HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXXVI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  266 formes différentes pour 350 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Dissertations, Chap.
[36, 2]   τινα καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ  στέγας   οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους
[36, 1]   ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ δαψιλεῖς  πηγάς·   πρὸς δὲ καὶ θάλπος μὲν
[36, 2]   δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ  κλεῖδας   καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα
[36, 5]   ἀναψύχεσθαι ποθῶν· ἀλλ´ οὕτως ἄρα  ἐθὰς   ἦν τῇ τοῦ παντὸς φύσει,
[36, 6]   ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ  στρατηγίας   ἀκουσίου, καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα
[36, 5]   ὑπὸ γάμου καθειργμένος, οὐχ ὑπὸ  γεωργίας   κατεχόμενος, οὐχ ὑπὸ στρατείας ἐνοχλούμενος,
[36, 5]   τροφῆς, οὐδ´ ἐκ τῆς Λυκούργου  παιδαγωγίας   (οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς ἀρετὰς
[36, 5]   ὑπὸ γεωργίας κατεχόμενος, οὐχ ὑπὸ  στρατείας   ἐνοχλούμενος, οὐχ ὑπὸ ἐμπορίας περιφερόμενος·
[36, 5]   ὑπὸ νόμου κατηναγκασμένος, οὐχ ὑπὸ  πολιτείας   ἀσχολούμενος, οὐχ ὑπὸ παιδοτροφίας ἀγχόμενος,
[36, 4]   εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ  εὐθυμίας   μηχανωμένων, μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν τῷ
[36, 3]   ὄντας. ~Τοιαύτης τοίνυν στάσεως καὶ  διαφωνίας   τὸν δεύτερον τοῦτον κατεχούσης βίον,
[36, 6]   ἐτεκνώσατο; διαδοχῆς ἐρᾷ· τὸν στρατευόμενον,  πλεονεξίας   ἐρᾷ· τὸν γεωργοῦντα, καρπῶν ἐρᾷ·
[36, 3]   εἶναι βίον, καὶ ἀπερίστατον, καὶ  ἐλευθερίας   ἐπήβολον; καὶ ποῖον οὐχ ἁπλοῦν,
[36, 4]   ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ ἔθους  εὐημερίας   τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ εὐθυμίας
[36, 5]   ὑπὸ στρατείας ἐνοχλούμενος, οὐχ ὑπὸ  ἐμπορίας   περιφερόμενος· ἀλλὰ τούτων ἁπάντων τῶν
[36, 6]   γεωργοῦντα, καρπῶν ἐρᾷ· τὸν χρηματιζόμενον,  εὐπορίας   ἐρᾷ· τὸν πολιτευόμενον, τιμῆς ἐρᾷ.
[36, 6]   τινα διαπεραίνεται τοῦ βίου, καὶ  ταλαιπωρίας   ἀνέχεται οὐχ ἑκουσίου, οὐδὲ δι´
[36, 6]   πλάνης, καὶ τύχης ἀμφιβόλου, καὶ  στρατιᾶς   κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ
[36, 5]   ὑπὸ πολιτείας ἀσχολούμενος, οὐχ ὑπὸ  παιδοτροφίας   ἀγχόμενος, οὐχ ὑπὸ γάμου καθειργμένος,
[36, 6]   Ἀποκρινάσθω μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ  φιλοσοφίας,   εἰ μηδεὶς αὐτὴν ἐπετάραξεν, μὴ
[36, 2]   τὰς ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες· τὰς  δυστυχίας   ἐλεοῦντες, οὐκ ἀπεχόμενοι τῶν μοχθηρῶν·
[36, 2]   δὲ αἰσχρῶν οὐκ ἀπεχόμενοι· τὰς  εὐτυχίας   θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες·
[36, 2]   καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων  ἀγέλας   ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς
[36, 1]   Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος πρὸς  ἡμᾶς.   ~Ἐμοὶ δὲ μῦθος ἀπελθὼν
[36, 1]   παρείχοντο δὲ καὶ αἱ νύμφαι  κρήνας   καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ
[36, 4]   δὲ χρόνου καὶ ἔθους εὐημερίας  τινὰς   ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ εὐθυμίας μηχανωμένων,
[36, 3]   ἐλευθερίᾳ, τὰς τοῦ δευτέρου  ἡδονὰς   λαβὼν σὺν ταύταις καὶ τὰ
[36, 5]   ψυχή· ~Ἀπολείπουσά μοι ταυτασὶ τὰς  εἰκόνας   αὐτοῖς μύθοις, ἴθι ἐπ´ ἄνδρα,
[36, 1]   τροφὴν αὐτοῖς ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο,  λειμῶνας   δασεῖς, καὶ ὄρη κομῶντα, καὶ
[36, 1]   δὲ καὶ αἱ νύμφαι κρήνας  καθαρὰς   καὶ ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων
[36, 4]   ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς  ἀστέρας   ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ
[36, 6]   τὸ φάρμακον ἑκών. Σώκρατες,  ὁρᾷς   τί φῆς; ἑκών, πρὸς
[36, 5]   λέοντες, καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς  ὥρας   τοῦ Διός, οὐδὲ ἀντεμηχανᾶτο αὐτῷ,
[36, 4]   νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ τὰς  ὥρας   τοῦ ἔτους ἀναμένοντι, καὶ τῶν
[36, 5]   δὲ τῷ Ἀπόλλωνι τὰς περιστάσεις  πάσας   ἀπεδύσατο, καὶ τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν
[36, 2]   οὐκ ἀπεχόμενοι· τὰς εὐτυχίας θαυμάζοντες,  τὰς   ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες· τὰς δυστυχίας
[36, 5]   Λυκούργου παιδαγωγίας (οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν  τὰς   ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ
[36, 2]   θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες·  τὰς   δυστυχίας ἐλεοῦντες, οὐκ ἀπεχόμενοι τῶν
[36, 5]   δειλαία ψυχή· ~Ἀπολείπουσά μοι ταυτασὶ  τὰς   εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις, ἴθι ἐπ´
[36, 2]   τῶν δὲ αἰσχρῶν οὐκ ἀπεχόμενοι·  τὰς   εὐτυχίας θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς μὴ
[36, 2]   ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι,  τὰς   ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν
[36, 4]   τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ  τὰς   ὄψεις πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα
[36, 6]   φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ  τὰς   περιστάσεις διαφεύγειν ἐκεῖνον τὸν βίον,
[36, 5]   Πόντου· συμβουλευσάμενος δὲ τῷ Ἀπόλλωνι  τὰς   περιστάσεις πάσας ἀπεδύσατο, καὶ τῶν
[36, 3]   πρόσθεν τροφῇ καὶ ἐλευθερίᾳ,  τὰς   τοῦ δευτέρου ἡδονὰς λαβὼν σὺν
[36, 5]   οἱ λέοντες, καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν  τὰς   ὥρας τοῦ Διός, οὐδὲ ἀντεμηχανᾶτο
[36, 4]   διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ  τὰς   ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι, καὶ
[36, 2]   ἀπεχόμενοι· τὰς εὐτυχίας θαυμάζοντες, τὰς  ἀρετὰς   μὴ θαυμάζοντες· τὰς δυστυχίας ἐλεοῦντες,
[36, 5]   παιδαγωγίας (οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς  ἀρετὰς   οἱ τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι)
[36, 2]   κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες δὲ ὡς οὐδὲν  ὄντας.   ~Τοιαύτης τοίνυν στάσεως καὶ διαφωνίας
[36, 5]   ἐπειδὰν ὁρῶμεν αὐτοὺς περὶ ἀστραγάλους  σπουδάζοντας,   τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ
[36, 2]   τιμωρεῖν· καὶ δεδιότες μὲν ὡς  κολάζοντας,   ἐπιορκοῦντες δὲ ὡς οὐδὲν ὄντας.
