέρας
ἀρχῆς
|
δεομένην· |
ὕστερον
δὲ
τοῦ
πρὸς
Μεσσηνίους |
[20] |
τὴν
μητέρα
μετ'
αὐτῆς
παρεῖναι
|
δεομένης, |
οὐδὲν
ἔφη
κωλύειν
ὁ
Ἀμφάρης· |
[11] |
κράτος
ἦν
ἐν
τῷ
προβουλεύειν,
|
δεόμενοι |
καὶ
πείθοντες
ἴσχυσαν,
ὅσον
ἑνὶ |
[33] |
μίαν
ἡμέραν
ἐθεᾶτο
καθήμενος,
οὐ
|
δεόμενος |
θέας,
ἀλλ'
οἷον
ἐντρυφῶν
τοῖς |
[16] |
οὖν
Ἀγησίλαον
ὁ
υἱὸς
Ἱππομέδων,
|
δεόμενος |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
πᾶσι
προσφιλὴς |
[40] |
ἐλθεῖν
Μεγιστόνουν
παρὰ
τοῦ
Κλεομένους,
|
δεομένου |
παραλαβεῖν
τὸν
Ἀκροκόρινθον
εἶχε
γὰρ |
[36] |
ἀρχὴν
καὶ
παρῃτήσατο
καλούντων
καὶ
|
δεομένων, |
οὐ
καλῶς
οἷον
ἐν
χειμῶνι |
[30] |
ἀφοβίαν,
ἀλλὰ
φόβον
(ψόγου
καὶ
|
δέος |
ἀδοξίας
οἱ
παλαιοὶ
νομίζειν.
οἱ |
[30] |
καλῶς
ὁ
εἰπών·
ἵνα
γὰρ
|
δέος, |
ἔνθα
καὶ
αἰδώς·
καὶ
Ὅμηρος· |
[23] |
τε
τῆς
φύσεως
τὸ
(ἀνδρῶ(
|
δες |
καὶ
προσεκκαῦσαι
τὴν
φιλοτιμίαν.
Λεωνίδαν |
[19] |
οὔσης,
(ἐμβάλλουσιν
αὐτὸν
εἰς
τὸ
|
δεσμωτήριον. |
εὐθὺς
δὲ
παρῆν
ὁ
μὲν |
[19] |
τῆς
ὁδοῦ
πλαγίαν
πρὸς
τὸ
|
δεσμωτήριον |
ἐχούσης,
ὡς
ἐγένοντο
κατ'
αὐτὴν |
[58] |
ἄκραν
ἐχώρουν,
ἀναρρῆξαι
διανοούμενοι
τὸ
|
δεσμωτήριον |
καὶ
χρήσασθαι
(τῷ
πλήθει
τῶν |
[20] |
πάλιν
κλεῖσαι
τὰς
θύρας
τοῦ
|
δεσμωτηρίου |
κελεύσας,
προτέραν
μὲν
τὴν
Ἀρχιδαμίαν |
[1] |
ποιμνίων
λέγουσιν·
τούτοις
γὰρ
ὄντες
|
δεσπόται |
δουλεύομεν,
καὶ
τῶνδ'
ἀνάγκη
καὶ |
[6] |
συνέβαινε
τοὺς
πλείστους,
ὥσπερ
ἐπὶ
|
δεσπότην |
ἀγομένους
ἐκ
δρασμοῦ,
δεδιέναι
καὶ |
[52] |
ἄρχεσθαι,
τί
τὸν
μὴ
νενικηκότα
|
δεσπότην |
ποιοῦμεν
αὑτῶν,
ἵν'
ἀνθ'
ἑνὸς |
[42] |
ἐκ
Σικυῶνος
βοηθῶν.
~Ταῦτα
περὶ
|
δευτέραν |
φυλακὴν
τῆς
νυκτὸς
ἀκούσας
ὁ |
[46] |
(μεθ'
ἑαυτοῦ.
διὸ
καὶ
τὸ
|
δεύτερον |
ἐγχείρημα
τοῦ
Κλεομένους
ἔδοξε
μὲν |
[31] |
τὸ
πρῶτον
ἀντιλέγειν
καὶ
τὸ
|
δεύτερον, |
τὸ
δὲ
τρίτον
καλούντων
ἀναστάντα |
[52] |
(εἰ
μὴ
νεκρόν.
ὁ
δὲ
|
δεύτερος |
δόξῃ
καὶ
ἀρετῇ
νῦν
ἔτι |
[19] |
ἐκέλευον
ἄγειν
εἰς
τὴν
καλουμένην
|
Δεχάδα· |
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
οἴκημα
τῆς |
[36] |
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπὶ
τούτοις
|
δέχεσθαι |
τὰς
διαλύσεις
καὶ
τὸν
Κλεομένη |
[50] |
μὲν
ἀπαντήσασι
τῶν
πολιτῶν
παρῄνει
|
δέχεσθαι |
τὸν
Ἀντίγονον,
αὐτὸς
δ'
εἶπεν |
[34] |
εἰ
δὲ
πρέσβεις
ἢ
ξένους
|
δέχοιτο, |
δύο
μὲν
ἄλλαι
προσπαρεβάλλοντο
κλῖναι, |
[50] |
μετ'
αὐτοῦ
πεφευγόσι
προστρεχούσας
καὶ
|
δεχομένας |
τὰ
ὅπλα
καὶ
ποτὸν
προσφερούσας, |
[43] |
λόγους
παρ'
Ἀντιγόνου
καὶ
πρεσβείας
|
δεχόμενον, |
περὶ
δὲ
τοῦ
Κλεομένους
ἤκουσεν, |
[34] |
δὲ
Κλεομένη
βαδίζοντες,
ὄντα
τε
|
δὴ |
βασιλέα
καὶ
καλούμενον,
εἶθ'
ὁρῶντες |
[6] |
μεταστάσεως
τῶν
παρόντων.
~Διὰ
ταῦτα
|
δὴ |
καλὸν
ὁ
Ἆγις,
ὥσπερ
ἦν, |
[19] |
μεταπεμψάμενοι
τοὺς
ταὐτὰ
βουλομένους,
ὡς
|
δὴ |
κρίσεως
αὐτῷ
γινομένης,
(ἐκέλευον
ὑπὲρ |
[1] |
ἐπὶ
τῷ
Ἰξίονι
μῦθον,
ὡς
|
δὴ |
λαβόντι
τὴν
Νεφέλην
ἀντὶ
τῆς |
[10] |
βασιλέως·
ὁ
δὲ
Λεωνίδας
τότε
|
δὴ |
μάλιστα
πρὸς
τοὐναντίον
ἐφιλονίκησε.
(λογιζόμενος |
[57] |
πικρῶς
ἐπετίμησε
τοῖς
φύλαξιν,
ὡς
|
δὴ |
μέγα
θηρίον
(καὶ
δυστήρητον
ἀμελῶς |
[24] |
παρέλαβε
καὶ
τοὺς
πολίτας
τότε
|
δὴ |
παντάπασιν
ἐκλελυμένους
ἑώρα,
τῶν
μὲν |
[25] |
χρώμενος
ἔγραψε
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
|
δὴ |
παρὰ
φίλου
(πυνθανόμενος,
ποῦ
τῆς |
[12] |
προσῆκον,
οὐχὶ
(πολυπραγμονεῖν
ὁμοφρονούντων.
οὕτω
|
δὴ |
πεισθέντες
ἀμφότεροι
καὶ
μετὰ
τῶν |
[48] |
κατέτρεχον
τὴν
Μακεδονίαν,
καὶ
τότε
|
δὴ |
πολὺς
ἄνωθεν
Ἰλλυριῶν
ἐμβεβλήκει
στρατός, |
[6] |
συμμεταβάλλοντες.
τῶν
δὲ
πρεσβυτέρων,
ἅτε
|
δὴ |
πόρρω
διαφθορᾶς
γεγονότων,
συνέβαινε
τοὺς |
[45] |
ὦ
Λυσανδρίδα
λέγεις;
οὐ
γὰρ
|
δή |
πού
με
τὴν
(πόλιν
ὑμῖν |
[11] |
ὥρμησε
τὸν
Λεωνίδαν
διώκειν
κατὰ
|
δή |
τινα
νόμον
παλαιόν,
ὃς
οὐκ |
[11] |
ἡλωκόσι
τῶν
βασιλέων
βοηθῶν.
τοῦτο
|
δὴ |
τὸ
σημεῖον
αὑτῷ
γεγονέναι
λέγων |
[7] |
ταῖς
ἄλλαις
διαλέγεσθαι
γυναιξίν,
ἅτε
|
δὴ |
τοὺς
Λακεδαιμονίους
ἐπισταμένας
κατηκόους
ὄντας |
[3] |
τῶν
πατρῴων
ἐπιφανὴς
ἐκδιαίτησις,
ἅτε
|
δὴ |
χρόνον
ἠλινδημένῳ
πολὺν
ἐν
αὐλαῖς |
[55] |
καὶ
σκιρτήσεων
ἵμερος
ἔχει,
καὶ
|
δῆλός |
ἐστι
δυσανασχετῶν
τὴν
ἐν
ταῖς |
[1] |
πάσχουσι,
δουλεύοντες
καὶ
ἀκολουθοῦντες,
(ἵνα
|
δημαγωγοὶ |
καὶ
ἄρχοντες
ὀνομάζωνται.
καθάπερ
γὰρ |
[2] |
παραβάλωμεν
δ'
αὐτοῖς
Λακωνικὸν
ζεῦγος
|
δημαγωγῶν, |
(Ἆγιν
καὶ
Κλεομένη
τοὺς
βασιλεῖς. |
[48] |
βλέψας
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔοικε.
καὶ
|
Δημάδης |
τὰς
τριήρεις
μὲν
καθέλκειν
καὶ |
[14] |
κίνημα
καὶ
παράδειγμα
τοῖς
πανταχόσε
|
δήμοις |
γένηται.
~Συμμείξας
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ |
[2] |
βασιλεῖς.
καὶ
γὰρ
οὗτοι
τὸν
|
δῆμον |
αὔξοντες
ὥσπερ
ἐκεῖνοι,
καὶ
πολιτείαν |
[2] |
ἴσῃ
φιλοτιμίᾳ
πρός
τε
τὸν
|
δῆμον |
ἑαυτοὺς
καὶ
τὸν
δῆμον
πρὸς |
[7] |
πλουσίοις
βοηθεῖν,
δεδιὼς
δὲ
τὸν
|
δῆμον |
ἐπιθυμοῦντα
τῆς
μεταβολῆς,
οὐδὲν
ἀντέπραττε |
[2] |
τὸν
δῆμον
ἑαυτοὺς
καὶ
τὸν
|
δῆμον |
πρὸς
ἑαυτοὺς
ἐκκαύσαντες,
ἔλαθον
ἁψάμενοι |
[10] |
ὄντας
Σπαρτιατῶν.
~Ὁ
μὲν
οὖν
|
δῆμος |
ἐξεπλάγη
τὴν
μεγαλοψυχίαν
τοῦ
νεανίσκου |
[7] |
γυναικῶν,
καὶ
πλεῖον
ἐκείναις
τῶν
|
δημοσίων |
ἢ
τῶν
ἰδίων
(αὑτοῖς
πολυπραγμονεῖν |
[45] |
Μεγαλοπολίταις
τὴν
πατρίδα
καὶ
σωτῆρα
|
δήμου |
τοσούτου
(γενό(
μενον.
