Discours, paragraphes |
[9, 20] |
τῶνδε
εἰ
ἀδίκως
ἁλοίην,
ἀποδραίην
|
ἄν. |
τίνι
γὰρ
ἐπαρθέντα
ἐλπίδι
δεῖ |
[9, 20] |
δὲ
τῇ
ὑμετέρᾳ
γνώμῃ
μείναιμι
|
ἂν |
ἐν
τῇ
πόλει:
παραχθεὶς
δὲ |
[9, 15] |
ἐξ
ἅπαντος
λόγου:
τί
δ'
|
ἂν |
ἔπραξαν
μέλλοντες
μεγάλα
μὲν
ἐμὲ |
[9, 20] |
~τούτων
μὲν
οὖν
ἀδικούντων
μετρίως
|
ἂν |
ἠγανάκτουν,
ἡγούμενος
τετάχθαι
τοὺς
μὲν |
[9, 0] |
πεισθέντας
κατα
ψηφιεῖσθαί
μου,
τοῦτ'
|
ἂν |
θαυμάσαιμι.
ᾤμην
μὲν
οὖν,
ὦ |
[9, 20] |
δὲ
τοῦ
δικαίου
στερηθεὶς
πολὺ
|
ἂν |
μᾶλλον
λυπηθείην.
δι'
ἔχθραν
μὲν |
[9, 10] |
τοιαῦτα
εἰπεῖν,
ἐξ
ὧν
ὠφελοίμην
|
ἂν |
πολὺ
δικαιότερον
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων |
[9, 20] |
τῇ
ὑμετέρᾳ
γνώμῃ
μείναιμι
ἂν
|
ἐν |
τῇ
πόλει:
παραχθεὶς
δὲ
ὑπὸ |
[9, 10] |
ἐπιβολήν,
τῶν
ταμιῶν
ἀφέντων
εἰκότως
|
ἂν |
τοῦ
ἐγκλήματος
ἀπηλλαγμένος
εἴην.
εἰ |
[9, 10] |
ἢ
ἀφεῖναι,
ἐννόμως
ζημιωθεὶς
εὐλόγως
|
ἂν |
ὤφειλον:
εἰ
δ'
ἔξεστι
μὲν |
[9, 5] |
ἐγὼ
λοιδοροῖμι,
τοῦ
νόμου
ἀπαγορεύοντος
|
ἐάν |
τις
ἀρχὴν
ἐν
συνεδρίῳ
λοιδορῇ, |
[9, 0] |
ἀναγκαῖόν
ἐστι
περὶ
πάντων
τὴν
|
ἀπολογίαν |
ποιήσασθαι.
πρῶτον
μὲν
οὖν
περὶ |
[9, 20] |
οὐ
δόξω
κακῶς
πεπονθέναι,
διὰ
|
κακίαν |
δὲ
τῆς
πόλεως.
λόγῳ
μὲν |
[9, 15] |
παρανόμως
καὶ
βιαίως,
ἐπικρύψασθαι
τὴν
|
ἀδικίαν |
περὶ
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες
δὲ |
[9, 10] |
γὰρ
καὶ
ἀνάγκῃ
διὰ
τὴν
|
ἡλικίαν |
ἐσχόλαζον,
ἐκλιπόντος
δὲ
τὸν
βίον |
[9, 5] |
ὑμῶν
κίνδυνον
ὑποστάντες
ἄκυρον
τὴν
|
ζημίαν |
ἔκριναν
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀφείθην |
[9, 10] |
τοὺς
ἐντὸς
πλημμελοῦντας
ἀγορεύει
τὴν
|
ζημίαν |
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
μὲν
οὐδὲν
φαίνομαι, |
[9, 20] |
εἰδότα
μὲν
τῶν
ἀντιδίκων
τὴν
|
προθυμίαν, |
ἀποροῦντα
δ'
ὅθεν
χρὴ
τῶν |
[9, 0] |
εἰ
μέντοι
ὑμᾶς
οἴονται
δι'
|
ἄγνοιαν |
ὑπὸ
τῶν
διαβολῶν
πεισθέντας
κατα |
[9, 10] |
μὴ
μόνον
τοῦ
ἐγκλήματος
τὴν
|
αἰτίαν |
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τὴν |
[9, 0] |
προπηλα
κιζόμενος
δὲ
ἠγανάκτουν
μέν,
|
ἡσυχίαν |
δ'
εἶχον.
~ἀπορούμενος
δὲ
καὶ |
[9, 5] |
κίνδυνον
ὑποστάντες
ἄκυρον
τὴν
ζημίαν
|
ἔκριναν |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀφείθην
ὑπὸ |
[9, 15] |
νόμους
καὶ
κατὰ
τὸ
εἰκὸς
|
ἔπραξαν, |
καὶ
ἠδικηκότες
μὲν
οὐδὲν
φαίνονται, |
[9, 15] |
ἅπαντος
λόγου:
τί
δ'
ἂν
|
ἔπραξαν |
μέλλοντες
μεγάλα
μὲν
ἐμὲ
βλάψειν, |
[9, 20] |
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
λυπηθείην.
δι'
|
ἔχθραν |
μὲν
γὰρ
οὐ
δόξω
κακῶς |
[9, 15] |
προειρημένα
συνεστήσαντο,
προφάσεως
οὐδεμιᾶς
πρὸς
|
ἔχθραν |
ὑπαρχούσης.
ὀμόσαντες
μὲν
οὖν
τοὺς |
[9, 15] |
πέρας
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐξή
|
λασαν. |
διατεθέντες
δὲ
οὕτω
παρανόμως
καὶ |
[9, 15] |
ἀστρατεύτους
καταλέξειν
παρέβησαν
τοὺς
ὅρκους,
|
προὔθεσαν |
δὲ
τῷ
πλή
θει
βουλεύσασθαι |
[9, 10] |
εἰ
μὲν
γὰρ
μὴ
κύριοι
|
ἦσαν |
πράξασθαι
ἢ
ἀφεῖναι,
ἐννόμως
ζημιωθεὶς |
[9, 15] |
μὲν
οὖν
τοὺς
ἀστρατεύτους
καταλέξειν
|
παρέβησαν |
τοὺς
ὅρκους,
προὔθεσαν
δὲ
τῷ |
[9, 15] |
ἀλλ'
οὕτως
ὀλιγώρως
καὶ
παρανόμως
|
προσηνέχθησαν, |
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
μὲν
περὶ
τῶν |
[9, 15] |
τοῦ
ἀδικεῖν;
ἀλλὰ
γὰρ
εἰ
|
κατεφρόνησαν |
τοῦ
ὑμετέρου
πλήθους,
οὐδὲ
φοβηθῆναι |
[9, 0] |
παρημελήκασι,
τὸν
δὲ
τρόπον
μου
|
ἐπεχείρησαν |
διαβάλλειν;
πότερον
ἀγνοοῦντες
ὅτι
περὶ |
[9, 5] |
τὸ
ἀργύριον
πράξασθαι
μὲν
οὐκ
|
ἐπεχείρησαν, |
ἐξιούσης
δὲ
τῆς
ἀρχῆς
γράψαντες |
[9, 15] |
μὲν
περὶ
τῶν
πεπραγμένων
οὐδ'
|
ἐπεχείρησαν, |
τὸ
δὲ
τελευταῖον,
νομίζοντες
οὐχ |
[9, 10] |
εἰσελθόντες
τὰ
πραχθέντα
ψήφῳ
κύρια
|
κατέστησαν. |
εἰ
δ'
οὖν
ἐζημίωσαν
μὲν |
[9, 5] |
γράψαντες
εἰς
λεύκωμα
τοῖς
ταμίαις
|
παρέδοσαν. |
οἵδε
μὲν
τάδε
διεπράξαντο:
οἱ |
[9, 10] |
κύρια
κατέστησαν.