[36, 5]   ὁρῶμεν αὐτοὺς περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας,  τύπτοντας   καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους·
[36, 5]   ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους,  ἀφαιροῦντας   καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ βασιλέως
[36, 2]   δυσπραγίαις ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς  τεθνηκότας,   γλιχόμενοι δὲ τοῦ ζῆν, μισοῦντες
[36, 6]   φῆς; ἑκών, πρὸς ἀκουσίους  τύχας   εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι;
[36, 1]   καὶ χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν  ἀσφαλές.   Πείθεται Προμηθεὺς Διί, καὶ
[36, 6]   λαμβάνω τὸ φάρμακον ἑκών.  Σώκρατες,   ὁρᾷς τί φῆς; ἑκών,
[36, 2]   καὶ τὰ σώματα σπαργάνοις μαλθακοῖς  καθειλίξαντες,   καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες,
[36, 2]   κεφαλαῖς, οἱ δὲ τοῖς δακτύλοις  περιαρτήσαντες,   εὔφημόν τινα καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν,
[36, 2]   καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα  ἐπιστήσαντες·   καὶ παρέχοντες τῇ γῇ πράγματα,
[36, 2]   πη ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα ἤδη  κληρουχήσαντες   οἱ ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο
[36, 2]   θάλατταν κατὰ χώραν ἐῶντες, ἀλλὰ  ἐπιτειχίσαντες   καὶ ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ
[36, 2]   καθειλίξαντες, καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν  χαρακώσαντες,   καὶ χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς
[36, 4]   ἀσαφῆ, πικραῖς καὶ ἐλεειναῖς ἡδοναῖς  δελεασθέντες,   ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή τε
[36, 2]   τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ αὐτοὶ ἐπιθυμοῦντες·  ψέγοντες   μὲν τὰ αἰσχρά, τῶν δὲ
[36, 5]   συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ  λέοντες,   καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς ὥρας
[36, 2]   αἰσχρῶν οὐκ ἀπεχόμενοι· τὰς εὐτυχίας  θαυμάζοντες,   τὰς ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες· τὰς
[36, 2]   εὐτυχίας θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς μὴ  θαυμάζοντες·   τὰς δυστυχίας ἐλεοῦντες, οὐκ ἀπεχόμενοι
[36, 2]   ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις ἀνάκλητοι·  μακαρίζοντες   μὲν τοὺς τεθνηκότας, γλιχόμενοι δὲ
[36, 2]   δυνάμενοι· φοβούμενοι μὲν θάνατον, μὴ  φροντίζοντες   δὲ τοῦ ζῆν· εὐλαβούμενοι νόσους,
[36, 2]   καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς  εὑρίσκοντες   νέον, καὶ τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες·
[36, 2]   καὶ τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες· καὶ  διώκοντες   μὲν τὰ τερπνά, περιπίπτοντες δὲ
[36, 2]   ἐπετέμοντο αὐτῆς ἄλλος ἄλλην μοῖραν,  περιβάλλοντες   αὐτοῖς ἕρκη καὶ τειχία, καὶ
[36, 3]   βίον, τίνι δῶμεν τὰ νικητήρια  φέροντες;   τίνα, ποῖον αὐτῶν φῶμεν ἁπλοῦν
[36, 2]   γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν καὶ  σκάπτοντες   καὶ ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ τὴν
[36, 2]   καὶ διώκοντες μὲν τὰ τερπνά,  περιπίπτοντες   δὲ τοῖς λυπηροῖς· πλούτου μὲν
[36, 2]   μεταλλεύοντες αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ  ὀρύττοντες·   καὶ μηδὲ τὴν θάλατταν κατὰ
[36, 2]   καὶ παρέχοντες τῇ γῇ πράγματα,  μεταλλεύοντες   αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες·
[36, 2]   οὐκ ἀπεχόμενοι· ὑποπτεύοντες μὲν ἄλλους,  ἐπιβουλεύοντες   δὲ τοῖς πλείστοις· δεινοὶ μὲν
[36, 2]   καὶ ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς  σαγηνεύοντες·   ἀποσχόμενοι δὲ μήτε τῶν ἡμέρων
[36, 2]   τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ ἀπεχόμενοι·  ὑποπτεύοντες   μὲν ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ τοῖς
[36, 6]   Ζεὺς ἐπῄνεσεν, ὃν οἱ νοῦν  ἔχοντες   θαυμάζουσιν; ἄλλό τι ἡγούμεθα
[36, 2]   καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες· καὶ  παρέχοντες   τῇ γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν
[36, 2]   ἀρετὰς μὴ θαυμάζοντες· τὰς δυστυχίας  ἐλεοῦντες,   οὐκ ἀπεχόμενοι τῶν μοχθηρῶν· ἐν
[36, 2]   καὶ δεδιότες μὲν ὡς κολάζοντας,  ἐπιορκοῦντες   δὲ ὡς οὐδὲν ὄντας. ~Τοιαύτης
[36, 2]   δὲ τυραννίδι ἐπτηχότες· παίδων μὲν  ἐπιθυμοῦντες,   γενομένων δὲ ὀλιγωροῦντες· εὐχόμενοι μὲν
