HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XXXIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ε = 114 formes différentes pour 147 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertations, Chap.

[33, 6]   χυμῶν ποικιλωτάτων, χλιαινόμενον, ἀφροδισιάζοντα ὁμοῦ· ἐὰν γὰρ δῷς χρόνον, καὶ διαστήσῃς

[33, 3]   ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν ὁ Ζεύς. Ἐὰν δὲ μεταθῇς τὴν τάξιν, καὶ

[33, 2]   ὡς τὰ βαρβαρικὰ τῶν Ἑλλήνων. Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ

[33, 3]   ὅρους ἡδονῶν, τὴν χρείαν αὐτήν· ἐὰν δὲ ταῦτα ὑπερβῇς καὶ προσέλθῃς

[33, 6]   τῷ δεῦρο τόπῳ καὶ βίῳ ἐγκατεστήσατε; ὡς θρασὺ καὶ ἰταμὸν καὶ

[33, 5]   Λακεδαιμονίοις Παυσανίαν, παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον. Ἐγὼ δὲ ἐλευθερίαν ποθῶν νόμου δέομαι,

[33, 3]   κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν ὁ Ζεύς. Ἐὰν δὲ

[33, 7]   ἁδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν τοιαύτην

[33, 3]   οὐδὲν καλὸν ὑπὸ ῥᾳστώνης γίγνεται. Εἰ δὲ ἕπεται ἡδονὴ τοῖς καλοῖς,

[33, 7]   ἔργον; φρόνησις· εὗρες τὸ ἀγαθόν. Εἰ δέ τις τότ´ ἀνθρώπου τὴν

[33, 6]   ἡδονὰς ἐπάξεται πάσας ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν, εἰ δυνατόν, τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα

[33, 6]   ἀπολέσθαι τὸ γένος τοῦτο πᾶν, εἰ μηδὲν ἕξει παρ´ ὑμῶν ἡδονῆς

[33, 2]   τὸν Παυσανίαν· Μῆδος εἶ, Μαρδόνιος εἶ. Ἀπόθου τοὔνομα μετὰ τοῦ γένους.

[33, 2]   βαρβαρίζεις, ἀπολώλεκας τὸν Παυσανίαν· Μῆδος εἶ, Μαρδόνιος εἶ. Ἀπόθου τοὔνομα μετὰ

[33, 3]   ἄδικα προστάττῃ. Τί γὰρ ἂν εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων;

[33, 4]   πενίας δυστυχέστατος. Τί γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς; ἐπειδὰν

[33, 7]   φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν τοιαύτην τροφήν, ἢ τῷ

[33, 6]   ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν, εἰ δυνατόν, τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν

[33, 6]   ἀναψυχὴν παρεχόμενον; ἀλλ´ οὐκ ἀθλιώτατα εἰκὸς διάγειν, καὶ ἐπιθυμεῖν καταβολῆς, καὶ

[33, 2]   τῶν Ἑλλήνων. Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ Ἕλλην καὶ Δωριεὺς

[33, 1]   Λόγῳ; ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν ἐξεύροις

[33, 3]   καλὸν πανταχοῦ· εἷς κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν ὁ

[33, 3]   ἀλλ´ ἡγείσθω τὸ καλὸν πανταχοῦ· εἷς κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ

[33, 7]   θνητῆς πλημμελείας τὸ σῶμα ἔχοντι, ἐκ δὲ τῆς ἀθανάτου ἀπορροῆς τὸν

[33, 1]   κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ αὑτῆς ἔργα· φιλοσοφία

[33, 7]   καὶ θεοφιλῆ ἀτιμάσας, τὸ ἄτιμον ἐκεῖνο μόνον θρέμμα, τὰς σάρκας λέγω,

[33, 8]   τῇ θεραπείᾳ νένευκεν, ἀνάγκη τὰς ἐκείνων ὀρέξεις κρατεῖν, καὶ βοᾶν τὴν

[33, 8]   καὶ βοᾶν τὴν ψυχὴν τὰς ἐκείνων φωνάς.

[33, 5]   ἄγρυπνος καὶ ἐπίπονος, ὃν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ ἐξέφυγεν οὐδεμία ἡδονή, οὐ

[33, 3]   γὰρ ψυχὴ καὶ ἀπεληλαμένη λόγου, ἐλεεινὴ μὲν τοῦ πάθους, σύγγνωστος δὲ

[33, 6]   ἂν οὖν γένοιτο ἀπιστότερον εὐδαιμονίας ἐλεουμένης; Ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, πατέρες

[33, 5]   παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον. Ἐγὼ δὲ ἐλευθερίαν ποθῶν νόμου δέομαι, λόγου δέομαι.

[33, 4]   πέμπει δὲ Αἴγυπτος παντοδαπὰς τέχνας, ἐλέφαντα Ἰνδοί, Ἄραβες εὐωδίαν· χορηγοῦσιν δὲ

[33, 4]   δὲ μὴ παροῦσα μὴ οὐκ ἔλθῃ· ὥστε ἀνάγκη τὸν διώκοντα ἡδονὴν

[33, 2]   δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ Ἕλλην καὶ Δωριεὺς καὶ Ἡρακλείδης, θαυμάζῃς

[33, 4]   ἵππον, πέμπει δὲ Ἰωνία παλλακίδας Ἑλληνικάς, τρέφει δὲ Βαβυλὼν εὐνούχους βαρβάρους,

[33, 2]   Ἀττικῶν, ὡς τὰ βαρβαρικὰ τῶν Ἑλλήνων. Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων

[33, 3]   διὰ περιουσίαν ἐξαπτόμενος, καὶ ὑπὸ ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ δι´ εὐπορίαν ἐξυβρίζων.

