Dissertations, Chap.
[27, 7]	σῶμα; εὐθὺς ὅρα τί δρᾷς·	διαπηδᾷς	τὴν τάξιν τῶν ἀρχομένων, ἀπὸ
[27, 4]	τέλος ἰόντα; τὸν μὲν διὰ	χειρουργίας	σώματι ἀπεργαζόμενον, ὃ καλοῦμεν ποίημα,
[27, 3]	ἀγαλματουργικῆς ἀγαλματουργία, ἀλλὰ ἄγαλμα μὲν	ἀγαλματουργίας,	ὑγίειαν δὲ ἰατρικῆς; τί οὖν;
[27, 5]	ἀναχεόμενοι ἐπὶ γεωργίαν ἀροτοῦ καὶ	φυτουργίας,	ἐπεθόλωσαν τὴν σωτηρίαν τῶν ἔργων
[27, 3]	σῶμα ἁρμονίαις καὶ κράσεσιν εἰς	ὑγιείας	μέτρον, τὴν δὲ ψυχὴν συμμετρίαις
[27, 6]	περιφερόμενον, ἀνάγκη τὰς ἐπιθυμίας ταύτας	δουλείας	γεννᾶν, καὶ συμφοράς, καὶ τυραννίδα,
[27, 6]	νόμῳ. Αὕτη τῆς ἐν ἀνθρώπῳ	πολιτείας	μοχθηρία· ~Ἀρετὴ δέ, ἧσπερ εἵνεκεν
[27, 6]	ἀποθνήσκῃ δὲ Σωκράτης, ἀνίστηται δὲ	Νικίας,	ἐπιθυμῇ δὲ Κλέων μὲν Σφακτηρίας,
[27, 5]	πορρωτέρω ἐπανάγω· ὑποπτεύω γὰρ ἐξ	Ἰταλίας	Ἀθήναζε ἐλθεῖν τὸν λόγον, Πυθαγορείων
[27, 6]	Θρασύλλος δὲ Ἰωνίας, Ἀλκιβιάδης δὲ	Σικελίας,	καὶ ἄλλος ἄλλης γῆς ἢ
[27, 3]	δράσαντος ὄνομα τῷ ποιηθέντι ὑπὸ	φιλίας	προστιθείς, οὕτω μοι δοκεῖς καλεῖν,
[27, 5]	οὐκ ἐμαυτοῦ λόγον, ἀλλὰ ἐξ	Ἀκαδημίας	ὁρμηθέντα, καὶ ἐπιχώριον τῆς Πλάτωνος
[27, 6]	μισθοφόρον, πανταχοῦ περιφερόμενον, ἀνάγκη τὰς	ἐπιθυμίας	ταύτας δουλείας γεννᾶν, καὶ συμφοράς,
[27, 9]	ὑγιής, καὶ δόξαι ὀρθαί, ὑπὸ	ἁρμονίας	καὶ κράσεως συνταττόμεναι. Ταῦτα νομοθετεῖ
[27, 1]	τέχνη, ἀλλά τι μάθημα ὑπὸ	ἀτεχνίας	διδασκόμενον. ~Καλῶς· ἔχε ἀτρέμας· οὐ
[27, 6]	Κλέων μὲν Σφακτηρίας, Θρασύλλος δὲ	Ἰωνίας,	Ἀλκιβιάδης δὲ Σικελίας, καὶ ἄλλος
[27, 6]	Νικίας, ἐπιθυμῇ δὲ Κλέων μὲν	Σφακτηρίας,	Θρασύλλος δὲ Ἰωνίας, Ἀλκιβιάδης δὲ
[27, 5]	κόσμον, οὕτω καὶ ψυχὴ ὑπὸ	ἀμετρίας	παθῶν ἐξίσταται τῶν λογισμῶν, καὶ
[27, 5]	ἐμίχθη. ~Πῶς οὖν ἀρετὴ μετέχουσα	θεωρίας	καὶ πράξεως οὐκ ἔστιν τέχνη;
[27, 6]	καὶ παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν, ὑπὸ	ἐξουσίας	ἀδεοῦς θρασυνόμενον· ἀνάγκη γάρ που
[27, 5]	τῆς Πλάτωνος μούσης τὲ καὶ	ἑστίας·	ἀπεδέξατο δὲ αὐτὸν καὶ Ἀριστοτέλης
[27, 2]	ὑπὸ ἀτεχνίας διδασκόμενον. ~Καλῶς· ἔχε	ἀτρέμας·	οὐ γὰρ ἀτόπως ὑφηγῇ οὐδὲ
[27, 3]	σώματι καὶ λίθῳ, τρισὶ τούτοις	ἐπινείμας	τέχνας τρεῖς, ὧν αἱ μὲν
[27, 7]	παῖς ἀγκυλομήτεω· ἀλλ´ ἄρχει τίνων;	τίνας	αὐτῷ δίδως ὑπηρέτας; τίνας χειρουργοὺς
[27, 7]	τίνων; τίνας αὐτῷ δίδως ὑπηρέτας;	τίνας	χειρουργοὺς τῶν πράξεων; τὸ σῶμα;
[27, 3]	καὶ λίθῳ, τρισὶ τούτοις ἐπινείμας	τέχνας	τρεῖς, ὧν αἱ μὲν ὕλαι
[27, 5]	προσαναγκάζει τὰς τῶν ἑρπετῶν τούτων	φωνάς.	~Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας
[27, 7]	δρᾷς· εἴ τις τὴν Φειδίου	φυλάξας	τέχνην, τὴν ὕλην ἀφελὼν προσθείη
[27, 7]	τὸ σῶμα; εὐθὺς ὅρα τί	δρᾷς·	διαπηδᾷς τὴν τάξιν τῶν ἀρχομένων,
[27, 7]	σχῆμα τῇ ἐπιστήμῃ δίδως, ὅμοιον	δρᾷς·	εἴ τις τὴν Φειδίου φυλάξας
[27, 3]	ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν; τέλος δὲ	ἑκατέρας,	οὔτε ἰατρικῆς ἰατρική, οὔτε ἀγαλματουργικῆς
[27, 6]	φωνάς. ~Εἰ δέ σοι καὶ	σαφεστέρας	εἰκόνος δεῖ, ὀχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον
[27, 7]	στρατηγοῦ ἐπὶ τοὺς σκευοφόρους. Οὐχ	ὁρᾷς	τὸν κόσμον; ὁ στρατηγός, εἶτα