[36, 2]   μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ αὐτοὶ  ἐπιθυμοῦντες·   ψέγοντες μὲν τὰ αἰσχρά, τῶν
[36, 2]   τοῖς θεοῖς, ὡς δυναμένοις ἐπαρκεῖν,  καταφρονοῦντες   δὲ ὡς οὐ δυναμένων τιμωρεῖν·
[36, 2]   παίδων μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων δὲ  ὀλιγωροῦντες·   εὐχόμενοι μὲν τοῖς θεοῖς, ὡς
[36, 2]   τεθνηκότας, γλιχόμενοι δὲ τοῦ ζῆν,  μισοῦντες   μὲν τὸ ζῆν, φοβούμενοι δὲ
[36, 2]   δειλοὶ δὲ πρὸς τοὺς ὡπλισμένους·  μισοῦντες   μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ αὐτοὶ
[36, 2]   μηδὲ τὴν θάλατταν κατὰ χώραν  ἐῶντες,   ἀλλὰ ἐπιτειχίσαντες καὶ ταύτῃ σκάφη
[36, 2]   εὑρίσκοντες νέον, καὶ τῶν ἐώλων  ὑπερορῶντες·   καὶ διώκοντες μὲν τὰ τερπνά,
[36, 2]   τε κτηθὲν ἔλαττον τοῦ προσδοκωμένου·  δεδιότες   μὲν ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ
[36, 2]   ὡς οὐ δυναμένων τιμωρεῖν· καὶ  δεδιότες   μὲν ὡς κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες δὲ
[36, 2]   δημοκρατίᾳ ἀκατάσχετοι, ἐν δὲ τυραννίδι  ἐπτηχότες·   παίδων μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων δὲ
[36, 1]   τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα, αἱ  δρύες,   ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς
[36, 5]   ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι  γῆς   ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου
[36, 1]   μὲν πολῖται θεοί· τὰ δὲ  γῆς   θρέμματα, οἱ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ
[36, 3]   καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης τῆς  γῆς   πολίτην καὶ ἐφέστιον· ἐρέσθω δὲ
[36, 6]   κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ  φυγῆς   εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ τὰς
[36, 4]   ἄν τις παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ  οἰμωγῆς   ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου
[36, 4]   ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ καὶ  ᾠδῆς   καὶ στόνου καὶ παιᾶνος. Τὸν
[36, 5]   δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν καὶ  συνήθης   τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ λέοντες,
[36, 5]   ὥρᾳ θέρους, ἀλλ´ ἐκ τῆς  Ἀττικῆς   ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ
[36, 6]   χρηματιζόμενον, εὐπορίας ἐρᾷ· τὸν πολιτευόμενον,  τιμῆς   ἐρᾷ. Τῶν δὲ ἐρώτων τούτων
[36, 6]   εὐχῆς ἔργον ἐπιτυχία, οὐ  γνώμης   οὐδὲ τέχνης. Ἕκαστος δὴ τῶν
[36, 6]   βίον καὶ τοῦτον ὁρῶ μεστὸν  πλάνης,   καὶ τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς
[36, 5]   τις ἐπὶ Διογένην ἀνέστη, οὔτε  Ἀριστοφάνης,   οὐκ Ἄνυτος, οὐ Λύκων. ~Πῶς
[36, 6]   τὸν βίον, δι´ ὃν καὶ  Διογένης   ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ
[36, 6]   καὶ τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς  κατηναγκασμένης,   καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ φυγῆς
[36, 5]   ἱερέων καθαιρόντων, μὴ γοήτων ἐπᾳδόντων.  Πολεμουμένης   δὲ τῆς Ἑλλάδος, καὶ πάντων
[36, 6]   ἐπιτυχία, οὐ γνώμης οὐδὲ  τέχνης.   Ἕκαστος δὴ τῶν ταῦτα αἱρουμένων
[36, 6]   τύχης· τὸν πλέοντα; δοῦλον ἀσταθμήτου  τέχνης·   τὸν φιλόσοφον; ποῖον λέγεις; ἐπαινῶ
[36, 3]   καὶ ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν  πάσης   τῆς γῆς πολίτην καὶ ἐφέστιον·
[36, 3]   καὶ διαφωνίας τὸν δεύτερον τοῦτον  κατεχούσης   βίον, τίνι δῶμεν τὰ νικητήρια
[36, 5]   ἐνοχλῶν ὥρᾳ θέρους, ἀλλ´ ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν, καὶ
[36, 3]   ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης  τῆς   γῆς πολίτην καὶ ἐφέστιον· ἐρέσθω
[36, 5]   μὴ γοήτων ἐπᾳδόντων. Πολεμουμένης δὲ  τῆς   Ἑλλάδος, καὶ πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων,
[36, 5]   τῆς Σόλωνος τροφῆς, οὐδ´ ἐκ  τῆς   Λυκούργου παιδαγωγίας (οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν
[36, 5]   Ἀττικός, οὐδὲ Δωριεύς, οὐδ´ ἐκ  τῆς   Σόλωνος τροφῆς, οὐδ´ ἐκ τῆς
[36, 5]   παντὸς φύσει, ὥστε ἐκ τοιαύτης  διαίτης   ὑγιεινός τε ἦν καὶ ἰσχυρός,
[36, 3]   ἕτερος· ἀντιτιθέτω δὲ αὐτῷ  δικαστὴς   τὴν τοῦ προτέρου δίαιταν καὶ
[36, 2]   οἱ ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο  αὐτῆς   ἄλλος ἄλλην μοῖραν, περιβάλλοντες αὐτοῖς
