HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔδοξεν 1
ἔδωκεν 2
ἐθέλει 1
εἰ 28
Εἰ 10
εἴ 5
εἴδη 1

Fréquences [« »]
27 ἡ
26 τοῖς
26 ὡς
28 εἰ
29 δὴ
29 οὐ
33 εἰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLOTIN, Les Ennéades, II, livre III

εἰ

Ennéade, livre, chap.

[2, 3, 14]   Εἰ δ´ ἀπέβαλέ τις πλοῦτον, εἰ ἀφαιρεθείς, ἐπὶ τὸν ἀφελόμενον, κἀκεῖνον

[2, 3, 5]   ὡς λέγουσιν. Ἀλλὰ θερμαίνοιτο ἄν, εἰ ἀφώτιστος πρὸς ἡμᾶς ἡ σελήνη

[2, 3, 1]   τόνδε μὲν ἰδόντα ἀγαθὸν εἶναι, εἰ δ´ ἄλλον ἴδοι, ἀλλοιοῦσθαι· καὶ

[2, 3, 14]   κἀκεῖνον ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἀρχήν· εἰ δ´ ἐν θαλάττῃ, τὰ συμπεσόντα.

[2, 3, 14]   τὸ ἔνδοξον ἔχοντα ἐδήλωσαν μόνον· εἰ δ´ ἐξ ἀνδραγαθίας, εἰ σῶμα

[2, 3, 14]   τὸ παρὰ τοῖς δοξάζουσι βέλτιον· εἰ δ´ οὐ δικαίως, ἐπὶ τὴν

[2, 3, 14]   τὰ οὐράνια καὶ ἡ γῆ· εἰ δὲ ἄνευ σώματος ἡ ἀρετή,

[2, 3, 14]   τι τῶν ἐκ τοῦ παντός· εἰ δέ, σημαίνεται· πάντως γὰρ ἀκολουθεῖ

[2, 3, 14]   ἀνακτέον καὶ οὕτω τὴν αἰτίαν· εἰ δὲ φαῦλοι, δικαίως δὲ δόντες,

[2, 3, 2]   ἢ θερμὰ καὶ ψυχρὰ παρεχόμενα, εἰ δὴ καὶ ψυχρὰ ἄττα τῶν

[2, 3, 3]   τόποις καὶ τοῖς σχήμασιν. Ἀλλ´ εἰ ἠναγκασμένοι, τὰ αὐτὰ δήπουθεν ἐχρῆν

[2, 3, 1]   ἀλλοιοῦσθαι· καὶ ἄλλως μὲν ὁρᾶν, εἰ κατὰ σχῆμα τόδε ἡ ὄψις,

[2, 3, 1]   τόδε ἡ ὄψις, ἄλλως δέ, εἰ κατὰ τόδε· ὁμοῦ τε πάντων

[2, 3, 17]   Τρέψει οὖν λογισαμένη αὐτή; Ἀλλ´ εἰ λογισαμένη, ἀναφορὰν ἕξει πρότερον εἰς

[2, 3, 13]   καὶ οὐδὲν τῶν μερῶν, οὐδ´ εἰ μέγα, δύναμιν ἔχει τοῦ ἐξαλλαγὴν

[2, 3, 14]   ἀμειψαμένων, συνεβάλλετο. Οἱ δὲ δόντες εἰ μὲν ἀγαθοί, εἰς ἀρετὴν ἀνακτέον

[2, 3, 14]   δόξας καὶ ἀρχὰς πῶς; Ἤ, εἰ μὲν παρὰ πατέρων οἱ πλοῦτοι,

[2, 3, 18]   τοῖς προηγουμένοις; Ἢ ὅτι, καὶ εἰ μὴ ταῦτα ἦν, ἀτελὲς ἂν

[2, 3, 6]   θέαν αὐτοῖς τὴν πρὸς ἀλλήλους, εἰ οὑτωσὶ θεῷντο, ἡδεῖαν εἶναι, πέρας

[2, 3, 11]   οἷον παρ´ ἐκείνων ἔρχεται· οἷον εἰ πῦρ, ἀμυδρὸν τοῦτο, καὶ εἰ

[2, 3, 7]   πρώτην ἐπὶ πάντα ἰοῦσαν. ~Ἀλλ´ εἰ σημαίνουσιν οὗτοι τὰ ἐσόμενα, ὥσπερ

[2, 3, 14]   μόνον· εἰ δ´ ἐξ ἀνδραγαθίας, εἰ σῶμα συνεργὸν γεγένηται, συμβάλλοιντο ἂν