εἰ
δ'
οὖν
|
ἐζημίωσαν |
μὲν
οἵδε
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν
δ' |
[9, 15] |
πλήθους,
οὐδὲ
φοβηθῆναι
τοὺς
θεοὺς
|
ἠξίωσαν, |
ἀλλ'
οὕτως
ὀλιγώρως
καὶ
παρανόμως |
[9, 5] |
λοιδορῇ,
παρὰ
τὸν
νόμον
ζημιῶσαι
|
ἠξίωσαν. |
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ
ἀργύριον
πράξασθαι |
[9, 10] |
ἄνευ
τούτου
παρα
λόγως
ζημιωθείς.
|
συνέγνωσαν |
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
σφίσιν
ὡς |
[9, 10] |
οὖν
ἐζημίωσαν
μὲν
οἵδε
προσηκόντως,
|
ἐκύρωσαν |
δ'
ἐν
ὑμῖν
τὴν
ἐπιβολήν, |
[9, 5] |
νόμου
ἀπαγορεύοντος
ἐάν
τις
ἀρχὴν
|
ἐν |
συνεδρίῳ
λοιδορῇ,
παρὰ
τὸν
νόμον |
[9, 5] |
μὲν
νόμου
διαρρήδην
ἀγορεύοντος
τοὺς
|
ἐν |
τῷ
συνεδρίῳ
λοιδοροῦντας
ζημιοῦν
ἀκηκόατε: |
[9, 10] |
μὲν
οἵδε
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν
δ'
|
ἐν |
ὑμῖν
τὴν
ἐπιβολήν,
τῶν
ταμιῶν |
[9, 20] |
περιφανῶν
ἀδικημάτων
συγγνώμην
ποιεῖσθε,
τοὺς
|
μηδὲν |
ἀδικήσαντας
διὰ
τὰς
ἔχθρας
μὴ |
[9, 5] |
δήσειν
με
ἀπειλοῖεν,
λέγοντες
ὅτι
|
οὐδὲν |
ἐλάττω
χρόνον
Καλλικράτους
Πολύαινος
ἐνδημοίη. |
[9, 15] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με
|
οὐδὲν |
ἐπιδεικνύουσι
καὶ
λοιδοροῦσι,
τοῖς
μὲν |
[9, 5] |
τάδε
διεπράξαντο:
οἱ
δὲ
ταμίαι
|
οὐδὲν |
ὅμοιον
τοῖσδε
διανοηθέντες,
ἀνακαλεσάμενοι
δὲ |
[9, 10] |
τὴν
ζημίαν
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
μὲν
|
οὐδὲν |
φαίνομαι,
ἔχθρᾳ
δὲ
ἄνευ
τούτου |
[9, 15] |
εἰκὸς
ἔπραξαν,
καὶ
ἠδικηκότες
μὲν
|
οὐδὲν |
φαίνονται,
λόγον
δὲ
πλεῖ
στον |
[9, 20] |
ἀντιδίκων
τὴν
προθυμίαν,
ἀποροῦντα
δ'
|
ὅθεν |
χρὴ
τῶν
δικαίων
τινὸς
τυχεῖν; |
[9, 0] |
κατελέγην
στρατιώτης.
αἰσθόμενος
δὲ
τὸ
|
πραχθὲν |
ὑπετοπούμην
εὐθέως
ἐπὶ
μηδενὶ
ὑγιεῖ |
[9, 5] |
ἐπυθόμην
ὡς
καὶ
δήσειν
με
|
ἀπειλοῖεν, |
λέγοντες
ὅτι
οὐδὲν
ἐλάττω
χρόνον |
[9, 10] |
ἂν
ὤφειλον:
εἰ
δ'
ἔξεστι
|
μὲν |
αὐτοῖς
ἀφεῖναι,
διδόασι
δὲ
λόγους |
[9, 10] |
ἐτιμωρησάμην
οὔτε
φίλον
εὐεργέτησα:
ζῶντος
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ἀνάγκῃ
διὰ
τὴν |
[9, 10] |
τοῦ
ἐγκλήματος
ἀπηλλαγμένος
εἴην.
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
μὴ
κύριοι
ἦσαν
πράξασθαι |
[9, 20] |
ἂν
μᾶλλον
λυπηθείην.
δι'
ἔχθραν
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
δόξω
κακῶς
πεπονθέναι, |
[9, 20] |
ἔργῳ
δὲ
περὶ
πολιτείας.
τυχὼν
|
μὲν |
γὰρ
τῶν
δικαίων
πιστεύω
δὲ |
[9, 15] |
δ'
ἂν
ἔπραξαν
μέλλοντες
μεγάλα
|
μὲν |
ἐμὲ
βλάψειν,
πολλὰ
δ'
ἑαυτοὺς |
[9, 15] |
οὐδὲν
ἐπιδεικνύουσι
καὶ
λοιδοροῦσι,
τοῖς
|
μὲν |
ἐμοῖς
ἐπιτηδεύμασιν
οὐ
προσηκούσας
διαβολὰς |
[9, 0] |
πράγματος
προσήκει
λέγειν;
ἢ
τόδε
|
μὲν |
ἐπίστανται,
ἡγούμενοι
δὲ
λήσειν
περὶ |
[9, 20] |
ἂν
ἠγανάκτουν,
ἡγούμενος
τετάχθαι
τοὺς
|
μὲν |
ἐχθροὺς
κακῶς
ποιεῖν,
τοὺς
δὲ |
[9, 0] |
μετρίων.
προπηλα
κιζόμενος
δὲ
ἠγανάκτουν
|
μέν, |
ἡσυχίαν
δ'
εἶχον.
~ἀπορούμενος
δὲ |
[9, 5] |
λαβὲ
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ
Τοῦ
|
μὲν |
νόμου
διαρρήδην
ἀγορεύοντος
τοὺς
ἐν |
[9, 10] |
κατέστησαν.