[33, 6]   δημαγωγούμενον; Αἴθ´ ὄφελεν ἄγονόν τ´ ἔμεναι, ἄγαμόν τ´ ἀπολέσθαι τὸ γένος

[33, 1]   αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα ἐμπίμπλαται λόγων ἀντιστασίων καὶ ἰσορρόπων· καὶ

[33, 3]   τῆς φυγῆς, οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι ἐμπιμπράντος τὰ λήϊα, οὐδὲ κυβερνήτου ἀνέχομαι

[33, 4]   μὴ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ συγκεχυμένον ζῆν ἐν ἀσαφείᾳ πολλῇ. ~Ὅρα τίνα καὶ

[33, 8]   ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν δὲ τῇ τοιαύτης ξυνουσίας ἀμουσίᾳ

[33, 7]   θνητῶν πραγμάτων, ὡς ζῴῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ, καὶ παρὰ μὲν

[33, 1]   ἰσορρόπων· καὶ ἔοικεν γεωργῷ, ἐπειδὰν ἐν περιουσίᾳ γένηται ὀργάνων πολλῶν, ἀκαρποτέρᾳ

[33, 8]   ~Γενέσθαι φασὶν οἱ ποιηταὶ ἄνδρας ἐν Πηλίῳ, Θετταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ

[33, 2]   ἀλλὰ τὰ χείρω ἐνδοξότερα. ~Αὐτίκα ἐν τῷ παρόντι τούτῳ σκέμματι, ἡδονῆς

[33, 1]   ὅτῳ οὐκ ἂν ἐξεύροις τὸν ἐναντίον. Πάθει; ἀλλ´ ἄπιστος ὁ δικαστής.

[33, 8]   παλαιᾶς καὶ γενναίας μούσης, ὡς ἐναργῶς ἄρα ἡμῖν τὸν πρὸς τὰς

[33, 1]   ἀμαθέστεροι. Δόξῃ; ἀλλὰ τὰ χείρω ἐνδοξότερα. ~Αὐτίκα ἐν τῷ παρόντι τούτῳ

[33, 4]   ἅπασα διέλαχεν χορηγεῖν ἡδοναῖς ἀνδρὸς ἑνός. Τρέφει μὲν αὐτῷ Μηδία Νισαῖον

[33, 1]   γνώμη ῥήτορος, καὶ δήμου χεῖρες· ἐνταῦθα δὲ τίς ἡμῖν παρέσται δικαστής,

[33, 7]   ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἔργον· ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον·

[33, 7]   τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον· ἐνταῦθα τὸ ὄργανον, ὅπου τὸ σῶζον.

[33, 7]   τὰ θηρία, ἴδιον δὲ νοῦς. Ἐνταῦθα τοίνυν ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν,

[33, 7]   συγκέκραται δὲ αὐτῷ ὁ βίος ἐξ ἀθανάτων καὶ θνητῶν πραγμάτων, ὡς

[33, 8]   ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ ἀνθρώπου θηρίον. Τοῦτο οἱ Κένταυροι,

[33, 6]   τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίαν· ὁρῶντα μὲν τὰ

[33, 5]   τούτων ἔσται μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίας ὅρος; ποῖ στησόμεθα;

[33, 8]   Θετταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ σώματα, ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν

[33, 3]   παρόντων ὀρεκτικός, καὶ διὰ περιουσίαν ἐξαπτόμενος, καὶ ὑπὸ ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ

[33, 6]   γένος τοῦτο πᾶν, εἰ μηδὲν ἕξει παρ´ ὑμῶν ἡδονῆς κρεῖττον. ~Καὶ

[33, 2]   τοῦτο σχίζεται καὶ διαιρεῖται· καὶ ἐξεύρηταί τις καὶ παρ´ αὐτοῦ ἐπικουρία

[33, 1]   εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν ἐξεύροις τὸν ἐναντίον. Πάθει; ἀλλ´ ἄπιστος

[33, 5]   ἐπίπονος, ὃν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ ἐξέφυγεν οὐδεμία ἡδονή, οὐ νύκτωρ, οὐ

[33, 3]   ἀνέχομαι τὴν τάξιν ἀπολείποντος καὶ ἐξηγουμένου τῆς φυγῆς, οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι

[33, 3]   ἂν εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων; Ἀκόρεστος γὰρ ὁ τύραννος

[33, 3]   ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ δι´ εὐπορίαν ἐξυβρίζων. Οὗτος ὁ τύραννος ἐπανέστησεν τὰ

[33, 1]   λόγων ἀντιστασίων καὶ ἰσορρόπων· καὶ ἔοικεν γεωργῷ, ἐπειδὰν ἐν περιουσίᾳ γένηται

[33, 3]   εὐπορίαν ἐξυβρίζων. Οὗτος ὁ τύραννος ἐπανέστησεν τὰ αἰσχρὰ τοῖς καλοῖς, οὗτος

[33, 5]   διὰ τούτων πάντοθεν τὰς ἡδονὰς ἐπάξεται πάσας ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν, εἰ δυνατόν,

[33, 1]   τὰ αὑτῆς ἔργα· φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα

[33, 4]   εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς; ἐπειδὰν γὰρ ἅπαξ ψυχὴ γεύσηται ἡδονῶν

[33, 1]   καὶ ἰσορρόπων· καὶ ἔοικεν γεωργῷ, ἐπειδὰν ἐν περιουσίᾳ γένηται ὀργάνων πολλῶν,

[33, 8]   πρὸς τὰς ἡδονὰς δεσμὸν ᾐνίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι

[33, 3]   ἡδονὴ τοῖς καλοῖς, δίδωμι τοῦτο· ἑπέσθω, ἀλλ´ ἡγείσθω τὸ καλὸν πανταχοῦ·

[33, 3]   ὑπὸ ῥᾳστώνης γίγνεται. Εἰ δὲ ἕπεται ἡδονὴ τοῖς καλοῖς, δίδωμι τοῦτο·

[33, 3]   τάξιν, καὶ ἄρχῃ μὲν ἡδονή, ἕπηται δὲ λόγος, δίδως τῇ ψυχῇ

[33, 2]   τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς ἀνδρωνίτιδος ἐπὶ τὴν γυναικωνῖτιν· καὶ τὸ μὲν