μικρὸν
οὖν |
[38] |
ὥρμησαν
αἱ
πόλεις,
τῶν
μὲν
|
δήμων |
νομήν
τε
χώρας
καὶ
χρεῶν |
[46] |
εἰς
τὴν
Ἀργείαν,
λογιζόμενος
ἢ
|
δι' |
αἰσχύνην
τοῦ
Ἀντιγόνου
παροξυνθέντος
ἐπικρατήσειν, |
[32] |
αὐτοὺς
ἀντὶ
δόρατος
χρῆσθαι
σαρίσῃ
|
δι' |
ἀμφοτέρων
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
φορεῖν |
[16] |
πολιτῶν
καὶ
πᾶσι
προσφιλὴς
ὢν
|
δι' |
ἀνδραγαθίαν,
(ὑπεξ(
ήγαγε
καὶ
διέσωσε· |
[7] |
γυναῖκες,
οὐ
μόνον
τρυφῆς
ἐκπίπτουσαι
|
δι' |
ἀπειροκαλίαν
εὐδαιμονιζομένης,
ἀλλὰ
καὶ
τιμὴν |
[56] |
γάρ
ποτε
καλὸν
αὐτῷ
πεπρακώς,
|
δι' |
ἀπορίαν
δ'
οἶμαι
καὶ
δι' |
[35] |
Τεγέαν.
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
ἐκπεριελθὼν
|
δι' |
Ἀρκαδίας
κατέβαινεν
ἐπὶ
τὰς
Ἀχαϊκὰς |
[44] |
μάλιστα
(τῶν
Μεγαλοπολιτῶν
σπουδασάντων.
ταύτην
|
(δι) |
ἁρπάσαι
διανοηθεὶς
ὁ
Κλεομένης
οὐ |
[56] |
δι'
ἀπορίαν
δ'
οἶμαι
καὶ
|
δι' |
ἀσχολίαν
ὡς
ἔοικε
καὶ
διὰ |
[4] |
δέοιτο
τῆς
βασιλείας,
εἰ
μὴ
|
δι' |
αὐτὴν
ἀναλήψοιτο
τοὺς
νόμους
καὶ |
[17] |
περιμάχητον
ἀποφαίνων
τὸ
βασιλεύειν,
ὥστε
|
δι' |
αὐτὸ
καὶ
γαμβροὺς
φονεύειν
καὶ |
[58] |
ὡς
δ'
ἑώρα
σχολαίτερον
πορευομένους
|
δι' |
αὐτόν,
ἐκέλευσεν
ἀνελεῖν
καὶ
μὴ |
[8] |
γενέσθαι
τὸν
Λύσανδρον,
εὐθὺς
εἰσέφερε
|
δι' |
αὐτοῦ
ῥήτραν
εἰς
τοὺς
γέροντας, |
[43] |
προκαλουμένων
αὐτὸν
εἰς
διαλύσεις,
φοβοῖτο
|
δι' |
ἐκείνην
ἄνευ
Πτολεμαίου
καταθέσθαι
τὸν |
[44] |
τὸ
Ῥοίτειον,
εὐθὺς
ἐπορεύετο
τὴν
|
δι' |
Ἑλισσοῦντος
ἐπὶ
τὴν
πόλιν·
ἀποσχὼν |
[34] |
δ'
οὔτ'
ἦν
οὔτ'
ἐπεζητεῖτο·
|
δι> |
επαιδαγώγει
γὰρ
αὐτὸς
ὁμιλίᾳ
τὸν |
[11] |
τὸ
σημεῖον.
ἔστι
δὲ
τοιόνδε·
|
δι' |
ἐτῶν
ἐννέα
λαβόντες
οἱ
ἔφοροι |
[10] |
νεανίσκου
καὶ
περιχαρὴς
ἦν,
ὡς
|
δι' |
ἐτῶν
ὁμοῦ
τριακοσίων
πεφηνότος
ἀξίου |
[6] |
πολλοῖς
πολέμοις
ἀνὴρ
καὶ
μέγα
|
δι' |
(εὔ(
νοιαν
τῶν
νέων
δυνάμενος· |
[43] |
δυστυχίαν
ἀπαγγέλλοντες,
τεθνάναι
τὴν
γυναῖκα,
|
δι' |
ἣν
οὐδὲ
ταῖς
πάνυ
κατορθουμέναις |
[9] |
Μανδροκλείδας
καὶ
Ἀγησίλαος
ἐδέοντο
μὴ
|
δι' |
ὀλίγους
ἐντρυφῶντας
αὐτοῖς
περιιδεῖν
ἐρριμμένον |
[38] |
τὸν
Ἄρατον,
ἐνίων
δὲ
καὶ
|
δι' |
ὀργῆς
ἐχόντων
ὡς
ἐπάγοντα
τῇ |
[32] |
ἀμφοτέρων
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
φορεῖν
|
δι' |
ὀχάνης,
μὴ
διὰ
πόρπακος,
ἐπὶ |
[37] |
αὐτὸν
Ἀντίγονον
εἰρηκὼς
κακὰ
μυρία
|
δι' |
ὧν
(ἀπολέλοιπεν
ὑπομνημάτων.
καίτοι
πολλὰ |
[34] |
ἀγγέλων
ὄχλου
καὶ
θυρωρῶν
ἢ
|
διὰ |
γραμματέων
χρηματίζοντα
χαλεπῶς
καὶ
μόλις, |
[38] |
Κυλλαράβιον
προσελθόντα
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
(δια( |
λέγεσθαι.
ταῦτ'
ἀκούσας
ὁ
Κλεομένης |
[43] |
καὶ
συμφέροντα
πράττειν
καὶ
μὴ
|
διὰ |
μίαν
γραῦν
καὶ
παιδάριον
ἀεὶ |
[2] |
ἡγεῖσθαι
παρὰ
μέρος
καὶ
μὴ
|
διὰ |
παντὸς
ἀκολουθεῖν
ἐκείνῃ,
λαβοῦσαν
δὲ |
[56] |
δι'
ἀσχολίαν
ὡς
ἔοικε
καὶ
|
διὰ |
πολέμους
οὐκ
(ἀπειληφὼς
τὸ
ἀργύριον. |
[32] |
ἀσπίδα
φορεῖν
δι'
ὀχάνης,
μὴ
|
διὰ |
πόρπακος,
ἐπὶ
τὴν
παιδείαν
τῶν |
[20] |
καὶ
τὴν
Ἀγησιστράταν
προσπεσοῦσαν
αὐτῷ
|
διὰ |
συνήθειαν
καὶ
φιλίαν
ἀναστήσας,
οὐδὲν |
[31] |
πολέμου
μακροῦ
γενομένου,
τοὺς
βασιλεῖς
|
διὰ |
τὰς
στρατείας
ἀσχόλους
ὄντας
αὐτοὺς |
[6] |
μεταβολῆς
καὶ
μεταστάσεως
τῶν
παρόντων.
|
~Διὰ |
ταῦτα
δὴ
καλὸν
ὁ
Ἆγις, |
[18] |
πολυτελῶν
παρὰ
τῆς
Ἀγησιστράτας,
ἐπεβούλευε
|
διὰ |
ταῦτα
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
ταῖς |
[38] |
αὐτὸν
πρὸς
τὸ
πλῆθος,
ἀνέζευξε
|
διὰ |
ταχέων
καὶ
κήρυκα
πόλεμον
προεροῦντα |
[43] |
ἐχώρει
τὸ
παιδίον
ἔχουσα,
καὶ
|
διὰ |
τάχους
ἐκέλευσεν
(ἀπαί(
ρειν
τὸν |
[48] |
(Μακεδόνων·
νῦν
δ'
ὥσπερ
εἴρηται
|
διὰ |
τὴν
ἀχρηματίαν
ἐν
τοῖς
ὅπλοις |
[16] |
διὰ
τὴν
συγγένειαν
μᾶλλον
ἢ
|
διὰ |
τὴν
βασιλείαν
ἔν
τινι
τιμῇ |
[18] |
αὑτῷ
τῆς
βασιλείας
μεῖζον
εἶναι
|
διὰ |
τὴν
γυναῖκα.
(Μεταστησάμενος
δὲ
τὸν |
[52] |
φεύγοντες,
Πτολεμαῖον
δὲ
(κολακεύοντες;
ἢ
|
διὰ |
τὴν
μητέρα
φήσομεν
εἰς
Αἴγυπτον |
[16] |
τὸν
δ'
Ἆγιν
ἐβούλετο
δοκεῖν
|
διὰ |
τὴν
συγγένειαν
μᾶλλον
ἢ
διὰ |
[13] |
Λακεδαίμονος.
Αἰτωλοὶ
γὰρ
ἦσαν
ἐπίδοξοι
|
διὰ |
τῆς
Μεγαρικῆς
ἐμβαλοῦντες
εἰς
Πελοπόννησον· |
[54] |
τὸν
ἀδελφὸν
Πτολεμαῖος,
ὡς
ἰσχύοντα
|
διὰ |
τῆς
μητρὸς
ἐν
τῷ
στρατιωτικῷ, |
[27] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
συχνοὺς
|
διὰ |
τῆς
μητρὸς
Κρατησικλείας,
ἀφειδῶς
συγχορηγούσης |
[19] |
αὐτὴν
βαδίζοντες,
ὁ
μὲν
Ἀμφάρης
|
διὰ |
τὸ
ἄρχειν
ἁψάμενος
τοῦ
Ἄγιδος, |
[9] |
τὴν
Πριάμου,
τελευτήσασαν
ἐνταῦθα
καὶ
|
διὰ |
τὸ
πᾶσι
φαίνειν
τὰ
μαντεῖα |
[24] |
τὰ
κοινά,
τῶν
δὲ
πολλῶν
|
διὰ |
τὸ
πράττειν
κακῶς
περὶ
τὰ |
[33] |
ἐπισφαλῶς
αὐτῷ
τῶν
πραγμάτων
ἐχόντων
|
διὰ |
τὸν
νεωτερισμόν,
οὐκ
ἂν
οἰομένους |
[27] |
καὶ
γάμου
μὴ
δεομένη
λέγεται
|
διὰ |
τὸν
υἱὸν
ἄνδρα
λαβεῖν
πρωτεύοντα |
[41] |
ἦν
ῥᾴδιον·
ἐπιχειρήσας
δὲ
παραδύεσθαι
|
διὰ |
τοῦ
Λεχαίου
νυκτός,
ἐξέπεσε
καί |
[2] |
πάροδον
ἐπὶ
τὰς
πράξεις
(καὶ)
|
διὰ |
τοῦ
πιστεύεσθαι
δίδωσι·
νέῳ
δ' |
[23] |
καὶ
ἰσότητος
οὐδ'
ἀσφαλὲς
ἦν,
|
διὰ> |
τοῦτο
τῶν
περὶ
Ἆγιν
ἀπολωλότων, |
[53] |
ἀναχθεὶς
τῇ
Λιβύῃ
προσέβαλε,
καὶ
|
διὰ |
τῶν
βασιλικῶν
παραπεμπόμενος
ἧκεν
εἰς |
[58] |
τὸν
Ἱππίταν
ἀναβαλόντες,
ἐφέροντο
δρόμῳ
|
διὰ |
τῶν
στενωπῶν
καὶ
παρεκάλουν
τὸν |
[46] |
ἐπικρατήσειν,
ἢ
μὴ
τολμήσαντα
μάχεσθαι
|
διαβαλεῖν |
πρὸς
τοὺς
(Ἀργείους.
ὃ
καὶ |
[35] |
θέσθαι
πρὸς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἢ
|
διαβάλλειν |
τὸν
Ἄρατον
ὡς
ἀποδιδράσκοντα
καὶ |
[7] |
διαφθείρειν,
ἐντυγχάνων
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ
|
διαβάλλων |
τὸν
Ἆγιν,
ὡς
τυραννίδος
μισθὸν |
[3] |
παῖς,
ἕκτος
ἀπ'
Ἀγησιλάου
τοῦ
|
διαβάντος |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
καὶ
μέγιστον |
[27] |
χαράδραν
τινὰ
βαθεῖαν
οὐκ
εἴασε
|
διαβῆναι |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ὁ
Ἄρατος,
ἀλλ' |
[37] |
ἀναίρεσιν
πλούτου
καὶ
πενίας
ἐπανόρθωσιν,
|
διαδήματι |
καὶ
πορφύρᾳ
καὶ
Μακεδονικοῖς
καὶ |
[5] |
ὥρισε
φυλαττόντων
ἀριθμὸν
ἐν
ταῖς
|
διαδοχαῖς, |
καὶ
πατρὸς
παιδὶ
τὸν
κλῆρον |
[11] |
ἐπανέλθοι
παρὰ
γνώμην
οἴκαδε,
καὶ
|
διαδοχῆς |
ἔρημον
ἀνέλοι
τὴν
(βασιλείαν.
