Chapitre |
[3] |
ἐν
οἷς
γράφει
τὸ
Ὁ
|
θεὸς |
γὰρ
αὐτοῖς
ἐφανέρωσεν»
αἰνισσόμενος
οἶμαι |
[3] |
ἢ
πρὸς
ἀλήθειαν
δικασθῶσιν·
ὁ
|
θεὸς |
δ´
ἄρα
οὐ
πρὸς
ἀλήθειαν
|
[3] |
φῶς
σκοτίζειν,
οὕτως
οὐδ´
ὁ
|
θεὸς |
δύναται
ἀδικεῖν·
ἐναντίον
γάρ
ἐστιν |
[3] |
ὁ
θεός,
ἅπερ
δυνάμενος
τοῦ
|
θεὸς |
εἶναι
καὶ
τοῦ
ἀγαθὸς
εἶναι |
[3] |
Ὁ
δὲ
πέμψας
τὸν
Ἰησοῦν
|
θεὸς |
ἐκλύσας
πᾶσαν
τὴν
τῶν
δαιμόνων |
[3] |
ἐπ´
ἀρετὴν
κακὸν
κουφίζει
ὁ
|
θεὸς |
καὶ
οὐδένα
ἤδη
ἀγαθὸν
ἀπορρίπτει, |
[3] |
καὶ
τὰ
ἐξουθενημένα
ἐξελέξατο
ὁ
|
θεὸς |
καὶ
τὰ
μὴ
ὄντα,
ἵνα |
[3] |
προσίεται
τῆς
μετανοίας
χάριν
ὁ
|
θεὸς |
καὶ
τοὺς
ἐκ
μεταβολῆς
κακίστου |
[3] |
εἰρήκαμεν,
ἐπιστάμενος
ὁ
ἐν
Μωϋσεῖ
|
θεὸς |
λέγει
τό·
Αὐτοὶ
παρεζήλωσάν
με |
[3] |
βασιλέως
τὸν
ἰατρόν.
Ἐπέμφθη
οὖν
|
θεὸς |
λόγος
καθὸ
μὲν
ἰατρὸς
τοῖς |
[3] |
κοινὴ
ἔννοια
ἀπαιτεῖ
ἐννοεῖν
ὅτι
|
θεὸς |
οὐδαμῶς
ἐστιν
ὕλη
φθαρτὴ
οὐδὲ
|
[3] |
μὴ
νοήσας,
πῶς
λέγεται
ὁ
|
θεὸς |
πάντα
δύνασθαι,
ὅτι
οὐκ
ἐθελήσει |
[3] |
μυστηρίῳ»
ἀποκεκρυμμένης,
ἣν
προώρισεν
ὁ
|
θεὸς |
πρὸ
τῶν
αἰώνων
εἰς
δόξαν» |
[3] |
τὴν
ἀποκεκρυμμένην,
ἣν
προώρισεν
ὁ
|
θεὸς |
πρὸ
τῶν
αἰώνων
εἰς
δόξαν |
[3] |
καὶ
γυναικεῖα
περιβεβλημένος,
ἵν´
ὡς
|
θεὸς |
προσκυνηθῇ;
Ἐὰν
δὲ
καὶ
οἱ
|
[3] |
περὶ
τοῦ
θανάτου
φροντίδος,
ὁ
|
θεὸς
|
προὐνοεῖτο
τῶν
πιστευόντων,
μόνῳ
τῷ |
[3] |
νομοθετῶν
ἐν
τῷ
Ἰησοῦ
ὁ
|
θεὸς |
τοῖς
πανταχοῦ
ἀνθρώποις
καὶ
τοὺς |
[3] |
θεοῦ
ἀνάπαυσιν·
ἐξαπέστειλε
γὰρ
ὁ
|
θεὸς
|
τὸν
λόγον
αὐτοῦ
καὶ
ἰάσατο |
[3] |
δουλεύσας
οἴκτῳ
τῶν
οἰκτιζομένων
ὁ
|
θεὸς |
τοὺς
κακοὺς
κουφίζει
καὶ
μηδὲν |