Paragraphes
[1]	ΑΕΤΙΩΝ. ~Ἡροδότου εἴθε μὲν καὶ	τὰ	ἄλλα μιμήσασθαι δυνατὸν ἦν. οὐ
[1]	Ἕλληνας ἅπαντας. ἐνίσταται οὖν Ὀλύμπια	τὰ	μεγάλα, καὶ ὁ Ἡρόδοτος τοῦτ´
[6]	τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τὸν ἐς	τὰ	πολεμικὰ ἔρωτα, καὶ ὅτι ἅμα
[1]	περιβόητος γένοιτο καὶ αὐτὸς καὶ	τὰ	συγγραμμάτια. τὸ μὲν οὖν περινοστοῦντα
[4]	καὶ συγγραφέας καὶ λογογράφους ὅπου	τὰ	τελευταῖα ταῦτα καὶ Ἀετίωνά φασι
[7]	ἐς δέον οὕτως ἀποβήσεσθαί μοι	τὰ	τῆς εὐχῆς. ~Αὐτοί τε οὖν
[7]	μή με κορυβαντιᾶν ὑπολάβητε μηδὲ	τἀμὰ	εἰκάζειν τοῖς ἐκείνου, ἵλεως ὁ
[7]	καὶ ὅτι πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι	τἀμά·	τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα
[1]	ἄχρι τοῦ καὶ Μούσας κληθῆναι	τὰς	βίβλους αὐτοῦ, ἐννέα καὶ αὐτὰς
[7]	συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι τοῖς Ἕλλησι	τὰς	Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος
[1]	ἀγωνιστὴν Ὀλυμπίων παρεῖχεν ἑαυτὸν ᾄδων	τὰς	ἱστορίας καὶ κηλῶν τοὺς παρόντας,
[2]	Οὗτος ἐκεῖνος Ἡρόδοτός ἐστιν ὁ	τὰς	μάχας τὰς Περσικὰς Ἰαστὶ συγγεγραφώς,
[2]	τὰς Περσικὰς Ἰαστὶ συγγεγραφώς, ὁ	τὰς	νίκας ἡμῶν ὑμνήσας. τοιαῦτα ἐκεῖνος
[2]	Ἡρόδοτός ἐστιν ὁ τὰς μάχας	τὰς	Περσικὰς Ἰαστὶ συγγεγραφώς, ὁ τὰς
[6]	σύροντες. ~Οὐ παιδιὰ δὲ ἄλλως	ταῦτά	ἐστιν οὐδὲ περιείργασται ἐν αὐτοῖς
[4]	καὶ λογογράφους ὅπου τὰ τελευταῖα	ταῦτα	καὶ Ἀετίωνά φασι τὸν ζωγράφον
[3]	~Ὅπερ ὕστερον κατανοήσαντες, ἐπίτομόν τινα	ταύτην	ὁδὸν ἐς γνῶσιν, Ἱππίας τε
[8]	ἐπ´ ἐμαυτοῦ μόνου ἀποδύσαντες ἴδητε,	τάχ´	ἂν οὐ πάνυ μαστιγώσιμος ὑμῖν
[1]	ἐσκοπεῖτο πρὸς ἑαυτὸν ὅπως ἂν	τάχιστα	καὶ ἀπραγμονέστατα ἐπίσημος καὶ περιβόητος
[8]	καὶ καλύβας καὶ πνῖγος· οἵ	τε	αὖ πανηγυρισταὶ οὐ συρφετώδης ὄχλος,
[8]	τὸν Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων	τε	καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ
[3]	ταύτην ὁδὸν ἐς γνῶσιν, Ἱππίας	τε	ὁ ἐπιχώριος αὐτῶν σοφιστὴς καὶ
[8]	μοι τὰ τῆς εὐχῆς. ~Αὐτοί	τε	οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ τι
[4]	συγγραφέας καὶ λογογράφους ὅπου τὰ	τελευταῖα	ταῦτα καὶ Ἀετίωνά φασι τὸν
[4]	Ἑλλανοδίκην τότε ὄντα ἡσθέντα τῇ	τέχνῃ	γαμβρὸν ποιήσασθαι τὸν Ἀετίωνα; ~Καὶ