[27, 6]	ἐπιθυμίας ταύτας δουλείας γεννᾶν, καὶ	συμφοράς,	καὶ τυραννίδα, καὶ πάντα δὴ
[27, 5]	ἐκ τῆς θατέρου τῶν μορίων	πλημμύρας	τὲ καὶ ἐπιρροῆς, ἐπειδὰν τὰ
[27, 4]	τῆς ἀρετῆς· ἀλλ´ ἑκάτερον ἑκατέρῳ	ἀνακεράσας,	ἐπιμετρήσας τὶ ἐπὶ τούτοις καὶ
[27, 4]	ἀρετῆς· ἀλλ´ ἑκάτερον ἑκατέρῳ ἀνακεράσας,	ἐπιμετρήσας	τὶ ἐπὶ τούτοις καὶ ἄλλο,
[27, 6]	καὶ μισθοφόρον, πανταχοῦ περιφερόμενον, ἀνάγκη	τὰς	ἐπιθυμίας ταύτας δουλείας γεννᾶν, καὶ
[27, 5]	τῶν ποταμῶν οἱ χειμέριοι, ὑπὲρ	τὰς	νομίμους ὁδοὺς ἀναχεόμενοι ἐπὶ γεωργίαν
[27, 5]	ζέσαντα ἐπικλύσῃ τὴν ψυχήν, καὶ	τὰς	τοῦ λόγου βλαστήσεις τὲ καὶ
[27, 5]	τὸν νοῦν καὶ φθέγγεσθαι προσαναγκάζει	τὰς	τῶν ἑρπετῶν τούτων φωνάς. ~Εἰ
[27, 7]	ἄρχει τίνων; τίνας αὐτῷ δίδως	ὑπηρέτας;	τίνας χειρουργοὺς τῶν πράξεων; τὸ
[27, 6]	πανταχοῦ περιφερόμενον, ἀνάγκη τὰς ἐπιθυμίας	ταύτας	δουλείας γεννᾶν, καὶ συμφοράς, καὶ
[27, 7]	ἔργον ἐλευθερία· ἑκάτερον δὲ ἑκατέρου	ἐνδεές,	καὶ τὸ ἄρχον τῶν ἀρχομένων,
[27, 8]	τὸ τῶν σοφιστῶν γένος, τὸ	πολυμαθὲς	τοῦτο καὶ πολύλογον καὶ πολλῶν
[27, 7]	ἄρχεται, τὸ δὲ ὀλίγον καὶ	ἐπιεικὲς	ἄρχει· καὶ τὸ μὲν σώζει,
[27, 6]	πονηρίαν· ἐπειδὰν πόλεως τὸ μὲν	ἐπιεικὲς	πᾶν βιασθὲν δουλεύῃ, τὸ δὲ
[27, 6]	δῆμος ἀκόλαστος, Ἀλκιβιάδαι πολλοὶ καὶ	Κλέωνες,	τὴν δειλαίαν οὐκ ἐῶντες ψυχὴν
[27, 6]	καὶ Κλέωνες, τὴν δειλαίαν οὐκ	ἐῶντες	ψυχὴν ἀτρεμεῖν καὶ παραχωρεῖν τῷ
[27, 7]	ἐκεῖνο κατὰ τὴν Λακωνικὴν πολιτείαν,	ἧς	τὸ τοιοῦτο μὲν πλῆθος ἄρχεται,
[27, 6]	δὲ Σικελίας, καὶ ἄλλος ἄλλης	γῆς	ἢ θαλάττης, συνεπιθυμῇ δὲ αὐτῷ
[27, 6]	μὲν Σφακτηρίας, Θρασύλλος δὲ Ἰωνίας,	Ἀλκιβιάδης	δὲ Σικελίας, καὶ ἄλλος ἄλλης
[27, 6]	Περικλῆς μὲν οἴχηται, φεύγῃ δὲ	Ἀριστείδης,	ἀποθνήσκῃ δὲ Σωκράτης, ἀνίστηται δὲ
[27, 8]	ἀρετὴν μὴ κάλει. Καὶ γὰρ	ψευδὴς	ὁ λόγος καὶ ἐπισφαλής, νὴ
[27, 7]	ὑπὸ ἐπιστήμης γινόμενον. Ἐὰν δὲ	μεταθῇς	τὰ ὀνόματα, καὶ τὴν ἐπιστήμην
[27, 8]	χεῖρον, τὸ τοῦ ἀρχομένου ὄνομα	μετατίθης	πρὸς τὸ κρεῖττον, μέχρι μὲν
[27, 9]	γίγνεται εὐδαίμων ψυχή, καὶ βίος	ὑγιής,	καὶ δόξαι ὀρθαί, ὑπὸ ἁρμονίας
[27, 3]	ἑκατέρας, οὔτε ἰατρικῆς ἰατρική, οὔτε	ἀγαλματουργικῆς	ἀγαλματουργία, ἀλλὰ ἄγαλμα μὲν ἀγαλματουργίας,
[27, 3]	ἀγαλματουργικήν; τέλος δὲ ἑκατέρας, οὔτε	ἰατρικῆς	ἰατρική, οὔτε ἀγαλματουργικῆς ἀγαλματουργία, ἀλλὰ
[27, 3]	ἄγαλμα μὲν ἀγαλματουργίας, ὑγίειαν δὲ	ἰατρικῆς;	τί οὖν; ἄλλό τι εἶναι
[27, 7]	ὀνόματα, καὶ τὴν ἐπιστήμην ἀρετὴν	καλῇς,	ἐρήσομαί σε, ὑπὸ τίνος αὕτη
[27, 8]	τὴν ἐπιστήμην τοῦ θεοῦ ἀρετὴν	καλῇς,	οὐ νεμεσῶ τῶν ὀνομάτων· οὐ
[27, 3]	εὐκινησίαις εἰς ἀρετῆς κόσμον. Κἂν	καλῇς	τι τούτων τέχνην, τὸ τοῦ
[27, 8]	γὰρ ψευδὴς ὁ λόγος καὶ	ἐπισφαλής,	νὴ Δία. Εἴ τις ἔσται
[27, 5]	ἑστίας· ἀπεδέξατο δὲ αὐτὸν καὶ	Ἀριστοτέλης	αὐτῷ. Ἐγὼ δὲ καὶ πορρωτέρω
[27, 6]	δυσανάκλητον δὲ ἐν συμφοραῖς. Ὅταν	Περικλῆς	μὲν οἴχηται, φεύγῃ δὲ Ἀριστείδης,
[27, 6]	Ἀλκιβιάδης δὲ Σικελίας, καὶ ἄλλος	ἄλλης	γῆς ἢ θαλάττης, συνεπιθυμῇ δὲ
[27, 7]	οὖσαν· τὸ δὲ ἀρετήν, ὑπὸ	ἐπιστήμης	γινόμενον. Ἐὰν δὲ μεταθῇς τὰ
[27, 9]	μοχθηρία δὲ χρῆμα ἀκούσιον, ὑφ´	ἡδονῆς	ἑλκόμενον.
