Dissertation, chap. |
[14, 7] |
οὐδεὶς
φίλος,
βασιλεῖ
δὲ
οὐδεὶς
|
κόλαξ· |
βασιλεία
δὲ
τυραννίδος
θειότερον.
Εἰ |
[14, 5] |
χρείᾳ
καὶ
διαθέσει
ψυχῆς
ὁ
|
κόλαξ |
διακρίνεται
τοῦ
φίλου.
Καὶ
γὰρ
|
[14, 6] |
ἐκ
τῆς
ἴσης·
ὁ
δὲ
|
κόλαξ |
ἐπακολουθῶν
τῇ
αὑτοῦ
ὀρέξει
οἰκονομεῖ |
[14, 6] |
συμφορῶν
κοινωνὸς
ἰσότατος·
ὁ
δὲ
|
κόλαξ
|
εὐτυχίας
μὲν
κοινωνὸς
ἀπληστότατος·
ἐν |
[14, 6] |
φίλος
θεῷ,
ὁ
δὲ
δεισιδαίμων
|
κόλαξ |
θεοῦ·
καὶ
μακάριος
εὐσεβὴς
φίλος |
[14, 3] |
τοῦτο
λέγεις.
Ὁ
μὲν
γὰρ
|
κόλαξ, |
κἂν
βλάψῃ,
ἢ
εἰς
χρήματα |
[14, 6] |
Ὁ
φίλος
λανθάνων
δυστυχεῖ,
ὁ
|
κόλαξ |
μὴ
λανθάνων.
Φιλία
βασανιζομένη
κρατύνεται, |
[14, 7] |
μὲν
ἀγαθοῦ
πῶς
ἂν
εἴη
|
κόλαξ; |
οὐ
γὰρ
ἂν
λάθοι·
τοῦ |
[14, 7] |
ἴσος
ἐκείνῳ,
οὐκ
ἂν
εἴη
|
κόλαξ· |
οὐ
γὰρ
ἀνέχεται
κολακεία
ἰσηγορίας· |
[14, 6] |
ὀρέγεται
τοῦ
ἴσου,
ὁ
δὲ
|
κόλαξ |
τοῦ
ἰδίου·
καὶ
ὁ
μὲν
|
[14, 7] |
φίλος,
ἴσος
γάρ·
ὁ
δὲ
|
κόλαξ |
τοῦ
μὲν
ἀγαθοῦ
πῶς
ἂν |
[14, 3] |
κόλακα;
Καὶ
μὴν
καὶ
ὁ
|
κόλαξ |
ὑπερβολὴν
λαβὼν
ἀνιαρότατον
καὶ
ἐπαχθέστατον, |
[14, 7] |
ἂν
λάθοι·
τοῦ
δὲ
μοχθηροῦ
|
κόλαξ |
ὤν,
εἰ
μὲν
εἴη
ἴσος |
[14, 3] |
τίς
ἔσται
βάσανος;
ἆρα
τὸ
|
ἐξ |
ἑκατέρου
τέλος;
ἀλλ´
εἰ
ἀναμενοῦμεν |
[14, 2] |
οὗτος
εἴη
κακοδαίμων
ἀνήρ,
ἢ
|
Φοῖνιξ
|
Στράτων,
ἢ
Νικοκλῆς
ὁ
Κύπριος, |