Chapitre
[9]	τύχης καὶ αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Δ	Ποτέραν χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν
[9]	οὐ τῷ {μὲν} ἀδυνάτῳ τῷ	δ´	ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς. αἵ γε
[9]	φθόγγων καὶ τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα	δ´	αἱ μοναὶ πέρατα τῶν κινήσεών
[9]	ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν οἴη	δ´	Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ δὲ
[9]	μὲν παῖδας ἀστραγάλοις ὁρῶ τοὺς	δ´	Ἀκαδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάζοντας· οὐδὲν γὰρ
[9]	ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν	δ´	ἄκρων ὁ μέγιστος πρὸς τὸν
[9]	γάρ ἐστι νίκη παντελής, αἱ	δ´	ἄλλαι προφάσεις καὶ ἀντιλογίας ἔχουσιν,
[9]	ἑβδομὰς τῷ Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται· συντεθέντα	δ´	ἀλλήλοις διπλασιάζει τὸν μέσον εἰκότως,
[9]	ἐστὶ καὶ πολιτικῶν ἔργα. τῶν	δ´	ἄλλων ἥ τε Κλειὼ τὸ
[9]	ὅπου δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ	δ´	ἀμετρίαι καὶ παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς
[9]	κοινῆς καὶ τραπέζης μετασχόντας· τῷ	δ´	Ἀμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ
[9]	ὄντων τῶν δὲ βραχέων τῶν	δ´	ἀμφότερα καὶ διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´
[9]	τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι. δόξειε	δ´	ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ
[9]	σύμπαντας ἀστέρας ἢ περιττούς. ὅρκοις	δ´	ἄνδρας ἐξαπατητέον; καὶ ὁ Γλαυκίας
[9]	μένος καὶ ἀτειρέα θυμόν. ἔτι	δ´	ἀνώμαλος ὢν ὑπ´ ὀργῆς ὁ
[9]	μὴ προσδοκήσαντα μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ	δ´	ἀπειπαμένου καὶ δραπετεύσαντος καὶ καταδύντος
[9]	ἂν τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν, ἂν	δ´	ἀπείρως καὶ ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες· τὸ
[9]	ἐννεάδα ταῖς Μούσαις προσήκειν. ὁ	δ´	ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη
[9]	τις θεῶν βροτησίᾳ χερί. πάντων	δ´	ἄριστος Κορίνθιος παῖς αἰχμάλωτος, ὅθ´
[9]	πάθος ἔστιν ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας	δ´	αὖ πάλιν τούτων ἑκατέρου διαφορὰς
[9]	πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι, τὰ	δ´	αὖ φωνάεντα {ἐν} τῷ δίχρονον,
[9]	Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας ἅρματα	δ´	αὖ χαλκῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε
[9]	φωνάεντα {ἐν} τῷ δίχρονον, ταῦτα	δ´	αὐτὰ τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι δευτερεύειν
[9]	Πάμφυλον γένος Ἁρμονίου πατρὸς Ἦρα	δ´	αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται
[9]	καὶ εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθος. Ἔτι	δ´	αὐτοῦ λέγοντος ὁ γραμματιστὴς Ζωπυρίων
[9]	ὑπόλογον περὶ τούτου δέδωκεν· σὺ	δ´	ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν
[9]	ἐννεὰς δήπου ταῖς Μούσαις ἡ	δ´	ἑβδομὰς τῷ Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται· συντεθέντα
[9]	καλήν τε Διώνην‘ καὶ Ἕλληνος	δ´	ἐγένοντο θεμιστοπόλοι βασιλῆες, Δῶρός τε
[9]	φέρεται μετ´ ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ	δ´	εἴκοσι δευτέρα δεκάς, ἡ δὲ
[9]	μὴν ὁ νικήσας ἔκτεινεν. συνελόντι	δ´	εἰπεῖν, Ἀγαμέμνων οὐκ ἔλυσε τὴν
[9]	θροοῦντε τοὺς Ἅιδου νόμους. Μοῦσαι	δ´	εἰσὶν ὀκτὼ μὲν αἱ συμπεριπολοῦσαι
[9]	καὶ ἀδελφοί, καὶ πρόγονοι. κλῄζει	δ´	Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται
[9]	ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον· ἡ	δ´	ἐν θεοῖς ἀνάγκη δύστλητος οὔκ
[9]	ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν	δ´	ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον
[9]	οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται’ ὁ	δ´	ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ
[9]	δὲ πολλὰς ἐποίησεν. ὅ τι	δ´	ἐννέα καὶ οὐκ ἐλάττους οὐδὲ
[9]	μέσον ἔχουσα καὶ τέλος, ἡ	δ´	ἑξὰς ὡς ἴση τοῖς αὑτῆς
[9]	κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´ ἐλάφῳ τὰν	δ´	ἐπ´ αὐχένι στρέφοισαν {ἕτερον} κάρα
[9]	μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν	δ´	ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου,
[9]	παραλιπὼν εὐπαθείας καὶ τέρψεις. τῆς	δ´	ἐπιθυμίας τὸ μὲν περὶ ἐδωδὴν
[9]	τῆς μὲν πρώτης Ὑπάτην, τῆς	δ´	ἐσχάτης Νεάτην, Μέσην δὲ τῆς
[9]	γὰρ ἀδέσποτον καὶ κακία) τὸ	δ´	εὖ βιοῦν τοὺς ὀρθῶς ἑλομένους
[9]	φησὶν ὁ Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον	δ´	ἡ Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν καὶ
[9]	ἄμουσον γὰρ ἡ Ἀνάγκη μουσικὸν	δ´	ἡ Πειθώ, καὶ Μούσαις φιλοδαμοῦσα
[9]	τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος εἰπόντος τῇ	δ´	ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί παθὼν τὸ
[9]	τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ Ἀχιλλεύς; γελασάντων	δ´	ἡμῶν ταῦτα μέν‘ ὁ Ἀμμώνιος
[9]	ἀπὸ τῶν ἐπῶν ἐκείνων Ζεὺς	δ´	Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε·
[9]	βεβαιότερα τῶν πρώτων· δεύ– τεραι	δ´	ἦσαν αἱ δι´ Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι
[9]	ἐγένοντο τοῦ μὲν Ἡρακλῆς τοῦ	δ´	Ἴφικλος· τῆσδε πατὴρ καὶ ἀνὴρ
[9]	ποιοῦνται τὰς συνθήκας ἐνόρκους, ἐξάρχει	δ´	ὁ Ἀγαμέμνων· εἰ μέν κεν
[9]	κρείττων φανεὶς καὶ περιγενόμενος. Ὑπολαβὼν	δ´	ὁ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον μὲν
[9]	ὧν ὁρίζεται τὰ εἴδη δηλοῖ	δ´	ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας ἐν
[9]	τοίνυν ἐνίκησεν μὲν οὐκ ἀνεῖλεν	δ´	ὁ Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν
[9]	γυναῖκα τοῦ κρείττονος εἶναι, κρείττων	δ´	ὁ νικῶν, ἀποθνήσκειν δὲ πολλάκις