[27, 2]	χρεία τῶν τεχνῶν, οὐχ ὑπὸ	τέχνης	γενέσθαι τέχνην, ἀλλ´ ὑπὸ μὲν
[27, 4]	οὐδὲ ποιητικόν. Εἶεν. Τριῶν τούτων	τέχνης	γενῶν, κατὰ ποῖον αὐτῶν τὴν
[27, 7]	δή μοι πᾶν, ὅσον θεωρητικὸν	τέχνης	εἶδος, κατὰ τὸν λόγον· τὸ
[27, 2]	δρᾶν, κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ	τέχνης	ἑκάστης οὐκ εἶναι τέλος τὸ
[27, 2]	εὐθύς. Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις	τέχνης,	ἔνθα δεῖ τέχνης· οὐ τέχνη
[27, 1]	πλὴν εἰ μὴ ἄροτρον μὲν	τέχνης	ἔργον, καὶ ἀσπὶς τέχνης, καὶ
[27, 1]	μὲν τέχνης ἔργον, καὶ ἀσπὶς	τέχνης,	καὶ ναῦς, καὶ τειχίον· τὸ
[27, 2]	οὐ τέχνη δέ, τὸ ὑπὸ	τέχνης	μὲν γεγονός, ἕτερον δὲ ὂν
[27, 7]	προσθείη τῇ τέχνῃ τὸ τῆς	τέχνης	ὄνομα. Ἐπιστήμην ἄρχειν βούλει βίου
[27, 2]	γὰρ ἀφαίρεσις τέχνης, ἔνθα δεῖ	τέχνης·	οὐ τέχνη δέ, τὸ ὑπὸ
[27, 2]	ἄλλό τι παρὰ τὴν τέχνην,	τέχνης	τέλος, καὶ οὐ τέχνη· οὐ
[27, 8]	τὸ κρεῖττον, μέχρι μὲν τῆς	φωνῆς	ἀνέχομαι, τὸ δὲ πρᾶγμα οὐ
[27, 5]	τῶν μορίων πλημμύρας τὲ καὶ	ἐπιρροῆς,	ἐπειδὰν τὰ πάθη ζέσαντα ἐπικλύσῃ
[27, 5]	ὁρμηθέντα, καὶ ἐπιχώριον τῆς Πλάτωνος	μούσης	τὲ καὶ ἑστίας· ἀπεδέξατο δὲ
[27, 4]	ἐγὼ δὲ οὐδέτερον μὲν ἀφαιρῶ	τῆς	ἀρετῆς· ἀλλ´ ἑκάτερον ἑκατέρῳ ἀνακεράσας,
[27, 2]	ἃ μανθάνει δρᾶν, κᾂν τέχνῃ·	τῆς	δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι
[27, 6]	αὐτῇ λόγῳ καὶ νόμῳ. Αὕτη	τῆς	ἐν ἀνθρώπῳ πολιτείας μοχθηρία· ~Ἀρετὴ
[27, 5]	γενέσεις τοῦ αἰσχροῦ τούτου ἐκ	τῆς	θατέρου τῶν μορίων πλημμύρας τὲ
[27, 5]	ἐξ Ἀκαδημίας ὁρμηθέντα, καὶ ἐπιχώριον	τῆς	Πλάτωνος μούσης τὲ καὶ ἑστίας·
[27, 4]	ἀλλὰ ἀμφισβητήσιμον ἔσται σοι τὸ	τῆς	πράξεως πρὸς τὴν θεωρίαν; ἐγὼ
[27, 7]	ἀφελὼν προσθείη τῇ τέχνῃ τὸ	τῆς	τέχνης ὄνομα. Ἐπιστήμην ἄρχειν βούλει
[27, 9]	τροφῆς καὶ ἔθους πρὸς σωτηρίαν	τῆς	φύσεως· ὑφ´ ὧν φιλία τῇ
[27, 8]	πρὸς τὸ κρεῖττον, μέχρι μὲν	τῆς	φωνῆς ἀνέχομαι, τὸ δὲ πρᾶγμα
[27, 6]	δεῖ, ὀχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον τὴν	τῆς	ψυχῆς πονηρίαν· ἐπειδὰν πόλεως τὸ
[27, 8]	γάρ ἐστιν θεῷ, καθάπερ ἀνθρώπῳ,	τῆς	ψυχῆς τὸ μὲν ἄρχον, τὸ
[27, 6]	φεύγῃ δὲ Ἀριστείδης, ἀποθνήσκῃ δὲ	Σωκράτης,	ἀνίστηται δὲ Νικίας, ἐπιθυμῇ δὲ
[27, 4]	δὲ οὐδέτερον μὲν ἀφαιρῶ τῆς	ἀρετῆς·	ἀλλ´ ἑκάτερον ἑκατέρῳ ἀνακεράσας, ἐπιμετρήσας
[27, 3]	ψυχὴν συμμετρίαις καὶ εὐκινησίαις εἰς	ἀρετῆς	κόσμον. Κἂν καλῇς τι τούτων
[27, 8]	ἀπεμπολοῦν τοῖς δεομένοις· ἀγορὰ πρόκειται	ἀρετῆς,	ὤνιον τὸ χρῆμα. ~Εἰ δ´
[27, 3]	ἐνδεεῖς, ἡ δὲ τέχνη, προσαγαγοῦσα	ἑκάστης	ἑκάστῳ τὸ οἰκεῖον σχῆμα, περιέβαλλεν
[27, 2]	κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ τέχνης	ἑκάστης	οὐκ εἶναι τέλος τὸ μαθεῖν
[27, 9]	ἐνθυμητέον, ὅτι φύσεως δεῖ πρῶτον	χρηστῆς,	ὥσπερ κρηπῖδος ἀνισταμένῳ τειχίῳ· καὶ
[27, 6]	καὶ ἄλλος ἄλλης γῆς ἢ	θαλάττης,	συνεπιθυμῇ δὲ αὐτῷ πλῆθος ἀργὸν
[27, 7]	ἡ ἐπιστήμη, οὐ τὸ ὑπ´	αὐτῆς	γενόμενον. Τέχνην τεχνῶν τὴν ἐπιστήμην
[27, 5]	πρώτην νομήν· καὶ τὸ μὲν	αὐτῆς	ἐστιν λόγος, τὸ δὲ πάθος·
[27, 2]	τέχνην ἐπαινῶ, τὸ δὲ κεφάλαιον	αὐτῆς	φέρε ἴδω τί καὶ λέγεις.
