HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXXVI

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ι = 123 formes différentes pour 317 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[36, 1]   οὐδὲ τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται·

[36, 1]   γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς

[36, 3]   ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ ἀνοικίσαι αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην

[36, 5]   τεχνιτεύων θάλπος, τοῦ δὲ θέρους ἀναψύχεσθαι ποθῶν· ἀλλ´ οὕτως ἄρα ἐθὰς

[36, 3]   φιλίαν μικρῶν καὶ ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων,

[36, 4]   χεροῖν ἐξηρτημένων δεσμὰ δυσχερῆ, ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων, καὶ ῥυττομένων, καὶ στενόντων·

[36, 3]   εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον καὶ ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον; Τίς τῶν

[36, 3]   ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων,

[36, 4]   μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ

[36, 2]   φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες

[36, 4]   ἀναμένοντι, καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα σπῶντι καθαρὸν καὶ ἐλεύθερον·

[36, 1]   ὑπὸ γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ

[36, 6]   Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος αὐτοῦ τοῦ

[36, 2]   εἴτε σιδηροῦν τις αὐτόν, εἴτε καὶ ἄλλῃ πη ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα

[36, 1]   κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ

[36, 3]   βίον καὶ ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον; Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ;

[36, 3]   ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ

[36, 5]   πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος καὶ ἀσφαλέστατος καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα, καὶ

[36, 3]   τὸν πρῶτον, τὸν γυμνὸν ἐκεῖνον καὶ ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης

[36, 3]   αὐτῶν φῶμεν ἁπλοῦν εἶναι βίον, καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας ἐπήβολον; καὶ

[36, 4]   ἠρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ δέος καὶ ἀπιστίαν καὶ μνήμην τῶν παρόντων

[36, 5]   τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐπὶ τὴν

[36, 6]   ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος

[36, 5]   ἄνδρα, οὐ κατὰ τὴν Κρόνου καὶ ἀρχὴν βιοτεύσαντα, ἀλλ´ ἐν μέσῳ

[36, 5]   τὰ ἄλση· πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος καὶ ἀσφαλέστατος καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε

[36, 3]   τὸν γυμνὸν ἐκεῖνον καὶ ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης τῆς γῆς

[36, 2]   καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες·

[36, 1]   ἦσαν. Καλεῖ δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει κατανεῖμαι τῇ γῇ

[36, 5]   σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου

[36, 3]   ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον καὶ ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον;

[36, 4]   καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ ἠρέμα ἑκάστου

[36, 1]   ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς

[36, 4]   κακῶν, ἃ τῷ δευτέρῳ τρόπῳ καὶ βίῳ ἀναπεφυρμένα, πῶς οὐ περιστατικὴν

[36, 1]   γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων· καὶ γὰρ τροφὴν αὐτοῖς ἀποχρῶσαν γῆ

[36, 4]   τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ

[36, 2]   δὲ ὁ μῦθος ἀπελθὼν ἐκποδών, καὶ γενόμενος ἐκ μύθου αὐτὸ τοῦτο

[36, 1]   λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται θεοί·

[36, 1]   καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς δὲ καὶ

[36, 2]   δὲ ὡς οὐ δυναμένων τιμωρεῖν· καὶ δεδιότες μὲν ὡς κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες

[36, 5]   ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος καὶ εἰρηνικώτατος· καὶ διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός τις

[36, 4]   ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ

[36, 3]   οὐδὲν ὄντας. ~Τοιαύτης τοίνυν στάσεως καὶ διαφωνίας τὸν δεύτερον τοῦτον κατεχούσης

[36, 4]   ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´ ὅσον ἀποζῆν λεπτῷ καὶ διερρινημένῳ τὴν γαστέρα. Τίνα τῶν

[36, 6]   ἐκεῖνον τὸν βίον, δι´ ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου

[36, 2]   νέον, καὶ τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες· καὶ διώκοντες μὲν τὰ τερπνά, περιπίπτοντες

[36, 3]   βίον βίου; Τίς οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε

[36, 4]   καὶ στενόντων· ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ ἔθους εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον

[36, 5]   παρατιθεὶς ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος καὶ εἰρηνικώτατος· καὶ διὰ τοῦτο οὔτε

[36, 6]   ἐρώτων τούτων οἱ πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ εὐχῆς

[36, 6]   ἀκούω λέγοντος· Πείθομαι τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι,

[36, 4]   μικτὸν ἐκεῖνον, τὸν ἀσαφῆ, πικραῖς καὶ ἐλεειναῖς ἡδοναῖς δελεασθέντες, ἔνθα δ´

[36, 3]   ποῖον οὐχ ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον, καὶ ἐλεεινόν, καὶ περιστάσεων γέμοντα; Φέρε

[36, 3]   μένειν ἐν τῇ πρόσθεν τροφῇ καὶ ἐλευθερίᾳ, ἢ τὰς τοῦ δευτέρου

[36, 3]   δικαστὴς τὴν τοῦ προτέρου δίαιταν καὶ ἐλευθερίαν· καὶ ἐρέσθω, πότερα αἱρεῖται

[36, 3]   ἁπλοῦν εἶναι βίον, καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας ἐπήβολον; καὶ ποῖον οὐχ

[36, 4]   αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα σπῶντι καθαρὸν καὶ ἐλεύθερον· ἀπεστερημένῳ δὲ τῶν ἔνδον

[36, 5]   ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου καὶ ἐλευθέρου δίαιταν διαιτώμενος, οὐκ ἐπιτρίβων

[36, 6]   Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος αὐτοῦ τοῦ Σωκράτους, οὐ

[36, 2]   ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ καὶ ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ ἀέρος

[36, 3]   τοῦ προτέρου δίαιταν καὶ ἐλευθερίαν· καὶ ἐρέσθω, πότερα αἱρεῖται τὰ αὑτοῦ

[36, 2]   ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες·

[36, 4]   ἔθους εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον καὶ εὐθυμίας μηχανωμένων, μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν

[36, 2]   τοῖς δακτύλοις περιαρτήσαντες, εὔφημόν τινα καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι,

[36, 6]   ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ εὐχῆς ἔργον ἡ ἐπιτυχία, οὐ

[36, 4]   ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν, ἡδομένων ὁμοῦ

[36, 3]   τὸν πάσης τῆς γῆς πολίτην καὶ ἐφέστιον· ἐρέσθω δὲ ἀντιτιθεὶς αὐτῷ

[36, 3]   ἀνήρ, ὥστε διὰ φιλίαν μικρῶν καὶ ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων,

[36, 4]   ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ τὰς ὥρας τοῦ

[36, 1]   καὶ δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς δὲ καὶ θάλπος μὲν ἐξ ἡλίου τοῖς

[36, 1]   λεπτόν, καὶ ὄρθιον, καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον,

[36, 5]   τοιαύτης διαίτης ὑγιεινός τε ἦν καὶ ἰσχυρός, καὶ κατεγήρα εἰς τὸ

[36, 3]   Τίς οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως καὶ κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε διὰ φιλίαν

[36, 1]   λειμῶνας δασεῖς, καὶ ὄρη κομῶντα, καὶ καρπῶν χορηγίαν, ὅσα γῆ φέρειν

[36, 5]   ὑγιεινός τε ἦν καὶ ἰσχυρός, καὶ κατεγήρα εἰς τὸ ἀκρότατον· μηδὲν

[36, 6]   καὶ τὰ Ἰώνια πελάγη, ἄνω καὶ κάτω πρὸς ἀνάγκην διαπλεόμενα. Κἂν

[36, 2]   εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια

[36, 5]   καὶ οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου

[36, 6]   ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι, καὶ λαμβάνω τὸ φάρμακον ἑκών. Ὦ

[36, 2]   δέος, ἀλλὰ αἵματι καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί

[36, 6]   ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου

[36, 3]   τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον

[36, 4]   ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ ἠρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ

[36, 2]   αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ τὴν θάλατταν κατὰ χώραν

[36, 2]   πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ καὶ ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ

[36, 4]   ἐμπιμπλαμένων διὰ δέος καὶ ἀπιστίαν καὶ μνήμην τῶν παρόντων κακῶν· ὥστε

[36, 5]   ἔνσπονδος πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι,

[36, 5]   καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα, καὶ οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ

[36, 1]   χορηγίᾳ διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ

[36, 5]   οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ

[36, 5]   δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται.

[36, 1]   Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ

[36, 1]   ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο, λειμῶνας δασεῖς, καὶ ὄρη κομῶντα, καὶ καρπῶν χορηγίαν,

[36, 1]   δὲ σῶμα αὐτῶν ἔστω λεπτόν, καὶ ὄρθιον, καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν

[36, 2]   πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ τὴν θάλατταν

[36, 5]   τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ λέοντες, καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς ὥρας τοῦ

[36, 1]   ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν

[36, 4]   ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου καὶ παιᾶνος. Τὸν δὲ ἕτερον αὖ

[36, 2]   ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες· ἀποσχόμενοι δὲ

[36, 4]   βίων, τὸν μὲν γενναῖον τοῦτον καὶ παντοδαπὸν δεσμωτηρίῳ χαλεπῷ κακοδαιμόνων ἀνδρῶν

[36, 5]   ἐπᾳδόντων. Πολεμουμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος, καὶ πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ πρὶν

[36, 2]   αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες· καὶ παρέχοντες τῇ γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες

[36, 5]   καὶ τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν, καὶ περιῄει τὴν γῆν ἄφετος, ὄρνιθος

[36, 3]   ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον, καὶ ἐλεεινόν, καὶ περιστάσεων γέμοντα; Φέρε ἐξ ἑκατέρων

[36, 6]   ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ μηδεὶς

[36, 1]   ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν

[36, 3]   καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας ἐπήβολον; καὶ ποῖον οὐχ ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον,

[36, 2]   ἐπιτειχίσαντες καὶ ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ καὶ ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ

[36, 1]   καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων

[36, 2]   οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες· καὶ παρέχοντες

[36, 3]   ὁ δὲ αὐτῶν ἐρέσθω ἑκάτερον, καὶ πρῶτον γε τὸν πρῶτον, τὸν

[36, 4]   δεσμὰ δυσχερῆ, ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων, καὶ ῥυττομένων, καὶ στενόντων· ὑπὸ δὲ

[36, 2]   τῇ γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ

[36, 6]   Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου,

[36, 2]   εὔφημόν τινα καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ

[36, 4]   εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν, ἡδομένων ὁμοῦ καὶ στενόντων; Μὴ σύ γε, ὦ

[36, 4]   ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων, καὶ ῥυττομένων, καὶ στενόντων· ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ

[36, 4]   δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου καὶ παιᾶνος. Τὸν δὲ

[36, 6]   τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς.

