Discours, paragraphes |
[9, 10] |
μὲν
γὰρ
μὴ
κύριοι
ἦσαν
|
πράξασθαι |
ἢ
ἀφεῖναι,
ἐννόμως
ζημιωθεὶς
εὐλόγως |
[9, 5] |
ἠξίωσαν.
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ
ἀργύριον
|
πράξασθαι |
μὲν
οὐκ
ἐπεχείρησαν,
ἐξιούσης
δὲ |
[9, 15] |
ὀλιγώρως
καὶ
παρανόμως
προσηνέχθησαν,
ὥστε
|
ἀπολογήσασθαι |
μὲν
περὶ
τῶν
πεπραγμένων
οὐδ' |
[9, 0] |
ἐστι
περὶ
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν
|
ποιήσασθαι. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ
τῆς |
[9, 15] |
προὔθεσαν
δὲ
τῷ
πλή
θει
|
βουλεύσασθαι |
περὶ
τοῦ
σώματος,
ζημιώσαντες
μὲν |
[9, 15] |
δὲ
οὕτω
παρανόμως
καὶ
βιαίως,
|
ἐπικρύψασθαι |
τὴν
ἀδικίαν
περὶ
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο, |
[9, 20] |
γὰρ
ἐπαρθέντα
ἐλπίδι
δεῖ
με
|
συμπολιτεύεσθαι, |
ἢ
τί
με
χρὴ
διανοηθέντα, |
[9, 5] |
πολιτῶν
τινας
διὰ
τὰς
ἔχθρας
|
ἀναγράφεσθαι, |
ἀποροῦντες
δὲ
μεταπεῖσαι
αὐτούς,
τὸν |
[9, 15] |
τελευταῖον,
νομίζοντες
οὐχ
ἱκανῶς
με
|
τετιμωρῆσθαι, |
τὸ
πέρας
ἐκ
τῆς
πόλεως |
[9, 0] |
ὑπὸ
τῶν
διαβολῶν
πεισθέντας
κατα
|
ψηφιεῖσθαί |
μου,
τοῦτ'
ἂν
θαυμάσαιμι.
ᾤμην |
[9, 0] |
τοῦ
τρόπου
τὸν
ἀγῶνά
μοι
|
προκεῖσθαι: |
διαβαλλόντων
δέ
με
τῶν
ἀντιδίκων |
[9, 5] |
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν
ἀπόδειξιν
|
ἀπηλλάχθαι |
τοῦ
ἐγκλήματος,
ἔτι
πλείονας
καὶ |
[9, 20] |
ἀδικούντων
μετρίως
ἂν
ἠγανάκτουν,
ἡγούμενος
|
τετάχθαι |
τοὺς
μὲν
ἐχθροὺς
κακῶς
ποιεῖν, |
[9, 0] |
ὑπετοπούμην
εὐθέως
ἐπὶ
μηδενὶ
ὑγιεῖ
|
κατειλέχθαι. |
προσελθὼν
οὖν
τῷ
στρατηγῷ
ἐδήλωσα |
[9, 15] |
δικαίως
βουλευσαμένους
ἀκύρους
καταστήσητε.
οἱ
|
ταμίαι |
γὰρ
ἅπαντα
καὶ
κατὰ
τοὺς |
[9, 5] |
μὲν
τάδε
διεπράξαντο:
οἱ
δὲ
|
ταμίαι |
οὐδὲν
ὅμοιον
τοῖσδε
διανοηθέντες,
ἀνακαλεσάμενοι |
[9, 5] |
ἐγκλήματος,
ἔτι
πλείονας
καὶ
νόμους
|
καὶ |
ἄλλας
δικαιώσεις
παρασχήσομαι.
Καί
μοι |
[9, 10] |
φίλον
εὐεργέτησα:
ζῶντος
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
ἀνάγκῃ
διὰ
τὴν
ἡλικίαν
ἐσχόλαζον, |
[9, 10] |
παρα
λόγως
ζημιωθείς.
συνέγνωσαν
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
σφίσιν
ὡς
ἠδικηκότες:
οὔτε |
[9, 15] |
λασαν.