[36, 5]   τοῦ παντὸς φύσει, ὥστε ἐκ  τοιαύτης   διαίτης ὑγιεινός τε ἦν καὶ
[36, 3]   ἐπιορκοῦντες δὲ ὡς οὐδὲν ὄντας.  ~Τοιαύτης   τοίνυν στάσεως καὶ διαφωνίας τὸν
[36, 6]   ἑκών. Σώκρατες, ὁρᾷς τί  φῆς;   ἑκών, πρὸς ἀκουσίους τύχας
[36, 5]   Δωριεύς, οὐδ´ ἐκ τῆς Σόλωνος  τροφῆς,   οὐδ´ ἐκ τῆς Λυκούργου παιδαγωγίας
[36, 6]   τὸν παιδοτροφοῦντα, τίνος εἵνεκα ἐτεκνώσατο;  διαδοχῆς   ἐρᾷ· τὸν στρατευόμενον, πλεονεξίας ἐρᾷ·
[36, 6]   καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ  εὐχῆς   ἔργον ἐπιτυχία, οὐ γνώμης
[36, 6]   τοῦτον ὁρῶ μεστὸν πλάνης, καὶ  τύχης   ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ
[36, 6]   τὸν στρατηγόν; δοῦλον λέγεις ἀδήλου  τύχης·   τὸν πλέοντα; δοῦλον ἀσταθμήτου τέχνης·
[36, 2]   εὐπραγίαις τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς  δυσπραγίαις   ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς τεθνηκότας,
[36, 2]   τῶν μοχθηρῶν· ἐν μὲν ταῖς  εὐπραγίαις   τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις
[36, 2]   τοῖς αὐχέσιν, οἱ δὲ ταῖς  κεφαλαῖς,   οἱ δὲ τοῖς δακτύλοις περιαρτήσαντες,
[36, 2]   ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς  μηχαναῖς   σαγηνεύοντες· ἀποσχόμενοι δὲ μήτε τῶν
[36, 4]   ἐκεῖνον, τὸν ἀσαφῆ, πικραῖς καὶ  ἐλεειναῖς   ἡδοναῖς δελεασθέντες, ἔνθα δ´ ἄρ´
[36, 4]   τὸν ἀσαφῆ, πικραῖς καὶ ἐλεειναῖς  ἡδοναῖς   δελεασθέντες, ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή
[36, 2]   γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι ταῖς  ἡδοναῖς   εὑρίσκοντες νέον, καὶ τῶν ἐώλων
[36, 2]   ἀγέλας ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν καὶ  παντοδαπαῖς   μηχαναῖς σαγηνεύοντες· ἀποσχόμενοι δὲ μήτε
[36, 4]   τὸν μικτὸν ἐκεῖνον, τὸν ἀσαφῆ,  πικραῖς   καὶ ἐλεειναῖς ἡδοναῖς δελεασθέντες, ἔνθα
[36, 5]   τὴν Ἀττικὴν αὖθις ὁμοῦ ταῖς  ὥραις   μετανιστάμενος. Βασίλεια δ´ ἦν αὐτῷ
[36, 2]   ταῖς εὐπραγίαις τολμηταί, ἐν δὲ  ταῖς   δυσπραγίαις ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς
[36, 2]   ἀπεχόμενοι τῶν μοχθηρῶν· ἐν μὲν  ταῖς   εὐπραγίαις τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς
[36, 2]   παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι  ταῖς   ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον, καὶ τῶν
[36, 2]   μὲν τοῖς αὐχέσιν, οἱ δὲ  ταῖς   κεφαλαῖς, οἱ δὲ τοῖς δακτύλοις
[36, 5]   ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν αὖθις ὁμοῦ  ταῖς   ὥραις μετανιστάμενος. Βασίλεια δ´ ἦν
[36, 3]   τοῦ δευτέρου ἡδονὰς λαβὼν σὺν  ταύταις   καὶ τὰ λυπηρὰ ἔχειν; Ἴτω
[36, 5]   ἦν καὶ ἰσχυρός, καὶ κατεγήρα  εἰς   τὸ ἀκρότατον· μηδὲν φαρμάκων δεηθείς,
[36, 6]   τούτων οἱ πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ  εἰς   τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ εὐχῆς ἔργον
[36, 3]   μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ ἀνοικίσαι αὑτὸν  εἰς   ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς
[36, 6]   ἀκολάστων ἡδονῶν· τὸν στρατηγόν; δοῦλον  λέγεις   ἀδήλου τύχης· τὸν πλέοντα; δοῦλον
[36, 6]   πικρῶν δικαστῶν· τὸν τύραννον; δοῦλον  λέγεις   ἀκολάστων ἡδονῶν· τὸν στρατηγόν; δοῦλον
[36, 6]   ἀσταθμήτου τέχνης· τὸν φιλόσοφον; ποῖον  λέγεις;   ἐπαινῶ μὲν γὰρ καὶ Σωκράτην·
[36, 6]   πολλῶν δεσποτῶν· τὸν ῥήτορα; δοῦλον  λέγεις   πικρῶν δικαστῶν· τὸν τύραννον; δοῦλον
[36, 6]   τούτων ἐλεύθερον; τὸν δημαγωγόν; δοῦλον  λέγεις   πολλῶν δεσποτῶν· τὸν ῥήτορα; δοῦλον
[36, 6]   καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ  μηδεὶς   αὐτὴν ἐπετάραξεν, μὴ Δίων φεύγων,
[36, 1]   νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς  διειδεῖς,   καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ
[36, 5]   εἰς τὸ ἀκρότατον· μηδὲν φαρμάκων  δεηθείς,   μὴ σιδήρου, μὴ πυρός, μὴ
[36, 5]   ὅσπερ ἐλέγχων ἀνιαρότατος, ἀλλὰ ἔργοις,  παρατιθεὶς   ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος καὶ
[36, 3]   πολίτην καὶ ἐφέστιον· ἐρέσθω δὲ  ἀντιτιθεὶς   αὐτῷ τὸν τοῦ δευτέρου βίον
[36, 6]   αὐτοῦ τοῦ Σωκράτους, οὐ δικαστηρίῳ  ὑπαχθείς,   οὐδὲ ἐν δεσμωτηρίῳ κείμενος, οὐδὲ
[36, 1]   ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ  δαψιλεῖς   πηγάς· πρὸς δὲ καὶ θάλπος
[36, 6]   δὴ τὸν γεγαμηκότα· Τίνος εἵνεκεν  γαμεῖς;   Παίδων, φησίν· τὸν παιδοτροφοῦντα, τίνος