[36, 6]   μεστὸν πλάνης, καὶ τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου,

[36, 1]   αὐτῶν ἔστω λεπτόν, καὶ ὄρθιον, καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον, καὶ

[36, 5]   πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν καὶ συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ

[36, 4]   τε τὴν διαγωγὴν τοῦ βίου καὶ σφόδρα ἀτυχῆ; Ὥστε εἰκάσαιμ´ ἂν

[36, 6]   ποῖον λέγεις; ἐπαινῶ μὲν γὰρ καὶ Σωκράτην· ἀλλ´ ἀκούω λέγοντος· Πείθομαι

[36, 5]   τε ἱερὰ καὶ τὰ γυμνάσια καὶ τὰ ἄλση· πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος

[36, 5]   ἦν αὐτῷ τά τε ἱερὰ καὶ τὰ γυμνάσια καὶ τὰ ἄλση·

[36, 6]   Διονύσιος ἀπειλῶν, μὴ τὰ Σικελικὰ καὶ τὰ Ἰώνια πελάγη, ἄνω καὶ

[36, 3]   δευτέρου ἡδονὰς λαβὼν σὺν ταύταις καὶ τὰ λυπηρὰ ἔχειν; Ἴτω δὴ

[36, 2]   περιβάλλοντες αὐτοῖς ἕρκη καὶ τειχία, καὶ τὰ σώματα σπαργάνοις μαλθακοῖς καθειλίξαντες,

[36, 6]   περίστασίν τινα διαπεραίνεται τοῦ βίου, καὶ ταλαιπωρίας ἀνέχεται οὐχ ἑκουσίου, οὐδὲ

[36, 4]   καὶ τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ τὰς ὄψεις πρὸς τὸν ἥλιον

[36, 4]   καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ τὰς ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι,

[36, 4]   ἀνοικίσαι αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων

[36, 2]   κατὰ χώραν ἐῶντες, ἀλλὰ ἐπιτειχίσαντες καὶ ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ

[36, 2]   ἄλλην μοῖραν, περιβάλλοντες αὐτοῖς ἕρκη καὶ τειχία, καὶ τὰ σώματα σπαργάνοις

[36, 2]   παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι τοῦ ἀπόντος, καὶ τό τε κτηθὲν ἔλαττον τοῦ

[36, 1]   ἀφύλακτον, εἰρηνικόν, ἀπεριμάχητον, ὑγιεινόν, ἀνενδεᾶ· καὶ τὸ χρυσοῦν γένος τοῦτο, ὡς

[36, 4]   τὼ πόδε καὶ τὼ χεῖρε, καὶ τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ

[36, 5]   γένει, ἐλευθερωθέντα ὑπὸ τοῦ Διὸς καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος· Ἦν δὲ οὗτος

[36, 4]   πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι

[36, 2]   μηδὲ τοῦ ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων ἀγέλας

[36, 6]   Κἂν ἐπὶ Ξενοφῶντα ἔλθω, βίον καὶ τοῦτον ὁρῶ μεστὸν πλάνης, καὶ

[36, 3]   αὐτῷ τὸν τοῦ δευτέρου βίον καὶ τρόπον, πότερα αἱρεῖται μένειν ἐν

[36, 5]   αὐτοὺς περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς

[36, 6]   καὶ τοῦτον ὁρῶ μεστὸν πλάνης, καὶ τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης,

[36, 2]   τὰ σώματα σπαργάνοις μαλθακοῖς καθειλίξαντες, καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες, καὶ

[36, 4]   φωτὶ διαιτωμένῳ, λελυμένῳ τὼ πόδε καὶ τὼ χεῖρε, καὶ τὸν αὐχένα

[36, 4]   τὰς ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι, καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα

[36, 5]   Ἀπόλλωνι τὰς περιστάσεις πάσας ἀπεδύσατο, καὶ τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν, καὶ

[36, 5]   ἀλλὰ τούτων ἁπάντων τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων κατεγέλα, ὥσπερ ἡμεῖς

[36, 2]   τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον, καὶ τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες· καὶ διώκοντες

[36, 6]   ἀγαθῶν. Τίνα γὰρ ἄν τις καὶ φαίη τούτων ἐλεύθερον; τὸν δημαγωγόν;

[36, 5]   Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν καὶ συνήθης τῷ

[36, 2]   ἀγρίων διὰ δέος, ἀλλὰ αἵματι καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι·

[36, 6]   στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ

[36, 1]   καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλές.

[36, 5]   κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος

[36, 2]   καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες, καὶ χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν,

[36, 4]   παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου καὶ παιᾶνος.

[36, 1]   Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει κατανεῖμαι τῇ γῇ ἀποικίαν, ζῷον ἁπλοῦν,

[36, 6]   καὶ Σωκράτην· ἀλλ´ ἀκούω λέγοντος· Πείθομαι τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν ἐπὶ

[36, 1]   προηγούμενος ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος. ~Βούλομαί σοι κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ

[36, 2]   τοῦ προσδοκωμένου· δεδιότες μὲν ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ δυνάμενοι· φοβούμενοι μὲν

[36, 5]   οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ

[36, 3]   τίνα, ποῖον αὐτῶν φῶμεν ἁπλοῦν εἶναι βίον, καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας

[36, 6]   θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό τι ἡγούμεθα εἶναι τὴν περίστασιν, ἢ χρῆσιν πράξεως,

[36, 1]   μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ ἡμετέρῳ τούτῳ μύθῳ, ὑπὸ

[36, 5]   παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν καὶ συνήθης

[36, 1]   σώμασιν περιχεόμενον συμμέτρως αὐτὰ παρεμυθεῖτο, αὖραι δὲ ἐκ ποταμῶν ὥρᾳ θέρους

[36, 6]   ἢ πρὸς ἀκουσίους τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι; εἰ μὲν

[36, 1]   κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ σοφίαν ποιῆσαι μῦθον· διαλέξονται δέ μοι ἐν

[36, 3]   ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ ἀνοικίσαι αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ

[36, 1]   δὲ ἐκ ποταμῶν ὥρᾳ θέρους ἐπιπνέουσαι ἀνέψυχον αὐτοῖς τὰ σώματα· περιμάχητον

[36, 4]   μνήμην τῶν παρόντων κακῶν· ὥστε ἀκούσαι ἄν τις παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ

[36, 3]   αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον

[36, 1]   χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ

[36, 3]   αἱρεῖται τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον

[36, 6]   τῶν ταῦτα αἱρουμένων περίστασίν τινα διαπεραίνεται τοῦ βίου, καὶ ταλαιπωρίας ἀνέχεται

[36, 4]   εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων κακῶν, ἃ τῷ δευτέρῳ

[36, 1]   αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς καὶ

[36, 3]   αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου; Τίς οὕτως ἀνόητος

[36, 6]   διαπεραίνεται τοῦ βίου, καὶ ταλαιπωρίας ἀνέχεται οὐχ ἑκουσίου, οὐδὲ δι´ ἄγνοιαν

[36, 1]   Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ ἡμετέρῳ τούτῳ

[36, 2]   μοχθηρῶν· ἐν μὲν ταῖς εὐπραγίαις τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις ἀνάκλητοι·

[36, 3]   δευτέρου βίον καὶ τρόπον, πότερα αἱρεῖται μένειν ἐν τῇ πρόσθεν τροφῇ

[36, 3]   καὶ ἐλευθερίαν· καὶ ἐρέσθω, πότερα αἱρεῖται τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται

[36, 1]   οὐρανὸς καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμματα,

[36, 6]   πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ εὐχῆς ἔργον ἡ ἐπιτυχία,

[36, 5]   καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς πονηρούς,

[36, 1]   τοῦ Λυδοῦ σοφίαν ποιῆσαι μῦθον· διαλέξονται δέ μοι ἐν τῷ μύθῳ

[36, 1]   ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς,

[36, 2]   μὲν δημοκρατίᾳ ἀκατάσχετοι, ἐν δὲ τυραννίδι ἐπτηχότες· παίδων μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων

[36, 1]   ἔτι ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ

[36, 6]   τοῦ Διός, ἐπαινῶ τὸν νομοθέτην· εἰ δὲ τῷ Σόλωνος, τί βελτίων

[36, 6]   εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι; εἰ μὲν γὰρ τῷ τοῦ Διός,

[36, 6]   μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ μηδεὶς αὐτὴν ἐπετάραξεν, μὴ Δίων

[36, 0]   ~Εἰ προηγούμενος ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος.

[36, 2]   τοῖς λυπηροῖς· πλούτου μὲν ὀρεγόμενοι, ἀεὶ δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι

[36, 2]   καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον,

[36, 4]   χαλεπῷ κακοδαιμόνων ἀνδρῶν καθειργμένων ἐν ἀφεγγεῖ μυχῷ, πολὺν μὲν τοῖς ποσὶν

[36, 1]   Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ ἐπεὶ

[36, 5]   τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν, καὶ περιῄει τὴν γῆν ἄφετος, ὄρνιθος δίκην

[36, 1]   Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν.