ἅμα |
[5] |
δυνατοὶ
τοὺς
προσήκοντας
ἐκ
τῶν
|
διαδοχῶν, |
καὶ
ταχὺ
τῆς
εὐπορίας
εἰς |
[56] |
μὴ
περὶ
τὴν
τῶν
φορτίων
|
(διάθεσιν |
μετρίως
ἐζημιοῦτο.
τοῦ
δὲ
Κλεομένους |
[10] |
τοὺς
τοῖς
ἐπιτηδεύμασι
καὶ
ταῖς
|
(διαίταις |
ἀσυμφύλους
μᾶλλον
ἐδυσχέραινε·
καὶ
γὰρ |
[56] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ὁμοίως
παρέχοντας
|
δίαιταν |
ἐξόδων
εἴργειν.
~Ἦν
μὲν
οὖν |
[6] |
τὴν
ἀρετήν,
ὥσπερ
ἐσθῆτα
τὴν
|
δίαιταν |
ἐπ'
ἐλευθερίᾳ
συμμεταβάλλοντες.
τῶν
δὲ |
[8] |
κατὰ
τετρακοσίους
καὶ
διακοσίους,
καὶ
|
δίαιταν |
ἣν
εἶχον
οἱ
πρόγονοι
διαιτᾶσθαι. |
[12] |
πρὸς
τοὺς
βασιλεῖς,
ὧν
μαχομένων
|
διαιτᾶν |
καὶ
βραβεύειν
αὐτοῖς
εἶναι
προσῆκον, |
[32] |
εὐτελῆ
καὶ
(Λακωνι(
κὴν
ἐκείνην
|
δίαιταν. |
ὅμως
δὲ
τὸ
τῆς
μοναρχίας |
[4] |
καὶ
δεῖπνα
καὶ
λουτρὰ
καὶ
|
διαίτας |
Λακωνικὰς
ζητεῖν,
καὶ
λέγειν
ὡς |
[8] |
δίαιταν
ἣν
εἶχον
οἱ
πρόγονοι
|
διαιτᾶσθαι. |
~Γραφείσης
δὲ
τῆς
ῥήτρας
καὶ |
[55] |
ὥσπερ
τὸν
Ἆπιν
ἐν
ἀφθόνοις
|
διαιτώμενον |
καὶ
τρυφᾶν
δοκοῦντα
τοῦ
κατὰ |
[9] |
ὡς
ὀλέθριον
τῇ
Σπάρτῃ
φυλάττεσθαι
|
διακελευομένων, |
καὶ
τῶν
ἔναγχος
(ἐκ
Πασιφάας |
[15] |
παρελθεῖν
τοὺς
πολεμίους
ἢ
μάχῃ
|
διακινδυνεῦσαι |
περὶ
τῶν
ὅλων.
(ἐπεὶ
δ' |
[25] |
τόλμαν
ὁ
Ἄρατος
οὐκ
εἴασε
|
διακινδυνεῦσαι |
τὸν
στρατηγόν,
ἀλλ'
ἀπῆλθε,
λοιδορούμενος |
[8] |
γενέσθαι
φιδίτια
κατὰ
τετρακοσίους
καὶ
|
διακοσίους, |
καὶ
δίαιταν
ἣν
εἶχον
οἱ |
[49] |
καὶ
τοὺς>
Λακεδαιμονίους
ἅπαντας
πλὴν
|
διακοσίων, |
ἑξακισχιλίους
ὄντας.
~Ἐπεὶ
δ'
εἰς |
[7] |
τοῦ
Ἄγιδος
καὶ
τὰ
(πραττόμενα
|
διακωλύειν. |
ἐβούλετο
μὲν
οὖν
ὁ
Λεωνίδας |
[37] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
(παραβιάζε(
σθαι
καὶ
|
διακωλύειν· |
ὡς
δ'
οὐ
προσεῖχον
αὐτῷ, |
[59] |
βοῶν
(καὶ
ἀγανακτοῦν
ἐπὶ
τῷ
|
διακωλύεσθαι |
τελευτᾶν.
ὁ
δὲ
Πτολεμαῖος
ὡς |
[13] |
βαδιζούσης,
καὶ
μηδενὸς
ἐνισταμένου
μηδὲ
|
διακωλύοντος, |
εἷς
ἀνὴρ
Ἀγησίλαος
ἀνέτρεψε
πάντα |
[58] |
καθ'
ἕκαστον
ἀπεπειρᾶτο,
μή
τις
|
(διαλανθάνοι |
ζῶν.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
τὸν |
[43] |
ἀπήγαγε,
καὶ
περιβαλοῦσα
καὶ
(κατασπασαμένη
|
διαλγοῦντα |
καὶ
συντεταραγμένον
ἄγε"
εἶπεν
ὦ |
[7] |
φίλους
παρακαλεῖν
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
|
διαλέγεσθαι |
γυναιξίν,
ἅτε
δὴ
τοὺς
Λακεδαιμονίους |
[18] |
καὶ
Ἀρκεσίλαος
ἀναβαίνοντες
εἰώθεσαν
αὐτῷ
|
διαλέγεσθαι· |
καί
ποτε
καὶ
παραλαβόντες
ἐπὶ |
[24] |
ὑγιαίνοντι,
καὶ
τέλος
ἀπέστη
τοῦ
|
διαλέγεσθαι |
καὶ
φοιτᾶν
πρὸς
αὐτόν·
οὐδενὶ |
[19] |
καὶ
ἠσπάσαντο
καὶ
συμπροῆγον
ἅμα
|
διαλεγόμενοι |
καὶ
παίζοντες
(ὡς
πρὸς
συνήθη |
[34] |
πρὸς
τὰς
δεξιώσεις
ἀπαντῶντα
καὶ
|
διαλεγόμενον |
καὶ
σχολάζοντα
τοῖς
χρῄζουσιν
ἱλαρῶς |
[29] |
(ἔχοντες.
ἔτι
δὲ
τοῦ
Εὐρυκλείδα
|
διαλεγομένου |
τοῖς
ἐφόροις,
ἐπιδραμόντες
ἐσπασμέναις
ταῖς |
[53] |
τῶν
πρὸς
ἡδονὴν
καὶ
κολακείαν
|
διαλεγομένων |
(πιθανώτερος
ἐφαίνετο,
πολλὴ
μὲν
αἰδὼς |
[9] |
εἰς
μέσον
προελθὼν
καὶ
βραχέα
|
διαλεχθεὶς |
ἔφη
συμβολὰς
διδόναι
τῇ
πολιτείᾳ |
[18] |
(τοὺς
παρόντας.
ὁ
δὲ
Λεωνίδας
|
διαλεχθεὶς |
τοῖς
φίλοις,
τὸν
μὲν
Κλεόμβροτον |
[14] |
τὴν
Πελοπόννησον,
ὥστε
θαυμάζειν
καὶ
|
διαλογίζεσθαι |
τοὺς
Ἕλληνας,
οἷος
ἦν
ἄρα |
[43] |
ὑπὸ
γήρως
αὐτοῦ
(καθήμε(
νον
|
διαλυθῆναι; |
πάντων
οὖν
ἑτοίμων
γενομένων,
ἀφίκοντο |
[46] |
στρατῷ
προσελθὼν
καὶ
καθυβρίσας
καὶ
|
διαλυμηνάμενος, |
ἀδεῶς
ἀνεχώρησεν.
~Ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον |
[13] |
χώραν,
ὤφειλε
δὲ
πάμπολλα,
μήτε
|
διαλῦσαι |
δυνάμενος
τὰ
χρέα,
μήτε
τὴν |
[36] |
Ἀχαιῶν
ἐπὶ
τούτοις
δέχεσθαι
τὰς
|
διαλύσεις |
καὶ
τὸν
Κλεομένη
καλούντων
εἰς |
[57] |
Ἀντίγονον,
ἄνδρα
πολεμιστὴν
καὶ
δραστήριον,
|
διαλύσεις |
ὑπεριδὼν
Κλεομένης
κάθηται
μητραγύρτου
βασιλέως |
[43] |
τῶν
Ἀχαιῶν
προκαλουμένων
αὐτὸν
εἰς
|
διαλύσεις, |
φοβοῖτο
δι'
ἐκείνην
ἄνευ
Πτολεμαίου |
[38] |
πολλὴ
τῶν
ἀνθρώπων
ἔσεσθαι
τὴν
|
διάλυσιν. |
ὁ
δ'
Ἄρατος,
ἤδη
διωμολογημένων |
[15] |
ἔφη
γὰρ
αὐτῷ
μὲν
δοκεῖν
|
διαμάχεσθαι |
καὶ
μὴ
παριέναι
τὸν
πόλεμον |
[5] |
ἡ
τάξις
αὕτη
καὶ
ἰσότης
|
διαμένουσα |
τὴν
(πόλιν
ἐκ
τῶν
ἄλλων |
[54] |
πλείονας
ἀδελφοὺς
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
|
διαμονὴν |
(τῶν
πραγμάτων.
Σωσιβίου
δὲ
τοῦ |
[50] |
καὶ
χρόνον
οὐ
πολὺν
οὕτω
|
διαναπαύσας |
τὸ
σῶμα
καὶ
τῇ
διανοίᾳ |
[44] |
Μεγαλοπολιτῶν
σπουδασάντων.
ταύτην
(δι)
ἁρπάσαι
|
διανοηθεὶς |
ὁ
Κλεομένης
οὐ
γὰρ
ἔστιν |
[13] |
ἀνέτρεψε
πάντα
καὶ
διελυμήνατο,
κάλλιστον
|
διανόημα |
καὶ
Λακωνικώτατον
αἰσχίστῳ
νοσήματι
τῇ |
[50] |
διαναπαύσας
τὸ
σῶμα
καὶ
τῇ
|
διανοίᾳ |
περιδραμὼν
ἅπαντας
τοὺς
λογισμούς,
ὥρμησε |
[22] |
ἐκείνης
ἣν
ὁ
Ἆγις
ἔσχε
|
διάνοιαν |
καὶ
προαίρεσιν.