[9]	ἐκείνας δὲ μόνας προκλήσεις. μαρτυρεῖ	δ´	ὁ Πρίαμος μετὰ τὰ ὅρκια
[9]	χεῖρε καὶ τὼ πόδε, μᾶλλον	δ´	ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις ἕλκειν
[9]	ἄλφα προτέτακται τῶν στοιχείων. Ἔθους	δ´	ὄντος ἐν τοῖς Μουσείοις κλήρους
[9]	ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί· ἐκείνων	δ´	ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον ἀκολουθοῦντι καὶ
[9]	τῶν ὑπ´ αὐτοῦ διειρημένων· ἡμέων	δ´	ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται,
[9]	ἦν καταγελῶν καὶ παρεφθέγγετο· παυσαμένου	δ´	οὐ κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ
[9]	εἰδὼς οὐδ´ ἀνεγνωκὼς τὸ φήμη	δ´	οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται’ ὁ
[9]	ἀνάγκη δύστλητος οὔκ ἐστ´, οἶμαι	δ´	οὐδὲ δυσπειθὴς οὐδὲ βιαία, πλὴν
[9]	πάνδημόν τινα ποιητικὴν προσεταιρισαμένη τῆς	δ´	οὐρανίας ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης, τῶν μὲν
[9]	τοσούτοις καὶ τοιούτοις ἀνδράσιν. αἰτία	δ´	οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι τὰ
[9]	ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Ἄργει	δ´	ὑπὸ τῆς Ἥρας ἐν Αἰγίνῃ
[9]	μὲν ὑπ´ Ἀθηνᾶς ἐν Δελφοῖς	δ´	ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Ἄργει
[9]	ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ	δ´	ὑπὸ τοῦ Διονύσου, πρᾶον δὲ
[9]	ὑπὸ τῆς Ἥρας ἐν Αἰγίνῃ	δ´	ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ
[9]	κατέχειν καὶ κατᾴδειν θελγομένας, αἱ	δ´	ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν.
[9]	τῷ γ´ ἁρμονικῷ, προστιθέντες. ἁπάσας	δ´	ὡς ἐγὼ νομίζω τὰς διὰ
[9]	νενικημένου τοῦ Πάριδος ἀπαιτοῦντες, οἱ	δ´	ὡς μὴ τεθνηκότος οὐκ ἀποδιδόντες.
[9]	τὰς ψυχὰς τῶν τότε· τὰ	δ´	ὦτα τῶν μὲν πλείστων περιαλήλιπται
[9]	οὐ πάνυ φιλανθρώπους οὐδὲ χρηστὰς	δαίμονας,	τὰς δὲ Μούσας ἢ παραλείπων
[9]	τι τὸν Μόμμιόν φασι καὶ	δακρῦσαι	καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους τοὺς
[9]	ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς ἡμέτερον·	δάμασον	δὲ μένος καὶ ἀτειρέα θυμόν.
[9]	γράψαι στίχον, ἔγραψε τρὶς μάκαρες	Δαναοὶ	καὶ τετράκις, οἳ τότ´ ὄλοντο·
[9]	ἐστι πῖ τὸ δὲ κάππα	δασυνόμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν
[9]	τῶν μὲν μακρῶν ὄντων τῶν	δὲ	βραχέων τῶν δ´ ἀμφότερα καὶ
[9]	ἢ πράξεως ἢ δυνάμεως· ταῖς	δὲ	δείξεσι κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ
[9]	δ´ εἴκοσι δευτέρα δεκάς, ἡ	δὲ	δεκὰς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς κράτιστος,
[9]	ἐφ´ οἷς διαγωνιοῦνται κατήγγειλεν, οἱ	δὲ	δεξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι
[9]	καὶ πάθεσιν, οὐ κηρίνοις· ἣ	δὲ	δι´ εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει,
[9]	ὕβριν οὐδ´ ἀκολασίαν τελευτώσης. τὸ	δὲ	δι´ ὤτων καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονῆς
[9]	καὶ μοῖρα τέτυκται, τεθναίη, ἄλλοι	δὲ	διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ ζητεῖν μὲν
[9]	ἐπιμίγνυσθαι καὶ συμπλέκεσθαι πέφυκε. νῦν	δὲ	θαυμαστῶς, ἣν ἔχει δύναμιν ἐν
[9]	ἀγέτω καὶ κτήματα πάντα. εἰ	δέ	κ´ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
[9]	ὥστε Μούσας ἔχομεν ἐννέα, Δήμητρας	δὲ	καὶ Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδας οὐκ
[9]	λεγόμενον τὸν λόγον τοῦτον· εἰκὸς	δὲ	καὶ καθ´ ἑτέρων λέγεσθαι· σὺ
[9]	θεῶν ἃς Μούσας ὠνόμαζον. ὕστερον	δὲ	καὶ καθ´ Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον
[9]	οὔτε ναυτιλίας οὔτε βαναυσουργίας, παιδείας	δὲ	καὶ λόγου δεόμεθα πάντες εὐρυεδοῦς
[9]	ἔπειτ´ ἐκεῖναι μὲν λόγοις, αὗται	δὲ	καὶ μεθ´ ὅρκων εἵποντο καὶ
[9]	ἔστι γὰρ μνήμη πολλῶν· ἐνιαχοῦ	δὲ	καὶ πάσας, ὥσπερ ἐν Χίῳ,
[9]	χρῶνται τὸ παράπαν ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ	δὲ	καὶ ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα καὶ
[9]	ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων· ἤδη	δὲ	καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν
[9]	περόνῃ κατεμύξατο χεῖρα ἀραιήν· οἶμαι	δὲ	καὶ σέ‘ εἶπεν, ὦ βέλτιστε
[9]	ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχεν‘ πολλὰς	δὲ	καὶ συνθέσεις τῶν ὀνομάτων κατὰ
[9]	ἀριθμῶν ἡ τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ	δὲ	καὶ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι
[9]	τοὺς τῷ παιδὶ προσήκοντας. ἐμνήσθη	δὲ	καὶ τῆς Θεοδώρου τοῦ τραγῳδοῦ
[9]	ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι	δὲ	καὶ τὸ ἀίειν’ ἐπὶ τῷ
[9]	αὐλεῖν’ καὶ τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι	δὲ	καὶ τὸ αἴρειν’ καὶ τὸ
[9]	διδασκάλων ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων συχνοὶ
[9]	κατὰ τὴν πρώτην ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν	δὲ	καλουμένην ὑφ´ ἡμῶν· ἐννέα γὰρ
[9]	τὸ μέν ἐστι πῖ τὸ	δὲ	κάππα δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ
[9]	καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. τῷ	δέ	κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθ´
[9]	ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο· τῷ	δέ	κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις·
[9]	καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. ὁππότερος	δέ	κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
[9]	ὀνόμασιν τὴν μὲν Ἄτροπον τὴν	δὲ	Κλωθὼ τὴν δὲ Λάχεσιν προσαγορεύσας·
[9]	τοῖς παισὶ νικητήριον ὀρχήσεως· ἀπεδείχθη	δὲ	κριτὴς μετὰ Μενίσκου τοῦ παιδοτρίβου
[9]	Ἄτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ τὴν	δὲ	Λάχεσιν προσαγορεύσας· ἐπεὶ ταῖς γε