διατεθέντες
δὲ
οὕτω
παρανόμως
|
καὶ |
βιαίως,
ἐπικρύψασθαι
τὴν
ἀδικίαν
περὶ |
[9, 5] |
χρήσωμαι
τῷ
πράγματι,
ἐπυθόμην
ὡς
|
καὶ |
δήσειν
με
ἀπειλοῖεν,
λέγοντες
ὅτι |
[9, 5] |
ταμιῶν,
ἐπίστασθε:
προσήκειν
δὲ
ἡγούμενος
|
καὶ |
διὰ
ταύτην
τὴν
ἀπόδειξιν
ἀπηλλάχθαι |
[9, 15] |
ἐμοῦ
καταψηφίσησθε,
μήτε
τοὺς
βέλτιον
|
καὶ |
δικαίως
βουλευσαμένους
ἀκύρους
καταστήσητε.
οἱ |
[9, 10] |
τεύξονται.
Ὧι
μὲν
τρόπῳ
παρεδόθην
|
καὶ |
ἐζημιώθην,
ἐπίστασθε:
δεῖ
δ'
ὑμᾶς |
[9, 20] |
πλείστου
οὖν
ποιησάμενοι
τὸ
δίκαιον,
|
καὶ |
ἐνθυμηθέντες
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ
τῶν |
[9, 15] |
καὶ
κατὰ
τὸ
εἰκὸς
ἔπραξαν,
|
καὶ |
ἠδικηκότες
μὲν
οὐδὲν
φαίνονται,
λόγον |
[9, 15] |
ἅπαντα
καὶ
κατὰ
τοὺς
νόμους
|
καὶ |
κατὰ
τὸ
εἰκὸς
ἔπραξαν,
καὶ |
[9, 15] |
καταστήσητε.
οἱ
ταμίαι
γὰρ
ἅπαντα
|
καὶ |
κατὰ
τοὺς
νόμους
καὶ
κατὰ |
[9, 15] |
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν
ἐπιδεικνύουσι
|
καὶ |
λοιδοροῦσι,
τοῖς
μὲν
ἐμοῖς
ἐπιτηδεύμασιν |
[9, 5] |
νόμους
καὶ
ἄλλας
δικαιώσεις
παρασχήσομαι.
|
Καί |
μοι
λαβὲ
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ |
[9, 5] |
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
ἐγκλήματος,
ἔτι
πλείονας
|
καὶ |
νόμους
καὶ
ἄλλας
δικαιώσεις
παρασχήσομαι. |
[9, 15] |
θεοὺς
ἠξίωσαν,
ἀλλ'
οὕτως
ὀλιγώρως
|
καὶ |
παρανόμως
προσηνέχθησαν,
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
μὲν |
[9, 5] |
ἡσυχίαν
δ'
εἶχον.
~ἀπορούμενος
δὲ
|
καὶ |
συμβουλευόμενός
τινι
τῶν
πολιτῶν
τί |
[9, 15] |
δ'
αὑτῶν
τρόποις
τὰ
οἰκείας
|
καὶ |
συνήθεις.
Οἵδε
μὲν
οὖν
ἐκ |
[9, 10] |
τοῦ
ἐγκλήματος
τὴν
αἰτίαν
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῆς
ἔχθρας
τὴν
πρόφασιν
εἰδέναι. |
[9, 10] |
οὐδένα
τῶν
κατηγορούντων,
ἔχω
δὲ
|
καὶ |
τοιαῦτα
εἰπεῖν,
ἐξ
ὧν
ὠφελοίμην |
[9, 20] |
τὸ
δίκαιον,
καὶ
ἐνθυμηθέντες
ὅτι
|
καὶ |
ὑπὲρ
τῶν
περιφανῶν
ἀδικημάτων
συγγνώμην |
[9, 0] |
πράγματος
τοὺς
λόγους
ποιοῦνται,
σαφῶς
|
ἐπίσταμαι: |
εἰ
μέντοι
ὑμᾶς
οἴονται
δι' |
[9, 20] |
μὲν
οὖν
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς
|
ἀγωνίζομαι, |
ἔργῳ
δὲ
περὶ
πολιτείας.