(Ἦν
δὲ
καὶ |
[39] |
ὅθεν
ἐθαύμαζον
τὴν
ὀξύτητα
καὶ
|
διάνοιαν |
τοῦ
Κλεομένους·
καὶ
οἱ
πρότερον |
[58] |
πρὸς
τὴν
ἄκραν
ἐχώρουν,
ἀναρρῆξαι
|
διανοούμενοι |
τὸ
δεσμωτήριον
καὶ
χρήσασθαι
(τῷ |
[11] |
τινὸς
εἰς
ἕτερον
μέρος
ἀστὴρ
|
διᾴξῃ, |
κρίνουσι
τοὺς
βασιλεῖς
ὡς
περὶ |
[19] |
βασιλέως
σώματι
τὰς
χεῖρας
προσφέρειν,
|
διαπειλησάμενος |
αὐτοῖς
καὶ
λοιδορηθεὶς
εἷλκεν
αὐτὸς |
[14] |
καὶ
πράως
καὶ
μονονοὺκ
ἀψοφητὶ
|
διαπορευόμενοι |
τὴν
Πελοπόννησον,
ὥστε
θαυμάζειν
καὶ |
[33] |
τὸν
Διόνυσον
τεχνίτας
ἐκ
Μεσσήνης
|
διαπορευομένους |
λαβών,
καὶ
πηξάμενος
θέατρον
ἐν |
[8] |
Σπάρτῃ
πολίτας.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
διαπραξάμενος |
ὁ
Ἆγις
ἔφορον
γενέσθαι
τὸν |
[38] |
φοβούμενος
τὸν
Κλεομένη
μὴ
πάντα
|
διαπράξηται |
καθομιλήσας
τὸ
πλῆθος
ἢ
καὶ |
[6] |
πόλει
καὶ
πολλὰ
τῶν
κοινῶν
|
διαπραττομένην. |
~Ἡ
δ'
ἀκούσασα
τὸ
μὲν |
[52] |
δ'
οὐδὲν
(οὐδὲ
χρήσιμον
ἄλλο
|
διαπραττόμενος. |
ἐγὼ
δὲ
καὶ
σὲ
καὶ |
[43] |
καὶ
παρὰ
τῶν
φίλων
αὐτοῦ
|
διαπυνθάνεσθαι, |
(μή
τι
κατοκνεῖ
βουλόμενος
ἐντυχεῖν |
[24] |
ἐμπνεῖσθαι
Λακεδαιμόνιοι
καλοῦσιν
ἀπεπειρᾶτο
τούτου,
|
διαπυνθανόμενος |
τὸν
Ἆγιν
ὁποῖος
γένοιτο
βασιλεὺς |
[44] |
παραλαβόντος,
Ὀρχομενὸν
δὲ
καὶ
Μαντίνειαν
|
διαρπάσαντος, |
εἰς
αὐτὴν
τὴν
Λακωνικὴν
συνεσταλμένος |
[45] |
μενον.
μικρὸν
οὖν
ὁ
Κλεομένης
|
διασιωπήσας |
χαλεπὸν
μέν"
ἔφη
τὸ
πιστεῦσαι |
[44] |
μὲν
καθαιροῦντος
εὐθύς,
τὰ
δὲ
|
διασκάπτοντος, |
τῶν
δὲ
φρουρῶν
οἷς
ἐνέτυχε |
[27] |
καὶ
τειχῶν
μεστὸν
ἐνσείσας
καὶ
|
διασπασθεὶς |
περὶ
ταῦτα
κακῶς
ἀπήλλαττε,
κατιδὼν |
[55] |
παρακαλεῖν
ἐκεῖνον,
ἐν
ταραχῇ
καὶ
|
διασπασμῷ |
τῆς
Πελοποννήσου
γεγενημένης,
ἠξίου
μὲν |
[40] |
ἀγγελίας
δὲ
περὶ
τούτων
προσπεσούσης,
|
διαταραχθεὶς |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἀποκλίνουσαν
αἰσθόμενος |
[22] |
ἅμα
τῷ
λαβεῖν
πρὸς
αὐτὴν
|
διατεθέντα |
καί
τινα
τρόπον
συμπαθοῦντα
τῇ |
[31] |
ἀνθ'
ἑαυτῶν,
ἐφόρους
προσαγορευθέντας·
καὶ
|
διατελεῖν |
γε
τούτους
τὸ
πρῶτον
ὑπηρέτας |
[5] |
καὶ
ζῶντα
δοῦναι
καὶ
(καταλιπεῖν
|
διατιθέμενον. |
οὗτος
μὲν
οὖν
αὑτοῦ
τινα |
[33] |
χαρίεν
καὶ
Λακωνικὸν
πρὸς
ἀλλήλους
|
διατιθεμένων. |
ἣν
δ'
ἔχει
τὸ
τοιοῦτον |
[55] |
ἐν
ταῖς
χερσὶ
τῶν
ἱερέων
|
διατριβήν, |
οὕτως
ἐκεῖνον
οὐδὲν
ἤρεσκε
τῶν |
[23] |
καὶ
τοὺς
ἐφήβους
οὐκ
(ἀμελῶς
|
διατρίβοντος. |
ὁ
δὲ
Σφαῖρος
ἐν
τοῖς |
[25] |
εἶπεν
εἰ
μή
τί
σοι
|
διαφέρει, |
γράψον
ἡμῖν
(ἐπὶ
τί
σοι |
[52] |
ἑαυτούς,
ὃν
εἰκός
ἐστι
Πτολεμαίου
|
διαφέρειν |
ὅσον
(Αἰγυπτίων
Μακεδόνας.
εἰ
δ' |
[58] |
ἀποκρουσθέντα
τῆς
πείρας
τὸν
Κλεομένη
|
διαφέρεσθαι |
καὶ
πλανᾶσθαι
κατὰ
τὴν
πόλιν, |
[34] |
καὶ
βασιλικώτατον,
ὡς
οὐδενὶ
φίλου
|
διαφέροντα |
μισθωτὸν
ἢ
τῷ
τὸν
μὲν |
[10] |
καὶ
φιλοσοφοῦντες,
ἐν
Σπάρτῃ
τιμηθῆναι
|
διαφερόντως. |
(σὺ
δ'
Ἐκπρέπη
μὲν"
ἔφησεν |
[22] |
καὶ
κάλλει
πολὺ
τῶν
Ἑλληνίδων
|
διαφέρουσα |
καὶ
τὸν
τρόπον
ἐπιεικής.
(διὸ |
[15] |
μάχεσθαι
καὶ
τοὺς
συμμάχους
ἐπαινέσας
|
διαφῆκε, |
θαυμασθεὶς
ὁ
Ἆγις
ἀνεζεύγνυεν,
ἤδη |
[45] |
τοῦτο>
λέγω
καὶ
συμβουλεύω,
μὴ
|
διαφθεῖραι |
πόλιν
τηλικαύτην,
ἀλλ'
ἐμπλῆσαι
φίλων |
[47] |
μηδενὶ
πόνῳ
πάντα
συγκατατρῖψαι
καὶ
|
διαφθεῖραι |
(τὸν
καρπόν.
ὡς
μέντοι
κατὰ |
[12] |
Λεωνίδαν
εἰς
Τεγέαν
ὑπεξιόντα
βουληθέντος
|
διαφθεῖραι |
τοῦ
Ἀγησιλάου
καὶ
πέμψαντος
ἐπ' |
[46] |
καὶ
μέγιστα
μέρη
κατασκάψας
καὶ
|
διαφθείρας |
ἀνέζευξεν
ἐπ'
οἴκου,
φοβούμενος
τὸν |
[13] |
Λακωνικώτατον
αἰσχίστῳ
νοσήματι
τῇ
(φιλοπλουτίᾳ
|
διαφθείρας. |
ἐπειδὴ
γὰρ
ἐκέκτητο
μὲν
ἐν |
[7] |
τὴν
πρᾶξιν
ἐζήτει
κακουργεῖν
καὶ
|
διαφθείρειν, |
ἐντυγχάνων
τοῖς
ἄρχουσι
καὶ
διαβάλλων |
[58] |
αὐτόν,
ἐκέλευσεν
ἀνελεῖν
καὶ
μὴ
|
διαφθείρειν |
τὴν
(πρᾶξιν,
ἄχρηστον
ἄνθρωπον
περιμένοντας. |
[46] |
τοὺς
(Ἀργείους.
ὃ
καὶ
συνέβη.
|
διαφθειρομένης |
γὰρ
τῆς
χώρας
ὑπ'
αὐτοῦ |
[34] |
καὶ
δωρεαῖς
δελεάζοντες
αὐτοὺς
καὶ
|
(διαφθείροντες, |
ἀτέχνους
καὶ
ἀδίκους
ἐνόμιζεν
εἶναι· |
[3] |
καίπερ
γὰρ
ἐγκεκλικότων
ἤδη
τῇ
|
διαφθορᾷ |
τοῦ
πολιτεύματος
ὁμαλῶς
ἁπάντων,
ἦν |
[6] |
δὲ
πρεσβυτέρων,
ἅτε
δὴ
πόρρω
|
διαφθορᾶς |
γεγονότων,
συνέβαινε
τοὺς
πλείστους,
ὥσπερ |
[5] |
πάτριον
ἀγωγήν.
~Ἀρχὴν
μὲν
οὖν
|
διαφθορᾶς |
καὶ
τοῦ
νοσεῖν
ἔσχε
τὰ |
[24] |
μέντοι
τὴν
αἰτίαν
ἔφρασε
τῆς
|
διαφορᾶς, |
ἀλλ'
αὐτὸν
ἔφη
γινώσκειν
ἐκεῖνον. |
[5] |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτῷ
γενομένης
|
διαφορᾶς, |
ῥήτραν
ἔγραψεν
ἐξεῖναι
τὸν
οἶκον |
[12] |
γὰρ
τὸ
ἀρχεῖον
ἰσχύειν
ἐκ
|
διαφορᾶς |
τῶν
βασιλέων,
τῷ
τὰ
βελτίονα |
[37] |
ἐν
ἤθεσιν
οὕτως
ἀξιολόγοις
καὶ
|
διαφόροις |
πρὸς
ἀρετὴν
ἐκφέρειν
δύναται
τὸ |
[37] |
μὲν
τοῖς
βασιλεῦσιν
ὕποπτος
καὶ
|
διάφορος |
γενόμενος,
τουτονὶ
δ'
αὐτὸν
Ἀντίγονον |
[40] |
μὴ
συλλαβόντας
αὐτόν,
ἀλλ'
(ἐάσαντας
|
διαφυγεῖν· |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς |
[37] |
παρόντων
ἀναλαβεῖν
αὑτὴν
ἔτι
καὶ
|
διαφυγεῖν |
τὴν
Μακεδόνων
ὕβριν
καὶ
πλεονεξίαν |
[45] |
μετὰ
τέκνων
καὶ
γυναικῶν
φθάσαι
|
διαφυγόντας |
εἰς
Μεσσήνην.
ἐσώθη
δὲ
καὶ |
[4] |
σώματος,
καὶ
πᾶσαν
ἐκδὺς
καὶ
|
διαφυγὼν |
πολυτέλειαν,
ἐγκαλλωπίζεσθαι
τῷ
τριβωνίῳ,
καὶ |
[47] |
πολεμεῖν,
(καὶ)
μὴ
μόνον
ἄθικτον
|
διαφυλάττοντα |
τὴν
Λακωνικήν,
ἀλλὰ
καὶ
χώραν |
[43] |
ἐν
ᾧ
πρότερον
εἶχεν
ἤθει
|
διαφυλάττων, |
τά
τε
προστάγματα
τοῖς
ἡγεμόσιν |
[46] |
πολλοὺς
ἔχοντα
μισθοφόρους
ἐν
Ἄργει
|
διαχειμάζοντα |
μετὰ
τῶν
φίλων,
ἐνέβαλεν
εἰς |
[11] |
κατὰ
τοῦ
Λεωνίδα
λέγειν
ἑτέρους
|
διδάξας, |
αὐτὸς
παρεφύλαττε
μετὰ
τῶν
(συναρχόντων |
[32] |
περιοίκων,
ὁπλίτας
τετρακισχιλίους
ἐποίησε,
καὶ
|
διδάξας |
αὐτοὺς
ἀντὶ
δόρατος
χρῆσθαι
σαρίσῃ |
[34] |
γέγραπται.
~Πάντων
δ'
αὐτὸς
ἐγίγνετο
|
διδάσκαλος, |
εὐτελῆ
καὶ
ἀφελῆ
καὶ
φορτικὸν |
[33] |
τῶν
νέων
καὶ
τῶν
πρεσβυτέρων
|
διδασκόντων, |
τὰς
δὲ
παιδιὰς
ὁπότε
σχολάζοιεν |
[9] |
καὶ
βραχέα
διαλεχθεὶς
ἔφη
συμβολὰς
|
διδόναι |
τῇ
πολιτείᾳ
μεγίστας
ἣν
καθίστησι· |
[24] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
τὴν
πόλιν,
αὐτοὺς
|
διδόντας |
ἐγκλημάτων
(προφάσεις.
