Paragraphes
[8]	οὖν ποιήσας ἤδη ῥᾷστα ἐπὶ	τὸ	ἀκρότατον ἀναβήσῃ καὶ εὐδαιμονήσεις καὶ
[17]	ἀνὴρ καὶ τὴν φωνὴν εἰς	τὸ	ἀκρότατον ἀπηκριβωμένος. ἀλλὰ καὶ ἀναγίγνωσκε
[9]	καὶ ἀγρυπνίαν καὶ ὑδατοποσίαν καὶ	τὸ	ἀλιπαρὲς ἀναγκαῖα ταῦτα καὶ ἀπαραίτητα
[17]	παιδείαν ὑπὲρ αὐτούς, εἰ ἀποστλεγγίσασθαι"	τὸ	ἀποξύσασθαι λέγοις, τὸ δὲ ἡλίῳ
[12]	προσηνεῖ τοῦ φθέγματος· ἄγροικον γὰρ	τὸ	ἀρρενωπὸν καὶ οὐ πρὸς ἁβροῦ
[18]	ἀναγιγνωσκέσθω, καὶ ἡ Σαλαμὶς καὶ	τὸ	Ἀρτεμίσιον καὶ αἱ Πλαταιαὶ πολλὰ
[20]	καὶ τὸν ἱδρῶτα ὁρῶντες καὶ	τὸ	ἆσθμα οὐκ ἔχουσιν ὅπως ἀπιστήσουσι
[16]	ἐπ´ ἄκρας τῆς γλώττης ἔχε—	τὸ	ἄττα καὶ κᾆτα καὶ μῶν
[18]	ἐπιπολαζέτω καὶ ἐπανθείτω, καὶ συνεχὲς	τὸ	ἄττα καὶ τὸ δήπουθεν, κἂν
[20]	καὶ μέλος καὶ κρηπῖδα καὶ	τὸ	ἄττα σου ἐκεῖνο τεθήπασι, καὶ
[6]	~ἀλλὰ μὴ σύ γε πάθῃς	τὸ	αὐτό· εἴσῃ γὰρ πειρώμενος ὡς
[8]	ἐγώ σοι φράσω· ἱκανὸν γὰρ	τὸ	αὐτὸν ἐξαπατηθῆναι καὶ πονῆσαι. σοὶ
[11]	τινα καὶ πάγκαλον ἄνδρα, διασεσαλευμένον	τὸ	βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα, γυναικεῖον
[9]	καρτερός τις ἀνήρ, ὑπόσκληρος, ἀνδρώδης	τὸ	βάδισμα, πολὺν τὸν ἥλιον ἐπὶ
[8]	γὰρ ἑώρων νέος ὢν ἔτι	τὸ	βέλτιον, ἀλλὰ τὸν ποιητὴν ἐκεῖνον
[9]	ἐπὶ τῷ σώματι δεικνύων, ἀρρενωπὸς	τὸ	βλέμμα, ἐγρηγορώς, τῆς τραχείας ὁδοῦ
[11]	βάδισμα, ἐπικεκλασμένον τὸν αὐχένα, γυναικεῖον	τὸ	βλέμμα, μελιχρὸν τὸ φώνημα, μύρων
[12]	λοιπὸν τῆς κόμης καὶ ὑπομειδιάσας	τὸ	γλαφυρὸν ἐκεῖνο καὶ ἁπαλὸν οἷον
[8]	τῶν πόνων φύεσθαι τὰ ἀγαθά.	τὸ	δ´ οὐκ εἶχεν οὕτως· ἀπονητὶ
[17]	εἰ ἀποστλεγγίσασθαι" τὸ ἀποξύσασθαι λέγοις,	τὸ	δὲ ἡλίῳ θέρεσθαι εἱληθερεῖσθαι, τὸν
[19]	ἐμμελῶς πεπληρωκέναι οἴου τὴν ἁρμονίαν.	τὸ	δὲ οἴμοι τῶν κακῶν πολλάκις,