[33, 4]   ξένης ἡδονῆς, καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἔρχεται, διώκει Σκύθας,

[33, 4]   δὲ οὐδὲ ταῦτα ἱκανά, ἀλλ´ ἐπιθυμεῖ ξένης ἡδονῆς, καὶ διὰ τοῦτο

[33, 6]   οὐκ ἀθλιώτατα εἰκὸς διάγειν, καὶ ἐπιθυμεῖν καταβολῆς, καὶ ἀναπαύλης ἐρᾶν; χρονίζουσα

[33, 3]   εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων; Ἀκόρεστος γὰρ ὁ τύραννος οὗτος,

[33, 8]   ᾐνίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ

[33, 8]   ὁ Κέκροψ. Ἄφελε τὴν γαστρὸς ἐπιθυμίαν, καὶ ἀφεῖλες τοῦ ἀνθρώπου τὸ

[33, 8]   τὸ θηρίον· ἄφελε τὴν αἰδοίων ἐπιθυμίαν, καὶ διέκοψας τὸ θηρίον. Μέχρι

[33, 4]   καὶ ἀπιόντα αὖθις, καὶ παλίρροια ἐπιθυμιῶν, καὶ λῦπαι πικραὶ ταύταις ἀνακεκραμέναι,

[33, 4]   γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς; ἐπειδὰν γὰρ ἅπαξ ψυχὴ

[33, 2]   ἐξεύρηταί τις καὶ παρ´ αὐτοῦ ἐπικουρία ἡδοναῖς· καὶ λέγει τὶς καλῶς,

[33, 3]   πάθους, σύγγνωστος δὲ τῆς ἀγνοίας· Ἐπίκουρον δὲ διὰ τοὔνομα οὐ φέρω,

[33, 3]   γὰρ ἂν εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων; Ἀκόρεστος γὰρ ὁ

[33, 4]   ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν λαμβάνει, Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ, καὶ πλανᾶται πανταχοῦ. Ὢ τῆς

[33, 5]   ἀνὴρ οὗτος καὶ ἄγρυπνος καὶ ἐπίπονος, ὃν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ ἐξέφυγεν

[33, 6]   ἀνάσχοιτο ψυχὴ ἡδονῶν τοσούτων ὄχλον ἐπιρρέοντα αὐτῇ καὶ ἐπιφερόμενον, καὶ μηδεμίαν

[33, 8]   ἀτόπους τὰ σώματα, ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν δὲ τῇ

[33, 8]   κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν

[33, 6]   τοσούτων ὄχλον ἐπιρρέοντα αὐτῇ καὶ ἐπιφερόμενον, καὶ μηδεμίαν ἀνακωχὴν μηδὲ ἀναψυχὴν

[33, 4]   τῶν πρότερον ἔχει, καὶ ἑτέρων ἐρᾷ. Καὶ τὸ τοῦ Ταντάλου αἴνιγμα

[33, 6]   καὶ ἐπιθυμεῖν καταβολῆς, καὶ ἀναπαύλης ἐρᾶν; χρονίζουσα γὰρ ἡδονὴ λύπην γεννᾷ.

[33, 5]   ὑποβεβλημένην ἀνδραπόδων τέχναις, ὑφ´ ὧν ἐρανιζόμενος ἀθροίσω τὸ μέγα τοῦτο ὄφελος,

[33, 2]   διακέκριται τὰ ὀνόματα, διακέκριται τὰ ἔργα, διῄρηται τὰ γένη, ὡς τὰ

[33, 1]   γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ αὑτῆς ἔργα· φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα

[33, 7]   τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἔργον· ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ

[33, 7]   ὅπου τὸ ἔργον· ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον· ἐνταῦθα τὸ

[33, 7]   ψυχῆς ὄργανον; νοῦς. Ζήτει τὸ ἔργον. Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις· εὗρες

[33, 7]   Ζήτει τὸ ἔργον. Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις· εὗρες τὸ ἀγαθόν. Εἰ

[33, 6]   ἰταμὸν καὶ λάλον, ἀγαθοῦ ἄπορον, ἔργου ἔρημον, ἡδοναῖς βοσκόμενον καὶ δημαγωγούμενον;

[33, 8]   τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ

[33, 4]   ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν λαμβάνει, Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ, καὶ πλανᾶται

[33, 6]   καὶ λάλον, ἀγαθοῦ ἄπορον, ἔργου ἔρημον, ἡδοναῖς βοσκόμενον καὶ δημαγωγούμενον; Αἴθ´

[33, 4]   διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν

[33, 5]   Κόννου ᾠδήν. Καὶ τί τούτων ἔσται μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν

[33, 3]   φυσικαί. Καὶ μέχρι μὲν τούτων ἐστὶν λαβεῖν ὅρους ἡδονῶν, τὴν χρείαν

[33, 3]   τὸ καλὸν πανταχοῦ· εἷς κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν

[33, 5]   Σαράμβου οἶνον, παρὰ δὲ Μιλησίου ἑταίραν, παρὰ δὲ Κόννου ᾠδήν. Καὶ

[33, 4]   αὐτὴν τῶν πρότερον ἔχει, καὶ ἑτέρων ἐρᾷ. Καὶ τὸ τοῦ Ταντάλου

[33, 5]   λέβητας μόνον, ἀλλὰ τὰ τούτων ἔτι ἀτοπώτερα· παρὰ μὲν Μιθαίκου ὄψον,

[33, 8]   ἄνθρωπον, ὀχεύειν δὲ ὡς θηρίον. Εὖ γε, ὦ ποιηταὶ καὶ ποιητῶν

[33, 6]   εἰ δυνατόν, τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίαν· ὁρῶντα

[33, 5]   δέομαι. Οὗτός μοι φυλάξει τὴν εὐδαιμονίαν ὀρθὴν καὶ ἄσειστον καὶ ἀδεῆ

[33, 6]   ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίαν· ὁρῶντα μὲν τὰ ἥδιστα τῶν