[36, 4]   βίῳ ἀναπεφυρμένα, πῶς οὐ περιστατικὴν ποιεῖ κακοδαίμονά τε τὴν διαγωγὴν τοῦ

[36, 3]   Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου;

[36, 1]   οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἦσαν. Καλεῖ δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ

[36, 1]   τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ὁ Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ

[36, 1]   τούτῳ μύθῳ, ὑπὸ Κρόνῳ θεῶν βασιλεῖ τοιοῦτόν τινα αἰνιττόμενοι βίον, ἀπόλεμον,

[36, 1]   καρπῶν χορηγίαν, ὅσα γῆ φέρειν φιλεῖ μηδὲν ὑπὸ γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο

[36, 3]   καὶ ἄλυπον; Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται

[36, 5]   ἐν μέσῳ τῷ σιδηρῷ τούτῳ γένει, ἐλευθερωθέντα ὑπὸ τοῦ Διὸς καὶ

[36, 6]   ~Πῶς οὖν οὐ προηγούμενος τῷ Διογένει ὁ βίος οὗτος, ὃν ἑκὼν

[36, 1]   οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ ἐπεὶ γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων·

[36, 2]   εἴτε καὶ ἄλλῃ πη ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες οἱ ἄνθρωποι

[36, 5]   ἐθὰς ἦν τῇ τοῦ παντὸς φύσει, ὥστε ἐκ τοιαύτης διαίτης ὑγιεινός

[36, 1]   δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει κατανεῖμαι τῇ γῇ ἀποικίαν, ζῷον

[36, 5]   ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις, ἴθι ἐπ´ ἄνδρα, οὐ κατὰ τὴν

[36, 1]   βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει

[36, 6]   καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ τὰς περιστάσεις διαφεύγειν ἐκεῖνον τὸν

[36, 6]   καὶ ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι, καὶ λαμβάνω τὸ φάρμακον ἑκών.

[36, 4]   βαρὺν δὲ κλοιὸν περὶ τῷ αὐχένι, κἀκ ταῖν χεροῖν ἐξηρτημένων δεσμὰ

[36, 3]   τὸν δεύτερον τοῦτον κατεχούσης βίον, τίνι δῶμεν τὰ νικητήρια φέροντες; τίνα,

[36, 6]   τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι; εἰ μὲν γὰρ τῷ τοῦ

[36, 5]   τοῦ Πόντου· συμβουλευσάμενος δὲ τῷ Ἀπόλλωνι τὰς περιστάσεις πάσας ἀπεδύσατο, καὶ

[36, 5]   δίαιταν διαιτώμενος, οὐκ ἐπιτρίβων ἐν χειμῶνι Βαβυλωνίους, οὐδὲ Μήδοις ἐνοχλῶν ὥρᾳ

[36, 5]   πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ

[36, 1]   θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμματα, οἱ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ

[36, 2]   ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες οἱ ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο αὐτῆς

[36, 1]   ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ ἐπεὶ γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ

[36, 2]   χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν, οἱ δὲ ταῖς κεφαλαῖς, οἱ δὲ

[36, 2]   αὐχέσιν, οἱ δὲ ταῖς κεφαλαῖς, οἱ δὲ τοῖς δακτύλοις περιαρτήσαντες, εὔφημόν

[36, 5]   ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα, καὶ οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι

[36, 5]   καὶ συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ λέοντες, καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς

[36, 2]   πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες, καὶ χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν, οἱ δὲ

[36, 5]   τὰς ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ ἦν μὲν Σινωπεὺς

[36, 6]   ὃν ὁ Ζεὺς ἐπῄνεσεν, ὃν οἱ νοῦν ἔχοντες θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό

[36, 1]   διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ ἡμετέρῳ

[36, 6]   ἐρᾷ. Τῶν δὲ ἐρώτων τούτων οἱ πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον

[36, 5]   ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς

[36, 5]   (οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ

[36, 5]   αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε

[36, 5]   Ἑλλάδος, καὶ πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ πρὶν ἐπ´ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν

[36, 1]   καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμματα, οἱ

[36, 5]   ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ

[36, 2]   δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ δὲ πρὸς τοὺς ὡπλισμένους· μισοῦντες

[36, 6]   Τῶν δὲ ἐρώτων τούτων οἱ πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται,

[36, 1]   σοφίαν ποιῆσαι μῦθον· διαλέξονται δέ μοι ἐν τῷ μύθῳ οὐχ ὁ

[36, 1]   αὐτομάτων χορηγίᾳ διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι

[36, 6]   βελτίων ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ

[36, 1]   ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς

[36, 5]   γε, ὦ δειλαία ψυχή· ~Ἀπολείπουσά μοι ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις,

[36, 2]   Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ ὁ μῦθος ἀπελθὼν ἐκποδών,

[36, 5]   ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ ἦν μὲν Σινωπεὺς ἐκ

[36, 2]   πολέμους, εἰρήνην δὲ ἄγειν μὴ δυνάμενοι· ἐν μὲν δουλείᾳ ταπεινοί, ἐν

[36, 2]   μὲν ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ δυνάμενοι· φοβούμενοι μὲν θάνατον, μὴ φροντίζοντες

[36, 2]   καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ

[36, 2]   τὸ ζῆν, φοβούμενοι δὲ ἀποθανεῖν· προβεβλημένοι μὲν τοὺς πολέμους, εἰρήνην δὲ

[36, 2]   δὲ τοῖς λυπηροῖς· πλούτου μὲν ὀρεγόμενοι, ἀεὶ δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον

[36, 2]   ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ

[36, 2]   καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς

[36, 1]   Κρόνῳ θεῶν βασιλεῖ τοιοῦτόν τινα αἰνιττόμενοι βίον, ἀπόλεμον, ἀσίδηρον, ἀφύλακτον, εἰρηνικόν,

[36, 2]   ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς

[36, 2]   αἰσχρά, τῶν δὲ αἰσχρῶν οὐκ ἀπεχόμενοι· τὰς εὐτυχίας θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς

[36, 2]   θαυμάζοντες· τὰς δυστυχίας ἐλεοῦντες, οὐκ ἀπεχόμενοι τῶν μοχθηρῶν· ἐν μὲν ταῖς

[36, 2]   νόσους, τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ ἀπεχόμενοι· ὑποπτεύοντες μὲν ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ

[36, 2]   ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς τεθνηκότας, γλιχόμενοι δὲ τοῦ ζῆν, μισοῦντες μὲν

[36, 2]   ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες· ἀποσχόμενοι δὲ μήτε τῶν ἡμέρων ζῴων

[36, 2]   μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων δὲ ὀλιγωροῦντες· εὐχόμενοι μὲν τοῖς θεοῖς, ὡς δυναμένοις

[36, 2]   μὴ φροντίζοντες δὲ τοῦ ζῆν· εὐλαβούμενοι νόσους, τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ

[36, 2]   ζῆν, μισοῦντες μὲν τὸ ζῆν, φοβούμενοι δὲ ἀποθανεῖν· προβεβλημένοι μὲν τοὺς

[36, 2]   ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ δυνάμενοι· φοβούμενοι μὲν θάνατον, μὴ φροντίζοντες δὲ

[36, 2]   ἀεὶ δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι τοῦ ἀπόντος, καὶ τό τε

[36, 2]   ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ τοῖς πλείστοις· δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ

[36, 2]   μὴ δυνάμενοι· ἐν μὲν δουλείᾳ ταπεινοί, ἐν δὲ ἐλευθερίᾳ θρασεῖς· ἐν

[36, 5]   καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν

[36, 5]   αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος

[36, 5]   γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ ἦν

[36, 5]   πᾶσα, καὶ οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς

[36, 1]   τὰ δὲ γῆς θρέμματα, οἱ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἦσαν.

[36, 2]   χαίρει, ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες οἱ ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο αὐτῆς ἄλλος

[36, 1]   ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος. ~Βούλομαί σοι κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ σοφίαν

[36, 2]   ἐλευθερίᾳ θρασεῖς· ἐν μὲν δημοκρατίᾳ ἀκατάσχετοι, ἐν δὲ τυραννίδι ἐπτηχότες· παίδων

[36, 2]   τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς τεθνηκότας, γλιχόμενοι

[36, 2]   μισοῦντες μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ αὐτοὶ ἐπιθυμοῦντες· ψέγοντες μὲν τὰ αἰσχρά,

[36, 3]   ἑκατέρων ἡκέτω τὶς ἡμῖν ἀνὴρ ἐπὶ διαιτητὴν τὸν λόγον· ὁ δὲ

[36, 5]   διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός τις ἐπὶ Διογένην ἀνέστη, οὔτε Ἀριστοφάνης, οὐκ

[36, 6]   κάτω πρὸς ἀνάγκην διαπλεόμενα. Κἂν ἐπὶ Ξενοφῶντα ἔλθω, βίον καὶ τοῦτον

[36, 5]   Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐπὶ τὴν Ἀττικὴν αὖθις ὁμοῦ ταῖς

[36, 6]   Πείθομαι τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι, καὶ λαμβάνω

[36, 3]   ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον καὶ

[36, 5]   θέρους, ἀλλ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ τοῦ

[36, 4]   δὲ ἕτερον αὖ βίον εἰκάζω ἀνδρὶ ἐν καθαρῷ φωτὶ διαιτωμένῳ, λελυμένῳ

[36, 5]   φίλος ἦν καὶ συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ λέοντες, καὶ οὐκ

[36, 5]   σμικρῶν παίδων, ἐπειδὰν ὁρῶμεν αὐτοὺς περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους,

[36, 4]   σίδηρον περιβεβλημένων, βαρὺν δὲ κλοιὸν περὶ τῷ αὐχένι, κἀκ ταῖν χεροῖν

[36, 5]   ὦ δειλαία ψυχή· ~Ἀπολείπουσά μοι ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις, ἴθι

[36, 5]   πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ πρὶν ἐπ´ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα, ἐκεχειρίαν ἦγεν

[36, 6]   νομοθέτην· εἰ δὲ τῷ Σόλωνος, τί βελτίων ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω

[36, 6]   νοῦν ἔχοντες θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό τι ἡγούμεθα εἶναι τὴν περίστασιν, ἢ

[36, 2]   λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον, καὶ

[36, 6]   φάρμακον ἑκών. Ὦ Σώκρατες, ὁρᾷς τί φῆς; ἑκών, ἢ πρὸς ἀκουσίους

[36, 2]   τῶν ἀγρίων διὰ δέος, ἀλλὰ αἵματι καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ

[36, 1]   ὁ ἀετός, οὐδὲ τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί

[36, 4]   μὴ στένοντι, μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ οἰμώζοντι, μὴ ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´

[36, 4]   τοῖς δεσμοῖς, μὴ μεθυσκομένῳ, μηδὲ ἀφροδισιάζοντι, μὴ γαστριζομένῳ, μὴ στένοντι, μὴ

[36, 4]   μὴ γαστριζομένῳ, μὴ στένοντι, μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ οἰμώζοντι, μὴ

[36, 4]   μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ οἰμώζοντι, μὴ ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´ ὅσον ἀποζῆν

[36, 4]   καὶ τὰς ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι, καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ

[36, 4]   μηδὲ ἀφροδισιάζοντι, μὴ γαστριζομένῳ, μὴ στένοντι, μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ

[36, 4]   ὄψεις πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ

[36, 4]   καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ τὰς

[36, 4]   χεῖρε, καὶ τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ τὰς ὄψεις πρὸς τὸν

[36, 6]   χρῆσιν πράξεως, οὐκ αὐθαίρετον τῷ ἔχοντι; Ἔρου δὴ τὸν γεγαμηκότα· Τίνος

[36, 4]   τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα σπῶντι καθαρὸν καὶ ἐλεύθερον· ἀπεστερημένῳ δὲ

[36, 4]   ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν,

[36, 4]   ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων κακῶν, ἃ τῷ

[36, 4]   βίον εἰκάζω ἀνδρὶ ἐν καθαρῷ φωτὶ διαιτωμένῳ, λελυμένῳ τὼ πόδε καὶ

[36, 1]   οἱ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἦσαν. Καλεῖ δὴ Ζεὺς Προμηθέα,