[5]	~Καὶ τί τὸ θαῦμα ἐνῆν	τῇ	γραφῇ αὐτοῦ, ἤρετό τις, ὡς
[1]	ἁρμονίαν αὐτῶν ἢ τὸ οἰκεῖον	τῇ	Ἰωνίᾳ καὶ προσφυὲς ἢ τῆς
[7]	ὅτε γὰρ τὸ πρῶτον ἐπεδήμησα	τῇ	Μακεδονίᾳ, πρὸς ἐμαυτὸν ἐσκόπουν ὅ
[5]	αὐτὸς μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει	τῇ	παιδί, πάροχος δὲ καὶ νυμφαγωγὸς
[7]	περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ ἔτους συγγίγνεσθαι	τῇ	πόλει ἑκάστῃ οὐκ εὐμαρὲς ἐφαίνετο,
[4]	Προξενίδαν Ἑλλανοδίκην τότε ὄντα ἡσθέντα	τῇ	τέχνῃ γαμβρὸν ποιήσασθαι τὸν Ἀετίωνα;
[8]	ὑμῖν δόξαιμι. ὡς ἔν γε	τηλικούτῳ	σταδίῳ ἱκανὸν ἐμοὶ γοῦν καὶ
[1]	κατ´ ὀλίγον ἀγείρειν καὶ συλλέγειν	τὴν	γνῶσιν, ἐπεβούλευε δέ, εἰ δυνατὸν
[4]	εἰς Ὀλυμπίαν καὶ αὐτὸν ἀγαγόντα	τὴν	εἰκόνα ἐπιδείξασθαι, ὥστε Προξενίδαν Ἑλλανοδίκην
[5]	κατόπιν ἐφεστὼς ἀπάγει τῆς κεφαλῆς	τὴν	καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ
[8]	κατὰ Πίσαν μὰ Δί´ οὐδὲ	τὴν	κεῖθι στενοχωρίαν καὶ σκηνὰς καὶ
[5]	ὅπλοις τοῦ Ἀλεξάνδρου, δύο μὲν	τὴν	λόγχην αὐτοῦ φέροντες, μιμούμενοι τοὺς
[8]	ἢν δὲ πολὺ ἐκείνων ἀπαγαγόντες	τὴν	μνήμην ἐπ´ ἐμαυτοῦ μόνου ἀποδύσαντες
[1]	οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν τηρήσας	τὴν	πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη τῶν ἀρίστων
[3]	ἔλεγον ἀεὶ καὶ αὐτοὶ πρὸς	τὴν	πανήγυριν, ἀφ´ ὧν γνώριμοι ἐν
[7]	ἐπ´ ἐκεῖνον) ἱκανὴν τῶν Ὀλυμπίων	τὴν	πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν
[5]	καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ	τὴν	Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα
[5]	καὶ οὗτος, ἕλκει αὐτὸν πρὸς	τὴν	Ῥωξάνην πάνυ βιαίως ἐπισπώμενος. ὁ
[7]	εἰ δὲ τηρήσαιμι τήνδε ὑμῶν	τὴν	σύνοδον, εἶτα παρελθὼν ἐς μέσον
[6]	διεφάνη ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ Ἀετίωνι	τὴν	τοῦ Προξενίδου θυγατέρα. καὶ ἀπῆλθε
[7]	εὐμαρὲς ἐφαίνετο, εἰ δὲ τηρήσαιμι	τήνδε	ὑμῶν τὴν σύνοδον, εἶτα παρελθὼν
[7]	τἀμά· τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα	τηνικαῦτα	τοῦ ἔτους συγγίγνεσθαι τῇ πόλει
[7]	οὐκ εὐμαρὲς ἐφαίνετο, εἰ δὲ	τηρήσαιμι	τήνδε ὑμῶν τὴν σύνοδον, εἶτα
[1]	καιρόν, οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν	τηρήσας	τὴν πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη τῶν