[27, 5]	ψευδεῖς καὶ πονηραὶ παρὰ τὴν	αὑτῆς	φύσιν διανίστανται, αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ
[27, 2]	ἴδω τί καὶ λέγεις. Κεραμεύς,	φής,	κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ σκυτοτόμος
[27, 9]	ἀνισταμένῳ τειχίῳ· καὶ μετὰ τοῦτο	τροφῆς	καὶ ἔθους πρὸς σωτηρίαν τῆς
[27, 3]	λίθον ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν εἰς	μορφῆς	εἶδος, τὸ δὲ σῶμα ἁρμονίαις
[27, 6]	ὀχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον τὴν τῆς	ψυχῆς	πονηρίαν· ἐπειδὰν πόλεως τὸ μὲν
[27, 8]	ἐστιν θεῷ, καθάπερ ἀνθρώπῳ, τῆς	ψυχῆς	τὸ μὲν ἄρχον, τὸ δὲ
[27, 3]	εἶναι ἡγεῖ τὴν ἀρετήν, ἢ	ψυχῆς	ὑγίειάν τε καὶ εὐσχημοσύνην; Οὑτωσὶ
[27, 6]	ἐν ἡδοναῖς, ἀκατάσχετον δὲ ἐν	ὀργαῖς,	ἄμετρον δὲ ἐν τιμαῖς, ἀστάθμητον
[27, 9]	τοῖς χρόνοις, καὶ συνθέουσα ταῖς	ἡλικίαις·	ἐπὶ δὲ τούτοις προσελθεῖν δεῖ
[27, 3]	μορφῆς εἶδος, τὸ δὲ σῶμα	ἁρμονίαις	καὶ κράσεσιν εἰς ὑγιείας μέτρον,
[27, 3]	ὑγιείας μέτρον, τὴν δὲ ψυχὴν	συμμετρίαις	καὶ εὐκινησίαις εἰς ἀρετῆς κόσμον.
[27, 3]	τὴν δὲ ψυχὴν συμμετρίαις καὶ	εὐκινησίαις	εἰς ἀρετῆς κόσμον. Κἂν καλῇς
[27, 6]	ἐν τιμαῖς, ἀστάθμητον δὲ ἐν	εὐτυχίαις,	δυσανάκλητον δὲ ἐν συμφοραῖς. Ὅταν
[27, 6]	ἐν ὀργαῖς, ἄμετρον δὲ ἐν	τιμαῖς,	ἀστάθμητον δὲ ἐν εὐτυχίαις, δυσανάκλητον
[27, 6]	παντοδαπῶν ἐπιθυμημάτων, ἀκόλαστον μὲν ἐν	ἡδοναῖς,	ἀκατάσχετον δὲ ἐν ὀργαῖς, ἄμετρον
[27, 7]	οὗτος εἷς, ᾧ ἔδωκε Κρόνου	παῖς	ἀγκυλομήτεω· ἀλλ´ ἄρχει τίνων; τίνας
[27, 6]	ἐν εὐτυχίαις, δυσανάκλητον δὲ ἐν	συμφοραῖς.	Ὅταν Περικλῆς μὲν οἴχηται, φεύγῃ
[27, 4]	τέχναι γεωμετρικαὶ καὶ ἀριθμητικαί, καὶ	ὅσαις	τὸ τέλος διανοητικόν, αὐτὸ τοῦτο,
[27, 9]	συντρεφομένη τοῖς χρόνοις, καὶ συνθέουσα	ταῖς	ἡλικίαις· ἐπὶ δὲ τούτοις προσελθεῖν
[27, 9]	καὶ μαθημάτων, ἀντιτυπεῖ δὲ ἔνδοθεν	ταῖς	τῶν λόγων ὁδοῖς παθήματα χαλεπὰ
[27, 3]	δὲ ψυχὴν συμμετρίαις καὶ εὐκινησίαις	εἰς	ἀρετῆς κόσμον. Κἂν καλῇς τι
[27, 1]	ἑκάστου χρείαν ἅπαντα τῷ ἔχοντι	εἰς	δέον, καὶ τὴν ἐξ ἁπάντων
[27, 1]	τὴν ἐξ ἁπάντων ὠφέλειαν συντάττον	εἰς	κοινὸν τέλος, τοῦτο δή που
[27, 3]	μὲν λίθον ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν	εἰς	μορφῆς εἶδος, τὸ δὲ σῶμα
[27, 5]	τινῶν ἐμπορίαν ταύτην καλὴν στειλαμένων	εἰς	τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα. Ὁ δ´
[27, 3]	δὲ σῶμα ἁρμονίαις καὶ κράσεσιν	εἰς	ὑγιείας μέτρον, τὴν δὲ ψυχὴν
[27, 7]	Ἄρχειν βούλει, ἔστω κοίρανος οὗτος	εἷς,	ᾧ ἔδωκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω·