[9]	τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν, τούτων	{δὲ}	λεγομένων καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν
[9]	ὡς ὤφελες αὐτόθ´ ὀλέσθαι. Κασσίῳ	δὲ	Λογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου, τὸν
[9]	δ´ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ	δὲ	λοιπὰ μεῖζον {ἢ} φθεγγόμενος ἤδη
[9]	δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν, αἱ	δὲ	λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ´ ἡδονὴν
[9]	προεδρίαν ἐν γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ	δὲ	μάλιστα τῶν ἀριθμῶν ἡ τετρὰς
[9]	φίλος καὶ τίμιός ἐστιν ἀνθρώποις‘	δὲ	μᾶλλον, ὡς τὸ περὶ τὰς
[9]	χρὴ καὶ κυριωτέραν νομίζειν. ὃ	δὲ	μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ δοκῶν
[9]	οὐ Μούσας ἰσαρίθμους ἐπέστησεν. Ὑπολαβὼν	δὲ	Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός τὰ μὲν
[9]	καὶ μῦθον ἀκούσῃς ἡμέτερον· δάμασον	δὲ	μένος καὶ ἀτειρέα θυμόν. ἔτι
[9]	Μούσας Μνείας καλεῖσθαι λέγουσιν. ἐγὼ	δὲ	μεταποιοῦμαί τι καὶ τῆς Εὐτέρπης,
[9]	εὐφροσύνην μὴ κήλησιν εἶναι, τὸ	δὲ	μὴ γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	σοι πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν	δὲ	μὴ παίζων ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς,
[9]	ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς καὶ καθιστᾶσαν. ὅσσα	δὲ	μὴ πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν
[9]	ἡμεῖς οὐδὲν αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν· εἰ	δὲ	μή τι σὺ χρησιμώτερον ἔχεις,
[9]	τε καὶ Αἴολος ἱππιοχάρμης· εἰ	δὲ	μή, τοῖς ἄγαν πεζοῖς καὶ
[9]	τοῦ ἀγῶνος ἔργον, μὴ κτείνας	δὲ	μηδὲ λαβὼν οὐ δικαίως ἀπῄτει
[9]	τρυφᾶν ἐῶμεν, ἑτέρων καταγελῶντας, αὐτοὺς	δὲ	μηδὲν ἐρωτωμένους μηδὲ συμβολὰς λόγων
[9]	αὐτὰ τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι δευτερεύειν	δὲ	μηδέποτε μηδ´ ἀκολουθεῖν. Παυσαμένου δὲ
[9]	προτάττεσθαι τῶν ἄλλων δυεῖν ὑποτάττεσθαι	δὲ	μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν ἐστι τὸ
[9]	ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ	δέ	μοι ἔγχος ἠίχθη παλάμηφιν ἐτώσιον,
[9]	ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος, νῦν	δέ	μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος,
[9]	ταύτας γεγονέναι κυρίως ὁμολογίας, ἐκείνας	δὲ	μόνας προκλήσεις. μαρτυρεῖ δ´ ὁ
[9]	οὐκ ὀρθῶς ἑνὶ μαθήματι, μᾶλλον	δὲ	μορίῳ μαθήματος ἑνὸς τοῦ μουσικοῦ,
[9]	φιλανθρώπους οὐδὲ χρηστὰς δαίμονας, τὰς	δὲ	Μούσας ἢ παραλείπων παντάπασιν ἢ
[9]	ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν	δὲ	μουσικῇ συνεπομένην. Ὡς δὲ ταῦτ´
[9]	προσπαίζειν διὰ τῶν ὀνομάτων· ὅπου	δὲ	μῦθόν τινα τῷ περὶ ψυχῆς
[9]	ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος ὄντος, ἐπεὶ	δὲ	νικήσας εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν, ἀσπασαμένης
[9]	καὶ τὸ μὲν λόγον τὸ	δὲ	πάθος ἔστιν ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας
[9]	βίου τὸ μὲν σπουδῇ τὸ	δὲ	παιδιᾷ μέρος ἐστί, καὶ δεῖται
[9]	παρέσχεν, καὶ τῶν αὖθις ἐφευρεθέντων	δὲ	Παλαμήδης τε πρότερος τέτταρα καὶ
[9]	ὄρχησιν· σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν	{δὲ}	πάλιν τὴν ποίησιν· ὅθεν εἶπεν
[9]	δ´ ὑπὸ τοῦ Διονύσου, πρᾶον	δὲ	πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον ὄντα περὶ
[9]	χατέουσι‘ καθ´ Ὅμηρον, οὐ πάντες	δὲ	πάντων. ἀλλ´ ἐκεῖνο θαυμάζω, πῶς
[9]	Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων	δὲ	πάντων, Μενέφυλος ὁ Περιπατητικὸς προσαγορεύσας
[9]	μουσικὴν ὀλίγου τὴν ἅπασαν, τὴν	δὲ	παρὰ τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ
[9]	Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ	δὲ	πᾶς ἄν τις ἀποδοίη τὸ
[9]	τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην, συνηρτῆσθαι	δὲ	πάσας καὶ συντετάχθαι κατὰ λόγους
[9]	τοὺς ὑβρίζοντας καὶ παροινοῦντας· ταῖς	δὲ	περὶ συνουσίαν σπουδαῖς ἡ Ἐρατὼ
[9]	τῆς περὶ αὐτὰ τυφλότητος· τοῦ	δὲ	πῖ μόνον ἄπεστιν ἡ δύναμις
[9]	εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος· ὁ	δὲ	Πλάτων ἄτοπος, ταῖς μὲν ἀιδίοις
[9]	ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον	δὲ	ποιοῦμαι τὸ μὴ κατὰ τύχην
[9]	καὶ ἁπλῆν αἴτιον φύσιν· ὅπου	δὲ	πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ δ´ ἀμετρίαι
[9]	τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντος, αὑτῷ	δὲ	πολλάκις παρίστασθαι καὶ τὰ τοῦ
[9]	κρείττων δ´ ὁ νικῶν, ἀποθνήσκειν	δὲ	πολλάκις συμβαίνει καὶ ἀγαθοῖς ὑπὸ
[9]	Ἄρτεμιν καὶ Ἥφαιστον ἕνα, Μούσας	δὲ	πολλὰς ἐποίησεν. ὅ τι δ´
[9]	ἐδόκει διαφέρειν τῶν παίδων. ὀρχουμένων	δὲ	πολλῶν προθυμότερον ἢ μουσικώτερον, δύο
[9]	κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν· ἡ	δὲ	Πολύμνια τοῦ φιλομαθοῦς ἐστι καὶ
[9]	ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιθέντες. ἡ	δὲ	πρόκλησις οὐ περὶ φόνου καὶ
[9]	χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦθα	δὲ	πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις οἷον
[9]	καὶ καθ´ ἑτέρων λέγεσθαι· σὺ	δὲ	πρὸς τί τοῦτ´ ἐρωτᾷς; ὅτι
[9]	ᾄδειν μετὰ τὸ δεῖπνον, ὡς	δὲ	προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν υἱὸν ἔτι
[9]	προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν· ὁ	δὲ	ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν ἠρώτησεν αὐτὸν
[9]	Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμενος ἐκεῖνο	δέ	ς´‘ εἶπεν, ὦ Μενέφυλε, λέληθεν,
[9]	ἆρ´ ἂν ἡμῖν φράσειας; οἶμαι	δέ	σε πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω καὶ
[9]	καὶ συναρμόττονται τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι	δὲ	συμφέρονται πανταχόθεν εἰς τὸν ἀέρα