ὁ
γὰρ
Ἄρατος |
[7] |
ἢ
τῶν
ἰδίων
(αὑτοῖς
πολυπραγμονεῖν
|
διδόντας. |
ἦν
δὲ
τότε
τῶν
Λακωνικῶν |
[60] |
οὗ
κατέπαυσαν
αὐτοὺς
οἱ
σοφώτεροι,
|
διδόντες |
λόγον,
ὡς
μελίττας
μὲν
βόες, |
[40] |
φρουρὰν
Ἀχαιῶν
καὶ
πολλὰ
χρήματα
|
διδόντος· |
ἀποκρίνασθαι
δ'
αὐτόν,
ὡς
οὐκ |
[53] |
πρὸς
αὐτόν·
ἐπεὶ
δὲ
γνώμης
|
διδοὺς |
πεῖραν
ἀνὴρ
ἐφαίνετ'
ἔμφρων,
καὶ |
[43] |
δ'
ὅπως
ἂν
ὁ
δαίμων
|
διδῷ |
πάρεισι.
ταῦτα
δ'
εἰποῦσα
καὶ |
[2] |
πράξεις
(καὶ)
διὰ
τοῦ
πιστεύεσθαι
|
δίδωσι· |
νέῳ
δ'
ἔτι
ὄντι
καὶ |
[58] |
φίλων.
λέγεται
δὲ
τάχιον
ἢ
|
διεγνώκει |
πρὸς
τὴν
πρᾶξιν
ὁρμῆσαι,
συναισθόμενος |
[58] |
εἰς
Κάνωβον
ἐξώρμησε,
πρῶτον
μὲν
|
διέδωκαν |
λόγον,
ὡς
παραλύοιτο
τῆς
φυλακῆς |
[16] |
βασιλείαν
ἔν
τινι
τιμῇ
τίθεσθαι.
|
διέδωκε |
δὲ
λόγον
ὡς
καὶ
αὖθις |
[57] |
βασιλέως
πάντα
τὸν
χρόνον
ἐπιεικῶς
|
διείλεκτο |
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
συνήθειά
τις |
[59] |
νεὼς
εἰς
Αἴγυπτον
πλεούσης·
καὶ
|
διεκομίσθη |
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
καὶ
συνδιήνεγκεν |
[42] |
πρὸς
αὐτὸν
ἐκεῖνος
ἦν,
καὶ
|
διεκώλυσεν |
ἐκβαλεῖν
τοὺς
ὑπόπτους.
(ἀπολύσας
οὖν |
[57] |
πρὸς
αὐτόν,
ἦλθε
μὲν
καὶ
|
διελέχθη |
μέτρια,
τὸ
ὕποπτον
ἐξαιρῶν
καὶ |
[9] |
συναγαγὼν
ὁ
Λύσανδρος
αὐτός
τε
|
διελέχθη |
τοῖς
πολίταις,
καὶ
Μανδροκλείδας
καὶ |
[39] |
(Λακωνικὴν
ἀποκουφίσαντες.
ὀλίγου
δὲ
χρόνου
|
διελθόντος, |
ἁψάμενοι
μόνον
τῶν
πατρίων
ἐθῶν |
[12] |
ὁ
Λύσανδρος
ἀπηλλάγη,
τοῦ
χρόνου
|
διελθόντος. |
οἱ
δὲ
κατασταθέντες
ἔφοροι
τὸν |
[46] |
Κλεομένους,
ἡ
μὲν
σύνοδος
εὐθὺς
|
διελύθη |
τῶν
Ἀχαιῶν,
καταπλαγέντων
τὴν
ὀξύτητα |
[13] |
ἀνὴρ
Ἀγησίλαος
ἀνέτρεψε
πάντα
καὶ
|
διελυμήνατο, |
κάλλιστον
διανόημα
καὶ
Λακωνικώτατον
αἰσχίστῳ |
[37] |
ὑπερθέμενος
ἀνεχώρησεν
εἰς
Λακεδαίμονα.
~Τοῦτο
|
διελυμήνατο |
τὰ
πράγματα
τῆς
Ἑλλάδος,
ἁμῶς |
[32] |
πολῖται
(πάντες,
ἡ
δὲ
χώρα
|
διενεμήθη. |
κλῆρον
δὲ
καὶ
τῶν
ὑπ' |
[42] |
μόγις
ἀντεῖχον
οἱ
φρουροὶ
καὶ
|
διεπέμποντο |
συχνοὺς
πρὸς
τὸν
Κλεομένη,
φοβηθεὶς |
[26] |
ἐπιβαλών,
ἅπαν
μὲν
ἐτρέψατο
καὶ
|
διεπτόησεν |
αὐτῶν
τὸ
στράτευμα,
συχνοὺς
δ' |
[49] |
μάλιστα
τῷ
Κλεομένει
τὰ
(πράγματα
|
διεργασαμένην. |
τοῦ
γὰρ
Ἀντιγόνου
τοὺς
Ἰλλυριοὺς |
[58] |
τοὺς
μὲν
ὑπηρέτας
καὶ
δορυφόρους
|
διεσκέδασαν, |
αὐτὸν
δὲ
κατασπάσαντες
ἀπὸ
(τοῦ |
[46] |
(εἰδὼς
γὰρ
εἰς
τὰ
χειμάδια
|
διεσπαρμένους |
κατὰ
πόλεις
(ὥς
φησι)
τοὺς |
[16] |
δι'
ἀνδραγαθίαν,
(ὑπεξ(
ήγαγε
καὶ
|
διέσωσε· |
τῶν
δὲ
βασιλέων
ὁ
μὲν |
[28] |
τὸν
Κλεομένη,
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
διεταράχθη, |
καθ'
ὑποψίαν
τινὰ
πειράζεσθαι
δοκῶν, |
[3] |
καὶ
ταπεινὰ
πράττουσα
παρ'
ἀξίαν
|
διετέλει |
μέχρι
τῶν
χρόνων
ἐκείνων,
(ἐν |
[17] |
(χαλεπῶς
ἔχουσα
πρὸς
τὸν
Κλεόμβροτον
|
διετέλει· |
τότε
δ'
αὖ
πάλιν
ταῖς |
[10] |
ὅτι
τὰ
αὐτὰ
τῷ
Λυκούργῳ
|
διετέλουν |
ᾄδοντες
καὶ
φιλοσοφοῦντες,
ἐν
Σπάρτῃ |
[19] |
μὲν
ἄλλον
ἐν
τῷ
ἱερῷ
|
διέτριβε |
χρόνον,
εἰώθει
δὲ
καταβαίνειν
ὅτε |
[54] |
ἀναστρέφεται"
τῷ
γὰρ
ὄντι
τοιοῦτον
|
διέφαινεν |
ἦθος
ἐν
τοῖς
βασιλικοῖς,
ὑποβλέπων |
[18] |
τοῦ
Κλεομβρότου
καὶ
τὸ
βλέμμα
|
διεφθαρμένον |
καὶ
συντετηκὸς
ὑπὸ
λύπης
περιήνεγκεν |
[49] |
λέγεται
χρήμασι
πρότερον
ὑπ'
Ἀντιγόνου
|
διεφθαρμένος |
ἀμελεῖν
ἐκείνων
εἰπόντος
ὡς
καλῶς |
[18] |
συνεξῆλθεν,
ὥστ'
εἰ
μὴ
πάνυ
|
διεφθαρμένος |
ἦν
ὑπὸ
κενῆς
δόξης
ὁ |
[54] |
μὲν
γὰρ
βασιλεὺς
αὐτὸς
οὕτω
|
διέφθαρτο |
τὴν
ψυχὴν
ὑπὸ
γυναικῶν
καὶ |
[35] |
πολλοὺς
μὲν
ἐν
τῇ
μάχῃ
|
διέφθειρεν |
αὐτῶν,
πολλῶν
δὲ
καὶ
ζώντων |
[59] |
τὸ
κόσμιον
τῆς
ψυχῆς,
καὶ
|
διεφύλαξεν |
ἣν
ζῶσα
φρουρὰν
τῷ
σώματι |
[2] |
οὖν
ἐπικρινεῖς
αὐτὸς
ἐκ
τῆς
|
διηγήσεως· |
παραβάλωμεν
δ'
αὐτοῖς
Λακωνικὸν
ζεῦγος |
[22] |
τῶν
γεγονότων
καὶ
προσέχειν
ἐπιμελῶς
|
διηγουμένης |
ἐκείνης
ἣν
ὁ
Ἆγις
ἔσχε |
[28] |
δ'
ἐπείσθη
μὴ
ψεύδεσθαι
(τὸν
|
διηγούμενον, |
ἐθάρρησε.
καὶ
λαβὼν
ὅσους
ὑπώπτευε |
[34] |
τὰ
μὲν
ἐρωτῶν,
τὰ
δὲ
|
διηγούμενος, |
οὔτε
τὴν
σπουδὴν
ἀηδῆ
τῶν |
[24] |
ἐπράχθη
καθ'
ἕκαστα
μυθολογῶν
(καὶ
|
διηγούμενος· |
ὡς
δ'
ἦν
καταφανὴς
(αὐτῷ) |
[28] |
λῷόν
ἐστι.
(ταύτην
τὴν
ὄψιν
|
διηγουμένου |
τοῦ
ἐφόρου
πρὸς
τὸν
Κλεομένη, |
[48] |
μάχης,
ἀλλ'
ἐφ'
οἷς
ἐβούλετο
|
διηλλάγη |
πρὸς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἀπελθόντων
τῶν |
[46] |
καὶ
ἀγανακτήσας
τὰ
μὲν
χρήματα
|
διήρπασεν, |
ἀνδριάντας
δὲ
καὶ
γραφὰς
ἀπέστειλεν |
[2] |
ἐκεῖνοι,
καὶ
πολιτείαν
καλὴν
καὶ
|
δικαίαν |
ἐκλελοιπυῖαν
πολὺν
χρόνον
ἀναλαμβάνοντες,
ὁμοίως |
[37] |
ἐκπεπληγμένοι
τὸ
θράσος,
ἀλλὰ
καὶ
|
δικαίαν |
ἐποιοῦντο
τὴν
ἀξίωσιν
τῶν
Λακεδαιμονίων |
[10] |
τιμήν,
ἠρώτα
τὸν
Ἆγιν
εἰ
|
δίκαιον |
ἄνδρα
καὶ
σπουδαῖον
ἡγεῖται
γεγονέναι |
[17] |
φονεύειν
καὶ
τέκνων
ἀμελεῖν
εἶναι
|
δίκαιον. |
~Ἡ
μὲν
Χιλωνὶς
τοιαῦτα
ποτνιωμένη |
[21] |
μεμφθεὶς
δ'
ὑπὸ
τῶν
φίλων
|
δικαιότερον |
ἢ
τῶν
ἐχθρῶν,
ὅτι
καὶ |
[11] |
τὴν
(βασιλείαν.
ἅμα
δὲ
τῇ
|
δίκῃ |
Κλεόμβροτον
ἔπειθε
τῆς
βασιλείας
ἀντιποιεῖσθαι, |
[11] |
ἀπολιποῦσα.