[27, 2]	αὐτῆς φέρε ἴδω τί καὶ	λέγεις.	Κεραμεύς, φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ,
[27, 5]	λογισμῶν, καὶ δόξαι τότε αὐτῇ	ψευδεῖς	καὶ πονηραὶ παρὰ τὴν αὑτῆς
[27, 3]	ὧν αἱ μὲν ὕλαι κόσμου	ἐνδεεῖς,	ἡ δὲ τέχνη, προσαγαγοῦσα ἑκάστης
[27, 3]	ὄνομα τῷ ποιηθέντι ὑπὸ φιλίας	προστιθείς,	οὕτω μοι δοκεῖς καλεῖν, ὥσπερ
[27, 3]	ὑπὸ φιλίας προστιθείς, οὕτω μοι	δοκεῖς	καλεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ
[27, 7]	γενόμενον. Τέχνην τεχνῶν τὴν ἐπιστήμην	καλεῖς;	ἀκήκοα· ἐπιστήμην ἐπιστημῶν; μανθάνω, καὶ
[27, 3]	ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἥλιον	καλεῖς	τὴν ἐξ ἡλίου αὐγήν, ἑτέραν
[27, 3]	ἢ φραστέον σοι οὑτωσὶ ἐνδηλότερον;	Καλεῖς	τινα τέχνην ἰατρικήν, καὶ ἄλλην
[27, 3]	λίθῳ, τρισὶ τούτοις ἐπινείμας τέχνας	τρεῖς,	ὧν αἱ μὲν ὕλαι κόσμου
[27, 5]	δὲ αἱ πηγαὶ καὶ αἱ	γενέσεις	τοῦ αἰσχροῦ τούτου ἐκ τῆς
[27, 9]	ἄγρια, καὶ ἐθισμοὶ φαῦλοι, καὶ	ἀσκήσεις	ἄδικοι, καὶ ἐπιθυμίαι ἀλλόκοτοι, καὶ
[27, 5]	ψυχήν, καὶ τὰς τοῦ λόγου	βλαστήσεις	τὲ καὶ ἐκφύσεις ἐπιταράξῃ. Καθάπερ
[27, 4]	Κατὰ τὸ ποιητικόν; οὐδὲ αὐτὸς	φήσεις·	ἀλλὰ ἀμφισβητήσιμον ἔσται σοι τὸ
[27, 5]	τοῦ λόγου βλαστήσεις τὲ καὶ	ἐκφύσεις	ἐπιταράξῃ. Καθάπερ τῶν ποταμῶν οἱ
[27, 9]	~Εἰ δ´ οἱ μὲν λόγοι	σαφεῖς	καὶ πρόχειροι, καὶ μεστὰ πάντα
[27, 9]	δὲ ἔνδοθεν ταῖς τῶν λόγων	ὁδοῖς	παθήματα χαλεπὰ καὶ ἄγρια, καὶ
[27, 3]	σχῆμα, περιέβαλλεν τὸν μὲν λίθον	ῥυθμοῖς	καὶ σχήμασιν εἰς μορφῆς εἶδος,
[27, 8]	καπηλεῦον ταῦτα, καὶ ἀπεμπολοῦν τοῖς	δεομένοις·	ἀγορὰ πρόκειται ἀρετῆς, ὤνιον τὸ
[27, 9]	τὰ καλὰ πάντα, συντρεφομένη τοῖς	χρόνοις,	καὶ συνθέουσα ταῖς ἡλικίαις· ἐπὶ
[27, 8]	Δία. Εἴ τις ἔσται τοῖς	ἀνθρώποις	πίστις, ὅτι θεωρημάτων ἀριθμοὶ καὶ
[27, 8]	νὴ Δία. Εἴ τις ἔσται	τοῖς	ἀνθρώποις πίστις, ὅτι θεωρημάτων ἀριθμοὶ
[27, 8]	μαθημάτων, καπηλεῦον ταῦτα, καὶ ἀπεμπολοῦν	τοῖς	δεομένοις· ἀγορὰ πρόκειται ἀρετῆς, ὤνιον
[27, 9]	πρὸς τὰ καλὰ πάντα, συντρεφομένη	τοῖς	χρόνοις, καὶ συνθέουσα ταῖς ἡλικίαις·
[27, 8]	τὴν ψυχὴν ἐλθόντα τὴν ἀρετὴν	αὐτοῖς	συνεισάγει, πολλοῦ μέντ´ ἂν ἦν
[27, 3]	καὶ σώματι καὶ λίθῳ, τρισὶ	τούτοις	ἐπινείμας τέχνας τρεῖς, ὧν αἱ
[27, 4]	ἑκατέρῳ ἀνακεράσας, ἐπιμετρήσας τὶ ἐπὶ	τούτοις	καὶ ἄλλο, τὸ ἐξ ἁπάντων
[27, 9]	συνθέουσα ταῖς ἡλικίαις· ἐπὶ δὲ	τούτοις	προσελθεῖν δεῖ τέχνην ἐπισφραγιζομένην βεβαιότητι
[27, 1]	ναῦς, καὶ τειχίον· τὸ δὲ	τούτοις	χρώμενον καὶ ἐπιστατοῦν καὶ παρέχον
[27, 1]	ἄροτρον μὲν τέχνης ἔργον, καὶ	ἀσπὶς	τέχνης, καὶ ναῦς, καὶ τειχίον·
[27, 2]	ἀτεχνία εὐθύς. Ἀτεχνία μὲν γὰρ	ἀφαίρεσις	τέχνης, ἔνθα δεῖ τέχνης· οὐ