[9]	περὶ τὸ κύριον ὀρθότης, νενέμηνται	δὲ	σύντρεις τῶν τριῶν γενῶν ἕκαστον,
[9]	Ἐράτωνα πρὸς τὴν λύραν· ᾄσαντος	δὲ	τὰ πρῶτα τῶν Ἔργων οὐκ
[9]	ὑπὸ τῶν πολλῶν λέγονται, πρὸς	δὲ	τὰς ἐμφάσεις καὶ τὰς μιμήσεις
[9]	οὖν τὰς κινήσεις ὀνομάζουσι, σχήματα	δὲ	τὰς σχέσεις καὶ διαθέσεις, εἰς
[9]	ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συνεπομένην. Ὡς	δὲ	ταῦτ´ ἐρρήθη, τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος
[9]	Ἀφροδίτης ἔτρωσεν ὁ Διομήδης. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὸν μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν
[9]	ὥσπερ ἐν μεθορίοις πλανᾶται· τὴν	δὲ	Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις οὐκ ἄξιον
[9]	προτάττεται τῶν γραμμάτων ἁπάντων. ὁ	δὲ	τὴν ἐν ταῖς σχολαῖς λεγομένην
[9]	τὴν τῶν ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν	δὲ	τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ
[9]	δὲ τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην	δὲ	τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην, συνηρτῆσθαι
[9]	τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ	δὲ	τὴν ᾠδὴν Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ
[9]	τῆς δ´ ἐσχάτης Νεάτην, Μέσην	δὲ	τῆς μεταξύ, συνέχουσαν ἅμα καὶ
[9]	ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ	δέ	τινι καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[9]	δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον	δὲ	τὸ δικανικόν. ὧν μηδὲν ἄθεον
[9]	ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον	δὲ	τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ τὸ
[9]	ἄλλους ἅπαντας ἡδίους ἐποίησεν, μόνον	δὲ	τὸν γραμματικὸν Ὕλαν ὁ ῥήτωρ
[9]	συνέχουσι καὶ διασῴζουσιν ἁρμονίαν· μία	δὲ	τὸν μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης
[9]	συμπεριπολοῦσαι ταῖς ὀκτὼ σφαίραις, μία	δὲ	τὸν περὶ γῆν εἴληχε τόπον.
[9]	καὶ ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορθουμένας. ἐπεὶ	δὲ	τοῦ βίου τὸ μὲν σπουδῇ
[9]	τῆς Ἀφροδίτης ὁ Διομήδης. ταχὺ	δὲ	τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερομένου ποτέρῳ σκέλει
[9]	ἐκ τοσούτων γραμμάτων ἐστίν. γελάσαντος	δὲ	τοῦ Ἡρώδου καὶ σιωπῆς γενομένης,
[9]	τινος εἱμαρμένης καὶ προνοίας. Ἔτι	δὲ	τοῦ Λαμπρίου λέγοντος ὁ γραμματικὸς
[9]	γυνὴ καὶ κτήμαθ´ ἕποιτο. δεξαμένου	δὲ	τοῦ Μενελάου, ποιοῦνται τὰς συνθήκας
[9]	δὲ μηδέποτε μηδ´ ἀκολουθεῖν. Παυσαμένου	δὲ	τοῦ Πρωτογένους, καλέσας ἔμ´ ὁ
[9]	εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος	δὲ	τοῦ Ὕλα (χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο
[9]	καὶ ἠλακάτας τοὺς ἄξονας σφονδύλους	δὲ	τοὺς ἀστέρας, ἐξηλλαγμένως ἐνταῦθα καὶ
[9]	οὕτω καὶ πολύμουσον ὄντα. τί	δὲ	τοῦτο σοφόν; εἶπεν ὁ Ἡρώδης·
[9]	τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων· ἐν	δὲ	τούτοις τῶν μὲν μακρῶν ὄντων
[9]	νῦν ἐκεῖν´ ἔξεστί σοι. Ἐκ	δὲ	τούτου πολλὰ καὶ τῶν ἀκαίρων
[9]	εἰκότως τῇ δυνάμει διαφέρειν. αὐτῶν	δὲ	τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν
[9]	τῆς ὀρχήσεως πλείονα διελθεῖν. Ἔφη	δὲ	τρί´ εἶναι, τὴν φορὰν καὶ
[9]	ἑξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος, ἡ	δὲ	τριὰς ὑπὸ τῆς ὀγδοάδος πολλαπλασιασθεῖσα,
[9]	γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν ἐπιμένωσι. τὸ	δὲ	τρίτον, ἡ δεῖξις, οὐ μιμητικόν
[9]	καὶ συνηγορίας καὶ ἀπολογίας· πλείστῳ	δὲ	τῷ ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ τῷ
[9]	ἠθικὸν καὶ τὸ φυσικόν, ἐν	δὲ	τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον
[9]	καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν	δὲ	τῷ φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν καὶ
[9]	τὰ οὐράνια καὶ θεῖα λήθην	δὲ	τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ
[9]	κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων· αἱ	δὲ	τῶν κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις
[9]	πέπονθεν ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε	δέδοικα	μή τι παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν
[9]	τοῦ Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώθει ταῦτα	δεδοξάσθω	μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ
[9]	ὁ Δημοσθένης ὑπόλογον περὶ τούτου	δέδωκεν·	σὺ δ´ ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς,
[9]	νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ	δεῖ	τεκμήρασθαι τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις,
[9]	οἱ ποιηταὶ τοῖς κυρίοις ὀνόμασι	δεικτικῶς	χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν
[9]	πράξεως ἢ δυνάμεως· ταῖς δὲ	δείξεσι	κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα,
[9]	περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν ταῖς	δείξεσιν,	ἂν μὴ πιθανότητα μηδὲ χάριν
[9]	Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ	δεῖξιν	ἐν τῷ θεάτρῳ προτείνας ἔρρ´
[9]	καὶ τὸ σχῆμα καὶ τὴν	δεῖξιν.	ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ τε
[9]	ὀρχήσεως, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ	δεῖξις·	καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ
[9]	ἐπιμένωσι. τὸ δὲ τρίτον, ἡ	δεῖξις,	οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτικὸν
[9]	δ´ ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι	δείξουσιν	ὅπου τὴν τετρωμένην χεῖρα φράζει
[9]	τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ	δεῖπνον	ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν
[9]	ὑπ´ Ἀλεξάνδρου μήλοις βαλλόμενος παρὰ	δεῖπνον	ἐπαναστὰς καὶ εἰπών βεβλήσεταί τις
[9]	μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς μονομαχήσασι	δεῖπνον	κατήγγειλεν, βουλόμενος, ὥς φασιν, εἴ