[33, 6]   τὰς αἰσθήσεις διέλῃς, κολούσεις τὴν εὐδαιμονίαν· πᾶν γάρ, ὃ παρὸν εὐφραίνει,

[33, 6]   Τί ἂν οὖν γένοιτο ἀπιστότερον εὐδαιμονίας ἐλεουμένης; Ὦ Ζεῦ καὶ θεοί,

[33, 5]   μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίας ὅρος; ποῖ στησόμεθα; τίνι δῶμεν

[33, 1]   Τὰς μὲν οὖν πολιτικὰς διαδικασίας εὐθύνει ψῆφος καὶ ἀριθμὸς δικαστῶν, καὶ

[33, 4]   παλλακίδας Ἑλληνικάς, τρέφει δὲ Βαβυλὼν εὐνούχους βαρβάρους, πέμπει δὲ Αἴγυπτος παντοδαπὰς

[33, 3]   ὑπὸ ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ δι´ εὐπορίαν ἐξυβρίζων. Οὗτος ὁ τύραννος ἐπανέστησεν

[33, 1]   ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχή, δι´ εὐπορίαν τοῦ φρονεῖν, τοῦ κρίνειν ἀπορεῖν.

[33, 1]   ἔργα· φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα ἐμπίμπλαται λόγων

[33, 1]   ~Τί τέλος φιλοσοφίας. ~Χαλεπὸν εὑρεῖν λόγον ἀληθῆ· κινδυνεύει γὰρ ἡ

[33, 7]   ἔργον. Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις· εὗρες τὸ ἀγαθόν. Εἰ δέ τις

[33, 7]   σῶμα ψυχῆς, ἢ ψυχὴ σώματος; εὗρες τὸ σῶζον. Τί ψυχῆς ὄργανον;

[33, 1]   τέχναι, πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ

[33, 4]   καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας,

[33, 1]   πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ αὑτῆς

[33, 6]   εὐδαιμονίαν· πᾶν γάρ, ὃ παρὸν εὐφραίνει, ἀφαιρεθὲν λυπεῖ. Καὶ τίς ἀνάσχοιτο

[33, 3]   θεαμάτων τὰ ποικιλώτατα· ἄνθη ταῦτα, εὐωδίαι φυσικαί. Καὶ μέχρι μὲν τούτων

[33, 4]   παντοδαπὰς τέχνας, ἐλέφαντα Ἰνδοί, Ἄραβες εὐωδίαν· χορηγοῦσιν δὲ καὶ οἱ ποταμοὶ

[33, 7]   τὸ ἁδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν

[33, 3]   τὰ αἰσχρὰ τοῖς καλοῖς, οὗτος ἐφώπλισεν ἀδικίαν δικαιοσύνῃ, οὗτος μέτρῳ ἀμετρίαν·

[33, 7]   ἡδονῆς κρεῖττον. ~Καὶ πῶς οὐκ ἔχει; ἀποκρινώμεθα γὰρ καθ´ Ὅμηρον ὑπὲρ

[33, 4]   χρείαν, κόρος αὐτὴν τῶν πρότερον ἔχει, καὶ ἑτέρων ἐρᾷ. Καὶ τὸ

[33, 7]   καθ´ Ὅμηρον ὑπὲρ τοῦ Διός. Ἔχει μὲν γάρ, ἔχει νοῦν καὶ

[33, 7]   τοῦ Διός. Ἔχει μὲν γάρ, ἔχει νοῦν καὶ λόγον· συγκέκραται δὲ

[33, 1]   φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα ἐμπίμπλαται λόγων ἀντιστασίων

[33, 1]   κρινοῦμεν; Λόγῳ; ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν

[33, 7]   μὲν θνητῆς πλημμελείας τὸ σῶμα ἔχοντι, ἐκ δὲ τῆς ἀθανάτου ἀπορροῆς

Dissertations, Chap.
[33, 6]	χυμῶν ποικιλωτάτων, χλιαινόμενον, ἀφροδισιάζοντα ὁμοῦ·	ἐὰν	γὰρ δῷς χρόνον, καὶ διαστήσῃς
[33, 3]	ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν ὁ Ζεύς.	Ἐὰν	δὲ μεταθῇς τὴν τάξιν, καὶ
[33, 2]	ὡς τὰ βαρβαρικὰ τῶν Ἑλλήνων.	Ἐὰν	δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ
[33, 3]	ὅρους ἡδονῶν, τὴν χρείαν αὐτήν·	ἐὰν	δὲ ταῦτα ὑπερβῇς καὶ προσέλθῃς
[33, 6]	τῷ δεῦρο τόπῳ καὶ βίῳ	ἐγκατεστήσατε;	ὡς θρασὺ καὶ ἰταμὸν καὶ
[33, 5]	Λακεδαιμονίοις Παυσανίαν, παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον.	Ἐγὼ	δὲ ἐλευθερίαν ποθῶν νόμου δέομαι,
[33, 3]	κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ	ἔδωκεν	ἄρχειν ὁ Ζεύς. Ἐὰν δὲ
[33, 7]	ἁδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον εὐωχεῖν	ἐθέλοι,	τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν τοιαύτην
[33, 3]	οὐδὲν καλὸν ὑπὸ ῥᾳστώνης γίγνεται.	Εἰ	δὲ ἕπεται ἡδονὴ τοῖς καλοῖς,
[33, 7]	ἔργον; φρόνησις· εὗρες τὸ ἀγαθόν.	Εἰ	δέ τις τότ´ ἀνθρώπου τὴν
[33, 6]	ἡδονὰς ἐπάξεται πάσας ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν,	εἰ	δυνατόν, τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα
[33, 6]	ἀπολέσθαι τὸ γένος τοῦτο πᾶν,	εἰ	μηδὲν ἕξει παρ´ ὑμῶν ἡδονῆς
[33, 2]	τὸν Παυσανίαν· Μῆδος εἶ, Μαρδόνιος	εἶ.	Ἀπόθου τοὔνομα μετὰ τοῦ γένους.
[33, 2]	βαρβαρίζεις, ἀπολώλεκας τὸν Παυσανίαν· Μῆδος	εἶ,	Μαρδόνιος εἶ. Ἀπόθου τοὔνομα μετὰ
[33, 3]	ἄδικα προστάττῃ. Τί γὰρ ἂν	εἴη	μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων;
[33, 4]	πενίας δυστυχέστατος. Τί γὰρ ἂν	εἴη	πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς; ἐπειδὰν
[33, 7]	φίλον εὐωχεῖν ἐθέλοι, τίνι ἂν	εἰκάσαιμι	τὴν τοιαύτην τροφήν, ἢ τῷ
[33, 6]	ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν, εἰ δυνατόν, τοιαύτην	εἰκόνα,	ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν
[33, 6]	ἀναψυχὴν παρεχόμενον; ἀλλ´ οὐκ ἀθλιώτατα	εἰκὸς	διάγειν, καὶ ἐπιθυμεῖν καταβολῆς, καὶ
[33, 2]	τῶν Ἑλλήνων. Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης	εἶναι	λέγων καὶ Ἕλλην καὶ Δωριεὺς
[33, 1]	Λόγῳ; ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοις	εἰπεῖν	λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν ἐξεύροις
[33, 3]	καλὸν πανταχοῦ· εἷς κοίρανος ἔστω,	εἷς	βασιλεύς, ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν ὁ
[33, 3]	ἀλλ´ ἡγείσθω τὸ καλὸν πανταχοῦ·	εἷς	κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς, ᾧ
[33, 7]	θνητῆς πλημμελείας τὸ σῶμα ἔχοντι,	ἐκ	δὲ τῆς ἀθανάτου ἀπορροῆς τὸν
[33, 1]	κατὰ τὴν εὕρεσιν εὐστοχώτεραι γίγνονται,	ἑκάστη	περὶ τὰ αὑτῆς ἔργα· φιλοσοφία
[33, 7]	καὶ θεοφιλῆ ἀτιμάσας, τὸ ἄτιμον	ἐκεῖνο	μόνον θρέμμα, τὰς σάρκας λέγω,
[33, 8]	τῇ θεραπείᾳ νένευκεν, ἀνάγκη τὰς	ἐκείνων	ὀρέξεις κρατεῖν, καὶ βοᾶν τὴν
[33, 8]	καὶ βοᾶν τὴν ψυχὴν τὰς	ἐκείνων	φωνάς.
[33, 5]	ἄγρυπνος καὶ ἐπίπονος, ὃν οὐκ	ἔλαθεν	οὐδὲ ἐξέφυγεν οὐδεμία ἡδονή, οὐ
[33, 3]	γὰρ ψυχὴ καὶ ἀπεληλαμένη λόγου,	ἐλεεινὴ	μὲν τοῦ πάθους, σύγγνωστος δὲ
[33, 6]	ἂν οὖν γένοιτο ἀπιστότερον εὐδαιμονίας	ἐλεουμένης;	Ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, πατέρες
[33, 5]	παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον. Ἐγὼ δὲ	ἐλευθερίαν	ποθῶν νόμου δέομαι, λόγου δέομαι.
[33, 4]	πέμπει δὲ Αἴγυπτος παντοδαπὰς τέχνας,	ἐλέφαντα	Ἰνδοί, Ἄραβες εὐωδίαν· χορηγοῦσιν δὲ
[33, 4]	δὲ μὴ παροῦσα μὴ οὐκ	ἔλθῃ·	ὥστε ἀνάγκη τὸν διώκοντα ἡδονὴν
[33, 2]	δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων καὶ	Ἕλλην	καὶ Δωριεὺς καὶ Ἡρακλείδης, θαυμάζῃς