τυχὼν |
[9, 10] |
ζημίαν
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
μὲν
οὐδὲν
|
φαίνομαι, |
ἔχθρᾳ
δὲ
ἄνευ
τούτου
παρα |
[9, 5] |
καὶ
νόμους
καὶ
ἄλλας
δικαιώσεις
|
παρασχήσομαι. |
Καί
μοι
λαβὲ
τὸν
νόμον. |
[9, 5] |
συμβουλευόμενός
τινι
τῶν
πολιτῶν
τί
|
χρήσωμαι |
τῷ
πράγματι,
ἐπυθόμην
ὡς
καὶ |
[9, 10] |
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τὴν
πρόφασιν
|
εἰδέναι. |
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος
ἐγενόμην
πρότερον |
[9, 20] |
μὲν
γὰρ
οὐ
δόξω
κακῶς
|
πεπονθέναι, |
διὰ
κακίαν
δὲ
τῆς
πόλεως. |
[9, 15] |
κατεφρόνησαν
τοῦ
ὑμετέρου
πλήθους,
οὐδὲ
|
φοβηθῆναι |
τοὺς
θεοὺς
ἠξίωσαν,
ἀλλ'
οὕτως |
[9, 5] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἔπειθον
αὐτοὺς
|
ἀφεῖναι, |
διδάσκοντες
ὡς
οὐκ
ἐπιεικὲς
εἴη |
[9, 10] |
εἰ
δ'
ἔξεστι
μὲν
αὐτοῖς
|
ἀφεῖναι, |
διδόασι
δὲ
λόγους
ὑπὲρ
ὧν |
[9, 10] |
μὴ
κύριοι
ἦσαν
πράξασθαι
ἢ
|
ἀφεῖναι, |
ἐννόμως
ζημιωθεὶς
εὐλόγως
ἂν
ὤφειλον: |
[9, 15] |
τρόπου
προθυμοῦνταί
με
τῇ
δίκῃ
|
ἁλῶναι: |
ὑμεῖς
δὲ
μήτε
ταῖς
τούτων |
[9, 5] |
τὰς
ἔχθρας
ἀναγράφεσθαι,
ἀποροῦντες
δὲ
|
μεταπεῖσαι |
αὐτούς,
τὸν
παρ'
ὑμῶν
κίνδυνον |
[9, 5] |
δὲ
ζημιωθεὶς
οὔτ'
ὀφείλω
οὔτ'
|
ἐκτεῖσαι |
δίκαιός
εἰμι.
~εἰ
γὰρ
φανερός |
[9, 5] |
συνεδρίῳ
λοιδορῇ,
παρὰ
τὸν
νόμον
|
ζημιῶσαι |
ἠξίωσαν.
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ
ἀργύριον |
[9, 0] |
προσήκει
λέγειν;
ἢ
τόδε
μὲν
|
ἐπίστανται, |
ἡγούμενοι
δὲ
λήσειν
περὶ
τοῦ |
[9, 0] |
σαφῶς
ἐπίσταμαι:
εἰ
μέντοι
ὑμᾶς
|
οἴονται |
δι'
ἄγνοιαν
ὑπὸ
τῶν
διαβολῶν |
[9, 15] |
ἔπραξαν,
καὶ
ἠδικηκότες
μὲν
οὐδὲν
|
φαίνονται, |
λόγον
δὲ
πλεῖ
στον
τοῦ |
[9, 10] |
ἠδικήκασι,
τῆς
προσηκούσης
ῥᾳδίως
δίκης
|
τεύξονται. |
Ὧι
μὲν
τρόπῳ
παρεδόθην
καὶ |
[9, 0] |
πλείω
λόγον
ἢ
τοῦ
προσήκοντος
|
ποιοῦνται; |
ὅτι
μὲν
οὐκ
ἐμοῦ
καταφρονήσαντες |
[9, 0] |
ἀλλὰ
τοῦ
πράγματος
τοὺς
λόγους
|
ποιοῦνται, |
σαφῶς
ἐπίσταμαι:
εἰ
μέντοι
ὑμᾶς |
[9, 15] |
τούτων
ὑπάρχοντος
πάντα
περὶ
ἐλάττονος
|
ποιοῦνται |
τοῦ
ἀδικεῖν;
ἀλλὰ
γὰρ
εἰ |
[9, 15] |
οὖν
ἐκ
παντὸς
τοῦ
τρόπου
|
προθυμοῦνταί |
με
τῇ
δίκῃ
ἁλῶναι:
ὑμεῖς |
[9, 0] |
ᾤμην
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
περὶ
τοῦ
ἐγκλήματος,
οὐ
περὶ |
[9, 0] |
ἐπίσταμαι:
εἰ
μέντοι
ὑμᾶς
οἴονται
|
δι' |
ἄγνοιαν
ὑπὸ
τῶν
διαβολῶν
πεισθέντας |
[9, 20] |
στερηθεὶς
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
λυπηθείην.
|
δι' |
ἔχθραν
μὲν
γὰρ
οὐ
δόξω |
[9, 20] |
ἀποδραίην
ἄν.
