HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ζῶσιν 1
ζῴων 1
Ἢ 1
ἢ 83
ἦ 1
ἡ 37
ᾗ 5

Fréquences [« »]
78 γὰρ
75 μὲν
80 τοῦ
83 ἢ
85 τῆς
94 ἐν
99 δ´

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Le délais de la justice divine

ἢ

Chapitre

[19]   αὐτὴν νόσον ἰατρὸς ἢ οἰκεῖος ἢ ἀλείπτης καταμαθὼν ἢ δεσπότης χρηστὸς

[13]   Ἀθήνησι τιμωμένους, τῶν δὲ Λαχάρους ἢ Ἀριστίωνος ἐκγόνων ἐλαυνομένων ἀχθόμενος καὶ

[4]   περὶ θεῶν δὲ θνητὸν ῥᾴδιον ἢ βέβαιον εἰπεῖν ἄλλο πλὴν ὅτι

[22]   θεῖον ὁσιώτερον οὔτε λυπηρότερον ἐχθροῖς ἢ βεβαιότερον φίλοις· ὥστε καὶ ποθεῖν

[16]   τὸ θαρρεῖν καὶ δεδιέναι χεῖρον ἢ βέλτιον διαγίγνεσθαι πέφυκεν. ~Ἔτι δ´

[222]   γέγονεν ὥστ´ ἢ λαθὼν διαφυγεῖν ἢ βιασάμενος. ἄλλῃ δ´ ἄλλη τιμωρία

[7]   μὴ κύοι τις, ἀλλὰ πρᾶξιν ἢ βουλὴν ἀπόρρητον εἰς φῶς ἡλίου

[18]   ἀνατρεπομένας ἀλλὰ παῖδας ἢ φίλους ἢ γένος οἰκεῖον αὑτῆς ἀτυχήμασι χρωμένους

[12]   Φαέθων, παραμελησάντων οἱ πέντε γενεαῖς ἢ δέκα τοῦ πάθους ὕστερον γεγονότες

[19]   ἢ οἰκεῖος ἢ ἀλείπτης καταμαθὼν ἢ δεσπότης χρηστὸς ἐμβαλὼν εἰς δίαιταν

[20]   ἡμᾶς τοὺς ὥσπερ ὑπὸ πληγῆς ἢ δήγματος ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλις

[11]   λογισμόν, ὡς ὑπὸ κενῆς δόξης ἢ δι´ ἡδονὴν ἀνελεύθερον καὶ ἀχάριστον

[11]   φθόνῳ πολιτικῆς δόξης καὶ δυνάμεως ἢ δι´ ἡδονήν τινα συνουσίας ἄνομον

[20]   διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆς κακίας, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον οἷον ἔλυτρόν

[3]   τινὸς ἕνεκα μᾶλλον δοκοῦσι γίνεσθαι ἢ διδασκαλίας, δι´ ὃ τὸ λυποῦν

[225]   ὧν ἔπαθον ἐν τῷ ζῆν ἢ ἔδρασαν. εἶναι δὲ καὶ λίμνας

[14]   Περικλῆς ἀπέθανε καὶ Θουκυδίδης ἐνόσησεν, ἢ εἰ Δελφῶν καὶ Συβαριτῶν γενομένων

[15]   ὧν πράττει κατὰ τὸ κοινὸν ἢ ἔπραξεν αἰτίαν καὶ χάριν ἀναδεχόμενον,

[6]   συνόντα τῇ ἀδελφῇ διώξας εἷλεν ἢ Θεμιστοκλέους, ἐφ´ οἷς ἀσελγαίνων ἐκώμαζε

[5]   ἐστι κακόν, ὡς Σωκράτης ἔλεγεν, ἢ θολερὸν ὄντα καὶ διάπλεω τὸν

[6]   εἰρήνην ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς δεομένους ἢ καὶ τοῦτο ταῖς συνθήκαις περιλαβεῖν,

[11]   φθόνος ἄκρατος ἐνοικίζεται μετὰ δυσμενείας ἢ κακοηθείας, ἐνταῦθα καὶ δεισιδαιμονίαν σκοπῶν

[17]   ἀπολλυμένας ἐπιστάμενος εὐθὺς ὥσπερ ὁμίχλας ἢ καπνοὺς ἀποπνεούσας τῶν σωμάτων ἱλασμούς