Dissertations, Chap.
[36, 1]	οὐδὲ τὰ τούτων ἔτι ἀφωνότερα,	αἱ	δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι λελέξεται·
[36, 1]	γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ καὶ	αἱ	νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς
[36, 3]	ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ	ἀνασκευάσασθαι,	μηδὲ ἀνοικίσαι αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην
[36, 5]	τεχνιτεύων θάλπος, τοῦ δὲ θέρους	ἀναψύχεσθαι	ποθῶν· ἀλλ´ οὕτως ἄρα ἐθὰς
[36, 3]	φιλίαν μικρῶν καὶ ἐφημέρων ἡδονῶν,	καὶ	ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων,
[36, 4]	χεροῖν ἐξηρτημένων δεσμὰ δυσχερῆ, ῥυπώντων,	καὶ	ἀγχομένων, καὶ ῥυττομένων, καὶ στενόντων·
[36, 3]	εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον καὶ ἄφετον	καὶ	ἀδεῆ καὶ ἄλυπον; Τίς τῶν
[36, 3]	ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων,	καὶ	ἀδήλων ἐλπίδων, καὶ ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων,
[36, 4]	μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ,	καὶ	ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ
[36, 2]	φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι·	καὶ	ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες
[36, 4]	ἀναμένοντι, καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ,	καὶ	ἀέρα σπῶντι καθαρὸν καὶ ἐλεύθερον·
[36, 1]	ὑπὸ γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ	καὶ	αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς καὶ
[36, 6]	Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου	καὶ	Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος αὐτοῦ τοῦ
[36, 2]	εἴτε σιδηροῦν τις αὐτόν, εἴτε	καὶ	ἄλλῃ πη ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα
[36, 1]	κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς,	καὶ	ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ καὶ
[36, 3]	βίον καὶ ἄφετον καὶ ἀδεῆ	καὶ	ἄλυπον; Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ;
[36, 3]	ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων, καὶ ἀδήλων ἐλπίδων,	καὶ	ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ
[36, 5]	πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος καὶ ἀσφαλέστατος	καὶ	ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα, καὶ
[36, 3]	τὸν πρῶτον, τὸν γυμνὸν ἐκεῖνον	καὶ	ἄοικον καὶ ἄτεχνον, τὸν πάσης
[36, 3]	αὐτῶν φῶμεν ἁπλοῦν εἶναι βίον,	καὶ	ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας ἐπήβολον; καὶ
[36, 4]	ἠρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ δέος	καὶ	ἀπιστίαν καὶ μνήμην τῶν παρόντων
[36, 5]	τῆς Ἀττικῆς ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν,	καὶ	ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐπὶ τὴν
[36, 6]	ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος	καὶ	Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου, καὶ ἐλευθερώτερος
[36, 5]	ἄνδρα, οὐ κατὰ τὴν Κρόνου	καὶ	ἀρχὴν βιοτεύσαντα, ἀλλ´ ἐν μέσῳ
[36, 5]	τὰ ἄλση· πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος	καὶ	ἀσφαλέστατος καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε
[36, 3]	τὸν γυμνὸν ἐκεῖνον καὶ ἄοικον	καὶ	ἄτεχνον, τὸν πάσης τῆς γῆς
[36, 2]	καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας	καὶ	αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες·
[36, 1]	ἦσαν. Καλεῖ δὴ Ζεὺς Προμηθέα,	καὶ	αὐτῷ προστάττει κατανεῖμαι τῇ γῇ
[36, 5]	σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους, ἀφαιροῦντας	καὶ	ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου
[36, 3]	ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον	καὶ	ἄφετον καὶ ἀδεῆ καὶ ἄλυπον;
[36, 4]	καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων,	καὶ	ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ ἠρέμα ἑκάστου
[36, 1]	ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον,	καὶ	βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς
[36, 4]	κακῶν, ἃ τῷ δευτέρῳ τρόπῳ	καὶ	βίῳ ἀναπεφυρμένα, πῶς οὐ περιστατικὴν
[36, 1]	γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων·	καὶ	γὰρ τροφὴν αὐτοῖς ἀποχρῶσαν γῆ
[36, 4]	τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ᾀδόντων ἀναμίξ,	καὶ	γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων, καὶ μηδὲ
[36, 2]	δὲ ὁ μῦθος ἀπελθὼν ἐκποδών,	καὶ	γενόμενος ἐκ μύθου αὐτὸ τοῦτο
[36, 1]	λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς	καὶ	γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται θεοί·
[36, 1]	καὶ ἄλλων ναμάτων εὐπόρους τὲ	καὶ	δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς δὲ καὶ
[36, 2]	δὲ ὡς οὐ δυναμένων τιμωρεῖν·	καὶ	δεδιότες μὲν ὡς κολάζοντας, ἐπιορκοῦντες
[36, 5]	ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος καὶ εἰρηνικώτατος·	καὶ	διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός τις
[36, 4]	ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι,	καὶ	διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ
[36, 3]	οὐδὲν ὄντας. ~Τοιαύτης τοίνυν στάσεως	καὶ	διαφωνίας τὸν δεύτερον τοῦτον κατεχούσης
[36, 4]	ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´ ὅσον ἀποζῆν λεπτῷ	καὶ	διερρινημένῳ τὴν γαστέρα. Τίνα τῶν
[36, 6]	ἐκεῖνον τὸν βίον, δι´ ὃν	καὶ	Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου
[36, 2]	νέον, καὶ τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες·	καὶ	διώκοντες μὲν τὰ τερπνά, περιπίπτοντες
[36, 3]	βίον βίου; Τίς οὕτως ἀνόητος	καὶ	δύσερως καὶ κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε
[36, 4]	καὶ στενόντων· ὑπὸ δὲ χρόνου	καὶ	ἔθους εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον
[36, 5]	παρατιθεὶς ἑκάστοτε, ὅσπερ ἐλέγχων ἀνυσιμώτατος	καὶ	εἰρηνικώτατος· καὶ διὰ τοῦτο οὔτε
[36, 6]	ἐρώτων τούτων οἱ πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν,	καὶ	εἰς τοὐναντίον περϊίστανται, καὶ εὐχῆς
[36, 6]	ἀκούω λέγοντος· Πείθομαι τῷ νόμῳ,	καὶ	ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι,
[36, 4]	μικτὸν ἐκεῖνον, τὸν ἀσαφῆ, πικραῖς	καὶ	ἐλεειναῖς ἡδοναῖς δελεασθέντες, ἔνθα δ´
[36, 3]	ποῖον οὐχ ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον,	καὶ	ἐλεεινόν, καὶ περιστάσεων γέμοντα; Φέρε
[36, 3]	μένειν ἐν τῇ πρόσθεν τροφῇ	καὶ	ἐλευθερίᾳ, ἢ τὰς τοῦ δευτέρου
[36, 3]	δικαστὴς τὴν τοῦ προτέρου δίαιταν	καὶ	ἐλευθερίαν· καὶ ἐρέσθω, πότερα αἱρεῖται
[36, 3]	ἁπλοῦν εἶναι βίον, καὶ ἀπερίστατον,	καὶ	ἐλευθερίας ἐπήβολον; καὶ ποῖον οὐχ
[36, 4]	αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα σπῶντι καθαρὸν	καὶ	ἐλεύθερον· ἀπεστερημένῳ δὲ τῶν ἔνδον
[36, 5]	ἀφαιρουμένους· αὐτὸς δὲ βασιλέως ἀφόβου	καὶ	ἐλευθέρου δίαιταν διαιτώμενος, οὐκ ἐπιτρίβων
[36, 6]	Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου,	καὶ	ἐλευθερώτερος αὐτοῦ τοῦ Σωκράτους, οὐ
[36, 2]	ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ	καὶ	ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ ἀέρος
[36, 3]	τοῦ προτέρου δίαιταν καὶ ἐλευθερίαν·	καὶ	ἐρέσθω, πότερα αἱρεῖται τὰ αὑτοῦ
[36, 2]	ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ	καὶ	ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες·
[36, 4]	ἔθους εὐημερίας τινὰς ἑαυτοῖς ἔνδον	καὶ	εὐθυμίας μηχανωμένων, μεθυσκομένων ἐνίοτε ἐν
[36, 2]	τοῖς δακτύλοις περιαρτήσαντες, εὔφημόν τινα	καὶ	εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι,
[36, 6]	ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται,	καὶ	εὐχῆς ἔργον ἡ ἐπιτυχία, οὐ
[36, 4]	ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή τε	καὶ	εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν, ἡδομένων ὁμοῦ
[36, 3]	τὸν πάσης τῆς γῆς πολίτην	καὶ	ἐφέστιον· ἐρέσθω δὲ ἀντιτιθεὶς αὐτῷ
[36, 3]	ἀνήρ, ὥστε διὰ φιλίαν μικρῶν	καὶ	ἐφημέρων ἡδονῶν, καὶ ἀγαθῶν ἀμφισβητησίμων,
[36, 4]	ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι νύκτα	καὶ	ἡμέραν, καὶ τὰς ὥρας τοῦ
[36, 1]	καὶ δαψιλεῖς πηγάς· πρὸς δὲ	καὶ	θάλπος μὲν ἐξ ἡλίου τοῖς
[36, 1]	λεπτόν, καὶ ὄρθιον, καὶ σύμμετρον,	καὶ	ἰδεῖν ἥμερον, καὶ χειρουργεῖν εὔκολον,
[36, 5]	τοιαύτης διαίτης ὑγιεινός τε ἦν	καὶ	ἰσχυρός, καὶ κατεγήρα εἰς τὸ
[36, 3]	Τίς οὕτως ἀνόητος καὶ δύσερως	καὶ	κακοδαίμων ἀνήρ, ὥστε διὰ φιλίαν
[36, 1]	λειμῶνας δασεῖς, καὶ ὄρη κομῶντα,	καὶ	καρπῶν χορηγίαν, ὅσα γῆ φέρειν
[36, 5]	ὑγιεινός τε ἦν καὶ ἰσχυρός,	καὶ	κατεγήρα εἰς τὸ ἀκρότατον· μηδὲν
[36, 6]	καὶ τὰ Ἰώνια πελάγη, ἄνω	καὶ	κάτω πρὸς ἀνάγκην διαπλεόμενα. Κἂν