[9]	ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν μετὰ τὸ	δεῖπνον,	ὡς δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν
[9]	πρὶν ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος ἀλλὰ	δείσας	καὶ φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ Ἀχιλλέως·
[9]	τοῦ Αἴαντος‘ καὶ τοῦ αἰ–	δεῖσθαι‘	καὶ μυρίων ἄλλων. διὸ τοῖς
[9]	μὴ πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως	δεῖσθαι,	μίαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον
[9]	καὶ γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ	δεῖσθαι	τὴν ἑτέραν τῆς ἑτέρας· τὸ
[9]	δὲ παιδιᾷ μέρος ἐστί, καὶ	δεῖται	τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ
[9]	ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη	δεκάδα	τῶν ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον· ἔδει
[9]	εἴκοσι δευτέρα δεκάς, ἡ δὲ	δεκὰς	ἐν τοῖς ἀριθμοῖς κράτιστος, ὡς
[9]	Πηλείωνα’ τὰ δ´ εἴκοσι δευτέρα	δεκάς,	ἡ δὲ δεκὰς ἐν τοῖς
[9]	καὶ μέση καὶ ὑπάτη· καίτοι	Δελφοί	γε τὰς Μούσας οὕτως ὠνόμαζον,
[9]	ἐνταῦθα μὲν ὑπ´ Ἀθηνᾶς ἐν	Δελφοῖς	δ´ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν
[9]	Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός τὰ μὲν	Δελφῶν’	εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος· ὁ
[9]	ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ λεγόμενον ὑπὸ	Δελφῶν.	λέγουσι γὰρ οὐ φθόγγων οὐδὲ
[9]	Πίνδαρος ὅτε παρ´ Ἀλφεῷ σύτο	δέμας	ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων, καὶ
[9]	ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος	δενδρέων	νομὸν πολυγαθὴς αὐξάνων, ἁγνὸν φέγγος
[9]	οἷς διαγωνιοῦνται κατήγγειλεν, οἱ δὲ	δεξάμενοι	καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιθέντες.
[9]	ἥττητο καὶ πρὶν ἀποθνήσκειν, μὴ	δεξάμενος	ἀλλὰ δείσας καὶ φυγὼν ἐπερχομένου
[9]	νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθ´ ἕποιτο.	δεξαμένου	δὲ τοῦ Μενελάου, ποιοῦνται τὰς
[9]	χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ τῇ	δεξιᾷ·	καθάπερ εἰκός ἐστι καὶ τὴν
[9]	ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν τὴν	δεξιὰν	εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος· καὶ
[9]	βαναυσουργίας, παιδείας δὲ καὶ λόγου	δεόμεθα	πάντες εὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα
[9]	καὶ θείας ὡς ἀληθῶς παιδαγωγίας	δεομένην	αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ μέν
[9]	ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς	δεόμενον	πραγματείας, μηδὲ τὴν γλῶτταν παρακαλοῦντα
[9]	νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα τῶν πρώτων·	δεύ–	τεραι δ´ ἦσαν αἱ δι´
[9]	πρὸς ἐκεῖνον ἐπέραινεν ἀλλ´ ἴθι	δεῦρο,	ἄναξ, ἵν´ ἔπος καὶ μῦθον
[9]	ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ δ´ εἴκοσι	δευτέρα	δεκάς, ἡ δὲ δεκὰς ἐν
[9]	συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις κυριώτερα τὰ	δεύτερα	νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα τῶν πρώτων·
[9]	ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ ζήτημα, ταῖς	δευτέραις	ὁμολογίαις τῶν πρώτων ἐμπεριεχομένων· ὁ
[9]	ᾧ καὶ διὰ τί τὴν	δευτέραν	Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων
[9]	εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν μερίδα,	δευτέραν	δὲ τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην
[9]	Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι καὶ τὴν	δευτέραν	τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἐξαιροῦμεν οὐ
[9]	ἀέρα κἀκεῖθεν αὖθις ἐπὶ τὰς	δευτέρας	γενέσεις τρέπονται. τί δὴ κωλύει
[9]	ἡμῶν τί οὖν; εἶπεν οὐ	δευτερεῖα	μὲν ὁ Αἴας κάλλους καὶ
[9]	δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι	δευτερεύειν	δὲ μηδέποτε μηδ´ ἀκολουθεῖν. Παυσαμένου
[9]	τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν	δεύτερον	δὲ τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ
[9]	αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ σῶμα‘	δεύτερον,	εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης,
[9]	καλεῖν τὸν βοῦν, ὃν οὐ	δεύτερον	οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ
[9]	τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα	δεύτερον	οὔτε τοῦ υ ταττόμενον ἐθέλειν
[9]	τοῖς θνητοῖς, ὅσον αἰσθάνεσθαι καὶ	δέχεσθαι	πέφυκε χαρίτων καὶ ῥυθμοῦ καὶ
[9]	τὰς δευτέρας γενέσεις τρέπονται. τί	δὴ	κωλύει καὶ τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι
[9]	πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα	δή,	μὴ τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν
[9]	τῆς μεταβολῆς. αἵ γε μὲν	δὴ	Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ λόγον
[9]	τὸν θεὸν ἱστοροῦσιν· τά τε	δὴ	πρῶτα καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον
[9]	ἅπτεται τῶν τριῶν αἰτιῶν, ἅτε	δὴ	πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών, ὅπη
[9]	οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον· ὃ	δὴ	τάξει μέν τινι καὶ ἀριθμῷ
[9]	ὢν καὶ περισσάκις περισσός, ἅτε	δὴ	τὴν διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους
[9]	Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ μάλα	δή	τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν
[9]	βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών νίκη μὲν	δὴ	φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου. γελοῖον γάρ,
[9]	ὑφ´ ὧν ὁρίζεται τὰ εἴδη	δηλοῖ	δ´ ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας
[9]	ἴση τοῖς αὑτῆς μέρεσι γινομένη,	δῆλόν	ἐστι· τούτων τοίνυν ἡ μὲν