[9]   κολάζονται, πρὶν ἂν φθῶσιν ἀποσφαγέντες ἢ κατακρημνισθέντες· ἅπερ ἄν τις οὐ

[20]   ὥσπερ ἐπιληψίαν τὴν κακίαν πρὶν ἢ καταλαβεῖν ἀναιρῶν. ~Ἡμεῖς δ´ ἀρτίως

[19]   ἢ πυρεττόντων ἰδὼν ἄλλον ὑπαλειφόμενον ἢ καταπλαττόμενον· αἱ δὲ τιμωρίαι τῶν

[5]   λογισμὸν ὀργῆς καὶ μανίας, πρὶν ἢ καταστῆναι καὶ γενέσθαι καθαρόν, ἐμφορεῖσθαι

[10]   ὑπὸ τῶν μαγείρων ὀπτώμενον ἴδωμεν ἢ κατατεμνόμενον; ἔχεται γὰρ ἕκαστος ἀδικήσας

[22]   ἀπεχόμενος αἰσχροῦ φέροντος εἰς ἀπόλαυσιν ἢ κέρδος οὐσίαν μὲν οὐ πολλὴν

[6]   ἀπέκτεινε Μιλτιάδην ἐν Χερρονήσῳ πρότερον ἢ Κίμωνα συνόντα τῇ ἀδελφῇ διώξας

[15]   ἡλικίαι περὶ ἕκαστον ἡμῶν ποιοῦσιν ἢ κοινῇ περὶ τὰς πόλεις. γνοίη

[9]   δείλης ἀλλὰ μὴ πρωὶ στρεβλοῦν ἢ κρεμαννύναι τὸν πονηρόν, ἄλλως τε

[222]   οὐδεὶς οὔτε μικρὸς γέγονεν ὥστ´ ἢ λαθὼν διαφυγεῖν ἢ βιασάμενος. ἄλλῃ

[15]   τε τῆς ἐκείνων καὶ δυνάμεως· ἢ λήσομεν εἰς τὸν Ἡρακλείτειον ἅπαντα

[5]   τοῦ ταχὺ κολάζειν ἁμαρτίαν δεδιὼς ἢ μετάνοιαν, ἀλλ´ ἡμῶν τὸ περὶ

[13]   ἐκ κακῶν γεγονότες ἢ πονηρῶν, ἢ μὴ χαῖρε μηδ´ ἐπαίνει τιμωμένης

[7]   ἐκ Δελφῶν οἴχεσθαι καὶ ἄργυρον ἢ μήτ´ Ὀδυσσέα μήτ´ Ἀσκληπιὸν φῦναι

[19]   παραμελεῖν ὅσοι γεγόνασιν ἐκ πατέρων ἢ μητέρων νοσηματικῶν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐξωθεῖν

[221]   ἑτέρων δὲ φολίδας τινὰς διατρεχούσας ἢ μώλωπας ἀραιούς, ἄλλους δὲ κομιδῇ

[226]   ἐκγόνων ἔλεγε συνηρτῆσθαι καθάπερ μελίττας ἢ νυκτερίδας ἀτεχνῶς ἐχομένας καὶ τετριγυίας

[19]   πρὸς τὴν αὐτὴν νόσον ἰατρὸς ἢ οἰκεῖος ἢ ἀλείπτης καταμαθὼν ἢ

[19]   νόσον πάππου καὶ πατρὸς ἔκγονον ἢ παῖδα φαρμακεύοντος. ἔστι δὲ πῆ

[226]   ἦσαν, ὧν εἴς τινας ἐκγόνους ἢ παῖδας ἡ ποινὴ περιῆλθεν. ὁπότε

[14]   μὴ μεθίστασθαι μηδὲ προσπελάζειν αὐτοῖς· ἢ πάλιν, δι´ ἣν αἰτίαν αἰγὸς

[17]   ἡμᾶς τὸ τὰς ψυχὰς ὑπάρχειν ἢ πάμπαν ἀφθάρτους ἢ χρόνον τινὰ

[20]   τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκις, ὥστ´ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ

[225]   δ´ ἄγεται πεισόμενος, ἱκετεύειν μὲν ἢ παραιτεῖσθαι περὶ τοῦ πατρὸς οὐκ

[5]   τῶν φρενῶν ἀνωτέρω‘ καθάπερ δίψαν ἢ πεῖναν ἀποπιμπλάντας ἐπιπηδᾶν τοῖς λελυπηκόσιν,