καλουμένου
δὲ
πρὸς
τὴν
|
δίκην |
αὐτοῦ
καὶ
μὴ
καταβαίνοντος,
ἐκεῖνον |
[26] |
αἰσθόμενοι
τοῦτο,
καὶ
φοβηθέντες
μὴ
|
δίκην |
δῶσι
τοῦ
Ἀρχιδάμου
κατελθόντος,
ἐδέξαντο |
[12] |
δὲ
Λυσάνδρῳ
καὶ
τῷ
Μανδροκλείδᾳ
|
δίκην |
ἐπῆγον,
ὡς
παρὰ
τὸν
νόμον |
[17] |
δάκρυσι,
χαλεπωτέραν
ἢ
σὺ
βούλει
|
δίκην |
ὑφέξει
τῆς
κακοβουλίας,
(ἐπιδὼν
ἐμὲ |
[19] |
μὲν
Ἀμφάρης
οἰμωξόμενον
ἐκάλει
καὶ
|
δίκην |
ὑφέξοντα
τῆς
ἰταμότητος·
ἄλλος
δέ |
[34] |
οἴνου
μεστὸν
καὶ
φιάλας
ἀργυρᾶς
|
δικοτύλους |
δύο
καὶ
ποτήρια
τῶν
ἀργυρῶν |
[16] |
λόγον
ὡς
καὶ
αὖθις
ἐφορεύσων.
|
(Διὸ |
καὶ
θᾶσσον
ἀποκινδυνεύσαντες
οἱ
ἐχθροὶ |
[30] |
μάλιστα
(φοβούμενοι
τὸ
κακῶς
ἀκοῦσαι.
|
διὸ |
καὶ
καλῶς
ὁ
εἰπών·
ἵνα |
[45] |
καὶ
δυνατοὶ
μάλιστα
τῶν
Μεγαλοπολιτῶν.
|
διὸ |
καὶ
λαβόντες
αὐτοὺς
εὐθὺς
οἱ |
[19] |
κρίσεως
τυχεῖν
ἐν
τοῖς
πολίταις.
|
διὸ |
καὶ
μάλιστα
κατήπειξαν
τὴν
ἀναίρεσιν, |
[30] |
καὶ
τὸ
δεδοικέναι
τοῖς
πολλοῖς.
|
διὸ |
καὶ
παρὰ
τὸ
τῶν
ἐφόρων |
[21] |
δεδιότες
(καὶ
σεβόμενοι
τὸ
ἀξίωμα.
|
διὸ |
καὶ
πολλῶν
γεγονότων
Λακεδαιμονίοις
ἀγώνων |
[30] |
λιτείαν
μάλιστα
συνέχεσθαι
φόβῳ
νομίζοντες.
|
διὸ |
καὶ
προεκήρυττον
οἱ
ἔφοροι
τοῖς |
[46] |
πολλοὺς
ἔχων
στρατιώτας
(μεθ'
ἑαυτοῦ.
|
διὸ |
καὶ
τὸ
δεύτερον
ἐγχείρημα
τοῦ |
[22] |
διαφέρουσα
καὶ
τὸν
τρόπον
ἐπιεικής.
|
(διὸ |
πολλὰ
μὲν
ἐποίησεν
ὥς
φασι |
[38] |
ὡς
ἐπάγοντα
τῇ
Πελοποννήσῳ
Μακεδόνας.
|
διὸ |
τούτοις
ἐπαρθεὶς
ὁ
Κλεομένης
εἰς |
[36] |
ἀνενεγκεῖν
(καὶ
τὴν
φωνὴν
ἀποκοπῆναι.
|
διὸ |
τῶν
μὲν
αἰχμαλώτων
ἀπέπεμψε
τοῖς |
[54] |
δὲ
μέγιστα
τῆς
ἀρχῆς
πράγματα
|
διοικεῖν |
Ἀγαθόκλειαν
τὴν
ἐρωμένην
τοῦ
βασιλέως |
[40] |
(τὰ
χρήματα
λαβόντας
φυλάττειν
καὶ
|
διοικεῖν. |
Τριτύμαλλον
δὲ
πάλιν
τὸν
Μεσσήνιον |
[31] |
γέροντας,
καὶ
πολὺν
χρόνον
οὕτω
|
διοικεῖσθαι |
τὴν
πόλιν,
(οὐδὲν
ἑτέρας
ἀρχῆς |
[53] |
τοὺς
φίλους
εὐτελῶς
καὶ
σωφρόνως
|
διοικῶν, |
τὰ
πλεῖστα
κατανήλισκεν
εἰς
φιλανθρωπίας |
[36] |
τὴν
ἡγεμονίαν,
ὡς
τἆλλα
μὴ
|
διοισόμενος |
πρὸς
αὐτούς,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[40] |
βουλευτήριον
τοὺς
πολίτας,
ἔλαθε
δὲ
|
διολισθὼν |
ἄχρι
(τῆς
πύλης.
ἐκεῖ
δὲ |
[33] |
τέλος
δὲ
τοὺς
περὶ
τὸν
|
Διόνυσον |
τεχνίτας
ἐκ
Μεσσήνης
διαπορευομένους
λαβών, |
[9] |
Ἀτλαντίδων
μίαν
οὖσαν
(τῶν)
ἐκ
|
Διὸς |
τὸν
Ἄμμωνα
τεκεῖν,
τινὲς
δὲ |
[40] |
Ἀκροκόρινθον,
ἰδίᾳ
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
|
διπλῆν |
ἐπαγγελλόμενος
τὴν
σύνταξιν
ἧς
ἐλάμβανε |
[25] |
Ἀργολικὴν
καταδραμόντος,
ἐξεστράτευσαν
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
δισμυρίοις |
πεζοῖς
καὶ
χιλίοις
ἱππεῦσιν
Ἀριστομάχου |
[48] |
ὅπλοις
τὸ
πᾶν
θέμενος,
ἠναγκάσθη
|
δισμυρίοις, |
ὡς
Πολύβιός
φησι,
πρὸς
τρισμυρίους |
[44] |
ἐποίει
καὶ
τάλαντα
πεντακόσια
συνέλεξε,
|
δισχιλίους |
δὲ
προσκαθοπλίσας
Μακεδονικῶς
ἀντίταγμα
τοῖς |
[42] |
(ἀπολύσας
οὖν
τὸν
Μεγιστόνουν
μετὰ
|
δισχιλίων |
στρατιωτῶν,
αὐτὸς
προσεῖχε
τῷ
Ἀντιγόνῳ |
[28] |
ἔθος>
ἐστὶ
καθεζομένοις
χρηματίζειν,
ἕνα
|
δίφρον |
κεῖσθαι,
τοὺς
δὲ
τέτταρας
ἀνῃρῆσθαι, |
[31] |
οὓς
ἔδει
μεταστῆναι,
καὶ
τοὺς
|
δίφρους |
ἀνεῖλε
τῶν
ἐφόρων
πλὴν
ἑνός, |
[12] |
καταβάντες
ἀνέστησαν
μὲν
ἐκ
τῶν
|
δίφρων |
τοὺς
ἐφόρους,
ἄλλους
δ'
(ἀντ' |
[11] |
ἀρχὴν
ἔχων
ὥρμησε
τὸν
Λεωνίδαν
|
διώκειν |
κατὰ
δή
τινα
νόμον
παλαιόν, |
[52] |
ἐγγὺς
ὂν
κακὸν
καὶ
μακρὰν
|
διώκοντες; |
εἰ
γὰρ
οὐκ
αἰσχρόν
ἐστι |
[52] |
πόνηρε
καὶ
πᾶσιν
ἐν
ἑτοίμῳ
|
διώκων, |
ἀποθανεῖν,
ἀνδρεῖος
εἶναι
δοκεῖς,
φεύγων |
[27] |
τοὺς
περὶ
αὑτὸν
ἱππεῖς
καὶ
|
διώκων |
εἰς
χωρίον
ἀμπέλων
καὶ
τάφρων |
[38] |
διάλυσιν.
ὁ
δ'
Ἄρατος,
ἤδη
|
διωμολογημένων |
αὐτῷ
πρὸς
τὸν
Ἀντίγονον
τῶν |
[59] |
οὐ
πολὺ
νυκτὸς
ἀπέδρα,
καὶ
|
διώξασα |
συντόνως
ἐπὶ
Ταίναρον,
(ἐκεῖθεν
ἐπέβη |
[27] |
ὁ
Ἄρατος,
ἀλλ'
ἐπέστησε
τὴν
|
δίωξιν, |
ἀγανακτῶν
δὲ
Λυδιάδας
ὁ
Μεγαλοπολίτης |
[22] |
ἔχοντι,
τὴν
δ'
ἄνθρωπον
ἄλλῳ
|
δοθῆναι |
μὴ
βουλόμενος.
ἦν
γὰρ
οὐσίας |
[16] |
καταφρονεῖν,
τὸν
δ'
Ἆγιν
ἐβούλετο
|
δοκεῖν |
διὰ
τὴν
συγγένειαν
μᾶλλον
ἢ |
[15] |
ἀλόγιστον.
ἔφη
γὰρ
αὐτῷ
μὲν
|
δοκεῖν |
διαμάχεσθαι
καὶ
μὴ
παριέναι
τὸν |
[52] |
ἑτοίμῳ
διώκων,
ἀποθανεῖν,
ἀνδρεῖος
εἶναι
|
δοκεῖς, |
φεύγων
αἰσχίονα
φυγὴν
(τῆς
πρότερον. |
[37] |
αὑτόν,
ἵνα
μὴ
Κλεομένει
ποιεῖν
|
δοκῇ |
τὸ
προσταττόμενον,
Ἀντιγόνεια
θύων
καὶ |
[54] |
Κλεομένει
καὶ
πίστιν
εὐνοίας
καὶ
|
δόκησιν |
ἰσχύος
προσέθηκεν,
ὕστερον
δέ,
τοῦ |
[31] |
τῶν
ξένων
κρίσιν
ποιεῖν
καὶ
|
δοκιμασίαν, |
ὅπως
οἱ
κράτιστοι
γενόμενοι
Σπαρτιᾶται |
[15] |
Πελοποννήσου
προεμένους,
ποιήσειν
δὲ
τὸ
|
(δοκοῦν |
Ἀράτῳ·
καὶ
γὰρ
πρεσβύτερόν
τ' |
[4] |
τῇ
χάριτι
τῆς
μορφῆς
ὡραϊσμὸν
|
δοκοῦντα |
περισπάσας
τοῦ
σώματος,
καὶ
πᾶσαν |
[55] |
ἐν
ἀφθόνοις
διαιτώμενον
καὶ
τρυφᾶν
|
δοκοῦντα |
τοῦ
κατὰ
φύσιν
βίου
καὶ |
[26] |
ἐκείνους
ἦλθε,
βεβιάσθαι
τὸν
Κλεομένη
|
δοκοῦντας. |
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
κινεῖν
εὐθὺς |
[54] |
δεδοικέναι
καὶ
πᾶσιν
ἀπιστεῖν
ἀσφαλεστάτου
|
δοκοῦντος |
εἶναι,
φοβερὸν
ἐποίει
τὸν
Κλεομένη |
[44] |
βοήθειαν,
ἐν
πλευραῖς
καθεζομένου
καὶ
|
δοκοῦντος |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπικεκλῆσθαι
μάλιστα |
[30] |
καὶ
τὴν
ἀνδρείαν
δέ
μοι
|
δοκοῦσιν |
οὐκ
ἀφοβίαν,
ἀλλὰ
φόβον
(ψόγου |
[47] |
καὶ
τοῖς
πολεμίοις
ἀνὴρ
ἡγεμονικὸς
|
δοκῶν |
εἶναι
καὶ
(πραγμάτων
μεγάλων
ἄξιος. |
[28] |
διεταράχθη,
καθ'
ὑποψίαν
τινὰ
πειράζεσθαι
|
δοκῶν, |
ὡς
δ'
ἐπείσθη
μὴ
ψεύδεσθαι |
[6] |
καὶ
τὸ
συνετὸν
τοῦτο
καὶ
|
δολερὸν |
τόλμῃ
μεμειγμένον
ἔχων·
Ἀγησίλαον
μέν< |
[45] |
ταῦτα,
νικάτω
δὲ
τὸ
πρὸς
|
δόξαν |
(ἀεὶ
μᾶλλον
ἢ
τὸ
λυσιτελὲς |
[37] |
πρωτεύοντος
αὐτοῦ,
δεινὸν
εἶναι
τὴν
|
δόξαν |
ἅμα
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἐπιφύντα |
[53] |
τοιούτου
καὶ
προέμενον
τῷ
Ἀντιγόνῳ,
|
δόξαν |
ἅμα
κεκτημένῳ
τηλικαύτην
καὶ
δύναμιν, |
[39] |
μικρὸν
οὖν
τοῦτο
καὶ
πρὸς
|
δόξαν |
αὐτῷ
καὶ
δύναμιν
ὑπῆρχεν.