[6]	καὶ ἄλλως γαμήλιόν τι ἐπὶ	τῆς	ἀληθείας διεφάνη ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ
[5]	καὶ αὐτόν, σύρουσιν τῶν ὀχάνων	τῆς	ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς δὲ δὴ
[5]	δὲ δύο ἕνα τινὰ ἐπὶ	τῆς	ἀσπίδος κατακείμενον, βασιλέα δῆθεν καὶ
[1]	τῇ Ἰωνίᾳ καὶ προσφυὲς ἢ	τῆς	γνώμης τὸ περιττὸν ἢ ὅσα
[5]	γὰρ ἐπεγέγραπτο τοὔνομα) ἑτέρωθι δὲ	τῆς	εἰκόνος ἄλλοι Ἔρωτες παίζουσιν ἐν
[1]	ἅμα πάντα συλλαβὼν ἔχει πέρα	τῆς	εἰς μίμησιν ἐλπίδος. ἃ δὲ
[1]	οἴκοθεν ἐκ τῆς Καρίας εὐθὺ	τῆς	Ἑλλάδος ἐσκοπεῖτο πρὸς ἑαυτὸν ὅπως
[2]	πάνδημόν τινα καὶ κοινὴν ψῆφον	τῆς	Ἑλλάδος λαβὼν καὶ ἀνακηρυχθεὶς οὐχ
[7]	δέον οὕτως ἀποβήσεσθαί μοι τὰ	τῆς	εὐχῆς. ~Αὐτοί τε οὖν ἤδη
[5]	οὐκ ἐπιχωρίῳ τῷ Ἀετίωνι συνάψασθαι	τῆς	θυγατρὸς τὸν γάμον; ἔστιν ἡ
[1]	μιμησαίμεθα. Πλεύσας γὰρ οἴκοθεν ἐκ	τῆς	Καρίας εὐθὺ τῆς Ἑλλάδος ἐσκοπεῖτο
[5]	ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼς ἀπάγει	τῆς	κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι
[2]	Ὀλυμπίᾳ, οἱ δὲ τῶν ἐκ	τῆς	πανηγύρεως ἡκόντων πυνθανόμενοι· καὶ εἴ
[5]	ποδὸς ὡς κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλος	τῆς	χλανίδος τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένος, Ἔρως
[6]	εἰκὼν αὐτὴ καὶ ἄλλως γαμήλιόν	τι	ἐπὶ τῆς ἀληθείας διεφάνη ἔχουσα,
[7]	Μακεδονίᾳ, πρὸς ἐμαυτὸν ἐσκόπουν ὅ	τι	μοι χρηστέον τῷ πράγματι. καὶ
[8]	τε οὖν ἤδη συνεληλύθατε, ὅ	τι	περ ὄφελος ἐξ ἑκάστης πόλεως,
[4]	γνώριμοι ἐν βραχεῖ ἐγίγνοντο. ~Καὶ	τί	σοι τοὺς παλαιοὺς ἐκείνους λέγω
[5]	γαμβρὸν ποιήσασθαι τὸν Ἀετίωνα; ~Καὶ	τί	τὸ θαῦμα ἐνῆν τῇ γραφῇ
[5]	καὶ ἡ Ῥωξάνη κάθηται πάγκαλόν	τι	χρῆμα παρθένου ἐς γῆν ὁρῶσα,
[8]	παρέργῳ οἱ πολλοὶ τὸν Ἡρόδοτον	τιθέμενοι,	ἀλλὰ ῥητόρων τε καὶ συγγραφέων
[5]	βαροῖντο· ἄλλοι δὲ δύο ἕνα	τινὰ	ἐπὶ τῆς ἀσπίδος κατακείμενον, βασιλέα
[2]	ἱστοριῶν, ἐν μιᾷ συνόδῳ πάνδημόν	τινα	καὶ κοινὴν ψῆφον τῆς Ἑλλάδος
[5]	βασιλεὺς δὲ αὐτὸς μὲν στέφανόν	τινα	ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχος δὲ
[3]	πανηγυριστῶν. ~Ὅπερ ὕστερον κατανοήσαντες, ἐπίτομόν	τινα	ταύτην ὁδὸν ἐς γνῶσιν, Ἱππίας