[9]   παιδιάς, ὥσπερ ἐν δεσμωτηρίῳ κυβευόντων ἢ πεττευόντων ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦ σχοινίου

[13]   κολάζονταί τινες ἐκ κακῶν γεγονότες ἢ πονηρῶν, ἢ μὴ χαῖρε μηδ´

[6]   ὑπ´ ἀγνοίας τοῦ καλοῦ μᾶλλον ἢ προαιρέσει τοῦ αἰσχροῦ τὸ ἁμαρτητικὸν

[4]   λόγῳ τὸν κολοφῶνα τῆς ἀπορίας, ἢ πρὸς ταῦτ´ ἐάσω πρότερον αὐτὸν

[19]   βέλτιόν τις ἔσχε τῶν ὀφθαλμιώντων ἢ πυρεττόντων ἰδὼν ἄλλον ὑπαλειφόμενον ἢ

[222]   διὰ σώματος· ἐνταῦθα γὰρ οὐδὲν ἢ σκιά τις ἀτελὴς καὶ ὄναρ

[16]   καὶ κακώσεις καὶ ἐπανορθώσεις μᾶλλον ἢ σώματι διὰ σώματος. ἐκεῖ μὲν

[20]   φύσιν ἅτε δὴ ψυχῆς μᾶλλον ἢ σώματος αἰσθάνεσθαι πεφυκώς, οὔτ´ ἀναμένει

[7]   ἀναδεῖξαι κακόν τι μηνύσας λανθάνον ἢ σωτηρίου γνώμης γενόμενος σύμβουλος ἢ

[221]   δὲ τῶν πρότερον οὐδὲν ἀλλ´ ἢ τὰ ἄστρα παμμεγέθη καὶ ἀπέχοντα

[10]   ἐγγενέσθαι τοῖς σκέλεσιν αὑτοῦ, πρὶν ἢ τὴν συνάπτουσαν ἀναισθησίᾳ σβέσιν καὶ

[2]   φωραθείς, οἱ δ´ οὐκέτ´ ἦσαν; ἢ τίν´ Ὀρχομενίων τοῖς ἀποβαλοῦσι παῖδας

[17]   δ´ ἦν’ ἔφη τὸ χρησθὲν ἢ τίς ὁ Κόραξ οὗτος; ὡς

[18]   οὖσα κομίζεται τῶν προβεβιωμένων χάριτας ἢ τίσεις, οὐθέν εἰσι πρὸς ἡμᾶς

[16]   τὰς κολάσεις ἄλλο τι δίκαιον ἢ τὸ θεραπεῦον τὴν κακίαν ἡγούμενος

[7]   Λίβυες τὸ φρύγανον ἐπικάουσι πρότερον ἢ τὸ λήδανον ἀπ´ αὐτοῦ συναγαγεῖν,

[5]   μεῖζον ἄνθρωπος ἀπολαύειν θεοῦ πέφυκεν ἢ τὸ μιμήσει καὶ διώξει τῶν

[7]   ἐξεῖλε τὸ λυποῦν καὶ ταράττον ἢ τὸ νοσοῦν ἀπαλλάξαι καὶ καθᾶραι.

[5]   πρὸς αὐτοὺς οὐδὲν ἐποίησεν ἀλλ´ ἢ τοσοῦτον ἀπιών εὐτυχεῖτ´‘ εἶπεν ὅτι

[16]   τὴν τελευτὴν ἐξοριζόμενον ὑπὸ Συρακοσίων ἢ τοὺς ἐκγόνους αὐτῶν δίκην τίνοντας.