[33, 4]	ἵππον, πέμπει δὲ Ἰωνία παλλακίδας	Ἑλληνικάς,	τρέφει δὲ Βαβυλὼν εὐνούχους βαρβάρους,
[33, 2]	Ἀττικῶν, ὡς τὰ βαρβαρικὰ τῶν	Ἑλλήνων.	Ἐὰν δὲ Σπαρτιάτης εἶναι λέγων
[33, 3]	διὰ περιουσίαν ἐξαπτόμενος, καὶ ὑπὸ	ἐλπίδος	κουφιζόμενος, καὶ δι´ εὐπορίαν ἐξυβρίζων.
[33, 6]	δημαγωγούμενον; Αἴθ´ ὄφελεν ἄγονόν τ´	ἔμεναι,	ἄγαμόν τ´ ἀπολέσθαι τὸ γένος
[33, 1]	αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα	ἐμπίμπλαται	λόγων ἀντιστασίων καὶ ἰσορρόπων· καὶ
[33, 3]	τῆς φυγῆς, οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι	ἐμπιμπράντος	τὰ λήϊα, οὐδὲ κυβερνήτου ἀνέχομαι
[33, 4]	μὴ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ συγκεχυμένον ζῆν	ἐν	ἀσαφείᾳ πολλῇ. ~Ὅρα τίνα καὶ
[33, 8]	ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν.	Ἐν	δὲ τῇ τοιαύτης ξυνουσίας ἀμουσίᾳ
[33, 7]	θνητῶν πραγμάτων, ὡς ζῴῳ τινὶ	ἐν	μεθορίῳ τεταγμένῳ, καὶ παρὰ μὲν
[33, 1]	ἰσορρόπων· καὶ ἔοικεν γεωργῷ, ἐπειδὰν	ἐν	περιουσίᾳ γένηται ὀργάνων πολλῶν, ἀκαρποτέρᾳ
[33, 8]	~Γενέσθαι φασὶν οἱ ποιηταὶ ἄνδρας	ἐν	Πηλίῳ, Θετταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ
[33, 2]	ἀλλὰ τὰ χείρω ἐνδοξότερα. ~Αὐτίκα	ἐν	τῷ παρόντι τούτῳ σκέμματι, ἡδονῆς
[33, 1]	ὅτῳ οὐκ ἂν ἐξεύροις τὸν	ἐναντίον.	Πάθει; ἀλλ´ ἄπιστος ὁ δικαστής.
[33, 8]	παλαιᾶς καὶ γενναίας μούσης, ὡς	ἐναργῶς	ἄρα ἡμῖν τὸν πρὸς τὰς
[33, 1]	ἀμαθέστεροι. Δόξῃ; ἀλλὰ τὰ χείρω	ἐνδοξότερα.	~Αὐτίκα ἐν τῷ παρόντι τούτῳ
[33, 4]	ἅπασα διέλαχεν χορηγεῖν ἡδοναῖς ἀνδρὸς	ἑνός.	Τρέφει μὲν αὐτῷ Μηδία Νισαῖον
[33, 1]	γνώμη ῥήτορος, καὶ δήμου χεῖρες·	ἐνταῦθα	δὲ τίς ἡμῖν παρέσται δικαστής,
[33, 7]	ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἔργον·	ἐνταῦθα	τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον·
[33, 7]	τὸ ἔργον, ὅπου τὸ ὄργανον·	ἐνταῦθα	τὸ ὄργανον, ὅπου τὸ σῶζον.
[33, 7]	τὰ θηρία, ἴδιον δὲ νοῦς.	Ἐνταῦθα	τοίνυν ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν,
[33, 7]	συγκέκραται δὲ αὐτῷ ὁ βίος	ἐξ	ἀθανάτων καὶ θνητῶν πραγμάτων, ὡς
[33, 8]	ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον	ἐξ	ἀνθρώπου θηρίον. Τοῦτο οἱ Κένταυροι,
[33, 6]	τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν	ἐξ	ἡδονῶν εὐδαιμονίαν· ὁρῶντα μὲν τὰ
[33, 5]	τούτων ἔσται μέτρον; τίς τῆς	ἐξ	ἡδονῶν εὐδαιμονίας ὅρος; ποῖ στησόμεθα;
[33, 8]	Θετταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ σώματα,	ἐξ	ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν
[33, 3]	παρόντων ὀρεκτικός, καὶ διὰ περιουσίαν	ἐξαπτόμενος,	καὶ ὑπὸ ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ
[33, 6]	γένος τοῦτο πᾶν, εἰ μηδὲν	ἕξει	παρ´ ὑμῶν ἡδονῆς κρεῖττον. ~Καὶ
[33, 2]	τοῦτο σχίζεται καὶ διαιρεῖται· καὶ	ἐξεύρηταί	τις καὶ παρ´ αὐτοῦ ἐπικουρία
[33, 1]	εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν	ἐξεύροις	τὸν ἐναντίον. Πάθει; ἀλλ´ ἄπιστος
[33, 5]	ἐπίπονος, ὃν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ	ἐξέφυγεν	οὐδεμία ἡδονή, οὐ νύκτωρ, οὐ
[33, 3]	ἀνέχομαι τὴν τάξιν ἀπολείποντος καὶ	ἐξηγουμένου	τῆς φυγῆς, οὐδὲ γεωργοῦ ἀνέχομαι
[33, 3]	ἂν εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης	ἐξουσίας	ἐπιθυμημάτων; Ἀκόρεστος γὰρ ὁ τύραννος
[33, 3]	ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ δι´ εὐπορίαν	ἐξυβρίζων.	Οὗτος ὁ τύραννος ἐπανέστησεν τὰ
[33, 1]	λόγων ἀντιστασίων καὶ ἰσορρόπων· καὶ	ἔοικεν	γεωργῷ, ἐπειδὰν ἐν περιουσίᾳ γένηται
[33, 3]	εὐπορίαν ἐξυβρίζων. Οὗτος ὁ τύραννος	ἐπανέστησεν	τὰ αἰσχρὰ τοῖς καλοῖς, οὗτος
[33, 5]	διὰ τούτων πάντοθεν τὰς ἡδονὰς	ἐπάξεται	πάσας ὁμοῦ; ~Πλάττωμεν, εἰ δυνατόν,