[9]	οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι δουρί’	δῆλόν	ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν πατάξαι
[9]	αὐτοῦ λέγοντος ὁ γραμματιστὴς Ζωπυρίων	δῆλος	ἦν καταγελῶν καὶ παρεφθέγγετο· παυσαμένου
[9]	ταῖς δὲ δείξεσι κυρίως αὐτὰ	δηλοῦσι	τὰ πράγματα, τὴν γῆν, τὸν
[9]	δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ	δηλωτικὸν	ἀληθῶς τῶν ὑποκειμένων· ὡς γὰρ
[9]	ποιεῖτε· καὶ γὰρ ὑμῖν ἔστι	Δημήτηρ	ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος δενδρέων νομὸν
[9]	προσῆκεν, ὥστε Μούσας ἔχομεν ἐννέα,	Δήμητρας	δὲ καὶ Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδας
[9]	ἄλοχόν τε· καὶ ὁ παρὰ	Δημητρίῳ	τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν
[9]	ὁ Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ ὁ	Δημοσθένης	ὑπόλογον περὶ τούτου δέδωκεν· σὺ
[9]	μετεῖναι τῆς ἐν οἴνῳ κοινωνίας,	Δημοσθένους	ἐπαινέταις καὶ ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς
[9]	Ἀρτέμιδας οὐκ ἔχομεν; οὐ γὰρ	δήπου	καὶ σὲ πείθει τὸ Μούσας
[9]	ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς	δήπου	πεποίηται τὴν πρόκλησιν οὕτως· αὐτὰρ
[9]	Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις οὐκ ἄξιον	δήπου	συγκαταριθμεῖν, ᾧ καὶ τεθνειῶτι νόον
[9]	αὐτὴν παρεῖναί φησιν, οὐκ ἀναλύουσι	δήπου	συλλογισμοὺς οὐδ´ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας, ἀλλὰ
[9]	τοῦ Ἀπόλλωνος· ἡ γὰρ ἐννεὰς	δήπου	ταῖς Μούσαις ἡ δ´ ἑβδομὰς
[9]	δεύ– τεραι δ´ ἦσαν αἱ	δι´	Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι θάνατον
[9]	πάθεσιν, οὐ κηρίνοις· ἣ δὲ	δι´	εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ
[9]	τῷ γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν,	δι´	ἣν τὸ ἄλφα προτάττεται τῶν
[9]	θόρυβον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Τίς αἰτία,	δι´	ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται τῶν
[9]	τί τοῦτ´ ἐρωτᾷς; ὅτι νὴ	Δί´’	ὁ Σῶσπις ἔφη τοὺς μὲν
[9]	οὐδ´ ἀκολασίαν τελευτώσης. τὸ δὲ	δι´	ὤτων καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονῆς εἶδος,
[9]	τε δὴ πρῶτα καὶ Φοινίκεια	διὰ	Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις ἡ τετρὰς
[9]	καὶ ῥυθμοῦ καὶ ἁρμονίας, ἐνδίδωσι	διὰ	λόγου καὶ ᾠδῆς, πειθὼ πολιτικῆς
[9]	δ´ ὡς ἐγὼ νομίζω τὰς	διὰ	λόγου περαινομένας ἐπιστήμας καὶ τέχνας
[9]	ἠχὼ τῆς μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη	διὰ	λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει τὰς
[9]	εἶπεν ὁ Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ	διὰ	στόματός ἐστι καὶ πάσαις ὑμνούμενος
[9]	ὁ μὲν ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν	διὰ	στόματος πᾶσιν, ἐν τοῖς Πτολεμαίου
[9]	νοητὴν φύσιν ἅρμα καλεῖν πτηνὸν	διὰ	τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου περιφοράν,
[9]	φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι	διὰ	τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως· τὸ
[9]	φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε	Διὰ	τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν
[9]	Ποσειδῶνος μῦθος· ἐν ᾧ καὶ	διὰ	τί τὴν δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ
[9]	γίνεται τὸ μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι	Διὰ	τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου
[9]	αἰτία συμφωνήσεως· ἐν ᾧ καὶ	διὰ	τί, τῶν συμφώνων ὁμοῦ κρουομένων,
[9]	οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς ἐν Ἅιδου	διὰ	τὸ μὴ τεθάφθαι τὸν νεκρὸν
[9]	φασι τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι	διὰ	τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν
[9]	κοινὰ γὰρ τὰ φίλων, καὶ	διὰ	τοῦτο πολλὰς ἐγέννησε Μούσας ὁ
[9]	μὲν ἡμῖν τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν	διὰ	τῶν ὀνομάτων· ὅπου δὲ μῦθόν
[9]	γένος ἓν ἔργον ἀμφότεραι τὴν	διὰ	τῶν σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων
[9]	λόγων τιθέντας; εἰ μὴ νὴ	Δία	φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς
[9]	νόμον· ἐκεῖνος γὰρ ἐφ´ οἷς	διαγωνιοῦνται	κατήγγειλεν, οἱ δὲ δεξάμενοι καὶ
[9]	Πανὸς ἤ τινος Βάκχης σχῆμα	διαθέντες	ἐπὶ τοῦ σώματος γραφικῶς τοῖς
[9]	σχήματα δὲ τὰς σχέσεις καὶ	διαθέσεις,	εἰς ἃς φερόμεναι τελευτῶσιν αἱ
[9]	οὐ λειόθεν τὴν ἐν ὀρχήσει	διάθεσιν	{τὰ ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν τὼ
[9]	ὧν ἑκάστη πάλιν εἰς μονάδας	διαιρεῖται	τοσαύτας, οὕτως ἓν μέν ἐστι
[9]	Τίς αἰτία τῆς εἰς τριάδα	διαιρέσεως	τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι
[9]	ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν τὰ ἐννέα	διαίρεσιν	εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας, ὧν
[9]	ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων,	διαιροῦντες	εἰς μέρη καὶ εἴδη τρεῖς
[9]	δίκην ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ	διαιτήσειεν	τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων οὐδὲ
[9]	γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι τὸ	διακόψαι	τὸ ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν
[9]	μοῖρα τέτυκται, τεθναίη, ἄλλοι δὲ	διακρινθεῖτε	τάχιστα. διὸ ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον
[9]	πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ	διαλέγεσθαι	καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν
[9]	ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου	διαμείψασθαι	κατὰ τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντος,
[9]	Περὶ τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς	διαμένειν	ἡμᾶς, ἀεὶ τῆς οὐσίας ῥεούσης.
