HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Hérodote ou Aëtion

Liste des contextes (ordre alphabétique)

δ = 26 formes différentes pour 44 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[5]   δὲ καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ

[2]   φανείη μόνον, ἐδείκνυτο ἂν τῷ δακτύλῳ, Οὗτος ἐκεῖνος Ἡρόδοτός ἐστιν ὁ

[6]   αὐτὸν γένοιντο σύροντες. ~Οὐ παιδιὰ δὲ ἄλλως ταῦτά ἐστιν οὐδὲ περιείργασται

[7]   πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι τἀμά· τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ ἔτους

[5]   πάνυ βιαίως ἐπισπώμενος. ὁ βασιλεὺς δὲ αὐτὸς μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει

[5]   ὀχάνων τῆς ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς δὲ δὴ ἐς τὸν θώρακα ἐσελθὼν

[5]   ὁπότε δοκὸν φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι δὲ δύο ἕνα τινὰ ἐπὶ τῆς

[1]   καὶ συλλέγειν τὴν γνῶσιν, ἐπεβούλευε δέ, εἰ δυνατὸν εἴη, ἀθρόους που

[1]   τῆς εἰς μίμησιν ἐλπίδος. ἃ δὲ ἐποίησεν ἐπὶ τοῖς συγγράμμασιν καὶ

[5]   τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχος δὲ καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα

[7]   διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν. ἐγὼ δὲ— καὶ πρὸς Φιλίου μή με

[1]   περινοστοῦντα νῦν μὲν Ἀθηναίοις, νῦν δὲ Κορινθίοις ἀναγινώσκειν ἢ Ἀργείοις ἢ

[8]   δόξω θρασὺς ἄνθρωπος εἶναι. ἢν δὲ πολὺ ἐκείνων ἀπαγαγόντες τὴν μνήμην

[7]   ἑκάστῃ οὐκ εὐμαρὲς ἐφαίνετο, εἰ δὲ τηρήσαιμι τήνδε ὑμῶν τὴν σύνοδον,

[5]   (οὐ γὰρ ἐπεγέγραπτο τοὔνομα) ἑτέρωθι δὲ τῆς εἰκόνος ἄλλοι Ἔρωτες παίζουσιν

[5]   αἰδουμένη ἑστῶτα τὸν Ἀλέξανδρον. Ἔρωτες δέ τινες μειδιῶντες· ὁ μὲν κατόπιν

[5]   τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ

[2]   αὐτοὶ ἀκούσαντες ἐν Ὀλυμπίᾳ, οἱ δὲ τῶν ἐκ τῆς πανηγύρεως ἡκόντων

[5]   τῆς κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ

[7]   γνωσθῆναι καὶ ὅτι πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι τἀμά· τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα

[7]   πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν δεῖξαι τοῖς Ἕλλησι τὰς Ἑλληνικὰς νίκας

[7]   σύνοδον, εἶτα παρελθὼν ἐς μέσον δείξαιμι τὸν λόγον, ἐς δέον οὕτως

[7]   μέσον δείξαιμι τὸν λόγον, ἐς δέον οὕτως ἀποβήσεσθαί μοι τὰ τῆς

[5]   τῆς ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς δὲ δὴ ἐς τὸν θώρακα ἐσελθὼν ὕπτιον

[8]   ὄφελος ἐξ ἑκάστης πόλεως, αὐτὸ δὴ τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ

[5]   ἐπὶ τῆς ἀσπίδος κατακείμενον, βασιλέα δῆθεν καὶ αὐτόν, σύρουσιν τῶν ὀχάνων

[6]   ἐν αὐτοῖς ὁ Ἀετίων, ἀλλὰ δηλοῖ τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τὸν ἐς

[5]   ἤρετό τις, ὡς τὸν Ἑλλανοδίκην δι´ αὐτὸ οὐκ ἐπιχωρίῳ τῷ Ἀετίωνι

[8]   οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ Δί´ οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ

[2]   ἀνακηρυχθεὶς οὐχ ὑφ´ ἑνὸς μὰ Δία κήρυκος, ἀλλ´ ἐν ἁπάσῃ πόλει,

[1]   διασπᾶν τὸ πρᾶγμα οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν οὕτω κατ´ ὀλίγον ἀγείρειν καὶ

[1]   τῷ τοιούτῳ ἔσεσθαι. οὔκουν ἠξίου διασπᾶν τὸ πρᾶγμα οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν

[7]   Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν. ἐγὼ δὲ— καὶ πρὸς Φιλίου

[7]   τοῖς Ἕλλησι τὰς Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν. ἐγὼ δὲ—

[6]   γαμήλιόν τι ἐπὶ τῆς ἀληθείας διεφάνη ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ Ἀετίωνι τὴν

[8]   καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ δοκιμώτατοι— ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ

[5]   φέροντες, μιμούμενοι τοὺς ἀχθοφόρους ὁπότε δοκὸν φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι δὲ δύο

[8]   ἂν οὐ πάνυ μαστιγώσιμος ὑμῖν δόξαιμι. ὡς ἔν γε τηλικούτῳ σταδίῳ

[8]   Μίλωνι παραθεωρῆτέ με, κομιδῇ ὑμῖν δόξω θρασὺς ἄνθρωπος εἶναι. ἢν δὲ

[5]   Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ

[1]   τὴν γνῶσιν, ἐπεβούλευε δέ, εἰ δυνατὸν εἴη, ἀθρόους που λαβεῖν τοὺς

[1]   μὲν καὶ τὰ ἄλλα μιμήσασθαι δυνατὸν ἦν. οὐ πάντα φημὶ ὅσα

[5]   δοκὸν φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι δὲ δύο ἕνα τινὰ ἐπὶ τῆς ἀσπίδος