[33, 1]	τὰ αὑτῆς ἔργα· φιλοσοφία δέ,	ἐπειδὰν	αὑτῆς εὐπορώτατα ἔχῃ, τότε μάλιστα
[33, 4]	εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς;	ἐπειδὰν	γὰρ ἅπαξ ψυχὴ γεύσηται ἡδονῶν
[33, 1]	καὶ ἰσορρόπων· καὶ ἔοικεν γεωργῷ,	ἐπειδὰν	ἐν περιουσίᾳ γένηται ὀργάνων πολλῶν,
[33, 8]	πρὸς τὰς ἡδονὰς δεσμὸν ᾐνίξασθε.	Ἐπειδὰν	ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι
[33, 3]	ἡδονὴ τοῖς καλοῖς, δίδωμι τοῦτο·	ἑπέσθω,	ἀλλ´ ἡγείσθω τὸ καλὸν πανταχοῦ·
[33, 3]	ὑπὸ ῥᾳστώνης γίγνεται. Εἰ δὲ	ἕπεται	ἡδονὴ τοῖς καλοῖς, δίδωμι τοῦτο·
[33, 3]	τάξιν, καὶ ἄρχῃ μὲν ἡδονή,	ἕπηται	δὲ λόγος, δίδως τῇ ψυχῇ
[33, 2]	τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς ἀνδρωνίτιδος	ἐπὶ	τὴν γυναικωνῖτιν· καὶ τὸ μὲν
[33, 4]	ξένης ἡδονῆς, καὶ διὰ τοῦτο	ἐπὶ	τὴν Εὐρώπην ἔρχεται, διώκει Σκύθας,
[33, 4]	δὲ οὐδὲ ταῦτα ἱκανά, ἀλλ´	ἐπιθυμεῖ	ξένης ἡδονῆς, καὶ διὰ τοῦτο
[33, 6]	οὐκ ἀθλιώτατα εἰκὸς διάγειν, καὶ	ἐπιθυμεῖν	καταβολῆς, καὶ ἀναπαύλης ἐρᾶν; χρονίζουσα
[33, 3]	εἴη μέτρον ἡδονῆς ἐπιλαβομένης ἐξουσίας	ἐπιθυμημάτων;	Ἀκόρεστος γὰρ ὁ τύραννος οὗτος,
[33, 8]	ᾐνίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν	ἐπιθυμίαι,	φυλάττουσαι τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ
[33, 8]	ὁ Κέκροψ. Ἄφελε τὴν γαστρὸς	ἐπιθυμίαν,	καὶ ἀφεῖλες τοῦ ἀνθρώπου τὸ
[33, 8]	τὸ θηρίον· ἄφελε τὴν αἰδοίων	ἐπιθυμίαν,	καὶ διέκοψας τὸ θηρίον. Μέχρι
[33, 4]	καὶ ἀπιόντα αὖθις, καὶ παλίρροια	ἐπιθυμιῶν,	καὶ λῦπαι πικραὶ ταύταις ἀνακεκραμέναι,
[33, 4]	γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς	ἐπιθυμοῦντος	διηνεκῶς; ἐπειδὰν γὰρ ἅπαξ ψυχὴ
[33, 2]	ἐξεύρηταί τις καὶ παρ´ αὐτοῦ	ἐπικουρία	ἡδοναῖς· καὶ λέγει τὶς καλῶς,
[33, 3]	πάθους, σύγγνωστος δὲ τῆς ἀγνοίας·	Ἐπίκουρον	δὲ διὰ τοὔνομα οὐ φέρω,
[33, 3]	γὰρ ἂν εἴη μέτρον ἡδονῆς	ἐπιλαβομένης	ἐξουσίας ἐπιθυμημάτων; Ἀκόρεστος γὰρ ὁ
[33, 4]	ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν λαμβάνει, Μαραθῶνι	ἐπιπλεῖ,	καὶ πλανᾶται πανταχοῦ. Ὢ τῆς
[33, 5]	ἀνὴρ οὗτος καὶ ἄγρυπνος καὶ	ἐπίπονος,	ὃν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ ἐξέφυγεν
[33, 6]	ἀνάσχοιτο ψυχὴ ἡδονῶν τοσούτων ὄχλον	ἐπιρρέοντα	αὐτῇ καὶ ἐπιφερόμενον, καὶ μηδεμίαν
[33, 8]	ἀτόπους τὰ σώματα, ἐξ ὀμφαλοῦ	ἐπισυρομένους	ἵππου φύσιν. Ἐν δὲ τῇ
[33, 8]	κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι τὴν ἀνθρωπίνην	ἐπιφάνειαν,	τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν
[33, 6]	τοσούτων ὄχλον ἐπιρρέοντα αὐτῇ καὶ	ἐπιφερόμενον,	καὶ μηδεμίαν ἀνακωχὴν μηδὲ ἀναψυχὴν
[33, 4]	τῶν πρότερον ἔχει, καὶ ἑτέρων	ἐρᾷ.	Καὶ τὸ τοῦ Ταντάλου αἴνιγμα
[33, 6]	καὶ ἐπιθυμεῖν καταβολῆς, καὶ ἀναπαύλης	ἐρᾶν;	χρονίζουσα γὰρ ἡδονὴ λύπην γεννᾷ.
[33, 5]	ὑποβεβλημένην ἀνδραπόδων τέχναις, ὑφ´ ὧν	ἐρανιζόμενος	ἀθροίσω τὸ μέγα τοῦτο ὄφελος,
[33, 2]	διακέκριται τὰ ὀνόματα, διακέκριται τὰ	ἔργα,	διῄρηται τὰ γένη, ὡς τὰ
[33, 1]	γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ αὑτῆς	ἔργα·	φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα
[33, 7]	τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ	ἔργον·	ἐνταῦθα τὸ ἔργον, ὅπου τὸ
[33, 7]	ὅπου τὸ ἔργον· ἐνταῦθα τὸ	ἔργον,	ὅπου τὸ ὄργανον· ἐνταῦθα τὸ
[33, 7]	ψυχῆς ὄργανον; νοῦς. Ζήτει τὸ	ἔργον.	Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις· εὗρες
[33, 7]	Ζήτει τὸ ἔργον. Τί νοῦ	ἔργον;	φρόνησις· εὗρες τὸ ἀγαθόν. Εἰ
[33, 6]	ἰταμὸν καὶ λάλον, ἀγαθοῦ ἄπορον,	ἔργου	ἔρημον, ἡδοναῖς βοσκόμενον καὶ δημαγωγούμενον;
[33, 8]	τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν	ἔργων	ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ
[33, 4]	ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας,	Ἐρετρίαν	λαμβάνει, Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ, καὶ πλανᾶται
[33, 6]	καὶ λάλον, ἀγαθοῦ ἄπορον, ἔργου	ἔρημον,	ἡδοναῖς βοσκόμενον καὶ δημαγωγούμενον; Αἴθ´
[33, 4]	διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν Εὐρώπην	ἔρχεται,	διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν
[33, 5]	Κόννου ᾠδήν. Καὶ τί τούτων	ἔσται	μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν
[33, 3]	φυσικαί. Καὶ μέχρι μὲν τούτων	ἐστὶν	λαβεῖν ὅρους ἡδονῶν, τὴν χρείαν
[33, 3]	τὸ καλὸν πανταχοῦ· εἷς κοίρανος	ἔστω,	εἷς βασιλεύς, ᾧ ἔδωκεν ἄρχειν
[33, 5]	Σαράμβου οἶνον, παρὰ δὲ Μιλησίου	ἑταίραν,	παρὰ δὲ Κόννου ᾠδήν. Καὶ
[33, 4]	αὐτὴν τῶν πρότερον ἔχει, καὶ	ἑτέρων	ἐρᾷ. Καὶ τὸ τοῦ Ταντάλου
[33, 5]	λέβητας μόνον, ἀλλὰ τὰ τούτων	ἔτι	ἀτοπώτερα· παρὰ μὲν Μιθαίκου ὄψον,
[33, 8]	ἄνθρωπον, ὀχεύειν δὲ ὡς θηρίον.	Εὖ	γε, ὦ ποιηταὶ καὶ ποιητῶν
[33, 6]	εἰ δυνατόν, τοιαύτην εἰκόνα, ἄνδρα	εὐδαίμονα	τὴν ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίαν· ὁρῶντα
[33, 5]	δέομαι. Οὗτός μοι φυλάξει τὴν	εὐδαιμονίαν	ὀρθὴν καὶ ἄσειστον καὶ ἀδεῆ
[33, 6]	ἄνδρα εὐδαίμονα τὴν ἐξ ἡδονῶν	εὐδαιμονίαν·	ὁρῶντα μὲν τὰ ἥδιστα τῶν
[33, 6]	τὰς αἰσθήσεις διέλῃς, κολούσεις τὴν	εὐδαιμονίαν·	πᾶν γάρ, ὃ παρὸν εὐφραίνει,
[33, 6]	Τί ἂν οὖν γένοιτο ἀπιστότερον	εὐδαιμονίας	ἐλεουμένης; Ὦ Ζεῦ καὶ θεοί,
[33, 5]	μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν	εὐδαιμονίας	ὅρος; ποῖ στησόμεθα; τίνι δῶμεν
[33, 1]	Τὰς μὲν οὖν πολιτικὰς διαδικασίας	εὐθύνει	ψῆφος καὶ ἀριθμὸς δικαστῶν, καὶ
[33, 4]	παλλακίδας Ἑλληνικάς, τρέφει δὲ Βαβυλὼν	εὐνούχους	βαρβάρους, πέμπει δὲ Αἴγυπτος παντοδαπὰς
[33, 3]	ὑπὸ ἐλπίδος κουφιζόμενος, καὶ δι´	εὐπορίαν	ἐξυβρίζων. Οὗτος ὁ τύραννος ἐπανέστησεν
[33, 1]	ἡ τοῦ ἀνθρώπου ψυχή, δι´	εὐπορίαν	τοῦ φρονεῖν, τοῦ κρίνειν ἀπορεῖν.
[33, 1]	ἔργα· φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς	εὐπορώτατα	ἔχῃ, τότε μάλιστα ἐμπίμπλαται λόγων
[33, 1]	~Τί τέλος φιλοσοφίας. ~Χαλεπὸν	εὑρεῖν	λόγον ἀληθῆ· κινδυνεύει γὰρ ἡ
[33, 7]	ἔργον. Τί νοῦ ἔργον; φρόνησις·	εὗρες	τὸ ἀγαθόν. Εἰ δέ τις
[33, 7]	σῶμα ψυχῆς, ἢ ψυχὴ σώματος;	εὗρες	τὸ σῶζον. Τί ψυχῆς ὄργανον;
[33, 1]	τέχναι, πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν	εὕρεσιν	εὐστοχώτεραι γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ
[33, 4]	καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν	Εὐρώπην	ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας,
[33, 1]	πρόσω ἰοῦσαι, κατὰ τὴν εὕρεσιν	εὐστοχώτεραι	γίγνονται, ἑκάστη περὶ τὰ αὑτῆς
[33, 6]	εὐδαιμονίαν· πᾶν γάρ, ὃ παρὸν	εὐφραίνει,	ἀφαιρεθὲν λυπεῖ. Καὶ τίς ἀνάσχοιτο
[33, 3]	θεαμάτων τὰ ποικιλώτατα· ἄνθη ταῦτα,	εὐωδίαι	φυσικαί. Καὶ μέχρι μὲν τούτων
[33, 4]	παντοδαπὰς τέχνας, ἐλέφαντα Ἰνδοί, Ἄραβες	εὐωδίαν·	χορηγοῦσιν δὲ καὶ οἱ ποταμοὶ
[33, 7]	τὸ ἁδηφάγον, τὸ ἡδοναῖς φίλον	εὐωχεῖν	ἐθέλοι, τίνι ἂν εἰκάσαιμι τὴν
[33, 3]	τὰ αἰσχρὰ τοῖς καλοῖς, οὗτος	ἐφώπλισεν	ἀδικίαν δικαιοσύνῃ, οὗτος μέτρῳ ἀμετρίαν·
[33, 7]	ἡδονῆς κρεῖττον. ~Καὶ πῶς οὐκ	ἔχει;	ἀποκρινώμεθα γὰρ καθ´ Ὅμηρον ὑπὲρ
[33, 4]	χρείαν, κόρος αὐτὴν τῶν πρότερον	ἔχει,	καὶ ἑτέρων ἐρᾷ. Καὶ τὸ
[33, 7]	καθ´ Ὅμηρον ὑπὲρ τοῦ Διός.	Ἔχει	μὲν γάρ, ἔχει νοῦν καὶ
[33, 7]	τοῦ Διός. Ἔχει μὲν γάρ,	ἔχει	νοῦν καὶ λόγον· συγκέκραται δὲ
[33, 1]	φιλοσοφία δέ, ἐπειδὰν αὑτῆς εὐπορώτατα	ἔχῃ,	τότε μάλιστα ἐμπίμπλαται λόγων ἀντιστασίων
[33, 1]	κρινοῦμεν; Λόγῳ; ἀλλ´ οὐκ ἂν	ἔχοις	εἰπεῖν λόγον, ὅτῳ οὐκ ἂν
[33, 7]	μὲν θνητῆς πλημμελείας τὸ σῶμα	ἔχοντι,	ἐκ δὲ τῆς ἀθανάτου ἀπορροῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/04/2008