εἰ
δ'
οὖν
ἐζημίωσαν
|
μὲν |
οἵδε
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν
δ'
ἐν |
[9, 10] |
ἀγορεύει
τὴν
ζημίαν
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
|
μὲν |
οὐδὲν
φαίνομαι,
ἔχθρᾳ
δὲ
ἄνευ |
[9, 15] |
τὸ
εἰκὸς
ἔπραξαν,
καὶ
ἠδικηκότες
|
μὲν |
οὐδὲν
φαίνονται,
λόγον
δὲ
πλεῖ |
[9, 5] |
ζημιοῦν
ἀκηκόατε:
ἐγὼ
δ'
ὅτι
|
μὲν |
οὐκ
εἰσῆλθον
εἰς
τὸ
ἀρχεῖον, |
[9, 0] |
ἢ
τοῦ
προσήκοντος
ποιοῦνται;
ὅτι
|
μὲν |
οὐκ
ἐμοῦ
καταφρονήσαντες
ἀλλὰ
τοῦ |
[9, 5] |
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ
ἀργύριον
πράξασθαι
|
μὲν |
οὐκ
ἐπεχείρησαν,
ἐξιούσης
δὲ
τῆς |
[9, 20] |
στον
τοῦ
δικαίου
ποιησάμενοι.
~τούτων
|
μὲν |
οὖν
ἀδικούντων
μετρίως
ἂν
ἠγανάκτουν, |
[9, 5] |
ἄκυρον
τὴν
ζημίαν
ἔκριναν
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἀφείθην
ὑπὸ
τῶν
ταμιῶν, |
[9, 15] |
τὰ
οἰκείας
καὶ
συνήθεις.
Οἵδε
|
μὲν |
οὖν
ἐκ
παντὸς
τοῦ
τρόπου |
[9, 15] |
ἀντιδίκων
ἢ
κακῶς
πάσχοιμι.
~τὴν
|
μὲν |
οὖν
ὀργὴν
διὰ
τὰ
προειρημένα |
[9, 20] |
κακίαν
δὲ
τῆς
πόλεως.
λόγῳ
|
μὲν |
οὖν
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς
ἀγωνίζομαι, |
[9, 0] |
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς
ὑμᾶς |
[9, 15] |
οὐδεμιᾶς
πρὸς
ἔχθραν
ὑπαρχούσης.
ὀμόσαντες
|
μὲν |
οὖν
τοὺς
ἀστρατεύτους
καταλέξειν
παρέβησαν |
[9, 0] |
μου,
τοῦτ'
ἂν
θαυμάσαιμι.
ᾤμην
|
μὲν |
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
περὶ |
[9, 15] |
καὶ
παρανόμως
προσηνέχθησαν,
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
|
μὲν |
περὶ
τῶν
πεπραγμένων
οὐδ'
ἐπεχείρησαν, |
[9, 0] |
ποτε
διανοηθέντες
οἱ
ἀντίδικοι
τοῦ
|
μὲν |
πράγματος
παρημελήκασι,
τὸν
δὲ
τρόπον |
[9, 5] |
ἐννοούμενοι
οἷα
πεπονθὼς
ἦν,
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
ἔπειθον
αὐτοὺς
ἀφεῖναι,
διδάσκοντες |
[9, 5] |
χρόνον
Καλλικράτους
Πολύαινος
ἐνδημοίη.
κἀμοὶ
|
μὲν |
τὰ
προειρημένα
διείλεκτο
ἐπὶ
τῇ |
[9, 5] |
λεύκωμα
τοῖς
ταμίαις
παρέδοσαν.
οἵδε
|
μὲν |
τάδε
διεπράξαντο:
οἱ
δὲ
ταμίαι |
[9, 10] |
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος
ἐγενόμην
πρότερον
|
μὲν |
τῆς
τούτων
ἔχθρας,
εἰδὼς
δὲ |
[9, 10] |
προσηκούσης
ῥᾳδίως
δίκης
τεύξονται.
Ὧι
|
μὲν |
τρόπῳ
παρεδόθην
καὶ
ἐζημιώθην,
ἐπίστασθε: |
[9, 20] |
τί
με
χρὴ
διανοηθέντα,
εἰδότα
|
μὲν |
τῶν
ἀντιδίκων
τὴν
προθυμίαν,
ἀποροῦντα |
[9, 15] |
βουλεύσασθαι
περὶ
τοῦ
σώματος,
ζημιώσαντες
|
μὲν |
ὡς
τὴν
ἀρχὴν
λοιδοροῦντα,
κατολιγωρήσαντες |
[9, 5] |
τὸ
γεγενημένον,
ἐννοούμενοι
οἷα
πεπονθὼς
|
ἦν, |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἔπειθον
αὐτοὺς |
[9, 0] |
πόλιν,
οὔπω
δύο
μῆνας
ἐπιδεδημηκὼς
|
κατελέγην |
στρατιώτης.
αἰσθόμενος
δὲ
τὸ
πραχθὲν |
[9, 15] |
κακῶς
πάσχοιμι.
~τὴν
μὲν
οὖν
|
ὀργὴν |
διὰ
τὰ
προειρημένα
συνεστήσαντο,
προφάσεως |
[9, 5] |
νόμον.
ΝΟΜΟΣ
Τοῦ
μὲν
νόμου
|
διαρρήδην |
ἀγορεύοντος
τοὺς
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ |
[9, 5] |
ζημίαν
ἔκριναν
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἀφείθην |
ὑπὸ
τῶν
ταμιῶν,
ἐπίστασθε:
προσήκειν |
[9, 10] |
δίκης
τεύξονται.
Ὧι
μὲν
τρόπῳ
|
παρεδόθην |
καὶ
ἐζημιώθην,
ἐπίστασθε:
δεῖ
δ' |
[9, 10] |
Ὧι
μὲν
τρόπῳ
παρεδόθην
καὶ
|
ἐζημιώθην, |
ἐπίστασθε:
δεῖ
δ'
ὑμᾶς
μὴ |
[9, 20] |
ὑπὸ
τῶνδε
εἰ
ἀδίκως
ἁλοίην,
|
ἀποδραίην |
ἄν.
τίνι
γὰρ
ἐπαρθέντα
ἐλπίδι |
[9, 10] |
εἰκότως
ἂν
τοῦ
ἐγκλήματος
ἀπηλλαγμένος
|
εἴην. |
εἰ
μὲν
γὰρ
μὴ
κύριοι |
[9, 0] |
τῷ
στρατηγῷ
ἐδήλωσα
ὅτι
ἐστρατευμένος
|
εἴην, |
ἔτυχον
δὲ
οὐδενὸς
τῶν
μετρίων. |
[9, 20] |
δικαίου
στερηθεὶς
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
|
λυπηθείην. |
δι'
ἔχθραν
μὲν
γὰρ
οὐ |
[9, 20] |
δὲ
ὑπὸ
τῶνδε
εἰ
ἀδίκως
|
ἁλοίην, |
ἀποδραίην
ἄν.