[36, 5]   καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων κατεγέλα, ὥσπερ  ἡμεῖς   τῶν σμικρῶν παίδων, ἐπειδὰν ὁρῶμεν
[36, 1]   αὐτοῖς ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο, λειμῶνας  δασεῖς,   καὶ ὄρη κομῶντα, καὶ καρπῶν
[36, 2]   δουλείᾳ ταπεινοί, ἐν δὲ ἐλευθερίᾳ  θρασεῖς·   ἐν μὲν δημοκρατίᾳ ἀκατάσχετοι, ἐν
[36, 6]   εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ τὰς  περιστάσεις   διαφεύγειν ἐκεῖνον τὸν βίον, δι´
[36, 5]   συμβουλευσάμενος δὲ τῷ Ἀπόλλωνι τὰς  περιστάσεις   πάσας ἀπεδύσατο, καὶ τῶν δεσμῶν
[36, 4]   αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ τὰς  ὄψεις   πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι,
[36, 5]   τοῦ Ἰσθμοῦ ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν  αὖθις   ὁμοῦ ταῖς ὥραις μετανιστάμενος. Βασίλεια
[36, 5]   σοφίσμασιν, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνιαρότατος, ἀλλὰ  ἔργοις,   παρατιθεὶς ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος
[36, 5]   ἐπιτρίβων ἐν χειμῶνι Βαβυλωνίους, οὐδὲ  Μήδοις   ἐνοχλῶν ὥρᾳ θέρους, ἀλλ´ ἐκ
[36, 1]   τὴν γνώμην ἐγγύτατα ἡμῖν τοῖς  θεοῖς,   τὸ δὲ σῶμα αὐτῶν ἔστω
[36, 2]   δὲ ὀλιγωροῦντες· εὐχόμενοι μὲν τοῖς  θεοῖς,   ὡς δυναμένοις ἐπαρκεῖν, καταφρονοῦντες δὲ
[36, 5]   μοι ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς  μύθοις,   ἴθι ἐπ´ ἄνδρα, οὐ κατὰ
[36, 2]   τειχία, καὶ τὰ σώματα σπαργάνοις  μαλθακοῖς   καθειλίξαντες, καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν
[36, 2]   ταῖς κεφαλαῖς, οἱ δὲ τοῖς  δακτύλοις   περιαρτήσαντες, εὔφημόν τινα καὶ εὐπρόσωπον
[36, 4]   ἔνδον ἐκείνων ἡδονῶν ὁμοῦ τοῖς  δεσμοῖς,   μὴ μεθυσκομένῳ, μηδὲ ἀφροδισιάζοντι, μὴ
[36, 2]   καὶ τειχία, καὶ τὰ σώματα  σπαργάνοις   μαλθακοῖς καθειλίξαντες, καὶ τὼ πόδε
[36, 2]   εὐχόμενοι μὲν τοῖς θεοῖς, ὡς  δυναμένοις   ἐπαρκεῖν, καταφρονοῦντες δὲ ὡς οὐ
[36, 5]   μόνος, ἐν ὡπλισμένοις ἄοπλος, ἐν  μαχομένοις   ἔνσπονδος πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ
[36, 5]   Ἄρηα, ἐκεχειρίαν ἦγεν μόνος, ἐν  ὡπλισμένοις   ἄοπλος, ἐν μαχομένοις ἔνσπονδος πᾶσιν·
[36, 1]   ἀφθόνῳ τῇ τῶν αὐτομάτων χορηγίᾳ  διαιτωμένοις.   Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ
[36, 2]   τὰ τερπνά, περιπίπτοντες δὲ τοῖς  λυπηροῖς·   πλούτου μὲν ὀρεγόμενοι, ἀεὶ δὲ
[36, 2]   χαρακώσαντες, καὶ χρυσὸν οἱ μὲν  τοῖς   αὐχέσιν, οἱ δὲ ταῖς κεφαλαῖς,
[36, 2]   δὲ ταῖς κεφαλαῖς, οἱ δὲ  τοῖς   δακτύλοις περιαρτήσαντες, εὔφημόν τινα καὶ
[36, 4]   τῶν ἔνδον ἐκείνων ἡδονῶν ὁμοῦ  τοῖς   δεσμοῖς, μὴ μεθυσκομένῳ, μηδὲ ἀφροδισιάζοντι,
[36, 1]   μὲν τὴν γνώμην ἐγγύτατα ἡμῖν  τοῖς   θεοῖς, τὸ δὲ σῶμα αὐτῶν
[36, 2]   γενομένων δὲ ὀλιγωροῦντες· εὐχόμενοι μὲν  τοῖς   θεοῖς, ὡς δυναμένοις ἐπαρκεῖν, καταφρονοῦντες
[36, 2]   μὲν τὰ τερπνά, περιπίπτοντες δὲ  τοῖς   λυπηροῖς· πλούτου μὲν ὀρεγόμενοι, ἀεὶ
[36, 2]   ὑποπτεύοντες μὲν ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ  τοῖς   πλείστοις· δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς
[36, 4]   ἐν ἀφεγγεῖ μυχῷ, πολὺν μὲν  τοῖς   ποσὶν σίδηρον περιβεβλημένων, βαρὺν δὲ
[36, 1]   καὶ θάλπος μὲν ἐξ ἡλίου  τοῖς   σώμασιν περιχεόμενον συμμέτρως αὐτὰ παρεμυθεῖτο,
[36, 2]   μὲν ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ τοῖς  πλείστοις·   δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς ἀνόπλους,
[36, 1]   χαλεπῶς διέζων· καὶ γὰρ τροφὴν  αὐτοῖς   ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο, λειμῶνας δασεῖς,
[36, 2]   αὐτῆς ἄλλος ἄλλην μοῖραν, περιβάλλοντες  αὐτοῖς   ἕρκη καὶ τειχία, καὶ τὰ
[36, 5]   ~Ἀπολείπουσά μοι ταυτασὶ τὰς εἰκόνας  αὐτοῖς   μύθοις, ἴθι ἐπ´ ἄνδρα, οὐ
[36, 1]   ποταμῶν ὥρᾳ θέρους ἐπιπνέουσαι ἀνέψυχον  αὐτοῖς   τὰ σώματα· περιμάχητον δ´ ἦν
[36, 4]   χρόνου καὶ ἔθους εὐημερίας τινὰς  ἑαυτοῖς   ἔνδον καὶ εὐθυμίας μηχανωμένων, μεθυσκομένων
[36, 2]   προτέρῳ τὸν δεύτερον, εἴτε σιδηροῦν  τις   αὐτόν, εἴτε καὶ ἄλλῃ πη
[36, 3]   τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ;  τίς   ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου; Τίς
[36, 5]   καὶ διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός  τις   ἐπὶ Διογένην ἀνέστη, οὔτε Ἀριστοφάνης,
[36, 3]   γέμοντα; Φέρε ἐξ ἑκατέρων ἡκέτω  τὶς   ἡμῖν ἀνὴρ ἐπὶ διαιτητὴν τὸν