[25]	πολὺ πρότερον τῶν λόγων καὶ	τὸ	δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ τοῦτον ἐκεῖνον
[23]	ἄχρι τῆς γυναικωνίτιδος εὐδοκιμοῦντος. καὶ	τὸ	δεῖνα δέ, μὴ αἰδεσθῇς, εἰ
[18]	ἐρεῖς ἐν καιρῷ προσήκοντι καὶ	τὸ	δεύτερον μετὰ τοῦτο καὶ τὸ
[18]	καὶ συνεχὲς τὸ ἄττα καὶ	τὸ	δήπουθεν, κἂν μηδὲν αὐτῶν δέῃ·
[7]	καὶ ἀκανθώδης καὶ τραχεῖα, πολὺ	τὸ	δίψος ἐμφαίνουσα καὶ ἱδρῶτα· καὶ
[15]	μέλος ἀναίσχυντον καὶ βάδισμα οἷον	τὸ	ἐμόν. ταῦτα δὲ ἀναγκαῖα πάνυ
[22]	~Ὃ δὲ μέγιστον καὶ πρὸς	τὸ	εὐδοκιμεῖν ἀναγκαιότατον ὀλίγου δεῖν παρέλιπον,
[10]	ταχεῖα καὶ ἀπράγμων καὶ εἰς	τὸ	εὐθὺ τῆς ῥητορικῆς ὁδός. σὺ
[24]	πάντα ἐκεῖνα ἃ προεῖπον ἐφόδια,	τὸ	θράσος, ἡ ἀμαθία, ἡ ἀναισχυντία—
[16]	εὐανθής, κἂν σισύρα τῶν παχειῶν	τὸ	ἱμάτιον ᾖ. ~μέτει δὲ ἀπόρρητα
[14]	ἕξων διὰ τοῦτο, οὐδ´ ἄν,	τὸ	κοινότατον, μηδὲ γράφειν τὰ γράμματα
[21]	χεῖρα ὀρέγοντες καὶ παρέχοντες εὑρεῖν	τὸ	λεχθησόμενον ἐν τοῖς μεταξὺ τῶν
[3]	δὲ μὴ δέδιθι, μηδὲ πρὸς	τὸ	μέγεθος τῶν ἐλπιζομένων ἀποδυσπετήσῃς, μυρίους
[15]	τῶν λέγειν ἐπιχειρούντων. Κόμιζε τοίνυν	τὸ	μέγιστον μὲν τὴν ἀμαθίαν, εἶτα
[7]	~εἶτ´ ἐπειδὰν πλησιάσῃς τῷ ὄρει,	τὸ	μὲν πρῶτον ἀπογιγνώσκεις τὴν ἄνοδον,
[24]	οὐ παντάπασιν ἀδόκιμος εἶναι δόξας	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπὶ ψιλῷ τῷ
[24]	ῥήτορα καὶ ἡμῖν ὅμοιον ἀποτελεσθήσεσθαι.	τὸ	μετὰ τοῦτο δὲ οὐκ ἐμὲ
[1]	δέοντα καὶ ἑρμηνεῦσαι αὐτά, ἢν	τὸ	μετὰ τοῦτο ἐθελήσῃς αὐτὸς ἐμμένειν
[25]	χρῶμαι τοῖς δελέασιν. ἀλλὰ καὶ	τὸ	μισεῖσθαι πρὸς ἁπάντων καὶ ἐπίσημον
[6]	μιᾶς οὐδὲ ὅλης ἡμέρας ὑπερπετασθέντα	τὸ	ὄρος ἐκ Περσῶν εἰς Αἴγυπτον.