[27, 8]	καὶ ἐπισφαλής, νὴ Δία. Εἴ	τις	ἔσται τοῖς ἀνθρώποις πίστις, ὅτι
[27, 7]	ἐπιστήμῃ δίδως, ὅμοιον δρᾷς· εἴ	τις	τὴν Φειδίου φυλάξας τέχνην, τὴν
[27, 4]	ἀφ´ ὧν συνέστη· οἷον εἴ	τις	τὸ τοῦ ἀνθρώπου σῶμα πῦρ
[27, 1]	ἡ ἀρετή. ~Καὶ πῶς ἄν	τις	τοῦ φιλοσόφου ἀποδέξαιτο, ἄλλό τι
[27, 8]	Εἴ τις ἔσται τοῖς ἀνθρώποις	πίστις,	ὅτι θεωρημάτων ἀριθμοὶ καὶ μαθήματα
[27, 7]	Οὐχ ὁρᾷς τὸν κόσμον; ὁ	στρατηγός,	εἶτα οἱ λοχαγοί· καὶ μετὰ
[27, 7]	ἄρχειν βούλει βίου καλοῦ; Ἀρχέτω	λόγος.	Ἄρχειν βούλει, ἔστω κοίρανος οὗτος
[27, 8]	περ νοῦς καὶ ἐπιστήμη καὶ	λόγος.	Εἰ δὲ ἐν τῇ κράσει
[27, 8]	κάλει. Καὶ γὰρ ψευδὴς ὁ	λόγος	καὶ ἐπισφαλής, νὴ Δία. Εἴ
[27, 7]	πάθη· καὶ μετρεῖ μὲν ὁ	λόγος,	μετρεῖται δὲ τὰ πάθη· {καὶ
[27, 7]	αὐτὸν τρόπον, σώζει μὲν ὁ	λόγος,	σώζεται δὲ τὰ πάθη· καὶ
[27, 5]	ἀρχαίαν Ἑλλάδα. Ὁ δ´ οὖν	λόγος	ταύτῃ ἔχει. Ἡ τοῦ ἀνθρώπου
[27, 5]	καὶ τὸ μὲν αὐτῆς ἐστιν	λόγος,	τὸ δὲ πάθος· τούτων δὲ
[27, 4]	δικαιοσύνην· τρίτον δ´ αὖ τεχνῶν	εἶδος	αὐτὸ λόγον ἄνευ σωμάτων ἐφ´
[27, 7]	μοι πᾶν, ὅσον θεωρητικὸν τέχνης	εἶδος,	κατὰ τὸν λόγον· τὸ δὲ
[27, 3]	ῥυθμοῖς καὶ σχήμασιν εἰς μορφῆς	εἶδος,	τὸ δὲ σῶμα ἁρμονίαις καὶ
[27, 9]	φύσεως δεῖ πρῶτον χρηστῆς, ὥσπερ	κρηπῖδος	ἀνισταμένῳ τειχίῳ· καὶ μετὰ τοῦτο
[27, 8]	τὸ πρόχειρον δὴ τοῦτο. Ὁ	θεὸς	οἰκονομεῖ τὸ πᾶν τοῦτο καλῶς
[27, 9]	καὶ κράσεως συνταττόμεναι. Ταῦτα νομοθετεῖ	θεός,	ταῦτα ἀποφαίνει ἄνδρα ἀγαθόν· ἀγωγὴ
[27, 5]	αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ τῶν μεθυόντων	πάθος·	ἡ πλησμονὴ ἐπεγείρασα τὰ ἔνδον
[27, 5]	αὐτῆς ἐστιν λόγος, τὸ δὲ	πάθος·	τούτων δὲ ἑκάτερον πονηρῶς ἔχον,
[27, 6]	ἢ θαλάττης, συνεπιθυμῇ δὲ αὐτῷ	πλῆθος	ἀργὸν καὶ ἄτακτον καὶ μισθοφόρον,
[27, 7]	πολιτείαν, ἧς τὸ τοιοῦτο μὲν	πλῆθος	ἄρχεται, τὸ δὲ ὀλίγον καὶ
[27, 9]	Οὕτω γίγνεται εὐδαίμων ψυχή, καὶ	βίος	ὑγιής, καὶ δόξαι ὀρθαί, ὑπὸ
[27, 9]	λόγου, καὶ πειθαρχία πρὸς ἐπιστήμην	ἑκούσιος·	μοχθηρία δὲ χρῆμα ἀκούσιον, ὑφ´
[27, 1]	φιλόσοφος μανθάνει μέν, καὶ τὸ	τέλος	αὐτῷ ἡ ἀρετὴ ἔχει, ἔστι
[27, 3]	ἰατρικήν, καὶ ἄλλην αὖ ἀγαλματουργικήν;	τέλος	δὲ ἑκατέρας, οὔτε ἰατρικῆς ἰατρική,
[27, 4]	καὶ ἀριθμητικαί, καὶ ὅσαις τὸ	τέλος	διανοητικόν, αὐτὸ τοῦτο, οὔτε δὴ
[27, 4]	τι ἡγεῖ, ἢ λόγον ἐπὶ	τέλος	ἰόντα; τὸν μὲν διὰ χειρουργίας
[27, 2]	τι παρὰ τὴν τέχνην, τέχνης	τέλος,	καὶ οὐ τέχνη· οὐ γὰρ
[27, 2]	δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι	τέλος	τὸ μαθεῖν τὴν τέχνην παρ´
[27, 1]	ἁπάντων ὠφέλειαν συντάττον εἰς κοινὸν	τέλος,	τοῦτο δή που ἀτεχνίαν φήσομεν.