τίνι
γὰρ
ἐπαρθέντα
|
ἐλπίδι |
δεῖ
με
συμπολιτεύεσθαι,
ἢ
τί |
[9, 20] |
πόλει:
παραχθεὶς
δὲ
ὑπὸ
τῶνδε
|
εἰ |
ἀδίκως
ἁλοίην,
ἀποδραίην
ἄν.
τίνι |
[9, 10] |
ὀφείλω
οὔτ'
ἐκτεῖσαι
δίκαιός
εἰμι.
|
~εἰ |
γὰρ
φανερός
εἰμι
μὴ
ἐλθὼν |
[9, 10] |
ἐννόμως
ζημιωθεὶς
εὐλόγως
ἂν
ὤφειλον:
|
εἰ |
δ'
ἔξεστι
μὲν
αὐτοῖς
ἀφεῖναι, |
[9, 10] |
τὰ
πραχθέντα
ψήφῳ
κύρια
κατέστησαν.
|
εἰ |
δ'
οὖν
ἐζημίωσαν
μὲν
οἵδε |
[9, 15] |
ποιοῦνται
τοῦ
ἀδικεῖν;
ἀλλὰ
γὰρ
|
εἰ |
κατεφρόνησαν
τοῦ
ὑμετέρου
πλήθους,
οὐδὲ |
[9, 10] |
ἂν
τοῦ
ἐγκλήματος
ἀπηλλαγμένος
εἴην.
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
μὴ
κύριοι
ἦσαν |
[9, 0] |
τοὺς
λόγους
ποιοῦνται,
σαφῶς
ἐπίσταμαι:
|
εἰ |
μέντοι
ὑμᾶς
οἴονται
δι'
ἄγνοιαν |
[9, 10] |
λόγους
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
διαχειρίζωσιν,
|
εἴ |
τι
ἠδικήκασι,
τῆς
προσηκούσης
ῥᾳδίως |
[9, 10] |
τρόπῳ
παρεδόθην
καὶ
ἐζημιώθην,
ἐπίστασθε:
|
δεῖ |
δ'
ὑμᾶς
μὴ
μόνον
τοῦ |
[9, 20] |
ἄν.
τίνι
γὰρ
ἐπαρθέντα
ἐλπίδι
|
δεῖ |
με
συμπολιτεύεσθαι,
ἢ
τί
με |
[9, 15] |
ὅρκους,
προὔθεσαν
δὲ
τῷ
πλή
|
θει |
βουλεύσασθαι
περὶ
τοῦ
σώματος,
ζημιώσαντες |
[9, 0] |
πραχθὲν
ὑπετοπούμην
εὐθέως
ἐπὶ
μηδενὶ
|
ὑγιεῖ |
κατειλέχθαι.
προσελθὼν
οὖν
τῷ
στρατηγῷ |
[9, 0] |
ἀγνοοῦντες
ὅτι
περὶ
τοῦ
πράγματος
|
προσήκει |
λέγειν;
ἢ
τόδε
μὲν
ἐπίστανται, |
[9, 20] |
γνώμῃ
μείναιμι
ἂν
ἐν
τῇ
|
πόλει: |
παραχθεὶς
δὲ
ὑπὸ
τῶνδε
εἰ |
[9, 15] |
μὲν
οὐδὲν
φαίνονται,
λόγον
δὲ
|
πλεῖ |
στον
τοῦ
δικαίου
ποιησάμενοι.
~τούτων |
[9, 10] |
δὲ
νόμος
τοὺς
ἐντὸς
πλημμελοῦντας
|
ἀγορεύει |
τὴν
ζημίαν
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
μὲν |
[9, 20] |
πιστεύω
δὲ
τῇ
ὑμετέρᾳ
γνώμῃ
|
μείναιμι |
ἂν
ἐν
τῇ
πόλει:
παραχθεὶς |
[9, 0] |
κατα
ψηφιεῖσθαί
μου,
τοῦτ'
ἂν
|
θαυμάσαιμι. |
ᾤμην
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες |
[9, 5] |
οὔτ'
ὀφείλω
οὔτ'
ἐκτεῖσαι
δίκαιός
|
εἰμι. |
~εἰ
γὰρ
φανερός
εἰμι
μὴ |
[9, 10] |
δίκαιός
εἰμι.