[5]   ἐν τοῖς ὅπλοις τοῦ Ἀλεξάνδρου, δύο μὲν τὴν λόγχην αὐτοῦ φέροντες,

Paragraphes
[5]	δὲ καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι	δᾷδα	καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ
[2]	φανείη μόνον, ἐδείκνυτο ἂν τῷ	δακτύλῳ,	Οὗτος ἐκεῖνος Ἡρόδοτός ἐστιν ὁ
[6]	αὐτὸν γένοιντο σύροντες. ~Οὐ παιδιὰ	δὲ	ἄλλως ταῦτά ἐστιν οὐδὲ περιείργασται
[7]	πλείστοις Μακεδόνων δεῖξαι τἀμά· τὸ	δὲ	αὐτὸν περιιόντα τηνικαῦτα τοῦ ἔτους
[5]	πάνυ βιαίως ἐπισπώμενος. ὁ βασιλεὺς	δὲ	αὐτὸς μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει
[5]	ὀχάνων τῆς ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς	δὲ	δὴ ἐς τὸν θώρακα ἐσελθὼν
[5]	ὁπότε δοκὸν φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι	δὲ	δύο ἕνα τινὰ ἐπὶ τῆς
[1]	καὶ συλλέγειν τὴν γνῶσιν, ἐπεβούλευε	δέ,	εἰ δυνατὸν εἴη, ἀθρόους που
[1]	τῆς εἰς μίμησιν ἐλπίδος. ἃ	δὲ	ἐποίησεν ἐπὶ τοῖς συγγράμμασιν καὶ
[5]	τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχος	δὲ	καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα
[7]	διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν. ἐγὼ	δὲ—	καὶ πρὸς Φιλίου μή με
[1]	περινοστοῦντα νῦν μὲν Ἀθηναίοις, νῦν	δὲ	Κορινθίοις ἀναγινώσκειν ἢ Ἀργείοις ἢ
[8]	δόξω θρασὺς ἄνθρωπος εἶναι. ἢν	δὲ	πολὺ ἐκείνων ἀπαγαγόντες τὴν μνήμην
[7]	ἑκάστῃ οὐκ εὐμαρὲς ἐφαίνετο, εἰ	δὲ	τηρήσαιμι τήνδε ὑμῶν τὴν σύνοδον,
[5]	(οὐ γὰρ ἐπεγέγραπτο τοὔνομα) ἑτέρωθι	δὲ	τῆς εἰκόνος ἄλλοι Ἔρωτες παίζουσιν
[5]	αἰδουμένη ἑστῶτα τὸν Ἀλέξανδρον. Ἔρωτες	δέ	τινες μειδιῶντες· ὁ μὲν κατόπιν
[5]	τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ	δέ	τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ
[2]	αὐτοὶ ἀκούσαντες ἐν Ὀλυμπίᾳ, οἱ	δὲ	τῶν ἐκ τῆς πανηγύρεως ἡκόντων
[5]	τῆς κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ	δείκνυσι	τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ
[7]	γνωσθῆναι καὶ ὅτι πλείστοις Μακεδόνων	δεῖξαι	τἀμά· τὸ δὲ αὐτὸν περιιόντα
[7]	πανήγυριν ἡγεῖτο καὶ συγγραφέα θαυμαστὸν	δεῖξαι	τοῖς Ἕλλησι τὰς Ἑλληνικὰς νίκας
[7]	σύνοδον, εἶτα παρελθὼν ἐς μέσον	δείξαιμι	τὸν λόγον, ἐς δέον οὕτως
[7]	μέσον δείξαιμι τὸν λόγον, ἐς	δέον	οὕτως ἀποβήσεσθαί μοι τὰ τῆς
[5]	τῆς ἀσπίδος ἐπειλημμένοι· εἷς δὲ	δὴ	ἐς τὸν θώρακα ἐσελθὼν ὕπτιον
[8]	ὄφελος ἐξ ἑκάστης πόλεως, αὐτὸ	δὴ	τὸ κεφάλαιον ἁπάντων Μακεδόνων, καὶ
[5]	ἐπὶ τῆς ἀσπίδος κατακείμενον, βασιλέα	δῆθεν	καὶ αὐτόν, σύρουσιν τῶν ὀχάνων
[6]	ἐν αὐτοῖς ὁ Ἀετίων, ἀλλὰ	δηλοῖ	τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ τὸν ἐς
[5]	ἤρετό τις, ὡς τὸν Ἑλλανοδίκην	δι´	αὐτὸ οὐκ ἐπιχωρίῳ τῷ Ἀετίωνι
[8]	οὖσα οὐ κατὰ Πίσαν μὰ	Δί´	οὐδὲ τὴν κεῖθι στενοχωρίαν καὶ
[2]	ἀνακηρυχθεὶς οὐχ ὑφ´ ἑνὸς μὰ	Δία	κήρυκος, ἀλλ´ ἐν ἁπάσῃ πόλει,
[1]	διασπᾶν τὸ πρᾶγμα οὐδὲ κατὰ	διαίρεσιν	οὕτω κατ´ ὀλίγον ἀγείρειν καὶ
[1]	τῷ τοιούτῳ ἔσεσθαι. οὔκουν ἠξίου	διασπᾶν	τὸ πρᾶγμα οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν
[7]	Ἑλληνικὰς νίκας διεξιόντα, ὡς ἐκεῖνος	διεξῆλθεν.	ἐγὼ δὲ— καὶ πρὸς Φιλίου
[7]	τοῖς Ἕλλησι τὰς Ἑλληνικὰς νίκας	διεξιόντα,	ὡς ἐκεῖνος διεξῆλθεν. ἐγὼ δὲ—
[6]	γαμήλιόν τι ἐπὶ τῆς ἀληθείας	διεφάνη	ἔχουσα, προμνησαμένη τῷ Ἀετίωνι τὴν
[8]	καὶ συγγραφέων καὶ σοφιστῶν οἱ	δοκιμώτατοι—	ὅσον οὐ μικρὸν ἤδη, μὴ
[5]	φέροντες, μιμούμενοι τοὺς ἀχθοφόρους ὁπότε	δοκὸν	φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι δὲ δύο
[8]	ἂν οὐ πάνυ μαστιγώσιμος ὑμῖν	δόξαιμι.	ὡς ἔν γε τηλικούτῳ σταδίῳ
[8]	Μίλωνι παραθεωρῆτέ με, κομιδῇ ὑμῖν	δόξω	θρασὺς ἄνθρωπος εἶναι. ἢν δὲ
[5]	Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα	δουλικῶς	ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ
[1]	τὴν γνῶσιν, ἐπεβούλευε δέ, εἰ	δυνατὸν	εἴη, ἀθρόους που λαβεῖν τοὺς
[1]	μὲν καὶ τὰ ἄλλα μιμήσασθαι	δυνατὸν	ἦν. οὐ πάντα φημὶ ὅσα
[5]	δοκὸν φέροντες βαροῖντο· ἄλλοι δὲ	δύο	ἕνα τινὰ ἐπὶ τῆς ἀσπίδος
[5]	ἐν τοῖς ὅπλοις τοῦ Ἀλεξάνδρου,	δύο	μὲν τὴν λόγχην αὐτοῦ φέροντες,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/05/2009