Chapitre |
[5] |
τοῖς
λεγομένοις
τὸν
οὕτω
διακείμενον,
|
ἀλλὰ |
θορυβεῖ
καὶ
περισπᾷ
τὴν
διάνοιαν, |
[18] |
πόλλ´
ἀπατηθῆναι
διζήμενον
ἔμμεναι
ἐσθλόν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
γελασθῆναι
δεῖ
πολλὰ
καὶ |
[6] |
καὶ
προσέχοντας
οὐ
μόνον
κατορθοῦντες
|
ἀλλὰ |
καὶ
διαμαρτάνοντες
ὠφελοῦσιν
οἱ
λέγοντες· |
[2] |
καὶ
ἀβλαστὴς
διαμένει
πρὸς
ἀρετήν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
διαστρέφοιτ´
ἂν
πρὸς
κακίαν, |
[11] |
λαμβάνοντες,
οὐ
τοῦτο
βλάπτονται
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
κακοήθειαν
καὶ
δυσμένειαν
προσοφλισκάνουσι. |
[13] |
σώματος
καὶ
μηρῶν
ἐπάλλαξις
ἀπρεπὴς
|
ἀλλὰ |
καὶ
νεῦμα
καὶ
ψιθυρισμὸς
πρὸς |
[6] |
μὲν
γὰρ
ἀντειπεῖν
οὐ
χαλεπὸν
|
ἀλλὰ |
καὶ
πάνυ
ῥᾴδιον
εἰρημένῳ
λόγῳ· |
[7] |
ὀνόμασι
παραπετάσμασι
χρῶνται
τῶν
διανοημάτων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
φωνὴν
ἐμμελείαις
τισὶ
|
[18] |
φησι
Σοφοκλῆς,
οὐκ
αὐτοῖς
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις.
ἀντιλαμβανόμενοι
γὰρ |
[16] |
τραῦμα
πριστοῖσι
λόγχης
θέλγεται
ῥινήμασιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸν
ἐκ
φιλοσοφίας
ἐμφυόμενον |
[13] |
μετ´
εὐνοίας
ἀποδέχεσθαι
τὸν
διαλεγόμενον.
|
ἀλλὰ
|
καὶ
τὸν
Ἑρμῆν
ταῖς
Χάρισιν |
[13] |
οὐχ
ὕβρεως
οὐδὲ
δυσκολίας
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
φροντίδων
ἄλλων
καὶ
ἀσχολιῶν· |
[4] |
συνταράττηται
μηδ´
ἐξυλακτῇ
πρὸς
ἕκαστον,
|
ἀλλὰ
|
κἂν
ὁ
λόγος
ᾖ
μὴ |
[13] |
αὖ
πάλιν
τούτων,
μηδὲν
ἐπικρίνων
|
ἀλλὰ |
κατὰ
ῥῆμα
καὶ
συλλαβὴν
ἐφιστάμενος
|
[9] |
οὔτε
πολιτείαν
φιλοσόφου
παραφυλαττόντων
ἀνδρός,
|
ἀλλὰ |
λέξεις
καὶ
ῥήματα
καὶ
τὸ |
[1] |
εἶναι
τοῖς
εὖ
φρονοῦσιν
ἀποβολήν,
|
ἀλλὰ |
μεταβολὴν
ἄρχοντος,
ἀντὶ
μισθωτοῦ
τινος |
[12] |
ἰδίᾳ
προσιόντας
αὐτοὺς
καὶ
προσανακρίνοντας.
|
ἀλλὰ |
μὴ
τοὐναντίον,
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ |
[13] |
ὑπόθεσιν
τοῦ
λόγου
καὶ
προαίρεσιν,
|
ἀλλὰ |
μηδὲ
λέξιν
ἢ
διάθεσιν
τῶν |
[18] |
γενόμενοι
καθ´
αὑτοὺς
πράγματα
ἔχειν,
|
ἀλλὰ |
παρέχουσι
τῷ
λέγοντι,
πολλάκις
ἐκπυνθανόμενοι |
[5] |
οὐδενὶ
μὲν
ἔργῳ
παρὼν
ἀγαθόν,
|
ἀλλὰ |
πᾶσιν
ἐμπόδιος
τοῖς
καλοῖς,
κάκιστος |
[17] |
ἀρχὰς
ψοφοδεῶς
καὶ
ἀτόλμως
ἐγκαταλιπεῖν,
|
ἀλλὰ |
πειρώμενον
ἑκάστου
καὶ
προσλιπαροῦντα
καὶ |
[12] |
ἑτέρους
λόγους
ἀποδιδράσκοντας
τὸν
ἔλεγχον,
|
ἀλλὰ |
περὶ
αὐτῶν
τούτων
ἀκουστέον
ἐν |
[10] |
περὶ
τοιούτων
ζητημάτων
ὥρα
σκοπεῖν,
|
ἀλλὰ |
πῶς
οἰήματος
καὶ
ἀλαζονείας
ἐρώτων |
[13] |
φωνὴν
εὐγνώμονος
μάρτυρα
φιληκοΐας
προϊέμενος,
|
ἀλλὰ |
σιγῇ
καὶ
βαρύτητι
καταπλάστῳ
καὶ |
[8] |
καὶ
μιμεῖσθαι
μὴ
τὰς
στεφανηπλόκους
|
ἀλλὰ |
τὰς
μελίττας.
αἱ
μὲν
γὰρ |
[5] |
πρὸς
οὐδενὶ
τῶν
εἰρημένων
οὖσαν
|
ἀλλὰ |
τὰς
φωνὰς
καὶ
διαθέσεις
τῶν |
[17] |
ἐν
ἀρχῇ
δυσκατανόητον·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ
|
τῇ
γε
πλείστῃ
περιπίπτουσιν
ἀσαφείᾳ |
[9] |
ἀρχῆς
μὴ
τοῖς
πράγμασιν
ἐμφυόμενος
|
ἀλλὰ |
τὴν
λέξιν
Ἀττικὴν
ἀξιῶν
εἶναι |
[2] |
οὐκ
ἀνηκοΐαν
οὐδὲ
κωφότητα
προμνώμενος,
|
ἀλλὰ
|
τῶν
λόγων
τοὺς
φαύλους
φυλάττεσθαι |
[18] |
ἐκ
τοῦ
μανθάνειν
οὐδ´
ἀπέκαμνον,
|
ἀλλὰ
|
φθάνοντες
εἰς
ἑαυτοὺς
ἔπαιζον,
ἀγγείοις |
[18] |
οἰκεῖον
ἐξάπτειν
καὶ
νοῦν
ἴδιον,
|
ἀλλὰ |
χαίρων
τῇ
ἀκροάσει
κάθηται
θελγόμενος, |
[9] |
μυρίζεσθαι
δεόμενον
ἐμβροχῆς
καὶ
καταπλάσματος,
|
ἀλλὰ |
χάριν
ἔχειν,
ἄν
τις
ὥσπερ |