τίνι
γὰρ
ἐπαρθέντα |
[9, 10] |
ἐκύρωσαν
δ'
ἐν
ὑμῖν
τὴν
|
ἐπιβολήν, |
τῶν
ταμιῶν
ἀφέντων
εἰκότως
ἂν |
[9, 10] |
τῆς
ἐκείνου
δυναστείας
οὔτ'
ἐχθρὸν
|
ἐτιμωρησάμην |
οὔτε
φίλον
εὐεργέτησα:
ζῶντος
μὲν |
[9, 10] |
καὶ
τοιαῦτα
εἰπεῖν,
ἐξ
ὧν
|
ὠφελοίμην |
ἂν
πολὺ
δικαιότερον
ὑπὸ
τῶν |
[9, 5] |
πολιτῶν
τί
χρήσωμαι
τῷ
πράγματι,
|
ἐπυθόμην |
ὡς
καὶ
δήσειν
με
ἀπειλοῖεν, |
[9, 10] |
πρόφασιν
εἰδέναι.
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος
|
ἐγενόμην |
πρότερον
μὲν
τῆς
τούτων
ἔχθρας, |
[9, 5] |
εἰσῆλθον
εἰς
τὸ
ἀρχεῖον,
μάρτυρας
|
παρεσχόμην, |
ἀδίκως
δὲ
ζημιωθεὶς
οὔτ'
ὀφείλω |
[9, 0] |
στρατιώτης.
αἰσθόμενος
δὲ
τὸ
πραχθὲν
|
ὑπετοπούμην |
εὐθέως
ἐπὶ
μηδενὶ
ὑγιεῖ
κατειλέχθαι. |
[9, 0] |
ψηφιεῖσθαί
μου,
τοῦτ'
ἂν
θαυμάσαιμι.
|
ᾤμην |
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
[9, 20] |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
περιφανῶν
ἀδικημάτων
|
συγγνώμην |
ποιεῖσθε,
τοὺς
μηδὲν
ἀδικήσαντας
διὰ |
[9, 15] |
οὕτω
παρανόμως
καὶ
βιαίως,
ἐπικρύψασθαι
|
τὴν |
ἀδικίαν
περὶ
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες |
[9, 10] |
ὑμᾶς
μὴ
μόνον
τοῦ
ἐγκλήματος
|
τὴν |
αἰτίαν
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἔχθρας |
[9, 5] |
δὲ
ἡγούμενος
καὶ
διὰ
ταύτην
|
τὴν |
ἀπόδειξιν
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
ἐγκλήματος,
ἔτι |
[9, 0] |
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν
ἐστι
περὶ
πάντων
|
τὴν |
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον
μὲν
οὖν |
[9, 15] |
τοῦ
σώματος,
ζημιώσαντες
μὲν
ὡς
|
τὴν |
ἀρχὴν
λοιδοροῦντα,
κατολιγωρήσαντες
δὲ
τοῦ |
[9, 5] |
διανοηθέντες,
ἀνακαλεσάμενοι
δὲ
τοὺς
παραδόντας
|
τὴν |
γραφήν,
ἐσκοποῦντο
τῆς
αἰτίας
τὴν |
[9, 10] |
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν
δ'
ἐν
ὑμῖν
|
τὴν |
ἐπιβολήν,
τῶν
ταμιῶν
ἀφέντων
εἰκότως |
[9, 5] |
παρ'
ὑμῶν
κίνδυνον
ὑποστάντες
ἄκυρον
|
τὴν |
ζημίαν
ἔκριναν
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[9, 10] |
νόμος
τοὺς
ἐντὸς
πλημμελοῦντας
ἀγορεύει
|
τὴν |
ζημίαν
ὀφείλειν,
ἠδικηκὼς
μὲν
οὐδὲν |
[9, 10] |
μὲν
γὰρ
καὶ
ἀνάγκῃ
διὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
ἐσχόλαζον,
ἐκλιπόντος
δὲ
τὸν |
[9, 15] |
τῶν
ἀντιδίκων
ἢ
κακῶς
πάσχοιμι.
|
~τὴν |
μὲν
οὖν
ὀργὴν
διὰ
τὰ |
[9, 10] |
τούτων
ἔχθρας,
εἰδὼς
δὲ
περὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἄξιον
λόγου
γεγενημένον.
γνώριμος |
[9, 0] |
ὑμᾶς
διδάξω.
Ἀφικόμενος
προπέρυσιν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
οὔπω
δύο
μῆνας
ἐπιδεδημηκὼς |
[9, 20] |
διανοηθέντα,
εἰδότα
μὲν
τῶν
ἀντιδίκων
|
τὴν |
προθυμίαν,
ἀποροῦντα
δ'
ὅθεν
χρὴ |
[9, 5] |
τὴν
γραφήν,
ἐσκοποῦντο
τῆς
αἰτίας
|
τὴν |
πρόφασιν.
ἀκούσαντες
δὲ
τὸ
γεγενημένον, |
[9, 10] |
αἰτίαν
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἔχθρας
|
τὴν |
πρόφασιν
εἰδέναι.