[5]	ᾤετο εἶναι τὸν ἔμπορον. οὕτω	τὸ	παράδοξον τῆς ὑποσχέσεως ἄπιστον δοκεῖ
[22]	πλὴν ἅπαξ γε ἢ δὶς	τὸ	πλεῖστον. ὑπομειδία δὲ τὰ πολλὰ
[20]	πρᾶγμα ἔστω. ~Ὅπως δὲ καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν λόγων θαυμάζωσιν, ἀπὸ
[3]	ἀνάντη καὶ καματηρὰν καὶ ὡς	τὸ	πολὺ ἀπεγνωσμένην. ἀλλὰ παρ´ ἡμῶν
[15]	καὶ ἢ κρηπὶς Ἀττικὴ γυναικεία,	τὸ	πολυσχιδές, ἢ ἐμβὰς Σικυωνία πίλοις
[19]	καθέζεσθαι κέλευε, καὶ ὅλως τυραννὶς	τὸ	πρᾶγμα ἔστω. ~Ὅπως δὲ καὶ
[7]	πρῶτον ἀπογιγνώσκεις τὴν ἄνοδον, καὶ	τὸ	πρᾶγμα ὅμοιον εἶναί σοι δοκεῖ
[13]	ὑπὲρ ἐκείνους πολὺ φανεῖταί σοι	τὸ	πρᾶγμα ὑπερφυὲς καὶ τεράστιον· ἐπεὶ
[7]	καθαιρεθήσεσθαι, δεομένην. Ταῦτά σοι δοκεῖ	τὸ	πρῶτον· εἶτα μετ´ ὀλίγον ὁρᾷς
[18]	τὸ τρίτον μετ´ ἐκεῖνο, ἀλλὰ	τὸ	πρῶτον ἐμπεσὸν πρῶτον λεγέσθω, καὶ
[16]	κατάσκοπον τῶν ἀπορρήτων. σχήματος μὲν	τὸ	πρῶτον ἐπιμεληθῆναι χρὴ μάλιστα καὶ
[24]	γεγένημαι. ἔπειτα δὲ γραῒ συνοικήσας	τὸ	πρῶτον μὲν ἐγαστριζόμην πρὸς αὐτῆς
[18]	ἔλθῃ, μηδὲν ἐκείνων ἐπιμεληθείς, ὡς	τὸ	πρῶτον, ὥσπερ οὖν καὶ ἔστι
[1]	ὅπως ἂν ῥήτωρ γένοιο καὶ	τὸ	σεμνότατον τοῦτο καὶ πάντιμον ὄνομα
[23]	ἐκεῖνα. καὶ αὐτὸ δέ σοι	τὸ	στόμα πρὸς ἅπαντα ὁμοίως κεχηνέτω,
[20]	δόξουσι δρᾶν. οἱ πολλοὶ δὲ	τὸ	σχῆμα καὶ φωνὴν καὶ βάδισμα
[15]	τῆς Ταραντίνης ἐργασίας, ὡς διαφαίνεσθαι	τὸ	σῶμα, καὶ ἢ κρηπὶς Ἀττικὴ
[20]	εἶναί σε. ἄλλως τε καὶ	τὸ	ταχὺ τοῦτο οὐ μικρὰν ἔχει
[10]	σε ἐκτραχηλίσῃ που παραλαβὼν ἢ	τὸ	τελευταῖον προγηρᾶσαι τοῖς πόνοις παρασκευάσῃ.
[1]	ὁδὸν ἔστ´ ἂν ἀφίκῃ πρὸς	τὸ	τέρμα. ~Τὸ μὲν οὖν θήραμα
[6]	καθήσθω πάνυ καλὴ καὶ εὐπρόσωπος,	τὸ	τῆς Ἀμαλθείας κέρας ἔχουσα ἐν
[26]	καλλίστην γυναῖκα τὴν Ῥητορικήν, ὡς	τὸ	τοῦ Πλάτωνος ἐκεῖνο πτηνὸν ἅρμα
[18]	τὸ δεύτερον μετὰ τοῦτο καὶ	τὸ	τρίτον μετ´ ἐκεῖνο, ἀλλὰ τὸ
[11]	γάρ σοι προσελθὼν εἴποι τι,	τὸ	Ὑμήττιον ἐκεῖνο ἀνοίξας στόμα, καὶ
[11]	αὐχένα, γυναικεῖον τὸ βλέμμα, μελιχρὸν	τὸ	φώνημα, μύρων ἀποπνέοντα, τῷ δακτύλῳ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2007