[5]	ἑστῶτα τὸν Ἀλέξανδρον. Ἔρωτες δέ	τινες	μειδιῶντες· ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼς
[5]	νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ	τις	μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον
[5]	ἐνῆν τῇ γραφῇ αὐτοῦ, ἤρετό	τις,	ὡς τὸν Ἑλλανοδίκην δι´ αὐτὸ
[7]	ὅτι πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι τἀμά·	τὸ	δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ
[5]	ποιήσασθαι τὸν Ἀετίωνα; ~Καὶ τί	τὸ	θαῦμα ἐνῆν τῇ γραφῇ αὐτοῦ,
[8]	ἐξ ἑκάστης πόλεως, αὐτὸ δὴ	τὸ	κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ ὑποδέχεται
[1]	καὶ αὐτὸς καὶ τὰ συγγραμμάτια.	τὸ	μὲν οὖν περινοστοῦντα νῦν μὲν
[1]	λόγων ἢ ἁρμονίαν αὐτῶν ἢ	τὸ	οἰκεῖον τῇ Ἰωνίᾳ καὶ προσφυὲς
[1]	καὶ προσφυὲς ἢ τῆς γνώμης	τὸ	περιττὸν ἢ ὅσα μυρία καλὰ
[1]	τοιούτῳ ἔσεσθαι. οὔκουν ἠξίου διασπᾶν	τὸ	πρᾶγμα οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν οὕτω
[7]	παθεῖν φημι αὐτῷ. ὅτε γὰρ	τὸ	πρῶτον ἐπεδήμησα τῇ Μακεδονίᾳ, πρὸς
[5]	δέ τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ	τὸ	σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδὸς ὡς
[2]	ὁ τὰς νίκας ἡμῶν ὑμνήσας.	τοιαῦτα	ἐκεῖνος ἀπέλαυσε τῶν ἱστοριῶν, ἐν
[1]	τριβὴν οὐ μικρὰν ἐν τῷ	τοιούτῳ	ἔσεσθαι. οὔκουν ἠξίου διασπᾶν τὸ
[7]	κορυβαντιᾶν ὑπολάβητε μηδὲ τἀμὰ εἰκάζειν	τοῖς	ἐκείνου, ἵλεως ὁ ἀνήρ— ἀλλὰ
[7]	ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι	τοῖς	Ἕλλησι τὰς Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα,
[1]	συγγράμμασιν καὶ ὡς πολλοῦ ἄξιος	τοῖς	Ἕλλησιν ἅπασιν ἐν βραχεῖ κατέστη,
[5]	εἰκόνος ἄλλοι Ἔρωτες παίζουσιν ἐν	τοῖς	ὅπλοις τοῦ Ἀλεξάνδρου, δύο μὲν
[1]	ἐλπίδος. ἃ δὲ ἐποίησεν ἐπὶ	τοῖς	συγγράμμασιν καὶ ὡς πολλοῦ ἄξιος
[4]	ἡσθέντα τῇ τέχνῃ γαμβρὸν ποιήσασθαι	τὸν	Ἀετίωνα; ~Καὶ τί τὸ θαῦμα
[5]	ἐς γῆν ὁρῶσα, αἰδουμένη ἑστῶτα	τὸν	Ἀλέξανδρον. Ἔρωτες δέ τινες μειδιῶντες·
[5]	τῷ Ἀετίωνι συνάψασθαι τῆς θυγατρὸς	τὸν	γάμον; ἔστιν ἡ εἰκὼν ἐν
[5]	γραφῇ αὐτοῦ, ἤρετό τις, ὡς	τὸν	Ἑλλανοδίκην δι´ αὐτὸ οὐκ ἐπιχωρίῳ
[6]	ἀλλὰ δηλοῖ τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ	τὸν	ἐς τὰ πολεμικὰ ἔρωτα, καὶ