[27, 6]	Ἰωνίας, Ἀλκιβιάδης δὲ Σικελίας, καὶ	ἄλλος	ἄλλης γῆς ἢ θαλάττης, συνεπιθυμῇ
[27, 6]	ἐπιθυμῇ δὲ Κλέων μὲν Σφακτηρίας,	Θρασύλλος	δὲ Ἰωνίας, Ἀλκιβιάδης δὲ Σικελίας,
[27, 6]	ἐν ψυχῇ δημαγωγοὶ πονηροί, καὶ	δῆμος	ἀκόλαστος, Ἀλκιβιάδαι πολλοὶ καὶ Κλέωνες,
[27, 1]	ἐπὶ τέχνῃ μανθάνει, καὶ ὁ	σκυτοτόμος,	καὶ ὁ τέκτων· ὁ δὲ
[27, 2]	φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ	σκυτοτόμος	σκυτοτομεῖν, καὶ τεκταίνειν τέκτων. Ἐγὼ
[27, 7]	Ἀρχέτω λόγος. Ἄρχειν βούλει, ἔστω	κοίρανος	οὗτος εἷς, ᾧ ἔδωκε Κρόνου
[27, 8]	ἦν ἄξιον τὸ τῶν σοφιστῶν	γένος,	τὸ πολυμαθὲς τοῦτο καὶ πολύλογον
[27, 7]	ἀρετὴν καλῇς, ἐρήσομαί σε, ὑπὸ	τίνος	αὕτη γέγονεν· ἐκεῖνο γὰρ ἔσται
[27, 4]	εἰκόνα· τὸν δὲ αὖ πράξεώς	τινος	ἐργαστικόν, οὐκ ἄνευ σώματος ἀπεργαζόμενον,
[27, 2]	δέ, τὸ ὑπὸ τέχνης μὲν	γεγονός,	ἕτερον δὲ ὂν παρὰ τὴν
[27, 6]	~Εἰ δέ σοι καὶ σαφεστέρας	εἰκόνος	δεῖ, ὀχλοκρασίᾳ τινὶ εἰκαστέον τὴν
[27, 8]	δὲ ἐν τῇ κράσει τοῦ	κρείττονος	πρὸς τὸ χεῖρον, τὸ τοῦ
[27, 5]	Ἀκαδημίας ὁρμηθέντα, καὶ ἐπιχώριον τῆς	Πλάτωνος	μούσης τὲ καὶ ἑστίας· ἀπεδέξατο
[27, 9]	ὑπὸ τοῦ λόγου, καὶ πειθαρχία	πρὸς	ἐπιστήμην ἑκούσιος· μοχθηρία δὲ χρῆμα
[27, 9]	μετὰ τοῦτο τροφῆς καὶ ἔθους	πρὸς	σωτηρίαν τῆς φύσεως· ὑφ´ ὧν
[27, 9]	ὧν φιλία τῇ ψυχῇ ἐγγίγνεται	πρὸς	τὰ καλὰ πάντα, συντρεφομένη τοῖς
[27, 4]	ἔσται σοι τὸ τῆς πράξεως	πρὸς	τὴν θεωρίαν; ἐγὼ δὲ οὐδέτερον
[27, 8]	τὸ τοῦ ἀρχομένου ὄνομα μετατίθης	πρὸς	τὸ κρεῖττον, μέχρι μὲν τῆς
[27, 8]	ἐν τῇ κράσει τοῦ κρείττονος	πρὸς	τὸ χεῖρον, τὸ τοῦ ἀρχομένου
[27, 4]	πράξεώς τινος ἐργαστικόν, οὐκ ἄνευ	σώματος	ἀπεργαζόμενον, ἀλλ´ ἐν μὲν στρατηγίᾳ
[27, 3]	τι τούτων τέχνην, τὸ τοῦ	δράσαντος	ὄνομα τῷ ποιηθέντι ὑπὸ φιλίας
[27, 1]	ἀποδέξαιτο, ἄλλό τι τὴν ἀρετὴν	λέγοντος	εἶναι, καὶ μὴ τέχνην; σχολῇ
[27, 6]	ψυχῇ δημαγωγοὶ πονηροί, καὶ δῆμος	ἀκόλαστος,	Ἀλκιβιάδαι πολλοὶ καὶ Κλέωνες, τὴν
[27, 4]	τέχνη; Κατὰ τὸ ποιητικόν; οὐδὲ	αὐτὸς	φήσεις· ἀλλὰ ἀμφισβητήσιμον ἔσται σοι
[27, 7]	λόγος. Ἄρχειν βούλει, ἔστω κοίρανος	οὗτος	εἷς, ᾧ ἔδωκε Κρόνου παῖς
[27, 1]	καὶ ὁ τέκτων· ὁ δὲ	φιλόσοφος	μανθάνει μέν, καὶ τὸ τέλος
[27, 1]	ἔργον, καὶ ἀσπὶς τέχνης, καὶ	ναῦς,	καὶ τειχίον· τὸ δὲ τούτοις
[27, 1]	δεινοῦ πέρα, εἰ ὁ μὲν	κεραμεὺς	ἐπὶ τέχνῃ μανθάνει, καὶ ὁ
[27, 2]	φέρε ἴδω τί καὶ λέγεις.	Κεραμεύς,	φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ
[27, 2]	τι μὴ τέχνη, καὶ ἀτεχνία	εὐθύς.	Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις τέχνης,
[27, 7]	χειρουργοὺς τῶν πράξεων; τὸ σῶμα;	εὐθὺς	ὅρα τί δρᾷς· διαπηδᾷς τὴν
[27, 7]	δέ, ἧσπερ εἵνεκεν τοὺς πολλοὺς	λόγους	κατεστησάμεθα, ἔμπαλιν ἔχει, αὐτὸ ἐκεῖνο
[27, 7]	τίνας αὐτῷ δίδως ὑπηρέτας; τίνας	χειρουργοὺς	τῶν πράξεων; τὸ σῶμα; εὐθὺς
[27, 5]	οἱ χειμέριοι, ὑπὲρ τὰς νομίμους	ὁδοὺς	ἀναχεόμενοι ἐπὶ γεωργίαν ἀροτοῦ καὶ
[27, 6]	παντοδαπὸν ἐπιχειρῇ ἄρχειν, ὑπὸ ἐξουσίας	ἀδεοῦς	θρασυνόμενον· ἀνάγκη γάρ που τήν