οὔτε |
[7] |
ἐδεῖτο
τῆς
μητρὸς
ἐπιδοῦναι
πρὸς
|
δόξαν |
αὐτῷ
καὶ
φιλοτιμίαν
τὸν
πλοῦτον, |
[2] |
εἰς
τὴν
παρὰ
τῶν
πολλῶν
|
δόξαν |
ἐπῆλθεν
εἰπεῖν,
ἐννοήσασιν
ἡλίκην
ἔχει |
[1] |
οὕτως
οἱ
πολιτευόμενοι
καὶ
πρὸς
|
δόξαν |
ὁρῶντες
ὑπηρέται
μὲν
τῶν
πολλῶν |
[7] |
καταστήσῃ
τοῖς
πολίταις,
ὄνομα
καὶ
|
δόξαν |
ὡς
(ἀληθῶς
βασιλέως
μεγάλου
κτησόμενος, |
[45] |
μεγίστην
κτησάμενος
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
|
δόξαν, |
ὡς
ἰδίᾳ
περὶ
αὐτοῦ
γέγραπται. |
[52] |
καὶ
ταλαιπωρίας
ἢ
ψόγους
καὶ
|
δόξας |
ἀνθρώπων
ἀπαγορεύων
ἡττᾶται
τῆς
αὑτοῦ |
[29] |
ὡς
ἐπλήγη
πεσὼν
καὶ
τεθνάναι
|
δόξας, |
ἀτρέμα
συναγαγὼν
καὶ
παρέλκων
ἑαυτὸν |
[52] |
μὴ
νεκρόν.
ὁ
δὲ
δεύτερος
|
δόξῃ |
καὶ
ἀρετῇ
νῦν
ἔτι
πάρεστιν |
[27] |
τὸν
υἱὸν
ἄνδρα
λαβεῖν
πρωτεύοντα
|
(δόξῃ |
καὶ
δυνάμει
τῶν
πολιτῶν.
ἐξαγαγὼν |
[6] |
ἦν
δὲ
Λύσανδρος
μὲν
ἐν
|
δόξῃ |
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν,
Μανδροκλείδας
δὲ |
[1] |
ἀρετῆς
ὥσπερ
εἰδώλῳ
τινὶ
τῇ
|
δόξῃ |
συνόντες,
οὐδὲν
εἰλικρινὲς
οὐδ'
ὡμολογημένον, |
[2] |
ἀπὸ
τῶν
καλῶν
ἔργων
καὶ
|
δόξῃ |
τι
(καλλωπίσασθαι
καὶ
κομπάσαι.
φυόμεναι |
[2] |
λαβόντας,
ἀπώλεσεν
οὐχ
οὕτως
ἐπιθυμία
|
δόξης |
ἄμετρος,
ὡς
φόβος
ἀδοξίας
ἐκ |
[2] |
τελείως
ἀγαθὸς
οὐδ'
ἂν
ὅλως
|
δόξης |
δέοιτο,
πλὴν
ὅση
πάροδον
ἐπὶ |
[18] |
πάνυ
διεφθαρμένος
ἦν
ὑπὸ
κενῆς
|
δόξης |
ὁ
Κλεόμβροτος,
εὐτύχημα
ἂν
ἡγήσατο |
[21] |
μόνος
ἀνῃρέθη
πρὸ
τῶν
Φιλιππικῶν
|
δόρατι |
πληγεὶς
περὶ
Λεῦκτρα
(Κλεόμβροτος.
Μεσσηνίων |
[32] |
ἐποίησε,
καὶ
διδάξας
αὐτοὺς
ἀντὶ
|
δόρατος |
χρῆσθαι
σαρίσῃ
δι'
ἀμφοτέρων
καὶ |
[58] |
ἐναντίοι
τοὺς
μὲν
ὑπηρέτας
καὶ
|
δορυφόρους |
διεσκέδασαν,
αὐτὸν
δὲ
κατασπάσαντες
ἀπὸ |
[7] |
χρεῶν
ἀφέσεσι
πολλοὺς
ὠνούμενον
ἑαυτῷ
|
δορυφόρους, |
οὐ
τῇ
Σπάρτῃ
πολίτας.
~Οὐ |
[2] |
δ'
ἔτι
ὄντι
καὶ
φιλοτίμῳ
|
δοτέον |
ἀπὸ
τῶν
καλῶν
ἔργων
καὶ |
[52] |
εἰ
γὰρ
οὐκ
αἰσχρόν
ἐστι
|
δουλεύειν |
τοῖς
ἀπὸ
Φιλίππου
καὶ
Ἀλεξάνδρου |
[1] |
λέγουσιν·
τούτοις
γὰρ
ὄντες
δεσπόται
|
δουλεύομεν, |
καὶ
τῶνδ'
ἀνάγκη
καὶ
σιωπώντων |
[1] |
ὄχλων
καὶ
ὁρμὰς
πολιτευόμενοι
πάσχουσι,
|
δουλεύοντες |
καὶ
ἀκολουθοῦντες,
(ἵνα
δημαγωγοὶ
καὶ |
[7] |
ἐξισωθῆναι
σατραπῶν
γὰρ
οἰκέτας
καὶ
|
δούλους |
ἐπιτρόπων
Πτολεμαίου
καὶ
Σελεύκου
κεκτῆσθαι |
[5] |
ᾧ
τις
ἐθέλοι
καὶ
ζῶντα
|
δοῦναι |
καὶ
(καταλιπεῖν
διατιθέμενον.
οὗτος
μὲν |
[38] |
ἀλλὰ
καὶ
φρουρὰν
λαβεῖν
καὶ
|
δοῦναι |
τῶν
πολιτῶν
ὁμήρους
εἴκοσι
καὶ |
[60] |
Κλεομένους
ἀνεσταυρωμένον
παραφυλάττοντες
εἶδον
εὐμεγέθη
|
δράκοντα |
τῇ
κεφαλῇ
περιπεπλεγμένον
καὶ
ἀποκρύπτοντα |
[60] |
παλαιοὶ
μάλιστα
τῶν
ζῴων
τὸν
|
δράκοντα |
τοῖς
ἥρωσι
συνῳκείωσαν.
|
[2] |
γε
καὶ
οὕτως
τὸ
τοῦ
|
δράκοντος, |
οὗ
φησιν
ὁ
μῦθος
τὴν |
[60] |
Λακεδαίμων
ἐφαμίλλως
ἀγωνισαμένη
τῷ
γυναικείῳ
|
δράματι |
πρὸς
τὸ
ἀνδρεῖον,
ἐν
τοῖς |
[59] |
τὸν
τόπον
ἐν
ᾧ
ταῦτα
|
δρᾶν |
εἰώθεσαν
οἱ
ὑπηρέται,
πρῶτον
μὲν |
[6] |
ὥσπερ
ἐπὶ
δεσπότην
ἀγομένους
ἐκ
|
δρασμοῦ, |
δεδιέναι
καὶ
τρέμειν
τὸν
Λυκοῦργον, |
[57] |
πρὸς
Ἀντίγονον,
ἄνδρα
πολεμιστὴν
καὶ
|
δραστήριον, |
διαλύσεις
ὑπεριδὼν
Κλεομένης
κάθηται
μητραγύρτου |
[47] |
οὐ
κείρων,
ὥσπερ
οἱ
λοιποί,
|
δρεπάναις |
καὶ
μαχαίραις,
ἀλλὰ
κόπτων
ξύλοις |
[58] |
καὶ
τὸν
Ἱππίταν
ἀναβαλόντες,
ἐφέροντο
|
δρόμῳ |
διὰ
τῶν
στενωπῶν
καὶ
παρεκάλουν |
[55] |
τοῦ
κατὰ
φύσιν
βίου
καὶ
|
δρόμων |
ἀφέτων
καὶ
σκιρτήσεων
ἵμερος
ἔχει, |
[52] |
ποιοῦμεν
αὑτῶν,
ἵν'
ἀνθ'
ἑνὸς
|
δυεῖν |
κακίους
φανῶμεν,
Ἀντίγονον
μὲν
φεύγοντες, |
[35] |
τῶν
Ἀχαιῶν
καὶ
στρατοπεδευσαμένων
ἐν
|
Δύμαις |
περὶ
τὸ
Ἑκατόμβαιον,
ἐπελθὼν
ὁ |
[35] |
καλῶς
ἐν
μέσῳ
τῆς
τε
|
Δυμαίων |
πόλεως
πολεμίας
οὔσης
καὶ
τοῦ |
[47] |
πόλεως
ὁρμώμενον
ὁμοῦ
τῇ
Μακεδόνων
|
δυνάμει |
καὶ
Πελοποννησίοις
ἅπασι
καὶ
χορηγίᾳ |
[44] |
Μεγαλοπολίταις
ἐπυνθάνετο,
τῇ
δ'
(ἄλλῃ
|
δυνάμει |
σχολαίως
ἐπηκολούθει.
τοῦ
δὲ
Παντέως |
[27] |
ἄνδρα
λαβεῖν
πρωτεύοντα
(δόξῃ
καὶ
|
δυνάμει |
τῶν
πολιτῶν.
ἐξαγαγὼν
δὲ
τὴν |
[6] |
καὶ
φίλων
καὶ
χρεωστῶν
μέγα
|
δυναμένην |
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
πολλὰ |
[60] |
ἐπέδειξε
τὴν
ἀρετὴν
ὑβρισθῆναι
μὴ
|
(δυναμένην |
ὑπὸ
τῆς
τύχης.
ὀλίγαις
δ' |
[37] |
τὴν
Μακεδόνων
ὕβριν
καὶ
πλεονεξίαν
|
(δυναμένης. |
ὁ
γὰρ
Ἄρατος,
εἴτ'
ἀπιστίᾳ |
[8] |
ταύτην
μὲν
τοῖς
ὅπλα
φέρειν
|
δυναμένοις |
τῶν
περιοίκων
μερισθῆναι,
(τὴν
δ' |
[6] |
δι'
(εὔ(
νοιαν
τῶν
νέων
|
δυνάμενος· |
ἡ
δ'
ἀληθῶς
ἀναπείσασα
τὸν |
[7] |
πλοῦτον,
ὡς
χρήμασι
μὲν
οὐ
|
δυνάμενος |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
βασιλεῖς
ἐξισωθῆναι |
[13] |
ὤφειλε
δὲ
πάμπολλα,
μήτε
διαλῦσαι
|
δυνάμενος |
τὰ
χρέα,
μήτε
τὴν
χώραν |
[54] |
τοῦ
πλεῖστον
ἐν
τοῖς
φίλοις
|
δυναμένου |
φήσαντος
οὐκ
εἶναι
τὰ
τῶν |
[38] |
τὸ
Κυλλαράβιον
προσελθόντα
μετὰ
τῆς
|
δυνάμεως |
(δια(
λέγεσθαι.