[18]   οὐδὲ λυποῦσα μᾶλλον ἑτέρα κόλασις ἢ τοὺς ἐξ ἑαυτῶν κακὰ πάσχοντας

[221]   ἠγνόει τίνες εἰσί, δύο δ´ ἢ τρεῖς ἰδὼν γνωρίμους ἐπειρᾶτο προσμῖξαι

[6]   ἐπιφανῶς ἔπεσεν. εἰ δέ τις ἢ τύραννον ἀπέκτεινε Μιλτιάδην ἐν Χερρονήσῳ

[3]   τοῖς πονηροῖς τῷ αὐτομάτῳ μᾶλλον ἢ τῷ κατὰ πρόνοιαν ὅμοιον ἔχει

[1]   εἶπεν ἐᾶν δοκεῖ τὴν ζήτησιν, ἢ τῷ λόγῳ καθάπερ παρόντος ἀποκρινώμεθα

[14]   διὰ τί τῶν ὑπὸ φθίσεως ἢ ὑδέρου διαφθαρέντων τοὺς παῖδας εἰς

[11]   ἄνθρωπος ἢ χρημάτων ἕνεκα πλεονεξίας ἢ φθόνῳ πολιτικῆς δόξης καὶ δυνάμεως

[15]   δὲ μόλις ἄν τις οἰκεῖος ἢ φίλος ἐντυχὼν διὰ χρόνου μορφὴν

[18]   τιμάς τινας ἀνατρεπομένας ἀλλὰ παῖδας ἢ φίλους ἢ γένος οἰκεῖον αὑτῆς

[7]   καὶ τραχεῖαν οὐκ ἀναιρεῖ πρότερον ἢ φῦναι τὸν προσήκοντα καρπὸν ἀπ´

[224]   ῥεύματα, τὸ μὲν ἀφροῦ θαλάσσης ἢ χιόνων λευκότερον, τὸ δ´ ὁποῖον

[7]   ἢ σωτηρίου γνώμης γενόμενος σύμβουλος ἢ χρείας εὑρετὴς ἀναγκαίας, οὐκ ἀμείνων