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος |
[9, 5] |
προσήκειν
δὲ
ἡγούμενος
καὶ
διὰ
|
ταύτην |
τὴν
ἀπόδειξιν
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
ἐγκλήματος, |
[9, 5] |
ἀνακαλεσάμενοι
δὲ
τοὺς
παραδόντας
τὴν
|
γραφήν, |
ἐσκοποῦντο
τῆς
αἰτίας
τὴν
πρόφασιν. |
[9, 5] |
τοῦ
νόμου
ἀπαγορεύοντος
ἐάν
τις
|
ἀρχὴν |
ἐν
συνεδρίῳ
λοιδορῇ,
παρὰ
τὸν |
[9, 15] |
σώματος,
ζημιώσαντες
μὲν
ὡς
τὴν
|
ἀρχὴν |
λοιδοροῦντα,
κατολιγωρήσαντες
δὲ
τοῦ
δικαίου, |
[9, 0] |
ὅτι
περὶ
τοῦ
πράγματος
προσήκει
|
λέγειν; |
ἢ
τόδε
μὲν
ἐπίστανται,
ἡγούμενοι |
[9, 20] |
τετάχθαι
τοὺς
μὲν
ἐχθροὺς
κακῶς
|
ποιεῖν, |
τοὺς
δὲ
φίλους
εὖ:
παρ' |
[9, 5] |
ἀφείθην
ὑπὸ
τῶν
ταμιῶν,
ἐπίστασθε:
|
προσήκειν |
δὲ
ἡγούμενος
καὶ
διὰ
ταύτην |
[9, 15] |
πάντα
περὶ
ἐλάττονος
ποιοῦνται
τοῦ
|
ἀδικεῖν; |
ἀλλὰ
γὰρ
εἰ
κατεφρόνησαν
τοῦ |
[9, 10] |
ἐντὸς
πλημμελοῦντας
ἀγορεύει
τὴν
ζημίαν
|
ὀφείλειν, |
ἠδικηκὼς
μὲν
οὐδὲν
φαίνομαι,
ἔχθρᾳ |
[9, 0] |
τὸν
δὲ
τρόπον
μου
ἐπεχείρησαν
|
διαβάλλειν; |
πότερον
ἀγνοοῦντες
ὅτι
περὶ
τοῦ |
[9, 15] |
ὀμόσαντες
μὲν
οὖν
τοὺς
ἀστρατεύτους
|
καταλέξειν |
παρέβησαν
τοὺς
ὅρκους,
προὔθεσαν
δὲ |
[9, 10] |
κατηγορούντων,
ἔχω
δὲ
καὶ
τοιαῦτα
|
εἰπεῖν, |
ἐξ
ὧν
ὠφελοίμην
ἂν
πολὺ |
[9, 5] |
τῷ
πράγματι,
ἐπυθόμην
ὡς
καὶ
|
δήσειν |
με
ἀπειλοῖεν,
λέγοντες
ὅτι
οὐδὲν |
[9, 0] |
τόδε
μὲν
ἐπίστανται,
ἡγούμενοι
δὲ
|
λήσειν |
περὶ
τοῦ
παντὸς
πλείω
λόγον |
[9, 15] |
ἐμὲ
βλάψειν,
πολλὰ
δ'
ἑαυτοὺς
|
ὠφελήσειν, |
οἵτινες
οὐδὲ
τοῦ
ἑτέρου
τούτων |
[9, 15] |
κατολιγωρήσαντες
δὲ
τοῦ
δικαίου,
βιαζόμενοι
|
βλάπτειν |
ἐξ
ἅπαντος
λόγου:
τί
δ' |
[9, 20] |
ὅθεν
χρὴ
τῶν
δικαίων
τινὸς
|
τυχεῖν; |
περὶ
πλείστου
οὖν
ποιησάμενοι
τὸ |
[9, 15] |
ἔπραξαν
μέλλοντες
μεγάλα
μὲν
ἐμὲ
|
βλάψειν, |
πολλὰ
δ'
ἑαυτοὺς
ὠφελήσειν,
οἵτινες |
[9, 15] |
περὶ
οὐδενὸς
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες
δὲ
|
πάλιν |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με |
[9, 10] |
ἔχθρας,
εἰδὼς
δὲ
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἄξιον
λόγου
γεγενημένον.
γνώριμος
δὲ |
[9, 0] |
διδάξω.
Ἀφικόμενος
προπέρυσιν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
οὔπω
δύο
μῆνας
ἐπιδεδημηκὼς
κατελέγην |
[9, 10] |
οἵδε
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν
δ'
ἐν
|
ὑμῖν |
τὴν
ἐπιβολήν,
τῶν
ταμιῶν
ἀφέντων |
[9, 5] |
ἡγούμενος
καὶ
διὰ
ταύτην
τὴν
|
ἀπόδειξιν |
ἀπηλλάχθαι
τοῦ
ἐγκλήματος,
ἔτι
πλείονας |
[9, 15] |
καὶ
λοιδοροῦσι,
τοῖς
μὲν
ἐμοῖς
|
ἐπιτηδεύμασιν |
οὐ
προσηκούσας
διαβολὰς
ἐπιφέροντες,
τοῖς |
[9, 5] |
γραφήν,
ἐσκοποῦντο
τῆς
αἰτίας
τὴν
|
πρόφασιν. |
ἀκούσαντες
δὲ
τὸ
γεγενημένον,
ἐννοούμενοι |
[9, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τὴν
|
πρόφασιν |
εἰδέναι.
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος
ἐγενόμην |
[9, 10] |
ζημιωθείς.
συνέγνωσαν
δὲ
καὶ
αὐτοὶ
|
σφίσιν |
ὡς
ἠδικηκότες:
οὔτε
γὰρ
εὐθύνας |
[9, 0] |
τῆς
ἀπογραφῆς
ὑμᾶς
διδάξω.
Ἀφικόμενος
|
προπέρυσιν |
εἰς
τὴν
πόλιν,
οὔπω
δύο |
[9, 10] |
δὲ
λόγους
ὑπὲρ
ὧν
ἂν
|
διαχειρίζωσιν, |
εἴ
τι
ἠδικήκασι,
τῆς
προσηκούσης |
[9, 15] |
καὶ
ἠδικηκότες
μὲν
οὐδὲν
φαίνονται,
|
λόγον |
δὲ
πλεῖ
στον
τοῦ
δικαίου |
[9, 0] |
λήσειν
περὶ
τοῦ
παντὸς
πλείω
|
λόγον |
ἢ
τοῦ
προσήκοντος
ποιοῦνται;
ὅτι |
[9, 10] |
καὶ
ἀνάγκῃ
διὰ
τὴν
ἡλικίαν
|
ἐσχόλαζον, |
ἐκλιπόντος
δὲ
τὸν
βίον
οὔτε |
[9, 5] |
πεπονθὼς
ἦν,
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἔπειθον |
αὐτοὺς
ἀφεῖναι,
διδάσκοντες
ὡς
οὐκ |
[9, 5] |
ἐγὼ
δ'
ὅτι
μὲν
οὐκ
|
εἰσῆλθον |
εἰς
τὸ
ἀρχεῖον,
μάρτυρας
παρεσχόμην, |
[9, 0] |
διαβαλλόντων
δέ
με
τῶν
ἀντιδίκων
|
ἀναγκαῖόν |
ἐστι
περὶ
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν |
[9, 20] |
περὶ
πλείστου
οὖν
ποιησάμενοι
τὸ
|
δίκαιον, |
καὶ
ἐνθυμηθέντες
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ |
[9, 15] |
πεπραγμένων
οὐδ'
ἐπεχείρησαν,
τὸ
δὲ
|
τελευταῖον, |
νομίζοντες
οὐχ
ἱκανῶς
με
τετιμωρῆσθαι, |
[9, 10] |
ἡλικίαν
ἐσχόλαζον,
ἐκλιπόντος
δὲ
τὸν
|
βίον |
οὔτε
λόγῳ
οὔτε
ἔργῳ
ἔβλαψα |
[9, 5] |
μὲν
οὐκ
εἰσῆλθον
εἰς
τὸ
|
ἀρχεῖον, |
μάρτυρας
παρεσχόμην,
ἀδίκως
δὲ
ζημιωθεὶς |
[9, 10] |
εἰδὼς
δὲ
περὶ
τὴν
πόλιν
|
ἄξιον |
λόγου
γεγενημένον.