[2, 3, 16]   συνέχεια ἢ ἀνέμων ζάλαι. Ἀλλ´ εἰ ταῦτα ἄτοπα, ἐκεῖνο δεῖ λέγειν,

[2, 3, 16]   τὰ ἀπὸ κακίας ἔργα; Ἀλλ´ εἰ τοῦτο, καὶ τὰς κακίας τοὺς

[2, 3, 16]   τὸ βέλτιον συγχωρήσεται. Τί οὖν, εἰ τῷ ὅλῳ καὶ τὸ χεῖρον

[2, 3, 11]   εἰ πῦρ, ἀμυδρὸν τοῦτο, καὶ εἰ φιλιακὴ διάθεσις, ἀσθενὴς γενομένη ἐν

[2, 3, 6]   ἢ Ἀφροδίτην θεμένους μοιχείας ποιεῖν, εἰ ὡδὶ εἶεν, ὥσπερ ἐκ τῆς

[2, 3, 3]   ὅλως τὸ ἔργον πρὸς ἡμᾶς, εἰ ὥσπερ ὄρνισι κατὰ συμβεβηκὸς τὸ

Ennéade, livre, chap.
[2, 3, 14]	Εἰ δ´ ἀπέβαλέ τις πλοῦτον,	εἰ	ἀφαιρεθείς, ἐπὶ τὸν ἀφελόμενον, κἀκεῖνον
[2, 3, 5]	ὡς λέγουσιν. Ἀλλὰ θερμαίνοιτο ἄν,	εἰ	ἀφώτιστος πρὸς ἡμᾶς ἡ σελήνη
[2, 3, 1]	τόνδε μὲν ἰδόντα ἀγαθὸν εἶναι,	εἰ	δ´ ἄλλον ἴδοι, ἀλλοιοῦσθαι· καὶ
[2, 3, 14]	κἀκεῖνον ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἀρχήν·	εἰ	δ´ ἐν θαλάττῃ, τὰ συμπεσόντα.
[2, 3, 14]	τὸ ἔνδοξον ἔχοντα ἐδήλωσαν μόνον·	εἰ	δ´ ἐξ ἀνδραγαθίας, εἰ σῶμα
[2, 3, 14]	τὸ παρὰ τοῖς δοξάζουσι βέλτιον·	εἰ	δ´ οὐ δικαίως, ἐπὶ τὴν
[2, 3, 14]	τὰ οὐράνια καὶ ἡ γῆ·	εἰ	δὲ ἄνευ σώματος ἡ ἀρετή,
[2, 3, 14]	τι τῶν ἐκ τοῦ παντός·	εἰ	δέ, σημαίνεται· πάντως γὰρ ἀκολουθεῖ
[2, 3, 14]	ἀνακτέον καὶ οὕτω τὴν αἰτίαν·	εἰ	δὲ φαῦλοι, δικαίως δὲ δόντες,
[2, 3, 2]	ἢ θερμὰ καὶ ψυχρὰ παρεχόμενα,	εἰ	δὴ καὶ ψυχρὰ ἄττα τῶν
[2, 3, 3]	τόποις καὶ τοῖς σχήμασιν. Ἀλλ´	εἰ	ἠναγκασμένοι, τὰ αὐτὰ δήπουθεν ἐχρῆν
[2, 3, 1]	ἀλλοιοῦσθαι· καὶ ἄλλως μὲν ὁρᾶν,	εἰ	κατὰ σχῆμα τόδε ἡ ὄψις,
[2, 3, 1]	τόδε ἡ ὄψις, ἄλλως δέ,	εἰ	κατὰ τόδε· ὁμοῦ τε πάντων
[2, 3, 17]	Τρέψει οὖν λογισαμένη αὐτή; Ἀλλ´	εἰ	λογισαμένη, ἀναφορὰν ἕξει πρότερον εἰς
[2, 3, 13]	καὶ οὐδὲν τῶν μερῶν, οὐδ´	εἰ	μέγα, δύναμιν ἔχει τοῦ ἐξαλλαγὴν
[2, 3, 14]	ἀμειψαμένων, συνεβάλλετο. Οἱ δὲ δόντες	εἰ	μὲν ἀγαθοί, εἰς ἀρετὴν ἀνακτέον
[2, 3, 14]	δόξας καὶ ἀρχὰς πῶς; Ἤ,	εἰ	μὲν παρὰ πατέρων οἱ πλοῦτοι,
[2, 3, 18]	τοῖς προηγουμένοις; Ἢ ὅτι, καὶ	εἰ	μὴ ταῦτα ἦν, ἀτελὲς ἂν
[2, 3, 6]	θέαν αὐτοῖς τὴν πρὸς ἀλλήλους,	εἰ	οὑτωσὶ θεῷντο, ἡδεῖαν εἶναι, πέρας
[2, 3, 11]	οἷον παρ´ ἐκείνων ἔρχεται· οἷον	εἰ	πῦρ, ἀμυδρὸν τοῦτο, καὶ εἰ
[2, 3, 7]	πρώτην ἐπὶ πάντα ἰοῦσαν. ~Ἀλλ´	εἰ	σημαίνουσιν οὗτοι τὰ ἐσόμενα, ὥσπερ
[2, 3, 14]	μόνον· εἰ δ´ ἐξ ἀνδραγαθίας,	εἰ	σῶμα συνεργὸν γεγένηται, συμβάλλοιντο ἂν
[2, 3, 16]	συνέχεια ἢ ἀνέμων ζάλαι. Ἀλλ´	εἰ	ταῦτα ἄτοπα, ἐκεῖνο δεῖ λέγειν,
[2, 3, 16]	τὰ ἀπὸ κακίας ἔργα; Ἀλλ´	εἰ	τοῦτο, καὶ τὰς κακίας τοὺς
[2, 3, 16]	τὸ βέλτιον συγχωρήσεται. Τί οὖν,	εἰ	τῷ ὅλῳ καὶ τὸ χεῖρον
[2, 3, 11]	εἰ πῦρ, ἀμυδρὸν τοῦτο, καὶ	εἰ	φιλιακὴ διάθεσις, ἀσθενὴς γενομένη ἐν
[2, 3, 6]	ἢ Ἀφροδίτην θεμένους μοιχείας ποιεῖν,	εἰ	ὡδὶ εἶεν, ὥσπερ ἐκ τῆς
[2, 3, 3]	ὅλως τὸ ἔργον πρὸς ἡμᾶς,	εἰ	ὥσπερ ὄρνισι κατὰ συμβεβηκὸς τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/04/2010