Chapitre
[4]	τοῦ Χριστοῦ φιλανθρωπίαν καὶ πρόνοιαν·	ᾧ	ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος
[4]	δεδοικώς· ὁ δὲ βασιλεὺς ἀεὶ	φόβῳ	συζῇ καὶ προσδοκίᾳ σφαγῆς· ὁ
[1]	ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙᾼ ~αʹ (Ὁρῶν	ἐγὼ	τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων τὰ
[1]	κορυφὴν τῶν ἀγαθῶν, τὴν βασιλείαν	λέγω,	τῇ φιλοσοφίᾳ παραθέντες, θεωρήσωμεν ἑκατέρας
[4]	στρεβλούμενος, τοιαῦτα πάσχων ἅπερ οὔτε	λόγῳ	ῥητὰ, οὐδὲ ἔργῳ φορητά; Ταῦτα
[4]	ἅπερ οὔτε λόγῳ ῥητὰ, οὐδὲ	ἔργῳ	φορητά; Ταῦτα πάντα δεῖ λογιζομένους
[1]	ἑαυτοῦ νεύμασιν ἄγων· ὁ δὲ	Θεῷ	δεδωκὼς ἑαυτὸν, καὶ τὸν μονήρη
[3]	ᾄδοντα τῶν ὀρνίθων, ἀγγέλοις συμβιοτεύοντα,	Θεῷ	συλλαλοῦντα, τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν ἀπολαύοντα·
[3]	μὲν οὐδεμίαν, οὔτε μικρὰν, οὔτε	μείζω	χάριν παρὰ τῶν πλουσίων αἰτῶν,
[1]	ὡς ἀληθῶς ἀγαθὰ, ἀναγκαῖον εἶναι	νομίζω	περὶ ἑκατέρων βραχεῖς ποιήσασθαι τοὺς
[4]	ἐκείνου φιλοσοφίας, εὖξαι γενέσθαι τῷ	δικαίῳ	παραπλήσιος· Αἰτεῖτε γὰρ, φησὶ, καὶ
[1]	χρηστὰ τῆς ἐν τῷ παρόντι	βίῳ	δυναστείας καὶ δόξης, καταμάθωμεν τὸ
[4]	οὖν τῶν ἐν τῷ παρόντι	βίῳ	πραγμάτων ἱκανῶς εἰρῆσθαί μοι δοκεῖ.
[1]	μὲν ἀρχῆς ἡ κτῆσις τῷ	βίῳ	τούτῳ συνδιαφθείρεται, μᾶλλον δὲ καὶ
[4]	τὸ δοκοῦν εἶναι καλὸν τῷ	βίῳ	τούτῳ συνδιαφθείρεται· μοναχὸν δὲ ἰδὼν
[3]	ἦλθε καὶ τούτοις κἀκείνοις ὁμοίως,	ἱματίῳ	μὲν ἑνὶ δι´ ἔτους χρώμενος,
[4]	ὁ τῶν Ἰουδαίων βασιλεὺς, ἐν	λιμῷ	καὶ σιτοδείᾳ τὴν ἐλπίδα τῆς
[4]	φοβεροῖς, ὥσπερ οἱ πτωχεύοντες ἐν	λιμῷ	πρὸς τὰς τῶν πλουσίων οἰκίας.