[4]	τελευταῖα ταῦτα καὶ Ἀετίωνά φασι	τὸν	ζωγράφον συγγράψαντα τὸν Ῥωξάνης καὶ
[8]	φιλοθεάμονες, ἐν παρέργῳ οἱ πολλοὶ	τὸν	Ἡρόδοτον τιθέμενοι, ἀλλὰ ῥητόρων τε
[5]	ἐπειλημμένοι· εἷς δὲ δὴ ἐς	τὸν	θώρακα ἐσελθὼν ὕπτιον κείμενον λοχῶντι
[1]	τοῦτ´ ἐκεῖνο ἥκειν οἱ νομίσας	τὸν	καιρόν, οὗ μάλιστα ἐγλίχετο, πλήθουσαν
[7]	εἶτα παρελθὼν ἐς μέσον δείξαιμι	τὸν	λόγον, ἐς δέον οὕτως ἀποβήσεσθαί
[1]	τῶν ἀρίστων συνειλεγμένων, παρελθὼν ἐς	τὸν	ὀπισθόδομον οὐ θεατήν, ἀλλ´ ἀγωνιστὴν
[4]	Ἀετίωνά φασι τὸν ζωγράφον συγγράψαντα	τὸν	Ῥωξάνης καὶ Ἀλεξάνδρου γάμον εἰς
[4]	εἰκόνα ἐπιδείξασθαι, ὥστε Προξενίδαν Ἑλλανοδίκην	τότε	ὄντα ἡσθέντα τῇ τέχνῃ γαμβρὸν
[5]	Ἔρωτες παίζουσιν ἐν τοῖς ὅπλοις	τοῦ	Ἀλεξάνδρου, δύο μὲν τὴν λόγχην
[5]	κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλος τῆς χλανίδος	τοῦ	Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένος, Ἔρως καὶ οὗτος,
[6]	αὐτοῖς ὁ Ἀετίων, ἀλλὰ δηλοῖ	τοῦ	Ἀλεξάνδρου καὶ τὸν ἐς τὰ
[7]	τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα	τοῦ	ἔτους συγγίγνεσθαι τῇ πόλει ἑκάστῃ
[2]	οὐκ ἔστιν ὅστις ἀνήκοος ἦν	τοῦ	Ἡροδότου ὀνόματος— οἱ μὲν αὐτοὶ
[1]	καὶ κηλῶν τοὺς παρόντας, ἄχρι	τοῦ	καὶ Μούσας κληθῆναι τὰς βίβλους
[5]	δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ	τοῦ	ποδὸς ὡς κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλος
[6]	ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ Ἀετίωνι τὴν	τοῦ	Προξενίδου θυγατέρα. καὶ ἀπῆλθε γήμας
[8]	ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ	τοὐμὸν	παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται τῶν
[5]	οἶμαί ἐστιν (οὐ γὰρ ἐπεγέγραπτο	τοὔνομα)	ἑτέρωθι δὲ τῆς εἰκόνος ἄλλοι
[5]	τὴν λόγχην αὐτοῦ φέροντες, μιμούμενοι	τοὺς	ἀχθοφόρους ὁπότε δοκὸν φέροντες βαροῖντο·
[1]	δυνατὸν εἴη, ἀθρόους που λαβεῖν	τοὺς	Ἕλληνας ἅπαντας. ἐνίσταται οὖν Ὀλύμπια
[2]	αὐτὸν ᾔδεσαν πολλῷ μᾶλλον ἢ	τοὺς	Ὀλυμπιονίκας αὐτούς. καὶ οὐκ ἔστιν
[4]	βραχεῖ ἐγίγνοντο. ~Καὶ τί σοι	τοὺς	παλαιοὺς ἐκείνους λέγω σοφιστὰς καὶ
[1]	ᾄδων τὰς ἱστορίας καὶ κηλῶν	τοὺς	παρόντας, ἄχρι τοῦ καὶ Μούσας
[1]	τὰ μεγάλα, καὶ ὁ Ἡρόδοτος	τοῦτ´	ἐκεῖνο ἥκειν οἱ νομίσας τὸν
[8]	σταδίῳ ἱκανὸν ἐμοὶ γοῦν καὶ	τοῦτο.