[9]	περισσάκις περισσός, ἅτε δὴ τὴν	διανομὴν	εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων περισσούς.
[9]	καὶ ἀτελῆ τὴν νίκην, ἐκείνου	διαπεφευγότος·	οὐδ´ ἠμνημόνει τῶν ὑπ´ αὐτοῦ
[9]	Μᾶρκος ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι καὶ	διαριθμεῖν	πρὸς αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου τῶν
[9]	ὑπεξελόμενος, ὦ Λαμπρία, τὰς ἄλλας	διαριθμῇς,	αὐτὸ συμβαίνει, τὴν Αἴαντος εἰκοστὴν
[9]	τὸ δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν	διασιωπήσας	ἔφην ὅτι καὶ Πλάτων αὐτὸς
[9]	αἱ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως	διασπειρομένων	ἐπιπτώσεις τὴν τύχην παρεισάγουσιν καὶ
[9]	ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω	διάστασιν	οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον,
[9]	τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ τὰ	διαστήματα	παρέχοντες ὅροι, νήτη καὶ μέση
[9]	Η Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ	διαστήματα	τῶν συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς
[9]	μέλος τῶν φθόγγων καὶ τῶν	διαστημάτων·	ἐνταῦθα δ´ αἱ μοναὶ πέρατα
[9]	καὶ πρὸς ἄλληλα συνέχουσι καὶ	διασῴζουσιν	ἁρμονίαν· μία δὲ τὸν μεταξὺ
[9]	λέγουσι τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ	διάτονον	καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ
[9]	τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι	διαφέρει	τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων.
[9]	λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει	διαφέρειν.	αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην
[9]	χειρονομῶν ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει	διαφέρειν	τῶν παίδων. ὀρχουμένων δὲ πολλῶν
[9]	οὐδὲν γὰρ οἱ τοιοῦτοι στοχασμοὶ	διαφέρουσιν	τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια τῇ
[9]	δ´ αὖ πάλιν τούτων ἑκατέρου	διαφορὰς	ἔχοντος, ἑκάστην ὁρῶ μεγάλης καὶ
[9]	πάλιν ἑκάστην ἔχουσαν ἐν αὑτῇ	διαφορὰς	ἑώρων· ἐν μὲν γὰρ τῷ
[9]	κανθήλιον, εἴ τι κήδει Πλάτωνος,	δίδαξον	ἡμᾶς, ᾧτινι λόγῳ τὴν τοῦ
[9]	τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι στρατείας τὸν	διδάσκαλον	τῆς θυγατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα βιβλίου
[9]	τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν	διδασκάλων	ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν
[9]	ἐφήβων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν	διδασκάλων	ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ
[9]	καὶ σέ‘ εἶπεν, ὦ βέλτιστε	διδασκάλων,	ὅταν τινὰ τῶν μαθητῶν φιλοφρονούμενος
[9]	τὸν διδάσκαλον τῆς θυγατρὸς ἀπόδειξιν	διδόντα	βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ
[9]	οὐδ´ ἠμνημόνει τῶν ὑπ´ αὐτοῦ	διειρημένων·	ἡμέων δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ
[9]	ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω,	δίελθε	περὶ τῆς αἰτίας. Θορυβηθεὶς οὖν
[9]	τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα	διελθεῖν.	Ἔφη δὲ τρί´ εἶναι, τὴν
[9]	ὁ Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς ταυτὶ	διεμνημόνευσας·	καὶ πρόσθες αὐτοῖς ἔτι τοσοῦτον,
[9]	οὖν‘ ἔφην οὐ καὶ σὺ	διῆλθες	ἡμῖν, εἴ τις ἔστι λόγος
[9]	ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων	διηπορῆσθαι,	καὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος,
[9]	ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος τῷ	Διὶ	καὶ τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου· Ζεῦ
[9]	καὶ σωτηρίαν ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ	δίκαι´’	ἔφην ἐγώ ποιεῖτε· καὶ γὰρ
[9]	πάππῳ βοηθεῖν, εἴ τι δύναμαι,	δίκαιός	εἰμι μᾶλλον ἢ τῷ τοῦ
[9]	τὰ μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ	δικαιοτάτῳ	λόγῳ πρωτεύειν τῶν ἀφώνων καὶ
[9]	κτείνας δὲ μηδὲ λαβὼν οὐ	δικαίως	ἀπῄτει τὸ νικητήριον. οὐδὲ γὰρ
[9]	νίκης καὶ ἥττης· καὶ μάλα	δικαίως.	ἔδει γὰρ τὴν γυναῖκα τοῦ
[9]	τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ τὸ	δικανικόν.	ὧν μηδὲν ἄθεον μηδ´ ἄμουσον
[9]	ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον ἢ	δικανικὸς	ὁ ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός· αἱ
[9]	ἐν ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ	δικασταὶ	τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται,
[9]	ἀποδιδόντες. πῶς οὖν’ ἔφην τὴν	δίκην	ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν
[9]	τεθναίη, ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα.	διὸ	ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ
[9]	ἐπὶ τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας·	διὸ	καὶ μετὰ μικρὸν ὁ Ἕκτωρ
[9]	τῆς κακομουσίας ὡς ἡ ὄρχησις.	διὸ	καὶ πέπονθεν ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος
[9]	ἐστι καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς,	διὸ	καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν
[9]	τοῦ στόματος ὁ φθόγγος, ὠνομάσθαι.	διὸ	καὶ τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων
[9]	ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν·	διὸ	καὶ τὸ τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι
[9]	προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι.	Διὸ	πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν
[9]	συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν ἀντίπαλον εἶναι.	διὸ	πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα
[9]	αἰ– δεῖσθαι‘ καὶ μυρίων ἄλλων.	διὸ	τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἱ πένταθλοι,
[9]	εἶπον ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων·	διὸ	τὸν νοῦν ἤδη προσεχέτωσαν. ὁ
[9]	συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ θηριώδους,	διὸ	τοὺς φιλοφρόνως καὶ ἱλαρῶς συνόντας
[9]	στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ	Διογενείῳ	τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν καὶ
[9]	χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν ὁ	Διομήδης.	Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν μὲν
[9]	χεῖρα τρώσειεν τῆς Ἀφροδίτης ὁ	Διομήδης.	ταχὺ δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερομένου
[9]	παθὼν τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν	Διονύσιος	ὁ Μελιτεύς πολλούς’ ἔφη συμπαρακαλεῖς