ταῦτ'
ἀκούσας
ὁ |
[46] |
βοηθεῖν,
εἶτα
βραδέως
αὐτῷ
τῆς
|
δυνάμεως |
ἐκ
τῶν
χειμαδίων
ἀνισταμένης,
ταύτην |
[39] |
πολὺ
συνδιεφθάρη
μέρος
αὐτῷ
(τῆς
|
δυνάμεως. |
ὅθεν
ἐθαύμαζον
τὴν
ὀξύτητα
καὶ |
[48] |
ὁ
Ἀντίγονος,
ἐκ
πολλῆς
ἀναφέρων
|
δυνάμεως |
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἐξεπόνει
καὶ |
[41] |
δ'
Ἀντιγόνου
μετὰ
πολλῆς
τῆς
|
δυνάμεως |
τὴν
Γεράνειαν
ὑπερβάλλοντος,
οὐκ
ᾤετο |
[44] |
Μεγαλοπολίτας
ἔνδον
ἦν
μετὰ
τῆς
|
δυνάμεως. |
~Φανεροῦ
δὲ
μόλις
τοῦ
κακοῦ |
[53] |
δόξαν
ἅμα
κεκτημένῳ
τηλικαύτην
καὶ
|
δύναμιν, |
ἀναλαμβάνων
δὲ
τιμαῖς
καὶ
φιλοφροσύναις |
[2] |
ἐπῆλθεν
εἰπεῖν,
ἐννοήσασιν
ἡλίκην
ἔχει
|
δύναμιν |
ἐκ
τῶν
Τιβερίῳ
καὶ
Γαΐ |
[42] |
συνέστρεψεν
ἐκ
τῆς
πορείας
τὴν
|
δύναμιν, |
ἐκκόψας
δὲ
τὰς
ὑπὸ
τὴν |
[49] |
εἶτα
τὴν
ἄλλην
ἐπὶ
μάχῃ
|
δύναμιν |
ἐκτάττοντος,
ἀπὸ
σκοπῆς
θεωρῶν
ὁ |
[44] |
σιτία
λαβεῖν
κελεύσας
ἐξῆγε
τὴν
|
δύναμιν |
ἐπὶ
(τὴν
Σελλασίαν,
ὡς
τὴν |
[37] |
τὴν
δόξαν
ἅμα
καὶ
τὴν
|
δύναμιν |
ἐπιφύντα
νέον
ἄνδρα
καθελεῖν
καὶ |
[43] |
τὴν
στρατείαν
καὶ
ἀπαγαγόντι
τὴν
|
δύναμιν, |
ἑσπέρας
ἤδη
περὶ
Τεγέαν
ἀφίκοντό |
[9] |
θεοῦ
γενέσθαι
(καὶ
μαντικὴν
λαβεῖν
|
δύναμιν. |
ἔφασαν
οὖν
καὶ
τὰ
παρὰ |
[7] |
εὐδαιμονιζομένης,
ἀλλὰ
καὶ
τιμὴν
καὶ
|
δύναμιν, |
ἣν
ἐκ
τοῦ
πλουτεῖν
ἐκαρποῦντο, |
[48] |
καὶ
τοῦ
Κλεομένους
ἀποβεβληκότος
τὴν
|
δύναμιν |
καὶ
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς
παρεῖναι |
[13] |
ὁ
τῶν
Ἀχαιῶν
στρατηγὸς
ἤθροιζε
|
δύναμιν |
καὶ
τοῖς
ἐφόροις
ἔγραφεν.
~Οἱ |
[41] |
εἰς
Σικυῶνα
πλοίοις
περαιῶσαι
τὴν
|
δύναμιν· |
ὃ
καὶ
χρόνου
πολλοῦ
καὶ |
[39] |
καὶ
πρὸς
δόξαν
αὐτῷ
καὶ
|
δύναμιν |
ὑπῆρχεν.
οὔτε
γὰρ
οἱ
πάλαι |
[48] |
τηλικαύτην
ἀπεδείξατο
ῥοπὴν
καιροῦ
καὶ
|
δύναμιν, |
ὥστε,
τῆς
μάχης
ἐν
Σελλασίᾳ |
[43] |
Ταίναρον
πεζῇ,
καὶ
προὔπεμπεν
ἡ
|
δύναμις |
αὐτοὺς
ἐν
τοῖς
ὅπλοις·
μέλλουσα |
[2] |
αὐτοῦ
τῶν
μὴ
καλῶν
οὐ
|
δύνασαι" |
εἶπεν
ἅμα
καὶ
φίλῳ
Φωκίωνι |
[2] |
τούτῳ
πρὸς
τοὺς
πολλούς·
οὐ
|
δύνασθε |
τὸν
(αὐτὸν
ἔχειν
καὶ
ἄρχοντα |
[37] |
καὶ
διαφόροις
πρὸς
ἀρετὴν
ἐκφέρειν
|
δύναται |
τὸ
καλὸν
ἀνεμέσητον.
~Ἐλθόντων
δὲ |
[45] |
καὶ
Θεαρίδας,
ἄνδρες
ἔνδοξοι
καὶ
|
δυνατοὶ |
μάλιστα
τῶν
Μεγαλοπολιτῶν.
διὸ
καὶ |
[5] |
γὰρ
ἀφειδῶς
ἤδη
παρωθοῦντες
οἱ
|
δυνατοὶ |
τοὺς
προσήκοντας
ἐκ
τῶν
διαδοχῶν, |
[2] |
χρόνον
ἀναλαμβάνοντες,
ὁμοίως
ἀπηχθάνοντο
τοῖς
|
δυνατοῖς, |
μὴ
βουλομένοις
(ἀφεῖ(
ναι
τὴν |
[6] |
θεῖον
ὄντα
τοῦ
βασιλέως
καὶ
|
δυνατὸν |
εἰπεῖν,
ἄλλως
δὲ
μαλακὸν
καὶ |
[31] |
οὐκ
ἀνεκτόν.
εἰ
μὲν
οὖν
|
δυνατὸν |
ἦν
ἄνευ
σφαγῆς
ἀπαλλάξαι
τὰς |
[54] |
ἀπηγόρευσεν,
εἰπὼν
ὡς
μᾶλλον,
εἰ
|
δυνατὸν |
ἦν,
ἔδει
φῦσαι
τῷ
βασιλεῖ |
[5] |
ἁμαρτημάτων.
ἐφορεύσας
δέ
τις
ἀνὴρ
|
δυνατός, |
αὐθάδης
δὲ
καὶ
χαλεπὸς
τὸν |
[7] |
κατέπαυε
τὸ
μειράκιον,
ὡς
οὔτε
|
δυνατῶν |
οὔτε
λυσιτελῶν
(ἐφιέμενον·
ἐπεὶ
δὲ |
[3] |
τὴν
Ἀσίαν
καὶ
μέγιστον
Ἑλλήνων
|
(δυνη( |
θέντος·
ἦν
γὰρ
Ἀγησιλάου
μὲν |
[34] |
μεστὸν
καὶ
φιάλας
ἀργυρᾶς
δικοτύλους
|
δύο |
καὶ
ποτήρια
τῶν
ἀργυρῶν
ὀλίγα |
[34] |
δὲ
πρέσβεις
ἢ
ξένους
δέχοιτο,
|
δύο |
μὲν
ἄλλαι
προσπαρεβάλλοντο
κλῖναι,
μικρῷ |
[48] |
οἰκτροτέραν
ἐποίησεν.
εἰ
γὰρ
ἡμέρας
|
δύο |
μόνας
ἐπέσχε
καὶ
παρήγαγε
φυγομαχῶν, |
[11] |
ὑπάρχων
αὐτῷ
συνοικίσαντος
ἔσχε,
τεκνώσαιτο
|
δύο |
παιδία,
δυσχεραινόμενος
δὲ
καὶ
μισούμενος |
[32] |
Σπαρτιάταις
ἐκ
μιᾶς
οἰκίας
συνέβη
|
δύο |
σχεῖν
βασιλέας.
~Αἰσθόμενος
δὲ
τοὺς |
[44] |
οὐ
πολὺ
Παντέα
μὲν
ἔχοντα
|
δύο |
τάγματα
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἀπέστειλε,
καταλαβέσθαι |
[28] |
Ἑλλάδος
ἡγεμονίαν.
πεισθέντος
δ'
ἐκείνου,
|
δύο |
τῶν
ἄλλων
φίλων
ἢ
τρεῖς |
[10] |
Φρύνιδος
τοῦ
μουσικοῦ
σκεπάρνῳ
τὰς
|
δύο |
τῶν
ἐννέα
χορδῶν
ἐξέτεμε,
καὶ |
[29] |
Θηρυκίων
δὲ
καὶ
Φοῖβις,
(καὶ)
|
δύο |
τῶν
συντρόφων
τοῦ
Κλεομένους,
οὓς |
[46] |
καὶ
φερομένων,
οἱ
μὲν
Ἀργεῖοι
|
δυσανασχετοῦντες |
ἐπὶ
τὰς
θύρας
συνεστρέφοντο
τοῦ |
[55] |
ἵμερος
ἔχει,
καὶ
δῆλός
ἐστι
|
δυσανασχετῶν |
τὴν
ἐν
ταῖς
χερσὶ
τῶν |
[7] |
τοῦτο
τὴν
(πρᾶξιν
τῷ
Ἄγιδι
|
δύσεργον |
καὶ
χαλεπὴν
ἐποίησεν.
ἀντέστησαν
γὰρ |
[5] |
ἀσχολίαν
ἐπιφέρουσα
μετὰ
φθόνου
καὶ
|
δυσμενείας |
(πρὸς
τοὺς
ἔχοντας.
ἀπελείφθησαν
οὖν |
[55] |
τὸν
Κλεομένη
παρὰ
γνώμην
ἡγεῖτο
|
δυσμεταχείριστον |
εἶναι
καὶ
φοβερόν,
φοβερώτερον
δ' |
[38] |
τοῦ
θεάτρου
χαλεπὸν
ὄντα
καὶ
|
δυσπρόσοδον, |
οὕτως
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐξέπληξεν,
ὥστε |
[57] |
ὡς
δὴ
μέγα
θηρίον
(καὶ
|
δυστήρητον |
ἀμελῶς
φυλάττουσι
καὶ
ῥᾳθύμως.
τούτων |
[43] |
οὐκ
ἐλάττονα
τῆς
ἐν
χερσὶ
|
δυστυχίαν |
ἀπαγγέλλοντες,
τεθνάναι
τὴν
γυναῖκα,
δι' |
[48] |
Ἀντίγονον.
ὃ
καὶ
μάλιστα
τὴν
|
δυστυχίαν |
τοῦ
Κλεομένους
οἰκτροτέραν
ἐποίησεν.
εἰ |
[11] |
συνοικίσαντος
ἔσχε,
τεκνώσαιτο
δύο
παιδία,
|
δυσχεραινόμενος |
δὲ
καὶ
μισούμενος
ὑπὸ
τῆς |
[29] |
τοῦ
οἰκήματος
ἔλαθεν
εἴς
τι
|
δωμάτιον |
εἰσερπύσας
μικρόν,
ὃ
Φόβου
μὲν |
[55] |
θεατὴν
(γεγενημένον.
οὐδὲ
γὰρ
αἱ
|
δωρεαὶ |
κατεπράυνον
αὐτόν,
ἀλλ'
ὥσπερ
τὸν |
[34] |
ἀνθρώπους
θήρας
ἐποιοῦντο,
χρήμασι
καὶ
|
δωρεαῖς |
δελεάζοντες
αὐτοὺς
καὶ
(διαφθείροντες,
ἀτέχνους |
[40] |
Ἀράτου
τῶν
Κορινθίων
αὐτῷ
ψηφισαμένων
|
δωρεὰν |
ἔλαβε.
~Τοῦ
δ'
Ἀντιγόνου
μετὰ |
[21] |
δεινότερον
μηδ'
ἀνοσιώτερον,
ἐξ
οὗ
|
Δωριεῖς |
Πελοπόννησον
οἰκοῦσιν,
οἰομένους
(ἐν
Σπάρτῃ |
[37] |
αὖθις
ἐπὶ
τὸν
σώφρονα
καὶ
|
Δώριον |
ἐκεῖνον
τοῦ
Λυκούργου
νόμον
καὶ |
[26] |
τοῦτο,
καὶ
φοβηθέντες
μὴ
δίκην
|
δῶσι |
τοῦ
Ἀρχιδάμου
κατελθόντος,
ἐδέξαντο
μὲν |
[36] |
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους
εὐθὺς
(ἀπο(
|
δώσων |
καὶ
τὰ
χωρία.
βουλομένων
δὲ |