Ennéade, livre, chap. |
[5, 8, 4] |
γῆς
ὁρᾶν
τοῦ
μύθου
τοὺς
|
ἐκεῖ |
αἰνιττομένου
ὀφθαλμούς.
Τῆς
δὲ
ἐκεῖ |
[5, 8, 4] |
ἀρέσκοντα
ἦι·
ἄτρυτά
τε
τὰ
|
ἐκεῖ. |
Ἀλλ᾽
ἔστι
τὸ
ἀπλήρωτον
τῷ |
[5, 8, 5] |
οὐσίαι.
Οὐ
τοίνυν
δεῖ
νομίζειν
|
ἐκεῖ |
ἀξιώματα
ὁρᾶν
τοὺς
θεοὺς
οὐδὲ |
[5, 8, 10] |
κάλλος,
καὶ
κάλλους
μετασχὼν
τοῦ
|
ἐκεῖ· |
ἀποστίλβει
γὰρ
πάντα
καὶ
πληροῖ |
[5, 8, 13] |
ἦν
αὐτῷ
πρὸς
τρόπου
τὴν
|
ἐκεῖ |
ἀρχὴν
ἀφέντι
νεωτέραν
αὐτοῦ
καὶ |
[5, 8, 13] |
τὴν
φύσιν,
καλλίων
δέ,
ὅταν
|
ἐκεῖ |
βλέπῃ.
Εἰ
οὖν
ἡ
ψυχὴ |
[5, 8, 10] |
γὰρ
πάντα
καὶ
πληροῖ
τοὺς
|
ἐκεῖ |
γενομένους,
ὡς
καλοὺς
καὶ
αὐτοὺς |
[5, 8, 4] |
εἴη
ἂν
μόνον
ἕκαστον
μέρος,
|
ἐκεῖ |
δὲ
ἐξ
ὅλου
ἀεὶ
ἕκαστον |
[5, 8, 7] |
καὶ
ὁ
λοξὸς
διότι
ὡδί·
|
ἐκεῖ |
δὲ
οὔ,
διότι
οὕτως
ἐχρῆν, |
[5, 8, 4] |
τῷ
παρόντι.
Περὶ
δὲ
τῆς
|
ἐκεῖ |
ἐπιστήμης,
ἣν
δὴ
καὶ
ὁ |
[5, 8, 10] |
χρῶμα
ἐχούσης
τῆς
γῆς
τῆς
|
ἐκεῖ |
ἐπλήσθησαν
ἐκείνης
τῆς
χρόας
ὁμοιωθέντες |
[5, 8, 4] |
ἐκεῖ
αἰνιττομένου
ὀφθαλμούς.
Τῆς
δὲ
|
ἐκεῖ |
θέας
οὔτε
κάματός
ἐστιν
οὔτ᾽ |
[5, 8, 10] |
ἀρχῆς
εἰς
τέλος·
καί
εἰσιν
|
ἐκεῖ |
καθόσον
ἂν
αὐτῶν
πεφύκῃ
εἶναι |
[5, 8, 4] |
~καὶ
γὰρ
τὸ
ῥεῖα
ζώειν
|
ἐκεῖ |
καὶ
ἀλήθεια
δὲ
αὐτοῖς
καὶ |
[5, 8, 5] |
ὑπερευδαίμονας,
ἀλλ᾽
ἕκαστα
τῶν
λεγομένων
|
ἐκεῖ |
καλὰ
ἀγάλματα,
οἷα
ἐφαντάζετό
τις |
[5, 8, 11] |
ἕτερος
εἶναι
φόβῳ
εἷς
ἐστιν
|
ἐκεῖ· |
κἂν
ἐπιθυμήσῃ
ὡς
ἕτερον
ὂν |
[5, 8, 9] |
γίνεται·
ἡ
δὲ
δύναμις
ἡ
|
ἐκεῖ |
μόνον
τὸ
εἶναι
ἔχει
καὶ |
[5, 8, 4] |
Δίκην.
Πάντα
γὰρ
τὰ
τοιαῦτα
|
ἐκεῖ |
οἷον
ἀγάλματα
παρ᾽
αὐτῶν
ἐνορώμενα, |
[5, 8, 10] |
ὁμοῦ,
αἱ
ψυχαὶ
αἱ
πάντα
|
ἐκεῖ |
ὁρῶσαι
καὶ
ἐκ
τῶν
πάντων |
[5, 8, 10] |
δὲ
αὐτῶν
καὶ
τὸ
πᾶν
|
ἐκεῖ, |
ὅταν
μὴ
ὦσι
διειλημμέναι.
Ταῦτα |
[5, 8, 3] |
ἀνθρώπους
οὐδ᾽
ἄλλο
τι
τῶν
|
ἐκεῖ, |
ὅτι
τῶν
ἐκεῖ,
πᾶσαν
μὲν |
[5, 8, 6] |
ἐντυπώσαντες
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
τὴν
|
ἐκεῖ |
οὐ
διέξοδον
ἐμφῆναι,
ὡς
ἄρα |
[5, 8, 3] |
τῷ
ἐκεῖ
οὐρανῷ
πάντα
γὰρ
|
ἐκεῖ |
οὐρανὸς
καὶ
ἡ
γῆ
οὐρανὸς |
[5, 8, 3] |
αὐτῷ,
ἐν
παντὶ
οἰκοῦντες
τῷ
|
ἐκεῖ |
οὐρανῷ
πάντα
γὰρ
ἐκεῖ
οὐρανὸς |
[5, 8, 4] |
τὸ
μικρὸν
μέγα·
καὶ
ἥλιος
|
ἐκεῖ |
πάντα
ἄστρα,
καὶ
ἕκαστον
ἥλιος |
[5, 8, 3] |
τι
τῶν
ἐκεῖ,
ὅτι
τῶν
|
ἐκεῖ, |
πᾶσαν
μὲν
διεξίασι
τὴν
ἐκεῖ |
[5, 8, 10] |
καθόσον
ἂν
αὐτῶν
πεφύκῃ
εἶναι
|
ἐκεῖ, |
πολλάκις
δὲ
αὐτῶν
καὶ
τὸ |
[5, 8, 4] |
ἄμφω,
καὶ
ἡ
οὐσία
ἡ
|
ἐκεῖ |
σοφία.
Ἀλλ᾽
ἡμεῖς
εἰς
σύνεσιν |
[5, 8, 7] |
ἦν
σύμπαντα
ταῦτα,
καὶ
καλλιόνως
|
ἐκεῖ· |
τὰ
γὰρ
τῇδε
καὶ
μέμικται, |
[5, 8, 5] |
ὁρᾶν
τοὺς
θεοὺς
οὐδὲ
τοὺς
|
ἐκεῖ |
ὑπερευδαίμονας,
ἀλλ᾽
ἕκαστα
τῶν
λεγομένων |
[5, 8, 3] |
ἐκεῖ,
πᾶσαν
μὲν
διεξίασι
τὴν
|
ἐκεῖ |
χώραν
καὶ
τὸν
τόπον
ἀναπαυόμενοι
|