Page |
[963] |
τοῦτο
μὲν
μεγέθει
καὶ
ποδωκείᾳ
|
τοῦτο |
δ'
ὄψεως
ῥώμῃ
καὶ
ἀκοῆς |
[976] |
καὶ
ἀπατηλῶν
δεόμενον
ἀπείργασται.
Καὶ
|
τοῦτο |
δῆλόν
ἐστιν
ἀπὸ
τῶν
πάνυ |
[967] |
αὐτοῖς
καὶ
πάλιν
κατέρχεσθαι·
καὶ
|
τοῦτο |
δὶς
ἢ
τρὶς
γενέσθαι·
τέλος |
[976] |
λέγεσθαι
καὶ
τὸ
κείρασθαι
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
τὴν
κουράν·
~καὶ
(τὸν |
[979] |
οὐχ
ἑνὸς
γένους
ἐστίν,
ἀλλὰ
|
τοῦτο |
κοινῇ
πάντες
ἰχθύες
νοοῦντες
ἀεὶ |
[963] |
γὰρ
ἐκείνων,
ὦ
ἑταῖρε,
πολλὰ
|
τοῦτο |
μὲν
μεγέθει
καὶ
ποδωκείᾳ
τοῦτο |
[962] |
ἐξικέσθαι
μὴ
δυναμένοις.
(ΑΥΤΟΒΥΛΕ)
Ἀλλὰ
|
τοῦτο |
μὲν
οὐδ'
αὐτοῖς
ἐκείνοις,
ὦ |
[969] |
μὴ
ψοφεῖν
θαρροῦσα
διῆλθε.
Καὶ
|
τοῦτο |
μὴ
λέγωμεν
αἰσθήσεως
ἄλογον
ἀκρίβειαν, |
[959] |
καὶ
τὸ
μηδὲν
ἡγεῖσθαι,
πρὸς
|
τοῦτο |
παντάπασι
ῥυέντας·
ὅπου
δοκῶ
μοι |
[972] |
τὸν
ὄρθρον
ἀπηλλάττετο.
Συνεχῶς
δὲ
|
τοῦτο |
ποιοῦντος
αὐτοῦ,
μετῴκισαν
οἱ
προσήκοντες |
[982] |
καὶ
ταχὺ
πάλιν
(ἐξάγουσι·
καὶ
|
τοῦτο |
πολλάκις
ποιοῦσιν
ἐν
μέρει,
μέχρι |
[965] |
ὡς
Ὅμηρος
ἔφη,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
πρὸς
Ἀριστοτίμου
γενησομένους·
ὥσπερ
αὖ |
[978] |
τὸ
πνευματικὸν
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
πρὸς
τὰς
μεταβολὰς
εὔτρεπτον.
Τοῦ |
[982] |
τὴν
φωνήν,
ὑετὸν
προσδεχόμενοι·
καὶ
|
τοῦτο |
σημεῖον
ἐν
τοῖς
βεβαιοτάτοις
ἐστίν. |
[978] |
ἐκ
τοῦ
διαρράμματος.
Σπανίως
δὲ
|
τοῦτο |
συμβαίνει·
συγγνώμης
γὰρ
τυγχάνοντες
τὸ |
[973] |
ἤδη
πειστέον
Ἀριστοτέλει
(λέγοντι
καὶ
|
τοῦτο |
τὰ
ζῷα
ποιεῖν·
ὀφθῆναι
γὰρ |
[974] |
πρὸς
τὴν
ἀνατολήν·
καὶ
τεκμήριον
|
τοῦτο |
τῆς
περιόδου
βεβαιότατον
εἶναι
καὶ |
[976] |
βρόχων
οὐδὲ
τραχεῖαν·
ἐπεὶ
καὶ
|
τοῦτο |
τοῦ
δόλου
γίγνεται
τεκμήριον
αὐτοῖς. |
[963] |
ἀνθρώπους
ἀπολέλοιπεν·
ἀλλ'
οὐ
διὰ
|
(τοῦτο |
τυφλὸς
οὐδ'
ἀδύνατος
οὐδ'
ἄωτος |