~εἰ
γὰρ
φανερός
|
εἰμι |
μὴ
ἐλθὼν
εἰς
τὸ
συνέδριον, |
[9, 5] |
ἄρχοντος,
ἀπαγγείλαντός
τινος
ὡς
ἐγὼ
|
λοιδοροῖμι, |
τοῦ
νόμου
ἀπαγορεύοντος
ἐάν
τις |
[9, 10] |
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
ἢ
κακῶς
|
πάσχοιμι. |
~τὴν
μὲν
οὖν
ὀργὴν
διὰ |
[9, 0] |
τὸ
πραχθὲν
ὑπετοπούμην
εὐθέως
ἐπὶ
|
μηδενὶ |
ὑγιεῖ
κατειλέχθαι.
προσελθὼν
οὖν
τῷ |
[9, 20] |
εἰ
ἀδίκως
ἁλοίην,
ἀποδραίην
ἄν.
|
τίνι |
γὰρ
ἐπαρθέντα
ἐλπίδι
δεῖ
με |
[9, 5] |
εἶχον.
~ἀπορούμενος
δὲ
καὶ
συμβουλευόμενός
|
τινι |
τῶν
πολιτῶν
τί
χρήσωμαι
τῷ |
[9, 0] |
ΣΤP
ΑΤΙΩΤΟΥ.
Τί
ποτε
διανοηθέντες
|
οἱ |
ἀντίδικοι
τοῦ
μὲν
πράγματος
παρημελήκασι, |
[9, 5] |
διείλεκτο
ἐπὶ
τῇ
Φιλίου
τραπέζῃ:
|
οἱ |
δὲ
μετὰ
Κτησικλέους
τοῦ
ἄρχοντος, |
[9, 5] |
παρέδοσαν.
οἵδε
μὲν
τάδε
διεπράξαντο:
|
οἱ |
δὲ
ταμίαι
οὐδὲν
ὅμοιον
τοῖσδε |
[9, 15] |
καὶ
δικαίως
βουλευσαμένους
ἀκύρους
καταστήσητε.
|
οἱ |
ταμίαι
γὰρ
ἅπαντα
καὶ
κατὰ |
[9, 10] |
εἴην.
εἰ
μὲν
γὰρ
μὴ
|
κύριοι |
ἦσαν
πράξασθαι
ἢ
ἀφεῖναι,
ἐννόμως |
[9, 0] |
ΑΤΙΩΤΟΥ.
Τί
ποτε
διανοηθέντες
οἱ
|
ἀντίδικοι |
τοῦ
μὲν
πράγματος
παρημελήκασι,
τὸν |
[9, 5] |
καὶ
ἄλλας
δικαιώσεις
παρασχήσομαι.
Καί
|
μοι |
λαβὲ
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ
Τοῦ |
[9, 0] |
περὶ
τοῦ
τρόπου
τὸν
ἀγῶνά
|
μοι |
προκεῖσθαι:
διαβαλλόντων
δέ
με
τῶν |
[9, 5] |
ἐλάττω
χρόνον
Καλλικράτους
Πολύαινος
ἐνδημοίη.
|
κἀμοὶ |
μὲν
τὰ
προειρημένα
διείλεκτο
ἐπὶ |
[9, 5] |
ταμίαι
οὐδὲν
ὅμοιον
τοῖσδε
διανοηθέντες,
|
ἀνακαλεσάμενοι |
δὲ
τοὺς
παραδόντας
τὴν
γραφήν, |
[9, 20] |
τινὸς
τυχεῖν;
περὶ
πλείστου
οὖν
|
ποιησάμενοι |
τὸ
δίκαιον,
καὶ
ἐνθυμηθέντες
ὅτι |
[9, 15] |
δὲ
πλεῖ
στον
τοῦ
δικαίου
|
ποιησάμενοι. |
~τούτων
μὲν
οὖν
ἀδικούντων
μετρίως |
[9, 15] |
λοιδοροῦντα,
κατολιγωρήσαντες
δὲ
τοῦ
δικαίου,
|
βιαζόμενοι |
βλάπτειν
ἐξ
ἅπαντος
λόγου:
τί |
[9, 0] |
λέγειν;
ἢ
τόδε
μὲν
ἐπίστανται,
|
ἡγούμενοι |
δὲ
λήσειν
περὶ
τοῦ
παντὸς |
[9, 5] |
πρόφασιν.