γνώριμος
δὲ
γενόμε῎ |
[9, 5] |
διεπράξαντο:
οἱ
δὲ
ταμίαι
οὐδὲν
|
ὅμοιον |
τοῖσδε
διανοηθέντες,
ἀνακαλεσάμενοι
δὲ
τοὺς |
[9, 10] |
εἰμι
μὴ
ἐλθὼν
εἰς
τὸ
|
συνέδριον, |
ὁ
δὲ
νόμος
τοὺς
ἐντὸς |
[9, 10] |
γὰρ
εὐθύνας
ὑπέσχον,
οὔτε
εἰς
|
δικαστήριον |
εἰσελθόντες
τὰ
πραχθέντα
ψήφῳ
κύρια |
[9, 5] |
ζημιῶσαι
ἠξίωσαν.
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ
|
ἀργύριον |
πράξασθαι
μὲν
οὐκ
ἐπεχείρησαν,
ἐξιούσης |
[9, 15] |
ἐπαρθέντες
ἐμοῦ
καταψηφίσησθε,
μήτε
τοὺς
|
βέλτιον |
καὶ
δικαίως
βουλευσαμένους
ἀκύρους
καταστήσητε. |
[9, 10] |
ἀφεῖναι,
ἐννόμως
ζημιωθεὶς
εὐλόγως
ἂν
|
ὤφειλον: |
εἰ
δ'
ἔξεστι
μὲν
αὐτοῖς |
[9, 10] |
δυναστείας
οὔτ'
ἐχθρὸν
ἐτιμωρησάμην
οὔτε
|
φίλον |
εὐεργέτησα:
ζῶντος
μὲν
γὰρ
καὶ |
[9, 20] |
τοῦ
δικαίου
στερηθεὶς
πολὺ
ἂν
|
μᾶλλον |
λυπηθείην.
δι'
ἔχθραν
μὲν
γὰρ |
[9, 5] |
ἐν
συνεδρίῳ
λοιδορῇ,
παρὰ
τὸν
|
νόμον |
ζημιῶσαι
ἠξίωσαν.
ἐπιβαλόντες
δὲ
τὸ |
[9, 5] |
παρασχήσομαι.
Καί
μοι
λαβὲ
τὸν
|
νόμον. |
ΝΟΜΟΣ
Τοῦ
μὲν
νόμου
διαρρήδην |
[9, 10] |
περὶ
τὴν
πόλιν
ἄξιον
λόγου
|
γεγενημένον. |
γνώριμος
δὲ
γενόμε῎
νος
διὰ |
[9, 5] |
τὴν
πρόφασιν.
ἀκούσαντες
δὲ
τὸ
|
γεγενημένον, |
ἐννοούμενοι
οἷα
πεπονθὼς
ἦν,
τὸ |
[9, 10] |
ἐπίστασθε:
δεῖ
δ'
ὑμᾶς
μὴ
|
μόνον |
τοῦ
ἐγκλήματος
τὴν
αἰτίαν
ἀλλὰ |
[9, 5] |
ἀπειλοῖεν,
λέγοντες
ὅτι
οὐδὲν
ἐλάττω
|
χρόνον |
Καλλικράτους
Πολύαινος
ἐνδημοίη.
κἀμοὶ
μὲν |
[9, 5] |
μεταπεῖσαι
αὐτούς,
τὸν
παρ'
ὑμῶν
|
κίνδυνον |
ὑποστάντες
ἄκυρον
τὴν
ζημίαν
ἔκριναν |
[9, 0] |
μὲν
πράγματος
παρημελήκασι,
τὸν
δὲ
|
τρόπον |
μου
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν;
πότερον
ἀγνοοῦντες |
[9, 10] |
ἐξ
ὧν
ὠφελοίμην
ἂν
πολὺ
|
δικαιότερον |
ὑπὸ
τῶν
ἀντιδίκων
ἢ
κακῶς |
[9, 0] |
δὲ
τρόπον
μου
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν;
|
πότερον |
ἀγνοοῦντες
ὅτι
περὶ
τοῦ
πράγματος |
[9, 10] |
εἰδέναι.
Σωστράτῳ
γὰρ
φίλος
ἐγενόμην
|
πρότερον |
μὲν
τῆς
τούτων
ἔχθρας,
εἰδὼς |
[9, 10] |
διὰ
τῆς
ἐκείνου
δυναστείας
οὔτ'
|
ἐχθρὸν |
ἐτιμωρησάμην
οὔτε
φίλον
εὐεργέτησα:
ζῶντος |
[9, 5] |
τὸν
παρ'
ὑμῶν
κίνδυνον
ὑποστάντες
|
ἄκυρον |
τὴν
ζημίαν
ἔκριναν
Ὅτι
μὲν |
[9, 0] |
ἐγκλήματος,
οὐ
περὶ
τοῦ
τρόπου
|
τὸν |
ἀγῶνά
μοι
προκεῖσθαι:
διαβαλλόντων
δέ |
[9, 10] |
τὴν
ἡλικίαν
ἐσχόλαζον,
ἐκλιπόντος
δὲ
|
τὸν |
βίον
οὔτε
λόγῳ
οὔτε
ἔργῳ |
[9, 0] |
ἀντίδικοι
τοῦ
μὲν
πράγματος
παρημελήκασι,
|
τὸν |
δὲ
τρόπον
μου
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν; |
[9, 5] |
ἀρχὴν
ἐν
συνεδρίῳ
λοιδορῇ,
παρὰ
|
τὸν |
νόμον
ζημιῶσαι
ἠξίωσαν.
ἐπιβαλόντες
δὲ |
[9, 5] |
δικαιώσεις
παρασχήσομαι.
Καί
μοι
λαβὲ
|
τὸν |
νόμον.
ΝΟΜΟΣ
Τοῦ
μὲν
νόμου |
[9, 5] |
ἀναγράφεσθαι,
ἀποροῦντες
δὲ
μεταπεῖσαι
αὐτούς,
|
τὸν |
παρ'
ὑμῶν
κίνδυνον
ὑποστάντες
ἄκυρον |
[9, 15] |
οὐδὲν
φαίνονται,
λόγον
δὲ
πλεῖ
|
στον |
τοῦ
δικαίου
ποιησάμενοι.