[36, 6]   αὐθαιρέτων ἀγαθῶν. Τίνα γὰρ ἄν  τις   καὶ φαίη τούτων ἐλεύθερον; τὸν
[36, 3]   ἄλυπον; Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ;  τίς   μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον
[36, 3]   τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου;  Τίς   οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ
[36, 4]   παρόντων κακῶν· ὥστε ἀκούσαι ἄν  τις   παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ
[36, 3]   ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον;  Τίς   τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ;
[36, 2]   γενόμενος ἐκ μύθου αὐτὸ τοῦτο  λόγος,   προϊὼν παραβαλλέτω βίον βίῳ, τῷ
[36, 5]   γοήτων ἐπᾳδόντων. Πολεμουμένης δὲ τῆς  Ἑλλάδος,   καὶ πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ
[36, 5]   ἐν ὡπλισμένοις ἄοπλος, ἐν μαχομένοις  ἔνσπονδος   πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ
[36, 1]   γένος τοῦτο, ὡς ἔοικεν,  Ἡσίοδος   καλεῖ, νεανιευόμενος πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ
[36, 2]   ἀσθένειαν, μήτε τῶν ἀγρίων διὰ  δέος,   ἀλλὰ αἵματι καὶ φόνῳ καὶ
[36, 4]   μηδὲ ἠρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ  δέος   καὶ ἀπιστίαν καὶ μνήμην τῶν
[36, 5]   καὶ περιῄει τὴν γῆν ἄφετος,  ὄρνιθος   δίκην νοῦν ἔχοντος, οὐ τύραννον
[36, 2]   πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ  μῦθος   ἀπελθὼν ἐκποδών, καὶ γενόμενος ἐκ
[36, 0]   ~Εἰ προηγούμενος τοῦ κυνικοῦ  βίος.   ~Βούλομαί σοι κατὰ τὴν τοῦ
[36, 6]   οὐ προηγούμενος τῷ Διογένει  βίος   οὗτος, ὃν ἑκὼν εἵλετο, ὃν
[36, 6]   εἰ μὲν γὰρ τῷ τοῦ  Διός,   ἐπαινῶ τὸν νομοθέτην· εἰ δὲ
[36, 5]   τούτῳ γένει, ἐλευθερωθέντα ὑπὸ τοῦ  Διὸς   καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος· Ἦν δὲ
[36, 5]   οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς ὥρας τοῦ  Διός,   οὐδὲ ἀντεμηχανᾶτο αὐτῷ, τοῦ μὲν
[36, 6]   ἐπετάραξεν, μὴ Δίων φεύγων, μὴ  Διονύσιος   ἀπειλῶν, μὴ τὰ Σικελικὰ καὶ
[36, 5]   Ἀπόλλωνος· Ἦν δὲ οὗτος οὐκ  Ἀττικός,   οὐδὲ Δωριεύς, οὐδ´ ἐκ τῆς
[36, 5]   καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι· καὶ  φίλος   ἦν καὶ συνήθης τῷ ἀέρι,
[36, 2]   ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο αὐτῆς  ἄλλος   ἄλλην μοῖραν, περιβάλλοντες αὐτοῖς ἕρκη
[36, 5]   ἐκεχειρίαν ἦγεν μόνος, ἐν ὡπλισμένοις  ἄοπλος,   ἐν μαχομένοις ἔνσπονδος πᾶσιν· ἀπείχοντο
[36, 4]   καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου καὶ  παιᾶνος.   Τὸν δὲ ἕτερον αὖ βίον
[36, 1]   μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ  οὐρανὸς   καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται
[36, 1]   ὑγιεινόν, ἀνενδεᾶ· καὶ τὸ χρυσοῦν  γένος   τοῦτο, ὡς ἔοικεν, Ἡσίοδος
[36, 5]   μὲν Σινωπεὺς ἐκ τοῦ Πόντου·  συμβουλευσάμενος   δὲ τῷ Ἀπόλλωνι τὰς περιστάσεις
[36, 5]   Ἀττικὴν αὖθις ὁμοῦ ταῖς ὥραις  μετανιστάμενος.   Βασίλεια δ´ ἦν αὐτῷ τά
[36, 5]   παιδοτροφίας ἀγχόμενος, οὐχ ὑπὸ γάμου  καθειργμένος,   οὐχ ὑπὸ γεωργίας κατεχόμενος, οὐχ
[36, 6]   δικαστηρίῳ ὑπαχθείς, οὐδὲ ἐν δεσμωτηρίῳ  κείμενος,   οὐδὲ ἐκ τῶν συμφορῶν ἐπαινούμενος.
[36, 6]   πρὸς ἀκουσίους τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι;  Πειθόμενος   νόμῳ. Τίνι; εἰ μὲν γὰρ
[36, 2]   μῦθος ἀπελθὼν ἐκποδών, καὶ  γενόμενος   ἐκ μύθου αὐτὸ τοῦτο λόγος,
[36, 5]   στρατείας ἐνοχλούμενος, οὐχ ὑπὸ ἐμπορίας  περιφερόμενος·   ἀλλὰ τούτων ἁπάντων τῶν ἀνδρῶν
[36, 1]   ὡς ἔοικεν, Ἡσίοδος καλεῖ,  νεανιευόμενος   πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ
[36, 5]   πολιτείας ἀσχολούμενος, οὐχ ὑπὸ παιδοτροφίας  ἀγχόμενος,   οὐχ ὑπὸ γάμου καθειργμένος, οὐχ
[36, 5]   γάμου καθειργμένος, οὐχ ὑπὸ γεωργίας  κατεχόμενος,   οὐχ ὑπὸ στρατείας ἐνοχλούμενος, οὐχ
[36, 5]   τύραννον δεδιώς, οὐχ ὑπὸ νόμου  κατηναγκασμένος,   οὐχ ὑπὸ πολιτείας ἀσχολούμενος, οὐχ
[36, 0]   ~Εἰ  προηγούμενος   τοῦ κυνικοῦ βίος. ~Βούλομαί
[36, 6]   οὐ Λύκων. ~Πῶς οὖν οὐ  προηγούμενος   τῷ Διογένει βίος οὗτος,
[36, 5]   νόμου κατηναγκασμένος, οὐχ ὑπὸ πολιτείας  ἀσχολούμενος,   οὐχ ὑπὸ παιδοτροφίας ἀγχόμενος, οὐχ
[36, 5]   γεωργίας κατεχόμενος, οὐχ ὑπὸ στρατείας  ἐνοχλούμενος,   οὐχ ὑπὸ ἐμπορίας περιφερόμενος· ἀλλὰ
[36, 6]   κείμενος, οὐδὲ ἐκ τῶν συμφορῶν  ἐπαινούμενος.  