ἀκούσαντες
δὲ
τὸ
γεγενημένον,
|
ἐννοούμενοι |
οἷα
πεπονθὼς
ἦν,
τὸ
μὲν |
[9, 0] |
λόγους
ποιοῦνται,
σαφῶς
ἐπίσταμαι:
εἰ
|
μέντοι |
ὑμᾶς
οἴονται
δι'
ἄγνοιαν
ὑπὸ |
[9, 10] |
λόγως
ζημιωθείς.
συνέγνωσαν
δὲ
καὶ
|
αὐτοὶ |
σφίσιν
ὡς
ἠδικηκότες:
οὔτε
γὰρ |
[9, 0] |
δὲ
τὸ
πραχθὲν
ὑπετοπούμην
εὐθέως
|
ἐπὶ |
μηδενὶ
ὑγιεῖ
κατειλέχθαι.
προσελθὼν
οὖν |
[9, 5] |
κἀμοὶ
μὲν
τὰ
προειρημένα
διείλεκτο
|
ἐπὶ |
τῇ
Φιλίου
τραπέζῃ:
οἱ
δὲ |
[9, 15] |
τοῦ
ἑτέρου
τούτων
ὑπάρχοντος
πάντα
|
περὶ |
ἐλάττονος
ποιοῦνται
τοῦ
ἀδικεῖν;
ἀλλὰ |
[9, 15] |
καὶ
βιαίως,
ἐπικρύψασθαι
τὴν
ἀδικίαν
|
περὶ |
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες
δὲ
πάλιν |
[9, 0] |
με
τῶν
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν
ἐστι
|
περὶ |
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον |
[9, 20] |
χρὴ
τῶν
δικαίων
τινὸς
τυχεῖν;
|
περὶ |
πλείστου
οὖν
ποιησάμενοι
τὸ
δίκαιον, |
[9, 20] |
τῆς
ἀπογραφῆς
ἀγωνίζομαι,
ἔργῳ
δὲ
|
περὶ |
πολιτείας.
τυχὼν
μὲν
γὰρ
τῶν |
[9, 10] |
τῆς
τούτων
ἔχθρας,
εἰδὼς
δὲ
|
περὶ |
τὴν
πόλιν
ἄξιον
λόγου
γεγενημένον. |
[9, 20] |
τῆς
πόλεως.
λόγῳ
μὲν
οὖν
|
περὶ |
τῆς
ἀπογραφῆς
ἀγωνίζομαι,
ἔργῳ
δὲ |
[9, 0] |
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
περὶ |
τῆς
ἀπογραφῆς
ὑμᾶς
διδάξω.
Ἀφικόμενος |
[9, 0] |
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
περὶ |
τοῦ
ἐγκλήματος,
οὐ
περὶ
τοῦ |
[9, 0] |
μὲν
ἐπίστανται,
ἡγούμενοι
δὲ
λήσειν
|
περὶ |
τοῦ
παντὸς
πλείω
λόγον
ἢ |
[9, 0] |
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν;
πότερον
ἀγνοοῦντες
ὅτι
|
περὶ |
τοῦ
πράγματος
προσήκει
λέγειν;
ἢ |
[9, 15] |
δὲ
τῷ
πλή
θει
βουλεύσασθαι
|
περὶ |
τοῦ
σώματος,
ζημιώσαντες
μὲν
ὡς |
[9, 0] |
δικασταί,
περὶ
τοῦ
ἐγκλήματος,
οὐ
|
περὶ |
τοῦ
τρόπου
τὸν
ἀγῶνά
μοι |
[9, 15] |
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες
δὲ
πάλιν
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν |
[9, 15] |
παρανόμως
προσηνέχθησαν,
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
μὲν
|
περὶ |
τῶν
πεπραγμένων
οὐδ'
ἐπεχείρησαν,
τὸ |
[9, 10] |
ὧν
ἂν
διαχειρίζωσιν,
εἴ
τι
|
ἠδικήκασι, |
τῆς
προσηκούσης
ῥᾳδίως
δίκης
τεύξονται. |
[9, 0] |
οἱ
ἀντίδικοι
τοῦ
μὲν
πράγματος
|
παρημελήκασι, |
τὸν
δὲ
τρόπον
μου
ἐπεχείρησαν |
[9, 20] |
μὴ
περιίδητε
ἀδίκως
τοῖς
μεγίστοις
|
ἀτυχήμασι |
περιπεσόντας.