~τούτων
μὲν |
[9, 5] |
οἷα
πεπονθὼς
ἦν,
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἔπειθον
αὐτοὺς
ἀφεῖναι,
διδάσκοντες
ὡς |
[9, 0] |
περὶ
πάντων
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς |
[9, 0] |
δὲ
ἠγανάκτουν
μέν,
ἡσυχίαν
δ'
|
εἶχον. |
~ἀπορούμενος
δὲ
καὶ
συμβουλευόμενός
τινι |
[9, 10] |
ὡς
ἠδικηκότες:
οὔτε
γὰρ
εὐθύνας
|
ὑπέσχον, |
οὔτε
εἰς
δικαστήριον
εἰσελθόντες
τὰ |
[9, 0] |
στρατηγῷ
ἐδήλωσα
ὅτι
ἐστρατευμένος
εἴην,
|
ἔτυχον |
δὲ
οὐδενὸς
τῶν
μετρίων.
προπηλα |
[9, 20] |
τοῦ
δικαίου
ποιησάμενοι.
~τούτων
μὲν
|
οὖν |
ἀδικούντων
μετρίως
ἂν
ἠγανάκτουν,
ἡγούμενος |
[9, 5] |
τὴν
ζημίαν
ἔκριναν
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἀφείθην
ὑπὸ
τῶν
ταμιῶν,
ἐπίστασθε: |
[9, 10] |
ψήφῳ
κύρια
κατέστησαν.
εἰ
δ'
|
οὖν |
ἐζημίωσαν
μὲν
οἵδε
προσηκόντως,
ἐκύρωσαν |
[9, 15] |
οἰκείας
καὶ
συνήθεις.
Οἵδε
μὲν
|
οὖν |
ἐκ
παντὸς
τοῦ
τρόπου
προθυμοῦνταί |
[9, 15] |
ἢ
κακῶς
πάσχοιμι.
~τὴν
μὲν
|
οὖν |
ὀργὴν
διὰ
τὰ
προειρημένα
συνεστήσαντο, |
[9, 20] |
δὲ
τῆς
πόλεως.
λόγῳ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς
ἀγωνίζομαι,
ἔργῳ |
[9, 0] |
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τῆς
ἀπογραφῆς
ὑμᾶς
διδάξω. |
[9, 20] |
δικαίων
τινὸς
τυχεῖν;
περὶ
πλείστου
|
οὖν |
ποιησάμενοι
τὸ
δίκαιον,
καὶ
ἐνθυμηθέντες |
[9, 15] |
πρὸς
ἔχθραν
ὑπαρχούσης.
ὀμόσαντες
μὲν
|
οὖν |
τοὺς
ἀστρατεύτους
καταλέξειν
παρέβησαν
τοὺς |
[9, 0] |
ἐπὶ
μηδενὶ
ὑγιεῖ
κατειλέχθαι.
προσελθὼν
|
οὖν |
τῷ
στρατηγῷ
ἐδήλωσα
ὅτι
ἐστρατευμένος |
[9, 0] |
τοῦτ'
ἂν
θαυμάσαιμι.
ᾤμην
μὲν
|
οὖν, |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
περὶ
τοῦ |
[9, 5] |
τοὺς
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
λοιδοροῦντας
|
ζημιοῦν |
ἀκηκόατε:
ἐγὼ
δ'
ὅτι
μὲν |
[9, 20] |
μὲν
οὖν
ἀδικούντων
μετρίως
ἂν
|
ἠγανάκτουν, |
ἡγούμενος
τετάχθαι
τοὺς
μὲν
ἐχθροὺς |
[9, 0] |
τῶν
μετρίων.
προπηλα
κιζόμενος
δὲ
|
ἠγανάκτουν |
μέν,
ἡσυχίαν
δ'
εἶχον.
~ἀπορούμενος |
[9, 10] |
ἀφεῖναι,
διδόασι
δὲ
λόγους
ὑπὲρ
|
ὧν |
ἂν
διαχειρίζωσιν,
εἴ
τι
ἠδικήκασι, |
[9, 10] |
διδόασι
δὲ
λόγους
ὑπὲρ
ὧν
|
ἂν |
διαχειρίζωσιν,
εἴ
τι
ἠδικήκασι,
τῆς |
[9, 10] |
δὲ
καὶ
τοιαῦτα
εἰπεῖν,
ἐξ
|
ὧν |
ὠφελοίμην
ἂν
πολὺ
δικαιότερον
ὑπὸ |
[9, 10] |
~εἰ
γὰρ
φανερός
εἰμι
μὴ
|
ἐλθὼν |
εἰς
τὸ
συνέδριον,
ὁ
δὲ |
[9, 0] |
εὐθέως
ἐπὶ
μηδενὶ
ὑγιεῖ
κατειλέχθαι.
|
προσελθὼν |
οὖν
τῷ
στρατηγῷ
ἐδήλωσα
ὅτι |
[9, 20] |
πολιτείας.
τυχὼν
μὲν
γὰρ
τῶν
|
δικαίων |
πιστεύω
δὲ
τῇ
ὑμετέρᾳ
γνώμῃ |
[9, 20] |
ἀποροῦντα
δ'
ὅθεν
χρὴ
τῶν
|
δικαίων |
τινὸς
τυχεῖν;
περὶ
πλείστου
οὖν |
[9, 10] |
ἐν
ὑμῖν
τὴν
ἐπιβολήν,
τῶν
|
ταμιῶν |
ἀφέντων
εἰκότως
ἂν
τοῦ
ἐγκλήματος |
[9, 5] |
μὲν
οὖν
ἀφείθην
ὑπὸ
τῶν
|
ταμιῶν, |
ἐπίστασθε:
προσήκειν
δὲ
ἡγούμενος
καὶ |
[9, 0] |
εἴην,
ἔτυχον
δὲ
οὐδενὸς
τῶν
|
μετρίων. |
προπηλα
κιζόμενος
δὲ
ἠγανάκτουν
μέν, |
[9, 0] |
προκεῖσθαι:
διαβαλλόντων
δέ
με
τῶν
|
ἀντιδίκων |
ἀναγκαῖόν
ἐστι
περὶ
πάντων
τὴν |
[9, 10] |
ἂν
πολὺ
δικαιότερον
ὑπὸ
τῶν
|
ἀντιδίκων |
ἢ
κακῶς
πάσχοιμι.