[11]   παγχάλεπόν ἐστιν· ὅταν δ´ ἄνθρωπος ἢ χρημάτων ἕνεκα πλεονεξίας ἢ φθόνῳ

[17]   ψυχὰς ὑπάρχειν ἢ πάμπαν ἀφθάρτους ἢ χρόνον τινὰ μετὰ τὴν τελευτὴν

[1]   ἔργον ἐστὶ δήπου τοὺς ἄτοπον ἢ ψευδῆ λόγον εἰς ἡμᾶς ἀφέντας,

Chapitre
[19]	αὐτὴν νόσον ἰατρὸς ἢ οἰκεῖος	ἢ	ἀλείπτης καταμαθὼν ἢ δεσπότης χρηστὸς
[13]	Ἀθήνησι τιμωμένους, τῶν δὲ Λαχάρους	ἢ	Ἀριστίωνος ἐκγόνων ἐλαυνομένων ἀχθόμενος καὶ
[4]	περὶ θεῶν δὲ θνητὸν ῥᾴδιον	ἢ	βέβαιον εἰπεῖν ἄλλο πλὴν ὅτι
[22]	θεῖον ὁσιώτερον οὔτε λυπηρότερον ἐχθροῖς	ἢ	βεβαιότερον φίλοις· ὥστε καὶ ποθεῖν
[16]	τὸ θαρρεῖν καὶ δεδιέναι χεῖρον	ἢ	βέλτιον διαγίγνεσθαι πέφυκεν. ~Ἔτι δ´
[222]	γέγονεν ὥστ´ ἢ λαθὼν διαφυγεῖν	ἢ	βιασάμενος. ἄλλῃ δ´ ἄλλη τιμωρία
[7]	μὴ κύοι τις, ἀλλὰ πρᾶξιν	ἢ	βουλὴν ἀπόρρητον εἰς φῶς ἡλίου
[18]	ἀνατρεπομένας ἀλλὰ παῖδας ἢ φίλους	ἢ	γένος οἰκεῖον αὑτῆς ἀτυχήμασι χρωμένους
[12]	Φαέθων, παραμελησάντων οἱ πέντε γενεαῖς	ἢ	δέκα τοῦ πάθους ὕστερον γεγονότες
[19]	ἢ οἰκεῖος ἢ ἀλείπτης καταμαθὼν	ἢ	δεσπότης χρηστὸς ἐμβαλὼν εἰς δίαιταν
[20]	ἡμᾶς τοὺς ὥσπερ ὑπὸ πληγῆς	ἢ	δήγματος ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλις
[11]	λογισμόν, ὡς ὑπὸ κενῆς δόξης	ἢ	δι´ ἡδονὴν ἀνελεύθερον καὶ ἀχάριστον
[11]	φθόνῳ πολιτικῆς δόξης καὶ δυνάμεως	ἢ	δι´ ἡδονήν τινα συνουσίας ἄνομον
[20]	διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆς κακίας,	ἢ	διαλαθεῖν πολὺν χρόνον οἷον ἔλυτρόν
[3]	τινὸς ἕνεκα μᾶλλον δοκοῦσι γίνεσθαι	ἢ	διδασκαλίας, δι´ ὃ τὸ λυποῦν
[225]	ὧν ἔπαθον ἐν τῷ ζῆν	ἢ	ἔδρασαν. εἶναι δὲ καὶ λίμνας
[14]	Περικλῆς ἀπέθανε καὶ Θουκυδίδης ἐνόσησεν,	ἢ	εἰ Δελφῶν καὶ Συβαριτῶν γενομένων
[15]	ὧν πράττει κατὰ τὸ κοινὸν	ἢ	ἔπραξεν αἰτίαν καὶ χάριν ἀναδεχόμενον,
[6]	συνόντα τῇ ἀδελφῇ διώξας εἷλεν	ἢ	Θεμιστοκλέους, ἐφ´ οἷς ἀσελγαίνων ἐκώμαζε
[5]	ἐστι κακόν, ὡς Σωκράτης ἔλεγεν,	ἢ	θολερὸν ὄντα καὶ διάπλεω τὸν
[6]	εἰρήνην ἐποιήσατο πρὸς αὐτοὺς δεομένους	ἢ	καὶ τοῦτο ταῖς συνθήκαις περιλαβεῖν,
[11]	φθόνος ἄκρατος ἐνοικίζεται μετὰ δυσμενείας	ἢ	κακοηθείας, ἐνταῦθα καὶ δεισιδαιμονίαν σκοπῶν
[17]	ἀπολλυμένας ἐπιστάμενος εὐθὺς ὥσπερ ὁμίχλας	ἢ	καπνοὺς ἀποπνεούσας τῶν σωμάτων ἱλασμούς
[9]	κολάζονται, πρὶν ἂν φθῶσιν ἀποσφαγέντες	ἢ	κατακρημνισθέντες· ἅπερ ἄν τις οὐ
[20]	ὥσπερ ἐπιληψίαν τὴν κακίαν πρὶν	ἢ	καταλαβεῖν ἀναιρῶν. ~Ἡμεῖς δ´ ἀρτίως
