Ennéade, livre, chap.
[4, 3, 12]	εἰς ἄνθρωπον, ἡ δὲ εἰς	ζῷον	ἄλλη ἄλλο. ~Τὸ γὰρ ἀναπόδραστον
[4, 3, 25]	τί ποτε δεῖ φάναι τὸ	ζῷον,	καὶ ἔτι εἰ τὸ αὐτὸ
[4, 3, 26]	μήτε σῶμα μήτε ψυχὴν τὸ	ζῷον	λέγειν· οὐ γὰρ δὴ μεταβαλόντων
[4, 3, 17]	Εἰ δ´ ἦν τοιοῦτον ἕκαστον	ζῷον	οἷον καὶ τὸ πᾶν, τέλεον
[4, 3, 26]	ἀμφοτέρων ἕτερόν τι ἔσται τὸ	ζῷον	οὐδ´ αὖ κραθέντων, ὡς δυνάμει
[4, 3, 26]	ἑτέρου. ~Εἰ μὲν οὖν τὸ	ζῷον	τὸ συναμφότερόν ἐστιν ἐν ταῖς
[4, 3, 26]	μνημονεύουσα ἔσται; Εἰ δὲ τὸ	ζῷον	τὸ συναμφότερον οὕτως, ὡς ἕτερον
[4, 3, 8]	λόγος πολὺς καὶ ποικίλος, ὥσπερ	ζῷον	ψυχικὸν πολλὰς μορφὰς ἔχον εἰ
[4, 3, 25]	τί μέρος, εἰ δὲ τὸ	ζῷον,	ὥσπερ καὶ τὸ αἰσθανόμενον ἔδοξέ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/05/2010