[27, 9]	καὶ μετὰ τοῦτο τροφῆς καὶ	ἔθους	πρὸς σωτηρίαν τῆς φύσεως· ὑφ´
[27, 7]	~Ἀρετὴ δέ, ἧσπερ εἵνεκεν τοὺς	πολλοὺς	λόγους κατεστησάμεθα, ἔμπαλιν ἔχει, αὐτὸ
[27, 5]	ποταμῶν οἱ χειμέριοι, ὑπὲρ τὰς	νομίμους	ὁδοὺς ἀναχεόμενοι ἐπὶ γεωργίαν ἀροτοῦ
[27, 8]	θεῖον, αὐτὸ ὅ, τι περ	νοῦς	καὶ ἐπιστήμη καὶ λόγος. Εἰ
[27, 7]	ἐπιστήμην λέγε· ἀπαλλάγηθι τοῦ ἑτέρου	μέρους,	καὶ σπένδομαι τῷ λόγῳ. Εἰ
[27, 7]	ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ τοὺς	σκευοφόρους.	Οὐχ ὁρᾷς τὸν κόσμον; ὁ
[27, 7]	μοχθηρία· ~Ἀρετὴ δέ, ἧσπερ εἵνεκεν	τοὺς	πολλοὺς λόγους κατεστησάμεθα, ἔμπαλιν ἔχει,
[27, 7]	ἀρχομένων, ἀπὸ τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ	τοὺς	σκευοφόρους. Οὐχ ὁρᾷς τὸν κόσμον;
[27, 7]	εἶτα οἱ λοχαγοί· καὶ μετὰ	τούτους	ἐνωμοτάρχαι· εἶτα οἱ ὁπλῖται, οἱ
[27, 4]	Δία, ὕδωρ· εἴποιμι ἂν δήπου,	ὡς	οὔτε πῦρ ἐστιν τὸ σῶμα,
[27, 7]	λόγου, ἐὰν ἕν τι μοι	δῷς	μικρὸν πάνυ. Τέχνην τεχνῶν τὴν
[27, 7]	τὸ τούτων σχῆμα τῇ ἐπιστήμῃ	δίδως,	ὅμοιον δρᾷς· εἴ τις τὴν
[27, 7]	ἀλλ´ ἄρχει τίνων; τίνας αὐτῷ	δίδως	ὑπηρέτας; τίνας χειρουργοὺς τῶν πράξεων;
[27, 6]	τὴν τῆς ψυχῆς πονηρίαν· ἐπειδὰν	πόλεως	τὸ μὲν ἐπιεικὲς πᾶν βιασθὲν
[27, 2]	γενέσθαι τέχνην, ἀλλ´ ὑπὸ μὲν	κεραμέως	ἀμφορέα, ὑπὸ δὲ αὐλητοῦ αὔλημα,
[27, 5]	οὖν ἀρετὴ μετέχουσα θεωρίας καὶ	πράξεως	οὐκ ἔστιν τέχνη; Ταύτῃ μοι
[27, 4]	ἀμφισβητήσιμον ἔσται σοι τὸ τῆς	πράξεως	πρὸς τὴν θεωρίαν; ἐγὼ δὲ
[27, 4]	γραφέως εἰκόνα· τὸν δὲ αὖ	πράξεώς	τινος ἐργαστικόν, οὐκ ἄνευ σώματος
[27, 9]	δόξαι ὀρθαί, ὑπὸ ἁρμονίας καὶ	κράσεως	συνταττόμεναι. Ταῦτα νομοθετεῖ θεός, ταῦτα
[27, 9]	καὶ τροφαὶ πονηροί, ἐνθυμητέον, ὅτι	φύσεως	δεῖ πρῶτον χρηστῆς, ὥσπερ κρηπῖδος
[27, 9]	καὶ ἔθους πρὸς σωτηρίαν τῆς	φύσεως·	ὑφ´ ὧν φιλία τῇ ψυχῇ
[27, 4]	οἰκοδόμου, καὶ ναυπηγοῦ ναῦν, καὶ	γραφέως	εἰκόνα· τὸν δὲ αὖ πράξεώς
[27, 8]	τὸ πᾶν τοῦτο καλῶς καὶ	τεχνικῶς	καὶ ἐπιστημόνως· τί δὲ οὐ
[27, 2]	τι μάθημα ὑπὸ ἀτεχνίας διδασκόμενον.	~Καλῶς·	ἔχε ἀτρέμας· οὐ γὰρ ἀτόπως
[27, 8]	θεὸς οἰκονομεῖ τὸ πᾶν τοῦτο	καλῶς	καὶ τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως· τί
[27, 7]	Καὶ περὶ ψυχὴν τὴν ἔχουσαν	καλῶς,	τὸν αὐτὸν τρόπον, σώζει μὲν
[27, 8]	τοῦτο καλῶς καὶ τεχνικῶς καὶ	ἐπιστημόνως·	τί δὲ οὐ μέλλει; Τί
[27, 2]	οὐ γὰρ ἀτόπως ὑφηγῇ οὐδὲ	ἀτεχνῶς,	μὰ Δία. Ἐγὼ δέ σου
[27, 1]	~Εἰ τέχνη ἡ ἀρετή. ~Καὶ	πῶς	ἄν τις τοῦ φιλοσόφου ἀποδέξαιτο,
[27, 5]	ἕκαστον ἐκείνων, ἀφ´ ὧν ἐμίχθη.	~Πῶς	οὖν ἀρετὴ μετέχουσα θεωρίας καὶ
[27, 2]	~Καλῶς· ἔχε ἀτρέμας· οὐ γὰρ	ἀτόπως	ὑφηγῇ οὐδὲ ἀτεχνῶς, μὰ Δία.
[27, 5]	δὲ πάθος· τούτων δὲ ἑκάτερον	πονηρῶς	ἔχον, καὶ κινούμενον ἀτάκτως, συλλήβδην
[27, 5]	ἑκάτερον πονηρῶς ἔχον, καὶ κινούμενον	ἀτάκτως,	συλλήβδην καλεῖται ὀνόματι ἑνὶ τῷ
[27, 3]	τὴν τέχνην. ~Ἆρ´ ἡγεῖ με	σαφῶς	λέγειν, ἢ φραστέον σοι οὑτωσὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008