[36, 5]   βασιλέως ἀφόβου καὶ ἐλευθέρου δίαιταν  διαιτώμενος,   οὐκ ἐπιτρίβων ἐν χειμῶνι Βαβυλωνίους,
[36, 5]   φύσει, ὥστε ἐκ τοιαύτης διαίτης  ὑγιεινός   τε ἦν καὶ ἰσχυρός, καὶ
[36, 6]   γαμεῖς; Παίδων, φησίν· τὸν παιδοτροφοῦντα,  τίνος   εἵνεκα ἐτεκνώσατο; διαδοχῆς ἐρᾷ· τὸν
[36, 6]   ἔχοντι; Ἔρου δὴ τὸν γεγαμηκότα·  Τίνος   εἵνεκεν γαμεῖς; Παίδων, φησίν· τὸν
[36, 5]   φέρον πολύδακρυν Ἄρηα, ἐκεχειρίαν ἦγεν  μόνος,   ἐν ὡπλισμένοις ἄοπλος, ἐν μαχομένοις
[36, 5]   ὑπὸ τοῦ Διὸς καὶ τοῦ  Ἀπόλλωνος·   Ἦν δὲ οὗτος οὐκ Ἀττικός,
[36, 6]   ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ  Σόλωνος   καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ
[36, 6]   τὸν νομοθέτην· εἰ δὲ τῷ  Σόλωνος,   τί βελτίων ἦν Σόλων Σωκράτους;
[36, 5]   οὐδὲ Δωριεύς, οὐδ´ ἐκ τῆς  Σόλωνος   τροφῆς, οὐδ´ ἐκ τῆς Λυκούργου
[36, 5]   οὐδὲ ἀντεμηχανᾶτο αὐτῷ, τοῦ μὲν  χειμῶνος   τεχνιτεύων θάλπος, τοῦ δὲ θέρους
[36, 5]   μὴ σιδήρου, μὴ πυρός, μὴ  Χείρωνος,   μὴ Ἀσκληπιοῦ, μὴ Ἀσκληπιαδῶν, μὴ
[36, 1]   δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς δὲ καὶ  θάλπος   μὲν ἐξ ἡλίου τοῖς σώμασιν
[36, 5]   αὐτῷ, τοῦ μὲν χειμῶνος τεχνιτεύων  θάλπος,   τοῦ δὲ θέρους ἀναψύχεσθαι ποθῶν·
[36, 2]   καὶ ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ  ἀέρος   ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι,
[36, 3]   Ἴτω δὴ μετὰ τοῦτον  ἕτερος·   ἀντιτιθέτω δὲ αὐτῷ δικαστὴς
[36, 6]   βίον, δι´ ὃν καὶ Διογένης  ὑψηλότερος   ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος
[36, 6]   καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ  ἐλευθερώτερος   αὐτοῦ τοῦ Σωκράτους, οὐ δικαστηρίῳ
[36, 6]   ὁρᾷς τί φῆς; ἑκών,  πρὸς   ἀκουσίους τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος
[36, 6]   Ἰώνια πελάγη, ἄνω καὶ κάτω  πρὸς   ἀνάγκην διαπλεόμενα. Κἂν ἐπὶ Ξενοφῶντα
[36, 1]   εὐπόρους τὲ καὶ δαψιλεῖς πηγάς·  πρὸς   δὲ καὶ θάλπος μὲν ἐξ
[36, 1]   ἔοικεν, Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος  πρὸς   ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ μῦθος
[36, 4]   πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ τὰς ὄψεις  πρὸς   τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ
[36, 2]   δὲ τοῖς πλείστοις· δεινοὶ μὲν  πρὸς   τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ πρὸς
[36, 2]   πρὸς τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ  πρὸς   τοὺς ὡπλισμένους· μισοῦντες μὲν τυραννίδα,
[36, 5]   φαρμάκων δεηθείς, μὴ σιδήρου, μὴ  πυρός,   μὴ Χείρωνος, μὴ Ἀσκληπιοῦ, μὴ
[36, 5]   διαίτης ὑγιεινός τε ἦν καὶ  ἰσχυρός,   καὶ κατεγήρα εἰς τὸ ἀκρότατον·
[36, 5]   ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου  πώματος   δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν καὶ
[36, 5]   οὐ λόγων σοφίσμασιν, ὅσπερ ἐλέγχων  ἀνιαρότατος,   ἀλλὰ ἔργοις, παρατιθεὶς ἑκάστοτε, ὅσπερ
[36, 5]   ἄλση· πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος καὶ  ἀσφαλέστατος   καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα,
[36, 5]   ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος καὶ  εἰρηνικώτατος·   καὶ διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός
[36, 5]   ἔργοις, παρατιθεὶς ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων  ἀνυσιμώτατος   καὶ εἰρηνικώτατος· καὶ διὰ τοῦτο
[36, 5]   καὶ τὰ ἄλση· πλοῦτος δὲ  ἀφθονώτατος   καὶ ἀσφαλέστατος καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ
[36, 1]   οὐχ λέων, οὐδὲ  ἀετός,   οὐδὲ τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα,
[36, 5]   αὑτόν, καὶ περιῄει τὴν γῆν  ἄφετος,   ὄρνιθος δίκην νοῦν ἔχοντος, οὐ
[36, 5]   εἰρηνικώτατος· καὶ διὰ τοῦτο οὔτε  Μέλητός   τις ἐπὶ Διογένην ἀνέστη, οὔτε
[36, 3]   ἀλλάττεται βίον βίου; Τίς οὕτως  ἀνόητος   καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων ἀνήρ,
[36, 5]   καρποί, καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι,  παντὸς   Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι·
[36, 5]   ἄρα ἐθὰς ἦν τῇ τοῦ  παντὸς   φύσει, ὥστε ἐκ τοιαύτης διαίτης
[36, 6]   γὰρ καὶ Σωκράτην· ἀλλ´ ἀκούω  λέγοντος·   Πείθομαι τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν
[36, 2]   τὸ παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι τοῦ  ἀπόντος,   καὶ τό τε κτηθὲν ἔλαττον
[36, 5]   γῆν ἄφετος, ὄρνιθος δίκην νοῦν  ἔχοντος,   οὐ τύραννον δεδιώς, οὐχ ὑπὸ
[36, 6]   ἐπιτυχία, οὐ γνώμης οὐδὲ τέχνης.  Ἕκαστος   δὴ τῶν ταῦτα αἱρουμένων περίστασίν
[36, 5]   καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους·  αὐτὸς   δὲ βασιλέως ἀφόβου καὶ ἐλευθέρου
[36, 5]   δὲ ἀφθονώτατος καὶ ἀσφαλέστατος καὶ  ἀνεπιβούλευτος,   γῆ τε πᾶσα, καὶ οἱ
[36, 5]   Διογένην ἀνέστη, οὔτε Ἀριστοφάνης, οὐκ  Ἄνυτος,   οὐ Λύκων. ~Πῶς οὖν οὐ
[36, 6]   προηγούμενος τῷ Διογένει βίος  οὗτος,   ὃν ἑκὼν εἵλετο, ὃν Ἀπόλλων
[36, 5]   καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος· Ἦν δὲ  οὗτος   οὐκ Ἀττικός, οὐδὲ Δωριεύς, οὐδ´
[36, 5]   τὰ γυμνάσια καὶ τὰ ἄλση·  πλοῦτος   δὲ ἀφθονώτατος καὶ ἀσφαλέστατος καὶ
[36, 6]   ὃν Ἀπόλλων ἔδωκεν, ὃν  Ζεὺς   ἐπῄνεσεν, ὃν οἱ νοῦν ἔχοντες
[36, 1]   δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται·  Ζεὺς   ἦν καὶ οὐρανὸς καὶ γῆ·
[36, 1]   ἐν φωτὶ ἦσαν. Καλεῖ δὴ  Ζεὺς   Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει κατανεῖμαι
[36, 1]   καὶ βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται  Προμηθεὺς   Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ
[36, 5]   δὲ οὗτος οὐκ Ἀττικός, οὐδὲ  Δωριεύς,   οὐδ´ ἐκ τῆς Σόλωνος τροφῆς,
[36, 5]   οἱ νόμοι) ἀλλὰ ἦν μὲν  Σινωπεὺς   ἐκ τοῦ Πόντου· συμβουλευσάμενος δὲ
[36, 4]   στενόντων· ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ  ἔθους   εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ
[36, 2]   στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ  αὐλίους   καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες· καὶ
[36, 5]   διαιτώμενος, οὐκ ἐπιτρίβων ἐν χειμῶνι  Βαβυλωνίους,   οὐδὲ Μήδοις ἐνοχλῶν ὥρᾳ θέρους,
[36, 6]   τί φῆς; ἑκών, πρὸς  ἀκουσίους   τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ.