[9]	ὑμῖν ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ	Διόνυσος	δενδρέων νομὸν πολυγαθὴς αὐξάνων, ἁγνὸν
[9]	εἰμι μᾶλλον ἢ τῷ τοῦ	Διονύσου.	Λαμπρίας γὰρ ὁ ἐμὸς πάππος
[9]	ἐν Νάξῳ δ´ ὑπὸ τοῦ	Διονύσου,	πρᾶον δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον
[9]	Εὐριπίδης ὁ πετόμενος ἱερὸν ἀνὰ	Διὸς	αἰθέρα γοργοφόνος, καὶ περὶ τοῦ
[9]	ἐν Αἰγίνῃ δ´ ὑπὸ τοῦ	Διὸς	ἐν Νάξῳ δ´ ὑπὸ τοῦ
[9]	Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται· συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις	διπλασιάζει	τὸν μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ
[9]	δ´ αὖ φωνάεντα {ἐν} τῷ	δίχρονον,	ταῦτα δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι
[9]	βραχέων τῶν δ´ ἀμφότερα καὶ	διχρόνων	λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει
[9]	ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος	διώκων,	τὸν μὲν οἷ´ ἀνὰ Δώτιον
[9]	Ἥρην τε χρυσοστέφανον καλήν τε	Διώνην‘	καὶ Ἕλληνος δ´ ἐγένοντο θεμιστοπόλοι
[9]	παρὰ Μενελάου μήτε τρώσαντος μήτε	διώξαντος.	ὥσπερ οὖν ἐν ταῖς ἀληθιναῖς
[9]	ἔφη πρῶτον μὲν ἔν τε	δόγμασι	καὶ νόμοις ἔν τε συνθήκαις
[9]	εἶχεν μηδετέρου πεσόντος. ὅθεν ἔμοιγε	δοκεῖ	μηδ´ ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ ζήτημα,
[9]	παντάπασι συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά μοι	δοκεῖ	Πλάτων ὡς ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας
[9]	τῶν στοιχείων, ὥς γ´ ἐμοὶ	δοκεῖ;	τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι τὸ μὴ
[9]	παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν τὸ	δοκοῦν	ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην
[9]	τὴν σελήνην, ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ	δοκοῦσιν	ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας οἱ
[9]	σὺ χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ μοι	δοκῶ	προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμήρου
[9]	δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ	δοκῶν	κρατεῖν, οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ
[9]	ὀρθῶς κατά γε τὴν ἐμὴν	δόξαν	ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν
[9]	ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ´ ἐπείσακτον	δόξαν	ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ
[9]	δηλοῖ δ´ ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι	δόξας	ἐν ὑπορχήμασι καὶ γεγονέναι πιθανώτατος
[9]	καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι.	δόξειε	δ´ ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ
[9]	ἐπιστήμης καὶ θέας ἡγεμὼν οὖσα,	δόξουσιν	ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν, αἱ δὲ
[9]	ἄκρην οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι	δουρί’	δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν
[9]	ἀγομένου τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα	δρᾶν	ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος
[9]	φυλαξάμενον, τοῦ δ´ ἀπειπαμένου καὶ	δραπετεύσαντος	καὶ καταδύντος εἰς τοὺς κόλπους
[9]	Ἀλφεῷ σύτο δέμας ἀκέντητον ἐν	δρόμοισι	παρέχων, καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς
[9]	ἑτέραν αὖ πάλιν σύνθεσιν ἐκ	δυεῖν	τριγώνων, τριάδος καὶ ἑξάδος, ὧν
[9]	ἔτι τοσοῦτον, τὸν ἀριθμὸν ἐκ	δυεῖν	τῶν πρώτων κύβων συνηρμόσθαι μονάδος
[9]	τάξιν τὸ προτάττεσθαι τῶν ἄλλων	δυεῖν	ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν
[9]	ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν, εἴ τι	δύναμαι,	δίκαιός εἰμι μᾶλλον ἢ τῷ
[9]	διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ	δυνάμει	διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν
[9]	τῶν θεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς	δυνάμεις,	καὶ ἡμεῖς ὁμοίως μὲν τιθῶμεν
[9]	καὶ ποθούσης λῦσαί τε μὴ	δυναμένης	ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματος. οὐ
[9]	καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν μὴ	δυνάμενον.	αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται
[9]	Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν	δυνάμεων,	διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ εἴδη
[9]	τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ κοινωνεῖ	δυνάμεως.	Καὶ ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη
[9]	τινὸς ἐμφαντικὸν ἢ πράξεως ἢ	δυνάμεως·	ταῖς δὲ δείξεσι κυρίως αὐτὰ
[9]	ἐκφέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ ἄλφα	δυνάμεως·	τὸ γὰρ ἐν τῷ στόματι
[9]	νῦν δὲ θαυμαστῶς, ἣν ἔχει	δύναμιν	ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον,
[9]	μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ	δύναμιν.	οὐ γὰρ οἶμαι τοὺς ποιηματικοὺς
[9]	ᾐνίξατο τὴν τῆς μουσικῆς αὐτῶν	δύναμιν	οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´ ὀλέθριον οὖσαν
[9]	δὲ πῖ μόνον ἄπεστιν ἡ	δύναμις	αὕτη· τὸ γὰρ φῖ καὶ
[9]	κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ λοιπαὶ	δύο,	Μελπομένη καὶ Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι
[9]	μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν ἑκάστῳ	δύο	πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν
[9]	δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ μουσικώτερον,	δύο	τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους ἀνασῴζειν
[9]	καὶ ἀμήνιτον ὄντα περὶ τὰς	δυσημερίας·	ἐνταῦθα γοῦν καὶ νεὼ κοινωνεῖ
[9]	τοῦ Ὕλα (χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο	δυσημερῶν)	ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν τί
[9]	οὔκ ἐστ´, οἶμαι δ´ οὐδὲ	δυσπειθὴς	οὐδὲ βιαία, πλὴν τοῖς κακοῖς,
[9]	οἶμαι τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος στυγέει	δύστλητον	Ἀνάγκην‘ πάνυ μὲν οὖν’ ὁ
[9]	ἡ δ´ ἐν θεοῖς ἀνάγκη	δύστλητος	οὔκ ἐστ´, οἶμαι δ´ οὐδὲ
[9]	ἀλλ´ ἀφείς, ὦ μακάριε, τὸν	δυστράπελον	Αἴαντα καὶ δυσώνυμον, ὥς φησι
[9]	μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα καὶ	δυσώνυμον,	ὥς φησι Σοφοκλῆς, γενοῦ μετὰ
[9]	καὶ τῷ μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο	δῶρα	καὶ χάριτας θεῶν ἃς Μούσας
[9]	Ἕλληνος δ´ ἐγένοντο θεμιστοπόλοι βασιλῆες,	Δῶρός	τε Ξοῦθός τε καὶ Αἴολος
[9]	διώκων, τὸν μὲν οἷ´ ἀνὰ	Δώτιον	ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