|
[9, 10] |
δ'
ἔξεστι
μὲν
αὐτοῖς
ἀφεῖναι,
|
διδόασι |
δὲ
λόγους
ὑπὲρ
ὧν
ἂν |
[9, 15] |
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν
ἐπιδεικνύουσι
καὶ
|
λοιδοροῦσι, |
τοῖς
μὲν
ἐμοῖς
ἐπιτηδεύμασιν
οὐ |
[9, 15] |
τῶν
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν
|
ἐπιδεικνύουσι |
καὶ
λοιδοροῦσι,
τοῖς
μὲν
ἐμοῖς |
[9, 15] |
βιαζόμενοι
βλάπτειν
ἐξ
ἅπαντος
λόγου:
|
τί |
δ'
ἂν
ἔπραξαν
μέλλοντες
μεγάλα |
[9, 10] |
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
διαχειρίζωσιν,
εἴ
|
τι |
ἠδικήκασι,
τῆς
προσηκούσης
ῥᾳδίως
δίκης |
[9, 20] |
ἐλπίδι
δεῖ
με
συμπολιτεύεσθαι,
ἢ
|
τί |
με
χρὴ
διανοηθέντα,
εἰδότα
μὲν |
[9, 0] |
~ΥΠΕP
ΤΟΥ
ΣΤP
ΑΤΙΩΤΟΥ.
|
Τί |
ποτε
διανοηθέντες
οἱ
ἀντίδικοι
τοῦ |
[9, 5] |
καὶ
συμβουλευόμενός
τινι
τῶν
πολιτῶν
|
τί |
χρήσωμαι
τῷ
πράγματι,
ἐπυθόμην
ὡς |
[9, 5] |
τῶν
πολιτῶν
τί
χρήσωμαι
τῷ
|
πράγματι, |
ἐπυθόμην
ὡς
καὶ
δήσειν
με |
[9, 5] |
τὴν
ἀπόδειξιν
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
ἐγκλήματος,
|
ἔτι |
πλείονας
καὶ
νόμους
καὶ
ἄλλας |
[9, 0] |
προσελθὼν
οὖν
τῷ
στρατηγῷ
ἐδήλωσα
|
ὅτι |
ἐστρατευμένος
εἴην,
ἔτυχον
δὲ
οὐδενὸς |
[9, 20] |
ποιησάμενοι
τὸ
δίκαιον,
καὶ
ἐνθυμηθέντες
|
ὅτι |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
περιφανῶν
ἀδικημάτων |
[9, 5] |
λοιδοροῦντας
ζημιοῦν
ἀκηκόατε:
ἐγὼ
δ'
|
ὅτι |
μὲν
οὐκ
εἰσῆλθον
εἰς
τὸ |
[9, 0] |
λόγον
ἢ
τοῦ
προσήκοντος
ποιοῦνται;
|
ὅτι |
μὲν
οὐκ
ἐμοῦ
καταφρονήσαντες
ἀλλὰ |
[9, 5] |
ὑποστάντες
ἄκυρον
τὴν
ζημίαν
ἔκριναν
|
Ὅτι |
μὲν
οὖν
ἀφείθην
ὑπὸ
τῶν |
[9, 5] |
καὶ
δήσειν
με
ἀπειλοῖεν,
λέγοντες
|
ὅτι |
οὐδὲν
ἐλάττω
χρόνον
Καλλικράτους
Πολύαινος |
[9, 0] |
μου
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν;
πότερον
ἀγνοοῦντες
|
ὅτι |
περὶ
τοῦ
πράγματος
προσήκει
λέγειν; |
[9, 0] |
δέ
με
τῶν
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν
|
ἐστι |
περὶ
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι. |
[9, 10] |
εὐλόγως
ἂν
ὤφειλον:
εἰ
δ'
|
ἔξεστι |
μὲν
αὐτοῖς
ἀφεῖναι,
διδόασι
δὲ |
[9, 10] |
τῆς
προσηκούσης
ῥᾳδίως
δίκης
τεύξονται.
|
Ὧι |
μὲν
τρόπῳ
παρεδόθην
καὶ
ἐζημιώθην, |