[36, 5]   παίδων, ἐπειδὰν ὁρῶμεν αὐτοὺς περὶ  ἀστραγάλους   σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας
[36, 2]   νοσερῶν οὐκ ἀπεχόμενοι· ὑποπτεύοντες μὲν  ἄλλους,   ἐπιβουλεύοντες δὲ τοῖς πλείστοις· δεινοὶ
[36, 2]   πλείστοις· δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς  ἀνόπλους,   δειλοὶ δὲ πρὸς τοὺς ὡπλισμένους·
[36, 1]   αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ  ποταμοὺς   διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους
[36, 2]   δὲ ἀποθανεῖν· προβεβλημένοι μὲν τοὺς  πολέμους,   εἰρήνην δὲ ἄγειν μὴ δυνάμενοι·
[36, 5]   περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ  τυπτομένους,   ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ
[36, 2]   ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ πρὸς τοὺς  ὡπλισμένους·   μισοῦντες μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ
[36, 5]   τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ  ἀφαιρουμένους·   αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου καὶ
[36, 6]   καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ φυγῆς  εὐπρεποῦς.   Ταῦτα τοίνυν φημὶ τὰς περιστάσεις
[36, 1]   Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ  ἀνθρώπους,   καὶ οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ
[36, 5]   Βαβυλωνίους, οὐδὲ Μήδοις ἐνοχλῶν ὥρᾳ  θέρους,   ἀλλ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ
[36, 5]   χειμῶνος τεχνιτεύων θάλπος, τοῦ δὲ  θέρους   ἀναψύχεσθαι ποθῶν· ἀλλ´ οὕτως ἄρα
[36, 1]   αὖραι δὲ ἐκ ποταμῶν ὥρᾳ  θέρους   ἐπιπνέουσαι ἀνέψυχον αὐτοῖς τὰ σώματα·
[36, 5]   συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς  πονηρούς,   ἀλλ´ οὐ λόγων σοφίσμασιν, ὅσπερ
[36, 1]   ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων  εὐπόρους   τὲ καὶ δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς
[36, 2]   φροντίζοντες δὲ τοῦ ζῆν· εὐλαβούμενοι  νόσους,   τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ ἀπεχόμενοι·
[36, 2]   τοῖς πλείστοις· δεινοὶ μὲν πρὸς  τοὺς   ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ πρὸς τοὺς
[36, 4]   τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ  τοὺς   ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα
[36, 2]   φοβούμενοι δὲ ἀποθανεῖν· προβεβλημένοι μὲν  τοὺς   πολέμους, εἰρήνην δὲ ἄγειν μὴ
[36, 5]   οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ  τοὺς   πονηρούς, ἀλλ´ οὐ λόγων σοφίσμασιν,
[36, 2]   ταῖς δυσπραγίαις ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν  τοὺς   τεθνηκότας, γλιχόμενοι δὲ τοῦ ζῆν,
[36, 2]   τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ πρὸς  τοὺς   ὡπλισμένους· μισοῦντες μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν
[36, 6]   Σόλωνος, τί βελτίων ἦν Σόλων  Σωκράτους;   Ἀποκρινάσθω μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ
[36, 6]   Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος αὐτοῦ τοῦ  Σωκράτους,   οὐ δικαστηρίῳ ὑπαχθείς, οὐδὲ ἐν
[36, 4]   ἡμέραν, καὶ τὰς ὥρας τοῦ  ἔτους   ἀναμένοντι, καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ,
[36, 5]   τῶν σμικρῶν παίδων, ἐπειδὰν ὁρῶμεν  αὐτοὺς   περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ
[36, 2]   ὀλιγωροῦντες· εὐχόμενοι μὲν τοῖς θεοῖς,  ὡς   δυναμένοις ἐπαρκεῖν, καταφρονοῦντες δὲ ὡς
[36, 1]   καὶ τὸ χρυσοῦν γένος τοῦτο,  ὡς   ἔοικεν, Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος
[36, 2]   δυναμένων τιμωρεῖν· καὶ δεδιότες μὲν  ὡς   κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες δὲ ὡς οὐδὲν
[36, 2]   ὡς δυναμένοις ἐπαρκεῖν, καταφρονοῦντες δὲ  ὡς   οὐ δυναμένων τιμωρεῖν· καὶ δεδιότες
[36, 2]   μὲν ὡς κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες δὲ  ὡς   οὐδὲν ὄντας. ~Τοιαύτης τοίνυν στάσεως
[36, 4]   εἰς ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα,  εἰδὼς   ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων κακῶν,
[36, 5]   ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ  βασιλέως   ἀφόβου καὶ ἐλευθέρου δίαιταν διαιτώμενος,
[36, 6]   εἶναι τὴν περίστασιν, χρῆσιν  πράξεως,   οὐκ αὐθαίρετον τῷ ἔχοντι; Ἔρου
[36, 3]   ὡς οὐδὲν ὄντας. ~Τοιαύτης τοίνυν  στάσεως   καὶ διαφωνίας τὸν δεύτερον τοῦτον
[36, 1]   τὴν γῆν. Οἱ δὲ ἐπεὶ  γενέσεως   ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων· καὶ
[36, 5]   δίκην νοῦν ἔχοντος, οὐ τύραννον  δεδιώς,   οὐχ ὑπὸ νόμου κατηναγκασμένος, οὐχ
[36, 4]   δευτέρῳ τρόπῳ καὶ βίῳ ἀναπεφυρμένα,  πῶς   οὐ περιστατικὴν ποιεῖ κακοδαίμονά τε
[36, 6]   Ἀριστοφάνης, οὐκ Ἄνυτος, οὐ Λύκων.  ~Πῶς   οὖν οὐ προηγούμενος τῷ Διογένει
[36, 1]   δὲ ἐπεὶ γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ  χαλεπῶς   διέζων· καὶ γὰρ τροφὴν αὐτοῖς
[36, 6]   ἑκών, πρὸς ἀκουσίους τύχας  εὐπρεπῶς   ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι; εἰ
[36, 3]   βίου; Τίς οὕτως ἀνόητος καὶ  δύσερως   καὶ κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε διὰ
[36, 1]   ἐξ ἡλίου τοῖς σώμασιν περιχεόμενον  συμμέτρως   αὐτὰ παρεμυθεῖτο, αὖραι δὲ ἐκ
[36, 3]   ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου; Τίς  οὕτως   ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων
[36, 5]   δὲ θέρους ἀναψύχεσθαι ποθῶν· ἀλλ´  οὕτως   ἄρα ἐθὰς ἦν τῇ τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/07/2008