[1]	προσῆν αὐτῷ (μεῖζον γὰρ εὐχῆς	τοῦτό	γε) ἀλλὰ κἂν ἓν ἐκ
[7]	ἐκείνου, ἵλεως ὁ ἀνήρ— ἀλλὰ	τοῦτό	γε ὅμοιον παθεῖν φημι αὐτῷ.
[1]	καὶ μακρὸν ἡγεῖτο εἶναι καὶ	τριβὴν	οὐ μικρὰν ἐν τῷ τοιούτῳ
[5]	Ἑλλανοδίκην δι´ αὐτὸ οὐκ ἐπιχωρίῳ	τῷ	Ἀετίωνι συνάψασθαι τῆς θυγατρὸς τὸν
[6]	τῆς ἀληθείας διεφάνη ἔχουσα, προμνησαμένη	τῷ	Ἀετίωνι τὴν τοῦ Προξενίδου θυγατέρα.
[6]	τῶν Ἀλεξάνδρου γάμων, ὑπὸ νυμφαγωγῷ	τῷ	βασιλεῖ, μισθὸν εἰκασμένου γάμου προσλαβὼν
[2]	γε φανείη μόνον, ἐδείκνυτο ἂν	τῷ	δακτύλῳ, Οὗτος ἐκεῖνος Ἡρόδοτός ἐστιν
[1]	ἢ Ἀργείοις ἢ Λακεδαιμονίοις ἐν	τῷ	μέρει, ἐργῶδες καὶ μακρὸν ἡγεῖτο
[5]	κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι	τῷ	νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ
[7]	ἐσκόπουν ὅ τι μοι χρηστέον	τῷ	πράγματι. καὶ ὁ μὲν ἔρως
[1]	καὶ τριβὴν οὐ μικρὰν ἐν	τῷ	τοιούτῳ ἔσεσθαι. οὔκουν ἠξίου διασπᾶν
[6]	ἀπῆλθε γήμας καὶ αὐτός, πάρεργον	τῶν	Ἀλεξάνδρου γάμων, ὑπὸ νυμφαγωγῷ τῷ
[1]	γε) ἀλλὰ κἂν ἓν ἐκ	τῶν	ἁπάντων— οἷον ἢ κάλλος τῶν
[1]	τηρήσας τὴν πανήγυριν, ἁπανταχόθεν ἤδη	τῶν	ἀρίστων συνειλεγμένων, παρελθὼν ἐς τὸν
[2]	ἀκούσαντες ἐν Ὀλυμπίᾳ, οἱ δὲ	τῶν	ἐκ τῆς πανηγύρεως ἡκόντων πυνθανόμενοι·
[2]	ἡμῶν ὑμνήσας. τοιαῦτα ἐκεῖνος ἀπέλαυσε	τῶν	ἱστοριῶν, ἐν μιᾷ συνόδῳ πάνδημόν
[1]	τῶν ἁπάντων— οἷον ἢ κάλλος	τῶν	λόγων ἢ ἁρμονίαν αὐτῶν ἢ
[8]	τοὐμὸν παρὰ πολὺ ἐνδεέστερον φαίνηται	τῶν	Ὀλυμπίων. ἀλλ´ ἢν μὲν ὑμεῖς
[7]	(ἐπάνειμι γὰρ ἐπ´ ἐκεῖνον) ἱκανὴν	τῶν	Ὀλυμπίων τὴν πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ
[6]	ἅμα καὶ Ῥωξάνης ἤρα καὶ	τῶν	ὅπλων οὐκ ἐπελέληστο. πλὴν ἀλλ´
[5]	βασιλέα δῆθεν καὶ αὐτόν, σύρουσιν	τῶν	ὀχάνων τῆς ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς
[2]	ἁπάσῃ πόλει, ὅθεν ἕκαστος ἦν	τῶν	πανηγυριστῶν. ~Ὅπερ ὕστερον κατανοήσαντες, ἐπίτομόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/05/2009