[36, 2]	εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας οἰκοδομησάμενοι,	καὶ	κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ προπύλαια
[36, 5]	καὶ οἱ ἐν αὐτῇ καρποί,	καὶ	κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου
[36, 6]	ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι,	καὶ	λαμβάνω τὸ φάρμακον ἑκών. Ὦ
[36, 2]	δέος, ἀλλὰ αἵματι καὶ φόνῳ	καὶ	λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί
[36, 6]	ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν	καὶ	Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου
[36, 3]	τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται	καὶ	μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον
[36, 4]	ἀναμίξ, καὶ γαστριζομένων, καὶ ἀφροδισιαζόντων,	καὶ	μηδὲ ἠρέμα ἑκάστου ἐμπιμπλαμένων διὰ
[36, 2]	αὐτὴν καὶ σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες·	καὶ	μηδὲ τὴν θάλατταν κατὰ χώραν
[36, 2]	πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ καὶ ἐμπορευτικά·	καὶ	μηδὲ τοῦ ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ
[36, 4]	ἐμπιμπλαμένων διὰ δέος καὶ ἀπιστίαν	καὶ	μνήμην τῶν παρόντων κακῶν· ὥστε
[36, 5]	ἔνσπονδος πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ	καὶ	οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι,
[36, 5]	καὶ ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα,	καὶ	οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ
[36, 1]	χορηγίᾳ διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ μοι	καὶ	οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ
[36, 5]	οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι,	καὶ	οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ
[36, 5]	δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι,	καὶ	οἱ τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται.
[36, 1]	Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους,	καὶ	οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ
[36, 1]	ἀποχρῶσαν γῆ παρείχετο, λειμῶνας δασεῖς,	καὶ	ὄρη κομῶντα, καὶ καρπῶν χορηγίαν,
[36, 1]	δὲ σῶμα αὐτῶν ἔστω λεπτόν,	καὶ	ὄρθιον, καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν
[36, 2]	πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν καὶ σκάπτοντες	καὶ	ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ τὴν θάλατταν
[36, 5]	τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ λέοντες,	καὶ	οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς ὥρας τοῦ
[36, 1]	ὡδί μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν	καὶ	οὐρανὸς καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν
[36, 4]	ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς καὶ στόνου	καὶ	παιᾶνος. Τὸν δὲ ἕτερον αὖ
[36, 2]	ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ ἕρκεσιν	καὶ	παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες· ἀποσχόμενοι δὲ
[36, 4]	βίων, τὸν μὲν γενναῖον τοῦτον	καὶ	παντοδαπὸν δεσμωτηρίῳ χαλεπῷ κακοδαιμόνων ἀνδρῶν
[36, 5]	ἐπᾳδόντων. Πολεμουμένης δὲ τῆς Ἑλλάδος,	καὶ	πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ πρὶν
[36, 2]	αὐλίους καὶ προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες·	καὶ	παρέχοντες τῇ γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες
[36, 5]	καὶ τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν,	καὶ	περιῄει τὴν γῆν ἄφετος, ὄρνιθος
[36, 3]	ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον, καὶ ἐλεεινόν,	καὶ	περιστάσεων γέμοντα; Φέρε ἐξ ἑκατέρων
[36, 6]	ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω μοι	καὶ	Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ μηδεὶς
[36, 1]	ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί,	καὶ	ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν
[36, 3]	καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας ἐπήβολον;	καὶ	ποῖον οὐχ ἁπλοῦν, ἀλλὰ ἀναγκαῖον,
[36, 2]	ἐπιτειχίσαντες καὶ ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια	καὶ	πορευτικὰ καὶ ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ
[36, 1]	καὶ αἱ νύμφαι κρήνας καθαρὰς	καὶ	ποταμοὺς διειδεῖς, καὶ ἄλλων ναμάτων
[36, 2]	οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους	καὶ	προπύλαια ἄττα ἐπιστήσαντες· καὶ παρέχοντες
[36, 3]	ὁ δὲ αὐτῶν ἐρέσθω ἑκάτερον,	καὶ	πρῶτον γε τὸν πρῶτον, τὸν
[36, 4]	δεσμὰ δυσχερῆ, ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων,	καὶ	ῥυττομένων, καὶ στενόντων· ὑπὸ δὲ
[36, 2]	τῇ γῇ πράγματα, μεταλλεύοντες αὐτὴν	καὶ	σκάπτοντες καὶ ὀρύττοντες· καὶ μηδὲ
[36, 6]	Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου	καὶ	Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου,
[36, 2]	εὔφημόν τινα καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν,	καὶ	στέγας οἰκοδομησάμενοι, καὶ κλεῖδας καὶ
[36, 4]	εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν, ἡδομένων ὁμοῦ	καὶ	στενόντων; Μὴ σύ γε, ὦ
[36, 4]	ῥυπώντων, καὶ ἀγχομένων, καὶ ῥυττομένων,	καὶ	στενόντων· ὑπὸ δὲ χρόνου καὶ
[36, 4]	δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ καὶ ᾠδῆς	καὶ	στόνου καὶ παιᾶνος. Τὸν δὲ
[36, 6]	τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης,	καὶ	στρατηγίας ἀκουσίου, καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς.
[36, 6]	μεστὸν πλάνης, καὶ τύχης ἀμφιβόλου,	καὶ	στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου,
[36, 1]	αὐτῶν ἔστω λεπτόν, καὶ ὄρθιον,	καὶ	σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον, καὶ
[36, 5]	πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος ἦν	καὶ	συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ οἱ
[36, 4]	τε τὴν διαγωγὴν τοῦ βίου	καὶ	σφόδρα ἀτυχῆ; Ὥστε εἰκάσαιμ´ ἂν
[36, 6]	ποῖον λέγεις; ἐπαινῶ μὲν γὰρ	καὶ	Σωκράτην· ἀλλ´ ἀκούω λέγοντος· Πείθομαι
[36, 5]	τε ἱερὰ καὶ τὰ γυμνάσια	καὶ	τὰ ἄλση· πλοῦτος δὲ ἀφθονώτατος
[36, 5]	ἦν αὐτῷ τά τε ἱερὰ	καὶ	τὰ γυμνάσια καὶ τὰ ἄλση·
[36, 6]	Διονύσιος ἀπειλῶν, μὴ τὰ Σικελικὰ	καὶ	τὰ Ἰώνια πελάγη, ἄνω καὶ
[36, 3]	δευτέρου ἡδονὰς λαβὼν σὺν ταύταις	καὶ	τὰ λυπηρὰ ἔχειν; Ἴτω δὴ
[36, 2]	περιβάλλοντες αὐτοῖς ἕρκη καὶ τειχία,	καὶ	τὰ σώματα σπαργάνοις μαλθακοῖς καθειλίξαντες,
[36, 6]	περίστασίν τινα διαπεραίνεται τοῦ βίου,	καὶ	ταλαιπωρίας ἀνέχεται οὐχ ἑκουσίου, οὐδὲ
[36, 4]	καὶ τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι,	καὶ	τὰς ὄψεις πρὸς τὸν ἥλιον
[36, 4]	καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν,	καὶ	τὰς ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι,
[36, 4]	ἀνοικίσαι αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν;	~καὶ	ταῦτα, εἰδὼς ὅτι ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων
[36, 2]	κατὰ χώραν ἐῶντες, ἀλλὰ ἐπιτειχίσαντες	καὶ	ταύτῃ σκάφη πολεμιστήρια καὶ πορευτικὰ
[36, 2]	ἄλλην μοῖραν, περιβάλλοντες αὐτοῖς ἕρκη	καὶ	τειχία, καὶ τὰ σώματα σπαργάνοις
[36, 2]	παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι τοῦ ἀπόντος,	καὶ	τό τε κτηθὲν ἔλαττον τοῦ
[36, 1]	ἀφύλακτον, εἰρηνικόν, ἀπεριμάχητον, ὑγιεινόν, ἀνενδεᾶ·	καὶ	τὸ χρυσοῦν γένος τοῦτο, ὡς
[36, 4]	τὼ πόδε καὶ τὼ χεῖρε,	καὶ	τὸν αὐχένα πανταχοῦ περιστρέφοντι, καὶ
[36, 5]	γένει, ἐλευθερωθέντα ὑπὸ τοῦ Διὸς	καὶ	τοῦ Ἀπόλλωνος· Ἦν δὲ οὗτος
[36, 4]	πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι,	καὶ	τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ διακρίνοντι
[36, 2]	μηδὲ τοῦ ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ	καὶ	τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς ὀρνίθων ἀγέλας
[36, 6]	Κἂν ἐπὶ Ξενοφῶντα ἔλθω, βίον	καὶ	τοῦτον ὁρῶ μεστὸν πλάνης, καὶ
[36, 3]	αὐτῷ τὸν τοῦ δευτέρου βίον	καὶ	τρόπον, πότερα αἱρεῖται μένειν ἐν
[36, 5]	αὐτοὺς περὶ ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας	καὶ	τυπτομένους, ἀφαιροῦντας καὶ ἀφαιρουμένους· αὐτὸς
[36, 6]	καὶ τοῦτον ὁρῶ μεστὸν πλάνης,	καὶ	τύχης ἀμφιβόλου, καὶ στρατιᾶς κατηναγκασμένης,
[36, 2]	τὰ σώματα σπαργάνοις μαλθακοῖς καθειλίξαντες,	καὶ	τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες, καὶ
[36, 4]	φωτὶ διαιτωμένῳ, λελυμένῳ τὼ πόδε	καὶ	τὼ χεῖρε, καὶ τὸν αὐχένα
[36, 4]	τὰς ὥρας τοῦ ἔτους ἀναμένοντι,	καὶ	τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα
[36, 5]	Ἀπόλλωνι τὰς περιστάσεις πάσας ἀπεδύσατο,	καὶ	τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν, καὶ
[36, 5]	ἀλλὰ τούτων ἁπάντων τῶν ἀνδρῶν	καὶ	τῶν ἐπιτηδευμάτων κατεγέλα, ὥσπερ ἡμεῖς