[2]	δὲ ἀνθρώπων μὲν ἄρχειν δοκῶν,	θυμῷ	δὲ καὶ φιλαρχίᾳ καὶ ἡδοναῖς
[1]	καλέσειεν, ἢ τὸν ἁλουργίδι καὶ	στεφάνῳ	λαμπόμενον, καὶ καθήμενον ἐπὶ θρόνου
[2]	καὶ δορυφόρων καὶ ὑπασπιστῶν, ἀνθρώπων	οἴνῳ	δουλευόντων καὶ ἡδοναῖς χαριζομένων, καὶ
[1]	τὸν λογισμὸν τυραννίδι πικρᾷ, ἀλλ´	ἀνωτέρω	πάντων ἀεὶ τὴν διάνοιαν ἔχοι,
[2]	τὸν δὲ βασιλέα βαρβάροις μαχόμενον.	Ὅσῳ	δὲ τῶν ἀνθρώπων οἱ δαίμονες
[3]	δὲ λίθοις τε (ἀνάγκη καὶ	χρυσῷ	καλλωπίζεσθαι, τράπεζάν τε παρατίθεσθαι λαμπρὰν,
[4]	οὖν ἴδῃς πλούσιον ἐσθῆτι κεκοσμημένον,	χρυσῷ	καλλωπιζόμενον, ἐπ´ ὀχημάτων φερόμενον, ἐξόδους
[1]	τῆς μὲν ἀρχῆς ἡ κτῆσις	τῷ	βίῳ τούτῳ συνδιαφθείρεται, μᾶλλον δὲ
[4]	καὶ τὸ δοκοῦν εἶναι καλὸν	τῷ	βίῳ τούτῳ συνδιαφθείρεται· μοναχὸν δὲ
[4]	ἡγούμενος, εἰ τὸν τοιοῦτον ἀνέλοι·	τῷ	δὲ πολλοὶ σφαγεῖς ἐφεστήκασιν ἐρασταὶ
[4]	τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας, εὖξαι γενέσθαι	τῷ	δικαίῳ παραπλήσιος· Αἰτεῖτε γὰρ, φησὶ,
[4]	τῇ χειρὶ φέροντα· ὅπερ γὰρ	τῷ	θηρευτῇ ξίφος, τοῦτο προσευχὴ τῷ
[4]	ἐστι. Καὶ μὴν ὁ θάνατος	τῷ	μὲν βασιλεῖ φοβερὸς, τῷ φιλοσοφοῦντι
[3]	τῇ κλίνῃ κατέχων. Ἔστι τοίνυν	τῷ	μὲν μοναχῷ καὶ ἀμπεχόνη καὶ
[4]	τῷ θηρευτῇ ξίφος, τοῦτο προσευχὴ	τῷ	μονάζοντι. Οὐ γὰρ οὕτω φοβερὸν
[1]	δοκοῦντα εἶναι χρηστὰ τῆς ἐν	τῷ	παρόντι βίῳ δυναστείας καὶ δόξης,
[4]	Περὶ μὲν οὖν τῶν ἐν	τῷ	παρόντι βίῳ πραγμάτων ἱκανῶς εἰρῆσθαί
[4]	μέγιστον κατακεκλιμένης, καὶ τῶν ἐπὶ	τῷ	τείχει τρεμόντων καὶ δεδοικότων καὶ
[4]	θάνατος τῷ μὲν βασιλεῖ φοβερὸς,	τῷ	φιλοσοφοῦντι δὲ ἄλυπος· τὸν γὰρ
[2]	πλέον τῆς ἡμέρας διατριβόντων ἐν	πότῳ,	οὐδὲν καίριον ἢ καλὸν διὰ
[4]	ἕξει καὶ μαθητὰς πολλοὺς εὐχομένους	αὐτῷ	φανῆναι παραπλησίους· ὁ δὲ πολλοὺς
[3]	δὲ λειπομένοις τῆς ἐκείνων ἀρετῆς.	Οὕτω	κἂν φιλοσοφῇ βασιλεὺς, οὐδὲ κατὰ
[3]	παρέχουσι, καὶ τοῖς κομίζεσθαι μέλλουσιν.	Οὕτω	κοινός ἐστιν ἰατρὸς καὶ πλουσίων
[4]	προσευχὴ τῷ μονάζοντι. Οὐ γὰρ	οὕτω	φοβερὸν τοῖς λύκοις τὸ ξίφος,
[2]	τῶν ἀνθρώπων οἱ δαίμονες φοβερώτεροι,	τοσούτῳ	λαμπρότερος ὁ τούτων κρατῶν τοῦ
[1]	ἀρχῆς ἡ κτῆσις τῷ βίῳ	τούτῳ	συνδιαφθείρεται, μᾶλλον δὲ καὶ ζῶντας
[4]	δοκοῦν εἶναι καλὸν τῷ βίῳ	τούτῳ	συνδιαφθείρεται· μοναχὸν δὲ ἰδὼν βαδίζοντα
[3]	κατέχων. Ἔστι τοίνυν τῷ μὲν	μοναχῷ	καὶ ἀμπεχόνη καὶ τράπεζα μετρία,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2009