[19]	ἢ πυρεττόντων ἰδὼν ἄλλον ὑπαλειφόμενον	ἢ	καταπλαττόμενον· αἱ δὲ τιμωρίαι τῶν
[5]	λογισμὸν ὀργῆς καὶ μανίας, πρὶν	ἢ	καταστῆναι καὶ γενέσθαι καθαρόν, ἐμφορεῖσθαι
[10]	ὑπὸ τῶν μαγείρων ὀπτώμενον ἴδωμεν	ἢ	κατατεμνόμενον; ἔχεται γὰρ ἕκαστος ἀδικήσας
[22]	ἀπεχόμενος αἰσχροῦ φέροντος εἰς ἀπόλαυσιν	ἢ	κέρδος οὐσίαν μὲν οὐ πολλὴν
[6]	ἀπέκτεινε Μιλτιάδην ἐν Χερρονήσῳ πρότερον	ἢ	Κίμωνα συνόντα τῇ ἀδελφῇ διώξας
[15]	ἡλικίαι περὶ ἕκαστον ἡμῶν ποιοῦσιν	ἢ	κοινῇ περὶ τὰς πόλεις. γνοίη
[9]	δείλης ἀλλὰ μὴ πρωὶ στρεβλοῦν	ἢ	κρεμαννύναι τὸν πονηρόν, ἄλλως τε
[222]	οὐδεὶς οὔτε μικρὸς γέγονεν ὥστ´	ἢ	λαθὼν διαφυγεῖν ἢ βιασάμενος. ἄλλῃ
[15]	τε τῆς ἐκείνων καὶ δυνάμεως·	ἢ	λήσομεν εἰς τὸν Ἡρακλείτειον ἅπαντα
[5]	τοῦ ταχὺ κολάζειν ἁμαρτίαν δεδιὼς	ἢ	μετάνοιαν, ἀλλ´ ἡμῶν τὸ περὶ
[13]	ἐκ κακῶν γεγονότες ἢ πονηρῶν,	ἢ	μὴ χαῖρε μηδ´ ἐπαίνει τιμωμένης
[7]	ἐκ Δελφῶν οἴχεσθαι καὶ ἄργυρον	ἢ	μήτ´ Ὀδυσσέα μήτ´ Ἀσκληπιὸν φῦναι
[19]	παραμελεῖν ὅσοι γεγόνασιν ἐκ πατέρων	ἢ	μητέρων νοσηματικῶν, ἀλλ´ εὐθὺς ἐξωθεῖν
[221]	ἑτέρων δὲ φολίδας τινὰς διατρεχούσας	ἢ	μώλωπας ἀραιούς, ἄλλους δὲ κομιδῇ
[226]	ἐκγόνων ἔλεγε συνηρτῆσθαι καθάπερ μελίττας	ἢ	νυκτερίδας ἀτεχνῶς ἐχομένας καὶ τετριγυίας
[19]	πρὸς τὴν αὐτὴν νόσον ἰατρὸς	ἢ	οἰκεῖος ἢ ἀλείπτης καταμαθὼν ἢ
[19]	νόσον πάππου καὶ πατρὸς ἔκγονον	ἢ	παῖδα φαρμακεύοντος. ἔστι δὲ πῆ
[226]	ἦσαν, ὧν εἴς τινας ἐκγόνους	ἢ	παῖδας ἡ ποινὴ περιῆλθεν. ὁπότε
[14]	μὴ μεθίστασθαι μηδὲ προσπελάζειν αὐτοῖς·	ἢ	πάλιν, δι´ ἣν αἰτίαν αἰγὸς
[17]	ἡμᾶς τὸ τὰς ψυχὰς ὑπάρχειν	ἢ	πάμπαν ἀφθάρτους ἢ χρόνον τινὰ
[20]	τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκις, ὥστ´	ἢ	παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ
[225]	δ´ ἄγεται πεισόμενος, ἱκετεύειν μὲν	ἢ	παραιτεῖσθαι περὶ τοῦ πατρὸς οὐκ
[5]	τῶν φρενῶν ἀνωτέρω‘ καθάπερ δίψαν	ἢ	πεῖναν ἀποπιμπλάντας ἐπιπηδᾶν τοῖς λελυπηκόσιν,
[9]	παιδιάς, ὥσπερ ἐν δεσμωτηρίῳ κυβευόντων	ἢ	πεττευόντων ὑπὲρ κεφαλῆς τοῦ σχοινίου
[13]	κολάζονταί τινες ἐκ κακῶν γεγονότες	ἢ	πονηρῶν, ἢ μὴ χαῖρε μηδ´
[6]	ὑπ´ ἀγνοίας τοῦ καλοῦ μᾶλλον	ἢ	προαιρέσει τοῦ αἰσχροῦ τὸ ἁμαρτητικὸν
[4]	λόγῳ τὸν κολοφῶνα τῆς ἀπορίας,	ἢ	πρὸς ταῦτ´ ἐάσω πρότερον αὐτὸν
[19]	βέλτιόν τις ἔσχε τῶν ὀφθαλμιώντων	ἢ	πυρεττόντων ἰδὼν ἄλλον ὑπαλειφόμενον ἢ