~τὴν
μὲν |
[9, 20] |
χρὴ
διανοηθέντα,
εἰδότα
μὲν
τῶν
|
ἀντιδίκων |
τὴν
προθυμίαν,
ἀποροῦντα
δ'
ὅθεν |
[9, 0] |
οἴονται
δι'
ἄγνοιαν
ὑπὸ
τῶν
|
διαβολῶν |
πεισθέντας
κατα
ψηφιεῖσθαί
μου,
τοῦτ' |
[9, 20] |
τοὺς
δὲ
φίλους
εὖ:
παρ'
|
ὑμῶν |
δὲ
τοῦ
δικαίου
στερηθεὶς
πολὺ |
[9, 5] |
δὲ
μεταπεῖσαι
αὐτούς,
τὸν
παρ'
|
ὑμῶν |
κίνδυνον
ὑποστάντες
ἄκυρον
τὴν
ζημίαν |
[9, 20] |
ἐνθυμηθέντες
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
|
περιφανῶν |
ἀδικημάτων
συγγνώμην
ποιεῖσθε,
τοὺς
μηδὲν |
[9, 15] |
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
μὲν
περὶ
τῶν
|
πεπραγμένων |
οὐδ'
ἐπεχείρησαν,
τὸ
δὲ
τελευταῖον, |
[9, 0] |
μοι
προκεῖσθαι:
διαβαλλόντων
δέ
με
|
τῶν |
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν
ἐστι
περὶ
πάντων |
[9, 10] |
ὠφελοίμην
ἂν
πολὺ
δικαιότερον
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀντιδίκων
ἢ
κακῶς
πάσχοιμι.
~τὴν |
[9, 20] |
με
χρὴ
διανοηθέντα,
εἰδότα
μὲν
|
τῶν |
ἀντιδίκων
τὴν
προθυμίαν,
ἀποροῦντα
δ' |
[9, 15] |
ἐποιήσαντο,
παραγαγόντες
δὲ
πάλιν
περὶ
|
τῶν |
αὐτῶν
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν
ἐπιδεικνύουσι |
[9, 0] |
ὑμᾶς
οἴονται
δι'
ἄγνοιαν
ὑπὸ
|
τῶν |
διαβολῶν
πεισθέντας
κατα
ψηφιεῖσθαί
μου, |
[9, 20] |
περὶ
πολιτείας.
τυχὼν
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
δικαίων
πιστεύω
δὲ
τῇ
ὑμετέρᾳ |
[9, 20] |
προθυμίαν,
ἀποροῦντα
δ'
ὅθεν
χρὴ
|
τῶν |
δικαίων
τινὸς
τυχεῖν;
περὶ
πλείστου |
[9, 10] |
λόγῳ
οὔτε
ἔργῳ
ἔβλαψα
οὐδένα
|
τῶν |
κατηγορούντων,
ἔχω
δὲ
καὶ
τοιαῦτα |
[9, 0] |
ἐστρατευμένος
εἴην,
ἔτυχον
δὲ
οὐδενὸς
|
τῶν |
μετρίων.
προπηλα
κιζόμενος
δὲ
ἠγανάκτουν |
[9, 15] |
προσηνέχθησαν,
ὥστε
ἀπολογήσασθαι
μὲν
περὶ
|
τῶν |
πεπραγμένων
οὐδ'
ἐπεχείρησαν,
τὸ
δὲ |
[9, 20] |
καὶ
ἐνθυμηθέντες
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ
|
τῶν |
περιφανῶν
ἀδικημάτων
συγγνώμην
ποιεῖσθε,
τοὺς |
[9, 5] |
~ἀπορούμενος
δὲ
καὶ
συμβουλευόμενός
τινι
|
τῶν |
πολιτῶν
τί
χρήσωμαι
τῷ
πράγματι, |
[9, 5] |
διδάσκοντες
ὡς
οὐκ
ἐπιεικὲς
εἴη
|
τῶν |
πολιτῶν
τινας
διὰ
τὰς
ἔχθρας |
[9, 10] |
δ'
ἐν
ὑμῖν
τὴν
ἐπιβολήν,
|
τῶν |
ταμιῶν
ἀφέντων
εἰκότως
ἂν
τοῦ |
[9, 5] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀφείθην
ὑπὸ
|
τῶν |
ταμιῶν,
ἐπίστασθε:
προσήκειν
δὲ
ἡγούμενος |
[9, 20] |
ὅτι
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
περιφανῶν
|
ἀδικημάτων |
συγγνώμην
ποιεῖσθε,
τοὺς
μηδὲν
ἀδικήσαντας |
[9, 5] |
δὲ
καὶ
συμβουλευόμενός
τινι
τῶν
|
πολιτῶν |
τί
χρήσωμαι
τῷ
πράγματι,
ἐπυθόμην |
[9, 5] |
ὡς
οὐκ
ἐπιεικὲς
εἴη
τῶν
|
πολιτῶν |
τινας
διὰ
τὰς
ἔχθρας
ἀναγράφεσθαι, |
[9, 0] |
τῶν
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν
ἐστι
περὶ
|
πάντων |
τὴν
ἀπολογίαν
ποιήσασθαι.
πρῶτον
μὲν |
[9, 10] |
ὑμῖν
τὴν
ἐπιβολήν,
τῶν
ταμιῶν
|
ἀφέντων |
εἰκότως
ἂν
τοῦ
ἐγκλήματος
ἀπηλλαγμένος |
[9, 0] |
τρόπου
τὸν
ἀγῶνά
μοι
προκεῖσθαι:
|
διαβαλλόντων |
δέ
με
τῶν
ἀντιδίκων
ἀναγκαῖόν |
[9, 20] |
δικαίου
ποιησάμενοι.
~τούτων
μὲν
οὖν
|
ἀδικούντων |
μετρίως
ἂν
ἠγανάκτουν,
ἡγούμενος
τετάχθαι |
[9, 10] |
οὔτε
ἔργῳ
ἔβλαψα
οὐδένα
τῶν
|
κατηγορούντων, |
ἔχω
δὲ
καὶ
τοιαῦτα
εἰπεῖν, |
[9, 15] |
παραγαγόντες
δὲ
πάλιν
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
ἠδικηκότα
με
οὐδὲν
ἐπιδεικνύουσι
καὶ |
[9, 15] |
προσηκούσας
διαβολὰς
ἐπιφέροντες,
τοῖς
δ'
|
αὑτῶν |
τρόποις
τὰ
οἰκείας
καὶ
συνήθεις. |
[9, 15] |
ἁλῶναι:
ὑμεῖς
δὲ
μήτε
ταῖς
|
τούτων |
διαβολαῖς
ἐπαρθέντες
ἐμοῦ
καταψηφίσησθε,
μήτε |
[9, 10] |
φίλος
ἐγενόμην
πρότερον
μὲν
τῆς
|
τούτων |
ἔχθρας,
εἰδὼς
δὲ
περὶ
τὴν |
[9, 20] |
πλεῖ
στον
τοῦ
δικαίου
ποιησάμενοι.
|
~τούτων |
μὲν
οὖν
ἀδικούντων
μετρίως
ἂν |
[9, 15] |
ὠφελήσειν,
οἵτινες
οὐδὲ
τοῦ
ἑτέρου
|
τούτων |
ὑπάρχοντος
πάντα
περὶ
ἐλάττονος
ποιοῦνται |
[9, 20] |
ἀγωνίζομαι,
ἔργῳ
δὲ
περὶ
πολιτείας.
|
τυχὼν |
μὲν
γὰρ
τῶν
δικαίων
πιστεύω |