[36, 2]	τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον,	καὶ	τῶν ἐώλων ὑπερορῶντες· καὶ διώκοντες
[36, 6]	ἀγαθῶν. Τίνα γὰρ ἄν τις	καὶ	φαίη τούτων ἐλεύθερον; τὸν δημαγωγόν;
[36, 5]	Λεσβίου καὶ Χίου πώματος δαψιλέστεραι·	καὶ	φίλος ἦν καὶ συνήθης τῷ
[36, 2]	ἀγρίων διὰ δέος, ἀλλὰ αἵματι	καὶ	φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι·
[36, 6]	στρατιᾶς κατηναγκασμένης, καὶ στρατηγίας ἀκουσίου,	καὶ	φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν φημὶ
[36, 1]	καὶ σύμμετρον, καὶ ἰδεῖν ἥμερον,	καὶ	χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλές.
[36, 5]	κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου	καὶ	Χίου πώματος δαψιλέστεραι· καὶ φίλος
[36, 2]	καὶ τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες,	καὶ	χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν,
[36, 4]	παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ οἰμωγῆς ὁμοῦ	καὶ	ᾠδῆς καὶ στόνου καὶ παιᾶνος.
[36, 1]	Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ προστάττει	κατανεῖμαι	τῇ γῇ ἀποικίαν, ζῷον ἁπλοῦν,
[36, 6]	καὶ Σωκράτην· ἀλλ´ ἀκούω λέγοντος·	Πείθομαι	τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν ἐπὶ
[36, 1]	προηγούμενος ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος.	~Βούλομαί	σοι κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ
[36, 2]	τοῦ προσδοκωμένου· δεδιότες μὲν ἔνδειαν,	πληρωθῆναι	δὲ μὴ δυνάμενοι· φοβούμενοι μὲν
[36, 5]	οἱ ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ	κρῆναι	γῆς ἔγγονοι, παντὸς Λεσβίου καὶ
[36, 3]	τίνα, ποῖον αὐτῶν φῶμεν ἁπλοῦν	εἶναι	βίον, καὶ ἀπερίστατον, καὶ ἐλευθερίας
[36, 6]	θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό τι ἡγούμεθα	εἶναι	τὴν περίστασιν, ἢ χρῆσιν πράξεως,
[36, 1]	μοι καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα	εἶναι	τῷ ἡμετέρῳ τούτῳ μύθῳ, ὑπὸ
[36, 5]	παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος	δαψιλέστεραι·	καὶ φίλος ἦν καὶ συνήθης
[36, 1]	σώμασιν περιχεόμενον συμμέτρως αὐτὰ παρεμυθεῖτο,	αὖραι	δὲ ἐκ ποταμῶν ὥρᾳ θέρους
[36, 6]	ἢ πρὸς ἀκουσίους τύχας εὐπρεπῶς	ἵστασαι;	Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι; εἰ μὲν
[36, 1]	κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ σοφίαν	ποιῆσαι	μῦθον· διαλέξονται δέ μοι ἐν
[36, 3]	ἀμφιβόλων εὐτυχημάτων, μὴ ἀνασκευάσασθαι, μηδὲ	ἀνοικίσαι	αὑτὸν εἰς ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ
[36, 1]	δὲ ἐκ ποταμῶν ὥρᾳ θέρους	ἐπιπνέουσαι	ἀνέψυχον αὐτοῖς τὰ σώματα· περιμάχητον
[36, 4]	μνήμην τῶν παρόντων κακῶν· ὥστε	ἀκούσαι	ἄν τις παρ´ ἑκάστῳ δεσμωτηρίῳ
[36, 3]	αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ	μετοικίζεται	ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον
[36, 1]	χειρουργεῖν εὔκολον, καὶ βαδίζειν ἀσφαλές.	Πείθεται	ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ ποιεῖ
[36, 3]	αἱρεῖται τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ	μετατίθεται	καὶ μετοικίζεται ἐπὶ τὸν εἰρηναῖον
[36, 6]	τῶν ταῦτα αἱρουμένων περίστασίν τινα	διαπεραίνεται	τοῦ βίου, καὶ ταλαιπωρίας ἀνέχεται
[36, 4]	εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς ὅτι	ἀπαλλάξεται	πολλαπλασίων κακῶν, ἃ τῷ δευτέρῳ
[36, 1]	αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί μοι	λελέξεται·	Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς καὶ
[36, 3]	αὐτομολεῖ; τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν	ἀλλάττεται	βίον βίου; Τίς οὕτως ἀνόητος
[36, 6]	διαπεραίνεται τοῦ βίου, καὶ ταλαιπωρίας	ἀνέχεται	οὐχ ἑκουσίου, οὐδὲ δι´ ἄγνοιαν
[36, 1]	Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ οἱ	ποιηταὶ	ἐγγύτατα εἶναι τῷ ἡμετέρῳ τούτῳ
[36, 2]	μοχθηρῶν· ἐν μὲν ταῖς εὐπραγίαις	τολμηταί,	ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις ἀνάκλητοι·
[36, 3]	δευτέρου βίον καὶ τρόπον, πότερα	αἱρεῖται	μένειν ἐν τῇ πρόσθεν τροφῇ
[36, 3]	καὶ ἐλευθερίαν· καὶ ἐρέσθω, πότερα	αἱρεῖται	τὰ αὑτοῦ ἔχειν, ἢ μετατίθεται
[36, 1]	οὐρανὸς καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν	πολῖται	θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμματα,
[36, 6]	πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον	περϊίστανται,	καὶ εὐχῆς ἔργον ἡ ἐπιτυχία,
[36, 5]	καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ	συκοφάνται.	Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς πονηρούς,
[36, 1]	τοῦ Λυδοῦ σοφίαν ποιῆσαι μῦθον·	διαλέξονται	δέ μοι ἐν τῷ μύθῳ
[36, 1]	ἐνοχλουμένη· παρείχοντο δὲ καὶ αἱ	νύμφαι	κρήνας καθαρὰς καὶ ποταμοὺς διειδεῖς,
[36, 2]	μὲν δημοκρατίᾳ ἀκατάσχετοι, ἐν δὲ	τυραννίδι	ἐπτηχότες· παίδων μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων
[36, 1]	ἔτι ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´	ὡδί	μοι λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ
[36, 6]	τοῦ Διός, ἐπαινῶ τὸν νομοθέτην·	εἰ	δὲ τῷ Σόλωνος, τί βελτίων
[36, 6]	εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ. Τίνι;	εἰ	μὲν γὰρ τῷ τοῦ Διός,
[36, 6]	μοι καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας,	εἰ	μηδεὶς αὐτὴν ἐπετάραξεν, μὴ Δίων
[36, 0]		~Εἰ	προηγούμενος ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος.
[36, 2]	τοῖς λυπηροῖς· πλούτου μὲν ὀρεγόμενοι,	ἀεὶ	δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον ἡγούμενοι
[36, 2]	καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ	ἀεί	τι ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον,
[36, 4]	χαλεπῷ κακοδαιμόνων ἀνδρῶν καθειργμένων ἐν	ἀφεγγεῖ	μυχῷ, πολὺν μὲν τοῖς ποσὶν
[36, 1]	Διί, καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ	οἰκίζει	τὴν γῆν. Οἱ δὲ ἐπεὶ
[36, 5]	τῶν δεσμῶν ἐξέλυσεν αὑτόν, καὶ	περιῄει	τὴν γῆν ἄφετος, ὄρνιθος δίκην
[36, 1]	Πείθεται ὁ Προμηθεὺς Διί, καὶ	ποιεῖ	ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν.
[36, 4]	βίῳ ἀναπεφυρμένα, πῶς οὐ περιστατικὴν	ποιεῖ	κακοδαίμονά τε τὴν διαγωγὴν τοῦ
[36, 3]	Τίς τῶν ἀνδρῶν αὐτομολεῖ; τίς	μετοικεῖ;	τίς ἑκὼν ἀλλάττεται βίον βίου;
[36, 1]	οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἦσαν.	Καλεῖ	δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ
[36, 1]	τοῦτο, ὡς ἔοικεν, ὁ Ἡσίοδος	καλεῖ,	νεανιευόμενος πρὸς ἡμᾶς. ~Ἐμοὶ δὲ
[36, 1]	τούτῳ μύθῳ, ὑπὸ Κρόνῳ θεῶν	βασιλεῖ	τοιοῦτόν τινα αἰνιττόμενοι βίον, ἀπόλεμον,
[36, 1]	καρπῶν χορηγίαν, ὅσα γῆ φέρειν	φιλεῖ	μηδὲν ὑπὸ γεωργῶν ἐνοχλουμένη· παρείχοντο
[36, 3]	καὶ ἄλυπον; Τίς τῶν ἀνδρῶν	αὐτομολεῖ;	τίς μετοικεῖ; τίς ἑκὼν ἀλλάττεται
[36, 5]	ἐν μέσῳ τῷ σιδηρῷ τούτῳ	γένει,	ἐλευθερωθέντα ὑπὸ τοῦ Διὸς καὶ
[36, 6]	~Πῶς οὖν οὐ προηγούμενος τῷ	Διογένει	ὁ βίος οὗτος, ὃν ἑκὼν
[36, 1]	οἰκίζει τὴν γῆν. Οἱ δὲ	ἐπεὶ	γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ χαλεπῶς διέζων·
[36, 2]	εἴτε καὶ ἄλλῃ πη ὀνομάζων	χαίρει,	ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες οἱ ἄνθρωποι
[36, 5]	ἐθὰς ἦν τῇ τοῦ παντὸς	φύσει,	ὥστε ἐκ τοιαύτης διαίτης ὑγιεινός
[36, 1]	δὴ Ζεὺς Προμηθέα, καὶ αὐτῷ	προστάττει	κατανεῖμαι τῇ γῇ ἀποικίαν, ζῷον
[36, 5]	ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις,	ἴθι	ἐπ´ ἄνδρα, οὐ κατὰ τὴν
[36, 1]	βαδίζειν ἀσφαλές. Πείθεται ὁ Προμηθεὺς	Διί,	καὶ ποιεῖ ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει
[36, 6]	καὶ φυγῆς εὐπρεποῦς. Ταῦτα τοίνυν	φημὶ	τὰς περιστάσεις διαφεύγειν ἐκεῖνον τὸν
[36, 6]	καὶ ἑκὼν ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον	ἄπειμι,	καὶ λαμβάνω τὸ φάρμακον ἑκών.
[36, 4]	βαρὺν δὲ κλοιὸν περὶ τῷ	αὐχένι,	κἀκ ταῖν χεροῖν ἐξηρτημένων δεσμὰ
[36, 3]	τὸν δεύτερον τοῦτον κατεχούσης βίον,	τίνι	δῶμεν τὰ νικητήρια φέροντες; τίνα,
[36, 6]	τύχας εὐπρεπῶς ἵστασαι; Πειθόμενος νόμῳ.	Τίνι;	εἰ μὲν γὰρ τῷ τοῦ
[36, 5]	τοῦ Πόντου· συμβουλευσάμενος δὲ τῷ	Ἀπόλλωνι	τὰς περιστάσεις πάσας ἀπεδύσατο, καὶ
[36, 5]	δίαιταν διαιτώμενος, οὐκ ἐπιτρίβων ἐν	χειμῶνι	Βαβυλωνίους, οὐδὲ Μήδοις ἐνοχλῶν ὥρᾳ
[36, 5]	πᾶσιν· ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ	οἱ	ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ
[36, 1]	θεοί· τὰ δὲ γῆς θρέμματα,	οἱ	ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ
[36, 2]	ὀνομάζων χαίρει, ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες	οἱ	ἄνθρωποι τὴν γῆν, ἐπετέμοντο αὐτῆς
[36, 1]	ἀνθρώπους, καὶ οἰκίζει τὴν γῆν.	Οἱ	δὲ ἐπεὶ γενέσεως ἐπελάβοντο, οὐ