[222]	διὰ σώματος· ἐνταῦθα γὰρ οὐδὲν	ἢ	σκιά τις ἀτελὴς καὶ ὄναρ
[16]	καὶ κακώσεις καὶ ἐπανορθώσεις μᾶλλον	ἢ	σώματι διὰ σώματος. ἐκεῖ μὲν
[20]	φύσιν ἅτε δὴ ψυχῆς μᾶλλον	ἢ	σώματος αἰσθάνεσθαι πεφυκώς, οὔτ´ ἀναμένει
[7]	ἀναδεῖξαι κακόν τι μηνύσας λανθάνον	ἢ	σωτηρίου γνώμης γενόμενος σύμβουλος ἢ
[221]	δὲ τῶν πρότερον οὐδὲν ἀλλ´	ἢ	τὰ ἄστρα παμμεγέθη καὶ ἀπέχοντα
[10]	ἐγγενέσθαι τοῖς σκέλεσιν αὑτοῦ, πρὶν	ἢ	τὴν συνάπτουσαν ἀναισθησίᾳ σβέσιν καὶ
[2]	φωραθείς, οἱ δ´ οὐκέτ´ ἦσαν;	ἢ	τίν´ Ὀρχομενίων τοῖς ἀποβαλοῦσι παῖδας
[17]	δ´ ἦν’ ἔφη τὸ χρησθὲν	ἢ	τίς ὁ Κόραξ οὗτος; ὡς
[18]	οὖσα κομίζεται τῶν προβεβιωμένων χάριτας	ἢ	τίσεις, οὐθέν εἰσι πρὸς ἡμᾶς
[16]	τὰς κολάσεις ἄλλο τι δίκαιον	ἢ	τὸ θεραπεῦον τὴν κακίαν ἡγούμενος
[7]	Λίβυες τὸ φρύγανον ἐπικάουσι πρότερον	ἢ	τὸ λήδανον ἀπ´ αὐτοῦ συναγαγεῖν,
[5]	μεῖζον ἄνθρωπος ἀπολαύειν θεοῦ πέφυκεν	ἢ	τὸ μιμήσει καὶ διώξει τῶν
[7]	ἐξεῖλε τὸ λυποῦν καὶ ταράττον	ἢ	τὸ νοσοῦν ἀπαλλάξαι καὶ καθᾶραι.
[5]	πρὸς αὐτοὺς οὐδὲν ἐποίησεν ἀλλ´	ἢ	τοσοῦτον ἀπιών εὐτυχεῖτ´‘ εἶπεν ὅτι
[16]	τὴν τελευτὴν ἐξοριζόμενον ὑπὸ Συρακοσίων	ἢ	τοὺς ἐκγόνους αὐτῶν δίκην τίνοντας.
[18]	οὐδὲ λυποῦσα μᾶλλον ἑτέρα κόλασις	ἢ	τοὺς ἐξ ἑαυτῶν κακὰ πάσχοντας
[221]	ἠγνόει τίνες εἰσί, δύο δ´	ἢ	τρεῖς ἰδὼν γνωρίμους ἐπειρᾶτο προσμῖξαι
[6]	ἐπιφανῶς ἔπεσεν. εἰ δέ τις	ἢ	τύραννον ἀπέκτεινε Μιλτιάδην ἐν Χερρονήσῳ
[3]	τοῖς πονηροῖς τῷ αὐτομάτῳ μᾶλλον	ἢ	τῷ κατὰ πρόνοιαν ὅμοιον ἔχει
[1]	εἶπεν ἐᾶν δοκεῖ τὴν ζήτησιν,	ἢ	τῷ λόγῳ καθάπερ παρόντος ἀποκρινώμεθα
[14]	διὰ τί τῶν ὑπὸ φθίσεως	ἢ	ὑδέρου διαφθαρέντων τοὺς παῖδας εἰς
[11]	ἄνθρωπος ἢ χρημάτων ἕνεκα πλεονεξίας	ἢ	φθόνῳ πολιτικῆς δόξης καὶ δυνάμεως
[15]	δὲ μόλις ἄν τις οἰκεῖος	ἢ	φίλος ἐντυχὼν διὰ χρόνου μορφὴν
[18]	τιμάς τινας ἀνατρεπομένας ἀλλὰ παῖδας	ἢ	φίλους ἢ γένος οἰκεῖον αὑτῆς
[7]	καὶ τραχεῖαν οὐκ ἀναιρεῖ πρότερον	ἢ	φῦναι τὸν προσήκοντα καρπὸν ἀπ´
[224]	ῥεύματα, τὸ μὲν ἀφροῦ θαλάσσης	ἢ	χιόνων λευκότερον, τὸ δ´ ὁποῖον
[7]	ἢ σωτηρίου γνώμης γενόμενος σύμβουλος	ἢ	χρείας εὑρετὴς ἀναγκαίας, οὐκ ἀμείνων
[11]	παγχάλεπόν ἐστιν· ὅταν δ´ ἄνθρωπος	ἢ	χρημάτων ἕνεκα πλεονεξίας ἢ φθόνῳ
[17]	ψυχὰς ὑπάρχειν ἢ πάμπαν ἀφθάρτους	ἢ	χρόνον τινὰ μετὰ τὴν τελευτὴν
[1]	ἔργον ἐστὶ δήπου τοὺς ἄτοπον	ἢ	ψευδῆ λόγον εἰς ἡμᾶς ἀφέντας,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/09/2005