Livre, Chap.
[8, 42]	ἐπὶ τῶν ἵππων ταῖς νίκαις,	οὕτω	Δεινομένης ὁ Ἱέρωνος ἀπέδωκεν ὑπὲρ
[8, 16]	βασιλεύσαντι Ἁλικαρνασσέων πεποίηται, μέγεθος δὲ	οὕτω	δή τί ἐστι μέγας καὶ
[8, 12]	δὲ ἀραιὸν τὸν φλοιὸν καὶ	οὕτω	δή τι παρέχονται κοῦφον, ὥστε
[8, 8]	ἄνευ τοῦ Ἀρκάδων κοινοῦ πράσσοντες,	οὕτω	διὰ τὸ δέος τῶν Θηβαίων
[8, 7]	γενεὴ μετόπισθεν ἀρείων" οὐκ ἂν	οὕτω	δίχα λόγου δοκεῖ μοι θεῶν
[8, 27]	ἐν τοῖς πᾶσιν Ἀχαιοῖς ἐγένετο	οὕτω	δόκιμος ὡς Ἀράτῳ παρισωθῆναι τὰ
[8, 54]	διανηξάμενος δὲ καὶ τοῦτον, μέγα	οὕτω	καὶ βίαιον πέλαγος, ἐν Ὀρτυγίᾳ
[8, 10]	θεοῦ καὶ ἐναργῶς ὑπὸ δαιμόνων.	οὕτω	καὶ Μαντινεῦσιν ἕπεται οὐκ ἄνευ
[8, 24]	τοῦ Ἀρκάδος. τάδε μὲν οὖν	οὕτω	κατὰ τὴν Ἀρκάδων ἐς τοὺς
[8, 21]	τύπτουσαι διέφθειραν. ~(ταῦτα μὲν δὴ	οὕτω	λέγουσι· τοῦ Λάδωνος δὲ τῶν
[8, 33]	Ἱερὰν τόνδε οὐκ ἦν χρόνον.	οὕτω	μὲν τὰ ἀνθρώπινα πρόσκαιρά τε
[8, 2]	αὐτοῖς Πολυδεύκης τε καὶ Κάστωρ.	(οὕτω	πείθοιτο ἄν τις καὶ Λυκάονα
[8, 38]	ἱερείου τὰ κρέα. (ταῦτα μὲν	οὕτω	ποιεῖν νομίζουσι, τοῦ Λυκαίου δὲ
[8, 42]	ἄγαλμα ἀναθεῖναι ξύλου. (πεποιῆσθαι δὲ	οὕτω	σφίσι τὸ ἄγαλμα· καθέζεσθαι μὲν
[8, 34]	τε ἐπὶ τῇ θέᾳ καὶ	οὕτω	ταῖς μὲν ἐνήγισεν ἀποτρέπων τὸ
[8, 48]	πεσεῖν τε ἐς γόνατα καὶ	οὕτω	τεκεῖν τὸν παῖδα, ἔνθα τῆς
[8, 11]	δὲ ἴσον τοῦ ἀγῶνος πέρας,	οὕτω	τὴν χεῖρα ἀπέσχεν ἀπὸ τοῦ
[8, 22]	κατόπιν τῆς ἐλάφου νήχεσθαι· καὶ	οὕτω	τὸ βάραθρον τήν τε ἔλαφον
[8, 8]	ἀφῆκεν ὁ ἀετός, ἐκάλεσεν ὄφιν.	οὕτω	τὸ εἰκὸς ἔχει καὶ τῇ
[8, 2]	καὶ αὐτοί τι ἐπιτερατεύεσθαι· καὶ	οὕτω	τοῖς ἀληθέσιν ἐλυμήναντο, συγκεραννύντες αὐτὰ
[8, 16]	δι´ ἑαυτῆς. τοῦτον μὲν δὴ	οὕτω,	τὸν δὲ ἄλλον χρόνον ἀνοῖξαι
[8, 19]	ἕνεκα ὀνομάζουσι τὴν πηγήν· καὶ	οὕτω	φαίνοιτο ἂν Ἀρκάσι τὸ μὲν
[8, 48]	πολλά τε καὶ ἄξια μνήμης,	(οὕτω	φασὶν ἐπιφανῆναί σφισι τὰς γυναῖκας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/02/2007