[36, 2]	χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν,	οἱ	δὲ ταῖς κεφαλαῖς, οἱ δὲ
[36, 2]	αὐχέσιν, οἱ δὲ ταῖς κεφαλαῖς,	οἱ	δὲ τοῖς δακτύλοις περιαρτήσαντες, εὔφημόν
[36, 5]	ἀνεπιβούλευτος, γῆ τε πᾶσα, καὶ	οἱ	ἐν αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι
[36, 5]	καὶ συνήθης τῷ ἀέρι, ὥσπερ	οἱ	λέοντες, καὶ οὐκ ἀπεδίδρασκεν τὰς
[36, 2]	πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες, καὶ χρυσὸν	οἱ	μὲν τοῖς αὐχέσιν, οἱ δὲ
[36, 5]	τὰς ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ	οἱ	νόμοι) ἀλλὰ ἦν μὲν Σινωπεὺς
[36, 6]	ὃν ὁ Ζεὺς ἐπῄνεσεν, ὃν	οἱ	νοῦν ἔχοντες θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό
[36, 1]	διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ μοι καὶ	οἱ	ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι τῷ ἡμετέρῳ
[36, 6]	ἐρᾷ. Τῶν δὲ ἐρώτων τούτων	οἱ	πολλοὶ ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον
[36, 5]	ἄδικοι, καὶ οἱ τύραννοι, καὶ	οἱ	συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς
[36, 5]	(οὐ γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς ἀρετὰς	οἱ	τόποι οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ
[36, 5]	αὐτοῦ καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ	οἱ	τύραννοι, καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε
[36, 5]	Ἑλλάδος, καὶ πάντων πᾶσιν ἐπιτιθεμένων,	οἳ	πρὶν ἐπ´ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν
[36, 1]	καὶ γῆ· οὐρανῷ μὲν πολῖται	θεοί·	τὰ δὲ γῆς θρέμματα, οἱ
[36, 5]	ἀπείχοντο δὲ αὐτοῦ καὶ οἱ	ἄδικοι,	καὶ οἱ τύραννοι, καὶ οἱ
[36, 2]	δεινοὶ μὲν πρὸς τοὺς ἀνόπλους,	δειλοὶ	δὲ πρὸς τοὺς ὡπλισμένους· μισοῦντες
[36, 6]	Τῶν δὲ ἐρώτων τούτων οἱ	πολλοὶ	ἀμβλισκάνουσιν, καὶ εἰς τοὐναντίον περϊίστανται,
[36, 1]	σοφίαν ποιῆσαι μῦθον· διαλέξονται δέ	μοι	ἐν τῷ μύθῳ οὐχ ὁ
[36, 1]	αὐτομάτων χορηγίᾳ διαιτωμένοις. Δοκοῦσιν δέ	μοι	καὶ οἱ ποιηταὶ ἐγγύτατα εἶναι
[36, 6]	βελτίων ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω	μοι	καὶ Πλάτων ὑπὲρ φιλοσοφίας, εἰ
[36, 1]	ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί	μοι	λελέξεται· Ζεὺς ἦν καὶ οὐρανὸς
[36, 5]	γε, ὦ δειλαία ψυχή· ~Ἀπολείπουσά	μοι	ταυτασὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις,
[36, 2]	Ἡσίοδος καλεῖ, νεανιευόμενος πρὸς ἡμᾶς.	~Ἐμοὶ	δὲ ὁ μῦθος ἀπελθὼν ἐκποδών,
[36, 5]	ἀρετὰς οἱ τόποι οὐδὲ οἱ	νόμοι)	ἀλλὰ ἦν μὲν Σινωπεὺς ἐκ
[36, 2]	πολέμους, εἰρήνην δὲ ἄγειν μὴ	δυνάμενοι·	ἐν μὲν δουλείᾳ ταπεινοί, ἐν
[36, 2]	μὲν ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ	δυνάμενοι·	φοβούμενοι μὲν θάνατον, μὴ φροντίζοντες
[36, 2]	καὶ εὐπρόσωπον δεσμόν, καὶ στέγας	οἰκοδομησάμενοι,	καὶ κλεῖδας καὶ αὐλίους καὶ
[36, 2]	τὸ ζῆν, φοβούμενοι δὲ ἀποθανεῖν·	προβεβλημένοι	μὲν τοὺς πολέμους, εἰρήνην δὲ
[36, 2]	δὲ τοῖς λυπηροῖς· πλούτου μὲν	ὀρεγόμενοι,	ἀεὶ δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον
[36, 2]	ἀέρος ἀπεχόμενοι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον	ληϊζόμενοι,	τὰς ὀρνίθων ἀγέλας ἰξῷ καὶ
[36, 2]	καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ	γαστριζόμενοι·	καὶ ἀεί τι ταῖς ἡδοναῖς
[36, 1]	Κρόνῳ θεῶν βασιλεῖ τοιοῦτόν τινα	αἰνιττόμενοι	βίον, ἀπόλεμον, ἀσίδηρον, ἀφύλακτον, εἰρηνικόν,
[36, 2]	ἐμπορευτικά· καὶ μηδὲ τοῦ ἀέρος	ἀπεχόμενοι,	ἀλλὰ καὶ τοῦτον ληϊζόμενοι, τὰς
[36, 2]	αἰσχρά, τῶν δὲ αἰσχρῶν οὐκ	ἀπεχόμενοι·	τὰς εὐτυχίας θαυμάζοντες, τὰς ἀρετὰς
[36, 2]	θαυμάζοντες· τὰς δυστυχίας ἐλεοῦντες, οὐκ	ἀπεχόμενοι	τῶν μοχθηρῶν· ἐν μὲν ταῖς
[36, 2]	νόσους, τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ	ἀπεχόμενοι·	ὑποπτεύοντες μὲν ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ
[36, 2]	ἀνάκλητοι· μακαρίζοντες μὲν τοὺς τεθνηκότας,	γλιχόμενοι	δὲ τοῦ ζῆν, μισοῦντες μὲν
[36, 2]	ἕρκεσιν καὶ παντοδαπαῖς μηχαναῖς σαγηνεύοντες·	ἀποσχόμενοι	δὲ μήτε τῶν ἡμέρων ζῴων
[36, 2]	μὲν ἐπιθυμοῦντες, γενομένων δὲ ὀλιγωροῦντες·	εὐχόμενοι	μὲν τοῖς θεοῖς, ὡς δυναμένοις
[36, 2]	μὴ φροντίζοντες δὲ τοῦ ζῆν·	εὐλαβούμενοι	νόσους, τῶν δὲ νοσερῶν οὐκ
[36, 2]	ζῆν, μισοῦντες μὲν τὸ ζῆν,	φοβούμενοι	δὲ ἀποθανεῖν· προβεβλημένοι μὲν τοὺς
[36, 2]	ἔνδειαν, πληρωθῆναι δὲ μὴ δυνάμενοι·	φοβούμενοι	μὲν θάνατον, μὴ φροντίζοντες δὲ
[36, 2]	ἀεὶ δὲ τὸ παρὸν ἐνδεέστερον	ἡγούμενοι	τοῦ ἀπόντος, καὶ τό τε
[36, 2]	ἄλλους, ἐπιβουλεύοντες δὲ τοῖς πλείστοις·	δεινοὶ	μὲν πρὸς τοὺς ἀνόπλους, δειλοὶ
[36, 2]	μὴ δυνάμενοι· ἐν μὲν δουλείᾳ	ταπεινοί,	ἐν δὲ ἐλευθερίᾳ θρασεῖς· ἐν
[36, 5]	καὶ οἱ ἄδικοι, καὶ οἱ	τύραννοι,	καὶ οἱ συκοφάνται. Ἤλεγχε μὲν
[36, 5]	αὐτῇ καρποί, καὶ κρῆναι γῆς	ἔγγονοι,	παντὸς Λεσβίου καὶ Χίου πώματος
[36, 5]	γὰρ χειροτονοῦσιν τὰς ἀρετὰς οἱ	τόποι	οὐδὲ οἱ νόμοι) ἀλλὰ ἦν
[36, 5]	πᾶσα, καὶ οἱ ἐν αὐτῇ	καρποί,	καὶ κρῆναι γῆς ἔγγονοι, παντὸς
[36, 1]	τὰ δὲ γῆς θρέμματα, οἱ	ἄνθρωποι,	οὔπω ποτὲ ἐν φωτὶ ἦσαν.
[36, 2]	χαίρει, ἡνίκα ἤδη κληρουχήσαντες οἱ	ἄνθρωποι	τὴν γῆν, ἐπετέμοντο αὐτῆς ἄλλος
[36, 1]	ὁ τοῦ κυνικοῦ βίος. ~Βούλομαί	σοι	κατὰ τὴν τοῦ Λυδοῦ σοφίαν
[36, 2]	ἐλευθερίᾳ θρασεῖς· ἐν μὲν δημοκρατίᾳ	ἀκατάσχετοι,	ἐν δὲ τυραννίδι ἐπτηχότες· παίδων
[36, 2]	τολμηταί, ἐν δὲ ταῖς δυσπραγίαις	ἀνάκλητοι·	μακαρίζοντες μὲν τοὺς τεθνηκότας, γλιχόμενοι
[36, 2]	μισοῦντες μὲν τυραννίδα, τυραννεῖν δὲ	αὐτοὶ	ἐπιθυμοῦντες· ψέγοντες μὲν τὰ αἰσχρά,
[36, 3]	ἑκατέρων ἡκέτω τὶς ἡμῖν ἀνὴρ	ἐπὶ	διαιτητὴν τὸν λόγον· ὁ δὲ
[36, 5]	διὰ τοῦτο οὔτε Μέλητός τις	ἐπὶ	Διογένην ἀνέστη, οὔτε Ἀριστοφάνης, οὐκ
[36, 6]	κάτω πρὸς ἀνάγκην διαπλεόμενα. Κἂν	ἐπὶ	Ξενοφῶντα ἔλθω, βίον καὶ τοῦτον
[36, 5]	Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ	ἐπὶ	τὴν Ἀττικὴν αὖθις ὁμοῦ ταῖς
[36, 6]	Πείθομαι τῷ νόμῳ, καὶ ἑκὼν	ἐπὶ	τὸ δεσμωτήριον ἄπειμι, καὶ λαμβάνω
[36, 3]	ἔχειν, ἢ μετατίθεται καὶ μετοικίζεται	ἐπὶ	τὸν εἰρηναῖον ἐκεῖνον βίον καὶ
[36, 5]	θέρους, ἀλλ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς	ἐπὶ	τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀπὸ τοῦ
[36, 4]	δὲ ἕτερον αὖ βίον εἰκάζω	ἀνδρὶ	ἐν καθαρῷ φωτὶ διαιτωμένῳ, λελυμένῳ
[36, 5]	φίλος ἦν καὶ συνήθης τῷ	ἀέρι,	ὥσπερ οἱ λέοντες, καὶ οὐκ
[36, 5]	σμικρῶν παίδων, ἐπειδὰν ὁρῶμεν αὐτοὺς	περὶ	ἀστραγάλους σπουδάζοντας, τύπτοντας καὶ τυπτομένους,
[36, 4]	σίδηρον περιβεβλημένων, βαρὺν δὲ κλοιὸν	περὶ	τῷ αὐχένι, κἀκ ταῖν χεροῖν
[36, 5]	ὦ δειλαία ψυχή· ~Ἀπολείπουσά μοι	ταυτασὶ	τὰς εἰκόνας αὐτοῖς μύθοις, ἴθι
[36, 5]	πᾶσιν ἐπιτιθεμένων, οἳ πρὶν ἐπ´	ἀλλήλοισι	φέρον πολύδακρυν Ἄρηα, ἐκεχειρίαν ἦγεν
[36, 6]	νομοθέτην· εἰ δὲ τῷ Σόλωνος,	τί	βελτίων ἦν Σόλων Σωκράτους; Ἀποκρινάσθω
[36, 6]	νοῦν ἔχοντες θαυμάζουσιν; ἢ ἄλλό	τι	ἡγούμεθα εἶναι τὴν περίστασιν, ἢ
[36, 2]	λύθρῳ παντοδαπῷ γαστριζόμενοι· καὶ ἀεί	τι	ταῖς ἡδοναῖς εὑρίσκοντες νέον, καὶ
[36, 6]	φάρμακον ἑκών. Ὦ Σώκρατες, ὁρᾷς	τί	φῆς; ἑκών, ἢ πρὸς ἀκουσίους
[36, 2]	τῶν ἀγρίων διὰ δέος, ἀλλὰ	αἵματι	καὶ φόνῳ καὶ λύθρῳ παντοδαπῷ
[36, 1]	ὁ ἀετός, οὐδὲ τὰ τούτων	ἔτι	ἀφωνότερα, αἱ δρύες, ἀλλ´ ὡδί
[36, 4]	μὴ στένοντι, μὴ παιωνίζοντι, μὴ	ᾄδοντι,	μὴ οἰμώζοντι, μὴ ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´
[36, 4]	τοῖς δεσμοῖς, μὴ μεθυσκομένῳ, μηδὲ	ἀφροδισιάζοντι,	μὴ γαστριζομένῳ, μὴ στένοντι, μὴ
[36, 4]	μὴ γαστριζομένῳ, μὴ στένοντι, μὴ	παιωνίζοντι,	μὴ ᾄδοντι, μὴ οἰμώζοντι, μὴ
[36, 4]	μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ	οἰμώζοντι,	μὴ ἐμπιμπλαμένῳ, ἀλλ´ ὅσον ἀποζῆν
[36, 4]	καὶ τὰς ὥρας τοῦ ἔτους	ἀναμένοντι,	καὶ τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ
[36, 4]	μηδὲ ἀφροδισιάζοντι, μὴ γαστριζομένῳ, μὴ	στένοντι,	μὴ παιωνίζοντι, μὴ ᾄδοντι, μὴ
[36, 4]	ὄψεις πρὸς τὸν ἥλιον ἀνατείλαντα	ἀνατείνοντι,	καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ
[36, 4]	καὶ τοὺς ἀστέρας ὁρῶντι, καὶ	διακρίνοντι	νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ τὰς
[36, 4]	χεῖρε, καὶ τὸν αὐχένα πανταχοῦ	περιστρέφοντι,	καὶ τὰς ὄψεις πρὸς τὸν
[36, 6]	χρῆσιν πράξεως, οὐκ αὐθαίρετον τῷ	ἔχοντι;	Ἔρου δὴ τὸν γεγαμηκότα· Τίνος
[36, 4]	τῶν ἀνέμων αἰσθανομένῳ, καὶ ἀέρα	σπῶντι	καθαρὸν καὶ ἐλεύθερον· ἀπεστερημένῳ δὲ
[36, 4]	ἀνατείλαντα ἀνατείνοντι, καὶ τοὺς ἀστέρας	ὁρῶντι,	καὶ διακρίνοντι νύκτα καὶ ἡμέραν,
[36, 4]	ὡμολογημένην εὐδαιμονίαν; ~καὶ ταῦτα, εἰδὼς	ὅτι	ἀπαλλάξεται πολλαπλασίων κακῶν, ἃ τῷ
[36, 4]	βίον εἰκάζω ἀνδρὶ ἐν καθαρῷ	φωτὶ	διαιτωμένῳ, λελυμένῳ τὼ πόδε καὶ
[36, 1]	οἱ ἄνθρωποι, οὔπω ποτὲ ἐν	φωτὶ	ἦσαν. Καλεῖ δὴ Ζεὺς Προμηθέα,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/07/2008